28 | 28 | ODB DE BRANINK
"Juf Erica stopt bij ODB de Branink." In verband met mijn vertrek bij de Branink werd mij gevraagd of ik hierover een stukje wilde schrijven voor Laren! Magazine. Natuurlijk wil ik dat en op het moment van schrijven besef ik pas echt dat ik ga stoppen met werken in het onderwijs. Na 20 jaar gewerkt te hebben op de Branink, heb ik namelijk besloten om iets anders te gaan doen. Ik denk na over hoe ik ben begonnen op de Branink.
Mijn voorkeur is altijd uitgegaan naar het werken met
Toen mijn kinderen, Jorn en Kiki, nog klein waren was ik
kleuters, omdat kleuters nog zo lekker zichzelf zijn, open
eigenlijk voornamelijk thuis en lekker huismoeder. Ik gaf
zijn en altijd op zoek zijn naar een knuffel. Het gebeurt
één keer in de week kleutergymles bij de LGV en was
geregeld dat een kleuter mij behalve juf per ongeluk ook
vrijwilligster bij de speel-o-theek. Toen mijn kinderen
wel mama of oma noemt, heerlijk is dat.
groter werden en inmiddels zelf naar de Branink gingen, werd ik in januari 2000 gebeld door Tineke Pasman
Toch heb ik, op groep 8 na, eigenlijk alle groepen wel
(voormalig directrice) of ik misschien zou willen invallen.
eens gehad en had elke groep wel iets wat hen bijzonder
Dat sprak mij eigenlijk wel aan en ik viel in voor een
maakte. Ik denk dat ik vooral goed was in het peda-
collega met stembandproblemen. Zij kwam helaas niet
gogische aspect. Ik vind het namelijk erg belangrijk dat
meer terug en ik ging nooit meer weg.
kinderen zich bij mij op hun gemak voelen, zich veilig voelen en zichzelf mogen zijn. Wanneer dat in orde is,
De Branink heeft heel veel voor mij betekend. Het is
kan een kind eigenlijk pas echt tot leren komen. Hier
altijd een fijne school geweest om te werken, met een
heb ik dan ook altijd voor proberen te zorgen. Ooit heeft
fijn team en leuke kinderen en ouders. Het is ook een
iemand tegen mij gezegd dat wanneer je als leerkracht
school die steeds in beweging is en open staat voor
“het zaadje poot, het laat groeien”. Dat je niet meteen
vernieuwing/verbetering met oog voor ieder kind. Ik heb
zult zien wat de oogst is, maar dat je een belangrijke
er dan ook al die jaren met heel veel plezier gewerkt.
factor bent in het hele groeiproces. Daarvan ben ik
Omdat ik zelf ook in Laren woon, kom ik geregeld nog
overtuigd.
“kinderen” tegen die ooit bij mij in de klas hebben gezeten. Dan komt er een grote knaap (minstens twee
Wat ook een belangrijk aspect voor mij is, is het
koppen groter dan ik) naar mijn toe bij bijvoorbeeld de
creatieve aspect. Ik heb een aantal jaren geleden dan
plaatselijke horeca, die dan vraagt “Hé Juf Erica, ken
ook een opleiding gevolgd tot specialist creatieve
je mij nog?”. Meestal herken ik ze, soms ook niet, maar
communicatie en daarna een opleiding tot kinder-
vaak kan ik dan bijna niet geloven dat hij of zij als kleuter
tekentherapeut. Toen ben ik begonnen met het geven
bij mij in de klas heeft gezeten.
van teken- en schilderlessen aan kinderen, volwassenen een aantal bewoners van ’t Talma. Binnen de Branink heb ik ook altijd goed mijn creatieve brein kunnen en
