Winterwaarneming
van
een Beflijster Ttorqu; torquatus te Bierbeek.
Op 7 januari 2001 zagen Romain Ackerm.ans en ikzelf een "merel" die op een akker met wintergraan zat. Daar het niet de gewoonte is van merels om helemaal open op een akker te vertoeven , ver van elke dekking, werd deze "merel" eens nader bekeken met de lcijker. In achteraanzicht vielen onmiddellijk de bleke randen aan de vleugelpennen op en wanneer de vogel zich naar ons toe draaide was er geen twijfel meer mogelijk : een Beflijster ! Door het
ontbreken van bleke randen op de boven - en onderzijde en het feit dat de
vleugelpennen even zwart waren als de mantel werd deze vogel gedetermineerd als een adult mannetje. Ook de bef was zeer breed en volledig wit zonder donkere randen. De dagen nadien werd nog enkele malen de omgeving afgespeurd maar de vogel werd niet teruggevonden. Heeft deze vogel in de streek overwinterd of was het een abnormaal vroege doortrekker? Tijdens dezelfde periode was er opvallend veel "beweging" onder de Koperwieken , doortrekkende groepen
van soms tientallen vogels ( de grootste bedroeg ± 60 ex. op 11
januari ) wa.ren ook niet gewoon op dit tijdstip.
Winterwaarnemingen ( december tot februari ) van Beflijsters zijn zeldzaam in onze regio , evenals in de rest van het land. Voor Vlaams-Brabant en Brussel zijn slechts een viertal gevallen bekend : •
1941 : 14 februari Elsene 1 M.
•
1946
•
1969 : van ca. 15 tot einde februari , Halle-St.Rochus 2 ex. in tuin
•
1983 : 15 januari Tervuren
:
"overwintering" te Brussel
Elders in België zijn er een vijfentwintigtal gevallen � slechts in één geval ging het om meer dan één vogel nl. 3 ex. op 13 december 1969 te Tongeren-Koninksem. Beflijsters van de norninaatvorm torquatus (broedvogels van Groot-Britannië en Noord-Europa , die bij ons doortrekken) overwinteren voornamelijk in Zuid-Spanje en Noordwest-Afrika (van Tunesië tot Marokko), hoofdzakelijk in het Atlasgebergte.
Referentie : Snow D.W. and Perrins C.M. : "The Birds of the Western Palearctic" Concise edition Oxford University Press 1998.
27