Warto wiedzieć więcej
już po uchyleniu wcześniejszej decyzji przez sąd. Stanowi to zaledwie możliwość, gdyż sąd nie może zobligować Prezesa URE do takiego działania, jednak możliwy do wyobrażenia jest przypadek, w którym organ będzie zmuszony do przeprowadzenia nowego postępowania. Wynikać to będzie jednak nie ze względu na uchylenie przez sąd decyzji, ale ze względu na obowiązujące przepisy prawa19. Wspomniany autor dla zilustrowania takiej możliwości podaje przykład taryfy zawierającej ceny oraz stawki opłat za dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej oraz ciepła, której orzeczony przez sąd niezgodny z prawem charakter musi wymusić podjęcie nowego postępowania 20 przez Prezesa URE . Obowiązujące przepisy prawa uprawniają sąd również do wydania w istocie nowej decyzji, chociaż mającą formę wyroku sądowego. Mowa tutaj o sytuacji, gdy sąd skorzysta z możliwości wydania wyroku reformatoryjnego i zmieni decyzję w całości lub części, orzekając co do meritum sprawy. Jak zauważa K. Weitz w swoich uwagach poczynionych odnoście postępowania w sprawach z zakresu ochrony konkurencji i konsumentów,
Prawnik
Nr I/17/2009
mających jednak znaczenie dla postępowania omawianego tutaj, sąd niejako wchodzi w miejsce Prezesa URE21. Oznacza to również, że sąd nie powinien poprzestać jedynie na wskazaniu wadliwości decyzji, lecz ma obowiązek, o ile ma to podstawy w okolicznościach sprawy oraz zebranym materiale faktycznym i dowodowym, usunąć wady owej decyzji.22 Zakończenie postępowania możliwe jest jednak również w drodze wydania przez sąd postanowienia. Ma to miejsce w przypadku umorzenia postępowania (art. 355 § 1 KPC) albo odrzucenia odwołania (art. 47947 § 2 KPC). Sąd wydaje też postanowienia w kwestiach incydentalnych w toku postępowania23. Kwestią niejako dodatkową w przedstawionych tu rozważaniach dotyczących katalogu orzeczeń wydawanych przez sąd ochrony konkurencji i konsumentów w postępowaniu w sprawach z zakresu regulacji energetyki jest obowiązywanie zakazu reformationis in peius. Zważywszy jednak na przyjęcie założenia o pierwszoinstancyjnym charakterze tego postępowania24, nie zaś odwoławczym, należy uznać, że wspomniana zasada wyrażona w art. 384 KPC nie będzie miała
20Zob. Ibidem, s. 216. 21Zob. K. Weitz (w): T. Wiśniewski, System… op. cit., s. 152. 22Zob. Ibidem s. 152; R. Flejszar, Postępowanie… op. cit., s. 156. 23Zob. K. Weitz (w): T. Wiśniewski, System… op. cit., s. 153. 24Zob. R. Flejszar, Postępowanie … op. cit., s. 147 – 149 i 196. 25Zob. K. Weitz (w): T. Wiśniewski, System… op. cit., s. 153. 26Zob. W. Broniewicz, Postępowanie… op. cit., s. 272 – 273; K. Weitz (w): T. Wiśniewski, System… op. cit., s. 130.
25