Toen hij 17 was, begon Peter met klimmen. Hij had wat sporten geprobeerd, maar het was het allemaal niet: te veel regeltjes, te competitief, te afgebakend in tijd ook. Tot iemand hem meenam op een klimtocht. Onmiddellijk wist hij dat dit was wat hij wilde: “Alles paste en ik wist meteen dat dit was, wie ik was, niet alleen wie ik wilde zijn, zoals met die andere sporten.”
Geweldig alternatief
Wie zou denken dat hij niets moet hebben van de klimmuur, zoals waar we nu onder zitten, vergist zich. “Ik wou dat ik zo’n wand had gehad toen ik begon met klimmen”, zegt Croft. “Dit is een geweldige manier om te trainen als je geen rots in de buurt hebt!” Zelf is hij verhuisd van Canada, waar het vaak grijs en nat was, naar Californië, met veel rots en veel mooi weer. Klimhallen hebben er volgens hem voor gezorgd dat het potentieel aan klimmers veel groter is geworden. “Alex Honnold is begonnen als een hallenklimmer!”
Dezelfde klimmer
Wat ziet hij, als hij kijkt naar die bloedstollende foto van bijna twintig jaar geleden in het boek van Zak? “In principe zie ik nog steeds dezelfde klimmer”, zegt Peter. En over twintig jaar hoopt hij nog steeds te klimmen. Hij vertelt over een zwarte periode, waarin hij door een ernstige schouderblessure was uitgeschakeld.
Wie is Peter Croft?
Peter Croft werd geboren op 18 mei 1958 in Canada, maar woont sinds jaar en dag in Bishop, Californië. Hij werd vooral beroemd door een aantal gewaagde solo’s zoals de beklimming van Astroman (5.11c of 7a) en zeer snelle beklimmingen van big walls in Yosemite Valley. Prestaties die pas jaren later werden herhaald. Zelf beschouwt hij zich in de eerste plaats als een allround klimmer en alpinist. Tegenwoordig betekent dat het klimmen van hele lange alpiene graten en traverses. Peter schreef een aantal boeken over klimmen, zoals The Good, the Great, and the Awesome: The Top 40 High Sierra Rock Climbs uit 2002, een boek over lichtgewicht alpiene klimmen, en Climbing Mt. Whitney uit 2005. Hij wordt gesponsord door Evolv en The North Face.
Toen de dokter eindelijk groen licht gaf voor zijn eerste gemakkelijke route was hij zo gelukkig. “Ik kon het niet geloven. Ik dacht: als ik nooit meer iets moeilijkers kan klimmen dan dit ben ik al tevreden!” Even is Peter stil en dan verzucht hij “I just love the activity!”
‘V r het rst met de auto d r het dru e verk r van Vancouver. Dat is pas eng!’
HOOGTELIJN 5-2014 |
91