ৰামেধনু অসম পিৰয়ালৰ ৈহ কাব্যঋিষ নীলমিণ ফকন েদৱৈল �িণপাত যাঁিচেলাঁ.... নীলমিণ ফকন কাব্যঋিষ জ�ঃ ১০ েছে��ৰ ১৯৩৩ - মৃত্যঃ ১৯ জানুৱাৰী ২০২৩ িটপচািকৰ আ�াৰত এিদন আইতাই আমাক ৈকিছল মানুহ নমেৰ অ’ সেপানতেহ েকােনাবাই েকিতয়াবা কােৰাবাক মৰা েদেখ...
১৪। আেঘাণৰ নতন ছিব নয়ন মিন েমিধ ৩৩। পদিলত েভাগালী সংগীতা হািজৰকা ৫০। এিতয়া আৰ� েতিতয়া কাচর্াং তাকাৰ ৬০। মাঘ িব�ৰ সিবেশষ িকংকৰ িজৎ বমর্ন ৭৪। ে�ম িকছ ব্যি�গত েসাণালী শইকীয়া ৯৫। েমাৰ অনুভৱৰ অতীত বতর্মান ইিন্দৰা িসংহ সম্পাদনা সিমিতঃ মুখ্য সম্পাদকঃ ৰাজীৱ পাতৰ সম্পাদকঃ নৱিজৎ েদউৰী সহঃ সম্পাদকঃ অৰ�প কমাৰ পাতৰ সা�াৎকাৰ িবভাগঃ মাধুিৰমা বড়া সাং�িতক িবভাগঃ ��িত �তা েডকা, িকৰণময়ী বড়া �চাৰ িবভাগঃ িবত বুঢ়ােগাঁহাই পপী েডকা উপাসনা ৰাজেখাৱা সদস্য/সদস্যাঃ ৰ�পম হােটা ��া েকাঁৱৰ েদউৰী চ’ৰা নৱ েলখক েলিখকাৰ এখন মুকিল ম� অসম ই-আেলাচনী ি�তীয় বষর্ৰ ষ� সংখ্যা,িডেচ�ৰ ২০২২ আমাৰ িঠকনা মিণৰাম েদৱান মধ্য ইংৰাজী িবদ্যালয় �ানঃ িদেখৗমুখ িজলাঃ মিৰগাঁও(অসম) িপনঃ ৭৮২১২১ Emailramdhenuassam8@gmail.com অংগ স�া/ িড.িট.িপ/েবটুপাত িডজাইন ঃ নৱিজৎ েদউৰী ওেৱব পিৰচালনা ঃ ৰাজীৱ পাতৰ সহািয়কাঃ ��া েকাঁৱৰ েদউৰী েবটপাত মেডল ঃ ঋতষা খাটিনয়াৰ ৰামেধনুৰ িভতৰ চ’ৰা সম্পাদকৰ েমজৰ পৰা ২৬। ে�মৰ ইপােৰ িসপােৰ সংহিত ৰায় ৩৫। অশৰীিৰৰ অি�� ত ষাৰ �ীপ নাথ ৬৪। ৰািতৰ েজানাক �া� সেপান ৰামেধনুৰ ধাৰাবািহক উপন্যাস মুখ্য সম্পাদকৰ দআষাৰ ৰামেধনুৰ অনুভৱঃ ১১৮। কাঠ িশ� (িশ�ীঃ মানস বৰা)
১। মহাজীৱনৰ আধাৰিশলাঃ কাব্যঋিষ িকেশাৰ দাস েকাঁৱৰ ১১। �ম� শংকেৰদৱক িচিনব পািৰম েন? পাথর্ �িতম শইকীয়া ২২। মহাপুৰষ � � মাধেৱদৱৰ কাকিত েঘাষা আৰ� �ৰ� ভিটমা অিবনাশ দ� ৩১। সাম্�িতক সময়ৰ ভাষা সং�িত, ধমর্েক�ীক ৰাজনীিত িচ�য় েডকা ৬২। আমাৰ কব্যসংসাৰত কিবেয় �জাপিত িবকাশ শমর্া বৰ�ৱা ৯১। মই যিদ সাংবািদক হওঁ অিভিজৎ দ� ৯৭। মহা�তাপী বীৰ লািচত বৰফকন হীৰামিন শমর্া ৰামেধনুৰ �ব� ৰামেধনুৰ চিট গ� ৫৬। উ�ৰািধকাৰী িবকাশ বৰা ৭২। �ায়িচ� সাগিৰকা কছাৰী ৮৬। ভ্যােলন্টাইন েড ততমিণ শমর্া �� আেলাচনাঃ ৩৭। েচামেদও The search begins.. লিভতা চহৰীয়া ৫৭। ড° ি�েপ� কমাৰ অিধকাৰী ছাৰৰ সদ্য �কািশত �� িচ�া �বাহৰ এক আেলাচনা আ�ল হািনফ খান ৪৪। িনিৰিবিলৰ ��া, েকৗিশক নন্দন বৰ�ৱাৰ স’েত চমু বাতর্ালাপএইমাহৰ অিতিথঃ �মণ কািহনীঃ ৫১। েগাৱালপাৰাৰ ডােয়ৰীৰ পৰা মযূৰক�া বৰা েকাঁৱৰ
১১৫। লুইতপৰীয়া িথেয়টাৰৰ ম�ত িজিলিক উিঠেছ অিভেন�ী চিম দাস সুৰিজৎ দাস ৰামেধনুৰ গ�ঃ ৬। কথােবাৰ েকাৱা নহ’ল অংকৰ েজ্যািত বৰা ১৬। সহ� জেন িকয় �� কেৰ িমিন কিলতা ৪৮। ভালেপাৱাৰ বৰষুণ অং�মান েকাঁচ ৬৯। নৱ��া ৰি� েৰখা ৮৩। িনলম দৱৰা অিনিন্দতা কিলতা ১০৬। ইউ আৰ মাই ভ্যােলন্টাইন নীলা�না �ীিতেৰখা দাস অণুগ�ঃ দলভর্ েদৱনাথ, িলিল েগা�ামী েদৱী, হীৰক কিলতা, িবপাশা েডকা,গীতা�লী দ� ভঞা, দলুমিণ গৈগ, চিম্প মিণ কিলতা, অিভিজৎ েশনেচাৱা, বণর্মালা গৈগ হাজিৰকা, গকল েচৗধুৰী, বন্দনা দাস, েজ্যািতমর্য়ী বৰ�ৱা,চিম্পমিন কিলতা, কিবতাঃ অেলকশ খািটনয়াৰ, প�ৱী দাস, পৰীি�য়া হাজিৰকা, সমু�ল েডকা, ত�া শইকীয়া, িশখা হাতীবৰ�ৱা, মৃণালী শইকীয়া, ত�া দাস, অনন্যা দ�, পূৰৱী তালুকদাৰ, ��া েকাঁৱৰ েদউৰী, ক�া শমর্া, িচ�য় বৰা, িনশা� ভ�াচাযর্, িজ� চাংমাই, নীেলাৎপল চমুৱা, পম্পী শইকীয়া, মনীষা েকাঁৱৰ, ম� মৰাণ,বণর্ালী গৈগ, ি�য়ংকা গৈগ, িদপিশখা বৰ�ৱা, ি�য়ম, ৰি� শইকীয়া, িৰমিজম েদৱী, কিবতা বৰা, মামুনী পাৰবীন, ভাগর্ৱ েজ্যািত দাস, প�ৱী দাস, সমীষ ভঞা, বৰষা (অিভমানী ি�য়া), ি�� স�্যা, �দীপ দাস ঠাকৰ, তনু� বিনক্য, িদেপন চতীয়া,লাৱন্য নাথ, অ�মা েবগম, চ��ভা বমর্ন, অি�কৰ ৰহমান িশকদাৰ, েশািনতা িশৱম, িনমর্ল বেড়া, দীপ, মেনাজ কমাৰ দাস, িমনহাজল আেবিদন, মেনাজ কাদর্ং, ত�য় কিলতা, ৰ� গায়ন বৰ�ৱা, িবভষেজ্যািত বৰা, পৱন কমাৰ বড়া,�াি�ৎ েকাছ,িপংকী বৰা,সীতা েদৱী, শতা�ী শমর্া,িবভা িবন্দ েকাঁৱৰ,েৰৗসন ইছলাম আহেমদ,আ�ল খােলক,ছািকল আহেমদ, পাথর্ �িতম শইকীয়া,িনৰ�ন েডকা।
�িতেটা সফলতাৰ িপছত ব্যথর্ থােকই। �িতজন সফল ব্যি�েয়ই জীৱনক এবাৰ হ’েলও ব্যথর্ ৈহেছ। অ�কাৰ নাথািকেল েযেনৈক েপাহৰৰ �ৰ��ক উপলি� কৰা নাযায়, িঠক েতেনৈক ব্যথর্ নহ’েল সফলতাৰ আনন্দেটাও উপেভাগ কিৰব পৰা নাযায়। ব্যথর্তাই সমেয় সমেয় আমাৰ জীৱনক ব�েতা িশ�া িদেয়। যাৰ ফলত পুনৰায় এেকই ভল কৰাৰ আগেত আিম দবাৰ ভািব চাওঁ। ব্যথর্তা হ’ল ভল �ধেৰাৱাৰ উপায়। িক� ব্যথর্তা সকেলা সময়েত সফলতাৰ কাৰণ নহয়। জীৱনৰ িকছ িকছ ে��ত আিম এেনভােব ব্যথর্ হও েয িপছত ইচ্ছামৃত্যৰ বািহেৰ আমাৰ এেকা কিৰবৈল উপায় নাথােক। অিধকাংশ মানুহেৰই িনজৰ �িত ভৰসা কিম যায়। েসেয় অিধকাংশই ব্যথর্তাৰ ভয়ত সফলতাৰ পথত আ�ৱাই যাবৈল ভয় কেৰ। তথািপেতা জীৱনত সফল হ’বৈল অলপ হ’েলও ৈধযর্্য ধিৰব লািগব । িকবা এটা পাবৈল হ’েল অলপ হ’েলওেতা ত্যাগ কিৰব লািগব। েসেয় ব্যথর্তাক ভয় নকিৰ সফলতাৰ পথত আ�ৱাই যাওক। িনজৰ �িত আ�া ৰাখক। সফলতা েতিতয়াই পাব েযিতয়া আপুিন েসই ব্যথর্তাৰ পৰা িশ�া�হন কিৰব। আৰ� মনত ৰািখব লািগব েয েসইেটা আেপানাৰ ব্যথর্তা নহয়, এটা েচ�ােহ আিছল িযেটাত আপুিন সফল হ’ব েনাৱািৰেল। পুৰিণেবাৰক �িতৰ িপ�ৰাত আৱ� কিৰ নতনক আেকাৱািল ল’বৈল িশকক। অনাগত �িতেটা িদন িনজৰ বুিল ভািব জীৱন যাপন কিৰবৈল িশকক। ৰামেধনু অসমৰ ে�ম িবেশষ �জাপিত সংখ্যািট আগবঢ়াই িদেলাঁ। সংখ্যািট পিঢ় আেপানাৰ মনৰ ভাৱ আমাক জনােল দ�ন উৎসাহ পাম। ভিৱষ্যতৈল ৰামেধনুেৱ অন্য এক আসন পাব। সেদৗিটৈলেক েশহতীয়াৈক নৱবষর্ৰ �েভচ্ছা থািকল। নৱিজৎ েদউৰী সম্পাদক ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী জীৱনত ব্যথর্তাই সফলতাৰ জখলা, অথচ; মানুেহ ব্যথর্তাক ভয় কেৰ.... সম্পাদকৰ েমজৰ পৰা
‘If life were predictable it would cease to be life, and be without flavor
১০৬ �াি� আ� অ�াি�ৰ মাজেতই এই জীৱন। চকা এটাই অিবৰাম গিতত ঘূণর্ন কৰাৰ দেৰ আমাৰ জীৱেনা আ�ৱাই যায় জীৱনমুখী েৰল ে�চন এটাৈল। লগত ৈল যায় িকছুমান আশা-�তয্াশা, স�ক�, িব�াস, সততা আ� অেনক। জীৱনৰ ৰং �েলপনেতা আশােবােৰই িব�ুিৰত কিৰ ফ�েৰ অনবৰেত। েসেয়েহ আিম সকেলােৱ মনত আশা পু�হ ৰািখব লােগ। আশাই মানুহক সেপান েপাৰাবৈল দু�েণ �ৃহা বৃি� কেৰ। িক� েকিতয়াবা আেকৗ আশাই মানুহক িনৰাশাও কেৰ। ই এক �াভািৱক কথা। িনউটনৰ ত�তীয় গিত সূ�ৰ দেৰ আমাৰ জীৱনেতা �েতয্কেতা মূ�ত�ত �ভাৱ িব�াৰ কিৰ থােক।
.’ অথর্াৎ যিদ জীৱনেটা ভিৱষয্তবাণী েযাগয্ হ’লেহঁেতন েতে� ই জীৱন েহাৱােটা ব� ৈহ গ’লেহঁেতন, আ� েসাৱাদহীন ৈহ পিৰলেহঁেতন। েসেয়েহ আিম অতীতক সুঁৱিৰ বত�মানক আদিৰ ৈল আ�ৱাই েযাৱাৰ উ�চত। আ� এই েয, িব�াস আ� সততাৰ পৃিথৱীখন বৰ িবশাল আ� উ�। হয়েতা েসই কাৰেণই পৃিথৱীখন আিজও সুকলেম পিৰচািলত ৈহ আেছ। িজনিম েচৗধুৰীেয় সংগীতত েকাৱাৰ দেৰ -‘িবেদশত আেপান মানুহ’। সু-সম�েৰা আেছ েতজৰ �ণ, হালধীয়া কিণকা নতবা ৰাঙলী কিণকােবাৰৰ মাজত; িব�াস আৰ� সততাৰ পৃিথৱীখন েদেখান বৰ িবশাল, আৰ� এই েয সহায়ৰ �িতদান ভবা কথােবাৰতৈকও বৰ উচ্চ! েবয়া েনােপাৱা যিদ কথা এটা ক’েলা েহেতন! ৰঙীন চহৰৰ খালী ঠাইেবাৰত িনভাঁজ েসউজীয়ােবাৰেহ েবিছ �ৱিন। সেদৗেশষত ২০২০ চনৰ ৫ নেৱ�ৰৰ পৰা �কািশত ৰামেধনু অসম আেলাচনীেয় আিজ ২০২৩ বষর্ত ভিৰ িদেল। এয়া েকৱল স�ৱ ৈহেছ আেপােলাকৰ মৰম আ� আশীবর্াদৰ বােব। আশা কেৰাঁ অনাগত িদনেতা আেপানােলাকৰ সহায় সহেযািগতা পাম। লগেত ৰামেধনু অসম আেলাচনীৰ সমূহ কমর্ কত�াৈল েমাৰ ফালৰ পৰা ক�ত�তা �াপন কিৰেলাঁ। ৰাজীৱ পাতৰ মুখ্য সম্পাদক (ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনী) মুখ্য সম্পাদকৰ দআষাৰ
মহাজীৱনৰ আধাৰিশলাঃ ‘শূন্যতাৰ হাতৰ পৰা সিৰ পিৰল িদনৰ িহৰ�য় �দয় পা� িনঃশে� সিৰ পিৰল আৰ� বুৰ গ’ল...!’ সঁচাৈকেয় অসমীয়া কাব্য সািহত্যৰ আকাশৰ পৰা লুইতৰ বুকত েযন সিৰ পিৰল এিট ন�� আৰ� েসই অিৱ�ৰণীয় সম� ঘটনাৰ সা�ী ৈহ ৰ’ল সম� অসমীয়া জািত আৰ� লুইতৰ দেয়াপাৰ। কিবতাই যাৰ �াণ আিছল,কিবতাৰ মােজেৰই িযেয় মানুহক জীয়াই থািকবৈল িশকাইিছল, কিবতাৰ মােজেৰই িযেয় মৃত্যক �ত্যাহ�ান জনাইিছল েতেৱঁই আিজ সময়ৰ ওচৰত পৰাজয় বৰণ কিৰেল, েগালাপী জামুৰ লগন েযন উকিল গ’ল। অথচ েসৗ িসিদনাৈলেক েতেখেতই েদেখান ৈকিছল‘িটপচািকৰ আ�াৰত এিদন আইতাই আমাক ৈকিছল মানুহ নমেৰ অ’ সেপানতেহ েকােনাবাই েকিতয়াবা কােৰাবাক মৰা েদেখ’ ‘চহৰত সুদীঘর্ ৫০ বছৰ কেটাৱাৰ িপছেতা �িত - ��- িবষাদ - আনন্দ ৈহ েসই কাব্যঋিষ মানুহৰ �দয় সাগৰ তিলৰ উিমর্ৰ উমান েতওঁ েতিতয়াই পাইিছল! েতিতয়াই েতওঁ মানুহৰ �দয়ৰ ক��ৰ অনুভৱ কিৰব পািৰিছল। েসেয়েহ পৰৱতর্ী সময়ত মানুেহই েতওঁৰ কিবতাৰ জমুিঠ িহচােপ ধৰা িদেছ। েসেয়েহ কিব চ� কমাৰ আগৰৱালাই মানুহক েদৱতাৰ শাৰীত উ�ীণর্ কেৰাৱাৰ দেৰ কাব্য ঋিষেয়ও ৈকেছ‘মানুহতৈক েকান আেছ, েকােনাবা যিদ েদৱতা আেছ েতেৱাঁ মানুহ।’ এই মানৱতাৰ বােবই জীৱনৈল অহা হাজাৰ ধুমুহা... িকেশাৰ দাস েকাঁৱৰ েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১ ে�ম িবেশষ ‘‘ ’’
গাওঁখেনই অজ� কথা সুৰ- গ� - বণর্,িদন আৰ� ৰািতৰ ৰহস্যময় দশ্য ৈহ আিজও �িতিনয়ত েমাৰ মন হ�দয় আৰ� ক�নাক আেলািড়ত কিৰ ৰািখেছ।- েযিতয়া পৃিথৱীৰ সবর্� মানুহ আেছ,জড়- জীৱ� ব�েবাৰ আেছ,জই- পানী আেছ, হাঁিহ আৰ� চকেলাৰ েজান- েবিল - তৰােবাৰ অন� কালধিৰ এেকখন আকাশেত �িল আেছ।কিবতা মানৱতাৰ ক��ৰ। কাণ পািতেলই মানুেহ িনজৰ মনৰ িনজানত �িনবৈল পাব পুৱা - স�াৰ সত্য আৰ� েসৗন্দযর্ৰ েসই আৱাহন ৰাগমালা ‘( গিৰয়সী/ ৯ ম সংখ্যা)। সঁচাৈকেয় কিবতা েযন মানৱতাৰ ক��ৰ,য ত �িতফিলত হয় হাঁিহ আৰ� জীৱনৰ েখলা। কাব্য ঋিষ নীলমিণ ফকনৰ কিবতাৰ জগতখন আিছল বৰ িবিচ�। িবেশষৈক েহােমন বৰেগাহািঞৰ দেৰ কাব্য ঋিষৰ বােবও েতওঁৰ েদৰগাঁৱৰ েসই সৰ� গাঁও খন আিছল ��া�ৰ �� তাঙৰণ �ৰ�প। ৈশশৱ - ৈকেশাৰত গাঁৱৰ েবাকাপানীৰ মাজত লাভ কৰা অিভ�তা সমূেহই এিদন ফকনৰ কাব্যজগতত অিভব্যি� ৈহ ধৰা িদিছল আৰ� েসই অিভব্যি�ৰ ফচল আিজৰ কাব্য ঋিষ নীলমিণ ফকন। ফকেন হীেৰন েগাহাঁইৰ লগত েহাৱা এক কেথাপকথনত েতওঁৰ েদৰগাঁৱৰ িবষেয় অিভমত েপাষণ কিৰেছ এেনদেৰ‘েদৰগাঁৱৰ হািব- বন- ৈন - পথাৰ গাঁৱলীয়া গীত- মাত আৰ� ঐিতহািসক ঐিতহ্যৰ পৰাই পাইিছেলা েকাঁমল, সংেবদনশীল, েসৗন্দযর্ - স�ানী এটা মন’( কিবৰ বচন, পৃ-৪১)। কাব্য ঋিষৰ িনজৰ গাঁও খনৰ এেনেবাৰ বণর্নাৰ পৰা এটা িস�া�ৈল আিহব পািৰ েয ৈশশৱেত কাব্য ঋিষৰ মনগহ�ৰত কাব্যৰ চাকৰ ঘূণর্ন আৰ� ৈহিছল,গঢ় ৈলিছল শ�ৰ বুিনয়াদৰ কাঠামূল। িঠক েতিতয়াই েতওঁ অনুভৱ কিৰব পািৰিছল জীৱন ছাঁ েপাহৰৰ েখলা। মানুহৰ �দয় সাগৰ তিলৰ উিমর্ৰ উমান েতওঁ েতিতয়াই পাইিছল! েতিতয়াই েতওঁ মানুহৰ �দয়ৰ ক��ৰ অনুভৱ কিৰব পািৰিছল। েসেয়েহ পৰৱতর্ী সময়ত মানুেহই েতওঁৰ কিবতাৰ জমুিঠ িহচােপ ধৰা িদেছ। েসেয়েহ কিব চ� কমাৰ আগৰৱালাই মানুহক েদৱতাৰ শাৰীত উ�ীণর্ কেৰাৱাৰ দেৰ কাব্য ঋিষেয়ও ৈকেছ -‘মানুহতৈক েকান আেছ, েকােনাবা যিদ েদৱতা আেছ েতেৱাঁ মানুহ।’ এই মানৱতাৰ বােবই জীৱনৈল অহা হাজাৰ ধুমুহা, হাজাৰ �ত্যাহ�ানেকা েনওিচ কাব্য ঋিষেয় এেক ঠাইেত ি�ত��ৰ দেৰ িথয় ৈহ আেছ। প�াশৰ দশকেটা আধুিনক অসমীয়া কিবতাৰ বােব উে�খেযাগ্য। িকয়েনা এই সময় িখিনৰ িঠক মাজ ভাগেত আধুিনক অসমীয়া কিবতাৰ েসাঁৱৰণী হাতত ৈল কাব্যজগতত �েৱশ কিৰিছল কিব নীলমিণ ফকন। ফকনৰ স্পশর্ৈল েযন অধীৰ অেপ�ােৰ ৈৰ আিছল আধুিনক অসমীয়া কিবতাই,েলাকভাষাই,েলাক কথাই আৰ� েলাক শ�ই। অসমীয়া নামৰ ভাষােটাৰ গভীৰ অনুশীলনৰ মােজেৰ েযাৱা প�াশটা বছেৰ কাব্য ঋিষেয় জািতেটাৰ �িত গভীৰ দািয়� পালন কৰাই নহয়, িব�ৰ দৰবাৰৈল অসমীয়া ভাষােটাক আগবঢ়াই িনয়াৰ ে��েতা অিভভাৱকৰ কতর্ব্য পালন কিৰেছ। অসমীয়া ভাষাৰ এই সংকটৰ েবিলকা েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২ ে�ম িবেশষ
েসৗ িসিদনা ‘�ানপীঠ বঁটা’ �ীকাৰ কৰা অনু�ানত সম� অসমবাসীৈল আহ�ান জনাইিছল ‘ভাষােটা েনিৰবা,সবর্� ত্যাগ কিৰ হ’েলও অসমীয়া ভাষােটাক জীয়াই ৰািখব লািগব।’ ফকনৰ এইকথাই িনজৰ ভাষােটাৰ �িত েতওঁ িকমান দায়ব� তাৰ �মাণ িদেয়। আৰ�িণেৰ পৰা আিজ পযর্� ফকনৰ কিবতাই মানুহক েমাহাছ� কিৰ ৰখাই নহয় িবপৰীেত ফকন িনেজই সম� অসমীয়াৰ বােব এক অবাক িব�য়ৰ কাৰণ ৈহ পিৰেছ! ফকনৰ কিবতাত এেন িক আেছ েয �িত িনয়েত েতওঁৰ কিবতাই মানুহৰ মনত িচ�াৰ েসাঁত �বািহত কেৰ? তাৰ উ�ৰত আিম ক’ব পােৰাঁ েয ফকনৰ কিবতাত েকােনাধৰণৰ েবৗি�ক কছৰতৰ কাৰবাৰ নাই। জািত এটাৰ ভিবষ্যত িনভর্ৰ কেৰ েসই জািতেটাৰ েকতেবাৰ ব্যি�ৰ অপূবর্ ব্যি�� আৰ� কমর্ ৰািজৰ ওপৰত,এেক সময়েত েসই জািতেটাৰ আযুস েৰখা িহচােপও িথয় িদেয় েসই তেপাবনৰ�পী ব্যি�সকল।কাব্য ঋিষ নীলমিণ ফকেনা তাৰ ব্যিত�ম নহয়,েকৱৰ কিবতাৰ বােবই নহয় ফকন আিছল অসমীয়া নামৰ স�ােটাৰ িদকিনণর্য়কাৰী। কাব্য ঋিষৰ এহােত কিবতা আৰ� আনখন হাতত অসমীয়া ভাষােটাৰ গভীৰ অনুশীলন। েসেয়েহ কিব মেহ� বৰাই েতওঁক ‘িনজর্নতাৰ’ কিব আখ্যা িদেলও আমাৰ েবােধেৰ ‘জাতীয়’ তথা ‘েলাককিব’ অিভধােটােহ েযন ফকনৰ ে��ত খাপ খাব। কিব- কলা সমােলাচক নীলমিণ ফকেন েতওঁৰ শ�ৰ যাদেৰ �ায় পাচটা দশক সম� অসমীয়া সািহত্যক উ�ীিৱত কিৰ ৰািখেছ। অসমীয়া নামৰ ভাষােটাৰ সয� অনুশীলনৰ মােজেৰ েতওঁ জীৱন আৰ� সমাজক বােৰ বােৰ উে�াচন কিৰেছ। গভীৰ জীৱনেবাধৰ মােজেৰ েতওঁ সমাজ আৰ� মানুহক বােৰ বােৰ নীিৰ�ণ কিৰ আ�ীয়তা �গাঢ় কিৰ তিলেছ।অথচ এইগৰাকী মহীৰ�হৰক ৈলেয় এিদন এচাম বুি�জীৱীেয় গভীৰ ষড়য�ৰ জাল তিৰিছল। ইংৰাজীত এষাৰ কথা আেছ েয -‘Whoever is trying to bring you down is allready bil'you’ এই আ� বাক্যশাৰীৰ অথর্ হ’ল েয িযেয় েতামাক টািন- আজিৰ তলৈল নমাবৈল েচ�া কিৰ আেছ েতওঁ ইিতমেধ্য িনেজই ব�ত তলৈল নািম ৈগেছ। কিব নীলমিণ ফকন েতিতয়া কাব্য জগতৰ মধ্য গগণত, েতওঁৰ সমকালীন েকতেবাৰ কিবৰ বােব ফকন েযন ধুমেকত ৈহ পিৰিছল! এ িদ ন নীলমিণ ফ ক ন নামৰ এিদন নীলমিণ ফকন নামৰ ন��েটাক মধ্য গগণৰ পৰা নমাবৈল ৰচা হ’ল এক বৃহৎ ষড়য�। িক� নীলক�ৰ দেৰ সকেলা হলাহল পান কিৰ ি�ত�� নীলমিণ হ’ল নীলক�। েসয়া আিছল ১৯৭৪ চনৰ কথা।িয সময়ত ফকেন এটাৰ িপছত আনেটা কিবতােৰ সকেলােৰ মনজয় কিৰ জনি�য় ৈহ পিৰিছল,েসই সময়েত কাব্য ঋিষেয় িলিখিছল েসই িবখ্যাত কিবতােটা ‘েটাপিনেতা েতওঁ েমাক েখিদ ফিৰিছল’ শীষর্ক কিবতােটা... েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩ ে�ম িবেশষ
ন��েটাক মধ্য গগণৰ পৰা নমাবৈল ৰচা হ’ল এক বৃহৎ ষড়য�। িক� নীলক�ৰ দেৰ সকেলা হলাহল পান কিৰ ি�ত�� নীলমিণ হ’ল নীলক�। েসয়া আিছল ১৯৭৪ চনৰ কথা।িয সময়ত ফকেন এটাৰ িপছত আনেটা কিবতােৰ সকেলােৰ মনজয় কিৰ জনি�য় ৈহ পিৰিছল,েসই সময়েত কাব্য ঋিষেয় িলিখিছল েসই িবখ্যাত কিবতােটা ‘েটাপিনেতা েতওঁ েমাক েখিদ ফিৰিছল’ শীষর্ক কিবতােটা। কিবতােটা �কাশ েহাৱাৰ িপছত ‘আমাৰ �িতিনিধ’ শীষর্ক আেলাচনী খনৰ ৰঙালী িব�ৰ সংখ্যাত মৃদ পৱন বৰ�ৱা নামৰ েকােনা ছ�েবশী কিবেয় িলিখেল েয কাব্য ঋিষৰ এই কিবতােটা এটা িবেদশী কিবতাৰ নকল।কিবেয় িলয়ন িফিলপ েকিমন’(১৮৩৪) নামৰ এগৰাকী েস্পইনৰ কিবৰ ‘নাইটেময়াৰ’ নামৰ এটা কিবতাৰ �ব� নকল কিৰ ‘েটাপিনেতা েতওঁ.’ শীষর্ক কিবতােটা ৰচনা কিৰেছ। বাতিৰেটা �কাশ েহাৱাৰ িপছত সম� অসমেত এক েজাকাৰিণৰ সৃি� ৈহিছল,ভািঙ পিৰিছল অৰ��তীৰ কিবজন,কিবতাৰ পৰাই আঁতিৰ যাবৈল িঠৰাং কিৰিছল! িক� কিবতাই েয েতওঁক েখিদ ফিৰিছল িপেছ িপেছ। কাব্য ঋিষেয় নীৰেৱ এই ষড়য�ৰ সিমধান িবছািৰিছল আৰ� েশষত এইকথা �মােণা ৈহিছল েয ইেকা নামৰ েকােনা আেলাচনী েকিতয়াও ওেলাৱা নাই,িবজয়ৱাডাত ৰাঘবন নামৰ েকােনাধৰণৰ ছপাশাল নাই আৰ� িলয়ন িফিলপ নামৰ েকােনা েস্পিনছ কিব নাই তথা নাইটেময়াৰ নামৰ েকােনা কিবতা েকােনও েকিতয়াও েলখা নাই। তথািপও এই কাযর্ই কাব্য ঋিষক মমর্াহত কিৰিছল, িক� েতওঁ েকিতয়াও েতঁওৰ উপি�িতত ইয়াৰ িবতকর্ কামনা কৰা নািছল,অথচ েতওঁ জািনিছল আৰ� িচিনিছল এই ষড়য�ৰ আঁৰত েকান আিছল। িবপৰীেত েতওঁ এখন িচিঠত এই আটাইেবাৰ কথাই হয়েতা িলিখিছল আৰ� েতওঁ েসই িচিঠখন সািহিত্যক, সাংবািদক িনত্য বৰাৰ হাতত িদিছল আৰ� ব� িচিঠৰ খামৰ ওপৰত ৰঙা িচঞাহীেৰ েসই িচনািক আখেৰেৰ িলিখিছল ‘মই েযাৱাৰ িপছতেহ খামেটা খুিলবা, িব�াস ৰািখবা।’ আচলেত িক আেছ এই িচিঠত? িক ৰহস্য উদ্ঘাটন হ‘ব এই িচিঠৰ পৰা? েকােনা ল��িতি�ত সািহিত্যকৰ নাম সােঙাৰ খাব েনিক? িকমান সুি�ৰভােৱ েখালা হ’ব এই ব� খাম? এিতয়া সম� সািহত্য তথা সম� অসমৰ বােব এেন এেহজাৰটা ��ই েযন ব� খামক ‘েপে�াৰাৰ ব�’ৈল ৰ�পা�িৰত কিৰেছ। েশষত এশাৰী কিবতােৰ কাব্য ঋিষৈল িবদায়ৰ েশষ হাঁিহ‘জই গিল গিল এঙাৰ েহাৱা ব� ৰািতৰ েশষত, আিম েযিতয়া ৈগ আিছেলাঁ নৃত্যৰতা পৃিথৱীৰ েসই পুৰাতন পেথেৰ, ৰজঃ�লা কঁৱলীৰ েখাপাৰ পৰা খিহ খিহ পিৰিছল িতল ফলৰ হাঁিহেবাৰ’ বা�া, ঔবাৰী েফান-৯৩৯৫১৬৪৪২৪ েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫ ে�ম িবেশষ সু�িৰ �দীপ দাস ঠাকৰ দৈৰৰ পৰা ভাঁিহ অহা সুৰ এটাত িবচািৰ েপাৱা যায় এটা সুৰৰ স�� ব�িদনৰ পৰা িবচািৰ থকা গান এটা হঠাৎ বািজ উিঠেল অজািনেত ওলায় আেহ সু�িৰ েকানবাই �ন�নাই থকা কিল এটা েকিতয়াবা কািঢ় অনা যায় আনৰ মুখৰ পৰা দেখ যিদ ঘৰ সােজ বুকৰ েকাঠাত অিন�াৰ অসীম িনশাই িকিৰিল পােৰ জীৱনৰ আগেচাতালত। পৰশ এ.আৰ ৰহমান এই েয অসু� মন ,িবশৃংখল বসন আউিল-বাউিল চিল,এইেবােৰ িক িবচােৰ? েতামাৰ হাতৰ এিট পৰশ! ব�েতা সেপান চণর্ েহাৱা িনৰাশাৰ ৈনত জাহ েযাৱা জীৱনৰ মায়া এিৰ �াইঅভাৰৰ তলত অিন�াত ভিগ থকা যুৱক জনৰ সুখৰ িন�া হ’ব পােৰ েতামাৰ এিট পৰশ। কঁৱলীেয় েধাঁৱা-েকাৱা কৰা চহৰ খনৰ েকােনা এটা ব� কঠৰীত িচগােৰট �লাই েপাৱা-েনােপাৱাৰ িহচাপ কিৰ অশাি�ৰ ব্যিধত আ�া� েহাৱা যুৱক জনৰ শাি�ৰ কাৰক হ’ব পােৰ েতামাৰ এিট পৰশ। ঘূণর্ীয়মান এই অশা� পৃিথৱীৰ অগণন িভৰৰ মাজত েতামাৰ অি�� িবচািৰ বােট-ঘেট ঘূিৰ ফৰা যুৱক জনৰ িসি�ৰ কাৰক হ’ব পােৰ েতামাৰ এিট পৰশ। যাি�ক যুগৰ জীৱন সং�ামত মানিসক অ�ি�ত ভিগ িতিনআিলত একাপ চাহৰ ৈসেত আ�া িদয়া যুৱক জনৰ �ি�ৰ িন�াস হ’ব পােৰ েতামাৰ এিট পৰশ। ে�িমক হ’বৈল ৈগ কিব েহাৱা যুৱক জনৰ অকিবতাৰ কিলেবাৰ কিবতাৈল ৰ�পা�ৰ হ’ব পােৰ েতামাৰ এিট পৰেশ। েতামাৰ সাি�ধ্যৰ অসুখত ভিগ যাযাবৰ উ�াদ ৈহ পথ�� েহাৱা যুৱক জনৰ আেৰাগ্যৰ কাৰক হ’ব পােৰ েতামাৰ এিট পৰশ। ব�েতা এ�াৰ ধুমুহা েনওিচ জীৱনেটাত বােৰ বােৰ হািৰ ৈগেয়া হাৰ নামািন যুঁিজ েযাৱা যুৱক জনৰ শূন্যতা মুিছবৈলও লােগ েতামাৰ এিট পৰশ। েতামাৰ এিট পৰেশ নতন সূযর্ উিদত কিৰ নতন �হৰ আিনব পােৰ, েতামাৰ এিট পৰেশ দৰ-িদগ�ৈল ৈল এখিন েসউজ পৃিথৱী েদখাব পােৰ, এিট পৰেশই িবশৃংখলৰ পৰা মু� কিৰ পূণর্া� ৰ�পত গিঢ়ব পােৰ। সাৰিথ িহচােপ লােগ মােথা েতামাৰ হাতৰ এিট িমঠা পৰশ...। কিবতা কানন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬ গ� অিফচৰ পৰা আিহ মুখ-হাত ধুই মােক বািক িদয়া চাহৰ কাপত েসাহা মািৰব লওঁেতই ব� িদগ� েসামাই আিহল। ‘কাইৈল ৰি�ৰ িবয়া।’ পংকজৰ ঠাইত আন ে�িমক েহাৱা হ’েল কােন্দানত ভািগ পিৰেলেহঁেতন িক� বািহ্যকত িদগ�ই পংকজৰ েতেন েকােনা আচৰণ েদিখবৈল নাপােল। িস আগৰ দেৰই চাহকাপ হাতত ৈল তাৰ ি�য় আৰামী চকীখনত বিহ থািকল। �ভাৱসুলভ হাঁিহ এটা মািৰেল। িদগ� অলপ আচিৰত হ’ল। চাহকাপ েশষ কিৰ িস িদগ�ৰ লগত কথা পািতব িবচািৰিছল িক� িদগ� নৰ’ল। পংকজ তাৰ িবচনাখনত বাগিৰ �িবৰ ৈহ গ’ল। ে�মািস� তাৰ হ�দয়খেন নীৰেৱ আতর্নাদ কিৰবৈল ধিৰেল। িবষাদৰ এজাক কাল ধুমুহাই তাক বৰৈক েজাকািৰ গ’ল। িস এক জীৱ� মৃতেদহত পিৰণত হ’ল। ব�বছৰৰ আগৰ কথা িস েতিতয়া হাই�লৰ দশম ে�ণীত। পঢ়া-�নাত অিত েমধাৱী পংকজ হাই�লখনৰ সবােতাৈক জনি�য় ছা� আিছল। �িতগৰাকী িশ��ৰ�ৰ বােব িস আিছল নয়নৰ মিণ�ৰ�প। �ভাৱত িস অিত ন�-শা� তথা অমািয়ক আিছল। তাৰ জনি�য়তাৰ অন্য এক কাৰণ আিছল িস বৰ ধুনীয়াৈক গান গাব পািৰিছল। আজিৰ সময়ত বা িশ�ক ে�নীৈল নহা সময়ত িস গান গাই সদায় আ�হাৰা ৈহ পিৰিছল। পঢ়া-�নাৰ লগেত স�ীত আিছল তাৰ জীৱনৰ �ত। ‘এইেবাৰ কথা েমাক নকিব, পঢ়া-�না কৰাৰ সময়ত এইেবাৰ বােজ কথা মই �িনব িনিবচােৰা।’ �ভাৱেত িস শা� িক� েসইিদনা তাৰ �থমবাৰৈল ব�ত খং উিঠিছল। লগৰ ল’ৰাজেন পুনৰ ৈক উিঠল- ‘তই িকয় ইমান খং কিৰছ? িব�াস কৰ মই েতাক িমছা কথা ৈক িক পাম।’ অংকৰ েজ্যািত বৰা ‘‘ ’’ ে�ম িবেশষ ে কথােবাৰ কাৱা নহ’ল....
েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭ আনিদনাৰ দেৰ েসইিদনাও িস এেনই এটা গানৰ কিল �ণ�ণাই থােকােত লগৰ ল’ৰা এটাই তাক ক’েল,- ‘ঐ, েতাক এজনী েছাৱালীেয় ভাল পায়।’ কথাষাৰ �িন পংকজৰ খং উিঠল। ‘এইেবাৰ কথা েমাক নকিব, পঢ়া-�না কৰাৰ সময়ত এইেবাৰ বােজ কথা মই �িনব িনিবচােৰা।’ �ভাৱেত িস শা� িক� েসইিদনা তাৰ �থমবাৰৈল ব�ত খং উিঠিছল। লগৰ ল’ৰাজেন পুনৰ ৈক উিঠল- ‘তই িকয় ইমান খং কিৰছ? িব�াস কৰ মই েতাক িমছা কথা ৈক িক পাম।’ েকােনা উ�ৰ িনিদ ল’ৰাজনক েভকািহ মািৰ িস ে�ণীৰ পৰা ওলাই গ’ল। েতিতয়া িজৰিণৰ সময় আিছল। �ল ছটীৰ িপছত িস ঘৰৈল আিহল। মােক সািজ িদয়া ভাতিখিন নামত সামান্য মুখৈল িন িস িচধাই িবচনাত পিৰলৈগ। েতিতয়াৈল তাৰ খংেটা সাম কািটিছল। ল’ৰাজনৰ কথাষাৰ তাৰ মনত পিৰল। এইবাৰ তাৰ খং উঠা নাই। িভতিৰ এক অজান উৎক�াৰ িশহৰেণ তাক িশহিৰত কিৰেল। তাৰ বােৰ-বােৰ জািনবৰ মন গ’ল কথাষাৰ সঁচা েনিক! সঁচাই তাক েছাৱালীজনীেয় ভাল পায় েনিক! তাৰ এই উৎক�াত িস িনেজই আচিৰত হ’ল। সদায় িনজৰ পঢ়া-�না আৰ� সংগীতৰ বােদ আন ক’েতা মন িনিদয়া তাৰ আিজ ৈহেছ িক! েতিতয়া িযষাৰ কথা �নাৰ লেগ-লেগ তাৰ খেঙ মূৰৰ চিলৰ আগ পাইিছলৈগ এিতয়া েসইষাৰ কথা জািনবৈল িস ইমান আ�হী ৈহ পিৰেছ িকয়! মনেত ভািবেল ‘েছাৱালীজনী েকান হ’ব পােৰ বাৰ�?’ েসইিদনা ৰািত িস �ব েনাৱািৰেল। মনৈল েসই কথাষােৰই আিহ থািকল। িপছিদনা �লৈল ৈগ িস েপােন-েপােনই েসই ল’ৰাজনক সুিধেল- ‘কািল তই েকাৱা কথাষাৰ সঁচা আিছলেন, েছাৱালীজনী েকান বাৰ�?’ ল’ৰাজন অলপ আচিৰত হ’ল যিদও িস বািহৰত েতেন ভাৱ েনেদখুৱাই পংকজক ক’েল,- ‘তাইৰ নাম ৰি�, আমাৰ পৰা এক ে�নী তলৰ মােন তাই নৱম ে�ণীৰ, আমাৰ �লেত পেঢ়।’ ‘বাৰ� েমাক এবাৰ েদখুৱািব।’ দৰৰ পৰাই িস েছাৱালীজনীক চােল। েদখাত েবয়া নহয়। গাখীৰৰ দেৰ বগা। মূৰত হালধীয়া েবইন এডাল মািৰিছল। িপেছ তাৰ অলেপা ভাল লগা নািছল। িস মনেত ভািবেল ‘এইেবাৰত েসামাই পঢ়া-�না ধ�ংস কিৰব েনাৱািৰ।’ �ল ছটীৰ িপছত িস ঘৰৈল আিহল। ভাত-পানী খাই অলপ সময় িটিভ চােল। কথােবাৰ আৰ� তাৰ মনৈল অহা নাই। সি�য়া গৃহকাযর্্য তথা ৈদিনক কৰাৰ দেৰ পঢ়া-�না কিৰ ন মান বজাত ভাত-পানী খাই �বৈল বুিল গ’ল। েটাপিন অহা নাই। পুনৰ েসই কথাষাৰ তাৰ মনত পিৰল। ‘েছাৱালীজনী েদখাত েবছ মৰমলগাই আিছল!’ অথিন তাৰ তাইক ভাল লগা নািছল িক� এিতয়া তাইৰ কথা ভািব িকবা এটা ভাল লািগেছ তাৰ। েযৗৱেন গৰকা পংকজৰ ল’ৰামতীয়া অবুজ হ�দয়খনত �থমবাৰৈল অনুভত হ’ল ে�মৰ িৰিণিক িশহৰণ। তাইক তাৰ সঁচাই ভাল লািগেছ। তাইৰ িচ�ােত আিজ পংকজৰ মন িবেভাৰ ৈহ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮ পিৰেছ। ে�ম �াকিতকভােৱই হয়। ই এক �গর্ীয় অনুভিত। ে�েম নামােন জাত-কল, নামােন বয়সৰ সীমা। সকেলােৰ জীৱনৈল ে�ম আেহ। অ�ত এবাৰ হ’েলও। েতে� পংকজৰ জীৱনত ইয়াৰ ব্যিত�ম িকয় হ’ব। পংকজৰ জীৱনৈলও ে�ম আিহেছ। পংকজ ে�মত পিৰেছ। জীৱনৰ �থম ে�ম। িপছিদনা পুনৰ পংকজ �লৈল গ’ল। সদায় ে�ণীত পাঠদানৰ সময়ত েকৱল পাঠ্যপুিথত মন ব�ৱাই িশ�কৰ কথােবাৰ ত�য়ভােৱ �িন থকা পংকজৰ আিজ অলপ ব্যিত�ম ৈহেছ। িস পাঠ্যপুিথত মন িদেছ, িশ�কৰ কথােবােৰা �িনেছ িক� মােজ-মােজ তাক আমিন কিৰেছ ৰি� নামৰ এিট েমৗসুলভ স�াই। পঢ়া-�নাৰ মাজেতই িস িজৰিণৰ েব’লেটা �িনবৈল কাণ িথয় কিৰ ৰািখেছ। তাৰ ৰি�ক এবাৰ চাবৈল বৰ মন ৈগেছ। িজৰিণৰ েব’ল পিৰল। গানৰ কিল এটা �ণ�ণাই িস েপােন-েপােনই ঢাপিল েমিলেল নৱম ে�নী অথর্াৎ ৰি� পঢ়া ে�নীেটাৈল। ৰি�ক িকজািন েদেখই। হয়, ৰি�ক িস েদিখেল। দৰৰ পৰাই িস তাইৈল চকৰ পতা নজেপাৱাৈক চাই ৰ’ল। ৰি� েদখাত বৰ মৰমলগা, গাখীৰৰ দেৰ বগা, দচকত চ�লতা। লগৰ েছাৱালীেকইজনীৰ লগত তাই কথাত মচ�ল ৈহ পিৰেছ। মােজ-মােজ তাইৰ ডািলম�িটয়া মুকটা দপািৰৰ মােজেৰ সৰিক আিহেছ এিট লাজকৰীয়া েকামল হাঁিহ। েফ��ৱাৰী মাহ। দপৰীয়া হ’ল যিদও ঠা�া আেছই। তাই িপি� অহা ৰঙা চেৱটাৰেটাৰ সেত তাইক এিট পুতলাৰ দেৰ লািগেছ। মূৰত আিজও তাই েসই হালধীয়া েবইনডাল মািৰ আিহেছ। িজৰিণ েশষ হ’ল। েব’ল পৰাৰ শ�ত ধ্যান ভঙা েযাগীৰ দেৰ িস উচপ খাই উিঠল। তাৰ খং উিঠ গ’ল আৰ� অলপ সময় িজৰিণ িদয়া হ’েল! ঘৰৈল আিহ িস আিজ ৰি�ৰ কথােক ভািব আেছ। মােজ-মােজ মুখত দই-এটা গানৰ কিল �ণ�ণাইেছ। পঢ়া-�নােতা আিজ তাৰ িসমান মন বহা নাই। ৰািতৰ আহাৰ খাই িস িবচনাত বাগৰ িদেছ। েটাপিন অহা নাই। ৰি�ৰ েকামল হাঁিহেটাৰ িস ে�মত পিৰেছ, িস ে�মত পিৰেছ হালধীয়া েবইনডালৰ। হালধীয়া ৰংেটা তাৰ ি�য় ৈহ পিৰেছ। িস উজাগৰী িনশা কটাইেছ। িপছিদনা িস অলপ েসানকােলই �লৈল গ’ল। ৰি�ৰ সেত তাৰ মুখা-মুিখ হ’ল। তােয়া েসইিখিন সময়েত আিহিছল। ৰি�েয় এিট লাজকৰীয়া হাঁিহ মািৰেল। পংকজৰ হ�দয়ত গীটাৰ এখন বািজ উিঠল। িস লাজত তলমূৰৈক আঁতিৰ গ’ল। েসইিদনাৰ পৰা দিদনমান িস ৰি�ক �ােয় স�খৰ পৰা লগ পাইেছ। তাক েদিখেলই তাই হাঁিহ এটা মািৰ আঁতিৰ যায়। এিদন িস পুনৰ ৰি�ৰ মুখা-মুিখ হ’ল। িস অলপ ব্য� ৈহ আিছল। ৰি�েয় তাৈল চাই িকবা এটা ৈকিছল। িস িপেছ ভালদেৰ মন িনিদেল। ‘িক ৈকিছল বাৰ� তাই?’ এই কথাষাৰ ভািব িস তাৰ িদন পাৰ কিৰ িদিছল। এেনদেৰ ৰি�ক িস লগ পাবৈল ধিৰেল। ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৯ কথা পতা নহয়। িপেছ হাঁিহেটােৱ ব� কথাই ৈক যায়। তাৰ মােজ-মােজ ভাৱ হয় ৰি�েয়ও তাক অনুসৰণ কেৰ। ‘সঁচাই তাই তাক ভাল পাইেন! পাই চােগ। ল’ৰাজেন িমছা েকাৱা নািছল।’ এিদন িস িজৰিণৰ সময়ত ৰি�েয় তাক ভাল পাইেন বুিল সুিধবৈল ৰি�ৰ লগৰ েছাৱালী এজনীক ৈক পিঠয়ােল। ৰি� আচিৰত হ'’ল। ‘মই তাক ভাল নাপাওঁ, লৰাজেন তাক েকাৱা কথাষাৰ িমছা।’ পংকজৰ মূৰত আকাশ ভািঙ পিৰল। েডউকা ভঙাৰ িত�তা িস বৰ েবয়াৈক পােল। তাৰ আশাৰ সমািধ ঘিটল। েব�ত মূৰেটা েপলাই িস �ক�কাই কািন্দেল। ৰ�নৰ বুজিনত িস অলপ শা� হ’ল। এয়া িস জীৱনত �থমবাৰৈল েপাৱা এক ডাঙৰ আঘাত। ৰি�েয় তাক ভাল নাপাওঁ বুিল কেলও, ল’ৰাজেন েকাৱা কথাষাৰ িমছা হ’েলও পংকেজ িনজক বুজাব েনাৱােৰ িকয়েনা এইেকইিদনত িস ৰি�ক হ�দেয়েৰ ভাল পাই েপলাইিছল। ে�ম তাৰ একপ�ীয় ৈহ ৰ’ল। ঘৰৈল আিহ িনজৰ িবচনাখনত বাগিৰ পংকজ পুনৰ আেৱিগক ৈহ পিৰল। চকৰ পানীেৰ তাৰ িশতানৰ গাৰ� িতিত গ’ল। িযখন িবচনাত বাগিৰ িস ৰি�ক ভালেপাৱাৰ সেপান েদিখিছল। েসইখন িবচনােত বাগিৰ আিজ িস েকৱল কািন্দেছ। কাৰণ িস েদখা সেপানেবাৰ আিজ থানবান ৈহ গ’ল। আিজ তাক বুজাব েকােন! �িতিদেনই িস �লৈল ৈগিছল িক� পঢ়া-�নাত তাৰ মন নািছল। পংকজ সলিন ৈহিছল। িস েযন েকৱল ৰি�ক চাবৈলেহ �লৈল ৈগিছল। ৰি�েয় তাক সহ্য কৰা নািছল। তাক েদিখেলই মুখখন েবকা কিৰ �িছ ৈগিছল। পংকজৰ ছাঁেটাও ৰি�ৰ বােব অসহ্যকৰ ৈহ পিৰিছল। েযিতয়াই ৰি�ক েদিখিছল িস েকৱল তাইৰ ফােল েভবালািগ চাই ৈৰিছল। ৰি�েয় ইিতিকং কিৰ �িছ ৈগিছল। িকমান আঘাত লািগিছল হ�দয়ত েকৱল পংকেজেহ জােন তথািপ িস তাইক েকােনািদন েবয়া েপাৱা নািছল। কাৰণ িস তাইক ভাল পাইিছল। �িতেটা িনশাই তাৰ বােব উজাগৰী ৈহ পিৰিছল। ব�িদন িস দপৰ িনশা িবচনাত বিহ-বিহ কটাইিছল। িস সদায় অকেল অকেল মুেখেৰ ফচফচাই ৈকিছল- ‘মই েতামাক ভাল পাওঁ ৰি�, ি�জ েমাক এবাৰ বুিজবৈল েচ�া কৰা! ি�জ এবাৰ!’- এেনদেৰ ৈক ৈক িস সদায় কািন্দিছল। �লৈল িনেতৗ িস অলপ েসানকােল আিহিছল। আিহেয়ই ৰি�ৰ বােব েগটত অেপ�া কিৰিছল। ে�ণী আৰ� েহাৱাৰ িপছত িস বৰ আ�েহেৰ িজৰিণৈল বাট চাইিছল েকৱল ৰি�ক চাবৰ বােব। ৰি�ৰ �িত পংকজৰ হ�দয়ত সঁচা ভালেপাৱাৰ ইমান �ৱল অনুৰাগ থকাৰ িপছেতা ৰি�েয় তাক েকােনািদন �ৰ�� িদয়া নািছল। ৰি�ৰ বােব পংকজ ইমােনই মূল্যহীন আিছল েযন তাৰ মূল্য এটা ডা�িবনতৈকও কম। ইমান অৱেহিলত েহাৱাৰ িপছেতা পংকেজ ৰি�ৰ বােদ আন েছাৱালীক ভাল েপাৱা নািছল। িস েকৱল তাইক ভাল পাইিছল। ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১০ িস ৰি�ৰ লগৰ েছাৱালীেবাৰৰ আগত ৰি�ৰ লগত অলপ কথা পািতব িবচােৰ বুিল �ােয়ই ৈক পিঠয়াইিছল িক� েকােনািদন ৰি�েয় তাক সঁহািৰ িদয়া নািছল। হয় তাইৰ লগত িস অলপ কথা পািতব িবচািৰিছল। তাৰ িবেশষ কথা নািছল। িস মােথাঁ জািনব িবচািৰিছল তাই তাক িকয় ভাল নাপায়? ক’ব খুিজিছল িস তাইক িকয় ভাল পাইিছল। তাইৰ �িত থকা তাৰ ে�ম েয িন�াথর্, িনেভর্জাল। সময়েবাৰ বাগিৰ গ’ল। পংকেজ হাই�ল িশ�া� আৰ� উচ্চতৰ মাধ্যিমক ভালদেৰই পাচ কিৰেল। ৰি�ক িস ব�িদন লগ েপাৱা নািছল িক� িস ৰি�ক েকিতয়াও পাহিৰব পৰা নািছল। তাৰ জীৱনৈল ব�ত ে�মৰ ��ােৱা আিহিছল িক� তাৰ ে�ম আিছল েকৱল ৰি�ৰ বােব উৎসিগর্ত। ৰি�ৰ ে�মত পিৰ িস ব�ত কিবতা িলিখিছল। িস আগেতও কিবতা িলিখিছল যিদও ৰি� তাৰ কিবতাৰ ে�ৰণা হয় পেৰ। েসইবােবই িকজািন েকাৱা হয়-ে�ম মােনই ে�ৰণা। েকিতয়াবা তাৰ ৰি�ক ধন্যবাদ িদবৰ মন যায় িকয়েনা তাই তাক �ত্যাখ্যান নকৰা হ’েল িস ে�মক ৈল কিবতা িলিখব েনাৱািৰেলেহঁেতন। তাৰ কলমক ৰি�েয়ই বাট েদখুৱাই িদেল। আেন ে�মত অসফল হ’েল েতেজেৰ িবষাদ আঁেক িক� িস িবষাদ আঁিকিছল কলেমেৰ, েতেজেৰ নহয়। তাৰ কিবতােবাৰৰ মাজত ৰি� সদায় থািকব। �াতক পিঢ়বৰ বােব িস কেলজৈল গ’ল আৰ� আচিৰতভােৱই িস ৰি�ক লগ পােল। িস পঢ়া কেলজখনত ৰি�েয় উচ্চতৰ-মাধ্যিমকৰ ি�তীয় বষর্ত পিঢ় আিছল। এিদন িস ৰি�ক লগ পাই ক’েল,‘মই েতামাক ভাল পাওঁ।’ ৰি�েয় ক’েল,‘পাগল ৈহ যা।’ তাৰ দচক পুনৰ েসেমিক উিঠল। এিদন পুনৰ িস তাইৰ ওচৰৈল ৈগ ে�মৰ ��াৱ িদয়াত ৰি�েয় ক’েল,- ‘আিম ব� ৈহ থািকম" আৰ� তাইৰ হাতখন আগবঢ়াই তাক এটা েহ�েচক কিৰেল। পংকজ আনন্দত আ�হাৰা ৈহ পিৰল। এবাৰ হ’েলও তাই েয তাক মািতেল! ে�মৰ অনুভিত পংকজৰ হ�দয়ত আিছল যিদও ব� ৈহ থািকম বুিল িসও ক’েল িকয়েনা ব��ৰ পৰাই ে�ম হয়।.....২১ পৃ�াত চাওক হ�দয়ৰ �ালা হঠাৎ পুৰিণ ডােয়ৰীখনত চক পিৰলত �ীতমৰ বুকখন উচাত মািৰ উিঠল। বুকত �চ� িবষ েযন অনুভব কিৰেল িস। িকছপৰ তাৰ েমাবাইলত েচভ ৈহ থকা তাইৰ েকইখনমান ফেটা িস এেকিথেৰ ৰ’ লািগ চাই থািক িপছত িনজেক সা�না িদেল ‘তাই েমাৰ কপালেত নািছল নহ’েলেনা ভগৱােন তাইক এেনদেৰ েমাৰ পৰা ৈল যায় েন?’ েতেনেত িব�মৰ ‘েদউতা অ’ েদউতা’ মাতত �ীতেম মনৰ সকেলা �ালা পাহিৰ থৰকাচিট েহৰ�ৱাই িনেজই েভাৰেভাৰােল‘এহ �লৰ সময় হ’ল েদেখান অথচ ল’ৰােটাৰ বােব এেকােৱই বেনাৱা নহ’ল।’ দলর্ভ েদৱনাথ অ ণু গ � ে�ম িবেশষ
�ম� শংকৰেদৱক িচিনব পািৰম েন? িশৱনাথ বমর্ন েদৱৰ এখন িকতাপ ‘কিত আৰ� কিত�’ বতর্মানৰ সমাজ ব্যৱ�া তথা িক দেৰ আিম �ম� শ�ৰ েদৱক আিজৰ সমােজ জােন েসই সম্পেকর্ েতওঁ সুন্দৰ ভােব ৈকেছ। িকতাপ খনৰ আগকথাত েতওঁ িলিখেছ --আিজৰ দি�েৰ শংকৰেদৱক েচাৱা িবপ�নক বুিল ৰাজ�ৱা ভােৱ েঘাষণা কিৰিছল � চ��সাদ শইকীয়াই �কাশ আেলাচনীৰ সম্পাদক েতওঁ। আৰ� েসই �কাশৰ পাটত বমর্ন েদৱৰ িলখা �কাশ পাইিছল। বতর্মান সমাজ ব্যৱ�াই আচলেত কায় বাক্য মন ৈহ �ম� শংকৰেদৱক জািনবৈল য� কিৰেছই বা িকমােন? ভকিত ৰস পান কিৰ কতকত্য েহাৱাৰ সংখ্যাই বা িকমান? িশবনাথ বমর্ন েদেৱ েতওঁৰ কিত আৰ� কিত� �� খনত এটা কথা সুন্দৰ ভােব �কাশ কিৰেছ ‘অৱিশ� িযকণ আেছৈগ,িসও মােথান তাৰ বাহ্যৰ�পতেহ উ�ল; মানুহক মাতাল কিৰ ৰািখব পৰা ভকিত ৰসৰ েসই বিল�; েতজাল সাৰ তাত অনুপি�ত। হয়েটা আিম এই কথা এেক মুেখ মািন ল’ব লািগব। হয়েটা বুিল শ�েটা নােহ আিহব েকৱল হয়। বাক্যশাৰী হয় বুিল ৈকেয় সমা� হ’ব। যিদ �ণক ৈদিৱক শি� ৰ�েপ েচাৱা যায় েতে� মায়া ময় শি�ৰ �াৰা পিৰচািলত িবেনাদ লীলাৰ অংশ জীৱ বা জীৱা�া। একাদশ ��ত িয েটা ৈকেছ েয তিমেয়ই �� পৰীি�তত ৈকেছ। পৰীি�ত ব� ৈহেছ েসই অৱ�াত তাৰ আগৈলেক �ণময়। পাথর্ �িতম শইকীয়া েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১১ �ব� ‘‘ ’’ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১২ বতর্মান সমাজ ব্যৱ�াত আিম � ম� শংকৰেদৱক যিদ ধমর্ �ৰ� বুিল বা জগত �ৰ� বুিল ৈক ৰা�ীয় �ীকিতৰ বােব বা েতওঁক িব�ৰ সকেলা ে�ণীৰ মাজত েতওঁ �িত�া কিৰবৈল এচাম উিঠ পিৰ লািগেছ। েতওঁেলাকৰ েসই �দে�পক আিম অিভনন্দন জনাইেছা। িয িন�র্ণ মাগর্ েপাৱা নাই তথা ি��ণাি�কা শি� অিত�ম কিৰ েযাৱা নাই েতওঁ িক � ম� শংকৰেদৱক ৰা�ত �িত�া কিৰব ই এক ��েবাধক! ভি� মাগর্ যিদ িক বুিল �� কেৰ �ৱণ কীতর্েনই ভি�ৰ ে��তম উপায় তথািপও িকতাপ পিঢ় আিম িয �ান পাওঁ েসইয়া পেৰা� েযিতয়া আিম অনুভব কিৰম িস �ত�্যৈল পিৰৱতর্ন হ’ব। যিদ আিম িন�র্ণ মাগর্ িক নাজােনা েতে� আিম � ম� শংকৰেদৱৰ সাধনাক আমাৰ পুৰ�ষাথর্ৰ বেলেৰ জািনব েনাৱােৰা। আমাৰ ইমান পুৰ�ষাথর্ নাই িয দেৰ ��াৰ পুৰ�ষাথর্ নািছল জগত সৃি� কিৰবৈল। েতওঁৰ পুৰ�ষাথর্ই েকৱল েতওঁক জ�েহ িদেল ঈ�ৰৰ নািভ প�ৰ পৰা। ঈ�ৰ িচ�নৰ জিৰয়েত েতওঁৰ ক�াগত ৈহিছল েবদ তথা আন আন পুৰাণ উপিনষদ তথা শা�। এইেটােয়ই নহয় েন কাৰণ আিজৰ শংকৰেদৱক �ণত থািক চাই আেছা িস তেমা বা ৰেজা গিতেক িবপদজনক? িয দেৰ মহাপুৰ�ষ মাধৱেদেৱ একা� েসৱক তথা িশষ্য ৈহ শংকৰেদৱক �ৰ� ৰ�েপ �িত�া কিৰেল েসই একা� েসৱক তথা মহাপুৰ�ষৰ িক�ৰৰ �েয়াজন িব�ত শংকৰেদৱক �িত�া কিৰবৰ বােব। ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱা েদেৱ �ম� শংকৰেদৱ আৰ� মাধৱেদৱ �� খনত িয দেৰ পাতিনত ৈকেছ েয একা� সমপর্ণ মেনাভাবৰ বােবেহ �ম� শংকৰেদৱক মাধৱেদেৱ জািনিছল। গিতেক একা� েসৱকৰ অিবহেন তথা � ম� শংকৰক এিদনীয়া সাধনাৰ জিৰয়েত আিম � ম� শংকৰেদৱক ৰা�ত তথা ৰা�ীয় ে��াপতত আিম �িত�া কৰােটা ক�না। ই শংকৰাচাযর্ৰ দি�েৰ সামূিহক িমথ্যা বুিলব পািৰ। আিদ �ৰ� শংকৰাচাযর্ই িয দেৰ অৈ�তবাদত িব�াস কিৰিছল িঠক শংকৰেদৱৰ ভি� ধমর্ত অৈ�তবাদৰ �ান আেছ। অৈ�ত ��ক জািনবৈল উপায় তথা মাগর্ িদেছ �ৱণ কীতর্ন। আিম যিদ ি��ণ মায়াক অিত�ম কিৰব েনাৱােৰা আিম িমথ্যাৎ থািকম। যিদ অিত�ম কেৰা আ�া /পৰমা�া �ত্য� হ’ম। এই দেৰ চােল শংকৰাচাযর্ৰ মতক আিম মািন েলাৱাৰ বােদ গিত নাই। যিদ �ণক ৈদিৱক শি� ৰ�েপ েচাৱা যায় েতে� মায়া ময় শি�ৰ �াৰা পিৰচািলত িবেনাদ লীলাৰ অংশ জীৱ বা জীৱা�া। একাদশ ��ত িয েটা ৈকেছ েয তিমেয়ই �� পৰীি�তত ৈকেছ। পৰীি�ত ব� ৈহেছ েসই অৱ�াত তাৰ আগৈলেক �ণময়। অৈ�তবাদ �ানৰ জিৰয়েত শংকৰাচাযর্ �িত�া কিৰিছল আৰ� � ম� শংকৰেদেৱ ভি�ৰ জিৰয়েত তথা িনজক িক�ৰ ৰ�েপ তথা দাস ৰ�েপ িন�র্ণ ��ৰ �ণ যশ লীলা �িত�া ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১৩ কিৰিছল। অৈ�তবাদ ত� তথা ভি�ৰ িন�র্ণ ত�ৰ কথা নজনাৈক তথা পেৰা� �ানৰ পৰা �ত�্য আ�া দশর্ন নাপায় আিম িক দেৰ � ম� শংকৰেদৱক ৰা�ীয় ে��াপতত �িত�া কিৰম। আিম িনেজ িন�র্ণ মাগর্ত থািক বা একা� ঈ�ৰৰ দাস অিবহেন এই কাযর্ স�ৱ হ’ব বুিল আমাৰ মেন নকয়। যিদ আমাৰ উে�শ্য আনৰ মানিসকতাক েহয় �িতপ� কৰা নহয়। িনজৰ ভাব ব্য� কৰাৰ িয অিধকাৰ েসইয়ােহ বণর্না কিৰেলা। অজািনেত েহাৱা ভলৰ বােব �মা িবচািৰেছা। �ম� শংকৰেদেৱ িনজক সদায় সবর্ভাৰতীয় কিৰ ৈগেছ। েতওঁ ৰ সািহত্যৰাজী সমূহ ভাগৱতক েক� কিৰ তথা ভাগৱতৰ আ�য় ৈল �ায় েবাৰ ৰচনা কিৰেছ। েতওঁ ৰ ভি� ৰ�াকৰক ��ত ভাৰতবষর্ৰ �শংসা কিৰ ৈগেছ তথা ভাগৱতত এই সম্পেকর্ ব� পদ ৰচনা কিৰ ৈগেছ। েতওঁ েয সবর্ ভাৰতীয় �ৰত িনজৰ েলখা সমূহ ৰ �াৰা আনক ভি�ৰ �িত আকষর্ণ কিৰবৰ বােব এেন কিৰিছল েতেন নহয়। �কত অথর্ৎ আমাৰ দেৰ সাধাৰণ েলাকৰ বােব েতওঁ ৰচনা কিৰিছল েতওঁৰ �� সমূহ। েতওঁ �জাৱলী ভাষা সৃি� কিৰ েসই ভাষা সাধাৰণ েলাকৰ েবাধগম্য েহাৱাৈক তথা শা� বুিজবৰ বােব এই আদশর্ েদখাই গ’ল। ভি� ত� সহজ কিৰ যিদ নগ’ল হয় আিম আিজ েগােখাজৰ দেৰ এই সংসাৰ সাগৰ পাৰ হ’ব েনাৱািৰেলা হয়। ভি�ক েতওঁ সবর্ভাৰতীয়ৰ দি�েৰই চাইিছল েসই বােবই সবর্ভাৰতীয় ৈব�ৱ সািহত্য েতওঁ ৰচনা কিৰ গ’ল। জগদীশ িম� ৰ পৰা েপাৱা ভাগৱত �ধৰ �ামীৰ টীকা স�িলত ভাগৱতক েক� কিৰেয়ই েতওঁ নানা নাটক, উপাখ্যান আৰ� বৰগীত ৰচনা কিৰেছ। আচলেত অসমৰ দেৰ ৰাজ্যখনত েতওঁ থািক অসমৰ ৈহ অসমক এক কিৰ ৈথ যাবৰ বােবই েতওঁ আিহিছল এই ধৰাধামৈল। বতর্মান সমাজ ব্যৱ�াত কায়বাক্যমন এক কিৰ েতওঁ জািনবৈল য� নকিৰেল আিম ধমর্ৰ নামত ভাগভাগ হ’ব। ক�ৰ কীতর্েন জািত অজািত নামােন আিম িক কিৰেছা? মূল্যবৃি� অলেকশ খাটিনয়াৰ আিজ সকেলােত মূল্যবৃি�ৰ জই সাধাৰণ জনতাৰ ওপৰত মাধমাৰ। আিমেবাৰ জােনা সঁচাৈকয় পৰাভত ৈসিনক জীৱনৰ এই সং�ামত। �ধাতর্ জীৱনৰ েভাক িনবাৰণৰ অেথর্ এক নামিবহীন যু�। ক িব তা কা ন ন আিমেবাৰ জােনা/সঁচাৈকয় পৰাভ ত/ ৈসিনক জীৱনৰ/এই সং�ামত। ে�ম িবেশষ
আেঘাণৰ নতন ছিব বুিলেলই পথাৰত দাৱনীেয় ধান কটা, গৰ� বা ম’হৰ গা ড়ী েৰ প থা ৰ ৰ পৰা ঘৰৈল ধানৰ ডাঙিৰেবাৰ কিঢ়ওৱা, সি�য়া ঘৰৰ েচাতালত গৰ�েৰ মৰণা মৰা আিদ িযেবাৰ ছিব মনৈল আেহ েসই েবাৰ েযন এিতয়া আৰ� েদিখবৈল েনােহাৱা হ’ল। তাৰ সলিন আিজকািল ধান কটাৰ পৰা আৰ� কিৰ ধান মৰা ৈলেক িব�ান �যুি�ৰ ন ন আিহলা সমূহ ব্যৱহাৰ কৰােহ েদিখবৈল েপাৱা যায়। েযেন আিজৰ অিধকাংশ কষেক পথাৰৰ পৰা ধান কিঢ়য়াবৈল গৰ� গাড়ীৰ সলিন ব্যৱহাৰ কেৰ েট�ৰ নাইবা অন্য বাহন। আেকৗ গৰ�েৰ তদপিৰ আেঘাণৰ েচাতাল বুিলেলই ধানৰ ডাঙিৰেৰ ভৰা িয েচাতালৰ ধাৰণা ইমানিদেন অসমীয়াই কিঢ়য়াই ৈল ফিৰিছল েসই ধাৰণাও েযন আিজ ব� পিৰমােণ সলিন হ’ল। িকয়েনা কমর্ব্য� আিজ ব� অসমীয়াই পথাৰৰ পৰা ধানৰ ডাঙৰী ঘৰৈল... অ নু ভ ৱ অসম মূলতঃ কিষ �ধান ৰাজ্য। কিষেয়ই অসমৰ অিধকাংশ েলাকৰ জীৱন জীিৱকাৰ ঘাই উৎস। কিষজীৱী অসমীয়াৰ কাৰেণ আেঘাণ মাহ অিত আনন্দৰ আৰ� ব্য�তােৰ ভৰা মাহ। িকয়েনা এই আেঘাণ মাহেত �িতজন অসমীয়াই েহপাহৰ েসাণ�িট (ধান) মুিঠ পথাৰৰ পৰা ঘৰৈল বুিল কিঢ়য়াই। আচলেত আেঘাণৰ পথাৰ বুিলেলই েসাণালী ধানিনেৰ ভৰা পথাৰৰ ছিব খেনই �িতজন অসমীয়াৰ মনৈল আেহ। এই সময়েছাৱাত অসমীয়া কষেক পথাৰত ধান কটাৰ পৰা আৰ� কিৰ মৰণা মািৰ ভঁৰালত ধান ভেৰাৱাৈলেক সম্পূণর্ ব্য�তাৰ মােজেৰ িদন পাৰ কেৰ। অৱেশ্য েসাণ�িট মুিঠ ঘৰৈল চেপাৱাৰ আনন্দত েসই ক� আৰ� ব্য�তা �ান পিৰ ৰয়। িক�, আেঘাণৰ ছিব আিজ িকছ সলিন হ’ল। আেঘাণ বুিলেলই স ত েত িযখন ছিব অসমীয়াৰ মনৈল আেহ েসই ছিব আিজ েযন িকছ পিৰৱতর্ন হ’ল। অথর্াৎ আ েঘা ণ নয়ন মিন েমিধ েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১৪ ‘‘ ’’ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১৫ মৰণা মােৰ। লগেত ব� ঠাইত দাৱনীেয় ধান কটাৰ পিৰৱেতর্ েমিচনৰ সহায়তেহ ধান কটা েদিখবৈল েপাৱা যায়। তদপিৰ আেঘাণৰ েচাতাল বুিলেলই ধানৰ ডাঙিৰেৰ ভৰা িয েচাতালৰ ধাৰণা ইমানিদেন অসমীয়াই কিঢ়য়াই ৈল ফিৰিছল েসই ধাৰণাও েযন আিজ ব� পিৰমােণ সলিন হ’ল। িকয়েনা কমর্ব্য� আিজ ব� অসমীয়াই পথাৰৰ পৰা ধানৰ ডাঙৰী ঘৰৈল অনাৰ পিৰৱেত েকিতয়াবা পথাৰেত নাইবা েবিছভাগ ে��েত ৰা�াত েমিচনৰ সহায়ত ধান মৰা েদখা যায়। এেনেবাৰ কাযর্ৰ �াৰা মানুহৰ সময় আৰ� ক� লাঘৱ ৈহেছ যিদও আনহােত িক� অসমীয়া কিষ সং�িতৰ ব� অপূৰণীয় �িত ৈহেছ। লগেত আগৰ েসই মাদকতাও েযন ক’ৰবাত েহৰাই ৈগেছ। গিতেক আমাৰ ভিৱষ্যত �জ�ক আমাৰ কিষ সং�িতৰ লগত পিৰচয় কৰাই িদবৈল হ’েল আৰ� লগেত আমাৰ কিষ সং�িতক জীয়াই ৰািখবৈল হ’েল �িতজন অসমীয়াই পূবর্ৰ েসই কিষ সজঁিল সমূহ ব্যৱহাৰ কিৰ কিষ কাযর্ত আগবঢ়ােতা িনতা�ই জৰ�ৰী। অন্যথা েযেনৈক আিজ আেঘাণৰ ছিব সলিন ৈহেছ ভিৱষ্যেত অসমীয়া কিষ সং�িতৰ সম্পূণর্ ছিব খেনই সলিন ৈহ যাব। - বাকিৰগাঁও, ভৰব�া, মিৰগাঁও-৭৮২১০৪, েফান-৬৯০১৭৯৯১৯৩ মৰম িলিল েগা�ামী েদৱী ‘তিমেনা নমৰা িকয়? েসানকােল গেলই ভাল পাওঁ।’ - বুঢ়ীেয় বুঢ়াৰ মুখৈল চাই ক’েল। ‘িক ক’িল? তইেয় মৰ আিজেয়। েমাক মািৰ তই অকেল খাব েখাজ?’ - বুঢ়াইও খঙত েফেপিৰ পািত ৈক উিঠল। - ‘িনজৰ িগিৰেয়ককেনা েতেনৈক ক’ব পায়েন? এেনকৱা িতেৰাতা েদখা নাই েদ। ‘ - বুঢ়া-বুঢ়ীৰ কািজয়া �ত্য� কিৰ থকা চবুৰীয়াই ক’েল। ‘তহঁেত নুবুজ। মই মিৰেল বুঢ়াক েকােন চাব? েতওঁৰ বা িক িবৈল হয়!’ - িনজৰ শৰীৰ েবয়া ৈহ অহা অকলশৰীয়া সহজ সৰল বুঢ়ীজনীেয় ৈক উিঠল। অ ণু গ � ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১৬ ঃ বৰানী-------িক কিৰেছ? বাহী েচাতাল সািৰেছ েয? বাঢ়নী এিৰবৰ হ’ল আৰ� েদই। েন েবাৱাৰী ঘৰত নাই? মাকৰ ঘৰৈল গ’ল চােগ? েবাৱাৰী অহােৰ পৰা �াতঃ�মনৈলও েনােযাৱা হ’ল? নামঘৰৈলও েযা ৱা না ই। আ েপা না ক লেগই েনােপাৱা হ’েলাঁ। ককালৰ িবষেটা ভাল পােল চােগ? ঃ নাই কিলতানী। আপুিন ভল বুিজেছ। বৰানীৰ েবাৱাৰী ঘৰেতই আেছ। আমাৰ বৰানীৰ আেকৗ েবাৱাৰীেয়কৰ �িত মৰমেতা অলপ েবিছ! হাঃ হাঃ হাঃ হাঃ হাঃ হাঃ-েবাৱাৰীক ৰািতপুৱা েদিৰৈক �বৈল িদ এেখেত েসানকােল উিঠ বাহী েচাতাল সােৰ। ঘৰৰ অইন কাম-বন,ৰ�া-বঢ়া সকেলা কেৰ। ঃ নাই েদ। িযিদনাই েবাৱাৰী আিন ঘৰ সুমুৱাইেছা িসিদনাৰ পৰা েচাতাল,পাকঘৰ সকেলা েবাৱাৰীক সিপেছাঁ। আেপানাৰ ল’ৰাও ভাল েদ বৰানী! মাকক বাহী েচাতাল সািৰব িদ ৈঘণীেয়কক বুকৰ উেমেৰ �ৱাই ৰািখেছ।আপুিন ভাল সহ্য কিৰব পােৰ। আেপানাৰ কপাল েন েচাতাল এইখন! মই হ’েল ইমান সহ্য কৰাত নাই েদ। আমাৰ চবুৰীৰ কিলতানী, নাথনী আৰ� দাসনীেয় �াতঃ�মনৈল আিহেছ। আগেত মেয়া ৈগিছেলাঁ েতওঁেলাকৰ লগত। সহ� জেন িকয় কেৰ? মেয়া �িতেটা ��ৰ েমাৰ �াইলত যথাযথ উ�ৰ িদবৈল সাজ ৈহিছেলা। িপেছ িদবেহ নাপােলাঁ। আচলেত েতওঁেলােক েমাক �� কৰা নািছল। েমাক �� কিৰেল জােনা েমাৰ উ�ৰৈল বাট নাচােলেহঁেতন? �� যিদ েমােকই কিৰিছল! উ�ৰ েবাৰেচান েত ওঁ েলােকই িদিছল! .. িমিন কিলতা ‘‘ ’’ গ� ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১৭ এিতয়া ব�িদন েমাৰ েযাৱা েহাৱা নাই। েমাক েচাতাল সািৰ থকা েদিখ ��েৰ েতওঁেলােক েমাক থকাসৰকা কিৰেছ। মেয়া �িতেটা ��ৰ েমাৰ �াইলত যথাযথ উ�ৰ িদবৈল সাজ ৈহিছেলা। িপেছ িদবেহ নাপােলাঁ। আচলেত েতওঁেলােক েমাক �� কৰা নািছল। েমাক �� কিৰেল জােনা েমাৰ উ�ৰৈল বাট নাচােলেহঁেতন? �� যিদ েমােকই কিৰিছল! উ�ৰ েবাৰেচান েতওঁেলােকই িদিছল! �� েমাক কিৰ উ�ৰ িনজৰ ভােগ িদ হাঁিহ হাঁিহ েতওঁেলাক গ’ল। েচাতাল মই সদায় সােৰা। এিতয়া েবাৱাৰী অহাৰ িপছেতা সািৰ আেছাঁ,েবাৱাৰী অহাৰ আগেতও সািৰিছেলা। আগেতেচান েমাক েকােনও �� কৰা নািছল। এিতয়া েবাৱাৰী অহাৰ িপছত েয সকেলােৱ েমাক �� কেৰ। িকয়? �� নহয় কাট মেৰ! ইিতিকং কেৰ! েবাৱাৰী অহাৰ িপছত শা�েবােৰ বাহী েচাতাল,বাহী বাচন ধুৱা মানা। ঘৰ�ৱা কাম-বন কৰা মানা। কিৰেল েবাৱাৰীৰ তলত থকা বুজাই! এলা�কলীয়া অিলিখত িনয়ম। মই উলংঘা কিৰেছাঁ। একিবংশ শিতকাত বাস কিৰ িনজেক িশি�ত বুিল জািহৰ কৰা কিলতানীহঁেত এিতয়াও েসই মা�াতা যুগৰ পৰা চিল অহা িবচাৰ ধাৰােবাৰ খামুিচ আেছ। েমাক েতওঁেলােক েবাৱাৰী গৰকাব েনাৱাৰা শা� বুিল কাট মােৰ। েতওঁেলাকৰ আেলাচনাত েবাৱাৰীেয়কৰ ওপৰত থকা শা� েতওঁেলাক, মই তলত! েবাৱাৰীজনীেয় ইচ্ছাকত ভােৱ ৰািতপুৱা েদিৰৈল �ই নাথােক। ৰািত ব� েদিৰৈলেক পেঢ় তাই। গেৱিষকা ছা�ী েবাৱাৰীজনীৰ এিতয়াই িবয়া েহাৱাৰ ইচ্ছা নািছল । গেৱষণা েশষ কিৰ িনজেক �িতি�ত কিৰ িবয়া েহাৱাৰ ইচ্ছা আিছল তাইৰ। িপেছ মৃত্যমুখী েদউতাকৰ �ৱল ইচ্ছা,একমা� জীয়ৰীৰ িবয়াখন চাই েযাৱাৰ। মাকেৰা ইচ্ছা মানুহজনৰ েহঁপাহেটা পূৰণ কৰাৰ। মাক -েদউতাকৰ ইচ্ছাক স�ান জনাই অিনচ্ছা �ে�ও িবয়া ৈহিছল েমাৰ একমা� ল'ৰাৰ লগত। ‘িবয়নী..........েমাৰ ঘৰৰ স�ান আিজৰ পৰা আেপানাৰ ঘৰৰ অলংকাৰ। আপুিন িযভােৱ সজাই আেপানাক সিপেলা। আপুিন তাইৰ সকেলা কথা জােন। িক পিৰি�িতত পিৰ তাই পঢ়া-�না আধােত সামিৰ িবয়া হ’বলগীয়া হ’ল। আপুিন আৰ� আেপানাৰ ল’ৰাই তাইৰ আশা-আকাং�ােবাৰ বা�ৱ ৰ�প িদব বুিল........... । কথািখিন ৈক িবয়নী কােন্দানত ভািগ পিৰল। জীয়ৰীেয় ৈশশৱৰ পৰা পুিহ ৰখা সেপানেটাৰ পিৰসমাি�? পিৰি�িতেয় তাইৰ জীৱনৰ ডাঙৰ িস�া�েটা তৎকালীন ভােৱ ল’বলগীয়া দখত দখী অসহায় িদশহাৰা মাত হ�দয়। কইনা িবদায়ৰপৰত হাতেযাৰ কিৰ েমাৰ আৰ� ল’ৰাৰ আগত জীয়ৰীৰ সেপান পূৰণৰ সহায় িভ�া! বুকত খীন আশা! ‘লাজ িনিদব, িবয়নী।’ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১৮ কথা িদিছেলাঁ মই আৰ� েমাৰ ল’ৰাই। তাইৰ সকেলা আশা-আকাং�া পূৰণ কিৰম। ৰাণী ৈহ থািকব তাই েমাৰ ল’ৰাৰ হ�দয়ত। ৰাজকমাৰী হ’ব তাই েমাৰ �সাদৰ। সেপানৰ পিৰসমাি�? ধুই........... েডউকা েমিলব তাইৰ সেপােন,িদগ� �সাৰী আৰ� এিদন আকাশ চব। সেপান সাকাৰৰ ই�ন হ’ম মই আৰ� েমাৰ স�ােন। বা�ৱ ৰ�প চাব আপুিন, মই, আিম সকেলােৱ। গেৱষণাৰ সকেলা িবষয়ব� সিঠক সময়ত জমা িদব েনাৱািৰেল গাইডজেন তাইক টানৈক কয়। আৰ� দবছৰ আেছ। সকেলা ভােল কশেল গ’েল দবছৰ িপছত তাইৰ ph.d েটা েশষ হ’ব। আমাৰ পিৰয়াল বুিলবৈল আিম িতিনজন ,পু�-েবাৱাৰী আৰ� মই। িকমােনা কাম? আমাৰ মাজত, েবাৱাৰী কাম কৰা,নকৰাকৈল িবয়া েযাৱা দমাহ হ’ল েকােনা কথাই আিজৈল আেলাচনা েহাৱা নাই। িকয় হ’ব? মেয় তাইক কিৰব িদয়া নাই। পঢ়াত ব্যাঘাত হ’ব বুিল। পঢ়ক তাই সেপানেবাৰ পূৰণ কৰক। দবছৰেহ। জীৱন জীয়া আধােছাৱা সময়েটা অকল কােমই কিৰেলা। উশাহত ওলিম েৰাৱা �াণেটাক ভগৱােন িযমান িদন ওলমাই ৰােখ তােৰ দটা বছৰ মই েমাৰ েবাৱাৰী জনীৰ নামত িদব েনাৱািৰম েন? েবাৱাৰীৰ উপি�িতত কাম কিৰ থািকেল মই েকােনা অসুিবধা নাপােলও চবুৰীৰ কিলতানী,দাসনী,ভঞানী,হাজিৰকানীহঁেত অসুিবধা েপাৱাৰ েলিখয়া আৰ� এজনীেয় অসুিবধা পায়। েকান েতওঁ? মই যাৰ সুিবধা হওক বুিল কামেবাৰ কেৰা। েবাৱাৰীেয় অসুিবধা পায়। েবয়া পায় তাইৰ উপি�িতত মই কাম কিৰ থািকেল। উিঠ আেহ পঢ়া েটবুলৰ পৰা। কাম কিৰবৈল। তাই কাম কৰক,নকৰক,পঢ়ক,নপঢ়ক মইেতা েমাৰ কথা ৰািখব লািগব। িবয়নীক কথা িদিছেলাঁ। �ান যায় পৰ বচন নাযায় ধৰনৰ �াণী মই। ঃ বাবা......কাইৈল েবাৱাৰীক মাকৰ ঘৰত ৈথ আিহিব। সম্পূণর্ দবছৰৰ বােব। ঃ িকয় .......মা? ঃ ৈক আেছাঁ। ঃ েবাৱাৰী েতামাৰ কািন-কেপাৰ,িকতাপ-প� েপিকং কৰা। িব�েৱ-সং�াি�েয় সুিবধা িমলাই আিহ থািকবা। বাবাই মােজ-মােজ ৈগ েতামাৰ খৱৰ ল’ব। েতামাৰ উপি�িতত মই কাম কিৰ থািকেল তিম িনেজ েবয়া েপাৱা। কামেবাৰ ভালদেৰ কিৰব গ’েল েতামাৰ ভালদেৰ পঢ়া নহয়। েসেয় মাৰাৰ ঘৰৈল েযাৱা। েতামাৰ উপি�িতেয় সদ্য িবধবা মাৰাৰ মনৈল শাি� আিনব। তিমও আৰামত িনি�� মেন পিঢ়ব পািৰবা। মনত ৰািখবা েতামাৰ সেপানেবাৰ পূৰণ কৰাৰ �াথর্তেহ মই এেনকৱা এটা িস�া� ল'বৈল বাধ্য ৈহেছা। কথা মেত কাম। িপেছ েবাৱাৰীেয় মাকৰ ঘৰত িনি�� মেন আৰামত! পিঢ়ব পািৰেল েন? িবয়নীৰ মুেখেৰ �নক েতেনহ’েল েসইিখিন কথা........….... ‘দমাহ আগেত িবয়া িদয়া আমাৰ একমা� ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১৯ জীয়ৰী ঘৰৈল আিহেছ,মােন শা�েয়েক পিঠয়াইেছ। পিঢ়বৈল। আমাৰ জীয়ৰীেয় এম.এ পাছ কিৰ েনট ি�েয়ৰ কিৰিছল। তাৰ িপছত তাই ph.d কিৰবৈল মন কিৰেল। আিম মাক-েদউতাক হােল বাধা িনিদেলা। ph.d েটা সম্পূণর্ হ’বৈল দবছৰ বাকী থকা সময়েত েদউতাকৰ েদহত দৰােৰাগ্য েৰােগ েদখা িদেল। এেকবােৰ অি�ম পযর্ায়। েদউতাকৰ ইচ্ছা েছাৱালীৰ িবয়া চাই মৰা। েছাৱালীৰ ইচ্ছা আিছল িনজক �থেম �িত�া কৰা। িবয়া িপছত। েদউতাকৰ ইচ্ছাক স�ান জনাই তাইৰ সেপানেটাক পণবন্দী কিৰ অৱেশষত মাি� হ’ল িবয়াত বিহবৈল। েছাৱালীৰ সেপানৰ পিৰসমাি�ৰ! দখত দখী দভর্াগীয়া মাত হ�দয়েৰ মই এটা অনুেৰাধ কিৰ চােলাঁ,িবয়নী আৰ� েজাঁৱাইক। কথা িদেল যিদও িব�াস কৰা নািছেলাঁ! আগেত ব�ত েদিখেছাঁ। িবয়াৰ িপছত সেপানৰ পিৰসমাি� ঘটা েছাৱালীেবােৰ মাকৰ ঘৰত আিহ কঢ়া �মুিনয়াহ। কথা িদ কথা নৰখা মানুহেবােৰ,কথা আৰ� কামৰ িমল নৰখা মানুহেবােৰ িবয়াৰ িপছত েবাৱাৰীৰ পঢ়াক ৈল কৰা উপলুঙা? ব�েত েদিখেছাঁ! তােত আমাৰ েছাৱালীৰ আেকৗ দবছৰ বাকী আিছল। িপেছ িব�াস কৰক। আচিৰত! েজাঁৱাইতৈক িবয়নী েবিছ সজাগ তাইৰ সেপানেটাক সাকাৰ ৰ�প িদয়াত। তাইক পিঢ়বৈল িদ েতওঁ ঘৰৰ সম� কাম কেৰ। তাইৰ পঢ়াত ব্যাঘাত েহাৱা েকােনা কােমই েতওঁ নকেৰ। আনিক েতওঁ নামঘৰৈল েযাৱাও বাদ িদিছল। কাৰণ েতওঁ নথকা সময়ত ঘৰৈল েকােনাবা আিহেল পঢ়া েটবুলৰ পৰা উিঠ আলহী আপ্যায়নত সময় খৰচ হ’ব বুিল। িপেছ আিম েদউতাক-মােক সৰ�েৰ পৰা িদ অহা সং�াৰত ডাঙৰ-দীঘল েহাৱা েছাৱালী আমাৰ। ন-েবাৱাৰীজনীৰ আগত শা�েয়েক কামকিৰ থািকেল তাই পঢ়া েটবুলত মেনােযাগ িদ পিঢ়ব েনাৱােৰ। েসেয় উিঠ ৈগ কাম কিৰবৈল ধেৰ। ন-েবাৱাৰীেয়কৰ উপি�িতত িবয়নীেয় কামেবাৰ কিৰ থািকেল দই এেক েতওঁেকা কটু কথা �নাই। িবয়নীেয় বুিজেল। দেয়া-কল ৰ�া কিৰ েছাৱালীজনী েমাৰ ওচৰৈল পিঠয়ােল। িবয়নীৰ আশা েছাৱালী উিলয়াই িদয়াৰ এস�াহ িপছত �ামীক েহৰ�ৱাই বাউিল েহাৱা েমাৰ বুকৰ হাহাকাৰ তাইৰ উপি�িতেয় কমাব। েমাৰ আঁচলৰ িনৰাপ�াত তাই শাি�েৰ পিঢ়ব পািৰব। পািৰেল েন? ঃ বৰ�ৱানী..............�িনেছ েন? ঃ িক..................শমর্ানী বাইেদউ? ঃ হাজিৰকাৰ ঘৰৰ হট িনউজ। ঃ নাই। মই এেকা �না নাই।িকেনা? েসানকােল কওকেচান। েমাৰ ঘৰৰ হট িনউজ �িনবৈল উদ�ীৱ েহাৱা বৰ�ৱানীক শমর্ানীেয় ৈকিছল................. ঃ িবয়াৰ িপছেতা েজাঁৱাইেয় পঢৱাব বুিল আমাৰ আগত িফতািহ মািৰ িবয়া িদয়া হাজিৰকানীৰ েছাৱালীজনীক আগদৱােৰিদ উিলয়াই িনয়া েজাঁৱাইেয়েক িপছদৱােৰিদ আিহ ৈথ গ’ল। ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২০ ঃ েহ........................। হয় েনিক? এিতয়ােহ হাজিৰকানীক চাবৈল ভাল হ’ব! েমাৰ েছাৱালীজনী কম বয়সেত িবয়া িদয়াৰ সময়ত েতেখতৰ েলকচাৰ িক চাব? েছাৱালীক পঢ়াই-�নাই উপযু� কিৰ উপযু� বয়সতেহ িবয়া িদব লােগ বুেল। এিতয়াও আমাৰ েছাৱালী েজাঁৱাইৰ ঘৰেত আেছ। মাকৰ ঘৰৈল উভিত অহা নাই। পাওক মজােতা। এিতয়ােতা হাজিৰকাও নাই। চাই থাকক েজাঁৱাই এৰা জীেয়কৰ মুখখন। আমাৰ েছাৱালীজনীক শা�েয়েক পঢ়াৰ সুিবধা হওঁক বুিল েমাৰ ওচৰৈল পিঠয়াইিছল। েসইমেত তাই পিঢ়িছল। িনজৰ গেৱষণাৰ কামেবাৰ কিৰ ৈগিছল। আমাৰ েছাৱালীজনীকৈল নামঘৰত েহাৱা আেলাচনােবাৰ মই �না নািছেলাঁ। েছাৱালী ঘৰৈল অহাৰ িপছত মেয়া নামঘৰৈল েযাৱা নাই। গাঁৱেৰ অলকা খুড়ীেয় আমাৰ েছাৱালীক ৈল নামঘৰত কৰা আেলাচনা আিহ েমাক ৈকিছল। বৰ�ৱানীেয় আমাৰ েছাৱালীৰ বদনাম কৰাকৈল মই আচিৰত েহাৱা নাই। েতওঁৰ েছাৱালী আৰ� আমাৰ েছাৱালী সহপাঠী আিছল। েমি�ক পাছ কিৰ কেলজ েপাৱাৰ িপছেত বৰ�ৱানীৰ েছাৱালী িবহাৰী ল’ৰা এজনৰ ে�মত পিৰল। মাক-েদউতােক গম পাই েছাৱালীৰ কেলজ েযাৱা ব� কিৰিছল কাৰণ সম্�দায় েবেলগ েহাৱাৰ লগেত ল’ৰাজনৰ আিথর্ক অৱ�াও তৈথবচ। বৰ�ৱানীহঁতৰ লগত িনিমেল। মাকেদউতাকৰ ক েঠা ৰ অ নু শা স েন েছাৱালীক েজদী কিৰ তিলিছল। মাক-েদউতাকৰ অপচন্দৰ ল’ৰাজনৈল েছাৱালীেয় পলাই ৈগ িবয়া পতাৰ অিভসি� কৰা গম পাই উপায়হীন বৰ�ৱা-বৰ�ৱানীেয়.... ‘বৰ�ৱাৰ েছাৱালী পলাই গ’ল’ বদনামৰ পৰা হাত সািৰবৈল হায়াৰ েচেক�াৰী পৰী�া েশষ েহাৱাৰ িপছেত মিন্দৰত অনু�পীয়াৈক িবয়াখন পািত িদিছল। পলাই যাবৈল ওেলাৱা জীেয়কক িবয়ািদ আজিৰ েহাৱা বৰ�ৱানীেয় আমাৰ েছাৱালীৰ বদনাম ৰটনাত লািগিছল। ‘এেকলগৰ েছাৱালী িবয়া ৈহ দটা স�ানৰ মাত হ’ল। হাজিৰকাৰ েছাৱালী ঘৰেত বুঢ়ী হ'ব এিতয়া। আমাৰ েছাৱালী ইমান বয়সৈল ৰখাই েথাৱা নাই েদ। চৰ�ক সুিধ চাউল িসেজাৱা মানুহ নহয় আিম। পিঢ় ফািলব! ‘েঢঁকী �গর্ত গ’েলও ধােনই বাি�ব লািগব।’ দইবছৰ িপছতঃ অ............হাজিৰকানী। আিজ ইমান িদনৰ মূৰত আমাৰ ঘৰৈল আিহল েয? িকবা কথা? ঃ নাই..মােন েছাৱালীজনীৰ ph.d েটা সম্পূণর্ হ’ল। কাইৈল তাই শ�েৰকৰ ঘৰৈল যাব। েজাঁৱাই আৰ� িবয়নীেয় িনবৈল আিহব। ইমানিদেন থকা েছাৱালীজনীৰ িবদায় পৰত ঘৰেত ভগৱানৰ �শৰণত শৰাই এখন আগবঢ়াম বুিল ভািবেছা। আয়তী সকলক মািত। েছাৱালীজনীৰ সেপান পূৰণৰ বাট মুকিল েহাৱা েদিখ, েমাৰ মনেতাও ফৰকাল হ’ল। ...৩০ পৃ�াত চাওক ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২১ গ�. কথােবাৰ েকাৱা নহ’ল ১০ পৃ�াৰ পৰা...... ৰি�েয় তাক ব� ৈহ থািকম বুিল ক’েল যিদও ব� ৈহ নাথািকল। তাক েদিখেলই তাই আঁতিৰ থােক। েকিতয়াও তাক িনেজ নামােত িস মািতেল এেনই হা-না িকবা এটা কয়। এয়ােতা ব�� নহয়। এবাৰ তাৰ জ�িদন আিছল। েসইিদনা তাৰ আনন্দৰ অ� নািছল। আ�ীয়-�জনৰ পৰা লগৰ সমনীয়াৰ �েভচ্ছা বাণীেবােৰ পুৱােৰ পৰাই মনেটা ভাল লগাই িদিছল। িস কেলজৈল গ’ল তােতা �েভচ্ছাবাণীৰ বৰষুণ। িস তাৰ মৰমৰ বা�ৱী ৰি�ৈল দটা েদইৰী িম� চকেলট ল’েল আৰ� ৰি�ৰ লগৰ এজনীৰ হাতত িদ তাইক িদবৈল ক’েল। ৰি�েয় তাৰ চকেলট নল’েল ক’েল,- ‘মই তাৰ ব� নলওঁ, েজাৰ নকিৰবা।’ তাৰ বৰ েবজাৰ লািগল। জ�িদনৰ িদনা ৰি�েয় এেন আঘাত িদব বুিল িস ভবা নািছল। িস তাইক ভাল পায় যিদও ব� িহচােপেহ িদিছল। তথািপ তাই.....! পংকজৰ বৰ খং উিঠল। তাই উভতাই িদয়া চকেলট দটা কেলজৰ কাষৰ নলাত দিলয়াই ঘৰৈল �িছ আিহল। তাৰ েগােটই জ�িদনেটা ন� হয় ৈগিছল। েসই িদনেটা িস জীৱনত েকিতয়াও নাপাহেৰ। েসইিদনাৰ িপছৰ পৰা ৰি�ক িস েদখা নাই আৰ� চাবৈল তাৰ মেনা নাই। তথািপ মােজ-মােজ তাইৈল তাৰ মনত পেৰ। তাইৰ লগত তাৰ এবাৰ কথা পািতবৰ মন আিছল। তাই তাক িকয় ভাল নাপায় েসই ��েটাৰ উ�ৰ আিজও িস নাপােল েসইবােব তাৰ বুকখেন েকিতয়াবা বৰৈক হাহাকাৰ কিৰ ফেৰ আৰ� তাৰ মনৰ ব� কথাই তাইক ক’বৈল থািক গ’ল। ব�েতই একপ�ীয় ে�মক ে�মৰ �ীকিত িনিদেয় িক� একপ�ীয় ে�েমা েয এক�কাৰৰ ে�ম তাক �মাণ কিৰবৈল পংকজৰ উদাহৰেণই যেথ�। জীৱনত িস েকিতয়াও শাি� নাপাব। তথািপ তাইক েকিতয়াবা লগ পােল কথােবাৰ েকাৱাৰ আশা মনেত পুিহ ৰািখিছল। আিজ েসই আশাও েশষ ৈহ গ’ল। তাই কাইৈল আনৰ কইনা হ’ব। তাৰ সেপান সেপান হেয় ৰ’ল। ‘েসান ভাত িদেছা।’ মাকৰ মাতষাৰত িস সি�ৎ ঘূৰাই পােল। ঘড়ীেটা চাই েদেখ ব�ত ৰািত হ’ল। ে�ম িবেশষ ৰামেধনু অসমৰ আমাৰ ��-আেপানাৰ উ�ৰ িশতানৈল েলখা পিঠয়াব পােৰ��ঃ সািহত্যই মানৱ সমাজক �ভাৱাি�ত কেৰ। এই ে��ত আেপানাৰ মতামত িক? েলখা ে�ৰণৰ িঠকনা- ৯৩৬৫২০২৯৬২ েলখা আহ�ান
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২২ ে�ম িবেশষ �ব� বৃহ�ৰ অসমীয়া জািতক ‘একশৰণ হিৰনাম ধমর্’ৰ মাজেৰ জগত �ৰ� �ম� শংকৰেদৱ আৰ� � � মাধৱেদেৱ এেকডাল েডােলেৰ বাি� এক নৱতম িচনাকী িদেল । জাত পাত ধমর্ িনিবর্েশেষ অসমীয়া জাতীয় জীৱনক উচ্ছ �ৰত �িত�া কিৰ ৈথ গ’ল। ‘এক েদৱ এক েসৱ এক িবেন নাই েকৱ’ মহা ত�েৰ অসমীয়া জািত, অসমীয়া সমাজক উদাৰতাৰ মহান পিৰচয় বাহক কিৰ ৈথ গ’ল। অসমৰ ইমূৰৰ পৰা িসমূৰৈল একশৰণ হিৰনাম ধমর্’ৰ �চাৰ কিৰ আিহ অসমীয়া জাতীয় জীৱনৰ িপত পুৰ�ষ মহাপুৰ�ষ �ম� শংকৰেদৱ আৰ� � � মাধৱেদৱ �ৰ� দজনাই অন্যান্য ভকত সকলৰ সিহেত িবিভ� ঘটনা পিৰঘটনাৰ মােজেৰ তাঁতীকিছৰ (বৰেপটা) ওচৰৰ সুন্দৰীিদয়াত উপি�ত হয়িহ। �ৰ�দজনাই ১৫৪৬ খৃঃৰ মাজভাগত সুন্দৰীিদয়াত �েৱশ কিৰিছল। শংকৰেদৱ �ৰ�জনাই েযিতয়া সুন্দৰী গাঁওখন জল সুন্দৰ, থল সুন্দৰ, বািল সুন্দৰ আৰ� সুন্দৰী নাৰীৰ বােব িবখ্যাত বুিল জািনেল েতিতয়া �ৰ�জনাই মাধৱ েদৱক ‘সুন্দৰীসকেল বশ্য কেৰ পুৰ�ষক’ বুিল েসাৱঁৰাই েতৰাসেৱ সুন্দৰীিদয়াত নাথািক দি�েণ গিত কিৰ িচৰিলয়াৰ পথােৰেৰ আিহ বাৰািদত উপি�ত হয়। িক� এইেটা নহয়েয শংকৰেদৱ �ৰ�জনাই মাধৱ েদৱক েকাৱা ‘সুন্দৰীসকেল বশ্য কেৰ পুৰ�ষক’ বচনফাঁিকেৰ নাৰীক েহয় �িতপ� কিৰিছল। �ৰ�জনাই েতৰাৰ �চািৰত একশৰণ হিৰনাম ধমর্ত আই মাতসকলক যেথািচত �ৰ�� িদেছ। �ী, বাল্য, বৃ� সকেলােৱ হিৰনাম কী�র্নত অংশ ল’ব পােৰ তাত েয েকােনা বাধা নাই েসই কথা �ৰ�জনাই িলিখ ৈগেছ-মহাপুৰ�ষ � � মাধৱেদৱৰ কাকিত েঘাষা আৰ� �ৰ� ভিটমা িকমিত ভকিত কিৰেবা েতামাত হিৰ এ মিঞ মূঢ়-মিত নজােনা তাৰ উপায় ৰাম-ৰাম। মহাবলৱ� দু�র্াসনা েঘাৰ হিৰ এ আমাৰ মনক েতিজয়া দূৰ নযায় ৰাম ৰাম। অিবনাশ দ�
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২৩ ে�ম িবেশষ �ী বাল্য বৃ� সম�েৰ অিধকাৰ। চ�ালেকা কেৰ নােম েতখেন উ�াৰ।। (২য় �� ভাগৱত) মাধৱেদৱক বাৰািদেত ৈথ শংকৰেদেৱ বাৰািদ অ�লৰ পি�েম পােলংিদবিৰৰ িচনপৰাত িথতািপ লয়। েসই িচনপৰা বা চণেপাৰা অ�লত লােহ লােহ �ৰ� দজনাৰ ‘একশৰণ হিৰনাম ধমর্’ই �সাৰতা আৰ� েলাকি�য়তা লাভ কেৰ। িক� িদন বাগৰাৰ লেগ লেগ শংকৰেদৱ �ৰ�জনা চণেপাৰাত িকছমান অসুিবধাৰ স�খীন হয়। ইয়াৰ ফল�ৰ�েপ �ৰ�জনা বৰেপটা স�ৰ পৰা দি�ণ-পূেৱ �ায় ৩ িক.িম. দৰ�ত অৱি�ত কটকতলী িবলৰ সমীপৰ কমাৰকিছৈল যায়। ১৫৪৭ খৃঃৰ েশষৰ ভাগত �ৰ� জনা কমাৰকিছত �েৱশ কেৰ। উে�খ্য েয কথা�ৰ� চিৰত, ৰামচৰণ ঠাকৰৰ চিৰতমেত �ৰ�জনা িচনপৰাত ছয় মাহ আিছল আৰ� ৈদত্যািৰ ঠাকৰৰ মেত �ৰ�জনা িচনপৰাত এবছৰ থািক কমাৰকিছৈল ৈগিছল। আনহােত চিৰ�কাৰ ভষণি�জৰ মেত �ৰ�জনা িচনপৰাৰ পৰা েপােন-েপােন গনককিছৈল ৈগ তাত িতিনমাহ থািক কমাৰকিছৈল যায়। এইিখিনেত উে�খ কিৰব িবচােৰাঁ েয, শংকৰেদৱ �ৰ�জনা কমািৰকিছত থকা সময়েচাৱাত মাধৱ �ৰ�জনা আিছল বাৰািদত। বাৰািদৰ পৰাই মাধৱেদৱ �ৰ�জনাই িনয়িমত কমাৰকিছৈল আিহ নাম-�স�ত েযাগ িদয়াৰ লগেত �ৰ� েসৱাও িকিৰিছল। হিৰনামৰ ধ�িনেয় কমাৰকিছ মুখিৰত কিৰ িপছত শংকৰেদেৱ, মাধৱেদৱ আৰ� আন আন ভকত সিহেত কমাৰকিছৰ পৰা লুইেতেৰ ওচৰৰ গাঁওেবাৰৈল ৈগ �ানীয় ৰাইজক হিৰকথা েকাৱাৰ লগেত ভকিত- মুকিতৰ পথ িদেয়। কথা-�ৰ�চিৰতত বণর্না থকা মেত ‘এিদন গিজয়া ঘাটত িমিতেৰ কটুেম এটা মৃতেদহ সৎকাৰ কিৰ আিছল। ওচৰেত মৃতকৰ পিৰবােৰ ইনাই িবনাই কািন্দ আিছল। তােক েদিখ �ৰ�জনাই মাধৱেদৱক ক’েল েবােল বাপ িযেয় মৰিছ িস জীয়ােৰ পৰা মৰা আৰ� িযেয় কািন্দেছ িসও �ােয় মৰােহ। মাধৱ আমােৰা এেফিৰ কান্দা। েতিতয়া মাধৱেদেৱ পৰম �ৰ�ৰ চৰণত িবনাই কািন্দেছ-‘িকমেত ভকিত কিৰেবা েতামাত হিৰ এ মিঞ মূঢ়-মিত নজােনা তাৰ উপায় ৰাম-ৰাম। মহাবলৱ� দব�র্াসনা েঘাৰ হিৰ এ আমাৰ মনক েতিজয়া দৰ নযায় ৰাম ৰাম। েতামাৰ মায়ােয় মন মুিহ আেছ হিৰ এ অ�ান-আ�ােৰ পিৰয়া পাৰ নপাঞ ৰাম ৰাম। অভয় চৰেণ শৰণ পিশেলা হিৰ এ তৱা �ণ-নাম-ভকিত-�দীপ চােঞা ৰাম ৰাম। ভকিত িমনিত �ণিত নজােনা হিৰ এ েমাৰ পেৰ �ান-শূণ্য হীন-মিত নাই ৰাম ৰাম। তিম �ভ কপা-ৰেসৰ সাগৰ হিৰ এ িদেয়া েমাক তৱা পদ-ছায়া-তেল ঠাই ৰাম ৰাম। েতামাৰ েসৱক ৈভেলা নাৰায়ণ এ িনচয় েতামাৰ িদবাক লােগ �সাদ। িনজ ভত্য কিৰ ৈলেল েগাপীনাথ এ তযু কপাময় িমলন েকান �মাদ। েহ দায়াশীল েদৱ দােমাদৰ এ েতামাৰ চৰেণ েবােলােহা কাকিত-বাণী।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২৪ ে�ম িবেশষ েমাক িনজ দাস কিৰ ৈলেল হিৰ এ কিহেয়া কপাল েতা�াৰ িক হয় হািন। পৰম কপালু �য়া যদপিত এ িকেনা অপৰােধ েমাক ভত্য পিৰহৰা। শা�েতা �িস� অ�ানেতা হিৰ এ িযেটা নাম লেৱ তােক েমাৰ বুিল ধৰা। �ান-শূন্য আিত প�-প�ী জািত এ তােকা অনু�হ কিৰ আছা কপাময়। আেক জািন হিৰ শৰেণ পিশেলা এ আমাক েতা�াৰ েতিজেত উিচত নয়। ি�য়তম আ�া ঈ�ৰ েদৱতা হিৰ হিৰ হিৰ হিৰ এ কে�েস সুহ�দ বা�ৱ �ৰ� আমাৰ। ক�ৰ চৰণ-প�জ িবনাই হিৰ হিৰ হিৰ হিৰ এ অিয় অনাথৰ গিত নািহ নািহ আৰ।। উ� মমর্স্পিশর্ েঘাষাফাঁিক �িন �ৰ�জনা অিত আেৱিগক হয় আৰ� দধািৰ চকেলা ৈব আেহ। েতিতয়া �ৰ�জনাই কয়, ‘মাধৱ আিজ তিম েমাক অমৃত িপয়াই সে�াস কৰালা’। এই েঘাষািটেকই ‘কাকিত েঘাষা’ নােম নামেঘাষাত মাধৱেদৱ �ৰ� জনাই পাছত সি�িৱ� কিৰেছ। এেনৈকেয় �ম� শংকৰেদেৱ কমাৰকিছ স�ৰ পৰা আন এিদন একা� বা�ৱ মাধৱেদৱ সিহেত আন ভকত বা�ৱ সকলক লগত ৈল লুইেতেৰ উ�ৰ িদশৈল যা�া কিৰিছল। েসই যা�া কালত �ৰ�জনাই লুইতৰ চাপিৰত এিট েগাৱালৰ ল’ৰাৰ মুখত ক�নাম �িন আ�ািদত ৈহিছল আৰ� েতেখতৰ �চািৰত নামধমর্ িব�াৰ ৈহেছ বুিল আ�� ৈহিছল। এইদেৰ �ৰ� জনাৰ নাঁওখন েযিতয়া আিহ কমাৰকিছ ওচৰ চািপিছলিহ েতিতয়া �ৰ�জনাই মাধৱেদৱক ৈকিছল ‘েবােল বৰা েপা এ কিবতা কৰা, নাৰায়ণ দােসও কৰা’(কথা-�ৰ�চিৰত)। মাধৱেদেৱ �ৰ� বাক্য িশেৰ ধিৰ �ৰ�জনােকই আলম কিৰ কিবতা কিৰেল। �ৰ�জনাৰ লগত ছাঁ দেৰ থািক মাধৱেদেৱ ল�্য কিৰিছল েয �ৰ� জনাই ভগৱ�ৰ অংশ অৱতাৰ। েতৰাৰ মূখৰ পৰা গদগদ ৰ�পত �কাশ পােল--জয় �ৰ� শ�ৰ সববর্ �ণাকৰ যােকিৰ নািহেক উপাম। েতাহািৰ চৰণক েৰণু শতেকৗিট বােৰক কেৰােহাঁ �ণাম। েযািহ নাৰায়ণ মায়াক িব�ািৰ কৰ� ি�জগত িনৰমাণ। সনক সনাতন েযাগী যােকিৰ মিহমা কব� নজান। সকল চৰাচৰ পালনকাৰী েযা হিৰ েদৱক েদৱা। চতৰ বয়ন িশৱ সুৰপিত যােকিৰ কৰ� িনত্য চৰণিহ েসৱা। ি�ভৱন-বন্দন ৈদৱকী-নন্দন েযা হিৰ মাৰল কংস। জগ-জন-তাৰণ েদৱ নাৰায়ণ শ�ৰ তােকিৰ অংশ। মায়া নৰতনু ধিৰ হিৰ ভকিত কয়িল ব� পৰচাৰ। সৱ নৰ পাপ পেয়ািধ ম�ল তােহ কয়িল উ�াৰ।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২৫ ে�ম িবেশষ িক কহব শ�ৰ েদৱৰ মিহমা জািন �ানী অ� নপাই। যােকিৰ চৰণক েৰণু িশেৰ পৰিশ মুকিত সুেখ সুেখ পায়। মাধৱ দীন মুৰ�খমিত কহয় বাণী �ন সৱ েলাই। ওিহ পৰম ত� েবদেকা বাণ জািন নৰ নকৰ িবৰাম। ধৰমক কৰমক গৰৱক েছািড় ডািক েবাল� ৰাম ৰাম। েগােটই কিবতােটা(েঘাষােটা) �িন শংকৰেদৱ �ৰ�জনাই ম�ব্য কেৰ, ‘বৰােপা মাধেৱ িয কিবতা কিৰেল তাৰ অথর্ �গর্-পাতাল, সাত-ৈবক� েভদী গ’ল।’ উে�খ্য েয �ম� শংকৰেদৱ �ৰ�জনাই িতিন ে�ণীৰ ভিটমা ৰচনা কিৰিছল-- েদৱ ভিটমা, নাট ভিটমা আৰ� ৰাজ ভিটমা। ঈ�ৰৰ �িতমূলক িযেবাৰ ভিটমা আেছ, েসই ভিটমােবাৰক েদৱ ভিটমা েবােল। েসইদেৰই শংকৰেদৱৰ অংকীয়া নাট সমূহত ব্যৱহ�ত ভিটমা সমূহক নাট ভিটমা েবােল। শংকৰেদেৱ েকাঁচ ৰজা নৰনাৰায়ণৰ �শি� মূলক এিট ভিটমা ৰচনা কিৰিছল। েসই ভিটমাক ৰাজ ভিটমা বুিল েকাৱা হয়। িঠক েসই দেৰই মহাপুৰ�ষ মাধৱেদেৱ েতওঁৰ পৰম �ৰ� �ম� শংকৰেদৱৰ �ণ-গিৰমা মহ� �কাশ কিৰ ৰচনা কৰা ভিটমাই হ’ল �ৰ� ভিটমা। মাধৱেদেৱ ৰচনা কৰা উ� কিবতােটা �ৰ� ভিটমাৰ�েপ িচি�ত হ’ল আৰ� পূজ্য হ’ল। এইদেৰই কাকিত েঘাষা আৰ� �ৰ� ভিটমাৰ জিড়য়েত মাধৱেদৱ �ৰ�জনাৰ পৰম আধ্যাি�ক স�া আৰ� শংকৰেদৱ �ৰ�জনাৰ �িত থকা েতঁও অ�কাশ্য ভি�ক আিম িবচািৰ পাঁও। মাধৱেদৱৰ এই সৃি�েয় অসমীয়া জািতক যুেগ যুেগ আ�ািদত কিৰ আিহেছ আৰ� কিৰ যাব। �িতজন অসমীয়াই আন েঘাষা আৰ� ভিটমা সম্পূণর্ আৰ� ��ৈক জানক বা নাজানক িক� কাকিত েঘাষা আৰ� �ৰ� ভিটমা ভাগক আি�কতােৰ িনজৰ লগত সংপৃ� কিৰ ৰািখেছ। েলখা আহ�ান ঃ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ পৰৱতর্ী সংখ্যাৰ বােব কিবতা,গ�,চিট গ�,�ব�,উপন্যাস,অণুগ�,অনুভৱ,অনুবাদ(কিবতা,গ�),কািহনী,েকিৰয়াৰ,�মণ কািহনী,েৰিচিপ আিদ েলখা তলৰ িঠকনাত ে�ৰম কিৰব পািৰব। েলখা সমূহ েহাৱাট্চএপ নতবা ইেমইলত ডকেমন্ট অথবা ইউিনেকাডত টাইপ কিৰ পিঠয়াব। ফেটা মািৰ,িপ.িড.এফ আৰ� িপ.এম.িড ফাইল কিৰ পিঠয়ােল �হণ কৰা নহয়। েলখা ে�ৰণৰ িঠকনা ঃ েহাৱাট্চএপ- ৯৩৬৫২০২৯৬২ আৰ� ৯৩৬৫১৩৪৭৯৬ নতবা ইেমইলঃ ramdhenuassam8@gmail.com েলখা ে�ৰণৰ অি�ম িদন �িত মাহৰ ২০ তািৰখ।
ইপােৰ িসপােৰ — �ড মিণর্ং ছাৰবাবু। িদনৰ েপাহৰত েজানাকৰ সেপান েদিখ েদিখ েকিতয়া েয �ল পােলা গমেক নাপােলা। সহকমর্ী অংিকতা েমমৰ কথাত বা�ৱৈল উভিত আিহেলা। মূৰৰ মাজত ঘূিৰ থকা েহজাৰ সেপানেবাৰ একাষৰীয় কিৰ ৈথ েকাৱাৰ েচ�া কিৰেলা — েভিৰ �ড মিণর্ং েমম। েকেনকৱা খবৰ? েমাৰেতা ভােলই িক� ... েহ�’ ... িক� িক? — েতামাক আিজ েবচ আনিন্দত আনিন্দত লািগেছ। িক খবৰ ছাৰবাবু? ে�মত পিৰল েনিক? েধৎ! িক েয কয় আপুিন। এিতয়া আৰ� ে�মৰ বয়স আেছ েনিক েমাৰ? এিতয়ােতা িচধাই িডিঙত িচপজৰী ল’ব লািগব। সঁচাই ৈকছা তিম। িবয়াৰ দহ বছৰ অিত�ম কৰাৰ িপছত এিতয়া েমােৰা েতেনকৱাই লাািগেছ। িডিঙত িচপজৰীেহ ল’েলা হাঃ হাঃ হাঃ। — মই িক� আেপানাৰ নামত কমে�ইন কিৰম ছাৰৰ ওচৰত। ( হাঁিহ হাঁিহ) মই িক� সা�ী হ’ম েমম । — সজীৱ আগবািঢ় আিহল। খ�-৪ ে�মৰ ধা ৰা বা িহ ক সংহিত ৰায় েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২৬ ে�ম িবেশষ েতামাৰ ৈসেত েমাৰ আগেতই েদখা কিৰব লািগিছল িক� েনাৱািৰেলা। কাৰণ জানাইেতা ব্যৱসায় কৰা মানুহৰ িকমান ব্য� থািকব লােগ । ক’ত ক’ত যাব লােগ, ক’ত ক’ত থািকব লােগ এেকবােৰ সময় নাপাওঁ বুিজছা। েতামাৰ কথা মই আগেতই �িনেছা। েভৰী েটেলেন্টড �াটর্ ল’ৰা। ছা�-ছা�ীক বুেজাৱাৰ দ�তাও েবিছ। এিতয়া ি�তাৰ পৰা তাৰ �মান... ‘‘ ’’ অ ণু গ �
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২৭ ে�ম িবেশষ েতামােলাক দজন িকয় �াভৰ সকেলােৱ িমিল কমে�ইন কিৰেলই লাভ নহ’ব। ৱাহ! এই সজীৱছাৰ লাভ নহ’ব। তাৰমােন ইিতমেধ্য ছাৰ ৈগেছ আৰ�। িবয়ােটা আগেত কিৰ েলাৱা , েতামােলােকও যাবা িচয়ৰ। — েমাৰ মেত িবয়া হ’ল এখন যু�ে�� য’ত সকেলা সময়েত ভয়, দঃিচ�া, অশাি�। অথবা িবয়া হ’ল িনজ� �াধীনতা হৰণ কৰা এখন জাক-জমক �ি�য়া য’ত িনজ� �াধীনতা বুিল এেকাই নাথাক, সকেলা সময়েত অকল কম্�'মাইজ আৰ� কম্�’মাইজ। অকেল আেছা কশেল আেছা। এিতয়া অনুৰাগ ছাৰ িবয়া কিৰ যু� কিৰ থাকক অথবা কম্�’মাইজ কিৰ থাকক। মই ওচৰৰ পৰা চাই চাই মজা লম। বুিজ পাইেছেন েমম মােন সজীেৱ আওপকীয়াৈক িক ক’বৈল িবচািৰেছ? — মই পিৰ�াৰ ভােৱ বুিজ পাইেছা সজীেৱ পেৰা�ভােৱ আমাক েছাৱালী চাব ৈকেছ। িঠক আেছ আিম েছাৱালী চাই আেছা, অনুৰাগ তিমও চাবা িক�। েতামাৰ িনজৰ লগেত সজীৱৰ বােবও অলপ েচাৱা। — েমম এইেটা িক� িচিটং ৈহ আেছ। মই িক� মুেঠই িবয়াৰ কথা নাই। েথ� ইউ েমম। ছাৰৰ বােব ধুনীয়া ধুনীয়া েছাৱালী চাব। অ’ ছাৰ বাইেদউ সকল এিতয়া গ� েশষ কিৰব লােগ, �াছৰ েবল িক� পিৰল। — হয় েমম ব’লক আিম �াছত যাওঁ। সজীৱৰ বােব আিম িপছত েছাৱালী চাম। �াছেতা যােমই িক� িটিফন সময়ত আিজৰ এই আনন্দৰ কথা ক’ব লািগব িক�। মই িক� সকেলা বুিজ পাওঁ। সজীৱ তিম িক� সা�ী ৈহ ৰ’লা। িন�য় সা�ী ৈহ থািকম। এিতয়া ব’লক নহ’েল ি�ি�পাল ছােৰ আেকৗ মািতব। আিম আটাইেয় যাৰ িয �াছ আেছ েসইমেত কিৰেলা। িটিফন সময়ত েমমক িক� েমাৰ আনন্দৰ কথা নক’েলা। আনিক সজীৱেকা নক’েলা। েমেম েবিছৈক ধৰাত ইেটা িসেটা ৈক েকােনামেত কটাই িদেলা। �ল ছটী িদ মই �িততাৰ ঘৰৈল আগবািঢ়েলা। লেগ লেগ মনৈল ভািহ আিহল ি�তাৰ প�ম আৰ� েস্পিশেয়ল চতর্েটা। মেন মেন মই িথৰাং কিৰেলা �িততাই িয চতর্ িদেয় তাক মই চক মুিদ �হণ কিৰম। লােহ লােহ েমাৰ চাইেকল আগবািঢ়ল আৰ� মই ি�তাৰ ঘৰ পাই েদিখেলা তাইৰ েদউতা ক’ৰবাৈল যাবৈল ওলাইেছ। েমাক েদিখেয়ই মাত লগােল — িক মা�ৰবাবু ভালেন? — েমাৰ ভাল আংকল। আেপানাৰ? — আেছা আৰ�। িপেছ ি�তাক পেঢ়াৱা িকমান িদন হ’ল? — েষা�/ েসাতৰ িদন হ’ল েনিক চাব লািগব। — ওঁ! আহা ঘৰৈল আহা। আংকল আপুিন ক’ৰবাৈল ওলাইেছ
েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ২৮ ে�ম িবেশষ েনিক? — হয় বজাৰৈল যাম। অলপ কাম আেছ। তাৰ আগেত েতামাৰ লগত অলপ জৰ�ৰী কথা পািতম আহা। মই অলপ ভয় খােলা। ভািবেলা ি�তাৰ েদউতােক িকবা গম পােল েনিক? মুখখন েমাৰ েসেমিক উিঠল। মই আেকৗ এবাৰ ি�তাৰ েদউতাকৰ মুখৈল চােলা। নাজােনা িকয়বা ি�তাৰ েদউতাকৰ মুখখন েমাৰ িহন্দী িচেনমাৰ িভেলইনৰ দেৰ লািগল। তথািপ মই ভেয় ভেয় ি�তাৰ েদউতাকৰ িপেছ িপেছ আগবািঢ়েলা। ঘৰত ৈগেয় েমাক বিহবৈল িদ ক’েল — েতামাৰ েবিছ সময় ন� নকেৰা মা�াৰবাবু কাৰণ ি�তা েতামাৰ বােব ৰিখ আেছ। েতামাৰ ৈসেত েমাৰ আগেতই েদখা কিৰব লািগিছল িক� েনাৱািৰেলা। কাৰণ জানাইেতা ব্যৱসায় কৰা মানুহৰ িকমান ব্য� থািকব লােগ। ক’ত ক’ত যাব লােগ, ক’ত ক’ত থািকব লােগ এেকবােৰ সময় নাপাওঁ বুিজছা। েতামাৰ কথা মই আগেতই �িনেছা। েভৰী েটেলেন্টড �াটর্ ল’ৰা। ছা�-ছা�ীক বুেজাৱাৰ দ�তাও েবিছ। এিতয়া ি�তাৰ পৰা তাৰ �মান পােলা। ি�তাৰ মাকৰ পৰা �িনেলা আৰ� মই িনেজও েদিখেছা ি�তা আগতৈক ব�ত পঢ়া-�নাত ব্য� ৈহ পিৰেছ। তাইৰ মােক ক’েল ি�তা েবােল ৰািত এঘাৰ বজাৈল পেঢ় আৰ� ৰািত চােৰ দহ বজাত তাইৰ মাকৰ েমাবাইল লগত ৰােখ তিম েবােল েফান কিৰ খবৰ েলাৱা তাই পিঢ় আেছ েন নাই। বাঃ বৰ ভাল বুি� েদেখান েতামাৰ। সঁচাই েতামাক েমাৰ বৰ ভাল লািগেছ আৰ� �না টকা পইচা লািগেল লাজ নকিৰবা । েমাক ক’বা নাইবা ি�তাক ক’বা। েতামাৰ দেৰ ল’ৰা আিজকািল িবৰল। এইিখিন ৈক আংকেল পেকটৰ পৰা দেহজাৰ টকা উিলয়াই েমাৈল আগবঢ়াই িদ ক’েল — এই টকািখিন েলাৱা আৰ� �না ভাল েৰজাল্ট কিৰব লািগব িক� ? মই যথাসাধ্য েচ�া কিৰম আংকল। — অেক এিতয়া ৈগ ি�তাক পেঢ়াৱা। মই আেহা চনাৰীত অলপ কাম আেছ। ি�তাৰ েদউতাক �িচ েযাৱাৰ িপছত মই ি�তাৰ পঢ়া েকাঠাৈল গ’েলা। েমাক েদিখেয়ই ি�তাই ক’েল — ছাৰ ব� সময় গ’ল েসানকােল আৰ� কৰক। — তাৰ আগেত তিম েমাৰ বােব এিগলাচ ঠা�া পানী আনা এেকবােৰ িডিঙ �কাই কাঠ ৈহ ৈগেছ উহ। মুহতর্েত ি�তাই এিগলাচ ঠা�া পানী আিন েমাৈল আগবঢ়াই িদ চকেয় মুেখ দ�ািম ভাব ৰািখ ক’েল — িক হ’ল িম�াৰ অনুৰাগ সৰকাৰ, িডিঙ �কাই কাঠ ৈহ ৈগেছ িকয়? েমাৰ েদউতােতা িভেলইন নহয় আৰ� িযিখিন �িনেলা সকেলােত েতামাৰ �শংসােহ কিৰেল। েতেনে��ত িডিঙ �কৱাৰ কাৰণেনা িক? ভয় পাইেছ েনিক আপুিন , ইমান ভয় পােল চেলেন আেপানাৰ?
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ২৯ ে�ম িবেশষ মই পানী খাই ইফাল-িসফাল চােলা। নাই! আেশ-পােশ েকােনা নাই। মনেত ভািবেলাঁ যিদ আংকেল ি�তাৰ এেন আচৰণ এবাৰ েদেখ েতে� �শংসাৰ প�মুখৰ পিৰবেতর্ িনন্দাৰ প� লািথেৰ েমাক এিতয়াই ঘৰৰ পৰা উিলয়াই িদব। েহলউ ছাৰ ক’ত েহৰাই ৈগেছ আপুিন, িকবা ক‘বেন? – ি�তাই েমাৰ চকৰ আগত তাইৰ হাতেটা েজাকািৰ িদ ক’েল। — েতামাৰ কথা �িন দঃিচ�াৰ সেৰাবৰত েহৰাই ৈগিছেলা। যিদ িকবা কিৰ েতামাৰ েদউতাই েতামাৰ এেন কথােবাৰ �িনেলােহঁেতন েতে� িচধাই েমাক লিথয়াই বািহৰ কিৰ িদেলেহঁেতন। — িচ�া নকিৰব ছাৰ মই থাকেত েসয়া েকিতয়াও স�ৱ নহ’ব আৰ� অিত শীে�ই আপুিনও এইখন ঘৰৰ স্হায়ী বািসন্দা ৈহ যাব। েসয়াই েযন হয় েমম। এিতয়া েসানকােল িকতাপ ওেলাৱা। আিজ বা েকানেটা গিণত আেছ? উম ... আিজ উচ্চ গিণত আেছ। িক� েমাৰ চতর্ৰ কথা মনত আেছেন ছাৰ? — অ’ সম্পূণর্ মনত আেছ। েকাৱা েতামাৰ েস্পিশেয়ল চতর্েটা েন িক। মই সকেলা চতর্ মািনবৈল সদা ��ত েমম। — েমাৰ েস্পিসেয়ল চতর্েটা হ’ল... (a + b)² = a² + 2ab + b² ... িক ? মই অবাক ৈহ চাই থাকেতই িপছফালৰ পৰা মাত ভািহ আিহল — েবাপাই আগেত চাহ িমঠাই খাই েলাৱা। তাৰ িপছত পেঢ়াৱা – চাহ-িমঠাৰ ে�টেটা আগবঢ়াই িদ ি�তাৰ মােক ক’েল। েতিতয়ােহ মই বুিজেলা ি�তা েস্পিশেয়ল চতর্েটা হঠাৎ িকয় এেনকৱা হ’ল । আিন্ট �িচ েযাৱাৰ িপছত মই ক’েলা — �ড গালর্। চক কাণ সকেলা সজাগ থােক েদেখান েতামাৰ। এিতয়া ক’ব পাৰা। আিন্ট �িচ ৈগেছ। — এিতয়া েমাৰ মুড অফ ৈহ ৈগেছ। গিতেক িপছত কম। এিতয়া ব�ত অংক পিৰ আেছ আগেত েসইেবাৰ সমাধান কিৰব লািগব তাৰ িপছতেহ েসইেবাৰ �ম .... — িচ�া কিৰব নালােগ। তিম েযেনৈক আগবািঢ় ৈগছা অংকেবাৰ খুব েসানকােল েশষ হ’ব আৰ� তাৰ িপছত আিম সকেলা িৰভাইজ কিৰম। েতিতয়া েদিখবা পৰী�া িকমান সহজ ৈহ ৈগেছ। েসয়াই েযন হয় ছাৰ। — িন�য় হ’ব আৰ� তিম েযেনৈক পিঢ়ছা মই ভােবা তিম েগােটই অসমৰ মাজত বৰ ভাল েৰজাল্ট কিৰব পািৰবা। েসইিদনেৰ অেপ�ােত আেছা ছাৰ। আপুিন সদায় লগত থািকবেতা! আপুিন কাষত থািকেল মই সকেলা স�ৱ কিৰব পািৰম। — �ম ... িন�য়। মই ি�তাক পঢ়াই েশষত আেকৗ ক’েলা — আিজ হ’ব েতেনহ’েল। এিতয়া েকাৱা েতামাৰ চতর্েটা। েতামাৰ চতর্েটা
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩০ ে�ম িবেশষ নু�িনেল েমাৰ েয েটাপিন নহ’ব ি�তা। হয় েনিক? েমাৰ চতর্ �নাৰ বােব ইমান আ�হ আেপানাৰ। বৰ ভাল লািগল । �ড বয়। এিতয়া আপুিন �ড গালর্ ৈহ েসানকােল চতর্েটা কওঁক। — েমাৰ প�ম আৰ� েস্পিশেয়ল চতর্েটা হ’ল মই আেপানাক সদায় আপুিন আপুিন বুিল মািত থািকব েনাৱািৰম। েমাৰ িচধা কথা। েতে� িক বুিল মািতবা েমম? — মােজ মােজ নাম ধিৰ মািতম, মােজ মােজ আপুিন আপুিন মািতম, মােজ মােজ তিম তিম বুিল মািতম আৰ� মােজ মােজ ... — আৰ� মােজ মােজ ... — আৰ� মােজ মােজ ... তই তই। হাঃ হাঃ হাঃ ... ছা�ীেয় িশ�কক তই তই কিৰ মািতেল মানুেহ িক বুিল ক’ব? িহঃ িহঃ িহঃ... মানুহৰ স�খত আপুিন আপুিন চিলব আৰ� মানুহ নাথািকেল তই তই বা অন্যান্য। অেক েতাৰ িক� বুি�ৰ �শংসা কিৰব লািগব মাথােমািট, েঢৰস। আিজ আেহা তই ভালৈক পিঢ়িব। েতােৰা বুি� কম নহয় চকচৰহা, িনলাজ ক’ৰবাৰ। অই �ন অনুৰাগ তই িক� এিতয়াৰ পৰা আৰ� অলপ আগেত অহাৰ েচ�া কিৰিব হ্যা। িহঃ িহঃ িহঃ। হাঃ হাঃ হাঃ ...৪২ পৃ�াত চাওক গ�. সহ�জেন িকয় �� কেৰ? ২০ পৃ�াৰ পৰা .. আেপানাক িনম�ণ িদবৈল আিহেছাঁ। যাব। েছাৱালীজনীক আশীবর্াদ িদব। গ’েল ভাল লািগব। আিজ নবেহা। ঘৰত ব�েতা কাম পিৰ আেছ। ইফােল েবাৱাৰী মাকৰ ঘৰৰপৰা অহাৰ ছমাহ িপছত----------। ঃ অ............আিজ েদেখান হাইঠা মািটত পিৰল। বাট ভল কিৰ অহা নাইেতা। ঃ নাই। েমাৰ বাট ভল েহাৱা নাই.....কিলতানী বাইেদউ। পৰিহ েবাৱাৰীজনীেয় িদছপুৰ কেলজত জইন কিৰব। কাইৈল নামঘৰত শৰাই এখন আগবেঢ়াৱাৰ মানস কিৰেছাঁ। ব� িদন মেয়া নামঘৰৈল েযাৱা নাই। ভগৱানৰ লগেত আেপানাসৱৰ আশীবর্াদ িবচািৰ শৰাইও িদয়া হ’ল লগেত েবাৱাৰীৰ ভাল খবৰেটা সকেলােক জেনাৱাও হ’ল। সকেলােক লেগা পাম। আৰ�েনা ক’ত লগ পাম আেপানােলাকক? বাবাইেতা আগেৰ পৰা �ৱাহাটীত চাকিৰ কিৰ আেছ। এিতয়া েবাৱাৰীৰ কেলজও �ৱাহাটীেত হ’ল েযিতয়া আিম তােত এটা ে�ট ল’েলা। ইয়ােৰ িখিন ভাড়াত িদম। ে�টত বাঢ়নী ধিৰব েনাৱািৰম। েচাতাল নাই েয। বাঢ়নী এিৰম কিলতানী বাইেদউ। েবলকিনেতা ফেলেৰ সজাম। েবলকিনত বিহ েজানাক চাম। নািত অহাৈল অেপ�া কিৰম। অ............পাহিৰেছাঁ।েবাৱাৰী গভর্ৱতী।িতিন মাহৰ।ভগৱােন দহাত েমিল িদয়া েমাৰ সুখেবাৰৰ সমভাগী হ’বৈল মই জােনা আপুিন েমাৰ িনম�ণ িনি�য় ৰ�া কিৰব!
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩১ ে�ম িবেশষ সাম্�িতক সময়ত ধমর্ আৰ� ভাষাৰ মাজত িযেকােনা এটাক বাচিন কিৰবলগীয়া হ’েল অসমীয়া মানুেহ সদায় ভাষােটাকেহ আগ�ান িদব। িকয়েনা, েতওঁেলাক িহন্দ বঙালীৰ প�ত নাথােক, অসমীয়া মুছলমানৰ প�ত থািকব। পূবর্-বংগীয় মুছলমান সকল অসমৈল অহাৰ ব� আগেৰ পৰা অসমত িহন্দ মুছলমান দেয়া সম্�দায়ৰ েলাক সিমল িমেলেৰ বসবাস কিৰ আেছ। অসমত উ� িহন্দ�বাদ েকােনা কােলই নািছল। অসমৰ িহন্দ সকল একক আৰ� পৃথক। েসেয়েহ, িশৱ-েদৗলৰ কাষত ৰাম জানকী মিন্দৰ �াপনৰ কথােটা অসমীয়া মানুেহ সহজভােৱ ল’ব পৰা নাই! িবেজিপৰ েনতবৃন্দই িযমােনই উ�ৰ ভাৰতীয় উ� িহন্দ�বাদৰ আিহর্ত অসমত জাগ য� আিদ পািতব, িযমােনই চৰকাৰী খৰচত দীনদয়াল উপাধ্যায়ৰ জীৱনী �� �চাৰ কিৰবৈল েচ�া কিৰব, িযমােনই িহন্দ-মুছলমানৰ মাজত িবে�ষ আিন কথা ক’বৈল আৰ� কিৰব িসমােনই েতওঁেলােক অসমীয়া মানুহৰ পৰা অা�া েহৰ�ৱাই আঁতিৰ ৈগ থািকব। বতর্মান নাগিৰক� সংেশাধনী িবেধয়কখন গৃহীত হ’েল অসমত অসমীয়া ভাষী সকলৰ সংখ্যালঘুত পিৰণত সাম্�িতক সময়ৰ ভাষা সং�িত, ধমর্েক�ীক ৰাজনীিত চাবৈল গ’েল অসমৰ েনপালী সম্�দায়ৰ ব� েলােকা �াধীনতাৰ আেগ-িপেছ অইন ৰা�ৰ পৰা আিহ অসমত বসবাস কিৰব ৈলিছল'িহ। িক� েসই সকল েলাকৰ �িত কােৰা মনত িবে�ষৰ মেনাভাৱ নাই িযমান পূবর্বংগৰ পৰা অহা মুছলমান সকলৰ �িত আেছ। ইয়াৰ একমা� কাৰণ...... িচ�য় েডকা �ব� ‘‘ ’’
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩২ ে�ম িবেশষ হ’ব। েসই িহচােপ আিম িবেধয়কখনৰ িবেৰািধতা কিৰেছা। িক� িবেধয়কখনক ৈল ৰাজনীিত কৰা সকেল ৰাইজক িকছমান কথা বুজাই িদয়ােটা ভাল। এইখন িবেধয়ক গৃহীত েহাৱাৰ িপছত ব�েত ভবাৰ দেৰ বাংলােদশৰ পৰা মানুহ আিন আমাৰ ইয়াত নব�ৱাইিছল। েসই মানুহিখিন আমাৰ অসমেত আেছ। ইয়ােৰ সৰহসংখ্যক আেছ বৰাক উপত্যকাত, এই ে��ত তাৰ বা�ৱ-স�ত উপায় িচ�া কৰােটা অত্য�ই জৰ�ৰী। েতওঁেলাকক েখিদ বাংলােদশত ৈথ আিহব েনাৱািৰ। েসেয়েহ ‘বাংলােদশী গ’ েবক’ েটঁটুফািল িচঞিৰ এেকা লাভ নাই! বা�ৱস�ত সমাধান নুিলয়ােল এইেবাৰ মানুহক ৈল যুগ-যুগ ধিৰ ৰাজনীিত চিলেয়ই থািকব। আধা মানুহ এইেবাৰ সমস্যাৰ কথা ৈক ৈকেয় শাসনত উিঠব। তাৰিপছত েতওঁেলাক বুঢ়া হ’ব। আেকৗ নতন-নতন েনতা ওলাব। সমস্যােবাৰ সমস্যা ৈহেয় িচৰিদন থািকব। অন্যহােত, মুছলমানসকল পূবর্বংগৰ পৰা �াধীনতাৰ আেগ িপেছ েযিতয়াই নাহক, বৃহ�ৰ অসমীয়া জািতৰ ব�েত এিতয়াও েতওঁেলাকক আদিৰ ল’ব পৰা নাই; আৰ� ইয়াৰ বােব িকছ পিৰমােণ েতওঁেলাক িনেজও দায়ী। চাবৈল গ’েল অসমৰ েনপালী সম্�দায়ৰ ব� েলােকা �াধীনতাৰ আেগ-িপেছ অইন ৰা�ৰ পৰা আিহ অসমত বসবাস কিৰব ৈলিছল'িহ। িক� েসই সকল েলাকৰ �িত কােৰা মনত িবে�ষৰ মেনাভাৱ নাই িযমান পূবর্বংগৰ পৰা অহা মুছলমান সকলৰ �িত আেছ। ইয়াৰ একমা� কাৰণ েতওঁেলাকৰ অ�াভািৱক জনসংখ্যা বৃি�। কিষ�ধান অসমৰ অথর্নীিতত এইসকল েলােক এক বৃহৎ অিৰহণা েযােগাৱাৰ িপছেতা জনসংখ্যা বৃি�ৰ কাৰণেটাৰ বােবই েতওঁেলাকক িচৰিদন সকেলােৱ হীন দি�েৰ চাই আিহেছ। েতওঁেলাকক একপ�ীয় ভােৱ বােৰ-বােৰ ৰাজৈনিতক দি�েকাণত সকেলােৱ ব্যৱহাৰ কিৰ আিহেছ। েযিতয়াৈলেক েতওঁেলাকৰ অ�াভািৱক জনসংখ্যা বৃি� েৰাধ নহ’ব, ধমর্ীয় েগাড়ামী অাঁতৰ নহ’ব, এই কথােবাৰ িচৰিদন এেকদেৰই থািকব। েতওঁেলাকক এই দৰৱ�াৰ পৰা উিলয়াই আিনবৈল িশি�ত মুছলমান সকেলই আগভাগ ল’ব লািগব। িকয়েনা িহন্দ বাংলােদশীৰ িবেৰািধতা কিৰেলই ব�েত মুছলমান বাংলােদশীৰ �সংগ টািন আেন। আৰ� ইয়াৰ সহজ িচকাৰ ৈহ পেৰ অিভবাসী মুছলমান সকল। কািলৰ অগপৰ সভাত অিভবাসী মুছলমানসকলৰ অংশ�হণক ৈলও ব�েত তচ্ছ তািচ্ছল্য কিৰেছ। িনউজ েচেনেল সমূহত আিম সকেলােৱই �ত্য� কিৰেছাঁ। িক� অি�য় হ’েলও সত্য, এইসকল অিভবাসী মুছলমােন েলাকিপয়লত িনজৰ মাতভাষা অসমীয়া বুিল েকাৱাতেহ অসমত অসমীয়া ভাষা েকােনামেত সংখ্যা�ৰ� ৈহ আেছ। অিভবাসী মুছলমান সম্�দায়ৰ অধু্যিষত এেলকাত বাংলা মাধ্যমৰ �ল নাই, অসমীয়ােহ আেছ। বতর্মান অসমত অসমীয়াভাষীৰ সংখ্যা ৪৮%। অসমীয়াৰ িপছেত আেছ বাংলা। তাৰ িপছত িহন্দী, বেড়া। এইসকল মুছলমান েলােক
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩৩ ে�ম িবেশষ এবাৰ িনজৰ মাতভাষা বাংলা বুিল উে�খ কিৰেলই অসমত অসমীয়া ভাষাই ি�তীয় �ান পাব। েতেনকৱা পিৰি�িতৰ উ�ৱ যােত অসমত েকিতয়াও হ’ব েনাৱােৰ, তাৰ কাৰেণ �িত মু�তর্ত অসমীয়াসকল সজাগ সেচতন ললগেত সতকর্ েহাৱােটা িনতা�ই �েয়াজনীয়। িঠকনাঃ জলাহ টংলা ওদাল�িৰ িব� অসমীয়াৰ আযুস েৰখা , অসমত থকা �িত জনেৰ িহয়াৰ আমঠ এই িব�েয়ই অসম খনক সমৃ� কিৰেছ। িব�ক বাদ িদ অসমীয়াৰ জীৱনধাৰা �� আৰ� শূন্য ৈহ পিৰব। এই িতিন িব�ৰ অন্যতম পুহ আৰ� মাঘ মাহৰ সং�াি�ত পালন কৰা েহঁপাহৰ েভাগৰ েভাগালী িব�িট েযন আেকৗ েযন অসমীয়াৰ পদিলত। েভাগালীক আদিৰবৈল আেকৗ সাজ ৈহেছ �িতজন অসমীয়া। কািতৰ কঙালীক িবদায় িদেয়ই সকেলা সাজ হয় আেঘাণৰ পথাৰৰ েসাণ�িট চেপাৱাত আৰ� েসই েতিতয়াৰ পৰাই েযন েভাগালী িব�িট অহাৰ জানিন িদ যায় ধােনেৰ পিৰপূণর্ ভড়ােল, পথাৰত ৈৰ েযাৱা পকাধানৰ নৰা েবােৰ। সৰ�ৰ পৰাই েদিখ আিহেছা েভাগালীৰ পৰম্পৰা সমূহ। আগিদনা উৰ�কাৰ েভলাঘৰৰ আনন্দৰ তাৎপযর্ বাখ্যা ইয়াৰ েসাৱাদ েনােপাৱা সকলৰ আগত কৰােটােৱই অস�ৱ। জনা েহাৱাৰ পৰা বতর্মানৈলেক এেকলেগ সকেলােৱ পথাৰত উৰ�কাৰ েভাজ েখাৱা �থািট পায় আিহেছা যিদও মাজেত দটা বছৰ ক’িভডৰ বােব েসই পৰম্পৰা �িগত ৈহিছল বুিল ক’ব পািৰ। িক� এইবাৰ আেকৗ সাজ েভাগৰ উৎসৱ েভাগালীক উদযাপন কিৰবৈল। মই েদিখ আিহেছা িকদেৰ িব�ৈল এমাহ মান থকােৰই পৰা িব�ৰ ��িত পদিলত অথর্াৎ িব�ৰ িদনা এেকলেগ জয় ধ�িন আৰ� আয়িতৰ উৰ�িলেৰ েমিজ �লাই �েত্যেকই িনজ িনজ ঘেৰ ঘেৰ বেনাৱা িপঠা-পনা, লাৰ� আিদ তােপাল-পােণেৰ অি�ক িদ েসৱা কিৰ িবপদ িবিঘিন দৰ কিৰ আগ�ক জীৱনেটা ভালদেৰ পাৰ হ'বৈল েসৱা কেৰ তাৰ িপছত েহ েসইেবাৰ বাকী ৰাইেজ মুখত িদেয় লগেত �সাদ...... সংগীতা হাজিৰকা ’’ ‘‘
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩৪ ে�ম িবেশষ আৰ� হয়। ঘেৰ ঘেৰ ধান �কৱােক ধিৰ েঢকীত িপঠা�িৰ খুন্দা, িপঠা-ভজা ,িবিভ� ধৰণৰ জলপানৰ েযাগাৰ কৰা,খিৰ কািট ৰ’দত িদয়া,উৰ�কাৰ িদনা নৰা কািট েভলাঘৰ সজা,েমিজ সজা আৰ� িনশা এেকলেগ েভাজ ভাত েখাৱা লগেত, ‘চৰ কৰা’ ই অন্যতম েভাগালীৰ উৰ�কাৰ �থা। েলাকৰ ঘৰৰ েজওৰা-জপনা, নঙলা, আলু-কচ আিদ চৰ কিৰ আনেন্দেৰ উৰ�কাৰ িনশা পাৰ কিৰ, িপছিদনা ৰািতপুৱাই অথর্াৎ িব�ৰ িদনা এেকলেগ জয় ধ�িন আৰ� আয়িতৰ উৰ�িলেৰ েমিজ �লাই �েত্যেকই িনজ িনজ ঘেৰ ঘেৰ বেনাৱা িপঠা-পনা, লাৰ� আিদ তােপাল-পােণেৰ অি�ক িদ েসৱা কিৰ িবপদ িবিঘিন দৰ কিৰ আগ�ক জীৱনেটা ভালদেৰ পাৰ হ’বৈল েসৱা কেৰ তাৰ িপছত েহ েসইেবাৰ বাকী ৰাইেজ মুখত িদেয় লগেত �সাদ িবতৰন কেৰ। ইয়াৰ িপছেত ইজেন আনজনৰ ঘৰৈল ৈগ িব� েখাৱা কাযর্েটা আৰ� হয়। িব�ৰ িদনা আইতা হঁেত েকাৱা মেত ভাত েখাৱা নহয় েসেয়েহ িবিভ� জলপান, িপঠা-পনােৰই িদনিট অিতবািহত হয়। এইদেৰ মাঘৰ িব�িটেয় িবদায় লয়। িব� অসমীয়াৰ �াণ, �েত্যকেটা িব�েৰই অসমীয়া সমাজত �ৰ�� আৰ� তাৎপযর্ আেছ। তােত মাঘ িব� েভাগালী। এই িব� সকেলােৱ কঙালৰ পৰা মু� ৈহ েভাগালীক আদেৰ েসেয়ই ই েভাগালী। আইতা, েদউতা- খুৰা হঁতৰ মুখত েতওঁেলাকৰ সৰ� কালৰ েভাগালীৰ বণর্নােবাৰ �িনেছা, েতিতয়াতৈক আিম েপাৱা ৈলেক ব� পৰম্পৰা এৰা-ধৰা কৰা ৈহেছ। িক� বতর্মান সময়ত নববষর্ৰ উদযাপন, �ী�মা� উদযাপনত লািগ থােকােত ব�েত িব� উদযাপন কিৰবৈল এিৰ িদেছ। িব� উদযাপনৰ নামত এফােল যিদ চিলেছ উচ্চ �ৰৰ িহন্দী গান আনফােল আেকৗ সুৰাৰ আ�া। িব�িট জােনা িব� ৈহ থািকব এইদেৰ।পৰম্পৰা ৰ�াৰ নামত এইদেৰ উচ্ছঙ্খল সৃি� কৰােটা অসমীয়া জািতৰ বােব �ভ ল�ণ নহয়, ই অিত িচ�নীয় িবষয়। নহ’েল নৱ �জ�ই িব� িক এসময়ত পাহিৰ েপলাব, িব� বুিল ক’েল িচিন পাব েযন ইেয়া এটা ‘পািটর্’। েশষত �জািতৰ দােপাণ েহঁপাহৰ েভাগালী িব�িটৰ সকেলাৈলেক িহয়া ভৰা �েভচ্ছা �াপন কিৰেলাঁ। নবীন �বীন েলখক/েলিখকাক এখন সুকীয়া ম� িদয়াৰ �য়াস মা� ৰামেধনু অসমৰ। যােত এই ম�ৰ জিড়য়েত সকেলােৰ মুকিল হয় নতনৰ বাট। ব� আিথর্ক সমস্যাৰ বােব ৰামেধনু অসম �কাশ কৰাত বাধা আিহ পিৰিছল। গিতেক ৰামেধনু অসমক জীয়াই ৰখােতােৱই নহয় সুন্দৰভােৱ আল ৈপচান ধৰােতা আেপানােলাকৰ দায়ী�। েলখা �কাশ েনােহাৱাত আেলাচনী বা কাকতৰ সম্পাদকক গািল শপিন পৰাতৈক অধ্যয়নৰ ওপৰত অিধক �ৰ�� িদয়ক। আমাৰ এই �� �য়াসক অকালেত মৃত্যৰ মুখৈল েঠিল িনিদব। আঁহক ৰামেধনু অসমক জীয়াই ৰািখ সকেলােৱ অন্য এক েসােণাৱালী যা�াৰ িদেশ আগবােঢ়া।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩৫ ে�ম িবেশষ অলপ সময়ৰ িপছত অিভেষকহঁেতা আিহল। ___ ‘িলজা, যা তঁহত িতিনজনীেয় অলপ সহায় কিৰ েদ খুৰাক।’-- িলজাহঁেত তােচা মাকৰ লগত ৰািতৰ আহাৰ ৈতয়াৰ কৰাত ব্য� ৈহ পিৰল। অলপ সময়ৰ িপছেতই সকেলােৱ িনশাৰ আহাৰ �হণ কিৰ িন�ােদৱীৰ েকালাত আ�য় ল’েল। েটাপিনৰ পৰা হঠাৎ েশখেৰ সাৰ পাই সদৰ দৱাৰখনৰ ফােল আগবািঢ় গ’ল, দৱাৰখনৰ ওচৰত ৈগ ৰখাৰ লেগ লেগ দৱাৰখন আেপানা-আপুিন েমল খাই গ’ল, েযন েকােনাৱাই দৱাৰৰ কাষেত ৈৰ েশখৰৰ অেপ�ােহ কিৰ আিছল। ইিতমেধ্য বািহৰত ৰািতৰ ক’লা ৰং িবয়িপ পিৰেছ, েঘাপমৰা অ�কােৰ েযন িগিল ৈথেছ সম� বনা�ল। তােত আেকৗ ক�প�ৰ অমাৱস্যাৰ িনশা, ইিতমেধ্য সি�য়াৰ পৰা িবকট আৰাও কিৰ থকা কীট-পতংগ েকইটাও েনােহাৱা হ’ল। মুঠেত সম� বনা�ল েযন এক মৃত্যপুৰীেহ। দৱাৰখন েমল েখাৱাৰ লেগ লেগই েশখৰ বািহৰৈল ওলাই ৈগ পি�ম িদেশ যাবৈল ধিৰেল, েশখেৰ সমূিল গম েপাৱা নাই েয তাৰ লগত িক ৈহ আেছ, িস েযন িকবা এক শি�ৰ �ভাৱত িনজৰ স�ােটােক েহৰ�ৱাই েপলাইেছ, ম�মু�ৰ দেৰ েশখৰ েকৱল আগবািঢ় ৈগ আেছ, িকমান দৰ েখাজ কািঢ়েছ, িকমান দৰ আগবািঢ়েছ েসইেবাৰৰ ওপৰত েকােনা তাৰ �ে�প নাই। হঠাৎ তাৰ মূৰৰ ওপেৰ িদ িকবা এটা েসাঁ-েসাঁৱাই পাৰ ৈহ গ’ল লেগ লেগ তাৰ সি�ৎ ঘূিৰ আিহল। ইিতমেধ্য িস আিহ েসই বটগছ েজাপাৰ ওচৰ অশৰীিৰৰ তষাৰ �ীপ নাথ অি�� খ�-১০ এটা েভেকতা-েভেকত েগা� আিহ তাৰ নাকত েসামাল, েসই েগা�েতই তাৰ উশাহ-িনশাহ ব� ৈহ েযাৱাৰ উপ�ম হ’ল। হঠাৎ িপছফােল িকবা এটা শ� েহাৱাত েশখেৰ ঘূিৰ চােল আৰ� লেগ লেগই তাৰ দি�েগাচৰ হ’ল এটা নাৰীমূিতর্,এক দি�েৰ চাই আেছ েশখৰৈল। িহম�পাতৰ দেৰ িসৰ-িসৰাই িকবা এটা মূৰৰ পৰা ভিৰৈল নািম গ’ল েশখৰৰ, কপালত িবন্দ িবন্দ ঘাম িবিৰিঙ উিঠল, িকবা েযন... ‘‘ ’’
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩৬ ে�ম িবেশষ পােলিহ। বটগছ ডাল েদিখ িস উচপ খাই উিঠল। মনৰ িভতেৰ িস ক’েল-- ‘মই এইিখিন েকেনৈক পােলািহ?’ েশখেৰ িচঞিৰ িচঞিৰ ক’েল‘অিভেষক, আকাশ, িনশা তহঁত িক চব ইয়াত আছ েনিক? চা এইেবাৰ েধমালী মই সমূিল ভাল নাপাও, ি�জ সকেলা ওলাই আহ ক'ত লুকাই আছ?’ - েশখেৰ কথািখিন ক’েল হয় িক� েকােনা সহাঁিৰ নািহল, েকৱল তাৰ মাতেটােৱই ইফােল- িসফােল য’ত ত’ত খুন্দা খাই �িতধ�িন ৈহ বতাহৰ লগত িমিল গল। েশখৰৰ আৰ� বুিজবৈল বাকী নাথািকল। লােহ লােহ েশখেৰ অনুভৱ কিৰেল েয ইমান সমেয় তাৰ েসই কা�-কাৰখানােবাৰ েকােনাৱাই েযন ল�্য কিৰ আিছল। বটগছ ডালৰ এটা ঠালত বিহ েফঁচা এটাই িনও-িনও ৈক িচঞিৰ উিঠল, �থমেত েশখেৰ িযেটা সাহসত কথােবাৰ ৈক আিছল েসই েফঁচােটাৰ মাতেতই তাৰ সম� সাহসিখিন েযন েকােনাৱাই �িহ ৈল গ’ল। এটা েভেকতা-েভেকত েগা� আিহ তাৰ নাকত েসামাল, েসই েগা�েতই তাৰ উশাহ-িনশাহ ব� ৈহ েযাৱাৰ উপ�ম হ’ল। হঠাৎ িপছফােল িকবা এটা শ� েহাৱাত েশখেৰ ঘূিৰ চােল আৰ� লেগ লেগই তাৰ দি�েগাচৰ হ’ল এটা নাৰীমূিতর্,এক দি�েৰ চাই আেছ েশখৰৈল। িহম�পাতৰ দেৰ িসৰ-িসৰাই িকবা এটা মূৰৰ পৰা ভিৰৈল নািম গ’ল েশখৰৰ, কপালত িবন্দ িবন্দ ঘাম িবিৰিঙ উিঠল, িকবা েযন এক অপািথর্ব শি�ৰ ভয়ত তাৰ সম� শৰীৰ িশয়িৰ উিঠল। েশখেৰ অশৰীিৰক কাতৰ অনুেৰাধ কিৰ ক’েল- ‘েমাক ...েমাক এিৰ িদয়া।’ েমাক েতা এিৰ িদয়া েহাৱা নািছল- বুিল ৈক অশৰীিৰেয় িখল-িখলাই হাঁিহ ক’েল। েসই ভয়ানক হাঁিহ �িন েশখৰৰ অ�ৰা�া কঁিপ উিঠল। নাৰীমূিতর্ লােহ লােহ আ�ৱাই আিহল েশখৰৰ ওচৰৈল, নাৰীমূিতর্ৰ েসই আধা েপাৰা িবভৎস মুখ খন েদিখ েশখৰৰ সবর্শৰীৰ িশঁয়িৰ উিঠল, ভয়ত তাৰ উশাহ-িনশাহ ব� ৈহ েযাৱাৰ উপ�ম হ’ল। এইবাৰ মূিতর্েটােৱ েশখৰৰ গাত জিপয়াই পিৰ তী�ধাৰ বগা দাঁতেবাৰ উিলয়াই েশখৰৰ িডিঙত সঁেজােৰ কামুিৰ ধিৰেল আৰ� লেগ লেগ েশখৰৰ েদহাৰ েকঁচা েতজখাই িপ খাই থ’েল। েশখেৰ লেগ লেগ আতর্নাদ কিৰ উিঠেল, িক ভয়ানক শি� েসই মুখ খনৰ, েশখেৰ �াণ-�েণ েচ�া কিৰও মূিতর্েটাক বাধা িদ েনাৱািৰেল। অলপ সময় হাত-ভিৰ চট-ফটাই থািকল েশখৰৰ আৰ� এেকবােৰ েশষত িনথৰ ৈহ পিৰ থািকল েশখৰৰ েদহােটা। েশখৰক িবচনাত েনেদিখ ৰাংচা মাক আচিৰত হ’ল। - ‘ঐ দাদা উঠেচান, উঠ েশখৰ িবচনাত নাই েদখুন!’ তােচা মাক �ৱাৰ পৰা উিঠ বিহল আৰ� ত�েটাৰ িভতৰত ইফােল -িসফােল চাই েশখৰক েনেদিখ হত�ৱ হ’ল। তােচা মােক ভীষণ িচি�ত ৈহ ক’েল- ‘ক’ৈল গ’ল িস?
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩৭ ে�ম িবেশষ ৰাংচা মােক সকেলােক জগাবৈল ধিৰেল। - ‘িক ....িক হ’ল খুৰা? ইমান ৰািতখন জগাইেছ েয? িক হ’ল?’ - ‘েশখৰ নাই।’ সকেলােৰ বুকত েযন েকােনাৱাই হাটুৰীেৰ েকাবাই েহ িদেল। তােচা মাকৰ কথােটা �িন সকেলা িশল পৰা কেপৗৰ দেৰ িথয় ৈহ থািকল। - ‘েশখৰ নাই মােন ক’ৈল িস?’- অিভেষেক েশখৰৰ িবছনাখনৰ ফােল চাই সুিধেল। - ‘স�ৱ, তাক েসই অশৰীিৰেয় পােল।’ ‘নাই , নাই এইেটা হ’ব েনাৱােৰ’- বুিল ৈক এিলনাই কািন্দবৈল ধিৰেল। ‘আিম েশখৰক িবচািৰ েযাৱা উিচত’- অলপ সাহস েদখুৱাই ক’েল িনশাই। ইিতমেধ্য বািহৰত িবজিল- েধেৰকিণেৰ মূষলধােৰ বৰষুণ আৰ� হ’বৈল ধিৰেল। দটামান অিচনাকী িনশাচৰ চৰাইেয় িবকট শ� কিৰ ত�েটাৰ চািৰওফােল উিৰবৈল ধিৰেল, িনশােটা আৰ� অিধক িবিভষীকাময় কিৰ তিলেছ দৈৰত িচঞৰা েকইটামান িশয়ালৰ মােত। ‘এই বৰষুণৰ মাজত েশখৰক িবচািৰ েযাৱােটা অস�ৱ’ - তােচা মােক ক’েল েকােনােৱই মুেখেৰ এেকা নামািতেল। িনশা েতিতয়া িকমান ৈহেছ অনুমান কৰা কিঠন। ৰািতেটাসকেলােৱ উজাগেৰই পাৰ কিৰেল, কােৰা চকত েটাপিন নািহল, সকেলােৱ েকৱল েশখৰৰ কথােক ভািববৈল ধিৰেল। আগৈল............. ধাৰ হীৰক কিলতা ‘তিম িটউচনৰ দই মাহৰ পইচা িদয়া নাই। কাইৈল ৈল আিহবা কাইৈল মাহেটাৰ অি�ম িদন।’ -িঠক আেছ ছাৰ, -েতে� আিজ েতামােলাকৰ িটউচন েশষ। ঘৰৈল যাব পাৰা। ঘৰৈল আিহ েদিখেলাঁ েদউতাই কামৰ পৰা আিহ অলপ িজৰিণ ৈলেছ। -েদউতা, কাইৈল মাহেটাৰ অি�মেটা িদন ছােৰ িটউচনৰ পইচা িদব ৈকেছ। - িঠক আেছ তই ভালৈক পঢ়া �না কিৰিব মই কাইৈল পইচা িদম। ৰািতপুৱা ঘৰৰ পৰা আেহাঁেত েদউতাই হাতত পইচা িদ মূৰত হাত বুলাই ক’েল, - ‘ছাৰক িদিব আৰ� ভালৈক পিঢ়িব।’ ঘৰৰ পৰা িটউচনৈল আেহাঁেত ব� �শা�ক লগ পােলাঁ, িস ক’েল- ‘তহঁতৰ ঘৰত িকবা পইচাৰ টান পিৰেছ েনিক’ মই ক’েলা - ‘নাই িকয় সুিধিল?’ - ‘নহয় কাইৈল গধূিল খুড়াই মােন েতাৰ েদউতাই আমাৰ েদউতাক ওচৰত পইচা ধাৰ কিৰব ৈগিছল........!!’ অ ণু গ �
The search begins...
অ�েফাডর্ অিভধানৰ মেত, ‘উপন্যাস ৈহেছ �িতিনিধ� মূলক চিৰ� আৰ� কাযর্কলাপ কম েবিছ পিৰমােণ জিটল কািহনীত িচি�ত আৰ� যেথ� দীঘল মেন সজা কথাৰ গ�’। এটা িব�াসেযাগ্য কািহনী,পিৰিচত নৰনাৰী,সমাজৰ বা�ৱ সমস্যা আৰ� মানুহৰ হ�দয় েবদনা আৰ� আশা-আকাংখ্যাই েযিতয়া সুগিঠত,সু সংহত ৰ�পত �কাশ লাভ কেৰ তাক উপন্যাস েবালা হয়। িবষয়ব� আৰ� পটভিম অনুসিৰ উপন্যাসক েকইবাটাও ে�ণীত ভাগ কিৰব পািৰ—সামািজক উপন্যাস, মন�াি�ক উপন্যাস,ৰাজৈনিতক উপন্যাস, ৰহস্য উপন্যাস ইত্যািদ। সািহত্যত উপন্যাসৰ ে�� ব্যাপক। বহল মানৱ সমাজৰ �িতছিব ফটাই েতালাৰ বােব িবিভ� সময়ত িবিভ� উপন্যািসেক নতন নতন েকৗশল �েয়াগ কিৰবৈল য� কিৰেছ। বতর্মান অসমৰ সািহত্য জগতৰ এিট সু-পিৰিচত নাম জয়� �ীতম। েতেখতৰ �থমখন �কািশত �� ‘��া আৰ� �াি�ৰ সাধনা’ েৰ ইিতমেধ্য পাঠক সকলৰ মাজত জনি�য়তা অজর্ন কিৰবৈল স�ম ৈহেছ। ৈদিনক জনমভিম,িনয়মীয়া বাতর্া,সািদন,অসমীয়া খবৰ ,আমাৰ অসম আিদ কিৰ আগশাৰীৰ কাকত আেলাচনীত েলখা-েমলা কিৰ অহা জয়� �ীতম এজন �ভাৱশালী িনৱ�কাৰ। েতেখতৰ সদ্য �কািশত ‘েচামেদও’ মূলতঃ এখন ৰহস্য উপন্যাস। উপন্যাস খনত েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩৮ ে�ম িবেশষ েচামেদও
লিভতা চহৰীয়া েকােনােৱ যিদ েদিখবৈল িচলনীৰ দেৰ বুিল ৈকেছ েকােনা জেন বগলীৰ দেৰ বুিলেছ। েচামেদও অ�ধর্ান সম্পেকর্ েগইট চাহােব ‘িহ�ৰী অব আছাম’ ত উে�খ কিৰেছ‘�গর্েদৱ পুৰন্দৰ িসংহৰ ভিতজাক এজেন েচামেদওক কিলতাত িব�ী কিৰেল। এই েচামেদও কলিডলীয়া ৰ� এটা মােথাঁ আিছল। �গর্েদৱ পুৰন্দৰ িসংহৰ ভােয়কৰ নািতেয়ক েযাৰহাটৰ �গর্ীয়..... �� আেলাচনা ‘‘ ’’
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৩৯ ে�ম িবেশষ ইিতহাস স�িলত তথ্য েপাৱা যায়। ‘েচামেদও’ উপন্যাস খন েলখেক মূলেত ‘েচামেদও’ক েক� কিৰ িলিখ উিলয়াইেছ বুিল ক'’ব পািৰ। কািহনীৰ আৰ�িণৰ পৰা েশষৈলেক এটা ৰহস্যৰ মােজেৰ আগবঢ়াই ৈল ৈগেছ ফলত উপন্যাস খন পিঢ়বৈল মেনা�াহী ৈহ পিৰেছ। উপন্যাস খন পিঢ় ক’ব পািৰ েয েলখক এজন �চৰ অধ্যয়নশীল ব্যি� লগেত ইিতহাস স�িলত কথােবাৰ জািনবৈল উৎসুক। তাৰ ফল��িতেতই হয়েটা সৃি� ৈহেছ েচামেদও। েলখেক আৰ�িণেতই িকতাপখন িলখাৰ উে�শ্য দটা িলিখেছ-�থেম েচামেদওক নতন �জ�ৰ মাজত িচনািক কিৰ িদয়া তথা আমাৰ অতীতৰ িদনেবাৰৰ িবষেয় এটা সম্যক ধাৰণা �দান কৰা। ি�তীয়েত,েচামেদওৰ িবষেয় আৰ� েবিছ অধ্যয়ন কৰাৰ বােব সকেলােক �েৰািচত কৰা। কািহনীৰ উপ�াপন ৈশলীৰ িদেশেৰ চাব গ’ল এইখন এখন মেনা�াহী উপন্যাস বুিল ক’ব পািৰ। িক� েচামেদও সম্পেকর্ আৰ� অিধক তথ্য সি�িব� কিৰেল আৰ� অিধক মেনা�াহী হ’লেহঁেতন উপন্যাসখন। অৱেশ্য েচামেদও আিজও ৰহস্যাবৃত। েচং অথর্াৎ েচামেচং বা েচামেদও জনা ৈহেছ আেহাম ৰাজশি� তথা ঐ�িৰক শি�ৰ ৰ�াকৱচ। ৰাজপিৰয়ালৰ কলেদৱতা। সম� আেহাম জািতেৰ আৰাধ্য েদৱতা ‘েচামেদও’। েচামেদওৰ আকিত সম্পেকর্ বুৰ�ীিবদ সকলৰ িভ�মত েকােনােৱ যিদ েদিখবৈল িচলনীৰ দেৰ বুিল ৈকেছ েকােনা জেন বগলীৰ দেৰ বুিলেছ। েচামেদও অ�ধর্ান সম্পেকর্ েগইট চাহােব ‘িহ�ৰী অব আছাম’ ত উে�খ কিৰেছ- ‘�গর্েদৱ পুৰন্দৰ িসংহৰ ভিতজাক এজেন েচামেদওক কিলতাত িব�ী কিৰেল। এই েচামেদও কলিডলীয়া ৰ� এটা মােথাঁ আিছল। �গর্েদৱ পুৰন্দৰ িসংহৰ ভােয়কৰ নািতেয়ক েযাৰহাটৰ �গর্ীয় চ�নাৰায়ণ িসংহৰ হাতত েচামেদও েথাৱা েটমােটা আিছল।’েগইট চাহােব ১৮১৯ চনত পুৰন্দৰ িসংহই কিলকতাত আ�য় �হণ কিৰ থকাৈলেক মূিতর্েটা েদখা বুিল ৈকেছ। িকৰণ কমাৰ গৈগেয়ও আেহাম ৰাজবংশৰ পৰা েচামেদও ৰং েচং মূিতর্ অ�ধর্ান েহাৱােটা ৰহস্যজনক বুিল ম�ব্য কিৰেছ। আিজেকাপিত ৰহস্যাবৃত ৈহেয় ৈৰেছ ‘েচামেদও’ৰ অ�ধর্ানৰ িবষয়েটা। এই েচামেদওক মূল আলম িহচােপ ৈলেয় উপন্যাসখন িলিখ উিলয়াইেছ। েচামেদও দ্যা চাচর্ িবিগনচৰ মুখ্য চিৰ� অিবনাশ। আন আন চিৰ� সমূহ হ’ল-�া�ল,ৰ�পম,পাথর্ দ�,িবভিত বৰ�ৱা,ৰণ িবজয় বৰেগাহাঁই ইত্যািদ। কািহনীভাগ আগবািঢ়েছ এেনদেৰ- অিবনাশ,ৰ�পম আৰ� �া�ল িতিনও অ�ৰংগ ব�। �া�েল এি� িবএছ.িচ সম্পূণর্ কিৰেছ,ৰ�পেম ইি�িনয়ািৰং সম্পূণর্ কিৰ এটা ব�জািতক �িত�ানত চাকিৰ পাইেছ আৰ� অিবনাশ বতর্মান বুৰ�ীৰ �াতেকা�ৰ �থম বষর্ৰ ছা�। অিবনাশৰ মনেটা ইিতহাসৰ নজনা কথােবাৰ জনাৰ �িত সদায় ব্যাকল ৈহ থােক। ৰ�পম আৰ� �া�েল অিবনাশক বুৰ�ী অধ্যয়ন কৰাৰ বােব �থেম
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪০ ে�ম িবেশষ অলপ ঠা�া-ম�ৰা কিৰিছল। িক� অিবনােশ িসহঁতক েচামেদওৰ িবষেয় িকবা জােন েনিক েসাধাত উ�ৰ িদেয় এই নামেটা �থেমই �িনেছ িসহঁেত। তাৰ িপছত ব� অিবনাশক ক’বৈল েযাৰ কেৰ েচামেদও সম্পেকর্। ইয়াৰ পৰাই আৰ�িণ হয়। আিম ইিতহাস অধ্যয়নৰ �েয়াজনীয়তা এইিখিনেতই আেছ। ইিতহাসৰ ব� কথা আিম নাজােনাঁ। অতীত অিবহেন বতর্মান নহয়। লগেত অতীতৰ কথা জনােটা খুেবই দৰকাৰী। েযিতয়া হাই�লত আিছেলাঁ সমাজ িব�ানৰ ইিতহাস খ�েটাত িয অলপ ইিতহাস স�িলত পাঠ পিঢ়িছেলাঁ ভালৈক েসয়াই তাৰিপছত বৰ িবেশষ �ৰ��সহকােৰ ইিতহাসৰ পৃ�া লুিটয়াব েহাৱা নাই মেয়া। িক� এটা কথা সত্য িযমােনই ইিতহাসৰ পৃ�া লুিটয়াই ৈগ থােকাঁ আিম িসমােনই আমাৰ মনেটা ন ন কথা জািনবৈল উৎসুক ৈহ পেৰ। ক’ত ,িকয়,েকেনৈক,িক হ’ল? �গর্েদউ চকাফা অসমৈল আিহ ইখনৰ িপছত িসখন ৰাজ্যক িনজৰ অধীনৈল আিনবৈল স�ম ৈহিছল। আেহাম ৰজা সকেল িব�াস কেৰ েয েচামেদও আৰ� �গর্েদউ চকাফা েতওঁেলাক �জৰ ৰজা েলঙডনৰ বংশধৰ। ১২২৮চনৰ পৰা ১৭৮০-৯০চনৈল �ায়৬০০বছৰ কাল আেহাম �গর্েদউ সকেল নীিত-িনয়মৰ মােজেৰ েচামেদওৰ কপাত সুকলেম ৰাজ� কিৰ আিহিছল। েযিতয়া েকােনা এজন ৰাজকমাৰৰ ৰাজ অিভেষক কৰা হয়,েতিতয়া েসই ৰাজকমাৰ জেন িশ�িৰ ঘৰত উিঠ �থেম েচামেদওক পূজা অচর্না কিৰ েতওঁৰ আশীবর্াদ লয়। আশীবর্াদ েলাৱাৰ পাছত ৰজাজনক এটা আেহাম নাম িদয়া হয়। এই কামিখিন কৰাৰ িপছতেহ েতওঁ ৰাজ িসংহাসনত বেহ। িক� কমেল�ৰ িসংহ েযিতয়া ৰজা হয় েতিতয়া এই পৰম্পৰা পালন কৰা নহ’ল। কমেল�ৰ িসংহৰ িপছত েহাৱা ৰজা চ�কা�ইেয়া এেকটা ভলেক কিৰেল। েলখেক উে�খ কৰা মেত েচামেদওৰ �িত কৰা হয়েতা এেনকৱা ব্যৱহাৰৰ ফলেতই লােহ লােহ আেহাম সা�াজ্যৰ পতন হ’বৈল আৰ� কিৰেল। ই�েদৱতাক পূজা নকৰাৈকেয় কমেল�ৰ িসংহ আৰ� চ�কা� িসংহ ৰজা হ’বলগীয়া েহাৱাৰ আঁৰত আিছল েমাৱামৰীয়া বা মায়ামৰীয়া িবে�াহ। অিবনাশৰ েদউতাক আিছল এজন পুৰাত�িবদ। দহ বছৰৰ আগেত এটা িবেশষ পুৰাতাি�ক অিভযানত নাগােল�ৈল েযাৱা অিবনাশৰ েদউতাক আৰ� েতওঁেলাকৰ দহজনীয়া দলেটা হঠাৎ এিদন ক’ৰবাত েহৰাই ৈগিছল। ইয়ােতা ৰহস্য লুকাই আেছ। অিবনাশ হঁতৰ ঘৰখনৰ লগত ইিতহাসৰ সৰ� সৰ� কািহনী জিড়ত ৈহ থকাৰ দেৰ লােগ বুিল েলখেক উে�খ কিৰেছ।িসহঁতৰ েচৗহদেটাৰ িপছফােল সীমা য’ত েশষ ৈহেছ তাৰপৰাই আৰ� ৈহেছ �ায় ২০০-৩০০েহ�ৰ ভিমত িব�ত এখন অটব্য হািব। হািবখন সমা� ৈহেছ িদিহং নদীৰ পাৰত।অিবনাশ,ৰ�পম আৰ� �া�ল িতিনও হািবখন চাবৈল যায় আৰ� তােতই �া�ল েহৰাই থােক। �া�লক
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪১ ে�ম িবেশষ িবচািৰ অৱেশষত িসহঁত এটা সুৰংগ পায়ৈগ।এইিখিনেতই কািহনীভাগৰ বণর্না তথা উপ�াপন ৈশলীেয় কািহনীভাগ েবিছ ভাল লগা কিৰ তিলেছ। েলখেক উপন্যাস খনত সমাজত আিজও চিল থকা অ�িব�াসেকা টািন আিনেছ। ৰ�পম এজন ইি�িনয়ািৰংৰ ছা� ৈহেয়া আিজও ভত-ে�ত িব�াস কৰাৰ কথা লগেত ভতৰ পৰা হাত সািৰবৈল সিৰয়হ,হনুমান চািলচা লগত অনাৰ কথাই অ�িব�াসৰ বিল েহাৱা কথােকই বুজায়। ইয়াৰ উপিৰও উপন্যাসখনত �কিতৰ েসৗন্দযর্্য খুব সুন্দৰৈক বণর্না কিৰেছ। আিম যিদ �কিতৰ এেকা অিন� নকেৰাঁ েতে� �কিতেয় আমাৰ এেকা অিন� নকেৰ। এডাল গছ কািটেল আন দডাল গছ ৰ�ব লােগ আিম। �া�লক িবচািৰ ৈগ অৱেশষত সুৰংগৰ িভতৰ পাই আৰ� তােতই েদউতাকৰ দই ব� পাথর্ দ� আৰ� িবভিত বৰ�ৱাক লগ পায়। েতওঁেলাকৰ পৰাই েদউতাকৰ িবষেয় নজনা কথা জািনব পােৰ। েশষত েদউতাক আৰ� েচামেদওক িবচািৰ েদউতােক ৈথ েযাৱা ন�াৰ সহায়ত িসহঁতৰ দলেটা নাগােল� পায়।উপন্যাস খনৰ আৰ�িণৰ পৰা েশষৈলেক উপ�াপন কৰা ৈশলীেয় কািহনীভাগ মেনা�াহী েহাৱাত সহায় কিৰেছ। িযমােনই পৃ�া লুিটয়াব ধৰা যায় িসমােনই এটা ৰহস্যৰ আৱতর্ত েসামাই পেৰাঁ। েশষত ক’ব পািৰ পাঠক সকেল উপন্যাস খন পিঢ়েল িনৰাশ হ’ব নালােগ। েচামেদও এখন সুখপাঠ্য উপন্যাস। �কাশনঃ েৰখা �কাশন মূল্যঃ২০০/অসহ্যকৰ িবপাশা েডকা ঃ মাইনা, েদউতােৰ আৰ� মেয় অকণমান ওলাই যাম। তিম ভাড়াঘৰৰ ককাজনৰ লগত থািকবা েদই। ঃ না মা মই ও যাম, নাথােকাঁ েসই ৰা�স ককাৰ লগত। ঃ েধৎ , এইিবলাক নকবা েবয়া পাব নহয় েতওঁ। ঃ পাওঁক, ভাল নাপাওঁ মই, ভয় লােগ। ঃ ইমান মৰম কেৰ েতামাক। নাপায় নহয় েদহা েতেনৈক ক’ব। ভত েনিক িকবা েতওঁ। ভালৈক থািকবা আিম যাওঁ, চকেলট আিনম েদই মই। তাইেনা েকেনৈক বুজাব েসই মৰম েয তাই ভাল নাপায়। তাই ককাজনৰ কাষত বিহেলই েয েদহৰ েকামল অংশত েসই কিঠন হাতৰ স্পশর্ত তাই ক� পায়। েসই েয তাইক িবচনাত েপলাই লয়,, তাইৰ েচান েতিতয়া েসই ককাজনৰ ওঁঠৰ কৎিসত হাঁিহিটেৰ ভত েযেনই লােগ। অণুগ�
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪২ ে�ম িবেশষ ৩০ পৃ�াৰ পৰা......মই হাঁিহৰ তৰংগেৰ মূৰ দিপয়ােলা আৰ� তাইও েমাক এসাগৰ হাঁিহেৰ িবদায় িদেল। মেন মেন ভািবেলা সৰ�-সুৰা দ�ািমেবােৰা জীৱনত বৰ �েয়াজন িয জীৱনক সজীৱতা �দান কেৰ। নহ’েল েয জীৱনেটা একেঘঁেয় ৈহ যাব। �মশঃ পৰী�াৰ িদন চািপ আিহব ধিৰেল ।েমাৰ ব্য�তা বািঢ় গ’ল। ি�তাক সময় েবিছৈক িদব লগা হ’ল লগেত িটয়�নৰ সংখ্যাও বািঢ় গ’ল। ল�্য এটাই ি�তাক ৯০% ৰ ওপৰত ন�ৰ আিন িদব লািগব আৰ� বাকী ছা�-ছা�ীেৰা ভাল েৰজাল্ট কিৰব লািগব অ�তঃ েমাৰ িবষয়েটা ভাল হ’ব লািগব। ি�তাও মেন �ােণ অধ্যয়ন কিৰ যাব ধিৰেল। িযমােনই িদন যাব ধিৰেল িসমােনই েমাৰ আচাৰআচৰণ পিৰবতর্ন হ’ব ধিৰেল। ছাৰ-বাউেদউ সকেল েমাক েজাকাবৈল ধিৰেল মই ে�মত পিৰেছা বুিল। িক� মই িসহঁতক এেকা নক’েলা েকৱল িসহঁতৰ লগত তাল িমলাই গ’েলা। সকেলাৰ পৰা েৰহাই পােলও সজীৱৰ পৰা েৰহাই নাপােলা। তাক সকেলা কথা ৈক িদেলা আৰ� িবষয়েটা েগাপেন ৰখাৰ বােব অনুেৰাধ কিৰেলা। সজীেৱও ব��ৰ ওপৰত আস্হা ৰািখেল। সজীৱৰ লগেত আমাৰ িবদ্যায়ৰ আন এগৰাকী িশ�ক নৱিজতৰ ৈসেতও �মশঃ আমাৰ ঘিন�তা বািঢ়বৈল ধিৰেল। আন ছাৰ-বাইেদউ সকেল আমাক ি�মূিতর্ িহচােপ আখ্যা িদেল। আিম গিত কিৰেলা আ�ীয়তাৰ দলেঙিদ। লগেত অইন ছাৰ-বাইেদউৰ লগেত সম্পকর্ ভােল ৰািখেলা। মই িযমােনই ি�তাৰ ৈসেত ঘিন� হ’বৈল ধিৰেলা ি�তাৰ মােকও েমাক িসমােনই িব�াস কিৰব ধিৰেল। সুেযাগ পােলই মই আিন্টৰ ৈসেত অলপ অলপৈক কথা পািতব ধৰাত ি�তাও েজাৰ িদেল তাইৰ মাকৰ ৈসেত মই ঘিন� হ’বৈল। েসেয় এিদন ৰািত ি�তাৰ ৈসেত কথা পািত থাকেত তাই মাকৰ �সংগ টািনেল — ছাৰ মাৰ ৈসেত কথা কওঁক , িকবা ক’ব? — েহ�’ আন্টী কওঁক েবাপাই পৰী�ােতা আিহেলই েসেয় ি�তাই ৈক আেছ েয শিনবাৰ আৰ� ৰিববাৰ এই দটা িদন তিম দপৰীয়া আিহেল তাইৰ ভাল হ’ব। ি�তাই আৰ� অলপ পঢ়াৰ সময় পাব । জােনা েতামাৰ ক� হ’ব তথািপ পৰী�াৰ এইেকইিদন তিম আিহেল বৰ ভাল হ’লেহঁেতন। হ’ব আন্টী মই যাম। েহলউ ছাৰ িকবা বুিজ পালােন? — িক বুিজম মই। এইিখিন কথােতা তিমেয়ই ক’ব পািৰলােহঁেতন। েসয়াইেতা ... — েসয়াইেতা মােন ? মােন তিম েতামাৰ শা�ৰীৰ লগত যােত �ী েহাৱা তােৰই ব্যৱ�া কিৰ আেছা মই। — িবয়াই ন’হল এিতয়াই শা�ৰী েকেনৈক হ’ল?
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪৩ ে�ম িবেশষ িবয়া েহাৱা নাই তােত িক হ’ল। মইেতা েৰিড ৈহেয়ই আেছা। েতামাৰ েযিতয়াই ইচ্ছা েতিতয়াই িবয়া কিৰ েতামাৰ িমি� ৈঘণীেয়কক ঘৰত ৈল যাব পাৰা। হয় েনিক েমাৰ িমি� ঘৰৰ ৈঘণী। েতে� অহাকািল েদখুৱাম মজা। েতিতয়া ভালৈক বুিজবা িবয়া কাক কয় �ম। এই দ� ল’ৰা িয মজা েদখুৱাব িবচৰা েসয়া িবয়াৰ িপছত েদখুৱাবা। এিতয়া িক� েসইেবাৰ নহ’ব বুিজছা। এিতয়া েনা দ�ািম অনিল পঢ়া-�না — মই িক� এেকা বুজা নাই আৰ� বুজাৰ েচ�াও নকেৰা। অহাকািলৰ বােব তিম েৰিড ৈহ থাকা েবচ। মই আৰ� িনজেক কেন্�াল কিৰব পৰা নাই। এিতয়া েতামাক কাষত িবচােৰা, এে�বােৰ কাষত য’ত তিম আৰ� মইৰ মাজত এসুতাও দৰ� নাথািকব। আহ! িক েয েৰামািন্টক হ’ব েসই সময় ... মই এিতয়াই অনুভৱ কিৰেছা তাৰ মৃদ স্পন্দন , �গর্ীয় অনুভৱ। কেন্�াল কেন্�াল িম�াৰ অনু। আমাৰ িবয়াৰ আগৈলেক তিম ধিৰ েলাৱা েতামাৰ গাৰ�েটা মই। এিতয়া গাৰ�ৰ লগত েৰামা� কৰা িহঃ িহঃ িহঃ...। �ড নাইট, চইট ি�ম। ওঁ! তিম িক� অহাকািল দপৰীয়া আমাৰ ঘৰত েখাৱা েলাৱা কিৰবা �ম। মই িক� অেপ�াত থািকম। অেক িমতা, েনা কেন্�াল তিমও েৰিড ৈহ থাকা। চইট ি�ম মাই িডেয়ৰ। মই ি�তাৰ হাঁিহেবাৰ বুটিল ৈল বুকত আউিজ � ব ৈল েচ �া কিৰেলা িক� িকয়বা নাজােনা আিজকািল েমাৰ সকেলা কােমই ভাল লােগ অকল েটাপিনেটা বাদ িদ। েগােটই ৰািত জািগ জািগ তাইৰ সেপন েদিখবৈল বৰ ভাল লােগ। লােহ লােহ মই িনশাচৰৰ লগেত চ�ল হ’বৈল ধিৰেলা আৰ� ি�তাৰ �িত েমাৰ ভালেপাৱা �মশঃ বািঢ় আকাশ চবৈল ধিৰেল। অৱেশ্য আমাৰ ঘৰৰ মানুেহ এিতয়াও এেকা গম েপাৱা নাই। �ই �ই মই ক�না কিৰব ধিৰেলা অহাকািল ি�তাৰ ঘৰত দপৰীয়াৰ আহাৰ েখাৱাৰ িবষেয়। মই এিতয়াই েসই ঘৰৰ েজাঁৱাই িহচােপ মািন ৈলেছা লগেত ি�তাও। েসেয় মই মেন মেন ভগৱানৈল খািটেলা েহ ভগৱান আিম দেয়া েৰিড ৈহ আেছা এিতয়া েতামাৰ সুদি�ৰ অেপ�া। অিত েসানকােল আমাৈল সুদি� িদয়া, ফেল ফেল ৰঙীন কিৰ িদয়া দিট িনষ্পাপ ে�িমক যুগলক... আিম েহৰাই যাওঁ পৃিথৱীৰ ছেন্দ ছেন্দ। আগৈল... ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ �মণ কিহনী িশতানৈল আেপানাৰ �মণ কািহনীৰ িবষেয় িলিখ পিঠয়াব পােৰ। েলখােবাৰ পিঠয়াবৈল তলত িদয়া িঠকনাত েযাগােযাগ কিৰব পািৰব। আমাৰ িঠকনাঃ েমাবাইল নং- ৯৩৬৫২০২৯৬২ েলখা আহ�ান
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪৪ ে�ম িবেশষ বা তর্া লা প ‘িনিৰিবিল’ৰ ��া েলখক েকৗিশক নন্দন বৰ�ৱাৰ স’েত চমু বাতর্ালাপ বতর্মান সময়ত খুেবই চিচর্ত উপন্যাস িনিৰিবিলৰ ��া েকৗিশক নন্দন বৰ�ৱাৰ ৈসেত েহাৱা িকছ বাতর্ালাপ ৰামেধনুৰ পাঠকসকলৈল আগবঢ়াবৈল েচ�া কিৰেলাঁ। ��ঃ নম�াৰ েকৗিশক দা, ৰামেধনু আেলাচনী তৰফৰ পৰা আেপানাক �াগতম জনাইেছা। েপান�থমেন আেপানাৰ পৰা জািনবৈল িবচািৰম সািহত্যৰ জগতৈল আেপানাৰ েকেনদেৰ আগমন ঘিটল? ঃ নম�াৰ। সািহত্যৰ িবশাল ে��ত েমাৰ �থম সামান্য েখাজ এই িনিৰিবিলেয়ই। ইয়াৰ আগেত দই এখন কাকত আৰ� আেলাচনীত গ� আৰ� কিবতা �কাশ পাইিছল যিদও তাক িঠক সািহত্যৈল আগমন বুিলব েনাৱািৰ। ��ঃ িনিৰিবিলৰ অভতপূবর্ সফলতা সম্পেকর্ আমাক িকছ কথা অৱগত কিৰব েনিক ? ঃ অভতপূবর্ বুিল নকওঁ। ইিতমেধ্য ন পুৰিণ নানা অসমীয়া উপন্যােস পাঠক সমাজৰ মন জয় কিৰ ৈথেছ। েসয়া অসীমত যাৰ েহৰাল সীমাই হওক বা অনুৰাধাৰ েদেশই হওক। িনিৰিবিল তাত মা� এিট সৰ� সংেযাজন। িক� �কাশৰ এমাহ সম্পূণর্ নহওেতই ৫০০ কিপ িব�ী েহাৱা েমাৰ দেৰ নতন মুখ এখনৰ বােব সঁচাই সেপান েযন লগা কথা। ��ঃ আেপানাৰ দি�ত বতমর্ানৰ সািহত্য জগতখেন েকানেদশ গিত কিৰেছ? ভিৱষ্যৎ েকেন ধৰণৰ বুিল ভােৱ? ঃ সময় পািখলগা কাঁড়। েসই চযর্াপদৰ পৰা আিহ আিহ মাধৱ কন্দলী, �ম�শংকৰেদৱৰ পৰা আৰ� কিৰ ল�ীনাথ েবজবৰ�ৱােক ধিৰ ভেব� নাথ শইকীয়া ছাৰ, মামিণ বাইেদউ আৰ� বতর্মান ৰীতা েচৗধুৰী বাইেদউ, ��ৱেজ্যািত বৰা ছাৰ, অনুৰাধা বাইেদউ, জিৰ বৰেগাহািঞ বাইেদউৈলেক এক বিণর্ল যা�া অসমীয়া সািহত্যৰ। ই চিলেয়ই আিহেছ। েকিতয়াবা হয়েতা ঘাট �িতঘাত পাৰ কিৰেছ। িক� �� ৈহ েযাৱা নাই আৰ� নাযায়। ই িচৰ �ৱাহমান।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪৫ ে�ম িবেশষ এটাক েতেখেত িযদেৰ উপ�াপন কেৰ িস সঁচাই েমাক আচি�ত কিৰ েতােল। লগেত উপন্যাস, গ�, নাটক, িশ� সািহত্য �িতেটা িবষয়ত ছাৰৰ িয দখল েসয়াই েমাক অনু�ািণত কেৰ। ��ঃ আেপানাৰ িনিৰিবিল অভতপূবর্ সফলতাৰ িপছত আৰ� অন্য ��ৰ কথা িকবা ভািবেছ েন? আৰ� িকছ ভিৱষ্যত পিৰক�নাৰ িবষয় ক’ব েনিক? ঃ পিৰক�না আেছ। ইিতমেধ্যই সকেলােৱ গম পাইেছও েয ৰাধা নামৰ আন এখন উপন্যাসৰ আেয়াজন চলাই আেছাঁ। িক� ইয়াৰ বােব েমাক িকছ মানিসক ��িতৰ �েয়াজন। েসেয় সময়েটা মই ক’ব েনাৱািৰম। তথািপ দবছৰৰ িভতৰত মই েচ�া কিৰম আগবঢ়াবৈল। ��ঃ ব� ব্যি�েয় হওক বা নব�জ� সকলেৰ হওক বতর্মান সময়ত েফচবুকত সািহত্য চচর্া কিৰ থকা েদখা েপাৱা ৈগেছ। েফচবুক অহাৰ িপছৰ পৰা িবিভ� জেন িকবা এটা িলিখ েফচবুকত িদ অনু�ািণত ৈহ আৰ� ভাল িলখবৈল স�ম ৈহেছ? এই ে��ত আপুিন িক মতামত িদব? ঃ খুব ভাল লগা কথা। না না িবতকর্, �ল, কািজয়া এইেবাৰ বাদ িদ েয এই িনজৰ অনুভৱ িলিখত আকাৰত িলিখ যায় েতেন মানুহেবাৰ েমাৰ খুব ি�য়। িশলা িলিপ, সাঁিচ পাতৰ পৰা আিহ আিহ আমাৰ সািহত্যই এই ছপা ৰ�প পােলিহ। এিতয়া সময়ৰ েসাঁতত যিদ িডিজেটল মাধ্যমেতা েসয়া চচর্া ৈহেছ েতে� ই �ভ ল�ণ বুিলেয়ই ক’ম। িক� বতর্মান বুিল ক’েল আিজকািল নতন নতন িবষয় আিহবৈল ৈলেছ সািহত্যৈল। সাধাৰণ বা �া�ীয় মানুহক েক� কিৰ সািহত্য ৰচনা হ’বৈল ৈলেছ। লগেত মানুহৰ মানিসক চাপ, হতাশা আিদেয়ও �ৰ�� লাভ কিৰেছ। ই খুব ভাল লগা কথা। ��ঃ সািহত্যই মানৱ সমাজক �ভাৱাি�ত,পিৰচািলত কেৰ বুিল আপুিন িব�াস কেৰ েন? ঃ িন�য়। সািহত্য আৰ� সমাজ আচলেত পৰস্পৰ িনভর্ৰশীল। সািহত্যক সমাজৰ দােপান বুিল েকাৱা হয়। এখন সমাজত িক চিল আেছ িকদেৰ আগবািঢ়েছ তােৰই সৃি� হয় সািহত্য। িঠক এেকদেৰ সািহত্যৰ েযােগিদ সমাজত ন ন িচ�াৰ উে�ক কিৰ সমাজত ৰ�পা�েৰা আিনব পািৰ। ��ঃ নবীন সকলৰ �িত সািহত্যৰ ে��ত আেপানাৰ িকবা পৰামশর্ আেছ েন? ঃ পৰামশর্ িদব পৰা েহাৱা নাই। িক� আমাৰ েসাণেসৰীয়া অতীতক অৱেহলা নকিৰ তাৰ বুকত নতনৰ সৃি� কৰােটা উিচত বুিল ভােবা। ��ঃ আেপানাৰ ি�য় সািহিত্যক গৰাকীৰ নাম উে�খ কিৰব েনিক? আৰ� েতেখত আেপানাৰ িকয় ি�য় েসই িবষয়ত দ - আষাৰ আেপানাৰ মনৰ ভাৱ �কাশ কিৰেল ভাল লািগব? ঃ ভেব� নাথ শইকীয়া ছাৰ েমাৰ আটাইতৈক ি�য়। ি�য় েহাৱাৰ ব� কাৰণ আেছ। তাৰ িভতৰত অন্যতম কাৰণ ৈহেছ েতেখেত িনজৰ সৃি�ত ব্যৱহাৰ কৰা সহজ ভাষা ৈশলী। খুব সহজ ভাষােৰ গ�ীৰ িবষয়
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪৬ ে�ম িবেশষ তাৰ অথর্ এইেটা নহয় েয আিম আমাৰ িশপা েহৰ�ৱাই িদম। েকঁচা পাতৰ েগা� ৈল িকতাপখন পঢ়াৰ আেমজ মই ভােবা আন এেকােৱই িদব েনাৱােৰ। গিতেক সামািজক মাধ্যম সমূহ ে�ৰণা হওক, আৰ�িণ হওক িক� তাৰ বােব ছপা িকতাপৰ মাদকতা কিম নাযাওক। ��ঃ সামিৰণত, আেলাচনীৰ সন্দভর্ত আেপানাৰ মতামত আৰ� ৰামেধনু আেলাচনীৰ িবষেয় দ-আষাৰ ক’ব েনিক? িযেহত ৰামেধনুত িকছ িদনৰ আগত আেপানাৰ েলখাও পিঢ়ব পাইিছল ব� পাঠেক ? ঃ নামেটােৱই ‘ৰামেধনু’। বীেৰ� কমাৰ ভ�াচাযর্ েদৱৰ সম্পাদনাত �কাশ েপাৱা ৰামেধনু আেলাচনীৰ কথা আিম সকেলােৱ জােনা। অসমীয়া সািহত্যত ৰামেধনুেয় িদয়া অৱদােনা আমাৰ �াত। েসই পথেৰই আগবাঢ়ক এই ৰামেধনুও। আেলাচনী সমূেহ েলখক গিঢ়ব পােৰ। সািহত্যৰ যুগৰ সৃি� কিৰব পােৰ। গিতেক আশা কিৰম এইে��ত ৰামেধনু সকেলােৰ পেথয় হওক। েমাৰ বুকভৰা �ভকামনা যািচেছাঁ। (ৰামেধনুঃ ধন্যবাদ দাদা,আমাক ব�মূলীয়া সময়কণ িদ আমাৰ �� েকইটাৰ উ�ৰ আমাৈল পিঠওৱাৰ বােব আিম নৈথ আনিন্দত। অনাগত িদনত আেপানাৰ কলেম সুন্দৰ সুন্দৰ েলখা পাঠকক উপহাৰ িদব বুিল আিম আশাবাদী। িনিৰিবিলৰ বােব পুনৰ �েভচ্ছা থািকল। ) দহ বছৰ পাছত পদ পথৰ অ� পং� েলাকজনৈল চাই িম. কিলতাই এিট কিটল হাঁিহ মািৰেল। এজন পদ পথৰ অ� পং� িভখািৰ আৰ� এজন েকৗিট টকাৰ মািলক। িবষা� গীতা�লী দ� ভঞা অণুগ�
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪৭ ে�ম িবেশষ দলুমিণ গৈগৰ িতিনটা অণুগ� চম্পাৱতী (১) নীিলমাৰ মনেটাৰ দেৰ তাইৰ েকাঠােটাও িবশৃংখল। েডউকা ভগা পখীৰ দেৰ তাইও ছটফটাই ফেৰ। ে�ম নামৰ অজগৰডােল তাইৰ শৰীৰেটা নহয়, মনেটা িগিল েপলােল। দােপানৰ স�খত ৈৰ তাই ক’েল, ‘িব�াসঘাটকতাৰ বিল েহাৱা মানুহৰ জীয়াই থািকবৈল বৰ ক� হয়।’ িব�াসঘাটকতা (২) অৱেশষত চািৰবছৰীয়া ে�েম পূণর্তা পােল। তাই আিজ ব�ত সুখী। যাক ইমান িদেন কাষত েপাৱাৰ সেপান েদিখিছল আিজ েতওঁৰ ৈসেত জীৱনৰ পাতিন েমিলেছ। �ামীৰ ঘৰখনত েসামােয়ই তাইৰ মূৰত সৰগ ভািগ পিৰল। ‘েদউতা আিহলা’ এই দটা শ�ই তাইৰ বুক েভিদ গ’ল। তাই েতিতয়ােহ বুিজেল আিজৰপৰা তাই িশৰৰ েসন্দৰকেণা আন এগৰাকীৰ ৈসেত ভগাই ল’ব লািগব। সময় (৩) জীৱনৰ অপূবর্ সময়ৰ সা�ী ৈনখনৰ পাৰত দেয়া পুনৰ েসই িশলছটাত বিহল। -চিল পিকেছ েদেখান! -উম, মনেটা িক� আগৰ দেৰই সজীৱ। মা� কঁকালৰ িবষেটােৱেহ মােজ মােজ আমিন িদেয়। অণুগ� আেপানাৰ �� নতবা কমর্সং�ানৰ িবষেয় িব�াপন িদব িবচািৰেল অিতশীে� ৰামেধনুৰ সম্পাদক নতবা মুখ্য সম্পাদকৰ লগত েযাগােযাগ কৰক। েযাগােযাগঃ েহাৱাট্ছএপ ন�ৰ৯৩৬৫২০২৯৬২(সম্পাদক) ৮১৩৫৮৯৬১৫৭ ( মুখ্য সম্পাদক) িব�াপন �কাশৰ বােব
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪৮ ে�ম িবেশষ এয়া ,আিজ েমাৰ িবয়া। িবয়াৰ ম�পত বিহ আেছা। স�খত েসইজন েতেখত। ৫ টা বছৰৰ সাি�ধ্যেৰ জীপাল ৈহ সকেলােৰ স�িতত আিজ এই িস�া�। আিজৰ এই পূণর্তা। দীঘল উৰিণেৰ মুখখন লুকৱাই েথাৱা আেছ যিদও তাৰ মােজেৰই েতওঁৈল মােজ মােজ জিম চাই আেছাঁ। কিঠন মুখখন আিজ েযন িকছ েকামল েকামল। দচকত লাজ লাজ ভাব। েযন মই সেপানত েদখা েসই ৰাজকমাৰজন। যাৰ প�ীেঘাঁৰাত উিঠ মই পৰীৰ েদশ চাবৈল ৈগিছেলাঁ। েমাৰ বুকেতা িকবা এটা অজান অনুভিতেয় খুন্দা মািৰ ধিৰেছ। হয়েতা মেয়া লাজ লাজ বৰষুণজাকত িতিত জৰ�িল জপুিৰ। স�খত �িল থকা ধূপৰ েগা�ৰ লগত েতওঁৰ কাঢ়া পািফর্উমৰ েগা� িমহিল ৈহ অন্য এটা েগা�ই েচৗপাশ সুগি�ত কিৰ তিলেছ। হঠাৎ েকােনাবাই িচকিট িদয়া েযন অনুভৱ কিৰেলা। েতওঁ িকবা ক’ব িবচািৰেছ। উফ, লগ হ’েল মুখৰ পৰা কথা দটা সিৰ পিৰবৈলেয়া ক� েহাৱা মানুহজনৰ আিজৰ এই মুহতর্েটাতেনা বাৰ� িক ইমান কথা ওলাইেছ। ইমান মানুহৰ মাজত েকােনাবাই েদিখেল কম লাজ পামেন! েতওঁ েমাৰ হাতখন েজােৰেৰ খামুিচ ধিৰ ফচফচাই সুিধেল.. - এিতয়া ক’ত পলাবা? আিজ তিম ক’বই লািগব। - েহ হিৰ, িক ক’ব লােগ মই? এিতয়া এইেবাৰ কথা পতাৰ সময়েন! েকােনাবাই েদিখেল িক ভািবব বাৰ�? ভালেপাৱাৰ বৰষুণ অং�মান েকাঁচ এেকা কাৰণ েনােহাৱাৈকেয়। যিদ িবচাৰা, আিহব লগা �িতেটা িদন মই েতামাৰ লগত ভাল েপাৱাৰ বৰষুণত িতিতবৈল সাজ আেছাঁ। িববাহৰ �িত��িত িনিবচািৰেলও আগ�ক �িতেটা জনমেতই েযন েমাৰ মেন েতামােক িবচািৰব। ভালেপাৱাৰ এই বৰষুণজাকত িতিতবৈল তিম সাজেন বৰষা? হয় যিদ জনাবা।’ বুকখনত িকবা এটা িমঠা িমঠা অনুভৱ উজাই আিহল...... ‘‘ ’’
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৪৯ ে�ম িবেশষ - ভাবক, এিতয়া েয সাতটা জনমৈলেক তিম েকৱল েমাৰ। - েকৱল সাতটা মােন..এশটা জনমৈলেক মই আেপানাৰ পাছ েনেৰা িঠক আেছ। মা� আপুিন এিতয়া মেন মেন থাকক। লাজেত েমাৰ কাণ মূৰ গৰম ৈহ আিহল। - কথা এটা েয তিম েমাক আিজও ক’বৈল পাহিৰলা, েসই কথােটা েকাৱা। - িক কথা? - অ�ত এিতয়া মই �িনব েখােজা েসই কথা। - কথােটা িক? - েয তিম েমাক ভাল েপাৱা। - পােলেহ ক’ম। - ভাল েনােপাৱাৈকেয় িবয়াত বিহছা? কপালখন কচ খুৱাই সুিধেল েতওঁ। - হয়। আৰ� মই িনেজ িবয়া নাই পতা,ঘৰৰ পৰা েজাৰ দবৰদি� িবয়া িদ িদেছ েমাক। খং উঠাবৈলেক েতওঁক েতেনৈক ক’েলা। েতওঁ জােন,েমােৰা েয িকমান েহঁপাহ েতওঁৈল। - বাই, আিম েতামাৰ লগত িবয়া নাপােত। েবেলগ কইনা চাব যাব। - িঠক আেছ যাওক। - েচেল� কিৰছা েনিক? - nope - েতে� েকাৱা। - নকওঁ। - িঠক আেছ নালােগ। িবয়া পাছত েদখা যাব। েহ ৰাম, িবয়া পাছত িক কিৰব িঠক নাই। ৈক িদয়াই ভাল। - হ’ব বাৰ�, আিম ভাল পায়। - কাক? - েবেলগক। - that's my sweet doll..এিতয়া িবয়া পাতা,মেয়া পািত লওঁ। তাৰ পাছত চাই আেছাঁ। মৃদ �ৰত আঁতৰত চাউ� ব�ত বািজ থকা গানেটা ডাঙৰ ৈক েমাৰ কাণখনত বািজ উিঠল‘আিজ মই ন’ সােজ িনজেক চাম দহােত িলিখ ল’েলা েতামােৰ নাম েকােনও েনেদখাৈকেয় কাষেল যাম মৰেম আদিৰ লবা খং অিভমান’ ‘মাজনী, উিঠিল েন তই? ৰািতপুৱা েসানকােল উিঠম বুিল ৈক ৰািত এলামর্ িদ েথাৱা নািছিল জােনা! পঢ়া �না নাই অলেপা। ফট গধুিলেত েশাৱা নািছিল জােনা েহেৰৗ।’ খপ জপাই সাৰ পাই েফানৰ এলামর্েটা ব� কিৰেলাঁ। েসইেটা মােন েমাৰ িবয়াৰ চাউ� ব�ত বজা নািছল। �িন �িন ভাল পাই গানেটা ৰািত িদ েথাৱা এলামর্ৰ িৰংটনেহ আিছল। আৰ� এইেটা মই িক সেপান েদিখেলা! আচিৰত হ’েলা। লাজ লাজ অথচ ভাল লগা অনুভৱ এটাই মনেটা চই গ’লিহ। মুখ-হাত ধুই আিহ লৰালিৰৈক পঢ়া েটবুলত বিহেলাঁ। িকতাপখন খুিলেয় কািল কেলজত িচিনয়ৰ অিনবর্ােণ িদওঁ িনিদওঁৈক িদ পেঠাৱা কাগজখন চকত পিৰল। য’ত িলখা আিছল‘ভাল পাওঁ েতামাক। এেকা কাৰণ েনােহাৱাৈকেয়। যিদ িবচাৰা, আিহব লগা
৫০ ে�ম িবেশষ �িতেটা িদন মই েতামাৰ লগত ভাল েপাৱাৰ বৰষুণত িতিতবৈল সাজ আেছাঁ। িববাহৰ �িত��িত িনিবচািৰেলও আগ�ক �িতেটা জনমেতই েযন েমাৰ মেন েতামােক িবচািৰব। ভালেপাৱাৰ এই বৰষুণজাকত িতিতবৈল তিম সাজেন বৰষা? হয় যিদ জনাবা।’ বুকখনত িকবা এটা িমঠা িমঠা অনুভৱ উজাই আিহল। কেলজৰ েসই গীটাৰ বেজাৱা দাদাজনক মেয়ােতা ভাল পাইিছেলাঁ। মেয়ােতা েমাৰ লগৰ ক�া, নিন্দনীহতৰ দেৰ েতওঁৈল আঁৰ চকেৰ চাই ৈৰিছেলাঁ। িক� ক�াহতৰ লগত কথা পতাৰ দেৰ েতওঁ েমাৰ লগত কথা পতােটা িবচৰা নািছেলাঁ। িসহঁতক েবিছ পা�া িদেলও েমাৰ ভাল লগা নািছল। েসয়াই িক ভালেপাৱা আিছল েনিক! হয়েতা হয়। ভালেপাৱা েয এেনকৱাই -নীৰেৱ আিহ বুকত টুকৰীয়াই। সংেগাপেন হ�দয়ত বাহৰ পােত। পঢ়া েটবুলখনেত চক দটা েজাৰৈক মুিদ িদেলাঁ। সেপানেটা আেকৗ এবাৰ েদখা েহঁেতন! েতিতয়া আৰ� এিতয়া কাচর্াং তাকাৰ (েজ্যািত�সাদ আৰ� খেগ�ৰ(আয়াং)ব��য়ৈল হাত ঘটাই) ‘ফা�নী পলাশৰ ৰঙা ৰং নাজােনা েজানমিন কাৈল মন’ গৈগ বাইেদওঁেৱ আমাৰ সমুখৰ আেগিদ পাৰ ৈহ গ’েল এই গীত জৰা ৈহিছল েযেনৈক বস� আিহেল কিলেয় িবনায়। এই�লখনত েতিতয়াৰ েমাৰ সহপাঠী বৰ�ৱা আৰ� দােস সংগীতৰ মিজয়াত নাম আিছল,েসেয় �লখনত িবেশষ নৱাগতা আদৰিণ সভা আেয়াজন কিৰেল এই গান েগাৱা ৈহিছল,বাইেদওঁৰ �িত েকােনা অসৎ মেনাভাৱ নািছল মােথা গীতিটত বাইেদওঁৰ নাম থকাৰ েগাৱা ৈহিছল মােজ মােজ গিনতৰ মাইনাছ �াছৰ িবসংগিতত হাতত দীঘল েৰখাওঁ বিহিছল �িতেটা শিনবােৰ। লিখমপুৰৰ িনউ শইকীয়া বুক�লৰ কণর্াৰত এটা েনটেকপৰ েদাকান আিছল েসই সময়িখিনত গিনতৰ সু� মুখ� কৰাৰ িদন আিছল যিদওঁ েফচবুকৰ সু� খুউব মনত ৰািখিছেলা প� েকেনৈক কৰা হয়,মােজ সমেয় ৈগিছেলা আিম িতিন পােয়ং ব�েৱ ,দৈৰৰ আছাম েনচেনল একােডমী �লখনৰ �েৱশ�াৰৰ পৰা দই পােয়ং ব�েৱ েপ� ভ�ী�য়ক েচাৱা ৈগিছল ,িজৰিণ িদেলই ৰঙা চাইেকলখন ৈল ,িসহঁত দজন লােহ লােহ ডাঙৰ ৈহ পিৰিছল আৰ� এছকৰ েদাকানত এটকাত েপাৱা েপপিচ বৰফৰ লগত কলা িনমখ খায় িদন কটাইিছেলা এই সময়িখিন েকেনৈক গ’ল িনেজই নাজােনা েকিতয়াবা ভােৱা সময় িখিন কৰৱাত ৈৰ িদব পৰা
৫১ ে�ম িবেশষ হ’েলেহেতন,আগৰ দেৰ েৰ�াৰ চাইেকলখন ৈল দই ব�ৰ সেত কৰৱাত নদীৰ পাৰত বিহ পানীেয় েফেন-ফটুকাৰ সেত েকাৱা ে�মৰ কথােবাৰ �িনব পািৰেলােহেতন। িদনেবাৰ িবেশষ িদন আিছল ,জনা নািছেলা েভেলন্টাইন েদয় মােন িক ে�মৰ িদন বুিল ,জািনিছেলা জানুৱাৰী-েফ��ৱাৰী মাহত সৰ�তীৰ পূজা। আৰ� পূজাত বৰ�ৱা বাইেদওঁৰ হাতৰ পৰা লুিচ-ভািজ খাব েপাৱা ,ফেটা মাৰা খূউব আ�হ আিছল আিম িতিন ব�েৱ ফেটা মািৰিছেলা েবক�াউ�ত কৰবাত মঠ-মিন্দৰৰ ফেটা িদ। ফেটািখিন আিজওঁ আেছ ,এিতয়া যিদওঁ িনজৰ িনজৰ েফান আেছ তথািপওঁ আিম িতিনওঁজেন িমিল েছি� তিলব পৰা নাই,এিতয়ােচান �গর্-মৰতৰ দেৰ। েচাৱােচান সময়িখিন িকমান িশখিল িচিঙেছ ,েতিতয়া িক আিছল আৰ� এিতয়া িক? েগাৱালপাৰা ডােয়ৰীৰ পৰা মযুৰক�া বৰা েকাঁৱৰ িসিদনা আিছল কািতৰ কঁৱলীসনা এটা েকামল পুৱা। েদৱদাৰ�ৰ শাৰী শাৰী গছৰ মােজেৰ থকা পথিটেৰ আ�ৱাইিছেলা সূযর্পাহাৰৰ নান্দিনক দশ্য চা�স কৰাৰ মানেসেৰ। দীঘলীয়া বাটিটেৰ �ধান দৱাৰ পাৰ ৈহ দি�ণ িদেশ থকা সূযর্ মিন্দৰ ,িযেটা মূিতর্ সূযর্ েদৱতাৰ �তীক বুিল িব�াস কৰা হয়। তােত েসৱা এিট ৈল আ�ৱােলা আন েবাৰ মিন্দৰৈল। পাহাৰৰ মােজ মােজ থকা একা েবকা বােটেৰ ,বৃহৎ িশলেবাৰ ৰ ফােক ফােক িবিৰশেবাৰ িক েয সুন্দৰ চক েযােৰাৱা দশ্য। মিন্দৰ েবাৰ ৰ ধূপ-ধূণাৰ েগা� আৰ� বন্দনা েবাৰ বািজ আিছল। � সূযর্ পাহাৰত সৰ� বৰ সােতাটা পাহাৰ থকা বােব এই পাহাৰক ‘সাতািল পাহাৰ’ বুিলও কয়। (তােৰ মিন্দৰত থকা পূজাৰীেয় েকাৱা মেত) িশলত েখািদত ৈশল্য ভা�যর্ েবােৰ ইয়াৰ েসৗন্দযর্ দ�েণ বৃি� কিৰেছ। পূজাৰী েকইজনৰ লগত কথা পােতােত েতওঁেলােক কয় �মণ কািহনী
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫২ ে�ম িবেশষ েয এসময়ত ইয়াত ব্যাস ঋিষৰ আ�ম পািতিছল। িশৱিলংগ, ৈশলমূিতর্ আৰ� পদম পুখুৰী আৰ� ব�েতা ৈশল্য ভা�যর্েৰ � সূযর্ পাহাৰৰ দশ্য মেনাৰম কিৰ তিলেছ। পদম পুখুৰী ৰ পাৰত িকিচৰ িমিচৰ চৰাইৰ আৱদাৰ..িশলৰ ফাঁেক ফাঁেক ৈব েযাৱা িনজৰাৰ কলু কলু শ�..িশলত েখািদত ঈ�ৰৰ মূিতর্ ..পাহাৰ ৰ �হােবাৰৰ িভতৰত থকা িশৱিলংগ সমূহ...িযেহত ৰািতপুৱাই এেকা েনােখাৱাৈকেয় মই ৈগিছেলা..েসইবােব এটা মিন্দৰত পূজাৰীেয় েমাৰ হেতাৱাই ৰািতপুৱাৰ বন্দনা কৰাই চািক �লাবৈল িদিছল..এক শাি�ৰ সময় আিছল..এেন লািগিছল েযন এইয়াই �গর্ কান ন.. েশষত সকেলােত েসৱা কিৰ..দশর্ন কিৰ আিম িমঠা কিহঁয়াৰ েসাৱাদ মুখতৈল উভিতিছেলা..উভতিনৰ যা�াত বােৰ বােৰ উভিত চায়িছেলা েসই �গর্কাননৈল..� � সূযর্পাহাৰৰ মহাপীঠ �ানৈল...। সৰ� সৰ� িশৱিলংগ মিন্দৰৰ মােজেৰ ৈব েযাৱা িনজৰা মূল দৱাৰ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫৩ ে�ম িবেশষ ক িব তা কা ন ন ভালেপাৱা প�ৱী দাস এই আকাশৰ সীমনাত বতাহৰ আঁৰত; ডিল থােক আমাৰ ভাল েপাৱাৰ িনচান চকেৱ চকেৱ উচাহৰ আেন্দালন। বুকত ৈৰ থােক ৰঙা িচয়াঁহীেৰ িলিখ ৰখা বাখৰ ৰঙী এিট িঠকনা। কথােবাৰ এিতয়া থাকক এেনৈকেয় বুক ভিৰ,আলফেল। ৈব থাকক আদৰৰ িচনাকী-অিচনাকী সুৱাস ৈহ; তিম নকেলওঁ হ�দেয় জােন সকেলা। �িত�া, চি�, দািব অথবা িনয়মত নচেল আমাৰ ভালেপাৱা। �ণয় সমু�ল েডকা ৰঙা েগালাপৰ পািহ, ভািহ অহা েতামাৰ হাঁিহ। শ্যাম বণর্ সাগৰৰ জল, তােতই উঠা-নমা �ণয়ৰ ঢল। ছন্দেতই েমাৰ আনন্দ, ভাৱনােতই িবকাশ ছন্দ। বৰষােবাৰ অ�� ৈহ, সুখেবাৰ আশাৰ ৈন। িনশাৰ আকাশত েজান, �ত্যয়ৰ জগতত মই েসাণ। আ�াৰেবাৰ পৰী ি�য়া হাজিৰকা আেপানাৰ আ�াৰেবাৰৰ মাজেতই েমাৰ বুকৰ েকােনাবা এেকাণত এেহজাৰ েগালােপ পািহ েমেল। আেপানাৰ েসই মৰমসনা মাতসােৰই েমাৰ জীৱনৈল কিঢ়য়াই আেন হাজাৰটা মেনােমাহা বস�। বহর্মথুিৰ েবােলাৱা দিট ওঁঠৰ মােজেৰ িজিলিক উঠা হাঁিহেটা েয আেপানাৰ আ�াৰেবােৰই পিৰপূণর্ কিৰ েতােল ! কাজলিবহীন েসই চকৰ পতােযােৰও আেপানাৰ আ�াৰেতই এটা মৰমসনা চাৱিন মােৰ। বুজা নুবুজা ভাষােবােৰ আেপানাৰ ওচৰত ভালেপাৱাৰ িভ�া েখােজ। আেপানাৰ �িতেটা আ�াৰেতই েমাৰ অিভমানেবাৰ বৰফ ৈহ গিলবৈল ধেৰ। তথািপও েয আেপানাৰ আ�াৰেবাৰ েমাৰ ওচৰত মৰম ৈহ িবয়িপ পেৰ। েঠহ , অিভমানেবােৰ হাৰ মািন আেপানাৰ আ�াৰেবােৰই জয়ী হয়। জয়ী েহাৱাৰ আনন্দেতই আেকৗ েয িকমান আ�াৰ!
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫৪ ে�ম িবেশষ অকাশখন নািম আিহব েখােজ ত�া শইকীয়া আকাশখন এিদন নািম আিহব ঘাঁহিন ডৰাৰ কাষৈল.. আকাশখন ঘাঁহিন ডৰাৰ ে�মত পিৰেছ। েখিতয়কজেন বািৰষাৰ বৰষুণজাকক পায় উলাহেত নািচেছ িক� আকাশখন! েসয়া আকাশখেন িবনাইেছ ঘাঁহিন ডৰাৰ দখত। আকাশৰ দখেবাৰ বৰষুণ ৈহ সিৰেছ ঘাঁহিনডৰাই সামিৰ ৰািখেছ বুকত, গভর্ত। ঘাঁহিনডৰাৰ বুকত দিট সেপােন েপাখা েমেল। আকাশখেন দেৰ দেৰ চায় িমিচিক মােৰ ঘঁহনীডৰা উলাহেত হািল-জািল নােচ। আকাশখন সুখী হয়,ে�মেবাৰ বােঢ় সুৰ�জৰ েকামল েপাহেৰেৰ েপাখা দিট আদেৰ আকাশৰ বুকত এিট েহঁপাহ কিলয়াই, ঘাঁহিনডৰা কাষত েপাৱাৰ েহঁপাহ। ফিলবৈল েনৗহওেতই পাহীেবাৰ সিৰ পেৰ। আকাশখন ঘাঁহিন ডৰাৰ ে�মত পিৰেছ আকাশখন নািম আিহব েখােজ। আলট্য আৰ� েৱগাৰ দেৰই িসহঁত িক� িমলনৰ এিদনীয়া সাঁেকাডালেহ নাথােক.. আে�পৰ েটােপালািট বািঢ় আেহ আকাশখেন কােন্দ ঘাঁহিনডৰাৰ দখত ঘাঁহিনডৰাই পুনৰ সামেৰ.. আকাশখন ঘাঁহিন ডৰাৰ ে�মত পিৰেছ আকাশখন নািম আিহব েখােজ। এিপয়লা কথা িশখা হাতীবৰ�ৱা চাহ এিপয়লা খাবৈল িদ তিম িসিদনা ওচৰেত বিহ ল’লা... মই খােলা ,তিম কথাৰ মৰণা েমিললা, আৰ� েমাৰ দখন কােণ ঘূিৰ ঘূিৰ কথা মৰণাৰ আেমজ ল’েল... এিপয়লা কথা এিপয়লা সময় ইমান সুখৰ েসইিদনা, কথাৰ পতান ৈহ হাঁিহেটা উেৰােতই েমাৰ আিহবৰ হ’ল, আৰ� ধান কথািখিন! ৰ’দাবৈল বুিল বুকৰ েজােলাঙােত কিঢ়য়াই আিনেলা সযতেন অনুৰাগ সূযর্্যই হ�দয় েচাতাল উজলাই থাকক বুিল অনবৰেত। ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫৫ ে�ম িবেশষ ে�মৰ কথকতা মৃণালী শইকীয়া েতামাৰ ওঁঠত েদােৰাণ ফলেবাৰ ফিলেছ মই ইয়াত িবচািৰ আেছাঁ েমাৰ ে�মৰ সুৰিভ.. েতামাৰ কাঁইিটয়া বুকৰ েগালাপ এপাহ ৈহ মই সী ৈলেছা আমাৰ আজ� ভাল েপাৱা.. েমাৰ ে�মৰ অনুভিতত জী আেছ েতামাৰ ওঁঠত ফিট উঠা িনবর্াক গ� এিট.. েতামাৰ অপৰ�প হ�দয়ৰ নদীেৰ ৈব আেহ েতজত পিম েযাৱা সুৱণর্ তৰা এিট। তই িচফঙত সুৰ নুতিলিব অনন্যা দ� ১) তই িচফঙত সুৰ নুতিলিব েতাৰ সুৰৰ ৰাগীত কলঙৰ ব� বলীয়া হ’ব, বলীয়া হ’ব ব’হাগৰ ৰাঙলী বতাহজাক আৰ� কােৰাবাৰ বুকত বািজব মাদল। ২) িনজানত নুতিলিব তই িচফং বাঁহীৰ সুৰ। উকা হ�দয় খেন হাহাকাৰ কিৰ উেঠ, মই হ’েলা নগা পাহাৰৰ নািগনী আৰ� তই? তই হ’িল ৈভয়ামৰ কনেচং। পািৰ জােনা ভালেপাৱাৰ এেন কৰ�ণ য�ণা সিহব? ভালেপাৱাৰ আ�াৰ ত�া দাস আেপানাৰ েয হাঁিহেটা হাইেৰ...খাই মািৰেছ েমাক আপুিন চােগ গমেকই নাপাই পাবওঁ েনা েকেনৈক আপুিন েয ব্য� অইন কােৰাবাৰ অিভমানৰ আ�াৰত এেনৈকেয় ভাল লােগ বুিজেছ, আেপানাৰ েসই হাঁিহেটােৱই ভৰাই ৰািখেছ েমাক দৰৰ পৰা চাইও েয িকবা এটা ভাল লােগ জােনেন আপুিন, আেপানাৰ ে�মৰ চহৰৰ ব্য�তা েদিখ েকিতয়াবা িবলীন ৈহ যাব মন যায় িক�... আেপানাৰ চহৰত িনঃসংগতাৰ েয অভাৱ বাৰ� আিজৈল এিৰেলা.! পুনঃ হাঁিহেটােৱ খাইেছ েমাক �িনেছ েন? দ ৰৰ পৰা চাইও েয /িকবা এটা ভাল লােগ / /জােনেন আপুিন,/আেপানাৰ ে�মৰ / চহৰৰ ব্য�তা েদিখ /েকিতয়াবা িবলীন ৈহ যাব মন যায়/ ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫৬ ে�ম িবেশষ বৃ� সময়িখিনত ব্যি�জেন একাকী ৈহেয় িবৰ িবৰাই উিঠল ‘মূ�র্ণ্য ষ আৰ� দ�্য স দেয়াটা বণর্ই আমাৰ েসাণমইনাই িলিখব পািৰেছ।’ ক�া একাদশীেয় সম� পিৰেৱশেটা দখল কৰা ব� মুহতর্ পাৰ ৈহ গ’ল যিদও ব্যি�জন ৈদনিন্দন ঠাইিখিনেত সূৰ�জেটা পি�ম আকাশৈল ��ান েনােহাৱা আগেৰ পৰা এিতয়া পযর্� ইেটাৰ িপছত িসেটা িচগােৰট �িপ �িপ অথর্হীন �াণীৰ দেৰ েকৱল বিহ ৈৰেছ। েনপথ্যত এিতয়া গৃহ�হীন �ভভ�ৰ আিধপত্য িনহপালী সময়িখিনত ভাঁিহ আিহেছ। িচগােৰটৰ েধাঁৱািখিন অেকাঁৱা-পেকাৱা ৈহ এেসাপা শূন্যৰ লগত িনি�� ৈহ পিৰেছ যিদও এই সময়ত িচগােৰটেটা ব্যি�জনৰ আঙিল দটাৰ মাজেত �তািৰত ৈহ পিৰ ৈৰেছ। উদাস ৈহেয় ব্যি�জনৰ দি�কট আ�াৰত িনজেক লুকৱাই ৰািখবৈল েযন �য়াস। ‘সেপানৰ আন এক অথর্ দৰাকাং�া েনিক?’ আঘাত�া� সি�য়ােটা পাৰ েহাৱা ব� সময়ৰ পাছত ��েটা ব্যি�জেন িনজেক কিৰেল। ইয়াৰ েযন েকােনা পযর্া� উ�ৰ নাই। উ�ৰিবহীন ��। দহবছৰৰ �তী�াৰ পাছত এটা পূণর্াংগ সেপানৰ সাম্�িতক ি�িত �কতেত ইমান ভয়াৱহ েকােনািদেন ক�না কৰা নািছল। জীৱন দ�ােবজৰ অতীতমুখী পৃ�ােটাৰ সীমাহীন ত্যাগ আৰ� ভালেপাৱািখিনেয় ব্যি�জনক আিজ বৰৈক েযন আমিন কিৰেছ। েপৗৰািণক মিন্দৰেবাৰৰ এখন দীঘলীয়া তািলকা আৰ� সময়সূচী ব্যি�জেন বনাই ৈলিছল। �িতজন অিভ� ব্যি�ৰ অ�িনর্িহত িশ�া �হণ কিৰিছল। মিন্দৰৰ পুেৰািহতৰ ঈষর্াি�ত হাঁিহেবাৰৰ আঁৰত এটা িব��পৰ �চ্ছদ লুকাই আিছল। তথািপও েতওঁেলােক পুষ্পবৃি�েৰ আৰাধ্য েদৱতাক �াথর্না কিৰিছল। েসাণৰ ফল,ৰ�পৰ ফল আগবঢ়াইিছল। ঐিতহািসক মিন্দৰত কাছ দান কিৰিছল। ফটপাথৰ ব�জন.... চ িট গ� িবকাশ বৰা
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫৭ ে�ম িবেশষ তাৰ সমা�ৰালৈক নামঘৰ-মছিজদ এেকা বাদ পৰা নািছল। ��ােৰ �হণ কিৰিছল সকেলােৰ উপেদশ,আেদশ আৰ� অনুেৰাধ। মিন্দৰৰ পুেৰািহতৰ ঈষর্াি�ত হাঁিহেবাৰৰ আঁৰত এটা িব��পৰ �চ্ছদ লুকাই আিছল। তথািপও েতওঁেলােক পুষ্পবৃি�েৰ আৰাধ্য েদৱতাক �াথর্না কিৰিছল। েসাণৰ ফল,ৰ�পৰ ফল আগবঢ়াইিছল। ঐিতহািসক মিন্দৰত কাছ দান কিৰিছল। ফটপাথৰ ব�জন �ধাতৰৰ েভাক দৰ কিৰিছল। মহাপুৰ�ষীয়া ভাওনা অনুি�ত কৰা েশষত িব�ান আৰ� ডা�েৰও েতওঁেলাকৰ সেপান �িত�া কিৰবৈল স�ম নহ’ল। েশষত ডা�িবনৰ উপহাৰেটােৱ েতওঁেলাকৰ �া�বয়� হাঁিহেবাৰ �মশঃ নৱজাতক কিৰ তিলিছল। আ�অহংকাৰ আৰ� আ�েগৗৰৱত ব্যি�জেন এিদন িচঞিৰ উিঠিছল‘আমাৰ ল’ৰাই েমি�কত ে�� কিৰেছ।’ -িস আমাৰ অহংকাৰ আিছল। আমাৰ কিলজাৰ টুকৰা আিছল। আ�াৰৰ মাজেত ব্যি�জেন আেকৗ িবৰ িবৰাই উিঠল। িচগােৰট এটা পুনৰ �লাই ল’েল। ‘ব� ৰািত হ’ল। ব’লক িভতৰৈল।’ এটা সময়ত ৈঘণীেয়েক আিহ ব্যি�জনক মাত লগােল। -েতামাৰ এটা কথা মনত আেছেন? ৈঘণীেয়কৰ উ�ৰৈল বাট নাচাই ব্যি�জেন পুনৰ ক’েল‘েতামাক েয এটা সময়ত সকেলােৱ ঠা�া কিৰিছল। ব�তৰ বােব হাঁিহৰ িবষয় ৈহিছলা। মুখ চাব নাপায়,বাজী মাইকী এই িবেশষণেবাৰ িদিছল। �কতেত তিম বাজী ৈহেয় থািকব লািগিছল। েমাক পািৰেল �মা কিৰ িদবা। েতামাৰ মাত�ক মই ভীষণ অপমান কিৰেলাঁ। আ�াৰেত ব্যি�জেন চকপানীেবাৰ েমাহািৰ ল’েল। ব্যি�জনৰ কথা �িন ৈঘণীেয়েকা উচিপ উিঠল। ‘আপুিন নাজােন েনিক বােপেক আদশর্ আৰ� সং�াৰৰ নীিত পাঠ পঢৱাই ফেৰ। ইফােল েতওঁেলাকৰ েতালনীয়া পুেতকক �াগছ খাই থােকাঁেত পুিলেচ ে��াৰ কিৰেল।’ দজন বাটৰ�ৱাৰ কেথাপকথনিখিন ব্যি�জন আৰ� ৈঘণীেয়েক আ�াৰৰ মাজত ৈৰেয় স্প�ৈক �িনবৈল য� কিৰেল। �চ্ছায়া পূৰৱী তালুকদাৰ �িত উশাহেতই কঁেপ েমাৰ হ�দয়ৰ অনুভৱৰ েদালা য’ত আেছ মােথাঁ েতামােৰই �চ্ছায়া। িভ� হেয়া অিভ� আমাৰ স�া, েকেনৈক আজিৰ আেনা েমাক েতামাৰ পৰা। ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫৮ ে�ম িবেশষ ড০ ি�েপ� কমাৰ অিধকাৰী ছাৰৰ সদ্য �কািশত �� “িচ�া �বাহ”ৰ এক আেলাচনা আ�ল হািনফ খান িবিশ� ভাষািবদ কিব সািহিত্যক ড০ি�েপ� কমাৰ অিধকাৰী ছাৰৰ সদ্য �কািশত �� “িচ�া �বাহ” িবিভ� িবষয়ৰ তাি�ক �ৱ� সমাহািৰত এক সুখ্যপাঠ্য ��। ২০২২ চনত গায়�ী �কাশনৰ �াৰা �কািশত উ� ��খন উে�ািচত হয় ২০২৩ চনত ধুবুৰী িজলা সািহত্য সভাৰ ম�ত। ভাষা, সািহত্য, সং�িত, িশ�া, ইিতহাস তথা আধ্যাি�ক িবষয় স�িলত ��খনত ১৭ টা তাি�ক �ৱ� আৰ� েশষত েলখকৰ অতীত �িত সম্পকর্ীয় েলখা এটা অ�ভর্� ৈহেছ। ভাষা িবষয়ৰ �ব� সমূহৰ িভতৰত “অসমীয়া ভাষা চচর্াত পিৰেৱশ সােপে� সমজাতীয় শ� �েয়াগৰ িভ�তা, “ইংৰাজী অিবহেন ভাৰতীয় ভাষাৰ গিতশীলতাৰ ��”, “ভাষাৰ দি�েৰ শ� সৃি�ৰ ৰহস্যৰ আৰঁৰ িকছ তথ্য” আিদ উে�খেযাগ্য। সমজাতীয় ভাষা �েয়াগ স��ীয় �ৱ�েটাত িবিভ� দি�েকােণেৰ এেক অথর্েবাধক িবিভ� শ�ৰ �েয়াগৰ �াসংিগকতা িনণর্য় কিৰবৈল েচ�া কৰা ৈহেছ“িন�া, েটাপিন, ঘুমিট, েশাৱা, বাগৰ িদয়া ইত্যািদ সমাথর্বাচক শ� যিদও �েয়াগৰ িভ�তা আেছ। মানুহজন ‘িন�া ম�’ ৈহেছ ; ৰািত েসানকােল ‘েটাপিন ’ েযাৱা উিচত ‘ঘুমিট যাওেৰ ওেৰ কাণেখাৱা’ ( �ধৰ কন্দিলৰ কাণেখাৱা) মানুহজেন দপৰীয়া খাই ৈব িবছনাত ‘বাগৰ’ িদেছ। (নু�েৱ বা েটাপিন নামােৰ এই অথর্ত),। েকঁচৱােটা েতেনৈকেয় ‘�ই’ পিৰল, ল’ৰােটােৱ পঢ়া েটবুলত ‘কল মিটয়াইেছ’।” (পৃ - ২৪)শ� সৃি�ৰ কাৰণ িবচাৰত েলখেক িতিনটা িদশ উনুিকয়াইেছ শ� সৃি�ৰ সম্পকর্ীয় �ৱ�েটাত --
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৫৯ ে�ম িবেশষ েলখকৰ গভীৰ আধ্যাি�ক স�াৰ পিৰচয় েপাৱা যায় “ �ম�াগৱদ গীতাৰ অনুবাদ আৰ� িবিভ� ভাষ্যকাৰ টীকা - িট�িন �সংগত এক চমু পযর্ােলাচনা ”, “িব�ানৰ ৰহস্যঘন কঁৱলীৰ আৱতর্ত পৰম ��ৰ উপলি� তথা আ�াৰ ি�িত’ তথা “ৰহস্যৰ ডাৱেৰেৰ িনমি�ত অন্যন্যাৰ অন্য নামমৃত্য ” আিদ �ৱ�ত। দৰকাৰী কথােটা হ’ল.... “১/ শ� এেকাটাৰ জ� আৰ� তাৰ ঐিতহািসক ি�িত। ২/ ইয়াৰ উৎপি�ৰ মূলেত থকা ৰহস্য উদঘাটন আৰ� ৩/ �েয়াজনৰ তািগদাত পিৰে�ি�তত সৃি� েহাৱা শ�সমূহৰ িবচাৰ-িবে�ষণ।” ( পৃ-৬৫) সং�িত স��ীয় �ব�েকইটাত িব�ায়ণৰ যুগত পৰম্পৰাগত ঐিতহ্য ৰ�াৰ �ৰ��, িবিভ� জনিব�াসমেত েলৗিকক েদৱতা, ভাৰতীয় পৰম্পৰাগত বাদ্যয�, আযর্্য সভ্যতা- সং�িত আিদ িবিভ� িবষয়ত আেলাকপাত কৰা ৈহেছ। “আযর্ সভ্যতা আৰ� ভাৰতীয় পটভিমত অসমীয়া ভাষা সং�িতৰ �াসংিগকতা” শীষর্ক �ৱ�ত �াকৈবিদক ভাষা আৰ� সং�িতৈল চাতযর্্যেৰ ইংিগত কৰা ৈহেছ -“েবদ ৰচনাৰ আগেত েমেছােপেটািময়া, ইৰান, পাৰস্য আিদ েদশত সকেলােৰ �হণেযাগ্য এেকিট ভাষাই আিছল যাক আিম �াক ৈবিদক ভাষা বুিল অিভিহত কিৰব পােৰা। এই ভাষাৰ িকছ িনদশর্ন উদাহৰণ সােপে� আঙিলয়াব পািৰ। েযেন - �াক ৈবিদক যুগৰ Shuriash> ৈবিদক সূযর্, �াক ৈবিদক marattach> ৈবিদক মৰ�ত, �াক ৈবিদক uruwna বা aruna> ৈবিদক বৰ�ণঃ, �াক ৈবিদক duzhratha> ৈবিদক দৰথঃ।” ( পৃ -১৭) েলখকৰ গভীৰ আধ্যাি�ক স�াৰ পিৰচয় েপাৱা যায় “�ম�াগৱদ গীতাৰ অনুবাদ আৰ� িবিভ� ভাষ্যকাৰ টীকা - িট�িন �সংগত এক চমু পযর্ােলাচনা”, “িব�ানৰ ৰহস্যঘন কঁৱলীৰ আৱতর্ত পৰম ��ৰ উপলি� তথা আ�াৰ ি�িত’ তথা “ৰহস্যৰ ডাৱেৰেৰ িনমি�ত অন্যন্যাৰ অন্য নাম - মৃত্য” আিদ �ৱ�ত। দৰকাৰী কথােটা হ’ল উ� �ব�েকইটাত আধ্যাি�কতা িবষয়েটাক িব�ানগত দি�েৰ চাবৈল িবচৰা ৈহেছ। েসইদেৰ িশ�া সম্পকর্ীয় �ৱ�সমূহত যথা - “িশ�া সংকট : অৱনিত - উ�ৰণ আৰ� �াসংিগক দ -আষাৰ”, “আনু�ািনক িশ�া ব্যৱ�া, িশ�াৰ মূল্যাংকন আৰ� িকছ �িট - িবচ্যিত”, “ বতর্মান িশ�া ব্যৱ�াত ভিৱষ্যতৰ সংশয়” আিদত বতর্মান িশ�া ব্যৱ�াৰ �িট, ভিৱষ্যতৰ স�াৱনা আিদ স�ে� আেলাচনা কৰা ৈহেছ। েসইদেৰ ঐিতহািসক তথ্য উদঘাটনত, িনৰেপ� আৰ� ৈব�ািনক দি�ভ�ীৰ আৱশ্যকতা”,“অসমৰ িচিকৎসা িবদ্যাৰ ঐিতহ্য আৰ� পৰম্পৰা’,“িব� সং�িতৰ লগত
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬০ ে�ম িবেশষ সম্পৃ� �ব্যৰ েভষজ �ণ িবচাৰ” আিদ অন্যান্য িবষয়ৰ �ব�ৰািজেতা েলখকৰ সূ� দি�ভংগীৰ উমান েপাৱা যায়। ��খনৰ ঠােয় ঠােয় ��কাৰৰ ভাষা িজ�াসুৰ ৰ�পেটা িবচািৰ েপাৱা যায়। েশষৰ �ৱ�েটাত পিৰেৱিশত ৈহেছ েলখকৰ লগত �ে�য় েবণুধৰ শমর্াৰ আ�িৰক সম্পকর্ৰ �ৰ�প। মুঠেত ভাষা সািহত্য সং�িত তথা অন্যান্য িবিভ� িবষয় স�িলত ”িচ�া �বাহ” এখন সুখ্যপাঠ্য ��। পাঠক সমােজ ৰস আ�াদনৰ মাধ্যেমিদ তাি�ক গা�ীযর্তাৰ মাজত েসামাই পৰাৰ সকেলা িনৱর্� �� খনত েলখেক অিত সুকলেমেৰ সম্প� কিৰেছ। মাঘ িব�ৰ সিবেশষ কিষ �ধান ৰাজ্য অসমৰ অসমীয়া জািতেটাক সম্�ীিতৰ এনাজৰীেৰ বাি� ৰখা আেৱগ জিড়ত এিট জাতীয় উৎসৱ হ’ল িব�। এই িব� িতিন �কাৰৰ। মাঘ িব� বা েভাগালী িব�, কািত িব� বা কঙালী িব� আৰ� বহাগ িব� বা ৰঙালী িব�। মাঘ িব� বা েভাগালী িব� পুহ-মাঘ সং�াি�ৰ িদনা পালন কৰা হয়। এই সময়ত কষকসকেল েখিত চপাই ধান, মাহ, িতল আিদ শস্যেৰ ভঁৰাল উপচাই ৰােখ। এই সময়ত ধনী-দখীয়া সকেলােৰ ঘৰত দমুিঠ ধান-চাউল খাবৈল থােক। েসই বােব এই িব�ত েখাৱা েবাৱাৰ ওপৰত �ৰ�� িদয়া হয়। এই মাঘ িব�ৰ েকইিদনমান আগৰ পৰা েছাৱালী-েবাৱাৰীসকল ব্য� ৈহ পেৰ সান্দহ, িচৰা, নানা ধৰণৰ িপঠা, লাড আৰ� িবিভ� েখাৱা সাম�ী বেনাৱাত আৰ� েডকা সকল ব্য� ৈহ পেৰ েমিজ আৰ� েভলাঘৰ বেনাৱাত। পুহ-মাঘৰ সং�াি� তথা েদামাহীৰ আগিদনা উৰ�কা উদযাপন কৰা হয়। এইিদনা িবিভ� �ানৰ িবল, নদী, পুখুৰী, জান-জলাশয় আিদত এেকাটা চবুিৰ বা গাঁৱৰ ৰাইেজ সমূহীয়াৈক মাছ ধৰা িয পৰম্পৰা েসয়া পালন কেৰ। উৰ�কাৰ িনশা ল’ৰােবােৰ গাঁৱৰ মানুহৰ বাৰীৰ পৰা খিৰ, শাক-পাচিল, হাঁহ, ককৰা, েজওৰা-জপনা আিদ চিৰ কিৰ েভলাঘৰত েভাজ-ভাত খায়। িবিভ� �ানত গাঁৱৰ ৰাইজ িমিলত ৈহ নতবা আ�ীয় �জনৰ লগত উৰ�কাৰ িনশা লেগ ভােগ এসাঁজ খাই আনন্দ উ�াসৰ মাজত িনশােটা অিতবািহত কেৰ। ৰািতপুৱাৰ লেগ লেগ গা-পা ধুই সকেলা একি�ত ৈহ েমিজত জই লগাই িদেয়। েমিজত জই লগাই অি� েদৱতাক ��া িকংকৰ িজৎ বমর্ন অনুভৱ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬১ ে�ম িবেশষ িনেৱদন কিৰ তলৰ ম�ফাঁিক েগাৱা হয়ঃ ‘অি�ং ��িলতং বেন্দ চতেব�র্দং �তাশনং। সুবণর্-বণর্মমলং েজ্যািত ৰ�পায় েত নমঃ ইয়াৰ পাছত সৰ�েৱ ডাঙৰক েসৱা িবচােৰ আৰ� �ৰ� ভকতক ঘৰৈল মািত আিন জা-জলপান খুৱাই আশীবর্াদ েলাৱা হয়। এই মাঘ িব� উপলে� অসমত িবিভ� েখল-েধমািল অনুি�ত হয়। েযেন : বুলবুিল চৰাইৰ যুঁজ, ম’হ যুঁজ, কণীযুঁজ ,কিড় েখল নাওেখল ইত্যািদ। তাৰ উপিৰও েজানিবল েমলা, উৰ�চ েমলা আিদ িবিভ� েমলাসমূহ অনুি�ত হয়। সকেলা ফালৰ চাবৈল গ’েল এই িব�েটা �িতজন ব্যি�েয় গভীৰ আ�হেৰ অেপ�া কিৰ থকা এিট আশা-আকাং�া, আনন্দ, আেৱগ, অনুভিতৰ �াণ �ৰ�প। এই মাঘ িব�ৰ িয পৰম্পৰা েসই সকেলােবাৰ ভিৱষ্যতৈল জীয়াই ৰািখেলেহ আমাৰ �ািভমান আৰ� অি�� বিতর্ থািকব। �মুিনয়াহ অিভিজত েশনেচাৱা ঘৰেত থািক মােথাঁ গান �নাই েযন বতর্মান তাৰ �ৰ��পূণর্ আৰ� একমা� কাম। ইয়াৰ ব্যিত�ম েহাৱা নাই আিজও। ভাত েকইটা খাই আিহ েৰামািন্টক িহন্দী গান এটা লগাই বিহ থােকােতই বািহৰত সে�ােষ �না পাই কােৰাবাৰ মাত। বািহৰৈল ওলাই আিহ েদেখ নতনৈক েলাৱা বাইকৰ ৈসেত সদ্য পুিলচত ভিতর্ েহাৱা ব� �াি�কক। ে�ইিনং ল’বৈল েযাৱাৰ িপছত দেয়াৰ এয়াই সা�াৎ। দেয়া সুখ-দখৰ কথা পতাৰ লগেত িনজৰ �থম দৰমহােৰ িকনা বাইকৰ পািটর্ িদবৈল �াি�েক ৈল গ’ল ব� সে�াষক। ভালৈক খুৱাই েমিল দেয়া এপাক ফিৰ আিহ সি�য়া নমাই ৈথ গ’লিহ সে�াষক িনজৰ ঘৰত। ঘৰত েসামাই পুনৰ তাৰ আগৰ অৱ�াৈল উভিত আিহ সে�াষৰ মন েযন গধুৰ হ’ল। এটা �মুিনয়াহ কািঢ় মােথাঁ চাই ৰ’ল ৰ�মেটাৰ চকত থকা তাৰ পূবর্ৰ েসই পঢ়া েটবুলখনৈল। অণুগ� ৰামেধনুৰ েকিৰয়াৰ িশতানৈল েলখা িবচৰা ৈহেছ। ইচ্ছক সকেল ৯৩৬৫২০২৯৬২ েহাৱাট্ছএপ নতবা ইেমইল ramdhenuassam8@gmail.comৰ েযােগিদ ে�ৰণ কিৰব পািৰব। েকিৰয়াৰ িশতানৈল েলখা আহ�ান
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬২ ে�ম িবেশষ বতর্মান আধুিনক সমাজত ইন্টাৰেনটৰ �ভাৱ অপিৰসীম। অতীতৰ পৰা ব� পৃথক আৰ� উ�ত বতর্মান মানুহৰ জীৱন ধাৰণ। ৈদনিন্দন জীৱনত েফচবুক,ওৱাটচপ,ইন্�া�াম, টুইট আিদ িবিভ� সামািজক মাধ্যম ব্যৱহাৰৰ ে��ত েকািট েকািট মানুহ সি�য় ৈহ থকা েদখা যায়। এিতয়া ইন্টাৰেনটত আিম িবচৰা সকেলা �াি�সাধ্য। িকয়েনা ন,দহ হাজাৰ টকােৰ এটা �াটর্ েফান িকিনেল আিজ কািল েসই �াটর্ েফানেত আমাৰ অনলাইন �িপং কৰা আিদ কিৰ সকেলা ধৰণৰ লাগতীয়াল ব� �য়,লাভ কিৰব পািৰ। আৰ� ছা� ছা�ীৰ পঢ়া �নাৰ ে��েতা ইন্টাৰেনটৰ ভিমকা অপিৰসীম। এইফালৰ পৰা চাব গ’েল এইেটা ইন্টাৰেনটৰ এিট ধনা�ক িদশ। িযেকােনা ব�েৰ ধনা�ক, ঋণা�ক দ টা িদ শ থা েক আ ৰ� ইন্টাৰেনটৰ ক-�ভাৱ স�ীৱ চৰকাৰ েসইেটা আেপানাৰ ব্যৱহাৰৰ ওপৰত িনভর্ৰশীল। যিদ আপুিন েবয়া িদশত আেপানাৰ পাৰদিশর্তা দশর্াই েতে� তাৰ ফলাফল েবয়া হ’ব আৰ� যিদ আপুিন ভাল িদশত আেপানাৰ পাৰদিশর্তা দশর্াই েতে� তাৰ ফলাফল অমৃত সদশ। এিতয়া ইয়াৰ ক-�ভাৱ বা ঋণা�ক িদশ বুিল ক’েল আিজ কািল ইন্টাৰেনটত সকেলা সহজলভ্য িযেহত বতর্মান উিঠ অহা নৱ �জ� অথর্াৎ সৰ� সৰ� ছা�-ছা�ীৰ ওপৰেতা ইয়াৰ �ভাৱ বৰৈক িশপাইেছ। ইন্টাৰেনটত সকেলা পাই বুিল আিজ কািলৰ ছা�-ছা�ী পঢ়া �নাৰ ে��ত বৰ আলস্য ৈহ পৰা েদখা ৈগেছ জােনই েয ইন্টাৰেনটত সকেলা সহজলভ্য। েতওঁেলােক পাঠ্য�মৰ �ানতৈক অিধক ইন্টাৰেনটৰ �ান েহ বা�ৱ জীৱনত �েয়াগ কৰা েদখা যায় যাৰ ফলত অিধকাংশ ছা�-ছা�ী িনজৰ পঢ়া কাযর্ৰ পৰা আঁতৰত থািক িনজৰ দািয়�েবাধ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬৩ ে�ম িবেশষ েহৰ�ৱাইেছ ফলত পৰী�াৰ ফলাফলৰ ে��ত অিভভাৱক অথর্াৎ মাক েদউতােক আশা কৰা মেত েতওঁেলাকৰ স�ােন সফলতা উপহাৰ িদব পৰা নাই। েকতেবাৰ ছা�-ছা�ীেয় পঢ়াৰ ে��ত িনজৰ মাক েদউতাকৰ পৰা দহ,েপা�ৰ হাজাৰ টকা দামৰ �াটর্ েফান দািব কেৰ আৰ� েসই েফানেটা মাক েদউতােক �য় কিৰ িদয়াৰ িপছত িকছমােন ভাল িদশত ব্যৱহাৰ কেৰ যিদও অিধকাংশ ছা�-ছা�ীেয় তাৰ অসৎ ব্যৱহাৰ কৰা েদখা যায়। িকছমােন দােমেৰ �য় কৰা েফানত িবিভ� ধৰণৰ েগইমৰ এপচ ডাউনেলাড িদ িদনৰ িদনেটা ঘাৰৰ কাম লগেত মাক েদউতাকৰ কথা আওকাণ কিৰ েসই েগইম েখলােত ব্য� ৈহ থােক ফলত েতওঁেলাকক টানৈক এষাৰ কথাও মাক েদউতােক কব েনাৱােৰ ওেলাটাই মাক েদউতাকক নানা বাহানা েদখাই কব মই িকতাপৰ পঢ়া স�ে� অনলাইনত লাগতীয়াল ব�ৰ স�ান কিৰ এেনদেৰ েকাৱাত সহজ,সৰল মাক েদউতােক কব েচাৱা বাবা েচাৱা লািগেছ েদউতােক মাকক অলপ টানৈক কব েয তিম তাৰ পঢ়া ে��ত অসুিবধা িনিদবা এই বুিল িনজৰ ল’ৰা েছাৱালী মাক িনজৰ মেত েফানত ব্য� ৈহ থকাৰ সুেযাগ িদওঁেত িকছমােন আৰ� আনন্দ মেন... আেছা। এেনদেৰ েকাৱাত সহজ,সৰল মাক েদউতােক কব েচাৱা বাবা েচাৱা লািগেছ েদউতােক মাকক অলপ টানৈক কব েয তিম তাৰ পঢ়া ে��ত অসুিবধা িনিদবা এই বুিল িনজৰ ল’ৰা েছাৱালী মাক িনজৰ মেত েফানত ব্য� ৈহ থকাৰ সুেযাগ িদওঁেত িকছমােন আৰ� আনন্দ মেন িয মন যায় ইন্টাৰেনটৰ িবিভ� উেৱবছাইডত েতওঁেলাকৰ উিঠ অহা চ�ল মনেটাৰ পাৰদিশর্তা �দশর্ন কেৰ। ফলত েকতেবাৰ ছা�-ছা�ী ফিল অহা কািলেতই েতওঁেলাকৰ সেপানেবাৰ মৰিহ যায়। িক� িযসকলৰ মাক েদউতােক অলপ ভালদেৰ চক িদেয় েতওঁেলাকৰ ল’ৰা েছাৱালী ইন্টাৰেনটত মু� িবসংগৰ দেৰ উিৰ ফিৰব েনাৱােৰ। সকেলা অিভভাৱক অথর্াৎ মাক েদউতাকক কাতৰ আহ�ান েয আেপানােলাকৰ ল’ৰা েছাৱালী ইন্টাৰেনটত িক কিৰেছ িক নাই কৰা মােথা অলপ �ৰ�� িদেলই আেপানােলাকৰ ল’ৰা েছাৱালী ধ�ংসৰ মুখৰ পৰা বািচব পােৰ। ৰামেধনুৰ িনয়মীয়া অণুগ� িশতানৈল আেপানাৰ �ৰিচত অণুগ� পিঠয়াবৈল েযাগােযাগ কৰক। আমাৰ িঠকনাঃ েহাৱাট্ছএপ- ৯৩৬৫২০২৯৫২ ইেমইল-ramdhenuassam8@gmail.com েলখা আহ�ান
ধা ৰা বা িহ ক েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬৪ ে�ম িবেশষ ৰািতৰ েজানাক ঃ িক? তিম েমাক ভাল েনােপাৱা? ঃ অ! মই েতামাক ভাল নাপাওঁ ,মই আন কােৰাবাক ভাল পাওঁ। েসেয়েহ মই েতামাৰ জীৱনৰ পৰা আঁতিৰ আিহব িবচােৰা। ঃ েতে� অতিদন িয ৈহিছল এইয়া ে�ম আিছল েন আন িকবা? ঃ েসয়া অতীত আিছল। আৰ� মই বতর্মানক ৈল জীয়াই থািকব িবচােৰাঁ। ভিৱষ্যতক ৈল িকছ সেপান েদিখব ৈলেছাঁ। ঃ মই জােনা তিম েমাৰ নহয় অথচ িকয় জােনা েতামাক পাহিৰবৈল সহজ নহব। ঃ েমাক পাহিৰ েযাৱা। আৰ� পািৰব লািগব। েতামাৰ লগত লািগ েমাৰ জীৱনেটা ধ�ংস কিৰব েনাৱােৰা। েমাৰ আ�স�ানৰ কথা আেছ। মা-েদউতাৰ স�ানত আঘাত িদব েনাৱােৰা। ঃ মই জােনা িবচােৰা েতামাৰ মা-েদউতাই ক� েপাৱােটা। িক � ম ই েয েতামাক ভালপাওঁ েসইেটা িক হ’ব। মই আগেতও ৈকেছাঁ আৰ� এিতয়াও কওঁ মই েতামাক ভাল পাওঁ আৰ� সদােয়ই ভাল পাই থািকম। তিম েমাৰ হ’ব নালােগ অ�ত ভাল নাপাওঁ বুিল নকবা �ীজ! ঃ �ীজ েমাক পাহিৰ েযাৱা মই েতামাৰ হ’ব েনাৱািৰম। - িনলা�নাই েমাক ক’েল। ঃ এইেবাৰ কথা ইমান সহেজ মািন ল’ব েনাৱােৰা অ,ে�ম এক �গর্ীয় অনুভিট,ে�ম কৰা নাযায় ৈহ যায়। নাজােনা েতামাক েকিতয়াৰ পৰা ভালপাওঁ। নাজােনা িকয় তিম িদনেটাত এটা েফান নকিৰেল িকমান ক� পাওঁ। েযিতয়া আনৰ হেত ব্য� থাকা, েফানেটা কািট িদয়া িকমান ক� পাওঁ এবাৰ ভািব েছাৱােন? ঃ মই সকেলােবাৰ বুিজ পাওঁ িক� তিমেতা সকেলা জানাই। মই আন কােৰাবাৰ ে�িমকা। ঃ মই সকেলােবাৰ জািন-�িনও েতামাক ভালপাওঁ অ িনলা�না। ঃ েমাক এটা কথা েকাৱা তিম েমাক পাহিৰ যাবােন? ঃ নাই মই পাহিৰব েনাৱােৰা! ঃ যিদ পাহিৰব েনাৱাৰা েতে� েমাক আিজৰ পৰা েফান েমেছজ নকিৰবা খ�-১ �া� সেপান
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬৫ ে�ম িবেশষ ঃ�ীজ েতেনেক নকবা। ঃ যিদ নামানা মই িক� �ক কিৰ িদম। ঃ �ীজ! নাই িনলা�নাৰ এেকা উ�ৰ নাই, অলপ পাছত েদেখাঁ েফান,েহাৱাতআপ সকেলােত �ক কিৰ িদেল। মই বাৰ� তাইক েকেনৈক পাহেৰা। ব�বাৰ েফান কিৰেছাঁ,নাই িবিজ িল�ত েমাৰ না�াৰ। ব�বাৰ েফান কিৰও নাপাই ভাগিৰ পিৰেলাঁ। সময় চাই েদিখেলা ৰািত ১১ বািজল। মই িকছপৰ েমাবাইল েফানেটা িলিৰকী-িবদািৰ চাই ,েবহাৰবাৰী আউটপু� চাই িন�ােদৱীৰ েকালাত বাগৰ িদেলাঁ। েবহাৰবাৰী আউটপু� েমাৰ জীৱনৰ �থমখন ধাৰাবািহক িযখন আিজৈলেক এটা খ�ও বাদ পৰা নাই। মই িযমান িনশা হেলও আজিৰ ৈহ েবহাৰবাৰী আউটপু� ধাৰাবািহক খন চাওঁ। স�ীৱ মাতত পাছিদনা সাৰ পােলা। পুনৰ েফান কিৰেলাঁ। নাই �ক েখালা নাই। িতিনবাৰ েফান কৰাৰ পাছত তাই েফান কিৰেল। ঃ িক হ’ল? ঃ িক হ’ল মােন,তিম জানােন েতামাৰ অিবহেন মই িকমান ক�ত আেছাঁ ? ঃ েসইেটা জােনা। তথািপও মই বাধ্য। িকছিদন পাছত আমাৰ িবয়া হ’ব। িবয়াৰ পাছেতা যিদ ভয় লােগ েমাৰ অংিকেত গম পাই বুিল েতামাৰ আৰ� েমাৰ মাজত েয সম্পকর্ আেছ। যিদেহ েতওঁ েমাৰ জীৱনৰ পৰা আঁতিৰ যায়। মই েনাৱােৰা অ অংিকত এিৰ থািকব। েতওঁ েমাক েতামাৰ লগত সম্পকর্ নাৰািখবৈল ব� িদনৰ আগেতই বাধ্য কৰাইিছল। িক� মেয়া েনাৱােৰা অ’ েতামাক এিৰ থািকব। তথািপ আিমেবাৰ পিৰি�িতৰ দাহ। সমেয় িযধৰেণ.. এেনধৰণৰ সম্পকর্ ৈহ েমাৰ িক হব তিমেয়ই েকাৱােচান। বাৰ� িঠক আেছ েহাৱাতআপত কল কৰা। ঃ িঠক আেছ। েফানেটা কািট েহাৱাতআপত কল কিৰেলাঁ। ঃ েকাৱা তিম িবয়াৰ পাছেতা েমাক এেনদেৰ আমিন কিৰবা েনিক? ভয় লােগ েমাৰ অংিকেত গম পাই বুিল েতামাৰ আৰ� েমাৰ মাজত েয সম্পকর্ আেছ। যিদেহ েতওঁ েমাৰ জীৱনৰ পৰা আঁতিৰ যায়। মই েনাৱােৰা অ অংিকত এিৰ থািকব। েতওঁ েমাক েতামাৰ লগত সম্পকর্ নাৰািখবৈল ব� িদনৰ আগেতই বাধ্য কৰাইিছল। িক� মেয়া েনাৱােৰা অ’ েতামাক এিৰ থািকব। তথািপ আিমেবাৰ পিৰি�িতৰ দাহ। সমেয় িযধৰেণ আমাক ৈল যায় েতেনৈকেয় আগবািঢ় যাব লািগব। মই িনৰ��ৰ ৈহ ৰেলা। িনলা�নাই পুনৰ কবৈল ধিৰেল। ঃ আমাৰ সম্পকর্ েটা অৈবধ বুিল ক’বৈল নাযাওঁ। িক� িযেহত আৰ�িণেৰ পৰা সকেলা কথা দেয়ােয় জােনা েসেয়েহ মই.. ঃ েসেয়েহ িক? সামান্য েকৗতহলেবাধ কিৰ সুিধেলাঁ। ঃ মই িক কম ভািব েপাৱা নাই দখন নাৱত দভিৰ ৈথ.... ৭৫ পৃ�াত চাওক
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬৬ ে�ম িবেশষ দখ-উ�ািসত পিলিথন ��া েকাঁৱৰ েদউৰী েযিতয়া অভ্য� ৈহ পেৰা এিচডত মাছ-চ�নৰ েসাৱাদ পাহিৰ িনত্য নৃত্য কেৰা �া�ৰৰ ৈনঃশ�ত ববর্ৰ নীলা-ৰঙাত িমহিল থােক ত�া, আৰ� িদনেবাৰ? িযেয় বজাৰ কিৰবৈল ৈগ ঘূিৰ অহানাই আিজও িক�া যু�ৰ িভতৰত িযেয় চহ কেৰ ফলৰ। েযিতয়া গভীৰৈল ৈগ ৈগ গভীৰতাও কিম আেহ েতিতয়া �িল উঠা বা�ৰ কাষত েপাকৰ িনয়িত চাই িবদৰ গধূিলৰ েপাচাকত আঁিক িদও িজৰাফ। িনজেক িনজৰ পৰা পৃথক কিৰ কিৰ গাঁিঠ েপলাও অি��ৰ েকথা। কিলেত সিৰ পেৰ িয ফল িক�া �াচৰ ওঁঠত চ�নৰত ৰ’দৰ ৈমথুনৰ অনুপাতত কঁিপ উিঠ ভািহ পেৰ িযেবাৰ পুৰাতন শ�ৰ িপছত শ� েসইেবােৰা এিদন আিছল �খৰ, আৰ� একিৰয়ামৰ পানীৰ িভতৰত উ�াস কিৰ কিৰ গভীৰৈল ৈগ ৈগ �য় ৈহ ৈহ �য়ও �য় ৈহ যায়— তথািপেতা দখ-উ�ািসত পিলিথন। সৰাপাত ক�া শমর্া সৰাপােত পােত সেপান সেৰ, ব� আশাৰ িটলা জৰজৰৈক খেহ; গেছ গেছ ন-পােত নৱতৰা ৈল আেহ; এিট পােত যিদ িদেয় চকৰ সুখ, এিটেয় িদেয় ে�মৰ সুখ; েকােনােটােৱ আেকৗ আনক বা িদেয়ই সুকাই সেৰ; ব� েকঁচা সেপান বাে�ােতই তাৰ মািট, পাদকা বা ঝাৰ�ৰ েকাব েখাৱাৰ সময় সমাগত; ইেটােৱ িসেটাক চাই হাঁেহ, কথা পােত েযন ফা�নত ফাক েখিল ধুিলত একাকাৰ ৈহ যাবৈলেহ ন-সাজ সলায়; বৃ� বা বেনই হওঁক তাৰ বছেৰকীয়া সেপান মািটেতই িবলীন। কিলেত সিৰ পেৰ িয ফ ল /িক�া �াচৰ ওঁঠত চ �নৰত ৰ’দৰ ৈমথুনৰ অনুপাতত/ কঁিপ উিঠ ভািহ পেৰ িযেবাৰ/পুৰাতন শ�ৰ িপছত শ�/ ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬৭ ে�ম িবেশষ আৰ� েমাক লােগ েনা িক িচ�য় বৰা সময় পােল আিহবা েমাৰ চহৰত ফা�ন ৈহ আহােন েসউজী ব’হাগ ৈহ আহা নাজােনা, মােথা আিহবা। মৰমৰ নদীখেনেৰ ভিটয়াই বুকত বাি�বা পালতৰা, েশষ হ’ব ধৰা িব�াসক তিম িনিবড় মৰেম ধিৰবা। যিদ আহা শীতৰ জঠৰ পুৱাৰ ৰঙীণ েবিল ৈহ আিহবা, যিদ আহা বস�ৰ �থম জাক শাি�ৰ বষর্া ৈহ আিহবা, যিদ আহা বুকৰ মাজত েমাৈল বুিল এধািনমান মৰম ৈল আিহবা মই েযন তােতই সুখী। মই অিধক িবচােৰােনা িক! েতামাৰ বািহেৰ েমাৰ আকাং�া েনা িক! তিম অেশষেৰা অেশষ ৈহ আিহবা, আৰ� েমাক লােগেনা িক! মৰমৰ সমািধ িনশা� ভ�াচাযর্ েসৗৱাঁ জইকৰা েদিখছােন? েদখা নাই তিম? েকােনও েদখা নাই! িক� মই েদিখেছাঁ, অনুভেৱা কিৰেছাঁ। �লাই িদেলা আিজ; েতামাৰ মৰমক হ�দয়ৰ এেকাণত সাঁিচ �িতেবাৰ �লাই িদেলা। এিদন িয মৰেম েমাক উ�াৱল কিৰিছল, েসই মৰমৰ সমািধ সাঁিজ আিজ ৈহ পিৰেলা মই ৈবৰাগী। �ীিত িজ� চাংমাই উজিট েখাৱা কথাত সেপানৰ অগা-েদৱাত হাতত হাত ৈথ েখাজ েবাৰ আগবােঢ়, আিলবাটৰ িসপােৰ ভালেপাৱা ৈৰ থােক েডকা চাং খন সু�িৰত কঁিপ উেঠ; ভালেপাৱা এেনৈকেয় জােগ...। ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬৮ ে�ম িবেশষ সেপানৰ েডউকা পম্পী শইকীয়া এিদন-দিদনৰ অ�ত এটা বছৰ। এবছৰৰ অ�ত নৱবষর্ৰ আৰ�িণ, অৱেশষত েহই সমেয়ও িবদায় ৈল এটা অধ্যায়ৰ সমাি� ঘটায়। আ�ৱাই যায় মােথাঁ সময় পািখ লগা কাঁড়ৰ দেৰ! �িতৰ পাটত ৈৰ যায় মােথাঁ এিখিনমান মামেৰধৰা কািহনী। �াি�-অ�াি�, অিবৰাম,অিবৰত.. িচঞিৰ উঠা হ�দয়ৰ েতালপাৰ! েথাকা-েথািক, অস্প� , অথচ মনৰ ভাৱ জাগৰণৰ �েচ�া! নাটকৰ সামৰিণত হাঁিহৰ িখিলকিণ! অন্যথা কােন্দানৰ েৰাল! আঁচেলেৰ মুখ ঢািক িবদায়! অথবা চািৰওফােল পুষ্পবষর্ণ! সুৱািসত কসুম মালাৰ সািনধ্যত, মৰহা ফলপািহক পুনৰ জীঁয়াই। সেপানেবাৰক নৱ ৰ�েপেৰ িজিলকাই েতালাৰ িনৰিৱিচ্ছ� �য়াস। দৰ িদগ�ত নােচানৰ েবশ ধৰা, আউিল- বাউিল প�ীিটেয় জীৱনৰ ৰং েখিদ সেপানৰ েডউকা বায় উিৰ যায় ব�দৰ… তিম নদী ৈহ আহা বুকেল নীেলাৎপল চমুৱা তিম আছা বােবই মই আেছাঁ েতামাৰ বােবই মৰ�ভিমত িপয়াহঁত পানী িবচািৰ পাইেছাঁ েতামাৰ বােবই মিৰ মিৰ িজ উিঠেছাঁ েতামাৰ বােব সূযর্ উদয় আৰ� অ� যায় েতামাৰ বােবই এই কিবেয় সুখৰ সং�া িবচািৰ পায় তিম অনন্যা অলকানন্দা �কান মৰ�ৰ তিম েযন শীতল ছাঁয়া.... েমাৰ অনুৰাগী হ�দয়ৰ �াচীনতম সীমনা তিম জীৱন নদীৰ েমাহনা..... স�া মনীষা েকাঁৱৰ েতামােৰই বুিল ক’ব পৰাৈক উলিম েৰাৱা কিলজােটাৰ ঢকঢকিনেটা এিট েযন েবসুৰা সুৰ! েতামাৰ নামত বুকেৱিদ উজাই অহা এসাগৰমান আেবগ এিতয়াও অবাধ্য। িহয়াৰ �িতেটা েকাঠািলত িমঠা �ৰৰ ��ন! ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৬৯ ে�ম িবেশষ ৰি�েৰখা গ� েতজৰঙা এখন শাৰী িপি� িশৰত তগবগীয়াৈক ৰঙা েসন্দৰ ৈল চকত ডাঠৈক কাজল বুলাই এটা িমঠা হাঁিহেৰ ��া�ীেয় দােপানত িনজেক চােল। তাৰ পাছত িবেশষ ডােয়ৰীখনত এটা িবেশষ সংখ্যা িলিপব� কিৰেল,আিজ ২৫ অে�াবৰত ১৫বছৰ সম্পুনর্ হ’ল,কথােটা ভািব এটা িৰ� �মুিনয়াহ িনগিৰেল তাইৰ বুকৰ পৰা। মুহতর্েত িৰ� ভাবনােবাৰ েজাকািৰ তাইৰ েবগেটাত েসই ডােয়ৰীখন ভৰাই তাই যাবৈল ওলাল,েযাৱাৰ আগত তাই অন্য এক ঠাইৈল যাব,য’ত তাইৰ বােব েকােনাবা ৈৰ আেছ। িৰ�াৰ পৰা নািম এখন িবেশষ ঘৰৰ স�খত িথয় হ’ল,অনুভিত কিটৰ,তাৰ িভতৰৰ পৰা বগা কটর্া িপি� আকাশ নীলা এখন �ল ৈল উলাই আিহল এজনী েচৗিবশ বছৰীয়া যুৱতী। তাইক েদিখ ��া�ীৰ মনত পিৰল আিজ িকছিদন আগেত এটা সূযর্া�ৰ সি�য়াত ৈনৰ পাৰত িঠক তাইৰ পৰা িকছ িনলগত ভালেপাৱাৰ,নহয় ভালেপাৱাহীনতাৰ। চািৰবছৰীয়া সম্পকর্ আিছল। কিএম িব�াসেৰ েমাক বাি� েপলাইিছল,মইেয়া অ� আিছেলা। েশষত েমাক অকেলই এিৰ িস �িচ গ’ল তাৰ বােটেৰই। েসই িনিবড় েচৗধুৰীৰ স�ান আিজ েমাৰ গভর্ত আেছ। েমাৰ ঘৰত �া�ন অ�া�ন......
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭০ ে�ম িবেশষ কােৰাবাৰ। কােৰাবাৰ েচপা উচপিনৰ দেৰ শ� �িনল। অপাৰ িব�য়ত তাই ব� পৰ �� ৈহ চােল,এজনী অ�ঃস�া নাৰীেয় দেয়াহােতেৰ মুখ ঢািক উচিপ আেছ। ��া�ীৰ বুকখন ধক ৈক মািৰল,িক ৈহেছ মানুহ গৰাকীৰ? এগৰাকী মাতৰ বুকত ইমান িক যাতনা? ঃ �না।- এটা সৰ�ৈক মাত িদেল তাই। এেকা �িতি�য়া িনিদয়াত মানুহগৰাকীৰ বা�ত হাত ৈথ ক’েল। :�না। েচাৱােচান। মুখৰ পৰা হাতখন আঁতৰােল। চকত �িৰত আ�াৰ ক’লা ছাঁ,অৱশ শৰীৰ। ��াই মৰেমেৰ কথা পািতবৈল য� কিৰেল। ঃ েমাক ইয়াত এেনৈক এই অৱ�াত েদিখ আেপানাৰ ব�ত �� ৈহেছ। েমাৰ নাম �িতেৰখা েগা�ামী,মই �ৱাহাটীেৰ এটা েবচৰকাৰী কাযর্ালয়ত কাম কিৰিছেলা। আৰ�,আৰ�.......মানুহগৰাকীেয় ব� পৰৰ পাছত ক’েল। ঃ মই জােনা েতামাৰ বুকত অন� কথা আেছ। িক� মই েসইেবাৰ এেকা জািনব খুজা নাই,েকিতয়াবা মন গ’েল ক’বা,নহ’েল নালােগ। েমাক তিম িবছািৰেলই কাষত পাবা। ঃ েমাৰ আেপানাক কথােবাৰ ক’বৈল মন ৈগেছ,এবাৰ িব�াস কিৰবৈল মন ৈগেছ। আেপানাৰ বুকত মমতাৰ এখন পাহাৰ আেছ,হয়েতা ে�মেৰা, বাইেদউ সঁচাৈক কওঁ মই.....মই আ�হত্যা কিৰবৈল আিহিছেলা,অ মই েমাক েশষ কিৰবৈল িবছািৰিছেলা। ঃ তিম আ�হত্যা কিৰবা। িক� তাৰ আগত এটা অনুৰ�ধ কিৰম ৰািখবা? এঠাইৈল েযাৱাৰ। যাবা েমাৰ লগত? ঃ যাম। ঃ বাইেদউ ব�ত সময় ৰ’েল েনিক? ��া�ীৰ ভাবনাত যিত েপলােলিহ �িতেয়। দেয়াজনী নগাওঁ অিভমুেখ বাছত উিঠল। এেকখন আসনেত বিহল দজনী মাত। ঃ আিম কৈল যাম বাইেদউ? ঃ েমাৰ এখন অন্য পৃিথৱী আেছ,তাত েমাৰ মনৰ ওচৰৰ েকােনাবা থােক। েতওঁৰ কাষৈল। ঃ আেপানাৰ ে�ম? ঃ িঠক ধিৰব পািৰছা। তিম মানুহ পিঢ়ব জনা েছাৱালী। ঃ হয়েতা হয়। িক� পঢ়াত ভল কেৰা। ঃ িকয় িনজেক েশষ নকিৰলা? ইমান িদেন? ঃ আেপানাৰ বােব। ঃ ওঁেহা। েতামাৰ বােবেহ। তিম এজনী জীৱনে�মী েছাৱালী। ভালেপাৱােৰ ভৰ�ন। ঃ িক� মইেটা মিৰব িবছৰা মানুহ। জীৱনক মািৰব িবছৰা মানুহ। ঃ নহয়। েবাধকেৰা েতামাক মািৰব িবছািৰিছল। িনসঃ�তাই,ে�ম আৰ� িব�াসহীনতাই। নহয়? ঃ হয়। বাইেদউ ইমান ��ৈক মানুহক েকেনৈক পেঢ়? ঃ ক’ৰবাত আিম এেক বাটৰ বাটৰ�ৱা। �িত।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭১ ে�ম িবেশষ ঃ মই জীৱনক অৱ�া কৰা মানুহ আৰ� আপুিন জীৱনৰ জকমকীয়া েপাহেৰেৰ েপাহৰময়। েমাক েদিখেল মানুেহ ঘৃনা কিৰব আৰ� আেপানাৈল মু� ৈহ চাব। আিম জােনা এেকই? ঃ েপাহৰময় হ’বৈলওঁ ব�ত আ�াৰ পথ বাটকিৰ বাব লােগ। বাকী েতামাৰ িবষেয় ক’ম বুিল ৈকিছলা। েনােকাৱা? ঃ ক’ম। মই এজনী জীৱনত েপাহৰ িবছৰা েছাৱালী আিছেলা। িক�। িনিবড় েচৗধুৰীৰ ৈসেত েমাৰ সম্পকর্ হ’ল। ভালেপাৱাৰ,নহয় ভালেপাৱাহীনতাৰ। চািৰবছৰীয়া সম্পকর্ আিছল। কিএম িব�াসেৰ েমাক বাি� েপলাইিছল,মইেয়া অ� আিছেলা। েশষত েমাক অকেলই এিৰ িস �িচ গ’ল তাৰ বােটেৰই। েসই িনিবড় েচৗধুৰীৰ স�ান আিজ েমাৰ গভর্ত আেছ। েমাৰ ঘৰত �া�ন অ�া�ন আৰ� মানৱতাৰ তলাচনীত েমাক জখা হ’ল আৰ� তাত মানৱতাৰ ওজত নািচল। মই ত্যাগ কিৰেলা েতেন এখন ঘৰক। মই ে�মহীনতাত থািকব েনাৱােৰা বাইেদউ। ঃ ে�ম আেছ �িত। এই পৃিথৱীত ে�মহীনতাত ইমান মানুহ নাথািকেলেহঁেতন। েসই ে�মেৰই মই আিজওঁ ৰঙীয়াল। েমাৰ ে�ম নৱনয়ন আমাৰ মাজত ব�ত িমল,মই ক’ৰবাত িবছািৰ ফৰা পৃিথৱীখনৰ মানুহ আিছল েতওঁ। েতওঁৰ েমাৰ বােদ েকােনা আ�ীয় নািছল। এটা েসউজীয়া সেপান আিছল েতওঁৰ ,আচলেত আমাৰ। এিদন মহানগৰেৰ েখাজকািঢ় ৈগ থােকােত হথাৎ ৈক উিঠিছল েতওঁ ঃ আ�ী মই এই িশ�েবাৰৰ বােব িকবা এটা কিৰব িবছােৰা,এখন আ�াৰ হাত হ’ব। ইহঁতৰ সাহস হ’ব িবছােৰা। এখন আ�মৰ কথা ভািবেছা। তিম লগত থািকবােতা? ঃ তিম ভাল ভািবছা। মই আেছা। সেপানেটা আমাৰ কিৰ আ�ৱাম। সেপানেটাৰ বােবই দেয়া সমােনই সং�াম কৰাত লািগেলা। নামেটা এেকলেগ িঠক কিৰেলা ‘নৱ��া’ আৰ� তাৰপাছত হঠাৎ এিদন ধৰা পিৰল েতওঁৰ ককর্ট ৈহেছ,েতওঁ আৰ� নাবােছ। েমাৰ বুকেটা সেপানেটা জিহ খিহ ৈগিছল িক� েতওঁ জগাই ৈথ জীৱনৰ িসপাৰৈল অকেলই �িচ গ’ল এিদন। আৰ� মৃত্যৰ আগমুহতর্ত েতওঁ েমাক ৰাঙলী কিৰ িশৰত েসন্দৰ বুলাই গ’ল। আচলেত েযাৱা নাই েমাৰ আ�াত েমাৰ মাজেতই েতওঁ আেছ। েতওঁ ৰঙা ি�য় েসেয়েহ মই েকােনািদন এই সাজ এই েসন্দৰ ত্যাগ নকেৰা। আিজ েতওঁৰ জ�িদন লগেত মৃত্যিদন। মই �া� নহয় জ�িদনেহ পালন কেৰা। ঃ বাইেদউ সঁচাই ক’ৰবাত আিম এেক পথৰ মানুহ। পাথর্ক্য েয আপুিন ভালেপাৱােৰ জীয়াই উিঠল,মই মিৰব ধিৰিছেলা। মই নমেৰা বাইেদউ,মই মাক হ’ম,েমাৰ স�ানৰ লগেত এই আ�মৰ সকেলা স�ানেৰ। ইহঁতক জীৱনক ভালপাবৈল িশকাম।........৮০ পৃ�াত চাওক
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭২ ে�ম িবেশষ ৰা�ােটা েঠক বােব েসই চািৰআিলেটাত সদায় এটা নহয় এটা দঘর্টনা ৈহেয় থােক। আনিদনাৰ দেৰ েসইিদনাও �ল িডউিট কিৰ মায়াই একমা� েছাৱালী জনীক �লৰ পৰা ৈল আিনবৈল বুিল �িটেৰ উভিতল! িকছ দৰ আিহ মায়াই �িটেৰ আন এখন মটৰচাইেকলৰ স’েত দঘর্টনাত পিতত হ’ল। তাই েযন ভয় খাই গ’ল। এয়া েমাৰ লগত িক হ’ল! তাই ভয়েত কিপবৈল ধিৰেল। ইফােল তাইৰ েছাৱালী �লত মাকক অেপ�া কিৰ আিছল। তাইৰ েসইফােলও ভয় হ’ল। েমাৰ েছাৱালী �লত অকেল,এিতয়া �লত সকেলােক ছিট িদেল। তাই চােগ এিতয়া ভয় খাব। েসইেবাৰক ৈল ও তাইৰ এিতয়া বৰ িচ�া হ’ল। দঘর্টনা েহাৱা ল’ৰাজন কম বয়সীয়াল,ব�ত সৰ� ল’ৰা। েতেনেত েসই দঘর্টনাত ল’ৰাজন �ৰ�তৰ ভােব আহত ৈহিছল। তাই েসইেবাৰক ৈলও িচ�া ৈহিছল। ঘটনােটা েহাৱাৰ লগা লগ মানুহৰ িভৰ বািঢ়ল। তাই তাৰ মানুহজনৰ লগেতা কথা আেলাচনা
েয েমাৰ চকযুিৰ ল’ৰাজনক িদ িদও। অৱেশষত মায়াই ল’ৰাজনক তাইৰ চকযুিৰ িদয়াৰ কথা িঠৰাং কিৰেল। কাৰণ তাই ভগৱানৰ অিভশাপ আৰ� ল’ৰাজনৰ মােক েকাৱা কথাষািৰৰ েবাজা হ’ব েনােখােজ.... তাইক ব�েত ব�ত িকবা িকিব ক’বৈল ধিৰেল। েতিতয়াই তাইৰ মূৰত সৰগ খিহ পৰা েযন অনুভৱ কিৰিছল। িকছ সময় েযাৱাৰ িপছত ল’ৰাজনক ততাৈতয়াৈক েমিডেকল ৈল বুিল ৈল গ’ল। ল’ৰাজনৰ এেকবােৰ �চ েনােহাৱা ৈহ পিৰিছল। ইিতমেধ্য তাৰ ঘৰৰ সকেলােবাৰ মানুহ আিহ পাইিছল। েসই েমিডেকল খনেত ল’ৰাজনৰ িচিকৎসা পৰাৰ লেগ লেগ ড�েৰ ঘৰৰ মানুহৰ আগত খবৰেটা িদেল েয--�ায়িচ� সাগিৰকা কছাৰী চুিট গ�
কিৰেল।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭৩ ে�ম িবেশষ আেপানাৰ ল’ৰাৰ চকদটা েশষ। যিদ চক িদব পােৰ েতিতয়া হেল িস আেকৗ আগৰ দেৰ েদিখব। যিদ চকদটা িদব েনাৱােৰ িস এই পৃিথৱীত এেকােক েনেদিখব। মানুহজন জীয়াই থািকব িক� িস অনুভৱ অনুমান কিৰেহ জীয়াই থািকব। ল’ৰাৰ মাক েযন ভািগ পিৰল। এই দখৰ খবৰেটা পাই। েকইিদনমান েযাৱাৰ িপছত ল’ৰাৰ মাক মায়াৰ ঘৰৈল আিহল। েতওঁ মায়াক ব� গািলগালাজ পািৰেল। েমাৰ ল’ৰাজন অ� কিৰলা তিম। িস এিতয়া েনেদেখ। তিম পৃিথৱী েচাৱা। সুখত থাকা এইবুিল ব� িকবািকিব ক’েল। মায়া ভািগ পিৰল! মই িক কিৰেলাঁ। েমাক েযন ভগৱােন অিভশাপ িদব। তাই েযন ব� িচ�া কিৰল। তাই তাৰ মানুহজনৰ লগেতা কথা আেলাচনা কিৰেল। েয েমাৰ চকযুিৰ ল’ৰাজনক িদ িদও। অৱেশষত মায়াই ল’ৰাজনক তাইৰ চকযুিৰ িদয়াৰ কথা িঠৰাং কিৰেল। কাৰণ তাই ভগৱানৰ অিভশাপ আৰ� ল’ৰাজনৰ মােক েকাৱা কথাষািৰৰ েবাজা হ’ব েনােখােজ। মায়া েযন চকযুিৰ িদয়াৰ আগৰ িদনাখন তাই তাৰ েছাৱালী আৰ� মানুহজনৰ মুখদখন বৰৈক চাইিচল। মই আৰ� েনেদিখম আিজৰ িপছত বুিল। তাই কািন্দিছল ওেৰেটা িনশা,িহয়া উজািৰ। আৰ� নাপাম এই জীৱনত চকেলা টুিকব। তাই তাৰ �ামীক ৈকিছল! েমাৰ চকযুিৰ িদয়াৰ পাছত েযন মই েনেদখা ভল কামেবাৰ েকিতয়াও নকৰা। এয়াই েমাৰ কামনা,�ামী! েমাৰ েছাৱালীক কশেল ৰািখবা। মৰম িদবা ব�ত। তাইক আপুিন িনেজ চাই িমিল ভাল মানুহ কিৰবা। লগেত েমাক কৰা আদৰ েবাৰ কমাই িনিদবা। মই অ� বুিল। তাইৰ েছাৱালী জনী সদায় মাকৰ ওচৰত বিহ ৈল ৈকিছল! মা তইেটা েতাৰ চকযুিৰ িনিদ টকােৰ িকিন িদব পািৰলােহঁেতন! মায়া েযন হ�দয় ভািঙ ৈকিছল,েমাৰ টকা নাই মাজনী কাৰণ মই েকােনা দৰমহােয় নাপাওঁ। মই এজনী েভ�াৰ �লৰ িশ�িয়�ী। কেতা বছৰ হ’ল। না চাকিৰ না দৰমহা। মাকৰ কথািখিন �িন তাইৰ েছাৱালী জনী ব� িকবাই বুিজ ল’েল। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ অনুবাদ িশতানৈল আেপানাৰ অনুিদত গ�,কিবতা পিঠয়াব পােৰ। েলখােবাৰ পিঠয়াবৈল তলত িদয়া িঠকনাত েযাগােযাগ কিৰব পািৰব। আমাৰ িঠকনাঃ েমাবাইল নং- ৯৩৬৫২০২৯৬২ েলখা আহ�ান
মােথাঁ বা�ৱতেহ মিৰিচকা ৈহ ৰয়। েজানাকৰ বৰষুণ জাক আিহব এিদন। েজানাকেবাৰ বুটিলম েতওঁৈল বুিল। সাঁিচ ৰখা আেবগৰ েটােপালা েবাৰ ব�ত েবিছ ৈহ যায় েদেখান ...ে�ম এেনকৱাই েনিক? হ�দয়ৰ পৰা হ�দয়ৈল িশপাই যায় েসউজীয়া ৈহ। ব্য�তােবাৰ পাহিৰ েযাৱাৰ.. েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭৪ ে�ম িবেশষ েতওঁক ভালপাবৈল েমাক েতওঁৰ অনুমিত নালােগ। একক�ীয় ৈহ থািকেলও এইয়াই েমাৰ ে�ম। জােনা, েতওঁৰ উপি�িত েমাৰ জীৱনত নহয়,হ�দয়তেহ। তথািপও েতওঁ েযাৱা বােটিদ েযাৱাৰ হাজাৰটা অজহাত। ভাগিৰ যাও েহৰ�ৱা বাটৰ আঁত িবচািৰ .. িচ�াৰ পিৰিধ ভািঙ মেন কয়- ‘ে�মৰ আন এক নাম ত্যাগ!’ হয়েতা ইয়ােৰা এক মাদকতা আেছ। জীৱনৰ তলাচনীত েপাৱাতৈক েনােপাৱা েবাৰৰ ভৰেহ েবিছ। এইয়াই িনয়িতেয় িদয়া উপহাৰ িহচােপ আদিৰেছাঁ। ে�মৰ ফা�ন আিহব এিদন..পেছাৱা জাকৰ সেত। দ� হ’ব েমাৰ ফা�ন ,উিৰব িদম মন িচলা.. মদাৰ ৰঙী হ’ব সেপান। ি�য়জনৰ কাণত িদব েমাৰ উ�না মনৰ খবৰ। আশােৰ ৈৰ আেছাঁ এিখলা সৰাপাতৰ দেৰ। িয সিৰ আেকৗ নতনৈক জীয়াব েখােজ ... িনচকাই যাম উজাগৰী িনশাৰ উচপিনেবাৰ, েতওঁৰ বােবই েযন সাৰ পায় সেপােন,েগাপেন। নাজােনা িকয় আধা িলখা কািহনী েবাৰত চিৰ� েবাৰ জীৱ�! মােথাঁ বা�ৱতেহ মিৰিচকা ৈহ ৰয়।েজানাকৰ বৰষুণ জাক আিহব এিদন। েজানাকেবাৰ বুটিলম েতওঁৈল বুিল। সাঁিচ ৰখা আেবগৰ েটােপালা েবাৰ ব�ত েবিছ ৈহ যায় েদেখান ...ে�ম এেনকৱাই েনিক? হ�দয়ৰ পৰা হ�দয়ৈল িশপাই যায় েসউজীয়া ৈহ।ব্য�তােবাৰ পাহিৰ েযাৱাৰ অজহাত িবচািৰ পাওঁ েতওঁৰ নামত। বািক িদম ে�মৰ মিদৰা। ে�মৰ িনচাত ডিব এক ৈহ েযাৱাৰ হািবয়াস পুনৰবাৰ জািগেছ। এইয়া েয ে�মৰ বতৰ.. ে�মিকছ ব্যিDzগত.... অনুভৱ েসানালী শইকীয়া
ঘৰখনত েসামােয়ই েদিখেলাঁ ক�নাতীত পিৰেবশ, এফােল আইতােক উচিপ আেছ আনফােল েছাৱালীজনীেয়, েকােন কাক সা�না িদেয়? ইফােল িসফােল চাই মেয়া অ��ত ৈহ িবছনাৰ ওচৰ চািপেলা, হঠাৎ েছাৱালীজনীেয় েজাৰৈক সাৱিট ধিৰ উচিপ উচিপ ৈক উিঠল- ‘মা মই বৃি� পৰী�াত �ান পাইেছাঁ’ িক� কািন্দছা িকয়? ককা..ককা...ককা...েয ৈকিছল ....উইনাৰ...উইনাৰ....’ িহকিট পািৰ থকা েছাৱালীজনী সাৱিট ৈল েমৗন ৈহ পিৰেলাঁ িকছপৰ েমাৰ চকেলােৰও েতিতয়াৈলেক তাইৰ অসংযত চিলটািৰ িডজাই েপলাইিছল স�ৱত! তাইৰ ৰঙা চকেযােৰ ৈক গ’ল ককাকৰ �িত থকা গধুৰ ভাৱেবাৰ, অকলশৰীয়া অনুভৱ কৰা তাইৰ উদং বুকৰ বতৰা। েসই �লৈল ওলাই েযাৱা পৰৰ উৎসাহী মাতষাৰ,পৰী�া ৈল ওলাই যাওঁেত িদয়া আশীবর্াদ িখিনেয় তাইৰ অ�ৰা�াত খুিন্দয়াই থকােবাৰ িকজািন আমাৰ অনুভৱৰ বািহৰত! িশ�ক ৈহেয়া এেকা নজনা ভাও জিৰ নািতনীেয়কৰ কথাত হয়ভৰ িদয়া মানুহজনক আিজ ছমােহ িবচািৰ ফৰা কণমািন হ�দয়খন েমাৰ েকালাত িনতাল মািৰল েতিতয়া ভাগৰত। ‘ইউ আৰ অলউেৱজ উইনাৰ’কথাষােৰ হয়েতা তাইৰ ককাকৰ একমা� কথা িযেটা তাই ৰ�া কৰাৰ েচ�া সৰ�েৰপৰাই কেৰ, িকয়েনা তাৰ িবিনময়ত ককােক তাইৰ বােব ৰাে� িবেশষ ভােৱ মাংস ,যাৰ েসাৱাদ তলনািবহীন! মৰম আৰ� আৱদাৰৰ সময়িখিন, ৈশশৱৰ যতনিখিন, মই হাত সািৰ থকা দািয়� িখিনেৰ, েসই িৰ� স্হান জােনা আেকৗ পুণর্ হ’ব? চকৰ আগত ভািহ থািকল মােথা পাৰ ৈহ েযাৱা িদনেবাৰৰ মধুৰ �িত। এিতয়া সচাৈকেয় েমাৰ দািয়�িখিন েবিছ গধুৰ হ’ল েনিক বাৰ� িনজেক �� কিৰেলাঁ। েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭৫ ে�ম িবেশষ ৬৫ পৃ�াৰ পৰা.......েকেনৈক এই মায়াময় জীৱন নামৰ নদীখন পাৰ ৈহ যাম েকাৱা। ঃ এিতয়া এইেবাৰ বাদ িদয়া তিম ভালদেৰ পঢ়া। েতামাৰ ফাইেনল পৰী�াৈল আৰ� েবিছিদন নাই। সময়ত িয ৈহ হ’ব। মােথাঁ েমাৰ সেপান, েমাৰ আশা পূৰ কিৰবৈল যিদ ইচ্ছা আেছ ভালদেৰ পঢ়া। ঃ উম হ’ব। িক� িকয় জােনা আিজকািল েমাৰ পিঢ়ব মন নাযায় অ’। ঃ েচাৱা নীলা,মন নগেলও পিঢ়ব লািগব। েতামাক েযাৱা দটা বছেৰ িযদেৰ মৰেমেৰ পিঢ়ব িদওঁ, গািল পােৰা, নপিঢ়েল খং কেৰা িঠক েসইদেৰই এইবছেৰা েচ�া কিৰম। েমােৰা েবয়া লােগ খং কিৰবৈল িক� িকয় জেনা তিম পিঢ়বৈল মাি� েনােহাৱা বা পঢ়াৰ েমজত নবহাৈগ েমাৰ খং েকিতয়া ৈগ চিলৰ আগ পায়ৈগ ক’বই েনাৱােৰা অ’। ....... ( আগৈল ) ককা বণর্মালা গৈগ হাজিৰকা অণুগ�
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭৬ ে�ম িবেশষ িববাহ গকল েচৗধুৰী বণর্াক চাবৈল আিহ বণর্াৰ লগত বণর্াহঁতৰ গাওঁখন ফিৰবৈল েযাৱা িনয়েৰ কথা�সংগত বণর্াক সুিধেল বণর্া েতামাৰ দি�ত িববাহ মােন িক? বণর্াই ক’েল - ‘সমােজ সৃি� কৰা িনয়ম। দখন ঘেৰ কৰা আেয়াজন। মনৰ অিনচ্ছাসে�ও মানুেহ সম্পাদন কিৰ িদয়া এখন অিলিখত চি�। িবধাতাই ভাগ্যত িলখা দভর্াগ্যৰ কািহনী। ইত্যািদ ইত্যািদ।’ ে�িমকাৰ হাতত হাত ধিৰ েকােনাবাই চেলও সিহব েনাৱাৰা ে�িমকজেন ে�িমকাজনীক এিদন িনজৰ চকৰ স�খেত আনৰ ৈহ েযাৱােটা সিহবলগীয়া হয়। ে�িমকৰ মুখত আন েছাৱালীৰ নাম �িনেল খং কৰা ে�িমকাজনীেয় ে�িমকজনৰ স�খেত অন্য এজন অিচনািক ল’ৰাৰ হােতেৰ িশৰত েসন্দৰ ল’বলগীয়া হয়। সকেলােৱ িমিল - জিল হাঁিহ , আনন্দ, ৰং ,েধমািল কেৰ। সমােজ িবয়ানাম গায়। দজনৰ বািহেৰ আন সকেলা সুখী হয়। েমাৰ দি�ত এয়াই িববাহ।িনয়ৰৰ ��ৰ উ�ৰ িদ চকেৰ ৈব অহা দচকৰ চকপানী মিচ আগৈল েখাজ ল’েল বণর্াই। অণুগ� েবিল উঠাৰ আেগেয় ম� মৰাণ েবিল উঠাৰ আেগেয় �ই উঠা নািছেলাঁ ব�িদন। হঠােত িতিনমান বজাত সাৰ পাই ওলাই আিহেলাঁ পদিল মুখৈল, বাটৈল ইখনৰ পাছত িসখন গাঁও পাৰ ৈহ গ’েলা এিতয়া িভতিৰ িভতিৰ কঁিপ আেছ েতজৰ কিণকা েবিলেটা ৰঙা ৈহ ৈহ সলিন ৈহ ৈহ পিৰেছ েমিজৰ জই েমিজৰ তাপ েঠেৰঙা লগা শৰীেৰ জােন েমিজৰ তাপ েতামাৰ বুকেৱ বুেজ েমিজৰ তােপ েমাৰ শৰীেৰা দেহ অ�ঃকৰেণেৰ ভােবাঁ েমাৰ বুকৰ েবিল েকিতয়াও েকােনািদেন অ� নহওক েবিল উঠাৰ আেগেয় �ই উঠা নািছেলাঁ ব�িদন েসই েবিল,েসই উ�াপ চই চাবৈল মৰসাহ এটা খুেবই �েয়াজন। ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭৭ ে�ম িবেশষ সৰ�তী পূজা চিম্প মিণ কিলতা অহাকািল সৰ�তী পূজা। ি�য়ংকােৰা তাইৰ লগৰীয়ােবাৰৰ ৈসেত সৰ�তী মাৰ আশীষ লবৈল িসহঁতৰ মহািবদ্যালয়ত আেয়াজন কৰা সৰ�তী পূজাত যাবৈল ব�ত ইচ্ছা। িক� তাইেনা পূজাৈল যায় েকেনৈক, িপি�বৈল এসাজ ভাল কােপাৰ নাই তাইৰ। সৰ�তী পূজা বুিল তাইৰ লগৰীয়ােবাৰৰ েয িকমান িক আেয়াজন িক� তাইেনা ইমান আেয়াজন েকেনৈক কেৰ। েযাৱা বছৰ তাইৰ েদউতাকৰ মৃত্য েহাৱাৰ িপছৰ পৰা তাইৰ মােক মানুহৰ ঘেৰ ঘেৰ কাম কিৰ িকবা কিৰ ঘৰখন টািন তিঙ চলাই আেছ। সি�য়া মােক কামৰ পৰা আেহাঁেত েতেৱ কাম কৰা িমনিত বাইেদউৰ পৰা খুিজ এেযাৰ পুৰণা বগা ৰঙৰ কপাহী কােপাৰ ৈল আিহ ি�য়ংকাক িদেল আৰ� ক’েল কািল সৰ�তী পূজাৈল এইেযােৰােক িপি� যািব আৰ� সৰ�তী মাৰ আশীষ ল’িব, আিম দখীয়া ঘৰৰ মানুহ গিতেক আনৰ িনিচনা পূজা পাবর্ন বুিল টকা খৰছ কিৰব েনাৱােৰাঁ। তাইেয়া মাকৰ কথাত েকােনা আপি� নকিৰেল আৰ� িপছিদনা মােক আিন িদয়া েসই কেপাৰেযাৰ িপি� সাধাৰণভােৱ সাজ হ’ল। তাইৰ মুখত েকােনাধৰণৰ �সাধনৰ �েলপ নাই, নাই তাইৰ তাত েকােনা জাকজমকতা। তাই ইমান সাধাৰণভােৱ পূজাৈল েযাৱাৰ বােব সকেলােৱ তাইৰ ওপৰত হাঁিহ আেছ, তাইক ৈল ঠা�া কিৰ আেছ। েসইেদিখ তাইেৰা মনেটা ব�ত েবয়া লািগল আৰ� পূজাৰ পৰা �িচ আিহ তাই মনেত ভািবেল েয বতর্মান সৰ�তী পূজাখন পূজা ৈহ থকা নাই। বতর্মান সৰ�তী পূজা এখন অেঘািষত েসৗন্দযর্ �িতেযাগীতা ৈলেহ ৰ�পা�িৰত ৈহ পিৰেছ য’ত আমাৰ িনিচনা দখীয়া ঘৰৰ স�ানৰ সৰ�তী েদৱীৰ আশীষ ল’বৈল েযাৱােৰা েকােনা অিধকাৰ নাই। ভাল লােগ েতামাক বণর্ালী গৈগ ব� মনত পেৰ েসই েসাৱৰিণ েখাজৰ পাতেবাৰৈল সময় েবাৱতী নদীৰ দেৰ সমযৰ লগত মােথা �িতেবাৰ ৈৰ য়ায় ভাল লােগ েতামাক েতামাৰ েসই অিভমািন মনেটা মনৰ িভতৰত েসামাই থকা অিভমানেবাৰ ভাল লােগ েতামাক। থািক গল মনৰ িভতৰত েগাপেনই মােথা সময়ৰ লগত েসই েসাৱৰিণ েখাজৰ পাতেবাৰ �িত ৈহেয় ৰ’ল। অণুগ�
ক িব তা কা ন ন েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭৮ ে�ম িবেশষ ‘মীৰা েহাৱাট এ িফগাৰ ইউ েহভ! ‘মীৰা, মীৰা েববী! িভিডঅ’ কল ,ি�জ....!’ �িতিনশাৰ এেকটা ভাঁজৰ, এেকটা সুৰৰ এই স্পন্দনহীন ে�ম কািহনীত মীৰা িনৰাস� ৈহ পিৰেছ। িবৰি�েৰ ম’বাইলেটা একােষ ৈথ মীৰাই লােহৈক খিৰকীখন খুিল িদেল। েসেমকা বতাহ এছািতেয় তাইক চই গ’ল। চমটাইমছ এ ফল�প ইজ িনেডড ফৰ এ িনউ িবেগিনং..মীৰাই ভািবেল। বন্দনা দাসৰ দটা অণুগ� কৱচ বীেৰন বৰলাই পদিলমুখেত গা টঙাই থকা েদিখ সুমলাই চাদৰৰ আঁচলেটা আৰ� অকণমান টািন নঙলা খুিল িভতৰ েসামাল। বীেৰনৈল ৰা�াৰ িচনােজাকেবােৰ ভয় কেৰ। কাৰেণ-অকাৰেণ তাইৰ গাত ওলিম আিহবৈল সুিবধােটা নাপায়। তাইও বগা সাজেযাৰেত িনজেক ভৰপূৰ েযন অনুভৱ কেৰ। এ ফল �প েমাবাইলেটাত টুং ৈক েহাৱা শ� এটাত মীৰা সাৰ পাই উিঠল। এক পলৰ িপছেত আৰ� এটা অনুৰ�প শ�। েশষিনশাৰ িনমাত-িন�� পিৰেবশেটাত েমেছজ অহাৰ শ�ত েকাঠােটা সাৰ পাই উিঠল। ‘মীৰা �াই টু আন্দাৰে��। অহ মীৰা! মীৰা, মাই েববী! আই লাভ ইউ!’-মৃনাভর্ৰ েমেছজ। েমেছজ চাবৈল েসােমাৱা মােনই তাই ইচ্ছাৰ িবপৰীেত আেকৗ এবাৰ িবৱসনা হ’ব লািগব। তাইৰ ে�িমক ও ভািৱ �ামী মৃনাভর্ৰ একা� ইচ্ছা তাইক �িত মুহতর্েত িবৱসনা ৰ�পত িবচােৰ। অণুগ� ভাল লগা মূ�তর্েবাৰ ি�য়ংকা গৈগ ভাল লােগ েকিতয়াবা অকলশেৰ �কিতৰ িনজানত থািক, �কিতৰ ৈসেত ম� ৈহ িনজৰ সেপানৰ কথােবাৰ ভািব। ভাল লােগ েকিতয়াবা ৰািতৰ আকাশখন চাই, েযিতয়া তৰােবােৰ থােক িজকিমকাই ঘূৰণীয়া েজানবাইিটেয় হািহ থােক পৃিথৱীৈল চাই ভাল লােগ েকিতয়াবা ব�ৰ ৈসেত ৰং েধমািল কিৰ, মনৰ মাজত থকা সকেলা দখ �িচ যায় আতিৰ।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৭৯ ে�ম িবেশষ েসই নােমেৰ নামািতবা েমাক িদপিশখা বৰ�ৱা অৰ�িণমা......... েকেন আছা তিম....? েসই নােমেৰ নামািতবা েমাক নুসুিধবা েকেন আছা বুিল..? হ�দয়ৰ চ’ৰা ঘৰ উদং কিৰেযাৱা, তিম ব� িদেনই হ’ল,,,, েতামাৰ শূন্যতাত মই আিজ,,,,,, ৰ�ঢ় বা�ৱৰ দীঘর্ জীৱনৰ নািয়কা িনজর্ীবৰ দেৰ চেল জীৱন নাও সময়ৰ েসাঁতত......... েতামাৰ শূণ্যতাত েপাৱা আঘােত ত� অঙঠা ৈহ ছাঁই কেৰ েমাৰ েকামল কিলজা... িনজান পৰা েশেতলীৰ বুকত িবিন�তােৰ কটাও িনশােবাৰ, েকােনািদন
, হাত বুলাই িদ েসাধা,,,,, অৰ�িণমা েকেন
িব�া� মনৰ অিনয়ি�ত আেৱগত শূণেত েখিপয়াঁও,,,, অত� েযৗৱনৰ বাসনাত, েসই নােমেৰ নামািতবা েমাক িয নামত.... মৰহা েগালােপ পািহ েমিলব েখােজ, েমাৰ মািল হীন হ�দয়ৰ বািগচাত।। িঠকানািবহীন যাযাবৰ ি�য়ম তিম অহাৰ িদনাই েমাৰ জীৱনৈল নািমিছল এজাক সুখৰ বৰষুণ। ক’ৰ পৰা উিৰ আিহিছল এহাল সুখৰ চৰাই। েসউজীয়া ৈহ পিৰিছল অতিদেন চন পিৰ েৰাৱা হ�দয়খন। ফিলিছল এপাহ খিৰকাজাই। িক�, জানাই নহয়! সময়েবাৰৰ েহতািল! িকমানবাৰ েয বুকত খুিন্দয়াই থােক অ’ �ত িব�ত ৈহ ৈগেছ কিলজাৰ চক এফাল িক কিৰম েকাৱা? ঊম, িঠেকই ভািবছা.… দৰকাৰ ৈহেছ কিলজাৰ িচিকৎসাৰ। তথািপ েদেখান আঁতিৰ েযাৱাৰ িস�া�ত সঁচাৈক যাবােন? যাব িনিদও বুিলবৈলও েয মই বাকৰ��। সমেয় েখেল, জীৱেন যুঁেজ। হাৰ মািনব েনােখাজা জীৱেন জােনা িকয় িনেতৗ ন-ন সেপান ৰেচ। েযাৱা সুখৰ বৰষুণত িতিত তিম ৈহ থকা চ�লা মই ৈহ পিৰম অদশ্য যাযাবৰ। িঠকনািবহীন যাযাবৰ। ক িব তা কা ন ন
��ত আিহ
আছা?
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮০ ে�ম িবেশষ ৭১ পৃ�াৰ পৰা... ঃ �িত...। ঃ বাইেদউ...। ঃ বাইেদউ নহয় ��া বুিল মািতবা েমাক। আিম ি�য়সংগী হ’ম ি�য় আ�ীয়। - ��াই আগবেঢ়াৱা হাতখনৈল িনজৰ হাতখন আগবঢ়াই �িতেয় ক’েল। আ�াৰ িমলনেৰ িমিলত,িব�ােসেৰ িমিলত এই সম্পকর্। েমাৰ েকােনা আ�ীয় নাই েতজৰ সম্পকর্ নাই তাতৈক উধর্ত এই সম্পকর্ িব�াসৰ,ব��। ‘নৱ��া অনাথ আ�ম’ নীলা আখেৰেৰ িলখা েগটখনেৰ দজনী বা�ৱী েসামাই গ’ল। িসপােৰ এজাক িশ�েৱ েবিৰ ধিৰেল িসহঁতক। শীতৰ িনজান পুৱািত ৰি� শইকীয়া েচাৱােচান সকেলােৱ শীতকালৰ মাজভাগ পাইেছিহ আকাশৰ পৰা কঁৱলীৰ ভাৱেবাৰ আিহ পৃিথৱীত পিৰেছ , শীতৰ এই পুৱািত িক েয �ৱিন লািগেছ গছ,বন সকেলােত কঁৱলী পিৰেছ িকয় শীতকালত কঁৱলী পেৰ? িকয় কঁৱলী বগা হয়? এইেবাৰ আিম বুিজব েচ�া কিৰেলও বুিজব েনাৱােৰা তথািপও, শীতৰ এই মেনাৰম দশ্য েদিখ, সকেলােৱ মুিহত হওঁ। কঁৱলীজাকক চাবােচান ইমান েধাঁৱা েধাঁৱা দৰিণৈল তিম এেকা েনেদখা, কঁৱলীজাকত েসামাই চাবা শীতৰ এই েচঁচা অনুভৱ তিমও বুিজ পাবা। নামিবহীন িৰমিজম েদৱী (ক) েতাৰ বুকত েমাৰ নামত এেকা নাই অথচ চকত ঢািকব েখাজা ব� িকবা িকিব েমাৰ বুকত েতাৈল ব� অনুভিত অথচ নাম িদব িনিবচাৰা অজহাত এিট (খ) সকেলা েবাৰ �িচ যায় িনজা উপিনেবশৰ অ� েপলাই মােথাঁ থািক যায় বুকৰ শূণ্যতা িঠক েসইদেৰ িয দেৰ চকেয় ৈক েযাৱা অথচ ওঠত ৈৰ েযাৱা ব� কথা। (গ) েতাৰ েমাৰ কথাত িকমান আমাৰ কথা পুৱাৰ িপছত গধূিল েহাৱা েবিলৰ পৰা েজানেতা �লাৰ কথা মােথাঁ পতা নহয় ভােল নথকাৰ কথা েতাৰ চকত থকা উদাসীনতাৰ কথা। বুিজ পাওঁ সকেলােক িদয়া নহয় ভােল নথকাৰ বাতর্া। (ঘ) এবাৰ সুিধেলই খুিল যায় েমাৰ মুখা িযমান আেপান হ’েলও েনাৱািৰ ক’বৈল ব� কথা! িকমান আেপান বুিল ভািৱ েতাক িদেছাঁ েমাৰ িবষাদ আধা।। ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮১ ে�ম িবেশষ িকয় আিহিল তই বৰষা? কিবতা বৰা িকয় আিহিল বৰষা তই অসময়ত গগনা বজাই , মধুৰ লগনত ব্যাঘাত জ�াবৈল মইেটা কৱৰীত কৰবী �িজ বাট চাই আিছেলাঁ ব� আশােৰ েচনাইক লগ পাবৈল েমাৰ মন বনিন নািচ নািচ উ�াৱল ৈহ পিৰিছল দােপান খিনওঁ হাঁিহিছল লাজেত লাজকী লতা ৈহ দচক ভিৰিছল বুক খিন চম চমাই ধপ ধপিনৰ বিহর্�কাশ ঘিটিছল মন বনিনৰ মন মািলনী ফিল উিঠিছল বস�ৰ পৰশত, অকাৰেণ অবতৰত বেজাৱা েমঘৰ মাদেল তলসৰা ৰ�জৱাৰ দেৰ �ান পিৰল েৰৗে�াজল হ�দয়ত। েতামাৰ অেপ�া মামুনী পাৰবীন ৈশশৱ কালত েতামাক লগ পাই ৈকেশাৰ কালত ভিৰ িদেলাঁ, এক দই িতিন নহয় আঠ বছৰ ভাল পাই ন বছৰত েতামাৰ লগত িবয়া পািতেলা। ভািৱিছেলা তিম আৰ� মই জীয়াই থািকম িযমান িদন, এক েদহ এক মন ৈহ এেকলেগ িচৰিদন। মাজেত েমাক এিৰ ৈথ, িকয় �িচ গ’লা? ৈৰ গেলা অকলশৰীয়া ৈহ, েসইেটাওঁ নুবুিজলা। �িতৰ িশখৰত তিম ভাগর্ব েজ্যািত দাস মনৰ েকনভাছৰ দােপানত তিম একাজিল ৰঙীন ফলৰ দেৰ ফিল আছা হ�দয়ৰ দৱাৰত েযন এক �িতৰ িশখৰত। এিট মধুৰ িদনৰ সুবাস িবচািৰ যাওঁ েযন এিট েহজাৰ যুগৰ �কাশ। েতামাৰ মনৰ ভাৱনাত েতামাৰ িহয়াৰ থাপনাত িলিখ েথাৱা এিট েসাণালী কিবতা আদিৰ লবােন তিম েযন এিট গীতৰ মািলতা ,েযন এিট গীতৰ মািলতা।। মনৰ মাজৰ এপাহী েগালাপ ৰঙীন কিৰ িদবােন ে�মৰ আলাপ। ফিল েৰাৱা এিট ফলৰ কিল মৰিহ যাব িনিদবা িচৰ িদন ধিৰ, ফিল ৰবা তিম সদায় েযন এিট হ�দয়ৰ েগালাপ। ৰঙীন মনৰ ৰঙীন আশা তিম েযন এিট �িল েৰাৱা িশখা। েপাহেৰেৰ উপচাই েতালা েতামাৰ িমঠা মাতৰ েমৗ সনা ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮২ ে�ম িবেশষ িকতাপ,আেলাচনী,বাতিৰ কাকত,ে��,েবনাৰ আিদৰ লগেত িযেকােনা ধৰণৰ ছপা কাম কম সময়ত,উিচত মূল্যত ছপা কিৰবৰ বােব িনভর্ৰেযাগ্য �িত�ান। ক���ম ি�ন্ট এ� পাি�েকচন েযাগােযাগঃ েফান- ৬০০২১৯৩৮৩৩/ ৮৪৭২০৬১০০৬ ই-েমইলঃ kalpadrumpublicationdjn2022@gmail.com/gohainbitu2003@gmail.com মােহকীয়া ই-আেলাচনী ৰামেধনু অসমৰ ৈহ নৱিজৎ েদউৰীৰ �াৰা �কািশত আৰ� �চািৰত
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮৩ ে�ম িবেশষ গ� তাইৰ সেপােন িদঠেক মনৰ িবেশষ ঠাই েডাখৰ দখল কৰা িবেশষ জন স�খত থািকও িবচািৰ েপাৱা নািছল। িৰমলী ভািববেয় পৰা নািছল তাইৰ ে�ম েয এেনৈক আিহব তাইৰ স�খত আিহব। িৰমলী বৰা এজনী শা� আৰ� মৰমীয়াল েছাৱালী। তাই সৰ�েৰ পৰা বািহৰা িকতাপ পঢ়াৰ অভ্যাস। েমি�ক পৰী�া িদয়াৰ িপছৰ পৰা আেলাচনী পঢ়াৰ অভ্যাস গঢ় ৈল উিঠিছল।এেনৈক এজন িনয়মীয়া িলখকৰ ধাৰাবািহক পিঢ়িছল। তাৰ িলখিনৰ অনুভিত আৰ� আ�িৰকতাই িৰমলীৰ মনত এক অজান অনুভিত গঢ় ৈলিছল। েসই িলখক জনৰ নাম আিছল িনলম দৱৰা। হায়াৰ েচেক�াৰী পৰী�াত উ�ীণর্ ৈহ তাই কা�িনক চহৰৰ মহািবদ্যালয়ত B.A. নাম লগায় আৰ� েহাে�লত থািক পিঢ়বৈল লয়। তাই গান বৰ ধুনীয়াৈক গাব জােন। েতেনৈক এিদন িচিনয়ৰ অিভনৱ বৰ�ৱাৰ লগত িচনাকী হয়। িসহঁতৰ মাজেতা এিট ভাল সম্পকর্ গিঢ় উেঠ। তাইক পঢ়া �না, আন ব�েতা কামত তাইক সহায় কিৰ িদেয়। তাইৰ ব্যৱহাৰ আৰ� িবনয়ী �ভাৱৰ বােব অিভনেৱ তাইৰ ে�মত পেৰ, মােথা ক’বৈল েহ ভয়। কাৰণ িৰমলী েতেনৈক ল’ৰাৰ লগত সম্পকর্ নাই, তাৰ লগত যিদও সম্পকর্ েটা আনতৈক েবেলগ তথািপ এিট দৰ� বজাই চেল। যিদ ে�মৰ ��াৱ িদেল িৰমলী আঁতিৰ যায়। এিদন অফ �াছত দেয়া েকি�নত চাহ খাই কথা পািত আিছল। ‘িৰমলী কথা এিট কওঁ’ ‘উম েকাৱা’ ‘তিম ইমান িকতাপ মােন উপন্যাস িকয় পঢ়া?’ ‘ভাল লােগ েয পিঢ়, তাৰ কা�িনক চিৰ�েবােৰ েযন এিট জীয়া কািহনী কয় , েযিতয়া পিঢ় থােকা এেনকৱা লােগ েযন তাৰ নািয়কা গৰাকী মই। উপন্যাস পিঢ় মই সৰাফল, শৰতৰ পুৱাৰ েশৱািল েকইপাহ িনলম দৱৰা অিনিন্দতা কিলতা
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮৪ ে�ম িবেশষ েমাৰ বৰ আেপান ৈহ পিৰেছ। পাহাৰৰ েসউজীয়া পিৰেবশ, িনজৰাৰ কলু কলু শ�, চৰাইৰ মাত এয়া েযন েমাৰ অনুভৱ েবাৰৰ িমি�ত এিট েৰামা�ক গীত।’ ‘ৱাও,িলখকতৈকও েতামাৰ অনুভৱৰ গভীৰতা েবিছ।’ ‘এয়া এজন িলখকৰ িলখিনৰ পৰা অনুভৱ কিৰেছা। ‘জািনব পািৰম েন েসই িবেশষ গৰাকী েকান েনা?’ ‘িলখক িনলম দৱৰা।’ ‘িক’ ( আচিৰত ৈহ মুখৰ পৰা শ�িট ওলাই গল)"’ ও ,মই েতওঁৰ িলখিন আেলাচনীত হায়াৰ েচেক�াৰীৰ পৰা পিৰেছা, এিতয়ােটা উপন্যাস িহচােপ �কাশ পায়। েতওঁৰ িলখিন পিঢ় মই েতওঁৰ �িত আকিষর্ত ৈহেছা হয়েতা নজনাৈক ে�ম।’ ( িজভা কামুিৰ িদেয় হঠাৎ ে�ম শ� িট েকাৱা বােব) ‘তাৰ মােন আমাৰ েছাৱালী ে�মত পিৰেছ।’ হাঃ হাঃ.... এেনৈক অিভনৱ েহাে�লত ঘূিৰ আিহল আৰ� তাইৰ কথািট ভািব ে�মৰ ��াৱ িনিদয়াৰ িস�া� ল’েল। েকইিদন মান িপছত অিভনবৰ পঢ়া সম্পূণর্ কিৰ আন ঠাইত চাকিৰ কিৰব যায় আৰ� তাৰ ভনীেয়েক এইবােৰই কেলজত নাম লগায় আৰ� িৰমলীৰ ৰ�মেমট হয়। দেয়ােৰ মাজত কাৰণ দাদা ও েতামাৰ ে�মত পিৰিছল েতামাক লগ েপাৱাৰ পৰা। েতামাক ক’ব িবচািৰিছল। িক� তাৰ আগেত েতওঁ গম পাইিছল তিম েয েতওঁৰ িলখিন পিঢ় ে�মত পিৰছাঁ। েতওঁ পিৰচয় িদেল িকজািন তিম েতওঁক �া�পৰ বুিল ভবা িকজািন দাদা ভয় খাইিছল..... এিট বােয়ক ভনীেয়কৰ সম্পকর্ গঢ় লয়। মােজ মােজ অিভনব আেহ দেয়ােৰ খবৰ ল’বৈল। ‘বা’ ‘েকাৱা িৰজ’(অিভনবৰ ভনীেয়কৰ নাম িৰজ) ‘কথা এিট কওঁ, এইেটা দাদা আৰ� েমাৰ top secret ,িক� েতামাক ক’ব লািগব কথােটা ।’ ‘েতামােলাকৰ top secret েমাক ক’বা ,wow।( এেক জােপ িৰমলী িৰজৰ ওচৰ পায়।) ‘দাদা না এগৰাকী িলখক হয়, আৰ� েতওঁৰ পঢৈৱ অনুৰাগী ব�ত।’ ‘বা ইমান ডাঙৰ িলখক মই নাজােনাঁ আৰ� েতওঁৰ িলখিন পিঢ় েপাৱা নাই’ তিম পিঢ় পাইছা বা তিম েচান উপন্যাসৰ েপাক, ও দাদা িনজৰ পিৰচয় লুকাই ৰােখ পাঠকৰ পৰা, েতওঁ অন্য নামেৰেহ পিৰচয় পাঠকৰ মাজত।’ ‘িক নাম’ ‘িনলম দৱৰা’ িৰমলী নামেটা �িন েমৗন ৈহ ৰ’ল। েসইিদনাৰ অিভনবৰ িক শ�েটাৰ অথর্ আিজ বুিজেল। েতওঁেৰা চােগ এেকই অৱ�া ৈহিছল। িৰমলী েমৗন ৈহ িৰজৰ কথা বৰ �িনেল।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮৫ ে�ম িবেশষ ‘বা, েতামাক কথােটা িকয় কেলা জানা। মই জােনাঁ তিমও েয দাদাৰ িলখিনৰ অনুৰাগী। আৰ� তিম েয েতওঁক িচিন েনােপাৱাৈক ে�মত পিৰছাঁ। তিম �থম অনুৰাগী িযেয় দাদাৰ পিৰচয় জািনলা। ও দাদা েমাক ৈকিছল েতামাৰ কথা মােথাঁ েতামাক কবৈল বাধা িদিছল।’ ‘ িক� িকয়, িকয় িসিদনা েতওঁ পিৰচয় িনিদেল েমাক।’ "কাৰণ দাদা ও েতামাৰ ে�মত পিৰিছল েতামাক লগ েপাৱাৰ পৰা। েতামাক কব িবচািৰিছল। িক� তাৰ আগেত েতওঁ গম পাইিছল তিম েয েতওঁৰ িলখিন পিঢ় ে�মত পিৰছাঁ। েতওঁ পিৰচয় িদেল িকজািন তিম েতওঁক �া�পৰ বুিল ভবা িকজািন দাদা ভয় খাইিছল। তাৰ িপছৰ পৰা দাদা বৰ ক�ত আেছ মই েদিখেছাঁ তাৰ অৱ�া,তাৰ বােব েতামাক েনােকাৱাৈক থািকব েনাৱািৰেলাঁ।’ তাইৰ চকপানী ওলাই আিহল আৰ� িপছিদনা ৈল অেপ�া কিৰেল িপছিদনা urgent অিভনৱক দেয়াজেন মািতেল কাৰণ িসিদনা তাৰ জ� িদন আিছল। অিভনৱ অহাৰ িপছত তাক ওচৰৰ পাকর্ খনৈল ৈল গ’ল আৰ� তাক বাডর্েদ চাৰ�াইছ িদেল। েকক কটাৰ িপছত িৰমলীেয় তাক এিট gift িদেল। অিভনেৱ gift েটা খুিল েদিখেল তাত এখন ডােয়ৰীৰ আেছ িৰমলীৰ , আৰ� ওপৰত এখন িচিঠ । ‘ডােয়ৰী িপছত পিঢ়বা এিতয়া িচিঠখন পঢ়া।’ ি�য়, মৰমৰ অিভনৱ দা মই জােনা তিমেয় েমাৰ ে�ম, েমাৰ মনৰ েসই িবেশষ জন তিমেয় িনলম দৱৰা। তিম মােথাঁ এিট ভল কিৰলা মই েতামাক �া�পৰ বুিল ভািবম। উপন্যাস পিঢ় েতামাৰ মন আৰ� অনুভিতৰ ে�মত পিৰিছেলা আৰ� েতামাক লগ েপাৱাৰ িপছত েতামাৰ ব্যি��ৰ ে�মত। এয়াই জােনা ে�ম নহয়? ইিত, েতামাৰ ে�য়সী িৰমলী দৱৰা, ‘এিতয়া েকাৱা ল’বােন েমাক আঁেকাৱািল।’ অিভনৱ মােথাঁ িৰমলী ৈল চােল আৰ� তাইক সাবিট ল’েল। দেয়াজনেৰ চকত �াি�ৰ চকপানী। ‘উ� উ�,মই আেছা েদই lovebird । by the way দাদা েমাৰ ফালৰ birth day উপহাৰ েকেনকৱা লািগল জনাব েচান।’ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ অনুবাদ িশতানৈল আেপানাৰ অনুিদত গ�,কিবতা পিঠয়াব পােৰ। েলখােবাৰ পিঠয়াবৈল তলত িদয়া িঠকনাত েযাগােযাগ কিৰব পািৰব। আমাৰ িঠকনাঃ েমাবাইল নং- ৯৩৬৫২০২৯৬২ েলখা আহ�ান
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮৬ ে�ম িবেশষ গ� চিট বজাৰৰ িল�খনত এবাৰ চক ফৰােলা। সকেলািখিন িকনা ৈহ ৈগেছ! টমটম এখন পাও েনিক এইবুিল ৰা�াৈল চােলা ঘৰৈলেয়া েসানকােল যাব লােগ। েতেনেত িপছফােল কােৰাবাৰ মাতত ঘূিৰ চাই েদিখেলা �ায় এঘাৰ-বাৰ বছৰৰ েছাৱালী এজনী িপ�নত এটা মিলন �ক েসইেটাও ঠােয় ঠােয় ফািটব ধিৰেছ, হাতত এেথাপা েগালাপ ফল। বাইেদউ.. ভ্যােলন্টাইন েড বুিল েগালাম ফল লওক! এপাহত দহ টকা। েছাৱালীজনীেয় ৈক উিঠল। ৰািতপুৱাৰ পৰা বজাৰ-সমাৰ কেৰােত পাহিৰেয়ই আিছেলা আিজ েয ভ্যােলন্টাইন েড! েতেনেত চক গ’ল েটবুলৰ ওপৰত মােয়
চাহ-জলপান িদ.. েগালাপ ফলপাহৈল মই ৰ�মত েসামােলা দৱাৰখন মািৰ িখিৰিকৰ ওচৰত িথয়ৈহ বািহৰৈল চাই পথােলা.. ৰা�াত আিজ আনিদনাতৈক েবিছ ভীৰ হয়েতা ভ্যােলন্টাইন েডৰ বােব.. ‘িক নাম েতামাৰ..’- েছাৱালীজনীক সুিধেলাঁ..। ‘ৰি�.. বাইেদউ েকইপাহ ফল িদম??’ ‘এপাহ িদয়া’.. এইবুিল েবগৰ পৰা এশটকীয়া েনাট এখন ওলাই িদেলা। ‘বাইেদউ খুচৰা নাই নহয়..’ েছাৱালীজনীেয় ক’েল ৰািখ েথাৱা এইবুিল..েগালাপ ফলপাহৈল টমটম এখন পাই �িচ আিহেলা। ঘৰৰ েগটখন খুিল েসামাব ধেৰােতই শা�মােয় আিহ কেল েদিৰ হ’ল েয? ভকত আিহ পােলই...িদয়া েমানােটা আৰ� তিম ভিৰ-হাত ধুই চাদৰ-েমেখলা এেযাৰ িপি� ভকতক েসৱা কিৰ অহা... এইবুিল মােয় খৰেখদােক েমানােটাৈল কথািখিন ৈক গ’ল। মেয়া মােয় েকাৱা দেৰ ভিৰ-হাত ধুবৈল ৈগ মনত পিৰল। মই িকনা ফলপাহ েমানােটােত গ’ল। ভ্যােলন্টাইন েড ততমিন শমর্া
েথাৱা ফলপাহৈল, ভকতক
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮৭ ে�ম িবেশষ ভিৰ-হাত ধুই মােয় েকাৱা দেৰ চাদৰ-েমেখলা এেযাৰ িপি� ভকতক েসৱা কিৰ েতওঁেলাকৰ বােব চাহৰ েযাগাৰ কিৰবৈল ৈগ েদিখেলা মােয় সকেলা কিৰ ৈথেছ! েতেনেত চক গ’ল েটবুলৰ ওপৰত মােয় েথাৱা ফলপাহৈল, ভকতক চাহ-জলপান িদ েগালাপ ফলপাহৈল মই ৰ�মত েসামােলা দৱাৰখন মািৰ িখিৰিকৰ ওচৰত িথয়ৈহ বািহৰৈল চাই পথােলা।ৰা�াত আিজ আনিদনাতৈক েবিছ ভীৰ হয়েতা ভ্যােলন্টাইন েডৰ বােব..েকামল ৰদজাক ধুনীয়াৈক ওলাইেছ!! েগালাপ ফলপাহ েতিতয়া হাতেত আিছল, আলফেল েটবুলৰ ওপৰত ফলৰ মালােৰ সজাই েথাৱা ফেটাখনৰ ওচৰত থেলা.. দেটাপাল চকপানী ৈব আিহল। চািৰবছৰ ে�ম তাৰপাছত িবয়া! আৰ� তাৰপাছত...... েবাৱাৰী আহা েসৱা কািঢ়বৈল মািতেছ.......... চকৰ পানী মিছ দৱাৰখন খুিলবৈল আগবািঢ়েলা....। েহৰ�ৱা সময়ৰ সুবাস েজ্যািতমর্য়ী বৰ�ৱা কনমািনেটাৰ হাতৰ পৰা চকেলটেটা ৈল উভিত চাই কােকা েনেদিখেল তাই। মনৰ বাকিৰত এজাক বতােহ েজাৰৈক বিলল। মেন মেন আওঁৰােল‘েমাৰ ি�য় ব� উমান ৈলেয় বুকত ঘৰ পািতলািহ িসেৰ িসেৰ এজাক বতাহ েবাৱাই,আতঁিৰ গ'লা, এিতয়া এই িশলুৱা কিলজাত ��তাৰ আৱৰণ।’ িভৰৰ মাজৰ তাইক চাই থকা িসও ‘আওঁৰােলতিম অিবহেন িৰ� এই জীৱন , ক�চড়াৰ ৰি�মতােতা ৰঙীন নহয় এই হ�দয়।’ অণুগ� ভালেপাৱা প�ৱী দাস এই আকাশৰ সীমনাত বতাহৰ আঁৰত; ডিল থােক আমাৰ ভাল েপাৱাৰ িনচান চকেৱ চকেৱ উচাহৰ আেন্দালন। বুকত ৈৰ থােক ৰঙা িচয়াঁহীেৰ িলিখ ৰখা বাখৰ ৰঙী এিট িঠকনা। কথােবাৰ এিতয়া থাকক এেনৈকেয় বুক ভিৰ,আলফেল। ৈব থাকক আদৰৰ িচনাকী-অিচনাকী সুৱাস ৈহ; তিম নকেলওঁ হ�দেয় জােন সকেলা। �িত�া, চি�, দািব অথবা িনয়মত নচেল আমাৰ ভালেপাৱা। ক িব তা কা ন ন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮৮ ে�ম িবেশষ কিবগৰাকীেয় ইচ্ছা অনুসিৰ �ত�ভােৱ কাব্য সৃি� কিৰব পােৰ। েকৱল স��ণ�কাশ্য েসাৱাদ উপেভাগ কেৰােত পাঠক,দশর্কঅেলৗিককআনন্দতআ�হাৰা হয়। কিবৰ সৃি� সদা দী� আৰ� �কাশ্যমান। কিবগৰাকীেয় ইচ্ছা অনুসিৰ �ত�ভােৱ কাব্য সৃি� কিৰবপােৰ।েকৱলস��ণ�কাশ্যেসাৱাদ উপেভাগকেৰােতপাঠক,দশর্কঅেলৗিকক আনন্দতআ�হাৰাহয়।কিবৰসৃি� সদা দী�আৰ��কাশ্যমান। কিবগৰাকীেয় ইচ্ছা অনুসিৰ �ত�ভােৱ কাব্য সৃি� কিৰব পােৰ। েকৱল স��ণ�কাশ্য েসাৱাদ উপেভাগ কেৰােত পাঠক, দশর্ক অেলৗিকক আনন্দত আ�হাৰা হয়। কিবৰ সৃি� সদা দী� আৰ� �কাশ্যমান। �ব� অপাৰ কাব্যসংসাৰত কিবেয় �জাপিত িবকাশ শমর্া বৰ�ৱা এই জগতখন িনয়িতৰ অধীন, জ� - মৃত্যৰ চ�ত সকেলা ঘূিৰবই লািগব। সম� সংসাৰখন ৈহেছ �কিতৰ ৰ�প। আেকৗ সংসাৰখন েমাহা�ক অথর্াৎ, ই সুখ, দখ আৰ� েমােহেৰ সংপৃ� ৈহ থােক। স� , ৰজ আৰ� তম এই িতিন�ণৰ সাম্যাৱ�ােত �কিতৰ সৃি�। �কিত �ধান। জগতৰ �েত্যকেটা ব� বা পৰমাণুৰ উৎপি�ত� িভ�। সম্পূণর্ িব� - ��া� কাযর্্য - কাৰণ ত�ৰ ওপৰেত বিতর্ আেছ। িযেটা ব� সৃি� হয় েসইেটা কাযর্্য আৰ� য’ৰ পৰা সৃি� হয় েসইেটা কাৰণ। িব� - ��া� িত�, অ�, কটু, কষায়, লৱণ, মধুৰ এই ছয়টা ৰসৰ সমাহাৰ। এই ৰসসমূহৰ েসাৱাদ িনজ�। এয়া ��িনিমর্ত সৃি�। অলংকাৰ শা�ৰ �িস� �� ‘কাব্য�কাশ’ ৰ �থম উ�াসত ম�ট ভ�ই ��িনিমর্ত সৃি� আৰ� কিবিনিমর্ত সৃি�ৰ িবষেয় আেলাকপাত কিৰেছ। েশষভাগৈল িবধাতাৰ সৃি�তৈক কিবৰ সৃি�ক ে�� �িতপ� কিৰেছ। কিবিনিমর্ত সৃি�ৰ �সংগত আচাযর্্যই �ত� েসাৱাদৰ উপেভাগ কৰাইেছ। এই সৃি� িনয়িতৰ অধীন নহয়। কিবগৰাকীেয় ইচ্ছা অনুসিৰ �ত�ভােৱ কাব্য সৃি� কিৰব পােৰ। েকৱল স��ণ�কাশ্য েসাৱাদ উপেভাগ কেৰােত পাঠক, দশর্ক অেলৗিকক আনন্দত আ�হাৰা হয়। কিবৰ সৃি� সদা দী� আৰ� �কাশ্যমান। যিদওবা কিবৰ সৃি� সুখ - দখা�ক , িবেচ্ছদা�ক হয় মানুেহ তাৰ পৰা েকৱল সুেখই উপেভাগ কেৰ। কিবগৰাকীেয় ইচ্ছা অনুসিৰ �ত�ভােৱ কাব্য সৃি� কিৰব পােৰ। েকৱল স��ণ�কাশ্য েসাৱাদ উপেভাগ কেৰােত পাঠক, দশর্ক অেলৗিকক আনন্দত আ�হাৰা হয়। কিবৰ সৃি� সদা দী� আৰ� �কাশ্যমান।
কিবগৰাকীেয় ইচ্ছা অনুসিৰ �ত�ভােৱ কাব্য সৃি� কিৰব পােৰ। েকৱল স��ণ�কাশ্য েসাৱাদ উপেভাগ কেৰােত পাঠক, দশর্ক অেলৗিকক আনন্দত আ�হাৰা হয়। কিবৰ সৃি� সদা দী� আৰ� �কাশ্যমান। যিদওবা কিবৰ সৃি� সুখ - দখা�ক , িবেচ্ছদা�ক হয় মানুেহ তাৰ পৰা.. েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৮৯ ে�ম িবেশষ কাব্য�েয়াজনঃ- িযদেৰ �েয়াজন েনােহাৱাৈক এজন মূখর্েয়া আগনাবােঢ়, িঠক েতেনদেৰ কাব্য ৰচনাৰ অ�ৰালেতা �েয়াজন থকােটা িনি�ত। �েয়াজন অথর্াৎ, কাৰণ। কাব্য এখন ৰচনাৰ বােব চািৰটা �ৰৰ আৱশ্যক, যাক এেকলেগ অনুব�চত�র্য় বুিল েকাৱা হয়। অনুব�চত�র্য় ৈহেছ িবষয়, �েয়াজন, স�� আৰ� অিধকাৰী। কিবিন� �েয়াজনঃ- ১। যশস্যা �াি�ৰ বােব, ২। অথর্ �াি�ৰ কাৰেণ, ৩। অনথর্ বা অমংগল িবনাশৰ কাৰেণ। পাঠকিন� �েয়াজনঃ-১। ব্যৱহািৰক �ান লাভ কিৰবৈল, ২। কাব্য এখন অধ্যয়ন কিৰ পাঠক সকল অেলৗিকক আনন্দত আ�হাৰা হয়, ৩। কা�া অথর্াৎ প�ীৰ িনিচনাৈক কাব্য এখেন পাঠকসকলক উপেদশ �দান কেৰ। কাব্যেহতঃ১। শি�ঃ- শি� ৈহেছ কিব�ৰ বীজ। কিব হ’বৈল হ’েল এজন ব্যি�ৰ কিব� শি� ব্যি�গৰাকীৰ মন-মগজত সং�াৰ িহচােপ থািকব লািগব আৰ� ই বংশগত তথা জ�গত হ’ব লািগব। �িতভা অিবহেন কাব্যৰচনা েকিতয়াও স�ৱ নহয়। ২। িনপুণতাঃ- কিব এগৰাকীেয় এখন উৎক� কাব্যৰচনা কিৰবৈল তাৰ লগত সম্পকর্ থকা অন্যান্য আনুসংিগক িবষয়সমূহেতা সু-িনপুণ হ’ব লািগব। িবেশষৈক, েলাকব্যৱহাৰ, শা��ান, ব্যাকৰণ, ভাষা, অিভধান, শ�েকাষ, কলা, চতবগর্, মহাকিবৰ কাব্য, ইিতহাসৰ �ান ইত্যািদ। ৩। অভ্যাসঃ- কািব্যক �িতভা িবকিশত কিৰবৰ বােব কাব্যচচর্া অব্যাহত ৰািখব লােগ। বােৰ বােৰ অভ্যাস কিৰ কাব্যৰচনা �বৃ� ৈহ থািকব পািৰেল নতন নতন সৃি�ৰ উে�ষ ঘেট। এেনদেৰ, ম�টাচাযর্্যই কাব্য�কাশ ��খনত ��িনিমর্ত সৃি� আৰ� কিবিনিমর্ত সৃি�ৰ মাজত তলনামূলক িবে�ষণ কিৰ কিবৰ সৃি�ক ে�� �িতপ� কিৰেছ। লগেত কাব্য সং�া, কাব্য�ৰ�প, কাব্য �েয়াজন, কাব্যেহতৰ িবষেয় আেলাচনা কিৰ অলংকাৰ শা�ৰ এখিন অন্যতম ে�� �� িহচােপ পিৰগিণত ৈহেছ। ৰামেধনু অসমৰ আমাৰ ��-আেপানাৰ উ�ৰ িশতানৈল েলখা পিঠয়াব পােৰ��ঃ সািহত্যই মানৱ সমাজক �ভাৱাি�ত কেৰ। এই ে��ত আেপানাৰ মতামত িক? েলখা ে�ৰণৰ িঠকনা- ৯৩৬৫২০২৯৬২ েলখা আহ�ান
ক িব তা কা ন ন েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৯০ ে�ম িবেশষ এেকই ব’হাগ, এেকই আহাৰ, এেকই ৰমজান সমীষ ভঞা হািমদা েবগেম আিজ েৰাজা ৰািখেছ িদনেটা এেকা েখাৱা নাই ৰ�মেমট কল্যাণীেয়ও আিজ ভাত নাৰাি�েল... ৰািত এেকলেগ খাই দইজনীেয় ওচৰৰ নামঘৰেটােত এটা বজাৈল ভাওনা চােল। কাইৈল ওলািব �ঁচিৰ গামৈগ, েমাতৈক েচান তই ধুনীয়া নাচ, েবিছৈক কঁকােলা ভােগ... আিহ থােকাঁেত বাটত কিৰ�াই েজিৰফাক ক’েল। িসিদনা েজিৰফাৰ েদউতােকই মৃণালৰ েঢালেটা েচাৱাই িদেছ! এজন দজন কিৰ ‘শ’তা শৱেদহ নৱ�হ �া�... ৰমাকা� আৰ� ৰিফকেল এেকলেগ িচতা ধিৰেছ। ভাই ভাই আিম, িপতাইক েনা িক বুিল জনাওঁ! মছিজদৰ মজিলছত এইবাৰৰ ঈদৰ আেলাচনা মিণৰামৰ েদাকানৰ পৰা িমঠাই আিনব... ৰহমান ককাৰ েবােকাচাত উিঠ েপাণাকেন ক’েল ককা িব�ত এইেবিল েমাক িক েচালা িদব? িসিদনা আমাৰ ঘৰৈল ফকীৰ আিহিছল তােমাল-পাণ িদ তাৰ িনকাহৈল মািতেছ... মােয়ও িপেছ তাৰ নতন বাইক েদিখ গােমাচা এখন িদেছ। ইয়াতেচান সকেলা এেনকৱাই িহন্দ-মুছিলম বুিল েকােনও কােকা নকয় ঈদত সকেলােৱ নামাজ �েন, িব�ত এেকলেগ �ঁচিৰ গাই। এইয়াই আমাৰ সমাজ, এইয়াই আমাৰ জীৱন... ইয়ােৰ েকােনাবা আ�ল কালাম আন েকােনাবা ৰামানন্দ, অৰিবন্দম.... মুঠেত এেক েদশৰ মানুহ, এেকই মাত... এেকই ব’হাগ, এেকই আহাৰ, এেকই ৰমজান। ধূসৰ বৰষা(অিভমানীি�য়া) দৰৰ পাহাৰেদিখেল ভােলই লােগ, ওচৰত ৈগ চােলেহ গম েপাৱা যায় িকমান দিবর্সহ। মানুহৰ জীৱনেটাও িঠক েতেনকৱাই হাঁিহভৰা মুখখেন জােনা বুজায় মানুহজন সুখী! সময়ৰ েসাঁতত মানুহ সলিন হয় মনেবােৰা সলিন েনােহাৱাৈক নাথােক, মনেহ িপছলােটা �াভািৱক। সলিন হ'ব লােগ িনজৰ বােব, ৈৰ িদেলই জােনা হ'ব। ধূসৰ মনৰ অৱসাদ �চাবৈল েকিতয়াবা এ�ােৰােৰা �েয়াজন। িচঁয়াহীবুিলয়া এ�ােৰ নাজােন েকােন েকিতয়া ৰং সলায়। আেৱগভৰা �ত্যািশত উশাহ, যাক এ�ােৰ সামিৰব জােন। মানুহ হািৰবও লােগ জীৱনত, িঠক এ�াৰৰ দেৰ, �কান ডালৰ মাজেতা কঁিহপাত েমিলব পৰাৈক অদম্য সাহস বুকত েখাপিন পুিতব পৰাৈক।
এগৰাকী সাংবািদক সদায় অনুসি�ৎসু মনৰ অিধকাৰী হ’ব লােগ। এই �ণেটােৱ িবিভ� িবষয় অথবা সমস্যাক ৈল সংবাদ ��ত কৰাত সহায় কেৰ। এগৰাকী ভাল সাংবািদেক সত্য উদঘাটন কিৰ থােকােত পাঠক- ে�াতা দশর্কৰ অৱেচতন অনুসি�ৎসাৰ �াৰা সৃ� সকেলা ধৰণৰ �� অথবা সেন্দহৰ উ�ৰ িদব পােৰ।.. ‘‘ েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম সাংবািদক হ’ল এেন এগৰাকী ব্যি� িযেয় �ধানতঃ দটা কাম কেৰ সংবাদৰ �িতেবদন দািখল কেৰ আৰ� সংবাদৰ িভি�ত েকােনা ঘটনা সন্দভর্ত ব্যাখ্যা তথা মতামত আগবঢ়ায়। এগৰাকী সাংবািদেক এেক সময়েত মেনাৰ�নকাৰী আৰ� সংবাদেযাগ্য িবৱৰণীও িলিখব পােৰ। সাংবািদক হ’ল েসইসকল ব্যি� িযেয় সাংবািদকতাৰ অনুশীলন কেৰ, সামিয়ক ঘটনা ধাৰা িবষয়-মানুহৰ সং�হ আৰ� �চাৰ কেৰ। সাংবািদক সকলক সাধাৰণেত তথ্য সং�াহক আৰ� �চাৰক বুিল গণ্য কৰা হয়। বতর্মানৰ নতন চাম সাংবািদেক িযেকােনা ঘটনাৰ কাৰণ সং�হ কেৰ, সংবাদত েকানেবাৰ তথ্য অ�ভর্� কৰা হ’ব আৰ� েকানেবাৰ বাদ পিৰব েসয়া িস�া� লয়, সংবাদ কািহনীেটা েকেনৈক গঢ় িদব েসয়া িঠক কেৰ আৰ� �িতেবদন ��ত কৰাৰ সময়ত েকানেবাৰ শ� উপযু�ভােব খাপ েখাৱাৈক �েয়াগ কৰা হ’ব েসয়াও বাছিন কেৰ। বতর্মান সাংবািদকতা এক সু-সংগিঠত কাযর্ত পিৰণত ৈহেছ। ই সময়ৰ ৈসেত গিত কিৰ থকা এটা মই যিদ হওঁ... ’’ গিতশীল বৃি�। এগৰাকী ভাল সাংবািদকৰ বাতিৰৰ তলনামূলক মূল্য পূবর্ানুমান কৰাৰ সামথর্্য থািকব লােগ। সাধাৰণেত সাংবািদকসকলৰ ৈসেত যু� ৈহ থকা ব্যি�গত �ণেবাৰক দ�তা পৰী�াৰ ৈসেত িৰজাব পািৰ। এই �ণেবাৰ আচলেত সামথর্্যৰ ইংিগত। সামথর্্য ে�ণীেকাঠােকি�ক অধ্যয়ন আৰ� সাংবািদকতাৰ ে��খনত লাভ কৰা কমর্ অিভ�তাৰ �াৰা িবকিশত আৰ� �ব� অিভিজৎ দ� ৯১ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম সংেশাধন কিৰব পািৰ। তলত এগৰাকী ভাল সাংবািদক হ’বৈল �েয়াজন েহাৱা েকইটামান িবেশষ �ণৰ িবষেয় আেলাচনা কৰা হ’ল। মই যিদ এজন সাংবািদক হওঁ এই �ণেবাৰৰ ওপৰেতই �ৰ�� িদ কমর্ে��ত আ�ৱাই যাবৈল েচ�া কিৰম। েসই �ণেবাৰ ৈহেছ ঃ(ক) অনুসি�ৎসা ঃ- এগৰাকী সাংবািদক সদায় অনুসি�ৎসু মনৰ অিধকাৰী হ’ব লােগ। এই �ণেটােৱ িবিভ� িবষয় অথবা সমস্যাক ৈল সংবাদ ��ত কৰাত সহায় কেৰ। এগৰাকী ভাল সাংবািদেক সত্য উদঘাটন কিৰ থােকােত পাঠক- ে�াতা দশর্কৰ অৱেচতন অনুসি�ৎসাৰ �াৰা সৃ� সকেলা ধৰণৰ �� অথবা সেন্দহৰ উ�ৰ িদব পােৰ। (খ) ন্যায় আৰ� দািয়�েবাধ ঃ- এজন সাংবািদক হ’ল এেন এগৰাকী ব্যি� িযেয় েকােনা ��ৰ িবিভ� িদশ চািল-জািৰ চাব পােৰ আৰ� ন্যায়সংগতভােৱ তথা দািয়�েবাধ সহকােৰ সত্য উপ�াপন কেৰ। এগৰাকী সাংবািদেক েকিতয়াও প�পািত�মূলক মেনাভাৱ �দশর্ন কিৰব েনাৱােৰ। (গ) দলীয় উদ্যম ঃ- সংবাদ মাধ্যম �িত�ানেবাৰত সাংবািদকসকেল দলীয়ভােৱ কাম কিৰবলগীয়া হয়। েসেয়েহ এগৰাকী ভাল সাংবািদক হ’বৈল দলীয়ভােৱ কাম কৰাৰ মেনাভাৱ গিঢ় েতালা দৰকাৰ। (ঘ) সাহস ঃ- েকােনা েকােনা পিৰি�িতত সাংবািদকসকল সাহসী হ’ব লগীয়া হয়। �াকিতক দেযর্াগ আৰ� সংঘাতৰ বাতিৰ েযাগান ধৰা সাংবািদকৰ ে��ত এই কথা িবেশষভােব সত্য। �ােয়ই সাংবািদকসকলক �াকিতক দেযর্াগত �িত�� অথবা সংঘাত জিনত অ�লৈল ে��িভি�ক পিৰি�িতৰ িবৱৰণী সং�হৰ বােব ে�ৰণ কৰা হয়। এেন পিৰি�িতত সাংবািদকসকল শাৰীিৰক আৰ� মানিসক দেয়া ধৰেণ শি�শালী হ’বলগীয়া হয়। তথা নানা অসুিবধাৰ স�খীন ৈহেয়া ঘটনােবাৰৰ সংবাদ সং�হ কিৰবলগীয়া হয়। (ঙ) আ�হ ঃ- এগৰাকী সফল সাংবািদকৰ কমর্-সং�িতৰ �িত আ�হ থােক। েতওঁ সংবাদৰ ৈসেত েখাজত েখাজ িমলাই চলাৰ দ�তা আহৰণ কিৰ ল’ব লােগ। েতিতয়ােহ েতওঁ সাংবািদকতাৰ ে��খন িক আৰ� েকেনধৰণৰ েসয়া জািনব পািৰব। (চ) সৃজনশীলতা ঃ- সাংবািদক এগৰাকীেয় েমৗিলকভােব ভাষা ব্যৱহাৰ কৰাৰ ে��ত সৃজনশীলতাৰ পিৰচেয়া দািঙ ধিৰব লােগ। েকােনা ঘটনা অথবা কািহনী সৃজনশীলভােৱ উপ�াপন কৰাৰ দ�তা সাংবািদেক আয়� কিৰব লােগ। (ছ) অধ্যাৱসায় ঃ- সাংবািদকতাৰ জগতখনত সফলতা লাভ কিৰবৈল সাংবািদকসকল অধ্যাৱসায়ী হ’ব লািগব। অধ্যাৱসায় নাথািকেল নতন সাংবািদক এগৰাকীেয় েকােনািদেন �ৰ��পূণর্ তথ্য উদ্ঘাটন কিৰব েনাৱােৰ। েতওঁ সদায় �ণ�ায়ী জনি�য়তা লাভ কৰা সাংবাদেহ সং�হ কিৰব পািৰব। েকােনা ঘটনা অথবা কািহনীৰ আঁৰৰ �কত সত্যেবাৰ উদ্ঘাটন কৰাৰ �য়ােসেৰেহ ৯২ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম এগৰাকী সাংবািদেক এক সাথর্ক সংবাদ �িতেবদন ��ত কিৰব পােৰ। (জ) সম অনুভিতসম্প�তা ঃসাংবািদকসকেল সহজাত �বৃি�েৰ অইনৰ আকাং�া, ভয়, আশা, �েয়াজনীয়তা আৰ� অনুভৱ বুিজ েপাৱা হ’ব লািগব। িবিভ� সংবাদ আৰ� দি�ভংগীৰ সং�হ তথা ��িতৰ কামত ে��িভি�কভােৱ ব্য� ৈহ থকাৰ সময়েতা সাংবািদেক অন্য েলাকৰ আেৱগ-অনুভিতক স�ান জনাব লািগব। সাধাৰণ মানুহৰ আেৱগ- অনুভিতক আঘাত কিৰব পৰা েকােনা ঘটনা অথবা ব�ৰ িবষেয় সাংবািদেক েকিতয়াও েকােনা সংবাদ ��ত কিৰব নালােগ। (ঝ) ধাৰণা ব্যাখ্যা কিৰব পৰা সামথর্্য ঃ- িযগৰাকী সাংবািদকৰ অনুসি�ৎসু মেন অিধক তথ্য জািনব েখােজ েতওঁৰ পাঠক-ে�াতা-দশর্কক স্প� আৰ� সংি��ভােব িনিদর্� েকােনা সংবাদৰ ৈসেত জিড়ত ধাৰণােবাৰৰ ব্যাখ্যা জেনাৱাৰ সামথর্্যও থািকব লােগ। (ঞ) ব�িন�তা ঃ- এগৰাকী ভাল সাংবািদেক সংবাদক�ৰ দৱাৰৰ িসেটা পােৰ িনজৰ ব্যি�গত মতামত আৰ� প�পািত� এিৰ ৈথ আেহ। সাংবািদকৰ কতর্ব্য হ’ল সমাজক তথ্য অৱগত কেৰাৱা। েতওঁ পাঠক-দশর্কৰ ওপৰত িনজৰ মতামত জািপ িদব েনাৱােৰ। (ট) িনভর্ল বানান আৰ� যিত িচ� �েয়াগৰ দ�তা ঃ- এই কথা সহেজই অনুমান কিৰব পািৰ েয শ� হ’ল সাংবািদকৰ এক �েয়াজনীয় সঁজিল। এগৰাকী সাংবািদেক িয মাধ্যমেত কাম নকৰক িকয় েতওঁ ধাৰণা আৰ� তথ্যেবাৰক িলিখত ৰ�প িদবই লািগব। েসেয়েহ সাংবািদকৰ এটা েমৗিলক �েয়াজনীয়তা হ’ল ব্যাকৰণৰ িদেশেৰ িনভর্ল, সৰল আৰ� �া�লৈক িলখাৰ দ�তা। এগৰাকী ভাল সাংবািদেক সংবাদ িযেটা ভাষাত ��ত কৰা হয় েসই ভাষাত িলখা কামেটা উপেভাগ কিৰব আৰ� ভাষােটা ভালদেৰ বুিজব লােগ। যিতিচ� ব্যবহাৰৰ সাধাৰণ �ান আৰ� �েয়াজনসােপে� সেন্দহ নাইিকয়া কিৰবৈল অিভধান েমিল েচাৱাৰ অভ্যাস হ’ল সাংবািদকৰ আন দটা �েয়াজনীয় �ণ। (ঠ) �িতেযািগতাৰ মেনাভাৱ ঃ- সংবাদ সং�হ আৰ� �িতেবদন ��ত কৰাৰ ��তেবগী ে��খনত সাংবািদকসকেল সফলতা লাভ কিৰবৈল �িতেযািগতামূলক মেনাভাৱৰ গৰাকী হ’ব লািগব। সাংবািদকতাৰ ে��খনত সাংবািদকৰ দািয়� অিত গধুৰ আৰ� সমাজত েতওঁেলােক এটা িবেশষ ভিমকা পালন কিৰব লােগ। তলত সাংবািদকৰ ভিমকাৰ ৈসেত জিড়ত েকইটামান িবেশষ িদশ আেলাচনা কৰা হ’ল ঃ(১) সাংবািদেক সাধাৰণ ব্যি�ক সমসামিয়ক পৃিথৱীখনৰ িবষেয় সজাগ কিৰ তিলব লােগঃ- সাংবািদেক কৰা এটা �ৰ��পূণর্ কাম হ’ল মানুহক েশহতীয়া সংবাদ আৰ� সমস্যােবাৰৰ িবষেয় সজাগ কিৰ েতালা। সাংবািদেক সাধাৰণ েলাকক সাম্�িতক ৰাজৈনিতক, অথর্ৈনিতক আৰ� সামািজক ধাৰােবাৰৰ কথা জািনবৈল িদেয়। সাংবািদকসকেল এই িবষয়েবাৰক ৈল িলেখ ৯৩ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম আৰ� েতেন েলখনী তথা সংবাদ �িতেবদন পিঢ় সমাজখন �ান�া� হয়। (২) তথ্যৰ েযাগান ধৰা আৰ� িশি�ত কিৰ েতালা ঃ- সাংবািদকসকেল অথর্নীিত, িব�ান, িব� ৰাজনীিত, �া�্য আৰ� �যুি� সামিৰ অসংখ্য িবষয়ক ৈল সংবাদ ��ত কেৰ। িযসকল পাঠক-দশর্েক এেনেবাৰ িবষয় আৰ� ঘটনাৰ কথা আৰ� অিধক জািনব িবচােৰ েতওঁেলাকক তথ্য অৱগত কেৰাৱা আৰ� িশি�ত কিৰ েতালাৰ বােবও সাংবািদেক িলেখ। (৩) মানুহক �� মত আৰ� িস�া� �হণত সহায় কৰা ঃ- েকিতয়াবা সাধাৰণ েলাক েকােনা সংবাদত থকা আেৱিগক েঢৗত উিট যাব েখােজ। সাংবািদেক মানুহক েতেন সংবাদ সম্পেকর্ িনজ� িক� �� মতামত �হণ কৰাত সহায় কেৰ। (৪) �ল� সমস্যােবাৰৰ িবষেয় মানুহক সংেবদনশীল কিৰ েতালা ঃসাংবািদেক পৃিথৱীৰ িবিভ� �ৰ�� লাভ কৰা জল� িবষয়-সমস্যােবাৰৰ তথা সাধাৰণ মানুহক অবগত কেৰ। সাংবািদকসকেল ৰাজৈনিতক ব্যৱ�া আৰ� সমাজ সম্পেকর্ থকা েতওঁেলাকৰ �ানৰ সহায়ত সাধাৰণ েলাকক সম্পাদকীয়, অিতিধক িশতান, িনয়মীয়া িশতান আৰ� িবেশষ েলখনী আিদৰ ৰ�পত এই িবষয় সমস্যােবাৰ জনাব পােৰ। সাংবািদকসকেল িনজ কতর্ব্য পালন কিৰবৈল যাওঁেত ব�েতা দািয়� কা� পািত ল’বলগীয়া হয়। তলত এেন িকছমান �ৰ��পূণর্ দািয়�ৰ িবষেয় আেলাচনা কৰা হ’ল ঃ- (ক) কমর্ৰত েকাম্পানী সংগঠনৰ �িত থকা দািয়� েব্যি�গত অথবা ৰাজ�ৱা িয েকাম্পানী/ সংগঠনেত কাম নকৰক িকয়, সাংবািদকসকল সদায় কমর্ৰত েকাম্পানী/ সংগঠনৰ �িত দািয়�বান ৈহ ৰ’ব লােগ। (খ) সংবাদ সং�হৰ দািয়� ঃ- সাংবািদকৰ আন এটা �ৰ��পূণর্ দািয়� হ’ল সংবাদ অথবা েডটা সং�হ কৰা। ইয়াৰ বােব েতওঁেলােক সদায় েগৗণ েডটাতৈক �াথিমক েডটা সং�হৰ বােব তৎপৰ হ’ব লােগ। �াথিমক েডটা সং�হৰ বােব সাংবািদেক সদায় িনজৰ িবচাৰ-িবেবচনা �েয়াগ কিৰ আৰ� অনুসি�ৎসু মনৰ সহায়ত ব্যি�গতভােব �েচ�া চেলাৱা উিচত। (গ) েডটাৰ িনভর্ল সংসাধনঃ- েকােনা এক সংবাদ �িতেবদন ��ত কিৰবৈল �েয়াজন েহাৱা েডটােবাৰ িনভর্ল আৰ� যথাথর্ভােব সংসাধন কৰাৰ সামথর্ �িতগৰাকী সাংবািদেক আয়� কৰা উিচত। উদাহৰণ�ৰ�েপ, িনবর্াচনৰ বাতিৰ সং�হ কৰাৰ সময়ত িনভর্ল সংখ্যােবাৰ সং�হৰ বােব সাংবািদকৰ েমৗিলক গািণিতক/পািৰসাংিখ্যক দ�তা থকা উিচত। েতওঁ এই েডটােবাৰ চািল জািৰ চাই সাধাৰণ ব্যি�েয় বুিজ েপাৱা ভাষাত িব�ত �িতেবদন ��ত কিৰব লােগ। েপানপটীয়া বাতিৰ সম্�চাৰ কিৰ থকাৰ সময়ত সাংবািদকসকেল ��ত গিতত েডটা সং�হ আৰ� িবে�ষণ কৰাৰ দ�তা েদখুৱাব লােগ। (ঘ) য� সঁজিল িনয়�ণ কৰাৰ দ�তা ঃসংবািদক এগৰাকীৰ কম-েবিছ পিৰমােণ সকেলা কামেৰ ধাৰণা আৰ� অিভ�তা থািকব ৯৪ ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম লােগ। সাংবািদেক িনজৰ িনয়�ণত থকা সকেলা ৈবদ্যিতক আিহলা ব্যৱহাৰ কিৰব জািনব লােগ। এগৰাকী সাংবািদকৰ েকেমৰা, েলপটপ, চাউ� েৰক’ডর্াৰ আিদৰ দেৰ য�পািত েকেনৈক চেলাৱা হয় তাৰ �ান থািকব লােগ। কাৰণ সংবাদ আৰ� ঘটনা েৰক'ড কৰাৰ সময়ত এই য�েকইিবেধই সাধাৰণেত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ৈবদ্যিতক সংবাদ �িত�ানত কাম কৰা সাংবািদকৰ বােব এই দ�তা আহৰণৰ িবেশষ �েয়াজনীয়তা আেছ। আিজকািল ব্যৱহ�ত অিধকাংশ য�-পািতেয়ই িডিজেটল �যুি�ৰ আধাৰত ৈতয়াৰী। েসেয়েহ সাংবািদকসকলৰ িডিজেটল �যুি� সম্পকর্ীয় �ােনা থকা দৰকাৰ। (ঙ) সহকমর্ীৰ দলৰ েনত� িদয়া ঃ- েকােনা ঘটনাৰ সংবাদ ��ত কৰাৰ সময়ত সাংবািদক এগৰাকীেয় অনুস�ানকাৰী, েকেমৰা পাচর্ন আৰ� কিন� সাংবািদেকেৰ গিঠত দল এেকাটাৰ েনত� বহন কিৰব লােগ। েতওঁৰ েনত� হ'ল স�খত থািক েনত� িদয়া (চ) সকেলােৱ �িত স�ানঃ- ভল অথবা বহন সনা বাতর্া অথবা সংবাদ �চাৰ নকৰােটা হ’ল সাংবািদকৰ দািয়�। কাৰণ এেন বাতিৰেয় সাধাৰণ মানুহৰ মনত ে�াধৰ উে�ক কিৰব পােৰ। সাংবািদেক েকােনা সম্�দায়ৰ আেৱগ অনুভিতৰ ৈসেত েখিলব নালােগ। েতওঁ অনুস�ানৰ বােব �হণ কৰা সমাজখনৰ জীৱন-যাপনৰ নীিত অথবা ৈশলীক ৈল েকােনা ওজৰ-আপি� েদখুৱাব েনাৱােৰ। তাৰ পিৰৱেতর্ সাংবািদকৰ মনত িভ� জািত-সম্�দায়ৰ �িত স�ান থািকব লািগব। এই স�ান েতওঁৰ বাতিৰ �িতেবদনেবাৰত �িতফিলত হ’ব লািগব। মই যিদ এজন সাংবািদক হওঁ উপেৰা� িদশেবাৰৰ ওপৰত �ৰ�� আেৰাপ কিৰ কমর্ে��ত আ�ৱাই যাবৈল স�ম হম। ৯৫ ে�ম িবেশষ েমাৰ অনুভৱৰ অতীত বতর্মান অতীতৈল উভিত যাবৈল বৰ মন যায়। েসই িদনৰ আিমেবাৰ সা�ী।অনাতাঁৰ ( েৰিডঅ) য�েবাৰ ৰ�প ল’েল দৰদশর্নৈল আৰ� টাইপৰাইটাৰৰ পৰা কিম্পউটাৰ েলপটপৰ িদশৈল। যুগ সলিন হ’ল আিমেবাৰ সা�ী, েটিল�াম যুগৰ পৰা আিহল েটিলেফানৈল আেকৗ েটিলেফানৰ পৰা ম’বাইলৈল। িচিঠেবাৰ ম’বাইলত েসামাল েলখকৰ হােত িলখা পা�িলিপ, বাতিৰ কাকতৰ বাতিৰ ম’বাইলত পিঢ়ব পাওঁ। গাঁৱত মা� এঘৰত এটাই েল� লাইন েফান েতিতয়াৰ িদনত খবৰ িদিছল ‘েতামাৰ আিজ এটা েফান আিহব’। েসইিদনা েফান কলৰ অেপ�াত িসঘৰত বিহ থািকব লগীয়া ৈহিছল ,আিম তিম সকেলােৱ সা�ী। ইিন্দৰা িসংহ অনুভৱ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৯৬ ে�ম িবেশষ আিজ কািলেতা জি�েয় ম’বাইলৰ গান �েন,ম’বাইল েখলৰ লগৰী, তােৰ গান �িন �িন েটাপিন যায়, আিজ আৰ� মােয় িনচকিণ গীত খাব নালােগ। িতিন বছৰীয়া িশ�িটেয় কল কিৰব পৰা, ডাউনেলাড কিৰ গান �িনব পৰা হ’ল িযেটা েনিক ষািঠ বছৰীয়া আইতাই েফান মা� িৰিচভ কিৰব পৰা নতবা েনাৱািৰবও পােৰ। আমাৰ নৱ�জ�ৰ য�ৰ স’েত িচনািক অযাি�ক যুগৰ পৰা যাি�কতাৰ যুগৈল আিম তিম সকেলােৱ সা�ী। েখল পথাৰেবাৰ চৰণীয়া পথাৰ হ’ল, আিজৰ ভিৱষ্যত নাগিৰেক েখিলব পাহিৰেল। টাং�িট, পানীত পাৰত, লুকাভাক, দৰা কইনা েখল আিজ অতীত হ’ল। নৱ�জ�ৰ েখল ম’বাইল, কিম্পউটাৰ আিদত েহ েখেল কংি�টৰ মাজত আিজ আৱ� িশ� সকল। আিম তিম সকেলােৱ সা�ী। েখাজ কািঢ়ব পাহিৰেল, দেখাজ িদবৈল সময় নাই হাজাৰ হাজাৰ গাড়ী বাটত িকলিবলাই থােক, দই িতিন িকেলািমটাৰ েখাজ কািঢ় বজাৰ কিৰবৈল েযাৱা িদন উকিল’ল। অপহৰণৰ ভয়ত িশ� েখাজ কািঢ় অকেল �ল যাব েনাৱাৰা হ’ল আৰ�েতা যান বাহনৰ ভীৰ ..... পৃিথৱী খন �গল ইন্টাৰেনেট হাতেত েপাৱা কিৰেল ,েসেয় িকতাপৰ �েয়াজন েযন েনােহাৱা হ’ল। তিম আিমেবাৰ সা�ী। আেপল, আঙৰ, আম ফলেবাৰ খাই ভাল পায়, বাৰীৰ জলফাই ,ৰবাব, আমলিখ আিদ িচিনেয় েনােপাৱা হ’ল। ম’ম,একেৰাল, েদাচা, িপ�া, বাগর্াৰ িবিৰয়াণী ি�য় খাদ্য হ’ল, লাড,িপঠা,জলপান খাবৈল নকেৰ মন এইেবাৰ হ’লৈগ আদবয়সীয়াৰ বােবেহ ভাল। িব�েনা িক ব� পিঢ়েহ জািনব পৰা হ’ল, চাইেকল, িৰ�াত উিঠবৈল লাজ বাহন িবহীন যা�াৰ মৃত্য মটৰচাইেকল গাড়ীৰ িবল িবলিনত �দিষত হয় এই েসউজী ধৰণী। আিম তিম সকেলােৱ সা�ী। েদউতা �িচ হ’ল পাপা, খুৰা মামা আংেকল মাহী ,েপহী ,খুৰী, মামী আিন্টৈহ দৰ� বািঢ় গ’ল। যুগ সলিন হ’ল িনেত িনেত য� আিৱ�াৰ হ’ল লেগ লেগ মানুহেবােৰা য� হ’ল। আগেত মানুেহ টকা িদিছল হােত হােত এিতয়া তাৰ �েয়াজন নাই ঘৰেত বিহ �গল েপ কিৰেলই হ’ল। ৰবেটও মানুহৰ দেৰ কেৰ কাম, য� েবােৰ এেনদেৰ আ�ৱাই িনেল হাঁহ ককৰাই উমিন িদব নালােগ য�ই েহ েদেখান কেৰ েসই কাম। আিম তিম সা�ী। মানুহ ব�ত েলখক ব�ত ব�ত ভাল ভাল েলখক অনাদত ৈহ আেছ মােথাঁ �কাশৰ অভাৱ, িকছমান হাত চাপিৰ পাবৰ েযাগ্য েলখকৰ অনাদৰ হয় েলখক েলিখকা ব�ত ব�ত উিচত িবচাৰ �েয়াজন।অনুভৱ কেৰাঁ যুগৰ লগত আিম চিলব লািগব অকলশৰীয়াৈক আিম থািকব েনাৱােৰা। এিতয়া সময় আিহেছ এই িদনৰ ছিব আঁিক থব িবচােৰা সযতেন মই মানুহ আৰ� ছিব আৰ� শে�েৰ শে�েৰ ছিব আেকাঁ, যুগ যুগ ব� যুগৰ ছিব আেকাঁ অতীত বতর্মান আৰ� ভিৱষ্যত যুগৰ ,অতীত েবােৰা িলিখ ৰািখম শে�েৰ ভিৱষ্যত েয ৈৰ আেছ আমাৰ দৱাৰ দিলত। যুগ সলিন হ’ল িনেত িনেত য� আিৱ�াৰ হ’ল লেগ লেগ মানুহেবােৰা য� হ’ল। আগেত মানুেহ টকা িদিছল হােত হােত এিতয়া তাৰ �েয়াজন নাই ঘৰেত বিহ �গল েপ কিৰেলই হ’ল..
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৯৭ ে�ম িবেশষ লািচত বৰফকন অসমীয়াৰ এক অপৰােজয়,অি�তীয় বীৰ। ১৬৭১ �ী�া�ত অসমীয়া েসনাৰ �াৰা িনজৰ কতর্ব্য পৰায়ণতােৰ, দািয়� েবােধেৰ,িন�া আৰ� আৰ� ত্যােগেৰ িনজ মাতভিম অসমক ৰ�া কেৰ িবশাল েমাগল ৈসন্য বািহনীক পৰািজত কিৰ জাতীয় বুৰ�ীত িনজৰ নাম েসানালী আখেৰেৰ িলিখ ৈথ ৈগেছ। আৰ� আিম এইজনা বীৰৰ বােবই িনজক অসমীয়া বুিল েগৗৰেৱেৰ েগৗৰৱান্দীত হ’ব পািৰেছাঁ। এওঁ অসমীয়া জািতৰ আেৱগ অসমীয়া জািতৰ �ািভমান ,েসেয়েহ আিজও �িতজন অসমীয়াৰ হ�দেয় হ�দেয় লািচত বৰফকনৰ বীৰ�ৰ কথােয় েতওঁক অমৰ কিৰ ৰািখেছ ,েযন েতওঁক বাদিদ অসমীয়া জািতেটাৰ সাহস বীৰ�ৰ কথা ক�নাই কিৰব েনাৱািৰ । ১৬৭১ �ী�া�ত লািচত বৰফকন িবখ্যাত শৰাইঘাটৰ যু�ৰ অসমৰ মুখ্য বৰেসনাপিত আিছল। এই ঐিতহািসক বীৰ জনাৰ তথ্য টাই আেহাম বুৰ�ীত পিঢ়বৈল পাইেছা েয েতওঁৰ জ� ১৬২২ চনৰ ২৪ নেৱ�ৰ তািৰেখ আেহাম ৰাজধানী গড়গাঁৱৰ ওচেৰ -পাজেৰ ৈহিছল বুিল েকাৱা হয়। েতওঁৰ িপতৰ নাম েমামাই তামুলী বৰবৰ�ৱা ফকেলং ,েতওঁ আেহাম সকেলাৰ এটা িবখ্যাত ৈফদ লান-িফমাৰ বংশধৰ আিছল। লািচত বৰফকন েতওঁৰ স�ম তথা কিণ� স�ান আিছল। লািচত বৰফকনৰ ভাতৰ নাম মবাও-লাও আৰ� লােপট লাও ,ভ�ী লাইেছং আিছল। লািচত বৰফকনৰ জ�সূে� নাম আিছল লা-িচত , আেহাম বুৰ�ী সমূহত েতওঁক ফকন লং লািচত বুিলও উে�খ আেছ। েকােনা েকােনা �ৱ�ত পিঢ়বৈল পাইেছাঁ েতওঁ মহা�তাপী বীৰ লািচত বৰফকন হীৰামিন শমর্া
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৯৮ ে�ম িবেশষ সাধাৰণ পিৰয়ালত জ� �হণ কৰা বুিল আৰ� অইন �ৱ�েটা পিঢ়বৈল পাওঁ েতওঁ ৰাজকীয় পিৰয়ালত জ� �হণ কৰা বুিল ।আৰ� এই ৰাজকীয় পিৰয়ালত জ��হণ কৰা বােবই লািচত বৰফকেন সামিৰক ,অসামিৰক দেয়ািবেধ িশ�া �হণ কিৰিছল। লািচত বৰফকন এজন অধ্যৱসায়,কতর্ব্য পৰায়ণ,েদশে�িমক, আ�স�ানেবাধ,আ�িব�াসী, কেঠাৰ পিৰ�মী,সৎসাহসী ,কমর্িন�া ,তী� যুঁজাৰ� সৱল েনত� বুি�ম�া সততা আিদ �ণৰ অিধকাৰী এজন সাহসী অসমীয়া ত্যাগী বীৰ আিছল। অসম বুৰ�ীৰ স�দশ শিতকা আিছল আেহাম েমাগলৰ সংঘষর্ৰ কািহনী ,এই সংঘষর্ৰ সুদীঘর্ চািৰ বছৰ ধিৰ (1667-1671) �ী�া�ৈল েনত� িদিছল বৰ েসনাপিত লািচত বৰফকেন। েতওঁ এেকিদনাই ফকন লুঙৰ পদ েপাৱা নািছল। �থমেত েঘাঁৰা বৰ�ৱাৰ পদৰ পৰা দলীয়া বৰবৰ�ৱা, িশমলু�ৰীয়া ফকন, েদালাকাষৰীয়া বৰ�ৱা েহাৱাৰ িপছত েহ চাওফা চপুংমুংৰ ফকনলুং ৈহিছল। েতওঁ েঘাঁৰা বৰ�ৱা পদত থােকােত অিত দদর্া� েঘাঁৰাক বশ কিৰিছল। েযিতয়া েতওঁ েদালাকাষৰীয়া বৰ�ৱা পদত আিছল েতিতয়া েতওঁৰ দ�তা চাওফাৰ চকত পৰাত লািচত বৰফকনক ওচৰৈল মািতিন ৈকিছল- ‘বঙাল শ�� কাষেত আেছ, েকেনৈক ৈছয়দ িফেৰাজ আৰ� চালাক ধিৰব পািৰ’। লািচেত েতিতয়া তপৰাই উ�ৰ িদিছল --চাওফাৰ ৰাজ্যত মানুহ নাই েনিক ,বঙালেনা িক মানুহেহ , এই ৰাজ্যত েনালাব েন েতেন মানুহ। চাওফা আপুিন আেদশ িদৱেহ লােগ। তাৰিপছেত লািচতক ফকন লুঙৰ ভাৰ িদয়া ৈহিছল। েযিতয়া েমাগেল অসম দখল কিৰিছল িসহঁতৰ ল�্য আিছল িতব�তৈল েযাৱা পথ উিলয়াই অসমৰ �চৰ খিনজ, বনজ সম্পদৰ গৰাকী েহাৱাৰ আৰ� বািহৰ েদশৈল ৈল েযাৱাৰ। েসই সময়ত েমাগলৰ অজ� িচপাহীৰ লগেত যু�ৰ ভান্দাৰ েদিখ আেহাম ৰাজ্যৰ েভঁঁিট কঁপাই তিলিছল। ১৬৬২ �ী:ত েমাগল েসনাপিত িমৰজমলাই ৰাজধানী গড়গাঁও অিধকাৰ কিৰ এঘাৰমাহৰ ওপৰ কাল আিছল। আেহাম েসনাবািহনী পৰাজয় েহাৱাত �গর্েদউ জয়ধ�জ িসংহ নামৰ�পৈল পলাই ৈগিছল। ১৬৬৩ �ী�া�ত িঘলামাৰী ১৬৬৩ �ী�া�ত িঘলামাৰী ঘাটত সি� ৈহিছল আেহাম ৰাজ্যৰ পি�েম থকা কামৰ�প েমাগলক এিৰ িদব লগা েহাৱাৰ উপিৰও িনজৰ ছয়বছৰীয়া জীেয়কক েমাগলৰ হাতত গতাব লগা ৈহিছল। এয়া আেহাম সা�াজ্যৰ বােব চৰম অপমান জনক সি� আিছল। ১৬৬৩ চনৰ েফ��ৱাৰী মাহত মীৰজমলাই অসম এিৰিছল েদশৰ সচনীয় অৱ�া েদিখ আৰ� সি�ৰ অপমানৰ দখত �গর্েদউজয়ধ�জ িসংহৰ মৃত্য ৈহিছল ,েতওঁৰ মৃত্যৰ িপছত চ�ধ�জ িসংহ আেহাম ৰাজপাটত বিহিছল ১৬৬৩-১৬৭০ �ী�াা�ত। চ�ধ�জ.....
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ৯৯ ে�ম িবেশষ ঘাটত সি� ৈহিছল আেহাম ৰাজ্যৰ পি�েম থকা কামৰ�প েমাগলক এিৰ িদব লগা েহাৱাৰ উপিৰও িনজৰ ছয়বছৰীয়া জীেয়কক েমাগলৰ হাতত গতাব লগা ৈহিছল। এয়া আেহাম সা�াজ্যৰ বােব চৰম অপমান জনক সি� আিছল। ১৬৬৩ চনৰ েফ��ৱাৰী মাহত মীৰজমলাই অসম এিৰিছল েদশৰ সচনীয় অৱ�া েদিখ আৰ� সি�ৰ অপমানৰ দখত �গর্েদউজয়ধ�জ িসংহৰ মৃত্য ৈহিছল ,েতওঁৰ মৃত্যৰ িপছত চ�ধ�জ িসংহ আেহাম ৰাজপাটত বিহিছল ১৬৬৩-১৬৭০ �ী�াা�ত। চ�ধ�জ.....িসংহ েমাগলৰ কৰতলীয়াৈহ থকােতা অপমান েবাধ কিৰ ১৬৬৫ �ী�া�ত ম�ীবগর্ িবষয়ােবাৰৰ ৈসেত আেলাচনা কেৰ েকেনৈক েদশ ৰ�া কিৰ েদশৰ মযর্াদা উ�াৰ কিৰব পািৰ , আৰ� েদশ উ�াৰৰ বােব যু� কিৰবৈল সাজ ৈহিছল। ৰাজম�ী আতন বুঢ়ােগাহািঞেয় েমাগলৰ লগত যুঁিজবৈল ��িত চলাইিছল। যু� কিৰবৈল সাজ হৱৈল সময় ৈলিছল �ায় দবছৰ ,যু�ৰ আেয়াজন সম্পূণর্ কিৰ ৈসন্যবািহনীৰ েনত� িদৱৈল দ� েসনাপিত বািচবৈল �গর্েদউ,ম�ী িবষয়াম�ল লগৈহ আেলাচনা কিৰ েসামাই তামুলী বৰবৰ�ৱাৰ কিণ� পু� লািচতক ১৬৬৭ �ীঃ বৰফকনৰ বাবিদ আেহামৰ েহেৰাৱা মযর্াদা পুনৰ��াৰৰ দািয়� অপর্ণ কিৰেল। কাৰণ লািচেত িমৰজমলাৰ ৈসন্যৰ ৈসেত যু� কৰাৰ উদ্যম সাহসীকতা েতিতয়া সকেলােৰ দি� েগাচৰ ৈহিছল। ১৬৭১ চনত শৰাইঘাটৰ যু� সংঘিটত ৈহিছল লািচত বৰফকনৰ েনত�ত েমাগল সা�াজ্য ৰামিসংহৰ ৈসন্যৰ লগত। এই যু� অসমৰ ��পু�ৰ শৰাইঘাটত অথর্াৎ �ৱাহাটীত ৈহিছল। আেহাম ৈসন্য েমাগল ৈসন্যৰ স�খত দবর্ল আিছল যিদও গিৰলা যু�ৰ েকৗশেলেৰ আেহাম ৈসন্যই েমাগল ৈসিনক পৰা� কিৰবৈল স�ম ৈহিছল। েমাগলৰ েনৗ েসনা দবর্ল আিছল আৰ� আেহাম েসনাই ইয়ােৰ সুেযাগ ৈলিছল। শৰাইঘাটৰ যু� িহচােপ যুজঁত েমাগলসকেল অসম এিৰ যাবৈল বাধ্য হয়। েযিতয়া পৰা� ৈহ েমাগল ৈসন্যবািহনী যাৱৈল ল’েল েতিতয়া আেহাম ৈসন্যই েতওঁেলাকৰ আিহলাপািত লুট কিৰবৈল েলাৱাত লািচত বৰফকেন বাধা িদ িনজৰ মহানুভৱতাৰ পিৰচয় িদিছল । যু�ত পৰা� ৈহ ৰামিসংহই উভিত েযাৱাৰ সময়ত লািচত বৰফকনৰ ওপৰত ম�ব্য িদ ৈগিছল -লািচত বৰফকন সামান্য বীৰ নহয়। য�াকত গড়,মই এেকা ঠাইেত িছ� নাপােলাঁ। লািচতৰ দেৰ বীৰ থকা েদশ এখন জয় কৰা পৃিথৱীৰ ব�েতা ৰজাৰ বােব অস�ৱ কথা। ৰামিসংহই অসমীয়া েসনাৰ �ণ�গাইিছল -অসমীয়া েসনা এেকধােৰ নাও চেলাৱাত ,কাড়মৰা,খাৈৱ খন্দা িহৈল কামান মৰা আিদ সকেলােত পাগর্ত। শৰাইঘাটৰ যু�ৰ সময়েত লািচতৰ অিতপাত �ৰ উিঠিছল, েযিতয়া েতওঁ েদিখেল েমাগলৰ িবৰাট ৈসন্য বািহনীৰ আগত আেহাম ৈসন্যই জয়ৰ আশা বাদিদ িপছ �ঁ�িকবৈল ৈলিছল েতিতয়া েতওঁ নিৰয়া গােৰ এখন েনৗকাত উিঠ েমাগলৰ....১০২ পৃ�াত চাওক
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ১০০ ে�ম িবেশষ আশা ি�� স�্যা তিম েযাৱা িপছেতা এবুক েহঁপাহ এিৰ ৈগিছলা েমাৰ বােব অলপ মান দাগ েকিতয়াও েমাহািৰেলও েমাহৰ েনােখাৱাৈক েযেনদেৰ আিম পিঢ় থকা িকতাপ এখনৰ ভাল লগা পৃ�া েবাৰ এটা মূৰ চপাই দাগ িদ থওঁ িঠক েতেনদেৰ। মনেত ভােবা আেকৗ যিদ জীৱনৰ ব্য�তাৰ পথেবাৰত েকিতয়াবা লগ পাওঁ েসই পৃ�ােবাৰ পিঢ় েচাৱা দেৰ েতামােকা আেকৗ পিঢ় চাম। েতামাৰ হাতৰ গৰম স্পশর্েয় তিম েযাৱা িপছেতা েমাক আিজও উ�লাই ৰািখেছ েতামাৰ দবা�ৰ আিলংগন েসই ফলপাহৰ দেৰ িয মৰিহ েযাৱা িপছেতা েগা�ত আেমালেমালাই থােক েতামাৰ ওঁঠৰ স্পশর্ৰ কথা েনা িক কম স�্যােবলা ঘৰমূৱা েবিলেটাৰ দেৰ, অলপমান ৰাঙলী হাঁিহ েযেনদেৰ েচৗিদেশ িসঁিচ িদেয় িঠক েতেনদেৰ তিম আঁতিৰ েযাৱা পৰত এিৰ ৈগিছলা অলপমান আশাৰ েপাহৰ িয েপাহৰক ৈল মই সেপান ৰেচা এিতয়া আেকৗ এিট নতন �ভাতৰ। জােনা ..! সেপানেবাৰ এিদন সফল হ’ব দাগ িদ ৰখা পৃ�ােবাৰৰ পাতখন এিদন ভাজ নলগাৈক হাঁিহব। মন এখিন েমেঘ ঢকা আকাশ লাৱণ্য নাথ েতামাক েদখুৱাওঁ বুিলেয়া মনৰ নীৰৱতা েদখুৱাব েনাৱােৰাঁ কওঁ বুিলেয়া খুিল ক'ব েনাৱােৰাঁ তৰেপ তৰেপ সি�ত ৈহ থকা ভাৱনাৰ আেৱগ... ডাৱেৰ ঢকা আকাশখন েদিখছা েজান-তৰা আৰ� সুৰ�যৰ সংগ এিৰ উচিপ থােক েমঘৰ আঁেৰ আঁেৰ... সকেলা ইচ্ছা �কিতৰ বুকত তথািপও ভাল লােগ সকেলা ৰং সািন জীৱন গিতেৰ পূণর্ কেৰ সময় �ান । কিবতা কানন
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ক িব তা কা ন ন ে�ম িবেশষ পৰম তি� আ�মা েবগম হাজাৰ ব্য�তাৰ মাজেতা শাি�ৰ েখাৰাক, সতেত হাঁিহ িবিৰঙায় েমাৰ ওঠক। অসু� মন পিৰণত সু� িহয়াৰ উ�াপত, পলকেত িবলীন ৈহ পেৰা বুকভৰা মৰমৰ স্পন্দনত। আঁতিৰ থকাৰ ভাৱনাইবা ক’ত থািকব? িহয়াৰ েকাণত এই মৰম জই �িলেয় থািকব। িহয়াৰ আ�াৰত িজিলিক থকা বি�, তােতই উমিল মেন সদায় পায় শাি�। ল�্য�ান �া� �বল ইচ্ছা শি�, ভাগৰাৰ সলিন মনত জা�ত অসীম শি�। আচঁলৰ লগত মৰম জিড়ত, িহয়াৰ দােপানত েতামােৰই নাম, �িতচ্ছিব অংিকত। সঁচা মৰমত মন জীপাল , সঁচা সম্পকর্ত জীৱন সফল। �কত আেপানজন েকিতয়াও নাথােক আঁতৰত, ��ােৰ সদায় সুঁৱিৰম মনত, মৰমেবাৰ এেনৈকেয় ৈব থাকক আদৰত,সেপান,িদঠকত, িনঃ �াথর্ ে�ম অমৰ হ�দয়ত, সততাই স�ল পৰম তি�ত। নীৰৱ িমিছল চ��ভা বমর্ণ আিজ ৰািতপুৱােৰ পৰা সূযর্্য িনেখাঁজ অেহাৰাি� বৰষুণ, আকাশ েমঘাচ্ছ� মই শ�েবাৰৰ স’েত ে�মত ম� দেশািদেশ েমঘম�াৰৰ গজর্ন বুকৰ মাজত অনুৰণনৰ িচৎকাৰ এটা েকহৰাজী সেপানৰ অপমৃত্যত দােপানৰ দেয়াপােৰ বৰষুণৰ শ� নীৰেৱ িদেছা িবদায় সি�য়াৰ ৰ�পালী আকাশৰ নীল ��ৱতৰা সূযর্্য ডব েযাৱা িবয়িল েবলা আ�ােৰ িবচােৰ �িতিদন িদশহাৰা েমঘালী আকাশ েমঘালী মন আ�াৰেত ডিব আেছ �িত�ণ আকাশ েযন জীৱন বী�া পযর্্যেবিশত এখন খালী িনখুত উকা েকনভাছ য'ত েমঘকৱৰীেয় ে�মৰ সাজ িপি� নােছ িনেতৗ অিভলাষৰ নাচ েমঘ তিম আহা তমসা ৰািতৰ বৰষা ৈহ সৰাপাতত ��িতত নসৰা সেপান ৈহ হওঁক এই জীৱন ৰ�পকথাৰ দেৰ ৰং তিলকােৰ স�ািৰত বণর্ময় িনমর্ম বা�ৱ িযমােনই নহওক য�ণাময় ভালেপাৱােৰ �াত চকজিৰ নীলপ� হওঁক অথবা অ��ৰ মুকতােৰ েকােনা নীলা� �িতেটা িনশাৰ ত�ািবহীন সেপান হৰণ নাইবা মৃত ে�ম বাি� ৰখা জীৱ� জীৱা�! ১০১
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ৯৯ পৃ�াৰ পৰা.... িবৰ�ে� যুঁজ িদৱৈল আগবািঢ় ৈগিছল আৰ� ৈসন্য সকলক উে�শ্য ৈকিছল, ‘অসমীয়া ৰণুৱা সকল মই যুঁিজ েহ মিৰম। নাইবা েমাক বঙােল ধিৰৈল যাওক েতামােলাক সুেখেৰ ঘৰৈল েযাৱা।’ এইকথািখিনেৰ ৈসন্য সকলক উৎসািহত কিৰব পািৰিছল আৰ� দ�ণ সাহেসেৰ যুঁিজ েমাগলক পৰা� কিৰিছল। লািচত বৰফকেন নৰীয়ােদেহেৰ পানীৰ মাজত যু� কিৰ শাৰীিৰক আৰ� মানিসক পিৰ�েম েতওঁক কাবু কিৰিছল আৰ� এই মহানায়ক মহা �তাপী বীৰজনাৰ মৃত্য ঘিটিছল ১৬৭১ চনত। নুবুজা সাথঁৰ.... তনু� বিনক্য তিম নজনাৈকেয় , েতামাৰ দচকৰ গভীৰতাত বােৰ বােৰ েহৰাই যাও মই.. তিম নজনাৈকেয় , িনলাজৰ দেৰ আেকৗ ে�মত পেৰা মই.. েতামাৰ অ�াতসােৰ, হ�দয়ত েমঘালী সেপানৰ বৰষা নােম.. েতামাৰ অ�াতসােৰ, েতামাকৈল েদখা েমাৰ সেপানেবােৰ গজালী েমেল.. েহঙলী পুৱাৰ েচচাঁ বতাহ জােক উৰ�ৱাই আেন এজাক ৰঙচৱা সেপানৰ, িনশাৰ িনশ�তাত মৰিহ যায় সকেলােবাৰ.. েতামাক ভালপাওঁ বােবই চােগ দচকেৰ িনগিৰ অহা চকেলােবাৰ েতামাৰ পৰা লুকৱাই থওঁ! েতামাক ভালপাওঁ বােবই চােগ ,িনৰৱতা ভািঙ ভালেপাৱা �কাশ কিৰবৈল েমাৰ ওঠঁত শ�ৰ অভাৱ! েকিতয়াবা িনজেক �� কেৰা সময়ৰ পম েখিদ িক পােলা? িক নাপােলা? েকিতয়াবা েতামাক সুিধব মন যায় েতামাৰ হ�দয়ৰ েসউজীয়া িখিনত মই বাৰ� কৰবাত আেছা, েন েসয়াও এক নুবুজা সাথঁৰ? জীৱন আি�কৰ ৰহমান িশকদাৰ �বাহমান নদীৰ েসাতৰ দেৰ এই জীৱন িস িনজৰ পথ কিৰ িনেয় পাৰ ভা�ন, পথত িকছ ডাঙৰ িশল এিৰ যায় সুখ-দখ, হাঁিহ-কােন্দান,আশা-িনৰাশাই, েসইেবাৰ তিল িনেলই পথ মসৃণ হয় জীৱনৰ এই গিতপেথ, েতিতয়াই েতা মািতব েতামাক জীৱন েতা সকেলা িকছই সেহ, মনৰ মাজত েসইবােবই েতা হয় মনুষ� ৰয়। বুকৰ মাজত আ�ন �েল জীৱেন েতিতয়া েসই আ�নত বষর্া আেন, তাৰ িপছত িযিদনা শৰৎ আেহ উভিত আেকৗ গছ-গছিনত ফেল-ফেল ভেৰ, পুৰ�েষ েতিতয়া নাৰীৰ েদহিট ে�েমেৰ ভেৰ দজনৰ এই িদয়া-িনয়াত নতন ফচল ফেল, পুৰ�ষ মিহলাই তাক ৈল নবাে� মােত। ১০২
ক িব তা কা ন ন েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ হাঁিহ থাকা অনুৰাধা েশািণতা িশৱম কশেল আছা েন অনুৰাধা...? আমিন কিৰেছ েতামাৰ �িতেয় জানা েতামাক েহৰ�ৱাই অনুত� মই আিজ আেৰ তিম নাকািন্দবােচান েতামাৰ চকত চক পানী এেকবােৰ ভাল নালােগ জানা েতামাৰ দচকত মই চকপানী চাৱৈল েনাৱােৰা অ’ অনুৰাধা মন েবয়া কিৰ নাথািকবােচান তিম তিম েমাৰ হ'ব েনাৱািৰলা তােতেনা িক হ'ল আজীৱন েমাৰ হ�দয়ত েতামাৰ নামত এেডাখৰ ঠাই ৰািখম নহয় মই তিম দখ নকিৰবােচান অনুৰাধা তিম দখ কিৰেল মই সহ্য কিৰব েনাৱােৰা জানা েতামাক দখী ৈহ থকা মই সিহবৈল েনাৱােৰা অনুৰাধা েতামাৰ অনুপি�িতেয় েমাক দখ িদেয় দখ হ'েলও হওঁক এেকা নাই মই ক� সিহবৈল পােৰা অ’ িচ�া নকিৰবােচান তিম েতামাৰ বােব েমাৰ �াথর্না সদায় থািকব অ’ মােথান তিম সুখী েহাৱা েসয়াই েমাৰ কামনা অনুৰাধা �ীজ আেকৗ আগৰ দেৰ হাঁিহৰ মুকতা িপি� েলাৱা �ীজ অনুৰাধা আেকৗ এবাৰ উ�াল হাঁিহেৰ িজিলকাই তলা েতামাৰ েতজদী� দিট ওঁঠ মই চাই ৰ'ম েতামাৰ মু� দি�ৰ ফােল এেনৈক ক�নাত ৰািখম মই েতামাক েতামাৰ �া�ন ে�িমক ৈহ নহয় েতামাৰ আজীৱনৰ ে�িমক ৰ�েপ �িত পল েতামাৰ �িতেৰ সজাম েমাৰ ��ৰ কােৰঙ অনুৰাধা কশেল থাকা, তিম কশেল থাকা এয়াই �াথর্না। ৈন িদেপন চতীয়া ৈন মােথা ৈব নাযায় উকাপৃ�াত গতানুগিতক িচয়াহীেৰ ৈনেয় মনৰ কথা কয়, গীেতা গায় ৈনৰ আেছ এখন িবশাল হ�দয় েসেয় মৰম সািনব েখােজ দিট পাৰৰ েগালাপী ওঠত, এিট সেপােনা আেছ সমু�ৰ গভীৰতাত িবলীন েহাৱাৰ। িপেছ িন�ৰ সমেয় ৈনৰ ঠনুকা বুকত েযিতয়া �িতব�কতাৰ েদৱাল সাঁেজ দচকৰ সীমনাত েতজাল আশােবাৰ এৰাসুিতৰ দেৰ ৈহ পেৰ আেবগৰ েঢৗেবােৰ �ান ৈহ যায় এিদন আৰ� আধৰ�ৱা েহপাহেবাৰ থািক যায় যুগ যুগ ধিৰএিট িবৰহৰ কািহনী ৈহ।। ইচ্ছা িনমর্ল বেড়া ইচ্ছা, িহন্দ�ানৰ ে�িমক ৈহ, ে�িমকাক পহৰা িদবৈল। ি�ৰংগা পতাকা আকাশত উৰ�ৱাবৈল, এজন বীৰ ৈসিনক হ’বৈল। ইচ্ছা, ৰণে��ত উপি�ত থািকবৈল, িবজয়ৰ ধ�জা উৰ�ৱাবৈল, নাইবা মৃত্যক হাঁিহেৰ আম�ণ িদবৈল, ি�ৰংগা পতাকাত িলিপট খাই ঘৰমূৱা হ’বৈল। এজনী মাতৰ স�ান িক� েহজাৰ েহজাৰ মাতৰ স�ান ৈহ, মৃত্যক সাৱিতবৈল ইচ্ছা...... ১০৩
ক িব তা কা ন ন জীৱন দীপ সৰাপাত সিৰ েহ পেৰ আৰ� েতিতয়া তাৰ মূল্য েনােহাৱা ৈহ যায় িঠক েমাৰ দেৰই �াথর্পৰ জীৱনত ব�ত িকবা েহৰ�ৱােলা িকছমান পাইও েহৰ�ৱােলা আৰ� েকিতয়াবা েনােপাৱাৈকও েহৰ�ৱােলা সদায় সদায় এেকই জীৱন চিল ৈগ আেছ, সময় বাগিৰ ৈগ আেছ এিদন এিদনৈক মৃত্যৰ মুখৈল েহ ৈগ আছ এিতয়া সময় েবাৰ েয েমাৰ নহয়! পাহিৰব খুিজও পাহৰা নহয়! তথািপও পাহিৰব েনাৱািৰ েসই েশৱালীৰ সুবাস হাইওেৱেটাত বিহ সচাঁৈক িনজক িবচািৰ েপাৱা েযন লািগিছল... সি�য়া চাইেকলখন ৈল ওলাই যাওঁ েহ গাড়ীৰ হণর্....লগেত নামঘৰত দবাৰ শ� লগেত েশৱালী ফলৰ সুবাস। উফ.....মনেটা েযন সজীৱ ৈহ িবয়িপ পেৰ। তথািপও েযন িকবা অকলশৰীয়া অি��িবহীন,আৰ� মই সংগীিবহীন এিদন মইও িবলীন ৈহ যাম এই অি��িবহীন দনীয়া খনত... তথািপও পাহিৰব খুিজও পাহৰা নহয়... কাৰণ সময় েয এিতয়া েমাৰ নহয়... পাহিৰব খুিজও পাহৰা নহয়...! েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ১০৪ িনজর্নতা মেনাজ কমাৰ দাস েবদনাপু� মন সাগৰৰ কাল অমািনশাৰ অজ� লহৰত, ককবকাই আেছা পং� শৰীৰৈল। ব্যাকলতােৰ ভৰা উচ্চাকাংশীৰ েপাখােবাৰ বৰৈক ঠন ধিৰেছ, এেন িত� আৱৰনৰ েমৰ�পাকত িচ�পটৰ ৰিঙয়াল ��েবাৰ েযন ধূসিৰত .... অি�ৰ মেন অ�হাস্য কিৰ েমৗন কাননৰ আিৱৰত মুখ লুকৱাই মৃতর্্যৰ চৰম সীমাৰ যা�ণা েবাধ কিৰেছ এেন মায়াসনা ৰ�� কাৰাগাৰত; িনজর্নতাক সংগী কিৰ বাট বুিল আ�ৱাও অবুজ সাথঁৰৰ জীৱন চ�ৈল।
ক িব তা কা ন ন েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ এযুিৰ ��ীল চক িমনহাজল আেবিদন দৰ িবেদশৰ েকােনাবা অিচন ৈমষালৰ িবষাদ-েবদনােৰ গাঁথা ভাসান গীতৰ সুৰৰ �িতধ�িনত িস� ৈহ পেৰ গদাধৰৰ দেয়া পাৰ, ঘেন ঘেন শ�াত িতৰিবৰ কিৰ উেঠ আধাফটা মােতেৰ অপলক এযুিৰ কেপৗ-চক। বণর্হীন শে�েৰ কথা পািতবৈল িশেক, েকিতয়াবা আেপান ভাৱেতই িবেভাৰ ৈহ পেৰ, িদঠকেতা ধূিল ধূসিৰত মৰ�ৰ মৰীিচকাই ৰহস্যময় েবিবলনৰ শূন্য উদ্যানৰ ৰ�প ৈল েসই �ে�াচ্ছল চকযুিৰক আ�যর্্যচিকত কিৰ েতােল। লােহ লােহ িনয়িতৰ আপডালত পূৰঠ হয় জীৱন, েসই ��ীল চকযুিৰেয় েহৰ�ৱাই েপলায় ফা�নৰ তলসৰা সৰাপাতৰ নীলাভ েসৗন্দযর্্য, ব্য�-অব্য� কত কািহনীেৰ পূণর্-পিৰপূণর্ েসই অৱেচতন চকীখেনা বন্দী ৈহ ৰয় েদৱাল-চকত ওলিম থকা এখিন িনবর্াক ফেটাে�মত। গ�র্নৰত আকােশ আৱিৰ ধেৰ গািড়য়ালক, ৈছ িদয়া ঘৰমুৱা েশষ গৰ�-গাড়ীখেনা �িচ যায়, অজান িদগ�ৰ পৰা অঁচিকেতই নািম আেহ এজাক েৰামা�হীন বৰষুণ েযন িনমর্ম বা�ৱতা পাৰ ভািঙ উপিচ পেৰ এযুিৰ ছন্দহীন ��ীল চক। িয আকাশ মই হ’ব েনাৱািৰেলাঁ মেনাজ কাদর্ং মই েদিখিছেলাঁ েতওঁৰ হাঁিহত এপাহ ৰ� েগালাপৰ কিল আৰ� েদিখিছেলাঁ েতওঁৰ চকত েহজাৰ সেপানৰ বাট হ�দয়খেন ঢপ ঢপ কিৰ �� কিৰিছল পািৰবা তিম আকাশ হ’বৈল? মই লগালগ উ�ৰ িদিছেলাঁ ‘পািৰম’ েতওঁ যিদ নীলা ৈহ আ��কাশ কেৰ েতিতয়া আকাশ ৈহ আৱিৰ ৰািখম এিদন সেপানত েমাক েমিৰয়াই েপলাইিছল এডাল জৰী েমাৰ ে�মৰ সৰ� পৃিথৱীখনত ফিলিছল হাঁিহ এটা িমিচিকয়া ‘হাঁিহ’ ঐিনতমৰ সুৰত িবয়িপিছল েমাৰ সবর্শৰীৰত ফা�নৰ ৰঙ আিবৰৰ ৰং সািন মই িবচািৰ ফিৰিছেলাঁ এখন উকা হ�দয় িক� েতওঁৰ হ�দয়ৰ দজর্া খুিল েদেখাঁ েমাৰ �ান নাই মই মুহতর্ৰ বােবও ৈৰ নাথিকেলাঁ আৰ�। ১০৫
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ েমাৰ বুকত এেজাপা েগালাপ েকােন ৰ�েল েতজত এেজাপা আতৰ ঢািল হ�দয় েকােন চেল েমাৰ বুকত এেজাপা েগালাপ েকােন ৰ�েল কিব হীেৰন ভ�াচাযর্ৰ কিবতােতা হ�দয়ৰ সম� আেবগ ঢািল নীলা�না বৰঠাকেৰ। েযিতয়া ম�ত পিৰেবশন কিৰ আিছল েগােটই হ’ল ঘৰেটা িনঃ��তাত েযন ডব ৈগিছল। কিবতাতেটা েশষ কিৰতাই নম�াৰ িদিছল। মূ�তর্েত িবপুল হাত চাপিৰেৰ মুখিৰত ৈহ পিৰিছল সাং�িতক অনু�ানেটা। ম�ৰ পৰা নািমেয় তাই মুখামুিখ হ’ল মু��ীপৰ। িমঠাৈক হাঁিহ িস অিভবাদন জনােল তাইক আৰ� আতিৰ গ’ল তাৰ পৰা। নীলা�নাই চাই থািকল িস েযাৱাৰ ফােল। কত�তাৰ হাঁিহ এিট েঢৗ েখিল উিঠল তাইৰ ওঁঠত। মু��ীপৰ কাৰেন আিজ তাই কিবতা পাঠ কিৰব পািৰেল। তাই জােন তাই কিবতা ভালৈক আবৃিত কিৰব পািৰেলও সকেলােৰ সমুখত পাঠ কিৰবৈল সদায় অ��ত ৈহ পেৰ। িক� এইবাৰ মু��ীেপ তাইক সাহস িদেছ। তাৰ সাহসেত চােগ ইমান সাৱলীল ভােব সকেলােৰ সমুখত আিজ তাই কিবতা পাঠ কিৰেল। মু��ীপ তাইৰ ব�ত ভাল ব�। �থম িচনাকীেত িকবা এটা ভাল লািগ ৈগিছল লটৰাজনক। তাৰ সুন্দৰ মুখখন ,সুগভীৰ চকহািল ,মািজর্ত কথা বতৰা আৰ� জীৱনৰ �িত থকা গভীৰ দি�ভংিগেয় তাইক আকিষর্ত কিৰিছল। দেয়া ভাল ব� ৈহ পিৰিছল। �ে��ৰ ঘাটত বিহ জিবনৰ গান �ন�নাই থকা ,পানবজাৰত ি�য় িকতাপ িবছািৰ ঘুমর্িটয়াই ফৰা ল’ৰাজনক সচাৈক গ� ভাল লািগিছল তাইৰ। কেলজৰ সকেলাতৈক েচাকা ছা� জনৰ ব��ৰ সাি�ধ্যত তাই সুিখ ৈহ থািকিছল। েসয়া ব�বছৰ আগৰ কথা। কিফ মগেটাত কিফ একাপ ৈল েবলকনীৈল ওলাই আিহল নীলা�না। ৰঙা নীলা নীয়ন লাইটৰ েপাহৰত উ�িল থকা সু�ািচন চহৰ কিলকতাক নীশাৰ সময়ত সদােয় ৰহস্যময়ী েযন লােগ নীল�নাৰ। মু��ীপ ক’ত েহৰাই গটল িস? কেলজীয়া িদনেবাৰত তাইৰ কােষ কােষ থকা, �িত মু�তর্ত তাইক সাহস িদয়া, উৎসাহী কৰা,ল’ৰাজেন আিছল মু��ীপ। েকিতয়াবা ঘৰৈল মনত পিৰ তাই উদাস ৈহ থািকেল তাইক হ�ৱাবৈল িকমান েয য� কেৰ িস। তাইৰ মনত পেৰ ,এবাৰ কেলজৰ পৰা েখাজকািঢ় েহাে�লৈল আিহ থােকােত বাটত ইউ আৰ মাই ভ্যােলন্টাইন নীলা�না �ীিতেৰখা দাস ১০৬
েফ��ৱাৰী২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ সৰ� এি�েডন্ট এটা ৈহিছল তাইৰ। ভিৰত দঃখ পাই িবচনাত পিৰ আিছল দিদন। তাইৰ বােব উিদ� ৈহ পৰা মু��ীপৰ অব�ােটা চাব লগা ৈহিছল েতিতয়া। তাইৰ খবৰ সুিধ বা�বীেবাৰক ব্যিতব্য� কিৰ তিলিছল িস। ছয়নীকা, গীত হেত েহাে�লৈল আিহ তাইক েজাকাইিছল। বাঃ ইমান ভাল পাই েতাক িস নীল�না ...আমােৰা যিদ ইমান েকয়াৰ েলাৱা ,ভালেপাৱা বয়ে�ন্দ এজন থািকল েহেতন.. . তাই িচঞিৰ উেঠ েতিতয়া। পাগল ৈহছ তহত ?..িস েমাৰ বয়ে�ন্দ নহয়। েব� ে�ন্দ হয়। হয় নীলা�নাই মু��ীপক এজন ভাল ব� বুিলেয় ভােব। েকােনা সুৰ�ঙােৰ তাইৰ হ�দয়ত তাৰ �িত ভালেপাৱাৰ অনুভৱ েনােসামাই। েসইিদনা আিছল ১৪ েফ��ৱািৰ েভেলন্টাইন েড। তাইৰ ৰ�মেমট জনী দপিৰয়ােত সািজ কািচ বয়ে��ৰ বাইকত উিঠ কৰবােল ফিৰবেল ওলাই ৈগিছল। ৰ�মত থািক আমিন লািগিছল তাইৰ। েসইেহ অলপ ওলাই আিহিছল ওচৰেত থকা পাকর্ খনৈল বুিল। েব� এখনত বিহিছল তাই। েফ��ৱািৰ মাহৰ এজাক শীতল বতােহ আলঁফেল চই ৈগিছল তাইক। বতাহত ভািহ আিহিছল কৰবাৰ পৰা এক নাম নজনা ফলৰ সুৱাস। বুকভিৰ ৈলিছল তাই ফলৰ িমঠা সুৱাস। ঃ নীলা.... ত�য়তা ভািগিছল তাইৰ। সমুখত স�িতভ হািহ এটােৰ িথয় ৈহ আেছ মু��ীপ। ঃ �ীপ তিম …আহা বহা ইয়ােত ... ঃ নীলা এইয়া েতামাৰ বােব... এপাহ েতজৰঙা েগালাপ আ�ৱাই িদিছল িস তাইৰ ফােল। ঃ নীলা ভাল পাওঁ েতামাক..ব�ত ভালপাওঁ। তাৰ কথাত তাইৰ উ�ল মুখখন হঠােত েমালান পিৰ গ’ল। ঃ এইয়া তিম িক ৈকছা মু��ীপ? েমাৰ মনত েতামাৰ �িত েতেনকৱা এেকা অনুভৱ নাই। েতামাক মই েকবল েমাৰ ভাল ব� বুিল ভােবা আন এেকা নহয়। েতামাৰ পৰা মই এইয়া আশা কৰা নািছেলা। মুক ৈহ পিৰল িস..এেকলেগ েযন পিৰল বুকত েহজাৰতা হাতিৰৰ েকাব ...সময় অলপ থমিক ৰল তােত। েমাক �মাকিৰবা নীলা.. িস আতিৰ আিহিছল তাইৰ সমুখৰ পৰা। এক �চ� দখত বুকখন উঠিল উিঠল মু��ীপৰ। �ক�কাই কািন্দবৰ মন গ’ল তাৰ। িকয়? িকয় এেনকৱা হ’ল তাৰ সেত? জীৱনত �থম েকােনাৱা েছাৱালীক তাৰ ভাল লািগিছল। হ�দয় উজািৰ ভালপাবৰ মন ৈগিছল। যাৰ নাম নীলা�না। তাইৰ �িত থকা তাৰ সুগভীৰ তাইৰ ৰ�মেমট জনী দপিৰয়ােত সািজ কািচ বয়ে��ৰ বাইকত উিঠ কৰবােল ফিৰবেল ওলাই ৈগিছল। ৰ�মত থািক আমিন লািগিছল তাইৰ। েসইেহ অলপ ওলাই আিহিছল ওচৰেত থকা পাকর্ খনৈল বুিল। েব� এখনত বিহিছল তাই। েফ��ৱািৰ মাহৰ এজাক শীতল বতােহ আলঁফেল চই ৈগিছল তাইক। বতাহত ভািহ আিহিছল কৰবাৰ পৰা এক নাম... ১০৭
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম েতিতয়াৈলেক তাইৰ হদয়, মন ম�জত িশপাই ৈগিছল মু��ীপৈল �গাঢ় ভালেপাৱা। নীলা�নাই দচক মুিদ িদেল ব� দচকেৰ সৰসৰাই বাগিৰ আিহল চকেলা। এিদন মু��ীপৰ বুকত সৃি� েহাৱা ে�মৰ িবষাদ িখিন আিজ �িত পল কিঢ়য়াই ফেৰ িনজৰ বুকত তাই। অহাকািল ১৪ েফ��ৱািৰ। বােৰ বােৰ মনত পিৰ আেছ তাৈল। ক’ত আছা তিম মু��ীপ? হঠােত সশে� বািজ উিঠল তাইৰ মবাইলেটা। ৰি�েম েফান কিৰেছ। অিন�াসে�ও তাই িৰিচভ কিৰেল েফানেটা। ঃ েহে�া ৰি�ম েকাৱা। েবলকিনৰ েৰিলঙত আউিজ তাই আকাশৈল চােল। গভীৰ এ�ােৰ আৱিৰ ধিৰেছ কিলকতা চহৰৰ ৰািতৰ আকাশ। ��পু�ৰ িবশাল জলাশয়ত দি� ৰািখ ভগৱান মহাবীৰ উদ্যনৰ কাঠৰ েব� এখনত উদাসভােব বিহ আেছ মু��ীপ। আিজ ১৪ েফ��ৱাৰী। েভেলন্টাইন েদ। আিজও পাৰ হব তাৰ এিট িন�ািবহীন ৰািত। েযেনৈক পাৰ ৈহেছ েযাৱা সুদীঘর্ পাছটা বছৰ। িনলা�না তাৰ �থম ে�ম ,যাক িস আিজও পাহিৰব পৰা নাই..েনাৱেৰ কাহািনও। এেক উদািসনতােৰ পাৰ কিৰ আেছ িস িদনেবাৰ। ভাল চাকিৰ এটা কিৰ থকা তাক েদিখ েকােনও অনুধাৱন কিৰব েনাৱােৰ তাৰ বুকৰ ঘাঁেদাখৰৰ কথা। যাৰ িবষ �িত মু�তর্ত উকমুকাই থােক বুকত। নীলা, নীলা ক’ত আছা তিম? িস েচৗপােশ চােল..আতেৰ আতেৰ ে�িমক যুগল ে�ম িনেবদনত মগন। ব�ত সুিখ েদখা ৈগেছ সকেলােক। এইেলাকৰ ে�ম িবেশষ ে�মক তাই বুিজ নাপােল..তাই মা� তাক তাইৰ ব� বুিল ভােব। েগােটই ৰািত িস �ব েনাৱিৰেল। এক অসয্য য�ণাত ছটফটাই ছটফটাই পাৰ কিৰেল িস। িপছিদনা পূৱা মু��ীেপ িস�া� ল’েল িস আতিৰ যাব তাইৰ জীৱনৰ পৰা। েকিতয়াও আৰ� তাইৰ সমুখেল নােহ। তাইৰ �িত থকা ভালেপাৱািখিন ৈলেয় িস েহৰাই থািকব কৰবাত। েকইবািদন ধিৰ কেলজত মু��ীপক েনেদিখ আচিৰত হ‘ল নীলা�না। লগৰ অিখলক সুিধেল তাৰ কথা। অিখেল জনােল িস আৰ� এইখন কেলজত নপেঢ়। চহৰ এিৰ �িছ ৈগেছ মু��ীপ। ক’ৈল গ’ল িস নাজােন... খবৰেটােয় এজাক দখৰ বা’ িসিচঁ িদেল তাইৰ কিলজাঁত। মু��ীপিবহীন কেলজখন তাইৰ উৰ�ঙা লগা হ’ল। তাৰ মৰমলগা মুখ খন ,তাৰ কথােবােৰ ৰািত ৰািত তাইক �ব িনিদয়া হ’ল..তাই এিদন অনুভৱ কিৰেল তাই ে�মত পিৰেছ তাৰ। হ�দেয় হাহঁকাৰ কিৰ উিঠল মু��ীপৰ সাি�ধ্যৰ বােব। িক� েতিতয়া েয ব�ত পলম ৈহ গ’ল। ব�ত িবছািৰও তাৰ েকােনা খবৰ নাপােল তাই। বতাহত েযন েহৰাই থািকল মৰম আকলুৱা ল’ৰােটা। িদনেবাৰ পাৰ ৈহ থািকল। পাৰ ৈহ থািকল বছৰেবােৰা। কেলজৰ পঢ়া েশষ কিৰ কিলকতাৰ La Exactlly software companyত চাকিৰত েযাগদান কিৰ �িছ ৈগিছল অসমৰ পৰা নীলা�না। ১০৮
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�েম েযন পূণর্তা পায় �ভ… দচক মুিদ ভগৱানক �াথর্না জনােল িস। �ীপ…. িনেচই কাষত িচনাকী মাতষাৰ �িন লােহ লােহ চকযুিৰ েমিলেল মু��ীেপ। আঃ িনজৰ চকেক েযন িব�াস নকিৰব িস। িস বাৰ� সচাৈক েদিখেছেন িমঠা হাঁিহেটােৰ তাৰ সমুখত িথয় িদ আেছ নীলা�না। হাঁিহ হাঁিহ এপাহ ৰঙা েগালাপ আ�ৱাই িদেল তাৰ ফােল নীলা�নাই। আৰ� ক’েল ভালপাওঁ েতামাক �ীপ ব�ত ভাল পাওঁ। েকাৱা তিমও েমাক ভাল েপাৱােন? মু��ীেপ এেকা নক’েল। শ�হীন ৈহ পিৰল িস। িনবর্াক, েমৗণ ৈহ পিৰল েচৗপাশৰ সময়েবাৰ। ঃ �ীপ তিম �িনছা? �ীপ িকবা েকাৱানা। িকবা এটা ক’ব িবছািৰেল িস। িক� ক’ব েনাৱিৰেল। ওঁঠযুিৰ কিপ উিঠল। ধুিনয়া চকহািল িভিজ গ’ল অ��ৰ বন্যােৰ। এয়া িক কিৰছা তিম �ীপ? তাই মিচ িদেল চকপানী। আৰ� সাৱিত ল’েল বুকত। আৰ� েসই মু�তর্েত িস �ক�কাই কািন্দ িদেল। থৰ ৈহ পিৰল তাই। নাঃ নাকািন্দবা ি�জ। েতামাৰ চকপানীেয় েমাক ক� িদেছ �ীপ। ব�ত েবিছৈক ভাল পাও েতামাক। েমাক �মা কৰা েতামাৰ সচা ে�মক মই বুিজব েনাৱািৰেলা বা বুিজব নুখুিজেলা। আৰ� েযিতয়া মইেয়া অনুভৱ কিৰেলা েতামাৰ �িত ে�ম েতিতয়া তিম নািছলা েমাৰ কাষত। তথািপ েতামােল েমাৰ ভালেপাৱা সািচেয় পাৰ কিৰ আেছা িদন, মাহ, বছৰ। তিম নাজানা তিম �িছ েযাৱােৰ পৰা িকমান িবছািৰেছা েতামাক..েতামাৰ খবৰ কিৰেছা েতামাৰ ব�েবাৰৰ ওচৰত। নাই েকােনও নাজােন েতামাৰ বাতিৰ। িক� হঠােত েযাৱাকািল িনশা ৰি�েম েফান কিৰ জনােল তিম �ৱাহাটীত থকাৰ কথা। অলেপা পলম নকিৰ আিজ ৰািতপূৱাৰ �াইট বুক কিৰ �িছ আিহেলা �ৱাহাটীৈল। আিহেয় ৰি�মক েফান কিৰেছা। িসেয় জনােল মহাবীৰ উদ্যনত েতামাক েদখাৰ কথা। েতামাক ব�ত ভাল পাও �ীপ ,ব�ত আৰ� েকিতয়াও েহৰ�য়াব নুেখােজা েতামাক। মু��ীেপ আকাশৈল চােল। ে�ম সচাৈক �গর্ীয়। সচা ে�ম েকিতয়াও েহৰাই নাযায়। যাক হ�দেয়েৰ ভালেপাৱা যাই েতওঁক িমলাবৈল ভগবােনও েচ�াৰ �িট নকেৰ। েসইেহ চােগ আিজ িসও উভতাই পােল তাৰ ে�ম। তাৰ ফােল আতৰ ৈহ চাই থকা েছাৱালীজনীক পৰম মমতােৰ বুকৰ মাজত সাৱিত ল’েল িস। কপালত আঁিক িদেল এিট চমা। আৰ� ৈক উিঠল You Are My Valentine নীলা�না…. ে�ম িবেশষ ১০৯ ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ �মণ কিহনী িশতানৈল আেপানাৰ �মণ কািহনীৰ িবষেয় িলিখ পিঠয়াব পােৰ। েলখােবাৰ পিঠয়াবৈল তলত িদয়া িঠকনাত েযাগােযাগ কিৰব পািৰব। আমাৰ িঠকনাঃ েমাবাইল নং- ৯৩৬৫২০২৯৬২ েলখা আহ�ান
ক িব তা কা ন ন েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ১১০ ে�মৰ িদৱস ৰ� গায়ন (বৰ�ৱা) েতামাক ভাল পাবৰ বােব নালােগ েমাক েকােনা ে�মৰ িদৱস আৰ� িদব নালােগ তিম �িতিদেন এপািহ ৰঙা েগালাপ তথািপও, মই েতামাক ভাল পাওঁ আৰ� আজীৱন পােয়ই থািকম। �িতেটা �হৰৰ �হৰী ৈহ ৰ’ম েতামাৰ কাষত। লােগ মােথাঁ ে�মৰ বাে�ানত বা� খায় থকা সবল এনাজৰী ডাল। য’ত থািকব েকৱল ইজেন-িসজনৰ �িত থকা মৰম, িব�াস , ��া,ভি�, সাহস, উৎসাহ আৰ� ে�ৰণা, গিঠত হ’ব জীৱনৰ পূণর্ চােনিক। তােত বিহ ৰিচম ে�মৰ সফলতাৰ বুটা বচা ফল। নানা ৰঙীন ৰেঙ ৰং েবালাম, সেপান ৰিচম, নীল আকাশত সুবাস ৈহ উিৰ উিৰ েমিল িদম দবা�ৰ আচঁল। �কলা ডাৱৰৰ মােজ মােজ িলিখ যাম েতামাৰ েমাৰ সচাঁ ে�ম কািহনী। েকান? ত�য় কিলতা ফিৰংফটা ৰািত পাতেবাৰ নৈক গেজ �কাই সৰাপাত হয়, সময়ৰ আধাৰত আেপানেবাৰ আেহ স্পশর্ৰ েৰখা টািন এিদন অতীত হয় মনৰ অ�ৰতম সংগী। ডাকবাকচত পিৰ ৰয় মু� েসাঁৱৰণীৰ পািখ লগা িচিঠ, �িতময় ৰঙেবাৰ �মা�েয় হয় ধূসৰ! ইজনৰ িপছত িসজন েকৱল �িচ যায় িনিলর্� ৰািত িনজেক িনেজ সুেধাঁ, ওচৰত বাৰ� ৈৰ যায় েকান? কাষত আিহ ৰয় েবদনাৰ শত তৰা আৰ� যাতনাৰ এেকিট েজান। ভীষণভােৱ ভালেপাৱাৰ ভৱা সংলাপ আওৰাই এেনৈক িকমান মানুহ �িচ যায়, সম্পকর্ ধৰাৰ িনিলখা ধাৰাপাত সম্পকর্ এৰাৰ নানা অজহাত। েসেমকা চকৰ পতাত কাল-এ�ােৰ আঁচিৰ যায়, �িচ েযাৱাৰ কথা সামিৰ িনতাল সমেয় এেকাটা কৰ�ণ গীত গায়। িব�াস-অিব�াসৰ েমৗন তলাচনীত ওজন জিখ কওঁ, িকমান েযঅ�কাশ্য িনিলখা অতীত তাৰ আেছ জােনা অেদখা খিতয়ান! আ�কলীয়া জীৱন পাত কিৰ িসিদনা বুিজ উিঠেলাঁ, অখি�ত িতিন ‘অ’ িনিবর্কাৰঅ�কাশ,অনাটন,অিভনয়।
লিখমপুৰৈল
নীল নিন্দনীৰ ে�মত
িবভাসেজ্যািত বৰা লিখমপুৰৈল যাওঁেত নীল নিন্দনী, মই েতামাৰ ে�মত পিৰেলাঁ। িযদেৰ �থম েদখাত ে�মত পিৰিছল েপিৰছ আৰ� েহেলন, েসইদেৰ মেয়া �থম েদখােত পিৰেলা েতামাৰ ে�মত। তিম জানা,বৰ ভাল লােগ েমাৰ, মতলীয়া বতােহ আউল-বাউল কৰা েতামাৰ চিলটািৰ েদিখ। েতামাৰ �লপীয়া ওঁঠ দিটৰ মাজত িজিলেক েতামাৰ েযৗৱনৰ �িতচ্চিব। তিম জানােন? এটা কথা জািন েলাৱা, মই হয়েতা নাজািনব পােৰা েতামাৰ দেৰ আধুিনকতাৰ ইংৰাজী। নাজািনব পােৰা েতামাৰ দেৰ িলিখব হ�দয়ক ে�মত েপেলাৱা কিবতা নাইবা �ােয়ৰী। িক�, েমােৰা আন হাজৰ জনৰ দেৰ হ�দস্পন্দনৰ মােজ মােজ, �িতডাল ৰ� েকিশকাৰ িভতেৰ �বািহত হয় ে�ম, হ�দয়ত হয় ে�মৰ অপৰ�প ��ন। এটা ে�মৰ �ৱক পৱন কমাৰ বড়া মই েতওঁক লগ েপাৱাৰ �ণেৰপৰা েমাৰ আেবগ আৰ� িবেবকৰ মাজত গৃহকন্দল ৈহেছ; সৃি� ৈহেছ এক অবুজ ভাৱনাৰ পিৰিচত ৈহেছ ভালেপাৱাৰ চােনিক নাম ৈলেছ ‘ে�ম’। ে�মক েকােনা কষর্হীন ৰ’দ কাঁিচয়িলৰ চােনিক বুিল মই নাভােবা। নাভােবা মােথা েকােনা নামা�ৰৰ ব�হীন েচতনা। েৰাগ�� বুিলও ক’ব িনিবচােৰা ে�মক। অবাধ �াধীনতাও িদব েনাৱােৰা ে�মক। ৰ�ঢ় সত্য এইেটােৱই েয মই দৰাচলেত ভােবা ‘কাঁইটৰ মাজত থকা বগৰীফলৰ দেৰ সীমাব�তাৰ মাজত থািকও ে�মৰ পিৰসৰ অসীম।’ েতামাক েমাৰ ভাল লােগ, ব� েবিছেয় ভাল লােগ েতামাক। তিম জানা িযদেৰ বস� পেৰ বহাগীৰ ে�মত শৰৎ পেৰ েশৱালীৰ ে�মত েসইদেৰ লিখমপুৰৈল যাওঁেত নীল নিন্দনী, মইেয়া পিৰেলাঁ েতামাৰ ে�মত। েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ১১১ ক িব তা কা ন ন
যাওঁেত
পিৰেলাঁ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ১১২ েযাৱাৰ েশষত হাঁিহ িদবােচান এবাৰ �াণিজৎ েকাছ েযাৱাৰ েশষত হাঁিহ িদবােচান এবাৰ পাহিৰব েখািজেছাঁ েতামাৰ মৃদ হাঁিহত েশাকৰ আ�যাতনা িবষাদৰ পৃ�ােবাৰ সামিৰ েমিলবৈল েখািজেছাঁ হাঁিহেৰ েসউজীয়া পৃিথৱী। দখৰ পাৰ ভািঙ মেয়া হাঁিহব েখািজেছাঁ। আঁিকব েখািজেছাঁ, শূন্যতাৰ আকাশত িবষাদিবহীন ছিব। েযাৱৰ েশষত এবাৰহাঁিহ িদবা মাঁেথা মই হাঁিহ হাঁিহেয়ই িবদায় ল’ম। েতামাৰ হাঁিহেত িবসজর্ন িদম ‘তিম’িবহীন িবষাদ েবদনা। হািবয়াস সীতা েদৱী �িত��িতৰ িমঠা সুবাসত, ��িটত এপাহ ৰঙা েগালাপ। অবুজ তাড়নাত মতলীয়া, িঠকনা িবহীন েমাৰ ে�ম। মৰমৰ �� েমঘমালাৰ দৰ� উিমর্মালাৰ েবােকাচাত, অযুত ভাৱনাৰ ছেন্দাব� কিবতা। িচৰেসউজ অনুৰাগৰ দিলচাত , আেবগৰ সহ� ফ�ধাৰা। মনৰ পিব� দােপানত, কতকাযর্তাৰ �চ্ছ িনমর্ল মাধুিৰমা। ক�নাৰ সুউচ্চ িশখৰত আেৰাহণৰ অহৰহ েচ�া। আৰ� জীয়াই থকাৰ,অদম্য হািবয়াস। এিট ে�মৰ কিবতা িপংকী বৰা ভাল লগা আৰ� ভাল েপাৱা দেয়া েযন আিজকািল �ে�কীয়া, য’ত েপাৱাৰ েহঁপাহতৈক েহৰ�ওৱাৰ দখেবােৰ েযন খুন্দা মািৰ ধেৰ! িলিখব মন যায় জানা এিট িনভাঁজ ে�মৰ কিবতা িক� আিজ েযন মই শ�িবহীন কৰবাত মােজ মােজ মেয়া ভােবা েমােৰা যিদ হ’লেহঁেতন িচেনমােবাৰত েদখুওৱাৰ দেৰ খুন্দা খাই িকতাপ সিৰ পৰা , তাৰ িপছত দেয়ােয় দেয়াৰ চকজিৰৈল েচাৱা লােহ লােহ ভাললগা আৰ� ভালেপাৱা মােথাঁ সমেয় ব� কথাই বুজাব, িশকাব মৰমেবােৰা দ�েন বািঢ়ব ভালেপাৱােবােৰা ৈহ পিৰব গভীৰ ! িক� নাই এিতয়া েতেন েকােনা ে�য়সী আেছ মােথাঁ বুকত িবষাদেবাৰ নীৰৱতােবােৰই ি�য় মােথাঁ েসয়া আিছল েমাৰ মনৰ এক ক�না , অনাগত িদনেবাৰত সাঁিচ ৰািখেছাঁ িলিখম বুিল এিট িনভাঁজ ে�মৰ কিবতা!!
ক িব তা কা ন ন েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম হ�দয়ৰ েগাপন েকাণত িবভা িবন্দ েকাঁৱৰ িচৰ�বাহমান সময়ৰ েসাঁতত জীৱেন গিত কিৰব সমেয় কিঢ়য়াব জীৱনৰ কত কািহনী েসাঁৱৰিণ হ’ব সাি�ধ্যৰ উমাল পৰশেবাৰ পৰাণ জেৰাৱা কথােবাৰ সময়ৰ ভাজত িলিখ েলাৱা ে�মৰ িদনিলিপও সময়েবাৰৰ দেৰ কথােবােৰা এেক নাথািকব জীৱন েসউজীয়াৰ পৰা হালধীয়া হ’ব �িতৰ কঁিকত েসইিদনা ে�ম মােথাঁ দখৰ এটা �মুিনয়ােহ নহয় সুখৰ ফ�ধাৰা ৈহেয়া ব’ব িনৰেৱ কিঢ়য়াই ফিৰব লািগব জীৱনৰ মধুৰতম সময়ৰ আেৱগ িবজিড়ত অনুভৱেবাৰ হ�দয় ভঙাৰ শ�েবাৰ , অ�াি�ৰ েবদনােবােৰা সকেলা ব্য� ৈহ পিৰব িনজৰ জীৱনত ব�র্মানত অতীত িবচািৰ েসইিদনা ত�াতৰ হ�দয়খেন হাহাকাৰ কিৰব অিচনা বােটেৰ বাট বুিলেলও সময়ৰ চাকৈনয়াত জীৱন বন্দী হ’েলও সাি�ধ্যৰ উমাল পৰশেবাৰ ে�মৰ আকল আহ�ানেবাৰ বয়েস গৰকা েসই িদনেবাৰেতা েসাঁৱৰিণৰ দিলচাত িচৰেসউজীয়া ে�মৰ �িত ৈহ ৰ’ব েসইিদনাও েজানাকেবাৰ ফল ৈহ ফিল থািকব হ�দয়ৰ েকােনাবা েগাপন েকাণত। ে�ম িবেশষ ১১৩ ৰাজপথ ৰচনা শতা�ী শমর্া ৰাজপথত েখাজকািঢ় ৈগ আেছা। সুদৰত ৰ���াস পথৰ যানজঁট িচনাকী অিচনাকী মূখম�লৰ সমােৱশ মূখত অিনচ্ছক হািহঁ আৰ� �গিতশীল অসমীয়াৰ পিৰচেয়েৰ দই এগৰাকী মিহলা। মূখত ে�াধৰ েলিলহান িশখা েযন সম� জীৱন পুিৰ ছাঁই ৈহ ৈগেছ! এেনদেৰ অধ্যয়ণৰত ছা�ীৰ দপদপিন। অশীিতপৰ বৃ� দম্পতী কতর্ব্যৰ খািতৰত থৰক বৰক েখােজেৰ ৰাজপথত মূক -পৰাভৱ। মাতৰ হ�ক এক সাৰিথ কিৰ অকিণ পিখলাজাকৰ িখলিখলিন ... মনত �বল আশা গৃহস্হী জীৱনৰ মূখ্য অংগ কাযর্ালয়ৰ অ�ত হাতত েটােপালা ৈল গৃহগমন এজাক বয়সিভ� েলাকৰ , হঠাৎ লািঠডাল পিৰ গ’ল অ� মানুহ এজনৰ, আিভজাত্যৰ েফােপালা �ৰ�প েদখুৱাই েফা েফাৱাই উিৰ গ’ল বাহনখন, তলৈল হাউিল লািঠডাল েখিপয়াই আিছল তিল িদেলা মনৈল আিহল যাি�ক জীৱনত েভাগ িবলাসীতাত মু� মানুহেবাৰ। এিতয়া এেকাটা য� িনজৰ আনন্দত মু�জনৰ সময় নাই ভািববৈল।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ক িব তা কা ন ন ১১৪ আধৰ�ৱা েৰৗসন ইছলাম আহেমদ অন� ভালেপাৱাৰ পিৰেল অ�, িনিমষেত েশষ হ’ল মধুৰ ে�মৰ অমৃতময় আনন্দ। ক’ব লগা আেছ ব�েতা িক� জীৱন নামৰ নদীৰ আিহেছ অ�। জীৱন কালত িশিকেলা ব�েতা তথািপও বাকী ৰ’ল অেলখ অন�। লািভেলাঁ িশ�া িনিশিকেলা তাৰ ব্যৱহাৰ েতেন িশ�া ৈহ গ’ল অসাৰ। কিৰেলা ভালেপাৱা নহেলা জয় , জীৱন যু�ত হেলা পৰাজয়। কিৰেলা কমর্ নাপােলা তাৰ �িতদা , কিৰেলা েয িকমান ক� নাই তাৰ অনুমান। জািনেলা,বুিজেলা, িশিকেলা,পিঢ়েলা তথািপও আধৰ�ৱা ৈহ ৰ’ল ব�েতা �ান। আধৰ�ৱা জীৱন েমাৰ েঘাৰ অমািনশাত বুৰ গ’ল। �ত্য�দশর্ী ঈ�েৰ িন��তােৰ চাই ৰ’ল। আিহবােন তিম আ�ল খােলক তিম আিহবা বুিল মই েয এিতয়াও জীয়াই আেছাঁ, মাঁেথা েতামাৰ বােব। তিম আিহবা বুিল গভীৰ িনশা চকেলা টুেকা িনৰাশ নহঁও েযন মই। তিম আিহবা বুিল সােজান কােচােনেৰ আগবািঢ় যাওঁ, েতামাক আদিৰবৈল। তিম সঁচাৈকেয় কাষত থকা হ’েল সুখী হঁেলােহেতন মই। তিম আিহবা বুিল মই েয এিতয়াও জীয়াই আেছাঁ, মনত ব�ত েহপাহঁ ৈল। অেপ�াই আেছা েতামাৰ কাৰেণ তিম েকিতয়া আিহবা? েমাৰ মনৰ মাজত উমাল ৈহ থকাকথােবাৰ.... েকিতয়া �িনবা? েকাৱা কিতয়া �িনবা? মই েয েতামাৰ কাৰেণ েভাকাতৰ ে�িমক! তিম েয মায়ািবনী ‘েজানাকী তৰা’ আিহবা বুিল আেছা বাট চাই.. আেছা বাট চাই...আেছা বাট চাই....
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম লুইতপৰীয়া িথেয়টাৰৰ ম�ত িজিলিকেছ অিভেন�ী চিম দাস সুৰিজৎ দাস েফান - ৭৫৭৭০৭৫০৪৪ চিলত ২০২২-২৩ নাট্যবষর্ত লুইতপৰীয়া িথেয়টাৰৰ ম�ত ম�� ৈহ থকা িতিনওখন নাটকেত িতিনটা ব্যিত�মী চিৰ�ত দদর্া� অিভনয় কিৰ দশর্কৰ অভতপূবর্ মৰম বুটিলবৈল স�ম ৈহেছ অিভেন�ী চিম দােস। স�ীৱনী িথেয়টাৰৰ নামৰ নাট্যদলেটাৰ েযােগিদ �াম্যমাণ জগতৰ ম�ত েখাজ েপলাই িবগত সময়েচাৱাত বীণাপািণ িথেয়টাৰ, ৰাজ� িথেয়টাৰ, সূযর্্য িথেয়টাৰ, বৰৈদিচলা িথেয়টাৰ, ভাগ্যেদৱী িথেয়টাৰৰ দেৰ ব�েকইটা আগশাৰীৰ �াম্যমাণ নাট্যদলত জিড়ত ৈহ িনজ� �িতভােৰ উজিলবৈল স�ম ৈহেছ জনি�য় অিভেন�ী চিম দােস। �িতজন নাট্যে�মী দশর্কৰ হ�দয়ত �ান দখল কিৰব স�ম ৈহেছ অিভেন�ী গৰাকীেয়। ��া, ইিত নহয় েমাৰ ে�ম, কইনা সজাব েকােন, দাদািগিৰ, ককা েদউতা নািত আৰ� হাতী, মহানায়ক, মন মযুৰীৰ সংসাৰ, গৃহল�ী, েদউতা, বৃন্দাবনত বৰষুণ, লংকাকা�, েদৱতাৰ িনমর্ািল, মানুহৰ েগেৰজ আিদ জনি�য় নাট সমূহত অিভনয় কিৰ দশর্কৰ মাজত ব্যাপক চচর্া লাভ কৰাৰ লগেত ে�� অিভেন�ীৰ স�ান বুতিলবও স�ম ৈহেছ। ে�ম িবেশষ ১১৫ ইয়াৰ উপিৰও েটিলিভছন পদর্াৰ েৰঙিন েচেনলত সম্�চািৰত েহাৱা-‘েচন্টু দা’, কাঁিচয়িল ৰ’দ , অপৰািজতা আৰ� ৰং েচেনলত- ‘িপতাপু�’, ‘অসম ফাইটছ েবক’ আিদ জনি�য় ধাৰাবািহক েকইখনত িনজৰ অিভনয় �িতভােৰ দশর্কৰ মাজত যেথ� সমাদৰ লাভ কিৰিছল। অলপেত মেনাৰ�নধমর্ী েচেনল েৰঙিণত সম্�চািৰত ‘কঁৱলী’ ধাৰাবািহক খনত কিবতা চিৰ�েটাত অিত সুন্দৰভােৱ অিভনয় কিৰ দশর্কৰ মন জয়ী কিৰবৈল স�ম ৈহিছল অিভেন�ী চিমেয়। অিভেন�ী চিম দাসৰ এই অিভনয় যা�া অপিৰসীম ভােৱ অব্যাহত থাকক তােৰই কামনােৰ অিভেন�ী গৰাকীৈল আ�িৰক �েভচ্ছা আৰ� �ভকামনা জনােলাঁ। চলিচ�
ক িব তা কা ন ন ে�ম িবেশষ ১১৬ েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ব� েকাঠাৰ ধুমুহা ছািকল আহেমদ িদনৰ িদনেটা নাখাই নৈব পিঢ় থািকব পােৰাঁ কিবতা ঘন্টাৰ িপছত ঘন্টা ধিৰ �িন থািকব পােৰাঁ গান আৰ� েলিখ থািকব পােৰাঁ ব� মায়াবী ��ৰ আেপান নতবা মন কলেমেৰ আঁিক িদব পােৰাঁ কত িচ�েলখাৰ সেপান। আগমুহতর্ত অিতমা�া অি�ৰতাত িডিঙৈলেক উজাই অহা িবষ আৰ� বুকৰ কািমহাড়ৈলেক িশপাই থকা ৰ�ৰ দাৱানেল অ�ি�কৰ কিৰ েতােল েমাক........ িনসংগতাই �াস কৰা ব� েকাঠাৰ িখিড়কী নুেখােলা মই। আ�াৰ েমাৰ ি�য়। দৱাৰৰ েচপেটােত জপুকা লািগ ৈৰ মই েমাৰ সেত ব্য� ৈহ ব�েতা িনিলখা শ� গান আৰ� েবসুৰা ে�মৰ কিবতােৰ উপচাই েপলাওঁ িনজৰ েদহা। তথািপও ি�য়জনৰ অেপ�াত মিদৰাৰ ৰাগীত মাতাল ৈহ আ�াৰত িবিলন হ’ব িনিদওঁ িনজেক। ব� েকাঠািলত েপাহৰ আৰ� েফৰেফৰীয়া মৃদ বতাহজাক েসামাব েনাৱাৰাত গৰমত ঘািম েযাৱা েচালািট, আৰ� চকৰ পতাৈল হাউিল মতা েমঘ, িতিত েযাৱা গাৰ�েটাৰ িগিলপৰ বােব এজাক গা জৰ েপেলাৱা ধুমুহাৰ �েয়াজন েমাৰ আৰ� �িতজাক ধুমুহাৰ িপছত েযন শা� সমািহত েমাৰ পৃিথৱী..... ফটা কািমজেত মৰিহল েহঁপাহ পাথর্ �িতম শইকীয়া কািমজেটা আওপুৰিণ হ’ল কাষলিতৰ তলেত অলপ দােগা লািগল, ন ৈক িবয়া পতা দৰা - কইনাই িপতাইক িদয়া কািমজেবােৰা েমাৰ বােব আেজাখা, েসেয় িপতাই ক’েলও েমাৰ িপ�া নহয়; আইৰ ঔষধ িকেনােতই েশষ হয় মাহেটাৰ উপাজর্ন। হালৰ বলধ এটাও ঢকাল েখিতৰ আধা অংশ ছন পিৰেয়ই ৰ’ল জীৱনৰ অংকেবাৰতা আউল লািগল ফা�ণেত িবয়াখন পতাৰ েহঁপাহেটাও মনেত মৰিহল অথচ আইক সকাহ িদবৈল েবাৱাৰী এজনীৰ �েয়াজন আিছল। িচ�াও জােনাঁ এটা? ভালেপাৱা গৰাকীৰ ঘৰৈল যাবৈলও ভাল েচালা এটা নাইকীয়া! জীৱনৰ আিল েকঁকৰীেবােৰা েযন িছৰাল ফটা। এইবােৰা তাইৰ ঘৰৈল নহ’ব েযাৱা আনৰ েচালা িপি�েনা েকেনৈক িবয়াৰ ��াব িদম েহঁপােহা হ’ব েতিতয়া মাদকতািবহীন। েসৗজন্যতা ৰ�াৰ খািতৰেতা ব� ঠাইৈল নহয় েযাৱা েকৈনৈকেনা যাওঁ, শৰীৰত ওলিম থােক ফটা েচালা। কিবেয় ৈক েযাৱাৰ দেৰই এিতয়া ‘েমােৰা এটাই কািমজ তােৰা িছেগাঁ িছেগাঁ িচলাই’ সময়েৰা েয িক িবড়�না কাহািনও নহ’ল সুখৰ মুখ েদখা জীৱন হয়েতা এেনকৱাই দখেতই সুখ িবচািৰ আ�ৱাই যায়।
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ১১৭ েৰিচিপ পনীৰৰ তৰকাৰী িনৰ�পমা েডকা পনীৰ ঃ েজাখমেত। আলুঃ েজাখৰ। িপয়াজৰ নলা, ধনীয়া আৰ� পিদনা আন্দাজমেত ল’ব। আদা আৰ� জলকীয়া আন্দাজমেত। িনমখ আৰ� হালিধ েজাখমেত। �ণালীঃ েগছত েকৰাহী বঢ়াই গৰম হ’বৈল িদব। েকৰাহী গৰম হ'েল েতল েজাখমেত িদ গৰম েতলত আলু আৰ� পনীৰিখিন িদ িনমখ-হালিধেৰ অলপ সময় ভািজ ল’ব। তাৰিপছত আদা-জলকীয়া-িপয়াজৰ নলা-পিদনা-ধনীয়াৰ বনাই েলাৱা েপ�িখিনৰ জচ উিলয়াই ভজা আলু আৰ� পনীৰিখিনত ঢািল িদব। কম জইত ঢােকান িদ আলু িসিজেল গৰম পানী েজাখমেত িদ অলপ সময় উতলাই নমাই িদব। সু�াদ ব্য�ন। ৰামেধনু অসম ই-আেলাচনীৰ �মণ কিহনী িশতানৈল আেপানাৰ �মণ কািহনীৰ িবষেয় িলিখ পিঠয়াব পােৰ। েলখােবাৰ পিঠয়াবৈল তলত িদয়া িঠকনাত েযাগােযাগ কিৰব পািৰব। আমাৰ িঠকনাঃ েমাবাইল নং- ৯৩৬৫২০২৯৬২ েলখা আহ�ান
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ ১১৮ ে�মত পিৰেছাঁ মই িনৰ�ন েডকা েতামাৰ ে�মত পিৰেছাঁ মই। আনিক ফা�নৰ বতাহৰ স’েতও কিৰেছাঁ ে�ম। কিৰেছাঁ ে�ম ��পু�ৰ স’েতও েকাবাল েসাঁতত িবলীন হ'ম মই।। ে�ম কিৰেছাঁ েয মই মিৰবৈলও ভয় নাই েসেয় েমাৰ। লুইতৰ �কান বািলৰ ে�মত পিৰেছাঁ মই। দহােতেৰ িদম উৰ�ৱাই েহঙলী আকাশৈল চাই। েহঙলী িকৰনৰ সেত কিৰম েধমািল। অিভমান কিৰ যাম আঁতিৰ। কাঠ িশ� িশ�ী- মানস বৰা ,েতজপুৰ েফান- ৮৬৩৮০২৭৯৭৯
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ
েফ��ৱাৰী ২০২৩ ৰামেধমু অসম ে�ম িবেশষ
সম্পাদনা নৱিজৎ েদউৰী ৰামেধনু অসম ই- আেলাচনীৰ �াৰা �কািশত এই মাহৰ ে�ম িবেশষ ২০২৩ সম্পাদনা নৱিজৎ েদউৰী