Warto wiedzieć więcej
postępowaniu, w którym obowiązuje przymus adwokacki, przy czym wybór pomiędzy przedstawicielami obu profesji należy do prawnika. Jedynie w sytuacjach, w których nie jest dopuszczalna reprezentacja klienta przez radcę prawnego, prawnik z Unii jest zobowiązany współdziałać z adwokatem. Prawnik zagraniczny nie jest jednakże zobowiązany do występowania łącznie z prawnikiem polskim. Zasady, na jakich prawnik polski i unijny będą współdziałać, określa zawarta między nimi umowa, której celem jest umożliwienie prawnikowi z Unii prawidłowego wykonywania jego obowiązków.7 Na zawarcie umowy z konkretnym prawnikiem polskim ustawa nie wymaga zgody klienta. Takie ograniczenie może jedna wynikać z umowy między klientem, a prawnikiem zagranicznym. Przy wykonywaniu pierwszej czynności procesowej prawnik unijny zobowiązany jest przedłożyć umowę organowi prowadzącemu postępowanie. Wynika to z konieczności uwiarygodnienia, że prawnik współdziała w sprawie objętej przymusem adwokackim z adwokatem lub radcą prawnym.8 Wydaje się jednak, że jest to zbyt daleko idąca ingerencja w wewnętrzny stosunek pomiędzy stronami umowy, która reguluje również kwestie o charakterze poufnym, jak np. wynagrodze-
Prawnik
Nr 3/10/2006
nie. Możnaby tego uniknąć, zamieniając warunek przedłożenia umowy na obowiązek poświadczenia faktu jej zawarcia przez polskiego prawnika. W przypadku niedopełnienia obowiązku przedłożenia umowy, organ wyznacza prawnikowi z Unii Europejskiej termin do uzupełnienia braku. W kwestii skutków nie uzupełnienia braku ustawa odsyła do przepisów regulujących brak pełnomocnictwa lub upoważnienia do obrony. Należy też rozważyć, czy prawnik zagraniczny może po zawarciu umowy o współdziałanie udzielić pełnomocnictwa substytucyjnego w sprawie objętej tą umową innemu prawnikowi polskiemu, nie będącemu stroną tej umowy. Udzielenie pełnomocnictwa substytucyjnego przez prawnika zagranicznego związane jest w takim przypadku bezpośrednio z występowaniem tego prawnika w postępowaniu przed sądem lub innym organem objętym umową o współdziałanie z innym polskim prawnikiem. Przemawia to za tym, iż takie pełnomocnictwo nie może być udzielane prawnikowi polskiemu, z którym nie zawarto umowy o współdziałanie.9 Art. 40 ustawy nakłada na prawnika unijnego świadczącego w Polsce usługę transgraniczną w postępowaniu przed sądem lub innym organem władzy publicznej obowiązek udoku-
7 Art. 17 ust.2 w zw. z art. 37 ust 2 ustawy. 8 Art. 17 ust.4 w zw. z art. 37 ust 2 ustawy. 9 Z.Klatka, Reprezentowanie klienta przez prawnika zagranicznego w postępowaniu przed sądami i innymi organami władzy publicznej, Monitor Prawniczy 2004/21/1001, nr publikacji 45378.
19