Heb meelij, of niet…

In deze rare tijden voert meelij de boventoon. Wat hebben we te doen met al die coronapatiënten. We leven mee met het verdriet van de familie van de vermoorde Peter R. de Vries, voelen compassie met de mensen in het overstroomde gebied in Limburg, België en Duitsland, hebben medelijden met de jeugd die na een paar feestweekends zich nu weer gedeisd moet houden. We worden verdrietig bij het zien van de sporters op de Olympische Spelen die moeten presteren in lege stadions. En deerniswekkend vinden we de situatie in de evenementen- en uitgaansbranche waar na enige hoop men terug is bij af.

Soms voelen we ons schuldig, omdat we misschien toch net niet echt ‘samen de pijn voelen’ als ons werk ‘gewoon’ doorgaat, we ons prima vermaken rond huis, hof en in de natuur en omdat we hoog en droog wonen in ons prachtige en veilige Drenthe. We leven wel mee, willen diep in ons hart helpen, maar weten niet hoe.

Je in de ellende op sleeptouw laten nemen heeft geen zin. Met alleen jammeren kom je immers niet tot verstandig nadenken, laat staan tot een oplossing. Het maakt je machteloos. Van dat ‘mee lijden’ komt alleen maar meer leed. Met een beetje mededogen en met het inleven in de wereld van een ander beseffen we daarentegen dat we allemaal maar mensen zijn en dat we goed voor de ander moeten zorgen. Maar ook voor jezelf!! Zodat je kan doen wat gedaan moet worden.

We gaan daarom lekker op vakantie en vervolgens genieten van de organisatie van de culturele activiteiten. Die culturele afleiding helpt ons allen. Het pas uitgekomen magazine staat er vol van. Wil je hem zien? Kijk op www.cultureelcoevorden.nl.

Fijne zomer.

Juli 2021