Issuu

Nebo Nieuws

Van de domeinmanager

Betrokken

Deze editie van Nebo Nieuws heeft als thema ‘betrokken’, een actueel en breed onderwerp dat op vele manieren terug te zien is binnen onze locaties. Binnen Saffier proberen wij ervoor te zorgen dat iedereen zich verbonden voelt met elkaar, waarbij we mensen zoveel mogelijk betrekken waarmee de betrokkenheid vergroot wordt. Bij de Sociale benadering is het gevoel van mens zijn en mens blijven bij dementie, in plaats van de ziekte, een belangrijke ontwikkeling.

Het ‘betrokken’ zijn bij bewoners speelt hier een grote rol, maar ook de betrokkenheid van naasten, de betrokkenheid bij het sociaal netwerk, de maatschappij en de omgeving bijvoorbeeld.

Hoe betrekken we elkaar in de dagelijkse praktijk, dit kan met persoonlijk verhalen en gesprekken. Oprechte interesse tonen in elkaar. Waarom heb ik het over oprechte interesse? Mensen voelen dit aan waardoor er meer betekenis aan een gesprekje komt.

Het kan ook met praktische activiteiten, het eten bestellen met de bewoner bijvoorbeeld. Bewoners vragen mee te helpen met van alles en nog wat. Laatst hoorde ik een voorbeeld dat een collega een kast wilde opruimen en vroeg aan de bewoners wie er mee wilde helpen. Er kwam gelijk hulp en mooie momenten waarbij de bewoner opbloeide, waarschijnlijk omdat deze mevrouw zich nuttig voelde.

Overbetrokkenheid is begrijpelijk maar kan een nadelig effect hebben, ruimte om nieuwe fases van het leven met dementie te verkennen kunnen geblokkeerd worden. Risico’s vermijden geeft beperkingen en daarmee wellicht minder leef plezier. Voor de betrokken personen geeft het veel druk om het goed te willen doen, waardoor vaak het tegenovergestelde bereikt wordt. Veel leesplezier met deze uitgave.

Mijn vraag voor deze keer aan u is:

“Waar denkt u aan als u aan betrokken en betrokkenheid denkt?” Wat is voor u belangrijk?

Vriendelijke groet, Pascal van der Kraaij, Domeinmanager expertise Dementie Locaties Nebo, Swaenehove en De Drie Linden

Van de teammanagers

Betrokken

Het onderwerp voor dit Nebo nieuws is “BETROKKEN”. Als je dit woord zegt levert dit een hoeveelheid aan associaties op. Wat houdt betrokken nu precies in? Als je de letterlijke betekenis opzoekt geeft het woordenboek het volgende aan:

“Betrokkenheid is je verbonden voelen met iemand, of met hetgeen dat je doet. Je bent betrokken bij de belangen van iets of iemand en je zet je daarvoor in met zorg en aandacht. Het gaat je aan het hart en je voelt mee. Je ervaart verbinding met datgene of met die persoon”.

Een prachtige beschrijving waar niemand iets op tegen kan hebben en waar ook iedereen zich in kan herkennen. En toch is mijn volgende vraag dan: “wat is het nu precies”. Ik ervaar en zie in het Nebo heel veel betrokken mensen, medewerkers, familie, vrijwilligers en ook bewoners die betrokken zijn bij elkaar. Ook tijdens gesprekken met medewerkers wordt heel vaak aangegeven dat zij zich heel betrokken voelen bij de bewoners, maar ook bij Saffier als organisatie.

Persoonlijk ben ik van mening dat betrokkenheid een van de mooiste eigenschappen is die een persoon kan hebben. Of dat nu bij je werk is, bij je hobby of bij je familie, betrokkenheid is een groot goed. Betrokkenheid zet een mens aan tot actie, uitvinden en doorgaan. Maar ook nieuwe wegen ontdekken en uitdagingen aangaan. Binnen Nebo zie ik veel betrokken familie. Niet alleen bij hun eigen familielid/ partner, maar ook zeker bij Nebo als geheel. Dat is mooi om te zien, ook om te merken dat deze betrokkenheid groeiend is. Familieleden zoeken elkaar steeds meer op en vinden ook steun en begrip bij elkaar. Daar bloeien overigens ook mooie initiatieven uit voort, zoals het opknappen van de binnentuinen.

Maar soms is betrokkenheid ook een valkuil. Dat zien we soms bij onze collega’s, ze zijn enorm betrokken bij hun werk en de bewoners, waardoor het soms teveel kan worden. Tegenwoordig is het daarom ook heel belangrijk om met elkaar open en eerlijk te bespreken wanneer het woord “TE” voor betrokken komt te staan. Want alles waar “TE” voor staat vraagt aandacht. Dat is een van de redenen waarom we binnen Nebo steeds meer attentie vragen en tijd maken voor mentale gezondheid. Dit gaat vaak om hele kleine dingen. Na de zomer is het mogelijk om deel te nemen aan een korte workshop Mindfulness of werk Balans/Privé. Maar het kan ook kleiner. De bewoners van Domus Nostra hadden bijvoorbeeld van klei kleine kikkertjes gemaakt in een kanten zakje met de tekst: “Een opkikkertje voor jou”. Mocht iemand een opkikkertje kunnen gebruiken, is dit een klein gebaar.

En soms een opening voor een goed gesprek. En eigenlijk zijn het ook deze kleine gebaren van aandacht die onze bewoners zo nodig hebben en blij kunnen maken. Het zijn juist de kleine gebaren die het gedachtengoed van de Sociale Benadering waardevol maken.

Helaas heeft onze enorm betrokken collega Marlène Bel (teamleider van De Beek), besloten om de functie van teamleider neer te leggen. De afgelopen maanden heeft Marlène zich niet alleen betrokken getoond richting bewoners en collega’s, maar ook vol initiatieven. Samen met collega Nelleke zette zij zich in voor Uit Eten in Eigen Huis. Ook alle trainingen rondom de Sociale Benadering heeft zij voortvarend gegeven. Kortom, we respecteren haar besluit, maar vinden het allemaal heel erg jammer.

Hopelijk leest u na dit wat filosofisch voorwoord met veel plezier verder in dit Nebo Nieuws. Wij gaan weer nadenken over een volgend thema.

Ada Bosma, Teammanager Het Dael en Het Hout

Marlène Bel, Teamleider De Beek

Van de geestelijk verzorger

Regelmatig word ik gevraagd wat een geestelijk verzorger eigenlijk is of doet. Door bewoners, collega’s of mantelzorgers. Afhankelijk van de situatie probeer ik dan een passend antwoord te geven. Dat reikt van ‘een soort van dominee of pastor, maar dan voor iedereen, gelovig of niet’ tot ‘klankboord’ of ‘praatpaal’.

Laatst had ik een boekje met korte teksten in handen. Ik ben er dol op, want als geestelijk verzorger kan ik korte verhalen goed gebruiken om ze aan bewoners voor te lezen. Het volgende verhaaltje raakte me diep, in al zijn eenvoud:

Eerste hulp

Een kleine jongen kwam later naar huis dan zijn moeder had verwacht.

Toen ze vroeg wat de reden was voor zijn vertraging, antwoordde hij: “ik heb mijn vriendin geholpen. Haar pop is stuk gegaan.”

De moeder vroeg: “Heb je geholpen de pop te repareren?”

“Nee”, zei de jongen. “ik heb geholpen te huilen.” (Auteur onbekend)

Bovenstaand verhaaltje vat beter in woorden wat ik doe dan alle uitleg. Als het kan ga ik in gesprek met bewoners. Vaak komt in plaats van een gesprek vooral aandacht en nabijheid: bevestigen wie iemand is, iemand met zijn naam aanspreken, helpen herinneren aan de familie, aan mooie gebeurtenissen uit het verleden. Ruimte geven aan verdriet, een schouder bieden om aan te leunen, een hand vasthouden.

Je zou ook kunnen zeggen: eerste hulp bieden bij radeloosheid, eenzaamheid en verdriet. Of, nog eenvoudiger: helpen huilen.

Barbara Heckel Geestelijk verzorger

Kerkdiensten in Nebo

Tijd en plaats:

zondag om de week, om 11.30 uur in De Bron

De kerkdiensten zijn oecumenisch, iedereen is welkom! Ook familie en naasten zijn welkom bij de diensten.

Rooster:

1 september voorganger: T. Koelewijn

15 september voorganger: B. Heckel

29 september voorganger: E.J. Westera

13 oktober voorganger: C. Hofschreuder (Woord-Communie)

27 oktober voorganger: E. Berends (Woord-Communie)

10 november voorganger: E. de Fouw 24 november voorganger: T. Hettema (Schrift en Tafel)

8 december voorganger: E.J. Westera 22 december voorganger: C. Hofschreuder (Woord-Communie) onder voorbehoud

24 december Kerst op Het Plein voorganger: Barbara Heckel

Voor vragen of verdere informatie, neem gerust contact op met: Barbara Heckel, geestelijk verzorger b.heckel@saffiergroep.nl tel. 070-372 2100

Van de Cliëntenraad

Even voorstellen

Graag stel ik mij aan u voor. Mijn naam is Bram Schinkelshoek en sinds juli ben ik de nieuwe voorzitter van de cliëntenraad van Nebo. Na een lange loopbaan in de zorg, waarvan de laatste 20 jaar als bestuurder van de Kessler Stichting, heb ik besloten met vervroegd pensioen te gaan. De mening van bewoners van zorginstellingen over hun leven, de situatie waarin ze leven én de medezeggenschap van bewoners en/of naasten over wat er in de instelling gebeurt, vind ik zeer belangrijk. Om die reden wil ik mij dan ook graag inzetten voor de cliëntenraad.

Het kijken vanuit verschillende perspectieven naar een situatie is verrijkend, dat merk ik ook in de cliëntenraad. Wij zijn met drie enthousiaste leden (Max Klok en Door Verleer) en kunnen nog wel één of twee extra leden erbij gebruiken. Het is een taak die wat tijd kost. En hoewel het serieus werk is, gaan wij ontspannen met elkaar en het management om. Wij hebben het bijvoorbeeld over het opendeuren beleid, de sociale benaderingswijze, de betekenis van de wet zorg & dwang, het activiteiten- en welzijnsprogramma, voeding, familie/naastenavonden en inrichting van de afdelingen en algemene ruimten.

Bent u geïnteresseerd in het lidmaatschap of werk van de CR, heeft u tijd om zes keer per jaar aan het eind van de dag te vergaderen en kunt u voldoende afstand nemen

van de persoonlijke situatie van uw familielid of naaste om zo de algemene belangen te vertegenwoordigen van de bewoners van Nebo? Laat het weten!

Bram Schinkelshoek Voorzitter Cliëntenraad Nebo bram.schinkelshoek@outlook.com

Wat komt er op mijn boodschappenlijstje?

Op 27 augustus was er opnieuw een Familie/Naasten bijeenkomst. Ook dit keer weer goed bezocht.

Het valt mij iedere keer weer op hoe ontspannen en open de bijeenkomsten verlopen. Fijn, want het delen van ervaringen is zo belangrijk!

Centraal stond deze keer de activiteiten die er voor de bewoners worden georganiseerd. De activiteitenbegeleidsters Ingrid en Sandra waren aanwezig en vertelden enthousiast over hun werk. En natuurlijk ontkwamen we er niet aan om ook een balspel samen te doen.

Er wordt heel veel gedaan met de bewoners, zowel in groepsverband als op individueel niveau.

Om een paar dingen te noemen:

• Fysieke activiteiten, zoals bewegen op muziek en balspelen.

• Reminisceren, het ophalen van gebeurtenissen uit het verleden. Op de vraag ‘Wat komt er op mijn boodschappenlijstje?’ komen herinneringen naar boven, maar nodigt ook uit tot associëren! Zegt iemand bijv. ‘brood’, dan kan een ander denken: daar hoort kaas bij!

• Werken met klankschalen en zee geluiden (‘zeebord’). Goed om de bewoners te laten ontspannen. Het werkte bij ons ook goed!

• Werken met muziek. Bekend zijn de donderdagochtenden, vol met herkenbare liedjes. Maar ook in de huiskamers en op individueel niveau wordt veel met muziek gedaan.

• Samen lunchen, spelletjes in het café of naar de camping. Samen dingen beleven en dat leidt vaak tot spontane, onverwachte contacten. Ook de Thema/Landen weken zorgen voor nieuwe ontmoetingen.

Duidelijk werd: familieleden/naasten kunnen de activiteiten samen ervaren met de bewoners! Elke week hangt er een activiteitenschema op de afdeling.

En, niet onbelangrijk, vele hulpmiddelen, zoals de interactieve belevingstafel, zijn vrij beschikbaar! Leuk om er zelf mee aan de slag te gaan.

De activiteitenbegeleidsters kunnen aangeven waar u het beste bij aan kunt sluiten en/of helpen bij het gebruik van de hulpmiddelen.

Kortom: een geslaagde avond. Ook voor de activiteitenbegeleidsters! Zij hebben de avond als zeer waardevol ervaren en waren blij met de vragen en nuttige suggesties die naar voren kwamen.

Max Klok Cliëntenraad Nebo

Aandacht voor geur

Je loopt de supermarkt binnen en het eerste wat je ruikt is de geur van versgebakken brood.

In de tram terug naar huis komt een dame naast je zitten met een parfum dat je sterk doet denken aan je oma. Je denkt aan hoe lief ze was, je ziet jezelf als kind bij haar op schoot en je gedachten dwalen verder af. Bij het uitstappen komt de geur van uitlaatgassen je neus in…

Op één dag ruik je heel veel verschillende geuren. Onbewust en bewust. Je vindt het lekker of vies, het zet je aan tot actie (je koopt ineens een lekker croissantje) of er komen ineens herinneringen boven. We zijn ons er vaak niet bewust van, maar geur is continu aanwezig in ons leven. Geur doet iets met je. Als je niks meer ruikt en proeft, is je leven lang niet meer zo kleurrijk als daarvoor. In de commerciële wereld weten ze dat al heel lang en wordt er al veel met geur gewerkt om ons gedrag te beïnvloeden zodat we meer uitgeven.

Bij Nebo zijn we sinds kort gestart met het project ‘Aandacht voor geur’, vanuit de gedachte dat het mooi zou zijn om de kracht van geurbeleving bij onze bewoners in te zetten. Het doel van het project is het bevorderen van het welzijn van de bewoner met dementie op specifieke momenten door middel van geurbeleving. Geur kan helpen bij het verbeteren van stemming, het ontspannen bij zorgmomenten of gewoonweg een moment van simpel genieten bieden. Zo hebben we onlangs meegemaakt dat een bewoner die alsmaar onsamenhangend sprak, opeens bij het ruiken van een babygeurtje, in volzinnen sprak over een baby. Ook kunnen geuren helpen om een bewoner positief te prikkelen en voor te bereiden op een komende gebeurtenis, zoals het avondeten, een bewegingsactiviteit of om juist tot rust te komen voor het slapen gaan. Geuren kunnen ook oude herinneringen naar boven

halen. Daarom is het van belang om bij het aanbieden van geur niet alleen aandacht te besteden aan wie een bewoner in het hier en nu is, maar ook aan de levensgeschiedenis van de bewoner. Zo kon iemand die kruidnagel rook teruggaan naar een fase in het leven dat hij inwoonde bij een tante die heel streng was, maar zo lekker kon koken. Het lekkere eten was een troost als tante weer eens te streng was geweest. En tegelijk realiseerde hij zich dat hij juist omdat zij zo streng was geweest wel zijn opleiding had afgerond. Dat stemde hem toch dankbaar en bracht een gevoel van vrede en aanvaarding over de strenge tante.

We hopen de komende tijd met Aandacht voor geur ruimte te geven aan de kracht van geurbelevingen en daarmee het welzijn van onze bewoners te versterken. Per afdeling is er één medewerker verbonden aan het project. Verschillende geuren worden verzameld (van autoband tot etherische olie, en van parfums tot specerijen). Wanneer er gedacht wordt dat de inzet van geur een positieve bijdrage kan leveren aan het welzijn van een bewoner, zal het altijd in overleg zijn met de naasten.

Werkgroep Aandacht voor Geur bestaande uit:

Vrijwilliger: Yvon van Helden

Activiteitenbegeleiders Sandra Lieffering, Ingrid Spaans, Meena Donker

Zorgmedewerker: Annemarie Westerduin

Psycholoog: Kathy Beckers

De patio opfleurploeg “goed bezig”

Wat was het weer gezellig, we raken aan elkaar gewend en de nieuwelingen in de groep voelen gelijk vertrouwd.

9 september zijn wij met tien familieleden, vrienden, naasten en bewoners aan de slag gegaan met het terras en de patio’s. Er sloten naast de tien vrijwilligers steeds meer bewoners aan op het terras voor de gezelligheid.

Het resultaat mag er zijn!

De volgende staat weer gepland, namelijk vrijdag 22 november tussen 10 en 12 uur.

Natuurlijk met start koffie/thee en na afloop sluiten we af met een gezamenlijke lunch.

Verder spreken de foto’s voor zich :-).

Ja zuster nee zuster

17 oktober 2024 om 14.00 uur in het restaurant van Nebo

Theaterproductie ’t Huistheater speelt “Ja Zuster Nee Zuster” van Annie M.G. Schmidt voor bewoners en een contactpersoon. De voorstelling bestaat uit twee delen, het eerste deel 40 minuten, dan een pauze van 15 minuten en het 2e deel van 35 minuten. U kunt zich aanmelden aan de balie van de receptie, of via receptie.nebo@saffiergroep.nl, met vermelding van de naam van de bewoner, de afdeling en uw naam. Let op: vol is vol.

Alvast een fijne voorstelling gewenst!

Interview

In gesprek met Max Boogaard

Eind april kwam de 25-jarige journalist en podcastmaker Max Boogaard een paar dagen in het Nebo logeren. Hij was bezig om een podcast te maken over dementie. En dan vooral over de méns in dementie. Hij maakte deze podcast samen met Joeri Bakker (68) die in zijn werkzame leven reclamemaker was en een aantal jaar geleden de diagnose Lewy Body dementie kreeg. “Terwijl je weet” is een podcastserie geworden vol gesprekken en verhalen van mensen met dementie. Ook wetenschappers als Erik Scherder en Anne-Mei The komen aan het woord. De podcast is een zoektocht naar, maar ook een prachtige illustratie van de Sociale Benadering. Vanuit zijn studio in Amsterdam vertelt Max erover. En over zijn verblijf in het Nebo.

Verhalenverteller

“Ik ben een journalist die graag verhalen vertelt. Podcasts zijn mijn favoriete manier om verhalen van mensen te vertellen. Het fijne ervan is dat je geen team nodig hebt. Ik kan alles alleen doen, van begin tot eind.

Op een gegeven moment werd ik door iemand van de Sociale Benadering Dementie benaderd om een podcast te maken met Joeri Bakker, die zelf dementie heeft en die al heel veel materiaal had liggen.

Om eerlijk te zeggen voelde ik eerst veel weerstand. Ik vond dementie een eng onderwerp. Het stond erg ver van me af, ik ben nog jong tenslotte. Ik had allerlei vooroordelen. Zoals bijvoorbeeld dat je met iemand die dementie heeft geen gesprek meer kan voeren. Ik zag die vooroordelen ook bij vrienden van me. Maar als journalist wist ik, dat er juist dan ook een uitdaging is. Ik besloot de uitdaging aan te gaan en maakte kennis met Joeri. We hadden een leuk en energiek gesprek en mijn eerste vooroordeel kon gelijk de deur uit!”.

Confronterend

“Om de wereld van dementie echt te begrijpen, besloot ik mezelf nog verder uit te dagen en een paar dagen in het verpleeghuis te gaan logeren. Dat werd het Nebo, op afdeling Het Dael. Na een hartelijke ontvangst kreeg ik een kamer op de spoedunit, compleet met naambordje, foto bij de deur en zelfs een voorraadje incontinentie-materiaal. En zo begon mijn avontuur, dat te beluisteren is in aflevering 3 van de serie. Het werd een ervaring met een enorme impact. Ik wist gewoon niets van de zorg. Het is zulk zwaar werk, ook emotioneel, ik vond het indrukwekkend met hoeveel liefde en overtuiging het personeel hun werk deed. En ook, hoe belangrijk en zinvol dit werk is, dat vond ik heel mooi. Ik merkte dat ik er in de loop van de dagen steeds meer plezier in kreeg om mensen te helpen. In plaats van dat ik het moeilijk vond, werd ik er echt gelukkig van. Dat had ik echt niet verwacht. Tegelijkertijd vond ik die paar dagen ook heel erg confronterend. En dat kwam niet door al die geweldige mensen, maar door het systeem. Dat systeem, daar was ik echt van in shock. Dat we mensen die geestelijk achteruitgaan wegstoppen, opsluiten, ver van de samenleving. En dat we dat dan normaal vinden. Dat maakte me boos. Mensen met dementie zouden langer moeten kunnen meedoen in de samenleving, we zouden mensen niet zo moeten afschrijven. Tegelijkertijd moet ik eerlijk bekennen dat ik ook niet zo één-twee-drie zou weten hoe het anders zou moeten”.

Druk met de Sociale Benadering “Wat ik van de Sociale Benadering heb gemerkt? Vooral dat er heel veel aandacht werd gegeven aan de bewoners. Ik moet meteen denken aan Noa, die dat heel leuk deed. Hij had altijd hele gesprekken over vroeger met de bewoners. Als hij dan geroepen werd voor een praktisch klusje grapte hij: “ik ben heel druk met de Sociale Benadering”. Het viel me verder op dat er maar weinig was dat móest. Mensen konden zelf aangeven wanneer ze naar bed wilden of wanneer ze wilden opstaan. Als mensen zoals Guus geen zin hadden om smartlappen te zingen op het Plein, dan was dat prima.

Wat me het meeste opviel was dat aandacht zo belangrijk is. Zo’n verpleeghuis is een emotionele omgeving om in te leven, er is naast plezier ook veel verdriet, angst en geruzie. Die persoonlijke aandacht is dan zo helpend. Wat me ook opviel was hoe belangrijk bezoek is. Mensen waren echt heel blij als er bezoek was geweest, dat effect hield soms uren of dagen aan. Ik zal nooit meer denken dat het zinloos is om iemand met dementie te bezoeken omdat diegene jou toch niet herkent. Dat is ook zo’n vooroordeel dat de deur is uitgegaan! Verder merkte ik hoeveel geluk kleine dingen kunnen geven. Zoals de wandelingen die ik met Ben en Bep in het bos maakte. Of het tuinieren met Paul. Hij leefde daar echt van op, vroeg ook dingen aan mij, er was echt wederkerigheid in het contact met hem. We deden iets zinvols samen. En we hadden dan zoveel plezier. Dat stelt me op een bepaalde manier ook wel gerust en gaf me positieve energie”.

Niet meer zo bang

“Terugkijkend ben ik veel van mijn vooroordelen over dementie kwijtgeraakt. Het is veel menselijker geworden. De ziekte is niet allesbepalend. Ik vond het Nebo een fijne plek met heel aardige en liefdevolle mensen. Daardoor is het allemaal veel minder eng geworden. Ik ben nu niet meer zo bang voor de ziekte, maar wel voor de manier waarop we er als samenleving mee omgaan.

Er zijn zoveel vooroordelen en ik deed er net zo hard aan mee om die in stand te houden. Het zou een goed idee zijn als veel meer jonge mensen een tijdje in het verpleeghuis zouden verblijven, voor een paar dagen. Daar zou ik één ruimte permanent voor inrichten. Je leert daar ontzettend veel van en misschien helpt het, zoals ook Teun Toebes

dat probeert, om het systeem verder te veranderen. Veel dank aan het Nebo en al haar bewoners en medewerkers!”

Nieuwsgierig geworden?

De podcastserie “Terwijl je weet” is te vinden op Spotify en op de Podcast-app.

Interview

In gesprek met meneer Zaadnoordijk

“Als ik het zeil zie dan word ik weer wakker”

Als ik het zeil zie dan word ik weer wakker vertelt meneer Zaadnoordijk tijdens het interview, oftewel Poet die een gepassioneerde zeiler is.

Poet is de naam waarmee meneer aangesproken wil worden. De naam komt van de periode dat hij in Indonesië woonde, en daar Poeti werd genoemd (betekent kleine jongen, knaapje).

Poet is in 1930 geboren in Tanah- Raja in Noord-Sumatra, Indonesië. Toen hij twee jaar oud was verhuisde het gezin; vader, moeder en oudste broer Han, terug naar Terschelling. Zij hebben een lange tijd op Terschelling gewoond.

Baboe, het kindermeisje, verhuisde mee. Oorspronkelijk komt de familie van Terschelling, de moeder van Poet was er één van Doeksen, nu de rederij.

Poet is een sportieve man die op hoge leeftijd nog skiede en op zijn 87e nog meedeed aan een zeilwedstrijd tijdens de Sneekweek.

Een mooie dag met weinig wind, maar perfect om afscheid te nemen van de zeilsport.

Poet heeft drie kinderen: twee dochters Anne en Evelien en zoon Erik, hij is de middelste.

Daarbij heeft hij 7 kleinkinderen, een van de kleinkinderen is de dochter van Erik, Renske, zij heeft de plek van Poet in de boot overgenomen. Renske is een fanatiek zeilster en doet samen met haar vader Erik mee aan wedstrijden.

Poet is al op jonge leeftijd op het water te vinden. Poet vertelt dat hij als negenjarige ingreep bij zijn opa, omdat hij niet goed koers hield op een schip, waarmee hij opa en zichzelf redde.

Poet vertelt dit verhaal met soms zijn ogen dicht, ik vermoed om zich beter te kunnen concentreren op wat hij wil zeggen.

De woorden komen voorzichtig tevoorschijn en met aanvulling van Erik wordt het verhaal rond. Wanneer zij samen praten over het zeilen lijkt het of ze weer op de boot zitten. Wedstrijdnamen en prijzen gaan over tafel, bijvoorbeeld tussen Harlingen en Terschelling, waarbij de opa van Poet ook ter sprake komt. Opa kende de wateren en de dieptes goed en wist hoe hij een boot een zandbank op kon drijven, waardoor hij met een wedstrijd voor kwam te liggen.

Dan zie je twee mannen stralen, zowel Poet als Erik.

Poet klopt zachtjes liefkozend op de handen van Erik.

Vroeger zou Poet dit nooit gedaan hebben, vertelt Erik, hij was een afstandelijke man en vader. Dit was niet makkelijk.

Voor Erik voelt dit gebaar als liefde en deze gevoelens zijn een weldaad, helend.

De kleine band die zij met elkaar hadden kwam door de gezamenlijke interesse voor zeilen. Die band is veel sterker nu Poet de ziekte dementie heeft.

Poet zegt meerdere keren dat de dag niet beter kan door de aanwezigheid van Erik.

Erik legt uit dat zijn vader heeft geprobeerd met een autosleutel zijn huis te openen in Katwijk, dit was één van de incidenten die ertoe leidde dat hij niet langer thuis kon wonen. Poet herkende de sleutel als autosleutel en toch probeerde hij twintig minuten lang de huisdeur hiermee open te krijgen.

Erik kent en herkent de verschijnselen dementie, omdat zijn moeder 6 jaar geleden hieraan overleed.

Poet bevalt het goed op Nebo, hij heeft voldoende aanspraak en krijgt veel bezoek van familie en (ski) vrienden. Meena is de activiteitenbegeleidster op afdeling Beek.

Er is een wensenboom op het Plein in Nebo, alle bewoners binnen Nebo zijn gevraagd: “wat zou u nog een keer willen zien, meemaken of doen?”

Bij Poet was het antwoord: “Ik wil graag de Noordster (type pampus nr.377 voor de kenners) weer zien.”

Meena vertelt dat zij gelijk Erik heeft gebeld, waar zij goed contact mee heeft, omdat ze weet dat hij zeilt.

Erik was gelijk enthousiast. De datum werd bepaald, de taxibus besteld en daarmee ging men onderweg naar De Kaag, waar de boot ligt. De dochters en kleindochter waren ook aanwezig.

Poet ging de boot op en nam plaats bij de fok, Poet was en is expert in zeilen en pakt die rol van zeiler direct weer op. Het is met elkaar een belevenis en weldadig dat dit mogelijk is.

Dagen hierna vlamt dit verhaal op wanneer hij terug is op Nebo.

Het praten over het zeilen, herinneringen ophalen doet ieder zichtbaar goed. “Als ik het zeil zie dan word ik weer wakker”, zegt Poet.

De betrokkenheid en samenwerking tussen Erik, Poet, Meena en de dochters Eveline en Anna is goed, waardoor dit mogelijk is geworden.

Erik vertelt dat hij door het uitje een speciaal contact met Meena heeft wat waardevol is. Er wordt open gesproken met elkaar en de verwachtingen zijn duidelijk. Erik legt uit dat de communicatie snel is, er wordt snel heen en weer gereageerd.

Dat gebeurde ook met dit uitstapje, het was zo geregeld.

Poet houdt van gezelschap en gezelligheid, en omdat het bezoek op de boot zo goed is bevallen organiseert Meena dit voor een tweede keer. Nu gaat ze naast Poet ook andere bewoners die van het water houden uitnodigen.

Erik doet gelijk een voorstel, er is een wedstrijd op 28 en 29 september op De Kaag.

Dit wordt dus vervolgd.

Bij het afronden van het gesprek stelt Erik nog wat vragen over het gebruik van de duofiets die hij wil proberen met zijn vader.

Later op de dag ontvang ik het bericht:

“Met pa op de duofiets, hij vond het geweldig”.

Activiteitenoverzicht Nebo

herfst 2024

OKTOBER

Dinsdag 1 oktober Therapiepaardjes op bezoek 10.30-12.30 uur

Alle afdelingen

Dinsdag 8 oktober Workshop: herfst schilderen 13.00-16.00 uur De Bron

Zondag 13 oktober Kerkdienst 11.30-12.30 uur De Bron

Donderdag 17 oktober Theatervoorstelling

Ja zuster Nee zuster

Inschrijven via de receptie 14.00 uur

Plein op podium

Vrijdag 18 oktober Marijke Mode Kleding verkoop 11.00-15.00 uur De Bron

Dinsdag 22 oktober Activiteit: Bewegen 10.30-12.00 uur De Bron

Dinsdag 22 oktober Lunch op het Plein 12.30 uur Plein

Donderdag 24 oktober Uit eten in eigen huis 17.00-20.00 uur

Zondag 27 oktober Kerkdienst 11.30-12.30 uurDe Bron

Zondag 27 oktober Coverband The Cozy’s 14.30-15.30 uur Plein

Donderdag 31 oktober Bioscoop in de Bron Film: Mary Poppins 14.00-16.00 uur in De Bron

NOVEMBER

Dinsdag 5 november Creatieve groep 13.30-16.00 uur De Bron

Zondag 10 november Kerkdienst 11.30-12.30 uur De Bron

Zondag 10 november Dag vd mantelzorg

Dinsdag 12 november workshop: Kerstkaarten maken 14.00-16.00 uur De Bron

Woensdag 13 november Gedachtenisbijeenkomst 15.30 uur

Donderdag 14 november Boerderij Swiffers op bezoek met knuffeldieren 14.00-16.00 uur De Bron

Dinsdag 19 november Lunch op het plein 12.30 uur

Vrijdag 22 november Homomannenkoor Vox Rosa 14.30 uur Plein

Zaterdag 23 november Wintermarkt Div. kraampjes op het plein 10.00-16.00 uur

Zaterdag 23 november Lafi mode verkoop De Bron

Zondag 24 november Kerkdienst 11.30-12.30 uur De Bron

Dinsdag 26 november film over Scheveningen 10.30-12.00 uur De Bron

Zaterdag 30 november Klassiek Concert Collegium Musicum Haganum 10.30-12.00 uur Plein

DECEMBER

Dinsdag 3 december Lunch op het plein

12.30 uur

Donderdag 5 december Sinterklaas op bezoek 14.00-16.00 uur

Zondag 8 december Kerkdienst

11.30-12.30 uur De Bron

Woensdag 11 december Kerststukjes maken 14.00-16.00 uur De Bron

Dinsdag 17 december December Bingo 10.30-12.00 uur De Bron

Donderdag 19 december Kerstdiners voor de bewoners Op de afdelingen

Zaterdag 21 december Lafi mode verkoop 11.00-16.00 uur De Bron

Zondag 22 december Kerkdienst 11.30-12.30 uur De Bron

Dinsdag 24 december Kerstviering op Het Plein 11.30-12.30 uur Plein

Woensdag 25 december

Donderdag 26 december

Tweede Kerstdag Brunch Informatie volgt nog

Dinsdag 31 december Oudjaarsdag

• Alle evenementen zijn onder voorbehoud

• In ons restaurant hangt het programma van centrale activiteiten voor de komende weken

• Op de afdelingen hangt het weekprogramma voor de desbetreffende afdeling

• Tevens worden er activiteiten georganiseerd in het Haags Herinneringsmuseum en uitstapjes met de Nebobus

HANDIG OM TE WETEN...

Medewerkers Nebo

Teammanager - Ada Bosma

Woonzorgcoördinatoren - Julia Adam, Kimberly van Herwaarden en Rima Premchand

Begeleider sociaal netwerk - Rita Scholten

Vrijwilligerscoördinator - Simona de Roos

Coördinator restaurant - Hajra Smajlovic

Geestelijk verzorger - Barbara Heckel

Klachtenfunctionaris - Cora Hensems

Fysiotherapeuten - Froukje Jol, Sandra Brussee en Ita Bakker

Ergotherapeut - Lotte van der Voort

Psychologen - Rachel Adriaanse en Kathy Beckers

Maatschappelijk werker - Malissa van den Berg

Logopedist - Sharda Kanhai

Diëtist - Renske Wesselingh

Verpleegkundig specialist - Martien van Gaalen

Praktijkverpleegkundige - Shanti Sewtahal

Geestelijke verzorging

Heeft u behoefte aan een gesprek met onze geestelijk verzorger? Op dinsdag, woensdag (in de even weken) en op donderdag is Barbara Heckel in Nebo.

Openingstijden

Restaurant Het Plein

Alle dagen van 10.00 – 17.30 uur

Receptie

Maandag t/m vrijdag van 8.00 – 19.15 uur

Zaterdag en zondag van 8.30 – 19.15 uur

Kapsalon

Dames: dinsdag t/m vrijdag

Heren: dinsdag t/m zaterdag

Redactie: Rachel Adriaanse (psycholoog), Marlène Bel - van Rooijen (teammanager De Beek), Rita Scholten (begeleider sociaal netwerk), Ingrid Spaans (activiteitenbegeleider), Ilse Jansen van der Sligte (managementassistent, ook eindredactie)

Voor: Bewoners, bezoekers, naasten, vrijwilligers en medewerkers van Nebo

Drukwerk en ontwerp: Kamp Media Groep

Oplage: 100 prints (4 keer per jaar) en digitaal te lezen via www.saffiergroep.nl

Inzendingen voor het volgende nummer: Inzendingen worden erg op prijs gesteld. Kopij graag aanleveren voor 15 november 2024, bij voorkeur digitaal, bij managementondersteuning. dementie@saffiergroep.nl

COLOFON