R e l a t i e m a g a z i n e
v a n
h e t
Fa m i l i e h u i s
D a n i e l
“Het mooiste huis van Rotterdam waar je eigenlijk niet wilt zijn” Burgemeester Aboutaleb, officiële opening Familiehuis Daniel den Hoed
“Het Familiehuis verlicht onze zorgen” Marjanne Steenpoorte & Nancy Hofmans, gasten
d e n
najaar 2021
nieuws
H o e d
Blijf naar elkaar omkijken! Erna J. Elfrink Programmamanager Erasmus MC Kanker Instituut Bestuurslid Familiehuis Daniel den Hoed
2021. Een jaar waarin we veel met elkaar hebben meegemaakt. Voor het Erasmus MC was het wederom een grote uitdaging om de Covidzorg en de acute en planbare zorg te combineren. Verpleegkundigen hebben vele overuren gemaakt, zijn maximaal flexibel geweest en hebben bijgesprongen op andere afdelingen zoals de IC en de Covidkliniek. Gelukkig kon, door de inspanning van velen, de zorg en behandeling voor kankerpatiënten goed doorgaan. Alleen ons Patiënten Informatiecentrum Oncologie (PATIO) heeft enkele maanden de deuren moeten sluiten. Een moeilijk besluit. Want de psychosociale ondersteuning van onze patiënten en hun naasten is en blijft enorm belangrijk.
Gelukkig is PATIO weer open en weten onze patiënten ons goed te vinden. Ik ben trots dat zovelen een steentje bijdragen om de zorg voor kankerpatiënten door te laten gaan.
Maar als je dan toch in de situatie komt dat je dichtbij je zieke naaste wilt zijn, dan biedt het Familiehuis een warm tijdelijk thuis, waar naar je omgekeken wordt.
Ook het Familiehuis maakt mij trots. Er is heel veel werk voorafgegaan aan het moment dat de eerste gasten in het nieuwe onderkomen ontvangen konden worden. Het resultaat is prachtig. Familieleden zijn weer op zwaaiafstand van onze patiënten en vele vrijwilligers staan klaar voor praktische ondersteuning en een luisterend oor. Bijzonder moment dit jaar was de officiële opening van het Familiehuis waarbij burgemeester Aboutaleb de woorden uitsprak: “Het mooiste huis van Rotterdam waar je eigenlijk niet wilt zijn.” Hij heeft helemaal gelijk.
Zonder steun was het nieuwe Familiehuis niet tot stand gekomen. De inzet van ambassadeurs, donateurs en vele relaties is hartverwarmend. Hun betrokkenheid komt vaak voort uit eigen ervaring en zingeving. Ieders warme steun blijft hard nodig. Zodat voor onze patiënten en hun naasten, de zorg om het niet dichtbij elkaar kunnen zijn, in een onzekere tijd, wordt weggenomen. Laten wij naar elkaar om blijven kijken!
Colofon Uitgave: Familiehuis Daniel den Hoed, 010-704 11 05, familiehuis@erasmusmc.nl, www.familiehuis.nl, IBAN NL24 ABNA0491989075 Interviews en redactie: Petra van Rijn & Heidi Leeuwangh Vormgeving: Schinkelshoek Communicatie Fotografie: Marcel Krijger en Mirjam Lems Oplage: 3.500 ex
Petra Toen ik in 2013 als kersverse fondsenwerver het Familiehuis aan de Groene Hilledijk binnenstapte, had ik niet durven dromen dat ik 8 jaar later zo’n prachtig nieuw en groter Familiehuis zou verlaten. Dat dit huis er is gekomen zonder steun van de overheid of zonder dure campagnes, is te danken aan de grote beweging die de afgelopen jaren is ontstaan rondom het Familiehuis. Een mooi voorbeeld van het Afrikaanse woord “ubuntu”, wat zoveel betekent als “ik ben omdat wij zijn”. Of, op z’n Rotterdams: hand in hand staan wij om
Heidi Een plek waar je je écht welkom voelt. Vanaf het eerste moment dat ik binnenstapte in het Familiehuis, was dat het gevoel dat ik kreeg. Een warm tijdelijk thuis waar altijd een luisterend oor of een brede schouder te vinden is. Maar waar ook ruimte is om even met dagelijkse beslommeringen, zoals de was of het avondeten, bezig te zijn. Waar lotgenoten elkaar vinden en vriendschappen ontstaan. Dichtbij het ziekenhuis, maar tegelijkertijd ver weg van al het medische.
Ik heb het stokje van Petra met heel veel plezier overgenomen en ga graag, samen met het team van medewerkers, vrijwilligers en ambassadeurs, verder aan de slag. Om het Familiehuis nog meer bekendheid te geven en te zorgen voor de benodigde donaties, zodat we met elkaar nog héél lang dit warme thuis kunnen blijven bieden. Samen maken we het mogelijk. Heidi Leeuwangh
kankerpatiënten en hun familie heen. Ik ben dankbaar dat ik na acht betekenisvolle jaren, talloze mooie acties en ontmoetingen met relaties, vrijwilligers en gasten, het stokje mag overdragen aan Heidi Leeuwangh. Heidi zal zich inzetten voor een nieuwe fase waarin “ubuntu” onverminderd zal gelden om het Familiehuis ook in de komende jaren te laten voortbestaan. Samen maken we het mogelijk. Dank daarvoor. Petra van Rijn
Erica Witkamp Gezondheidswetenschapper Werkte jarenlang in de thuiszorg en het Erasmus MC en promoveerde in 2015 op onderzoek naar palliatieve en terminale zorg.
Je dierbare krijgt kanker. En dan? Wat doe je wel en wat niet? En hoe blijf je zelf op de been in zo’n spannende periode? Wij spraken Erica Witkamp, lector Zorg om Naasten bij Kenniscentrum Zorginnovatie, de Hogeschool Rotterdam. Erica pleit voor meer openheid en dialoog tussen patiënt, naasten en zorgverleners. “De invloed van kanker in het leven kan immens groot zijn. Niet alleen voor de patiënt maar voor iedereen daaromheen.”
3 tips van Erica voor de naasten 1. Wees mild voor jezelf en erken dat je het zelf ook moeilijk hebt. 2. Verdeel je activiteiten die je wilt doen in kleine stukjes. Zo houd je je energie beter op peil. 3. Wees eerlijk naar de patiënt over wat je zelf nodig hebt. Zwijg niet om iemand te ‘sparen’.
rgen “Alleen goedemo enoeg” g t ie n is n e g g e z “Uit mijn onderzoek blijkt hoe belangrijk het is dat zorgverleners zich niet alleen richten op behandeling van de patiënt maar ook de naasten actief betrekken in het proces. Alleen goedemorgen zeggen is niet genoeg, het helpt iedereen als de impact op patiënt en naasten echt besproken wordt. Wat hebben de patiënt en naasten nodig van elkaar in praktisch èn emotioneel opzicht? In de praktijk blijkt dat dit in de behandelkamers nog te weinig aan de orde komt. Men wil elkaar sparen, terwijl openheid over bijvoorbeeld de toekomst na het overlijden van de patiënt beide partijen ook een gevoel van vertrouwen en rust kan geven. Zorgverleners kunnen helpen bij deze gesprekken.” “Daarnaast kunnen naasten zelf proactief vragen om bij het hele proces van zorg en behandeling betrokken te worden. Voor een zorgverlener kan dat juist verhelderend werken. Samenwerking komt immers van twee kanten en daar is iedereen bij gebaat.”
Tijdens een openbare les haalde Erica geld op voor het Familiehuis. Dit resulteerde in een fantastische cheque ter waarde van € 1.085,-.’
Lees via de QR-code meer over het lectoraat Zorg om Naasten
Hoe belangrijk is het Familiehuis in de zorg om naasten? “Enorm belangrijk. Patiënten liggen in het ziekenhuis en zijn erg ziek, soms zelfs te moe om de telefoon te gebruiken. Hoe fijn is het dan te weten dat je geliefden in de buurt zijn, al is het maar om je hand vast te houden. Omgekeerd geldt dat natuurlijk ook voor de naasten. Die willen in de buurt blijven.” “Het Familiehuis is niet alleen een praktische plek dichtbij het ziekenhuis maar ook een veilige omgeving, waar iedereen snapt wat je doormaakt. Je staat er niet alleen voor. Vrijwilligers kunnen dan steun bieden door heel gericht te vragen hoe iemand zich voelt. Veel naasten cijferen zichzelf weg en dan is het belangrijk dat ook zij aandacht en erkenning krijgen voor de zwaarte van het proces. Behalve een gesprek als uitlaatklep kan ook het delen van praktische tips en ervaringen door lotgenoten heel waardevol zijn. Wat de een helpt, werkt vaak ook voor de ander. Het is ontzettend belangrijk dat naasten in zo’n zware tijd goed voor zichzelf blijven zorgen, goed eten en voldoende slapen. Erover praten, zich betrokken en nuttig voelen kan ook helpen. Zo zijn ze beter opgewassen tegen alle emoties en blijven ze zelf ook op de been.”
“De toekomst is in potlood geschreven maar we genieten vandaag”
Klaas de Nooijer en Els Schoof, uit Middelburg Te gast in het Familiehuis: diverse malen sinds eind 2020
“Te veel stress bevordert de ziekte alleen maar. Ik laat me niet gek maken” zegt Klaas de Nooijer beslist. “Natuurlijk spoken de zorgen weleens door ons hoofd, maar we houden vast aan de gedachte dat iedere mooie dag er eentje is. Ik voel me gelukkig redelijk goed en geef mijn leven nog steeds een 9.” De Zeeuw logeerde met zijn vrouw Els diverse malen in het Familiehuis en voelde zich naar eigen zeggen al heel snel thuis. “Je bent hier dichtbij het ziekenhuis wat geweldig is als je aan een studie meedoet en soms ook ’s avonds moet langskomen - en toch in een huiselijke omgeving. Nadat ik in het ziekenhuis had gelegen voelde het Familiehuis als een verademing. Met mooi weer eten we hier lekker buiten op het terras en we hebben een prachtig grote slaapkamer. Maar, hoe mooi de inrichting ook is, het belangrijkste is de aandacht van de medewerkers en vrijwilligers. Iedereen toont belangstelling en er wordt echt met je meegedacht. Dat kenmerkt het Familiehuis.” Klaas doet er alles aan om de bij hem uitgezaaide blaaskanker te vertragen. Naast het ziekenhuis in Goes waren en zijn er behandelingen in het AVL in Amsterdam, het Erasmus MC en het Academisch Ziekenhuis in Leuven. “Na de aanvankelijke schok van de diagnose, eind 2018, grijpen we elke behandeling aan die mogelijk kan helpen” zegt Klaas. “Kankercellen hebben er een hekel aan om een klap op hun kop te krijgen, heb ik begrepen. Nou, die klap deel ik graag uit” lacht hij.
“Natuurlijk staat mijn toekomst in potlood geschreven, maar voor wie geldt dat niet? Els en ik zijn geen van beiden mensen die zichzelf de put in praten. Natuurlijk zijn we realistisch en hebben we al het nodige geregeld, maar we blijven vooruitkijken naar de toekomst. We verheugen ons op de komst van ons vijfde kleinkind en buitenlandse reizen met de caravan, als dat weer mogelijk is. Maar we genieten ook van simpele dingen als boodschappen doen. Als we telkens aan dat zwaard van Damocles zouden denken, lopen we nu veel moois mis.” Klaas en Els voelen zich gesteund door “twee fantastische zoons” en hun gezinnen. “Ook voor hen gaan we zo normaal mogelijk door met leven. Al is de ziekte voor ons altijd wel op de achtergrond aanwezig, met anderen praten we daar niet te vaak over. Wat ons ook houvast geeft, is de steun vanuit onze kerkelijke gemeente. En natuurlijk het geloof zelf. Dood gaan we uiteindelijk allemaal maar het is prettig om te voelen dat er iemand naast me staat.”
Het interview met Klaas de Nooijer en Els Schoof vond plaats in juli 2021. Op 3 november bereikte ons het verdrietige bericht dat Klaas is overleden. We danken de familie dat we dit interview mochten delen en wensen hen heel veel sterkte en kracht toe.
Foto: Marcel Krijger Fotografie
Opening nieuw Familiehuis Op 5 mei opende het nieuwe Familiehuis haar deuren voor de eerste logeergasten. Op 1 september was het tijd voor de officiële opening. Burgemeester Aboutaleb verrichte, in gezelschap van een klein aantal relaties en ambassadeurs, de openingshandeling. Aan hem de eer de allerlaatste verhuisdoos uit te pakken waar een groot rood hart in zat. Volgens de burgemeester hét symbool voor de liefde waarmee het nieuwe huis kon worden gerealiseerd en de warmte waarmee kankerpatiënten en hun familie worden omringd. ’s Avonds was er tijd voor een feestelijk moment met alle vrijwilligers. Deze hele dag leverde een heleboel mooie foto’s en dierbare herinneringen op.
k r Dere dichte rend s d a t alig s chitte Voorm oeg een s r ons r d ve e o t r t O l van ht voo gedic is. Een dee de u p h o ie Famil icht lees je azine. g d a e m g t it he nd ijde va z r e t h ac
Burgemeester Aboutaleb zo rgde voor de open ingshandelin g en noemde het Familiehuis “H et mooiste huis van Rotterdam waar je eigenl ijk niet wilt zij n.”
Jolanda en Jörgen van Luiz ter brachten op een bijzondere en muzikale manier het verhaa l over 30 jaar Familiehuis.
ens eer e rs w m e jn o illig het fi ep vrijw ukkig l was o r t G a g . e n e g... ;) W grot bbe o e n n h e e o’s r te e fot lkaa bij e en we d hebb
De ve oranje rhuisdoos met h hart s et t de ve rhuizin ond centra al g. De doos allerla bij werd door R binnenge atste br oparu n Tea acht m40.
‘s Avonds was er een speciale bijeenkomst voor de vrijwilligers. Alle jubilarissen werden in het zonnetje gezet. Evenals een aantal kanjers van wie we afscheid namen.
Wat e en gewe geluk dat t ldige amba wee van o dageli nze ssade jks lev urs en Gert v an ‘t H tv-presen in het t o a midda f presente tor zijn. er gprog ramm de ons a ...
n mily’ e are fa ’. Het e ‘W ’, e ouse alon ‘Our h ever walk alle zong ln ’l m u a o e. e t ‘Y t n t e s r o to gem olle b v mana it u ligers vrijwil
Nelli Cooman en Roparunbestuurslid Marja Berends onthulden namens Roparun een speciale gevelsteen naast de entree van het Familiehuis.
er maakte er de Kram ... en Sand ma samen dprogram n o av s n o van n feestje. illigers ee met de vrijw
Vriendschap is elkaar zien. Voorbij het masker. Voorbij schone schijn. Vriendschap is elkaar grond geven om te groeien. Vriendschap is een hand als geen woorden zijn. - Lief leven
Vriendschap in het Familiehuis Marjanne Steenpoorte, Zeeland Nancy Hofmans en Leo Engler, Brabant Te gast in het Familiehuis: begin 2021 “We hoeven elkaar maar aan te kijken om te begrijpen wat de ander voelt” zeggen Marjanne Steenpoorte en Nancy Hofmans. “Ook snappen we beiden heel goed dat zelfspot en humor een kankerpatiënt op de been houdt”. Zij raakten bevriend toen Marjanne in het Familiehuis logeerde tijdens haar behandeling tegen baarmoederkanker. Nancy verbleef toen in het Familiehuis met haar man Leo tijdens diens behandeling voor de ziekte van Kahler. We raakten in gesprek in de keuken en ik hoopte van Nancy wat lekkere Indische recepten te krijgen. Ik keek bij haar in de pan en zag stamppot andijvie. Viel dat even tegen!” zegt Marjanne met een knipoog. De van oorsprong Indische Nancy vertelt dat ze die lekkere hapjes later alsnog bij een Toko in de buurt van het Familiehuis heeft besteld. “We zaten met z’n allen gezellig te eten en zelfs Kemal, chauffeur op de pendelbus, schoof bij ons aan. Heerlijke afleiding!” Haar man Leo beaamt dat. “Lol maken hoort er ook bij. Juist nu is dat belangrijk.”
Hoe bijzonder is een vriendschap die ontstaat in het Familiehuis? “Heel waardevol” bevestigt Nancy, zelf ex-kankerpatiënt. “Familie en vrienden zijn heel lief en bedoelen het goed, maar hier tref je mensen bij wie je niets hoeft uit te leggen, die aan je zien als het niet goed gaat. Dat kun je ook niet altijd benoemen. Als je geen patiënt bent, kun je dat niet begrijpen.”
Alle drie staan zij positief in het leven. “Ik kijk altijd naar wat nog slechter kan” zegt Marjanne. “Zolang er behandeling mogelijk is, grijp ik elke kans.” Leo herkent dat. “Maar hoe positief je ook bent, je krijgt aardig wat te verwerken. Onderschat dat niet” zegt hij. Marjanne knikt. “Na de eerste diagnose drukte ik de angst weg en heb ik bewust een knop om gezet. Er was een behandelplan en daar ging ik voor. Daarna zou ik wel verder zien. Met het ‘daarna’ begon voor mij pas de verwerking en dan is het fijn als je bij vrienden als Leo en Nancy terecht kunt. Ook aan gesprekken met consulenten van PATIO (Patiënten Informatiecentrum Oncologie van het Erasmus MC) heb ik veel gehad. Sommige dingen kun je gewoon niet in je eentje verwerken.”
“Het Familiehuis verlicht onze zorgen” zeggen ze eenstemmig. “Het biedt rust naast de medische mallemolen in het ziekenhuis. Hier heb je geen dagelijkse sores en ben je in de buurt als je onverwacht naar het Erasmus MC moet voor een aanvullende behandeling” verklaart Leo. Nancy waardeert de huiselijke sfeer. “Eten koken en schoonmaken gaat in het Familiehuis gewoon door zoals thuis en dat maakt het leven bijna normaal. En het is grandioos dat je zomaar lekkere koffie kunt pakken” lacht ze. “Werkelijk iedereen is hier belangstellend” besluit Marjanne. “Niet omdat het moet, maar omdat vrijwilligers en medewerkers werkelijk willen weten hoe het met je gaat. De vriendelijkheid komt van binnenuit.”
"Sommige dingen kun je niet in je eentje verwerken"
Melanie van Eijs vrijwilliger Familiehuis
Ze is 42, oogt vrolijk, goedlachs en energiek. Maar over de bloei van haar leven hangt de donkere schaduw van de in 2020 gestelde diagnose uitgezaaide borstkanker. Melanie kan niet meer genezen. Desondanks staat de moeder van twee kinderen positief in het leven. “Ik stop niet met leven. Op het moment dat ik me als een zieke ga gedragen, gaat mijn lichaam dat overnemen. Dat stel ik zo lang mogelijk uit.”
Nadat duidelijk werd dat ze door haar ziekte haar werk bij een Rotterdamse rederij niet meer kon uitvoeren, meldde Melanie zich bij het Familiehuis als vrijwilliger. “Ik wil mijn kinderen van 21 en 13 een voorbeeld meegeven. Ook al ben je zelf ziek, je kunt toch klaarstaan voor een ander die het slechter heeft. Ik voel me nog te gezond om thuis te zitten en ook zou ik dan waarschijnlijk maar gaan piekeren. Ik probeer er gewoon het beste van te maken. De kanker zit er nu eenmaal en ik moet er maar mee dealen. Natuurlijk heb ik ook wel momenten dat ik onder een dekentje zit te huilen maar daarna stap ik onder de douche, recht mijn schouders en ga er weer voor. Het leven is straks voorbij voor mij, dus ik moet er nu iets van maken.” Vrijwilligers in het Familiehuis horen veel verhalen van gasten. “Heftige verhalen, maar die betrek ik niet op mezelf” verduidelijkt Melanie. “Maar ik begrijp natuurlijk wel heel goed wat een patiënt doormaakt en ook kan ik me inleven in het machteloze gevoel van naasten. Zelf verloor ik mijn moeder aan kanker. Zij gaf het meteen na de diagnose op en overleed al na vijf weken. Dat heeft mij gesterkt in de overtuiging om het anders te doen en zo lang mogelijk positief te blijven, ook omdat ik geloof dat je lichaam het dan langer volhoudt. Ik geniet zoveel mogelijk en stel niets meer uit.”
“Ik wil mijn kinderen een voorbeeld meegeven, ook al ben je zelf ziek, je kunt toch klaar staan voor een ander” De ziekte heeft Melanie naar eigen zeggen wel veranderd. “Ik maak me nu niet meer zo druk om kleine dingen. Jammer dan als er een vlekje in mijn mooie bank zit. Ik kan ‘m toch niet meenemen” lacht ze. Het is voor haar belangrijk om zoveel mogelijk leuke herinneringen met haar kinderen te maken. “Hen los te moeten laten is het allermoeilijkst” zegt ze zachtjes. “Voor mij eindigt het op een bepaald moment maar voor hen begint het dan. Daar kan ik niets aan veranderen, hoe positief ik ook in het leven sta.”
Kameradoptie Ook een kamer adopteren? Dat kan vanaf € 15.000,-. Jouw (bedrijfs)naam is dan zichtbaar naast één van de gastenkamers. Zo maak jij het mogelijk dat gasten in ‘jouw’ kamer een warm tweede thuis ervaren dichtbij het ziekenhuis. Stuur een mailtje naar familiehuis@erasmusmc.nl en we vertellen je er meer over.
STICHTING Melugo “Familie moet altijd dichtbij zijn als een patiënt die nodig heeft. Wij hebben zelf ervaren dat het Familiehuis als een warme deken voelt en helpen daarom graag mee aan dit goede doel. Geweldig dat jullie er zijn!”
“We hebben zelf ervaren hoe belangrijk het is om samen te zijn in zo’n moeilijke tijd” STICHTING VRIENDEN VAN CARMEN “Toen onze dochter Carmen voor een hersentumor behandeld werd, liepen wij altijd langs het Familiehuis. Later, na haar overlijden, zijn we ons gaan inzetten voor dit mooie doel. We hebben zelf ervaren hoe belangrijk het is om samen te zijn in zo’n moeilijke tijd en zijn er heel trots op dat we met hulp van velen een gastenkamer in het Familiehuis konden adopteren. Zo blijft de naam van Carmen voor altijd verbonden met een plek die er echt toe doet.” Daaf en Marianne Kievit
Clémy en Anne-Mieke
Stichting rotterdam fund racers “Op sportieve wijze onze maatschappelijke verantwoordelijkheid in Rotterdam nemen. Dat is wat de Rotterdam Fund Racers doen. Door verschillende evenementen te organiseren waarbij we ons netwerk aanspreken en geld inzamelen. En dan bij voorkeur op de racefiets. We zijn trots dat onze bijdrage aan Familiehuis Daniel den Hoed zichtbaar is geworden in het nieuwe huis en zijn alweer aan het nadenken over vervolgacties. Want geliefden moeten juist in moeilijke tijden bij elkaar kunnen zijn. Daar zetten we ons graag voor in. Hand in Hand Vastberaden.” Ruud, Thomas, Mark, Norbert & Lars
Alle hulp is welkom Dankzij de steun van velen kon het nieuwe Familiehuis worden gerealiseerd. Ook nu we gevestigd zijn op de nieuwe locatie, blijft alle steun hard nodig. Ons voortbestaan is namelijk afhankelijk van giften. Alle hulp is essentieel om ons werk voort te kunnen zetten. Benieuwd op welke manier jij kunt bijdragen? We zetten wat mogelijkheden op een rij.
Kom in actie
gratis doneren
Zelf een ludieke actie ontwikkelen om gezamenlijk geld in te zamelen? Laat het ons weten zodat wij kunnen helpen met promotiemateriaal en/of het inzamelen van donaties. Een Tikkie is zo gemaakt, maar we kunnen ook zorgen voor een donatiehuisje of online actiepagina.
Gratis doneren klinkt te mooi om waar te zijn, maar is echt mogelijk. Al jouw online aankopen kunnen geld opleveren voor het Familiehuis. Hoe? Ga naar doelshop.nl/familiehuis en kies de winkel waar je een online bestelling zou willen plaatsen. Bijvoorbeeld Albert Heijn, Bol. com of Coolblue. Van iedere bestelling wordt automatisch een bedrag afgedragen aan het gekozen doel zonder dat het jou iets extra’s kost. Goed om in gedachten te houden bij het bestellen van (kerst)cadeaus.
Word vriend Het Familiehuis heeft een mooi lijstje ‘vrienden’. Maar echte vrienden heb je nooit genoeg. Wil je ook ‘Vriend van het Familiehuis’ worden? Dat kan vanaf € 250,- per jaar.
inzamelen Bij een jubileum, verjaardag, pensionering of uitvaart wordt soms gevraagd een bijdrage aan het goede doel te schenken. Onze collectehuisjes komen dan goed van pas. Je vraagt een huisje aan via familiehuis@erasmusmc.nl. Zo’n huisje kan natuurlijk ook prima in een winkel worden neergezet. Ken jij een goede plek? Laat het ons dan vooral weten. Ook afspraken met supermarkten voor de opbrengst van statiegeld zijn meer dan welkom.
nalaten Na overlijden is het mogelijk een specifiek bedrag of een percentage van de totale erfenis na te laten aan het Familiehuis. Als begunstigde hoeft het Familiehuis geen successierechten over dit bedrag te betalen. Jouw wensen moeten worden vastgelegd in een notariële acte. Op www.erfwijzer.nl lees je meer over deze mogelijkheid.
Meer weten, vragen of ideeën? Stuur een mailtje naar familiehuis@erasmusmc.nl.
Levens verlichten in zware tijden, het duister helpen sjouwen. Een beetje kleur zijn in het grijze, soms tomeloze grauwe. Alles anders, alles nieuw, maar we zijn er: hier als daar. We zijn er en we blijven, één familie, met elkaar. Niet zonder jou, niet zonder u. Zo was het toen, zo is het nu en zo zal het later wezen. Daarom vragen we wie gaf, vooral te blijven geven, want… Alleen mét de mensen om ons heen, laten wij geen mens alleen. Hier als daar: met elkaar.
Derek Otte Voormalig stadsdichter van Rotterdam
Karl Weisbardstraat 205 3015 GM Rotterdam 010 704 11 05
@FamiliehuisDanielDenHoed
www.familiehuis.nl
linkedin.com/company/familiehuis-daniel-den-hoed
@familiehuisdanieldenhoed95