De portaledge op dag 5.
“m
escalito is steep, sustained, and exceptional. It is hard to imagine a better route up a more incredible wall”, aldus Supertopo – Yosemite Big Walls. Na maanden van voorbereiden, materialen uitzoeken en dromen is het eindelijk tijd voor het echte werk. Ik sta onderaan de route: Mescalito. Voor de laatste keer op de grond. Dan stap ik in en begin te klimmen. Ik kom in een roes, ik laat de gewone wereld achter me. Stap voor stap voer ik alle taken uit, focus op veiligheid, niks laten vallen, en af en toe even rustig ademen en genieten.
als je hier voorbij bent, kun je niet, of heel moeilijk, terug Ik beperk mijn wereld bewust tot de volgende plaatsing. Denken aan de volgende lengte, of zelfs aan de hele route, is te spannend. Dan ben ik op de eerste standplaats, hijs ik mijn tassen op en trek ik mijn touwen omhoog. Nu heb ik geen directe lijn meer naar de grond. Ik ben onderweg.
Point of no return De eerste nacht slaap ik op standplaats 5. Nou ja slaap – ik kan niet slapen. Om tot daar te komen, eist zijn tol. Ik ben moe en ik ben bang. En niet zonder reden: de volgende lengte staat in de topo als point of no return; als je hier voorbij bent kun je niet, of heel moeilijk, weer terug…
46 | HOOGTELIJN 2-2017
De volgende nacht ben ik al veel relaxter. Ik heb het doel om elke dag drie touwlengtes te klimmen en ik heb er vandaag vier gedaan. Daarnaast ben ik voorbij het point of no return, dus over keuzes hoef ik me geen zorgen meer te maken. Ik voel dat ik alles onder controle heb en dat ik deze route kan klimmen. Zolang ik maar netjes blijf werken. En zolang het maar niet gaat stormen.
Praktische ongemakken Op dag 4 word ik wakker in de wolken. Na dertig meter klimmen besluit ik al om elf uur ’s ochtends om mijn hangende kampje op te bouwen. Ik vind de donkere wolken te dreigend. Net op tijd: op het moment dat ik de tent van mijn portaledge dichtrits, begint het keihard te hagelen. Slecht weer, precies waar ik bang voor was. In de loop der jaren heb ik al een paar keer een storm meegemaakt in de portaledge, dus ik geloof ook nu wel dat het goed komt. Ik lig in een warme slaapzak in mijn tentje en heb nog voor acht dagen eten en drinken bij me, dus wat kan me gebeuren? Het wordt ooit weer droog en windstil. Alleen zijn er wel wat praktische ongemakken. Toiletbezoek bijvoorbeeld. Voor een kleine boodschap kan ik nog creatief zijn met een fles, maar een grote… Omdat er in Yosemite veel wordt geklommen, moet iedereen alles meenemen, ook grote boodschappen. Normaal hang je hiervoor, samen met een papieren zak gevuld met kattengrit, buiten de portaledge. De papieren zak neem je dan weer mee in een waterdichte tas of speciale container (de zogenaamde poop tube), maar om dat nu in een storm te doen… Ik zal jullie de details besparen.