เ ล่ า สู่ กั น ฟั ง 2
๒๕๗
ฉันชอบหนังสือ “ บ้านเล็กในป่าใหญ่” ของแอนเดอรสัน และ เรื่อง “ลูกอีสาน” ของ ค�ำพูน บุญทวี เพราะเป็นเรื่องเล่าให้เห็น ภาพของคนในยุคนั้น เป็นยุคบุกเบิก ที่เต็มไปด้วยอุปสรรคนานา ประการ ฉันว่ามันเป็นประวัติศาสตร์มากกว่าเป็นนิยาย ผู้ประพันธ์ เขียนเล่าได้อย่างสนุก ไม่น่าเบื่อ ได้สาระ มีเรื่องที่น่าประทับใจ หลายตอน ฉันไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพ แต่ก็มีหัวใจที่อยากจะเล่า พยายาม เขียนเล่าตามที่พบเห็นมา ไม่กลัวว่าใครจะติติงอย่างไร แต่ก็อยาก จะรู้(ผลการประเมิน)นะว่า เป็นอย่างไร จึงเอ่ยปากถามคนในรถ “อ่านเรื่องที่ผมเขียนหรือเปล่า “ ฉันถาม “อ่าน” เสียงคนในรถตอบ “ลุงว่าเป็นอย่างไร จะได้ปรับปรุง “ ถามผู้เฒ่า “สนอง คือใคร “ ผู้เฒ่าสรุป อิอิ (อายเขาไหมเล่า อยู่ดี ไม่ว่าดี) เป๊ะเลย สนอง โกศัย ผู้เขียน ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙
ชี วิ ต ห ลั ง เ ก ษี ย ณ