NP Jabbeke De Boekhoutestraat

De Boekhoutestraat

Reebok - Marc Vandamme

De Boekhoutestraat, het klinkt als een klok. Maar of die naam in Jabbeke, zelfs in Snellegem, bij veel mensen een belletje laat rinkelen, dat betwijfel ik. Natuurpunt, de Vlaamse Gemeenschap en hopelijk ook het gemeentebestuur van Jabbeke kunnen daar verandering in brengen.

Rode dopheide is een beetje dé soort van het Vloethemveld. Maar ook langs de E40 in de omgeving van de Diksmuidse Heirweg (Sint-Andries) en de Bosweg (Snellegem) is rode dopheide een pareltje van de natuur. Zo’n topper verdiende al in 1978 een eigen natuurgebied: het Rode-dopheidereservaat. Stukje bij beetje groeide dit natuurgebied van 2,4 ha tot nu ongeveer 14 ha. Zowat de helft is in bezit van Natuurpunt. Het ander deel behoort toe aan de Watergroep en er is een beheerovereenkomst met Natuurpunt. De laatste aankopen waren vooral kleine stukjes bos en weide in Snellegem. Zo ligt tegenwoordig ongeveer 1/3 van het gebied op Jabbeeks grondgebied aan de Boekhoutestraat in Snellegem. De verkopers van de gronden danken wij voor hun sympathie voor Natuurpunt.

De omgeving is ingekleurd als natuur, maar ooit kwamen mensen er een buitenverblijfje knutselen, waarschijnlijk in de hoop dat hun stekje ooit volwaardige bouwgrond werd. Vele jaren geleden al konden wakkere natuurminnende burgers er onze gemeentelijke overheid tijdig op attent maken dat het geen zin had de eigenaars van die kavels de aansluiting op nutsvoorzieningen te beloven. Op die manier werd er een stukje natuur gevrijwaard. Natuurpunt wil het gebiedje opwaarderen tot een interessante uitbreiding van het natuurgebied. Het verwaarloosde monotone dennenbos wordt over lange tijd omgevormd zonder verlies van het bosgevoel tot een gemengd bos. Vorige winter was er al een dunning en in het najaar worden groepjes loofbomen, kloempen noemen ze dat, geplant. Het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN) en de Universiteit Gent zijn bezig met de inventarisatie van insecten. Het onderzoek loopt nog en er zijn al zeer interessante soorten gevonden. De moeite dus om verder in te zetten op een doordacht beheer en bijkomende gronden aan te kopen.

Onze Zilvervossen hebben al afsluitingen, een stal en een bouwvallig chalet afgebroken. Er staan er nog twee te wachten op de sloop en wie nog een wrak van een caravan wil: we hebben er ook nog twee in de aanbieding.

Het hoeft geen betoog dat in het kader van de klimaatproblematiek en de roep naar gezonde open ruimte, Natuurpunt Jabbeke rekent op een constructieve samenwerking met ons gemeentebestuur om samen van dit project iets moois te maken voor alle Jabbekenaren. Zo wordt de Boekhoutestraat met zijn fijne natuur een lust voor velen.

Kris D’hondt

Levendbarende hagedis - Marc Vandamme

Gierzwaluwen aan de kerk van Varsenare

Boudewijn De Graeve

Boudewijn De Graeve

Je kent ze zeker, de luidruchtige troep zwaluwen met sikkelvormige vleugels die mekaar gierend achtervolgen. Het zijn heel speciale gasten! Vooreerst zijn gierzwaluwen geen echte zwaluwen, maar eerder familie van de kolibries.

Gierzwaluwen leven vrijwel bestendig in de lucht. Ze happen per dag honderden insecten in de vlucht. Bij slecht weer trekken ze honderden kilometers verder op zoek naar voedsel. Ze slapen met één hersenhelft tegelijk, zodat ze half slapend blijven rondvliegen. Ze kunnen zelfs moeilijk op de grond voortbewegen. Wel kunnen ze zich vlot aan verticale wanden vastklampen. Eigenlijk zijn het vogels die broeden in holten van rotswanden: hoge gebouwen bij ons zijn voor de giertjes net rotsen. Ze zoeken er naar holten om er te broeden. Helaas zijn veel nestgelegenheden verdwenen door het isoleren van gebouwen . Er komen dan ook minder gierzwaluwen voor dan vroeger.

Het was de actieve werkgroep ‘Leefbaar Varsenare' die op het idee kwam om in de kerktoren nestkasten te plaatsen voor gierzwaluwen. Later komen ze er misschien ook voor torenvalk of kerkuil. Ze kregen in elk geval de toelating van de kerkfabriek. Natuurpunt zorgde voor de kasten. Onze

"Gierzwaluwen zijn geen echte zwaluwen."

voorzitter Joeri timmerde 6 nestkasten die perfect pasten in het raampje aan de zuidkant van de toren. Het gemeentebestuur beloofde een subsidie voor elk bezet nest. Voor de begeleiding van het project kregen we deskundige hulp van de zwaluwspecialist van Natuurpunt: Willy Vermeersch. Alles was klaar bij de terugkeer van de zwaluwen uit Afrika in april.

In de zomermaanden zijn er in Varsenare meerdere waarnemingen geweest van rondvliegende gierzwaluwen. Soms werden ze aangetrokken door lokgeluiden in de toren. Ze verbleven hier maar enkele maanden en trokken in augustus al weer weg. Zo kregen ze de bijnaam ‘vogels -van-honderd-dagen’.

We mogen het eerste jaar nog geen broedgevallen verwachten. De gierzwaluwen komen namelijk eerst de nieuwe kasten verkennen en slapen er nog maar af en toe. Pas het derde jaar broeden ze. Jaar na jaar komt dan hetzelfde koppeltje terug naar hetzelfde nest.

Zo zie je hoe een mooi project tot stand kan komen door samen te werken met meerdere organisaties.

Boudewijn De Graeve