นิทานส�ำหรั บผู้ใหญ่
ชุดกวีวิภาค "ลากธรรม"
โดย ก วี วิ ภ า ค
สารบัญ คนคลองเดียวกัน....................................... 1 เต่ าออมสิน................................................ 10 พูดรู้ เรื่ อง.................................................. 12 พระยาโคตรบอง....................................... 15 ถ้ าเชียงดาว................................................ 18 เขาคือใคร.................................................. 20 วันเกิด-วันตาย........................................... 26 อริ ยทรั พย์ .................................................. 28 ค้ าขาย...................................................... 30 หนาว ๒๕๖๐............................................. 32 หวยร้ อนร้ อนจ้ า......................................... 34 ตัดสินด้ วยขวาน........................................ 36 อ�ำนาจ+เงิน.............................................. 39 หมาป่ ากับสิงโต........................................ 41 เที่ยวสงกรานต์ 61.................................... 45 คนกับความยุ่ง.......................................... 51 คนกับหมา................................................ 55 นั่งดูเขาเล่ น.............................................. 57 ปั ญหา ๑๖ ข้ อ.......................................... 61 ปั ญหามีวันจบ.......................................... 67 ไม่ น่าเป็ นเรื่ อง.......................................... 68 พิธีหลอกๆ............................................... 69
ค�ำน�ำ การท�ำงาน คือ การสร้ างความสุขให้ ตัวเอง ขณะใดที่ท่านเป็ นทุกข์ ด้วยเรื่ องใด เรื่ องหนึ่ง ท่ านอย่ านั่งกลุ้มใจ อย่ าโศกเศร้ า ด้ วยความเสียใจ ท่ านจงหางานท�ำ อะไร ก็ได้ แล้ วท่ านจะลืมทุกข์ กลับมีสุขขึน้ ทันที ข้ าพเจ้ าเป็ นคนแก่ ท�ำงานอย่ างอื่นไม่ ไหว จึงหางานให้ ตัวเองท�ำด้ วยการเขียน หนังสือ เพลิดเพลินสนุกกับการใช้ สมอง ในการเขียนเรื่ องนัน้ ๆ ท่ านลองอ่ านดู จะมีความสุขอย่ าง ข้ าพเจ้ าหรื อไม่ แต่ อย่ างน้ อยจะได้ ช่ ือว่ า ท่ านมีงานท�ำแล้ ว...
สวัสดีนะครั บ กวีวิภาค
คนคลองเดียวกัน ๑. คนเรา แต่ โบราณ ชอบมีบ้าน อยู่ริมคลอง หากิน ไปมาคล่ อง อยู่ริมคลอง แสนสบาย ๒. หลังบ้ าน เป็ นทุ่งนา ปลูกผักหญ้ า หากินง่ าย เลีย้ งสัตว์ เช่ นวัวควาย สินค้ าขาย ใช้ แรงงาน ๓ เดี๋ยวนี ้ มีคนเพิ่ม สิ่งเดิมเดิม ก็เปลี่ยนผ่ าน ผันแปร ไปตามกาล เปลี่ยนแรง- งานเป็ นจักรกล ๔. คูคลอง หนองน�ำ้ ใส ก็กลายไป เป็ นถนน จราจร เป็ นจราจล เห็นแต่ คน เดินไปมา
2
๕. เมื่อเล็ก เป็ นเด็กนัน ้ บ้ านของฉัน อยู่ริมท่ า ปลูกข้ าว เลีย้ งปูปลา มีแปลงนา อยู่หลังบ้ าน ๖. ทางการ ท่ านเร่ งรั ด ต้ องการตัด ถนนผ่ าน ประกาศ เป็ นทางการ ให้ รือ้ ถอน บ้ านออกไป ๗. ประชาชน คนผู้น้อย ต้ องรี บถอย ให้ ถนนใหญ่ ถมคลอง ด้ วยจ�ำใจ บ้ านจัดสรร พลันเข้ ามา ๘. ทางน�ำ ้ และต้ นน�ำ้ ก็หายไป ในพริ บตา เข้ าออก ลาวพม่ า เขมรญวน ล้ วนคะนอง
3
๙. เข้ ามา โดยเสรี ไทยใจดี นับพี่น้อง มาอยู่ ไม่ ถูกต้ อง เป็ นอย่ างไร ในอนาคต ๑๐.คนเก่ า เราอยู่เดิม คงต้ องเพิ่ม ข้ อก�ำหนด มีเกณฑ์ และมีกฎ ข้ อก�ำหนด กันต่ อไป ๑๑.ส่ วนฉัน นัน ้ คนแก่ อยู่ได้ แน่ ไม่ เป็ นไร หมดห่ วง สิ่งใดใด อยู่ต่อไป กว่ าจะตาย ๑๒.ตื่นเช้ า ออกจากบ้ าน จับจักรยาน สมใจหมาย ขี่ออก ก�ำลังกาย อยู่ง่ายง่ าย ไม่ เดือดร้ อน
4
๑๓.รถฉัน นัน ้ สามล้ อ ไม่ ย่อท้ อ ไม่ แง่ งอน ขี่ไป เพื่อพักผ่ อน ทัศนาจร ไปทุกวัน ๑๔.พบคน คุยกับคน ก็ปะปน คนเหมือนกัน ถูกใจ ก็สังสันทน์ มิตรสัมพันธ์ เป็ นอันดี ๑๕.บอกท่ าน ถ้ าอยากรู้ บ้ านฉันอยู่ ที่คลองสี่ จังหวัด ปทุมธานี ในท้ องที่ ล�ำลูกกา ๑๖.ถิ่นนี ้ มีคลองขุด มีขึน้ ใน สมัย ร.ห้ า ทรงมี พระปรี ชา ขุดขึน้ มา เป็ นนายก
6
๒๑.หลวงรั งสิต ประยูรศักดิ์ ผู้จัดการ เรื่ องทัง้ ปวง เว้ นที่ มีแหนหวง สร้ างเป็ นวัด ประยูรศักดิ์ ๒๒.คนมา อยู่มากมาย เริ่ มขยาย ได้ ประจักษ์ พระท่ าน จึงตระหนัก สร้ างตลาด ชื่อรั งสิต ๒๓.รั งสิต ในวันนี ้ นับเป็ นที่ ธุรกิจ โรงงาน ย่ านแหล่ งผลิต สิ่งประดิษฐ์ ส่ งทั่วโลก ๒๔.จังหวัด ปทุมธานี แต่ ก่อนนี ้ ชื่อสามโคก เป็ นเมือง แห่ งลาภโชค มีบัวบาน ตลอดปี
7
๒๕.โปรดเกล้ าฯพระราชทาน ให้ เป็ นบ้ าน มอญที่น่ ี มีมอญ สองน้ องพี่ ชื่อมะกะเล็ต มะกะลอย ๒๖.ที่ล่ ุม น�ำ้ ท่ วมหลาก อยู่ล�ำบาก มิใช่ น้อย น้ องพี่ มิท้อถอย ขุดดินขึน้ ถมเป็ นโคก ๒๗.พี่น้อง ต้ องขวนขวาย ท�ำเรื่ องร้ าย ให้ เป็ นโชค(ดี) อยู่ได้ ไม่ เศร้ าโศก เป็ นสองโคก มิย่อท้ อ ๒๘.อาชีพ การท�ำกิน เขาขุดดิน ปั ้นเป็ นหม้ อ ปั ้นได้ ขายไม่ พอ ตุ่มโอ่ งอ่ าง กระถางไห
8
๒๙.ซือ้ ง่ าย และขายคล่ อง สองพี่น้อง สบายใจ อยู่ดี ศรี วิไล แล้ วเกิดภัย ขึน้ ตามมา ๓๐.มอญน้ อง มะกะเล็ต ไปคบเพื่อน กินสุรา เที่ยวเตร่ เล่ นเฮฮา ไปอิจฉา เอาพี่ชาย ๓๑.มอญพี่ มะกะลอย นึกน้ อยใจ และอับอาย จ�ำใจ ต้ องโยกย้ าย หนีน้องชาย หาที่ใหม่ ๓๒.ขุดโคก แห่ งที่สาม ไปอยู่ตาม สบายใจ ปั ้นดิน ขายก�ำไร ตุ่มสามโคก คนนิยม
9
๓๓.กล่ าวมา เป็ นต�ำนาน บ้ านสามโคก ก็พอสม ที่ล่ ุม น�ำ้ ท่ วมจม ถมเป็ นโคก จนบัดนี ้ ๓๔.สุนทรภู่ ท่ านเคยกล่ าว ว่ าสามโคก เป็ นเมืองตรี เปลี่ยนเป็ น ปทุมธานี เพราะเมืองนี ้ มีดอกบัว
10
เต่ าออมสิน เลีย้ งสัตว์ หรื อขังสัตว์ อยู่ในวัด หรื อในบ้ าน บางครั ง้ ก็ร�ำคาญ แก่ เพื่อนบ้ าน เพราะพวกมัน สัตว์ อยู่ ตามธรรมชาติ ขังมันไว้ ท�ำไมท่ าน ที่เลีย้ ง ไว้ ใช้ งาน ก็ยกไว้ ให้ เป็ นไป ฟั งข่ าว เต่ าออมสิน แล้ วได้ ยิน ถึงหัวใจ เป็ นสัตว์ ไม่ ร้ ู อะไร กินเหรี ยญไป จนท้ องนูน คนโยน เหรี ยญลงน�ำ้ ด้ วยคิดว่ า จะเป็ นบุญ กลายเป็ น ความทารุ ณ เหรี ยญไม่ ย่อย เกือบร้ อยอัน
11
เหรี ยญค้ าง อยู่ในท้ อง เต่ าน้ อยต้ อง นอนตัวสั่น เจ็บท้ อง อยู่อย่ างนัน ้ จนหลายวัน คนไปพบ หมอช่ วย กันเต็มที่ ช่ วยไม่ ได้ กลายเป็ นศพ เรี ยนท่ าน ที่เคารพ กัสสปตาย เพราะใครท�ำ หมอเอง ก็เศร้ าใจ คนทั่วไป ก็ใจช�ำ้ สร้ างบุญ หรื อสร้ างกรรม อย่ าได้ ทำ � กันต่ อไป ความเชื่อ เรื่ องปล่ อยสัตว์ ว่ าได้ บุญ หรื อเหลวไหล คิดใหม่ นะคนไทย โดยทั่วไป มีมากหลาย
12
เลีย้ งสัตว์ ทัง้ บ้ านวัด เมตตา หยุดเถิดนาย
หรื อทรมานสัตว์ มีมากมาย หรื องมงาย อย่ าท�ำเลย
พูดรู้ เรื่ อง ผึง้ หลวง จากไหน เขามา บนต้ น หน้ าห้ อง ยังคิด รั งย้ อย นานวัน
ตัวใหญ่ ไม่ ร้ ู พลอยอยู่ มะม่ วง ของเรา เป็ นห่ วง เป็ นพวง มันใหญ่
13
เด็กรม แต่ มัน เราเอง กลัวมัน มันมา เราเอง เด็กว่ า จึงไล่ สัตว์ ป่า คนคิด สัตว์ ก็ กลัวคน อยู่กัน ออกไป ปลอดภัย สบาย
ควันไล่ ไม่ ไป ห่ วงใย อันตราย อาศัย ก็ให้ ไม่ ได้ ทุกวัน ทุกชนิด กลัวมัน เช่ นกัน ท�ำร้ าย ห่ างห่ าง เสียได้ ทุกฝ่ าย ทั่วกัน
14
พูดเอง ผึง้ ไป ตกเย็น พวกมัน ไม่ ว่า พึ่งพา พูดกัน ห่ วงใย แต่ คน วกวัน พูดเอา ฆ่ าฟั น
ในใจ เถิดท่ าน วันนัน ้ ก็ไป คนสัตว์ อาศัย เข้ าใจ ต่ อกัน บางคน พัลวัน แต่ มัน กันตาย
15
พระยาโคตรบอง
๑. เล่ าเรื่ อง ในต�ำนาน แห่ งหมู่บ่ ้ าน สวรรคบุรี คือพิจิตร ในบัดนี ้ เรื่ องได้ มี กล่ าวไว้ ว่า ๒. หนุ่มหนึ่ง ร่ างสูงใหญ่ มีก�ำลัง มหึมา ใจดี มีเมตตา เขาอาสา ช่ วยทุกคน ๓. พระเสือ ท่ านเจ้ าเมือง สั่งพวกไพร่ ท�ำถนน เขาก็ เป็ นไพร่ พล ที่มาช่ วย งานดังกล่ าว ๔. หนัาที่ อีกอย่ างหนึ่ง คือเป็ นคน ที่หุงข้ าว ข้ าวเหนียว และข้ าวขาว เขาก็เฝั า หุงทุกวัน
16
๕. ขณะเขา ท�ำอาหาร หม้ อข้ าวเดือด ขึน้ พร้ อมกัน สามหม้ อ เอาไม่ ทัน กลัวข้ าวนัน้ จะเหม็นไหม้ ๖. เขาคว้ า ไม้ ใกล้ มือ เท่ าที่เขา จะหาได้ มากวน ข้ าวเอาไว้ แต่ ทำ� ให้ เขาชอกช�ำ้ ๗. เกิดเหตุ ที่น่าเศร้ า ข้ าวที่ขาว กลับเป็ นด�ำ เขาถูก บังคับซ�ำั กินข้ าวด�ำ ทัง้ สามหม้ อ ๘. เขากิน แต่ ข้าวด�ำ เช้ าจนค�่ำ มิย่อท้ อ แต่ ประโยชน์ เกิดขึน้ ต่ อ กลับกลายก่ อ เป็ นเรี่ ยวแรง
17
๙. เขากลับ มีพลัง เหมือนช้ างพรายที่เข้ มแข็ง ดุจเหล็ก ที่แข็งแกร่ ง ถอนต้ นไม้ ได้ สองมือ ๑๐.เขาช่ วย งานเพื่อนบ้ าน มีไม้ ใหญ่ เป็ น ตระบองถือ คนเขา ก็เล่ าลือ เรี ยกว่ า หนุ่มโคตรบอง ๑๑.พระเสือ เจ้ าเมืองใหญ่ เรี ยกเขาไป ใจห่ วงข้ อง ใช้ งาน การสนอง สมใจปอง รั กนักหนา ๑๒.เมื่อพระเสือสิน้ พระชนม์ ไม่ มีคน เป็ นราชา ชาวบ้ าน ก็สถาปนา เป็ นพระยา โคตรบอง
18
ถ�ำ้ เชียงดาว
๑. ความรั ก และความหลง พระประสงค์ ของพระเจ้ า เล่ าเรื่ อง ถ�ำ้ เชียงดาว ต�ำนานกล่ าว มาเนิ่นนาน ๒. เจ้ านคร ครองพะเยา ถูกจีนฮ่ อ มารุ กราน ตนเอง ชรากาล ไม่ ต้านทาน ศัตรู ได้ ๓. เจ้ าค�ำแดง โอรสกล้ า ก็อาสา ออกรั บใช้ แล้ วฆ่ า ศัตรู ตาย พร้ อมสหาย กลับพะเยา ๔. ขณะกลับ กับทหาร ก็เดินผ่ าน ช่ องภูเขา เจ้ าค�ำแดง ก็เจอเอา กวางทองสาว งามโสภา
19
๕. บอกทหาร ให้ หยุดรอ แล้ วท้ าวเธอ ออกตามหา เดินหลง เข้ าในป่ า ไม่ ออกมา จนบัดนี ้ ๖. ทหาร ออกติดตาม ก็ไม่ เห็น มฤคี (กวาง) เห็นแต่ สาวโสภี ในวงล้ อม ของยักษ์ สาว ๗. ทหาร ที่บางคน เขาว่ าเห็น เป็ นเสือดาว บอกต่ อ เป็ นเรื่ องราว ถ�ำ้ เชียงดาว เมืองเชียงใหม่ ๘. เจ้ าค�ำแดง หลงรั กนาง เข้ าป่ ากว้ าง ทางยาวไกล ปลายทาง เป็ นถ�ำ้ ใหญ่ ทะลุไป เมืองลับแล
20
๙. เรื่ องจริ ง ปั จจุบัน ถ้ าท่ านไป ได้ ชมแน่ ความงาม ไม่ เปลี่ยนแปร คือวัดถ�ำ ้ เขาเชียงดาว
เขาคือใคร ๑. นอนหลับ เมื่อคืนนัน ้ ฉันนอนฝั น แต่ เรื่ องร้ าย นอนนั่ง กระสับกระส่ าย หลับไม่ ได้ ต้ องเปิ ดไฟ ๒. พระว่ า นอนไม่ หลับ ให้ น่ ังนับ ลมหายใจ นับหนึ่ง สองเรื่ อยไป ไม่ ถีงร้ อย ต้ องม่ อยหลับ
21
๓. ฉันนั่ง นับลมปราณ คงจะนาน จนคอพับ พิงหมอน เอนนอนกลับ ลืมตัวหลับ ลงฉับพลัน ๔. เมื่อออก ก�ำลังกาย ในตอนบ่ าย ของวันนัน ้ พบเพื่อน รู้ จักกัน เขาชวนฉัน ไปกินข้ าว ๕. เพื่อนฉัน นายคนนี ้ ว่ าเขามี เรื่ องจะเล่ า ไปนอก เป็ นครั ง้ คราว นอกกับไทย ไปไปมามา ๖. ว่ ามี ธุรกิจ เกี่ยวกับงาน เรื่ องการค้ า ค้ าขาย ได้ เงินตรา ส่ งกลับมา ให้ ครอบครั ว
22
๗. เมื่อก่ อน เขายากจน มีหนีล้ ้ น พ้ นท่ วมตัว เขาชอบ เที่ยวไปทั่ว ทัง้ เมืองนอก และเมืองไทย ๘. เดี๋ยวนี ้ มีราศี แต่ งตัวดี ทันสมัย เปลี่ยนชื่อ นามสกุลใหม่ ดูเปลี่ยนไป คนละคน ๙. แต่ ลักษณะและท่ าทาง ดูโฉ่ งฉ่ าง แปลกพิกล พูดจา น่ าฉงน แสดงตน เป็ นชนชัน ้ ๑๐.เขาว่ า เพื่อนของเขา เป็ นหม่ อมเจ้ า คนส�ำคัญ หนึ่งเดือน มีหนึ่งวัน ท่ านเรี ยกฉัน ให้ เข้ าไป
23
๑๑.ฉันถาม ไปอย่ างนัน ้ ว่ าท่ านเรี ยก ไปท�ำไม? เพื่อนว่ า ไม่ มีอะไร ท่ านก็ให้ นวดแข้ งขา ๑๒.บางครั ง้ หลังจากนวด ท่ านให้ ตรวจ ดวงชะตา ท่ านสบาย หายมึนชา ให้ เงินมา สบายสบาย ๑๓.เขาว่ า มาที่น่ ี ก็เพราะมี นัดกับนาย ส่ งท่ าน เมื่อตอนบ่ าย ก็สบาย ไปวันหนึ่ง ๑๔.จากเพื่อนในวันนัน ้ สมองฉัน สุดจะทึ่ง โลกกลม เหลือเพี่ยงครึ่ ง เป็ นโลกเบีย้ ว เหี่ยวหัวใจ
24
๑๕.นั่งรถ กลับเข้ าบ้ าน ใจฟุ้งซ่ าน ไปยาวไกล เพื่อนเรา เป็ นอะไร เขาเป็ นใคร ใครเป็ นเขา ๑๖.หลายปี เมื่อก่ อนนี ้ เขาก็ดี เป็ นเพื่อนเรา จากกัน นับนานเนา เขาเปลี่ยนไป ใจเรางง ๑๗.คืนนัน ้ ฉันนอนคิด เขาโรคจิต หรื อประสงค์ จะหลอก เราโดยตรง หรื ออ�ำพราง บางเรื่ องราว ๑๘.ตื่นเช้ า เปิ ดข่ าวดู ก็ได้ ร้ ู จากข่ าวเช้ า จับหนุ่ ม อ้ างเป็ นเจ้ า ต้ มชาวบ้ าน ย่ านรั งสิต
25
๑๙.หน้ าตา หนุ่ มคนนัน ้ คือเพื่อนฉัน ไม่ มีผิด โชคดี มีนิดนิด เราไม่ ติด ไปด้ วยกัน ๒๐.หลังจาก คุยกับเรา เขาก็โดน จับทันควัน ข้ อหา อย่ างไรนัน ้ ฟั งไม่ ทัน จบข่ าวไป ๒๑.โชคร้ าย กับโชคดี ทุกคนมี เกิดขึน้ ได้ ความดี มั่นท�ำไว้ ช่ วยเราได้ ให้ ปลอดภัย คนแปลกหน้ า นัน ้ น่ ากลัว ดีหรื อชั่ว รู้ ไม่ ได้ คนคุ้นหน้ า รู้ เมื่อสาย อันตราย ระวังยาก
26
วันเกิด-วันตาย ๑. แปดสิบห้ า ปี ผ่ านมา อายุข้าฯ ในวันนี ้ จะอยู่ ไปกี่ปี แล้ วแต่ ท่าน ประทานมา ๒. อายุปี เป็ นของท่ าน อายุงาน เป็ นของข้ าฯ ท�ำไป อย่ างช้ าช้ า จับปากกา ไว้ คามือ ๓. ถ้ ายัง มีสังขาร จะอยู่บ้าน เขียนหนังสือ ขอสมอง อย่ าเพิ่งดือ้ สิ่งนีค้ ือ เรื่ องส�ำคัญ ๔. งานอื่น ท�ำไม่ ไหว เพราะจิตใจ ร่ างกายฉัน อ่ อนเปลีย้ ลงทุกวัน ดูว่ามัน เมื่อยอ่ อนล้ า
27
๕. สมอง ยังไม่ มี อยากท�ำ ทิง้ เอาไว้ ๖. จะท�ำ ท�ำในสิ่ง ท�ำจน แปดสิบห้ า ๗. ท�ำไป ลุกขึน้ ใหม่ อดีต ขอยังอยู่ ๘. ขอเป็ น ให้ ศพไป เชิญหมอ วันสุดท้ าย
แจ่ มใสดี ที่ปัญหา สิ่งมีค่า ให้ สังคม ไม่ ทอดทิง้ ที่เหมาะสม วันหมดลม ข้ าฯยังสู้ นอนพักไป ถ้ ายังอยู่ คนเป็ นครู แม้ ตัวตาย อาจารย์ ใหญ่ ใจมุ่งหมาย เอาไปได้ ยังเป็ นครู
28
อริ ยทรั พย์ ๑. ทรั พย์ ท่ ี หาได้ กินใช้ ธรรมดา ทรั พย์ นัน ้ เรี ยกว่ า เป็ นทรั พย์ ภายนอก ๒. ประโยชน์ ทรั พย์ นัน ้ มีไว้ หลอนหลอก ไว้ อวด ไว้ บอก ไม่ ค้ ุม ใช้ สอย ๓. เช่ นบ้ าน ใหญ่ โต คนอยู่ ก็น้อย สร้ างปิ ด ปมด้ อย ไม่ ค่อย คุ้มค่ า ๔. ถ้ าทรั พย์ ท่ ีได้ ใช้ ค้ ุม ราคา เช่ นสร้ าง วัดวา สาธารณะ สถาน
29
๕. โรงเรี ยน ถนน หรื อโรง พยาบาล ประโยชน์ ใชังาน มากมาย ก่ ายกอง ๖. หลายคน ได้ ใช้ มากมาย พี่น้อง เป็ นที่ ยกย่ อง ของคน ทั่วไป ๗. ประโยชน์ มหาศาล ผลงาน ยิ่งใหญ่ เป็ นทรั พย์ ภายใน เรี ยกว่ า อริ ยทรั พย์ ๘. ท่ านลอง คิดดู ขยาย ขยับ ใช้ เงิน ให้ กับ สาธารณะ ประโยขน์ เอย
30
ค้ าขาย ๑. ตื่นนอน ก่ อนเปิ ดร้ าน นมัสการ พระคุ้มครอง ท�ำใจ ให้ ผุดผ่ อง ซือ้ ขายคล่ อง ในวันนี ้ ๒. ท่ านสอนว่ าค้ าขาย อย่ าปากร้ าย พูดแต่ ดี ให้ เกียรติ ทุกคนที่ มาอุดหนุ น ขอบคุณเขา ๓. ซือ้ น้ อย หรื อซือ้ มาก ไม่ ล�ำบาก ส�ำรั บเรา วันนี ้ ซือ้ เบาเบา วันหน้ าเขา ซือ้ มากได้ ๔. ทักทาย พอประมาณ ไม่ เกินกาล พูดยิม้ ให้ จ�ำหน้ า ลูกค้ าไว้ เพื่อทักทาย วันต่ อไป
31
๕. ความจ�ำ นีส้ �ำคัญ ใครจ�ำมั่น มีก�ำไร เคยกิน ใช้ อะไร จ�ำเอาไว้ ไม่ ขาดทุน ๖. ทักก่ อน คนเข้ าร้ าน ไม่ ลืมขาน ค�ำขอบคุณ ตามคิว ผู้อุดหนุ น อย่ าว้ าวุ่น ผิดผู้ซือ้ ๗. จัดของ เข้ าหีบห่ อ ให้ เพียงพอ กับมือถือ พ่ อค้ า ต้ องสัตย์ ซ่ ือ ไม่ เอาเปรี ยบ ผู้มีคุณ ๘. ซือ้ มา แล้ วขายไป ก�ำไรน้ อย ค่ อยค่ อยหมุน เรี่ ยวแรง มาเป็ นทุน พอเจือจุน ครอบครั วเอย
32
หนาว ๒๕๖๐ ๑. ปี นี ้ หนาวมาก ล�ำบาก คนชรา ผ้ าห่ ม ผืนหนา เอามา คลุมตัว ๒. สองชัน ้ สามชัน ้ จากเท้ า ถึงหัว หนาวนี ้ น่ ากลัว รอดชั่ว จนสว่ าง ๓. กระเป๋า น�ำ้ ร้ อน แนบนอน สองข้ าง คนเดียว อ้ างว้ าง นอนคราง ทนไป ๔. หนาวหนาวอย่ างนี ้ มีคน ชอบใหม หนุ่ มสาว นั่นไง ข้ าวใหม่ ปลามัน
33
๕. แต่ ส่วน คนแก่ งอแง หนาวสั่น ภาวนา ทุกวัน ให้ มัน ผ่ านไป ๖. ธรรมชาติ ดินฟ้ า ไปว่ า ไม่ ได้ คนอย่ า ตัดไม้ ท�ำลาย ธรรมชาติเอย หนาวตัวตัวซ่ อนไว้ ในผ้ า ผ้ าผ่ อนพันกายา อุ่นได้ หนาวใจปวดใจมา หดหู่ ธรรมอุ่นแอบใจไว้ ห่ มให้ หายหนาว
34
หวยร้ อนร้ อนจ้ า หวย-หวย รวยหรื อจน หนีไม่ พ้น คนกับหวย คนจน หรื อคนรวย ก็ซือ้ หวย รวยสักหน ไม่ ถูก ดังที่หวัง แต่ ก็ยัง หวังทุกคน หวังถูก รวยแก้ จน ก่ อนหวยออก หลอกให้ หวัง ลอตเตอรี่ รั ฐบาล ขายเพ่ นพ่ าน ซือ้ กันจัง เลขดี เลขเด็ดดัง หากันพล่ าน งานไม่ ทำ� บางคน วิ่งหาหวย กลับโดนซวย รถชนซ�ำ้ ชีวิต จนเช้ าค�่ำ ตกระก�ำ ก็เพราะหวย
35
บางคน พอเข้ าบ้ าน ถูกหา รวยหรื อซวย คนหนึ่ง ไปแจ้ งนาย อายัด เกิดคดี คนถูก ไม่ ให้ จับ เรื่ องจริ ง ใครคนลัก ยุ่งเหยิง โทษหรื อคุณ ท�ำงาน อย่ าหลงเมา
ถูกเงินล้ าน ก็กลับซวย ว่ าลักหวย กันนะพี่ ว่ าหวยหาย จับให้ ที ทรั พย์ เต็มที่ ถึงโรงพัก ก็ฟ้องกลับ ไม่ ได้ ลัก ไม่ ประจักษ์ หนักไม่ เบา ชีวิตวุ่น ก็คิดเอา เถิดพวกเรา กับหวยเลย
36
เรื่ องเล็ก ร้ อนถึงนาย สุดที่ เสียเวลา
เป็ นเรื่ องใหญ่ ไม่ น่ ิงเฉย จะเฉยเมย มาร่ วมวง
ตัดสินด้ วยขวาน
ขวานนาง เรื่ องคุณป้ า ป้ าคง คว้ าขวานมา เพราะว่ า เคยมีเหตุ รถขวาง คนต้ องตาย
เมขลา ขวานทุบรถ จะเหลืออด ปาเข้ าให้ บ้ านของป้ า ให้ คนตาย ออกไม่ ได้ เพราะรถขวาง
37
ป้ าอยู่ มีปัญหา ของขาย ขวางประตู ร้ องใคร พบแต่ คน สิบปี ใช้ ขวานจ�ำ ้ สิบนาที เกิดเป็ นข่ าว ผู้ว่าฯ ปิ ดตลาดสด เมืองไทย สุดเหลือที่ นิสัย ไม่ ละอาย
ในตลาด รถขวางทาง น�ำมาวาง อยู่ประจ�ำ ไม่ ได้ ผล ใจมืดด�ำ เกิดซ�ำ้ ซ�ำ้ ด้ วยจ�ำใจ มีผลเลิศ ขึน้ โดยไว มาทันใด ผิดกฎหมาย เป็ นอย่ างนี ้ จะบรรยาย คนมักง่ าย ความถูก-ผิด
38
กฎหมาย ฝ่ าฝื นไป ปลดเกียร์ ไม่ มีสิทธิ์ ข่ าวว่ า มาช่ วยเข็น รถติด ขวานไงเล่ า เขียนมา ไม่ ตอกย�ำ ้ เกิดมา ทนกันไป
ไม่ สนใจ ไม่ ยัง้ คิด กันรถติด ขวางทางคน ป้ าเรี ยกยาม แล้ วหลือทน เบรครถยนต์ จามเข้ าไป เตือนความจ�ำ จะโทษใคร แล้ วอย่ างไร คนไทยเอย
39
อ�ำนาจ + เงิน มีเงิน ก็สามารถ มีอ�ำนาจ สามารถให้ อ�ำนาจ เขาเป็ นมิตร เงินมี อ�ำนาจหา ผู้น้อย พอมีเงิน มีเงิน อ�ำนาจให้ ใช้ เงิน กลายเป็ นพิษ อ�ำนาจ กลายเป็ นภัย
และอ�ำนาจ ท�ำอะไรได้ ก็สบาย เงินมาหา นีศ้ ักดิ์สิทธิ์ กับเงินตรา อ�ำนาจมา เงินมาให้ ไม่ มีเงิน กลับเป็ นนาย แล้ วเรี ยกใช้ รั บใช้ เงิน ในทางผิด เมื่อใช้ เพลิน เมื่อใช้ เกิน ให้ ตนเอง
40
ขาใหญ่ มีเงินเหลือ ไม่ คิด แม้ ผิดบ้ าง นอนเปล่ า ลุกขึน้ มา หาเรื่ อง สบายใจ มีอ�ำนาจ ก็องอาจ สนุ ก ให้ จำ� เริ ญ ความผิด อยู่ทุกยาม วันใด วันนัน ้ คุณ
ไปล่ าเนือ้ ใจนักเลง จะกลัวเกรง ช่ างปะไร เศร้ าอุรา ว่ าข้ าใหญ่ สนุ กไป คนมีเงิน ใช้ อ�ำนาจ และเพลิดเพลิน สนานเกิน เถิดพ่ อคุณ คอยติดตาม ตามท่ านขุน หมดผลบุญ จะร้ องไห้
41
คุณตาย ก่ อนใช้ เวร ลูกหลานเหลน จะชดใช้ ทรั พย์ สิน จะละลาย ยิ่งกว่ าตาย ทัง้ เป็ นเอย
หมาป่ ากับสิงโต สิงโต มันเดินจ�ำ ้ เดินไป ก็พบผ่ าน มันร้ อง มาให้ กู หมาป่ า ว่ าข้ าเจ้ า
ออกจากถ�ำ้ หาอาหาร ยังไม่ นาน หมาป่ าเฒ่ า ค�ำรามขู่ กินแต่ เช้ า ตัวร้ อนผ่ าว แก่ แล้ วนาย
42
เนือ้ ข้ า ขอเป็ นทาส จะหา ขอเจ้ านาย สิงโต ว่ ามึงจง หมาป่ า ว่ าสิงโต ลาน้ อย ตามหมาไป สิงโต กัดลาตาย แล้ วสั่ง ให้ เฝ้ าลา เฝ้ าไว้ ธุระมี
ไม่ สะอาด อยู่รับใช้ เนือ้ อื่นให้ ได้ เมตตา ตอบตกลง ไปหามา ไปบอกลา อยากพบนาย ไม่ สงสัย อย่ างว่ าง่ าย สมใจหมาย ในทันที เจ้ าหมาป่ า อย่ าคิดหนี ให้ จงดี จะรี บมา
43
หมาป่ า มันรี บกิน แล้ วนั่ง สิงโตมา สิงโต สมองลา หมาป่ า ว่ าสมองลา สิงโต กูจะฆ่ า หมาว่ า จงคิดให้ ถ้ าลา มันไม่ โง่ เพราะสมอง จึงมาตาย
สัตว์ กังฉิน สมองลา อยู่คอยท่ า ในทันใด ถามหมาป่ า หายไปไหน ปั ญญาไว หามีไม่ ไม่ เชื่อหมา มึงให้ ตาย ช้ าก่ อนนาย ดูดีดี มีสมอง มาที่น่ ี มันไม่ มี ให้ ท่านกิน
44
สิงโต แล้ วกินลา ที่เหลือ ก็จบสิน้ ผู้ฉลาด พ้ นความชั่ว พลิกพริ ว้ วนไปมา
แพ้ โง่ หมา อร่ อยลิน้ ให้ หมากิน นิทานหมา อาจแก้ ตัว ด้ วยวาจา เล่ นชิวหา น่ าร� ำคาญ
ท�ำดีดีก็ได้ ส่ งผล ท�ำพูดสิ่งมงคล มากไว้ ความดีก็มาดล แด่ ท่าน ดุจเงาบังตนให้ ไม่ ร้อนร่ มเย็น ท�ำผิดคิดแต่ ร้าย ไม่ ดี ท�ำพูดสิ่งอัปรี ย์ มากเข้ า นรกตามราวี ท่ านแน่ ดุจผานไถไต่ เต้ า ติดเท้ าโคไป
45
เที่ยวสงกรานต์ 61 สิบสาม เมษายน ประชาชน ก็กลับบ้ าน พ่ อแม่ จากกันนาน ไปกราบกราน และขอพร ประเพณี มีมานาน ช่ วยสืบสาน เป็ นอนุ สรณ์ ชาวไทย ไปพักผ่ อน พบมวลมิตร สนิทกัน ผมเอง ตัวคนเดียว นั่งรถเที่ยว เล่ นสักวัน ชมเมือง ให้ สุขสันต์ ถนนนัน ้ ว่ างถมเถ จากบ้ าน แต่ ตีห้า เดินออกมา ขึน้ รถเมล์ นั่งรถ วางท่ าเท่ จนถึงมา อนุ สาวรี ย์
46
ลงรถ ฝ่ าฝูงชน บนถนน ราชวิถี ข้ ามถนน มาอีกที ราชวิถี โรงพยาบาล ขึน้ ลง สะพานลอย ต้ องค่ อยค่ อย จนเลยผ่ าน เดินมา มิช้านาน ก็ถึงย่ าน ราชปรารภ เดินมา ประตูน�ำ้ คนคลาคล�่ำ ต้ องหลีกหลบ ขายผ้ า มาบรรจบ ราชประสงค์ ดงเศรษฐี ออกมา ตัง้ แต่ เช้ า แวะกินข้ าว เสียที่น่ ี ขึน้ รถ เมล์ อีกที มาลงที่ ราชด�ำเนินนอก
47
ลงรถ หน้ าวัดเบ็ญจฯ อยากจะเห็น คนเขาบอก พระพุทธชินราชงามไม่ หลอก จริ งท่ านบอก งามสมอ้ าง ขึน้ รถ เดินทางตรง แล้ วมาลง ราชด�ำเนินกลาง ลงเดิน ถนนกว้ าง แวะข้ างทาง วัดราชนัดดา วัดนี ้ มีพระปรางค์ ท่ านได้ สร้ าง งามสง่ า ข้ ามไป วัดเทพธิดา ติดกันมา สร้ างเป็ นคู่ วัดนี ้ มีอนุ สรณ์ ท่ านสุนทร เคยพักอยู่ ก็คือ สุนทรภู่ บรมครู กลอนของไทย
48
กุฏิ รั กษาไว้ ให้ คน ไปชมได้ จากวัด ก็ถึงมา เดินตาม ไปชมพระ ไปไหว้ ต้ องเข้ าแถว ไหว้ พระ ต้ องระวัง ออกจาก เดินไปยัง นิดเดียว ก็ถึงท่ า
ท่ านเคยใช้ ไม่ ไปไหน ที่สนใจ ไม่ แหนหวง เทพธิดา สนามหลวง คนทัง้ ปวง มหาราชวัง องค์ พระแก้ ว ไปก่ อนหลัง การลุกนั่ง เมื่อเข้ าไป พระราชวัง ราชด�ำเนินใน อีกไม่ ไกล ราชวรดิตถ์
49
เดินไป ก็จะถึง และวัด สถิตมหา เดินไป แล้ วเดินย้ อน ขึน้ รถ วิ่งไปตาม ความแคบ รถและคน สร้ างไว้ เป็ นถนนเก่ า ไปพบ ที่ข้างวัด คุยกัน มาลงเรื อ
อีกนิดหนึ่ง วัดราชบพิตร ราชประดิษฐ์ สีมาราม จนเหนื่อยอ่ อน ตามทางข้ าม เมล์ คันงาม ถนนเจริ ญกรุ ง ของถนน เดินกันยุ่ง แรกสร้ างกรุ ง สมัยก่ อน เพื่อนตามนัด ราชสิงขรณ์ ตะวันรอน ที่ริมท่ า
50
นั่งรอ แล้ วเรื อด่ วน นั่งชม เรื อวิ่งมา ต่ อรถ ก็ถึงบ้ าน เที่ยววัด ท�ำกุศล
พอสมควร ก็ถึงมา วิวงามตา ท่ าน�ำ้ นนท์ อีกไม่ นาน ชานเรื อนตน เป็ นมงคล วันสงกรานต์
เที่ยวไปในโลกกว้ าง ยิ่งไกล หนังสืออ่ านเท่ าไร ไม่ สิน้ กินเล่ นเที่ยวไปมา ยิ่งโง่ หยุดอ่ านหยุดเที่ยวดิน้ อยู่ค้น ตนเอง
51
คนกับความยุ่ง วันเกิด ถึงวันตาย ก็ไม่ วาย พ้ นเรื่ องยุ่ง ตื่นนอน ออกจากมุ้ง ก็ต้องยุ่ง เรื่ องส่ วนตัว เสร็ จกิจ ประจ�ำวัน พัลวัน เรื่ องปวดหัว เกี่ยวข้ อง คนไปทั่ว ทัง้ นอกบ้ าน และในบ้ าน เมื่อเด็ก ก็งอแง กวนพ่ อแม่ ขออาหาร เติบโต ทุกวันวาน ความต้ องการ ก็มากตาม เมื่อโต เป็ นสาวหนุ่ ม ก็กลัดกลุ้ม เรื่ องสวยงาม เสาะหา พยายาม หาคู่เคียง มาเรี ยง หมอน
52
ตัง้ หน้ า หาเงินทอง เลีย้ งปากท้ อง และลูกอ่ อน สืบทอด เป็ นขัน ้ ตอน ยืดยาวไป ในวันหน้ า ความยุ่ง เกิดจากใจ ที่อยากได้ ให้ ว่ ิงหา ที่เรา เรี ยกกันว่ า ตัวกิเลส เหตุให้ ย่ ุง ใจโลภ โกรธ และหลง ไม่ ยอมปลง และหมายมุ่ง เงินทอง กองเต็มยุ้ง ยังขวนขวาย ไม่ เพียงพอ กลางคืน นอนเฝ้ าฝั น พอกลางวัน ออกวิ่งต่ อ เหน็จเหนื่อย ไม่ ย่อท้ อ ค�ำว่ า"พอ" หายไปไหน
53
ทัง้ หมด แล้ วจะบอก ยุ่งนอก ยุ่งภายใน ยุ่งนอก ยุ่งภายใน ยุ่งใน กิเลสมาก เพราะคน ถ้ าไม่ ย่ ุง ยุ่งหมด ตายแล้ วคน นักบุญ ทุกวัดวา บวชแล้ ว ยุ่งกับการ
ยุ่งภายนอก มุ่งภายใน ก็เป็ นไป นีส้ �ำคัญ ยุ่งอย่ างไร ยุ่งกว่ านัน ้ ใจของท่ าน ลากวกวน คนจนยุ่ง ไม่ ใช่ คน รวยหรื อจน ก็ยังยุ่ง สอนศาสนา นอกในกรุ ง ยังหมายมุ่ง ให้ ทำ� บุญ
54
ยุ่งมาก กิเลสมาก เพราะความอยากเป็ นต้ นทุน ชักชวน ให้ ว้าวุ่น กิเลสหนุ น วุ่นกันไป อริ ยชน ชัน ้ โสดา กิเลสพา ให้ ย่ ุงได้ ยุ่งน้ อย ลงเท่ าใด กิเลสน้ อย ลงเท่ านัน ้ หมดยุ่ง หมดกิเลส เปลี่ยนแปลงเพศ เป็ นอรหันต์ เพราะจิต ขาดสัมพันธ์ กับชนชัน ้ ปุถุชน ชีวิต เหมือนชาวบ้ าน แต่ วิญญาณ อยู่เบือ้ งบน พ้ นเขต การเวียนวน เกิดแก่ ตาย สลายไป
55
คนกับหมา
คนเรา ท�ำอะไร เลีย้ งหมา คนยากจน เมืองไทย หมาครองใจ คนไทย รั กหลงหมา หมาใหญ่ กินนอนขี ้ เศรษฐี เฝ้ าเวียนวน คนจน อัตคัต ขวนขวาย นอนคุดคู้
เอาแต่ ใจ ดูพิกล ดีกว่ าคน ทนอายหมา หมาเป็ นใหญ่ ไทยทั่วหน้ า ใจเมตตา ยิ่งกว่ าคน ไปทุกที่ กลางถนน ขี่รถยนต์ มาเลีย้ งดู คนจรจัด อายหมาหมู ไร้ ที่อยู่ ใต้ สะพาน
56
ขอเศษ ความเมตตา ให้ คนชรา คนพิการ คนจน คนขอทาน บ้ างเถิดท่ าน ผู้ใจบุญ ศรั ทธา กับเมตตา มีปัญหา อยู่นะคุณ ต้ องมี ให้ สมดุล มีปัญญา ด้ วยนะท่ าน รั กหมา เกินพอดี หมาจะมี ไปเต็มบ้ าน เมตตา เกินประมาณ อันธพาล จะเต็มเมือง รั กหมา ต้ องสอนหมา ใช้ ภาษา กันรู้ เรื่ อง มิฉะนัน ้ จะโกรธเคือง กับเพื่อนบ้ าน ร� ำคาญคน
57
โรคพิษ สุนัขบ้ า ภัยร้ ายแรง ทุกแห่ งหน รั ฐบาล ท่ านกังวล ตายเพราะหมา น่ าอับอาย
นั่งดูเขาเล่ น ๑. นักกอล์ ฟ ชอบเล่ นกอล์ ฟ ใครชอบ ก็เรื่ องของเขา ชอบอะไร เลือกเอา แต่ เรานัน ้ ชอบนั่งดู ๒. ของเล่ น ไม่ เหมือนกัน ส่ วนมากชอบ เล่ นเป็ นคู่ เรานัน ้ ศิษย์ มีครู ชอบนั่งดู อยู่คนเดียว
58
๓. คนอยู่ คนเดียวกล้ า ไม่ กลัว อสุราหน้ าเขียว ใครชอบ ชังไม่ เกี่ยว ตายคนเดียว ไม่ เกี่ยวใคร ๔. คนเล่ น กับคนนั่งดู ข้ อคิดมี อยู่ขานไข ไม่ เล่ น ไม่ เปื ้ อนใคร สดใสสุข เย็นเช่ นเรา ๕. การเล่ นมี แพ้ -ชนะ ทางพระว่ า เรื่ องโง่ เขลา ไม่ พ้น จากมัวเมา อย่ าเอาเป็ น เรื่ องส�ำคัญ ๖. ชีวิตต้ อง ดีกว่ านี ้ อย่ าให้ ชี- วีเป็ นหมัน มีท่ ี ดีกว่ านัน ้ ฉันต้ องดี กว่ านีแ้ น่
59
๗. ฉันนั่ง ใต้ ต้นไม้ ต้ นไม้ ไม่ เคยแยแส มันได้ แต่ ยืนแล ไม่ เคยงอ- แงทัง้ นัน ้ ๘. นึกไป ในค�ำพระ ท่ านให้ สละยึดมั่น อย่ าไป เล่ นกับมัน นั่งดูเท่ า- นัน ้ ก็พอ ๙. ดูคน ลงเล่ นน�ำ้ ด�ำผุดด�ำ ว่ ายไม่ ท้อ เปี ยกปอนไป ทัง้ แม่ พ่อ ยกยอว่ า มันสนุ ก ๑๐.ดูคน เล่ นผัวเมีย ได้ เสียสุด ท้ ายก็ทุกข์ นับวัน ที่มีสุข นับปี ที่ ทุกข์ ไม่ เห็น
60
๑๑.เราดู อยู่ห่างห่ าง กลางกลางไม่ เป็ นผู้เป็ น ไม่ เปื ้ อน เปี ยกทุกข์ เข็ญ ไม่ เช่ นอย่ าง เขาเราสบาย ๑๒.คนเห็น ทุกข์ ว่าสุข จึงเจอความ ทุกข์ มากหลาย เกิดแก่ เจ็บแล้ วตาย ไม่ เบื่อไม่ หน่ ายกันเลย
61
ปั ญหา ๑๖ ข้ อ ๑. สมัยต้ น พุทธกาล มีอาจารย์ อยู่มากมาย เจ้ าลัทธื ตัง้ นิกาย แล้ วขยาย วงศ์ ของตน ๒ อินเดีย สมัยนัน ้ ชอบเถียงกัน เรื่ องมรรคผล ถามปั ญหา ประชาชน โต้ วาที มีท่ ัวไป ๓. พราหมณ์ หนึ่ง ชื่อพาวรี ตัง้ ลัทธิ บูชาไฟ นักปราชญ์ ผู้ย่ ิงใหญ่ จนใครใคร เป็ นศิษย์ ท่าน ๔. รู้ ว่ า พระสิทธัตถะ สละทรั พย์ ศฤงคาร ออกบวช เป็ นอาจารย์ ก็ร�ำคาญ อยากลองดู
62
๕. ถือว่ า ตนยิ่งใหญ่ ส่ งศิษย์ ไป สอบความรู้ เลือกศิษย์ ระดับครู ไปข่ มขู่ ให้ มาง้ อ ๖. ส่ งศิษย์ สิบหกคน พร้ อมปั ญหา สิบหกข้ อ คิดว่ า ตนเป็ นต่ อ แต่ ละข้ อ นัน ้ ยิ่งใหญ่ ๗. ซักซ้ อม จุดประสงค์ แล้ วก็ส่ง ศิษย์ ออกไป ถึงส�ำนัก ภูวไนย ก็ถามไถ่ ซึ่งปั ญหา ๘. คนแรก ชื่อโมฆราช ผู้องอาจ มากปั ญหา เมื่อเขา เดินเข้ ามา พระบอกว่ า ช้ าไว้ ก่อน
63
๙. คนอื่น ถามปั ญหา พระตอบได้ ไม่ เดือดร้ อน ปั ญหา ไม่ ซับซ้ อน เขาถามมา พระตอบไป ๑๐.โมฆราช ร้ อนวิชา เดินเข้ ามา จะถามใหม่ พระว่ า ช้ าได้ ไหม? คนต่ อไป เชิญถามมา ๑๑.ปั ญหา ของทุกคน พระตอบได้ ไร้ ปั ญหา พระทรง สนทนา หมดปั ญหา ของทุกคน ๑๒.สิบห้ าคน สิบห้ าข้ อ หมดจดพอ มีเหตุผล ทุกท่ าน ยอมจ�ำนน ขอเป็ นศิษย์ พระมุนี
64
๑๓.พุทธะ พระตรั สเรี ยก โมฆราช เข้ ามาซี ปั ญหา ของท่ านมี จงถามมา จะตอบให้ ๑๔.โมฆราช ก็ถามไป ว่ าท�ำไม คนกลัวตาย ท�ำอย่ างไร จะอยู่ได้ โดยไม่ ให้ มัจจุราชเห็น ๑๕.ข้ อนี ้ แหละส�ำคัญ เพราะฉะนัน ้ ต้ องใจเย็น เธอก�ำลัง มีทุกข์ เข็ญ จึงจ�ำเป็ น ให้ เธอพัก ๑๖.ฟั งธรรม ข้ออื่นก่ อน เธอใจร้ อน ได้ ตัง้ หลัก แล้ วจะ ได้ ประจักษ์ ในหลักธรรม นีต้ ่ อไป
65
๑๗.ความตาย นัน ้ ไม่ มี แต่ สติ ต้ องมีไว้ โลกว่ าง ไม่ มีอะไร จงถอนใจ จากตัวตน ๑๘.ผู้ใด ปฏิบัติน้อย เขาจะปล่ อย ใจกังวล เป็ นเหตุ ให้ เกิดผล กลัวนัน ้ นี่ มีมากมาย ๑๙.จิตอยู่ กับลมปราณ ความกลัวท่ าน ก็จะหาย ทุกอย่ าง จะละลาย เบาสบาย ตลอดกาล ๒๐.ศิษย์ พรามณ์ พาวรี นัน ้ ยินดี ใจเบิกบาน ฟั งธรรม พระทรงญาณ เป็ นศิษย์ ท่าน ตลอดไป
66
๒๑.สมเด็จ พระสัมมา รู้ ตรงหน้ า ว่ าอะไร ควรท�ำ ในสิ่งใด ก่ อนหรื อหลัง ดังกล่ าวมา คนอินเดียชอบโต้ ปฏิภาณ หลักแหล่ งแห่ งนิทาน โลกแท้่ ที่ก่อเกิดต�ำนาน แห่ งศาส นาแฮ ปั จจุบันยังไม่ แพ้ อดีตนัน ้ ฉันเห็น
67
ปั ญหามีวันจบ สิ่งที่ มีชีวิต ถูกลิขิต ให้ เป็ นไป วันนี ้ เกิดอะไร ต้ องแก้ ไข ให้ ลุล่วง ชึวิต ไร้ ปัญหา นั่นแหละหนา ที่น่าห่ วง สมอง ที่พร่ องกลวง เหมือนของตาย ไร้ ราคา ชีวิต เกิดครั ง้ แรก ต้ องดิน้ แทรก ไข่ ออกมา เพราะหิว ร้ องเรี ยกหา ก็ไขว่ คว้ า อาหารกิน วันเกิด ถึงวันตาย ต้ องขวนขวาย ไม่ จบสิน้ วันใด ล้ มลงดิน้ วันนัน้ สิน้ ปั ญหาเอย
68
ไม่ น่าเป็ นเรื่ อง เก้ าอี ้ อาจยืนมั่ง เพราะนั่ง เขาจ�ำเป็ น คนนั่ง อยู่ข้างหลัง เขาก็ คนอื่นอื่น ที่ประชุม ประชุมกัน ประธาน ให้ คนนั่ง เลิก..เลิก ด้ วยเสียงดัง นี่แหละ ผสมปน
เขาใช้ น่ ัง เมื่อจ�ำเป็ น มองไม่ เห็น จึงต้ องยืน ก็ถูกบัง สุดจะฝื น ลุกขึน้ ยืน ก็ยืนตาม ยืนอย่ างนัน้ คงไม่ งาม ก็พยายาม ไม่ ได้ ผล ประธานสั่ง ในบัดดล เรี ยกว่ าคน ปวดหัวเอย
69
พิธีหลอกๆ ๑. ค�ำกล่ าว ในงานศพ เพราะเคารพ ในผู้ตาย ค�ำพูด จะพูดได้ มีแต่ หมาย ในทางดี ๒. ความจริ ง เป็ นอย่ างไร ไม่ เคยใส่ ร้ ายให้ ผี ทัง้ หมด เป็ นพิธี จัดให้ มี แต่ หลอกลวง ๓. พ่ อว่ า พอประมาณ แต่ ลูกหลาน ทะลุทะลวง ฟุ่ มเฟื อย น่ าเป็ นห่ วง พูดกับท�ำ มันต่ างกัน ๔. ตายแล้ ว เกิดหรื อไม่ แต่ ขอให้ ไปสวรรค์ ข้ อนัน้ ไม่ ส�ำคัญ เพราะว่ าฉัน ก็ไม่ ร้ ู
70
หลงใหลในโลกล้ วน มืดมน เป็ นหลักตอฝั งตน ปั กไว้ ไม่ คิดจะฝึ กฝน หนีออก เหมือนหนอนฟอนเฟะไซ้ ซอกส้ วม สืบพันธ์ นิพพานเป็ นเรื่ องหัวใจ ไม่ ใช่ ความรู้ ไม่ ใช่ ความคิด เราแบกของ หนักอยู่ เราวางลงได้ ปล่ อยลงได้ ก็ เป็ นนิพพานส่ วนหนึ่ง เมื่อเราปล่ อย ได้ วางได้ มากขึน้ หรื อวางทัง้ หมดก็ อรหันต์ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นัน้ เห็นเรา (พระพุทธเจ้ า)
71
ธรรมคือความคิดของเราเอง การจะเห็ น ความคิ ด ต้ องฝึ กดู ก าร เคลื่อนไหวของกาย เช่ นการยกมือ การเดินจงกรม การหายใจ การกลืน น�ำ้ ลาย การดูท้องพองหยุบ เป็ นต้ น ซึ่งเรี ยกว่ า กายานุปัสสนา การฝึ ก บ่ อยๆ จะเห็นความคิดตัวเอง ที่ว่ ิงไป ตามเคลื่อนไหวนัน้ การเห็นความคิด คือ เห็นพระพุทธเจ้ า เห็นพระพุทธะ เท่ ากับเห็นตัวเอง เพราะความคิดอยู่ ในทุกคน
72
ให้
ให้ แก่ คนที่ควรให้ ให้ แก่ คนที่ไม่ ควรให้ X ไม่ ให้ แก่ คนที่ควรให้ X ไม่ ให้ แก่ คนที่ไม่ ควรให้
อยู่ปกติ
ผู้ ปฎิ บั ติ ธ รรมจะเห็ น สิ่ ง ทั ้ง หมดเป็ น ธรรมดา จะไม่ ต่ ืนเต้ นกับใครกับสิ่งใด เป็ นพิเศษ ไม่ ดีใจ ไม่ ทุกข์ ใจกับใคร อยู่ อย่ างนัน้ ทุกวัน ไม่ กังวล ไม่ ผิดหวัง ไม่ คาดหวัง ไม่ คิดอะไร ไม่ โทษใคร ไม่ ว่า ไม่ ด่ า ไม่ ดี ไม่ ช่ ัว ไม่ ติ ไม่ ชมใคร ใครจะมา จะ ไป ก็ธรรมดาๆ เรี ยกว่ า ปกติ
73
การท�ำสมาธิ ไม่ ใช่ การนั่งสงบ ไม่ ใช่ การ เดินจงกรม ตลอดเวลา แต่ การมีสติในการงานทุกอย่ าง นัน้ เอง จงสร้ างความสุขขึน้ เอง อย่ าหาความ สุขจากผู้อ่ ืน ที่อ่ ืน เช่ น ดูโทรทัศน์ ฟั งเพลง ฯลฯ ถ้ าท�ำงานของตน เช่ น ปลูกต้ นไม้ ท�ำ สิ่งต่ างๆ หรื อนั่งสมาธิ อย่ างนี ้ เรี ยกว่ า สร้ าง สุขเอง
พอแล้ วหาเรื่ องร้ อน พอเถิดเล่ นสนุก พอเรื องอบายมุข พอเพียงเถิดเพริ ดแพร้ ว
นอนทุกข์ ค�่ำแล้ ว ทัง้ หมด เท่ านี ้ ดีถม
............................................................. สนใจหนั งสื อ เล่ มนี้ ขอรั บได้ ที่ . .. 99/66 หมู่ บ้ านศุ ภ าลั ย ธานี คลอง 4 หมู่ 3 ต.ลาดสวาย อ.ล� ำ ลู ก กา จ.ปทุ ม ธานี 12150