Plattelandscultuur

Een boerenzoon zit op de filmacademie in Amsterdam. Tijdens een opdracht waarbij hij iets moet uitbeelden en zijn medestudenten moeten raden wat het is, tekent hij een suikerbiet. Niemand die het raadt. Wanneer hij het antwoord geeft, wordt hij tegengesproken. “Een biet heeft niet die vorm, zo raden we het nooit!”, roept een student. En een ander: “Nee, een biet is rood, en die jij getekend hebt, is geel en wit, daar klopt geen biet van”. De Drentse jongen hoort het met verbazing aan. Het kost hem moeite de groep te overtuigen van zijn gelijk. Ze roepen maar wat, hebben nog nooit een suikerbiet gezien. Weten blijkbaar niet waar ons voedsel vandaan komt. Het dagelijkse voedsel, zonder red je het niet… Maar het ergste van alles, ze geloven hem ook niet.

Het is de grote kloof in ons zo kleine landje. Er is verdeeldheid, stemmingmakerij, nepnieuws. Zovelen die in hun eigen kleine wereld leven en alleen aan het eigen belang denken. Wanneer gaan we in dit land voor de goede dialoog, voor een stevig doch respectvol debat waar ieder wordt gehoord, de juiste feiten op tafel komen en gezamenlijk de beste beslissing wordt genomen voor een heel land? Waarbij geluisterd wordt met oprechte interesse omdat de één meer verstand van of ervaring met iets heeft dan een ander, omdat het zijn vak is, zijn leven...

Landbouw is mensenwerk, maar is ook een ingewikkeld spanningsveld tussen markt, milieu en techniek. Landbouw is vooral ook een manier van leven die tot uitdrukking komt in boerderijstijlen, klederdrachten, volksfeesten en het bonte leven op het platteland met al haar gebruiken en tradities. Een cultuur op zich.

De boerenzoon zal er vast een goeie film van kunnen maken. Dan blijft het in elk geval voor de eeuwigheid bewaard, mocht die cultuur verloren gaan.

Juni 2022