70 | MIJN LEVEN ALS VRIJWILLIGER
Een bloeiende vereniging leunt sterk op vrijwilligers. Velen zetten zich met ziel en zaligheid in. In deze editie weer 'mijn leven als vrijwilliger', geschreven door de vrijwilliger zelf.
MIJN LEVEN ALS VRIJWILLIGER
Alette Woestenenk Als dochter van Derk & Joke Woestenenk is het vrijwilligerswerk mij met de paplepel ingegoten. Beiden zijn zij op veel verschillende plekken altijd al actief als vrijwilliger. Als kind vonden wij het dan ook normaal dat onze
enkele andere vrijwilligers. Vorig jaar ben ik gestopt als
ouders met regelmaat ’s avonds een vergadering
leidster bij de kinderkerk, het werd tijd voor iets anders.
hadden. Het vrijwilligerswerk hoort gewoon bij ons
Bovendien was ik moeder geworden; dan breekt er
leven. Hoe mooi is het om samen met andere mensen
toch wel een andere tijd aan. Maar het kinderkerst-
iets voor het dorp te kunnen betekenen?
feest kon ik niet loslaten, dat blijft iets wat ik erg leuk vind. Wat geeft het dan een ontzettend voldaan gevoel
Op jonge leeftijd hielp ik vaak met mijn ouders mee.
als de kerk op 24 december helemaal vol zit!
Toen ik een jaar of 15 was begon ik mijn eigen kringetje op te bouwen. Zo zamelde ik met een groep uit Laren
OJWL, daar kom je als jongere in Laren toch al snel
en Lochem geld in om vrijwilligerswerk in het buiten-
mee in aanraking als je een jaar of 16 bent. Ik dus ook.
land te kunnen doen. Acties bedenken, voorbereiden
Ik begon als vrijwilliger, maar belandde in 2009 in het
en uitvoeren, om vervolgens in 2009 een mooie en
bestuur als algemeen lid. Enkele jaren later werd ik
indrukwekkende reis te maken naar Ghana. Daar
voorzitter. Wat een ontzettend leerzame tijd is dit
hebben we ons drie weken lang in het zweet gewerkt
geweest. Ik kan het alle jongeren aanraden om bij deze
om lerarenwoningen te kunnen bouwen. Een hele
vereniging vrijwilligerswerk te gaan doen. Ik zat in het
bijzondere ervaring.
dagelijks bestuur, maar vond het ook erg leuk om overal bij te helpen en betrokken te zijn. Mensen
Rond die tijd begon ik ook als vrijwillige ‘oppas’ bij de
ontmoeten en samen iets moois neer zetten, daar
kerk hier in Laren. Tijdens de kerkdienst konden de
doe je het voor. Jaren zat ik in de organisatie van de
kinderen van 0 t/m 4 jaar daar komen spelen. Dit heb
traptrekker- en skelterrace bij de Trekkertrek. Kinderen
ik een jaar of drie gedaan, tot ik werd gevraagd om
van 3 t/m 12 jaar oud, die met hun traptrekker of
leidster te worden bij de kinderkerk. En tja, dat trok
skelter op de grote trekkertrekbaan een race houden
mij ook wel. Dus heb ik die overstap gemaakt. Bij de
wie het snelste is. En dan die gespannen koppies! Tja,
kinderkerk heb ik bijna tien jaar met veel plezier de
daar word je als grote kindervriend gelukkig van! Na
kinderkerkochtenden gedraaid en gezinsdiensten
acht jaar in het bestuur van OJWL te hebben gezeten,
georganiseerd. Vele mooie ervaringen en samenwer-
heb ik de voorzittershamer overgedragen en nu kijk
kingen zijn er in die tijd op mijn pad gekomen. Zo ook
ik van de zijlijn toe hoe deze vereniging de (oudere)
de organisatie van het kinderkerstfeest, die wordt
jongeren in Laren bezig blijft houden.
georganiseerd door de leiding van de kinderkerk en