Ramdhenu Assam Magazine, December 2022.

(১৮৭৩), ধেমর্�ৰ েগা�ামীৰ ‘ল’ৰােবাধ ব্যাকৰণ' (১৮৮৪), নাৰায়ণ শমর্া িবদ্যাভষণৰ ‘আ�েবাধ ব্যাকৰণ’ (১৮৮৭), িশৱনাথ শমর্া ভ�াচাযর্ৰ

েমৗিলক সাম�ী- অসমীয়া বণর্মালা আৰ� তাৰ উচ্চাৰণ, শ�ৰ�প, তি�ৎ �ত্যয়, সমাস, ি�য়া, ি�য়া িবেশষণ, অব্যয় আৰ� শ�মূল সম্পেকর্ আেলাচনা কৰা ৈহেছ। ১৯২৫

‘অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ (১৯৫১), ‘আধুিনক অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ’ (১৯৫৩); উমানাথ শমর্াৰ ‘উজ ব্যাকৰণ’(১৯৫২); তাৰানাথ বৰপূজাৰীৰ ‘অসমীয়া ভাষােবাধ ব্যাকৰণ’ (১৯৫২); মথুৰা েমাহন েডকাৰ ‘ব্যাকৰণ পাঠ’ (১৯৫২); িগিৰধৰ শমর্াৰ ‘আধুিনক অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯৫৩); হিৰচ� ভ�াচাযর্ৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণৰ িজিলঙিন’ (১৯৫৪), হৰেমাহন দাসৰ ‘নতন ব্যাকৰণ’ (১৯৫৬); ‘অমৃত ব্যাকৰণ’(১৪ শ সং., ১৯৬৫); হেৰ� নাথ শমর্াৰ ‘নতন

দাস আৰ� ভবন েমাহন দাসৰ ‘সৰল �াথিমক ব্যাকৰণ’ (১৯৭২); িবনন্দ চ� বমর্ণৰ ‘অসমীয়া ভাষােবাধ ব্যাকৰণ’ (১৯৭২); েকশৱ চ� েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ পিৰচয়’ (১৯৭২) আৰ� ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ �েবাধ’ (১৯৭২), জয়কা� গ�ীয়া আৰ� মাখন চ� বৰাৰ ‘ব্যাকৰণ িশ�া’ (১৯৭২), গেজ� নাথ চহৰীয়াৰ ‘ব্যাকৰণ ম�ৰী’ (১৯৭৩), নৱকা� বৰ�ৱা, সদা মৰল আৰ� অমেৰ� েগা�ামীৰ �াৰি�ক ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯৭৩), সেত� নাৰায়ণ েগা�ামীৰ ‘সৰল ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪), ফণী� নাৰায়ণ দ�বৰ�ৱাৰ ‘ব্যৱহািৰক অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪), চ��ভা েচৗধুৰীৰ ‘অসমীয়া ভাষা সাৰিথ ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪), ধমর্দাস েচৗধাৰীৰ সহজ ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪); মািণক দ�ৰ িতিনটা খ�ত ৰিচত ‘সৰল ি�ভাষা পিৰচয়’ (১৯৭৩), েগােলাকচ� েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া েগােলাক ব্যাকৰণ’ ইত্যািদ। উেপ�নাথ

চনত দীি� ফকন পাটিগিৰৰ

�াকিত �কৰণ, িবভি�, বচন, পদ �কৰণ, শ� �কৰণ আৰ� বাক্য িবে�ষণ আিদ িদশ

ধাৰাৰ িশতানত থ’ব

িগিৰধৰ শমর্াৰ

আৰ� েসই �া�ক িদনেটাৰ কথা চকৰ স�খত ভািহ আেহ। ৰেমন উৰেফ ৰাজ েদখাত ডাঙৰ দীঘল এজন সু�া�্যৱান ল’ৰা। ৰাজ এজন েমধা সম্প� ল’ৰা লগেত সকেলােৰ ি�য় এজন চিৰ�ৱান ল’ৰা। ৰাজ ৰাজ�ৰ সৰ� ভাইিট, তাই ভেয়কৰ িযেকােনা কাম কাজত সহায় কৰা এজনী ভাল বা�ৱীও আিছল। ৰােজ সকেলা কথা বােয়কৰ

বৰ�ৱা, এেখত মহা বদমাছ। ইমান েলেতৰা েয চাকিৰেটা েনােপাৱাৰ আগেত জা�ৱী বৰ�ৱাক এেখেত ইউজ কিৰিছল। িক� েবচৰীেয় এইেবাৰ কথা নাজােন?

পৰাৰ িপছেতা কমর্ কিৰবৈল বাধ্য কিৰব পাৰা, েতিতয়া... েযিতয়া েতামাৰ বােব আৰ� এেকােৱই অৱিশ� নাথােক। েকৱল ইচ্ছাশি�ৰ অিবহেন, িয েকাৱা হয় ‘লািগ থাকা’। যিদ তিম সাধাৰণ মানুহৰ লগত চিলবৈল সময়ত েতামাৰ

আ�িব�াস

Nature and the language of the sense

anchor of my purest thoughts , the nurse, The guide,the guardian of my heart and soul of all my mortal being . ”

Tinterns Abbey )

�ােণ ৰাজকীয়,অিভজাত ে�ণী সমাজখনৰ িবপৰীেত

দখদদর্শা, অভাৱ- অনাতেনেৰ িপ� সাধাৰণ ে�ণীৰ মানুহৰ জীৱনগাথাৰ �িতেহ

েদখুৱাইেছ। ��খনৰ আৰ�ণীেত েমিধেয় িলিখেছ -- ‘ ..It is a branch of the living speech of India springing from the same source from which Sanskrit itself sprang up when it first assumed its literary Independence. Like Hindustani Assamese is vedic or pre vedic Sanskrit in a new form although it has greatly assimilated various other elements into its body notably of the Bodo group of the Tibetan - Burman family ’) িসিদনা েতেনদেৰই চিলল আেলাচনা। ভাষািবদ, কিবৰ

উ�লতাই সূযর্ৰ েপাহৰৰ দেৰ চক মুিদবৈল বাধ্য নকেৰ। বৰ� েজানৰ েপাহৰৰ দেৰ বাট বুিলবৈল সুিবধা কিৰ িদেয়। েতেন এক ৰ�প। েতেনকৱা ৰ�প এিট �িত গৰাকী নাৰীৰ থকােটা ভাল। িনজৰ বােবই ভাল। িনজৰ িভতৰৰ ৰ�পেটা বািহৰৈল অিনবেহ লােগ। িনজৰ উ�ল ৰ�পেটা ক�নাৈল অহাৰ লেগ লেগ

তাত েহ যায়। েকিতয়াবা েযিতয়া মিহলা সকেল কথাৰ কথাত লািগ ল’ৰা েছাৱালী নথকা মানুহেবােৰ ভাল েকােনা জ�াল নাই বুিল কয় েতিতয়া নৱনীতাৰ অ�ৰ খন অজান েশাকত ভািঙ পেৰ। েকােনেনা বুিজব তাইৰ মনৰ কথা,কাক েনা ক’ব তাই িকমান িবষাদ ভৰা জীৱন ৈল নতন িদগ�ৰ িকৰণৰ আশা এটা ৈল জীয়াই

খন বৰ েবয়া েদখাব নাইবা।’ দামী েকেমৰা এটা ৈল িনহাৰ ফেটা েতালাত ব্য�।িনহাৰৰ কথা �িন মণীষাই তাইক ক’েল- ‘লাজ িকয় িদব আহ অ’ তই?’ মণীষাৰ কথাত িনলা�ীেয় তল মূৰ কিৰ ক’েলতহঁতক িনমর্ািল িদবৈল েহ আিহিছেলা, েবয়া নাপািব।’ দচক চকেলােৰ ভিৰ পিৰল তাইৰ। িকছদৰ আঁতিৰ আিহ ঘৰৈল

নািচ উেঠ, মন-�াণ আিজ েচৗ-িদেশ। �ান ৈহ েযাৱা চকযুিৰেয়ও, কাঁিচয়িল ৰ’দৰ স�ান কেৰ! িক�,সীমাহীন ৈহ ৰয় আকাং�া, পাৰিবহীন ৈহ উভিত চাওঁ। এচমকা ক’লা ডাঁৱৰৰ মাজত েযন, আৱ� ৈহ ৰয় জীৱন!