Niet doodgaan
We hadden natuurlijk getraind, de hele winter door, duinen op en af. Het is heel lang geleden dat we zo fit waren, maar nu, met 3000 hoogtemeters in de benen, een nacht doorgehaald en de hitte, is het op. In de stilte die valt tussen zinnen in een gesprek raak ik de draad kwijt. Maar het belangrijkste weten we al - als we niet dood neervallen dan halen we Verbier. Deze suggestie wordt unaniem aangenomen en omgezet in een bevel van Frits, de commandant van onze patrouille: ‘niet doodgaan’. De ski’s gaan op de rug voor het couloir naar de Rosablanche. Als over twee dagen de wedstrijd gehouden wordt dan staan de Zwitsers hier met koeienbellen. Nu deelt een militair appelpartjes uit, zelf geschild met zijn officiersmes. Het feest is er voor ons niet minder om. Fantastisch, al die mensen op de been en iedereen helpt en lacht. Posten met bemanning van tientallen die een week van tevoren opgebouwd worden, de route die in het donker met houten staken en lampjes is gemarkeerd. Bedankt, organisatie!
Ça va?
Boven op de Rosablanche, wachtend op de anderen, kan ik nog even terugkijken naar de Matterhorn die, - wow! - heel ver en klein geworden is. De arts van de post vraagt: “Ça va?”, ik antwoord met mijn diepste zucht ooit. Dan in slakkengang verder over de Col de la Chaux. Al die uren hadden we andere ploegen in de buurt en hun tempo leek niet buitensporig. Maar het eind van het lied is dat we onderaan het klassement bungelen, met andere exoten zoals Belgen, Australiërs en Engelsen. Meer dan zestien uur hebben we erop zitten. Als aan het einde van de winter skiën we de laatste meters door de pap en lopen trots door de dorps-
Meedoen? De Patrouille des Glaciers wordt eens in de twee jaar gehouden. De eerst volgende wedstrijd vindt plaats van 25 tot 28 april 2012. De inschrijving is inmiddels gesloten. Wie mee wil doen, moet wachten - of beter: kan trainen tot 2014. Net als bij de Elfstedentocht kunnen niet alle aanmelders meedoen. Na inschrijving volgt een gewogen loting met quota die per jaar iets verschillen, waar voorkeur wordt gegeven aan patrouilles met Zwitserse militairen of met een UIAGM-berggids. De organisatie eist van de deelnemers ski-alpiene ervaring (angeseilt afdalen) en de fysieke conditie om deeltrajecten binnen de gestelde tijd af te leggen. Dit wordt bij inschrijving niet gecontroleerd maar vat dit niet op als vrijbrief: er wordt in het donker over gletsjers geskied en een goede laaglandconditie vertaalt zich niet een-op-een in een goede bergconditie. Van de start tot het moment dat je weer van de berg af bent, val je onder het legercommando en moet je aanwijzingen opvolgen. De materiaaleisen zijn strikt. Meer informatie op www.pdg.ch
straat van Verbier, luid aangemoedigd door de hulptroepen die van Arolla naar Verbier gereden zijn. Op YouTube staan de winnaars uit Wallis, 5 uur 50 minuten, nog steeds krijg ik kippevel bij het idee. Van onszelf heb ik een foto bij de afsluitende straaljagershow. We zitten er – zu dritt - woordeloos maar stralend bij – patrouilleurs! hoogtelijn 5-2011 |
49