10
Zaburzenia rytmu serca i przewodzenia
poza cieśnią reentry
blizna – blok przewodzenia
wyjście
objawów. Natomiast sVT – szczególnie gdy jest stosunkowo szybki (>150–170/min), a lewa komora jest uszkodzona – powoduje poważne następstwa hemodynamiczne w postaci hipotensji, bólu wieńcowego, niewydolności serca, omdlenia lub zatrzymania czynności serca, gdyż VT może się przekształcać w VF. VT może być również stabilny hemodynamicznie. EKG – p. Rozpoznanie.
➔ Przebieg natur alny cieśń rzekoma
cieśń częstoskurczu
Ryc. 10.2-5. Schemat pętli reentry VT po zawale serca
bliznę pozawałową stanowi blok przewodzenia, jednak w jej obrębie mogą pozostawać żywe miocyty tworzące strefy wolnego przewodzenia, tzw. cieśń VT, co umożliwia tworzenie się pętli reentry – ryc. 10.2-5. Możliwa jest obecność kilku cieśni, dlatego u jednego chorego może występować VT więcej niż jednego typu. W ~5% przypadków mechanizm jednokształtnego VT jest ogniskowy. W ChNS stwierdza się także napadowy wielokształtny VT, który jest wynikiem niedokrwienia i nie ma związku z obecnością blizny pozawałowej.
Jeśli przyczyna VT nie jest przejściowa (świeży zawał serca w 1. lub 2. dobie) lub odwracalna (np. hipokaliemia), wówczas napady VT się powtarzają i wzrasta ryzyko nagłego zgonu.
➔Rozpoznanie Podstawą rozpoznania jest EKG (ryc. 10.2-6). Należy ustalić, czy przyczyną epizodu VT są zaburzenia elektrolitowe, świeży zawał serca, ostre niedokrwienie mięśnia sercowego czy stosowane leki.
➔Leczenie Leczenie w ostrej fazie P. ryc. 10.1-6.
➔Obraz kliniczny
Leczenie przewlekłe
Większość epizodów nsVT jest krótkotrwałych i nawet u osób z dysfunkcją lewej komory nie powoduje istotnych
Należy zoptymalizować leczenie choroby niedokrwiennej serca, uwzględniając możliwość rewaskularyzacji
Ryc. 10.2-6. EKG u chorego po zawale ściany przedniej z napadowym jednokształtnym częstoskurczem komorowym. Strzałki pokazują załamek P – obecne rozkojarzenie przedsionkowo‑komorowe.
444