.
lnseaen
.... .·''"'"'· , •S.,
Houtminnende kevers van het Dijleland
D
e
bosgebieden
van
het
Wat de soort zo zeldzaam maakt, is enerzijds zijn eis naar een warm microklimaat en ander
Dijleland herbergen twee im
zijds zijn zeer beperkte kolorusatiecapaciteit met
posante en zeldzame kevers die
vrouwtjes die hooguit een honderdtal meter ver
leven van dood hout: het Vliegend
(Lucanus cervus) en de Leder boktor (Prionus coriarius). Beiden zijn hert
vliegen en mannetjes die tot 1 km gaan. Daar komt dan nog eens bij dat de soort vaak een zeer lokaal voorkomen heeft. Ze komt bvb. slechts voor langs één holle weg of één bosrand van een heel boscomplex. Vele populaties in Vlaanderen
op Vlaams niveau zeldzaam, maar
blijken zeer klein te zijn en hebben zelfs niet elk
kennen nog belangrijke populaties
jaar volwassen kevers. De larven leven immers
in onze regio.
een 5-tal jaren in de grond waardoor er soms maar om de 5 jaar kevers zijn. Hierdoor komt de soort enkel nog voor op plaat-
Om de populaties van deze kevers beter te leren kennen, voert Arno Thomaes van het INBO al en kel jaren inventarisaties uit en afgelopen zomer tartte ook de
atuurstudiegroep Dijleland met
gerichte inventarisaties.
Het Vliegend Hert Het Vliegend hert is onze grootste keversoort. De larven leven van ondergronds dood hout. Dit hout kan van verschillende loofboomsoorten zijn zoal
Eik, Beuk, Kers en zelfs Robinia. Dit
hoev n geen ma sieve dode bomen te zijn, want zo werden er al populaties beschreven die zich voortplanten in poorwegbielzen en hakselhout. Bijna aan de noordgrens van zijn verspreidings gebi d gekom n, i hjj erg afhankelijk is van vol do nd warmte voor zijn ontwikkeling. Daarom komt de oorl bijna uitsluitend voor op zuid gexpo
erde hellingen in halfopen structuren die voldo nde licht doorlaten tot op de bodem. Zo komt de oorl voor in hoogslamboomgaarden, holl
wegen, talud en parken, maar niet in don k r g lot n beukenbo en. Om dez lfde reden gaal h l ook
leed
om leem- of zandbodems en
ni l om klei.
Mannetje Vliegend Hert, Watermaal-Bosvoorde, 2006. Foto Hans Roosen
De Booml<lever september 2007
84