Parallel sessies

Geen aandacht voor vrouw en kinderen

‘Er was overigens sowieso geen aandacht voor de kinderen of voor mijn toenmalige vrouw. Ik had geluk met een enorm hechte familie en vriendenkring. Er werd voor me gekookt, mijn kinderen werden opgevangen, de was werd gedaan, ik had financiële steun, noem maar op. Maar voor mijn vrouw was het loodzwaar. Er werd nooit aan haar gevraagd hoe het met haar ging, terwijl alles op haar neerkwam. Wat dat betreft hebben we het allemaal zelf moeten uitvinden. Als je als zorgprofessional meer naar de mens kijkt achter de ziekte, krijg je ook meer oog voor de omgeving van de patiënt. En dat biedt een gevoel van veiligheid en vertrouwen. Niet alleen voor de patiënt, maar voor alle betrokkenen.’

Klik hier voor de Powerpoint-presentatie

PARALLELSESSIE 1