HOOGTELIJN 1-2009
IN HET VELD VERGEET DE THEORIE Een cursus basic life support in Nederland volgen is verstandig voor iedereen die geregeld in de bergen komt. Een cursus eerste hulp bij bergsportongevallen op locatie doen, is natuurlijk nog beter. Dan blijkt dat theorie en praktijk niet altijd matchen en dat bergsporters met improvisatietalent een streepje voor hebben. Bij het Alpine Rescue Center in het Zwitserse Zermatt worden sinds vorig jaar cursussen EHBBO aan Nederlandse bergsporters aangeboden. Initiatiefnemer is de klimmende fotograaf Menno Boermans; hij is bij het Rescue Center in opleiding als bergredder en organiseert de cursussen in zijn vrije tijd. In eerste instantie lijken ze vooral bedoeld voor (semi-)professionele bergsporters en instructeurs van de NKBV. Maar de doelgroep is breder, licht Boermans toe: ”We mikken op de serieuze bergsporter en die hoeft echt niet beroepsmatig in de bergen actief te zijn. Ervaring in de bergen is zeker noodzakelijk, maar belangrijker is de intentie om te leren.” Tijdens de cursus worden ongevalsituaties zo natuurgetrouw mogelijk nagebootst met acteurs op locatie rondom Zermatt; in bergachtig terrein dus. Met de Matterhorn als decor oefenen de deelnemers twee dagen lang eerste hulp bij bergsportongevallen, een dag reddingtechnieken en een dag inzet van de helikopter. Sjors Kurvers was een van hen. ALLES FIX Felix Flux is berggids én Rettungsspezialist; hij begeleidt het onderdeel bergredding. Veel van de reddingstechnieken die je bij de NKBV leert, komen in zijn training ook aan bod. Voor hem is er niet één enkele manier, maar bepalen de omstandigheden welke technieken je toepast als je iemand in de bergen wilt redden. Vooral je praktijkervaring speelt daarbij een belangrijke rol. Zo keurt hij minder gebruikelijke reddingstechnieken zeker niet af, maar hij steekt zijn voorkeur voor de technieken die in eigen huis worden gebruikt en ontwikkeld niet onder stoelen of banken. Het tekent de cursus: in principe maakt het niet uit hoe je te werk gaat, zolang het maar veilig is. Uitgangspunt daarbij is steeds: het ongeluk is gebeurd, daar is niks meer aan te doen. Nu moeten we proberen met de middelen die we hebben er het beste van te maken. Improviseren dus, iets wat de mannen van Air Zermatt dagelijks doen en waarin ze meester zijn geworden. Veel van hun oplossingen zijn in noodsituaties geboren. Denk bijvoorbeeld aan de Dreibein, een soort statief om een takel aan te bevestigen, waarmee je iemand uit een gletsjerspleet kunt bevrijden. De Dreibein maakt het mogelijk deze handeling efficiënt en vooral overzichtelijk uit te voeren. Sommige cursisten hebben een modern zekerapparaat bij zich, zoals de Reverso of ATC Guide. Felix laat ze deze gebruiken bij de reddingstechnieken. Ze blijken uitstekend geschikt als terugloopzekering in een takel. Felix vindt alles prima, zolang zijn cursisten zich er maar van overtuigen dat vóórdat ze beginnen te ‘redden’ “alles fix” is. Ondertussen houdt hij alles nauwlettend in de gaten. BOEKJES VERGETEN De instructeurs weten precies waar ze het over hebben. Uwe Brolle, die het EHBBOgedeelte begeleidt, werkt in het dagelijks leven als verpleegkundige op de intensive care. Hoewel onze vragen steeds specifieker worden naarmate de cursus vordert, weet hij overal uit ervaring op te antwoorden. Uwe weet ons er ook van te overtuigen dat wat wij in Nederland uit de boekjes hebben geleerd, we in de bergen meestal beter direct kunnen vergeten. En dat is soms wel even schakelen. Aan de andere kant: onze
|
43