Vogels
Raddes Boszanger verpest verjaardagsetentje Op de avond van 7 oktober 2005 merkte ik in onze tuin te Huldenberg een op insecten jagende zanger Phylloscopus
spec. op. De waarneming duurde amper enkele seconden, maar de aanwezigheid van een zeer markante lichte wenkbrauwstreep wees meteen op een uitzonderlijke tuingast.
De combinatie van dit kenmerk samen met een
donkere mantel en het ontbreken van een lichte vleugelstreep, duidde in de richting van Bruine Baszanger
P.fuscalusof Raddes Baszanger P. schworzi. De aanvankelijke Help, er zit een baszanger in euforie begon echter snel om te slaan in een lichte paniek. mijn tuin! Huldenberg, Omdat het snel donker werd en de vogel zich had 8 oktober 2005 (Foto F. Fluyt} teruggetrokken in de ruigtevegetatie, konden verder geen kenmerken waargenomen worden die zouden leiden tot een zekere determinatie. Een doemscenario leek zich aan te kondigen: je staat op een zucht van dĂŠ vondst van je leven, maar nooit of te nimmer zul je te weten komen welke van de twee gelijkende soorten je nu hebt gezien. Dat zo'n verdwaald Aziatische zangertje in volle trekperiode langer dan een dag op dezelfde plaats zou blijven rondhangen, kon ik immers wel vergeten - dacht ik. In een ultieme poging om dit geval te documenteren alvorens het voor goed zou verdwijnen samen met het laatste daglicht, spurtte ik naar mijn fototoestel. Terug ter plaatse werd het toestel ingesteld op de hoogste resolutie en gericht op de vegetatie waarvan ik vermoedde dat de kleine rakker er zich in had verborgen. Met uitgeklapt flitslicht werd op deze wijze in het wilde weg een tiental foto's genomen.
De fotosessie diende voortijdig te worden
afgebroken, want er wachtte mij nog enkele dringende sociale verplichtingen die avond. Uitgerekend deze dag moest ik zo nodig verjaren en dat vieren aan een gereserveerde restauranttafel. Toch werden eerst nog de resultaten van de photoshoot in snel tempo bekeken. De eerste foto's toonden enkel overbelichte brandnetels. Dit zag er helemaal niet goed uit. En ook de twijfel begon steeds harder toe te slaan.
Heb ik niet gewoon naar een rare fitis zitten
kijken? Naarmate de plaatjes een voor een passeerden, nam ik me al voor om van dit hele geval uiteindelijk niks te gebaren.
'Hier kom ik toch nooit uit... '. Plots scheen er een klein
maar helder lichtje in de donkere tunnel. Een van de laatste foto's toonde, verborgen in een vlinderstruik, een reflecterend oogje. Bij het inzoomen verscheen zowaar een vogelkopje mĂŠt de onmiskenbare wenkbrauwstreep. Opluchting alom. De fitistheorie werd dan wel van tafel geveegd, doch het Raddes/Bruine boszangerdillema bleef hardnekkig overeind. De beschrijving van de roep en de tekening leek volgens de ANWB-gids op Bruine Bos, doch de vage streep voor het oog en de stevige snavel op de korrelige foto wezen dan weer in de richting van Raddes. Die avond aan tafel scheen ik niet echt aangenaam gezelschap te zijn geweest voor mijn disgenoten. Ondanks dat de tegenstrijdigheden me parten bleven spelen, stelde ik mijn laatste hoop op de mist die hardnekkig kwam opzetten. Zangertjes zijn immers nachttrekkers bij uitstek, op voorwaarde dat ze kunnen beschikken over een heldere sterrenhemel waarop ze zich kunnen oriĂŤnteren. Zou de mist tot morgenvroeg aanhouden? De volgende ochtend bleek dat gelukkig zo te zijn. De nachtelijke uren voordien werden besteed aan het raadplegen van foto's op het internet en aan het inprenten van alle subtiele kenmerken en verschillen tussen beide soorten. Het eerste zichtbare licht gaf aanleiding om in de tuin post te vatten. Wanneer niet lang daarna een kort maar onmiskenbaar 'TEK' uit de brandnetelruigte weerklonk, was het meteen duidelijk dat de vogel er nog zat. Oef! 32