Verleden, heden, toekomst

Kunst en cultuur geven vorm aan ons gezamenlijk verleden. Ze verwoorden en verbeelden de waarden van onze democratische identiteit. André Malraux, een Franse schrijver en politicus die leefde van 1901 tot 1976, zei ooit dat ‘cultuur een optelsom is van alle vormen van kunst, liefde en gedachten, die in de loop der eeuwen de mens in staat hebben gesteld om minder tot slaaf gemaakt te worden.’ Dat is nogal wat, cultuur als bevrijding, je uiten zoals jij dat wilt.

‘Maar moet het dan altijd over vroeger gaan?’, ‘moeten we ons niet op het heden en de toekomst richten?’ zijn regelmatig terugkerende vragen als we het over de vier pijlers van Coevorden Culturele gemeente 2021-2022 hebben, zijnde ‘verbinden, versterken, vieren en verhalen’. Vooral de pijlers ‘vieren’ en ‘verhalen’ worden geassocieerd met ons gezamenlijk verleden. Met het rampjaar 1672 en de viering van 350 jaar Coevordens ontzet in 2022 is dat niet onlogisch, maar toch, dat gaat per slot van rekening om een wereld die niet meer bestaat en waaraan niets kan worden veranderd.

Maar zonder ons gezamenlijk verleden – of liever, een visie hierop – zouden we niet weten wie we zijn, en zou ieder handelen onmogelijk zijn. Want dat handelen berust op ervaring, op ons persoonlijk verleden en dat is onderdeel van onze oriëntatie op het heden en onze visie op de toekomst. Iedereen, als individu en als onderdeel van een gemeenschap leeft in een bepaalde verhouding tot verleden, heden en toekomst.

Ik zei het al, cultuur is vrijheid, wees geen slaaf, dus draai gerust de volgorde om en maak een mooi verhaal over de toekomst met impact op het heden. We zijn benieuwd.

Januari 2020