Gelukkig democratiseerde ook het plezierreisje snel en op wat historici later misschien het absolute hoogtepunt van het moderne massatoerisme zullen noemen regende het klachten. Over Europese binnensteden die waren gedegenereerd tot helse holen vol Nutellawinkels en internationale vrijgezellenfeesten. Over hoe Giethoorn en Florence en Dubrovnik openluchtmusea waren geworden, overlopen door legers met selfiesticks. De mensenhaters onder ons zagen er de nieuwe wereldverhoudingen in weerspiegeld: uitgerangeerd Europa waar niks van belang meer gebeurt als pretpark voor ondernemende Aziaten die tegenwoordig het geld verdienen. Het was het type kritiek kortom, dat je altijd krijgt wanneer gewone mensen ook eindelijk eens een verzetje hebben. De critici zelf gaan ook op vakantie, maar dat is natuurlijk anders, verantwoord en nooit ordinair. Onlangs waren op tv oude beelden te zien van inwoners van Venetië; ze protesteerden tegen de cruiseschepen die in een niet aflatende stroom van langzaam rijdend verkeer langs hun huizen voeren. De inwoners lieten hun broek zakken en schreeuwden ‘Ga weg! Hoepel op!’ tegen de schepen. Dat komt nooit meer terug, dacht ik. Dat was buiten de mens gerekend. Het vakantiereisje is een onvervreemdbaar recht geworden. En heel veel gezinnen eten er goed van: bij mij in het dorp wemelt het van de wanhopende winkeliers die het leeuwendeel van hun omzet uit toerisme halen.
Dus zijn er al plannen voor ‘corridors’ naar coronavrije gebieden. Daar worden geen voedselhulp of wapens door aangevoerd, maar toeristen – soms lijkt toerisme net oorlog. En dus zijn er serieuze plannen voor vrijwillige lockdowns in coronavrije Corendonresorts, terwijl de schadeclaim tegen de autoriteiten van Tirol wegens het openhouden van skigebieden nog loopt. Het is inventief, en het is mooi dat een branche zoveel veerkracht vertoont. Toch bleef ik maar denken aan een songtekst waar een hele generatie lang en serieus over heeft geboomd. Plotseling wist ik wat Kurt Cobain écht bedoeld moet hebben met Here we are now, entertain us, I feel stupid and contagious.
\ 35
