De Coronaparadox door de ogen van Seynaeve Brood- en dessertenatelier

Voor alle ondernemers kwam de coronacrisis als een shock. We werden verplicht om onze activiteit tijdelijk stop te zetten of op zijn minst anders aan te pakken. Niet zelden met veel minder omzet of aanvragen als gevolg. Gelukkig kregen velen onder ons ondertussen opnieuw groen licht om de activiteiten te hervatten. Al verloopt het vaak een beetje anders als ervoor.

Maar wat als je het door de coronatijd als ondernemer drukker kreeg dan ooit tevoren? Als je één van de weinige bedrijven was die mochten openblijven en daardoor plots niet 100 maar bijna 200% moest gaan draaien? Waar sta je dan vandaag? We vroegen het aan Karl en Dominique van Seynaeve Brood- en dessertenatelier uit Meise. We zijn heel benieuwd hoe zij samen met hun personeel deze periode ervaren hebben en wat ze er als ondernemeruit hebben geleerd.

Op 13 maart ging het land in lockdown. Wat dachten jullie toen?

Dominique en Karl: “Er spookte op dat moment maar één vraag door ons hoofd: wat staat ons nu te wachten? Een lockdown in Europa hadden we nog nooit meegemaakt. De gevolgen konden we totaal niet inschatten. Niet op persoonlijk vlak, niet op zakelijk vlak. Er zat niets anders op dan het nieuws zo goed mogelijk te volgen.”

Had deze lockdown een impact op jullie werking?

“Absoluut. Plotseling kochten onze klanten massaal veel brood en de bestellingen waren bijna niet bij te houden. Dat had enerzijds te maken met het hamstergedrag van sommige klanten. Anderzijds aten mensen nu veel meer thuis, doordat ze van thuis uit werkten en les volgden. Het broodje op kantoor of de gezellige lunch met de collega’s viel weg en werd vervangen door een lekkere boterham aan de keukentafel. Ook de patisserie draaide op volle toeren. Jezelf iets gunnen of een beetje verwennen, werd een echte trend. Die coronakilo’s komen ergens van, hè … Er kwamen ook veel nieuwe klanten over de vloer. Zij wilden bezoekjes aan de supermarkt liever vermijden en vonden de weg naar de warme bakker terug.”

“Door de lockdown ontstond er een nieuwe manier van leven, die een ingrijpende aanpassing binnen onze werking vroeg. De drukte van het weekend werd dagelijkse kost. We leefden echt volgens een ritme: werken, eten, slapen en herhalen. Het enige wat wegviel, waren grote taarten. Omdat feestjes met meerdere personen verboden waren.”

Hoe hebben jullie die extra werkdruk kunnen organiseren?

“Onze weekendploeg was de redder in nood. Onze studenten waren thuis van school en konden inspringen tijdens de weekdagen. Dat was echt nodig. We lieten ze brood snijden van zes tot negen uur ’s morgens aan één stuk, stel je voor. Daarnaast staken enkele flexi-jobbers de handen extra uit de mouwen. Dankzij ons hele team verliep de omschakeling vlot. Als we van klanten een complimentje kregen over onze aanpak, dan gaven we dat aan hen door. Dat versterkte alleen maar het gevoel van ‘we geraken er samen door’.”

“Omdat er maximaal drie klanten in de winkel mochten, ontstonden er lange wachtrijen. We zijn niet bij de pakken blijven zitten en kozen voor een extra verkooppunt. Het portaal van onze privédeur deed dienst als afhaalpunt voor betaalde bestellingen via de webshop. Vlug en creatief schakelen was absoluut nodig in deze situatie. Door niet te blijven vasthouden aan het bestaande systeem, werd ons werk haalbaar.”

Was er in deze periode iets dat jullie konden realiseren wat ervoor moeilijk was?

“We hadden recent geïnvesteerd in een webshop en een broodautomaat. Die nieuwe tools –die uitgebreid aan bod kwamen in ons brandingtraject bij OpmerKelijk –moesten nog aan bekendheid winnen. Maar door de lockdown kregen zowel de webshop als de automaat een boost. Hadden we dat nog allemaal moeten opstarten in al die drukte, het was ons niet gelukt.”

Wat vonden jullie de grootste uitdaging?

“Dat zijn eigenlijk twee zaken. Enerzijds voelden we veel stress om zowel het team als onze klanten gezond te houden. Vandaar ook de keuze om vanaf dag één met mondmaskers te werken. Daarnaast zorgde de beperking van het aantal klanten in de winkel voor veel druk. We waren bang dat mensen zouden afhaken als ze een lange wachtrij zagen. Daarom organiseerden we dat extra verkooppunt.”

Hoe kijken jullie naar de toekomst?

“We hebben veel geleerd uit deze periode. Zo moet je als ondernemer je gewoontes durven loslaten. Een onverwachte situatie als deze lockdown vergt anticipatie en flexibiliteit. Dat kost je misschien energie. Maar tegelijkertijd haal je er ook enorm veel energie uit. Met dit positieve gevoel kijken we hoopvol naar een coronavrije toekomst.”