Vogels
Het wordt onmiddellijk duidelijk dat deze invasie vele oude records doet sneuvelen. Zo bestond de vorige grootste groep voor het Dijleland uit 25 à 30 ex. op 22/03/30 te Korbeek Lo (Herroelen, 2003}. Ook de laatste waarnemingsdatum voor Pestvogels in het Dijleland werd scherper gesteld op 23/04/05 (de vorige laatste waarneming gebeurde op 14/04/96 te Leuven}, maar de vroegste datum (oktober 1927 te Tervuren) blijft behouden. Referenties: Hens M. 2000 - Avifauna van het Dijlelond: Gedocumenteerde soortenlijst 1901-2000. In: Vogels in het Dijleland (M. Hens, Ed.), De V rienden van Heverleebos en Meerdaalwoud i.s.m. De Wielewaal afdeling Leuven, Leuven, 185-238. Herroelen P. 2003-Pestvogels Bombycilla gorrulus in V laams-Brabant (periode 1828-2003). De Boom.klever 31 (1):9-13. Moreou K. 2003 (o&b) -Opmerkelijke vogelwaarnemingen in de Dijlevollei en omgeving, december 2002februori 2003; maart-mei 2003. De Boom.klever 31 (1):14-27; 31 (2):50-69. van den Berg, A. (2004) - WP reports, late September-eorly November 2004. Dutch Birding, 26(6) : 392-411. van den Berg, A. (2005) - WP reports, Late November 2004-lote Januory 2005. Dutch Birding 27(1) :56-67. van den Berg, A. & Hoos, M. 2005-WP reports, Februory-eorly Morch 2005. Dutch Birding 27(2) :135-144. Van Den Houte, F., De Boom R. & Verliefden J. 2005 - Verslag van de veldornithlologie in Noordwest-Brabant, periode maart-november 2004. De Nieuwsgier, nr. 17 :10-40. Foto pagina 81: Pestvogels te Blonden, 5 maart 2005. Jochem Kempeneers
Kelle Moreau ke/le. moreau@gm01Z com
Nestkast voor Slechtvalk te Leuven De Slechtvalk Fa/co peregrinus kent in België en grote delen van de rest van Europa een erg bewogen geschiedenis. Op het einde van de jaren '50 verdween hij als gevolg van het grootschalig en onoordeelkundig gebruik van pesticiden nagenoeg volledig uit Noordwest Europa. De opstapeling van persistente organochloorverbindingen zoals DDT in de voedselketen, waarbij de concentraties in hogere trofische niveaus steeds hoger worden, bleek deze toppredator fataal te worden. Na het verbod op deze bestrijdingsmiddelen konden de West-Europese populaties zich langzaam herstellen. Vanaf de jaren '80 kwamen Slechtvalken terug sporadisch overwinteren in Vlaanderen. Maar broeden is nog een andere zaak, aangezien Slechtvalken daarvoor kliffen of andere steile rotspartijen verkiezen, en dergelijke structuren in Vlaanderen nu eenmaal niet aanwezig zijn. In een poging deze roofvogel bij ons toch ook tot broeden aan te sporen startte het F onds voor Instandhouding van Roofvogels (F.l.R.} in 1994 onder de deskundige leiding van Guy Robbrecht met het plaatsen van specifieke nestkasten voor Slechtvalken op verschillende elektriciteitscentrales van ElectrabeL waar koeltorens en fabrieksschoorstenen de natuurlijke rotswanden moeten vervangen. Dat bleek het begin van een geweldig succesverhaal te zijn. In 1995 werden de eerste Slechtvalken rond een aantal nestkasten waargenomen en in 1996 volgde reeds het eerste geslaagde broedgeval op de kerncentrale van Doel. Sindsdien steeg het aantal broedgevallen in Vlaanderen tot 18 in 2004, waarbij recent ook de steden Gent, Brussel en Mechelen werden veroverd (met nestkasten niet langer op industriële structuren maar resp. op de Sint-Baafskathedraal, de Sint-Goedelebasiliek en de Sint Romboutstoren}. Intussen werd gesuggereerd dat ook Leuven mogelijkheden biedt voor de Slechtvalk. De stad en de omgeving verschaffen deze roofvogel immers een ruim voedselaanbod (vnml. duiven), en bovendien wordt de soort hier de laatste jaren regelmatig op doortrek waargenomen. 83