—
ПРЭФ АРМ ВМ (ад лац. preformaге = утвараць наперад) — вучэнне аб наяунасці ў палавых клетках матэрыяльных структур, якія прадвызначаюць развіццё зародка і ўласцівасці будучага арганізма,
ПРЭФЕКТ (лац. praefectus = начальнік) — 1) асоба, якая займала вайсковую, адміністрацыйную, судовую або гаспадарчую пасаду ў Стараж. Рыме; 2 ) прадстаўнік цэнтральнага ўрада ў правінцыях, дэпартаментах, прэфектурах некаторых краін; 3) начальнік паліцыі ў некаторых краінах Зах. Еўропы. ПРЭФЕКТЎРА (лац. prefecture) — 1) адміністрацыйная адзінка ў старажьгшарымскай імперыі; 2) адміністрацыйна-тэрытарыяльная адоін ка ў некаторых краінах, напр. y Японіі; 3) службовае памяшканне прэфекта, яго канцылярыя. ПРЭФЕРАНС (фр. preference = лі-
тар. перавага, ад лац. praeferre + аддаваць перавагу) — трохасабовая (або чатырохасабовая) картачная гульня. ПРЭФЕРЭНЦЬІЙНЫ (лац. pra eferens, -ntis = які аддае перавагу) — які мае адносіны да прэферэнцыі, заснаваны на ёй. ПРЭФЕРЭНЦЫ Я (фр. préférence = перавага, ад лац. praferre = аддаваць перавагу) — перавага, прывілея, ільгота, якая даецца каму-н. ПР^ФПСС (лац. praefixus = прымацаваны спераду) — лінгв. прыстаўка. ПРЭФІКС (фр. prefix) — датэрміновы плацёж па вэксалю. ПРЭФІКСАЦЫ Я (ад прэфікс) — спосаб утварэння слоў шляхам далучэння прэфікса
-------------------------------------------
п
ПРЭЦЫ ЗІЙНЫ (ад фр. précision = дакладнасць) — які вызначаецца высокай дакладнасцю, напр. п. станок або электравымяральны прыбор. ПРЭЦЫПГГАВА ц Ь (лац. praeci pitare = скідаць уніз) — выклікаць выдзяленне з раствору якога-н. прадукту ў выглядзе асадку. ПРЭЦЫПГГАТ (лац. praecipitatus = скінуты ўніз) — 1) асадак; 2) фосфарнае ўгнаенне ў выглядзе белага парашку. ПРЭЦЫПГГАЦЫЯ (лац. praecipi tatio = скіданне) — 1) рэакцыя, якая прыводзіць да выдзялення з раствору нерастааральных прадуктаў y выглядзе асадку; 2 ) асаджэнне антыгена (напр. экстракта бактэрый) з фізіялагічнага раствору пад уплывам спецыфічнай (антымікробнай) сьюараткі. ПРЭЦЫ Ш ЦІНЫ (ад лац. praeci pitare = скідаць уніз) — спецыфічныя рэчьшы (антыцелы), якія з ’яўляюцца ў арганізме чалавека і жывёл пасля ўвядзення іншародных бялкоў. ПРЭЦЭД^НТ (лад. praecedens, -ntis = папярэдні) — 1) выпадак ці ўчынак, які адбыўся ў мінулым і служыць прыкладам ці апраўданнем такіх жа выпадкаў ці ўчынкаў y будучым; 2 ) рашэнне суда, якое прымаецца за ўзор пры рашэнні аналагічных выпадкаў. ! ПРЭЦЭСЫ (лац. praecessio = папярэднічанне) — рух восі ўласнага вярчэння цвёрдага цела, пры якім яна апісвае кругавую канічную паверхню. ПРЭЮ ДЫЦЫЙЛЬНЫ (лац. ргаeiudicialis) — які з’яўляецца пад-
261