অসমৰ িবিভ� �া�ৰ নবীন-�বীন েলখক/েলিখকাক এখন সুকীয়া ম� িদয়াৰ �য়াস মা� ৰামেধনু অসমৰ। যােত এই ম�ৰ জিড়য়েত সকেলােৰ মুকিল হয় নতনৰ বাট। ব� আিথর্ক সমস্যাৰ বােব ৰামেধনু অসম �কাশ কৰাত বাধা আিহ পিৰিছল। গিতেক ৰামেধনু অসমক জীয়াই ৰখােতােৱই নহয় সুন্দৰভােৱ আল ৈপচান ধৰােতা আেপানােলাকৰ দায়ী�। েলখা �কাশ েনােহাৱাত আেলাচনী বা কাকতৰ সম্পাদকক গািল শপিন পৰাতৈক অধ্যয়নৰ ওপৰত অিধক �ৰ�� িদয়ােটােহ �েয়াজন বুিল ভােবা। আশা কেৰা আেপানােলােক আমাৰ এই �� �য়াসক অকালেত মৃত্যৰ মুখৈল েঠিল িনিদেয়। আঁহক ৰামেধনু অসমক জীয়াই ৰািখ সকেলােৱ অন্য এক েসােণাৱালী যা�াৰ িদেশ আগবােঢ়া। - ৰামেধনু অসম ‘‘ ’’ { আ ক গ থা
নৱ েলখক েলিখকাৰ এখন মুকিল ম� অসম ই-আেলাচনী ি�তীয় বষর্ৰ ষ� সংখ্যা,িডেচ�ৰ ২০২২ আমাৰ িঠকনা মিণৰাম েদৱান মধ্য ইংৰাজী িবদ্যালয় �ানঃ িদেখৗমুখ িজলাঃ মিৰগাঁও(অসম) িপনঃ ৭৮২১২১ Emailramdhenuassam8@gmail.com সম্পাদনা সিমিতঃ মুখ্য সম্পাদকঃ ৰাজীৱ পাতৰ সম্পাদকঃ নৱিজৎ েদউৰী সহঃ সম্পাদকঃ অৰ�প কমাৰ পাতৰ সা�াৎকাৰ িবভাগঃ মাধুিৰমা বড়া সাং�িতক িবভাগঃ ��িত �তা েডকা, িকৰণময়ী বড়া �চাৰ িবভাগঃ িবত বুঢ়ােগাঁহাই পপী েডকা উপাসনা ৰাজেখাৱা সদস্য/সদস্যাঃ ৰ�পম হােটা ��া েকাঁৱৰ েদউৰী অংগ স�া/ িড.িট.িপ/েবটুপাত িডজাইন ঃ নৱিজৎ েদউৰী ওেৱব পিৰচালনা ঃ ৰাজীৱ পাতৰ সহািয়কাঃ ��া েকাঁৱৰ েদউৰী ৰামেধনুৰ িভতৰ চ’ৰা ৰামেধনুৰ অনুভৱঃ ২। িনজক িচনা� কৰা সময় পাথর্ �িতম শইকীয়া ৯। ইিতবাচক িচ�া িনেবিদতা হাজিৰকা ১১। মাতাল গায়ক আখ্যান অিভিজত েশনেচাৱা ৪৩। অ�িতৰ�� যা�া মযুৰক�া বৰা েকাঁৱৰ ৪৮। এিৰ অহা হাঁিহ িবচািৰ িবিদশা দাস ৬৩। ঈ�ৰৰ চকেলা চাই আ�ল হািনফ খান ৮৭। েদওবৰীয়া আ�া �বালৰাজ সম্পাদকৰ েমজৰ পৰা ১৬। ে�মৰ ইপােৰ িসপােৰ সংহিত ৰায় ৩৩। অশৰীিৰৰ অি�� ত ষাৰ �ীপ নাথ ৯৯। আঁউসী চ�মা ছায়া কাশ্যপ ৰামেধনুৰ ধাৰাবািহক উপন্যাস
ৰামেধনুৰ গ�ঃ ১৩। �� ৰঙীন সুবাস �াণিজৎ েকাচ ৫৬। সাঁচতীয়া মৰম েমাৰ আছতীয়া েতামাৈল িমিন কিলতা ৬৮ । দােপানমতী নিন্দনী দাস ৮২। চছমা িব�াট িলিল েগা�ামী েদৱী ৮৯। অন�ৰ �া�ত �াি� পিম্প ভঞা ১০৩। কষক িবে�াহৰ সময়ত ৰিঙয়া �দি�ণা কিলতা ১০৫। আ�ীয়তা আনিন্দতা কিলতা ২৩। বৃ� িবকাশ বৰা ৰামেধনুৰ �ব�ঃ ৫। অসমীয়া ব্যাকৰণ আৰ� ভাষাত�ৰ চমু ইিতহাস অিভিজৎ দ� ৪১। ৰংঘৰ অিবনাশ দ� ৫৯। �কিত কিব ৱডর্ছৱথর্ৰ কিবতাত েৰামাি�ক েচতনা িনেবিদতা ভঞা ৰাজকমাৰী ৯২। আেঘাণৰ পুিণর্মাঃ মেহা-েহা উৎসৱ িচ�য় েডকা ৯৮। চাওঁতাল সকলৰ চহৰাই পৰৱৰ এক চমু অৱেলাকন ৰেমশ চ� চেৰণ ১০৬। �াথর্নাৰ জীৱন সুন্দৰ কেৰ িনেবিদতা দাস কিলতা ৩০, ৪২, ৬৭ অনুবাদ কিবতা সুভাষ মজমদাৰ, মুকল েসােনাৱাল, পূৰৱী তালুকদাৰ ৰামেধনুৰ এক িমিনটৰ গ� ২০। ৱ’েমন হৰিল� িশৱানী বৰ�ৱা ৩৫। ব্যাকল হ�দয় েশািণতা িশৱম ৩৭। এই মাহৰ অিতিথ িবিশ� ঔপন্যািসক, কিব ড০ মৃণাল ক মাৰ গৈগ ৰ স’েত কেথাপকথন মাধুিৰমা বড়া
�ণৱ কমাৰ বমর্ন, তপন বৰ�ৱা, তপন কমাৰ দাস ��ৱিজৎ পাঠক,ক�া দাস, ি�য়ংকা চামুৱা, উপাসনা িশৱম, লাৱণ্য নাথ, িনশা� ভ�াচাযর্, ��া েকাঁৱৰ েদউৰী, কিবতা বৰা, িবনীতা শইকীয়া, মাচম আহেমদ, সাগিৰকা েডকা, তলুমিণ গৈগ েসােনাৱাল,বাবুল েনওগ, পণৱ কমাৰ বড়া, িনেলাৎপল চমুৱা, ৰ�পেজ্যািত শইকীয়া , সীমা� েমান িহৰ�, েযােগশ িবকাশ গৈগ, িনৰ�ন েডকা, শা�নু বৰা, �নয় কমাৰ ৰায়, স�ীৱ চৰকাৰ, ধন�য় ৰায়, িটংক বৰা, �িতভা গৈগ, ছািকল আহেমদ তনু� বিনক্য, লাৱন্য নাথ, চন্দন তালুকদাৰ, গেনশ চ� কছাৰী, মেনাজ উৰাং, দলাল বৰা, ফনু ভ�াচাযর্, ৰােজন অসমীয়া, েদৱিজৎ েকাঁৱৰ, েসানালী শইকীয়া,, মানস �িতম সিন্দৈক, চ��ভা বমর্ন, িজন্টু চাংমাই, িনৰ� দ�, ৰামেধনুৰ ধাৰাবািহক উপন্যাস ১৬। ে�মৰ ইপােৰ িসপােৰ সংহিত ৰায় ৩৩। অশৰীিৰৰ অি�� তষাৰ �ীপ নাথ ৯৯। আঁউসী চ�মা ছায়া কাশ্যপ ৰামেধনুৰ চিট গ�ঃ ২৬। হ�দয়ত িনঃসংগ সুৰ �ীপিশখা শমর্া ৮২। চছমা িব�াট িলিল েগা�ামী েদৱী ৮৫। েশষ েনােহাৱা কািহনী িনৰ�পমা েডকা ৯৪। েদউতাৰ েছাৱালী িৰচা কিলতা ১১১। বদনাম সত্যিজৎ নাথ, ১১৩। উলুৰ লগত বগৰী পুৰা অমৰিজৎ হাজিৰকা ৰামেধনুৰ অনুগ� গীতা�লী দ� ভঞা, িবপাশা ৰায়, মুন শমর্া, সমু�ল েডকা, দলুমিণ গৈগ, প�ৱ পাচনী, ে�লী, মীনা মজমদাৰ, ৰি� েবজবৰ�ৱা, িকংকৰ িজৎ বমর্ন, ধৃিত ভা�তী ফকন, মাধুিৰমা বড়া, ইিন্দৰা িসংহ, বণর্মালা গৈগ হাজিৰকা, পংখী বৰশইকীয়া, সাগিৰকা কছাৰী। �� আেলাচনা ১০। েসই ��খন ‘েদওলাংখুই’ দীপিশখা বৰা ৰামেধনুৰ কিবতা
ৰ� গায়ন বৰ�ৱা,িদ�ী মিন েগা�ামী, পিৰ ি�য়া, িনমর্ল বেড়া, অ�মা েবগম, �ীিতেৰখা ডাকৱা, েডইজী হিৰ�য়া েগা�ামী, িমতালী শমর্া,�ীিতেৰখা দাস, ি�� স�্যা, জা�লী গৈগ, িমন্টু দাস, জিৰ বৰ�ৱা,পা�ালী শইকীয়া, িৰমিজম েদৱী,িজন্টু কিলতা,গীতাৰি� েকাঁৱৰ েডকাৰজা, িৰিম েবগম ,েৰখাৰানী দ�, িচ�য় বৰা, জিম্প হাৈল, পম্পী শইকীয়া ,ত�া শইকীয়া, সুভম পাল, নািজমা নাচিৰন, চিম আেহাম, লীনা গৈগ, িদেপন চতীয়া, মুনী� কমাৰ দ�, ৰা�ল েকাঁৱৰ,িবেবক পাটৰ, কেলন দাস, ভাষ্যিত শমর্া, গীতা�লী শইকীয়া, মুিহ বৰা। ১১৮। িচ�াংকন অংকন ঃ নয়নেজ্যািত েমধী, বাকিৰগাওঁ(ভৰব�া ) ১১৭। কাঠ িশ� িশ�ী ঃ মানস বৰা; েতজপুৰ, 86380 27979 িবঃ�ঃ চৰ কিৰ �কাশ কৰা েলখাৰ বােব সম্পাদক দায়ী নহয়। েকােনা �� বা তথ্যৰ সহায় ৈল িলিখেল, সম্পূণর্ িনজৰ নামত �কাশ নকিৰ তথ্যেবাৰ তলত উে�খ কিৰ িদব লািগব। অন্যথা �কাশ কৰা নহ’ব। চৰ কিৰ েলখা �কাশ কৰাৰ পৰা িবৰত থািক িনজৰ লগেত সম্পাদকৰ নাকেটাও বচায় েযন। ধন্যবাদ।
আপুিন যিদ িকবা অজর্ন কিৰব িবচােৰ, েতে� আপুিন �থেম িব�াস কিৰব লািগব েয আপুিন তাক অজর্ন কিৰব পািৰব। যিদ েসই মূ�তর্ত তাক (সম্পাদক) ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী নৱিজৎেদউৰী সম্পাদকৰ েমজৰ পৰা েযাগা�ক িচ�াধাৰাই সফলতা িকয় আেন? অজর্ন কৰাৰ দ�তা বা অৱ�া নাথােকও তথািপ যিদ িব�াস কেৰ েতেনহ’েল আেপানাৰ �াৰা েসয়া অজর্ন কৰােটা স�ৱ। কাৰণ, িব�াসৰ পৰাই আেহ েচ�া আৰ� েচ�াৰ পৰাই আেহ অজর্ন। আপুিন যিদ িব�াস কেৰ েয, আপুিন পািৰব, বােৰ বােৰ ব্যথর্ ৈহও আপুিন ভাগিৰ নপিৰব, ফলত ভল আৰ� ব্যথর্তাৰ পৰা িশ�া লওেত এটা সময়ত আপুিন সফল হ’বই। কাৰণ, এটা পযর্ায়ত ভল কেৰােত কেৰােত েসই ভল দনাই নহয়। েকৱল িব�াস েহৰ�ৱাব নালােগ। সকেলা সময়ত পিজিটভ থািকব লািগব েয আপুিন পািৰবই। ভাগিৰ নপিৰ েচ�া কিৰ যাব লািগব। অন্য িদেশ আপুিন যিদ িব�াস েহৰ�ৱাই েপলায়, আনৰ কথাত িনেগিটভ িচ�া কিৰবৈল আৰ� কেৰ, েতে� আপুিন এিদন েচ�া কিৰবৈলও এিৰ িদব। তাৰিপছত আপুিন চড়া� ভােব ব্যথর্ হ’ব। েনেপািলয়ন িহেল িলিখেছ, সাফল্যৰ বােব যিদ মানুহৰ এটা মা� চািৰি�ক ৈবিশ�ক ে�িডট িদবলগীয়া হয়, েসয়া হ’ব েযাগা�ক িচ�া কৰাৰ �মতা। েহনিৰ েফাডর্ৰ কথাই ধৰা যাওক, েতেখতক ইি�িনয়াৰসকেল ৈকিছল েয গাড়ীৰ বােব িয অত্যাধুিনক “V8” ইি�ন েতওঁ আিৱ�াৰ কিৰব িবচািৰেছ, েসইেটা কৰােতা স�ৱ নহয়। েসয়া েকােনও েনাৱােৰ, িক� েফােডর্ িব�াস কিৰিছল েয, বুি�েটা িযেহত আিহেছ, তাক বা�বায়ন কিৰবৈল অস�ৱ বুিল এেকা নাই। আৰ� েশষত েফােডর্ েসই ইি�ন আিৱ�াৰ কিৰ েদখুৱাইিছল, িযেয় আধুিনক মটৰ গাড়ীক এক নতন �মতা িদিছল। েলখকৰ ভাষাত, যাৰ মাজত িপ.এম.এ (পিজিটভ েমেন্টল এিটিটউড) আেছ, েতওঁেলােক ব্যথর্তাক ভয় নকেৰ। িযমানবােৰই ব্যথর্ নহওক, েতওঁেলােক সফল েহাৱাৰ আগ পযর্� েচ�া চলায় যায়। কাৰণ েতওঁেলােক িব�াস কেৰ, েতওঁেলােক িয কিৰেছ েসয়া িন�য় স�ৱ। েতওঁেলােক সকেলা সময়েত িশিক থােক, �িতেটা ভলৰ পৰাই িনজেক আৰ� েবিছ শি�শালী কিৰ পুনৰ েচ�া কেৰ। যাৰ ফলত েশষত েতওঁেলােক সাফল্যতা অজর্ন কেৰ।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১ জীৱনৰ েশাভাযা�া মিৰেল এেনেয় িকয় মিৰম যুঁিজ মিৰম মৃত্যৰ উপত্যকাত মৃত্যৰ েশাভাযা�াক েখিদ পিঠয়াই জীৱনৰ েশাভাযা�া উিলয়াম তিমও এেনেয় নমৰা যুঁিজ মিৰবা তিমও জীৱনক মৃত্যৰ বহতীয়া বুিল েঘাষণা নকৰা অথচ আিম সকেলা মিৰম যুঁিজ মিৰম! �ণৱ কমাৰ বমর্ন যু� িবনীতা শইকীয়া মন িনজৰাৰ গিত দবর্াৰ েহঁপাহ আকাশ েচাৱাৰ। জীৱেন মৰণক েনওঁিচ, সং�ামী পেথেৰ জীৱন জীয়াৰ যু�। অ�াি�ৰ, অ�িতেৰাধ্য যা�া। ক িব তা ধৰা িনিদয়া সুখ তপন বৰ�ৱা �থমেত েতওঁৰ চক দটাই েমাৰ চক দটা খুিজেল তাৰিপছত মনেটােৱ মনেটাক; এখাপ আগৈল ৈগ আেকৗ েতওঁৰ বুকখেন খুিজেল বুকখন। িদবৈল িবচািৰও নাপােলাঁ েযিতয়া িনজৰ মাজত; েতওঁৰফােল চাই েদেখাঁ আটাইেবাৰেচান �য়ং হািজৰ েতওঁৰ সমুখত। আৰ� েসই আপাহেত সঁিপেলাঁ িয সঁিপেলাঁ। এিদন হঠােত েমাৰ কাণ দখেন এেকােক নু�না হ’ল িজভাখেনও মািতব েনাৱাৰা হ’ল। উপায়িবহীন ৈহ আকােৰ-ইংিগেত েমাৰ কাণ আৰ� িজভাই েতওঁৰ কাণ আৰ� িজভাখন খুিজেল; জীৱনৰ বাকী িদনেকইটা যােত হাঁিহ-মািত কটাব পািৰ। েদৱাল ঘড়ীেটাৰফােল আঙিলয়াই েতওঁ েতিতয়া ক’েলআিজৰপৰা আেপানাৰ ৈসেত কথাও নাপােতা কাণও িনিদওঁ আেপানাৰ কামত কাৰণ, আপুিন িদয়া সকেলােবাৰ ন� হ’ল েসেমকা বতৰত! তােক ৈল মনেকাঠািলত ঘুমর্িটয়াই ফিৰেছ এটা ��ইআেপানাৰ বাৰ� আেছেন এেন েকােনাবা ভাল ব� িয নাপােতাঁ বুিলও কথা পােত আৰ� কাণ িনিদওঁ বুিলও িদেয়; আেছেন বাৰ� সামান্যতম হ’েলও আনৰ চকত ধৰা নপৰাৈক লুকাই থকা েতেন সুখ?
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২ িনজক িচনা� কৰাৰ সময় পাথর্ �িতম শইকীয়া ব তর্মান সমাজ ব্যৱ�ােটা ভােঙান মুখী ৈহ পিৰেছ। ধমর্ৰ নামত আিম েবাৰ ভাগ ভাগ ৈহ পিৰেছা। এই েভদ ভাবৰ পৰা মুি� লাভ কিৰবৈল আিম গীতা অধ্যয়ণ কৰা �েয়াজন। আিম �কত অথর্ত েকান? আমাৰ উে�শ্য িক? আিদ নানা ��ৰ মাজত আিম েযিতয়া েসামায় পিৰম তথা ��ৰ উ�ৰ অনুস�ান কিৰম েতিতয়া আমাৰ �কত �ান। শ�েবাৰ আচলেত পেৰা� �ান িয দেৰ গাখীৰৰ পৰা িঘউ ��ত হয় বুিল জােনা িক� ��ত েহাৱাৈল এক সময়ৰ �েয়াজন তথা এক �ি�য়াৰ মােজেৰ েযাৱা �েয়াজন। িঠক এেকদেৰ গীতাৰ মাজত থকা শ�েবাৰ পেৰা� িয বাট েদখাই �ত�্য �ান তথা ভি� মাগর্। মইৰ পৰা মই ব�ৰ অংশ বুিল তথা �� বুিল িচনা� েহাৱাৈল এই �ি�য়া পেৰা� �ানৰ পৰাই উ�ৱ ৈহ �ত�্যৰ
নহয়। আিম গীতা অধ্যয়ণৰ জিৰয়েত েকান েবাৰ কথা আমাৰ জীৱনৰ বােব অিহত আৰ� েকান েবাৰ িহত েসই িখিন উপলি� কিৰব পােৰা। আমাৰ শ�� েকান েসই কথা অনুভব কিৰব পৰা হও। বািহ্যক জগতৰ শ�� েবাৰ সচাঁ অথর্ত শ�� েন? েন আভ্য�ীৰণ জগতত আমাক নানা শ��েয় আ�মণ কিৰ আেছ। আিম েসই কথা জািন অনুভব কিৰ েসই শ�� পৰা ৰ�া পাবৈল আিম েচ�া কৰা �েয়াজন। এটা সুন্দৰ িচ�াধাৰা আমাৰ মনৈল অহােটা এক সুন্দৰ ফল হ’ব পােৰ। যিদও আিম অকল অব�বাদী েবাৰক ফলৰ লগত তলনা কেৰা। এক সুন্দৰ িচ�া ধাৰা জীৱনৰ �িতেটা িদন ফলৰ আকাং�াতৈক সুন্দৰ ভাবৰ মাজত িয উিঠ আনন্দ পূণর্ জীৱন অিতবািহত কৰােটা আমাৰ কাম্য হ’ব লােগ এই ভােব ব্যি� িবেশষৰ কল্যাণ কিৰব। হতাশপূণর্ জীৱনৰ পৰা সুন্দৰ িচ�াধাৰাৰ ব্যি� ৈহ িনজক ন ৰ�প িদয়ােটা আমাৰ কতর্ব্য েহাৱা উিচত। অনুভৱ
িদেশ ৈল যায়। এই িখিন যিদও গধুৰ িবষয় ইয়াৰ মমর্ উপলি� কৰা বৰ সহজ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩ ব্যি�েয় েতওঁৰ িশ�ক জনক স�ান �দশর্ন কিৰেছ িস েতওঁৰ েচতন �ান আন এজেন েসই ব্যি� জনক তথা িশ�ক জনক েসইদেৰ স�ান �দশর্ন কৰা নাই ইয়াৰ কাৰণ েতওঁৰ মাজত েসই েচতন �ানৰ অভাব। েকান জন ব্যি� িক পিৰমােন েচতন বা অেচতন েসইেটা িনভর্ৰ কেৰ েতওঁৰ সাধনা তথা সংগ তথা অধ্যয়ণশীলতাৰ ওপৰত। েচতন েনােহাৱাৰ বােবই েকােনা েলােক আনক েহয় কিৰবৈল েকা�ােবাধ নকেৰ। েচতন �ানৰ অভাবৰ বােব ই আিম িনজক নাজেনা। িনজক জািনবৈল হ’েল �থম অধ্যয়ণ তথা অনুভবৰ �েয়াজন। আিম �থেম িনজৰ শ�� েবাৰ িচনা� কিৰব লািগব
তথা গাওঁ তথা চহৰৰ েকােনা েলাকৰ কথা িয আেপানাক ৰাম ঠগণ িদেল নহয় েন? আচলেত েসইয়া আমাৰ শ�� নহয় িকয়েনা েসই শ�� েবাৰ আমাৰ অেচতন মনৰ তথা কামনা িসি�ত বাধা িদয়া েলাক। �কত অথর্ত েতওঁেলাক আমাৰ শ�� নহয়। �কত শ�� েবাৰ িচনা� কিৰবৈল হ’েল আিম �থমেত ইি�য় সংযম েহাৱা �েয়াজন। ইি�য় েবাৰ আমাৰ �থম শ�� িকয়েনা �িতেটা ইি�য় স�� কিৰবৈল যাওঁেত আিম নানা ধৰণৰ শাৰীিৰক তথা মানিসক ক� সহ্য কিৰব লগা হয়। মন আমাৰ এক�কাৰ ডাঙৰ শ�� তথা িম�। ইয়াক আিম ক’ত �েয়াগ কিৰ ৰািখেছা তাৰ ওপৰেত আমাৰ জীৱন িনভর্ৰ কেৰ। যিদ মনক েচতন মুখী কমর্ত তথা �ানত তথা ভি�ত িনেয়াগ কিৰব েনাৱােৰা েতে� ই আমাক ধ�ংসৰ িদেশেৰ ৈল যাব। েলাভ েমাহ কাম ে�াধ এই েবাৰৰ মূল কাৰণ এক সুন্দৰ ভাব আমাৰ মনৈল অহােটা এক সুন্দৰ ব্যি�� গঠণৰ িদশত সহায়ক হ’ব। িনৰেপ� ভােব সহায়ৰ হাত আগবেঢ়াৱাই এক সুন্দৰ িচ�া ধাৰা। জীৱনৰ �িতেটা িদন ফলৰ আকাং�াতৈক সুন্দৰ ভাবৰ মাজত িয উিঠ আনন্দ পূণর্ জীৱন অিতবািহত কৰােটা আমাৰ কাম্য হ’ব লােগ এই ভােব ব্যি� িবেশষৰ কল্যাণ কিৰব। হতাশপূণর্ জীৱনৰ পৰা সুন্দৰ িচ�াধাৰাৰ ব্যি� ৈহ িনজক ন ৰ�প িদয়ােটা আমাৰ কতর্ব্য েহাৱা উিচত। �াপ্য তথা িসি� েবাৰ �ণৰ বােব শাি�ৰ কাৰণ হ’ব পােৰ। আিম �ায়ী শাি� িক দেৰ পাব পািৰ তাৰ বােব গভীৰ িচ�ন কৰা �েয়াজন। বতর্মান সময়ত �ণ�ায়ী আশা েবাৰ ত্যাগ কিৰ গভীৰ ভােব িনজক িবে�ষণ কৰাৰ সময় তথা দবর্লতাৰ পৰা সবলতাৈলেক িনজক িচনা� কৰা অিত �েয়াজনীয় ।আশা িক কৰা উিচত আৰ� িক নকৰা উিচত েসই িদশেটা �ৰ�� িদয়াৰ �েয়াজন। পথ�দশর্ক ৰ�েপ িনজক ক’ত সমপর্ণ কিৰম তাৰ বােব িচ�ন কৰা �েয়াজন। িবকাশ আৰ� সংেকাচন এই দই িচ�া ধাৰাই আমাৰ বােব �েয়াজন। কাৰ সংগই আমাক িজ�াসু কেৰ আৰ� কাৰ সংগই আমাক িবেয়াগা�ক কিৰ তেল এই িখিন িচ�ন কৰাৰ �েয়াজন। িজ�াসা আমাৰ �েয়াজন েসই �েয়াজন েকেন েহাৱা উিচত েসইেটা িচ�নীয়। বতর্মান আিম ক’ত িনজক িনেয়াগ কিৰ ৰািখেছা তথা আিম িক িচ�ন কিৰ আেছা আিম েসই কথা িবেশষ ভােব নজৰ িদয়া উিচত। আিম কৰা চচর্া েবাৰ আমাৰ মূলধন এই কথােটা জনা িবেশষ �েয়াজন। িচ�ন আমাৰ মূলধন সদা সবর্দা। এজন ব্যি�ৰ েবাধগম্যতাৰ ওপৰত ব� পিৰমােন িনভর্ৰ কেৰ েতওঁৰ জীৱন। �িতজন ব্যি�ৰ িয েচতন শি� েসইয়া িনভর্ৰ কেৰ েতওঁৰ আভ্য�ৰীণৰ ওপৰত। েকান জন ব্যি� েকেন �কিতৰ েতওঁৰ েসইেটা িনভর্ৰ িনজ েচতনতাৰ ওপৰত। �িতজন ব্যি� িভ� ধমর্ী হয় তাৰ মূল কাৰণ েতওঁৰ েচতনতা আন জনৰ লগত িনিমেল। ধৰক েকােনা এজেন
িস হ’ব েচতনৰ িদেশ আগবঢ়াৰ এটা েখাজ। েসই েখাজ িযমান শি�শালী হ’ব েসই অনুসিৰ আিম েচতন �ান লাভ কিৰম। এিতয়া �থম কথা আমাৰ শ�� েকান েনা বুিল যিদ আেপানাক �� কেৰা হয়েটা �থেম মনৈল আিহব েয আেপানাৰ লগৰ তথা পিৰয়ালৰ
ভালেপাৱাৰ েকঁকিৰ ত�া দাস চিতয়না ফলাৰ বতৰেত ভালেপাৱাৰ েককিৰ এটাত ৈৰিছেলাঁ। তাত অজ� েগালাপৰ পািহ িসচঁিৰত ৈহ আিছল, আনন্দত িবচিলত েমাৰ পৰা েগালাপৰ পািহৰ আৰৰ কাইটেবাৰ অ�ােত ৈৰিছল। ভালেপাৱাৰ আিলবাটৰ ভল েকঁকিৰেটাত কাঁইটেবােৰ দভিৰত েতজৰ েটাপাল িসঁিচেল, তলসৰা েশৱালী েকইপােহ হাঁিহেৰ উপলুঙা কিৰেল। আ�ৱাই ৈগ মৰহা েগালাপ এেজাপা পােলাঁ। েমাৰ হাতৰ পৰশত জী উিঠল, েসই েগালাপৰ কিলেৰ এিট ঘৰ সািজেলাঁ। ে�মৰ ঘৰ তাত এিতয়া েহজাৰ পথৰ�ৱাই গান গাই ে�মৰ গান। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪ মন। মেনই পাপ পূণ্য বুিল ভাগৱতত উে�খ আেছ আৰ� মেনই েয �গর্ তথা নৰক েসই কথাও উে�খ আেছ। এিতয়া মনক আিম েচতন তথা �কত আেলাকৰ িদশত লগাব লািগব নহয় েন? �িতেটা �ণ আপুিন বা মই যিদ িনজক �� কেৰা েদিখব আমাৰ মনেটা অহৰহ েকােনা কাযর্ত জিড়ত থােক। যিদও আিম �ণৰ বােব মেন মেন বিহও থােকা িক� মেন নানা কমর্ তথা িচ�ন কিৰ থােক। এিতয়া েসই মেনই আচলেত েচতন তথা অেচতন এই দই িদশত কাযর্ কিৰ থােক। েচতনৰ তাৰতম্য তথা পাথর্ক্য থােক ধৰক েকােনা জন ব্যি�েয় িচগােৰট েসৱন কেৰ তথািপও সুন্দৰ কথাবাতর্া কেৰ। িক� েতওঁ অেচতন এক �কােৰ িকয়েনা েতওঁ মাদ�ব্য েসৱন কিৰ আেছ লগেত েতওঁৰ েসইেটা জােন েয �িতকাৰক তথািপও পালন তথা বদ অভ্যাস ত্যাগ কিৰব পৰা নাই। ই এক �কাৰৰ অেচতনতা। আন হােত আন এজন ব্যি�ক লগ পােল েতওঁ ৰািতপুৱাই �ই উিঠ �াতঃকমর্ কিৰ তাৰ পাছত অধ্যয়ণ কিৰ সুন্দৰ ৈক িনজৰ জীৱন অিতবািহত কিৰেছ। েতেন ধৰণৰ মাদক�ব্য েসৱন নকেৰ আন দহ জনৰ িহতৰ বােব কমর্ কিৰ আেছ। আগৰ জনতৈক েতওঁ েবিছ েচতন। এিতয়া কথা হ’ল েকান িকমান েচতন �ােনেৰ িনজৰ ভা�াৰ চহকী কিৰেছ েসইেটা িনভর্ৰ কেৰ েতওঁৰ িনজা সাধনা তথা অধ্যয়ণৰ ওপৰত। �িতজন ব্যি� অেচতনৰ িদেশ গিত কৰা বােবই আমাৰ সমাজত হত্যা ,িহংসা ,হাই কািজয়া আিদৰ বৃি� ৈহেছ। ৰামেধনু অসমত �কািশত আপুিন পিঢ় ভালেপাৱা েলখােটাৰ িবষেয়ও চমুৈক িলিখ পিঠয়াব পািৰব। ক িব তা ............................................................... ............................................................... ............................................................... ....................
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫ ব্যাকৰণ ৈহেছ ভাষাৰ িচ�া আৰ� চচর্াৰ এক �াথিমক আৰ� সবল পদে�প। এেন চচর্াৰ আৰ� ৈহিছল �াচীন ভাৰতবষর্ত ৈবিদক সািহত্যৰ লগেত িবিভ� �া�ণ ��ৰ মােজিদ। অৱেশ্য এেন িচ�াই সুিনিদর্� ৰ�প লাভ কেৰ পািণিনৰ �াৰা ৰিচত ‘অ�াধ্যায়ী' ��ৰ মােজেৰ। অসমত এই ব্যাকৰণ চচর্াৰ আৰ� হয় ঊনিবংশ শিতকাত, ইংৰাজ িবষয়া আৰ� আেমিৰকান িমছেনৰীসকল অসমৈল অহাৰ পাছতেহ। ১৮৩৯ চনত ইংৰাজ িবষয়া উইিলয়াম ৰিবন্ ছন চাহােব ৰচনা কৰা “A Grammer of the Assamese Language ” নামৰ ব্যাকৰণখেন হ’ল অসমীয়া ভাষাৰ �থম ব্যাকৰণ। েসই েতিতয়াৰ পৰা আৰ� কিৰ বতর্মান সময়ৈলেক অসমীয়া ভাষাত ব�েতা ব্যাকৰণ ৰিচত ৈহেছ। আেলাচনাৰ সুিবধােথর্ আিম অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণৰ ধাৰােটাক তলত িদয়া ধৰেণ আেলাচনা কিৰব পােৰাঁ (১) িমছেনৰী ধাৰা, (২) থলুৱা ধাৰা,(৩) পঢ়াশলীয়া ধাৰা,(৪) ভাষাতাি�ক ধাৰা,(৫) ভাষাৈব�ািনক ধাৰা,(৬) অন্যান্য ধাৰা ব্যাকৰণ শ�ৰ ইংৰাজী �িতশ� হ’ল ‘Grammer’ যাৰ বু্যৎপি�গত অথর্ হ’ল art of writing অথর্াৎ িলখাৰ কলা। সাধাৰণ অথর্ত ব্যি� এজেন ভাষা এটা ব্যৱহাৰ কিৰবৈল যাওেত ভাষােটাৰ িবষেয় েতওঁক িযিখিন �ানৰ �েয়াজন হয় তােক ব্যাকৰণ বুিল ক’ব পািৰ। �ব� ব্যাকৰখনত ব্যাকৰণৰ িদশসমূহৰ লগেত অসমীয়া ভাষাৰ উৎপি� আৰ� �মিবকাশ সম্পেকর্ উে�খ কৰা ৈহেছ। ব্যাকৰণখনত বণর্�কৰণ, �ৰ-ব্য�ন বণর্ৰ উচ্চাৰণ, সি�, শ�, িলংগ, বচন, িবভি�, শ�ৰ�প, কাৰক, িবেশষণ, সংখ্যাবাচক শ�, সবর্নাম, ি�য়া িবেশষণ, ধাত, ি�য়াৰ কাল-ৰ�প, বাচ্য, সমাস, �ত্যয় ইত্যািদ....., অসমীয়া ব্যাকৰণ আৰ� ভাষাত�ৰ চমু ইিতহাস অিভিজৎ দ� তলত অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণৰ ধাৰােবাৰৰ িবষেয় থুলমূল িবৱৰণ দািঙ ধৰা হ’ল— (১) িমছেনৰী ধাৰা ঃ অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ চচর্াৰ �ভাৰ� ঘেট ঊনিবংশ শিতকাত অথর্াৎ িমছেনৰী ধাৰাৰ েযােগিদ। ১৮৩৯ চনত �কািশত উইিলয়াম ৰিব�নৰ ‘A Grammer of the Assamese Language’ হ’ল অসমীয়া ভাষাৰ �থমখন ব্যাকৰণ। ইংৰাজসকেল অসমৰ ভাষা িশিকবৰ িনিমে� ৰিচত এই
(১৮৭৩), ধেমর্�ৰ েগা�ামীৰ ‘ল’ৰােবাধ ব্যাকৰণ' (১৮৮৪), নাৰায়ণ শমর্া িবদ্যাভষণৰ ‘আ�েবাধ ব্যাকৰণ’ (১৮৮৭), িশৱনাথ শমর্া ভ�াচাযর্ৰ
েমৗিলক সাম�ী- অসমীয়া বণর্মালা আৰ� তাৰ উচ্চাৰণ, শ�ৰ�প, তি�ৎ �ত্যয়, সমাস, ি�য়া, ি�য়া িবেশষণ, অব্যয় আৰ� শ�মূল সম্পেকর্ আেলাচনা কৰা ৈহেছ। ১৯২৫
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬ ব্যাকৰণখনত ৩৪ টা ব্য�নবণর্ আৰ� ১৬ টা �ৰবণর্েক ধিৰ মুঠ ৫০ টা বণর্ৰ আেলাচনা কৰা ৈহেছ। ব্যাকৰণখনত সি�, সমাস আিদৰ আেলাচনা নাই যিদও িলংগ, কাৰক, অব্যয়, ি�য়া িবেশষণ আিদৰ আেলাচনা দািঙ ধৰা ৈহেছ। ইয়াৰ পাছত ১৮৪৮ চনত অসমীয়া ভাষাৰ ি�তীয়খন ব্যাকৰণ নাথান �াউনৰ ‘Grammatical Notices of the Assamese Language’ �কাশ পায়। উে�খেযাগ্য েয ১৮৯৪ চনত িজ এফ িনকল চাহােব েতওঁৰ ‘Manual of the Bengali Language’ নামৰ বাংলা ব্যাকৰণখনৰ েশষত ‘Appendix V Sketch of Assamese Grammer’ শীষর্কেৰ ৪০ পৃ�াৰ অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ এখেনা সংেযািজত কিৰিছল। (২) থলুৱা ধাৰাঃ িমছেনৰী ধাৰাৰ ব্যাকৰণেকইখন ইংৰাজী মাধ্যেমেৰ ৰিচত। এইেবাৰত েলিটন ব্যাকৰণৰ আিহর্ অিতশয়
সম্পূণর্ অসমীয়া মাধ্যেমেৰ সং�ত আৰ�
(ইংৰাজী) ব্যাকৰণৰ আিহর্ অনুসৰণ কিৰ �থমখন অসমীয়া ব্যাকৰণ ১৮৫৯ চনত েহমচ� বৰ�ৱাই। এই আিহর্েৰ ৰিচত ব্যাকৰণ পুিথেবাৰক থলুৱা ধাৰা িহচােপ নামকৰণ কিৰব পািৰ। েতেখতৰ ‘অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ’ নামৰ পুিথখন এই ধাৰাৰ �থম ৰচনা। মুঠ ১১ টা ভাগত িবভ� ব্যাকৰণখনত ধ�িনগত, ৰ�পগত আৰ� বাকাগত িদশৰ আেলাচনােৰ অসমীয়া ভাষাৰ িলিখত ৰ�পেটাক এক শৃংখলাব� ৰ�পৰ মাজৈল আিনবৈল য� কৰা ৈহেছ। (৩) পঢ়াশলীয়া ধাৰা ঃ ১৮৭৩ চনত সুদীঘর্ সাতি�শ বছৰ কাল িনবর্ািসত ৈহ থকাৰ অ�ত অসমীয়া ভাষাৰ পুনবর্াসন ঘটাত পাঠ্যপুিথৰ চািহদা পূৰণােথর্ পঢ়াশলীয়া ব্যাকৰণ-পুিথ িলখাৰ এক নতন পৰম্পৰা গঢ় ৈল উেঠ। েহমচ� বৰ�ৱাই ১৮৮২ চনত ‘অসমীয়া ল’ৰাৰ ব্যাকৰণ’ পুিথখন ৰচনা কিৰ পঢ়াশলীয়া ধাৰােটাৰ আৰ�িণ কেৰ। ইয়াৰ পৰৱতর্ী সময়েছাৱাত দীনব� তকর্ালংকাৰৰ ‘অসমীয়া ল’ৰাৰ ব্যাকৰণ’
‘পঢ়াশালীৰ অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৮৯৬), েলাকনাথ শমর্াৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯১০), হিৰনাৰায়ণ দ�বৰ�ৱাৰ ‘ব্যাকৰণ পাঠ’ (২য় সং.,১৯১৮) �কাশ পায়। (৪) ভাষাতাি�ক ধাৰা ঃ ১৯১২ চনত েদবানন্দ ভৰালীৰ ‘অসমীয়া ভাষাৰ েমৗিলক িবচাৰ'’ ��খনৰ জিৰয়েত অসমীয়া ভাষা-িচ�াই ভাষাত�ৰ নতন সাজপাৰ পিৰধান কিৰিছল। এই পুিথখনত অসমীয়া ভাষাৰ উৎপি� �সংগত অসমীয়া ব্যাকৰণৰ
পায়। ব্যাকৰণখনৰ পাতিনত ব্যাকৰণ সম্পেকর্ েকাৱা ৈহেছ েয যথাথর্ প�ত ব্যাকৰেণ ভাষা িনিশকায়, ভাষােটাক ফািল িছিৰ তাৰ িভতৰখন েকেনকৱা তাক মােথান েদখুৱাই িদেয়। ইয়াৰ পৰৱতর্ী সময়েছাৱাত পাঠ্যপুিথৰ চািহদা পূৰণৰ অেথর্ ব�েকইখন ব্যাকৰণ ৰচনা কৰা হয়। তাৰ িভতৰত শৰৎ চ� েগা�ামীৰ ‘সৰল ব্যাকৰণ’ (১৯৩৩), কািলচৰণ পােটাৱাৰীৰ ‘ল’ৰােবাধ ব্যাকৰণ’ (২য় সং�ৰণ, ১৯৩৯), গণপিত ভঞাৰ ‘সািহত্য সুহ�দ ব্যাকৰণ’ (১৯৪০), েসাণাৰাম েচৗধুৰীৰ ‘সািহত্যেবাধ ব্যাকৰণ’ (১৯৪২), হৰেমাহন দাসৰ ‘সহজ ব্যাকৰণ’ (৫ম সং., ১৯৪৬), দীেন�ৰ দ�ৰ ‘উজ ব্যাকৰণ’ (১৯৪৭), গ�াধৰ হাজিৰকাৰ ‘সংি�� সহজ ব্যাকৰণ’ (১৯৪৯), ঘনকা� শমর্াৰ ‘অসমীয়া ভাষা িশ�া ব্যাকৰণ”
�কট।
েলিটন
চনত সত্যনাথ বৰাৰ ‘বহল ব্যাকৰণ’ নামৰ এখন ব্যাকৰণ �কাশ
‘অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ (১৯৫১), ‘আধুিনক অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ’ (১৯৫৩); উমানাথ শমর্াৰ ‘উজ ব্যাকৰণ’(১৯৫২); তাৰানাথ বৰপূজাৰীৰ ‘অসমীয়া ভাষােবাধ ব্যাকৰণ’ (১৯৫২); মথুৰা েমাহন েডকাৰ ‘ব্যাকৰণ পাঠ’ (১৯৫২); িগিৰধৰ শমর্াৰ ‘আধুিনক অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯৫৩); হিৰচ� ভ�াচাযর্ৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণৰ িজিলঙিন’ (১৯৫৪), হৰেমাহন দাসৰ ‘নতন ব্যাকৰণ’ (১৯৫৬); ‘অমৃত ব্যাকৰণ’(১৪ শ সং., ১৯৬৫); হেৰ� নাথ শমর্াৰ ‘নতন
দাস আৰ� ভবন েমাহন দাসৰ ‘সৰল �াথিমক ব্যাকৰণ’ (১৯৭২); িবনন্দ চ� বমর্ণৰ ‘অসমীয়া ভাষােবাধ ব্যাকৰণ’ (১৯৭২); েকশৱ চ� েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ পিৰচয়’ (১৯৭২) আৰ� ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ �েবাধ’ (১৯৭২), জয়কা� গ�ীয়া আৰ� মাখন চ� বৰাৰ ‘ব্যাকৰণ িশ�া’ (১৯৭২), গেজ� নাথ চহৰীয়াৰ ‘ব্যাকৰণ ম�ৰী’ (১৯৭৩), নৱকা� বৰ�ৱা, সদা মৰল আৰ� অমেৰ� েগা�ামীৰ �াৰি�ক ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯৭৩), সেত� নাৰায়ণ েগা�ামীৰ ‘সৰল ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪), ফণী� নাৰায়ণ দ�বৰ�ৱাৰ ‘ব্যৱহািৰক অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪), চ��ভা েচৗধুৰীৰ ‘অসমীয়া ভাষা সাৰিথ ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪), ধমর্দাস েচৗধাৰীৰ সহজ ব্যাকৰণ’ (১৯৭৪); মািণক দ�ৰ িতিনটা খ�ত ৰিচত ‘সৰল ি�ভাষা পিৰচয়’ (১৯৭৩), েগােলাকচ� েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া েগােলাক ব্যাকৰণ’ ইত্যািদ। উেপ�নাথ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭ (১৯৫০) ইত্যািদ। ১৯৩৬ চনত কািলৰাম েমিধৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ আৰ� ভাষাত�’ �কাশ পায়। ব্যাকৰখনত ব্যাকৰণৰ িদশসমূহৰ লগেত অসমীয়া ভাষাৰ
�ত্যয় ইত্যািদ িদশৰ িবশদ আেলাচনা আেছ। এই ব্যাকৰণখন ঐিতহািসক িবৱতর্নমূলক প�িতত ৰিচত। িবংশ শিতকাৰ প�াছৰ দশকৰ �কািশত আন েকইখনমান ব্যাকৰণ হ’ল আিদত্য চ� ভড়াঁলীৰ ‘সহজ ব্যাকৰণ পাঠ’ (১৯৫১); ভেপ�নাথ েচৗধুৰীৰ
ব্যাকৰণ’ (১ম ভাগ ১৯৫১, ২য় ভাগ ১৯৫২); িবনন্দ চন্দ বমর্ণ আৰ� আিদত্য চ� ভড়ালীৰ ‘আধুিনক অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (১৯৬৮) ইত্যািদ। (৫) ভাষাৈব�ািনক ধাৰা ঃ অসমীয়া ভাষা-িচ�াই িবংশ শতা�ীৰ স�ৰ দশকৰ পৰা ভাষাৈব�ািনক ৰ�প লাভ কেৰ। িবংশ শিতকাৰ স�ৰ দশকত �কািশত েকইখনমান ব্যাকৰণ ৈহেছ এম ই�ািহম আিলৰ ‘নতন ব্যাকৰণ িচনািক' (১৯৭১), হেৰ� নাথ শমর্াৰ ‘আদশর্ ব্যাকৰণ’ (৫ম ভাগ ১৯৭১, অ�ম ভাগ ১৯৭২), ৈবক� নাথ শমর্াৰ ‘ছা�েবাধ ব্যাকৰণ’
আ�ছ
অমৰ িসং ফকনৰ ‘েমৗ ব্যাকৰণ’
সংি�� িবৱৰণ িদয়াৰ লগেত েসইেবাৰৰ সংেযাগত েহাৱা ৰ�পেবাৰৰ আেলাচনা কৰা ৈহেছ। আনহােত েগােলাকচ� েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া েগােলাক ব্যাকৰণ’ত পঢ়াশলীয়া পাঠ্যপুিথ িহচােপ ৰিচত হ’েলও ইয়াত ভাষাৈব�ািনক নীিত আৰ� সূ� খটুৱাই অসমীয়া ভাষাৰ গঠনৰ আেলাচনা কৰা ৈহেছ। িবংশ শিতকাৰ আশী দশকত �কািশত েকইখনমান ব্যাকৰণ ৈহেছ – উেপ�নাথ েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ’ (১৯৮১) আৰ� ‘অসমীয়া ব্যাকৰণৰ েমৗিলক িবচাৰ’ (১৯৮৭); ি�য়দাস তালুকদাৰৰ ‘অসমীয়া ভাষা েবািধকা’ (১৯৮৩) আৰ� ‘উচ্চমানৰ অসমীয়া ভাষা েবািধকা’ (১৯৮৮); বাপচ� মহ�ৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণৰ ৰ�পেৰখা’ (১৯৮৯); মেহ�ৰ েনওগৰ ‘িনকা অসমীয়া ভাষা’ (১৯৯০) ইত্যািদ।
উৎপি� আৰ� �মিবকাশ সম্পেকর্ উে�খ কৰা ৈহেছ। ব্যাকৰণখনত বণর্�কৰণ, �ৰ-ব্য�ন বণর্ৰ উচ্চাৰণ, সি�, শ�, িলংগ, বচন, িবভি�, শ�ৰ�প, কাৰক, িবেশষণ, সংখ্যাবাচক শ�, সবর্নাম, ি�য়া িবেশষণ, ধাত, ি�য়াৰ কাল-ৰ�প, বাচ্য, সমাস,
(১৯৭২);
চা�াৰ আৰ�
(১৯৭২); ম�মালা
েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া ভাষাৰ ৰ�পকথা’ত অসমীয়া ভাষাৰ িবিশ� ধ�িনেবাৰৰ
চনত দীি� ফকন পাটিগিৰৰ
�াকিত �কৰণ, িবভি�, বচন, পদ �কৰণ, শ� �কৰণ আৰ� বাক্য িবে�ষণ আিদ িদশ
ধাৰাৰ িশতানত থ’ব
িগিৰধৰ শমর্াৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮ ‘অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ’ত ভাষা আৰ� ব্যাকৰণৰ সং�া আগবেঢ়াৱাৰ লগেত অসমীয়া ভাষাৰ ধ�িনগত, ৰ�পগত, বাকাগত, জতৱা ঠাঁচ, খ�বাক্য আিদৰ আেলাচনাক সামিৰ েলাৱা ৈহেছ। ি�য়দাস তালুকদাৰৰ ‘উচ্চমানৰ অসমীয়া ভাষা েবািধকা’ত অসমীয়া ভাষাৰ আখৰ-েজাঁটিন, সি�, সমাস িবে�ষণ, পদ �কৰণ, কাৰক তথা িবভি� িনণর্য় আিদৰ িবষেয় নতন ধৰেণেৰ আেলাচনা কৰা ৈহেছ। উেপ�নাথ েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণৰ েমৗিলক িবচাৰ’ৰ �গত অংশত স্প�ভােৱ উে�খ আেছ েয “অসমীয়া ব্যাকৰণৰ েমৗিলক িবচাৰ— অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণ নহয়। অসমীয়া ভাষাৰ ভাষাৰ ব্যাকৰণ েকেন েহাৱা উিচত, ইয়াত �ধানত
“আধুিনক অসমীয়া ব্যাকৰণ” �কাশ পায়। ব্যাকৰণখনত অসমীয়া ভাষাৰ ধ�িন আৰ� শ�ৰ লগেত জতৱা ঠাঁচ, খ�বাকা আিদৰ আেলাচনা আগবেঢ়াৱা ৈহেছ। একিবংশ শিতকাত বতর্মানৈল ৩ খন ব্যাকৰণ �কািশত ৈহেছ ড° েগােলাকচ� েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ �েৱশ’ (২০০০), ‘আমাৰ ভাষাৰ অনুশীলন’ (২০০০)। ‘অসমীয়া ব্যাকৰণ �েৱশ’খন েগােলাকচ� েগা�ামীৰ ‘অসমীয়া েগােলাক ব্যাকৰণ’ৰ িভি�ত ৰিচত যিদও ব্যাকৰণখনত পূবর্তৈক অিধক িব�ানস�ত আৰ� পিৰমািজর্ত ৰ�পত গাঁথিনক ভাষািব�ানৰ আধাৰত ভাষা িক, ভাষাৰ ভাগ, ব্যাকৰণ, অিভধান আিদৰ লগেত বণর্মালাৰ সং�া, অসমীয়া ভাষাৰ �ৰবণর্-ব্য�নবণর্,
িব�তভােৱ আেলাচনা কৰা ৈহেছ। ইয়াৰ উপিৰও ২০০০ চনত ড০ েগােলাকচ� েগা�ামীৰ ‘আমাৰ ভাষাৰ অনুশীলন’ শীষর্ক এখন ব্যাকৰণ েতওঁৰ ‘অসমীয়া েগােলাক ব্যাকৰণ’ৰ িভি�ত িক� পূবর্তৈক অিধক িব�ানস�ত আৰ� পিৰমািজর্ত ৰ�পত �কাশ পাইেছ। (৬) অন্যান্য ধাৰা ঃ অসমীয়া ভাষা চচর্াৰ ইিতহাস পৰম্পৰাগত দি�ভংগীেৰ ৰিচত ব্যাকৰণ িবষয়ক পাঠ স�িলত েকতেবাৰ ৰচনা িবষয়ক ��ৰ �াৰাও পিৰপু� েহাৱা পিৰলি�ত হয়। এেন পুিথসমূহক অন্যান্য
িক িক িবষয়ৰ েকেনদেৰ িবে�ষণ হ’ব লােগ তাৰ আেলাচনাই এই পুিথৰ উে�শ্য।” ব্যাকৰণখনত ভাষা, ভাষাৰ জ�, ধ�িনৰ �েয়াগ, ভাষাৰ সাম�ী-লয়, ব্যাকৰণৰ �ত�তা, অসমীয়া ভাষাৰ ধ�িন, বণর্, আখৰ, অ�ৰ আৰ� অসমীয়া ভাষাৰ ৰ�পতাি�ক িবচাৰ-িবে�ষণ আিদ সকেলািখিন িদশ সামৰা ৈহেছ। ১৯৯৯ ৰচনা’ (১৯৯৩); �স� কমাৰ েডকা আৰ� ৰে��ৰ েডকাৰ ‘ৰচনা �বাহ’ (১৯৯৫) আিদ এই ধাৰাৰ উে�খেযাগ্য ��। বাণীকা� কাকিত (১৯৪১) আৰ� কািলৰাম েমিধেয় (১৯৩৮) অসমীয়া ভাষাক ঐিতহািসক িবৱতর্নমূলক দি�ভ�ীেৰ িবে�ষণ কিৰিছল যিদও, সং�ত পািল-�াকত-অপ�ংশৰ ৈসেত ইয়াৰ তলনাৰ িদশত িবেশষ আেলাকপাত কৰা নািছল। এেন �েচ�া �থম ল�্য কৰা যায়, নেগন ঠাকৰ ৰিচত ‘পািল-�াকত-অপ�ংশ ভাষা আৰ� সািহত্য’(১৯৯৭) শীষর্ক ��ৰ ওপৰি� খ�েটাত। ইয়াক ওপৰি� িহচােপ নাৰািখ সুকীয়া ��ৰ ৰ�প িদেল অসমীয়া ভাষাৰ ই এক আপুৰ�গীয়া
বানান, সি�,
পািৰ।
‘�েৱিশকা ৰচনা-িশ�া’ (১৯৪৮), শশী শমর্াৰ মাধ্যিমক আদশর্ ব্যাকৰণ ৰচনা’ (১৯৬৫), হেৰ� নাথ শমর্াৰ ‘আদশর্ ৰচনা’ (১৯৮৪) আৰ� ‘আদশর্ নতন ৰচনা’ (১৯৮৮), ৰে��ৰ েডকা আৰ� েজ্যািতমালা গৈগৰ '�াথিমক ব্যাকৰণ িচিঠ ৰচনা প� দিলল’ (১৯৮২), উেমশ ৈবশ্যৰ ‘ৰচনা মািলকা’ (১৯৭৭), ধমর্িসংহ েডকাৰ ‘ৰচনা িবিচ�া’(১৯৮০); তলতল বৰ�ৱা (সম্পা.) ‘অসমীয়া ৰচনা সংকলন’ (১৯৯০), ৰামচ� েডকাৰ ‘নতন �াথিমক ব্যাকৰণ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯ সম্পদৰ�েপ পিৰগিণত হ’ব। লীলাৱতী শইকীয়া বৰাৰ ‘সং�ত পািল-�াকত আৰ� অসমীয়া ব্যাকৰণ’ (২০০২) ভাৰতীয় আযর্ভাষাৰ িতিনওটা �ৰৰ ভািষক ৈবিশ�্য সামিৰ েলাৱা আন এখন উে�খেযাগ্য তলনা�ক ব্যাকৰণ। অন্যান্য ধাৰাৰ অন্যান্য চচনাৰ িভতৰত উেপ�নাথ েগা�ামীৰ ‘�� অসমীয়া ভাষাৰ ৰ�পতাি�ক িবে�ষণ’ (১৯৮৫) শীষর্ক ��খনক উ�ৱ কালৰ অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণৰ�েপ অিভিহত কিৰব পািৰ। েসইদেৰ লীলাৱতী শইকীয়া বৰাৰ মাধৱ কন্দিলৰ ৰামায়ণৰ ভাষা (১৯৯৩)-ত �াচীন অসমীয়াৰ (�াক শ�ৰ/শ�ৰী) আৰ� দীি� ফকন পাটিগিৰৰ মধ্যযুগৰ অসমীয়া ভাষাৰ ব্যাকৰণঃ এিট পিৰচয় (১৯৯৯) ত মধ্যযুগীয় অসমীয়াৰ গঠন-প�িতৰ িবে�ষণ �ত্য� কৰা যায়। এইদেৰ িমছেনৰী ধাৰাৰ পৰা আৰ� কিৰ অন্যান্য ধাৰাৈলেক অসমীয়া ভাষাত ব�েতা ব্যাকৰণ �ণয়ন কৰা ৈহেছ। অৱেশ্য এেনদেৰ �মগিতত অসমীয়া ব্যাকৰণ ৰচনাৰ �বাহেটা ৈব আিহেলও �কীয়তাৰ অভাৱত অিধকাংশ ব্যাকৰেণ বতর্মান পাবৈল নাই বা অ�চিলত। এজন ব্যি�ৰ িচ�াধাৰাৰ পৰাই েতেখতৰ িবষেয় িকছ কথা পূবর্ানুমান কিৰব পািৰ। ইিতবাচক িচ�াৰ গৰাকীজেন িনেজও সকাৰা�ক িচ�া কেৰ আৰ� আনেকা েসই ধৰনৰ বাট েদখুৱায়। ইয়ােতই �মাণ েপাৱা যায় মনৰ পিৰিধৰ কথা। এেন ব্যি�ৰ সাি�ধ্যত আেনও নতন ,ভাল ,কামত অহা কথা িশিকবৈল সুিবধা পায়। মনৰ সংকীণর্তা এেন েলাকৰ সাি�ধ্যত পলকেত েনােহাৱা হয়। িচ�াৰ পিৰিধ এেনেলাকৰ ইমােনই িবশাল েয ইয়াৰ সু�ভােৱ সকেলােৰ মনৰ মিলনতা দৰ কৰাত সহায় কেৰ। ইিতবাচক িচ�াই এটা কথাই �মাণ কেৰ - আেপান ভােলই জগত ভাল। ভাল সংগত থািকেল তাৰ ভাল �ভাৱ অৱেশ্যই পিৰব। আমাৰ জীৱনত এেন ইিতবাচক িচ�াৰ গৰাকীৰ খুেবই �েয়াজন। িযেয় িনজৰ ইিতবাচক িচ�াৰ জিৰয়েত �থেম িনেজ সফলতা আৰ� মানিসক আনন্দ লাভ কিৰেছ আৰ� েসই আনন্দৰ �িত, েসই ধৰনৰ িচ�াৰ �িত আনেকা আকিষর্ত কিৰ মানিসকতাৰ পিৰৱতর্ন ঘটাবৈল স�ম ৈহেছ । এজন আদশর্নীয় ব্যি� িহচােপ েনিতবাচক িচ�াৰ পৰা আনক মু� কিৰ ইিতবাচক িচ�াৰ �িত আক� কিৰবৈল স�ম েহাৱােটা এক েগৗৰৱৰ কথা তথা এক আদৰণীয় পদে�প। িয পদে�েপ সকেলােৰ মংগল আৰ� ইিতবাচক িচ�া িনেবিদতা হাজিৰকা িযেয় িনজৰ ইিতবাচক িচ�াৰ জিৰয়েত �থেম িনেজ সফলতা আৰ� মানিসক আনন্দ লাভ কিৰেছ আৰ� েসই আনন্দৰ �িত, েসই ধৰনৰ িচ�াৰ �িত আনেকা আকিষর্ত কিৰ মানিসকতাৰ পিৰৱতর্ন ঘটাবৈল স�ম ৈহেছ..... অনুভৱ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০ মানিসকতাৰ উ�িত সাধন কৰাত সহায় কৰাৰ লগেত জীৱনত সফলতা আৰ� মানৱীয় �ণ সমূহ আয়� কৰাৰ ে��েতা িবেশষ সহায়ক ৈহ পেৰ। েসেয় আিম সকেলােৱ ইিতবাচক িচ�ােৰ মনৰ পিৰিধ বহল কিৰবৈল �য়াস কৰা উিচত। েসই ��খন েদওলাংখুই দীপিশখা বৰা ৰ�পকথাৰ কািহনী েযন লািগিছল েসইেবাৰ। েকােনাবা েনেদখা অতীতৰ িব�াস অিব�ােসেৰ ভৰা কথােবাৰ আকােশ বতােহ উিৰ ফিৰিছল। কলং কিপলীেয়িদ ৈব ৈগিছল, এগৰাকী বীৰ েযা�াৰ অমৰ কািহনী ‘েজাঙাল বল�’। িতৱা জনেগা�ীৰ এগৰাকী অসামান্য েযা�া। কলং সা�ী আিছল, িনেতৗ িকদেৰ েসই েযা�াই কলঙৰ পিব� পানীত �ান কিৰ, সুদৰ বসুন্দৰী থানত পূজা কিৰ আিহ েদওশালত পূজা িদিছল। েভাক সহ্য কিৰব েনাৱাৰা েসইগৰাকী অ�ত শি�শালী বীৰ পুৰ�েষ িক� ঈ�ৰৰ নামত পূজা িনিদয়াৈক এেকা এটাই মুখত িনিদিছল। �বাহমানৰ পৰা �বাহমানতাৈল গিত কৰা এইগৰাকী বীৰ েযা�াৰ বীৰ� গাঁথােবাৰ ককা-আইতাৰ মুখত �িন �িন আৈশশৱ েৰামাি�ত ৈহ পিৰিছেলাঁ। হাজাৰ বছৰীয়া ইিতহাসৰ পাতত সামান্যতম ঠাই আ�ৰা, আিৰম� আৰ� খলাৰ ৰাণীগংগাৱতীৰ মাজত েহাৱা ে�মৰ সা�ী �ৰ�েপ জ� হয় ‘জকাংক’ওৰেফ ‘েজাঙাল বল�’। এই ’েজাঙাল বল�েৰই" েশৗযর্্য-বীযর্্য, বীৰ�, ে�ম আৰ� ব�নাৰ কৰ�ণ কািহনীেৰ ভৰপূৰ িতৱা ৰাজ্যৰ েসই �ণর্ীল অধ্যায়ৰ জীৱ� দিলল ‘েদওলাংখুই’। িয �াণ পাই উিঠিছল ি�য় েলিখকা, �িস� উপন্যািসকা ‘ৰীতা েচৗধুৰী’ বাইেদউৰ হাতত। ২০০৮ চনত ‘সািহত্য_ অকােডমী’ স�ােনেৰ িবভিষত ‘েদওলাংখুই’ ৰ �িতেটা পৃ�াই েসাঁৱৰাই িদেয় েসই সময়ৰ বণর্ময় ইিতহাসৰ েসাণেসৰীয়া িদনেবাৰৰ কথা। য’ত বিণর্ত ৈহেছ অসমৰ িখল�ীয়া েলাকসকলৰ সহজ সৰল জীৱন গাঁথা। �� আেলাচনা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১ েসেয় তাৰ এই মনৰ দখত আিজকািল মদ খাই িস নাম পােল ‘মাতাল গায়ক’। গায়ক মােন �লৰ ফাংচনত িস েগাৱা ‘চকৈল চােলই েতামাৰ মৰম লািগ যায়’ গানত মু� ৈহেয়.. িয �াণ পাই উিঠিছল ি�য় েলিখকা, �িস� উপন্যািসকা ‘ৰীতা েচৗধুৰী’ বাইেদউৰ হাতত। ২০০৮ চনত সািহত্য অকােডমী স�ােনেৰ িবভিষত ‘েদওলাংখুই’ৰ �িতেটা পৃ�াই েসাঁৱৰাই িদেয় েসই সময়ৰ বণর্ময় ইিতহাসৰ েসাণেসৰীয়া িদনেবাৰৰ কথা। য’ত বিণর্ত ৈহেছ অসমৰ িখল�ীয়া েলাকসকলৰ সহজ সৰল জীৱন গাঁথা। েকােনা কলুষতাই ঢিক েনােপাৱা েসই ইিতহাস। িয সমাজ মানবীয় �মূল্যেবােধেৰ ভৰপূৰ। য’ত মানবীয়তাই ে�� ধমর্। িববাহ বিহভর্তভােৱ জ� েহাৱা জকাংকৰ পিৰয়ালেটাক সমােজ িক� এঘৰীয়া কৰা নাই, বৰ� ৰজাৰ মযর্্যাদােৰ েতওঁেলােক আনেন্দেৰ �ান িদেছ িশৰত। েসই সমাজ, িয সমাজত নাৰীৰ মযর্্যাদা েকােনা েকােনা ে��ত পুৰ�ষতৈকও উচ্চ। ‘আিবকনচাৰী’ ইয়াৰ �ল� উদাহৰণ। এয়াই সহজ সৰল িতৱাশা, িতৱা সমাজ। েজাঙাল বল�ৰ ৰাজ�ত ফেল ফেল জািত�াৰ ৈহ পৰা শি�শালী িতৱা ৰাজ্যৰ বণর্ীল অধ্যায়ৰ সুপিৰপ� ফল ‘েদওলাংখুই’। িয সামিৰ ৈলেছ ইিতহাসৰ এক েগৗৰেবা�ল অধ্যায়। ‘েদওলাংখুই’ৰ মােজেৰ েলিখকাই েযন িতৱা সমাজৰ িশপাৰেহ স�ান কিৰব খুিজেছ। েসই িশপা, য’ত লুকাই আেছ আমােৰই পূবর্পুৰ�ষৰ এক ‘�ণর্ীল ইিতহাসৰ ধূসৰ পা�িলিপ।’ ‘নকল কিৰ পাছ কিৰব’ েনাৱাৰা আমাৰ ‘পিমিল বাই’ৰ গায়ক পু� পূজা েকইিদন এেকবােৰ মাতাল ৈহ পিৰেছ। গাত একদম ‘পূজা পূজা লািগেছ মন উৰণীয়া’ িফল ৈল পূজা চাবৈল অহা ‘গাওঁেৰ ৰ�পহী’ ‘িচকণ েচঙৰী আপী’ েবাৰক েজােকাৱােটােৱই এিতয়া তাৰ কাম। ‘বানপানী’েয় জৰ�লা কৰা েদউতােক গাঁওৰ মািটিখিন ‘আইতা’কৰ পৰা কািঢ় ৈল এিতয়া িসহঁতক চহৰৰ বািসন্দা কিৰেলিহ। ‘েদউতাকৰ গাড়ী ৈল িমছা িমছা কথা ৈক’ িস এিতয়া িস ‘জীৱনৰ ত�া’ িবচািৰ ফেৰ। ‘েচঙৰী েচঙৰী আপী’ েদিখেলই এিতয়া তাৰ মুখত ‘আপী উই উই’ ওলাই। েবেচৰাৰ কিৰবৈলও এেকা নাই! আগেত িস েতেনকৱা নািছল, িক� ‘নকল কিৰ পাছ কিৰব’ েনাৱাৰাৰ লগেত িস হাজাৰ েচ�া কিৰও পতাব েনাৱািৰেল তাৰ মৰমৰ ‘েজউিত’ক। েসেয় তাৰ এই মনৰ দখত আিজকািল মদ খাই িস নাম পােল ‘মাতাল গায়ক’। গায়ক মােন �লৰ ফাংচনত িস েগাৱা ‘চকৈল চােলই েতামাৰ মৰম লািগ যায়’ গানত মু� ৈহেয় ‘েজউিত’ তাৰ �িত মু� ৈহিছল। ‘েসাণালী েসই অতীতৰ কথা’ এিতয়া অথর্হীন। মনৰ দখত েসেয় সদায় এিতয়া িস ‘নাযাবা নাযাবা েমােক এিৰ ৈথ’ নতবা ‘িকেনা জগৰ লগােলা আছা অিচনািক ৈহ’ গাই এই মাতাল গায়েক েকিতয়াবা তালফাল লগাই। মাতাল গায়ক আখ্যান (কমাৰ ভেৱশৰ গীতৰ আলেমেৰ) অিভিজত েশনেচাৱা অনুভৱ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১২ ‘চািকৰা আিহব বকলতলৰ িব�ৈল’ চাবৈল যাওঁেত ‘কামৰ�পীয়া েছাৱালী’ েজউিতক েসইিদনা তাইৰ বয়ে��ৰ ৈসেত েদিখ আমাৰ েবেচৰা গায়কৰ ‘িহয়া �িল’ গ’ল। এেকা ভািব নাপাই েসইিদনাই িস তাৰ ‘ল’ৰািল কালেৰ’ বা�ৱী ‘অনুপমা’ক ‘েফান’ কিৰ মািত আিন েজউিতৈল ‘নীলা খামৰ িচিঠখন’ িদেল। মাতাল গায়েক উপেদশৰ সুৰেত বা�ৱী অনুপমাক ব�িদনৰ মূৰত লগ পাই ক’েল েবােল ‘আমাৰ গাঁৱেৰ তিম ৰ�পহী’ িযেহত গিতেক ‘চহৰৈল নাযাবা েডকা ল’ৰা নাচাবা’, ন’হেল তাৰ একালৰ ে�য়সী েজউিতৰ দেৰ তােয়া েবেলগৰ ‘িনশাৰ উচপিন’ৰ কাৰণ হ’ব। আৰ� ঘটনা েতেনকৱা নৈহ ওেলাটা ৈহ গ’েল ‘বকলতৰ আদালত’ বিহব আৰ� েশষত তাই ‘লাজকী বাই’ ৈহ ঘৰেত থািকব লািগব লাজ-চৰমত, গিতেক সাৱধান। কথা �িন আমাৰ অনুপমাৰ ৈধযর্ৰ বা� িচিগ গ’ল। খঙেত ৈক পােল েবােল িনেজ নকল কিৰ েমি�ক পাছ কিৰব েনাৱািৰিল এিতয়া েমাক �ান িদব আহ’! এইবুিল ৈক েভকািহ মািৰ অনুপমাই মুখ েবকা কিৰ েকৰাহীৈক তাৈল চাই িচিঠখন ৈল ‘িটিলং বজাই বজাই’ েজউিতৰ ঘৰৈল আগবািঢ়ল। ইিপেন হঠাৎ ৈহ েযাৱা এই পিৰি�িতত আমাৰ মাতাল গায়েক িশল পৰা কেপৗৰ দেৰ েভবা লািগ তাইৰ িপেন চাই ক’েল েবােল ‘বা�া ঔ’, ‘হাই হাই িকেনা িদন হ’ল আিজ েকােনও ন’মনা হল’। পুৰিণ ে�িমকৰ ‘নীলা খামৰ িচিঠ’ খন পাই েজউিত আচিৰত হ’ল। ‘চাকিৰ বাকিৰ নহ’েলও িচ�া’ নকিৰ দেবলা দমুিঠ খুৱাব পৰাৈক আমাৰ মাতাল গায়ক েয স�ম এই কথা আমাৰ কামৰ�পীয়া েছাৱালী েজউিতেয় িচিঠৰ েযােগিদ বুিজ পাই তাৈল িলিখেল ‘দাদাই �িনেল পািব ম�া’ আৰ� ব�েতা কটু বাক্য। ‘কেৰানা েভকিচন’ িদয়াত ব্য� ককােয়ক ইিতমেধ্য আিহ মাকক ‘এ মাই ভাত ৈহিছ’ বুিল েসাধা তাইৰ কাণত পিৰল। এই কথা গম পাব ভািব তাই েসানকােলই ‘অকেল অকেল’ ‘ভেদৰী’ৰ ঘৰৈল গ’ল। ভেদৰীক ঘৰত নাপাই ‘মিণকাক িমছ ক’ল মািৰ’ িপছেবলা মেতাৱাই আিনেল। এইিবলাক জ�ালত েসামাব িনিবচৰা মিণকাক পতাব েনাৱািৰ েশষত েজউিতেয় তাইৰ কেলজৰ বা�ৱী ‘ৰ�কচনা’ৰ হতৱাই তাইৰ
পৰী’ েজউিতৰ পৰা িচিঠ পাই তাৰ মনত ‘বৰৈদিচলা’ চিলল। িক� িচিঠত ‘িনহািল মৰমৰ’ সলিন কটু বাক্যবাণ েদিখ তাৰ ‘মৰম এনাজৰী’ৰ বা� িচিগ গ’ল আৰ� েতিতয়াই িস �িত�া কিৰেল েয ‘এই িতিৰ নালােগ েমাক’ লািগেল িযেয় নহওঁক। নাই তাইক মিৰবৈল িদব েনাৱােৰ। তাই পাগলী নহয়। আজীৱন মই তাইৰ ৈহ থকাৰ �িত��িত িদ টকাৰ েলাভত পাগল ৈহ তাইক পাহিৰ ৈগ েকােনাবা পাষ�ৰ বিল েহাৱা তাই জনী েমােৰই ে�য়সী আিছল।’ অেপ�া ‘ছাৰ ইমােজর্ি�ত েকছ এটা আিহেছ।’ হাতত েটিঠ�পডাল ৈল েদৗিৰ গ’ল ড�ৰ িনিলম। মােথাঁ কণর্কহৰত বািজ থািকল বািহৰত সকেলােৱ েকাৱা কথাষাৰ। ক’ৰ বা পাগলী গাত েলঠা আিছল। মিৰব েযন পাওঁ পাই। িচঞিৰ িচঞিৰ ক’বৈল মন ৈগেছ তাৰ ‘নাই গীতা�লী দ� ভঞা অণু গ�
িচিঠখন িদ পঠােল। এিদন িপছত িচিঠ আিহ মাতাল গায়কৰ হাতত পিৰল। ‘সেপানৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১৩ �� ৰঙীন সুবাস গ� �াণিজৎ েকাচ “সুবাস’ এক অিময়া সুবাস িযেয় মন �াণ সকেলা পিৱ� কিৰেতােল। এেজাপা ৰঙা েগালাপ, গছেজাপা কাঁইটীয়া িক� গছেজাপাত েযিতয়া ৰঙা েগালাপৰ পািহ েবাৰ পূণর্ হয় এপাহ ৰঙা পিৰপু� েগালাপ ফলৈল পিৰণত হয়। েতিতয়া গছেজাপাত একঅপূবর্ েসৗন্দযর্্যই ি�য়া কৰাৰ লগেত এক সুগি� ��িটত হয়, িযেয় ে�িমক ে�িমকাৰ মনেবাৰ আউলী-বাউলী কিৰেতােল। আৰ� মানুহৰ মনিটক দঢ়ভােৱ এক নতন জীৱনৰ পাতিন েমিলবৈল িশকায়।’ নতন আশাৰ �ল য’ত অতীতত ঘিট েযাৱা সকেলা পাহৰাই এক নতন জীৱনৰ স�ানত ৰাজ�েৱ বিলয়াৰ দেৰ ঘূিৰ ফিৰেছ। অতীতক পাহিৰবৈল তাই দবর্াৰ েচ�া কিৰওঁ তাই ব্যথর্ ৈহেছ। বােৰ বােৰ মনৈল তাই ৰ অতীেত ি�য়া কিৰ তাইক মানিসক ভােৱ ভািঙ েপলাইেছ। য’ত েনিক তাই সকেলা েহৰ�ৱাব লগা ৈহিছল। সি�য়া ৭ বািজ ৩০ িমিনট তাই গভীৰ িন�াৰৰ পৰা উিঠ হাতত ডােয়ৰী খন তিল ৈল অতীত ৰ �িতেবাৰ িলিখ েথাৱা পৃ�ােবাৰ লুটীয়াইেছ। তাই চকজিৰ েকােনা পৃ�াত হাঁিহ বৰণীয়া আৰ� েকােনা পৃ�াত িবষােদেৰ ভিৰ পিৰিছল। ডােয়ৰী খন ৈল তাই িখিৰকীৰ কাষৈল পােলিহ িখিৰকীখনৰ স�খৰ চকী খনত বিহ তাই িখিৰকী ৰ পৰা পথৰ দাঁিতৈল িনৰী�ণ কিৰেছ। তাই িনজেক িবলীন কিৰবৈল েচ�া কিৰেছ ,েসই িনজর্ন ৰা�ােটা য’ত বৰষুণ ৰ েটাপাল েবােৰ ৰা�ােটা জীপাল কিৰ ৰািখেছ। েসই বৰষুণৰ েটাপালেবাৰ পিৰ িতিত থকা ৰা�ােটা ,কণ কণ বৰষুণৰ েটাপালেবাৰ আৰ� িৰপ িৰপ ৈক বিল থকা বতাহ জাকৰ ৈসেত তাই। িনজেক সম্পূণর্ ভােৱ িবলীন কিৰ জ�ৱী তাইৰ জীৱনৰ এজনী ব�ৱীেয়ই নহয়, সকেলা দখৰ সময়ত এেকলেগ চকৰ চকেলা িনগেৰাৱা এগৰািক িনঃ�াথর্ এজনী অ�ৰংগ বা�ৱী। তাই জ�ৱীক েদিখ ব�পাত পৰা মানুহৰ দেৰ ি�ৰ ৈহ চাই আেছ , তাইক অতীতৰ কথােবােৰ আমিন কৰাৰ সময়িখিনত তাইক সঁহািৰ িদবৈল হয়েতা তাই ওচৰ পাইেছিহ। তাইক জা�ৱীেয় মাত লগােল, ৰাজ� েমাক বািহৰেত ৰািখবা েন? িভতৰৈল মািতবা। েতিতয়ােহ ৰাজ�েয় সেচতন অৱ�াৈল ঘূিৰ আিহল আৰ�.....
আৰ� েসই �া�ক িদনেটাৰ কথা চকৰ স�খত ভািহ আেহ। ৰেমন উৰেফ ৰাজ েদখাত ডাঙৰ দীঘল এজন সু�া�্যৱান ল’ৰা। ৰাজ এজন েমধা সম্প� ল’ৰা লগেত সকেলােৰ ি�য় এজন চিৰ�ৱান ল’ৰা। ৰাজ ৰাজ�ৰ সৰ� ভাইিট, তাই ভেয়কৰ িযেকােনা কাম কাজত সহায় কৰা এজনী ভাল বা�ৱীও আিছল। ৰােজ সকেলা কথা বােয়কৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১৪ েপলাইেছ,েসই িনজর্ন ৰা�ােটাত য’ত কণ কণ বৰষুণৰ েটাপালেবাৰ, মৃদ মৃদৈক বিল থকা মলয়া বতাহজাক আৰ� তাই। িনজেক তাই সম্পূণর্ভােৱ িবলীন কিৰ েপলাইেছ েসই বৰষুণৰ েটাপালেবাৰৰ ৈসেত। এেনেত তাই কিলং েবলৰ শ� �নাৰ িনিচনা অনুভৱ কিৰেল। হয় েন? নহয় তাই িনি�ত ন’হয় িক� হেলও তাই ক�না সাগৰৰ পৰা উভিত আিহ দৱাৰ খন খুিলবৈল গ’ল। দৱাৰ খুিলেল আৰ� েদখাপােল অতীতৰ িদনেবাৰ ৰঙীন কিৰেতালা তাইৰ মৰমৰ বা�ৱী জা�ৱী। জ�ৱী তাইৰ জীৱনৰ এজনী ব�ৱীেয়ই ন’হয়, সকেলা দখৰ সময়ত এেকলেগ চকৰ চকেলা িনগেৰাৱা এগৰািক িনঃ�াথর্ এজনী অ�ৰংগ বা�ৱী। তাই জ�ৱীক েদিখ ব�পাত পৰা মানুহৰ দেৰ ি�ৰ ৈহ চাই আেছ, তাইক অতীতৰ কথােবােৰ আমিন কৰাৰ সময়িখিনত তাইক
িদবৈল হয়েতা তাই ওচৰ পাইেছিহ।
ৰাজ�েয় সেচতন অৱ�াৈল ঘূিৰ আিহল আৰ� ক’েল িকেয েকাৱা! আহা আহা িভতৰৈল আহা। তাই িভতৰেল আিহ পািৰ েথাৱা চকী খনত বিহেল আৰ� ৰাজ�েয় পাকঘৰৰ িভতৰৈল ৈগ এখন ে�ত চাহ িমঠাই আিন জা�ৱীৰ মূখৰ স�খত িদ েখাৱা বুিল কওঁেত তাই আচিৰত ৈহ তাইক ক’েল িক আচিৰত! ইমান েসানকােল চাহ কিৰ আিনলা েয। ৰাজ�েয় িমিচিকয়া হাঁিহ এিট মািৰ তাইৰ কথাৰ �ত্য�ৰ িদেল। দেয়া বিহ ব�ত কথা পািতেছ। কেলজৰ িদনৰ কথােবাৰ, �লৰ িদনৰ কথােবাৰ আৰ� মাকেদউতাক িমছা মািত দেয়া িচেনমা হ’লৈল েযাৱা আিদ �িত সুলভ অতীতৰ কথােবাঅ পািত থােকােত েকিতয়া ১০ বািজল দেয়া গ’মেক নাপােল। অতীতৰ ৰঙীন িদনেবাৰৰ মাজেত েয এেনকৱা এটা �া�ক িদন পাৰ কিৰিছল। ৰাজ�েয় েসই িদনেটাৰ কথােতা মনত পিৰেল তাইৰ বুকৰ ধপ ধপিন বািঢ় উেঠ ; চকৰ পৰা বািৰষাৰ ঢাল নািম আেহ ,হাত ভিৰেবাৰ কঁিপবৈল ধেৰ,ধৰাষােৰ ঘাম উলাবৈল আৰ� কেৰ। েসই সময়েত জা�ৱীেয় ল�্য কিৰেছ েয স�ৱ ৰাজ�ৰ েসই অতীতৰ �া�ক িদনেটাৰ কথা মনত পিৰেছ। জ�ৱীেয় ব�বাৰ তাইক এেনকৱা অৱ�াত পাইেছ েয ৰাজ�ৰ েসই ভয়ানক িদনেটাৰ কথা মনত পিৰেল তাই �ােয় নীৰৱ ৈহ একিথেৰ চাই থােক ব�পাত পৰা মানুহৰ দেৰ আৰ� চকেৰ বািৰষাৰ ঢাল নমাৰ দেৰ অহৰহৰ চকেলা উলায় থােক। খে�ক সময়ৰ পাছত েযিতয়া তাই পুনৰ আগৰ অৱ�াৰ েচতনাৈল ঘূিৰ আেহ েতিতয়া তাই চকেলা মিচ, আেকৗ হাঁিহ এিট মািৰ যাৱতীয় কামেবাৰ কেৰ। তাইৰ এই অৱ�ািট েদিখ জা�ৱীেয় চকেলা েটােক।
আগত কয় , কেলজত েছাৱালী জকৱাৰ পৰা চািৰআিলত লগৰীয়াৰ ৈসেত আ�া িদয়াৰ ৈলেক। ৰােজ এজন সংগীত ে�মী, েযেনৈক ল’ৰা েছাৱালীেবাৰৰ �থম ে�মৰ আেলাড়ন সৃি� হয়, ে�ম সাগৰত উিট ভািহ থােক েতেনদেৰ ৰাজ সংগীতৰ সুৰ সাগৰত উিট ভািহ থােক। সংগীত ভালেপাৱা ৰাজ উচ্চ মাধ্যিমক পৰী�াত সুখ্যািতেৰ উ�ীণর্ ৈহ ৰাজ�েয় অধ্যয়ন কৰা কেলজ খনত নামভিতর্ কিৰবৈল েযা-জা চলাই থেকােত এিদন ৰােজ ৰাজ�ৈল এটা �� সুিধেল েয “বা ে�ম েকেনৈক হয়?” এই ��েটা �িন ৰাজ�েয় তধৱ লািগ ৰাজৈল চােল আৰ� ল�্য কিৰেছ জািনবৈল আ�হী ৈহ থকা এই চকজিৰৰ আঁৰত েকােনা সাঁথৰ অথবা ৰহস্যময়ী েকােনাবা নাইেটা। ৰাজ�েয় এিতয়া ে�মৰ সং�া িনজ
সঁহািৰ
তাইক জা�ৱীেয় মাত লগােল, ৰাজ� েমাক বািহৰেত ৰািখবা েন? িভতৰৈল মািতবা। েতিতয়ােহ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১৫ ভাতৰ স�খত েকেনৈকেনা উপ�াপন কিৰব। ৰাজ�েয় তথািপও জািনবৈল উ�াৱল ৈহ থকাৰ বােব ক’েল, “ য’ত দেয়াজনৰ িব�াস,��া, স�ান আৰ� এজনৰ আনজৈল থকা িনেভর্জাল মৰমৰ আ�িৰকতা অসীম েসয়াই ৈহেছ ে�ম ” সং�ােটা েকাৱা েশষ কিৰ ৰাজ�েয় ৰাজৈল �� এিৰেল িকয়বা সুিধলা? েতামােৰা কােৰাবাৰ �িত মৰমৰ আ�িৰকতা বািঢ়েছ েনিক? ৰােজ লাজকৰীয়া হাঁিহ এটা মািৰ নাই েদই বা বুিল কথাৰ �সংগ সলিন কৰাত লািগল। িক� ৰাজ�েয় ৰাজৰ মুখনৈল চােয় ধাৰণা কিৰব পািৰেছ েয, ৰােজও হয়েতা কােৰাবাৰ ে�মত পিৰেছ। মুখ ম�লত িমিচিকয়া হাঁিহ, আকাশ খনৈল চাই পৰম সে�াি� লাভ কৰা, িনজর্ন ৰািত আকাশৰ তৰােবাৰৈল চাই থকা আচৰণ েবাৰ েদিখ ৰাজ�েয় হয়েতা ধাৰণা কিৰেছ। এেনদেৰ ৰাজৰ �থম কেলজীয়া িদনৰ আৰ�িণৰ িদনেটা আিহল, িয িদনেটাৈল ৰােজ
ধৰণৰ সে�াষ িদব অহৰহ েচ�া কিৰ ল’ৰাজন বা েছাৱালী জনীক িবচৰা ব�িবধ িদেয় বা িদয়াৰ �য়াস কেৰ। েতেনদেৰ ৰাজ�ৰ ভােয়কেকা েদউতােক ৰােজ ভাল েপাৱা বাইক এখন আিন িদেল। ৰােজ সকেলা সে�াি� লাভ কৰা ধৰেণ আনন্দ লিভেল আৰ� কেলজৈল যাবৈল ��িত কিৰেল। বােয়ক আৰ� ৰাজ দেয়া কেলজৈল গ’ল। ঘৰৰ পৰা িতিন িকেলািমটাৰ অিত�ম কিৰ িসহঁতৰ চািৰআিলিট পােল; তাৰ পৰা ৰােজ ৰা�া �ী পায় তী�গিতত বাইক খন চলাবৈল ল’েল ৰাজ�েয় বাৰ�াৰ মানা কৰা সে�ও িস িনজৰ চখ পুৰাবৈল ৰাজ�ৰ কথা অ�াহ্য কিৰেল। আৰ� অৱেশষত নঘিটবলগীয়া ঘটনািট ঘিটল। ৰােজ মাক, বােয়ক আৰ� েদউতাকৰ সকেলােবাৰ সেপান নস্যাৎ কিৰ ি�িতশীল অৱ�াত ৈৰ থকা গাড়ী এখনত �চ� েজােৰেৰ খু�া মািৰ িথতােত �াণ বায এিৰেল। ৰাজৰ সকেলা সেপান সেপান হয় ৰ’ল। ৰাজৰ ��েবাৰ ৰঙীন আকাশত িবলীন ৈহ, সুবাসৰ দেৰ িবয়িপ ৰ’ল। েহৰাই েযাৱা আেবিলৰ গান িবপাশা ৰায় আিজ আেবিলেটা বৰ উৰ�ঙা উৰ�ঙা লািগেছ ৰি�মৰ। এই েযন িকবা এটা েহৰ�ৱাব। হাতৰ তলুৱাত মুিঠ মািৰ ধিৰ থকা হাতখন েতিতয়াও সম্পূণর্ভােৱ েচঁচা পৰা নাই.......হয়েতা নপিৰবও। লােহ লােহ সি�য়াৰ পাতল আ�াৰৰ েকালাত েবিলেটা ডব েযাৱাৰ েযাৰ-জা। ঃ পাপা যাওঁ ব’লা। ঃ �...অ’ ব’লা। দেয়া আঁতিৰ আিহল সমািধৰ পৰা। দৈৰৰ পৰা বতাহত িৰিণ িৰিণৈক ভাঁিহ আিহল....... ‘ৰঙা আেবিলেটা েমাৰ বৰ ি�য়, জানা ৰি�ম’। অণু গ�
আশােৰ অেপ�া কিৰ আিছল। মাক েদউতাকৰ েসৱা এভািগ ৈল ৰাজ আৰ� ৰাজ� দেয়া কেলজৈল বুিল আগবািঢ়ল। সকেলা মাক েদউতােক িনজৰ স�ানিটক িবচৰা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১৬ সংহিত ৰায় ে�মৰ ইপােৰ িসপােৰ (খ�-৩) ি�তাৰ পৰী�াৰ সময়ৈলক েমাৰ ভালেপাৱাৰ গাড়ীখন �াটর্ নকৰাৰ মই চড়া� িস�া� ল’েলা। িক� তাইৰ ব্যৱহাৰত মই েযন িদেন িদেন দবর্ল ৈহ যাব ধিৰেলা। মই ি�তাক িযমােনই ল�্য কিৰেছা িসমােনই তাইৰ চকেয় মুেখ েদিখেছা ভালেপাৱাৰ কসুিমত সু�াণ উজিল উিঠেছ। িক� তাই মুেখেৰ �কাশ কিৰব পৰা নাই তাই। হয়েতা েমাৰ দেৰই সময়ৰ অেপ�া কিৰেছ নাইবা মই আগেত েকাৱাৰ অেপ�া কিৰেছ। েপাৱা েনােপাৱা এক উ� আেমজত িদনেবাৰ যাব ধিৰেল। মই ি�তাক পঢ়াই থকা েপাে�াৰ িদন অিত�ম কিৰেল । �খৰ �িতশি�ৰ বােব তাই দেয়াটা গিণতত ভােলিখিন আ�ৱাই গ’ল। লগেত অইন িবষয়েবােৰ মই চাব ধিৰেলা। িক� েশষৰ েকইিদন তাই অমেনােযাগী ৈহ পিৰল। েমাৰ ফােল থৰ লািগ চাই থােক। মই মািতেল উচপ খাই উেঠ। িক ৈহেছ বুিল ক’েল িমিচিকয়া হাঁিহেৰ কয় েয এেকা েহাৱা নাই ছাৰ। এিদন মই পঢ়ায় থকা অৱস্হাত হঠাৎ ল�্য কিৰেলা তাই আেকৗ অমেনােযাগী। তাইৰ চকেয় মুেখ ে�মানুভিতৰ ৰস টপটপ কিৰেছ। মই এেকা নক’েলা। বৰ� মেন মেন আনিন্দতই হ’েলা। তাই অংকত মেনােযাগ িদয়াৰ পিৰবেতর্ েমাৰ ফােল চাই আেছ। েতেন সময়েত মই অনুভৱ কিৰেলা তাইৰ ভিৰৰ স্পশর্ েমাৰ ভিৰত লািগেছ। তাই েমাৰ ভিৰত তাইৰ ভিৰেৰ ঘহাই আেছ। এক অজানা পুলক জািগ উিঠল েমাৰ েদহৰ িসৰা-উপিসৰাত। আেপানা-আপুিন েমাৰ সম� মানৱস�াত িস্হৰ হ’ল ব’হাগৰ সম� সেতজতা, কঁ�ৱাৰ েসৗন্দযর্। তাইৰ স্পশর্ৰ আগত মই েযন জীয়ােত মৃত ৈহ আিছেলা। আস্! িক েয �গর্ীয় ে�মৰ মধুৰ অনুভিত। তাইৰ �চ্ছ ে�মৰ যুগমীয়া েকামল স্পশর্ তাক েযন মই সম� শৰীেৰেৰ �হণ কিৰম। িক� সামািজক দায়ব�তাৰ খািতৰত তাইক মৃদ ধমক িদবৈল বাধ্য হ’েলা — ি�তা িক কিৰছা? েমাৰ মনৰ মাজত ফা�নীয়া নৃত্য, ব’হাগৰ সম� আেয়াজন, দৰ িদগ�ৰ অন� েসৗন্দযর্ৰািশ সকেলােৱ এেকলেগ িবজয়ৰ েঢাল েপঁপা গগনা বজাব ধিৰেল। মই অিস্হৰ ৈহ পিৰেলা েমাৰ হ�দয়ৰ সম� কথা তাইক জনাবৈল। �াি�ৰ সুউচ্চ শৃংগত উিৰ থকাৰ মুহতর্েতই আেকৗ এবাৰ ভািববৈল বাধ্য হ’েলা এয়া জােনা সিঠক? এেনকৱা কিৰেল ৰ�েকই ভ�ক নহ’ব জােনা.... ধাৰাবািহক উপন্যাস
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১৭ তাই ভয়ত উচপ খাই উিঠ ভিৰেটা আঁতৰাই ল’েল। েসপ ঢিক তাই িকবা ক’বৈল েচ�া কিৰেল — — ছা..ছা..ছাৰ। এেকা... নহয়। — এইচব নচিলব। এিতয়া পঢ়াৰ সময় , জীৱন গঢ়াৰ সময়। গিতেক মেনােযােগেৰ পঢ়া-�না কিৰ জীৱনেটা গিঢ় েলাৱা। িক� ছাৰ ... মােন ... মই ... মােন, মই িক হা? মই মােন... আেপানাক ভালপাই েপলাইেছা। েমাৰ জীৱনৰ েকােষ েকােষ, উশাহৰ �িতমুহেতর্ আেপানাক বৰ �েয়াজন। থািকবেন আপুিন েমাৰ জীৱনৰ উশাহ ৈহ , জীয়াই থকাৰ ে�ৰণা ৈহ। মই েযন এয়াই �িনব িবচািৰিছেলা ি�তাৰ মুেখেৰ। েমাৰ হ�দয়ৰ েকােষ েকােষ ে�মৰ যমুনা ৈব যাব ধিৰেল। ৈচধ্য বছৰ তপস্যা কিৰ সাধু স�াসী সকেল পূণর্তা
মই েযন হাতৰ মুিঠত �গর্ স্পশর্ কিৰেলা। �াি�ৰ �বল ছনািমত উিঠ-ভািহ গ’েলা মই। িক�.. আেকৗ এবাৰ িনজেক সংযত কিৰেলা অ’ েতামাৰ মূৰত এিতয়া এইেবাৰ চিলেছ। পঢ়া-�না েকিতয়া কিৰবা ? — পঢ়া-�নাও কিৰম ছাৰ তাৰ আগেত আেপানাৰ ইিতবাচক সঁহািৰ িবচােৰা। — অেক আগেত ভালদেৰ পঢ়া-�না কৰা তাৰ িপছত এইেবাৰ ভািববা। এিতয়া মই আেহা। — িক� ছাৰ ... িক� িক� কিৰ লাভ নহ’ব। পঢ়া-�নাৈল মেনােযাগ িদয়া। েমাৰ মনৰ মাজত ফা�নীয়া নৃত্য, ব’হাগৰ সম� আেয়াজন, দৰ িদগ�ৰ অন� েসৗন্দযর্ৰািশ সকেলােৱ এেকলেগ িবজয়ৰ েঢাল েপঁপা গগনা বজাব ধিৰেল। মই অিস্হৰ ৈহ পিৰেলা েমাৰ হ�দয়ৰ সম� কথা তাইক জনাবৈল। �াি�ৰ সুউচ্চ শৃংগত উিৰ থকাৰ মুহতর্েতই আেকৗ এবাৰ ভািববৈল বাধ্য হ’েলা এয়া জােনা সিঠক? এেনকৱা কিৰেল ৰ�েকই ভ�ক নহ’ব জােনা? িশ�েকই যিদ এেনকৱা কেৰ বাকীেবােৰ িক কিৰব? নাইবা যিদ এেনকৱা িকবা এটা ঘিট যায় েতে� অহাকািল মই সমাজৰ আগত মুখ েদখুৱাম েকেনৈক? িবেবকৰ তমুল যু� আৰ� হ’ল। েকােনাপেধ্যই িস�া� ল’ব পৰা নাই। অৱেশষত ৰািত দহবজাত িবেবেক ৰায়দান কিৰেল — ে�ম আৰ� যু�ে��ত সকেলা স�ৱ, যা বাচা আ�ৱাই েযাৱা। িবেবকৰ ৰায় �িন মই সকেলা ি�ধা সংেকাচ বাদ িদ ি�তাৈল েফান কিৰেলা েহ�’ ি�তা পিঢ় আছা? িসফালৰ পৰা খং িমি�ত অিভমানৰ সুৰ ভিহ আিহল না। মই সাধাৰণ ভােবই আেকৗ ক’েলা িকয় েটাপিন ধিৰেছ? েটাপিনৰ েকােনা ল�্যণ নাই। িকতাপ স�খত ৈল বিহ আেছা। পঢ়াৰ একিতলমােনা ইচ্ছা নাই। িক কিৰম বুিজব পৰা নাই ছাৰ। — িকয় শৰীৰ েবয়ােনিক? নহয়, মন েবয়া। ছাৰ আপুিনেয়ই কওঁকেচান মই িক েদখাত এেকবােৰ কৎিসত েয েকােনাবাই েমাক পছন্দ নকেৰ েন মই উপযািচ �েপাজ কৰাৰ বােব েকােনাবাই েমাক স�ীয়া েছাৱালী বুিল ভািবেছ। েতেনৈক ৈক কােৰাবাক লাজ িনিদবা ি�তা। মই জােনা তিম মুেঠই কৎিসত বা স�ীয়া েছাৱালী েনােহাৱা। েতে� ... — ি�তা তিম লাভ এট ফা�র্ ছাইটত িব�াস কৰােন? — মােন ...
লাভ কৰাৰ িপছত েযেনদেৰ আনিন্দত হয় েতেনৈক মইও আনিন্দত হ’েলা।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১৮ মােন েমাৰ জীৱনত েযন েসয়াই ঘিটবৈল ৈগ আেছ ি�তা। িক� ভািব েপাৱা নাই এয়া েকেনৈক স�ৱ? — মই বুজা নাই ছাৰ। আপুিন িক ক’ব িবচািৰেছ? মই ক‘ব িবচািৰেছা েয মই েযিতয়া েতামাক �থম এজাক পাতলীয়া বৰষুণত �লপীয়া ৰঙৰ ছািতৰ তলত েদেখা েতিতয়াই েতামাক েমাৰ ভাল লািগ যায় , বুকৰ মাজত েমাৰ ে�মৰ ঘন্টাধ�িন বােজ। মই েতিতয়াই উপলি� কিৰেছাঁ েতামাক েমাৰ মাজত আৰ� পিব� ভালেপাৱাৰ ে�� অনুভিত। তিম েয মািতিছলা ‘েহলউ ছাৰ আহক আমাৰ ঘৰৈল’ মই েতিতয়াই �িনিছেলা ঐ�িৰক ে�মৰ সুমধুৰ ��ন, �গর্ীয় সুষমামি�ত
ৰািখিছেলা ি�তা। তাৰ মােন আপুিন েমাক জািন বুিজ ইমান িদেন ক� িদেল আৰ� এিতয়া মই জািনব পােৰােন ছাৰ আেপানাৰ ভালেপাৱা আৰ� িকমান িদনৈলেক �িগত থািকব? জািন বুিজ নহয় ি�তা সামািজক দায়ব�তাৰ বােব। িক� আিজ েতামাৰ পৰা অহাৰ িপছত মই েমাৰ ভালেপাৱাক �িগত কিৰ ৰািখব েনাৱািৰেলা। িস েযন সকেলা বাধাৰ �াচীৰ ভািঙ গিত কিৰেছ অসীম অন�ৈল, েতামাক েপাৱাৰ এক �গর্ীয় �ণৈল ... নাজােনা ইয়াৰ পিৰণিত িক হ’ব? ইয়াৰ পিৰণিতেটা েমাৰ ওপৰত এিৰ িদয়ক ছাৰ। মই সকেলা চ�ািল ল’ম। েকেনৈক? েসয়া সমেয় ক’ব ছাৰ। েকৱল আপুিন েমাৰ প�্যত থািকেলই হ’ল। অেক। িক� িকমান িদন আৰ� ছাৰ ছাৰ আৰ� আপুিন আপুিন চিলব জািনব পােৰােন? িন�য়! তই িযমান িদন ৈলেক েমাক ভালপাওঁ বুিল নকিব িসমান িদনৈল ছাৰ ছাৰ আৰ� আপুিন আপুিন চিলেয়ই থািকব। মই েতাক ভালপাওঁ ি�তা, বৰ ভালপাওঁ। জীৱনৰ িযেকােনা মূল্যৰ িবিনময়ত েতাক কাষত িবচােৰা, েকৱল কাষত িবচােৰা। থািকিবেন তই িচৰিদন েমাৰ ৈহ। হ’বেন আৰ� ক’ব লািগব। — হ’ব মােন ৈহ ৈগেছ। মেয়া েতাক ভালপাওঁ অনুৰাগ, ব�ত ভালপাওঁ, ইমান ভালপাওঁ েয ভাষােৰ বুজাব পৰা নাই। সঁচাই ছাৰ মই আেপানাক ব�ত ভালপাওঁ। িক� েমাৰ এই ভালেপাৱা পাবৈল হ’েল েয আেপানাৰ িকছমান চতর্ পূৰণ কিৰব লািগব। পািৰবােন িম�াৰ অনুৰাগ সৰকাৰ। যথা আ�া েমম। কওঁক আেপানাৰ চতর্ িক? ১) েমাক িবনা কাৰণত দখ িদব েনাৱািৰবা।
েনাৱািৰবা। েছাৱালীেবাৰক িটয়�ন পঢ়াব পািৰবা িক� সামািজক দৰ� মািন চিলব লািগব। ৩) েতামাৰ ভিৰত েমাৰ ভিৰ ঘিহেলও তিম এেকা ক’ব েনাৱািৰবা। ৪) মই দখত েতামাৰ বুকত মূৰ ৈথ কািন্দেল তিম বাধা িদব েনাৱািৰবা। আৰ� প�মেটা অহাকািল েতামাৰ স�খত কম। কাৰণ এইেটা েভৰী েস্পি�েয়ল ছাৰ। েমাৰ চতর্ এইিখিনেয়ই এিতয়া আেপানাৰ িকবা ক’বলগা। তিম েযিতয়া ইমান েকইটা চতর্ িদছা েতেনে��ত েমােৰােতা িকবা থািকবই লািগব। েসানকােল কওঁক মহাশয় মই মািনবৈল ��ত। ১) মই েমাৰ ভালেপাৱাক সকেলােৰ স�খত বীৰদেপর্ িজিলিক থকােটা িবচােৰা। েসেয় তিম আগেত েতামাৰ েকিৰয়াৰ গিঢ় েলাৱা, দহজনৰ এজন েহাৱা। মাক-েদউতাৰ আদশর্ স�ান েহাৱা। ২) সফলতাৰ উচ্চ শৃংগত উিঠও যিদ তিম অকলশৰীয়া অনুভৱ কৰা বা
ে�মৰ অমৃত বাণী েযন �চ্ছ শীতল েজানৰ েপাহেৰ েমাক হাত বাউলী মািতেছ তাইৰ �চ্ছতাত েমােকা িবলীন কিৰবৈল। িক� এজন িশ�ক ৈহ ছা�ীক েকেনৈক ভালেপাৱাৰ ��াব িদওঁ েকাৱােচান। েসেয় েমাৰ ভালেপাৱাক �িগত কিৰ
২) মই বােদ অইন েকােনা েছাৱালী বা মিহলাৰ চকত চক ৈথ কথা ক’ব
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১৯ েতিতয়াও যিদ েমাৰ �েয়াজনেবাধ কৰা েতিতয়া দচক ব� কিৰ েমাক সুঁৱিৰবা, েদিখবা মই েতামাৰ কাষেতই আেছা। — েবচ এইিখিনেয়ই। — মই েতামাৰ কথা আখেৰ আখেৰ পালন কিৰম ছাৰ। — �ড গালর্। েতামাৰ মােক েকাৱা �িনিছেলা েতামাক ডা�ৰ বেনাৱাৰ কথা। তিম িক ভাবা? মা-েদউতা উভেয় ডা�ৰৰ কথাই ৈক আেছ। তিম েকাৱা? মাক-েদউতাকৰ সেপান পূৰণ কিৰ ভাল ডা�ৰ েহাৱা আৰ� ইয়াৰ বােব েতামাৰ ব�ত ক� কিৰব লািগব। পািৰবােন? — িন�য় পািৰম। মই েমাৰ ভালেপাৱাৰ বােব সকেলা ক� কিৰব পািৰম, আেপানাৰ বােব ক� কৰােটা েমাৰ
িকমান পােচর্েচন্টেটজ
পািৰবা
আিনবৈল। েতেনহ’েল অসমেত চা� পাই যাবা। মইেতা ৈকেছােয়ই তিম লগত থািকেল মই সকেলা কিৰব পােৰা। মই কথা িদেলা তিম িবচৰাৈলেক মই েতামাৰ লগত ছাঁৰ দেৰ থািকম। এক ইি�ও েতামাৰ পৰা আঁতিৰ নাযাওঁ। এিতয়া ব�ত ৰািত হ’ল েটাপিন যাবা েনিক? — হয় ব�ত ৰািত হ’ল। এিতয়া েটাপিন যাওঁ। �ড নাইট, চইট ি�ম — চইট ি�ম মৰমৰ েসাণজনী। সংেযাগ িবিচ্ছ� কিৰ মই ঘড়ীৈল চােলা ৰািত দই বািজেছ। অথচ আিম গেমই েপাৱা নাই। আচলেত মহান ব্যি� সকেল িঠেকই কয় খুঁটা এটাৰ িপেন এক িমিনট সময় চাই থািকেল ভাৱ হয় েযন এক ঘন্টা সময় ধিৰ চাই আেছা আৰ� েকােনা সুন্দৰী েছাৱালীৰ িপেন এক ঘন্টা সময়ৈলেক চাই থািকেল ভাৱ হয় েযন এক িমিনট সময় ধিৰ চাই আেছা। মই �ই পিৰেলা। ৰঙা নীলা েহজাৰ সেপােন িভৰ কিৰেল েমাৰ দচকত। এেনকৱা মধুৰ ৰািত মই জীৱনত �থমবাৰ অনুভৱ কিৰেলা। অনুৰাগ, অনুৰাগ উঠা। ব�ত েবিল ৈহেছ। েটাপিনৰ আিলজািলত মাৰ মাত ভািহ আিহল । মই ক�লেটা আৰ� অলপ টািন েকাৱাৰ েচ�া কিৰেলা — মা! আৰ� অলপ �বৈল িদয়া। — তই �লত নাযািব আিজ? এবাৰ ঘড়ীৈল চা েকইটা বািজেছ। মই েমাবাইলেটা হাতত ৈল সময়েটা চােলা। লেগ লেগ
নহ’ল আিজ। িদনেটা আিছল আধা ছাঁ আধা েপাহৰৰ েসেমকা এটা িদন। ফা�ন, শৰৎ িকংবা বস� েকােনােটােৱই নািছল। নািছল েসাণাৰ� , ক�চড়া অথবা পলাশ, িশমলু। অথচ েমাৰ দি�ৰ �িত েকােষ েকােষ ৰঙীন আেমজ, বস�ৰ পেয়াভৰ, শৰতৰ ি��েসৗৰভ অথবা ফা�নৰ িনষ্পাপ েধমািল। সকেলােত উ�ল, ফিৰংফটা আশা স�ীৱনী িদন। আকাশৈল চােলা — পূণর্ শশীেয় িনমাৰ�জ িনমাৰ�জ মুিঠ মুিঠ েজানাক ছিটয়াই আেছ আৰ� তৰােবােৰ আশর্ীবাদৰ ফল ৈহ েমাৰ মূৰত পিৰেছ। মই িনেজই িনজেক ক’েলা েধৎ! মই সঁচাই ে�মত পিৰেছা। ৩২ পৃ�াত চাওক
বােব েসৗভাগ্য। েমাৰ মােথা এটাই দাবী পিৰিস্হিত েযেনকৱাই নহওঁক িকয় আেপানাৰ েমাৰ কাষত সদায় থািকব লািগব। এিতয়া েকাৱা েমি�ক পৰী�াত েতামাৰ
লািগব।
জােনা ৯০% ৰ ওপৰত
েমাৰ চক দটা ডাঙৰ ৈহ গ’ল। অেৰ বাপেৰ! আঠটা দহ বািজেছ। এেক জােপ িবচনাৰ পৰা উিঠেলা। ন বজাত �ল আেছ। পলম হ’েলই ি�ি�পাল ছাৰৰ গািল খাব লািগব। �াছেটা কিৰ হাত-মুখ ধুই ভাতমুিঠ খাই ওলােলা �লৈল। গা েধাৱাৰ সময়
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২০ েমঘাই আনিদনাতৈক খৰতকীয়াৈক কিৰেছ ঘৰখনৰ বািহ বনেবাৰ। এক ঘ�াৰ িভতৰেত ভাত পানী বনাই েখাৱাই েবাৱাই িনেজও েকইটামান খাই আজিৰ হ’ব লািগব। নহ’েল? -“নহ’েল! নহ’েল িক হ’ব?” িনজেক ��েটা কিৰেল তাই। -“এৰা, নহ’েল নহ’ব!...” দীঘলীয়া উ�ৰেটা জিকয়াবৈল েচ�া নকিৰ তাই িনজেক আেকৗ
গৰালৰ কাষেত ৈথ তাই
আৰ�
বাৰান্দা, েচাতাল, বাৰী এই িনিদ�র্ ঠাইকনেত টাকিৰ ঘূৰািদ ঘূিৰ এটাৰ িপছত আনেটা কাম
গ’ল। সময়ত পিৰয়ালৰ সকেলােৰ বােব ভােগ ভােগ পুৱাৰ সাঁজৰ জা েযাগাৰ কিৰ তাই মাকৰ ঘৰৈল যাবৈল ওলাল। -“েহিৰ, আৰ� েকইটকামান িদয়ক। দশ টকা ৈল েকােনাবা মাকৰ ঘৰৈল যায় েনিক?” েমঘাই িগিৰেয়কৈল অলপ েপন্দৱাৈক চাই ক’েল। -“আেহােত ককােয়ৰাই িদব নহয়। এিতয়া েসইেটােক ৈল েযাৱা’’ িগিৰেয়ক ভ�ই টপৰাই ক’েল। -“আেপানাক কথা ৈক লাভ নাই। আেপানাৰ দেৰ ছাল িছগা িভক�েটাৈল…… ” -“মা মা েমিজক এখন আিহেছ, েসানকােল আহক…..” জীেয়ক জীনাৰ মাতত তাইৰ সি�ৎ ঘূিৰ আিহল! আৰ� িগিৰেয়কৰ লগত তকর্ িবতকর্ নকিৰ িপঠা পনা, গাখীৰ, শাক পাচিলেৰ ভিতর্ েমানােটা ৈল খৰধৰৈক পদিলৈল ওলাই আিহল। �ায় এক ঘ�াৰ িপছেত মাক জীেয়ক দেয়া ৈগ গাঁৱৈল বুিল েসামাই েযাৱা েসই িনিদর্� িতিন আিলেটা পােলৈগ। মাক, েবৗেয়ক ককােয়ক,ভিতজাহঁতৈল িমঠাই েকইটামান ল’বৈল বুিল েমঘাই কাষেত থকা ডাঙৰ েদাকানখনত েসামালৈগ আৰ� ৰসেগা�াৰ েটমা, ৱেমন হৰিল�, ভিজয়া, িব�ট আিদ িকিন ল’েল। “মাজনী, এিতয়া েখাজ কািঢ়েয়ই ৈগ থােকা ব’লা.... ৱ’েমন হৰিল� িশৱানী বৰ�ৱা এ ক িম িন ট ৰ গ �
ক’েল, -“েধৎ আঁকিৰ, সময় ন� কিৰছ িকয়? যা, েসানকােল গা ধুই লৈগ” বাঢ়নীেটা হাঁহৰ
লৰা লিৰৈক গােটা িতয়াই আিহল।
…..পাকঘৰ,
কিৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২১ �ায় এক ঘ�াৰ িপছেত মাক জীেয়ক দেয়া ৈগ গাঁৱৈল বুিল েসামাই েযাৱা েসই িনিদর্� িতিন আিলেটা পােলৈগ। মাক, েবৗেয়ক ককােয়ক,ভিতজাহঁতৈল িমঠাই েকইটামান ল’বৈল বুিল েমঘাই কাষেত থকা ডাঙৰ েদাকানখনত েসামালৈগ আৰ� ৰসেগা�াৰ েটমা, ৱেমন হৰিল�, ভিজয়া, িব�ট আিদ িকিন ল’েল। -“মাজনী, এিতয়া েখাজ কািঢ়েয়ই ৈগ থােকা ব’লা। পামৈগেয়.. অলপেহ দৰ।” -“ও ম, আইতাই চােগ বাট চাই আেছ। মা বগা েমানােটা েমাক িদয়ক,’ এইবুিল ৈক তাই িমঠাইৰ েবগেটা লয়। -“মা, েমানােটা গধুৰ ৈহেছ। এইেটা িক িকিনেল। েদাকানীেয়
-“অ’ েসইেটা? েসইেটা… েসইেটা ৱ’েমন হৰিল� মাজনী।
ব� িদনৰপৰা
“িকয়, েদউতাই িনিদেল বুিলেয়ই িনজৰ মাকক হৰিল� এটা িকিন িদবৈল েমাৰ িসমানকেনা শি� নাথািকবেন? েসইিদনা েয কােপাৰ দেযাৰ িব�ী কিৰিছেলা তােৰ েকইটকামান আিজ খৰছ কিৰেছা। আইতাই হৰিল� খাই ভালপায় অ’… ” জীেয়েক গম েনােপাৱাৈক মােক মাকৰ বােব দেটাপাল চকেলা সামিৰ েপলােল। ে�চন ে�চনত ে�ইনৰ অেপ�াত, অিধকাংশ মানুেহ ঐ ভাগ,িক লােগ েতাক,নাই যা, এই চবৰ পৰা শাি� নাই আিদ শ� উচ্ছগর্া কৰাৰ পাছত লৰােটা আিহ েমাৰ কাষত িকবা এটা েপাৱাৰ আশাত ৈৰিছল মই িক� শ�ৰ ঠাইত দটামান দহ টকীয়া েনাট েহ উচ্ছগর্া কিৰেলাঁ। িকয়েনা,, মই বুিজিছেলাঁ দটামান শ� ৈক দটামান টকাৰ �েয়াজন িসহঁতৰ েবিছ। কাৰণ িসহঁত িবকলাংগ,এমুিঠ অ� েযাগাৰত িসহঁত অসমথর্। মানৱতা েযন লু� বনেভাজৈল ৈগ েবাৱতী ৈনত েকইজনমান মানুহ ফেটা উঠাত ব্য�। এেনেত বৃ� এজনৰ লাখুিটডাল হাতৰ পৰা সিৰ পৰাত বৃ� ব্যি�জেন কাষত ফেটা উিঠ থকা মানুহ েকইজনক লাখুিটডাল তিল িদবৈল েকাৱাত ফেটা উঠাৰ চখত কথাষাৰ �িনও েকােনও নু�নাৰ ভাও িদিছল। িপছত বৃ�জনৰ হাতৰ পৰা লুখুিটডাল সিৰ পৰাৰ বােবই দেখাজ িদওঁেতই ৈনৰ পানীত পিৰ বৃ�জনৰ মৃত্য ঘিটল! মুন শমর্া সমু�ল েডকা অিত কম খৰচেত আেপানাৰ ি�য় ��খনৰ কভাৰ িডজাইন,িডিটিপ/েচিটং আিদ কিৰবৈল েযাগােযাগ কৰক। আেলাচনীৰ উ�তমানৰ অংগস�াৰ বােবও আমাৰ ৈসেত েযাগােযাগ কিৰব পােৰ। েযাগােযাগৰ িঠকনা েহাৱাট্চএপঃ ৬০০১২-৩১৪৫২, ৯৩৬৫১৩৪৭৯৬ জানিন অণু গ�
েয কাগেজেৰ েমিৰয়াই িদেছ। সৰ�েটা নহয়, এই ডাঙৰ েটমােটা?”
আইতাই
এইেটাৰ কথাই ৈক আেছ।” -“িক� আেপানাক েদউতাই ইমান পইছা িদিছল জােনা?”
২২ বাট উপাসনা িশৱম পা� মহািবদ্যালয় ওচৰ বুিলেল বুকত িশপাই যাব পৰাৈক চাহৰ কাপত কৰাল বাি� েযাৱাৈক কথাৰ লািন িনিচগাৈক আিম বুিলবৈল েকােনাবা আেছ বুিল ভািবব পৰােহঁেতন ভাল। বাটকিৰ বাই ৈগ এপৰৈল ৈৰ চকযুিৰ থৰ পৰাৈল চাব পৰা হ’েলও েযন.... সবােতাৈক ভাল ডােয়ৰীৰ ভাজত থকা কাঠেগালাপৰ সুবােস বুজাই িদেয় েতামাৈল েয অেনক বাট। বাটকিৰ বাই ৈগ/এপৰৈল ৈৰ চকযুিৰ থৰ পৰাৈল /চাব পৰা হ’েলও েযন..../সবােতাৈক ভাল সময়ৰ অ�গিত লাৱণ্য নাথ �িবৰ ৈহেছ েখাজ কাড়ৰ দেৰ উিৰ ৈগেছ সময়ৰ েচকৰা জটাযুৰ দেৰ হাহাকাৰ িনঃশ� বতাহত ভাঁিহেছ কাতৰ অনুৰণ... েতওঁ ৈকিছল‘আগবঢ়া সময়ৰ স’েত জীৱনৰ বাটত িপছিল পিৰেলই েখাজৰ থাউনী নাপাবা...’ েকিতয়া েকেনৈক পাৰ হ’ল সময়ৰ েসাঁতত জীৱন পিৰ�মা ৰািখব েনাৱািৰেলাঁ ধিৰ এেকােক হাতত... সাম্�িতক সময়ৰ নীৰৱ মুহতর্ত সি�ত ঘূিৰেছ ক’ত যাওঁ িক কেৰাঁ উৱািদহ নাইেপাৱা ডােয়ৰীত িলিখেছাঁ মােথাঁ জীৱন নাটৰ উকা পৃ�া। মৰ�ভিম ি�য়ংকা চমুৱা ঢকৱাখনা, লিখমপুৰ েকােন জােন কাৰ সেপােন সমািধ লয় েকান মৰ�ৰ শীতল েশেতলীত পিথকৰ ভৰ সিহ িনমােত বাট েবালা অজান �াণৰ দয়াত খিহ পেৰ কাৰ িডিঙৰ মাডিল......। জােন মােথা িচপ িচপ বৰষুণ �য়াসী এজাক মানুহৰ এধানমান সেপানৰ ৰাগ ��বয়সী তাৰ�ণ্যৰ তাড়নাত িবেভাৰ দচকত এজাউৰী ভাগৰ জীৱনৰ। ক িব তা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২৩ গ� বত্ত কাঠসং�াৰ পিৰসমা� েহাৱা ব� সময় পাৰ ৈহ গ’ল। এিতয়াও ৰােম�ৰ বৰ�ৱাই কািণ-দৱৰী চকযুিৰেয় এেকিথেৰ অৱিশ� েধাঁৱােবাৰেক চাই ৈৰেছ। েধাঁৱােবাৰ ক�লী আকিত ৈহেয় �মশঃ শূণ্যৰ লগত সংিম�ণ ৈহ পিৰেছ। অ�ত্যািশত য�ণা আৰ� েমৗনতােৰ �েৰািচত কৰা বৰৱাই অিবচল ৈহেয় চাই আেছ �িল �িল িনঃেশষ ৈহ অঙঠাৰ মাজত লীন েযাৱা তাইৰ অি��েটা। তাৰ মাজেত বৰ�ৱাক আমিন কিৰ উিঠেছ নানক ফকনৰ েসই সুতী� কথােবােৰ। �কত তথ্য েনােপাৱাৈক হঠােত িস�া� এটাও বৰ�ৱাই ল’ব েনাৱােৰ।যিদও নানক ফকেন বৰ�ৱাক আ�াস িদেছ। ঃ আপুিন হয়েতা নাজােন ইহঁত িকমান েবয়া মানুহ। �মতা আেছ বােবই িয মন যায় ইহঁেত তােক কেৰ। িক� এইবাৰ ইহঁত েবয়াৈক িবধ�� হ’ব। মােথাঁ আপুিন িব�াস ৰাখক।’ যিদও তাইৰ অবতর্মােন এই সময়ত বৰ�ৱাক �েয়াজনতৈক অিধক মমর্াহত কিৰেছ। পযর্া� পিৰমােণ আঘােত নহয়; ৰােম�ৰ বৰ�ৱাক এক�কােৰ ভাবুক কিৰ তিলেছ। তাইেতা দবর্ল নািছল। পিৰি�িতৰ ৈসেত িকয় সাহেসেৰ যুঁিজব েনাৱািৰ পলায়নবাদীৰ দেৰ এটা মূখর্ামী কিৰেল। আনহােত েসৗৰভ! েসৗৰেভও বৰ�ৱাৰ পৰা িনলগত ৈৰ চাই আেছ স�খৰ অৱি�িত। স�্যােবাৰ এিতয়াও পৃিথৱীৈল অহা নাই। স�্যােবাৰ পৃিথৱীৈল নািম অহাৰ আেগেয় ঠাইখনৰ পৰা বৰ�ৱাই থৰক-বৰক ৈহেয় িবমষর্ মনেটা আগত ৰািখ েখাজৰ গিতপথ আগবঢ়ােল। �মশঃ েযন বৰ�ৱাৰ অৱেচতন মনেটা উচ্ছ� ৈহ পিৰেছ। অথচ এেকা সমীচীন িস�া�ত উপনীত হ’ব পৰা নাই। এই সময়-উধতৱা সমেয়া নহয়... আেৱগ ৈহেছ বুিলেয়-তী� য�ণাই দংশন কিৰেছ বুিলেয় হঠােত এটা িস�া� ল’ব। এক জিটল পিৰি�িতৰ ৈসেত মুখামুখী হ’ব লািগব। য’ত বৰ�ৱাই হয়েতা আৰ� িনিবচােৰ- এই পিৰসৰত থুপ খাই থকা িশপাডালৰ গঁজািলেটা েশষ ৈহ েযাৱােটা। গঁজািলেটাৰ ৈসেত বৰ�ৱাৰ আ�াৰ সুহ�দয়তা আেছ। বৰ�ৱাই পদিলমুখেপাৱাত েসৗৰভহঁতৰ �িতেৱশী এঘৰৰ আদহীয়া ব্যি�জেন ধানেখৰৰ জমুিঠেটা �লাই িদেল। বৰ�ৱাই আৰিতৰ পৰা পানী বািল্টং ৈল মুেৰ-গােৱ ঢািল ভিৰ দটা ধানেখৰৰ জমুিঠেটাত েসক িদ আেকৗ িশলেটাত ভিৰ থেল। এেনৈক িতিনবাৰ কিৰ বনৰীয়া গছৰ িততা এিবধ েচাবাই েসই িততািখিন েপলায় িদয়াঁৰ পাছেত আৰিতেয় বৰ�ৱাক ক’েল‘বাথর্ৰ�মত মই কােপাৰ ৈথ আিহেছাঁ। আপুিন তােতই গােটা ভালৈক ধুব পািৰব।.. িবকাশ বৰা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২৪ আেছ মধুৰতম আিলংগন। অনৱিচ্ছ� মৰেমেৰ সংপৃ� ৈহ আেছ। তাই সেপানেবাৰ �েৰ �েৰ জমা ৈহ আেছ। আেছ েহঁপাহৰ অফৰ� এক দ�ােবজ। পদিলমুখত পূবর্েৰ পৰা ব্য� ৈহ ৰােম�ৰ বৰ�ৱাৈল আৰিতেয় পানী এবািল্টং ৈল ৈৰ আিছল। বৰ�ৱাই পদিলমুখেপাৱাত েসৗৰভহঁতৰ �িতেৱশী এঘৰৰ আদহীয়া ব্যি�জেন ধানেখৰৰ জমুিঠেটা �লাই িদেল।বৰ�ৱাই আৰিতৰ পৰা পানী বািল্টং ৈল মুেৰ-গােৱ ঢািল ভিৰ দটা ধানেখৰৰ জমুিঠেটাত েসক িদ আেকৗ িশলেটাত ভিৰ থেল।এেনৈক িতিনবাৰ কিৰ বনৰীয়া গছৰ িততা এিবধ েচাবাই েসই িততািখিন েপলায় িদয়াঁৰ পাছেত আৰিতেয় বৰ�ৱাক ক’েল- ‘বাথর্ৰ�মত মই কােপাৰ ৈথ আিহেছাঁ। আপুিন তােতই গােটা ভালৈক ধুব পািৰব।’ আৰিতেয় কথািখিন ৈকেয় বািল্টংেটা ৈল উভিতল। েতেনেত েসৗৰেভা আিহ পদিলমুখ পােলঁিহ। িয সময়ত বৰ�ৱা িভতৰৈল েসামাই আিহিছল, েতিতয়া তাি�কাই পুতলা এটাৰ ৈসেত েখিল আিছল। বৰ�ৱাক েদিখ কণমািন তাি�কাই েখলা ব� কিৰ ওচৰেত বিহ থকা আৰিতৰ বুকৰ মাজেত েসামােলৈগ। বৰ�ৱাৰ লগত তাি�কাই সহজ হ’ব েনাৱােৰ। হয়েতা বৰ�ৱাৰ গা�ীযর্্য ব্যি��ৰ বােব েযন তাি�কা সহজ হ’ব েনাৱাৰাৰ এটা �ধান কাৰণ। ‘আইমানুক িকবা খাবৈল িদলা েনিক?’ বৰ�ৱাই তাি�কাক ‘আইমানু’ বুিলেয় মােত। ধীৰ-ি�েৰ বিহেয় বৰ�ৱাই আৰিতৈল চাই সুিধেল। ‘ৰািতপুৱােত আেপল আৰ� গাখীৰ িদিছেলাঁ। এিতয়া আৰ� এেকা খাব নালােগ? সৰ� হ’েলও তাইৰ মাক’ - আৰিতেয় লােহৈক ক’েল। ‘আইমানুেৱ ক� পাব?’- েকামল ৈহ ভাঁিহ অহা বৰ�ৱাৰ কথাৰ লেগ লেগ আৰিতেয় মাত িদেল‘আচলেত এইেটা সং�াৰেহ। সং�ােৰ বয়সৰ েকােনা পাথর্ক্য িনিবচােৰ। এেকা নহয় িদয়ক।’ ‘সং�াৰ!’- অস্প� ৈহেয় বৰ�ৱাৰ ক� ভাঁিহ আিহল। লগেত এটা দবর্ল হাঁিহ বৰ�ৱাৰ ওঁঠত িজিলিক পিৰল। সং�াৰ-তাইেকা িদিছল আমাৰ সং�াৰ ভালেপাৱা আদশর্ ঘৰখেন। সদায় সত্যত অটল ৈহ থকা তােয়ই আিজ অস�ক স�ৱ কিৰ তিলেলেচান?েতে� এই সং�াৰৰ েভ্যলু িক? যিদ সমাজ ব্যৱ�াই েকােনা অি�� নাই?’ ‘এিতয়া আৰ� এইেবাৰ কথা থাককেচান িদয়ক?’আৰিতৰ সত্যিন� কথা েকােনা �ৰ�� িনিদ বৰ�ৱাই দঢ়ভােৱ ক’েল‘ নহয়। তিম নাজানা আৰিত? মই এই পিৰসৰেটাত েগা� পাইেছাঁ। আইমানুৰ ৈহ িচ�া কৰাৰ অিধকাৰ েমাৰ আেছ।’ আৰিতেয় এেকা নামািতেল। বুকৰ মাজত �ই পৰা তাি�কাক পৰম আকলতােৰ আৰিতেয় সাৱিট ধিৰেল। িতিনবছৰীয়া তাি�কাই জােন িক? জনা হ’েল মৰ-েচঁওৰা কােপাৰখনৰ তলত �ই থকা জা�ৱীৈল আঙিলয়াই আৰিতক জােনা ক’েলেহঁেতন‘েচাৱা মা-মী, মা েকেনৈক �ই আেছ।’ ‘তাই পিৰি�িত আৰ� ভয়ংকৰ হ’ব বুিল ভািবেয়,আচলেত তাই সং�াৰত থািকবৈল িশকা ঘৰখনৰ নাৰী আিছল বােবই িনজেক সতী বুিল েযিতয়া ধিৰ ৰািখব েনাৱািৰেল-েসেয় এেন অস�ৱ পিৰি�িত বািছ ল’েল।’
বৰ�ৱা, এেখত মহা বদমাছ। ইমান েলেতৰা েয চাকিৰেটা েনােপাৱাৰ আগেত জা�ৱী বৰ�ৱাক এেখেত ইউজ কিৰিছল। িক� েবচৰীেয় এইেবাৰ কথা নাজােন?
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২৫ বৰ�ৱাই কথািখিন ৈক থকাৰ সময়েত েসৗৰভ েসামাই আিহল। েসৗৰেভ কথাৰ েকােনা আৱৰণ েনেমিল �গল্ভ ৈহেয় ৈক উিঠল‘দাদা,বােৰ বােৰ আপুিন েমাৰ গােত েদাষ জািপ আেছ। জা�েয় িয দাবী কিৰেছ, মই এই চাকিৰেটােৱ েসই দাবী পূৰণ কিৰব েনাৱাৰা এটা অজহাত ৈলেয়-’ ‘আৰ� ৈকিফয়ৎ িদব নালােগ েসৗৰভ? এইসময়ত তকর্ কিৰেল �িতেৱশী মানুেহ েবয়া বুিলব। িক� পাহিৰ নাযাবা এই েখলখনৰ �কত ৰহস্য িন�য় উদ্ঘাটন হ’ব?’ ‘�কত ৰহস্য মােন?’ ‘েতামােলাক এিতয়া সমাজৰ �িৰ ধেৰাঁতা। উচ্চিশি�ত। �ান আেছ েতামােলাকৰ। িক� মই আচিৰত ৈহেছাঁ এই কাৰেণ েতামােলাকৰ ভালেপাৱােবাৰ েকেনৈক ঠনুকা হ’ল?
সবর্�
কিৰব বােব...’ ‘মােন?’- েসৗৰেভ আচিৰত ৈহেয় সুিধেল। ‘মােনেটা মই কম িম.েসৗৰভ চহৰীয়া?’ েতেনেত ভাৰ�া� আৰ�ী িবষয়া নানক ফকন েসামাই আিহল। নানক ফকনৰ ৈসেত এজন কিন�বেলা েসামাই আিহল। ‘আপুিন?’- েসৗৰভৰ েযন আচিৰত েহাৱােৰ সময় আিহ পিৰেছ। ‘িকয়? আেপানাৰ প�ীৰ প’�-মেটর্ম িৰপটর্ত িক আেছ জািনবৈল ইচ্ছা নকেৰ জােনা?’ ‘তােয় েযিতয়া েমাক এিৰ �িচ গ’ল-এিতয়া এইেবাৰ জািন িকবা লাভ আেছ জােনা?’ ‘আেছ িম. চহৰীয়া? লাভ আেছ।’ ‘আৰিত তিম আইমানুক িভতৰৈল ৈল েযাৱা?’ৰােম�ৰ বৰ�ৱাই আৰিতৰ ফােল চাইেয় ক’েল। আৰিত উিঠ েযাৱাৰ পাছেত বৰ�ৱাই নানক ফকনৈল চাইেয় সুিধেল‘িন�য় সকেলা তথ্য পােল?’- বৰ�ৱাৰ কথা আওকান কিৰ নানক ফকেন েসৗৰভক েজৰা কৰা িদ �� কিৰেল- ‘দেলন ভ�াচাযর্ক িন�য় জােন?’ ‘হয়,েতেখত আমাৰ ছাৰ। সদায় েতেখতৰ ৈসেত উঠা-বহা হয়।’ ‘ভ�াচাযর্ এিতয়া আমাৰ িজ�াত। িস সলসলীয়াৈক সকেলা �ীকাৰ কিৰ ৈগেছ। ক’বৈল আচলেত বাধ্য ৈহেছ আেপানাৰ প�ীৰ ডােয়ৰীখনৰ েসই কথািখিনৰ পাছত।’ ‘আপুিন িক ৈকেছ মই এেকা বুজা নাই?’ ‘হয়েতা? মই �কতেত িচেনমাৰ মানুহ েহ। ডােৰ�ৰ। ইয়াৰ পাছৰ িচন'েটাৰ বােব আখৰা কিৰ আেছাঁ।’ -
ফকেন ঠা�া কিৰেয় ক’েল। -জােন
প�ীৰ শৰীৰেটা েভাগৰ বােব এিৰ িদেয়। এইেবাৰ প� �ামীৰ বােব আচলেত িনউজত শীষর্ �ান পায় ‘�ামীক হত্যা কিৰ প�ী েজলৈল?’ নানক ফকেন ে�ােভেৰ ৈক উঠাৰ লেগ লেগ েসৗৰেভ আতংিকত ৈহ িচঞিৰ উিঠল‘এইেবাৰ আেপানােলাকৰ সকেলা পিৰকি�ত ে�ন?’ ‘আিম সত্য আৰ� �� পথত েখাজকঢ়া পুিলচেহ িম. েসৗৰভ। হয়েতা খাকী পুিলচ আগেত েপাৱা নািছল। চাওঁক চহৰীয়া,আেপানাৰ প�ীেয় ডােয়ৰীত চইচাইড কৰা িতিনিদনৰ পূেবর্ িক িলিখ ৈগিছল-নানক ফকেন ডাঙৰৈক পিঢ় গ’ল ডােয়ৰীৰ পৃ�ােটাৰ েসই বাক্য েকইটা‘েতামাৰ �েমাচনৰ বােব েতামাৰ ছাৰৰ ওচৰত মই িব�ী হ’ব েনাৱােৰাঁ। আমাৰ ে�ম বৰ পিব�
েকেনৈক
উদঙাব পািৰলা-মােথাঁ সমাজত িনজেক �িত�া
নানক
জািনব ক’ত? যিদ িনজৰ �ামীেয় ৰািত �ই থকা নাৰীগৰাকীক �’ৰফমর্ িদ আনৰ হাতত
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২৬ আিছল। তিম েমাক আৰ� জীয়াই থািকবৈল িনিদবা চােগ?" িনঠৰ ৈহেয় আৰিতেয় নানক ফকনৰ কথােবাৰ �িন গ’ল। িশলপৰা কেপৗৰ দেৰ বৰ�ৱাও ৈৰ পিৰল। িকছসময় �� ৈহেয় পিৰেৱশেটা ওলিম থািকল। নানক ফকেন এইবাৰ বহাৰ পৰা উিঠেয় েসৗৰভক উে�শ্য কিৰেয় ক’েল- ‘আিম কাইৈল আেকৗ আিহ আেছাঁ?’ নানক ফকন উভিত েযাৱাৰ ব� সময়ৰ পাছেতা কাহ পিৰ িজন েযাৱা দেৰ পিৰেৱশেটাত ৈৰ পিৰল। সকেলা অথর্ব �াণীৰ দেৰ ৈৰ পিৰল।... ৪৪ পৃ�াত চাওক নীৰৱ ৈনঃশ� এটা শীতল েসেমকা পুৱা। ক’ৰবাৰ পৰা ক’ব েনাৱাৰাৈক নীৰৱতাৰ জাল ফািল েদৗিৰ িভতৰত সুমুৱাৰ দেৰ িমলেন �ই থকা েকাঠােটাত �িনবৈল পােল ি�ং ি�ং ি�ং। লেগ লেগ িস তাৰ কাষেত বািজ থকা েটবুল ঘড়ীেটাৰ শ�েটা অফ কিৰ িনজৰ চক দটা দহােতেৰ েকইবাৰমান েমাহািৰ েশাৱাৰ িবছনাখনৰ পৰা উেঠ আৰ� উিঠেয়ই িনজৰ িবছনাখন িঠক-ঠাক কিৰ ঘৰৰ পাছফােল থকা দমকলেটাৰ পাৰৈল বুিল ৈগ হাত-মুখ েধােৱ। তাৰ পাছত ওচৰেত থকা বাথৰ�মেটাৰ পৰা খালী বােকট এটা আিন তাত সম্পূণর্ ৈক পানী ভৰাই আগিপেন ৰ�ই িদয়া ফলৰ বািগচা খনৈল ৈগ ফল ৰ পুিলেকইটাতপানী িদবৈল ধেৰ। ফলৰ পুিলেকইটাৈল িকছপৰ অবাক দি� েৰ চাই িস অনুভৱ কিৰব পািৰেছ েয িস েসৗ িসিদনা ৰ�ই িদয়া ফলৰ পুিল েকইটােচান �মশঃ পাপিৰ েমিলবৈল ৈলেছ। িমলন শমর্া । হয়, িমলেন িসিদনাখন েখালা দৱাৰ খনৰ এচকত িবষ� মেনেৰ বিহ ভািব আিছল িনজৰ কথা,িন জ ৰ ভ িৱ ষ্য ত জী ৱ ন ৰ ক থা। িনজৰ ভিৱষ্যত ৰ কথা ভািব ভািব পাৰ হ�দয়ত িনঃসংগ সুৰ �ীপিশখা শমর্া ঘৰৰ েচাতাল খনৰ িপনৈল বুিল ব� ভাঁজত আিহ থােকাঁেতই িশখা অক�াৎ িমলনৰ সেত মুখামুিখ েহাৱাত দেয়া ইজেন িসজনৰ চকত পিৰল। এক িনথৰ অবুজ চাৱিন,চািৰ চকৰ েযন িমলনভিম। তাই িমলনৰ চকৈল চােল।িমলেন তাইৰ চকৈল। েযন এক িমঠা -মধুৰ মু�তর্। তাৰ পাছত িমলেন মেন মেন ভািববৈল ল’েল িকমান দীঘল হ’ব পােৰ বাৰ� এই মু�তর্েটাৰ দীঘ, িকমান বহল বাৰ� ইয়াৰ �� আৰ� গভীৰ হ’েল বাৰ� মই। তাইৰ কাষত অ�তঃ এখে�ৰ বােব হ’েলও িজৰাব...... চিট গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২৭ েনৗহওঁেতই অক�াৎ তাৰ বুকৰ মাজত েচেৰংৈক এটা শ�ৰ েজাকাৰিণেয় েসইিদনা তাক আওৰাই িদিছল---আেৰ, েমাৰ জীৱনেটােচান বৰ িনঃসংগ! িঠক এই সময়েতই ঘৰৰ স�খৰ বািগছাখনৰ ডািল এডালত পিৰ ৰমিলয়াই থকা কাউৰী জনীৰ অিময়া মাতত তাৰ মনেটাও পাৰ পাই উিঠল। লেগ লেগ িমলেন সেন্দহৰ দি� ফৰাই পদিলমুখৈল বুিল চাঁওেতই েয েদিখেছ েগট খুিল এজনী পূণর্ েযৗৱনা ন-যেযৗ ন-তে�ৗ অৱ�ােৰ কােৰাবাক ধুই ৈল েযাৱাৰ গিতেৰেচান এইিপেন ৈল বুিল আিহ আেছ। এইবাৰ িমলেন েছাৱালী জনীৰ মুখৈল বুিল চাঁওেতই অক�াৎ তাৰ মানস পটত বািজ উিঠল। --------আেৰ,এইজনী েদেখান কেলজীয়া জীৱনত
মেন মেন ৰ’ লািগ চাই থকা িততা -িমঠা মু�তর্েবাৰৰ কথাৈল। ঘৰৰ েচাতাল খনৰ িপনৈল বুিল ব� ভাঁজত আিহ থােকাঁেত ই িশখা অক�াৎ িমলনৰ সেত মুখামুিখ েহাৱাত দেয়া ইজেন িসজনৰ চকত পিৰল। এক িনথৰ অবুজ চাৱিন,চািৰ চকৰ েযন িমলনভিম। তাই িমলনৰ চকৈল চােল।িমলেন তাইৰ চকৈল।েযন এক িমঠা -মধুৰ মু�তর্। তাৰ পাছত িমলেন মেন মেন ভািববৈল ল’েল িকমান দীঘল হ’ব পােৰ বাৰ� এই মু�তর্েটাৰ দীঘ, িকমান বহল বাৰ� ইয়াৰ �� আৰ� গভীৰ হ’েল বাৰ� মই। তাইৰ কাষত অ�তঃ এখে�ৰ বােব হ’েলও িজৰাব পািৰম। তাৰ মনেটা উিৰ গ’ল ক’ৰবাৰ এক অজান ৰাজ্যৈল। লেগ লেগ িমলনক এক অবুজ িশহৰেণ বুকখন চই ৈল গ’ল। আচলেত, এই িশহৰণ জাগৰণ অনুভিত আন এেকা নহয়, েযৗৱনৰ �থম দৱাডিলত উপি�ত েহাৱা িশহৰণৰ দেৰ ে�মৰ অবুজ িশহৰণেহ। েযন িমঠা-িমঠা লগা এটা িবষ! মূ�তর্েবাৰ েয িক দেৰ আিহ িনজৰ ঘৰৰ দৱাৰডিলত িথয় হয়িহ। �ায় দবছৰৰ অ�ৰত, হয়, �ায় দই বছৰৰ অ�ত আিজ হঠােত েদখা েদিখ হ'ল িশখাৰ ৈসেত। �ে�কৰ বােব তাৰ মনেটা িবষােদেৰ ভিৰ পিৰল। েদখা পােল মু� আকাশত কলীয়া েমঘৰ ছায়া। লেগ লেগ গধূৰ ৈহ গ’ল তাৰ এই উৰণীয়া মনেটা। িকমান েয অতীতৰ �িত-িবষাদ জিড়ত ৈহ আেছ এই িশখাজনীৰ স’েত। চাওঁেত চাওঁেত
লগােল। িঠক েসই সময়ত হঠােত িমলনৰ মনৈল আিহিছল িহন্দী িচেনমা জগতৰ ি�য় নায়ক অজয় েদৱগনৈল আৰ� নািয়কা কাজলৰ মাজত িস েদখা পােল তাৰ আজীৱন ে�য়সী িহচােপ এই িশখাক, ‘িদেল ক্যা কেৰ’ িহন্দী িচেনমা খনৰ েযােগিদ সেপান ৰাজ্যত। িমলেন তাইক েকাঠােটাৈল বুিল আগবঢ়াই ৈল গ’ল। েকাঠােটাৰ িভতৰত িমলনৰ ি�য় নায়ক-নািয়কাহালৰ ফেটা এখন পাতল েসউজীয়া ৰঙৰ েবৰ এখনত আঁিৰ েথাৱা িশখাই েদিখেছ। তাই অবাক দি�েৰ েসই ফেটাখনৈল চাই আেছ। মুখৰ পৰা এটা টু শ�ও িনগিৰ অহা িমলেন �না নাই। েসই মূ�তর্েটাত িমলন েযন বাকৰ�� ৈহ
�থম িচনািক েহাৱা িশখা! হঠােত তাৰ মনৈল আিহল দবছৰৰ পূেবর্ �থম লগ েপাৱা কেলজ লাইে�ৰী েটাৈল, তাৰ পাছত সঘনাই লগ েপাৱা কেলজ কিৰডৰেটা, দই-িতিন মহলীয়া িবি�ংেটা,েহাে�লৰ ঘৰেতা ,িজৰিণ চ’ৰােটা,দৈৰৰপৰা
দটা বছৰ গৰিকল অথচ আিজ এেন লািগেছ েযন দটা িদনেহ তাইক....। এেনেত িমলনৰ মুখেৰ হঠাৎ ওলাই আিছল -----িশখা! তিম? �ত্য�ৰত তাই ন�ভােৱ ক’েল-------হয়, মই িশখা, িশখা শমর্া। িচিনব পািৰছা িন�য়। িমলেন ‘িন�য়’ বুিল এষাৰেত মাত
পিৰল। তাৰ এেন লািগেছ িস েযন এিতয়া �ায় অ��ন্দত ভিগবৈল ৈলেছ। তাৰ পাছত িস পুনৰবাৰ তাইৰ দচকৈল ৰ’ লািগ চাই আেছ, চকত চক ৈথ কথা পািতেল, দচকৰ পৰা চকেলা ৈব অহা ইজেন িসজনক েদিখেছ। েকােনা এটা শ� কম্পনৰ সৃি� নাই, মােথা িন��তা। আৰ� মুখৰ আগত মুখ ৰখাই মুখৈল দেয়া চাই আেছ। েসই সময়ত দেয়া েযন দেয়ােৰ নীৰৱতাৰ ভাষা পিঢ়ব েচ�া কিৰিছল। এইবাৰ িস লােহ লােহ িনজৰ মুখ খনত হাত ৈথ ল�্য কিৰেছ িবন্দেবাৰেচান তাৰ কঁিপবৈল ৈলেছ। িঠক তাইেৰােচান এেকই দশা, তাৰ দেৰই। আৰ� এেনেত দেয়ােয় ল�্য কিৰেছ, কঁিপ উঠা ইজেন িসজনক েদখা িমঠা-িততা মু�তর্কণ। দেয়ােৰ ধাৰণা হ’ল এয়াই েনিক ে�ম? হয়, এয়াই েনিক িনসংগতাৰ আঁৰত দখন অিভ� হ�দয়ৰ িমলন, ে�মৰ অবাক িমলন। সঁচাৈকেয়, িকমান গভীৰ েয এই ে�ম! আিজ িন�য় তাৰ অনুভত ৈহেছ ে�মৰ মাজেতই েপাৱা যায় বুকৰ মাজত িমঠা-মধুৰ তথা এক অবুজন িশহৰণৰ দােপাণ। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২৮ িবপদৰ ব�েহ �কত ব� ২০২০,২০২১ ইং চন। হঠাৎ পৃিথবীৈল েঘাৰ অমািনশা নািম আিহল। কাহািনওঁ নু�না এটা েবমাৰ, নাম ‘কেৰানা ভাইৰাছ’। এটা েসাচৰা েবমাৰ। এজনৰ পৰা আন এজনৰ গাৈল িবয়পা এটা েবমাৰ। ভয়েত মানুহেবােৰ ঘৰৰ পৰা ওলাব েনাৱাৰা হ’ল। চািৰওফােল ব� ৈহ পিৰল, েদাকান েপাহাৰ, �ল কেলজ অিফচ আিদ সকেলা। লকডাউন পিৰেৱশৰ সৃি� হ’ল। েসই সময়েত ল’ৰা েছাৱালী েবাৰৰ �ল কেলজৰ পৰী�া সমূহ চলাৰ ��িত কিৰিছল, চৰকােৰ েঘাষনা কিৰেল েয ল’ৰা েছাৱালী েবাৰৰ অন লাইন �াছ কিৰ হ’েলও ছা�-ছা�ী েবাৰক সময়মেত পৰী�াত ব�ৱাৰ ব্যৱ�া কিৰব লািগব। েসেয়েহ েঘাষণা কিৰেল েয সকেলা ঠাইেত লৰা েছাৱালী েবাৰৰ অন লাইন �াছ কিৰ যাওক। গাওঁৰ মানুহেবাৰৰ পানীত হাঁহ নচ’ৰা অৱ�া হ’ল। এেবলা এমুিঠ খাই জীয়াই থািকবৈল টান ৈহ পৰা মানুহৰ ল’ৰা েছাৱালী েবাৰৰ িচ�াত েটাপিন নহা হ’ল। িকয়েনা িসহঁতৰ এসাজ খাই আন এসাজৰ কাৰেণ িচ�া তােত আেকৗ অনলাইন �াছ। অনলাইন �াছ কিৰবৈল হেল �েত্যকেক এেকাটা েমাবাইলৰ �েয়াজন হ’ব। েসেয়েহ ‘এিন’ৰ মনত িচ�াৰ েখাৰাক উপিজল। তাই েকেনৈক েমাবাইল এিট েযাগাৰ কেৰ। িকয়েনা তাইৰ মাক-েদউতােক িদন হািজৰা কিৰ েখাৱা েলাক। ‘এিন’েয় উপায় হীন ৈহ েদউতাকক কািন্দ কািন্দ ক’েল,- ‘েদউতা েমাক চােৰ ৈক গ’ল েয অহাস�াহৰ পৰা আমাৰ অনলাইন �াছ কিৰব। গিতেক েমাৰ এটা েমাবাইলৰ �েয়াজন।’ তাইৰ েদউতােক ক’ৰবাৰ পৰা ধাৰ কিৰ হ’েলও তাইক এটা েমাবাইল েযাগাৰ কিৰ িদেল। তাই পঢ়াত খুব ভাল, গিতেক তাই েযেনৈক নহওক পাছ কিৰব লািগবই। ভাল িৰজাল্ট কিৰব লািগব। তাই েমাবাইল পায় খুব আনন্দ পােল আৰ� তাই পঢ়াত েবিছৈকেহ মেনােযাগ িদেল। এেনৈক �াছ কিৰ থােকােত হঠাৎ তাইৰ েমাবাইলৰ িৰচাছর্ েশষ েহাৱাৰ সংেকত আিহল। অণু গ� মীনা মজমদাৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ২৯ তাইৰ সমস্যা হ’ব বুিল জািন তাইৰ ভাল বা�বী ‘িৰছা’ৈল কািন্দ কািন্দ েফান কিৰেল। - ‘Hello িৰছা, �িনছােন িৰছা, েমাৰ কািল েমাবাইলৰ িৰচাছর্ কািটব েসেয়েহ মই পৰিহ অনলাইন �াছ কিৰব েনাৱািৰম। গিতেক তিম েমাক পৰহীৰ পঢ়া িখিন েদখুৱাবা।’ িৰছাইও তাইৰ বা�ৱী জনীৰ দখ বুিজব পািৰ তাই িবচৰাধৰেন সহায় কিৰেল। এেনৈকেয় তাই এিদন দখ ক�ৰ মােজিদ পিঢ় পৰী�া িদেল আৰ� তাই ভাল িৰজাল্ট কিৰেল। েসেয়েহ তাই মৰমৰ বা�ৱী িৰছাৰ ওচৰৈল েদৗিৰ গ’ল আৰ� িৰছাক এিট ধন্যবাদ �াপন কিৰেল। িকয়েনা িসিদনা িৰছাই পঢ়া েনেদখুৱােল তাই ৈহেতা পাছ কিৰব েনাৱািৰেলেহেতন। তাই েদখুওৱা পঢ়া িখিন এিনৰ বােব ব�ত সাথর্ক হ’ল। তাই িৰছাৰ িৰছাৰ লগেত সকেলা িশ�ক িশ�িয়�ীেক অেশষ ধন্যবাদ জনােল। লগেত মাক েদউতাকৰ কত� িচকাৰ কিৰেল। তাই পিঢ় অহা কথাষািৰ আখেৰ আখেৰ মনত েপলােল েয,,, িবপদৰ ব� েহ �কত ব�। তাইৰ জীৱনত �থম ঘটা ঘটনাৰ এই কথাষািৰেয় �মািনত হ’ল। ক িব তা জীৱন এখিন নাট িনশা� ভ�াচাযর্ জীৱন! জীৱন, এখিন মােথাঁ নাট। এখন বা�িৱক নাটৰ অন্য এক নাম। আিম �িতজেন এেকা এেকাজন অিভেনতা,জীৱন নাটৰ। িদন বাগিৰ যায়, ঋত সলিন হয়, সলিন হয় নাটকৰ িবষেয়া। তথািপও আিম নাভাগেৰা; জীৱন নাটৰ �িতেটা চিৰ�েত আিম সুিনপুণ। সুখ-দখ,হাঁিহ-কােন্দান,মান-অিভমানৰ দলিৰ উপচাই �কাশ ঘটাও, িনজ চিৰ�ৰ। পৃিথৱী েদখা �থম কােন্দানৰ পৰা আৰ�িণ েহাৱা আমাৰ অিভনেয়, েকিতয়া েয এখন দীঘলীয়া নাটকৰ েমৰপাকত সুমুৱাই িদেয়, গমেক নাপাওঁ। সঁচাৈকেয়, জীৱন নাটৰ কাযর্�মিণকাখন খুেবই িবিচ�;
ৈহ
কিৰ যাওঁ অিভনয় জীৱন নাটৰ, িনসংেকােচ,
এিদন এই নাটকেৰা আঁৰ কােপাৰ পেৰ। �ণভ�ৰ জীৱন নাটৰ যৱিনকা েপলাই আদেৰা এক ন জীৱনক; আৰ� পুনৰ আৰ� হয় এখিন নতন নাটৰ। এৰা; জীৱন মােথাঁ এখিন নাট আৰ� আিম; েসই নাটৰ এেকাটা চিৰ�। পাথর্ক্য মােথাঁ;/নাটকীয় িবষয়ৰ। মায়াৰ েমাহপাশত বন্দী ৈহ , কিৰ যাওঁ অিভনয় জীৱন নাটৰ, িনসংেকােচ, িনভর্েয়।
য’ত সকেলােৱ চিৰ�, সকেলােৱ দশর্ক , সকেলােৱ সমােলাচক। পাথর্ক্য মােথাঁ; নাটকীয় িবষয়ৰ। মায়াৰ েমাহপাশত বন্দী
,
িনভর্েয়।
পৰাৰ িপছেতা কমর্ কিৰবৈল বাধ্য কিৰব পাৰা, েতিতয়া... েযিতয়া েতামাৰ বােব আৰ� এেকােৱই অৱিশ� নাথােক। েকৱল ইচ্ছাশি�ৰ অিবহেন, িয েকাৱা হয় ‘লািগ থাকা’। যিদ তিম সাধাৰণ মানুহৰ লগত চিলবৈল সময়ত েতামাৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩০ মূলঃ ৰ�ডইয়াডর্ িকপিলং (িবগত শিতকাৰ সবর্ে�� জনি�য় কিবতা) অনুবাদ ঃ সুভাষ মজমদাৰ যিদ যিদ তিম মি�� শীতল ৰািখব পাৰা, েতিতয়া সকেলােৱ মূৰ গৰম কিৰ েতামােক েদাষােৰাপ কিৰ থােক। যিদ তিম িনজৰ ওপৰত আ�া ৰািখব
ৈহ নপৰা েতামাকৈল েযিতয়া েলােক কটছা ৰটনা কিৰব, েতিতয়া তিম িনেজ
পথ বািচ েনােলাৱা অবেশ্য েতিতয়া তিম ধুমেপছ মািৰব নালােগ, অিত �ানীৰ দেৰ কথাও ক’ব নালােগ। যিদ তিম সেপান েদখা, িক� সেপানক েতামাৰ বা�ব সজাই েনােলাৱা আৰ� যিদ তিম িচ�া কিৰব পাৰা িক� িচ�ােকই েতামাৰ সাৰিথ কিৰ েনােলাৱা, যিদ তিম ‘িবজয়’ আৰ� ‘িবপযর্য়’—এই দেয়ােৰ লগত সহবাস কিৰব পাৰা, আৰ� এই দই �তাৰকেকই একক ভােব �হণ কিৰব পাৰা। যিদ তিম সহ্য কিৰব পাৰা েতিতয়া েযিতয়া েতামাৰ েকাৱা সত্য কথােক িবকত কিৰ অনুবাদ কিবতা অসাধু েলােক মুখর্ মানুহৰ বােব ফাঁন্দ পােত। অথবা তিম িযেবাৰ ব�ৰ বােব জীৱন িদছা েসই েবাৰক তিম ভািগ েযাৱা েদখা আৰ� তল ওপৰ ভটা ৈহ �য় েযাৱা অ�ক আেকৗ তােকই গিঢ় তিল ল’ব পাৰা। যিদ তিম েতামাৰ িবজয়ক সাধাৰণ ভােৱ ৰািখব পাৰা আৰ� তােক ৈল বািজ মািৰ সকেলা েহৰ�ওৱাৰ িপছত আেকৗ নতনৈক জীৱন আৰ� কিৰব পাৰা, আৰ� পৰাজয়ক ৈল এটা কথাও মুেখেৰ উচ্ছাৰণ নকৰা, েতামাৰ হ�ৎিপ�, �ায আৰ� েপিশক েতামাৰ হাতৰ পৰা এৰা
িবনয়ী ভাব ধিৰ ৰািখব
আৰ� ৰাজািধৰাজৰ লগত চিলবৈল
েপাচােতই ভাগিৰ নপৰা, যিদ শ�� অথবা সহ�দয় ব�েৱও েতামােকই আঘাত িদব িবচািৰও েনাৱােৰ, আৰ� তােক ৈল বািজ মািৰ সকেলা েহৰ�ৱাৰ িপছত তিম নতনৈক িনেজ আৰ� কিৰব পাৰা, যিদ সকেলােৱ েতামাৰ ওপৰত িনভর্ৰশীল, িক� েকােনও েবিছ িনভর্ৰশীল নহয়, তিম �মাহীন �িতেটা িমিনটক পূণর্ কিৰ তিলব পাৰা ষািঠ েছেক�ৰ েদৗৰত সমান মযর্্যদােৰ। েতে�, েতে� এই পৃিথৱীখন েতামাৰ, এই পৃিথৱীত িযিখিন আেছ সকেলা েতামাৰ; অন্যহােত তােতাৈক ডাঙৰ কথা, তিম েতিতয়া ৈহ উিঠবা এজন পুৰ�ষ, পু� েমাৰ।
পাৰা েতিতয়া সকেলােৱ েতামাৰ �িত সিন্দহান হ’ব আৰ� যিদ অন্যৰ �িত সেন্দহৰ অৱকাশ নৰখা। যিদ তিম অেপ�া কিৰব পাৰা, আৰ� অেপ�া কিৰেয় �া�
িমছা কথা েনােকাৱা েযিতয়া েতামাক ঘৃণা কিৰ থােক, েতিতয়া তিম ঘৃণাৰ
পাৰা
সময়ত
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩১ েহাে�লৰ েসই েছাৱালী জনী ে�লী মুখত কলা কলা দাগ পৰা ভ�তাৰ পাঠ নজনা এজনী েছাৱালী। িকমান েয আপি� েছাৱালী জনীক ৈল। �থম িদনাই েছাৱালী জনীেয় কেনাবা এজনী িছিনয়ৰক েবয়াৈক ক’েল। কেৰা লগত ভালৈক কথা নাপােত। এইেবাৰ ৈল েছাৱালী জনীেয় গািলও খােল ব�ত িদন। েমাৰ ৰ�মেমট এজনী ৰািত হঠাৎ অসু� ৈহ পেৰ। ১০৮ মািত হিস্পটালত ৈল েযাৱা হ’ল। মাঘ মহীয়া ঠা�া ৰািতও ব�ত হ’ল। িচিকৎসক জেন চাই দৰব েকইটামন িদ গ’ল। অলপ সু� েহাৱাৰ িপছত আিম েহাে�লৈল আিহেলা। েকইজনীমান েতিতয়াও সােৰ আিছল ৰ�ম েপাৱাৰ পাছত িসঁহত আিহ িভৰ কিৰেল। আিম হিস্পটালত েযাৱা েকইজনী হাত-মুখ ধুৱ ওলাইেছা এেনেত িপছফালৰ মুখত কলা দাগ পৰা েছাৱালীজনীেয় মাত লগােল‘আেপােলাকৰ কাৰেণ চাহ বনাইেছা বা’ েসই সহজ-সৰল মাতষাৰ আিজও বািজ থািকল েমাৰ কাণত। েসন্দৰ খবৰেটােৱ েৰৱতীৰ বুকত েশেল িব�ািদ িবি�েল। �ে�কেত বনজইৰ দেৰ খবৰেটা গাঁৱত িবয়িপল। ৈনৰ পাৰ, িতিনআিল, ৰিহমৰ েদাকানৰ আ�া জিম উিঠল। কলৰ পাৰত শা�েৱেক িপতলৰ কলহেটা ঘঁিহ ঘঁিহ ধুইেছ। গাঁৱেৰ দজনমােন বাৰী িচকণাইেছ। মিহলা দগৰাকী আিহ েৰৱতীক ক’েলিহ, ‘ভাল েহ হ’ব। এিতয়া েতামাৰ কামৰ েবাজা ব�ত কিমব।’ েৰৱতীেয় দােপানত মুখখন চােল, এই েয কপালৰ েসন্দৰকণ তাই আন কােৰাবাৰ ৈসেত ভগাই ল’ব পািৰবেন? িনজৰ আেপানজনক আেকৗ এবাৰ দৰাৰ সাজত চাব পািৰবেন? েৰৱতীৰ বুকখেন আতর্নাদ কিৰিছল, যাৰ িচঞৰ েকৱল তাইেহ �িনিছল। খািল চকী প�ৱ পাচনী শূণ্য চকী খনত েতওঁ �ােয়ই বিহিছল। স্পশর্ কিৰব েনাৱাৰা বতাহ যাকৈল চাই েতওঁ �ােয়ই েবেবিৰবাং �� কিৰিছল। আগ েচাতালৰ ফলেবােৰ েতওঁক উপলুঙা কিৰিছল। এিদন েসই চকী অিভভাৱক িবহীন ৈহ পিৰল। ৰঘুমলা েবােৰ িক� খািল চকী খনৰ �ৰ�� িঠেকই বুিজ পাইিছল। দলুমিণ গৈগ অণু গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩২ বািহৰৰ বতাহ খােল /সজীৱতাই স্পশর্ কেৰ জীৱনক/ ঘৰৰ িভতৰত িয বতাহ েসামাই,/তােৰ শৰীৰ জ ৰ পিৰেলও/অি��ত পেৰ ভাটা। ১৯ পৃ�াৰ পৰা.... অেপ�া! সঁচাই এটা িত�তা শ�। অেপ�াৰ সময়েবাৰ েযন নাযায় নুপুৱায়। অেপ�া এটা �কা� শীলৰ দেৰ যাক আিম ৰ�িধব েনাৱােৰা। অথচ অেপ�াৰ অ�ত যিদ ফলাফলেটা ইিতবাচক হয় েতে� আনন্দৰ সীমা েনােহাৱা ৈহ যায়। মইও অেপ�া কিৰব ধিৰেলা ি�তাৰ প�ম চতর্েটা �িনবৈল আৰ� মেন মেন ভািবেল ফলাফলেটা যােত ইিতবাচক হয়। নাজােনা তাই েমাৰ বােব িক েস্পি�েয়ল কিৰ ৰািখেছ। অেপ�াৰ হাত ধিৰ আগবািঢ়েলা িনিদর্� সময়ৈল। হয়েতা ি�তাও অেপ�া কিৰেছ েমাৰ বােব। সময়েবাৰ শামুকীয়া গিতত যাব ধিৰেল। েমাৰ ৈধযর্ৰ বা� িছঙাৰ উপ�ম হ’বৈল ধিৰেল....আগৈল ে�মৰ ইপােৰ িসপােৰ কাৰাগাৰ ��া েকাঁৱৰ েদউৰী চািৰ েদৱালৰ মাজত বিহমানুেহ গেৱষণা কেৰ, েলখা-েমলা কেৰ, ছিবও আঁেক... িক� িচৰকাল চািৰ েদৱালৰ মাজত থািকেল মানুহ পাগল ৈহ যায়। বািহৰৰ বতাহ খােল সজীৱতাই স্পশর্ কেৰ জীৱনক। ঘৰৰ িভতৰত িয বতাহ েসামাই, তােৰ শৰীৰ জৰ পিৰেলও অি��ত পেৰ ভাটা। বািহৰৰ বতাহ খােল মনৈল আেহ েজাৱাৰ,হ�দয়ত েঢৗ। ব’লা ভািঙ িদও চািৰ েদৱাল বতাহেতই উিৰ যাওক সৃি�কতর্া: িবয়িপ পৰক সৃি� চািৰও িদেশ ... ঘৰৰ েপাহৰ জলাশয়ৰ েবং। সূযর্ৰ েপাহৰ মহাসমু� বািহৰৈল আিহ েদেখা মাহা�্য। েলখা আহ�ান ঃ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ পৰৱতর্ী সংখ্যাৰ বােব েলখা িবচৰা ৈহেছ। ইচ্ছক েলখক-েলিখকা সকেল েতওঁেলাকৰ কিবতা,গ�,চিট গ�, �ব�, উপন্যাস, অণুগ�,অনুভৱ, অনুবাদ(কিবতা,গ�), কািহনী, েকিৰয়াৰ, �মণ কািহনী,েৰিচিপ আিদ েলখা তলৰ িঠকনাত ে�ৰম কিৰব পািৰব। আমাৰ সুিবধােথর্ েলখা সমূহ েহাৱাট্চ এপ নতবা ইেমইলত ডকেমন্ট অথবা ইউিনেকাডত টাইপ কিৰ পিঠয়াব। ফেটা মািৰ,িপ.িড.এফ আৰ� িপ.এম.িড ফাইল কিৰ পিঠয়ােল �হণ কৰা নহয়। েলখা ে�ৰণৰ িঠকনা ঃ েহাৱাট্চএপ- ৬০০১২৩১৪৫২ আৰ� ৯৩৬৫১৩৪৭৯৬ নতবা ইেমইলঃ ramdhenuassam8@gmail.com েলখা ে�ৰণৰ অি�মদ িদন �িত মাহৰ ২০ তািৰখ। িবঃ�ঃ েলখা সমূহ চিট েহাৱােটা বা�নীয়। ক িব তা
ঘটনােটা েদিখ েদউতা কলপাত কপা িদ কিপবৈল ধিৰেল। েদউতাই ভািবেল মইেয়া যিদ এেনদেৰ পলাঁও েমােৰা এেকই দশা হ’ব েসই েছাৱালীজনীৰ িনিচনা। িক� িপছিদনা ৰািতপুৱা িসহঁেত িনেজই েদউতাক পলাই যাবৈল ক’েল আৰ� েদউতাই কািন্দ কািন্দ েসইঠাইৰ পৰা পলাই আিহল িকয়েনা েদউতা েতিতয়া ব�ত সৰ� আিছল, আ ৰ� িসহঁেত ভা িব িছ ল এই সৰ� ল’ৰােটােৱ েনা িক কাম কিৰব, েছাৱালীজনী থােকােত কথােটা অলপ েবেলগ আিছল িযেহত েছাৱালীজনীেয়ই নাই েতেনহ’েল ইয়ােৰা.. ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩৩ অশৰীিৰৰ অি�� তাৰ িপছত মানুহ দজেন েতঁওেলাকৰ ভাষােতই িকবা-িকিব কথা পািত লােহ লােহ েশখৰ হঁতৰ ওচৰৰ পৰা আঁতিৰ গ’ল। তােচা মােক বািহৰেতই জই ডালৰ ওচৰত বিহ ধপাতেটা জলাই ল’েল।ইিতমধ্য জই ডালৰ ওচৰত েশখৰহঁতৰ লগেত ৰাংচা মােকা আিহ বিহল। সি�য়া ৈহ অহাৰ লেগ লেগই ঠাইখ�ত এক অ�াভািৱক িনৰবতাই িবৰাজ কিৰেল, অলপ অলপৈক বতােহা বিলব ধিৰেল,দৈৰত দটামান িনশাচৰ চৰাইৰ মাত �না গ’ল। ‘খুৰা, েসই বটগছেজাপাৰ কািহনীেটা িক আিছল? কওক না ,অলপ আগেত েয ৰতন দাৰ মৃতেদহেটা চাবৈল যাওেত ৈকিছল?’- েকােনা কথাৰ পাতিন েনেমলাৈক ক’েল িলজাই। ৰাংচা মাৰােক ক’েল- ঃ অহ! েসই কািহনীেটা। েসই কািহনী ব�ত পুৰিণ �িনেল হয়েতা তহঁতেৰা অ�ৰা�া কঁিপ উিঠব। েযাৱা ৰািতৰ পৰা তহঁতৰ লগত িয এই অ�াভািবক ঘটনােবাৰ ঘিট আেছ তাৰ লগত এই কািহনীেটাৰ িমল আেছ।’ েশখেৰ অধযর্্য ৈহ ক’েল- ঃ িক িমল আেছ খুৰা? আমাক ভালৈক বুজাই কওঁক? ৰাংচা মােক লােহ লােহ ক’বৈল ধিৰেল,- ‘�ন েতিতয়া হ’েল- আিজৰ পৰা �ায় চি�ছ- প�িলছ বছৰ মান আগেত এই ঠাইিখিন উ�প�ীৰ েগাপনীয় ঠাই আিছল,িসহঁেত এই অৰণ্যৰ মাজেতই তষাৰ �ীপ নাথ খ�-৯ ধাৰাবািহক উপন্যাস
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩৪ আ�েগাপন কিৰ আিছল। আগেত ইয়াত িতিন-চািৰখন মান গাওঁ আিছল িক� বতর্মান েসই গাওঁেবাৰ িজয়াভৰলীৰ বুকত জাহ গ’ল। িসহঁেত েসই গাঁওসমূহৰ মাজত লুট-পাত কিৰিছল আৰ� ইয়াৈল অহা গাড়ী পয�র্ বাদ পৰা নািছল। েতিতয়া উ�প�ীৰ ভয়ত ইয়ােল মানুহৰ সমাগম এেকবােৰ কিম ৈগিছল। আমাৰ েদউতাই েকাৱা মেত- এবাৰ আমাৰ েদউতা আৰ� এজনী েছাৱালীক িসহঁেত নাওত ধিৰ উঠাই আিনিছল। িসহঁেত আমাৰ েদউতা আৰ� েছাৱালীজনীক িসহঁতৰ িচৰ জীৱন েগালাম খািটবৰ বােব ধিৰ আিনিছল, েসইিদনা ৰািতেয়ই িসহঁেত েদউতা আৰ� েছাৱালীজনীক ভাত বনাব িদ লুট-পাত কিৰবৈল ওলাই ৈগিছল,েসই সুেযাগেতই
েদিখবৈল পােল। েসই অ�কাৰৰ মাজেৰ তাই েবিছ দৰ পলাব েনাৱািৰেল,গছৰ িশপাত উজিত খাই তাই মািটত বাগিৰ পিৰল আৰ� েতিতয়াই তাইক চািৰওফােল েঘিৰ ধিৰেল উ�প�ীৰ দলেটােৱ। আৰ� দলেটােৱ তাইক িন এডাৰ বট গছৰ তলত জীয়াই জীয়াই জলাই িদেল। আৰ� তাই েতিতয়া িচঞিৰ িচঞিৰ ৈকিছল- ‘তহঁেত আিজ েমাক ইয়াত জীয়াই জীয়াই জলাই িদিল, তহঁতেকা মই শাি�েৰ জীয়াই থািকব িনিদম , মই এই গছ ডালেতই থািক তহঁতৰ ওপৰত ভীষণ �িতেশাধ ল’ম। আৰ� ইয়াৈল েযােনই আিহব তেকা মই সািৰ যাবৈল িনিদম। �িতেশাধ ,মই �িতেশাধ ল’েমই ভীষণ �িতেশাধ,মই আেকৗ ঘূিৰ আিহম। মানুহ জািতেটাৰ িনিচনা ববর্ৰ আৰ� নীচ জািত কেতা নাই , মই আেকৗ ঘূিৰ আিহম.......।’ সম� ঘটনােটা আমাৰ েদউতাৰ চকৰ আগেতই ঘিট ৈগিছল। ঘটনােটা েদিখ েদউতা কলপাত কপা িদ কিপবৈল ধিৰেল। েদউতাই ভািবেল মেয়া যিদ এেনদেৰ পলাঁও েমােৰা এেকই দশা হ’ব েসই েছাৱালীজনীৰ িনিচনা। িক� িপছিদনা ৰািতপুৱা িসহঁেত িনেজই েদউতাক পলাই যাবৈল ক’েল আৰ� েদউতাই কািন্দ কািন্দ েসইঠাইৰ পৰা পলাই আিহল িকয়েনা েদউতা েতিতয়া ব�ত সৰ� আিছল, আৰ� িসহঁেত ভািবিছল এই সৰ� ল’ৰােটােৱ েনা িক কাম কিৰব, েছাৱালীজনী থােকােত কথােটা অলপ েবেলগ আিছল িযেহত েছাৱালীজনীেয়ই নাই েতেনহ’েল ইয়ােৰা েকােনা কাম নাই। েতিতয়াৰ ইৰাই এই ঠাইখন অিভশ� ঠাই বুিল পিৰগিণত ৈহ আিহেছ। কথািখিন ৈক ৰাংচা মােক সকেলােৰ মুখৰ ফােল চাই ৰ’ল। কােৰা মুখত মাত নাই, কাঁহ পিৰ জীন েযাৱা েযন অৱ�া। ঃ িক হ’ল তহঁতৰ? মুখত মাত নাই েয কােৰােৰ?’ বুিল ৈক ৰাংচা মােক এটা দীঘল �মুিনয়া এিৰেল। ঃ আেপানাৰ কথা �িন েমাৰ সবর্ শৰীৰ িশয়ঁিৰ উিঠেছ। তাৰ মােন েসই েছাৱালীজনীৰ আ�ােটােৱই ইয়াত ঘূিৰ ফেৰ। oh God! মই েকিতয়াও ভত-ে�ত িব�াস কৰা নািছেলা, িক� েযাৱা ৰািত ঘটা ঘটনােটা আৰ� আপুিন েকাৱা কািহনীেটা �িন েমাৰ সম্পূণর্ িব�াস ৈহ ৈগেছ ভতৰ ওপৰত। এিলনা,িলজা আৰ� িনশাৰ ভয়েত মােতই েনালাল। তােচা মােক সকেলােৰ মনত ভয় ভািঙবৰ বােব ক’েল,‘ব’ল , ব’ল, েখাৱা-েবাৱাৰ েযাগাৰ কিৰব লােগ নহয়? েন েগােটই ৰািতেটা ইয়ােতই বিহ কটািব।’ কথািখিন ৈক লেগ লেগ তােচা মাক ত� েকইটাৰ ফােল আগবািঢ় গ’ল। ত�েটাৰ িভতৰ েসােমাৱাৰ আগমূ�তর্েতই তােচা মাকৰ ভিৰৰ তেলিদেয়ই এটা ক’লা েমকিৰ পাৰ ৈহ গ’ল। তােচা মােক েমকৰীেটাৰ ফােল এবাৰ চাই ত�েটাৰ িভতৰৈল েসামাই গ’ল।..আগৈল
আমাৰ েদউতাক এিৰ তাই থৰকাচিট েহৰ�ৱাই েদৗিৰবৈল ধিৰেল িক� দভাগর্্যৱশত তাই ধৰা পিৰ গ’ল,দজনমান উ�প�ীেয় তাইক েতেনদেৰ পলাই েযাৱা
ব্যাকল হ�দয় ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩৫ এ ক িম িন ট ৰ গ � সদায় সদায় মই ইমান কািজয়া কিৰ থািকব েনাৱােৰা বুিল েকাৱাত তাই তপকৈক ক’েল, - কািজয়া অকেল মেয় কেৰাঁ েনিক...? তিম নকৰা েনিক? মই ক’েলা- ‘মই নকেৰা। সদায় আৰ� তিমেয় কৰা; েমাৰ মুখেত ধিৰেল তাই, এখন তাল অকেল বজা কৰ’বাত �িনছা �হ।’ েমাৰ তাইৈল ব�ত খঙ উিঠল; তাৰ পাছত মই তাইক ক’েলা,- ‘মই সচাঁই েতামাৰ লগত থািকব েনাৱািৰম গিতেক মই এটা িস�া� ৈলেছা।’ তাই সুিধেল িক িস�া�? মই ক’েলা আিম দেয়া পৃথক েহাৱাৰ িস�া�। ঃ মােন ঃ মােন Divorce ঃ িক ৈক আছা ঃ অ সচাঁই। সদায় সদায় এেনৈক অশাি�কৰ জীৱন কেটাৱাতৈক আিম দেয়া দেয়ােৰ পৰা আঁতিৰ থকােটােৱ ে�য়। ঃ তিম সচাঁই ৈক আছা েনিক এইেবাৰ? েশািণতা িশৱম ঃ হয়; মই েসই মােয় আগেত চাই িদয়া েছাৱালী জনীেক িবয়া পািতম। এেকবােৰ সহজ সৰল েছাৱালী তাই। েতামাৰ দেৰ জিখনী নহয়। ঃ িক ক’লা; তিম েমাক জিখনী বুিল ক’লা। কথা ক’ব আেহ মেয়া চাম তিম েমাক েকেনৈক divorce িদয়া। েকেনৈক তিম েসইজনীক িবয়াপাতা মেয়া চাই ল’ম। ঃ অ চাৱাইেটা; েদখােমই মই। ঃ খং নুঠাবা ৈক থ’েলা ঃ এেন খং েতামাৰ বাদ িদয়া েহ; ব�ত েদিখেছা। দিদনমান েযাৱাৰ পাছত তাই সৰ�েপাৱালীেটাৰ দেৰ েমাৰ ওচৰত আিহ ক’ল;- ‘আগেত তিম কািজয়া কিৰেল ভাল পাইিছলা েসেয়েহ মই কািজয়া কিৰ থােকা; যিদ কািজয়া কিৰেল েবয়া েপাৱা েতে� নকেৰাঁ আৰ� মই কািজয়া। �ীজ েমাক ইয়াৰ পৰা যাব নক’বা’- এইবুিল ৈক তাই উচিপ উিঠল। তাইৰ ওপৰত উিঠ থকা খঙেটােৱ তাক েদিখ েমাৰ খঙেটা মূৰৈলেক উিঠল আৰ� মই লগত ৈল েযাৱা দীঘল চাক খন তাৰ বুকত সুমুৱাই িদেলা ; িস তিতবই েনাৱািৰেল তােয়া িচঞিৰবৈল ধিৰেল; িক� মই েনিৰেলা আেকৗ এবাৰ তাৰ েপটত চাক খন সুমুৱাই িদেলা। িস মািটত ধিল পিৰল আৰ� েগােটই মিজয়াখন েতেজেৰ েতজা� ৈহ পিৰল.....
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩৬ পাইিছল; এইেবাৰ ভািৱ থােকােতই তাইৰ নতন িগিৰেয়কেটা ওলাই আিহল। তাক েদিখ েমাৰ খঙেটা মূৰৈলেক উিঠল আৰ� মই লগত ৈল েযাৱা দীঘল চাক খন তাৰ বুকত সুমুৱাই িদেলা; িস তিতবই েনাৱািৰেল তােয়া িচঞিৰবৈল ধিৰেল; িক� মই েনিৰেলা আেকৗ এবাৰ তাৰ েপটত চাক খন সুমুৱাই িদেলা। িস মািটত ধিল পিৰল আৰ� েগােটই মিজয়াখন েতেজেৰ েতজা� ৈহ পিৰল। চািৰওফােল মানুহ এজাক েগাট খােল আৰ� অলপ পাছেত তাৈল পুিলচ আিহল। পুিলেছ েমাক ধিৰ িনব লওঁেতই মই সাৰ পাই গ’েলা। তাই আিহ ওচৰত ৈকেছিহ েকানেটা
সেপান েহ আিছল মােন....? িকবা এটা হাঁিহ
গ’ল।
আেকৗ আৰ� ৈদনিন্দন বকিন �নাৰ কাযর্সূচী। আিজকািল অভ্য� ৈহ পিৰেছ আৰ� ভাল লােগ তাইৰ শ� েবাৰ; িযেবাৰ েকৱল েমাৰ ওচৰত কয়.....। ক িব তা তাইৰ উচপিনেটা েমাৰ হ�দয়খনক গিলবৈল িনিদেল। এিদন দিদনৈক িকছিদন পাৰ েহাৱাৰ পাছত মই তাইক divorce িদেলা আৰ� অলপিদন েযাৱাৰ পাছত মই মােয় আগেত চাই িদয়া েছাৱালীজনীেক িবয়া পািতেলা আৰ� তাইৰ লগেত জীৱনৰ সেপানেবাৰ ন ৈক ৰিচেলা। িদন বাগৰাৰ লেগ লেগ আগৰ মানুহজনীৈল বৰৈক মনত পিৰবৈল ধিৰেল। মই তাইৈল বােৰ বােৰ ফ’ন কেৰাঁ, িক� তাইৰ ম’বাইলেটা অফ। েমেচজৰ ওপৰত েমেচজ কিৰেলা িক� তাই েমাৰ েমেচজেবাৰ নাচােয়। মই অিত অি�ৰ ৈহ পিৰেলা। েকইিদনমান েযাৱাৰ পাছত �িনেলা তাইেকা েবােল ঘৰৰ মানুেহ েবেলগৈল িবয়া িদ িদেল। মই তাইৰ নতন ঘৰৰ িঠকনা িবচািৰ ওিলয়ােলা আৰ� ৈগ তাইৰ নতন িগিৰেয়কৰ ওচৰ পােলাৈগ। তাই েমাক েদিখ আগবািঢ় আিহল িক� মই তাই েবেলগৰ লগত কথা পতােটােৱ সহ্য কিৰব েনাৱােৰা আৰ� তাই েবেলগৰ লগত িবয়া ৈহ েযাৱােটা মই েকেনৈক সিহম। মনৈল ভাৱ আিহল তােয়া চােগ বৰ ক� সময় কিবতা বৰা সাঁথৰ সাঁথৰ লগা অনুভৱী স্পন্দেন িচঁয়াহীৰ েবালনীত েখাজ েপলাই হ�দয়ৈল েকামল দিলচাত এবাগৰ সুখ েমেল! ডেবা ডেবা ধৰা উ�ল েবিলেটাৰ লগেত েজানােকা আিহব ৰথত উিঠ তৰােয়ওঁ েখিলব েমঘৰ লগত তিম আিহেল সকেলা আিহব। পল- অনুপল কিৰ জীৱনৰ েসাঁত বিল যায় এেনৈকেয় এিদন েমিল িদেলা নাৱৰ িডঙা.... সাৰিথৰ কাষৰত িথয় ৈহ নদীৰ েঢৗেৱ িনঃশে� ধুই িদেল আমাৰ শৰীৰ আদিৰ আিনেলা েতওঁক িনিবড়ভােৱ েমাৰ উৰ�খা পজাৈল...!
মতা এিতয়াৈল �ই আেছ চাই আহাৈগ েচান েযাৱা। মই উিঠ ভািৱেলা এইেটা
উিঠ
তাৰ পাছত
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩৭ সা �া ৎ কা ৰ ঔপন্যািসক,�িত��িতসম্প� কিব ৈসেত কেথাপকথন ড০ মৃণাল কমাৰ গৈগৰ ‘�াি�ক’ আৰ� ‘গিৰয়সী’ আেলাচনীৰ েযােগিদ িবংশ শিতকাৰ েশষ দশকত কিব ৰ�েপ আ��কাশ কৰা ড° মৃণাল কমাৰ গৈগেয় বতর্মান এগৰাকী �িতভাশালী ঔপন্যািসক ৰ�েপ সমাদৰ লাভ কিৰেছ। েতওঁৰ উপন্যাস মােনই িবগত পাঁেচাটা দশকৰ অসমৰ সামািজক সাং�িতক ইিতহাসৰ এেছাৱাৰ সিঠক িবে�ষণ। ইিতমেধ্য �কািশত ড°গৈগৰ ‘চাম কাঠৰ �কান শ�ৰ দেৰ’, ‘ে�মৰ কিবতা’, ‘ফলেবাৰ ক’লা ৈনখন ৰঙা’ শীষর্ক িতিনখন কিবতাপুিথ �কাশ পাইেছ। ‘েকেন আেছাঁ েমাক নুসুিধবা’, ‘পাপ’, ‘অনা�ত’, ‘ব�গামী’, ‘মুখা’, ‘ধষর্ণ’ শীষর্ক ছখন উপন্যাস আৰ� ভাষািব�ান আৰ� অসমীয়া ভাষাৰ পিৰচয় , ‘িব�নাম’, ‘নাটক’, ‘নীলমিণ ফকন জীৱন সৃি� আৰ� দি�’ আিদ ��ই পঢৈৱেয় দি� আকষর্ণ কিৰেছ। উে�খেযাগ্য েয ২০১৩ বষর্ত মু�াইত অনুি�ত সািহত্য অকােডিমৰ �াৰা আেয়ািজত ‘why Do I write’? শীষর্ক ব�তানু�ানত েতওঁ এগৰাকী তৰ�ণ ভাৰতীয় সৃি�শীল েলখক িহচােপ অংশ�হণ কেৰ। ড° গৈগ িডগৈব মহািবদ্যালয়ৰ িশ�ক; েতওঁৰ স’েত েহাৱা এিট কেথাপকথন ৰামেধনু পিৰয়ােল নবীন েলখক-েলিখকা সকলৈল আগবেঢ়াৱাৰ বােব �য়াস কিৰেলাঁ। �� ঃ নম�াৰ ছাৰ ৰামেধনু আেলাচনী তৰফৰ পৰা আেপানাক �াগতম জনাইেছাঁ। আপুিন েকিতয়া আৰ� ক’ত �থম সািহত্য ৰচনা আৰ� কিৰিছল আৰ� েকানখন আেলাচনীৰ জিৰয়েত? ধন্যবাদ। ১৯৯২ চনৰ ে���ৱাৰী মাহৰ ি�তীয় পেষকত ড° ভেৱ� নাথ শইকীয়া সম্পািদত ‘�াি�ক’ আেলাচনীত �কািশত ‘এিদন ইয়ােতা’ কিবতােটােকই েমাৰ �থম েলখৰ সৃি� বুিলম। তাৰ িপছত পৰাগ কমাৰ দাসৰ ‘বুধবাৰ’ অিজৎ কমাৰ ভঞাৰ ‘পেষক’ আৰ� েহােমন বৰেগাহািঞক ‘সূ�ধাৰ’ অেনক কিবতা-অকিবতা �কাশ ৈহিছল। আিজও মনত পেৰ -�থম কিবতােটা �কাশ েহাৱাৰ িদনা কাৈন কেলজৰ েসই সময়ৰ অধ্য� িডে��ৰ চিলহা ছােৰ েমাক েতওঁৰ ক�ৈল মািত
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩৮ িন �ায় আধা ঘন্টা জিৰ ে�ৰণাৰ বাণী �নাইিছল,ৈগ থািকবৈল আেদশ িদিছল। �� ঃ আপুিন সািহত্য সৃি�ৰ ে�ৰণা ক’ৰপৰা পােল? িনজৰ শূণ্যতাই েমাৰ �ধান ে�ৰণা যিদও িড��গড়ত পিঢ় থােকােতই কাৈন কেলজৰ ব� বা�ৱ (েগৗতম বৰদৈল,েনামল মাহােতা,হাচান ইকবাল আহেমদ ,নবিজৎ েদউৰী,ৰাজীৱ গৈগ,কিবতা দৱৰা আিদ)আৰ� িশ�ক িশ�িয়�ী ভীমকা� েকাঁৱৰ,যাদৱ বৰ�ৱা,মুিনন শমর্া,�ফ� চ� ভ�াচাযর্,উষাৰাণী বৰ�ৱা,মেহ�ৰ হাজিৰকা,আিবকি�ন আহেমদ,ভেৱন বৰ�ৱা,�তীক েচৗধুৰী,েৰৗজী েকাঁৱৰ,েজািতমালা েগাহাঁই,িটেক�িজৎ গৈগ,েজািতেৰখা হাজিৰকা আিদেয় িবেশষ ে�ৰণা িদিছল। �াতক উ�ীণর্ েহাৱা বছৰেটােত নৱিজৎ েদউৰী সম্পািদত ‘কাৈনয়ান’ত ‘কাৈন কেলজত েযৗৱনৰ পাঁচটা বছৰ’ শীষর্ক আ�েৰাম�নমূলক েলখিনত মই িবতংভােব এই িবষেয় িলিখেছাঁ। �াতক �থম বািষর্কত মই মহািবদ্যালয় স�াহত ে�� সািহিত্যকৰেপ মেনানীত ৈহিছেলা। তদপিৰ েসই সময়ত �নামধন্য সািহিত্যক পি�ত মেহ� বৰােক �মুখ্য কিৰ িড��গড় িব�িবদ্যালয়ৰ িশ�ক নেগন শইকীয়া,কিবন ফকন,কৰবী েডকা হাজিৰকা,��াদ কমাৰ বৰ�ৱা,পূৰবী বৰমুৈদ,আনন্দ বৰমুৈদ,ভীমকা� বৰ�ৱা,আিদ �নামধন্য ব্যি��ৰ উমাল সাি�ধ্য লাভ কিৰিছেলাঁ। পি�ত কিবন ফকনছােৰ েমাৰ �থমখন ��ৰ পাতিন িলিখিছল। ‘েখাজ’ শীষর্ক নবীন েলখক-েলিখকাৰ িড��গড় িজলাৰ কাব্য পি�কা এখিন সম্পাদনা কেৰাঁেত মেহ� বৰা ছােৰ ‘আমাৈল �ভাশীষ িলিখিছল এইদেৰ‘েতামােলাকৰ চকৰ মিণত েবিছ ফটফটীয়াৈক ধৰা পিৰেছ �কালৰ য�ণা। আৰ� েযিতয়া েসই েবাধেটা গভীৰ হয় েতিতয়া িস সুন্দৰতৰ �কাশ ভংগীৰ পাটর্েটা আপুিন িবচািৰ লয়।’ িক� �ৱাহাটীৈল এম এ পিঢ়বৈল েযাৱাৰ িপছতেহ েমাৰ সু� চকযুিৰ েমল খাই পিৰল। েদউতাৰ লগত ল’ৰািলত ঘূমুর্িটয়াই ফৰা অসমখনৰ চক-েকাণেবাৰক ভালদেৰ জিম চাবৈল সুেযাগ পােলাঁ। হাতৰ মুিঠেত পােলাঁ ��পু� ৈন-খনক। � ৱাহাটীৰ িব�সমাজ,সামািজক-সাং� িত ক-ৈশি�ক-নাগিৰক জীৱেন েমাক বাৰ�ৈক ভবাই তিলেল। িপতা- পু�ৰ সম্পকর্ গিঢ় উিঠল িব�িবদ্যালয়ৰ িবভাগীয় িশ�কসকলৰ লগেত �নামধন্য সািহিত্যক বীেৰ� কমাৰ ভ�াচাযর্,নৱকা� বৰ�ৱা,তফজল আিল ,নীলমিণ ফকন আিদৰ লগত। আনিক ড০ হীেৰন েগাহাঁই ছাৰেকা পােলাঁ িকছ ওচৰৰ পৰা। েগাহাঁইছােৰ ৈদিনক জনমভিমত েমাৰ ে�মৰ কিবতাৰ িবষেয় িলিখিছল এইদেৰ- ‘অসমীয়া কাব্যজগতত এক েমৗিলক ৰািগনীৰ অনু�ান েতালা এইজন উদীয়মান কিবৰ উপলি�ৰ অিভনৱ সজীৱতা আৰ� অনুভিতৰ িনভাঁজ গভীৰতাই পাঠকক মু� কিৰব। এইেবােৰই েমাৰ সািহত্য সৃি�ৰ �ধান ে�ৰণা। িনজৰ শূণ্যতা এিৰ ৈথ অহা েসউজীয়া গাঁওখন,
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৩৯ ��পু�ৰ ৈনখন ,িড��গড় আৰ� �ৱাহাটী দখন নগৰ আৰ� ওপৰত উে�খ কৰা ব্যি��েবােৰই েমাৰ সৃি�ৰ উৎস। �� ঃ আেপানাৰ েকইবাখেনা �� ইিতমেধ্য �কাশ পাইেছ বুিল জািনব পািৰেছা। েসই সম্পেকর্ আমাক িকছকথা অৱগত কিৰব েনিক? হয়। েমাৰ িতিনখন কিবতা-সং�হ, ছখন উপন্যাস,�ৰিচত আৰ� সম্পািদত �ায় দেহাখনমান িভ� িবষয়ৰ আেলাচনা মূলক �� আৰ� অসমৰ �িতি�ত আেলাচনীত অেনক �ব� �কািশত ৈহেছ। �ানপীঠ বঁটা িবজয়ী আধুিনকতাবাদী কিব নীলমিণ ফকন িবষয়ক েমাৰ গেৱষণা ��খেনা ��াকােৰ �কাশ পাইেছ। অৱেশা এই সকেলােবাৰ েলখিনৰ িভতৰত উপন্যাস িলিখেয়ই মই সুখী। উপন্যাসৰ েযােগিদেহ মই েমাৰ কব েখাজা ব্য�ব্য িখিনৰ িকি�ৎ �কাশ কিৰব পািৰেছা বুিল ভািবেছাঁ। ��ঃ �� আেলাচনী সন্দভর্ত আেপানাৰ মতামত? ৰামেধনু আেলাচনী িবষেয় দ-আষাৰ ক’ব েনিক ছাৰ? অসমৰ �ধান ভাষা অসমীয়া হ’েলও ভাষাগত সাবর্জনীনতাত এক আ�িলক ৈবিশ�্য আৰ� ৈবিচ� চকত পেৰ। �� আেলাচনী সমূেহ এই ৈবিশ�্য সমুখত ৰািখ মূৰ দািঙ উিঠ পাছত সামি�ক অসমীয়া ভাষাৰ কািলকােটা আহৰণ কিৰ লয়। তদপিৰ আ�িলক সাং�িতক সামািজক িবেশষ�ও এেন আেলাচনীত �কািশ উেঠ। সু� �িতভা িবকাশৰ ে��েতা �� আেলাচনীৰ ভিমকা অপিৰসীম। এেন দি�েকাণৰ পৰা ‘ৰামেধনু’ অসমীয়া সািহত্য সং�িতৰ পথাৰত এখন েলখৰ �� আেলাচনী। অৱেশ্য এই আেলাচনীেয় আন্চিলক ৈবিশ�্য েকিতয়াবাই এিৰ এিতয়া অসমৰ আেলাচনীৰ ে��ত িনজৰ পদে�প সুদঢ় কিৰ লৱৰ স�ম ৈহেছ। েমাৰ হাতত েকইবাটাও সং�ৰণ আিহ পিৰেছিহ। িবেশষৈক সুধাক�ৰ িবেশষ সংখ্যােটােৱ েমাক অিভভত কিৰেছ। সকেলা ধৰণৰ সৃি�শীল েলখােৰ পিৰপূণর্ ই এখিন সবর্াংগসুন্দৰ আেলাচনী। বচা বচা নবীন েলখক েলিখকাৰ বােব ই কঠীয়াতলী সদশ ইয়াত অসমৰ সম্�িত জনি�য় কিবসকলৰ সাৎ�াকাৰ েকইিটমান েদিখ সচাই আ�ত ৈহেছা। আেলাচনীখনৰ দীঘর্ায কামনা কিৰেলাঁ। ইয়াৰ েযােগিদ অসমীয়া সািহত্যৰ �বৃি� হওক। ��ঃ আেপানাৰ দি�ত বতর্মানৰ সািহত্য জগতখেন েকানিদেশ গিত কিৰেছ? ভাৰতৰ বািহৰত উ�ৰ-আধুিনক (post modern )সািহত্যৰ সফল পৰী�া-িনৰী�া হ’বৈল ৈলেছ। িক� ঐিতহ্যমুখী কিষেকি�ক ভাৰতীয় সমাজত েসয়া ৈহ উঠা নাই। অসমতেতা েহাৱাই নাই। অসমীয়া সৃি�শীল সািহত্যৰ েকােনা েকােনা েকাণতেহ
এছাৰকিণ আিহ পিৰেছ েযন লােগ। উপন্যাস গ�ৰ েকােনা চিৰ�ই,
ভাষাই আৰ� েকিতয়াবা কািহনীৰ েকােনাবািখিনেয় উ�ৰ আধুিনক চিৰ� �কাশ কিৰেলও অসমীয়া সািহত্য সামি�কভােব আিজও পৰম্পৰাগত �ৰেত আেছ। ��ঃ সািহত্যই মানৱ সমাজক �ভাৱাি�ত পিৰচািলত কেৰ বুিল আপুিন িব�াস কেৰ েন? িন�য় কেৰাঁ। জজর্ বাণর্াডর্ �’ইেতা ৈকেয় িদিছল- সমািজক বাতর্া নাথািকেল িস েকিতয়াও নাটক হ’ব েনাৱােৰ বুিল। ছেন্দাব� ঐিশেক�ী মহাকাব্য সমূহেতা সমাজ আৰ� মহাজীৱনৰ িবৰাট বাতর্া েপাৱা যায়। আমাৰ শংকৰেদেৱও �ধানতঃ সািহত্যৰ জিৰয়েত পাঁচশ বছৰেৰা পূেবর্ অসমীয়া জািতেটাক সুদঢ়ৈক বাি� ৈথ গ’ল। িয সািহত্য েকৱল ক�না �ৱণতা আৰ� অেলৗিকক ৰহস্যময়তাৰ ওপৰত �িতি�ত েসই সািহত্যক অ�তঃ মই সািহত্য বুিল নাভােবা। অৱেশ্য িবষয়ব�ত সামািজক উপাদান নাথািকেলও সািহত্যৰ আংিগকৰ েকােনা
সামান্য
েকিতয়াবা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪০ বৃ� েকােনা িদশেতা সামািজক বাতর্া থািকব পােৰ। এই ধিৰ েলাৱা- েলখকৰ ভাষাত �কািশত জাতীয় মানসৰ কথােটা -এইেটা এটা সাধাৰণ উদাহৰেণই। এই �স�ত আৰ� অেনক কথা আেছ। ��ঃ আেপানাৰ ি�য় এই সািহিত্যকজনৰ িবষেয় দআষাৰ ক’ব েনিক? েমাৰ ি�য় সািহিত্যক এজন নহয় অেনক। কােৰাবাৰ িবষয়ব�ৰ গভীৰতাক ভাল লােগ। কােৰাবাৰ কঠনৈশলীক,কােৰাবাৰ ভাষা েচতনাক,কােৰাবাৰ জাতীয়েবাধক,আৰ� কােৰাবাৰ সামি�ক ব্যি��ক। কিব িহচােপ মাধৱেদৱ,েফেডিৰকী গািথর্য়া ল’কর্া,জীৱনানন্দ দাস,সীতাকা� মহাপা�,আিদক বৰ ভালপাওঁ। আেণর্� েহিমংেৱৰ উপন্যাস পিঢ় মই িনজক িবচািৰ যাওঁ। েচতন ভগতৰ বণর্না ভংগীেয় েমাৰ অনুভিতশীল মনত েখাৰাক বঢ়ায়। অসমীয়া সািহত্যত বতর্মান কাপ অব্যাহত ৰখা নীিলম কমাৰ,অৰ�পা পতংগীয়া কিলতা,ৰীতা েচৗধুৰী,�ণৱ কমাৰ বমর্ন ,�াথর্না শইকীয়া আিদক ভালপাওঁ। অৱেশা ি�য় ৰচনাৰ িভতৰত েবজবৰ�ৱাৰ �াৰা সং�ীিহত ‘বুঢ়ী আইৰ সাধু’ পুিথখেন আৰ� িনমর্ল�ভা বৰদৈলেয় ৰচনা কৰা জয়� হাজিৰকাই েগাৱা গীত েকইিটমােন েমাক সেপােন িদঠেক অনবৰেত িৰিঙয়াই মািত থােক। তদপিৰ েগালাম আিলৰ গানেবােৰা েমাৰ ভাল লােগ। ��ঃ নতন সকলৰ �িত সািহত্যৰ ে��ত আেপানাৰ িকবা পৰামশর্ আেছ েন? নতন �জ�ই জীৱনেটাক েদিখব লািগব। েকৱল ওপৰ�ৱাৈক জীৱনক চাই থ’েলই নহ’ব। েচাৱা আৰ� েদখাৰ মাজৰ পাথর্ক্যিখিন েতওঁেলােক উপলি� কিৰব পািৰব লািগব। সািহত্য-ে��ত ৱডর্চৱেথর্ েকাৱা ‘spontaneous overflow of powerful feelings’ ৰ িদন আৰ� এিতয়া নাই। নতন �জ� সামািজকভােৱ দায়ব� হ’ব লািগব। �ান আৰ� অিভ�তাৰ কষর্ণৰ েযােগিদ েতওঁেলােক িব�বাদ,ৰা�ীয়তাবাদ আৰ� জতীয়তাবাদৰ �কত তাৎপযর্ উপলি� কিৰব লািগব। ��ঃ সামৰিণত আেপানাৰ ফালৰ পৰা দআষাৰ? এিতয়া েচৗিদেশ ন-�যুি� আৰ� িব�ায়েন সমাজক �াস কিৰ েপলাইেছ। ফলত �িতেযািগতা মূল পৃিথৱীত সময় বৰ খৰৈক আ�ৱাইেছ িব�ায়নৰ সুফলসমূহৰ �াৰা আিম উপকত ৈহেছাঁ। িক� েমাৰ ধাৰণা,িলিখত শ� িচৰকাল অমৰ ৈহ থািকব। আজিৰ সময়ত হাতৰ েমাবাইলেটা একাষৰীয়াৈক ৰািখ আিম �ান অজর্ন আৰ� �� অধ্যয়ন কৰা উিচত। �যুি�ক আদিৰও আমাৰ েসাণ েসৰীয়া সুৱিদ ভাষািটক আৰ� বােৰবৰণীয়া েগৗৰৱময় সং�িতক সংৰ�ণ সংবধর্ন কৰা উিচত। ৰামেধনু পিৰয়ালৰ পৰা আেপানাৈল অেশষ ধন্যবাদ �াপন কিৰেলাঁ ছাৰ। লগেত সু-�া�্য আৰ� দীঘর্ায কামনা কিৰেলাঁ। ১) পৃিথৱীৰ আটাইতৈক সুন্দৰ ব�েটা হ’ল ফল, িক� তাৰ িশপা মািট আৰ� েগাবৰতেহ থােক। - িড.এইছ.লেৰ� ২) ঘৃণােৰ িনজক ভাৰা�া� কিৰ নল’বা। তিম ভবাতৈক ই অিত গধুৰ েবাজা। -েমডাম দ্য েচিভন ৩) ধন ব্যয় কৰাত ফিট ওলায় মানুহৰ জীৱনেবাধৰ পিৰচয়। - েগ্যেট মহৎ েলাকৰ বাণী
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪১ ৰংঘৰৰ পৰাই আেহাম ৰাজ� কালত আেহাম �গর্েদউ, ৰাজ-পিৰয়াল আৰ� িবিশ� ৰাজ িবষয়াসকেল িবেশষৈক ৰঙালী িব�ৰ সময়ত অনুি�ত েহাৱা ম’হ যুঁজ, েশন যুঁজেক �মুখ্য কিৰ অন্যান্য িবেনাদনমূলক কাযর্সূচী উপেভাগ কিৰিছল। ৰংঘেৰই আিছল এিছয়াৰ �থমেটা েপিভিলয়ন। এই গৃহেটা তলাতল ঘৰৰ উ�েৰ, জয়সাগৰৰ পি�েম অৱি�ত। ৰংঘৰৰ িনমর্াণ-ৈশলীত ইচলািমক �াপত্যৰ �ভাৱ পিৰেছ। ইয়াৰ েক�ীয় গাঁথিন চতভর্জ আকিতৰ। দই মূৰ আগবঢ়াই ইয়াক ে�েপিজয়ামৰ আকিত িদয়া ৈহেছ। সামি�ক ভােৱ ৰংঘৰৰ গাঁঠিনেয় এটা অ�ভজৰ ৰ�প ৈলেছ। ৰংঘৰৰ চাল অ�র্- বৃ�াকিতৰ, এটা ওভতাই েথাৱা দীঘলীয়া আকিতৰ বািতৰ দেৰ। িকছমান বৃহদাকিতৰ �� আৰ� েধনুেভৰীয়া গাঁঠিনেয় চালখনক ধিৰ ৰািখেছ। চড়াত িনমর্াণ কৰা মগৰমুখী নাওৰ আকিতেয় ৰংঘৰৰ েসৗন্দযর্ক িবেশষ মা�া �দান কিৰেছ। েপাৰা ইটােৰ িনমর্াণ কৰা ৰংঘৰত েকােনা ধাতৰ ব্যৱহাৰ কৰা েহাৱা নাই। ইটা েজাৰা লগাবৈল মািটমাহ, হাঁহকণী, বৰা চাউল আিদ সাম�ীেৰ কৰাল ৈতয়াৰ কৰা ৈহিছল। সবর্�থম �গর্েদউ ৰ��িসংহই কাঠ আৰ� বাঁেহেৰ িনমর্াণ কিৰিছল যিদও পূূূূণর্াংগ ৰ�পত িনমর্াণ কেৰ �গর্েদউ �ম� িসংহই ১৭৪৬ ৰংঘৰ ৰংঘৰ। ৰংঘৰ অসমীয়াৰ আেৱগ আৰ� জাতীয় জীৱনৰ এক চহকী সমল। ১৭৪৬ চনত �গর্েদও �ম� িসংহৰ ৰাজ� কালত ৰংপুৰৰ ৰ�পহী পথাৰত ৰংঘৰ িনমর্াণ কৰা ৈহিছল। ৰংঘৰ,এটা দমহলীয়া ঐিতহািসক পকী গৃহ, যাক আেহাম শাসনকালত েপেভিলয়ন ৰ�েপ ব্যৱহাৰ কৰা ৈহিছল। িবেশষৈক বৰািল মাছ,বৰা চাউল,হাঁহ কণী,মািট মাহ অন্যান্য িকছমান ব�ৰ সংিম�ণক িবেশষ ভােৱ িচেম� ��ত কৰাৰ লগেত মািটেৰ ৈতয়াৰী ইটাৰ �াৰা িনমর্াণ কৰা ৈহিছল.... অিবনাশ দ� �ব�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪২ �ী�া�ত। ৰংঘৰ িনমর্াণ কাযর্ সাধাৰণেত থলুৱা প�িতেৰ িনমর্াণ কিৰিছল। িবেশষৈক বৰািল মাছ,বৰা চাউল,হাঁহ কণী,মািট মাহ অন্যান্য িকছমান ব�ৰ সংিম�ণক িবেশষ ভােৱ িচেম� ��ত কৰাৰ লগেত মািটেৰ ৈতয়াৰী ইটাৰ �াৰা িনমর্াণ কৰা ৈহিছল। ৰংঘৰৰ উচ্চতা ১০ িমটাৰ, দীঘ ২৭ িমটাৰ আৰ� �� ১১ িমটাৰ।ইয়াৰ েদৱালসমূহত েদৱ-েদৱীৰ, িসংহ, হাতী আিদ িবিভ� িচ� অংকন কিৰিছল। েগােটই ৰংঘৰেটােতই ব�েটা �াপত্য কলা েদিখবৈল েপাৱা যায়। িক� সময়ৰ েকাবত আৰ� �কত সংৰ�ণৰ আভাৱত ব�িখিন �াপত্য এিতয়া ন� ৈহ ৈগেছ। ৰংঘৰৰ পৰা
সকেল িব� বা অন্যান অনু�ান উপেভাগ কৰাৰ
উৎস ঃ ১. প�নাথ েগাহািঞবৰ�ৱাৰ ‘অসম বুৰ�ী’ ২. ে�ম গৈগৰ ‘িশৱসাগৰ’ ৩. ইন্টােনট ৪. ব্যি�গত ে�� অধ্যয়ন মৃত্য িকংকৰ িজৎ বমর্ন িস েকাৱা কথাত ৰস পায়, �িতজন মানুহৰ মূখত হাঁিহ িবিৰেঙ। মানুহৰ মূখত হাঁিহ উঠাব পৰােটােৱ তাৰ উে�শ্য, তাৰ িয উে�শ্য তাত িস সফল হ’ল। িক� এিতয়া তাৰ কথা ৈক মানুেহ কােন্দ কাৰণ ‘মৃত্য েযন তাৰ জীৱনৈল সময়ৰ আগেত আিহেল’। ............................................................... ................................................... েতজত েখিল থকা পদম পািহ েমাৰ হাড়েবাৰ েদহত লুকাই থকা িবজলী েমাৰ েদহেটা েতজত েখিল থকা পদম পািহ। আপুিন িব�াস কিৰবেন? হঠাৎ এিদন এইেটা গ’ম পােলাঁ েযিতয়া মই তলসী দাসক পিঢ় আিছেলাঁ। মূল কিব ঃ েকডাৰনাথ িসংহ (িহন্দী) ভাবানুবাদ ঃ মুকল েসােনাৱাল অনুবাদ কিবতা িবিভ� িব�াপন �কাশৰ বােব েযাগােযাগ কৰক ৬০০১২৩১৪৫২ ৯৩৬৫১৩৪৭৯৬ অণু গ�
�গর্েদউ
িয পৰম্পৰা আিছল েসই পৰম্পৰা এিতয়াও �চিলত ৈহ আেছ। এিতয়াও িব�ৰ সময়ত �তীিক �গর্েদউ, আৰ� ৰাজ িবষয়া সকেল ৰংঘৰৰ পৰা িব�ৰ অনু�ান উপেভাগ কেৰ।
৪৩ ঢকৱাখনাৰ পৰা েগাৱালপাৰাৈল বুিল আমাৰ িনজৰ গাড়ীত ৈগ আেছা। ৈগ আেছা। জালুকবাৰী পাৰ ৈহ বেকাত েসামাইেছােহ মা� আিহল নহয় এজাক ভয় লগাৈক ধুমুহা। গাড়ী আগৈলও নাযায়,িপছৈলও । ১৫ িমিনট মানৰ িপছত অলপ কিমিছল, আিম লােহ লােহ আগবািঢ়িছেলা,হঠাত িবজলী েধেৰকিণেৰ বৰষণু েপলাব ল’েল। এইবাৰ বতাহৰ লগেত ধাৰাষাৰ বৰষুণ। বাটত ক’েতা ৰবৈলও ঠাই নাই,আনহােত েসইিদনাই মই দধৈন পাবৈগ লােগ ,িপছিদনা িবদ্যালয়ত উপি�ত হ’বৈগ লােগ। ভগৱানেক সুৱঁিৰ আিম ৈগ আেছা। ৰংঝিল মানৰ পৰা বতাহ অলপ কিমিছল িক� বাটত ব� গছ পিৰ আিছল। এইিখিনেত ৰংঝিল দৰংিগিৰৰ ফেৰছটৰ কমর্চাৰী েকইজনক অেশষ ধন্যবাদ িদও ,ইমান ধুমুহােকা েনওিচ েতওঁেলােক বৰষুনত িতিত িতিত েজিচবৰ েযােগিদ গছেবাৰ আতৰাই ৰা�া মুকিল কিৰ ৈগিছল। এই যা�াৰ আটাইতৈক ভয় লগা দশ্যেটাৰ িবষেয় কও। বৰষুণ আৰ� ধুমুহাৰ মােজ মােজ লােহ লােহ ৈগ আেছা। আমাৰ গাড়ীখনৰ পৰা ৩০/৪০ িমটাৰ মানৰ আতৰত হঠাত েহাৱা এটা ডাঙৰ চকচাট মািৰ ধৰা েপাহেৰেৰ এচািট িবজলী মািটৈল নািম আিহল। তাৰিপছেতই েহাৱা এিট ভয়�ৰ গৰজনত আমাৰ সকেলােৰ বুক কঁিপ উিঠল। আমাৰ গাড়ী চলায় েযাৱা দাদাজেন গাড়ীখন ে�ক মািৰ িদেল আৰ� গাড়ীখন অলপ আগবািঢ় ৈগ েৰাৱাত আমাৰ দি�েগাচৰ হ’ল ৰা�া কাষত দফালৈহ পুিৰেযাৱা এেজাপা গছ। তাৰমােন েসইয়া এটা ব�পাত আিছল। এৰা ৰােখ হিৰ মােৰ েকােন ,এই অঘটন েয আমাৰ লগত নহ’ল। জীৱনত �থমবাৰ ৰ বােব মৃত্যৰ িবভীিষকা েদিখেলা। আিম �ায় ৩০িমিনট সময় ওখ ওখ গেছেৰ ভৰা েসই ৰা�াৰ কাষেত গাড়ীৰ িভতৰেত েসামাই ৰ’েলা। ল’ৰােটােৱ আৰ� মােয় �াথর্না গাইিছল। অলপ েদিৰৰ িপছত েযিতয়া আন গাড়ীেবাৰ লােহ লােহ পাৰ ৈহিছল,ফেৰছটৰ গাড়ীখেনা েদিখেলা েতিতয়া িনি�ত মেন আিম েসইকণ পাৰ ৈহ আিহেলা। (ঠাইকন স�ৱ ৰংঝিলেৰ আিছল,ৰািতৰ ঘুপমৰা আ�াৰ আৰ� বৰষুণত ভালৈক ধিৰব েনাৱািৰেলা)। তাৰিপছত পুনৰ আৰ� হ’ল আমাৰ অ�িতৰ�� যা�া....। এই যা�াৰ পৰা এই অিভ�তাই পােলা জীৱনৰ পথ মচণ নহয়, জীৱনৰ ল�্য ত উপণীত হ’বৈল এেন ব� বাধা িবিঘণী অিত�ম কিৰবই লািগব। অ�িতৰ�� যা�া মযুৰক�া বৰা েকাঁৱৰ অনুভৱ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪৪ ২৩ পৃ�াৰ পৰা.... ‘তিম বাবুৈল ফ'ন এটা কৰা?’ ৰােম�ৰ বৰ�ৱাই ৈঘণীেয়কক উে�শ্য কিৰেয় এটা সময়ত ক’েল- ‘িক� ইমান ৰািত?’ ‘ল’ৰাক েকাৱা,আমাক যােত েসানকােল ইয়াৰ পৰা ৈল যায়।’- বৰ�ৱাই উে�িজত ৈহেয় ক’েল। আৰিতেয় মুেখেৰ এেকা আৰ� নামািতেল। ঃ‘লগেত আইমানুৰ �েয়াজনীয় সকেলা
ঃ
বিলপঠা
এেন েঠক গ�ীৰ মানুহ েসামাই থকা এই েলেতৰা বৃ�েটাৰ মাজত অ�তঃ েমাৰ একমা� ভািগনীজনী থািকব েনাৱােৰ। এেন চিৰ�হীন মানুহৰ ঘৰত থািক তাইেয়া যিদ এিদন সবর্� েহৰ�ৱাই। ‘তিম ফ’ন কিৰলােন? েন এিতয়াও ফ’ন কিৰবৈল বাকী আেছ?’- ৰােম�ৰ বৰ�ৱাই গিজর্ উঠাত আৰিতেয় ভেয় ভেয় ক’েল‘বাবু আিহ আেছ।’ িঠকনা ঃ েযাৰহাট। ফ’নঃ ৮১৩৩০৮২৩০১ ৰি� েবজবৰ�ৱা �িত গাড়ীখন হঠাৎ েবয়া েহাৱাত ওচেৰ পাজেৰ গাড়ী ভাল কৰাৰ িকবা সুিবধা কিৰব পািৰ েনিক এপাক চাওঁ বুিল গাড়ীখনৰ পৰা নািম িকনিকিনয়া বৰষুণৰ বতৰত ৰা�াৰ দাঁিতত শাৰী শাৰীৈক থকা ক�চড়াৰ তেলেৰ েখাজ িদওঁেত ৰাজীৱ দৱৰা ডব গ’ল আিজৰ পৰা �ায় ২০ বছৰ আগৰ কেলজীয়া িদনেবাৰত! এেকই পথ, এেকই িনিৰিবিল পিৰেবশ মােথাঁ উকা আিজ ৰাজীৱৰ হ�দয়, সকেলা থািকও আিজ এেকা নাই। কাৰণ ওেৰেটা জীৱন এেকলেগ থািকম বুিল �িত��িতব� েহাৱা িৰমিল আিজ নাই। দৰং কেলজৰ গালর্ছ হে�লৰ িপছফালৰ ক�চড়ােৰ বাটবুলা ৰা�ােটােৱ আিছল ৰাজীৱ িৰমিলৰ ে�মৰ আ�াথলী। িকনিকিনয়া বৰষুণত িভিজ দেয়া হােত হাত ধিৰ ক�চড়াৰ তেল তেল সেপানৰ ৰচনা পিঢ় েখাজত েখাজ িমলাই ৈগ থােকােতই ঘিটিছল েসই অনাকাংি�ত ঘটনােটা। িপছফালৰ পৰা অহা এখন �তেবগী বাহেন দেয়ােক মহিটয়াই গ’ল। ৰাজীৱ িচিটিক ৰা�াৰ কাষৰ পথাৰত পিৰলৈগ, িকছ আঘাত পাইেছ যিদও িবেশষ এেকা নহ’ল। িক� িৰমিলৰ িঠতােত মৃত্য হ’ল! িন�ৰ িনয়িতৰ ওচৰত েযন হাৰ মািনেল িৰমিলেয়,হাৰ মািনেল েযন িসহঁতৰ সেপানেবােৰ,....। সেপান েদিখ ভালেপাৱা িৰমিলেয় ওৰা মািৰেল সেপানৰ েদশৈল ,কাহািনও ওভিতব েনাৱৰাৈক!_________ ইমান সমেয় ক�চড়াৰ ফলেবাৰৈল চাই চকেলা ৈব থকা ৰাজীৱ দৱৰাই বাটৰ�ৱা এজনৰ মাতত সি�ত ঘূৰাই পােল। অ��িস� দচক মুিচ পুনৰ েখাজ িদেল বা�ৱৰ পৃিথৱীত। বৃ� অণু গ�
সামিৰ েলাৱা?’
িক� েদহা গ’েল মই কাক ৈল জীয়াই থািকম দাদা? ঃ চপ! িযজন �ামীেয় িনজৰ প�ীক
সজােল েসইজন েদউতাকৰ ওচৰত স�ানৰ সুৰ�া িকমান?
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪৫ ক িব তা এটা অভ্যাস গিঢ় েলাৱা আৰ� তাৰপাছত তলুমিণ গৈগ েসােণাৱাল েসই েয এটা অভ্যাস গিঢ় ল’েলা! তাৰপাছত আৰ� আগৈল পাছৈল এেকা নমিন েপেঘনীয়াই েপেঘনীয়াই জীৱনেটাক কিৰ তিলেলা জটুিল-পুটুিল না হাঁিহব পািৰ, না কািন্দব পািৰ না জীৱন িজন্দাবাদ বুিল উদযাপন কিৰব পািৰ েজানাক েখিদ ফৰা এেন ব� িদনৰািত পাৰ ৈহ ৈগেছ িক� আচিৰত কািন্দবৈল েদেখান আ�াৰেহ জৰ�ৰী _ ধ�ংসাৱেশষত �াণ পায় িফিন� পখী িক� ইমান েসৗভাগ্যৰ েহাৱােৰােতা মি�েলই নহয় দৰ�েঢ়া এইেটাওেতা নহয় েয িবধ��তােবাৰ েসইজেন আেপান কিৰ ল’ব , যাব এই অলংঘনীয় অভ্যাসেবাৰ গিঢ় েলাৱা হ’ল অথবা জীৱনৰ সম� সমিপর্ত কৰা হ’ল _ ত্যাগৰ মূল্য নাথােক িবিনময়ত ভালেপাৱাৰ মূল্য নাথােক যিদেহ নু�েন আ�াৰ কন্দন। এইেটাওেতা নহয় েয িবধ��তােবাৰ/ েসইজেন আেপান কিৰ ল’ব/ যাব এই অলংঘনীয় অভ্যাসেবাৰ গিঢ় েলাৱা হ’ল অথবা/ েগিৰলা বাবুল েনওগ েসউজীয়া সেপান এটাৰ িপেছ িপেছ আিম েবাৰ যা�া কিৰেছা অহর্িনেশ। শূণ্যতাই আমাৰ িঠকনা, হ�দয়ত মুকিতৰ বাসনা। তিম বুিজব েনাৱািৰবা, এই কন্টকময় পথৰ িক েয যা�ণা। �িতেটা �ণেতই আেছ মৃত্যৰ িবভীিষকা তিম েযিতয়া েখলা ৰং েধমালীৰ েখল আিম েতিতয়া চাফা কেৰা বন্দকৰ েবেৰল তিম েযিতয়া ভাগৰ েপলাই িন�াত ম� েহাৱা
তিম
জনীৰ সেত িব� গীত েগাৱা আিম অৰণ্যত বন্দক বাৰ�েদেৰ কেৰা যু�ৰ আখৰা আেপান গাওঁ েবাৰত েঢাল েপঁপাৰ মােতেৰ েযিতয়া হয় উতলা, িনিষ� পাহাৰত বােজ েতিতয়া যু�ৰ দামামা এেনৈকেয় পাৰ কেৰা আিম েগিৰলাৰ জীৱন মনৰ মাজত কিঢ়য়াই ৈল ফেৰা মুি�ৰ বাসনা তিম উপলি� কিৰব েনাৱািৰবা ছােগ িবিনময়ত আমাৰ আেগ পােছ আেছ েকৱল শূণ্যতা।
আমাৰ েতিতয়া যা�া হয় দগর্ম পেথেৰ িশিবৰ অিত�ম কৰা।
বহাগৰ কিল
৪৬ আেবগ আৰ� িবেবক পৱন কমাৰ বড়া �িতজন মানুহেৰ িনজৰ িভতৰেত অন্য দজন মানুহ সহযা�ী ৰ�পত থােক। এজনৰ হােত হাত ধিৰ ফিৰেল আমাৰ উজিটত ছাল িছগাৰ স�াৱনা থােক; আনজনৰ হােত হাত ধিৰ ফিৰেল আমাৰ এই ভয় নাথােক। সহযা�ী দইজনৰ মাজত �ােয়ই অ�ঃ�ন্দ হয়। অৱেশষত িস�া� মূল মানুহজেনই ল’ব লগীয়া হয়। এই সহযা�ী দজন েবেলগ েকােনা নহয়; এজনৰ নাম - আেবগ আৰ� আনজন িবেবক। েজানাকী সেপান িনেলাৎপল চমুৱা এইেয এটা সেপান আিছল িবভাৱৰী ৰািতৰ তমসাময় সময়ৰ উদবাউল েজানাকী িনশাত চ�মাৰ ছাঁয়াত ি�য়জনৰ দবা�ত মূৰ ৈথ িজেৰাৱাৰ �া� �ণত িনজৰ বুিল এেজােলাকা মৰম বুতলাৰ এই সেপান এিতয়া একা� বা�ৱ ি�য়সংগী েমাৰ হ�দয়ৰ গভীৰত ভবা নািছেলাঁ েকিতয়াও সেপানেটা েয সচাঁ হ’ব ��ৰ পৰীজনী েমাৰ িনজৰ হ’ব েতামাক েযিতয়া েদখা পােলাঁ সেপানেটা েযন সাৰপােল। েতামাৰ দচকত চক ৈথ িজেৰাৱা সেপানেটা েমাৰ সঁচা হ’ল েতামাৰ েহপাঁহত ওমলা িদনৰ আশােবাৰ েমাৰ ওমাল হ’ল এিতয়া �িতেটা উশাহত েমাৰ ভালেপাৱাৰ �ণ�ণ �িতেটা পূৱাৰ েকামল আেৱশত েতামাৰ মৰমৰ ৰ�ণজন আেৱগৰ পাৰভঙা জিৰয়া সেপানত মই েতামাৰ হ’ব খুিজেছাঁ দহাতত হাত ৈথ েতামাক িনজৰ কিৰব িবচােৰা েতে� তিমেয় েকাৱা মই জােনা েতামাৰ আেপান হ’ব েনাৱােৰা! ছাঁ ৰ�পেজ্যািত শইকীয়া গছেবাৰৰ দেৰ নাৰীেৰা আেছ িনজা ছাঁ আ�াৰৰ িনজা েপাহৰ নাথােক বােবই ছাঁ েবােৰ এেকাটা পিৰিধত েজ্যােবাৰ সংেকািচত কিৰ েতােল ডাৰউইনৰ িচিঠখন পিঢ় নাৰী গৰাকী ে�মত পেৰ ছাঁেটাৰ ে�মত কপালখেন ঘামেবাৰ মিচ লয় হাতৰীৰ েকােব মুিঠ টান কৰা তলুৱাত সুখৰ েৰখাডাল তল যায় একাঠ পানীত এবুক জই। ছাঁ েবােৰ এেকাটা পিৰিধত েজ্যােবাৰ/ সংেকািচত কিৰ েতােল/ ডাৰউইনৰ িচিঠখন পিঢ় / নাৰী গৰাকী ে�মত পেৰ/ছাঁেটাৰ ে�মত / ক িব তা
দশৰীয়া কিবতা শা�নু বৰা ১ েমাৰ কাষেত েমাক খে�কৰ কাৰেণ বিহবৈল িদয়া ক’লা িপিঠখন িকজািন েদখুেৱই ২ েখাজ েনযায়েহ েনযায় েদউকা েমিল দেখ আওঁৰাবৈলেহ বাকী েহৰ�ৱা িদনৰ ে�াক। শীতৰ পুৱা িনৰ�ন েডকা শীতৰ েসেমকা পুৱা আ�ৱাই যাওঁ �� কঁৱলীৰ জাল ফািল। সুমিথৰা সুযর্্যৰ উমাল িবচািৰ তথািপও েনপাওঁ িবচািৰ িবচািৰ। উদাস মেনেৰ ঘৰ মুৱা হওঁ িকজািন কাইৈলই িবচািৰ পাওঁ। ৈক যায় মেন েমাৰ উভতাৰ পথত ইেটা িসেটা ব� কথাই আেহ েমাৰ মনত। িহম েচঁচা কঁৱলীৰ ঠৰঙা জাৰত হ�দয়ৰ শ� েবােৰা লুকাই আঁৰত। েবিলও ওলাই কঁৱলীও আঁতিৰ যায় নতন �ভাতৰ আশােৰ আেছাঁ জীয়াই। েমাক এটকৰা হ�দয় লােগ �ণয় কমাৰ ৰায় এটুকৰা হ�দয় লােগ জােনা হ�দয়েবাৰৰ দাম আিজ কািল েবিছ েমাৰ দেৰ দীেন িকিনব েনাৱােৰ তথািপ মেন বৰৈক হ�দয় এখন িবচােৰ বাৰ� ধােৰ কােৰা হ�দয় নালােগ ইন�লেমন্টত িকিনব পৰা যাবেন? েমাক এটুকৰা হ�দয় লােগ িকি� িকি� পিৰেশাধ কিৰেলা হয় হ�দয়ৰ সবর্মুঠ দাম যিদ হ�দয়খন কিৰ িদেয় েমাৰ নাম বাৰ� েকােনাবাই জােন েন? িযেয় হ�দয় ফাইেন� কেৰ েমাক এখন হ�দয় লােগ ধােৰ নহয় ই�টলেমন্টত িকিনবৈল হ�দয় এখন লােগ। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪৭ ে�মৰ অনুভৱ সীমা� েমান িহৰ� ে�মৰ নামত িসহঁতেবােৰ িকিৰিল মািৰ দাঁত িনকতাই কিটল হাঁিহ মািৰেছ। িসহঁতক লােগ মােথাঁ ন� েসাৱাদৰ মাদকতা। িসহঁতেবােৰ বােৰ বােৰ খুিল িদেয় মা� মহামাৰীৰ িনল�র্তাৰ বীজৰ দৱাৰ আৰ� িচঞেৰ তি�ত িসহঁতেবােৰ উচ্চ ক�ত, েতামাক মই ভাল পাওঁ। আ�াৰ পৃিথৱী েযােগশ িবকাশ গৈগ েমাৰ হ�দয় েতজ মঙহৰ আৰ� এখন হ�দয় লােগ েমাক িশলৰ িশল ঘিহঁ ঘিহঁ িফিৰঙিতেয় েপাহৰ কিৰম কিবৰ আ�াৰ পৃিথৱী। ক িব তা
এিৰ অহা হাঁিহ িবচািৰ... ‘তঁহতৈক েসইখন �াছৰ ল’ৰা-েছাৱালীেবাৰ েবিছ ভাল। আগৰ ল'’ৰা- েছাৱালীেবাৰ তঁহতৰ িনিচনা নািছল েদই। মাছৰ বজাৰ পাইছ’ েনিক?’--সকেলােৰ িচনাকী নহয় জােনা এই শ�েবাৰ। িকমান িদনৰ হাঁিহ, িকমান িদনৰ েধমািল, িকমান �িত লুকাই আেছ এইেবাৰত। �লীয়া জীৱনৰ most popular dialouge বুিল ক’েলও ভল নহ’ব। জীৱেন ব�েতা �িত বুকত বাি� আ�ৱাই ৈগ থােক, হাজাৰটা হাঁিহ এিৰ, হাজাৰ জনক এিৰ, মা� ৈগ থােক। মােথাঁ থািক যায় পাহিৰব েনাৱাৰা িকছমান �িত, মােথাঁ িদ যায় অতীতৰ িকছমান ভাললগা সময়। �লীয়া জীৱন... এক পাহিৰব েনাৱাৰা আেমজ। জীৱনৰ �থমিট েখাজ য’ত মানুেহ মন খুিল হাঁিহব িশেক, য’ত মানুেহ ব��ৰ িনভাঁজ মৰম িশেক, য’ত িশ�কৰ কেঠাৰতাৰ অ�িনিহর্ত সৰলতা বুিজ পায়, ই এক আেবগ, ই এক ভালেপাৱা, ই এক িচৰ�ৱািহত �িত। চাওঁেত চাওঁেত িবদায় বষর্ আিহল। �থম ে�ণীৰ পৰা দশম ে�ণীৈল দহটা বছৰৰ হাঁিহ, উ�া�িলক িবদায় িদ নতন জীৱনক আঁেকাৱািল ল’বৈল সাজ ৈহ পেৰ ছা�-ছা�ী। ভিৱষ্যতৰ িযমান িচ�া আিহেলও,�লীয়া জীৱনৰ �িতেবাৰ ৈৰ যায় মন-মগজৰ িনভত ঠাইত,সদায়ৰ বােব। েসই �াছৰ েব�ত িলিখ অহা নামেবাৰ থািক যাব,মােথাঁ েসইেবাৰ আেকৗ িলিখবৈল আিম নাথািকম।ৈৰ যাব তাত �াছৰ সময়ত িটিভন খুিল মেন মেন েখাৱা ৰ আেমজ েবাৰ ,মােথাঁ েসইেবাৰ দনাই কিৰবৈল আিম নাথািকম। ছাৰ-বাইেদউসকলৰ কথােবাৰ চিলেয়ই থািকব, দ�ািলৰ বােব খং কিৰেয়ই থািকব ,মােথাঁ েসইেবাৰ �িনবৈল আিম নাথািকম। থািক যাব িবদ্যালয় খন তাত, মােথাঁ আিম যাম ৈগ। তই আৰ� � লৈল এমাহ নািহিব’ েকাৱা িশ�কজেন ও েসইিদনাখন ক’ব �লখনক পাহিৰ নাযািব। সদায় খঙত থকা িশ�ক জেনও েসইিদনা মৰমৰ �েলপ সািনব। বহীৰ িপছফােল লগৰ েবাৰৰ নাম িলিখ Best Freind বুিল িলখােবাৰ িপছৈল জীৱনৰ Best Time ৈহ ৰ’ব। ‘অ সময় ৈৰ যা’ বুিল েসইিদনাখন সকেলােৰ ক�েয় িচঞিৰব,ৈৰ যাব জােনা সময়? িবিদশা দাস অনুভৱ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪৮
দশম ে�ণী.. ইমান সহজ নহয় এই সময়িখিনক পাহিৰ েযাৱােটা, ব�েতা অনুভৱ জিড়ত ৈহ থােক ইয়াৰ লগত। এেকখন িবদ্যালয়ৰ পৰা ৈগ সকেলােৱ েবেলগ েবেলগ কেলজৰ ছা� ৈহ পিৰব। ‘তই �লৈল নগ’েল, মই ও নাযাওঁ’ েকাৱাজেন েতিতয়া আনক ক’ব। �ল নাযাবৈল হাজাৰটা বাহনা বেনাৱাজেনও েসইিদনা িবেচ্ছদৰ চকপানী টুিকব। িয গৰাকী ছাৰ-বাইেদউৰ �াছ আমিন লািগিছল অজািনেত েসই �াছেবাৰ আেকৗ কিৰবৈল ভাললগা ৈহ পিৰব।’ তই আৰ� �লৈল এমাহ নািহিব’ েকাৱা িশ�কজেন ও েসইিদনাখন ক’ব �লখনক পাহিৰ নাযািব। সদায় খঙত থকা িশ�ক জেনও েসইিদনা মৰমৰ �েলপ সািনব। বহীৰ িপছফােল লগৰ েবাৰৰ নাম িলিখ Best Freind বুিল িলখােবাৰ িপছৈল জীৱনৰ Best Time ৈহ ৰ’ব। ‘অ সময় ৈৰ যা’ বুিল েসইিদনাখন সকেলােৰ ক�েয় িচঞিৰব,ৈৰ যাব জােনা সময়? সকেলােৱ ঘূিৰ চাব িবদ্যালয়খনৈল, ভাঁিহ ৰ’ব স�খত এিৰ অহা সময়েবাৰ, হাত-বাউিল মািতব �িতেয়। েযেনৈক আেছ েতেনৈক ৈৰ যাব �লৰ েচৗপাশ মােথাঁ আিম নািহম আৰ� এইেবাৰক ৈল েখিলবৈল, ইয়াত মন খুিল হাঁিহবৈল। সকেলােবাৰ পিৰৱতর্ন হ’ব, িক� পাৰ কিৰ অহা সমেয় িস্হৰতাৰ েভিটত �িতৰ লুকা-ভাক েখিলব। সময়ৰ েসাঁেত ৈল যায় সেপানেবাৰক, মােথাঁ �িতৰ দ�ােলপন পািৰ ৈথ যায়। েশষ হ’ল এক আেবগ, এক সুকীয়া কাল.. এিদনখান অকলশৰীয়া যা�াৰ মাজত সকেলােৰ মেন স�ান কিৰব এই এিৰ অহা হাঁিহ িবচািৰ...। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৪৯ অব্য� ধৃিত ভা�তী ফকন িবয়া ৈহ অহা িদনধিৰ েছাৱালীজনীক েতওঁ বুকৰ উম িদ ডাঙৰ কিৰেল। িনজাৈক স�ান েলাৱাৰ কথা চবুৰীয়াই ক’েলই েতওঁ ৈকিছল‘তাই েমাৰ স�ান, েবেলগৈক িকয় লােগ।’ আৰ� আিজ েসই েছাৱালীজনীেয় িনজৰ সফলতাৰ পাছত সহকমর্ী সকলৰ আগত েতওঁৰ িচনািক িদ কয়- ‘এইয়া েমাৰ মাহীমা।’ েতওঁ চবুৰীয়াৰ আগত েকাৱাৰ দেৰ েগৗৰেৱেৰ তাইৰ সহকমর্ী সকলক েনাৱােৰ ক’ব‘নহয়, মই তাইৰ মাহীমা নহয়। এইয়া েমাৰ িনজৰ েছাৱালী।’ ক’বৈল ব�ত মন গ’েলও দখ আৰ� চকপানী েবােৰ েয েতওঁৰ ওঁঠ ব� কিৰ িদেয়। অণু গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫০ েমাক েতামাতৈক ভাল নালােগ! ধন�য় ৰায়,ধুবুৰী (১) বুকত এেকাজাই ফল ফিলিছল ে�মৰ ফল… ফলেবাৰ ভালেপাৱা ৈহ উকমুকাই উজাই আিহিছল। (২) এ�াৰৰ পাৰ ভািঙ েজানাক নািম আিহিছল লােহ লােহ েজানাকেবাৰ তাইৈল সলিন ৈহিছল এিতয়া…তাই হাঁেহ,েমাৰ বুকত েপাহৰ নােম (৩) হাঁিহেবাৰ ে�ম ৈহ ৈব ৈগিছল েমাৰ দচকেৱ তাইক আঁিকিছল েমাৰ দচকেৱ তাইৰ দচকত আইেস্ড’ আঁিক িদিছল। (৪) এমুিঠ সাহস বুকৰ েজপত ভৰাই ৈৰ আিছেলাঁ তাই অহা ৈল… ,েমাৰ হাতত েগালাপ নািছল আিছল েকৱল েকৗতহলৰ এিট েটােপালা। (৫) �িজ িদিছেলাঁ তাইক েমাৰ সম� িব�াস িব�াসেবাৰ আিছল ে�ম তাই আেকাঁৱািল ৈল েমাৈল িচিঠ িলিখিছল। (৬) এিদন অিচনািক বতাহ এচািটেয় ৈক ৈগিছল তাইৰ ৈহ েমাৰ বুকখন িবষাই উিঠিছল মই ককবকাই উিঠিছেলাঁ। (৭) অৱসান…মই ৈক পিঠয়াইিছেলাঁ েমাক েতামাতৈক ভাল নালােগ মােথাঁ েতামাক িবচােৰাঁ। ৰােসাৎসৱ স�ীৱ চৰকাৰ পিব� পব�র্ েগািপনীৰ সেত েগাপীকা�ৰ ৰসাল ে�মৰ �দশর্ন শৰতৰ পূিণর্মাৰ ৈনশ..! ধিৰব েনাৱািৰ েগাপীনাথৰ মিহমা বদন,কথেন েমােহ িব� েষাড়শ েগািপৰ মন ৰািখ নাৰীক কেৰ �স�..! েহ ��া,তিম ক�তৰ�,সবর্� েতামাৰ িবেন শূণ্য আেপান, শূণ্য আিম েতামাৰ আদশর্ত অনু�ািণত ৈহ �িত বছেৰ উদযাপন কেৰা েগািপৰ সেত কৰা েতামাৰ ে�েমাৎসৱ..! েশৱািল িটংক বৰা পুৱাই দৱাৰ খুিল অনুভৱ কেৰাঁ েশৱািলৰ মধুময় সুবাস, িযেয় আিহ িদেছ েমাক শৰৎৰ আগমনৰ আভাস। েশৱািল কণফটীয়া পািহৰ �কলা বৰণ, িযেয় আিহ িশকায় েমাক জীয়াই থকাৰ ধৰণ। তল সৰা েশৱািলৰ পােত পােত েদখা পাওঁ এখিন িননািদত ছিৱ... যাৰ পািহেতা �িতফিলত হয় এখিন নতন পৃিথৱী। ক িব তা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫১ ক িব তা আেঘাণৰ অনুভৱ ��ৱিজৎ পাঠক আেঘাণৰ পথাৰত আেকৗ এবাৰ আৱিৰ ধিৰেছ ে�মৰ ফা�ন চািৰওফােল েদেখা মােথাঁ পথাৰৰ ব্য�তাৰ ৰ’দৰ ৰ’দািলেৰ চকা-মকা তাৰ মাজত কষকৰ ে�ম ভাৱ। িনজৰ মাতৰ �িত েসউজীয়া পথাৰ এিতয়া ৈহ উিঠেছ েসাণালী সকেলােৱ মনত উ�ােহেৰ নািচ উিঠেছ েকােনাবাই হয়েতা আধুিনক য� ব্যৱহাৰৰ ে�ম, েকােনাবাই হয়েতা কাঁিচ নালত ে�ম হািনেছ। আিজকািল সাধুকথাৰ পুৰিণ েগাহািলৰ গৰ�হালৰ যুিট পুৰিণ েসই মতা ম’হৰ েযাৰ মুখা িপ�া েসই যুিট, েকােনাবাই আেকৗ আধুিনকতা মাজত এিতয়া আধুিনক েসাণালী ধানৰ �িটৰ েটােপালােটা ওজন ৈল নৰা েখৰ উিলয়াইেছ। হয়েতা আগৰ দেৰ িপতাই লগত দকমুকািল �ভােত নােচানত জঁিপয়াই গীতৰ কিল িচঞৰ মািৰ মৰণা মৰা িদন েহৰাই ৈগেছ ব্য�তাৰ েসাৱাদত। হয়েতা পথাৰত িপয়াঁহৰ পানী নতবা চকেয় িবচৰা েকাৱা েকািৱৈক অহা ঘৰৰ গৃহ�ৰ েসই পথাৰৰ ভাত এসাঁজ আিজ েহৰ�ৱাৰ পথত। সকেলােত এিতয়া েসাণালী দশ্য এিতয়া আেকৗ পথাৰ মােজ মােজ দাৱনী হাঁিহ খলকিন চাহ- জলপানৰ েযাগানত, েসই ৈশশৱৰ েখাজ েপলাওঁ েনেপলাও ৈক সিহব েনাৱাৰা চাহ জলপান কিঢ়য়াই িনয়া পকা ধানৰ মােজ মােজ সৰ� সৰ� আিলিট মােজেৰ েযাৱা অতীত আমাৰ ে�ম এই ধৰণীৰ মাজত এয়া কষকৰ ে�ম, এয়াই আিম ে�ম কেৰা , েসউজীয়া পথাৰ েগেৰলী েহাৱা েসাণালী ধানিন আমাৰ েসাণালী দশ্য,েসাণালী মন। অিতৰি�ত আেঘাণৰ �িত �ীপিশখা শমর্া হ�দয় ভঙাৰ শ� তিম জােনা �িনবা? পািৰবা জােনা এই িৰ� হ�দয়ত আেঘাণৰ এিট মৃদ সুবাস িবয়পাই িদব? ওেহাঁ, অস�ৱ। ত�য়তাৰ মৃদ সুবাসত তিম েটা েমােকই �িত��িত িদিছলা, েতে�, ক’ত গ’ল েতামাৰ �িত��িত? েমাৰ েদহৰ পৰা এিতয়া েটাপােটােপ েকঁচা েতজ িনগিৰেছ েতামােৰই িনঃসংগতাত। িকয়? ক’ৈল গ’ল েতামাৰ �িত��িত? অন্য নহ’েলও এবাৰ েকাৱা, ঘূৰাই িদব পািৰবােন েতামাৰ েমাৰ অিতৰি�ত আেঘাণৰ �িত......? ৰ’দৰ পখী দীপ গৈগ েসই েয শীতৰ েসেমকা পুৱিত তিম ৰ’দৰ কথা ৈকিছলা িনয়েৰ েধাৱা েতামাৰ েমঘালী চিলেকাছা েমিল িদবৈল পাহাৰী ৈনখেন িজকিমকাই নািচিছল ৰ’দৰ স’েত আৰ�...আকােশিদ উিৰ আিহিছল েমঘ ভালেপাৱা এজাক ৰ’দৰ চৰাই।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫২ সুমিথৰা পকা ৰ’দৰ িমঠা আ�াদনত/ৰ�পহী দাৱনীৰ িপক ৰঙা ওঠৰ চ�ল হাঁিহ েৰ মুখিৰত হয় আেঘাণৰ পথাৰ।/নৰা েপঁপাত বািজ উেঠ/েৰৗ��াত ৈশশৱৰ মধুৰত ম � িত। ধানেখৰৰ েশেতলীত /এজেন আনজনৰ/বুক ত ক িচমুিচ/জাৰ েখেদাৱাৰ আখৰা। েসেয় বুেজ, /বুক ৰ ঢপ্ ঢপ্ িন /িকয় বােঢ়!/এজনৰ উশাহত /আনজন জীিৱত। আেঘাণ মাছম আহেমদ আেঘাণ আেহ এক েসাণেসৰীয়া সেপান ৈল �াি� আৰ� পূণর্তাৰ হালধীয়া দােপাণখনত �িতফিলত ৈহ িজিলিকবৈল। িনয়ৰ িস� িবিৰয়াৰ েখাঁচত িপতাইৰ মা�ৰ বৰণীয়া ঘমর্া� েদহৰ লুণীয়া েগা�। আগিল কলৰ পাতত েলাৱা ৰবাব আৰ� েচাকা েটঙাৰ েগা�ত িবয়েপ ৰদঘাই আইৰ �� এৰী চাদৰৰ ফৰফিৰয়া সু�াণ। সুমিথৰা পকা ৰ’দৰ িমঠা আ�াদনত ৰ�পহী দাৱনীৰ িপক ৰঙা ওঠৰ চ�ল হাঁিহেৰ মুখিৰত হয় আেঘাণৰ পথাৰ। নৰা েপঁপাত বািজ উেঠ েৰৗ��াত ৈশশৱৰ মধুৰতম �িত। পা�ৱাল েডকাৰ কা�ৰ ডাঙৰীৰ িঝৰ িঝৰ শ�ত েসউজীয়া হ�দয়ত ক�মবুলীয়া সেপােন েপাখা েমেল হালিধ সনা আেবিলেয় ভমুিকয়াই আশাৰ েতল হালিধয়া েসাণ�িট। েদউতাৰ বুকৰ উপত্যকাত জা�ত হয় েহঁপাহৰ �মুিনয়াহ িনঃিকন চকৰ ডিৰয়ঁিলত গিজ উেঠ েসােণাৱালী সেপানৰ ছাঁ। আইেয় সুখৰ অ��েৰ লিখমী আদেৰ এজাৰ ফলীয়া ভৰাঁলত েসাণ�িটেয় িখলিখলাই হাঁেহ বুকখন আেৱগত ওফিন্দ উেঠ �াি�ৰ সুখ অনুভিতেৰ..। জাৰ সাগিৰকা েডকা �িল �িল ৰ�াভ েহাৱা আঙঠােবাৰত, শৰীৰ উ�ািপত কৰাৰ আ�াণ েচ�া। ধানেখৰৰেশেতলীত এজেন আনজনৰ বুকত কিচমুিচ জাৰ েখেদাৱাৰ আখৰা। েসেয় বুেজ, বুকৰ ঢপ্ঢপ্িন িকয় বােঢ়! এজনৰ উশাহত আনজন জীিৱত। জাৰৰ িদনৰ আনন্দ ৰ’দত বিহ, েপাৰা িপিতকােৰ েখাৱা এগাল ককর্ৰাত। শীেত ঠৰঙা কিৰেলও কাম, এিৰব েনাৱাৰা, দহাতত জইৰ েসক। েপাৰা, নতন আলু কচৰ েসাৱাদত; গ�, কথকতােৰ গমগমীয়া, জাৰৰ িদনৰ জহাল। ক িব তা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫৩ অনাকাংিশত। কািতমহীয়া আকাশখন হঠােত ঘন কলীয়া ডাৱৰ এেসাপাই আ�িৰ ধিৰ মূষুলধাৰ বৰষুণজাক �ৰমুৰৈক নমােল। �ল-কেলজ, অিফচ কাছাৰীৰ যাৱতীয় কামেবাৰ সামিৰ মহানাগিৰক সকল ঘৰমুৱা হ’বৈল ধৰা সময়ত। েশষ �াছেটা কিৰ যাবৈল ওেলাৱা অংিকতা ৰ’বলগীয়া হ’ল বৰষুণজাকৰ বােব। বৰষুণৰ পিৰমাণ আগতৈক বািঢ়ল। লগেত অহা িফৰিফিৰয়া বতাহ জাকত অংিকতাৰ গাৰ েনামেবাৰ িশয়িৰ উিঠল। ‘ঠা�া এইবাৰ েসানকােল নািমল’ বুিল তাই চাদৰৰ আচলখনেক গাত েমিৰয়াই ল’েল। ‘বৰষুণজােক ঠা�া নমােল।’ ‘বৰষুণ েনিৰেল েকেনৈক যাম?’ িচি�ত মেনেৰ িবভাগীয় ক�ত অংিকতাৰ বা�ৱী অনুৰাধা। বিহ আিছল অংিকতাৰ কাষত। িমিন কিলতা সাঁচতীয়া মৰম েমাৰ আছতীয়া েতামাৈল িসহঁতৰ গাড়ীৈল কেলজ অহা ক’িলগ সকল ইিতমেধ্য গ’ল। ছা�-ছা�ী সকলেৰা িকছ সংখ্যকক অিভভাৱেক আিহ ৈল গ’ল,িকছ ৈৰ থািকল বৰষুণ এৰাৈল। বৰষুণ এৰাৰেহ েকােনা ল�ণ েদখা নগ’ল। ঃ অনুৰাধা, ‘চােচান’। েমাবাইলেটা অনুৰাধাৰ িপেন আ�ৱাই েগেলৰীত থকা ফেটােবাৰ েদখুৱাত লািগল অংিকতা। দপৰীয়া দেয়াজনীৰ �াছ নািছল। িবভাগীয় ক�ত আৰ� েহাৱা কথকতাৰ মাজত েফােটা েদখুৱাবৰ বােব িনজৰ েমাবাইলেটা উিলয়াইিছল অংিকতাই। েহন সময়েত িবভাগীয় মূৰব�ীেয় তাইক মািত পিঠওৱাত ৰ�া পিৰিছল অনুৰাধা! এই সময়ত েফােটা েনােচাৱাৰ েকােনা অজহাত িবচািৰ নাপােল অনুৰাধাই। বৰষুণ েনৰা িবৰি�েটা আেছই। পিৰি�িতেয় েফােটা চাবৈল বাধ্য কৰাত, উজাই অহা নতন িবৰি�েটা ফিট উিঠল তাইৰ মুখম�লত। মােজ মােজ িনজৰ েমাবাইলেটা উিলয়াই চাই থািকল অনুৰাধা। মুখ চিল থকাৰ সমা�ৰালৈক আঙিলও সমােন িপছলাই েখালা হাঁিহেটােৰ! অংিকতাই ফেটা,িভিডঅ’ েদখুৱাই গ’ল, ইউেৰাপ নালােগ অসমৰ চািৰসীমা পাৰ েনােহাৱা অনুৰাধাক। আিহেয় তাই ইউেৰাপ �মণৰ সময়ত উঠা েফােটােবাৰ উপযািচ সুেযাগ বুিজ সহকমর্ী সকলক েদখুৱাইেছ। ফেটােবাৰ অত্যৎসাহী অংিকতাই �মণৰ সময়েত সামািজক মাধ্যমত ে�য়াৰ কিৰিছল।িযেবাৰ ফেটাত অনুৰাধাৰ লগেত িবিভ� জেন ইিতমেধ্য লাইক,কেমন্ট কিৰ ৈথেছ। বাটচ-এপত অহা েমেচজৰ সংেকতেটােৱ বতৰৰ .. গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫৪ জালুকবাৰীৈল অনুৰাধা অংিকতাৰ লগেত আিহল। অেটা এখন মািতেল তাই। নাযাই।ঠােয় ঠােয় ৰা�াত একঁকাল পানী। উভিত আিহেছ। অেটা পানীত তল যায়। বৰষুণ থািমল। েসেৰঙাৈক িচিটবাছ দই,এখন চিলব ধিৰেল। িপেছ...... িযেটােহ ভীৰ। উপায়হীন ৈহ তাই বাছেত উিঠল। ৰি�মৈল েফান এটা কেৰাঁ বুিল েবগৰ পৰা েমাবাইলেটা উিলয়াই যিদও অিভমানী মনেতােৱ েঠহ জৰাত পুনৰ ভৰাই থয়। ‘নাই নকেৰাঁ,েমাৰ খবৰ েকােন ৰািখেছ’? �ে�ক িপছেত অনুৰাধাৰ েমাবাইলেটা বািজল। েঠহ জিৰ ভৰাই েথাৱা েমাবাইলেটা িৰিচভ নকেৰা বুিলও কিৰবৈল বাধ্য হ’ল,উপযুর্পিৰ ৰি�েম কৰা েফানৰ উৎপাতত। ঃ ক’ত আছা? আিহ আছা েন? িকমান িখিন পাইছা? িকেহেৰ আিহছা? পানী........’ ঃ উৰাজাহােজেৰ ৈগ আেছাঁ! আকাশত আেছাঁ! ৈকেয় েফানেটা কািট িদেল অনুৰাধাই। বাছৰ পৰা নািম ঘৰ অিভমুখী বাইেলনেটােৰ েখাজ আগবঢ়ােল তাই। �ৰ�ৎৈক অহা বতাহজাকত ৰা�াৰ িকনাৰৰ গছ েকইেজাপাৰ ডাল পাতত জমা ৈহ থকা বৰষুণৰ অিতিৰ� পানীভাগ জৰ্ জৰৈক তাইৰ গােত পিৰল। অলপ সময়ৰ কাৰেন পুনৰ বৰষুণ িদয়া বুিল ভয় খােল তাই। ‘নাই....... বৰষুণ নহয়’। পানীভােগ গােতা বাৰ�ৈকেয় িতয়ােল। মনেতা িতিতেয় আিছল তাইৰ,েকিতয়াবােৰ পৰা। িকয়? খঙত,অিভমানত েন অৱেহলাত! সিঠকৈক তােয়া নাজােন। িকয়? ঃ আিহলা। েমইন দৱাৰখন েখালা আিছল। �িয়ঙৰ�মত িনউজ চাই বিহ থকা ৰি�মৰ মাতত েকােনা সহাঁিৰ িনিদ িচধাই তাই বাথৰ�মত েসামাল। গা ধুই গৰম চাহ একাপ খাওঁ বুিল িকেচ্চনৈল ৈগ এমাহ েযাৰা ইউেৰাপ �মণ সামিৰ েযাৱা স�াহত ঘৰ আিহ েপাৱা অংিকতাই আিজ কেলজ জইন কিৰেছ। আিহেয় তাই ইউেৰাপ �মণৰ সময়ত উঠা েফােটােবাৰ উপযািচ সুেযাগ বুিজ সহকমর্ী সকলক েদখুৱাইেছ। ফেটােবাৰ অত্যৎসাহী অংিকতাই �মণৰ সময়েত সামািজক মাধ্যমত ে�য়াৰ কিৰিছল। িযেবাৰ ফেটাত অনুৰাধাৰ লগেত িবিভ� জেন ইিতমেধ্য লাইক,কেমন্ট কিৰ ৈথেছ। বাটচ-এপত অহা েমেচজৰ সংেকতেটােৱ বতৰৰ লগত একাকাৰ েহাৱা অনুৰাধাৰ মুখম�লৰ ৰং িকছ সলিন কিৰেল। িগিৰেয়ক ৰি�মৰ েমেচজ বুিল খক মৈক েবগৰ পৰা েমাবাইলেটা উিলয়াই চােল। ‘বৰষুণৰ পানীেয় েগােটইখন কি�ম বানপানীৰ সৃি� ৈহেছ। সাৱধােন আিহব’- কি�ম বানপানীত আৱ� সহকমর্ী িবপুল দৱৰাই পেঠাৱা েমেচজেটা পিঢ় িবমষর্ মেনেৰ িৰ�াই িদেল অনুৰাধাই। ‘নাই েযাৱা। বৰষুণ কমােল বাট চাইেছা’। েমঘৰ আঁৰত লুেকাৱা েবিলেটােৱ কািতমহীয়া আেবিলেটাক েকিতয়াবাই সি�য়াৰ ৰ�প িদেল। ৰি�মৰ এটা েমেছজ,এটা েফানৰ বােব বৰ আকলতােৰ বাট চাই থািকল অনুৰাধা। নাই। েকােনা সংেকত নাই। অিভমানত েমাবাইলেটা ভৰাই ল’েল। বৰষুণ িদয়ােৰ পৰা িমিনটৰ অ�েৰ অ�েৰ েফান কিৰ,দবাৰ মান িভিডঅ’ কল কিৰ, অংিকতাৰ খবৰ ৈল থকা িগিৰেয়ক প�ৱ আিহল কেলজৈল, িসহঁতৰ নতন Audi খন ৈল। সদায় থ’বৈল অহা অংিকতাক িনবৈল। অংিকতাৰ �িত েদিখ অহা প�ৱৰ মৰম,দািয়�েবাধত! মােজ সমেয় িনজৈল িধ�াৰ উপেজ আৰ� অংিকতাৈল িহংসা হয় অনুৰাধাৰ লগেত িগিৰেয়ক ৰি�মৈল? ‘�ািয়�হীন, ৰসহীন মানুহ এজনৈল িবয়া হ’েলা? জীৱনেটা অথেল গ’ল েমাৰ!’ পি�ম �ৱাহাটী মহািবদ্যালয়ৰ অথর্নীিত িবভাগৰ অধ্যািপকা অংিকতা বৰ�ৱাৰ ঘৰ আিমনগাওঁত। এেক িবভাগৰ অধ্যািপকা অনুৰাধা হাজিৰকাৰ ঘৰ শাি�পুৰত।
আ�িব�াস
ৰি�মক েদিখ �িচ আিহল। এই সময়ত ৰি�মৰ মুখামুিখ হ’বৈল তাইৰ ইচ্ছা নগ’ল। চিল থকা িট.িভেটাৰ স�খত বিহল।�ত্যািহক �াি�েয় েহঁিচ ধিৰেল তাইক। ৱাল ঘড়ীেটাৈল চক েযাৱাত উচিপচাই উিঠল অনুৰাধা। ‘উফ নটা বািজল। ভাত বনাব আেছই।’ গৰম পকৰােৰ ৈসেত ধূ�ািয়ত চাহ দকাপৰ একাপ িনজৈল ৰািখ আন কাপ তাইৈল আগবঢ়াই .......... ঃ েখাৱা। আৰাম পাবা। মেয়া েখাৱা নাই। এেকলেগ খাম বুিল ৈৰ আঁেছা, েতামাৈল। আেহা আেহা কৰা বৰষুণজাকৰ আেগ আেগ িগৰ্ িগৰাই থকা েমঘ েসাপাই আকাশত িয আেলাড়নৰ সৃি� কেৰ, বৰষুণজাক অহাৰ িপছত েসই আেলাড়ন লােহ লােহ শা� হয়। আৰ�........অৱেশষত নাইিকয়া হয়। িদনেটাৰ িবিভ� ঘটনা �ৱােহ অনুৰাধাৰ মনৰ িভতৰখন �জিৰ-�মিৰ আেলািড়ত কিৰ ৰািখিছল যিদও ৰি�মৰ ‘ৈৰ আেছাঁ েতামাৈল’ মাতষাৰেত শা� হ’ল। িপেছ অিভমানেটােহ নকিমল তাইৰ। মাতত স্প� অিভমান ... ঃ ঘৰ েকিতয়া পালা? েমাক আিনব নগ’লা িকয়? ঃ েতামাতৈক চি�ছ িমিনট আগত। ইচ্ছা কিৰেল যাব পািৰেলাঁ হয়! ইচ্ছাই......... নকিৰেলা। বািছম বুিল উিলয়াই অনা জীয়নৰ মাছেটােৱ বিন্দ� কালৰ অিভমানক কাষিৰয়া কিৰ,এিৰ িদয়াৰ আনন্দত! মুকিল পানী িবচািৰ ইফােল িসফােল জিপয়াবৈল ধেৰ! আৰ� িঠক েতিতয়াই গৰাকীেয় ৈম দা খেনেৰ মাছেটাৰ মুৰত িযেটােহ েকাব েসাধাই মাছেটা েসলধাং িদেয়। েসলধাং িদয়া মাছেটাৰ দেৰ অৱ�া হ’ল অনুৰাধাৰ। খেঙ,দেখ জজর্িৰত ৈহ েচাফাখনেত বিহ থািকল তাই। েসলধাং িদয়া মাছেতা মৰা বুিল চই েচাৱাৰ লেগ লেগ জীয়াই থকাৰ অি�� �িতপ� কিৰবৈল মাছেটােৱ ধৰফৰাই উঠাৰ দেৰ িকছসময় িপছত বহাৰ পৰা উিঠল অনুৰাধা। ঃ ক’ৈল েযাৱা? ঃ ............... ঃ ক’ৈল েযাৱা? ঃ ভাত বনাও। ঃ নালােগ বনাব। নাখাও। েমাৰ কাষেল আহা। ঃ এিতয়া মৰম কিৰ েদখুৱাব নালােগ। েজাৰৈক সুমুৱাই ল’েল তাইক তাৰ বহল বুকখনত। আঙিলেৰ মুৰত হাত বুলাই বুলাই......... ঃ েকিতয়া লােগ? মানুহৰ আগত?িনেজ �াইভ কিৰ কেলজ যাম বুিল িকনা গাড়ীখন এলাহত �াইিভং িশকা আধােত ইিত মািৰ েগেৰজত েপলাই মই েথাৱা নাই। েবিছ দৰমহা িবচৰা বুিল �াইভাৰ জনক মই এিৰ িদয়া নাই। অেটা,েকব,িচিটবােছেৰ কেলজ েযাৱাৰ আইিডয়ােটা েতামাৰ
থািকব লােগ িনজৰ ওপৰত, িযেকােনা পিৰি�িতৰ স�খীন হ’ব পৰাৈক। মই আিনব নগ’েলা ,তথািপ তিম আিহছা। আিহব পািৰছা। মই এইিখিন িব�াস ৰািখব পৰাৈক তিম শি�শালী। েতামাক আৰ� েবিছ শি�শালী ৰ�পত চাব িবচােৰাঁ। ওেলাটাই েতামাক আিনবৈগ পানীৰ মাজত দেয়া ফিচ থকাতৈক ঘৰৈল আিহ ৰািতৰ সাজ বনােলা। তথািপ ঘৰৈল আিহ েতামাক েনেদিখ েফান কিৰিছেলা। কািট িদয়া নাই জােনা তিমেয়। েযাৱা ভাত বাঢ়া। বৰ েভাক লািগেছ। উপেদশ? পৰামশর্? েন লাজ? িদেল ৰি�েম তাইক! িযেয় িনিদয়ক! ইমান িমঠা? নাই ভাত নাখায় আিজ তাই! পিৰত� অনুৰাধা। ক� হ’ল তাইৰ ৰি�মৰ েনামাল বুকৰ উম পিৰহাৰ কিৰ ভাত বািঢ়ব যাবৈল। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫৫
িনজৰ। েসানাপুৰৰ পৰা পানীৰ মােজেৰ গাড়ী চলাই মেয়া আিহেছাঁ। েচাৱা............েযাৰাবাটত িকমান পানী েদখুৱাই আেছ িট.িভেয়। ছয়বছৰ হ’ল আমাৰ এইখন মহানগৰীত থকা। কি�ম বানপানী অকল বািৰষা জন,জলাইতেহ হয় বুিল েলাৱা ধাৰণােটা সলিন কিৰবৰ হ’ল। মানুহ আ�িনভর্ৰশীল হ’ব লােগ,
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫৬ িবচনাত উিঠব েলাৱাৰ সময়েত েফানেটা বািজল অনুৰাধাৰ। ঘড়ীেটাৈল চােল। এঘাৰটা বািজেছ। েফান অংিকতাই কিৰেছ। ভয় খােল তাই। এই ৰািত েফানত অংিকতাৰ ইউেৰাপ �মণৰ কািহনী �নাৰ ৈধযর্ নাই অনুৰাধাৰ। খািতৰত েফানেটা িৰিচভ কিৰেল তাই। ঃ �িল েনিক অনু? িড�াবর্ কিৰেলা? কােন্দান িমি�ত অংিকতাৰ মাত। ঃ নাই.............. কেচান? ঃ কািজয়া লািগেছ আমাৰ। প�েব েমাক....... ঃ িকয়? িকহৰ কাৰেণ? ভাত খািলেন? ঃ নাই েখাৱা। বেনাৱা নাই। আিজ েমাক েহেড মািতিছল। এহ.............এিতয়া থাওক েদ। ৰািত ব�ত হ’ল। সকেলা কাইৈল কেলজত কম। মই েবলকিনৰ পৰা েফান কিৰেছাঁ। প�েৱ েদিখেল.... েফানেটা তৎ�ণাত কািট
মনত পিৰল অনুৰাধাৰ। দপৰীয়া �াছ নথকা সময়ত েহেড অংিকতাক মািত পেঠাৱা কথােটা। িকয় মািতিছল? সুিধৱ পাহিৰেল তাইক। িক�! েহেড মািত িন তাইক এেন িক কথা ক’েল িয কথাত নবনাই, নাখাই এফলীয়াৈহ দেয়া অকল কািজয়া কিৰেছ। স�িতভ মনেটাক উৎক�াই েহঁিচ ধৰাত,েবডৰ�ম সংল� েবলকিনেটাৈল ওলাই আিহল তাই। বৰষুণ িদ ভাগিৰ পৰা ফৰকাল আকাশ। েজানাক িবেধৗত ৰািত। আিজ পূিণর্মা চােগ? ৰ�পৰ থালখনৰ দেৰ ৰ�প েলাৱা েজানেটা, িবেলাৱা েজানাকত ফেলেৰ সেজাৱা েবলকিনত ফলৰ কথকতা। েজানাকত মুকতাৰ দেৰ িজিলিক উিঠেছ ভৰ�ণ েশৱািলেজাপা। আস.........িক মায়াময় এই ৰািত। উশাহেটা সলাই দীঘলৈক ল’েল। িন�াসত ওলাই আিহব েনাৱাৰাৈক সুগি�ত েশৱািলৰ সুৱাসেবাৰ সািচ থ’েল বুক উপিচ পৰাৈক। েজানাক সািচবৈল ঠাই ক'ত? নাসােচ। দহাত েমিল চপাই অনা েজানাকিখিন সািন ল’েল গােল মুেখ। টুপ্ টুপ্ ৈক সিৰেছ িনয়ৰ। েযন এিট ছন্দৱ� কিবতা! চক যুিৰ জাপ খাই গ’ল তাইৰ।িনশাৰ গভীৰতাৈল ��ে�প নাই? �াণ ভিৰ উপেভাগ কিৰ থকা পিৰেবশেটাৰ মাজেত উ�� কঁকালত স্পশর্ৰ শীতলতা। িচনাকী পৰেশ মতলীয়া কিৰেল।িনল�র্ আ�সমপর্ণ। সমপর্েণ উ�াদ কৰা পৰশেটা অবাধ্য হ’ল। ব�ৱাই গ’ল েযিনেতিন। চউউউউ...…....................প। িনতাল মািৰল েবলকিনৰ কথকতা। লাজত। �ই পৰা েবলকিনেটাৰ �ীলখনত েযিন েতিন বেগাৱা িনলাজ ম্যািন�ান্ট েজাপা সােৰ থািক চাই ৰ’ল আিলংগনৰ এই েখলা। সুদৰত িনশাচৰ চৰাইৰ �থম �হৰ েশষ েহাৱাৰ সংেকত। ৈৰ যা এই সময় ৈৰ যা।েহ ৰািত........ �� কৰ..... েতাৰ �থম,ি�তীয় ততীয় �হৰ। �ভাত আিনবেল বাউল ন’হিবেচান অ’। �িলছ েনিক তই? েমাৰ আলফলীয়া সীমাহীন সুখেবাৰ েদিখ! েমাৰ সুখক! সিহ থাক তই েকিতয়াৈল? পিৰত� দিট ভাগৰ�ৱা �ােণ ঘণ িন�াস েনৰাৈল। ৰািতপুৱা সকেলা ক’ম বুিল েফান কািট িদয়া অংিকতাই বতর্মান অনুৰাধাৰ েফান িৰিচভ কৰা নাই।কেলজও অহা নাই তাই। প�বক েফান কেৰাঁ বুিলও নকিৰেল অনুৰাধাই। ‘িক হ’ল অংিকতাৰ? ৰািতৰ কিজয়াৰ কাৰেণ আিজ কেলজ নািহল েনিক? ঘৰৈলেক এপাক যাম। ঘৰত আেছ েন তাই?’ ঃ বাইেদউ। েহেড আেপানাক মািতেছ। ঃ ৈগেছাঁ বুিল েকাৱা। িপয়নজেন িদয়া খৱৰেটাত িকছ িচি�ত অনুৰাধা। ঃ িকয় বা মািতেছ?
িদেল অংিকতাই। ৰি�ম িবচনাত। নতন িচ�া এটাই তাতঁ বািট কািঢ়ব ধিৰেল তাইৰ।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫৭ েহডক লগ কিৰ অংিকতাৰ কথা ভািব িবভাগীয় ক�ৰ পৰা ওলাই অহাৰ সময়েত অংিকতাই কল েবক কিৰেল তাইক। ঃ �াছ েশষ হ’েল েনহৰ� পাকর্ৈল আিহিব। মই েতাৈল ৈৰ থািকম। ঃ িক কিৰছ তাত তই? কেলজ িকয় অহা নাই? কেলজৈল আহ। ইয়ােত �িনম েতাৰ কথা। ঃ নাহ যিদ নালােগ েদ? েজাৰ নকেৰাঁ েতাক। আংিকতাৰ আ�াৰ এয়া? েযন এজনী সৰ� েছাৱালী! হাতািশত অংিকতাৰ আহ�ানক েনওিচব েনাৱািৰ অনুৰাধা গ’ল েনহৰ� পাকর্ৈল। ঃ এইেয মই আেন নহহাঁ সৰ� সৰ� কথােত েজাৰৈক হাঁেহা, আনন্দত আ�হাৰা হও! ফি�র্ কেৰাঁ,িকয় জান? মূৰেটা �িজ কািন্দবৈল আচলেত বুক এখন িবচািৰ থােকা। েকিতয়াবা তহঁতৰ আগত সুখী েহাৱাৰ অিভনয় কিৰ কিৰ ভাগিৰ পেৰাঁ। হাঁিহৰ আঁৰৰ েবদনািখিন,হাঁিহৰ আঁৰত লুকাই থকা মুখখন বুিজ পাব পৰা মন এটা িবচােৰাঁ। েমাৰ কপাল েবয়া। েমাৰ কপালত নাই। েতেনকৱা মন এটা পাবৈল চােগ মই লায়ক নহ’েলা! ঃ মূল কথাৈল আহ। কেলজ নৈগ আিহছ িকয় ইয়াৈল? ঃ ক’ৈল যাওঁ? কাৰ কাষৈল যাওঁ? যাবৈল ঠাই আেছ েমাৰ? Home loan. Car loanৰ EMI যায় েমাৰ একাউ�ৰ পৰা।এইবাৰ আেকৗ Personal loan ৰ EMI েটা েযাগ হ’ল। ঃ Personal loan আেকৗ িকয় ল’িল? ঃ ইউেৰাপ ফিৰবৈল। প�বৰ ব�িদনীয়া েহপাঁহেটা পূৰাবৈল। ইচ্ছাৰ িবৰ�ে� আৰ� িকমান যাম অনুৰাধা? েমােৰােটা এটা মন আেছ। এখন হ�দয় আেছ। western dress িপ�াই েমাক night club ৈল েযাৱা প�েৱ এটা Mob Lynching ঘটনাৰ কাৰেণ এখন ঠাইক েদাষােৰাপ কেৰ। ঠাইখনক জংঘলী বুিল ইিতিকং কেৰ। আচলেত এইেবাৰ েতওঁৰ অজহাত েমাক অকেল আনৰ লগত যাব িনিদয়াৰ। ইচ্ছা এটা আগৰ পৰাই আিছল কািবর্আংলং েযাৱাৰ। সুেযাগেটা েপাৱাত েহপাঁেহ জকমকােল। প�ৱক ক’েলা জাঙৰ খাই উিঠল। ঃ েনাৱাৰা। গ’েল েমাৰ লগত যাবা। ঃ অকেল নাযাওঁ নহয়। এিট দলৈহ যাম আিম। ঃ েনাৱাৰা বুিল ৈকেছাঁ ....েনাৱাৰা। ঃ তিম নগেলও,েযাৰহাটেচান মই অকেল যাওঁ। েতামাৰ মা-েদউতাৰ ওচৰৈল?তাত থকা আ�ীয়েবাৰৰ িনম�ণ ৰ�া কিৰবৈল। এিতয়াৰ পৰা েনাৱািৰম চােগ? Mob Lynching তােতা ৈহিছল। ঃ থাছ............মুেখ মুেখ উ�ৰ িনিদিব। প�ৱৰ মৰেম! েমাক আমুৱাইেছ অনু। এই মৰমৰ পৰা মই ওলাই আিহব িবচােৰাঁ। নালােগ েমাক এেনকৱা
মৰম নুবুজায়! সেন্দহ বুজাই! সেন্দহ। েমাৰ কা�ত মূৰ ৈথ �ক�কাই কািন্দ উিঠল অংিকতা। কান্দক তাই। িযমান পােৰ। পাৰ ভািগেছ তাইৰ েগাট মৰা সি�ত বুকৰ েবথােবাৰ এইমূ�তর্ত চকেলা ৈহ। চকেলােৰা েবাৱাৰ অিধকাৰ আেছ। সা�না িনিদেলা। ঃ প�েৱ িনজৰ টকােবাৰ িক কেৰ অংিকতা? ঃ নাজােনা। েপৰাডাইজত দেয়া লা� কিৰেল। অংিকতা ইচ্ছক নািছল। অনুৰাধাই েজাৰৈক খুৱােল। ��পু�ৰ পাৰত দেয়া িকছ সময় কটাই অংিকতাক ঘৰত ৈথ আিহল তাই। ৰািতেয় ওলাই েযাৱা প�ৱ েতিতয়াৈল ঘৰ আিহ েপাৱা নািছল। ঃ েহডক মই ৰািতপুৱাই যাব েনাৱােৰা বুিল িমছা অজহাত েদখুৱাই েফান কিৰেছাঁ। ‘েতামাক আ�াত েলাৱােটা েমাৰ ভল িস�া�’ বুিল েহেডও েমাক কথা �নাইেছ।
মৰম। ছিব�শ ঘন্টাই মই েকৱল েতওঁৰ ৈহ থািকব লােগ। বােৰ বােৰ েফান কিৰ খবৰ েনােলাৱােটাক অবেহলা নুবুজাই,িব�স বুজাই আৰ� েলাৱােটাক
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫৮ সি�য়া নািমল। ঘৰমুৱা বাছত উিঠল অনুৰাধা। এিতয়াৈল ৰি�েম এবােৰা েফান কৰা নাই তাইক। ‘ক’ত আছা? এিতয়াৈল িকয় ঘৰ আিহ েপাৱা নাই?’ িবচােৰ তাই। ৰি�েম তাইৰ পলম েহাৱাৰ কাৰণ সুধােতা। পলম হ’েল খঙ কৰােটা। তাইৰ দৰমহাৰ িহচাপ নাৰািখেলও ‘িক কৰা’ বুিল সুধােতা। নতন ঘৰেটাৰ কাম কিৰ থকা সময়ত ৰি�মক িদব িবচািৰিছল তাই িকছ টকা। ঃ �েয়াজনত ল’ম িদয়া। �েয়াজন এিতয়াৈল েহাৱা নাই েতওঁৰ!! ৰি�মক ক’ম বুিল জিকয়াই েথাৱা কথােবাৰৰ মােজ মােজ আতঁ েহৰাই তাইৰ। িশি�ত! আধুিনক! উচ্চ মানিসকতাৰ ইিতবাচক িচ�াৰ! প�ৱক পলমৈক িচিনেপাৱা অনুৰাধাই িশপা খামুিচ থকা, পুৰিণ িচ�াধাৰাৰ আেবগহীন েবৰিসক! ৰি�মৰ ওপৰত েকােনা
ঃ ৰি�ম। এইবাৰ িববাহ বািষর্কীত আিম দািজর্িলং যাম িদয়া। ঃ এইবাৰ মই ঘৰেত দজনমান ভকত মািত গীতা পাঠ কৰাৰ কথা ভািবেছাঁ। তিম িক েকাৱা? �থম িববাহ বািষর্কীত কািজৰঙাৈল িনয়া ৰি�েম ি�তীয় িববাহ বািষর্কীত তাইক গীতাৰ বাণী �নাইিছল। ঃ অনু.......এইবাৰ েতামাৰ জ�িদনত বৰেদাৱা যাম। লগত েতামাৰ েমাৰ মা-েদউতা। দেয়া অকেল মানসৈল যাম বুিল ভবা কথােটা নুিলয়ােল তাই। অংিকতাক ঘৰত ৈথ ঘৰ আিহ পাওঁেত আিজও পলম হ’ল তাইৰ। তাইতৈক আেগ ঘৰ আিহ েপাৱা ৰি�ম িট.িভ েচাৱাত ব্য�। অইন কােল ‘আিহলা’ বুিল মাত িদয়া ৰি�েম আিজ ঘৰ আিহ সুমুৱা অনুৰাধাক েদিখও েকােনা �িতি�য়া �কাশ নকিৰেল। ‘পলমৈক ঘৰ েসােমাৱা েদিখ খঙ উিঠল চােগ?’ ে�ছ ৈহ দকাপ চাহ বনাই তাই ৰি�মৰ কাষত বিহল। সাৰসুৰ েনােহাৱাৈক চাহখাই থকা ৰি�মক কথােটা সুিধবৈল ভয় খােল অনুৰাধাই। অংিকতাৰ দেৰ কািবর্আংলং েযাৱাৰ আশা তােয়া পিৰত্যাগ কিৰ, ভাতেক বনাওঁ বুিল উিঠেল। ঃ িকবা ক’ম বুিল ৈৰ থািক,েনােকাৱাৈক উিঠ গ’লা েয? সাহ পােল অনুৰাধাই! পুনৰ বিহল তাই ৰি�মৰ কাষত। ঃ অসম চৰকাৰৰ উেদ্যাগত ৰবৰ ব’েডর্ আমাৰ দই পাহাৰীয়া িজলাৰ িন� অথর্ৈনিতক অৱ�াৰ জমেখিতয়ক সকলক জম েখিতৰ পিৰবর্েত ৰবৰ েখিতৰ �াৰা অথর্ৈনিতক ভােৱ েকেনৈক সাৱল�ী হ’ব পািৰ,উৎসািহত কিৰবৰ বােব মােজসমেয় কমর্শালাৰ আেয়াজন কিৰ আিহেছ। এইবাৰৰ কমর্শালাখন কািবর্আংলং িজলাৰ িবিভ� সদৰ �ানত িতিনিদনীয়াৈক আেয়াজন কৰা ৈহেছ। অসম চৰকােৰ �থম বাৰৰ বােব এই কমর্শালাখনত অথর্নীিত িবভাগৰ দজন অধ্যাপক ৰৱৰ ব’ডর্ৰ দলেটাৰ লগত পেঠাৱাৰ বােব �ৱাহাটী িব�িবদ্যালয়ক দািয়� িদেছ। এইবাৰ �ৱাহাটী িব�িবদ্যালয়ৰ িভতৰত �াতক শাখাত অথর্নীিত িবভাগৰ �থম ে�ণীৰ �থমজন আমাৰ কেলজৰ ,আমাৰ িবভাগৰ। িব�িবদ্যালেয় েসেয় িবভাগীয় স�ান িহচােপ আমাৰ দজন অধ্যাপকক কািবর্আংলংত আেয়াজন কৰা কমর্শালাখনত.............. ঃ পেঠাৱাৰ ব্যৱ�া কিৰেছ। কথাষাৰ অনুৰাধাৰ মুখৰ পৰা কািঢ় িন ক’েল ৰি�েম। ঃ এই দজনৰ িভতৰত তিম িন�য় আছা? ঃ িবষয়ব�ৰ গভীৰতা আৰ� উপ�াপন ৈশলী ভাল বুিল ইিতমেধ্য িবিভ�..... ৭০ পৃ�াত চাওক
আ�া ৰখা নাই।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৫৯ কিবৰ এই আি�ক অনুভিতৰ অপািথর্ৱ উপলি�ৰ সমল �দানকাৰী মূলেত হ’ল �কিত জগতৰ নানা উপাদান। কিব মেত �কিতৰ সাহায্য ব্যিতেৰেক মনুষ্য জািতৰ িশ�া অসম্পূণর্ ৈহ ৰ’ব। আনিক �কিতৰ অিবহেন মানৱৰ মহ� �াি�ও অস�ৱ। েৰামাি�ক কিব ৱডর্ছৱথর্ৰ এেন দি�ভ�ী উপিনষদৰ মহান ঋিষমুিনসকলকৰ জীৱনদশর্নৰ ৈসেত সাদশ্য পিৰলি�ত হয়.. �কিত কিব ৱডর্ছৱথর্ৰ কিবতাত েৰামাি�ক েচতনা িনেবিদতা ভঞা ৰাজকমাৰী ইংৰাজী সািহত্যৰ সব�র্কালৰ এজন খ্যাতনামা কিব হ’ল উইিলয়াম ৱডর্ছৱথর্। েতওঁৰ কিবতাই ইংৰাজী সািহত্যক িবপুলভােব সমৃ� কিৰেছ। কিব েশ্যলীেয় ৱডর্ছৱথর্ক “�কিত কিব” আখ্যা িদ ৈগেছ। চ্যামুেয়ল েটলৰ, েকালিৰজ আিদ কিবসকেল ৱডর্ছৱথর্ৰ হাত ধিৰেয় মূলতঃ ইংৰাজী সািহত্যত েৰামাি�ক যুগৰ সূচনা কেৰ। �কতেত ৱডর্ছৱথর্েক ইংৰাজী সািহত্য ইিতহাসৰ েৰামাি�ক পট পিৰৱতর্নৰ �থমজন কিব িহচােপ ধৰা হয়। সকেলা েৰামাি�ক কিবৰ মেত উইিলয়াম ৱডর্ছৱথর্ আিছল �কিতৰ ে�িমক। েতওঁ �কিতক এক জীৱ� স�া ৰ�েপ উপলি� কিৰিছল আৰ� এই স�াৰ মাজত ৱডর্ছৱেথর্ ঐ�িৰক স�ােক আিৱ�াৰ কিৰিছল। েতওঁ িব�াস কিৰিছল েয �কিতৰ সাি�ধ্যত মানুেহ যথাথর্ আনন্দ সুখানুভিত আৰ� �শাি� লাভ কেৰ বা লাভ কিৰব পােৰ। এই �কিতেয় য�ণাদ� মানৱ জীৱনক শা�ত আনন্দেৰ পিৰপূণর্ কিৰব পােৰ। জীৱনৰ সম� দখ - �ািনৰ একমা� আেৰাগ্য �ল েযন এই েসউজীয়া �কিতেয়। িনঃসেন্দেহ ৱডর্ছৱথর্ৰ সম� সৃি�ৰািজত �কিত�ীিত অ�ঃসিললা ফ�ধাৰােৰ িবেধৗত। মানৱ জীৱনৰ ওপৰত �কিতৰ ৈনিতক �ভাৱ পৰা েহতেক ৱডর্ছৱেথর্ েতওঁৰ কিবতাত �কিতেক অপিৰসীম �ৰ�� বা �াধান্য িদিছল। েতওঁৰ মেত , �কিত হ’ল মানুহৰ িশ�ক,েসিৱকা,ৰ�ক আৰ� ে�হময়ী জননী �কিতেয়। মানুহক েকিতয়াও �তাৰণা নকেৰ। �কিতেয় মানুহ তথা জীৱকলক িনজৰ স�ানৰ দেৰ লালন-পালন কেৰ। �েয়াজন সােপে� �কিতেয় মনুষ্যক ৈনিতকতাৰ পাঠ পঢ়ায়। �কিতৰ অকি�ম মৰম-ভালেপাৱাৰ পিৰে�ি�তত অিমত কিব ৱডর্ছৱথর্ৰ �কিতৰ �িত আিছল িনেভর্জাল আনুগত্য। েৰামাি�ক কিব গৰাকীৰ বােব অৱেশ্য �কিতৰ েসৗম্য,সমািহত ৰ�পেটা িযদেৰ আদৰিণয় েতেনদেৰ �কিতৰ িবধ�ংসী ৰ�পেটাও েতওঁৰ বােব পােঠয়। আনহােত �কিতৰ ৈসেত সৃি� েহাৱা একা�েবােধ কিবক পৰম ঐ�িৰক স�াৰ উপি�িতৰ �ান জ�ায়। েতওঁ গভীৰ অ�র্ঃদি�েৰ উপলি� কিৰিছল �ব�
Nature and the language of the sense
anchor of my purest thoughts , the nurse, The guide,the guardian of my heart and soul of all my mortal being . ”
Tinterns Abbey )
�ােণ ৰাজকীয়,অিভজাত ে�ণী সমাজখনৰ িবপৰীেত
দখদদর্শা, অভাৱ- অনাতেনেৰ িপ� সাধাৰণ ে�ণীৰ মানুহৰ জীৱনগাথাৰ �িতেহ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬০ অপাৰগ। িবধাতাৰ হাতৰ পুতলা �ৰ�প মানুেহ িৰপুসমূহৰ কৱলত পিৰ মােথান িনজৰ কমর্ কিৰ যায়। েসই কমর্ই েতওঁেলাকক েকান িদেশ ৈল যাব তাৰ িচ�া মানুহৰ মনৈল নােহ। িক� �কিতেয় �কত পথ �দশর্কৰ দেৰ মানৱজািতক িশকিন িদেয়। ইহ জীৱন তথা পৰ জীৱন যােত সুগম হয় তােৰা �ান �দান কেৰ। �কিতৰ লগত একা�েবাধৰ অিবহেন মানুেহ এই সু� অথচ �ৰ��পূণর্ কথােটা অনুধাৱন কিৰব েনাৱােৰ।ৱডর্ছৱেথর্ দখেবাধৰ মাজেতা জীৱনৰ চৰম সত্য অে�ষণ কিৰেছ। The Solitary Reeper,The Maid
,
ways - এেনেবাৰ কিবতাত কিব হ�দয়ৰ মানৱতাবাদৰ �িতধ�িন �িনবৈল েপাৱা যায়। ৱডর্ছৱথর্ আিছল সবর্সাধাৰণৰ কিব। ��পদী সািহত্যৰ দঢ়, কেঠাৰ ব�নৰ পৰা মু� হ’বৈল ব্যাকল ৈহ পৰা েৰামাি�ক কিবৰ
মেনােযাগ িদিছল। েসয়া
Lee ৰ িনিচনা দখীয়া, ৰ�� িচকাৰীজন হওক, Resolution and Independence ৰ দলিনত েজাক িবচৰা বুঢ়া মানুহজন ,The Solitary Reaper ৰ দাৱনীজনী অথবা She Dwelt Among the Untrodden Way শীষর্ক কিবতাৰ লুিচ নামৰ েছাৱালীজনীেয় নহওক িকয় ,এওঁেলাকৰ দেৰ সাধাৰণ মানুহৰ �িত আিছল কিবৰ হ�দয়ত মম�েবাধ আৰ� মানুহ িহচােপ মানুহক ভালেপাৱাৰ এক গভীৰ টান। ফলত উি�িখত কিবতাসমূহত েতওঁেলাকৰ সুখ-দখক সমােন �ীকিত িদয়াত কিবৰ মহানুভৱী িচ�ন অিত মেনা� ৰ�পত �কট ৈহেছ। উইিলয়াম ৱডর্ছৱথর্ েৰামাি�ক কাব্য আেন্দালনৰ েয এগৰাকী অ�ণীয় পুৰ�ষ আিছল তাৰ �মাণ পৰৱতর্ীকালৰ িব�সািহত্যৰ �চৰ েৰামাি�ক কিবসকলৰ কাব্যত পৰা তাৰ �ভােৱ �িতয়মান কেৰ। বা�ালী বা বাংলা গীিত -কিবতাত ৱডর্ছৱথর্ৰ �ভাৱ অপাৰ। আধুিনক বাংলা মানৱ েদহৰ �ণভং� ি�িত আৰ� আ�াৰ অমৰ�। েসেয় ৱডর্ছৱেথর্ �কিতৰ মাধ্যেমিদ েসই পৰম আধ্যাি�ক শি�ৰ ৈসেত িবলীন হ’বৈল উদ�ীৱ ৈহ পিৰিছল। কিবেয় িনেজ �ীকাৰ কিৰেছ-“ In
The
(
কিবৰ এই আি�ক অনুভিতৰ অপািথর্ৱ উপলি�ৰ সমল �দানকাৰী মূলেত হ’ল �কিত জগতৰ নানা উপাদান। কিব মেত �কিতৰ সাহায্য ব্যিতেৰেক মনুষ্য জািতৰ িশ�া অসম্পূণর্ ৈহ ৰ’ব। আনিক �কিতৰ অিবহেন মানৱৰ মহ� �াি�ও অস�ৱ। েৰামাি�ক কিব ৱডর্ছৱথর্ৰ এেন দি�ভ�ী উপিনষদৰ মহান ঋিষ - মুিনসকলকৰ জীৱনদশর্নৰ ৈসেত সাদশ্য পিৰলি�ত হয়। Odeঃ Intimations of Immortality , Tintern Abbey আিদ ভােলেকইটা কিবতাৰ মােজেৰ কিব মনৰ ৰহস্যবাদী সুৰ ধ�িনত ৈহেছ। উইিলয়াম ৱডর্ছৱথর্ �কিত কিব আিছল যিদও েতওঁৰ কিবতাত মানৱতাবাদৰ সুৰ িবদ্যমান। অথর্াৎ ৱডর্ছৱথর্ আিছল এজন মানৱদৰদী কিব। েতওঁ আিছল সাধাৰণ মানুহৰ সুখ-দখ ,িবৰহ-য�না হ�দয়�ম কিৰব পৰা এগৰাকী �ভাৱজাত কিব। েসেয়েহ েতওঁৰ কিবতাত �কিত বন্দনাৰ মাজেতা এক মানৱীয় সুৰ িচৰ�ৱাহমান, িয সুেৰ পাপী,তািপত মানৱা�াৰ অ�ৰত শাি�ৰ অমল ধাৰা েবাৱাবৈল স�ম ৈহেছ। ৱডর্ছৱথর্ এেন এজন কিব িয গৰাকীেয় অহৰহ �কিত আৰ� মানুহৰ সহাৱ�ানৰ কথা উদা� কে� ৈক ৈগেছ। কিবৰ মানসত বস্�বাদী িচ�াৰ অধীন মানৱজািতেয় �কিত জগতৰ উদাৰতাৰ কথা উপলি� কিৰবৈল অলেপা েচ�া নকেৰ। মানুেহ �কিতৰ উদাৰ দানসমূহৰ মূল্য িক তাক মূল্যায়ন কিৰবৈল
of Buttermere
Michoul,She Dwelt Among the Untrodden
দিলত,িনেষ্পিষত,িনঃিকন,
Simon
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬১ সকাহ মাধুিৰমা বড়া মূকবিধৰ েছাৱালী জনীেয় ৰ�ৰ খৰে�াতা নদী এখন েবাঁৱাই শাি�েৰ িচৰ িন�াক আেকাঁৱািল ল’েল। নেবৗেক িনজৰ ভােয়ক েটাৈল চাই িমিচিকয়াই হাঁিহেল লগেত দৰৱৰ িবল খনৰ টকা েকইটা হাতত �িজ িদেল। আিজ মই েৰাজা ৰািখম �িতভা গৈগ আিজ মই েৰাজা ৰািখম সঁচাৈক, আিজ েৰাজা ৰািখম হয় যিদ হওঁক আিজেয়ই, িহন্দ ইছলামৰ পিৱ� িমলন, হয় যিদ হওঁক, িব�- ঈদৰ এেকলেগ আ�ায়ন। ৰমজান মাহত চঙা িপঠা বহাগ িব�ত সু�াদ িমঠাই মাছ মাংসৰ কথাই নােহ িমলনৰ মিনকা�ন সম�য় িবলাম। আিজ মই েৰাজা ৰািখম। �িনম েকাৰাণৰ বাণী গাম ফকীৰৰ িজিকৰ ৈক যাম শ�ৰৰ �ণগান চান্দসাইৰ নাম ৈল ইিতহাস �নাম। আিজ মই েৰাজা ৰািখম। নদীৰ েসাঁতত উটুৱাই িদম ভগবান আ�াৰ দেয়াটা নাম েঢৗত উিট য’েতই ৰ’ব তােতই সািজ িদম পিৱ� মছিজদ নামঘৰ কীতর্ন েকাৰাণ। আিজ মই েৰাজা ৰািখম। সঁচাৈকেয়, আিজ মই েৰাজা ৰািখম। �িনম েকাৰাণৰ বাণী/গাম ফকীৰৰ িজিকৰ ৈক যাম শ�ৰৰ �ণগান/চান্দসাইৰ নাম ৈল ইিতহাস �নাম। কাব্যৰ �থম কিব ৰ�লাল বেন্দাপাধ্যায়, মধুসূদন দ�, েহমচ� বেন্দাপাধ্যায়ৰ ৰচনাত ৱডর্ছৱথর্ৰ �ভাৱ পিৰেছ। পৰৱতর্ীকালত িবহাৰীলাল চ�ৱতর্ীৰ েনত�ত বাংলা গীিত-কাব্যৰ জয়যা�া আৰ� েহাৱাৰ সময়ত েসইকালৰ কিবসকলৰ কিবতােটা অিমত কিব গৰাকীৰ �ভাৱ পিৰলি�ত হয়। িবহাৰীলালৰ “ স�ীত শতক”, “ িনসগর্ সন্দশর্ন”, “সাৰদাম�ল ” �ভিত কাব্যকিতত ৱডর্ছৱথর্ৰ �ভাৱ অত্য� ব্যাপক। ৰবী�নােথ েতওঁৰ কাব্য-জীৱনত ৱডর্ছৱথর্ৰ �াৰা গভীৰভােৱ �ভাৱাি�ত ৈহিছল। িবেশষৈক ‘�কিতৰ ৈস েত মা ন ৱা �া ৰ এ কা � েবা ধ’ - এই মতাদশর্ৰ �াৰা �ভািৱত ৈহ িব�কিবেয় ৰচনা কিৰিছল ‘বসু�ৰা’, ‘সমুে�ৰ �িত’, ‘েযেত নািহ িদব’ �ভিত অসংখ্য কিবতা। অসমীয়া সািহত্যৰ অেনক কিবৰ কিবতাত ৱডর্ছৱথর্ৰ �ভাৱ েদিখবৈল েপাৱা যায়। চ�কমাৰ আগৰৱালা, ৰঘুনাথ েচৗধুৰীৰ নাম এই ে��ত �াসংিগক। সবর্েশষত ইংৰাজী সািহত্যৰ েৰামাি�ক যুগেটা ঘাইৈক কিবতাৰ বােবই িবখ্যাত আৰ� এই �ৰৰ �থম গৰাকী েহাতা িহচােপ উইিলয়াম ৱডর্ছৱথর্ৰ নাম ল’েল িন�য় অত্যি� কৰা নহ’ব। ক িব তা অণু গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬২ ক িব তা ৰ’দ অহা বাটত েজানাক নািমব ছািকল আহেমদ উপিজ পুৱােতই কািচয়ঁলী ৰ’দ জােক আিহ েমাৰ আগ চতালত পিৰ েফঁকিৰ েফঁকিৰ কািন্দ থকা েদিখ ফাঁক েহাৱা েজােলাঙােৰ জিম চােলাঁ শূণ্যতাৈল..... খুব স�ৱঃ েতিতয়া েমাৰ বুকৰ িঠক সুমাজৈল এেমাকৰা জীয়া েপাহৰ ৈল আিহিছল েজানাকী। িহমেচঁচা জাৰত থৰথৰ কিৰ কিপ আিছল তাইৰ উচ্ছংখল চিলটািৰ। উ�াৱল েহাৱা েহয়াৰ কি�চনাৰ এটা েফৰেফিৰয়া েকঁচা েগা� এটা আিহ েমাৰ নাকত লািগিছলিহ আসঃ অলখমুখিনত েহঙলীিবিৰণাবৰণ। কথাৰ পাকত চাকৈনয়া মৰম েবাৰ বািঢ় আিহিছল �মশঃ পুৱালী বতাহ জাক অহাৰ পৰত েতওঁ েমাৰ বুকেয়িদ আেকৗ উজাই আিহিছল লােহ লােহ... আকাশৰ বুকেৱিদ নািম আিহিছল পাৰ ভািঙ ওপচাই েপেলাৱা মনমাজলীৰ মৰমেবাৰ। ওঁঠৰ সলকিন আৰ� চকৰেমৰপাকত ৈহ পিৰিছেলাঁ দেয়া উ�না। ঘমর্া� ঘামত জৰ�িল জপুিৰ ৈহ পিৰিছেলাঁ িদশহাৰা। সেপানৰ পিৰসীমািধ বগাই বগাই েযিতয়া অৱেচতন মনৈল েচতনা ঘূিৰ আিহিছল েতিতয়া গম পােলাঁ েয স�ৱতঃ েসইয়া, ��নীল েসউজীয়াৰ উশাহ নািছল, নীলাময় সাগৰৰ চ�লা েঢৗৰ উিমর্মালা েহ। আধৰ�ৱা তনু� বিনক্য িনশাৰ অ�কাৰ িন�� পৃিথৱী েকাঠােটা এ�াৰ, মােজ মােজ দই এক েজানাকী পৰ�ৱাই উিৰ আিহ গাত পিৰেছ, িখিৰকীখন আধােখালা আধা জেপাৱা, ব� কিৰব যাওঁেত িফৰিফিৰয়া বতাহজাক েসামাই আিহেছ। িখিৰকীখন সম্পূণর্ৈক খুিলব েচ�া কিৰেছা িক� পৰা নাই,এফােল ভািঙ আেছ! েমাৰ জীৱনেটাৰ দেৰ ইেয়া আধৰ�ৱা! আকাশৈল চাইেছা েজানাক আতঁিৰ ডাৱেৰ অহা েযাৱা কিৰেছ.. হয়েটা বৰষুণজাক নািম আিহব , আেৱগৰ েন িবষাদৰ নাজােনা..! আিজেচান েধেৰকিনৰ শ�ত েমাৰ বুকখন কিপঁ উঠা নাই, আিজেচান িবজিলৰ িজিলকিন েমাৰ দচকেয় চাব েখাজা নাই, মােজ মােজ ফলৰ সুগি� ভািহঁ আিহেছ, অেহা! মই অশাি� পাইেছা,এিতয়া ভাল ব�েবাৰ েমাৰ পছন্দ নহয়.. িচগােৰটেতা �লাই ল’েলা িকবা আেপান আেপান লািগেছ েবয়া ব�েৰা এক সুকীয়া মাদকতা আেছ, িদয়াচলাইৰ েপেকটেতা হাতত ৈল ভািবেছা �লাই িদও েনিক আেৱগেবাৰ? েন �লাই িদও িনজেক?
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬৩ ঈ�ৰৰ চকেলা চাই ( ��াৰ িশ�া�ৰ� ড০ ি�েপ� কমাৰ অিধকাৰী ছাৰৰ চৰণৈল উৎসিগর্ত) আ�ল হািনফ খান ছাৰৰ �িতেটা কথা �িতেটা িচ�াৰ ঘাই িশপাডাল ভাৰতীয় দশর্নৰ লগত গভীৰভােৱ সম্পৃ�। তদপিৰ �াচ্যত� স�ে� ছাৰৰ ধাৰণাক েকােনিদেন নুই কিৰব েনাৱািৰ। ছাৰৰ েসই হাস্যি�� মুখেটা আৰ� অতলনীয় ব্যি��ই এক সুগভীৰ ছাপ ব�ৱােল বুকত। বৰ আেৱিগক ৈহ িসিদনা ৈকিছেলাঁ - ‘কবীৰা সদ�ৰ� িমেলয়া িমিট জনম মৰণ কী পীৰ।’ পি�মৰ িপেন মাৰ েযাৱা েবিলৰ েপাহৰত লােহ লােহ বুৰ গ’ল েমাৰ সম� স�া। ছােৰ উচ্চাৰণ কৰা বাক্যেকইটা বুকত েতিতয়াও বািজ আিছল ‘িযমান উদাৰ হ’বা িসমান সুখ বািঢ়ব.’ ‘�ৰ� মূলিমদং শা�ং �ৰ�মূলিমদং জগৎ। �ৰ�েৰব পৰং �� �ৰ�েৰব িশব: �য়ম্।। �ৰ�যস্য় বশীভেতা েদবা�ং �ণমি� চ । অিপ ব্যািধগলৎপাদ ��ালনজলং যিদ। িপেবদমৃতভােবন য: স েদবীপুবং �েজ।।’ - েযািগনীত�ম্ �ৰ� শ�েটা িবেশষ তাৎপযর্্যপূণর্। েদাহা সািহত্যত আেছ ‘�’ মােন অ�কাৰ ‘ৰ�’ মােন েপাহৰ। অথর্াৎ অ�কাৰ দৰ কিৰ েপাহৰ �কট কৰাজেন �ৰ�। নাজােনা িকয়বা িক� েযিতয়াই �ৰ� শ�েটাৰ তাৎপযর্্য িবচািৰব যাওঁ েতিতয়াই ��াৰ িশ�া�ৰ� ড০ ি�েপ�কমাৰ অিধকাৰী ছাৰৰ হাস্যি�� মুখেটা চকৰ পতাত ভা�ৰ ৈহ উেঠ। ২০২১ চনৰ ২৫ অে�াবৰৰ িদনা েসামবােৰ �থমবাৰ ছােৰ আমাৰ �াচ লয়। আধােখালা িখিৰকীৰ মােজেৰ িবচ্ছিৰত এেচেৰঙা েপাহৰ েমাৰ মুখত আৰ� বুকত দপুৰীয়াৰ এক উদাসীন সুৰ। িসিদনা ছাৰৰ ব্যি�� ওচৰৰ পৰা উপলি� কৰাৰ সুেযাগ পাইিছেলাঁ। �াচৰ আৰ�ণীেত ছােৰ উচ্চাৰণ কৰা িকছ বাক্য আিজও মগজত অনুিৰত ৈহ থােক‘িযমান উদাৰ হ’বা িসমান সুখ বািঢ়ব। িযমান সংকীণর্ হ’বা িসমান দখ বািঢ়ব। ধন সম্পি�ত সুখ শাি� নাই। সুখ মানুহৰ িভতৰত থােক।’ িসিদনা পযর্ায়�েম চিলল ভাষািব�ান আৰ� পৃিথৱীৰ িবিভ� ভাষাৰ আেলাচনা। ছােৰ েবাডর্ত এটাৰ িপছত এটা শ� িলিখ তাৰ উৎপি� আৰ� িবকাশ আিদ েদখুৱাব ধিৰেল। েমাক িবেশষভােৱ আকিষর্ত কিৰিছল ‘েশৱািল’ শ�েটাৰ স�ে� ছাৰৰ িচ�া। ছােৰ ‘েশৱািল’ শ�েটা ‘েশৱালী’ বুিল িলিখবৈল ৈক তাৰ এক যুি�িন� কাৰণ দশর্াই। ভাষাৰ আেলাচনাত েতেখত িবেশষৈক �ৰ�� অনুভৱ
েদখুৱাইেছ। ��খনৰ আৰ�ণীেত েমিধেয় িলিখেছ -- ‘ ..It is a branch of the living speech of India springing from the same source from which Sanskrit itself sprang up when it first assumed its literary Independence. Like Hindustani Assamese is vedic or pre vedic Sanskrit in a new form although it has greatly assimilated various other elements into its body notably of the Bodo group of the Tibetan - Burman family ’) িসিদনা েতেনদেৰই চিলল আেলাচনা। ভাষািবদ, কিবৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬৪ িদিছল কািলৰাম েমিধৰ ‘Assamese grammar and the origin
language’ৰ ওপৰত। ( পৰৱর্তী িদনত মই ��খন অধ্যয়ন কিৰ যেথ� তি� পাওঁ। েমিধেয় সং�তীয়া যুগেত অসমত আযর্��জনৰ স�াৱনা
উপিৰও মই ছাৰৰ ব্যি��ত এক গভীৰ আধ্যাি�ক স�াৰ উপিস্হিত ল�্য কিৰিছেলাঁ। ছাৰৰ �িতেটা কথা �িতেটা িচ�াৰ ঘাই িশপাডাল ভাৰতীয় দশর্নৰ লগত গভীৰভােৱ সম্পৃ�। তদপিৰ �াচ্যত� স�ে� ছাৰৰ ধাৰণাক েকােনিদেন নুই কিৰব েনাৱািৰ। ছাৰৰ েসই হাস্যি�� মুখেটা আৰ� অতলনীয় ব্যি��ই এক সুগভীৰ ছাপ ব�ৱােল বুকত। বৰ আেৱিগক ৈহ িসিদনা ৈকিছেলা -‘কবীৰা সদ�ৰ� িমেলয়া িমিট জনম মৰণ কী পীৰ।’ পি�মৰ িপেন মাৰ েযাৱা েবিলৰ েপাহৰত লােহ লােহ বুৰ গ’ল েমাৰ সম� স�া। ছােৰ উচ্চাৰণ কৰা বাক্যেকইটা বুকত েতিতয়াও বািজ আিছল ‘ িযমান উদাৰ হ’বা, িসমান সুখ বািঢ়ব।’ ইয়াৰ পূেবর্ দই এটা অনু�ানত ছাৰক লগ পাইিছেলাঁ। ২০১৯ ত অনু�ান এখনত ছােৰ �ফ� দ� েগা�ামীৰ সািহত্য কমর্ স��ীয় এক গভীৰ পাি�ত্যপূণর্ ব�ব্য আগবঢ়ায়। ছাৰৰ েসই ব�ব্য �িন আিম ম�মু� ৈহ পিৰিছেলাঁ। ২০২১ চনত শংকৰেদৱৰ দশর্ন আৰ� জীৱন সম্পিকর্ত অনু�ান এটাত ছােৰ আৰ�ণীৰ ভাষণ �দান কেৰ। েসই ভাষণৰ গা�ীযর্তা ছাৰৰ �চৰ অধ্যয়নশীলতােৰ পিৰচয়। কেলজীয়া িদনেত ছােৰ ড০ সুনীিত কমাৰ চ্�পাধ্যায়ৰ ‘The origin and
Bengali
‘Sir Edward gait ৰ’ A History of Assam’ আিদ দেৰ অজ� মহামূল্যবান পুিথ অধ্যয়ন কিৰ ভাষা িব�ানৰ এক েমৗিলক হাতপুিথ ৰচনা কেৰ। ছাৰৰ �িতেটা কথাৰ আৰঁত েসই ��কীটজনক উপল� কিৰব পািৰ। ছাৰ এফােল তাি�ক জিটলতাক গভীৰভােৱ অনুধাৱন কৰা ব্যি� আনিপেন এেকবােৰ সহজ সৰল জীৱনৰ পৃ�েপাষক ( simple living high thinking )। এিদন সম্পকর্ীয় বাইেদউ এগৰাকীেয় ৈকিছল‘ছােৰ স�খত বিহ থািকেল েতামাক েদৱতা এগৰাকীেহ বিহ থকা েযন লািগব। ‘কথাষাৰ
মই িসিদনা
সাধনাৰ
সদায় েদৱতা এগৰাকীৰ চিৰ�ক ভা�ৰ কিৰ েতােল। েদৱতা
িয ভােৱ েঢৗ েখিল যায় ছাৰ েযন েসই েঢৗৰ এক বা�ৱ মূিতর্। ২০২১ চনৰ ৩১ িডেচ�ৰৰ কথা। ধূিল বািল আৰ� সৰাপাতত েপাত েযাৱা বছৰৰ অি�ম িদনেটাত �ৰ�জনাৰ আশীবর্াদ লম বুিল ব�িদনৰ পৰা মনত এটা আশা পুিহ ৰািখিছেলাঁ। নতন বছৰেটা �ৰ�ৰ আশীবর্ােদেৰ আৰ� কৰাতৈক আৰ� উ�ম িক হব পােৰ। গামেচা এখন েবগত ভৰাই মই কেলজৈল গ’েলা। যথাসময়ত ছােৰ �াচ কিৰবৈল আিহল। িবপদ বািজল কথােটা উনুিকয়াবৈল। কাৰণ ছােৰ িশ�কতাক িনজৰ একা� দািয়� বুিল ভােব। তাৰ িবিনময়ত �শংসািদ িনিবচােৰ বা েতেনকৱা কৰােটাও পছন্দ নকেৰ। সংশয়ৰ েফ�ঁজাল ফািল এসময়ত গােমাচাখন উিলয়াই ক’ল- ‘ছাৰ আিজ বছৰৰ েশষ িদন। কািল নতন বছৰ। এই মধ্য�ণত আপুনাৰ চৰণ েসিৱ আশীবর্াদ ল’ব িবচােৰাঁ। যিদ আপুিন....’
of Assamese
development of
language
মমর্
�াচ কিৰ বুিজ পাইিছেলাঁ। ছাৰৰ নীৰৱ
মূিতর্
বুিলেল মনত
সময়ৰ অ�গিত লাৱণ্য নাথ �িবৰ ৈহেছ েখাজ কাড়ৰ দেৰ উিৰ ৈগেছ সময়ৰ েচকৰা জটাযুৰ দেৰ হাহাকাৰ িনঃশ� বতাহত ভাঁিহেছ কাতৰ অনুৰণ... েতওঁ ৈকিছল‘আগবঢ়া সময়ৰ স’েত জীৱনৰ বাটত িপছিল পিৰেলই েখাজৰ থাউনী নাপাবা...’ েকিতয়া েকেনৈক পাৰ হ’ল সময়ৰ েসাঁতত জীৱন পিৰ�মা ৰািখব েনাৱািৰেলাঁ ধিৰ এেকােক হাতত... সাম্�িতক সময়ৰ নীৰৱ মুহতর্ত সি�ত ঘূিৰেছ ক’ত যাওঁ ,িক কেৰাঁ উৱািদহ নাইেপাৱা ডােয়ৰীত িলিখেছাঁ মােথাঁ জীৱন নাটৰ উকা পৃ�া। েকিতয়া েকেনৈক /পাৰ হ’ল সময়ৰ /েসাঁতত জীৱন পিৰ�মা ৰািখব েনাৱািৰেলাঁ ধিৰ/ এেকােক হাতত... ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬৫ ছাৰৰ �স� বদন �ািণকেত সকেলা সংশয় েভিদ েমাক উৎসািহত কিৰেল। মই �েম গােমাচাখন ৈল আগবািঢ়েলাঁ। েসয়া জীৱনৰ এক অিব�ৰণীয় �ণ। �ৰ�জনাৰ চৰণ ধূিল স্পশর্ কিৰ এক অ�ত ধৰণৰ শাি� অনুভৱ কিৰিছেলাঁ। সকেলা িচ�া েবদনা েযন পলকেত সৰাপাতৰ িনিচনা বুকৰ পৰা সিৰ ছাৰৰ চৰণ ধূিলত িমিল গ’ল। িপছত এজন এজনৈক সহপাঠীসকল ছাৰৰ আশীবর্াদ লব ধৰাত চাওঁ ছাৰৰ দচক ভিৰ আিহেছ। েমাৰ হঠাৎ কবীৰৈল মনত পিৰ গ’ল। ধনী ধৰম দােস এিদন কবীৰক লগ কৰাত বৰ আেৱিগক ৈহ ৈকিছল ‘তমিৰ সুৰত ব�ত হম িঝেক’। িসিদনা ছাৰৰ অ��ও বুকৰ িভতৰত েসই বাৎসল্যময়ী �ৰ�ৰ িচ�ক আেকৗ এবাৰ আঁিক িদেল। লােহ লােহ দেটাপাল পানী চকেৱিদ ৈব ধূিলত িমিল গ’ল। �ৰ�জনাই িসিদনা আশীবর্াদ িদয়াৰ লগেত আেৱিগক ৈহ পিৰিছল ‘এিদন এই েবচেটাও শূন্য ৈহ থািকব।’ হঠাৎ বুকখন েমাচৰ খাই উিঠল। অিত সাধাৰণ অথচ লগ েনৰা এই সত্য ইমানিদন েযন উপলি�ৰ বািহৰত আিছল। আকি�কভােৱ কথাষাৰ েহাৱাত ব�েদিৰৈলেক িভতৰত িবি� থািকল। িপছত েসই অনুভৱক ৈল কিবতা এিট িলিখিছেলাঁ -হঠাৎ িসিদনা জলমল চকত আকাশৰ �িতিব� হতভ� এজাক পেছাৱা িদশহাৰা ৈহ ৰ’ল বুুকত পৃিথৱীৰ েমৰ�দ�ৰ অভাৱ বাৰ�ৈক বািজিছল হতাশ সময়ৰ হাতত িচকিমক িচকিমক মৰীিচকা িচিটকাই নদীৰ েঢৗেবাৰ উভিত েনােযাৱা হ’েল বটলত শামুকেবাৰক েসউজ কিৰ ৰািখব পৰা হ’েল মািটৰ তৰেপ তৰেপ হাড়- কংকালৰ েশলুৈৱ িবশাল আকাশৰ তিলত িনপাত িনঃশ� সভ্যতা। আদশর্ৰ এক অন্যন্যা মূিতর্ �ৰ�জনাই সদায় কয়‘েকােনা আ�াক দখ িনিদবা। িনজৰ শ��েৰা মংগল কামনা কিৰবা। ‘েসই আদশর্ েসই উৎস, �ৰ�জনাৰ েসই আশীবর্াদ সম� জীৱনেটাৰ বােব কাম্য। েতেখতৰ চৰণ �িৰ সামিৰেছা কবীৰৰ এিট েদাহােৰ -‘সধৰিত কাগজ কৰ� েলখিন সৱ বনৰায়। সাত সমু� কী মিস কেৰা �ৰ��ণ িলখা নাযায়।। ’ ক িব তা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬৬ ক িব তা মদ, িচগােৰট আৰ� ে�য়সীৰ কিবতা চন্দন তালুকদাৰ আিজকািল মেদেৰ ধুই থােকা েতামাৰ নামৰ িমছা ে�মৰ েমাৰ দাগী কিলজােটা। আৰ� িচগােৰটৰ েধাঁৱােৰ �লাই থােকা কিলজা টুকৰাত িলিখ েথাৱা েতামাৰ নামৰ �থম আখৰেটা। আমাৰ ে�মৰ সম্পকর্েটাত ধুমুহা ৈহ আিহিছলা আৰ� �িচ গ’লা, ভািঙ ৈথ গ’লা ে�মৰ সম্পকর্। এিতয়া মদ আৰ� িচগােৰটৰ লগেত সম্পকর্ গিঢ়েলাঁ অতীতৰ কথা েবাৰ পাহিৰব েচ�াত। েথৗিকবােথৗ মনগাগৰী গেণশ চ� কছাৰী আেঘাণৰ পকাধােন িৰিঙয়াই দাৱনী হাতৰ েহঙলীয়া কািচৰ িখলিখিলয়াত ৰ’দঘাই পথাৰৰ িচলা উৰ�ৱাই ৰংমন-ৰবাবেটঙাৰ মনউতলা যুিতত ধিষর্তা বতাহৰ উনমাদ সামিৰ ন-েখাৱাৰ উিকেৰ দখেকা েনওিচ। আদৰিণ েবিলৰ পুষ্পীতা ফল অ�িল ভৰাই ৰসাল ওঁঠৰ হাঁিহেৰ আকাশৰ কঙালীত খিৰকাজাঁই তৰা ফলাৰ আগেতই অমৰ হওক ভাল মানুহেবাৰ মেনাজ উৰাং ঘন অ�কাৰ উ�ৰিবহীন ৰহস্যময়তা ডাইনাচ’ৰৰ দেৰ লু� হ’ব েনিক মানুহেবাৰ? সেপানৰ িচিৰেয়িদ বগাই এিদন সেপানৰ েদশৈল গ’েলাঁ আশাবাদী শ�েবাৰ েশষ হ’ল ৈনিতকতা িবদায় মািগেল মানুহৰ মাজৰ পৰা। কত জংঘল ধ�ংসৰ িবিনময়ত চিলেছ েচাৰাং কাঠৰ সৰবৰাহ আইনক বুঢ়া আঙিল েদখুৱাই সমাজ আৰ� �কিতৰ িবশৃংখলতাত চেল কত
আৰত লুকাই থােক একাংশ ৰাজৈনিতক
িকছ নাম�লা ছা� েনতা আৰ� েকিতয়াবা সমাজ ৰ�কসকল। ধ�ংস হওক �কিত িবনাশ হওক পৃিথৱীৰ অটুট থাকক দালাল েকইজনৰ ঐক্যতা আৰ� গঢ়ক পবর্তসম সম্পি� িক� ভাল মানুহেবাৰ ভােলই থাকক অমৰ হওক ভাল মানুহেবাৰ। িচিঠৈল িনয়িতেয় েকিতয়া আেহ! নজনা ব�েতা জনাৰ েহঁপাহেত েথৗিকবােথৗ িহয়াৰ খলাবমা চবুৰী েকিতয়া আিহব েকান িদেশেৰ ধনাই বাৰ�ৈকেয় বুিৰেছ মন বাকিৰ েখৰকটা িযপােৰ তােত ধিৰ!
অৈনিতক কাযর্
েনতা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬৭ বােন েধাৱা েসাণালী পথাৰ দলাল বৰা েসউজ ধাননীখেন আিজ েসাণালী বৰণ ল’েল উপিচ পিৰল আিজ কষকৰ মন আনন্দত েসান �িটেৰ ন সাজ খাব, েমিলব এধািন নতন সেপানৰ জীয়া আেলাৰন। বােন ধুই িনয়াৰ পাছেতা েযন েসাণালী ৰ�প ধৰা পথাৰখন েদিখ গবর্ত �িল উেঠ �িতজন কষক মন এয়াইেতা সুখ দখৰ বে�ান চহা জীৱনৰ। অনুভৱ ফনু ভ�াচাযর্ হ�দয়ৰ শূন্যতা ৈল আকাশৈল উিৰ গ’ল মন শূন্যতা, আকাশ চবৰ মন খামুিচ ধিৰ ৰািখব পৰা নাই আকাশৰ শূন্যতা। িবলীন হ’ল হ�দয় শূন্যতাৰ শূণ্যতাত। মন েহৰাই গ’ল শূন্যতাত , পানীত ডিবব ধৰা জেন তণক সাৱিট ধেৰ বািচবৈল। আকাশত ভাঁিহ আেছাঁ ব�ত তণ ধিৰবৈল নাইকৰা েচ�া আকাশত ডবাৰ মন আৰ� েমাৰ স�া। বুকত হাত ৈথ উমান পােলাঁ হ�দয় উচিপেছ িনঃসংগতাত। সি�য়াৰ আকাশত ক’লা েমঘৰ মাজত হঠাৎ েহৰাল ক’ত েসই নীলা চৰাই জনী আকাশৰ শূন্যতাত মন উচেপ ব্যাকলতাত মন েযন ডিব গ’ল িবশাল শূন্যতাত। সকেলােতই আকাশ মূলঃ ৰােজশ েযাশী ভাবানুবাদঃ পূৰৱী তালুকদাৰ েকাৱা আৰ� �নাৰ মাজত িয দৰ� েসয়া এক আকাশ। মই হাঁেকাতাৰ পৰা আিন এটা কািমজ িপে�া আৰ� এখন আকাশত �েবশ কেৰাঁ মই েজাতাত দভিৰ থওঁ আৰ� এখন আকাশ েমাজাৰ দেৰ উিঠ আেহ েমাৰ দভিৰৈল েনইলকাটােৰেৰ েমাৰ নখ কােটা েতিতয়া আকাশৰ এটা টুকৰা কািট যায় এখন অিবভািজত চ�তাপ এই আকাশ িয নহয় ক’েৰা পৰাই আৰ� নহয় ক’েতা েশষ মই দৱাৰ খুিল িভতৰ েসামাওঁ িনজৰ ঘৰৰ আৰ� এখন আকাশত েসামাই পেৰা িচিৰ বগাওঁ আৰ� আকাশত ডিব �িচ যাওঁ আকাশ সবর্� এক অনু�েবশকাৰী অনুবাদ কিবতা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬৮ ধিৰ ৰািখবৈল মন ৈগেছ। মনৈল অহা েযাৱা কৰা িবিভ� ভাৱনাৰ েসাঁতেবােৰ েকিতয়াবা যিদ িবষ� কিৰ তিলেছ,েকিতয়াবা কিৰ তিলেছ উ�নাও।িদনেবাৰ ক'ব েনাৱাৰাৈক পাৰ ৈহ গ’ল। িঠক েযন ৰঙচঙীয়া পিখলা এিটৰ দেৰ। ধিৰ ৰািখবওেতা েনাৱািৰ। েচ�ৱাটচৰ বািল েবাৰৰ দেৰ মােথা সিৰেছেহ সিৰেছ। দশর্কৈহ নীৰেৱ চাই থকাৰ বােদ িকবা জােনা কিৰব পৰা ৈগেছ?’ মানুহজনীেয় আেপানমেন দােপান খনৰ সমুখত িথয় ৈহ ৰয়। ব�িদন িনজেক ত� ত� ৈক েচাৱাই নাই েতওঁ। তথািপ িয েকইটা লমহা এই ঠাই িখিনত ৰয়,ক’ব েনাৱাৰাৈক মনেটা এক িবষাদ আৰ� শংকাই চই যায়। আঙিলৰ ফােকেৰ িজৰ িজৰ ৈক িকবা এটা েযন সিৰ পেৰ। ব�তৰ বােব ঈষর্ণীয় েতওঁৰ জীৱন। ব�েত েতওঁক ৈকও েপলায় ‘অেপানােৰ ভাল। ভাল চাকিৰ কৰা এজন পিত িতিনটা সুন্দৰ ল’ৰা েছাৱালী,শা�- শ�েৰ ভৰা ঘৰ,মািট বাৰীও আেছ যেথ�। ইয়াতৈক িক লােগ? কপালত থািকেলেহ ইমান িখিন হয়।’ মানুহ জনীৰ ৈক িদবৈল মন যায়, ‘ভাল চাকিৰেটা েতওঁৰ েহ। েমাৰ নহয়। েমাৰ বয়সৰ িতেৰাতাই এটা বা দটা স�ান জ� িদ সামিৰেছ। েমাৰ িতিনটা। তাৰ অথর্ এইেটা নহয় েয েতওঁ েমাক ব�ত ভাল পায়। স�ানৰ েলেখেৰ মৰম িহচাপ কিৰব েনাৱািৰ। শা�- শ�ৰ মােন িপত -মাত নহয়। ধিৰ ল’বেহ পািৰ। অংকৰ এ� ধৰাৰ িনিচনা। িক� �কতেত নহয়। আৰ� সম্পি� মােন? সম্পি� মােন সুখ নহয়।’ েতওঁক এেকা কথাই েনােচােৱ আিজকািল। েকােনাবাই ভালেপাৱা েনােপাৱাৰ কথা ভািব থােকােতই েতওঁ েযন ব� িকবা িকিব েহৰ�ৱাই েপলােল। কােৰাবাৰ মনত স�ি� িদবৈল ৈগ িনজক েহৰ�ৱাই েপেলাৱাৰ আৰ� ইচ্ছা নাই। মানুহজনীৰ মেত িযজেন আেপানাক ভালপায়,িসজনৰ েহ মন জয় কিৰব পািৰ। িযজেন ভাল নাপায় , েতওঁৰ মন জয় কৰা আৰ� সাগৰ সাঁতিৰ পাৰ েহাৱা এেক কথা........ দােপানমতী নিন্দনী দাস ‘েহঁপাহ েবাৰ লােহ লােহ বািঢ়বৈল ধিৰেছ। িমঠাই ভাল েপাৱা িশ�িটেয় েশষৰ িখিন অিত সাৱধােন সাঁিচ ৰািখ অলপ অলপৈক েখাৱাত মেনােযাগ িদয়াৰ দেৰ সময় েবাৰেকা আলফেল গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৬৯ িক� েতওঁ নকয়। মানুেহ িযেহত েতওঁক সুখী বুিল ভািবেছ। ভািব থাকক।ঈষর্া কিৰেছ,কিৰ থাকক। েতওঁক এেকা কথাই েনােচােৱ আিজকািল। েকােনাবাই ভালেপাৱা েনােপাৱাৰ কথা ভািব থােকােতই েতওঁ েযন ব� িকবা িকিব েহৰ�ৱাই েপলােল। কােৰাবাৰ মনত স�ি� িদবৈল ৈগ িনজক েহৰ�ৱাই েপেলাৱাৰ আৰ� ইচ্ছা নাই। মানুহজনীৰ মেত িযজেন আেপানাক ভালপায়,িসজনৰ েহ মন জয় কিৰব পািৰ। িযজেন ভাল নাপায়, েতওঁৰ মন জয় কৰা আৰ� সাগৰ সাঁতিৰ পাৰ েহাৱা এেক কথা। েতেৱাঁ অিজকািল আনেবাৰৰ স�ি�ৰ সাগৰখনত সাঁতিৰবৈল এিৰ েপলাইেছ। তােতাৈক িনজৰ ভাৱনাৰ পুখুৰীেটােত িচলনী সাঁেতাৰ,িথয় সাঁেতাৰ িদবৈল আৰ� কিৰ িদেছ। কাৰণ,সময়ৰ গড়া খিহেছ। চকােবাৰৰ গিত তী� ৈহেছ। েসেয় িদেন িদেন েহঁপাহ বািঢ় আিহেছ। অকণমান জীয়াই থকাৰ েহঁপাহ। েকৱল জীয়াই থকােটােক জীয়াই থকা বুিল কয়েন? নকয়। দােপান খনৰ িসপাৰত থকা জনীেয় মাত িদেল ‘েতাক েয ইমান েবয়া েদখা ৈগেছ। চিলেবাৰৈল চা। েসৗৱা দই এডাল পিকব ধিৰেলই।’ ঃ হয় েনিক? পক ধিৰবই। দকিৰ হ’বৈল আৰ� দটা বছৰেহ।’ ঃ েগােৰাহা দটা েতেনই ফািট গ’ল।’ ঃ ি�চািৰন ঘঁিহবৈল সময় েনপাওঁ েয।’ ঃ েদহেটাত েয চিবর্ েসাপা জমাই ৈলছ িজম িচমৈলেতা যাব পাৰ।’ ঃ হাঃ হাঃ হাঃ। িদনেটাৰ েবিছভাগ সময় কাম কিৰেয় থােকা। আেকৗ িজম?’ মানুহজনীেয় মনত েপলােল িকমান েয ধুনীয়া আিছল েতওঁৰ দীঘল চিলিখিন! েকােনা িবেশষ য� েনােলাৱাৈক লহপহীয়া েহাৱা চিল িখিনেয় িপিঠখন �ৱাই থািকিছল। চিল িখিনৈল মানুহ জনেৰা কমখন আকষর্ণ আিছলেন বাৰ�? এবাৰ েয দডাল চিল খুিজ িন পঢ়া িকতাপৰ মাজত ৈথ িদিছল আৰ� েয ৈকিছল, ‘তিম ওচৰত নাথািকেলও েতামাৰ চিল দডালৰ ৈসেত কথা পািত সময় পাৰ কিৰব পািৰম।’ আৰ� এিতয়া? কঁকালৰ পৰা অলপ অলপ ৈক উিঠ ৈগ ৈগ চিল িখিন কা� পাইেছ। মােজ মােজ দই এডাল পকা চিলেয় অয� িখিন আৰ� িপছিল ৈগ থকা সময়ক েসাঁৱৰাই িদেছ। সংসাৰৰ দািয়�ৰ েহঁচাত েকিতয়াবা দই িতিন িদনৈল চিলৰ মাজত ফিণ খেনই েনােসােমাৱা ৈহ পিৰিছল। েতল দেৰেৰ কথা। পকাই মূৰৰ ওপৰত তিল েথাৱা চিল িখিন ৰািত গাৰ�ত েমিল িদেলেহ উশাহ পায়। ফলত েপান িচধা চিল িখিন েকিতয়া েয অ�ত ভাঁজ এটাৈল ৰ�পা�িৰত
ইত্যািদ। আিজ কািল েমাবাইলৰ যুগ েযিতয়া সুিবধা েলাৱাই ভাল। নহ’েল চািৰ আিল ৈল ওলাই েযাৱাৈল ব� িকবা িকিব িমলাব লগীয়া হ’ব। েকিতয়া যাব পািৰব তােৰা িঠকনা নাই।তাৰ উপিৰ িক িকিনেছ,িকয় িকিনেছ এইেবাৰ কােকা উ�ৰ িদয়ােৰা মানুহ জনীৰ ইচ্ছা নাই। সময় েবাৰ বণর্ হীন ৈহ ৈগ আেছ। সম্পূণর্ ৈক বৰণ হীন েহাৱাৰ আগেত অকণমান ধিৰ ৰখাৰ েচ�া মােথান কিৰ চাবৈল মানুহ জনীেয় িবচািৰেল। েযিতয়া সকেলা �াভািৱক ৈহ থােক তাত ৰহণ সনাৰ �েয়াজনীয়তা নাথােক,অ�াভািৱক এটাক �াভািৱক েযন েদখুৱাবৈল েকিতয়াবা ৰঙৰ সহায় েলাৱা হয়। আইনাখন �িত গৰাকী নাৰীৰ ি�য় ব� েহাৱাৰ লগেত ি�য় ব�ও। সঁচা বা�ৱীৰ দেৰ আইনা খেনেহ নাৰীক ৰ�প ৰঙৰ িবষেয় েসাঁৱৰাই িদেয়। লগেত ভাগ বেটাৱাৰা কেৰ সুখ আৰ� দখৰ।
হ’ল গেমই েপাৱা নগ’ল। মানুহ জনীেয় চিল িখিন িলিৰিক িবদািৰ চাই িকবা এটা ভািবেল আৰ� েমাবাইলেত অডর্াৰ িদেল-েহনা পাউদাৰ,আমলা পাউদাৰ,িশকাকাই
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭০ দােপান খনৰ সমুখত বিহ েৰাৱা মানুহ জনীৰ বােবও েসই সময়েত েতওঁৰ আইনা খেন এটা বাট কািট িদেয়। িঠক ছিবৰ দেৰ এিট বাট। এিট ধূিলময় আিল। দীঘলীয়া। আিলৰ দেয়া কােষ েকঞা বনৰ দিলছা। তােৰা দেয়া কােষ িকছ অ�েৰ অ�েৰ আঁহত, পমা,েকাৰাচ আিদ গছৰ শাৰী। েসই গছ েবাৰৰ মােজেৰ েদখা যায় েসৗ দৰিণৰ পাতল নীলা সৰ� সৰ� কমর্শালাত েতামাৰ ে�� িখিন িদবৰ বােব,কািবর্ আংলং েযাৱাৰ আগেত অলপ িৰলা� ৈহ েলাৱা। ঃ কাইৈল ৰিববাৰ নহয় জােনা? ঃ হয়। ঃআচলেত িক জানা অনু? অংিকতাক প�েব যাব িনিদয়াৰ কাৰণ কািবর্ আংলংত ঘটা Mob Lynching ৰ দঘর্টনােটা এটা মা� অজহাত! এটা দঘর্টনাৰ কাৰেণ এখন ঠাইক েদাষােৰাপ কৰােটা উিচত নহয়! প�ৱৰ েমইন সমস্যা অংিকতাৰ লগত েযাৱা েডকা অধ্যাপক িবপুল দৱৰা! অথর্নীিত �ৰ� িবষয় হ’েলও মেনািব�ান নপঢ়া নহয় অনুৰাধাই,ঐিচ্ছক িবষয় িহচােব। তথািপও আিজ িবফল তাই। তাইৰ মনেতােৱ ক’েল...... ‘বুিজব েনাৱািৰেলা েতামাক....ৰি�ম!ধৰা িনিদলা তিম!’ সিপর্ল ৰা�ােটােৰ দেয়াখন হাত ি�েয়িৰঙত ৈথ একা� মেন গাড়ী চলাই েযাৱা তাইৰ মানুহজনৈল চােল অনুৰাধাই। তাইৰ চাৱিনক সহাঁিৰ জনাই িমিচিকয়াই হাঁিহেল ৰি�েমও। তাৰ হাঁিহিটেয় েযন বুজাই িদেল তাইক........."িচ�া নকিৰবা। লগত সদায় আেছাঁ। েতামাৰ ছাঁ ৈহ’। পাহাৰৰ লািন। ধূিলময় বাটিটেৰ মানুহজনী ৈগ থােক।িকছদৰ ৈগ বাওঁহােত থকা পথাৰ খনৈল নািম যায়।নৰাৰ মােজেৰ বাট বুিল পথাৰ খনৰ মাজেত শাৰী শাৰীৈক থকা জনা নজনা গছ েবাৰৰ তেল তেল মানুহ জনী ঘূিৰ ফেৰৈগ। গছেবাৰৰ ছাঁত, বাহিনৰ তলত,েজােপাহােবাৰৰ আঁৰত মানুহ জনীেয় িনজৰ ৈশশৱৰ পদ িচ� েবাৰ িবচািৰ ফেৰ। ....৭১ পৃ�াত চাওক সাঁচতীয়া মৰম েমাৰ আছতীয়া েতামাৈল ৫৮ পৃ�াৰ পৰা.................. কেলেজ আেয়াজন কৰা আেলাচনা চ� বা কমর্শালা িবলাকত েহেড েমাক পিঠয়াই।এইবাৰ িক ভািব জােনা েহেড অংিকতা আৰ� িবপুল দৱৰাক পিঠয়াইম বুিল ভািবিছল।অংিকতা নাযায়। ঃ িকয়? ঃ প�েব যাব িনিদেয়। কািবর্আংলং সম্পেকর্ প�েব অংিকতাক �েনাৱা সকেলা িববৰিৰ, ৰি�মৰ �িতি�য়া জািনবৈল তাৰ মুখৈল চাই থািকল অনুৰাধা। চপ চাপ ৰি�মৰ �িতি�য়াহীন মুখ। েদিখ িনৰাশ হ’ল অনুৰাধা। ‘েহডক কাইৈল িক অজহাত েদখুৱাম কািবর্ আংলং েনােযাৱাৰ। আগেত ভাত বনাও িপছত ভািবম।’ �ৰমুৰৈক বহাৰ পৰা উিঠল ৰি�ম ঃ অনু ওেলাৱা। ঃ ক’ৈল? ঃ েসাণাপুৰ,Resort Beach Fire. ঃ এিতয়া! ঃ নহ’েল েকিতয়া? �ত্যািহক ৰ�িটন আৰ� েনা িকমান ফ’েলা কিৰবা?
উ�লতাই সূযর্ৰ েপাহৰৰ দেৰ চক মুিদবৈল বাধ্য নকেৰ। বৰ� েজানৰ েপাহৰৰ দেৰ বাট বুিলবৈল সুিবধা কিৰ িদেয়। েতেন এক ৰ�প। েতেনকৱা ৰ�প এিট �িত গৰাকী নাৰীৰ থকােটা ভাল। িনজৰ বােবই ভাল। িনজৰ িভতৰৰ ৰ�পেটা বািহৰৈল অিনবেহ লােগ। িনজৰ উ�ল ৰ�পেটা ক�নাৈল অহাৰ লেগ লেগ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭১ এই েযন েদখা যায়। এই েযন েদখা যায়। আেকৗ েহৰাই যায়। ইফােল লােহ লােহ েবিল ডব যায়। পি�মৰ আকাশ ৈহ পেৰ ৰাঙলী। ৰাঙলী ৰং েবােৰ েসােণাৱালী ৰ�েপাৱালী ৰঙৰ পািৰ িদয়া আঁচল িপি� লয়। লােহ লােহ ৰঙ েবােৰা নাইিকয়া ৈহ পেৰ। তাৰ ঠাইত ওলায় কাঁিচ েজান। লগত এিট দিট অগণন তৰা। এটা িবশাল বুটা বচা ছািতৰ তলত মানুহজনী বিহ থােক।তৰাৰ থুপ েবাৰৰ মাজত সৰ�কালৰ েসই সাধু কথাৰ সাত ভাই,বুঢ়া বুঢ়ী িবচািৰ থােকােত কােৰাবাৰ মাতত েতওঁৰ ত�য়তা ভােঙ। েযাৱা বােটেৰ ততাৈতয়াৈক উভিত আিহ মানুহ জনী পুনৰাই দােপানৰ ইপাৰ পায়িহ। ভং�ৰ জীৱনৰ ৰঙীন কাঁচ টুকৰা মানুহ জনীেয় েজপত ভৰাই লয়। সময় ৈগ আেছ। মানুহ জনী সচিকত হয়। অকণমান জীয়াই থকাৰ েহঁপাহ জােগ। সৰ�েত েপৗনঃ েপৗিনক অংক কৰাৰ সময়ত মােথা এটা কথাই মনৈল আিহিছল মানুহ জনীৰ েয অংকেটা িমিল িকয় নাযায়? অংকেটাৰ ভাগেশষ ৈৰ েনােযাৱা কিৰবৈল বােৰ বােৰ কিৰ চাইিছল। েসই এেকই েপৗনঃ েপৗিনকতাই বা�িৱক জীৱনেতা ি�য়া কৰা পিৰলি�ত েহাৱাত িবৰি�ত েভােগ মানুহ গৰাকী। এেকটা বৃ�ৰ িভতৰেত ঘূিৰ থকাৰ পৰা পিৰ�াণ িবচািৰ িনজৰ মনেটাক েডউকা িপ�াই িদেয়। েসই েডউকাই েতওঁক পাৰৈহ েযাৱা কািলেবাৰমাজৈল ফৰাবৈল ৈল যায়। িক� েযাৱা েবাৰৰ মাজত ঘুমুর্িতয়াই ফেৰােত কাইৈল েবাৰৰ কথা মনত পেৰ। কাইৈলৰ কথা ভািব েতওঁ আেকৗ েডউকা েযাৰ খুিল েপলায়। তাৰ িপছত েতওঁ েতওঁৰ আিজেটােক চ�ািলবৈল লািগ পেৰ। এই আিজ েবােৰ এিদন কািল ৈহ পিৰব। েতিতয়া েতওঁৰ অনুভৱ হয় েয েতওঁৰ আিজ েবাৰ লােহ লােহ উৱিল যাবৈল ধিৰেছ। মানুহজনীেয় িনিবচােৰ েয িযদেৰ েতওঁৰ কািল েবাৰ বুকৰ মাজত িচকণ বাখৰৰ দেৰ সজাই ৰািখেছ িঠক েতেনদেৰ আিজ েবাৰ েখালা কিটৰ টুকৰা িহচােপ ভিৱষ্যেত িচি�ত হওক।মানুহ জনীেয় এয়া েকিতয়াও িনিবচােৰ। েসেয় েতওঁ তৎপৰ হয়। আিজ িখিনক অলপ সজীৱ কিৰবৈল। �থমেত েতওঁ িনজৰ পৰাই আৰ� কিৰব িবচািৰেল। িনজত ৈক ব� আৰ� শ�� অইন েকােনা নাই। মানুহ জনী িনেজ িনজৰ ব� হ’ব িবচােৰ।দচক ব� কিৰ মানুহজনীেয় মনৰ আইনা খনত িনজেক চােল।িবিভ� ৰ�প েতওঁৰ। ন কইনা,ন েবৗ,মাত,প�ী, েবাৱাৰী,গৃিহনী,বৰ মা খুড়ী মা,মামী মািলকনী....। িকমান েয ৰ�প। েসই েবাৰৰ উপিৰও েতওঁৰ িনজা ৰ�প এিট আেছ। থকােটা �েয়াজনীয়। বা�নীয়। ধীৰ,ি�ৰ
এিট ৰ�প।
ৰ�প।যাৰ
মানুহজনীৰ এেনকৱা লািগল েযন
ভািগ চৰমাৰ ৈহ গ’ল। ব� ৈহ থকা পানীৰ েসাঁত এটা েখাল খাই গ’ল। েলটাৰ িভতৰৰ পৰা পিখলা এিট ওলাই মুকিল আকাশৈল উিৰ �িচ গ’ল। মানুহজনীেয় এিট �ি�ৰ িন�াস এিৰেল আৰ� িনজেক নতন ৈক চাবৰ বােব সাজ হ’ল। মানুহজনীেয় দােপানখনত িজিলিক উঠা িনজেৰ �িতিব�েটাৈল চােল। দােপানখনত ধূিলৰ তৰপ এটা বহা েযন লািগল। কােপাৰ এখন আিন েসইখন মিচ িদয়াৰ লেগ লেগ মানুহজনীেয় িনজেক অিধক স্প� ৰ�পত িনজেক েদিখবৈল পােল। েছহঃ! েকােনাবাই ে�িছং েটবুল খন ইমান অপিৰপািত ৈক ৰােখ েন? িনজৰ ওপৰেত েতওঁৰ খং উিঠল। �ােয় সামান্য ময়ছাৰাইজােৰেৰ কাম চলাই িদয়া মানুহজনীেয় ি��াৰ, ট’নাৰ ,েড �ীম ,নাইট �ীম আিদৰ বটলেবাৰ িথয় কিৰ থেল। িকছমান
,স�িতভ
উ�ল এিট
েখালা এটা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭২ নঘহাৈকেয় এ�পায়াডর্ েহাৱা েদিখ েতওঁৰ মুেখেৰ ইচ ইচ ধৰণৰ শ� এিট বািহৰ ৈহ আিহল। িচতেভােলাঙা খাই পিৰ থকা কাজলৰ ি�ক ডাল উঠাই ৈল উকা দচকত এেনেয় বুলাই িদেল। কৰবাত েযন জিবন গােগর্ �ণ�ণাই উিঠল, ‘তিম দচকেত কাজল ল’েল.....।’ ৰ�মৰ বািহৰৰ পৰা শা� আইৰ মাত ভাঁিহ আিহল, ‘তৰা,িমি�েটা অলপ চলাই িদয়া েচান।’ চিলত লগাবৈল েতওঁ েজতকাপাত, জবা ফল আিদ েগাটাই
মানুহজনীেয় আইনাখনৈল চাই এক িবেশষ ভ�ীেৰ েচলাউৰী এটা দািঙ িদেল। অথর্াৎ বয়সীয়া মানুহজনীৰ যিদ িনজেক অকণমান ৰঙ সািনবৈল মন যায় েতে� মই িকয় েনাৱােৰা বা নকেৰা? েলঠািৰ িনিছগা কামৰ মাজেতা মানুহজনীৰ মগজেৱ এটা কথা ভািববৈল েনেৰ েয ঘৰখনৰ সকেলা মানুহ িনজকৈল ব্য�। আনিক িনজৰ পুৰ�ষজেনা। েতওঁৰ মা� এটাই ল�্য----কাম,কাম,কাম েকবল কাম। মানুহজনীেয় িবচােৰ অইন ব�তৰ দেৰ েতেৱা অকণমান মনৰ কথাৰ বুজ ল’বৈল য� কৰক। অকণমান কাষত বহক। এবাৰ হাতখন হাতৰ মাজত লওক। এবাৰ কপালত চমা এটা খাওক। কামৰ ভীৰত ক’ত েয েহৰাই যায় এই েকামল অনুভিত েবাৰ! অইন মানুেহ িযেবাৰ কথাৰ বােব ঘৰখনৰ মানুহ েকইজনক নৈথ �শংসা কেৰ,েসই কথা বা কাম েবােৰ মানুহ জনীক িবৰি�েৰ ভৰাই েতােল। মানুহজনীেয় েকােনা কামেক েনাৱােৰা বা নকেৰা বুিলও নকয়। কেৰ। েতেৱাঁ কিৰেয় থােক। িক� এেসাপামান অিনচ্ছা আৰ� িবৰি�েৰ েতওঁ েদহ আৰ� মন েচাঁচৰাই ৈল ফেৰ। ঘৰখনত খাদ্য বা েখাৱা-েলাৱাক েক� কিৰ এক আেয়াজন অনবৰেত চিল থােক। এই েযেন অইন মানুেহ িযদেৰ বছৰত িব�ৰ সময়ত িপঠা,লাড আিদ বনাবৈল বা খাবৈল-খুৱাবৈল েযা যা কেৰ মানুহ জনীৰ ঘৰখনত েতেনকৱা নহয়। েযিতয়াই েতিতয়াই বৰা চাউলৰ িপঠা,েযিতয়াই েতিতয়াই নািৰকল বা চাউলৰ �িৰৰ লাড,েযিতয়াই েতিতয়াই সান্দহৰ েখালা... েদিখ েদিখ মানুহজনীৰ আমিন লািগ আেহ। তদপিৰ কামেবাৰৰ িসংহ ভাগ দািয়� েতওঁৰ ওপৰেত পেৰ। মানুহজনীেয় েকইবািদনৈল এই আেয়াজন েবাৰৰ মাজত ডব ৈগ থােক। েচাতালখন সািৰবৈল ওেলাৱাৰ বািহেৰ ঘৰেটাৰ িভতৰেত েতওঁৰ সময় েবাৰ �িহ যাবৈল ধৰােটা েতওঁ অনুমান কেৰ। পূিণর্মাৰ েজানবাই জনী েভিন্টেলটেৰেৰ জিম চাই েসই েপাহৰত এবাৰ গা ধুবৈল মন েযাৱাৰ সময়েত েতওঁ ভকভকাই উতিলবৈল েলাৱা দাইলত েহতা ঘূৰাই থােক। কৰবাত েশৱািল ফলাৰ িহচাপ েতওঁ ৰােখ যিদও েসই েশৱািলৰ েসৗন্দযর্ িবচািৰ যাবৈল সময় উিলয়াবৈল েতওঁৰ সময় নহয়। বাৰা�াত বিহ বৰষুণৰ নৃত্য চাবৈল েহঁপাহ হয় যিদও ঘৰৰ ডাঙৰ সকেল(িযেয় েতওঁক মূৰৰ পৰা ভিৰৈল ল�্য কিৰ থােক) েতেনকৱা ভাল লগা ঠাইেবাৰ অথর্াৎ এবাৰ কপালত চমা এটা খাওক। কামৰ ভীৰত ক’ত েয েহৰাই যায় এই েকামল অনুভিত েবাৰ! অইন মানুেহ িযেবাৰ কথাৰ বােব ঘৰখনৰ মানুহ েকইজনক নৈথ �শংসা কেৰ,েসই কথা বা কাম েবােৰ মানুহ জনীক িবৰি�েৰ ভৰাই েতােল। মানুহজনীেয় েকােনা কামেক েনাৱােৰা বা নকেৰা বুিলও নকয়। কেৰ।েতেৱাঁ কিৰেয় থােক.....
ৈথিছল। পতাত িপিহবৈল টান পায় বােব েতওঁ খাটিন ধিৰেছ। লেগ লেগ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭৩ েলখা আহ�ান ঃ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ পৰৱতর্ী সংখ্যাৰ বােব েলখা িবচৰা ৈহেছ। ইচ্ছক েলখক-েলিখকা সকেল েতওঁেলাকৰ কিবতা,গ�,চিট গ�, �ব�, উপন্যাস, অণুগ�,অনুভৱ, অনুবাদ(কিবতা,গ�), কািহনী, েকিৰয়াৰ, �মণ কািহনী,েৰিচিপ আিদ েলখা তলৰ িঠকনাত ে�ৰম কিৰব পািৰব। আমাৰ সুিবধােথর্ েলখা সমূহ েহাৱাট্চ এপ নতবা ইেমইলত ডকেমন্ট অথবা ইউিনেকাডত টাইপ কিৰ পিঠয়াব। ফেটা মািৰ,িপ.িড.এফ আৰ� িপ.এম.িড ফাইল কিৰ পিঠয়ােল �হণ কৰা নহয়। েলখা ে�ৰণৰ িঠকনা ঃ েহাৱাট্চএপ- ৬০০১২৩১৪৫২ আৰ� ৯৩৬৫১৩৪৭৯৬ নতবা ইেমইলঃ ramdhenuassam8@gmail.com েলখা ে�ৰণৰ অি�মদ িদন �িত মাহৰ ২০ তািৰখ। িবঃ�ঃ েলখা সমূহ চিট েহাৱােটা বা�নীয়। েচাতাল,বাৰা�া আিদ অিধ�হণ কিৰ ৰােখ বােব মানুহজনীেয় েসই িমঠা আেমজ েবাৰ ল’বৈল ব্যথর্ হয়। লাড-িপঠাৰ েটমােবাৰ খুিল তােৰ এটা মুখত িদবৈল েতওঁৰ অ�ত খং আৰ� িবৰি� িমি�ত অনুভৱ এিট উজাই আেহ। মনেত েভাৰেভাৰাই ক’য়---থাকক। নাখাওঁ। বাকী েবাৰেৰ িজভা জৰ পৰক। উপায়হীন মানুহজনীেয় আধুিনক সভ্যতাৰ অৱদান েমাবাইলেটা খুচিৰ থােক। ‘েহৰা,আিজকািল তিম বৰৈক েসইডালেত ব্য� থাকা।"’ িটিঙচৈক খং এটা মানুহজনীেৰা উিঠ আেহ। ৰা�নীঘৰৰ ে�বত হাত ৈথ েতওঁ উ�ৰ িদেয়, ‘েকেলই? েমােকা অলপ এ�াৰেটইনেম� নালােগ েনিক?’ মানুহজনীৰ পৰা আশা নকৰা উ�ৰ পাই িসজনা মেন মেন থােক। মানুহজনীেয় বািহৰৰ জগত খনৰ িভতৰৈল েসামাই েযাৱাৰ েচ�া কিৰ থােক। েফচবুকত সহেজ েতওঁ অডর্াৰ কেৰ--িকছমান পুিথৰ। নতন-পুৰিণ,খ্যাত-কমখ্যাত েলখকৰ মেনাজগতত েতওঁ িবচৰণ কিৰ েতওঁেলাকৰ অিভ�তাৰ �াৰা িনজেক সমৃ� কিৰব িবচােৰ। মানুহজনীেয় েপাহৰৰ স�ান কেৰ। উদৰৰ িচ�াৰ লগেত মগজৰ িচ�াও েয অিতৈক জৰ�ৰী েসই কথা েতওঁ পেল পেল অনুভৱ কেৰ। মানুহজনী আগবােঢ়। িক তা প েবাৰ আেহ। িকতাপৰ েটােপালােবাৰ েদিখ েকইহািলমান চকত �� েবাধকৰ উদয় হয়। মানুহজনীেয় ডােকাৱালৰ পৰা এেনকৱা এক অিভব্যি�েৰ েটােপালােবাৰ ৈল িভতৰ েসামায় েযন বুজাই ৈথ যায়,‘বান্দেৰ নািৰকলৰ মূল্য ক’ত বুিজিব?’ িনজৰ শৰীৰ আৰ� মনেটাক ভাল পাবৈল আৰ� কৰা মানুহজনীেয় ঘৰখনত িনজৰ অি��ৰ িবষেয় পুনৰাই িচ�া কিৰবৈল আৰ� কেৰ। অতিদেন সকেলােৱ িয কয় তােত হয়ভৰ িদয়া মানুহজনীেয় উিচত সময়ত �� েসাধা নাইবা অদৰকাৰী বুিল ভবা কথাত উ�ৰ িদবৈল ‘ও’ বা ‘আ’ এই দটা ব্যৱহাৰ কিৰবৈল অভ্যাস কেৰ। লােহ লােহ আয়�ও কেৰ। িনজৰ িবচাৰ বুি�েৰ কােৰা অপকাৰ
দােপান খনৰ স�খৈল আিহ েতওঁ িথয় হয়--েপানৈক। হািল থািকেল সকেলােক ঘঁিপয়ায়। মানুহ হওক বা গছ-- সকেলােক কািট বগৰাই িদয়া মানুহৰ অভাৱ নাই। মানুহ জনীেয় েপান ৈহ জীয়াই থকাৰ আখৰা আৰ� কেৰ। িজৰ িজৰ ৈক খিহ পিৰবৈল ধৰা েবাৰক আচল পািত ধেৰ। এিট ৰঙচঙীয়া পিখলাই লােহ লােহ উিৰ আিহ েতওঁৰ হাতৰ তলুৱাত িনভর্েয় আ�য় �হণ কেৰ।
েনােহাৱাৈক ‘না’ বুিল েকাৱােৰা সাহস েতওঁ েগাটাই লয়। অলপ সময়ৰ �েয়াজন হয়। িক� েতওঁ সফল হয়।নািচ থািকেল নচৱাই থািকব-এয়াই এই পৃিথৱীৰ অিধক জনেৰ মানিসকতা। েসেয় মানুহজনীেয় আৰ� েননািচবৈল পণ কেৰ।
ক িব তা িলিমট এইচ ে��চ ট িজৰ’ ৰােজন অসমীয়া নীৰদ িনেৰাধ নীজর্ল নীলাকাশ আকাংি� বষর্ণ,ৰ�প ভ� িস�ন এেমানা ধন ধািল,এেটাপাল পানী ঈ�ৰৰ মায়া এইিখিনেত ৰ’দ, েসইিখিনেত ছায়া �িতপাদত তিম, বৃি�ছায়াত মই অৱকলজ ,অনুকলন মাজ িনশাৰ েতল পুিৰ েতল েপাৰা নাটক এেকাখন বাউনা বামনৰ িব� ৰ�প বনছাই বলী,কলম কৰা একলব্য সমৰত শৰ েহৰ�ওৱা উ�ল ন�� ক� গহ�ৰ েযন কণর্ িববণর্ কােল কােল কৰ�ে�� , েদেশ েদেশ দশৰথ...... িবতািড়ত ৈবৰাগ্য, সংৰি�ত পাথর্-�াথর্ ভি�ৰ গিত ভাওনাৈল �াি�ৰ পথ পাওনা ৈল যাপন উ�ীত উদ যাপনৈল জীৱনৰ জীয়ন যতন েযন জীৱন লবৈল জীয়ন িদ ৰখা মাছ িবজলীৰ চমক ঔফল ৰমকজমক গিত প�াৎ গিত বলযু� �ামক ঘূৰণীয়া পৃিথৱী ঘূিৰ থােক , ঘূিৰ থােক ৰথৰ চকিৰ ৰভা সাজক ,সভা পাতক পাতক পাতক ভাওনা পাতক েদশখন কশেল থাকক,‘ িলিমট এইচ ে��চ টু িজৰ’।’ িনথৰ সেপান েদৱিজৎ েকাঁৱৰ এবাকচ পুৰণা ে�মৰ িচিঠ, এবুক সেপান সাঁিচ ৰখা জািপ-কিচ। মানুহকেনা িকেহ কলায়? ইমান নাটিন! েহৰাই গ’ল হাঁিহ... জঁট লগা জীৱন-েজাঁটিন,েকান েয ক’ত মিৰল! েমাৰ েতজৰ কিণকা কিলেত মৰিহল। টুপ টুপ ৈক সিৰ পৰা আশােবাৰ েকেনৈক সাবেটা? বাটেত েহৰাল েমাৰ সবােতাৈক ভালেপাৱা ছাঁেটা। মিৰিচকা েসানালী শইকীয়া সাঁিচ ৰখা অিভমানৰ েটােপালা েবাৰ বািঢ় যায়, েমৗনতাৰ েপাছােক আবৰা শ� েবাৰ অিচনাকী এিতয়া ... কবৰ িদয়া সেপানৰ েভঁিটত বিহ জীৱনৰ গান গাব জােনা পািৰ? তথািপও েচান এমুিঠ েজানাক িবচািৰ জীৱেন েজানাকীৰ বাটত আ�ৱাই, েজানাকী জনীৰ েপাহেৰ েদেখান এিতয়া আ�াৰতেহ এিৰ যায়।
িচ�েলখা মানস �িতম সিন্দৈক (১) েমাৰ িনশা উকা েমাৰ পুৱা উকা সংগী িবহীন জীৱনৰ েমাৰ ডােয়ৰীৰ �িতেটা পৃ�া উকা হ�দয়ত নাই েকােনা ে�মৰ ছিব অঁকা িচ�েলখা িনসংগ এিট মু� প�ী মই েপাৱা নাই েকােনা ে�মৰ েতজাল িশখা েসেয় েমাৰ �িতপল উকা েমাৰ ডােয়ৰীৰ �িতপৃ�া উকা। (২) মন যায় এিট ে�মৰ ৰািগত ৰািগয়াল হ’বৈল এবুক অিভমান বুকত বাি� এিট ে�মৰ গীত ��িৰবৈল েমাৰ উকা বুক ে�েমেৰ েমাৰ ডােয়ৰীৰ �িতেটা পৃ�া ে�মৰ কিবতােৰ ভৰাই তিলবৈল েমাৰ হ�দয়ৰ বাকিৰত এখিন ে�মৰ ছিব আঁিকবৈল েমাক লােগ এজাক ে�মৰ বৰষা পামেন েকােনা ে�মৰ ৰং িসঁচা িচ�েলখা। (৩) েমাৰ েসউজ মনৰ বািগচাত ফিল আেছ অেলখ ফলৰ মািলতা িনসংগ ফলেবাৰৰ সুবাস ল’বৈল নাই েকােনা েভােমাৰা, পিখলা েমাৰ হ�দয়ৰ িনজান নদীৰ দিট পাৰ উকা িনৰেল এিটপল িজৰাবৈল নাই েকােনা িচ�েলখা েমাৰ ফা�ন উকা েমাৰ বহাগ উকা েমাৰ শৰৎ উকা আেছেন েকােনা িচ�েলখা জীয়াবৈল েমাৰ মিৰ েযাৱা ে�মৰ েপাখা িনক� বনত বিহ েগাঁিঠ আেছাঁ েশৱািলৰ মালা ক�চড়া , েসাণাৰ� ফেল পািৰ ৈথেছাঁ ৈনশ শয্যা আিহবেন েকােনা িচ�েলখা েমাৰ হ�দয়ৰ েকনভাচত ৰংেবাৰ সািন িদবৈল আেছাঁ মই েতামাৈল ৈৰ এবুক মৰম আলফেল ৈল। ৰাধা নহয় মই চ��ভা বমর্ন এিতয়ােতা েমাৰ স’েত েজানাকত গা নুধুৱা তিম েমাৰ স’েত তৰাও েনােচাৱা তিম আকাশত কৱলীেয় সাৱটা েজানৰ েপাহৰত িনজান ৰািত এিতয়ােতা সদায় েমাৰ স’েত উজাগেৰ নাথাকা তিম এিতয়া েজানাক িনশাৰ মই নহয় েতামাৰ চ�াৱলী তিমও নহয় েমাৰ বােব ৰািতপুৱাৰ েফঁ�জািল েতামাৰ শৰতৰ মই নহয় তলসৰা েশৱািল তিমও
নহয় েমাৰ বুকৰ কানাই এিতয়া েমাৰ িহয়াৰ নহয় ক� তিম প�সুৰ তিল নবজাবা সুলিলত েবণু ভাল নালােগ এিতয়া েমাৰ �িন ভাল পাও মই পূিণর্মাৰ েজান উ�ল সম্পূণর্ নহও ৰাধাৰ দেৰ মই আধা ৈহও সম্পূণর্ কানাইৰ ে�মত সম্পূণর্ বৃন্দাবন তিমওেতা কানাই ৰাধাক ত্যািগেহ হ’ব েখাজা পূণর্ ভােৱ সম্পূণর্ েমাৰ িক ভলৰ বােব মই ৰাধাৰ দেৰ ৈহ থািকম কানাই অপূণর্ ৈহও অসম্পূণর্ ভােৱ পূণর্ ৰাধা ৈহ িবনাৱৈল কানাই েতামাৰ বােব েমােৰা এিতয়া ইচ্ছা নাই জানা অকেনা ... !
েয নহয় েমাৰ বহাগৰ কেপৗ পািহ েতামাৰ বৃন্দাবনৰ নহয় ৰাধা মই তিমও
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭৬ ক িব তা উপলি� ৰ� গায়ন বৰ�ৱা মা তিম েনােহাৱা উপলি� কিৰেছা, �িতেটা মূ��র্ত, �িতেটা �ণত অবুজন মেন নামােন বুজিন তিম অহাৰ অেপ�াত সদােয় আেছা বাট চায় অ’ মা। েকিনেনা েহৰাই গ’ল েতামাৰ ে�হময়ী মুখখিন ক’তেনা লুকাই গ’ল েতামাৰ েসাণ বৰণীয়া হাঁিহিট িবচািৰ ফিৰেছা মই সুিধবৈল
অ’ মা। তিম েহৰ�ৱাৰ েবদনাত কািন্দ কািন্দ বুকখন বৰৈক িবষাইেছ ওেৰ ৰািত �ব েনাৱােৰা অ’ মা েকােনেনা েদৗিৰ আিহ আলফলৈক ল’ব সাৱিট। েকােনেনা মিচব দচকৰ চকপানী ৈব যাব েবাৱিত নদী ৈহ। েকােনেনা যাঁিচব মাত�ৰ মৰমৰ মাত এষািৰ সকেলা িবিলন ৈহ গ’ল েদহৰ িশৰাই িশৰাই েসামাই আেছ মােথাঁ েতামােৰই নাম অ’ মা। গৰখীয়া িজ� চাংমাই পূবৰ েবিলিট আিহ পি�মত েশষ হাঁিহ দপৰত ৈল মূৰত ভাৰ, সময় যাওঁ যাওঁ সেপানেবাৰ জিখ চাওঁ উশাহত েলখ েজাখ িকমান আেছ কাৰ? �ন েহ’ৰ গৰখীয়া বাঁহীিট বজাই েদ চপাই আন গৰ�জাক, আেবিল ভািগল গধূিল হ’বৰ হ’ল যাওঁ বুিল নলগািল মাত। গীত গাই গৰখীয়া জীৱন ৰখীয়া নাওঁ েসাঁতত উিট ভাঁিহ যায়। ভািব েচাৱা ধৰণীত েতামাৰ িনজৰ বুিল ক’বৈল এেকােৱই নাই। কিঠন আঙিলেকইটাত িক নািছল! িনৰ� দ� েচঁেচাৰৰ িশপা খািন্দ মই ৈগ আেছা �লামািৰডালত েমাৰ নামেটা েখাদাই কৰা আেছ বাঁহৰ টকােটাত েমাৰ নাম েখাদাই কৰা আেছ েজগাৰ ব� েজগােত আেছ মােথা গৰিজ উঠা নাই মাত দীঘল সুঁ�িৰ ৈহ মাতেটা কঁিপ আেছ বাৰী লুৰাজাকৰ পােছ পােছ সকেলা মৃত্য িশ� নহয় েতওঁ গ’ল ৈগ ।
েতামােৰ বতৰা তিম েকেন আছা জািনবৈল েতামােৰই সামািধৰ কাষেত বিহ
৭৭ আঁউসীৰ চ�মা ছায়া কাশ্যপৰ (খ� - ১৫) ‘মযূৰী তিম পাগল ৈহছা েনিক ? িক ৈক আছা এইেবাৰ’- মযূৰীৰ কথােটাত বৰ েবিছ িৰেয়� নকিৰ সাধৰণভােব ক’েল িস। ঃ আেৰ পাগল হ’ব লগা িক হ’ল। আিজকািলৰ আমাৰ দেৰ ল’ৰা েছাৱালীেবাৰৰ বােব এইেবাৰ সৰ� কথা। ঃ েকেনৈক সৰ� কথা অ’। এই বাদ িদয়া না এইেবাৰ। ব�িদন ভালদেৰ লগ ৈহ কথা পতাই নাই। অলপ সময় কথােক পােতা িদয়া। ঃ অ’ আিজেহ েতামাৰ েমাৰ লগত কথা পািতবৈল মন গ’ল। ইমানিদন পাহিৰ ৈগিছলা। ঃ জানাই েদেখান অলপ ব্য� আিছেলা বুিল। Sorry yaaar ঃ েচাৱা শ� েতামাৰ লগত এেনৈক timepass কিৰবৈল েমাৰ time নাই। িক কিৰবা final েকাৱা। ঃ িক কিৰম মােন… তিম েচান জানা মই িযমান েবয়া নহ’েলও েমাৰ স�খত আনক েবয়া ৰা�াত যাব িদব েনাৱােৰা। তােত আক’ েতামাক অস�ৱ। েযাৱা খ�ত ---- হয়েতা মযূৰীেয়ও শ�ৰ পৰা আতিৰ েযাৱাৰ সুেযাগেটা িবচািৰ আিছল। যাৰ বােব তাই এেন এটা কথা ক’েল িযেয় হয়েতা িসহঁতৰ সম্পকর্েটাৰ লগেত ব�িখিন সলিন কিৰ েপলাব!) ঃ তাৰ মােন এয়াই েতামাৰ েশষ কথা… ঃ অ’। েকােনা কাৰনেত েতামাক মই পািটর্ কৰাবৈল িসহঁতৰ লগত িনব েনাৱােৰা। মই জােনা িকছমান ল’ৰােবাৰৰ চিৰ�ৰ কথা। তিম জানা েতামাৰ লগেকইজনীৰ আটাইেকইটা boyfriend েয় িচগােৰট মদ খাই েকেনদেৰ ঘূিৰ ফেৰ। আৰ� েছাৱালী েকইজনীও েকেনদেৰ ৰািত ৰািত ঘূেৰ মই জােনা। ঃ তােত িক হ’ল ? তিমও ৰািত ঘূৰা। েতামাৰ লগৰেকইজেনও মদ খায়! ঃ অ খাই িক� মই নাখাও। আৰ� মদ খােলও িসহঁতৰ �ভাব চিৰ� েবয়া নহয়। েসেয় ঘূেৰা িসহঁতৰ লগত। ঃ িক� মই েনাৱােৰা। ল’ৰা মানুেহ িচগােৰট খােল ভাল লােগ। আৰ� েধমািলৰ নামত অলপ মদ খােল েযিনবা িক হ’ল…ভাল লােগ সময়ৰ লগত িমিল েযাৱা েতেনকৱা ল’ৰােবাৰক। ঃ সময়ৰ লগত িমিল েযাৱা মােন মদ ভাং খাই পািটর্ কৰােটা নুবুজায়। সময়ৰ লগত আমাৰ িচ�াধাৰা মানিসক তােহ upgrade ধাৰাবািহক উপন্যাস
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭৮ কৰা �েয়াজন। ঃ হ’ব ইমান lecture িদব নালােগ তিম। িক ভাল িক েবয়া মই জােনা। েনাৱােৰা েতামাৰ দেৰ 3rd class এটাৰ লগত এেনৈক চিলব। ঃ মদ িচগােৰট খাই ঘূিৰ ফিৰেল যিদ moden 1st class হয় মানুহ। েযাৱা েতেনহ’েল তিম েতেনদেৰই চলা েতামাৰ ৰা�াত…By. খঙত সম্পকর্ েশষ েহাৱা বুিল ৈকও অবুজ মনেটাক বুজাব পৰা নািছল িস। সি�য়াৰ আ�ােটা যাব িনিবচািৰেল। ৰ�মেটােত েসামাই থািক েফান লগােল মযূৰীৈল। িকজািন তাই কথােবাৰ বুেজই। তাই ভবা ৰঙীন পৃিথৱীখেন সচা সুখ িদব েনাৱােৰ মানুহক। িক� নাই তাই ওেলাটাই তাক েবয়াৈক ৈক ি�তীয়বাৰ তাইক disturb িনিদবৈলেহ ক’েল। িক েয হ’ব তাৰ লগেতা মদ খাব েনাৱাৰা বােবই আতিৰ গ’ল তাৰ ে�য়সী…েবকা হাঁিহেটােৰ িনেজই িনজক েযন ঠা�া কিৰেল িস। খং আৰ� ে�াভৰ েযন বিহঃ�কাশ এই হাঁিহেটা। মানুহৰ মনেবাৰেনা িক সদায় নতন নতন ৰঙৰ ফলৰ স�ানত উিৰ ফৰা এেকাটা পিখলাৰ দেৰ। হয়েতা মযূৰীেয়ও জীৱনেটাৰ নতন ৰঙ িবচািৰ ৈগিছল। তাই িবচৰা ৰঙেবাৰ িদবৈল অ�ম শ�ৰ ওচৰত এইেবাৰ মােথা আিছল এেকাটা অজহাতেহ। আতিৰ ৈগিছল দেয়া দেয়ােৰ জীৱনৰ পৰা। মানুেহ েদখাৈক সম্পকর্েটাত বা� খাই থািকও েকােনাবািখিনত সুখী েহাৱা নািছল িসহঁত। িদনকিদেন মাক েদউতাকৰ গািলেবােৰা অ�ৰ দেৰ েচাকা ৈহ পিৰিছল। েতওঁেলাকৰ �িতেটা কথাই েযন তাৰ অ�ৰত ঘাঁ িদ যায়। ে�ছত েপাৱা টকােকইটােৰ তাৰ হাতখৰচ িঠেকই ওলাইিছল িক� মাক েদউতােক িবচৰাৰ দেৰ ঘৰৰ খৰচ িদব পৰা নািছল িস। এইফােল ঘৰত গম িনিদয়াৈকেয় েকেনবাৈক টকা অলপ েযাগাৰ কিৰ B.A ত addmission েটা ৈল ৈথিছল িস। ক’ৰ পৰা েকেনদেৰ আিনব টকা…িকজািন েতওঁেলােক িবচৰাৰ দেৰ ঘৰৰ খৰচিখিন িদব পািৰেল সকেলা িঠক হয়। িস িবচািৰ থকা মৰমিখিন পােয়ই যায়। িকবা এটা কিৰব লািগব। এেনদেৰ চিলেল আৰ� নহ’ব। লগৰেকইজনেকা কথােবাৰ ক’েল িস। আিজৰ িদনত এটা কাম েপাৱােটা ইমান সহজ নহয় েয িসহঁেত তাক বুজােল। িক� বুিজব িনিবচািৰেল। ঘৰখনৰ সুখৰ বােব িসহঁতৰ অলপ মৰমৰ বােব িস িযেকােনা কিৰব পািৰব। তাৰ আেকাৰেগাজ মেনাভােব িস বুজিনত কাম িনিদেল। িস কাম কিৰব, ঘৰৰ দািয়� ল’ব আৰ� েতিতয়া মাক েদউতােক তােকা ককােয়কৰ দেৰ মৰম কিৰব। সকেলা সময়েত তাক িবচািৰব! কথােবাৰ
কথা
িসহঁতেৰা েবিছ
কিৰবৈল মন
েতেনৈকেয় আেলাচনা কিৰ �ৱাহাটীৈল েযাৱাৰ িস�া� ল’েল িস। তােতই িস কাম কিৰব আৰ� সময়ত পৰী�ােকইটা িদবৈল আিহব। েনােপাৱাৰ দখৰ মাজেতই েপাৱাৰ েহঁপাহত দিদনমান িপছেত িস �ৱাহাটী পােলৈগ। বাছৰ পৰা নািম চািৰওফােল এবাৰ চােল। সচাৈকেয় তাৰ গাওঁখনৰ সেত অলেপা িমল নথকা �ৱাহাটীৰ মানুহেবােৰা েবেলগ। সকেলােবাৰ ব্য�। এক কথাত ক’বৈল গ’েল ব্য� মহানগৰীৰ ব্য� জীৱনত কােৰা �িত চাবৈল আহিৰ নাই কােৰােৰ। ৰ’দ েচাকা হ’বৈল ধিৰিছল। তাৰ েভাকেটাও উজাই আিহিছল। এেকা এটা নেখাৱাৈক ৈগেছ িস। ক’ত যাব এিতয়া…ক’ত থািকব। েভাক ভাগৰৰ লগেত Purchase িবষ� কিৰ তিলিছল তাৰ মন।
ৈক থােকােত তাৰ দখেবাৰ দচকেৰ ওলাই আিহল। তাৰ মৰম আকলুৱা মনেটাৰ
ভািব
েজাৰ
নগ’ল।
ক িব তা ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৭৯ ‘বাদ েদ িয হয় েদখা যাব। লািগেল ফটপাথেত থািকম েদ। িক� �ৱাহাটীৈল আিহেছা েযিতয়া িকবা এটা কিৰেমই।’ িকছসময় এেনদেৰ িচ�া কিৰ ে��ৰ ওচৰেত থকা চাট হাউচখনেত িকবা িকবা এটা খাই লওঁ বুিল আগবািঢ় গ’ল িস......! �মশঃ আিহনৰ এিট কািহনী িজন্ট কিলতা এিট নতন ব্যথা এটা ৰািত ফলা েশৱািল কথা এটা পুৰিণ েগা� আিহনৰ েকােনাবােটা পদিলত েতামাক আনৰ কিৰ িদয়াৰ ে�াভ েসয়া েকােনাবাই পাহাৰৰ িশল কািট িশখৰ পাইেছ হঠাৎ েতওঁ িচঞিৰ উিঠল পাহােৰ েহেনা পাহিৰ ৈগেছ আিহেন ৈক েযাৱা ে�মৰ কথা আিজ �মাণ হ’ল মই এটা বুবর্ক আিজ �মান হ’ল মই এখন িবৰি�কৰ অদৰকািৰ জংঘল পাহাৰ িনেজই এটা ৰহস্য েতওঁ ে�মৰ ৰহস্য েকেনৈক মনত ৰািখব? এটা েকিবনৰ সমান দীঘল ে�াভ েমাৰ আিহনক ৈল আিহনক মৃত্যৰ দেৰ ভৰাই িদব পািৰ েনিক েকিবনৰ গভর্ত েকিবনত িলিখ িদয়া গ’ল এয়া আিজ আিহন মাহৰ চািৰ তািৰখ েশৱািলেজাপাৰ মৃত্য তািৰখ! আিহনৰ দপৰীয়া তিম �বৈল গ’লা তিম েদিখলা তিম েচান কািন্দ আছা িকহৰ ভয়ত কািন্দছা? আিহনৰ এয়া েশষ ৰািত েশৱালীেজাপাৰ তলত এখন িচনািক আচল আচলখনত পুৰিণ িদনৰ েগা� এইবাৰ আচলখেন িচঞিৰ ক’েল িচনািক েগাে� িদয়া আমিনৰ আিজ জােনা �ািভমান আেছ? ভাগৰ�ৱাৰ সহবাস িৰমিজম েদৱী েতামাৰ িনিষ� হ�দয়ৰ েকােনাবা এটা গিলত েতামাৰ ৈসেত সহবাস কেৰা, পুৱাৰ এঙামুিৰ পৰা ভাগৰ�ৱা �িতেটা িনশা েমাৰ ভাগৰেবাৰ
ৰােখ েকােনাবা ৰািত আেৱগৰ পাহাৰ ভািঙ েমাক ব্যকল কেৰ, েমাক উ�াদ কেৰ। েমাৰ হ�দয় এখেনই শৰীৰ এটাই মােথাঁ ভাগৰ েবাৰ েবিছ এই সকেলা েবােৰ আিজও িনজক বদনামী কিৰ েতামাৰ ৈসেত সহবাস কেৰ। িয হাল চক েয় েমাক/েকােনাবা ৰািত উজাগেৰ ৰােখ েকােনাবা ৰািত আেৱগৰ পাহাৰ ভািঙ/েমাক ব্যক ল কেৰ,
েতামাৰ চকত েশষ কেৰা। িয হাল চকেয় েমাক েকােনাবা ৰািত উজাগেৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮০ পিৰেবশ িদ�ী মিন েগা�ামী মই পিৰেবশ...... �কিত �দ� অথবা মানৱ সৃ�, আিজ েমাৰ ওপৰত চিলেছ অত্যাচাৰ, অনাচাৰ, অিবচাৰ, নাই েপাৱা মই ক’েতা শাি� িবচািৰ উশাহেটা ঘূৰাবৈলও পাইেছা ক�। েমাৰ েসউজীয়ােবাৰ আিজ �ত িব�ত আঘাটৰ নাই আিদ অ�, েমাৰ চািৰওকাষ আিজ অি�েজন িবহীন বহল ব�; নাই যাতায়তৰ সূচল িক�া খাদ্য স�াৰ �া�্যৰ অনুকল। েমাৰ বুকেতই জ� েলাৱা মানৱৰ উ�ৰণ েদিখ মই সুখী েন দখী? েসই ��ৰ উ�ৰ িবচািৰ মই মাঁেথা খাইেছাঁ হাবাথুিৰ! ��াৰ সাধনােৰ মানেৱ আকাশ চমাৰ েহঁপাহত আিজ েমাৰ ৰ�� শৰীৰ ভ� েদহা। মইেয়ই পিৰেবশ, মানৱ সৃ� অথবা �কিত �দ� েমাৰ সবর্ শৰীৰ িৰ� িপ� ি��, ধাৰাসােৰ েলাটক িনগেৰ অৱিশ�; চািৰওকাষ মাঁেথা িবন�! েকিতয়াবা ভয় হয় সৃি�েয়ই যিদ ধ�ংস আেন? েকেনৈক সিহম মই েসই দখ পায় েহৰ�ৱা েবদনােবােৰ কঁপাব হ�দয়ৰ অ�ৰী�। েসউজী পথাৰখেন িপতাইক হাতবাউিল মািতেছ পৰী ি�য়া শাওণমহীয়া কষকৰ অ�া� পিৰ�মত গজািল েমিলব ধৰা েসউজী পথাৰখেন আিজ িপতাইক হাতবাউিল মািতেছ। কমর্িবমুখ িপতাইৰ মনেটােৱ আিজ বৰৈক কাি�েছ, পথাৰখনৈল চাই বােৰ বােৰ চক থৰ কিৰ বিহ পিৰেছ। কিৰবেনা িক? এিতয়া
ক�
িপতাইৰ মুখৈল নাচায়, হয়েতা, িপতাইৰ িনৰ�পায় অৱ�ােটা িসহঁিতেয়া বুিজ উেঠ। বতাহত হািল থকা কিঠয়াডৰাৰ ৈসেত চাহ কিৰ েথাৱা মািটেবাৰত িপতােয় িবচািৰ পাইিছল জীয়াই থকাৰ আনন্দ। এিতয়া িনসহায় ৈহ মােথাঁ পথাৰখনৈল চাবেহ পােৰ, ইচ্ছা কিৰেলও আগৰ দেৰ েদহা মািৰ কাম কিৰব েনাৱােৰ। �িতেবাৰক েদালা িদ েসউজী পথাৰখেন আিজ আেকৗ িপতাইক হাতবাউিল মােত। েগাহািলৰ গৰ�হােল আিজকািল /িপতাইৰ মুখৈল নাচায়, হয়েতা, িপতাইৰ িনৰ�পায় অৱ�ােটা/িসহঁিতেয়া বুিজ উেঠ। ক িব তা
েয িপতাইেয় আগৰ দেৰ
কিৰবও েনাৱােৰ, বয়সৰ আঁেচােৰ লােহ লােহ িপতাইৰ েদহােটাক েকাঙা কিৰ েপলাইেছ। েগাহািলৰ গৰ�হােল আিজকািল
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮১ ত� আ�মা েবগম �চ্ছ কাগজত মনৰ ভাৱেবাৰ সাঁিচ ৰািখম, ক�না,ভাৱনা,সেপানেত স্প� আকাশত উিৰম, পখীেবাৰৰ দেৰ দৰৰ পৰা দৰৈল ঢাপিল েমিলম, িজিলিক থকা তৰােবাৰৰ ৈসেত েখিলম। সদায় সুন্দৰৰ আৰাধনা কিৰম, মেনামহা
আেপানেবাৰৰ কাষ িবচািৰম। �িতেটা কথা, �িতেটা �ণ, �িতেটা িচ�, �িত পল েতামােৰই হম, েতামােৰই উপসনা কিৰম, তােতই স��েৰ িমিতৰািল পািতম। ক�,অিভমান,দঃিচ�া িবহীন জীৱন গিণ গিণ আ�ৱাই ৈগ থািকম,েতামােৰই �শংসা কিৰম। মন েমাৰ অলপেত ত�।। আিজ পুনৰ পিৰেছ েতামাৈল মনত িনমর্ল বেড়া েতামাৰ আৰ� েমাৰ সম্পকর্ িবেচ্ছদ, কাহািনবাই ৈহেছ। েতামাক েহৰ�ৱাৰ দখত, চকেলা েবাৱৱাৰ িদন, �ায় েশষ ৈহেছ। আিজ পুনৰ পিৰেছ েতামাৈল মনত। আিজও
�িতেটা িদন েতামাৰ সাি�েধ্যত, আধ্যা কিৰবৈল মন ৈগেছ। েহৰ�ৱা িদনেবাৰ বৰৈক পিৰেছ মনত, আিজ পুনৰ পিৰেছ েতামাৈল মনত। েতামাৰ হাঁিহিটত �েলপ পৰা েযন লািগেছ! এই �েলপ কােৰাবাক েহৰ�ৱাৰ দখ েনিক? জীৱেন ব�ত িকবা-িকিব িদেয়, আৰ� িযেটা িবচােৰাঁ তােকই িনেয়। েতামাক েহৰ�ৱাৰ �থম িদনেটা, আিজ পুনৰ উভতাই পাম। এয়া িনি�ত, আিজ এেকখন নাটেকই চিলব, িনজর্ন িনশাৰ ৰ�ম�ত। আিজ পুনৰ পিৰেছ েতামাৈল মনত। ক িব তা
�িত েবাৰ িনেতৗ েসাঁৱিৰম, উ�ল তৰােবাৰৰ েপাহৰত িনজেক িবলাই িদম, ে�ৰণাদায়ক মৰমেবাৰ সাদেৰেৰ আদিৰম। মন েমাৰ অলপেত ত�। অিভমানেবাৰ ভিৰেৰ েমাহািৰ েপলাম, সুখানুভিতক অ�ািধকাৰ িদম, আেপান,ি�য়েবাৰৰ �িত েবাৰ সাঁিচ ৰািখম, ওখ ওখ পাহাৰ ,পবর্ত বগাই, নদ-নদী সাগৰ পাৰ ৈহ
িকজািন আেছাঁ মই েতামাৰ মনত! উপলি� কিৰেছাঁ ব�িদনৰ িপছত। েতামাৰ েচেহৰা েদিখ, েতামাৰ হাতৰ আঙিলত, মই িদয়া আঙিঠেটা েদিখ। েমাৰ ভাল লগা ৰং েতামাৰ চােগ! এিতয়াও ভাল লােগ। তিম পিৰধান কৰা চাদৰত েদিখেছাঁ, েসেয়েহ মই অনুভব কিৰেছাঁ। আেকৗ ন ৈক েতামাৰ ে�মত, পিৰবৈল মন ৈগেছ।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮২ েশাৱা সময়িখিনৰ বািহেৰ �ায় সকেলা কামৰ সময়ত েৰনুকা শমর্াৰ চ্ছন্দৰমােযাৰ েতওঁৰ চকেত থােক। িদনেটাত িকমানবাৰ খুিলব লগা হয়, িকমানবাৰ িপি�ব লগা হয় িহচাপ নাই। েসেয় মানুহজনীৰ চছমাৰ থকা ঠাইেৰা িঠক নাই। উদাহৰণ �ৰ�েপ ভাত সািজ িদওঁেত চকত থােক িনেজ খাই থােকােত কাষেত খুিল নথেল খাব অসুিবধা পায়। েকিতয়াবা িপি� থকা বুিল পাহিৰ পাকঘৰৈল যাবৰ সময়ত চছমােযাৰ িবছােৰ.... চছমা িব�াট িলিল েগা�ামী েদৱী েদৗৰােদৗিৰৈক চছমােযাৰ িপি� পাকঘৰৈল ৈগ কামত লািগব েখাজেতই ভীষণ ভয় খােল মানুহজনীেয়। িক বা হ’ল ! চছমােযাৰ নহেল েৰনুকা শমর্াৰ চকযুিৰেয় েপাক-পৰ�ৱা, চিল, আিদ এেকা মিনব েনাৱােৰ। দেযাৰ চছমা েতওঁৰ। অলপেত চক পৰী�া কেৰাৱােত চকৰ ডা�েৰ েতওঁৰ চকৰ পাৱাৰ আগৰ দেৰ এেক থকা বুিল ক’েল। িপেছ চছমােযাৰৰ েসাণালী ৰঙৰ ে�মেটা অলপ েবয়া ৈহ েযাৱা বােব আগৰেযাৰতৈক অলপ ডাঙৰ ে�মৰ চছমা লেল। ে�মৰ ৰং িগৰীেয়কৰ চছমাৰ ে�মৰ লগত এেক মােন ক’লা ৰঙৰ। ে�ম এেক হ’েলও দেয়ােৰ চকৰ পাৱাৰৰ ভােলিখিন পাথর্ক্য। ষািঠৰ উধর্ৰ মানুহজনীক নতনৈক অহা েবাৱাৰীেয়কজনীেয় ৈকেছ, ডাঙৰ ে�মেহ ভাল লােগ আৰ� সুিবধাজনক। িকছমান কথা সৰ�েবােৰ েবিছ জােন। গিতেক এইবাৰ েবাৱাৰীেয়কৰ পছন্দমেত লেল ডাঙৰ আৰ� ক’লা ৰঙৰ চছমাৰ ে�ম। নতন চছমােযাৰৰ আযুস বাঢ়ক বুিলেয় ঘৰত কাম কেৰাঁেত পুৰিণেযাৰ ব্যৱহাৰ কেৰ। েলখা-পঢ়াৰ সময়ত নতন েযােৰেৰ েবিছ সুিবধা পায়। গিতেক েসই সময়ত নতনেযাৰ েতওঁৰ চকত থােক। িপেছ েদৗৰােদৗিৰৰ সময়ত িনজৰ অ�ােত চছমাদেযাৰ ব্যৱহাৰত ওলট-পালট হয়। েৰনুকা শমর্াৰ পুেতক -েবাৱাৰীেয়ক চাকিৰসূে�় বািহৰত থােক। ঘৰত েতওঁেলাক �ামী -�ী হাল অকেল থােক। বািহৰা কাম-বনেবাৰ গাঁৱেৰ সদা েবপাৰীৰ ৈঘণীেয়কজনীেয় কিৰ িদ যায়িহ। েশাৱা সময়িখিনৰ বািহেৰ �ায় সকেলা কামৰ সময়ত েৰনুকা শমর্াৰ চ্ছন্দৰমােযাৰ েতওঁৰ চকেত থােক। িদনেটাত িকমানবাৰ খুিলব লগা হয়, িকমানবাৰ িপি�ব লগা হয় িহচাপ নাই। েসেয় মানুহজনীৰ চছমাৰ থকা ঠাইেৰা িঠক নাই। উদাহৰণ চিট গ�
�ৰ�েপ ভাত সািজ িদওঁেত চকত থােক িনেজ খাই থােকােত কাষেত খুিল নথেল খাব অসুিবধা পায়। েকিতয়াবা িপি� থকা বুিল পাহিৰ পাকঘৰৈল যাবৰ সময়ত চছমােযাৰ িবছােৰ। গাঁৱেৰ �াথিমক িবদ্যালয়খনৰ অৱসৰ�া� িশ�িয়�ী েৰনুকা শমর্া অলপ কথা চহকী। তােৰাপিৰ অৱসৰৰ িপছত েতওঁৰ পাহৰা েবমাৰেটা অলপ েবিছ ৈহেছ। িসিদনা েতওঁেলাকৰ ঘৰৰ গােত লগা অৰ�ণাভৰ মাকৰ লগত িবয়নী েমল মািৰ থােকাঁেত কথা পািত পািত েকিতয়া েয ৰািতপুৱাৰ জলপানৰ সময় পাৰ হবৰ হ’ল গেমই নাপােল। ইফােল ঘৰত কাম কৰা মানুেহা আেছ। েতওঁেলাকেকাচাহ-ৰ�িট িদব লােগ। ভািবেল আিজ মানুহজনৰ গািল েখাৱা খাটাং। েদৗৰােদৗিৰৈক েটবুলত ওপৰত থকা চছমােযাৰ িপি� ৈল পাগঘৰৈল লৰ মািৰেল। গৃহ� বািহৰত কাম কৰা মানুহৰ
আটা উিলয়াব েখাজেত চকত িকবা পৰা েযন পােল। চকেৰ অলপ েধাৱা েধাৱা েদিখেল। িক বা হ’ল! চছমােযাৰ এহাতত ৈল চকদটা েবিচনত ধুই মিচ ৈল পুনৰ িপি� ল’েল। নাই এেকা কাম নহ’ল। ইফােল পলম ৈহেছ। এইবাৰ হাতত চছমােযাৰ ৈল চাদৰৰ আঁচেলেৰ েসইেযাৰ ভালদেৰ মিচ মিচ পাকঘৰৰ পৰা ওলাই আিহ েসই েযাৰ িপি� ওৱাল �ক েটাত সময় চাব খুিজ ভয়েত কােন্দান ওলাই গ’ল আৰ� িচঞিৰ িচঞিৰ িগৰীেয়কক মািতব ধিৰেল, - ‘েহিৰ,--েহিৰ, মই েদেখান চকেৰ েধাঁৱা েধাঁৱা েদেখাঁ! েমাৰ িকবা হ’ল। চাওকেচান চাওক, িক বা পিৰল! েন মই গম েনােপাৱাৈক �েকামা- চেকামাই িকবা ৈহ আেছ। ‘ ’িক পিৰল?’ - স�ৰ বছৰীয়া শমর্াইও ৈঘণীেয়কৰ িচঞৰ-বাখৰ �িন ভয় খাই উধাত খাই েদৗিৰ আিহ েটবুলৰ ওপৰত থকা েতওঁৰ চছমােযাৰৰ ওচৰৈল গ’ল। কাৰণ চছমােযাৰ নহেল েতওঁেৰা এেক অৱ�া। িপেছ েসইেযাৰ হাতত ৈল খঙেত িচঞিৰ উিঠল, ‘েহৰা, এইেযাৰ েদেখান েতামাৰ চছমা! এেক ৰঙৰ ে�ম ল’ব মানা কৰা নািছেলাঁেন?’ ঃ েধৎেতিৰ!’- চছমােযাৰ খুিল চাই �গেতাি� কিৰেল েৰনু শমর্াই। িনজৰ গালত িনেজ এটা চৰ মািৰবৈল মন গ’ল েতওঁৰ। আেঘানৰ সুগি� �ীিতেৰখা ডাকৱা েসানালী ধানিন সুবাস িবচািৰ েকান েসই চম্পাৱতী, হাতত কাঁিচ কা�ত ডাঙিৰ তিমেয় ৰ�পৱতী দাৱিন। আেঘাণৰ পথাৰত ৰবাৰ জিত সকেলােৱ মািৰেছ িৰং , কপাহৰ েকামল ফল �� কঁৱলী িবিৰণাই লৰাইেছ গা। জহা ভাতৰ সুগি� পুৰা মাছৰ জিত দাৱিনৰ েপটৰ েভাক , ব্য�তাপূণর্ ধূিলয়িৰ বাট ডখল-মাখল নদীৰ ঘাট হাদিল পেৰ দাৱিনৰ ধান। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮৩ ক িব তা
লগত ব্য� আিছল। পাকঘৰত েসামাইেয় েৰনুকা শমর্াই আটাৰ েটমাৰ পৰা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮৪ েমাৰ সুখৰ বােব তিম িমতালী েমাৰ সুখৰ বােব তিম আিজ কািল মিদৰালয়ৈল যাবৈল এিৰলা। মিদৰালয়ত ব�ৰ ৈসেত ব�তা িদবৈলও এিৰলা ৰাজনীিত সমাজনীিত আৰ� অথর্নীিতত চৰকাৰৰ সফলতা িক�া িবফলতাৰ। েমাৰ সুখৰ
িপেছ মদাহী হ’েলও তিম ব�ত ভাল। তিম জানােন িসহঁেত মদ নাখায়? ককেটইল িম�াৰ খায়। খায় মানুহৰ গৰম েতজ। খায় নাৰীেদহৰ েকঁচা মঙহ। েমাৰ সুখৰ বােব তিম িকেয়ই বা কৰা নাই! হাড় ভঙা পিৰ�ম কিৰ কপালৰ েকঁচা ঘাম মািটত েপলাইছা েমাৰ সুখৰ বােবই। েসেয়েহ ৈকেছা তিম ব�ত ভাল। েভাগবাদী সমাজত যিদওবা েতামাৰ নাম তািলকােত নাই। তিম েমাৰ দখেবাৰ ধুই িনবেল নািহবা �ীিতেৰখা দাস তিম েমাৰ দখ েবাৰ ধুই িনবেল নািহবা মই িযদেৰ আেছা েতেনদেৰ থািকবেল িদয়া। ভালেপাৱাৰ খিৰকাজাঁই নতবা হাছনাহানাৰ িঠকনা েমাৰ বুকত নু�িজবা। আিকঁ িনিদবা কপালত সুখৰ েবিল। অনু�হ কিৰ কাহািনও েমাক ভালপাওঁ বুিলও নকবা। থািকবৈল িদয়া এই হ�দয় এই দখ এই ে�ম এই ব্যথর্তা েমাৰ তিম েমাৰ দখেবাৰ ধুই িনবেল নািহবা দখেবাৰ নাথািকেল েকেনৈক বুিজম তিমহীনতাৰ য�ণা িকমান? েতামাক েপাৱাৰ আকলতা িকমান? েতামাক িকমান ভালপাওঁ তাৰ িহচাপ এই দখেবােৰ িদেয় বােৰ েমাক েসেয়েহ তিম েমাৰ দখ েবাৰ ধুই িনবেল নািহবা। অনু�হ কিৰ কাহািনও েমাক /ভালপাওঁ বুিলও নকবা। থািকবৈল িদয়া /এই হ�দয়/এই দ খ/এই ে�ম/এই ব্যথর্তা েমাৰ ত িম জানােন িসহঁেত মদ নাখায়?/ককেটইল িম�াৰ খায়।/খায় মানুহৰ গৰম েতজ । খায় নাৰীেদহৰ েকঁচা মঙহ।/েমাৰ সুখৰ বােব ত িম /িকেয়ই বা কৰা নাই! কিবতা
বােব তিম মিদৰাৰ ৰািগত েশষ িনশা ঘৰৈল ঢলং পলং েখােজেৰ বাট েনােবালা হ’লা। গাৱঁৰ মানুেহ েমােকা ক’বৈল এিৰেছ মদাহীৰ ৈঘনীেয়ক বুিল।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮৫ েশষ েনােহাৱা কািহনী িনৰ�পমা েডকা এটা িনজর্ন �ীপ। মৰাশৰ �ূপেবাৰ �মাৎ বৃি� পাইিছল। ৰািত হ’েল িশয়াল, ককৰৰ আৰাও! েকােনও কােৰা মাত নু�েন। মই অিভসাৰ চলাও িনজর্ন ৰািত মৃত কংকালেবাৰ িকয় অবেহিলত ৈহ পিৰ আেছ? কােণ-কােণ ফচফচাই কয়, আমাৰ দেৰ জীৱন অিভশাপ এই ক�ালসাৰ পৃিথৱীত। কতজনৰ ব্যিথত জীৱনৰ কািহনী পৃিথৱীেয় সামিৰ লয় েকােনও গম েনপায়। িনজর্ন ৰািত িঝলীৰ মাতত ৰািতেটা েযিতয়া গভীৰ ৈহ আেহ সেপানেবােৰ আমিন কেৰ। তিম কাষত েনােহাৱাৰ কথা �ে�ক সময়ৰ বােব পাহিৰ
েখাৱা নাই। কািল ৰািত িতলমােনা েটাপিন অহা নািছল। মই ওচৰত নাই বুিল গােল-মুেখ হাত িদ বিহ েনথািকবা। েমাৰ আ�াই ক� পাব। এচািট শীতল বতাহ ৈহ িজৰাম েতামাৰ শীতলী ছাঁত। ক�না কৰােচান িকমান ভাল লািগব! তিম থািকও নথকাৰ দেৰ অকলশেৰ থকা আিজ চািৰবছেৰ হ’ল। অকেল েতামাৰ জ�িদন পালন কিৰেছাঁ। এজাক েমৗ-মািখেয় �ণ�ণ সুেৰেৰ েতামাৰ বতৰা িদেল, ‘তিম েহেনা আগৰ দেৰ ৰাংঢালীজনী ৈহ আছা।’ ভাৱ সাগৰত কথােবাৰৰ েজাৱাৰ উঠা-নমা, ককাৰ কাষত �িনবৈল েকােনা নাই। অত� �হৰী িবশাল বাসভৱনেটাত কথােবাৰ িনজেক ৈকেছ , মনেটাক সা�না িদবৈল। চাই থােকাঁেত চকৰ আগত মানুহজন অলৰ-অচৰ ৈহ আিহল। মানুহৰ মােতা কােণেৰ নু�না ৈহ আিহল। েসইজন মানুেহই এটা সময়ত ৰাজপথত দপদপাই ঘূিৰ ফিৰিছল। দৰৰ পৰাই মানুেহ সা-স�ােন েচলুট জনাইিছল। কথােবাৰ ভািব েকিতয়াবা মানুহজনৰ বুকত বৰ েবয়াৈক িবষ এটাই খামুিচ ধেৰ... চিট গ�
থােকাঁ। েতামােৰা বাৰ� েতেন অনুভৱ হয় েনিক? িবিধৰ েকেন িবড়�না েচাৱােচান, ইমান কাষত থািকও চকেৰ েনপাওঁ েদখা! অনুভৱ, উপলি� কিৰেছাঁ দি�েগাচৰ নহ’েলও েতামাৰ অৱি�িত আগৰদেৰ আেছ। সীমনা িবচািৰ হাবাথুিৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮৬ অত� �হৰী িবশাল বাসভৱনেটাত কথােবাৰ িনজেক ৈকছ, মনেটাক সা�না িদবৈল। চাই থােকাঁেত চকৰ আগত মানুহজন অলৰ-অচৰ ৈহ আিহল। মানুহৰ মােতা কােণেৰ নু�না ৈহ আিহল। েসইজন মানুেহই এটা সময়ত ৰাজপথত দপদপাই ঘূিৰ ফিৰিছল। দৰৰ পৰাই মানুেহ সা-স�ােন েচলুট জনাইিছল। কথােবাৰ ভািব েকিতয়াবা মানুহজনৰ বুকত বৰ েবয়াৈক িবষ এটাই খামুিচ ধেৰ। ঃ ককাৰ উি�, --- ‘অভাৱ মানুহৰ, প�ী থািকও অকলশৰীয়া েসই দঃখ েকােন উপলি� কিৰব?’ কথাষাৰ �িন বাৰ�ৈকেয় উপলি� ৈহিছল। সঁচাৈকেয় টকা-পইচাই যিদ সকেলা হ’েল হয়, সংসাৰ সাগৰত দঃখ েবালা ব�েটা েনথািকেল হয়। কােৰাবাক সকেলা িদেছ অথচ িনঃস�ান! আন কােৰাবাক সামিৰব েনাৱাৰাৈক িদ সবর্হাৰা কিৰেছ। ঈ�ৰৰ মিহমা অপাৰ! েযৗৱনৰ বা-বলা বয়সেত সংসাৰ সাগৰত ডব ৈগিছল। েসই �ণ আিছল সুমধুৰ। এমা-িডমা চািৰিট স�ােনেৰ নদন-বদন ঘৰখন। আগফাল-পাছফাল �ৱিন ঘৰখন। কত মানুহৰ সমাগম! আজিৰ নািছল িজৰাবৰ ভাগৰ�ৱা সময়ত। মুখত অনবৰেত এটা িমঠা হাঁিহ উলিম আিছল অভ্যাগতক আদিৰবৈল। কত কথা-েমল নানা জনৰ লগত। লােহ লােহ ককাৰ অজািনেত ব� জন সংসাৰ সাগৰৰ পৰা েমলািন মািগেল। েসই কথা ককাই গমেক েনপােল। দবছৰীয়া বন্দী জীৱনত স�ান-স�িতৰ অৱি�িতৰ কথাও পাহিৰ গ’ল। আপদীয়া েবমােৰ লগ ল’েল। এিদন খঙৰ ভমকত েগােটই বাৰীখনেক মহিতয়ােল। েচতনা জগাবৈল েসই সময়ত কাষত েকােনা নািছল। মই আতঁৰৰ পৰা ল�্য কিৰিছেলা আৰ� েদিখিছেলা েগােটই বাৰীখনত এেজাপাও গছ নাই! মৰসাহ কিৰ ভৱনেটাৰ ফােল আগবািঢ় ৈগিছেলাঁ। কাঠৰ েগটখনৰ ব� তলােটা সেজােৰ ভািঙ ঘৰখনৰ নামহীন েডইজী হিৰি�য়া েগা�ামী শ�ৰ অভাৱত ভিগেছা মই েতামাক তাহািনেতই েয ৈকিছেলা, আকাশ িবচৰাৰ কথা। েপাহৰৰ েশষত বাট েহৰ�ৱাই মই েতামাক অনুসৰণ কিৰেছাঁ.... েৰৗ�বীজ েতামাৰ
মই আ�ৱাই েযাৱাৰ কথা আিছল জানােন! িপেছ িকয় জােনা বাট আগিচ ধেৰিহ েতামাৰ উশাহৰ চাকৈনয়ােবােৰ, মই থমিকবৈল বাধ্য। জীয়াবৈল এক কমেজেলকৱা েচ�া, হয়! তিম েকাৱাৰ দেৰই সকেলা। েমাৰ জীণর্ হ�দয়ত তিম েকাৱাৰ দেৰই েহজাৰজনৰ বাট মই তিম নজনাৈকেয়ই িনজক েহৰ�ৱাইেছা, তিম জানােন! ভলেবাৰ এেনৈকেয়ই ভিম� হয়। েজানাকৰ বাটত ভলেবােৰ িচঞেৰ, তিম েয িসঁহতক অনাদৰ কিৰলা। মই সাৱিত ৰািখেছাঁ েমাৰ ভলেবাৰ (মই েয জননী) িমছামাছৰ েপানাৰ দেৰই িসঁহত.....অবুজন। িভতৰৈল জিম চাইিছেলা। মানুহজন িবছনাত িনঃসাৰ ৈহ পিৰ আিছল েযন ব�িদন অনাহাৰত আেছ। ওঠযুিৰ �কাই ৈগেছ, চক েকইটা ট ট ৈক িজিলেক আেছ। এক িবভৎস ৰ�প! আিজ আৰ� ৰাজপথত েদৗৰা�্যৰ ভাৱত েদৗিৰবৈল গাত শকিত নাই। অেপ�া মােথাঁ ে�হসনা এষাৰ মাত পাবৈল। ক িব তা
েদহত,
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮৭ েদওবৰীয়া আ�া সকেলােৰ বােব েদওবাৰেটা িকছ সুকীয়া। চৰকাৰী কমর্চাৰীৰ বােব আৰ� েবিছ সুকীয়া। অৱেশ্য বতর্মানৈল আিম েকােনা এজেন চৰকাৰী কমর্চাৰী হ’বৈল স�ম েহাৱা নাই। তথািপ েদওবাৰেটাৈল আশােৰ বাট চাওঁ। েদওবাৰেটা আহক। আহক। েদওবাৰক আমাৰ উ� স�াষণ। দৰাচলেত েদওবাৰ আিহেল উ�ািসত এিট মন। অহাকািল ভটান যাওঁ ব’ল! এ কাৈল ব’ম পািটর্েক কেৰাঁ েন িক! নাই কাৈল নাি�জিলেত যাওঁ ব'ল িট-গাৰেডনত। নাই েব কাৈল সেপানৰ তাৈল েযাৱা ভাল হ’ব! এয়া শিনবাৰৰ ৰািতৰ েহাৱাটচ এপ ��পৰ বাতর্ালাপ। েসই সময়ত আমাৰ মাজত েযন এক আচলেত ক’ত িক হ’ল জােনা! হঠাৎ িজএনআৰিচৰ আই িচ ইউত ব� সেপান। ক�নাতীত দঘর্টনা এটা। তাৰ িপছত সকেলা ওলটপালট। িফউমাৰ বন্ টুকৰা টুকৰ, ভাৰিট�া ৱনেদড, ই�াৰেনল ি�িডং ইিটিচ। িসিদনা উশাহেবাৰ িছিঙ িছিঙ পিৰিছল। বুকেবাৰ দলেদাপ কিৰিছল। আেবিল হঠাৎ �িনিছেলা কেলজৰ পৰা আিহ থােকােত দঘর্টনা সংঘিটত হ’ল। �ৰ�তৰভােৱ আঘাত�া� ব� সেপান আৰ� িবকাশ। িপছফালৰ পৰা েহেনা েকােনাবাই খুিন্দয়াই ৈথ গ’ল। মুহতর্ৰ বােব সময়েবাৰ �� ৈহ পেৰ। এক উ�াদ উশৃঙ্খল বাতর্ালাপ। েকােন েয িক ক’ব িহচাপ নাই। তাৰ মাজেত িবকট অ�ীল গািল গালাজেবাৰ আেছই। হাঁহা..। মুঠেত িক েয এক উে�জনাময় পিৰেৱশ। আপুিন মুেঠই নুবুিজব যিদেহ আমাৰ দেৰ এম.িব.এ(মহা েবকাৰ আদিম)��পত নাথােক। 18+ ত নাথােক। আিজৰ েদওবাৰেটাত সেপানৰ তাৈল যা�া। পাহাৰ খিহ পিৰব েখাজা দখৰ কািহিনেবাৰ আৰ� ন’কওঁ। এক মান বজাত ৈগ েপাৱাৈক যাবৈল ৈকিছল যিদও দই মান বজাত ৈগ পােলা। ব� িবশাল িবকাশ িনজম আৰ� মই। অনুপম েযাৱাৰ কথা আিছল িক� িস েবেলগ এঠাইৈল �িচ গ’ল, অনুভৱ �বালৰাজ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮৮ নবীন �বীন েলখক/েলিখকাক এখন সুকীয়া ম� িদয়াৰ �য়াস মা� ৰামেধনু অসমৰ। যােত এই ম�ৰ জিড়য়েত সকেলােৰ মুকিল হয় নতনৰ বাট। আমাৰ এই �� �য়াসক অকালেত মৃত্যৰ মুখৈল েঠিল িনিদব। আঁহক ৰামেধনু অসমক জীয়াই ৰািখ সকেলােৱ অন্য এক েসােণাৱালী যা�াৰ িদেশ আগবােঢ়া। ‘ ’ মৃণাল আিহম বুিল ৈকিছল যিদও টাইমেটা েখিলেমিল হ’ল। আৰ� ৰািণ মােন জিতকা। তােয়া েনাৱািৰেল, পাৰচ’েনল �ে�ম। েশষত আিম চািৰটা হ’েলা। সেপান অধীৰ অেপ�াত। আিম আেবিলৈক যাম বুিল ৈকিছেলা িক� িস নােছাৰবান্দা। ভাত েখাৱাৈক যাব লােগ। ভাত েনােখাৱাৰ নানান অজহাত িদেলা যিদওঁ কামত নািহল। আচলেত ক’ত িক হ’ল জােনা! হঠাৎ িজএনআৰিচৰ আই িচ ইউত ব� সেপান। ক�নাতীত দঘর্টনা এটা। তাৰ িপছত সকেলা ওলটপালট। িফউমাৰ বন্ টুকৰা টুকৰ, ভাৰিট�া ৱনেদড, ই�াৰেনল ি�িডং ইিটিচ। িসিদনা উশাহেবাৰ িছিঙ িছিঙ পিৰিছল। বুকেবাৰ দলেদাপ কিৰিছল। আেবিল হঠাৎ �িনিছেলা কেলজৰ পৰা আিহ থােকােত দঘর্টনা সংঘিটত হ’ল। �ৰ�তৰভােৱ আঘাত�া� ব� সেপান আৰ� িবকাশ। িপছফালৰ পৰা েহেনা েকােনাবাই খুিন্দয়াই ৈথ গ’ল। তাৰিপছত...। অৱেশ্য সেপান এিতয়া আৰ� আই িচ ইউত অি�েজনৰ মা� িপ�া েসই সেপান জন ৈহ থকা নাই। লােহ লােহ �ায় সু�। েখাজ কািঢ়ব পৰা হ’ল। ধীেৰ ধীেৰ েযন িস েপাহৰৰ িশখা এিটৰ বােটেৰ উ��। ব� বুিল ক’েল েযন �চ� ৰ’দত এেকাডাল গছৰ শীতল ছাঁ। িবেশষৈক এই েকইজন ব�ক লগত পােল িঠক এেনকৱা এটাই অনুভৱ কেৰাঁ। আৰ� ইজেন িসজনৰ বােব আিম েযন এেকা এেকাডাল গেছ হ’ম। েসেয় ইমান ৰসাল আিম। েসেয় ইমান ৰসাল আ�া আমাৰ। পাহিৰব েনাৱাৰা। �িতকাতৰ। িকমান কথা িকমান উৎপাত! ইনিফিনিট! ভাল খবৰ। সঁচাৈক সু খবৰ। এইবাৰ এম.িব.এ ��পৰ এজন সদস্য এম.িব.িব.এসত িচেলক, আন এজন িজ.ইউৰ বােয়ােটক’ত,এজন েকাম্পািনৰ েকিম�, েমাৰ লগেত দজনমান �াইেভট িটচাৰ আৰ� এজন িঠকাদাৰ হওঁ হওঁ। তথািপ চাকিৰ এটাই েযন জীৱনেটাক অথর্হীন কিৰ তিলেছ। িনসেন্দেহ আিম জৰ�লা। েকৱল চাকিৰ। েকৱল েকিৰয়াৰ। সমাজখেনওঁ িদনক িদেন চাকিৰলাল । েযন টকা নহ’েল অি�েজেনা নািহব। েক... অ�ীল। ভাই জীৱনেটাত কিৰিব িক! সবফােল েদেখান দৰদাম। েকােনাবাই েতজ িকিনেল েকােনাবাই েদহ েবেচ। েকােনাবাই পাৱাৰ িকিনেল েকােনাবাই চাকিৰ িকেন! আৰ� আিমেবাৰ িবজেনসৰ ব’ েটােৰ বগলী কণা, বিলৰ পঠা, মৰা য’েত মৰা। েভল্-ইউ-েলছ। ইমান কথা েযন েশেষ নহ’ব েকােনািদন। তথািপ েশষ কৰােটা বা�নীয়। নতনৰ বােব। আেকৗ আৰ�িণৰ
দচক। এেনৈকেয় আকউ এটা েদওবাৰ আিহব। িসেটা েদওবাৰেটা থািকব িকছ উৎপাত উে�জনা। থািকব অিমত মৃণাল অনুপম িবশাল িবকাশ িনজম হয়েতা িসিদনা থািকব সপেনা আৰ� মই! আেৰ মেয়েটা িমথুন।
বােব। েবিল পৰাৰ আেগ আেগ বাতর্ালাপ েশষ কিৰ আিম িবদায় মািগেলা। ব� িবশাল িবকাশ িনজম আৰ� মই। দৰত সেপান,ব� �াি�ৰ িহচাপত ভাগৰ�ৱা তাৰ
পৃিথৱীৰ েকান জনী নাৰীৰ েনা মাত�ৰ েগৗৰৱৰ সময়কন উপলি� কিৰব িনিবচািৰব?....িক� ভগৱ�ই িকছ নাৰীক হয়েতা েকিতয়াবা এই সুখৰ পৰা বি�ত কিৰ ৰােখ।তাৰ িভতৰেত তাইও চােগ এগৰাকী........। আিজ কািল তাই গাঁৱৰ েকােনা অনু�ানৈলেক েনােযাৱা ৈহেছ। অনু�ান েবাৰৈল গ’েল তাইক েদিখেল আিজ কািল মানুহেবােৰ বু বু বা বা কেৰ। বাজী বুিল ইিতিকং কিৰ হাঁেহ..। দই চািৰ জনী এেকলেগ লগ লািগেলই েকৱল ল’ৰা েছাৱালীৰ.... অন�ৰ �া�ত �াি� খুড়ী অ’ খুড়ী ঘৰত আেছেন?......অ’ খুড়ী..’- এেনৈক মািত মািত নীিলমা েবদা�হতঁৰ ঘৰৰ এেকবােৰ পাছফােল আিহ পােলিহ। নীিলমাৰ মাত �িন েবদা�ৰ মাক িনজৰ ৰ�মৰ পৰা ওলাই আিহল।- ‘অ ....নীিলমা েচান। েকিতয়া আিহিল? আহ আহ ইয়ােতই বহিহ, ল’ৰা েচান ব�ত ডাঙেৰই হ’ল।’ নীিলমা ই খুৰীেয়কৰ ওচৰেত বিহ ক’েল ,- ‘মই অহা আিজ িতিন িদেনই হ’ল। আেপানােলাকৰ ঘৰৈল আেহাঁ আেহাঁ ৈক আিহবই পৰা নাই। িযেহ েগলা বতৰ কিৰেছ,বৰষুণ েটা এেকবােৰই েনৰাই হ'’ল। তােত ল’ৰাক লগত ৈল এেনকৱা বতৰত ওলাই আিহবৈল ও েবয়া। তােত এই েকইিদন বতৰ েবয়া কাৰেণ ক’েতা ওলাব েনাৱািৰ ল’ৰােটােৱ বৰ আমিন কিৰেছ।’ - ‘েসইেটা হয়। এই েকইিদন িযেহ বতৰ েটা েবয়া কিৰেছ বািহৰৈল উলাবৈলেক ভয় ৈহেছ আমাৰ িনিচনা বুঢ়ী েবাৰৰ।সকেলা ফােল পানী ৈহ িপছল ৈহ পিৰেছ। ওলাই গ’েল িপছিল পিৰ কঁকাল ভােঙ বুিলেহ ভয় ৈহেছ...।’ - ‘হয় পাই। েবদা� দা হ’বলা অিফচৈল গ’ল। িক� েবৗক েদখা নাই েয? নাই েনিক.........’ - ‘অ িস অিফচৈল ৈগেছ।....েবৗ চােগ আেছ ক’ৰবাত .......তাইৰ েনা কাম িক!’ - ‘েহিৰ নহয় নীিলমা, ল’ৰাৰ েকইমাহ হ’ল অ’। বৰ ডাঙৰেটা েদিখেছা...। আহা বাবুেটা েমাৰ ওচৰৈল আহা েচান...আইতাৰ েকালাত বিহবা আহা...’ - ‘ল’ৰােটাক আইতাকৰ েকালাত িদ নীিলমা ই ৈকেছ,ইয়াৰ এঘাৰ মাহ ৈহ গ’ল খুড়ী। অহা স�াহত ইয়াৰ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৮৯ গ� পিম্প ভঞাঁ
তাত েহ যায়। েকিতয়াবা েযিতয়া মিহলা সকেল কথাৰ কথাত লািগ ল’ৰা েছাৱালী নথকা মানুহেবােৰ ভাল েকােনা জ�াল নাই বুিল কয় েতিতয়া নৱনীতাৰ অ�ৰ খন অজান েশাকত ভািঙ পেৰ। েকােনেনা বুিজব তাইৰ মনৰ কথা,কাক েনা ক’ব তাই িকমান িবষাদ ভৰা জীৱন ৈল নতন িদগ�ৰ িকৰণৰ আশা এটা ৈল জীয়াই
এবছৰ সম্পূণর্ হ’ব। েসেয়েহ ভািবেছাঁ ঘৰৰ মানুহিখিন েক মািত জ� িদন বুিল সৰ�ৈক িনয়ম এটােক কিৰ থওঁ। েসেয়েহ আিজ ইয়াৈল আিহেলা...।’ - ‘হয় েদ ,তই িবয়া েহাৱা েকই িদনেনা হ’ল..েসৗ িসিদনা িবয়া ৈহও ল’ৰাৰ মাক হিলিহ...আমাৰ এফােল েচান িবয়া পতা আিজ আঠ বছেৰই হ’ল...আিজ ৈলেক েচান েকঁচৱা এটাৰ মুখ েদখাব েনাৱািৰেল...। েবদা�ক িকমান ক’েলা এইেবাৰ love marriage েন িক েসইেবাৰ কিৰব নালােগ। আিম ঘৰৰ মানুহ েবােৰ িমিল েছাৱালী চাই িবয়া পািত িদম। নাই িস েমাৰ কথা নামািনেল....ইমান িদেন আমাৰ পচন্দত িবয়া পতা হ’েল চােগ আমাৰ ঘৰেটা েকঁচৱাৰ মাত �িনবৈল পােলাঁ হ’েল।’ - ‘এ খুড়ী আিজৰ িদনেটা িকেনা কথা েবাৰ ৈক আৰ�.....’ -
ঘৰ
েটাত থািক
এই বুঢ়ী বয়সত নািত নািতিনৰ লগত েখিলবৈল েমােৰা মন যায় েদ েচান। ঘৰ খনত েকঁচৱাৰ হাঁিহ কােন্দানৰ মাত েবাৰ �িনেয়ই ভাল লােগ েদ েচান....।’ নৱনীতা অথর্াৎ েবদা�ৰ ৈঘণীেয়েক বািহৰত মানুহৰ মাত �িন েকােনেনা আিহেছ চাবৈল আিহ শা�েয়কৰ কথা েকইটা �িন তাই অ��ত ৈহ ৰ’ল। কথােকইষােৰ তাইক েশেল িব�ািদ িবি�েল। তথািপও তাই িনজেক অলপ সহজ কিৰ ৈল নীিলমাক মাতষাৰ িদ তাইৈল চাহ বনাবৈল পাকঘৰৈল গ’ল। িপছ িদনা ৰািতপুৱা েযিতয়া এেকিখিন কথােক েবদা�ক ৈক থকা �িন নৱনীতাৰ মনেটা মিৰ যায়। পৃিথৱীৰ েকান জনী নাৰীৰ েনা মাত�ৰ েগৗৰৱৰ সময়কন উপলি� কিৰব িনিবচািৰব?....িক� ভগৱ�ই িকছ নাৰীক হয়েতা েকিতয়াবা এই সুখৰ পৰা বি�ত কিৰ ৰােখ। তাৰ িভতৰেত তাইও চােগ এগৰাকী........। আিজ কািল তাই গাঁৱৰ েকােনা অনু�ানৈলেক েনােযাৱা ৈহেছ। অনু�ান েবাৰৈল গ’েল তাইক েদিখেল আিজ কািল মানুহেবােৰ বু বু বা বা কেৰ। বাজী বুিল ইিতিকং কিৰ হাঁেহ..। দই চািৰ জনী এেকলেগ লগ লািগেলই েকৱল ল’ৰা েছাৱালীৰ কথাই কয় আৰ� েযন এেকা কথাই নাই িসহঁতৰ। আেকৗ িকছমােন েচাৱািচতা কিৰ েবজ লগাবৈলও কয়। েসই সময়ত নৱনীতাই িসহঁতৰ কথা �নাৰ বািহেৰ আন এেকা ক’ব েনাৱােৰ। েসেয়েহ তাই পৰাপ�ত অনু�ান েবাৰত আগ ভাগ েনােলাৱাই হ’ল। য’ত েনিক নগ’েলও নহয়
আেছ..। িকমান ভাল ভাল ডাঙৰ ডাঙৰ ড�ৰক েদখুৱাইেছ,িক� ড�েৰ সদায় পিজিটভ আশাই িদেয়। েতওঁেলাক দেয়া জনেৰ এেকা সমস্যা নাই বুিলেয়ই কয়। েযেনদেৰ পৰামশর্ িদেয় সকেলােবাৰ এেকধৰেন কিৰেহ ৈগেছ মােথাঁ। ফলাফল এেকা েপাৱা নাই ইমান বছেৰ.... ভাদ মাহত নামঘৰত �েত্যক শিন বােৰ েদওবােৰ গাঁওখনৰ লগেত �িতেটা পিৰয়াল যােত ম�ল ময় হয় তাৰ কাৰেণ নাম �সংগ কেৰ ,তােত দই চািৰ ঘৰ িমিল শৰাই এভাগ ও আগবঢ়াই। তােত নৱনীতা আৰ� েবদা�ই ও �িত বছৰৰ দেৰ এই বছেৰা এখন শৰাই আগ বঢ়াইেছ। িকজািন এইবাৰ ভগৱােন েতওঁেলাকক চকেমিল চায়,িকজািন এইবাৰ িসহঁতৰ মনৰ আশা পূৰণ ৈহেয়ই। েসই ভািবেয়ই স�ান এটা ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯০ বৃ�
‘নহয় অ’
খনৰ এই িনমাও মাও পিৰেবশ
ভাল নলগা ৈহেছ অ’।
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯১ �াি�ৰ বােব বৰ ভি� আৰ� িব�ােসেৰ ভগৱানৰ চৰণত েসৱা কিৰেলৈগ। িব�ােসই আিদৰ মূল বুিল কথা এষাৰ আেছ । সঁচাৈক নৱনীতা আৰ� েবদা�ৰ ভি�ত ভগৱান চােগ এইবাৰ স�� হ’ল। পাছৰ মাহেত নৱনীতা স�ান স�াৱনা হ’ল । নৱনীতাৰ েযন দখৰ অ� পিৰল আৰ� আিজ এইয়া নৱনীতাই হিস্পেতলৰ েকিবনৰ িবচনাত কাষত এটা ল’ৰা স�ান ৈল পাৰ কিৰ অহা িদনেবাৰত িনজৰ আেপান মানুহেবাৰৰ লগেত সমাজৰ মানুহৰ পৰা েপাৱা দখ ,য�ণা, �ব�না েবাৰ আেকৗ এবাৰ তাইৰ মনত েপলাইেছ। তাইৰ আিজও ভালৈক মনত আেছ েসই িদনেটাৰ কথা েসইিদনা তাইৰ নন্দা নিন্দনীৰ প�ামৃত েখাৱাৰ িদন,স�ান নথকাৰ কাৰেণ েকােনা
তাইক ওচৰৈল যাবৈল িদয়া
বািহেৰ
ভিতর্ কিৰিছল আৰ� তাইৰ এটা ল’ৰা স�ান জ� ৈহিছল েতিতয়া O T ৰ স�খত তাই ৈৰ থােকাঁেত নাছর্ এগৰাকী আিহ েকঁচৱােটা েযিতয়া তাইৰ েকালাত িদব িবচািৰিছল েতিতয়া শা�েয়েক আগবািঢ় ৈগ েমাক িদয়া বুিল িনেজই ৈলিছল। এই কথা েবােৰই েযন তাইক সদায় মনত খুিচ িবি� আিছল। তাই ভািবিছল তাইৰ জীৱনৰ পৰা কাল অমািনশা েকােনা িদন মাৰ নাযাব। েসইিদনা নেন্দকৰ ওচৰৰ পৰা আিহ েবদা�ৰ আগত কথা েবাৰ ৈক ৈক ব�ত কািন্দেল। েবদা�ই উপায়হীন ৈহ তাইক বুকৰ মাজত সুমুৱাই ৈলিছল আৰ� তাইক ৈধযর্ ধিৰবৈল ব�ত বুজােল। িস সদােয় কয় ভগৱানৰ ওপৰত আ�া আৰ� িব�াস ৰাখা,আিম কােৰা অপকাৰ কৰা নাই,পৰাজনক সহায় েহ কিৰেছা এিদন নহয় এিদন আমাক ভগৱােন চক েমিল চাবই। তাইও সকেলা ভগৱানৰ ওপৰত এিৰ িদিছল। িক� আিজ তাই পৃিথৱীৰ সকেলাতৈক সুখী। তাইতৈক সুখী আিজ আৰ� েকােনা নাই। স�ান েনােহাৱাৈক থকাৰ কাৰেণ মানুহৰ পৰা তাই ইমান বছেৰ িযমান য�ণা পাইিছল তাৰ তলনাতৈক েযন �সৱৰ য�ণা েতেনই নগণ্য। িক� আিজ সকেলা সুখী তাইক ৈল। শা�মােক ঘৰত েতওঁেলাকক আদিৰবৈল অধীৰ অেপ�াত ৈৰ আেছ। সকেলােৰ গাত তত নাইিকয়া ৈহেছ। শা�মােক েবদ�ৈল বােৰ বােৰ েফান কিৰ তাইৰ খবৰ ৈল আেছ। েতেনেত েবদা�ই �া�েটাত চাহ ৈল েকিবনৈল েসামাই আিহ নৱনীতাক মতাত েহ তাইৰ সি�ত
েবদা�ই
..। বাৰ� উঠা গৰম গৰম চাহ আিনেছাঁ অলপ খাই িদয়া মনেটা লগেত গােটা ভাল লািগব।’ নৱনীতাই হয় িদয়া বুিল লােহৈক ৈক মনেত ভািবেল মেয়া েয এই �াি�ৰ সুখৰ সময়কনত িকেয এিৰ অহা েবয়া িদনেবাৰৈল মনত েপলাইেছাঁ..... েতেনেত েবদা�ই তাইক চাহ একাপ বািক িদ িনেজও একাপ ৈল েকিবনৰ িখিৰকী খুিল পদর্া খন আঁতৰাই িদেছ আৰ� লেগ লেগ িখিৰকীেৰ ৰািতপুৱাৰ েকামল ৰ’দািল েসামাই আিহ দেয়ােক অিভনন্দন জনােল।
�ভ কামেত
নািছল। েকৱল বািহেৰ
বািহৰৰ কামেবাৰ েহ কিৰব িদিছল। তাতৈক েবিছ দখ লািগিছল িযিদনা নিন্দনীক হিস্পেতলত
ঘূিৰ আিহল।
সুিধেল ,- ‘ইমান আেপান পাহৰা ৈহ িকেনা িচ�া কিৰ আিছলা?...মই েসামাই অহা ও গেমই নাই েপাৱা,মাত িদয়াত আেকৗ চক খাই গ’লা
৯২ মেহা-েহা,অথবা মহ েখদা উৎসৱ উে�খ্য ভােৱ নামিন অসমত উদযাপন কৰা এিট েলাক উৎসৱ। তাহািনৰ পৰাই িবেশষৈক দৰং,ওদাল�িৰ,কামৰ�প, েগাৱালপাৰা, নলবাৰী, বৰেপটা িজলাত ইয়াৰ �চলন েদখা যায়। এই উৎসৱ �িতবছেৰ আেঘাণ মাহৰ পূিণর্মা ৰািত েচমনীয়া ল’ৰােবােৰ এক লগ' ৈহ সম�য় আৰ� ভাত�েবাধৰ এনাজৰীেৰ এই উৎসৱ পােত। সাধাৰণেত আেঘাণ মাহত েখিত চেপাৱা হয়; বতেৰা ফৰকাল, মানুহৰ অভাৱ-অনাটেনা কম থােক। েসেয় তাহািনৰ পৰাই �চিলত ৈহ অহা এই মেহােহা উৎসৱ ৰািত আনন্দ বিহ:�কাশ ঘেট। এই উৎসৱৰ মূল ল�্য ৈহেছ গৃহ�ৰ ঘৰৰ পৰা চাউল পাত,
আিদ ৈল নািচ-নািচ গীত গাই মানুহৰ ঘেৰ-ঘেৰ ৈগ এই উৎসৱ পালন কৰা েদখা যায়। এই উৎসৱৰ সময়ত েগাৱা গীতেবাৰ সাধাৰণেত মানুহৰ মুেখ মুেখ �চিলত অহা গীত িবেশষ ভােৱ আেমাদজনক। মহ েখদাৰ সময়ত তথা দলেটাত এিট উে�খনীয় ৈবিশ�্য আেছ, য'ত মানুহৰ ভালুকৰ েবশ ধেৰ। সােজাঁন-কােচানত ব্যৱহ�ত সাম�ীৰ েযেনদেৰ, গাঁও অ�লত েপাৱা কলৰ পতৱা,তােমালৰ ঢকৱাৰ দেৰ সাম�ী সমূহ িপি� আকষর্ণীয় দি�পটৈল ভালুকৰ েবশ ৈল আেঘাণৰ পূিণর্মা মেহা-েহা উৎসৱ িচ�য় েডকা পিৰণত কিৰ ৰং েধমািলৰ মােজেৰ নৃত্য কৰা আিজৰ সময়েতা েদখা যায়। মহ েখদা উৎসৱৰ গীতেবাৰ সাধাৰণেত এজেন লগাই িদেয়। আৰ� বাকীেবােৰ ধেৰ, এেক সময়েত বাঁহৰ সৰ� সৰ� টােঙােনেৰ মািটত শ� কিৰ মানুহৰ ঘেৰ-ঘেৰ আশর্ীবাদ িদ এেনদেৰ গায়‘আেঘাণৰ পূিণর্মা হ’ল/মহ েখইদবাৰ �কম হ’ল অ’ েহা েহা মেহা েহা/মহ েখইদবা টােকান েলৗ মেহ বুেল েমৗই�েদ/েটেপাল পুৰা খালু েদ েটােপালাত নহ’ল লুন/চাউল কােৰ েদান েদান চাউল েনিদ িদলাক কিড়/এেনেথাৰ ঘৰ লিৰ-চিৰ লিৰ-চিৰ যাওঁেত/েসাণৰ নাঙাল বাওঁেত মেহ বুেল েমৗই�েদ/হাইেৰ্ �ইেৰ্’ �বাদ অনুযায়ী, মহ েখদা গীতেবাৰ গােল মহেবাৰ ভয়ত আঁতিৰ যায় বুিল েকাৱা হয়। আৰ� লগেত গৃহ�ক আশীবর্াদ িদ চাউল-পইচা েলাৱা হয়। েলাক িব�াস মেত, মেহােহা উৎসৱৰ িপছত মহেবাৰ লােহ লােহ কিম নাইিকয়া হয়। মহ েখেদাতাসকেল িয চাউল বা পইচা পায়, েসই চাউল-পইচােৰ িপছত সকেলােৱ লগ লািগ েভাজ-ভাত খায়। কাল�মত েহৰাই যাবৈল ধৰা এই েলাককি� মেহােহা উৎসৱ পৰম্পৰাগত সাজেপাচাক পিৰধান কিৰ মেহােহা গীত পিৰেৱশন কিৰেছ আিজৰ িশ�ৰ পৰা েডকা বুঢ়াৈল এক েলাক উৎসৱৰ সম�য়ৰ বাতর্া কিঢ়য়াই আিনেছ নৱ�জ�ৰ �িতজনৰ ব্যি�ৰ হ�দয়ত। ইয়াক �ান পিৰবৈল িনিদবৈল হ'েল আমাৰ দেৰ �জ�ই ধিৰ ৰখােটা �ধানতঃ দািয়� আৰ� কতর্ব্য। �ব�
টকা-পইচা মানিন িহচােপ সং�হ কৰা। এই উৎসৱৰ িদনাখন গধূিল সময়ত েডকা,বুঢ়া,েচমনীয়া সকেলা সৰ�-সৰ� দল ৈহ হাতত বাঁহৰ সৰ�-সৰ� টােঙান, েঠাৰকা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯৩ অণু গ� �িত��িত ইিন্দৰা িসংহ ‘এইেকইিদন িবজলী চািকৰ েপাহৰ আমাৰ ঘৰেতা পিৰেছ। বৰ ভাল লগা ৈহেছ নহয় জােনা মা?’- �ণৱৰ কথাত মােকও হয়ভৰ িদেল। এিতয়া িনবর্াচনৰ বতৰ। �ণৱ হঁতৰ ঘৰৰ কাষেত �িত বছৰৰ দেৰ এইেবিলও জন �িতিনিধ এগৰাকীেয় অ�ায়ী ৰ�েপ এটা কাযর্ালয় সািজ ৈলেছ। এইেকইিদন �ণৱ ব্য�। কাযর্ালয়েটা েখালা, ব� কৰা, সািৰ মিচ পিৰ�াৰ কিৰ ৰখাৰ দািয়� তাৰ।িবিনময়ত িকছ পা-পইচা পায়। তাৰ মনত �িতর্। িস িযিক নহওক িস িনেজ উপাজর্ন কিৰ হাত ঘৰচ উিলয়াই ৈলেছ। মােকও লািগ ভািগ িদেয়।েতওঁেলােক িদয়া পইচাৰ িবিনময়ত চাহ তােমালৰ েযাগান ধেৰ। িপেছ পাচঁ বছৰ আগৰ েসই ৰাইজৰ �িতিনিধৰ আল পইচান ধেৰাঁেতই গ’ল। ক’ত �িত��িত,ক’ত কথাৰ ফলঝািৰ, জয়ী ৈহ ৰাজপাটেতা বিহল। আনহােত আিজ পাঁচ বছেৰ �ণৱ আৰ� তাৰ মাক এেক ঠাইেত থািকল মােথান বয়সেহ বািঢ়ল। আ�স�ান বণর্মালা গৈগ হাজিৰকা এয়া আিম উপি�ত আেছাঁ আিজ েঘাষণা কৰা এছ আই পৰী�াত উ�ীণর্ েহাৱা িনিশতা বৰবৰাৰ ঘৰত....এয়া চাওক েতেখতৰ ঘৰ.... পিঢ়বৈল এখন েটবুল নাই..... হয়েতা এসাঁজ খােল পাছৰ সাজৰ বােব িচ�া! আপুিন িক ক'ব?অ��ত েহাৱা েদউতাকৰ অৱ�ােটা ল�্য কিৰ তাই স্পীকাৰেটা টািন ৈল �ায় িচঞিৰ উিঠল....েকােন ক'েল আেপানাক আমাৰ এসাঁজ ভাতৰ িচ�া বুিল?আেপানােলােক আমাৰ দেৰ খািট েখাৱা মানুহক সমাজৰ আগত েসও �িতপ� কিৰ বৰ ভাল পায় ন? চৰকােৰ িনকা িনযুি� িদয়াৰ বােব আিম িচৰকত�! েযাগ্যজেন �াপ্যেবাৰ িব�ৰ িবষাদ পংখী বৰশইকীয়া মা েদউতাকৰ মৰমত ডাঙৰ ৈহিছল তাই। সকেলােৰ েযন আলাসৰ যিদও ভাইক ভিনেয়ক আেছ। ব’হাগ মাহৰ সং�াি�ৰ িদনা সকেলােক েসৱা জনাই মাক েদউতাক ককা আইতাকৰ লগত ফিৰবৈল ৈগিছল িক� িনয়িতৰ িক! িন�ৰ পিৰহাৰ। েকােনও গম েপাৱা নািছল আেবিল সময় িব� খাই আনন্দত আ�হাৰা ৈহ সকেলােৱ ঘৰৈল উভিত আিহিছল িক� েকােনও জনা নািছল েসই কাল অমািনশা নািম অহাৰ কথা েকােনও গম েনােপাৱাৈক তাই বুকৰ পৰা মাক েদউতাক ককা আইতাকক এখন �ােক খুিন্দয়াই ৈথ �িচ গ’ল। তাই িক� মািন ল’ব পৰা নািছল েসইসময়কনৰ কথা। িদন বাগিৰল তাইজনীেয় বুকত িশল এচপা বাি� ৈল ভােয়ক ভনীেয়কৰ লগত সময় অিতবািহত কিৰেল। দখ কে�ৰ মাজেৰ আিজ ৯টা বস� পাৰ হ’ল। সকেলােৰ জীৱনত বস�ই �াণ ৰিচ যায় িক� তাইজনীৰ বুকত িবষাদ নমায়। কাৰণ তাই েয িনথৰ�ৱা বুিজবৈল বুজাবৈল কাষত েকােনা নাই। েপাৱাত আিম আনিন্দত। েসইবুিল আপুিন েমাৰ অি��ত আঘাত সািনব এয়া অসহনীয়। �েত্যকজন অিভভাৱেক িনজৰ স�ানক এেকই আদৰ যতন আৰ� মৰম িদেয়, ধনী দখীয়া সকেলা এেকই। আমাৰ আিথর্ক অৱ�াৰ বণর্না কিৰ অপমান কৰাতৈক সমাজৰ দনর্ীিতেবাৰ সমাধানৰ কামত মন িদয়ক। ধন্যবাদ। সকেলােৱ সমথর্ন কিৰেল তাইৰ কথাক। েদউতাকৰ বুকখন আৰ� এহাত েগৗৰৱত উফিন্দ উিঠল। েছাৱালীজনীক সৰ�েত েকাৱা কথাষাৰ আিজ তাই সচা �মাণ কিৰ িদেল,মানুহ কমর্েৰ উচ্চ হয়, িচ�ােৰ উচ্চ হয় ধেনেৰ বা আধুিনকতাৰ �েলেপেৰ নহয়।
েসৱা আেকৗ ক’ত কৰ ৈগ? মই হ’েল নাযাও েদই। েকােন েসই ধূিল বািল েসাপাত পিৰ বুঢ়া পূজাৰী েটাৰ ভিৰ চব ৈগ। তইেয় যা,পিৰ আহ ৈগ।’- মণীষাৰ কথাত হাঁিহল লীনাইও। িনলা�ী এইবাৰ চলচিলয়া চকেৰ েখাজ ল’েল ম�প ৰ ফােল। তাহাঁিত ব্য� ৈহ গ’ল আন দজনী মানৰ লগত ফেটা েতালাত। মনত আঘাত পােলও িনলা�ীেয় িসহঁতৈল িনমর্ািল ৈল আিহল। দৈৰৰ পৰাই েদিখেল তাই, িনহাৰ আিহ ইিতমেধ্য পাইেছিহ...... েদউতাৰ েছাৱালী িৰচা কিলতা মণীষা আিজ পালর্াৰ ৈগেছ। ৰািতপুৱাই েফান কিৰ িনলা�ীক ৈকেছ তাই। লীনাও যাব েহেনা কাইৈল। েফিচেয়ল কৰাৰ পৰা চিল ে�ইট কৰাৈলেক কত েয িক কাম আেছ তাহাঁতৰ। মণীষাই েহেনা আিজেয় চিল ে�ইট কৰাব। েযাৱাবাৰ তাই চিল কািলর্ কৰাইিছল। িলনাই হাই লাইট কৰােল। এইবাৰ লীনাই েবেলগ িকবা কৰাব েবােল।িনলা�ীেয় নাজােন েসইেবাৰৰ নাম। কেলজত তাহাঁতৰ মুখত �না শ� েসইেবাৰ।েদিখ েদিখ বুিজ েপাৱা ৈহেছ অলপ। �থেমেটা তাই নাজােনই েসইেবাৰৰ িবষেয়। েসই বছৰ �থম তাই কেলজৰ সৰ�তী পূজাত ৈগেছ। মণীষাহঁেত ব�ত েযাৰ কৰাতেহ গ’ল তাই। আগেৰ পৰা �িনেছ তাই সৰ�তী পূজাৰ নামত েয েসৗন্দযর্্য �িতযিগতাইেহ �ান পাই বুিল। পূজাৰ নামত েছাৱালী েবাৰ েহেনা বাইকৰ িপছত উিঠ েহ ঘূিৰ ফেৰ। লীনা আৰ� মণীষা তাইৰ ভাল বা�ৱী। িক� তাহাঁত দই জনীৰ েদউতাকৰ ডাঙৰ চাকিৰ, অভাৱ িক নাজােনই। িনলা�ীৰ েদউতােক িদন হািজৰা কেৰ। পঢ়াত তাই খুব ভাল, েসইকাৰেণই তাইক ধাৰ ঋণ কিৰ হেলও পঢ়াইেছ। েসইবছৰ সৰ�তী পূজাৰ কাৰেণ তাই মাকৰ ভাল মুগাৰ েমেখলা আৰ� অলপ ভাল চাই চাদৰ এখন, লগত গােমাচা এখন আগিদনাই উিলয়াই ৈথেছ। আন িদনাৰ দেৰ মুখত সামান্য �ীম অকণমান সািন,কঁকালত পৰা তাইৰ দীঘল চিল িখিনেৰ েবিন এডাল �ঠী,কপালত সৰ� েফাট এটা ৈল আৰ� আগ িদনাই উিলয়াই েথাৱা কােপাৰ েযাৰ িপি� ওলাল ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯৪ চট গ�
খন বৰ েবয়া েদখাব নাইবা।’ দামী েকেমৰা এটা ৈল িনহাৰ ফেটা েতালাত ব্য�।িনহাৰৰ কথা �িন মণীষাই তাইক ক’েল- ‘লাজ িকয় িদব আহ অ’ তই?’ মণীষাৰ কথাত িনলা�ীেয় তল মূৰ কিৰ ক’েলতহঁতক িনমর্ািল িদবৈল েহ আিহিছেলা, েবয়া নাপািব।’ দচক চকেলােৰ ভিৰ পিৰল তাইৰ। িকছদৰ আঁতিৰ আিহ ঘৰৈল
কেলজৰ সৰ�তী পূজাৈল বুিল। মােক েযাৰ কৰাত তাই অসমীয়া গহনাৰ ফিল আৰ� জািপ থকা েচইন ডাল িপি� ল’েল। গােমাচা খন ৈল ৈলেছ এটা ফােল,খুব ধুনীয়া লািগেছ তাইক। েদউতােকেটা কেলই-মাজনীক বৰ ধুনীয়া লািগেছ বুিল। পঢ়াৰ েটবুলৰ ওচৰত ধূপ- চািক িদ, ভগবানৰ ওচৰত �াথর্না কিৰ,মাক েদউতাকৰ চৰণ চই তাই ওলাল কেলজৈল বুিল। তাই কেলজ পােলৈগ। কেলজৰ েগটৰ স�খত ৈৰ আেছ তাই মণীষা আৰ� লীনা আিহব বুিল। ব�ত সময় ৈৰ আেছ তাই। িক� তাহাঁিত অহা নাই। তাই অকেল েসামাই যাবৈলও েবয়া পাইেছ,জােনাছা তাহাঁিত েবয়া পাই তাইক।িকছ সময়ৰ িপছত মণীষাৰ েদউতাকৰ গাড়ীৰ পৰা নািমল দইজনী। ৰ’েদা যেথ� েসইিদনা। ৰ’দৰ িজিলঙিণত
েচে�ল। তাইৰ সামান্য েচে�ল েযােৰেৰ েজাৰ
েসইেবাৰৰ লগত। চিল েমিল আিহেছ িসহঁেত। জাকজমকীয়া নতন �াইলৰ কােপাৰ। নাই, িনলা�ীেয় চাব পৰা নাই িসহঁতক। মণীষাৰ েদউতাকক মািতম বুিল আগবািঢ় ৈগও েনাৱািৰেল মািতব। তাহাঁত দইজনীক নমাই িনলা�ী েসই ঠাই পাই মােন েদউতাক গ’েলই। ‘আেৰ তই এইেবাৰ িক িপি� আিহিল। গাঁৱলীয়া ভত লািগেছ’- মণীষাই িনলা�ীক েদখীেয় ক’েল। ‘মইেটা গাঁৱেৰ,গাঁৱৰ েযিতয়া ভত লিগবই েদ’িনলা�ীেয় কথােটা ৈক সামান্য হাঁিহল। ‘িক বুিল িচনাকী িদম বাৰ� েতাক িনহাৰ ৰ আগত?’ লীনাৰ কথাই িনলা�ীক যেথ� আঘাত িদেল। তথািপও তাই ক’েল - ‘িচনাকী িনিদেলও নালােগ বাৰ�, ব’ল এিতয়া ধূপ চািক িদ েসৱা কিৰ আেহা।’ ‘েসৱা আেকৗ ক’ত কৰ ৈগ? মই হ’েল নাযাও েদই। েকােন েসই ধূিল বািল েসাপাত পিৰ বুঢ়া পূজাৰী েটাৰ ভিৰ চব ৈগ। তইেয় যা,পিৰ আহ ৈগ।’মণীষাৰ কথাত হাঁিহল লীনাইও। িনলা�ী এইবাৰ চলচিলয়া চকেৰ েখাজ ল’েল ম�পৰ ফােল। তাহাঁিত ব্য� ৈহ গ’ল আন দজনী মানৰ লগত ফেটা েতালাত। মনত আঘাত পােলও িনলা�ীেয় িসহঁতৈল িনমর্ািল ৈল আিহল। দৈৰৰ পৰাই েদিখেল তাই, িনহাৰ আিহ ইিতমেধ্য পাইেছিহ। লীনা েবােল আিজ িনহাৰৰ লগত ক’ৰবাত ফিৰবৈল যাব। িনলা�ী িসহঁতৰ কাষ চািপ িনমর্ািল িদব েখােজাঁেতই িনহােৰ িচঞিৰ উিঠল- ‘লীনা, এইজনী আেকৗ ক’ৰ পৰা উলালিহ, আঁতিৰব েকাৱা, েতামাৰ ফেটা
েযাৱাৰ িস�া� ল’েল তাই। কেলজৰ জাকজমকতাই তাইৰ চক চাত মািৰ ধিৰেছ তাইৰ। েসইেবাৰৰ মাজত েমধাৱী িনলা�ীক সঁচাৈকেয় তাহাঁিত েকাৱাৰ দেৰ গাঁৱলীয়া ভত লািগেছ। িক� তাই িক কিৰব।তাইক েয েনাৱােৰ িদন হািজৰা কৰা েদউতােক ইমান েবাৰ েযাগাৰ িদব।কথা েবাৰ ভািব ঘৰৈল বুিল েখাজ লওঁেতই িবভাগীয় মীনা বাইেদউ ৰ মাতত তাই থমিক ৰ’ল- ‘বাঃ িনলা�ী, আিজ েতামাক খুব ধুনীয়া লািগেছ কােপাৰ সােজেৰ,েদউতাৰ েছাৱালী েযন এিতয়া েহ লািগেছ।’ িনলা�ীেয় এেকা কব েনাৱািৰেল, মােথা দচকেৰ চকেলা বাগিৰ আিহেছ। মীনা বাইেদউেয় তাইক আেকৗ ক’েল‘জাকজমকতাই েসৗন্দযর্্য নােন িনলা�ী,তাত ৈক মনেটা সুন্দৰ কৰাত েহ মন িদব লােগ আিম। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯৫
তাহাঁতৰ মুখ েবাৰ আৰ� অিধক িতৰিবৰাব লািগেছ। দেয়াজনীেৰ ওখ ওখ
নাপাই
�িচ
এিট উজাগৰী ৰািত ি�� স�্যা এিট উজাগৰী ৰািত িলিখ িদয়া আেকৗ আমাৰ নামত, চকত চকত ৈথ েজানাকৰ িনহািল খন ৈল বেহা ৈগ ব’লা েচাতালৰ জাৰিণখনত.... এিট উজাগিৰ ৰািত আেকৗ িনিবচািৰবা আ�াৰ িখিন, েমৗন ওঁেঠ �ণ�েণাৱা গান িখিন সামিৰবা এবাৰ আেকৗ িনজৰ বুিল.... চকত চক ৈথ দিট ওঁঠৰ বাতর্ালাপত পাহিৰম সময়ৰ বাতিৰ, �েণ �েণ গিণম েজানাকৰ িমঠািখিন নতবা তৰা গিণম েতামাৰ েকালােত �ই পিৰ... এিট উজাগিৰ ৰািত েবদনােবাৰক ৰােখা িদয়া অলপ আঁতৰ কিৰ িবছািৰেছা েজানাক আৰ� পূিণর্মােৰ ভৰা এিট সুেকামল িকিৰিল য’ত জী উঠাৰ মন দেয়া দেয়ােৰ ৈহ আিম লগৰী। এই ৰািতেতই কথা িদওঁ আহা জীৱনক ভাল েপাৱাৰ, এই খন বুকেত �ই িনঃপািল িদয়া নতবা েনােকাৱা কথােবাৰ কিবতাৰ আকাঁেৰ �কাশ কৰা .... েসই ৰািত েতামাৰ নামেত উৎসগর্া কিৰম েমাৰ স্পিন্দত বুকৰ অেলখ কািহনী, মা� িলিখ থবা আমাৰ নামত এিট উজাগৰী ৰািত। (অনুেৰাধ নহয় এয়া অিধকাৰ বুিলেয়ই ভাবা )..... েতামাক েনেদখা ব� িদেনই হ’ল জা�লী গৈগ েমাৰ পদিলত ফিল উঠা েশৱালীেজাপাৈল চােলও েদেখান েতামাৈলেয় েচেৰংৈক মনত পেৰ! �িতেবাৰ সেতজ ৈহ পেৰ... কাষেতই বিহ েহঁপাহ পেলাৱাই কথাপতা সময়িখিন, িখলিখলাই
আনন্দৰ ঢল, জািগ উেঠ এক নৱ সৃি�ৰ উ�াদনা িলিখবৈল বেহােতই মনত পেৰ সেতজ বুিল ভবা সময়েবাৰ েদেখান অিতত ৈহ পৰা ব�িদেনই হ’ল। আৰ� তিম তিম ৈহ নথকাওেতা ব�ত িদেনই পাৰ ৈহ গ’ল........। বুক েভদী উলাই আিহব েখােজ ব�িদনৰ েচিপ ৰখা কােন্দানেটা, েজাৰ কিৰ আিজও ধিৰ ৰােখা িনজৰ মনেটাক বুজাবৈল চাওঁ সকেলােৰ ভাগ্যত মৰম নাথােক মেয়া িকজান তাৰ মাজেৰ এজন...। ক িব তা েতামাৰ েসইেটা আেছ ,িযেটা েতামাক কন্দওৱা েবাৰৰ নাই।’ আেবগত িনলা�ীেয় বাইেদউৰ চৰণ স্পশর্ কিৰল। তাইৰ তপত এেটাপী চকেলােৰও বাইেদউ ৰ চৰণ চেল। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯৬
হাঁিহ থকা সময়িখিন েযন এইমা� েশষ ৈহ ৈগেছ.... আেৱগৰ পাৰভািঙ ৈব আেহ
স্পন্দন িম� দাস পৃিথৱী েযিতয়া েশােৱ সােৰ ৰওঁ মই... আৰ� েমাৰ...স�া েদওলগা শ�েবােৰ িভৰ কেৰ বুকৰ অিলন্দত স্পিন্দত হয় এজাক বিলয়া বতাহ হ�দয় ধমনীত েখালা িখিৰকীেৰ েসামাই অহা িনৰ��ৰ বতাহজােক স্পশর্ কিৰব েনাৱােৰ েমাৰ হ�দয়ৰ গভীৰতা েমৗনতাৰ স’েত েমাৰ বাতর্ালাপ অনগর্ল �ব িবচািৰও �ব েনাৱােৰাঁ শূন্য েশেতিলৰ িনমর্ম আঘাতত বিলয়া বতাহ এজাকত স্পিন্দত হয় বুকৰ ধমনী হ�দয় েকাণত উে�িলত হয় পানী ৰঙৰ ছিব পৃিথৱী েযিতয়া েশােৱ সােৰ ৰওঁ মই...আৰ� েমাৰ... স�া!! আদিখনীয়া কিবতািট জিৰ বৰ�ৱা েহজাৰটা ��েবাধকৰ উ�ৰসাধ্য ডােয়ৰীৰ এখিন পৃ�াত েসই আদিখনীয়া কিবতা অ�ত্যািশত ি�য় শীকৰ, েযন অ�কিত�! শাি�ময় ক�ভত েযন উি�� জলতৰংগ �বল চ�বাতৰ স’েত আতংকময় িচঞৰ! অক�াত-কলমেটাৰ িব�য়ািব� �ন, নীলা-িচয়াঁহীিখিন-েযন ৰঙাৈল পিৰৱিতর্ত ৈহেছ তাৰ মাজেতই শ�ৰ লুকা-ভাক। অ�াত ত�ৰ স�ানতআ�ািনত কিবতািটত িবষ�তাৰ ৰহণ, েসেয় কিবতািট- দেবর্াধ্য মৃগতষাৈল ৰ�পা�ৰ এয়া িক? হয়েতা, দেবর্াধ্য কিবতািটৰ এয়াই িচৰসত্য জীৱনৰ কেথাপকথন পা�ালী শইকীয়া িকমান সৎ সাহস থািকেল িচৰ �ায়ী েবাজােবাৰ ৈল ফিৰব পািৰ িনজৰ মনত? নাজােনা েসই সৎ সাহসৰ পিৰসৰ তথািপও অনবৰেত ৈল ফিৰেছা লগত! িকমান আশা থািকেল িনৰাশা েহাৱাৰ ভয়েবােৰ বাধাৰ �াচীৰ সৃি� কিৰব েনাৱােৰ? নাজােনা েসই আশাৰ ব্যাপকতা অথচ আশােবাৰ এিতয়া েমাৰ সংগী িয অসম্পূণর্ যিদও মই লগ এিৰৱ েনাৱােৰা! িকমান িন-�াথর্ মনৰ হ’েল িবিনময়ত এেকা িনিবচৰাৈক েকৱল মৰম-ভালেপাৱাক উচ্চ �ান িদব পািৰ দদীনীয়া জীৱনত? নাজােনা েসই �াথর্িবহীনতাৰ গভীৰতা মােথা কিঢ়য়াই ৈল ফিৰেছা জীৱনৰ সত্যতা! িকমান ৰঙীন ভালেপাৱাই আৱিৰ থািকেল অকেল আিহ অকেলই েযাৱাৰ পথত মৃত্যৰ ভেয় শংিকত নকেৰ মন-মগজ? নাজােনা যিদও েমাহ আেছ িনজৰ বােব মায়া জােগ েকৱল েমাৰ িনজৰ বােব! ক িব তা ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯৭
সমুহ পালন কেৰ। �কিতৰ ঋতৰ মেত েযেনদেৰ" বাহা উৎসৱ’ পালন কৰা হয়। এেকদেৰ কিষক েক� কিৰেয়ই চহৰাই পৰৱ পালন কৰা হয়। চাওঁতাল সকলৰ এই চহৰাই পৰৱ আিহন কািতর্ক মাহৰ কালীপুজা বা েদৱালীত পালন কৰা হয়। আন িকছমানৰ মেত পুহ-মাঘ( িডেচ�ৰ বা জানুৱাৰী) মাহত উৎসৱভাগ পালন কৰাৰ িনয়ম। কিষিভি�ক েহাৱা এই চহৰাই উৎসৱ সাধাৰনেত ধান চেপাৱাৰ পাছতেহ পালন কিৰব লােগ বুিল মত েপাষন কেৰ একাংশই। েসেয়েহ এই পৰৱক শস্য চেপাৱা পৰৱ বুিলও ব�েলােক কব েখােজ। দৰাচলেত এই উৎসৱ বহাগ িব� আৰ� মাঘ িব�ৰ দেৰই।বহাগ িব�ত েযেনৈক গৰ�ক মাহ হালিধ সািন িশঙত েতল িদেয় আৰ� ভি�ভােবেৰ গৰ� -গাইক চািক বি� ধুপধুনা িদ অসমৰ িখল�ীয়া জনেগা�ী চাওঁতাল সকল হ’ল �কিতপুজক। �কিতৰ�পী উৎস েযেন পাহাৰ, পবর্ , গছগছিন , মািট, পানী ,নদ নদীৰ লগেত �কিতৰ শি�ক িব�াস কিৰ পুজা েসৱা কেৰ। পুেবর্ চাওঁতাল সকেল িচকাৰ কিৰ জীৱন িনবর্াহ কিৰিছল। যিদও সময়ৰ লেগ লেগ কিষবৃি�ত িনেয়ািজত ৈহ জীৱন িনবর্াহ কেৰ। েসেয়েহ চাওঁতাল সকেল কিষকমর্ৰ বােব উবর্ৰ ভিম িবচািৰ হািব জংঘলেৰ ভৰা পাহাৰ, পবর্ত, ৈভয়ামত বসবাস কৰা েদখা যায়। কিষকমর্ িবেশষৈক গৰ�- মহৰ �াৰা কৰা ৈহিছল। গৰ� ম’হক পঘােৰ বাি� বশ কিৰ কিষ কমর্ কৰা হয়। েসেয়েহ চাওঁতাল সকলৰ ভিম, আৰ� কিষৰ লগত লগত সম্পকর্ থকা কিষিভি�ক পুজা, পাবর্ন ,উৎসৱ আিদ পালন কৰা এক িবশাল সং�িতৰ গঢ় ৈল উঠা পিৰলি�ত হয়। �কিতৰ ঋত অনুসিৰ আৰ� কিষৰ ওপৰেত িভি� কিৰ চাওঁতাল সকেল উৎসৱ পাবর্ন চাওঁতাল সকলৰ চহৰাই পৰৱৰ এক চমু অৱেলাকন ৰেমশ চ� চেৰণ েসেয়েহ এই পৰৱক শস্য চেপাৱা পৰৱ বুিলও ব�েলােক কব েখােজ। দৰাচলেত এই উৎসৱ বহাগ িব� আৰ� মাঘ িব�ৰ দেৰই। বহাগ িব�ত েযেনৈক গৰ�ক মাহ হালিধ সািন িশঙত েতল িদেয় আৰ� ভি�ভােবেৰ গৰ� -গাইক চািক বি� ধুপধুনা িদ পুজা েসৱা কেৰ। আৰ� েগামাতাৰ বন্দনা কৰা হয়। লগেত িব�ৰ গীত নৃত্যও কৰা হয়। িঠক েসই দেৰই আিদবাসী চাওঁতাল পিৰয়ালৰ েলােকও গৰ�- গাইক গা-পা েধাৱাই নতন পঘােৰ বাে�। চহৰাই পৰৱৰ উপলে� �ায় িতিন চািৰ িদনৰ পুেবর্ই গৰ� গাইৰ বােব ঘাঁহ পাতৰ ব্যৱ�া কিৰ ৰােখ.... ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯৮ �ব�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ৯৯ পুজা েসৱা কেৰ। আৰ� েগামাতাৰ বন্দনা কৰা হয়। লগেত িব�ৰ গীত নৃত্যও কৰা হয়। িঠক েসই দেৰই আিদবাসী চাওঁতাল পিৰয়ালৰ েলােকও গৰ�- গাইক গা-পা েধাৱাই নতন পঘােৰ বাে�। চহৰাই পৰৱৰ উপলে� �ায় িতিন চািৰ িদনৰ পুেবর্ই গৰ� গাইৰ বােব ঘাঁহ পাতৰ ব্যৱ�া কিৰ ৰােখ। চহৰাই পৰৱৰ িদনা সি�য়াভাগত েগাহািলত গৰ�- গাইক ভি�ভােবেৰ ধুপ-ধুনা চািক- বি� িদ পুজা েসৱা কেৰ। পিৰয়ালৰ লগেত গাওঁৰ মিহলা সকেলও িমিল ‘গাই জাগাই’ অথর্াৎ েগা-বন্দনা কেৰ। ডলাত গৰ� গাইক ভাত খাবৈল িদ চমান কেৰ আৰ� কািট ৰখা ঘাঁেহেৰ েগােটই ৰািত ঘাঁহ খাবৈল িদয়া হয়। আৰ� গীত নৃত্যও কৰা হয়। উে�খ্য েয কিষকমর্ৰ লগত জিড়ত সা-সাম�ীেক ধিৰ ব্যি� িবেশষক
সািন ফিণয়াই িদ নতন ব� পিৰধান কিৰব িদেয়। কিন� সকেল বেয়ােজ্য� েলাক সকলক ��া- ভি� জনাই।েজ� সকেল কিন� সকলক মৰম যােচ আৰ� আশর্ীবাদ িদেয়। িবেশষৈক জানুৱাৰী মাহৰ পুিণর্মাত সমাি� ঘটা উৎসৱভাগত ঘাইৈক গৰ� গাইক িতিনিদন ধিৰ েতল হালিধেৰ আপ্যায়ন কেৰ আৰ� চমান কিৰ েসৱা কৰা েদখা যায়। এই চহৰাই পৰব িযেহত েখিত বািত চপাই েলাৱাৰ পাছত পালন কৰা হয়। েসেয়েহ ধানৰ লগেত িবিভ� শস্যৰ আিদেৰ উভয়নদী েহাৱা অিতিৰ� পুিজৰ বােব চাওঁতাল সকল অিতৈক আনিন্দত হয়। িবিশ� েলখক ৰামসুন্দৰ বাে�েয় চাওঁতালী সাহাৰায়ৰ অথর্ মুলবীজ বা িহচাবতৈক অিধক �েণ েপাৱা অথর্াৎ কিষ কমর্ৰ মাধ্যমত েপাৱা অিতিৰ� পুিজ বুিল উে�খ কিৰেছ। েসেয়েহ কিষৰ বােবই এইিখিন উ�িত েহাৱা বুিল চাওঁতালী সকেল স�ি� �কাশ কিৰ আিহেছ। চহৰাইৰ িদনাখনেত েগা-েসৱাৰ পুজা-পাঠ কৰাৰ উপিৰও ঘৰৰ মাংগিলক পব�র্ও সম্প� কেৰ। পিৰয়ালৰ েলােক গাওঁবাসীৰ ৈসেত েভাজভাত খাই আনন্দেৰ চহৰাই গীত-নৃত্য কেৰ। গীত সমুহক চাওঁতালী ভাষাত “ চহৰাই েচেৰং” আৰ� নৃত্যক ‘চহৰাই এেন েচেৰং’ বুিল েকাৱা হয়। েভাগৰ লগেত গীতনৃত্যৰ সমােবশ ঘটা উৎসৱভাগত চাওঁতাল সকল সাধাৰনেত সাতিদন ধিৰ পালন কেৰ। চহৰাইৰ �থম িদনৰ পব�র্’ক উমিহলঃক বুিল েকাৱা হয়। েসই িদনাখনত পিৰয়ালৰ িবেশষৈক মিহলা সকেল ঘৰ দৱাৰ চাফ িচকণ কৰাৰ উপিৰও েচাতালত িবিভ� ধৰণৰ গছ, লতা , পাত , ফল আিদৰ িচ� অ�ন কৰা েদখা যায়। আৰ� েসই িদনাখনেতই সমাজৰ
সকেল ‘গডটাি�’ত পুজা
কেৰ। সি�য়াৰ
কৰা হয়। লগেত বাদ্য বাজনােৰ গীেতা েগাৱা েদখা যায়। ি�তীয় িদনাখন দাকাই িহলঃক পব�র্ অথর্াৎ ঘৰত িনজৰ ই�েদৱতাক পুজা পাতল কৰা হয়। ব�েলােক েসইিদনাখন কেঠাৰভােব �ত পালন কেৰ। পুজাৰ েশষত পিৰয়ালৰ স��ীয়সহ পিৰয়ালৰ েলােক ‘জম-ঞ’ অথর্াৎ েখাৱা েবাৱা কেৰ। ততীয় িদনাখন নাঙল যুঁৱলী, কটাৰী, দা, েকাৰ আিদক পিৰ�াৰ কিৰ ৰখা হয়। আৰ� গৰ� গাইৰ িশঙত েতল, েসন্দৰ িদ ‘িচেমাওড়া’ অথর্াৎ ভি�ভােবেৰ বন্দনা কৰা হয়। েসই িদনা মা�িহ অথর্াৎ সমাজৰ গাওঁবুঢ়াৰ ঘৰৰ িনেচই ওচৰত খঙাল গৰ� বা মহক ৰছীেৰ বাি� িডিঙত িপঠা আৰ� নগদ টকা ওলমাই িদয়া হয়। আৰ� খঙাল গৰ� বা ম’হৰ ওচৰত মাদল , নাগাৰা আিদ বজাই বা ভয় েখাৱাই েজাকাই িদয়া হয়। িয জন সাহসী েলােক গৰ� বা মহৰ িডিঙৰ পৰা পৰা টকা আৰ�
েসই িদনেটাৰ বােব পুজনীয় হয়। কিষ সা -সজিলেকা ধুৱাই পখলাই চাফ -িচকন কিৰ েতলেসন্দৰ ধুপদীপ িদ েসৱা কেৰ। আনিক গৰখীয়ােকা মুৰত েতল
েলাক
েসৱা
ভাগত েগাহািলৰ গৰ� গাইক েতল হালিধ সািন ধুপদীপ বি� িদ গৰ� গাইক েসৱা কিৰ বন্দনা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০০ িপঠা আজিৰ আিনব পােৰ েতওঁক উপযু� স�ান যািচ পুৰ�ত কৰা হয়। সাধাৰনেত চাওঁতালী ভাষাত এই পবর্ক ‘খ�াও িহলঃক’ বুিল েকাৱা হয়। ‘জােল িহলঃক’ বুিল েকাৱা পব�র্’ক চহৰাই পৰৱৰ চতথর্ িদনত পালন কৰা হয়।�ধানত েসইিদনাখন গাওঁৰ েডকা গাভৰ�েক ধিৰ সকেলােৱ িমিল ঘেৰ ঘেৰ গীত- নৃত্য কেৰ। িপঠা পনা চাহ জলপান আিদ েখাৱাৰ উপিৰও ঘৰত চাউেলেৰ বেনাৱা সুৰাও েসৱন কেৰ। আৰ� পিৰয়ালৰ কশল কামনােৰ ভগৱানৰ ওচৰত �াথর্না জনাই।’ “হােকা-কাটকম’ বুিল েকাৱা চাওঁতাল সকলৰ চহৰাই পৰৱৰ আন এটা পব�র্ মািন চলা হয়। িসিদনাখন গাওঁৰ ৰাইেজ িমিল আনন্দ মেনেৰ খাল ,িবল ,জলাশয় নতৱা নদীত ৈগ মাছ মােৰ। আৰ� সকেলােৱ মাছ েকেকাৰা আিদ ভগাই লয়। এই পব�র্ই চাওঁতাল সকলৰ মাজত সহায় সহেযািগতাৰ ভাৱ আৰ� িমলা-
ব�ন সুদঢ় ৈহ থকাত সহায় কেৰ। চহৰাইৰ ‘চাকৰাৎ’পব�র্ও �ৰ��পুণর্। েসইিদনাখন গাওঁৰ েলাকসকেল জংঘলত িচকাৰ কিৰবৈল যায়। িচকাৰ কিৰ উভিত আিহ ল�্যেভদ �িতেযািগতা অনুি�ত কেৰ। যাক চাওঁতালী ভাষাত ‘েবজহা তঞ’ বুিল েকাৱা হয়। ইয়াৰ উপিৰও িবিভ� ধৰণৰ িবিভ� ধৰনৰ েখল েধমািলৰ �িতেযািগতাও অনুি�ত কৰা হয়। িবেজতা জনক যথােযাগ্য স�ােনেৰ পুৰ�ত কৰা হয়। সেদৗ েশষত চাওঁতালী ভাষাৰ "ফটফিট" নামৰ চহৰাই পৰৱৰ এটা িবেশষ আেলাচনা পবর্ এিট নীিতভ� ৈহ আেছ। েসই িদনেটা চহৰাই পৰৱৰ অংশিবেশষ িহচােব ধৰা ৈহেছ। িবেশষৈক চহৰাই পৰৱৰ সময়েছাৱাত অনাকাংি�ত ভােব কােৰাবাৰ মনত আঘাত িদয়া , হাই কািজয়া তথা মেনামািলন্য েহাৱা অথবা েদাষ �িট আিদ থািকেল আেলাচনা িবেলাচনাৰ মােজেৰ সমাধান কিৰ িদয়া হয়। আৰ� সকেলােক �াত�েবাধৰ এনাজৰীেৰ মৰম েচেনহ িমলা�ীিত আৰ� শাি� সম্�িতেৰ বা� খাই জীৱন িনবর্াহ কৰাৰ আহ�ান জেনাৱা হয়। এইদেৰই চাওঁতাল সকেল চহৰাই পৰৱ পালন কেৰ। কচপাতৰ পানীত গা েধাৱা চৰাই হািলৰ কথা গীতাৰি� েকাঁৱৰ েডকাৰজা েতওঁ কথাই �িত �ােয় কয় ‘আিজ আেছা কািল নাই, জীৱন কচপাতৰ পানী’। েমাৰ েতওঁক কবৈল বৰ মন ৈগিছল পুৱােত উিঠ কচপাতৰ পানীত গা েধাৱা চৰাই হািলৰ কথা,
গা
উলািহ নােচানৰ মাদকতা, েতওঁৰ কাণত ভািহিছল ভাটী েবলাৰ ঘৰমুখী চৰাইৰ কলৰৱ,ঘৰমুখী েহপাহ। েতওঁৰ িবপৰীেত মই েদিখিছেলা,নীড় সজাৰ কটা কিঢ়ওৱাৰ কচকাৱাজ। জীৱনৰ বােবই েযন কমলীয়া পুৱােটা, ভৰ�ণ আেবিল েটাক বুকত সাবিট িবলীন ৈহিছল পূৰঠ সি�য়াৰ ৰাি� আহ�ানত। কাতৰ ৈহ উিঠিছল সময় িনলাজ ৈহ উিঠিছল,সি��ণেবাৰ। বুকত অনুৰিণত ৈহিছল এিট আিদম সংগীত। জীৱনেবােৰ চীঁ-িচয়াইিছল। ক িব তা ক িব তা
�ীিতৰ
ৰ’দত
�কৱাই, নচা
েতওঁ েহেনা সাগৰৰ ে�িমক েৰখাৰানী দ� মই ে�মত পিৰিছেলাঁ এখন নদীৰ। আিম ব� সেপান েদিখিছেলাঁ, ব� কথা পািতিছেলাঁ। আিম দেয়া ৈগ আিছেলাঁ হােত হাত ধিৰ, েসই বােটেৰ ব� দৰৈল। িক� হঠােত েতওঁ েমাৰ হাত খন এিৰ ব� দৰৈল �িচ গ’ল সাগৰৰ ওচৰৈল। কাৰণ েতওঁ েহেনা সাগৰৰ ে�িমক। ি�য়তমা িচ�য় বৰা তিম জােনা বুজা ি�য়তমা উদাস হ�দয়ৰ গভীৰ উদাসীনতা? তিম জােনা েদখা ি�য়তমা এইসসজল দচকেৱ উচিপ উঠা? তিমেটা এেকােৱই নাজানা, েসেয় হয়েটা তিম হাঁিহ থাকা েযিতয়া মই দখী হওঁ, তিম আওকাণ কৰা সকেলা েযিতয়া মই অশাি�ত েতামাক িবচািৰ ৰওঁ। েকেনৈক! েকেনৈক পাৰা বাৰ� ি�য়তমা েতামাৰ �িত থকা েমাৰ অজ� ভালেপাৱাক অেৱহলাৰ দি�েৰ চাব? েতামাৰ �িত থকা েমাৰ মৰমেবাক আওকাণ কিৰ আনৰ ে�মৰ অেপ�াত ৰ’ব? েকেনৈক! তিম েয েনােহাৱা েমাৰ জম্পী হাৈল েতামাক েহজাৰ ভালেপাৱা িদেলও তিম েনােহাৱা েমাৰ তিম সচাঁৈক েমাৰ পৰা ব� দৰ ৈহ গলা ভবােটা নািছেলা েকিতয়াও েতামাক ৈল িলিখব লািগব এেনৈক িহয়া ভঙাৰ কিবতা। জানা েজান েতামাৰ ৈসেত ব� সেপান েদিখিছেলা েসইেবাৰ েয এিতয়া অতীত হয়েটা েকিতয়াও লগ নাপাওঁ আৰ� হয়েটা কথাও নহওঁ ,িপেছ দখ নকেৰা তিম সুখী েমাৰ অিবহেন মেয়া হম িদয়া হাঁিহ মুেখ িবদায় িদেছা েতামাক। ভােল থাকা েজান। �কিত িৰিম েবগম পুৱাৰ িনয়েৰ েযিতয়া েদাকেমাকািল পাই ধুিল কনা চৰেন সকেলা ব� লুকাই �কিতৰ িনৰ�নাৰ মাজত ধানিনৰ েখিত পথাৰত। থািক ভাল লােগ �কিতৰ �ভময়া জীৱনকালত �কিতৰ �ভময়া জীৱন কালত নানা ৰেঙ ঘুিৰ ফেৰ েমাৰ েচাতালৰ চৰাই িচিৰকিটৰ িবশৃংখল পিৰেবশ। সুযর্্যৰ িকৰেণ নানা ৰেঙ ৰাঙিল ৈহ বজাই ৰােখ েসউজীয়া পিৰেবশ। ৰামেধনুৰ সাত ৰেঙই ৰংমেন মুখ েমেল �ভময়া পৃিথৱীৰ েপাহৰৈল। ৰািতৰ আকাশৰ েজান তৰাৰ িশহঁৰণ মু� কেৰ মু� আকাশৰ িবচৰন । ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০১ ক িব তা
নািচ উেঠ, মন-�াণ আিজ েচৗ-িদেশ। �ান ৈহ েযাৱা চকযুিৰেয়ও, কাঁিচয়িল ৰ’দৰ স�ান কেৰ! িক�,সীমাহীন ৈহ ৰয় আকাং�া, পাৰিবহীন ৈহ উভিত চাওঁ। এচমকা ক’লা ডাঁৱৰৰ মাজত েযন, আৱ� ৈহ ৰয় জীৱন!
এচমকা ক’লা ডাঁৱৰ পম্পী শইকীয়া ��নীল আকাশৰ মাজত িবচািৰ পাওঁ সুবাস এধািন। িপেছ সুবাসৰ পম েখিদ, থমিক ৰওঁ অজান �ীপত। দশ্যমান েপাহৰৰ েজ্যািতও আিজ,এেকবােৰই আখজা। কে�াল তিল
যিদও
িনভর্েয়, আেকাঁৱািল লওঁ এ�াৰৰ িচমিন। তথািপও সাহেসেৰ বাট েবালাই দঢ় �েচ�ােৰ, ৈধযর্ আৰ� সততােৰ। এেখাজ-দেখাজৈক আ�ৱাওঁ, অিচনা েদশত েপাহৰৰ স�ানত.. আেপানাৰ হ�দয়ৈল িকমান দৰ বাট ত�া শইকীয়া নীলক�ক সুিধেলাঁ, আেপানাৰ হ�দয়ৈল িকমান দৰ বাট.. নীলা পািহ েকইটা িখলিখলাই হাঁিহেল পাতেবােৰ েজাকােল মই লাজেত লাজকী পাত েযন মৰেহা আপুিন জােন, েমাৰ উকা হ�দয়ত নীলক�ই টিঙঘৰ সািজ িনগািজ িথতািপ েলাৱাৰ কথা েতিতয়ােৰ পৰা হ�দয়খন নীলা-েসউজীয়া হ’ল টিঙঘৰৰ েচাতালত েকৱল
নীলা নীলক�ৰ বৰষুণ। আেপানাৰ �কলা কািমজৰ পেকটত অক� উশাহেবাৰ কিঢ়য়াই অনা িদনা দচকৰ মৃদ দংশনত গাভৰ� হ�দয়খেন �সৱ কিৰেল এটা েসউজীয়া েজান। িসিদনা েদিখেলাঁ নীলক�েজাপাত ফলেবাৰ সৰহৈক ফিলেছ পাহীেবাৰ ৰিঙয়াল, েযন ভ-েদৱীৈল সুন্দযর্ানন্দ িবয়েপাৱা ৈকলাশ েমাক লাজ লাজৈক ক’েল, েসয়া েবােল েমাৰ ে�মাকল হ�দয়ৰ ে�েমা�াপ। লাজকণ লােহ লােহ েমাৰ গালৈল িবয়িপল.. মই েদৗিৰ আিহেলাঁ। েতওঁৰ ঘাম লগা গােমাচাখনৰ েগা�েটা দীঘলৈক উজাই লেলাঁ। িশৰাই উপিশৰাই েমাৰ আ�াৰ পাহীেবাৰ হঠাৎ েজাকািৰ গ’ল মই দচক মুিদ িদেলাঁ.. েটবুলৰ নীলক� পাহী দটাই হাঁিহ হাঁিহ েমাক সুিধেল --আেপানাৰ হ�দয়ৈল িকমান দৰ বাট..! আেপানাৰ �ক লা কািমজৰ পেকটত/অক � উশাহেবাৰ কিঢ়য়াই অনা িদনা দ চক ৰ মৃদ দংশনত গাভৰ� হ�দয়খেন/�সৱ কিৰেল এটা েসউজীয়া েজান। ক িব তা ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০২
বুকৰ মাজত সযতেনেৰ,
মােথাঁ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০৩ জাৰৰ েকাবত েকিনও যাব েনাৱাৰা পিৰি�িত। দােমাদৰ বুঢ়াৰ ঘৰৰ বুঢ়ীেয় িচঞিৰ আেছ, েযাৱাকািলেৰ পৰা ঘৰত খাবৈল ফটাকিড় এটাও নাই । তােত আিজ আেকৗ নািতেয়ক অহাৰ কথা। ‘েহিৰ! আপনাক েকমান কম েহ আৰ�? েবলা আিহ মাজেচাতাল পালাক, আপিন ইতাক েলিগ বজাৰ যাৱাৰ নােম ল নাই।’ ‘এ মৰতী িকেনা েপক েপক েক থাকা’ েহ তই। নােতেৰ আহ�া আৰ� ব�ত েবিল আেছ ৰঃ। তােত েদশত িজ�া েহ চলবা ৈলিছ। আমাৰ িনচ্না েখিত কিৰ খৱািগলাক বগা চাহাব েকইটাই মাৰলাক জালা কালা কিৰ। েঢােক েধােক পানী খুৱাবা ৈলিচ। �নেছা ইবাৰ েবােল এেতও িকবা িবে�াহ কেবর্া; আমাৰ কষকৰ িবে�াহ।’ ‘েহ হিৰ িকিয হ’বা ধৰিছ! আপিন এ�াৰ মাজত নােয্বা দক িক�। তােত আপিন বগা চাহাবৰ তলেত কাম কিৰ অহা মা�। পুিলচ িকতাৰ েকাব খাবা লাগা হ’ব।’ ‘হ’বেদ! ইেত েমানা খান ৈল আহ’ ‘ ৰ’বক!’ পদিল মুখেত লগ েপাৱা গেণশ কাইিটৰ লগত দােমাদৰ বুঢ়া বজাৰৈল ওলাল। েদশৰ খবেৰ িসহঁতৰ আেলাচনাৰ মূল িবষয়। ফল�িৰত কষক িবে�াহ েহাৱাৰ পৰাই নামিনৰ কষকিখিনেয়ও মেন মেন থািকব েখাজা নাই। কৰ ৰাজনীিতত েকাঙা েহাৱা কষক সমাজ জা�ত ৈহিছল লােহ লােহ। ‘অই ৰেমন , ভাল মাছ অলপ িদিব েচান।’ মাছৰ বজাৰত েসামাই দােমাদৰ বুঢ়াই নািতেয়েক ভাল েপাৱা ৰ�পচন্দা মাছ এটা িকিনেল। কষক িবে�াহৰ সময়ত ৰিঙয়া িঠক ৈবদ্যগড় পাওঁেত পিৰ গ’ল মানুহজন। েদহত েজাৰ নাই এইবাৰ এেকবােৰ। দােমাদৰ বুঢ়াৰ ৰজা আিৰম�ৈল মনত পিৰল �িণকেত। েযাৱা চািৰটা বছৰ বগা চাহাবৰ আন্দাৰত কাম কৰা বুঢ়াৰ আিজ বগা চাহাবৰ পুিলচৰ লাঠীৰ েকাবেত এই দশা। �তাপচ�েক িচিন নাপায় আিৰম�ই। িনজ িপত ৰ লগত যু� কিৰও হািৰব েখাজা নাই আিৰম�। সম্পকর্েবাৰ েতেনক ৱাই...... �দি�ণা কিলতা ’ ‘ গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০৪ ‘দাইিট, আিজ এেনেহন পিৰেৱশত আপিনও েয বজাৰ কবর্া আহিচ আৰ�।’ ‘িক পিৰি�িত এ?’ ‘এহ দাইিত, আিজ আমাৰ এেত ৰিঙয়া অ�লৰ কষক ৰাইেজ িবে�াহ কৰেবা।’ ‘এহ , হয় েনিক? মই যাওঁ েদ েত।’ যাবৈল লওঁেতই দােমাদৰ বুঢ়াই ব�ত হাই কািজয়াৰ শ� �িনেল। বুিজবৈল বাকী নাথািকল েয িবে�াহ আৰ� ৈহেছ। হঠােত ৈঘণীেয়েক েকাৱা কথাষাৰৈল মনত পিৰল আৰ� খৰ েখােজেৰ ঘৰৈল বুিল বাট বুিলবৈল ৈলিছলেহ। হঠােত কােৰাবাৰ হাতত লািঠ এডালৰ েকাব বুঢ়াৰ মূৰেত পিৰল। বােৰ বােৰ ৈঘণীেয়ক আৰ� নািতেয়কৰ মুখ খন মনৈল অহা দােমাদৰ বুঢ়াই শি� েগাটাই েকােনামেত আিহব ল’েল। মােজ মােজ মানুহৰ খুন্দাত পিৰ যাব েখােজ িক� েদহৰ সবর্শি�েৰ েখাজ কািঢ় আিহ
িঠক ৈবদ্যগড় পাওঁেত পিৰ
েজাৰ
দােমাদৰ বুঢ়াৰ ৰজা আিৰম�ৈল মনত পিৰল �িণকেত। েযাৱা চািৰটা বছৰ বগা চাহাবৰ আন্দাৰত কাম কৰা বুঢ়াৰ আিজ বগা চাহাবৰ পুিলচৰ লাঠীৰ েকাবেত এই দশা। �তাপচ�েক িচিন নাপায় আিৰম�ই। িনজ িপতৰ লগত যু� কিৰও হািৰব েখাজা নাই আিৰম�। সম্পকর্েবাৰ েতেনকৱাই; নাম নথকাৈলেক েতজৰ হ’েলও িসহঁত পৰৰ দেৰই ৈহ পেৰ। তােত আেকৗ দােমাদৰ বুঢ়া বগা চাহাবৰ পৰ মানুহহ ; ইমান আদৰ েদখাবই বা িকয়? ‘আতা, তই এেত িয। িক কৰছা্’ ‘হাও তই আিহ পািল বাপা, গােটা ভাল নহয় ৰহ অলপ িজেৰেছা।’ ‘ব’ল ব'’ল আতা, েমাৰ লগত’ - নািতেয়েক ককাকক ৈল আিহল ঘৰৈল। ‘হাও েমাৰ বুঢ়ােটা! িক হ’ল আপনাৰ্?’ ‘এ গােটা ভাল নহয় ৰহ অলপ। পানী এক ঘিট িদ েচান।’ - জই একৰা ধিৰ তােত বিহ ল’েল নািতেয়ক আৰ� ককাক। আইতােক চািৰটা আলু আিন জইত িদ থ’েল, চাহৰ লগত খাবৈল। ‘ অই আতা ! েমাক কথা এটা কওঁ েচান। আমাৰ এই জাগা িখিনৰ নাম ৰিঙয়া িকয়?’ ‘মােন বাপা, আগেত েমাগল , ি�িটছ েযােনই নহওঁক এই জাগােত ৰণ েদ। ৰণ েযাগ িদয়া সমান ৰিঙয়া। বুিজ পাইছা?’ ‘অ অ। ঐ আইতা আলু েকইটা ওেল িদ জইৰ পাৰা’ এই বুঢ়া বয়সত আৰ� ৰাজনীিত িবে�াহৰ পৰা যিদও দৰত আেছ দােমাদৰ বুঢ়া। নািতেয়কক সকেলা িশ�া িদব িনজৰ �াপ্য আদায় কৰাৰ �িতবাদ কিৰবৈল। ‘বাপা, তই গাওঁৰ চিল েকইটাৰ লগত িবে�াহত যািব।’
চািৰওফােল কষক
বতাহ
ৈৰিছল।
েকােনও
েৰাৱা নািছল। নতনৈক ৰিঙয়াত চাকিৰ েপাৱা লিখমপুৰৰ জীয়ৰী অনন্যা েনওেগ তাই ভাৰা থকা মািলকৰ লাইে�ৰীত ৈগ এই কথািখিন সি�িব� ৈহ থকা ‘কষক িবে�াহৰ সময়ত ৰিঙয়া’ শীষর্ক িকতাপখন পিঢ় আেকৗ এবাৰ ৰিঙয়াখনক জািনবৰ সুেযাগ এিট পােল।
থািকল।
গ’ল মানুহজন। েদহত
নাই এইবাৰ এেকবােৰ।
‘মই যাম বুিলেয় আহেছা।’ ‘আেয়েৰক নিকপ; ভয় খাই মেৰ বুঢ়ী’ ‘েদ হ’ব েদ..’
িবে�াহৰ
বিল
ব�তেক ে��াৰ কৰাও ৈহিছল। িক�
থমিক
ল’ৰা েছাৱালী েকইটাই ককা বুিল িচঞিৰ শমর্াক সাৱিট ধিৰেল। ভিতজা েবাৱাৰী েয় ভিৰ চেল। মােক আিহ শমর্াক মাত লগােল আেহাঁেত ক� ৈহেছ েনিক ককাইেদউ। ইমান মৰম আৰ� স�ান পাই নজনাৈক চকৰ পানী িনগিৰল। িনজৰ নািত নািতনীক েবাৱাৰীেয়েক ওচৰত আিহব িনিদয়া। িকমান েয েতওঁক অ�ৰত নীৰেৱ আঘাত কিৰিছল। মনত েপলােল েদউতাক েনােহাৱা ল’ৰা অিভনৱক ঘৰত ৈল আিহিছল কেলজত পঢ়াম বুিল। িক� কেলজত জােনা শাি�ত যাব িদিছল। ঘৰৰ কামৰ বােব িকমান.... আ�ীয়তা ‘বৰেদউতা’ হঠাৎ েকােনাবা আেপানজনৰ মাত �িন ৰাজ�ীপ শমর্া উচপ খাই উিঠল। গছৰ তলত জপুকা মািৰ বিহ থকা শমর্া িথয় ৈহ ভিতজাক অিভনৱৈল চােল। �থম মিনব পৰা নািছল যিদও অলপ ভালদেৰ চাই িচিন পােল। আ�ীয়তা আিজ ছমাহ হল শমর্াক বৃ�া�মত ৈথ মািটবাৰীত িব�ী কিৰ ল’ৰােয় পুনৰ িবেদশৈল ঘূিৰ গ’ল। েছাৱালীজনী িবয়াৰ িপছত এবাৰ েন দবাৰ আিহিছল েদউতাকৰ ওচৰত। ককােয়কৰ লগত েফানত আেলাচনা কিৰ েদউতাকক আ�মত েথাৱাৰ িস�া� ৈলেছ। আ�মত অহাৰ আগিনশা ভাই ভনীৰ েফানৰ কথািখিন �িন বুিজেছ েতওঁ েবাজা েহ িসহঁতৰ। ভিতজাক অিভনেব শমর্াক িনজৰ লগত যাবৈল লগ ধিৰেল। শমর্াই যাবৈল সংেকাচ কিৰিছল যিদও অিভনৱৰ কথা েপলাব েনাৱািৰেল। শমর্া যাবৈল মাি� হ’ল যিদও মনৰ খুদউিন পলাবৈল এিট কথা সুিধেল - ‘েমাক েতামাৰ ঘৰত ৈল গ’েল েতামাৰ পিৰবাৰৰ সমস্যা হ’ব েনিক? অিভনেব হাঁিহ উ�ৰ িদেল- ‘আপুিন ঘৰৈল ব’লক। সকেলােৱ ৈৰ আেছ আেপানাৈল। েগট েখালাৰ শ� পাই অিভনবৰ লৰা েছাৱালী আৰ� ৈঘিনেয়েক আিহ ঘৰৰ আগফােল আিহেল। ল’ৰা েছাৱালী েকইটাই ককা বুিল িচঞিৰ শমর্াক সাৱিট ধিৰেল। ভিতজা েবাৱাৰী েয় ভিৰ চেল। মােক আিহ শমর্াক মাত লগােল আেহাঁেত ক� ৈহেছ েনিক ককাইেদউ। ইমান মৰম আৰ� স�ান পাই নজনাৈক চকৰ পানী িনগিৰল। িনজৰ নািত নািতনীক েবাৱাৰীেয়েক ওচৰত আিহব িনিদয়া। িকমান েয েতওঁক অ�ৰত নীৰেৱ আঘাত কিৰিছল। মনত েপলােল েদউতাক েনােহাৱা ল’ৰা অিভনৱক ঘৰত ৈল আিহিছল কেলজত পঢ়াম বুিল। িক� কেলজত আনিন্দতা কিলতা ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০৫ গ�
�াথর্না বুিলেল একা� ভি�ভােৱেৰ আমাৰ বােব আশীবর্াদ িবচািৰ েদৱ- েদৱীৰ মূিতর্ৰ ওচৰত কৰা �াথর্না। �াথর্নাই আমাৰ মন সু� কিৰ ৰােখ। �াথর্না সম্পেকর্ মহাপুৰ�ষৰ বাণী ১. ‘ঈ�ৰৰ কপা পাবৈল হ’েল িব�াসৰ আৱশ্যক।ে�ম অিবহেন মনৈল িব�াস আিহব েনাৱােৰ। ২. ধমর্ মা� এটাই েসইেটােৱ হ’ল - ে�ম ধমর্, জািত মা� এটাই েসইেটােৱ হ’ল মানৱজািত, ভাষা মা� এটাই েসইেটােৱ হ’ল অ�ৰৰ ভাষা,ঈ�ৰ মা� এজেনই েতওঁ হ’ল অ�যর্ামী, সবর্ব্যাপক। ৩. আমাৰ �থম সাধনা হ’ব লােগ িনজৰ েদাষ আৰ� দবর্লতা িবচািৰ উিলওৱা আৰ� েসইিবলাক �� কিৰ িনজক সম্পুণর্ িনখুঁত কিৰবৈল েচ�া কৰা। আমাৰ জীৱনক সুন্দৰ কৰা �িতেটা সংক�ক �াথর্নাই মুখ্য। �ৱাপািতৰ পৰা উঠাৰ লেগ লেগ আিম ভগৱানক �ৰণ কেৰা যােত িদনেটা মংগলময় হয়। �াথর্না এক িব�াসৰ শিলতা। �েতাকেৰ �াথর্না কৰা বা �াথর্নাৰ সং�া, মূল্য আৰ� উপেযাগীতা িনজৰ েজােখেৰ িনধর্াৰন কেৰ। আিম আমাৰ স�ানক �াথর্নাৰ মূল্য উপলি� কিৰবৈল আ�হী �াথর্নাই জীৱন সুন্দৰ কেৰ কিৰব লািগব। শি�ৰ আধাৰ �াথর্না। এই �াথর্নাই মানুহক গভীৰ িব�াস, আ�শি�,মেনাবল বৃি� কৰা আৰ� জাগৃত কৰাত সহায় কেৰ। সৰ�েৰ পৰা �াথর্নাক আিম আমাৰ সকেলা আকাংশা, িচ�া েতওঁৰ ওপৰত অপর্ণ কিৰ আিহেছাঁ। আৰ� েযিতয়া জীৱনৈল মমর্াি�ক ঘটনা ঘেট আিম েতিতয়া ভাগ্য খনেক িব�াস কেৰা, িনেবিদতা দাস কিলতা �ব� ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০৬ জােনা শাি�ত যাব িদিছল। ঘৰৰ কামৰ বােব িকমান েয তাৰ �াছ �িত কৰাইিছল। পঢ়াৰ পিৰেবশ ও িদয়া নািছল। িনজৰ ল’ৰা েছাৱালী হালক কটা এগিছও কিৰব িনিদিছল। গাওঁত থকা অিভনৱৰ মাকক অিভনৱৰ পঢ়াৰ খৰচৰ বােব েখিত মািট িব�ী কিৰবৈল বাধ্য কৰাইিছল। আৰ� আিজ েসইজন অিভনেব েতওঁক েদউতাকৰ �ান িদেছ । েতওঁ বুিজেছ অিভনৱ সঁচাই এজন সফল ব্যি�। অিভনৱৰ দেৰ ল’ৰা থািকেল এই পৃিথৱীত হয়েটা বৃ�া�মৰ �েয়াজন নহ’ব। আিদম মানুেহ িবিভ� �াকিতক দেযর্াগ স�িখন হ’বলগীয়া ৈহিছল, িশল বৰষুণ, ধুমুহা গাজনীক েতওঁ েলােক ভয় খাইিছল, আৰ� েতিতয়া ভয়েত আকাশৈল মুখ কিৰ অ�ত শ� িকছমান অজািনেত
আদশ্য শি�েয় েতওঁেলাকক িবপদৰ পৰা ৰ�া কিৰেল। পৰব�র্ী সময়ত জীৱনৰ অে�ষণত িববতর্নমুখী মানুেহ.....
উচ্চাৰণ কিৰিছল। িক� এটা সময়ত েযিতয়া �কিত শা� ৈহিছল, েতওঁ েলােক ভািবিছল
হয়েতা আমাৰ �াথর্নাত িকবা েদাষ ৈহেছ। সমাজত ধমর্ আৰ� ঈ�ৰৰ ধাৰনাৰ �িত�া েহাৱাৰ ব� আগেতই �াথর্নাৰ আিদ ৰ�পৰ �চলন ৈহিছল। আিদম মানুেহ িবিভ� �াকিতকদেযর্াগ স�িখন হ’বলগীয়া ৈহিছল, িশল বৰষুণ, ধুমুহা গাজনীক েতওঁ েলােক ভয় খাইিছল, আৰ� েতিতয়া ভয়েত আকাশৈল মুখ কিৰ অ�ত শ� িকছমান অজািনেত উচ্চাৰণ কিৰিছল। িক� এটা সময়ত েযিতয়া �কিত শা� ৈহিছল, েতওঁ েলােক ভািবিছল আদশ্য শি�েয় েতওঁেলাকক িবপদৰ পৰা ৰ�া কিৰেল। পৰব�র্ী সময়ত জীৱনৰ অে�ষণত িববতর্নমুখী মানুেহ িবপদৰ স�খীন হ’েল নতন নতন েকৗশল �েয়াগ কিৰ আিব�াৰ কিৰিছল। ি�য় সতীথর্, েসই আিদম যুগৰ পৰাই আমাৰ িব�াস আিছল ভগৱানৰ ওচৰত �াথর্না কিৰেল
চক েমিল চাব। িনয়িমত �াথর্না কিৰেল আমাৰ শৰীৰ মন আৰ� মগজ ভােল ৰাখ । �াথর্না মানুহৰ অ�ৰ আ�াত উজিল উঠা আ�িব�ােস েকিতয়াবা েৰাগৰ লগত যুঁিজবৈল আৰ� জীৱনক জয়ী িশকাই। সেপান সাগিৰকা কছাৰী ব� িদনৰ সেপান আিছল,েতামাৰ পদিলৰ স�খেৰ এটা সি�য়া পাৰ েহাৱাৰ,মলয়া! আিজ পাৰ হেলাঁ। েতামাৰ েগটৰ ফােল চাই েদিখেলা,সকেলােবাৰ েদেখান সলিন ৈহেছ। েতামাৰ ঘৰ,স�খত থকা বািগচা,ঘৰৰ ৰং সকেলা। মলয়া তিমও চােগ সলিন ৈহছা ন’? মলয়া,! েতামাক েচাৱাৰ েহপাঁহ এটা বাৰ�ৈকেয় ৰয় গ’ল। এৰা! িক কিৰবা! েচাৱাৰ েহপাঁহ থািকেল জােনা চাব পািৰ ? তিমেটা েসই ঘৰখন এিৰ েযাৱা আিজ ৯ টা বছেৰই হ’ল। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০৭ সেপান সুভম পাল সেপানেবােৰ েযন েখাজ িদব খুিজেছ, জীৱনৰ এক নতন পথত এক দইৈক িদেছ ব�েতা েখাজ মােথাঁ ভয় ভািগ েযাৱাৰ। নাজােনা েদই সেপান তিম ক’ত আছা, মােথাঁ সেপানেবাৰ জীৱন েহাৱাৰ আশাত আগবািঢ়েছাঁ। মৰমেবােৰ মােত, বুকত িথতািপ ল’ব
েতামাৰ িঠকনা িবচািৰ িদশহাৰা
েহৰ�ৱাৰ ভেয়া নাই।
অণু গ�
আিম সংকট মু� হম। েসেয়েহ আিম �াথর্না কিৰব লােগ সি�য়া আৰ� গধুিল ভগৱানৰ ওচৰত ধূপ চািক �লাই আমাৰ দখেবাৰ ব্য� কিৰব লােগ। েতওঁ িন�য় আমাক
েখােজ
ৈহ ফিৰেছাঁ। িনেতৗ ব্য�তাৰ অ�ত সেপানত েসই হাঁিহেটাৈল বাট চাওঁ, সেপানেবাৰ সেপান ৈহেয় থািকব িদয়ােচান আজীৱন, বা�ৱত েতামাক েপাৱাৰ েহঁপাহ নাই
ক িব তা
েমাৰ পজাঁৈল �াগতম েতামাক চিম আেহাম েমাৰ পজাঁৈল আিহবা এবাৰ তিম, চাই যাবািহ েমাৰ আইৰ ৰাজকােৰংিট। আগফােল ফিল আেছ ৰঙীণ ফলিন তাৰ মাজেতই েমাৰ পজাঁিট। আইেয় আেটামেটাকাৰীৈক সজাইেছ েগাবৰ মািটেয় ৰঙাৈক েমাহািৰ ৰািখেছ, তিম েবয়া নুবুিলবা িক�। আগফােল ভঁৰালিট , তােতই বাস কেৰ িপতাইৰ েমটমৰা সেপানৰ ভাৰখিন,
আইৰ
তিম
মােছেৰ পুৱাৰ ভাত সাজ খাম িদয়া, গধূৈল আইৰ হােতেৰ েকামাৰা িদ হাঁহৰ জিত ল'ম, অিতিথ বুিলেলই েযন আইৰ বুকত উৎসৱ িনগেৰ। বৰা চাউলৰ জলপােনেৰ গাঁৱৰ এঠা ৈদ, এইয়াই পুৱাৰ জলপান। েমিগ , িব�েটেৰ পুৱাৰ আহাৰ �হণ নকেৰ, তিম িক� আমিন নাপাবা েদই। েতামাক ৈল যাম েসাণ�িটৰ সেপান িসচা পথাৰখনৈল , তােতা সুখ আেছ, ৈন পাৰৰ আেবিলত েমািহত ৈহ েভালেযাৱাৰ অভ্যাস আমাৰ। তিম িনৰাশ নহ'বা েদই েসাণমতী । েতামাক আমাৰ সৰ� পজাঁৈল �াগতম জনােলা, এবাৰ চাই যাবািহ সৰ� পৃিথৱীখন, কথািদেলা আইৰ অভর্্যথনাত িনৰাশ েনােহাৱা তিম। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০৮ েকােন ক’েল মই এেকা নাপােলা? নািজমা নাচিৰন েকােন ক’েল মই এেকা নাপােলা? সকেলােৱইেতা পােলা, এইেয অি�ৰতা,এইেয অশাি�, এইেবাৰ েদখুন েতামােৰই িদয়া দান। এইেয বুকখন িবষায়,হাত ভিৰ কঁিপ উেঠ, এইেয মাজিনশা সাৰ পাই উচিপ
ৈল
ক’েল
মই
পৰাই অিচনািক হ'েলা, এইেয আ�িব�াস েহৰ�ৱােলা, এই সকেলােবাৰেচান েতামােৰই িদয়া। েকােন ক’েল মই এেকা নাপােলা? তিমেচান েমাক ঠিগ িনজেক জয় কিৰলা, এইেয েমাৰ ে�ম আৰ� িব�াসৰ েসাণৰ হ�দয়খন ভািঙলা, আৰ� পিৰৱেতর্? মই েতামাৰ সুখ িবচািৰ পােলা, িবচািৰ পােলা, েমাৰ ক�ৰ িবিনময়ত েতামাৰ সুখ। েকােন ক’েল মই এেকা নাপােলা? সকেলােৱইেতা পােলা, েতামাৰ পৰা �তািৰত েয হ’েলা।
গধূিলৈল আমাৰ ঘৰত ধূপ ধূনা
�াথর্নােৰ মুখিৰত ৈহ পেৰ।
িক� আমিন নাপাবা েদই, আিঠয়া কল আৰ� িপঠাৰ �িৰেৰ গধুিলৰ চাহৰ বািতেটা ল’বৈল তিম চােগ েবয়াই পাবা, টাউনৰ িমঠাই আিনবৈল অসমথর্ আিম। পুখুৰীৰ
উেঠা, েতামাৰ নাম
িচঞিৰ উেঠা, অজািনেত েহৰাই যাওঁ িচনািক বাটত, কথাৰ মাজেত েহৰাই যাও অজান েদশত, এই সকেলােবাৰেচান েতামােৰই কপাত। এইেয অসু�তা, এইেয িনসংগতা, িনজেক ভালেপাৱাৰ েমাৰ হাজাৰ েচ�া। েকােন
মই এেকা নাপােলা? এইেয
িনজৰ
অবুজ িশহৰণ িদেপন চতীয়া তিম ৈন ৈহ েমাৰ বুকত ৈব েযাৱা একা েবঁকা েসািতৰ মাজেত এিৰ যাবা িবৰহৰ �ণেবাৰ েযৗৱেন গৰকা েতজাল শৰীৰত তিম আেবগৰ েঢৗ তিলবা েঢৗ েখিল েখিল েতামাৰ গভীৰতাৈল উজাই আিহব মতলীয়া অনুভৱৰ তলুঙা নাওখিন। তিম উমাল বুকৰ মাজত সাৱিট কােণ কােণ ক’বা ভালপাওঁ বুিল েমাৰ কিলজাৰ েকচা েতজত উিঠব েজাৱাৰ আৰ� �ণয় চনামী েৰামাে� ব্য� সম�তাত েতিতয়াও বাট চাই ৰ’ব �াণৰ চৰম হািবয়াস েতামাৰ অিভমানী েকাঠাত সাঁচতীয়া মৰমৰ েটােপালািটৈল িক� কি�ম বাসনা বুকত বাি� তিম নখহাবা েমাৰ মনৰ গৰা উটুৱাই িনিনবা সজীৱ ধানিন ডৰা িনিমষেত েহৰাই যাব েসউজীয়া বৰণ িনিচ� হ’ব হ�দয় কেপাৱা িমঠা �ণ পিৰনাম ৈহ ৰ’ব �কান বািল েযন �িতৰ মিলয়ন আৱৰণ। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১০৯ সুখেবাৰ (গাঁৱৰ ৈশশৱৰ ব� সকলৰ হাতত ) লীনা গৈগ িব�ায়নৰ অ�েমধ য�ত কিলজাৰ েতজৰ আ�িত আৰ�েনা িকমান িদবা? নীলক� নহয় ব�! েদৱতাওঁ নহয় মানুহ েয তিম েতজ মঙহ আৰ� হ�দয়ৰ। হলাহল আৰ�েনা িকমান িপবা? েতাৰ বুকত বাৰ� গাওঁখন আেছেন? ৈব আেছেন পানীপতা ৈনৰ সুিত? কাগজৰ নাওঁত উিট ৈশশৱৰ েধমািলৰ স’েত ফটা েজপৰ ফােকেৰ সৰিক
েধাৱৰ ক�লীৰ সেত শূন্যতাৰ িবচনাত সুখৰ আৰাধনা িন�ল। কিলজাৰ েমানাখন জািৰ েজাকািৰ �লাই িদব েনাৱািৰ সুখ বুিল েমানা ভৰাই বুটলা দখৰ গছৰ তলসৰা ফল। আচলেত সুখেবাৰ চহৰত নাথােক। সুখী মানুহেবাৰ চহৰত নাথােক। িচগা বিতয়া েজাৰা িদ িদ আেয় িচলাই কৰা িপতাইৰ হাটৈল িনয়া ফটা েচালােটাৰ েজপত সুখেবাৰ লুজন ৈহ েসামাই থােক। সুখেবাৰ েসামাই থােক আেয় বািঢ় িদয়া পইতা ভাত আৰ� গৈৰ মাছৰ িপিতকাৰ মাজত। সুখেবাৰ েসামাই থােক বহাগৰ িব�ত ভনীজনীেয় িদয়া গােমাচাৰ ভাজত। যিদ তিম সুখী হ’ব িবচৰা, িপতাইৰ েজপত লুৰ�িক েচাৱা ফটা িনহািলৰ তলত েতওঁ এিতয়াও সযতেন ৰািখেছ েতাৰ বােব এবুক সুখ এবুক ভালেপাৱা। যিদ তিম সুখী হ’ব িবচৰা, পুনঃ ঘৰৈল উভিট েচাৱা। মাৰ আখলৰ জিট েলাৱা। পইতা ভাত আৰ� গৈৰ মাছৰ িপিতকাৰ স’েত বািঢ় িদব েতওঁ এবািট সুখ এবািট ভালেপাৱা। ।
েকিন েহৰাল েকিন লুকাল সুখৰ মাবর্ল�টী? কংি�টৰ অৰণ্যত িচগােৰটৰ
নাৰী, নদী, ইত্যািদ মুনী� কমাৰ দ� নামঘৰত বি� এগিছ�লাই িচপিচপীয়া বৰষুণত িতিত িতিত আিহেলা ঘৰৈল সময় নাই ৰ’বৈল অিফচ আেছ। আইেয় ৈক আিছল মইেহ কাণষাৰ িদয়া নািছেলা ৈনৰ পােৰ পােৰ আেহাঁেত শূণ্যতাত বন্দী হ’েলা েনজােনা িক হল েমাৰ িকবা এটা েপাৱাৰ েহঁপাহত েদালায়মান েমাৰ সম� স�া আিজ দমাহমােনই হ’ল মােয় বুিজ পাইিছল েসেয় পঠাইিছল েমাক। নাৰী আৰ� ৈন দেয়া এেকই েনিক ৈনৰ উৎস েকােনাবা সেৰাবৰ ৈব আেহ অকাই-পকাই সাগৰ িধয়াই এিৰ আিহ মাতগৃহ ,আেপান গাওঁ, আেপান মানুহ �ৱািহত নাৰীৰ জীৱন হওকনা ভাগৰ�ৱা েদহা ৈব েয যাবই লািগব। েযাৱা মাহেতই িস অহাৰ কথা তাৰ মবাইলেটাও ব� নিমতাৰ কথাই সঁচা েনিক মতা মানুহৰ সঁজাত নাই দঃসহ কথােবাৰ িস বাৰ� েনজােন েনিক তাইৰ আতৰতাৰ ৰ�প? িক�! েকানেনা আিহল ৰািতপুৱাই িভতৰৰ পৰা ভাঁিহ আিহেছ মাৰ হেষর্া�াস আৰ� অিচন ক� িভতৰ েসামােয়ই গম পােলাঁ িব�ৱৰ ভােয়ক িব�ৱ িচিকৎসালয়ত আিছল কািল আিহ ঘৰ পাই িজৰিণ ৈল আেছ অহা বহাগেত িবয়া পতাৰ মন। তাই িক �িনেছ এয়া কিলজাৰ িভতৰত এেসাতা েতজ পকনীয়া ৈহ ঘূিৰেছ েনিক েন েগালাপৰ সুগ� িবয়িপেছ পিখলােবাৰ উিৰেছ কিলজাৰ আেশ-পােশ েচৗপােশ মােথা প�ীৰ কলৰৱ। অসীম অৰণ্য চৰাই কাকিল ৰা�ল েকাঁৱৰ গহীন গ�ীৰ অৰণ্যত এজাক চৰাই কাকিল �িনছাঁ েন? িক!সুমধুৰ কে�েৰ সুলিলত অৰণ্যতৰা পৰা উৰা মািৰেছ নীল আকাশৈল জানােন! েকিতয়াওঁ নােহ ওভিত নু�িনবা িসহঁতৰ কাকিল অৰণ্যত জইঁ লািগেছ পিৰেছ েবদনাৰ অভািগত। চৰাইজাকৰ েজােপাহা গছেবাৰেতা মুকিল ৈহেছ িসহঁতৰ ঘৰৰখন জাহ ৈগেছ পুৱিতঁ ভািহঁ অহা গীত আৰ� নু�িনবা! েনেদিখবা আৰ� পািখ েমিল নচা আকাশত। েকান েহেৰৗ িন�ৰ িনয়িত িকহৰ বাবত ত� ত�ৈক মািৰছ িক লােগ? �কিত �িতদান েন িনঃেশষ! গহীন গ�ীৰ অৰণ্যেবাৰ অৰণ্য ৈহ থািকব িদয়ক কণ কণ মইনা চৰাইেবােৰেতা িচৰিচৰাই থািকব তৰ�-তণ,গছ-লতােবাৰ �কান, লঠঙা নহ’ব,আিহব সুখৰ বৰ�ষুণ েমাৰেতা ব�� েসই সমি�ত, য’ত আেছ েসউজীয়া গহীন তৎসম শ�ৰ ঝংকাৰ তিল তিল চৰাইজাকৰ কাকিল আেকৗ �িনম এই িচনািক অৰণ্যত। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১০ ক িব তা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১১ ব দনাম ঘৰখনৰ িকছ কাম এই মানুহজেনই আিহ কিৰ িদেয়। েসেয় িদন ৰািত িযেকােনা সময়ত ৰেম�ৰ তাৈল আেহ। লােহ লােহ সময়েবাৰ পাৰ ৈহ গ’ল । ল’ৰােটাও চত থর্মান পাইেছ। পঢ়াত ভাল। এইবাৰ বৃি� পৰী�া িদব। ফা�নীেয় ঘৰৈল গৰ� এজনী আিনেল। .... সত্যিজৎ নাথ কথােবাৰ ঘুনুক-ঘানাকৈক ফা�নীৰ কাণত নপৰা নহয়। িক� তাই িক কিৰব? আিজকািল মালতীহঁেতা তাইৰ পৰা অলপ দেৰ দেৰ থকা ৈহেছ। আিজ মানুহজন থকা হয় এই মানুহেবােৰ তাইৰ িবষয় এেনৈক ক'ব েনাৱািৰেল হয়। ল'ৰােটাৰ গােটা এিতয়াও উখিহ আেছ। তাৰ মূৰত হাত ফৰাই িদ তাই তাক িবছনাখনত ভালৈক �ৱাই িদেল। মােজ মােজ তাইৰ িক েয হয়! এই সৰ� ল’ৰােটােৱ বাৰ� িক জােন? �ল যাওঁেত েদউতােক সদায় িদয়া এটকােটা েযিনবা এিতয়া িস তাইক িবচােৰ। েসই কথােটাৰ বােবইেনা তাই তাক এেনৈক মািৰব লােগেন? িসেটা সদায় িনিবচােৰ! যিদও িস সৰ� ৈহ আেছ িকছ কথা িনেজই বুেজ। েকৰািচন নাথািকেল িনেজই ব�া এটা পািৰ ৈল পাকঘৰেত িকতাপখন েমিল লয়। েছাৱালী দজনীক পঢ়াত অসুিবধা নকেৰ। িক� �লৈল েযাৱাৰ সময়ত পইছা িবচািৰেল ফা�নীেয় তাক িপটন িদবৈল বাধ্য ৈহ পেৰ। েসই এটকােটা তাই কৰ পৰা িদব? পথাৰৰ মািটকণ, িব িপ এলৰ চাউলেকইটা আৰ� ঘৰৰ তােমাল-পান েকইটা েবিচেয়ই চািৰটাৈক �াণী জীয়াই আেছ। িসহঁতৰ পঢ়া খৰচ উিলয়াই আেছ। তাই তাৰ কপালত চমা এটা খাই ক’েল, ঃ তই েকিতয়া ডাঙৰ হ’িব কণ? �িল থকা চািকেটা নুমুৱাই িদ তাই িবছনাত পিৰল। ঘৰখন িনমাওমাও ৈহ আেছ। েছাৱালী দজনীেৰা েটাপিন আিহল িন�য়। নহ’েল িসহঁেতই অলপ কথা পািতেল েহঁেতন। আগৰ দেৰ েহাৱা হয় হাৰমিনয়াম, তবলা, গানৰ সুেৰ েগােটই সি�য়ােটা েচাতালত ৰজনজনাই থািকল েহঁেতন। িক� এিতয়া আৰ� েসই সুৰ তাই েকােনািদেনই �িনব নাপায়। তাই এটা দীঘল �মুিনয়া কািঢ়েল। তাই উশাহ ল’েল �ায় তাইৰ বুকখনৈল এবাৰ ল�্য কেৰ। বুকখনৰ পিৰৱতর্ন এটা তাইৰ চকত পেৰ । বুকখেন তাইৰ পৰা িকবা এটা িবচােৰ! িক� িক? তাই চক দটা মুিদ িদেল। কাইৈল বজাৰ বাৰ। পুৱােত পান পািৰবৈল ৰেম�ৰ আিহব। সকেলা িঠক থাক কিৰ েমানা এটাত পানিখিন আৰ� তােমাল এেপান ৈল ৰেম�ৰ গ’ল। ঘৰখনৰ িকছ কাম এই মানুহজেনই আিহ কিৰ িদেয়। েসেয় িদন ৰািত িযেকােনা সময়ত ৰেম�ৰ তাৈল আেহ। লােহ লােহ সময়েবাৰ পাৰ ৈহ গ’ল। চিট গ�
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১২ েলখা আহ�ান ঃ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ পৰৱতর্ী সংখ্যাৰ বােব েলখা িবচৰা ৈহেছ। ইচ্ছক েলখক-েলিখকা সকেল েতওঁেলাকৰ কিবতা,গ�,চিট গ�, �ব�, উপন্যাস, অণুগ�,অনুভৱ, অনুবাদ(কিবতা,গ�), কািহনী, েকিৰয়াৰ, �মণ কািহনী,েৰিচিপ আিদ েলখা তলৰ িঠকনাত ে�ৰম কিৰব পািৰব। আমাৰ সুিবধােথর্ েলখা সমূহ েহাৱাট্চ এপ নতবা ইেমইলত ডকেমন্ট অথবা ইউিনেকাডত টাইপ কিৰ পিঠয়াব। ফেটা মািৰ,িপ.িড.এফ আৰ� িপ.এম.িড ফাইল কিৰ পিঠয়ােল �হণ কৰা নহয়। েলখা ে�ৰণৰ িঠকনা ঃ েহাৱাট্চএপ- ৬০০১২৩১৪৫২ আৰ� ৯৩৬৫১৩৪৭৯৬ নতবা ইেমইলঃ ramdhenuassam8@gmail com েলখা ে�ৰণৰ অি�মদ িদন �িত মাহৰ ২০ তািৰখ। িবঃ�ঃ েলখা সমূহ চিট েহাৱােটা বা�নীয়। ল’ৰােটাও চতথর্মান পাইেছ। পঢ়াত ভাল। এইবাৰ বৃি� পৰী�া িদব। ফা�নীেয় ঘৰৈল গৰ� এজনী আিনেল। গৰ�জনী িসেয় চায়। িক� আিজ িস ঘৰ আিহ েপাৱা নাই। গৰ�জনীও নাই। এৰাল িচিগ গ’ল েনিক? বাটৰ মুখেত ৈৰ ফা�নীেয় পথাৰৰ ৰা�ােটাৰ ফােল চাই আেছ। েসয়া গৰ�জনী ৈল িস আিহেছ। েগােটইেটা েদিখবৈল এেকবােৰ বােপকৰ দেৰ। ধূিল উৰ�ৱাই উৰ�ৱাই গৰ�জনী ৈল আিহ থািকেল তাই তাক চাই থােক। েযন তাইৰ কাষৈল মানুহজন আেকৗ ঘূিৰ আিহেছ। ৰািত ভাত েকইটা ৰাি� তাই কণৰ ওচৰৈল গ’ল। ৰ�মেটা এ�াৰ। আিজ িস পঢ়া নাই। �ই আেছ। তাই তাৰ মূৰত হাত বুলাই সুিধেল, ঃ িক হ’ল? গা ভাল লগা নাই েনিক? ঃ মাই, ৰািত মই েটাপিন েযাৱা িপছত তই বাৰ� েবেলগৰ লগত �ই থাক েনিক? কণৰ েপানপটীয়া ��। ঃ নাথােকাঁ! িকয় সুিধিল? : আিজ গৰ� আিনবৈল যাওঁেত ৰেমেন ৈকেছ, তই েহেনা আিম েটাপিন েযাৱা িপছত ৰেম� খুৰা লগত �ই থাক। লেগ লেগ তাই তাৰ মুখখনত হাত িদ বুকৰ মাজৈল টািন আিনেল। তাৰমােন এই কথােবাৰ এিতয়া গাঁৱৰ সকেলা মানুহেৰ মুেখ মুেখ। যিদ েছাৱালী দজনীৰ কাণত এইেবাৰ কথা পেৰ! নাই নাই ,ৰেম�ক আৰ� ইয়াৈল আিহব িদব েনাৱািৰ। লািগেল িনেজই পান পািৰব। সকেলা কাম কিৰব। েসইিদনা মালতীৰ ঘৰৈল যাওঁেতও তাই দজর্া মুখত ৈৰ এইেবাৰ কথা �িনিছল। েসই মাতেটা তাই িচিন পাইিছল। ঃ তাই েকেনৈক চেল বুিল ভািবছ? িস পইছা িদেয় বুিজছ! মালতীেয় এেকা বুিজ নাপায় সুিধেল, ঃ েকান িস? ঃ ৰেম�ৰ আেকৗ! তাই ব্যৱসায় কেৰ। ঃ িক� েছাৱালী দজনী আৰ� ল’ৰােটা েদেখান ঘৰেত থােক। ঃ েসইিদনা ফামর্াচীৰ পৰা েটাপিনৰ িপল ৈল অহা মই িনেজই েদিখেছাঁ। েসয়া এটা এটা খুৱাই িদয়াৰ িপছত আৰ� ল’ছালীেয় িক গম পাব। তাইৰ দচকেৰ চকেলা ৈব আিহল। ল’ৰােটাক এিৰ িদ তাই পাকঘৰৈল
ঘপেক িবছনাৰ পৰা নািম দজর্াখন খুিল বািহৰৈল গ’ল। বািহৰত েতিতয়া িঘটমাৰ এ�াৰ। েসই আ�ােৰ খে�ক সময়েত ঘৰেটা আৱিৰ ধিৰেল।
গ’ল। সকেলােক ভাত িদ আিহ তাই িবছনাত পিৰল। এটা বদনােম েযন তাইক জািপ ধিৰেছ। তাই আৰ� ইয়াত নাথােক। ৰেম�ৰ ৈসেত লগ ৈহ ব� দৰৈল যাব। তাই
১১৩ ‘আচলেত িসিদনা খন ঘটনােটাত সুৰ�জেহ জগৰীয়া।বাবু েবেছৰােটা এেনইেহ েজলত েসামাল ৈগ।’- ৰতনৰ কথা �িন বাবুৰ মাক �ায় অবাক। ভািৱ েপাৱা নাই ৰ�িনেয় আচলেত িক কবৈল ৈগেছ ৰতেন। দিদন আগেত িসহঁতৰ গাঁৱত এটা ঘটনা ঘিটিছল। িসহঁতৰ গাঁৱত এটা ৰ� ম� িনমর্াণৰ কাম চিল আেছ। ঘটনা েটা এই ৰ�ম�ৰ িনমর্াণক েক� কিৰেয়ই। সুৰ�জ ওচৰৰ গাঁৱৰ �ভাৱশালী িঠকাদাৰ �স� বৰ�ৱাৰ ল’ৰা। িবষয়া আেমালাৰ পৰা আিদ কিৰ ম�ী ৈলেক হাত েতওঁৰ। এিতয়া সুৰ�েজও বােপকৰ কামত সহায় কেৰ। ��ািগিৰৰ কামেতা িস েশহতীয়াৈক লািগ ৈগেছ। বােপকৰ হাত খন দীঘল বােবই তাৰ ভয় নাই ,থানা পাইৈগ েহ,ওলাব হেয়। বাবু, মােন ৰ�িনৰ একমা� ল’ৰােটাও সুৰ�জৰ লগেত থােক ,তাৰ কামত সহায় কিৰ দই এটকা উপাজর্ন কেৰ। বােপক নাইিকয়া ল'ৰােটাৰ মােকও যাৰ
ঘৰত কাম
ঘৰখন চলাই আেছ। িসিদনা ঘিট েযাৱা ঘটনােটা সুৰ�জৰ লগত বাবুও আিছল। যিদও বাবু কামৰ বােব তাৰ লগত থােক িস িক� েবয়া কাম, অিনয়ম েসইেবাৰৰ িবপে�। েসইবােব সুৰ�েজ েপেট েপেট েবয়াও পাই তাক অৱেশ্য। গাঁৱৰ ল’ৰা েকইজনমােন ম� িনমর্াণৰ কামত গািফলিত েহাৱাৰ অিভেযাগ িদবৈল আেহাঁেতই ঘটনােটা ঘেট। িসহঁেত অিভেযাগ িদ থকাৰ সময়েত কথাৰ কটাকিত েহাৱাত সুৰ�েজ এটা ল’ৰাৰ ওপৰত হাত লগাই িদেয়। বাবুেয় কািজয়া ভািঙবৈল েচ�া কিৰিছল েহ মা�। তােৰ এটাই আেকৗ পুিলচক খবৰ িদয়াত পুিলেচ আিহ িসহঁতক থানাৈল ৈল যায়। হাত দীঘল বােপকৰ পুেতক সুৰ�জ তৎ�ণাৎ থানাৰ পৰা মুকিল হ’ল িক� বাবুক েজলৈল পঠােল। িস েহ েবােল েদাষী। দিদন হ’ল,পুেতক েজলত,েদখা নাই দখুনী মােক একমা� পুেতকৰ মুখ। ৰতনৰ কথাত েযন ৰ�িনৰ সৰগ খন েহ মূৰৰ ওপৰত ভািগ পিৰল। তাই ভািবল মনেত উলুৰ লগত বগৰী পুৰা অমৰিজৎ হাজিৰকা চিট গ� - সৎ পথত থািক,আনৰ কািজয়া ভাি�বৈল ৈগ আিজ তাইৰ পুেতক েজলত অথচ িঠকাদাৰৰ হাত দীঘল েহাৱাৰ বােবই েদাষী পু� এিতয়াও মুকিল আকাশৰ তলত। তাই েকাবােকািবৈক �স� িঠকাদাৰৰ ঘৰৈল েখাজ ল’েল। গাঁৱৰ ল’ৰা েকইজনমােন ম� িনমর্াণৰ কামত গািফলিত েহাৱাৰ অিভেযাগ িদবৈল আেহাঁেতই ঘটনােটা ঘেট। িসহঁেত অিভেযাগ িদ থকাৰ সময়েত কথাৰ কটাকিত েহাৱাত সুৰ�েজ এটা ল’ৰাৰ ওপৰত হাত লগাই িদেয়। বাবুেয় কািজয়া ভািঙবৈল েচ�া কিৰিছল েহ মা�। তােৰ এটাই আেকৗ পুিলচক খবৰ িদয়াত পুিলেচ আিহ িসহঁতক..
তাৰ
কিৰ
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১৪ শৰতৰ সেপান মুিহ বৰা ঐ..�নােচান েপাহৰ িবচািৰ িদনেবাৰ চলাথ কেৰাঁ আৰ� আ�াৰ িবচািৰ ৰািতেবাৰ, মৰম িবচািৰ হ�দয়েবাৰ চলাথ কেৰাঁ আৰ� সুখ িবচািৰ দখেবাৰ, অভাৱ অনাটন আৰ� িকবািকিব িবচািৰ জীৱন চলাথ কেৰাঁ। িসমানেতই জােনা েশষ হয় সকেলা? ক’ত েমিল িদওঁ জীৱন সময়? েদাকেমাকািল বা আেবিলৰ েবিলৰ দেৰ এবাৰ েমাৈল চাই হাঁহানা; উৰণীয়া সাঁেকাৰ দেৰই চিটয়াই েহপাঁেহেৰ ...ে�মৰ িঠকনা ৰ সেপান িমিচিকয়া। শৰতত সেপান েদিখেছা; েমাক এিট েখালা হাঁিহ লােগ তােতই েপাহৰ-আ�াৰ আৰ� সুখ-দখেবাৰ ৰািখম িনলেগ িনলেগ িম কাষৰেত থািকেল। (আচলেত, সকেলােেৰই হাঁিহেবাৰ লােগ েমাক; সকেলােৱই হাঁিহ থাকক) ৰাধা হ’ব নুখুেজাঁ গীতা�লী শইকীয়া মই ৰাধা হ’ব নুখুেজাঁ ৰাধাৰ দেৰ অন� সহ্য শি� েমাৰ নাই ৰাধাৰ দেৰ মই দয়াহীেলা নহয় কােৰাবাৰ ে�মৰ বােব ে�মক িদব েনাৱােৰাঁ তিল েতওঁৰ হাতত েমাৰ ে�ম সদায় েমাৰ ৈহ থাকক। কানাইৰ আধা ৰাধা তথািপ িকয় নুবুিজেল কানাইৰ চাতৰী? ৰাধা েহাৱা হ’েল বুিজেলাঁ হয় ত্যাগৰ ক� িক? অেপ�াৰ িপছত অেপ�া কিৰ কানাইক েনেদিখ জৰ পৰা দচক লহৰ
ধৰা
লাবণ্য! ক�ৰ ে�িমকা ৰাধা যুেগ যুেগ জগেত
ৰ�ি�ণী, সত্যভামাইও জািনিছল তাৰ িপছেতা িকয় কানাইেয় ৰাধাক ৈকিছল দিট শৰীৰৰ এিট আ�াৰ িমলন নহয়? েন ে�মত বলীয়া ৈহ ৰ�ি�ণীেয় কািঢ়িনিছল ৰাধাৰ আধাক তথািপ কানাইেটা সবর্�ানী! কানাইৰ বােব আিজও ৰাধাই যমুনাৰ তীৰত কদমৰ তলত ৈৰ আেছ মই িক� েনাৱােৰাঁ ৰব, মই বুিল নহয় ক�ৰ চাতৰী আিজৰ ে�িমকাই ভালৈকেয় বুেজ। মই ৰাধা হ’ব নুখুেজাঁ ে�মক যুি� দািঙ েমাৰ কিৰম নতবা েতওঁক িবদায় িদম। িয ে�েম যুেগ যুেগ ৰাধাক আিবৰ সনাই দচক িভজাই ,িয ে�েম আিজও �ীকিত িনিদেল ৰাধাক েতেন ক�ৰ ৰাধা মই হ’ব েনাৱােৰাঁ। ক িব তা
িক?,েবদনাৰ ৰ�ভৰা এিট এিট েকঁচা েতজৰ েটাপাল িক? িদনক িদেন েহৰাই আিহবৈল
িনজৰ েদহৰ
জােন
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১৫ ক িব তা শৰৎ ভাষ্যিত শমর্া (১) আ�াৰ ৰেঙেৰ দবিৰেয় িনজক সজাইেছ। কত অেপ�াৰ অ�ত �কিতৈল িনয়ৰ নািমেছ। দবিৰেয় িনয়ৰৰ ে�মত পৰাৰ সময়েতই শীতলতাৰ �চ্ছদিটেয় িনয়ৰ আৰ� দবিৰক কােণ কােণ ৈকেছ, ‘এয়া শৰৎ
বতাহছািতৰ পৰশত নািচ উঠা ক�ৱাৰ আঁচলিটেয় শাৰদী ৰাণীক সেজাৱাৰ অহৰহ �য়াস কিৰেছ। (৪) �াথর্নাৰ চন্দত �িতেটা সি�য়া িনয়ৰৰ আখেৰেৰ শৰেত আকাশত অজ� কিবতা িলেখ। দবিৰেয় দৈৰৰ পৰা েসই আখৰেবাৰ েগাপেন পাঠ কেৰ। দবিৰৰ অভী�া বুিজ অিভমানী আকাশখেনও �িতেটা আখৰ দবিৰৈল অপর্ন কেৰ। (৫) েযিতয়া ে�িমক িনয়েৰ দবিৰক আলফেল স্পশর্ কেৰ, শৰতৰ আকাশত েতিতয়া িনশাৰ সংগীত বােজ। িনয়ৰৰ েটাপালেবাৰৰ আকল দি�ত লােহ লােহ দবিৰেবাৰ লাজত িভিজ উেঠ। বৰষুণ কেলন দাস েতওঁৰ দচকৰ পৰা েটাপ েটাপৈক সিৰ পেৰােত সেপানেবাৰ িক িপয়াহত িপ খাইিছেলা েনজােনা েমাৰ মাজত �াচীন মিন্দৰ এটাই ঠন ধিৰ উিঠিছল অজািনেত েতজত েসােমাৱা হালধীয়া ৰংেবাৰ িনিমষেত �িল উিঠিছল মািটৰ চািকত ৰঙা ৈহ আৰ� েদখুৱাই িদিছেলা েতওঁক েতওঁৰ মিন্দৰৰ দৱাৰ েতওঁ এিতয়া ৈব আেছ েমাৰ েতজত সংেগাপেন িনি�ে� েধাঁৱা আৰ� ধূিলৰ মাজত বৰষুণ আৰ� ব�পােত েহেনা দঢ় কেৰ বািৰষা েমঘৰ মািলতা েচাৱা ,মই বৰিষেছা বৰিষ আেছা অজািনেত েতজত েসােমাৱা /হালধীয়া ৰংেবাৰ িনিমষেত �িল উিঠিছল/মািটৰ চািকত ৰঙা ৈহ
আিহেছ’। (২) েশৱািলৰ �াণ দৈৰৰ পৰা িবয়িপেছ, েসউজৰ েক�ত ৈৰ অতিদনৰ িবষাদেবাৰ সামিৰ �িতপাহ েশৱািলেয় িনজৰ মাজেতই উদযাপন কিৰেছ শৰতৰ আগমণ। (৩) নীলা আকাশৰ তলত থকা �� চাদৰখিন ক�ৱাসূতােৰ িনিমর্ত ৈহেছ, পাতল
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১৬ ক িব তা আেকৗ আিহব িবেবক পাটৰ েসাণালী ইিতহাসত েকােন িলিখেল িবষাদৰ কজলা অধ্যায়? বাৰ�দৰ েজাঁেৰেৰ লুি�ত কিৰেল অযুত চকেলাৰ ঘৰ? িনৰীহক ইমান িনৰীহ কিৰেল েকােন? িসহঁত েতজিপয়া েন নৰখাদক? এ�াৰ-িপয়াসী িপশাচেবাৰ িনষ্পাপৰ েশািণেতেৰ মাতাল হয়! নাজােন িসহঁেত মাতৰ পূজাৰ েবদীত িক আগবঢ়ায়! সদ্যপুিষ্পত ফল েন আতৰ িমহিল েতজ! নৰেমধ য�েবাৰ পািত �িতিদেনই আইনৰ সুৰ�ঙােৰ পাৰ হয় িপশাচেবাৰ! ধুিল-মাকিতেৰ �মশঃ েশতা ৈহ ৰয় ৰঙা ফাইলেবাৰ! পদিলেয় পদিলেয় �িলেছ আিজ এগিছৈক চািক! আেপান চকেৰ ৈব আেছ আিজওঁ চকেলাৰ বন্যা! িহয়ােবাৰ পিৰ আেছ মিৰশািলৰ অনাবাদী মািটডৰা ৈহ! আেকৗ চকেৰ চকেলাৰ জিৰ ব’ব! পদিলেয় পদিলেয় িচতাফল ফিলব! আ�াৰত উলংগ হ’ব মাত ভ�ীৰ ল�া জীৱন হ’ব মৰাশৰ সাঙী! আেকৗ ৩০ অে�াবৰ আিহব! কােৰাবাৰ বুক উদং,কপাল েশঁতা হ’ব! চকেলােবােৰঅিভশাপ িদব! আেকৗ এগিছ েসাঁৱৰণীৰ চািক �িলব... িপশাচেবােৰ ওেৰৰািত িকিৰিল পািৰব! েকােনেনা বুিজব এগিছ চািক আৰ� চকেলাৰ ফেলেৰ পুৰাব েনাৱািৰ মমতাৰ উদং েকালা আৰ� উকা কপালৰ েসন্দৰীয়া বাট! ( ৩০ অে�াবৰ ২০০৮ত, অসমত সংঘিটত েহাৱা ধাৰাবািহক েবামা-িবে�াৰণত িনহতসকলৈল েমাৰ এই অ��-অঁ�িল )
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১৭ কাঠ িশ� িশ�ীঃ মানস বৰা (েতজপুৰ) েফানঃ ৮৬৩৮০২৭৯৭৯
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১৮ অংকনঃ নয়নমিন েমধী (বাকিৰ গাঁও,ভৰব�া) েফানঃ ৬৯০১৭৯৯১৯৩
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১১৯ সািহিত্যক -ৰসৰাজ ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱা । (৭) েদশজিৰ জ�-শতবািষর্কী উৎসৱ উদ যািপত েহাৱা �থম অসমীয়া সািহিত্যক- ৰসৰাজ ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱা । (৮) অসমীয়া ভাষাৰ ওপৰত ইংৰাজীত িলখা �থম গেৱষণা �� -- ‘ড৹ বাণীকা� কাকিতৰ 'Assamese, its formation and development’( ১৯৪০) (৯) �থম অসমীয়া কথা ৰামায়ন (ভাৰতীয় �ােদিশক ভাষাৰ িভতৰত �থম )-- ‘কথা ৰামায়ন’ --ৰঘুনাথ মহ� (১৮ শ শিতকাৰ �থম দশক )। (১০) অসমীয়া ভাষাৰ �থম চিৰত পুিথ‘শংকৰ চিৰত ’--ৰামচৰণ ঠাকৰ( ১৭ শ শিতকাৰ আিদ ভাগ )। (১১) এিতয়াৈলেক আিৱ�ত আেহামৰ িদনৰ ৰজাঘৰীয়া িচিঠ-প� (প� সািহত্য ) সমূহৰ িভতৰত �থম িচিঠ -১৫৫৫ খৃঃত েকাঁচিবহাৰৰ ৰজা নৰনাৰায়েণ আেহাম �গর্েদও �গর্নাৰায়ণৈল িদয়া িচিঠ । (১২) িহন্দী ভাষাৈল অনূিদত েহাৱা �থম অসমীয়া সিচ� �� - ‘িচ� ভাগৱত’ -- হিৰনাৰায়ণ দ�বৰ�ৱা। (১৩) অসমীয়া সািহত্যৰ �থম ে�মষ� -ৰ�ি�নীেয় � ক�ৈল িলখা প� - ‘ৰ�ি�নী হৰণ নাট’--,� � শংকৰেদৱ। (১৪) অসমীয়া ভাষাত ভাষাত� িবষয়ক �থম গেৱষণামূলক �� -েদৱানন্দ ভঁৰালীৰ ‘অসমীয়া ভাষাৰ েমৗলাক িবচাৰ’(১৯১২)। (১৫) আধুিনক অসমীয়া সািহত্যৰ �থম গ� ঃ (১) অসমীয়া চিট গ�ৰ জনক -- ৰসৰাজ ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱা। (২) কথাছিবত ৰ�প েপাৱা �থম অসমীয়া ছিট গ�কেমেল�ৰ চিলহাৰ ‘ৰ�পহী’। (৩) সািহত্য একােডিমৰ �াৰা পুৰ�ত �থম গ� সংকলন - ‘েগালাম’ --েসৗৰভ কমাৰ চিলহা। (৪) ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱাৰ হাতৰ �থম চিট গ�‘ভদৰী’(১৮৯৫) (৫ ) ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱাৰ �থম চিট গ�ৰ সংকলন‘সুৰিভ’ (১৯০৯) (৬) �থম অসমীয়া গ� পুিথ - ‘সুৰিভ’ (১৯০৯)। সানিমহিল ঃ (১) অসমীয়া ভাষাত �থম ধ�িন-িব�ানৰ িকতাপ‘ধ�িন িব�ানৰ ভিমকা’ --- েগালক েগা�ামী। (২) অসমীয়া সািহত্যৰ �থম বুৰ�ী -’অসমীয়া ভাষা আৰ� সািহত্যৰ বুৰ�ী’ --েদৱ�নাথ েবজবৰ�ৱা (১৯১২) (৩) আৈঢ়শ টকা মূল্যৰ �থম অসমীয়া িকতাপ‘হি� িবদ্যাণর্ৱ’। (৪) �থম পুিথ সমােলাচনা -, ‘অৰ�েণাদই’ত েঢঁকীয়াল ফকনৰ ‘অসমীয়া ল’িৰৰ িম�’ৰ সমােলাচনা। (৫) অসমীয়া ভাষাত ভাষা িব�ানৰ �থম পুিথ -ডা০ উেপ�নাথ েগা�ামীৰ ‘ভাষা িব�ান’(১৯৬৪)। (৬) ডাক িটকটত ছিব ওেলাৱা �থম অসমীয়া অসমীয়া সািহত্য জগতত �থম (ি�তীয় খ� ) সং�ািহকাঃ ি�� স�্যা
ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী/ িডেচ�ৰ ,২০২২ ১২০ মুখ্য সম্পাদক ঃ ৰাজীৱ পাতৰ মেডল ঃ েজ্যািতি�তা ৰািগনী অংগ স�া/িড.িট.িপ/িডজাইন ঃ নৱিজৎ েদউৰী ফেটা ঃ ইন্টাৰেনট সমােলাচনা �� -ৰসৰাজ ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱাৰ ‘� � শংকৰেদৱ’। (১৬) অসমীয়া ভাষাত ছপা েহাৱা �থম বুৰ�ীৰাধানাথ বৰবৰ�ৱা, কাশীনাথ তামুলী ফকনৰ ‘অসম বুৰ�ী।’ (১৭) ৰা�পিতৰ ‘প��’ উপাধী েপাৱা আৰ� সািহিত্যক েপ�নাৰ �থম অসমীয়া মিহলা কিব -নিলনীবালা েদৱী। (১৮) �থম অসমীয়া ভাষাৰ অিভধান �েণতা -যদৰাম েডকাবৰ�ৱা। (১৯) �থম অসমীয়া ছপা পুিথ-‘ধমর্পু�ক’ (১৮১৩) (২০) �থম অসমীয়া ছপা বুৰ�ী- ‘আসাম বুৰ�ীৰ পুিথ’ (১৮৪৪) (২১) �থম অসমীয়া অিভধান- ‘অছমীয়া আৰ� ইংৰাজী অিভধান’ -মাইলছ �নছন (১৮৪৪) (২২) �থম অসমীয়া চলিচ� - ‘জয়মতী’( মুি�লাভ ঃ ১০ মাচর্ত কালকাতাত, ২০ মাচর্ত �ৱাহাটীত )। (২৩) অসমৰ �থম ৈদিনক বাতিৰ কাকত -‘ৈদিনক বাতিৰ’(�থম �কাশঃ ১২ আগ� ১৯৩৫)। (২৪) অসমীয়া ভাষাৰ �থম ব্যাকৰণ পুিথ‘�ামাৰ অৱ্ আছািমজ েলং�েৱজ’ --উইিলয়াম ৰিবনছন । (২৫) �থম অসমীয়া মিহলা আেলাচনী‘ঘৰেজউতী’ (১৯২৭)। (২৬) �েদশী েলােক �কাশ কৰা অসমৰ �থম সংবাদ�� ‘আসাম িবলািসনী’(১৮৭১ )।