EEN NORMALE ROHDA-ZATERDAG DOOR HARRY MEIJER
Als ik zaterdagmorgen 5 oktober om kwart over zeven de gordijnen van onze woonkamer open, zie ik tegenover onze woning, terwijl het nog donker, mistig en koud is, op het plein van het Carmel College Salland meerdere auto’s aankomen rijden. Er stappen jonge Rohda-spelertjes uit en weer in en dartelen vrolijk in het rond en begroeten hun medespelertjes. Ze zijn klaar en enthousiast om naar hun uitwedstrijd te gaan. Snel denk ik: wat moeten die papa’s, mama’s, opa’s, oma’s veel voor (klein)hun kinderen over hebben. Dan heb je ’n keer ’n vrije dag en moet je het jonge grut al zo vroeg naar de sport brengen! De chauffeurs die rijden moeten, zorgen dat de kinderen met veel plezier en klaarwakker instappen. De overige autobezitters rijden handenwrijvend terug naar huis, zij die hun pyjama onder de kleren hebben gehouden, stappen nog even het bed weer in en de anderen starten hun dag. Na mijn ontbijt besluit ik een bezoek te brengen aan onze Rohdaman Tonny Nijboer (tevens secretaris van de Historische Vereniging Raalte) die al twee jaar aan huis gekluisterd is en slechts te vinden is aan zijn tafel of in zijn bed. Daar dan even bijpraten over zijn medische stand van zaken en vervolgens over de actie van het uit te geven boek door Jumbo waarin Tonny samen met Geert Hannink een geweldige inzet hebben getoond. Het boek moet schitterend worden en zal veel Raaltenaren tot verzamelen van de foto’s over oud Raalte aanzetten. Tonny is zoals altijd erg enthousiast en betrokken bij zowel Rohda als zijn Historische Vereniging. Bij mijn thuiskomst hangen mijn buurjongens Jip (6) en Ot (bijna 3) Middendorp aan mijn broekspijpen en vragen:
22 • DE BULT
zegt Hans enthousiast. Op het zandbed worden tempexplaten en betonmatten gelegd en zal weldra het beton komen. Grappig en volledig op zijn werk geconcentreerd zie ik Niek Eijkel met de bladblazer aan het werk, terwijl nog geen blad gevallen is. Mijn buurjongetje Ot wrijft zich de stof
uit de ogen maar Niek gaat vrolijk verder met zijn karwei. Vervolgens haal ik, dit keer zonder mijn maatje Herman Smit, de vlaggen uit de kast en doe een poging deze op te hangen. Dan komen vanaf de kant de opmerkingen zoals: hej, die vlag wappert niet, of je hebt die vlag halfstok han-
buurman Harry ga je mee voetballen? Wat doe je dan? Ik stel voor om met de boys naar het Rohdaveld te gaan. Dat moet natuurlijk direct gebeuren. Jip op zijn kleine fietsje en Ot op zijn loopfietsje. Nauwelijks krijg ik tijd om de parkeerplaats in aanleg te bekijken, ik groet onze voorzitter Han nog snel even en probeer de jongens bij te houden. Geheel buiten adem kom ik op het Rohda-terrein. Het is inmiddels prachtig weer geworden en er is zoals elke zaterdag sprake van een enorme maar zeer gezellige drukte. Alles staat vol met auto’s en fietsen. De sfeer is uitstekend. Eerst bij “de Klanken” een paar trommels regelen die vanavond ingezet worden tijdens de te verwachten beladen wedstrijd van Rohda tegen Heino. Rondom de kantine veel medewerkers die voor vanavond trachten het maximale aan omzet te halen. De bouwploeg met Hans Essink voorop gevolgd door André Schrijver hebben het zweet op hun voorhoofd staan maar zij blijven zoals altijd uitstekend te pas. Vandaag wordt gestart met onze grote verbouwing,
Rohda 90 jaar. Rohda-Rigtersbleek, 19 mei 2019.
