van de Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Zo kon het gebeuren dat mede-scenarioschrijvers Sergio Amidei en de 25-jarige Federico Fellini (1920-1993) in 1947 genomineerd werden voor een Oscar. Dit, en de hieraan verbonden publiciteit, leidde tot de opmerkelijke Amerikaanse carrière van Anna Magnani tussen 1950 en 1970. In 1956 kreeg ze een Oscar en een Golden Globe voor het al genoemde The Rose Tattoo, in 1958 nominaties voor een Oscar en een Golden Globe voor Wild is the Wind en in 1970 een nominatie voor The Secret of Santa Vittoria. Niet gering, voor een eenvoudig meisje uit Rome. En dat voor een film die, voor 20.000 dollar en gedraaid op allerlei verschillende resten oude 35mm-film, onder uitgesproken armoedige omstandigheden tot stand was gekomen. Geschreven in slechts één week, in de keuken van Fellini, want dat was het enige verwarmde vertrek. Geen wonder
Biografie: Anna Magnani (1908-1973) Magnani’s wortels lagen in Rome en ze voelde zich er meer dan waar ook ter wereld thuis. Ze was een onwettig kind van een vader die ze nooit gekend had en een moeder die haar toen ze nog heel jong was in de steek liet. Ze werd opgevoed door haar grootmoeder van moederszijde en kende grote armoede. Toch slaagde ze erin de Academie voor Dramatische Kunsten in Rome te doorlopen, intussen wat geld verdienend door in cabarets en nachtclubs te zingen. Haar eerste rol speelde ze eind jaren twintig, in een zwijgende film die Scampolo heet, van Augusto Genina, een zeer productieve regisseur wiens eerste film dateert van 1912. Ze werd niet in de credits genoemd, en bekendheid verwierf ze pas met het charmante Teresa Venerdì uit 1941 dat werd geregisseerd door Vittorrio De Sica, naast Rossellini en Visconti een andere latere pionier van de neo-realistische Italiaanse film. Na 1970 heeft ze alleen nog voor de Italiaanse tv gewerkt, uitgezonderd natuurlijk haar opmerkelijke cameo (gastoptreden) in Fellini’s Roma uit 1972.
Roma Aeterna jaargang 4, aflevering II (december 2016) www.romaaeterna.nl
83