ROHDA-ZATERDAG

EEN NORMALE ROHDA-ZATERDAG

DOOR HARRY MEIJER

Als ik zaterdagmorgen 5 oktober om kwart over zeven de gordijnen van onze woonkamer open, zie ik tegenover onze woning, terwijl het nog donker, mistig en koud is, op het plein van het Carmel College Salland meerdere auto’s aankomen rijden. Er stappen jonge Rohda-spelertjes uit en weer in en dartelen vrolijk in het rond en begroeten hun medespelertjes. Ze zijn klaar en enthousiast om naar hun uitwedstrijd te gaan. Snel denk ik: wat moeten die papa’s, mama’s, opa’s, oma’s veel voor (klein)hun kinderen over hebben. Dan heb je ’n keer ’n vrije dag en moet je het jonge grut al zo vroeg naar de sport brengen!

De chauffeurs die rijden moeten, zorgen dat de kinderen met veel plezier en klaarwakker instappen. De overige autobezitters rijden handenwrijvend terug naar huis, zij die hun pyjama onder de kleren hebben gehouden, stappen nog even het bed weer in en de anderen starten hun dag. Na mijn ontbijt besluit ik een bezoek te brengen aan onze Rohdaman Tonny Nijboer (tevens secretaris van de Historische Vereniging Raalte) die al twee jaar aan huis gekluisterd is en slechts te vinden is aan zijn tafel of in zijn bed. Daar dan even bijpraten over zijn medische stand van zaken en vervolgens over de actie van het uit te geven boek door Jumbo waarin Tonny samen met Geert Hannink een geweldige inzet hebben getoond. Het boek moet schitterend worden en zal veel Raaltenaren tot verzamelen van de foto’s over oud Raalte aanzetten. Tonny is zoals altijd erg enthousiast en betrokken bij zowel Rohda als zijn Historische Vereniging.

Bij mijn thuiskomst hangen mijn buurjongens Jip (6) en Ot (bijna 3) Middendorp aan mijn broekspijpen en vragen: buurman Harry ga je mee voetballen? Wat doe je dan? Ik stel voor om met de boys naar het Rohdaveld te gaan. Dat moet natuurlijk direct gebeuren. Jip op zijn kleine fietsje en Ot op zijn loopfietsje. Nauwelijks krijg ik tijd om de parkeerplaats in aanleg te bekijken, ik groet onze voorzitter Han nog snel even en probeer de jongens bij te houden. Geheel buiten adem kom ik op het Rohda-terrein. Het is inmiddels prachtig weer geworden en er is zoals elke zaterdag sprake van een enorme maar zeer gezellige drukte. Alles staat vol met auto’s en fietsen. De sfeer is uitstekend.

Eerst bij “de Klanken” een paar trommels regelen die vanavond ingezet worden tijdens de te verwachten beladen wedstrijd van Rohda tegen Heino. Rondom de kantine veel medewerkers die voor vanavond trachten het maximale aan omzet te halen. De bouwploeg met Hans Essink voorop gevolgd door André Schrijver hebben het zweet op hun voorhoofd staan maar zij blijven zoals altijd uitstekend te pas. Vandaag wordt gestart met onze grote verbouwing, zegt Hans enthousiast. Op het zandbed worden tempexplaten en betonmatten gelegd en zal weldra het beton komen. Grappig en volledig op zijn werk geconcentreerd zie ik Niek Eijkel met de bladblazer aan het werk, terwijl nog geen blad gevallen is. Mijn buurjongetje Ot wrijft zich de stof uit de ogen maar Niek gaat vrolijk verder met zijn karwei. Vervolgens haal ik, dit keer zonder mijn maatje Herman Smit, de vlaggen uit de kast en doe een poging deze op te hangen. Dan komen vanaf de kant de opmerkingen zoals: hej, die vlag wappert niet, of je hebt die vlag halfstok han-

Rohda 90 jaar. Rohda-Rigtersbleek, 19 mei 2019.

gen, heeft hij misschien maar half betaald, of: je hebt die vlag op de kop hangen en zo kun je doorgaan. Ik dacht: mooi laten lullen. Hangen dat spul. De leukste opmerking vond ik van een kereltje van een jaar of vijf: is hier feest of zo? Ik zei neen, dat moet het vanavond nog worden.

Op hetzelfde moment zie ik op het hoofdveld, terwijl Ot met zijn loopfietsje tussen het aanwezige publiek doorscheurt, ‘n mooie wedstrijd gadegeslagen door vele oud-voetballers. Jan Meijer kijkt naar zijn kleinzoon, dus Edwin naar zijn zoon Jens. Opa Joop Smit en vader Martijn Smit kijken naar hun (klein) zoon Hero.

Na mijn afwisseling tussen het vlaggen hangen en het volgen van de boeiende wedstrijd valt mij één persoon in het bijzonder op. De laatste man, in dit geval een meisje, wat een geweldige speelster. Zij (Ilse) is de kleindochter van Bernard Kemper die destijds jarenlang een vaste plek in onze eerste team had. Zij is geselecteerd door FC Zwolle en traint daar ook. Ilse doet mij met haar speelstijl denken aan Anouk Dekker van het Nederland damesteam, wij zullen nog veel van haar horen en zien, schat ik in. Een meisje met een geweldig inzet en voorop in de strijd tussen al die jongens.

Dan zie ik Jan Klein Douwel die dit keer niet voor de accommodatie is gekomen maar voor kleinzoon Cas. Uiteraard is ook vader Mark nieuwsgierig naar de verrichtingen van hun zoon. En of het nog niet genoeg is zie ik Rob Korbeld en zijn vrouw die ondanks hun druk bedrijfsleven de verrichtingen van zoon Sander op de voet volgen. Ook Milan, Jelte, Jari, Nout, Mick, Teun, Lars, Marien, Dex, allemaal spelend in het prachtige team genaamd: Jongenscompetitie 13-1. Ik kijk nog even snel naar de bank en denk: mannen wat hebben jullie een prachtig en beloftevol team onder handen. Inmiddels zijn de vlaggen gehangen en kan de mooie derby tussen Rohda en Heino starten. Jip en Ot in de tuin.

Als ik ’s middags nog even wat tijd over heb fiets ik naar Heino om in de plaatselijke kerk te luisteren naar de muziekestafette. Na ’n uurtje genieten van de zanggroepen, verlaat ik de kerk en steek nog een kaarsje op. “Je kunt maar nooit weten”, denk ik. Dan gaat om 18.00 uur de tijd dringen en de eerste voetbalfans van Rohda en ook Heino komen veelal met veel tamtam naar het Rohda-complex. De sfeer is luidruchtig en vrolijk, iedereen is in ‘n feeststemming. Voordat de scheids de wedstrijd laat beginnen is het nodige “vuurwerk” al afgestoken. Na twee keer drie kwartier vermakelijk spel is de stand nog altijd gelijk. In de laatste minuut de nodige discussie over ‘n vermeend handsbal van Deniz Sahbaz waaruit Lars Kamperman-Leferink de winnende treffer voor Rohda koppend scoort. De scheids keurt het doelpunt goed! Het nodige tumult ontstaat uiteraard. Het verleden is al enkele jaren begraven en menigeen drinkt wel of geen drie punten nog een biertje in onze kantine of daarbuiten. Verslaggever Stan Lelieveld schrijft ’s maandags in de Stentor: “Sahbaz heeft hand van God”. De uitslag staat vast, maar jammer dat over de winnende goal zoveel onduidelijkheid bestond. Zal het vanmiddag opgestoken kaarsje in Heino toch hebben meegespeeld? De waarheid zal niet worden onderzocht.

Als ik ’s avonds om tien uur voldaan over de dag de kantine verlaat, groet ik Ingeborg Reinders, de vrouw van onze voorzitter Han. Zij veegt buiten de tegels aan en heeft voor de bezem vele plastic bierglazen. Het was een mooie zaterdag, met prachtig weer en zo zijn er zoveel meer als je in het weekend de wedstrijden van je vereniging bijwoont. Sfeer proeven en bezig zijn met en voor de jeugd is het mooist wat er op sportgebied bestaat.

Afscheid keeper Tom Vastenavond met zijn kinderen.

Uw notariaat in Salland

Adviseert u zowel zakelijk als privé

Raalte | T: 0572 35 88 33 | E: raalte@notariaatsalland.nl Heino | T: 0572 39 22 33 | E: heino@notariaatsalland.nl Munstersestraat 8, Postbus 56, 8100 AB Raalte | T: 0572 35 88 33 | E: raalte@notariaatsalland.nl Olst | T: 0570 56 13 24 | E: olst@notariaatsalland.nl Wijhe | T: 0570 56 13 24 | E: wijhe@notariaatsalland.nl

Marktstraat 9, Postbus 38, 8140 AA Heino | T: 0572 39 22 33 | E: heino@notariaatsalland.nl Olsterhof 26, Postbus 14, 8120 AA Olst | T: 0570 56 13 24 | E: olst@notariaatsalland.nlwww.notariaatsalland.nl www.notariaatsalland.nl

Uw notariaat in Salland

Adviseert u zowel zakelijk als privé

Munstersestraat 8, Postbus 56, 8100 AB Raalte | T: 0572 35 88 33 | E: raalte@notariaatsalland.nl Marktstraat 9, Postbus 38, 8140 AA Heino | T: 0572 39 22 33 | E: heino@notariaatsalland.nl Olsterhof 26, Postbus 14, 8120 AA Olst | T: 0570 56 13 24 | E: olst@notariaatsalland.nl www.notariaatsalland.nl