Match point
เวลา 48 ชั่วโมง กับพิธีกรหมุนเวียนกัน ไปไหนทำ�อะไรได้ บ้าง จะพาไปแต่ละเมืองที่ไปสามารถไปได้จริง รายการสุดเขต เทศกาลก็คือ การตระเวนดูเทศกาลต่างๆ ทั่วโลก เทศกาลบ้าๆ แปลกๆ น่าสนใจ ทั่วโลกรวมทั้งในไทยด้วย เกณฑ์การเลือกสถานที่ :: ที่ไหนก็ได้ที่เขาให้ไปฟรีเอาก่อนเลย (ฮะๆ) แล้วก็ผสมๆกับ ไปเมืองที่น่าสนใจ เมืองที่กำ�ลังมา เมืองที่คนลืมไปแล้วตาม เกาะ ตามซอกตามหลืบ แล้วก็ขุดมันขึ้นมาอีกครั้ง ไปมากี่ประเทศแล้ว :: 70-80 กว่าประเทศแล้วครับ สถานที่ประทับใจไปได้ไม่เบื่อ :: ประทับใจหลายที่นะแต่ถ้าให้ไปได้เรื่อยๆ ก็น่าจะเนปาล กับ มองโกเลีย ชอบธรรมชาติ สวยมาก มีกิจกรรมให้ทำ�เยอะ วิถีชีวิตค่อนข้างโดดเด่นชัดเจน และที่สำ�คัญผู้คนน่ารักมาก บางที่เหมือนเมืองในฝันในจินตนาการเรา แต่พอไปจริงแล้ว มันไม่ใช่ก็เฟลนิดหน่อย แต่ที่นี่ไม่เลย มันคือสวรรค์ของจริง ให้กลับไปกี่ครั้งก็ไป ที่ไหนไปแล้วไม่ประทับใจบ้าง :: ไม่ถึงกับไม่ประทับใจเลยนะแต่ผิดหวังก็พอมีบ้าง เหมือน พอเขาคิดว่าของเขาดีแล้ว คนสนใจมากแล้ว ผู้คนก็เริ่มไม่น่า รัก เอาเปรียบนักท่องเที่ยว ซึ่งมันทำ�ให้เสน่ห์ของเมืองนั้นๆ มันลดลง แต่เราพยายามคิดว่าจะไม่เอาคนๆเดียวมาทำ�ลาย ประสบการณ์ของเรา แต่พอเริ่มเจอเยอะเข้าก็ไม่ค่อยอยาก กลับไปแล้ว นอกจากเรื่องสถานที่แล้วเรื่องผู้คนก็สำ�คัญมาก ที่ไหนไปแล้วยากลำ�บากสุดๆ :: อินเดียละกัน แต่ก็ไม่ได้ลำ�บากอะไรมากมายเพราะเราเตรียม ใจไว้แต่แรกแล้ว แค่มันค่อนข้างใช้ชีวิตได้ลำ�บากหน่อย มัน
42
MELLOW / NOVEMBER.DECEMBER 2013
เป็นอะไรที่ extreme ไปซะทุกสิ่ง เคยคุยกับหลายคนก็พูด เหมือนกันว่า ตอนอยู่อินเดียจะถามตัวเองตลอดว่า ฉันมาทำ� อะไรที่นี่ แต่พอก้าวเข้าประตูเครื่องบินจะกลับแล้ว มันก็รู้สึก อยากกลับมาอีก และเริ่มวางแผนการเดินทางกลับมาอีกครั้ง แต่อินเดียสวยมากนะตามเมืองเล็กๆ ทางเหนือ ทางใต้ คือ สวรรค์เลยนะ แค่ในเมืองใหญ่มันอาจจะโหดไปสำ�หรับนักเดิน ทางมือใหม่ๆ ลองใช้เมืองใหญ่ไว้แค่เปลี่ยนเครื่องบินเปลี่ยน รถเมล์เอาแล้วไปสัมผัสสวรรค์ด้านนอกเอา เรียกได้ว่ามันคือ สวรรค์และนรกในที่เดียวกันก็ได้ หลายๆ คนก็คงคิดแบบนี้ กับกรุงเทพบ้านเรา มีที่ไหนจะไม่ไปอีกแล้ว :: ไม่มีครับ ก่อนตายต้องไปให้ได้ :: คิวบา อเมริกากลาง กัวเตมาลา เอกวาดอร์ ไอซ์แลนด์ พวกที่มันดูไกล๊ ไกล Plan ล่าสุดที่วางแผนจะไป :: กลับบ้านที่ร่มเกล้าครับ :) การเดินทางให้อะไรบ้าง :: : ให้ประสบการณ์ดีๆเยอะเลย เหมือนเป็นห้องเรียนห้อง ใหญ่ๆ ได้เรียนรู้วัฒนธรรม วิถีชีวิตของบ้านเขา แล้วเวลาไป เจอธรรมชาติที่มันงดงามยิ่งใหญ่มากๆ มันทำ�ให้เราคิดได้ว่า เรามันตัวเล็กแค่ไหน มนุษย์ดูไม่มีค่าอะไรแบบนั้นเลย ทำ�ให้ อีโก้เราหายไป และที่สำ�คัญทุกครั้งที่ผมเดินทางไปไหน ยิ่ง ไกลมากมันก็ยิ่งสะท้อนกลับมามาก สะท้อนให้ผมเห็นคุณค่า ของสิ่งธรรมดารอบๆตัวในบ้านเราที่ผมมองข้ามไป เมื่อไปอยู่ ต่างเมืองมันไม่มีอะไรที่บ้านเรามี มันยิ่งทำ�ให้ผมคิดถึงและเห็น คุณค่าของมัน
ข้อเสนอแนะนักเดินทางมือใหม่ :: ขอให้กล้า กล้าไป อย่าไปวิตกมากว่าจะกินอะไร จะอยู่ยังไง เพราะว่านี่มันเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ เปิดใจให้กว้าง อย่าเอามาเปรียบเทียบกับบ้านคุณ ถ้าอยากให้เหมือนก็นอน อยู่บ้านไม่ต้องไปไหนหรอก ไปรับอะไรใหม่ๆเข้ามา หลงทาง บ้างเหนื่อยบ้างก็มองให้เป็นเรื่องสนุก เริ่มแรกๆ ก็ไปจากที่ที่มี วิถีชีวิต วัฒนธรรม ศาสนา การกินอยู่ คล้ายๆ บ้านเราก่อน จะได้ไม่ตกใจมาก ถ้าเริ่มด้วยอินเดียเลยคงไม่เห็นด้วย ไป เนปาลก่อนดีไหม แล้วค่อยๆเพิ่มเลเวลขึ้นไป ถ้าเป็นพวกที่กิน ยากอยู่ก็ขอให้โชคดีละกัน ถ้าเป็นไปได้อยากให้ปรับตรงไหนเพื่อการไปเที่ยวได้ดีกว่าเดิม :: อยากให้ยกเลิกพวกคิดเล็กคิดน้อยต่างๆ เช่น ภาษี สนามบิน หรือพวกเรื่องวีซ่าถ้าไม่เรื่องมากก็จะดีมาก แล้วที่ สำ�คัญของในสนามบินทำ�ไมมันแพงจัง ลดหน่อยได้ไหมทำ�ไม ต้องแพงขนาดนี้ แล้วก็เปิดช่องตม. เยอะๆหน่อยได้จะดีมากๆ แนะนำ�ฝากถึงเด็กไทย :: จงอย่าเสียเวลาทำ�สิ่งที่เสียเวลา จริงๆเราก็ไม่รู้จะบอกอะไร เพราะเราก็ยังค้นหาตัวเองอยู่เหมือนกัน จงสนุกกับการค้นหา ตัวเอง ไม่ว่ามันจะเจอหรือไม่ก็ตาม เพราะว่ามันคือส่วนหนึ่ง ของการใช้ชีวิต บางคนเจอเลยก็ยินดีด้วย บางคนช้าหน่อย กว่าจะเจอก็ยินดีด้วย คนที่หาไม่เจอก็ไม่ต้องไปคิดมาก ไม่ จำ�เป็นว่าต้องหาให้เจอ เมื่อวันสุดท้ายที่เรานอนนิ่งๆอยู่ที่ไหน สักแห่งวันนั้นเราจะรู้เอง หรือเมื่อทุกอย่างชะลอช้าลงแล้ว เรา ก็จะคิดออกว่า อ๋อ ทั้งหมดนี่มันแค่นี้เองน่ะเหรอ ผมขอให้เรา สนุกกับการค้นหากันตัวเองกันทุกคนแล้วกัน แล้วเรื่อง ยาเสพติดให้ห่างเลยครับเสียเวลามาก