MANCODE | CLASSIC IS THE NEW MODERN (Issue 40) by MANCODE

LIVE WITH STYLE

CLASSIC IS THE

NEW MODERN ΣΤΙΣ 18/07/2021 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

TRAVELING IS A STATE OF MIND

MANCODESHOP.COM 8

L E T T E R

Slim Aarons / Getty Images / Ideal Image

E D I T O R ’ S

CLASSIC IS THE NEW MODERN Η Γαλλική Ριβιέρα στα ’60s από τον θρυλικό Taki Theodoracopulos, που την έζησε. Η σημερινή dolce vita, οδηγώντας μια Ferrari Roma από τον κορυφαίο στον κόσμο Jeremy Clarkson. Società del Giardino, μία από τις παλαιότερες λέσχες για κυρίους στον κόσμο. Royal Ascot, ιπποδρομίες με μοναδικό βρετανικό στιλ. Τα τρία κορυφαία restaurants στο Παρίσι από τη μοναδική Ντίνα Νικολάου, που δημιουργεί στη Γαλλία. Η αισθητική του φέρεσθαι. Αισθάνομαι υπερήφανος που σας παρουσιάζουμε κοσμοπολίτικα, ποιοτικά άρθρα με στιλ, γραμμένα από διεθνείς προσωπικότητες, μοναδικές στο είδος τους. Το μότο μας στο Mancode, που δημιούργησα εδώ και μία δεκαετία, παραμένει πιο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ. Ας εμπνευστούμε από εποχές που υπήρχε ποιότητα, παιδεία και ερωτισμός. Classic is the new modern.

THALIS PITOULIS MANCODE FOUNDER thalis@mancodemag.com

Live with Style 11

EDITOR’S LETTER: CLASSIC IS THE NEW MODERN....11 OPINION: THE WAY WE WERE...................18 COVER STORY: VERUSCHKA..............................22 Ο ΕΛΛΗΝΑΣ GENTLEMAN.........26 TENDER IS THE NIGHT: Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΡΙΒΙΕΡΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’60……….....28 Η DOLCE VITA ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ ΜΙΑ FERRARI ROMA: ΤΟΥ JEREMY CLARKSON.............36 MONDAY: Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ MANCODE…..…....46

104

110

OUVERTURE: O JEAN-JACQUES AILLAGON ΣΥΖΗΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ..............76 PITTI UOMO……........................82 LE GRAND VÉFOUR: ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ…….....................86 ROYAL ASCOT: ΤΟ ΣΤΙΛ ΤΏΝ ΒΑΣΙΛΙΚΏΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΏΝ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ…...............….98 SOCIETÀ DEL GIARDINO……...104 ISLANDS IN THE BLUE: ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΒΕΡΝΙΚΟΥ…….........110 AFICIONADO: CARIBBEAN AROMAS…….......114

HALSTON: ΤΟΥ SIR TAKI THEODORACOPULOS…….........64

THE INFLUENCERS: ZINO DAVIDOFF……...............120

CHEAPART FOUNDER: Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΜΠΗ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ................68

DOCUMENTO: MOTORWAY MOTELS……........152

CONTRIBUTORS

SIR TAKI THEODORACOPULOS

JEREMY CLARKSON

ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΊΤΗΣ

ΝΤΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

HIGH LIFE COLUMNIST GSTAAD

CAR COLUMNIST LONDON

INTERNATIONAL INTERVIEWS PARIS

CULINARY EDITOR PARIS

Εδώ και μισό αιώνα, ο sir Taki δοξάζει τα ελληνικά χρώματα δημοσιογραφώντας σε διεθνούς κύρους έντυπα, όπως το Spectator, οι Times του Λονδίνου ή το Vanity Fair. Πρωταγωνιστές των άρθρων του είναι βασιλείς, πρίγκιπες, αριστοκράτες, ωραίες γυναίκες και στενοί του φίλοι, όπως ήταν ο Gianni Agnelli ή οι Γουλανδρήδες και άλλα μέλη του κακοτράχαλου και θεόκλειστου κόσμου του high life.

«Υπάρχουν παράπονα ότι δεν παρουσιάζουμε προσιτά αυτοκίνητα στην εκπομπή... οπότε θα ξεκινήσουμε απόψε με τη φθηνότερη Ferrari από όλες!» Ο κορυφαίος δημοσιογράφος των Sunday Times του Λονδίνου, με το καυστικό χιούμορ και τη διεισδυτική του γραφή, δημιούργησε σχολή με την εκπομπή «Top Gear» και άλλαξε ριζικά τον τρόπο που διαβάζουμε τα άρθρα για τα αυτοκίνητα.

Ζει στο Παρίσι. Αγαπά τους μύθους. Είναι διδάκτωρ Συγκριτικής Γραμματολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, συγγραφέας, δημιουργός ραδιοφωνικών ντοκιμαντέρ τέχνης και πολιτισμού και maître των μεγάλων συνεντεύξεων. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Δημοκρατία με τους τίτλους του Ιππότη και του Αξιωματούχου του Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών. Μότο του: «Qualité, qualité, qualité!».

«Αιωρείται» ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα σε ένα αέναο ταξίδι, οδηγούμενη από το πάθος της για τη γαστρονομία. Συναντήστε τη στο «μωρό της», το Evi Evane στο Παρίσι, σε κάποιο τηλεοπτικό στούντιο να γυρίζει εκπομπή, σε έναν φούρνο στην Κρήτη, σε μια λαϊκή αγορά της Ρωσίας ή και στη μακρινή Αυστραλία. Για εκείνη... the world is not enough.

ΧΡΉΣΤΟΣ ΖΑΜΠΟΎΝΗΣ

ΛΑΜΠΗΣ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ

ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ

ΑΡΗΣ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ

OBSERVATEUR ROYAL KOLONAKI-PATMOS

INTERVIEWER ATHENS

EDITOR ATHENS

SOMMELIER OENOLOGIST

Έχοντας ως μότο τη φράση «Καλύτερα να ονειρεύεσαι μάταια παρά να ζεις μάταια», εξειδικεύθηκε στο βασιλικό ρεπορτάζ, γράφοντας σε περιοδικά όπως το Point de Vue, το Hola, το Paris Match ή το Life & Style. Όταν τον ρωτούν εάν έχει καταλάβει ότι άλλαξε το πολίτευμα, απαντά: «Πότε;».

Είναι «μαιευτήρας δημοσιογράφος». Ήταν παρών στα γεννητούρια του Αθήνα 9,84, του ΣΚΑΪ 100,4, της ΝΟVΑ, της ΕΡΤ το 2015, εφημερίδων και εταιρειών. Ως πρώτος αλλά και ως έσχατος «τροχός της αμάξης». Με χιλιάδες ώρες μπροστά και πίσω από τα μικρόφωνα και τις κάμερες, τώρα πια αρκείται στο να δημιουργεί concept εκπομπών για το κοινό κακό! Το μότο του: «Η αποτυχία είναι το μπαχαρικό που χαρίζει στην επιτυχία το άρωμά της».

Ον υβριδικό, μισή άνθρωπος και μισή γάτα. Η ολική μεταμόρφωση είναι προσώρας ημιτελής. Ευαγγέλιο: τα βιβλία του Pascal Bruckner και του Fernando Pessoa. «Βενζίνη» για ζωή: οι άνθρωποι, τα νέα όνειρα και οι νότες. Τραγούδι: «Heroes» του David Bowie. Μότο: «Να είστε ρεαλιστές. Ζητήστε το αδύνατο».

Έχει πτυχίο στην Οινολογία, είναι αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Οινοχόων, Sommelier Ambassador στο οινοποιείο Bodegas Krontiras και στο Star Wine List. Είναι δημιουργός περιεχομένου για το Wineteach.com, ιδρυτής του prephylloxera.com και αρθρογραφεί σε περιοδικά του ομίλου της «Καθημερινής». Είναι Head Sommelier και ιδιοκτήτης στο Oinoscent Wine Food Cellar. Έχει διακριθεί ως ο καλύτερος Έλληνας Οινοχόος για το 2016 και το 2019.

CLASSIC FUSION CHRONOGRAPH CERAMIC MYKONOS BLUE KING GOLD

BOUTIQUE MYKONOS 43, Matogianni str

Limited edition of 50 pieces

I.D.

Mancode Gang

FOUNDER & HEAD OF STYLE: Θαλής Πιτούλης DIRECTOR: Απόστολος Α. Κοτσάμπασης COLUMNIST: Taki Theodoracopulos

COLUMNIST: Jeremy Clarkson

EDITORS-AT-LARGE: Χρήστος Ζαμπούνης, Γιώργος Αρχιμανδρίτης, Λάμπης Ταγματάρχης, Ντίνα Νικολάου EDITORS: Μαριανίνα Πάτσα, Κέλλυ Σταυροπούλου, Πάνος Τάμπης SENIOR ART DIRECTOR: Θάνος Ταρλαντέζος ADVERTISING MANAGER: Κέλλυ Λορέντζου (klorentzou@kathimerini.gr, 210-4808.262, 6943-076.130) PHOTOGRAPHERS: Γιάννης Βασταρδής, Τάσος Βρεττός, Μαρίνα Βερνίκου, Νίκος Ζήκος, Χάρης Χριστόπουλος PHOTO EDITOR: Χριστίνα Δρογγίτη PHOTO AGENCIES: Getty Images/Ideal Image, Visual Hellas ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ: MCVICTOR & HAMILTON AE Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, email: contact@mcvictor.gr Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ στις 18/07/2021 και στη συνέχεια στα περίπτερα με 5 ευρώ. MANCODE.GR / ISSN: 2529-1149 Οι γνώμες που εκφράζονται στα κείμενα του περιοδικού δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά τις απόψεις του MANCODE και της McVictor & Hamilton. Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται.

COVER: HENRY CLARKE / CONDÉ NAST / SHUTTERSTOCK

O P I N I O N

THE WAY WE WERE… Είναι λογικό μέσα στη δυσκολία να προσφεύγεις σε ένα καταφύγιο ωραίων αναμνήσεων, προσδοκώντας την ηρεμία του μυαλού. Και η δοκιμασία συνεχίζεται για δεύτερο καλοκαίρι. Σαν να διασχίζουμε ένα μακρύ τούνελ με μικρές διακοπές. Όμως στη διάρκεια της διάβασής του συντελούνται παράλληλα σημαντικές αλλαγές. Στην έξοδο τα πράγματα ίσως να μοιάζουν απαράλλακτα. Όπως παλιά. Αλλά

η εντύπωση αυτή δεν θα είναι σωστή. Σε αυτή τη θερινή αναλαμπή μοιάζουμε με σκηνοθέτες μιας ταινίας, προσωπικής, με σενάριο και εικόνες από τις εμπειρίες μας, μέσα στην οποία θέλουμε να ξαναζήσουμε για λίγο όπως πριν. Αναζητώντας την αίσθηση, τη γεύση και τα αρώματα από τα καλύτερά μας χρόνια. Από ανέμελα καλοκαίρια, επενδεδυμένα με μουσική του Γιάννη Σπανού. Νιώθοντας κάτι όπως αυτό που έγραψε ο Francis Scott Fitzgerald: «…Και έτσι, με τη λιακάδα και τις υπέροχες εκρήξεις φύλλων που μεγαλώνουν στα δέντρα, όπως τα πράγματα εξελίσσονται στις γρήγορες ταινίες, είχα την οικεία πεποίθηση ότι η ζωή ξεκίνησε ξανά με το καλοκαίρι…». 18

M U S I C

Εμπνευσμένο από μια ιστορία που εξελίσσεται στη Βενετία, το τραγούδι «Camera Ventuno», σε στίχους και φωνητικά του Θαλή Πιτούλη, επενδύθηκε μουσικά με cosmopolitan feeling, που παραπέμπει σε κινηματογραφικές εικόνες, από τους Duo Violins, και ξεκίνησε το ταξίδι του στο Mancode radio and to the music world.

MANCODERADIO.GR 20

C O V E R

S T O R Y

VERUSCHKA THE GIRL EVERYBODY STARES AT Αν φτιάχνατε ένα κολάζ με θέμα τα ’60s, πλάι στον Kennedy, τους Beatles και τον Armstrong, δεν θα βάζατε κάπου και ένα πορτρέτο της Veruschka; Σίγουρα ναι. Αυτό το εμβληματικό πρόσωπο έχει ταυτιστεί με τη δεκαετία της ελευθεριότητας και της εξέλιξης. Λίγο πριν από την Twiggy και πολλές δεκαετίες πριν από την Karlie, την Kate, την Christy και τη Naomi, η αριστοκρατικών καταβολών Γερμανίδα Vera Gottliebe Anna Gräfin von Lehndorff-Steinort –που όλοι γνωρίζουμε ως Veruschka– πρόλαβε να επαναπροσδιορίσει τους κανόνες της μόδας και της ομορφιάς και να γίνει το πιο iconic μοντέλο της χρυσής της δεκαετίας. Είχε αυτή την ομορφιά που δεν μπορείς να χωρέσεις εύκολα στα μάτια σου. Χρειάζεσαι λίγο χρόνο κοιτάζοντάς την. Γι’ αυτόν τον σκοπό φρόντισαν να προσφέρουν απλόχερα πορτρέτα της, που έμειναν στην ιστορία των περιοδικών, οι φωτογράφοι-θαυμαστές της David Bailey, Irving Penn και Richard Avedon. Το μπλε βλέμμα, το βελούδινο στόμα, τα ξανθά μαλλιά στην απόχρωση της σαμπάνιας που άλλαζαν συνεχώς φόρμα και μήκος, στέκονταν πάνω σε ένα σώμα μήκους 1,82 μέτρων με ευδιάκριτα καλοσμιλεμένα οστά. Αμέτρητες οι λήψεις που απεικόνισαν αυτή τη νευρώδη και αχαλίνωτη σιλουέτα, με την πιο χαρακτηριστική να παραμένει μέσα στα χρόνια αυτή από τη σκηνή της ταινίας του Antonioni «Blow Up», στην οποία ποζάρει στον φακό του ηθοποιού David Hemming, που υποδύεται τον David Bailey. Η σκηνή είχε διάρκεια 5 λεπτών, αλλά το περιοδικό Premiere την ψήφισε ως την πιο σέξι στην ιστορία του κινηματογράφου. Όσο για τη μόνιμη και πρωτοφανή ευγένειά της –συνήθεια της ευγενούς καταγωγής της;–, αυτή ήταν που κέρδισε την Diana Vreeland κατά τη θητεία της στη Vogue, η οποία την έκανε εξώφυλλο 11 φορές! Μέσα από τα grosplans της, που γέμισαν πολλές σελίδες περιοδικών της εποχής της, έκανε τη δική της σχολή ομορφιάς: τεράστιες βλεφαρίδες σε διαφορετικές αποχρώσεις ανάλογα με το concept και glossy ροζ χείλη. «Η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο» κατά τον φωτογράφο Richard Avedon ήταν και συνεχίζει να είναι ένας αληθινός χαμαιλέοντας χάρη στη ρευστότητά της και στην ευκολία της να μεταμορφώνεται. Αυτό ακριβώς το στοιχείο ήταν που προσέφερε τόσο υλικό, τόση έμπνευση στην μόδα. Μόλις λίγα χρόνια πριν, το 2017, η Acne επέλεξε την Veruschka για το lookbook της συλλογής Resort του brand. Την είδαμε με cropped jackets και δερμάτινα παντελόνια με αλυσίδες. Ήταν 78 ετών. Σήμερα είναι 82. Η ιστορία της δεν είναι απλή. Ο πατέρας της, Κόμης Heinrich von Lehndorff, συντάχθηκε με τη Γερμανική Αντίσταση μετά τη μαρτυρία του σε μαζική παιδοκτονία Εβραίων. Συμμετείχε στην απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ, συνελήφθη και εκτελέστηκε.

Η Veruschka στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1971.

S T O R Y

Ullstein bild, D. Morrison / Stringer / Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

C O V E R

H Γερμανίδα ηθοποιός και μοντέλο Veruschka von Lehndorff, γνωστή ως Veruschka, στη Γενεύη το 1967.

Η Veruschka με τα τρία αδέλφια της και τη μητέρα τους αρχικά μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο για τις οικογένειες των αντιστασιακών και έπειτα αναζήτησαν μια νέα αρχή στην Ευρώπη, καταλήγοντας στη Φλωρεντία. Τότε η Veruschka ήθελε να γίνει καλλιτέχνης. Κατά μία έννοια έγινε… Η ίδια περιγράφει τη συνάντησή της με την hunter της με τα εξής λόγια: «Έπινα καφέ και μια κυρία με ρώτησε αν θέλω να γίνω μοντέλο. Ήταν πολύ παράξενο γιατί ήμουν αγοροκόριτσο». Λίγο κλισέ, αλλά ας είναι και κάτι κλισέ στην πορεία της. Έχει ενδιαφέρον ότι πριν φτάσει να αμείβεται με 10.000 δολάρια τη λήψη, οι φωτογράφοι την απέφευγαν: «Ήμουν πολύ ψηλή και είχα baby face. Οι φωτογράφοι το θεωρούσαν αταίριαστο συνδυασμό».

πος για να ξεφεύγω από τη γεμάτη θλίψη ζωή μου. Ήταν σαν να φαντάζομαι για λίγο κάτι τελείως διαφορετικό από την πραγματικότητα που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Αν και όσο χαρούμενη κι αν με έκανε, δεν μπόρεσα να αφήσω πίσω μου εκείνο τον πόνο». Το ένστικτο της επιβίωσης ήταν μόνιμα παρόν. Για να αντεπεξέλθει στον χώρο του modeling στη Νέα Υόρκη, έπλασε μια περσόνα (ονόματι Veruschka, μια και το όνομα είναι δικό της εύρημα) που ήταν 9 στα 10 ακαταμάχητη και 1 στα 10 απειλητική. Στις οντισιόν, η πρώτη φράση που έλεγε για να συστηθεί ήταν: «Είμαι η Veruschka, έρχομαι από τα σύνορα μεταξύ Ρωσίας, Γερμανίας και Πολωνίας. Θα ήθελα να δω τι μπορείτε να κάνετε με το πρόσωπό μου». Το 1967 έκανε την αξιομνημόνευτη φωτογράφιση με την τσίτα, προσπαθώντας να ξεπεράσει σε αγριάδα το αιλουροειδές. Το εξημέρωσε, είπαν χαριτολογώντας! Την ίδια χρονιά το περιοδικό Life την έκανε εξώφυλλο με τον τίτλο «The Girl Everybody Stares At».

Ήταν το 1964, όταν πόζαρε στον φακό του Johnny Moncada, που αυτό το ιδιαίτερο αμάλγαμα βρήκε τον χαρακτήρα του. Η μαγιά με την οποία ο Moncada έδεσε τα αντιφατικά της χαρακτηριστικά ήταν η μελαγχολία της. Και πέτυχε. Δεν ήταν τυχαίο το υλικό. Η ίδια έχει πει σχολιάζοντας εκ των υστέρων την εκτέλεση του πατέρα της, τον απόηχό της και τη νομαδική ζωή που έζησε: «Το modeling ήταν ένας τρό-

Η Veruschka δεν είναι πια κορίτσι, αλλά με έναν τρόπο συνεχίζουμε να την κοιτάμε. Και θα συνεχίζουμε. 24

O P I N I O N

Ο ΈΛΛΗΝΑΣ GENTLEMAN Από τον Αλκιβιάδη έως τον Δημήτρη Χορν η έννοια του gentleman έχει υποστεί πολλές αλλοιώσεις στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, με το είδος να αντιμετωπίζεται είτε με χιούμορ είτε με θυμηδία.

νεται στο σελιλόιντ του 20ού αιώνος, με μια σειρά ανδρών ηθοποιών, με προεξάρχοντα τον Κλαρκ Γκέιμπλ. Ο ηθικός κορμός που αντικατοπτρίζεται σε κάθε πράξη ενός gentleman παραμένει ο ίδιος στο διάβα των αιώνων και ανταποκρίνεται στη φράση που διέπει όλη του τη ζωή: όσο περισσότερο αλλάζουν τα πράγματα, τόσο παραμένουν τα ίδια. Στην Ελλάδα εισήχθη με την απελευθέρωση ως απομίμησις και, προϊόντος του χρόνου, έλαβε τη δική του εγχώρια διάσταση και ονομασία: ο κύριος.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ο πρωταγωνιστής του «Γάμου αλά ελληνικά» για να υποστηρίξει ότι ο σύγχρονος gentleman έχει ελληνική καταγωγή. Τον αναγνωρίζουμε, με άλλο όνομα βεβαίως, ως «άριστο» στα κείμενα του Αριστοτέλη –με υπέρτατη αξία την αρετή–, τον διακρίνουμε στις βιογραφίες στο έργο του Πλουτάρχου «Βίοι παράλληλοι», τον προσδιορίζουμε μέσα από μια σειρά ρητών: «Νους υγιής εν σώματι υγιεί», «Γνώθι σεαυτόν», «Σπεύδε βραδέως», που συνεχίζουν να επηρεάζουν τη συμπεριφορά γενεών εδώ και 2.500 χρόνια. Το αρχέτυπο του ευγενούς που είναι έτοιμος και ικανός να διαφυλάξει την ελευθερία του ιδίου και των συμπολιτών του μεταλαμπαδεύεται στη Ρώμη, όπου διά μέσου του Κικέρωνος επινοείται το ιδεώδες του neglentia diligens (studied negligence), της αποστασιοποιήσεως. Η εμφάνισις του gentleman –gentilhomme στη γαλλική–, στη σύγχρονη διάστασή του λαμβάνει χώρα τον Μεσαίωνα, γύρω στο 1100. Οι Σταυροφορίες είναι η περίοδος της Ιστορίας στην οποία αναδεικνύεται το είδος εκείνο του ανδρός που εν ονόματι του Χριστού υπηρετεί την πατρίδα του και τον βασιλέα. Αυτός ο τελευταίος είναι εκείνος που επιβραβεύει όσους διακρίνονται στη μάχη, μια πράξη που αποτυπώνεται στην αγγλική με το ρήμα «to gentle» στο απαρέμφατο.

Ο κύριος, για να γίνω πιο σαφής, έχει ορισμένα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: • Στην ένδυσή του κατορθώνει να πραγματοποιεί τον αντιφατικό συγκερασμό όταν φορά καινούργια ρούχα να περνά απαρατήρητος. • Δεν δίνει υποσχέσεις που δεν μπορεί να κρατήσει. • Θυμάται όταν χρωστά, ξεχνά όταν του χρωστούν. • Γνωρίζει ότι η κολόνια δεν είναι υποκατάστατο του αποσμητικού. • Δεν είναι αγενής με τους αγενείς. • Έχει ενότητα συμπεριφοράς, δηλαδή φέρεται το ίδιο σε έναν καραγωγέα και σε έναν πρίγκιπα, με μία διαφορά μόνο στην επισημότητα. • Δεν πίνει κοκτέιλ με το καλαμάκι. • Έχει τα αντανακλαστικά του πολεμιστή, για να γνωρίζει ότι υπάρχουν πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να πολεμήσει και πολεμά γι’ αυτά. • Δεν επαναδιατάσσει δημοσίως τη θέση των γεννητικών του οργάνων στο παντελόνι του. • Είναι διακριτικός, γνωρίζοντας τη διαφορά ανάμεσα σε εξομολογήσεις που εμπλουτίζουν το συλλογικό υποσυνείδητο και πράγματα που δεν χρειάζεται να ειπωθούν. • Αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις του. • Γνωρίζει πώς να κάνει τους γύρω του να νιώθουν άνετα. • Παρότι είναι βιαστικός, βρίσκει χρόνο. • Κοιτά πάντοτε τον συνομιλητή του στα μάτια, είτε μιλά είτε ακούει. • Επαινεί δημοσίως, ψέγει ιδιωτικώς. • Δεν λέει ποτέ «σ’ τα ’λεγα εγώ». • Δεν φορά σιδερωμένο τζιν. • Έχει αυτοέλεγχο. • Σέβεται την παράδοση, χωρίς να είναι δέσμιός της. • Κοιτά πάντοτε πίσω του όταν ανοίγει μια πόρτα. • Έχει πάρει διαζύγιο από την τυραννία του Εγώ. • Δεν μασά τσίχλα. Είναι ευθυτενής. Ήτοι, κεφάλι ψηλά (όχι όμως και μύτη), ίσιοι οι ώμοι, μέσα η κοιλιά. • Δεν διορθώνει τη συμπεριφορά των άλλων. • Φροντίζει να είναι στην ώρα του σε κάθε συνάντηση, είτε είναι επαγγελματικής φύσεως είτε προσωπικής. • Τέλος, δεν προφέρει τζέντελμαν, αλλά τζέντλμαν.

Η Αναγέννησις με ρομαντική διάθεση αποθεώνει το ιδεώδες της ιπποτικής συμπεριφοράς, απελευθερώνοντάς το, παραλλήλως, από τους περιορισμούς της καταγωγής και του πλούτου. Ένας μη καλογεννημένος ή μη ευκατάστατος μπορεί κάλλιστα να διακριθεί. Είναι η εποχή της sprezzatura, όπως αποτυπώνεται στο βιβλίο του Baldassarre Castiglione «Il Cortegiano», ο εστί μεθερμηνευόμενον περιφραστικώς, η αβίαστη ύπαρξις ή, όπως θα το προσδιορίσει ευθέως στο ποίημά του «Αν» –«If» αγγλιστί– ο Rudyard Kipling: «Εάν μπορείς να κρατήσεις το κεφάλι σου ψηλά όταν γύρω σου όλοι τον εαυτό τους έχασαν…». Η χρυσή, το δίχως άλλο, εποχή του gentleman είναι η Βικτωριανή, στα τέλη του 19ου αιώνος, στην Αγγλία. Από εκεί ταξιδεύει πέρα από τον Ατλαντικό, όπου αποτυπώ26

O P I N I O N

O U R

S T O R I E S

TENDER IS THE NIGHT Η Γαλλική Ριβιέρα τη δεκαετία του ‘60

Αμερικανός μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος Gore Vidal, που δεν είναι πια μαζί μας, κάποτε ρωτήθηκε για το ποια περίοδο της ιστορίας θα επέλεγε για να ζήσει. «Τον 17ο αιώνα, με την πενικιλίνη» ήταν η απάντησή του. Δεν θα πάω τόσο πίσω όσο πήγε ο σαρκαστικός Gore, καθώς τότε η προσωπική υγιεινή ισούνταν με ένα μπάνιο ετησίως, τα δόντια ήταν τόσο σπάνια όσο και τα χορτοφάγα λιοντάρια, και είχαμε και την πανούκλα του 1665, που κάνει τον Covid-19 να μοιάζει με ένα ελαφρύ κρυολόγημα. Όχι, εάν μπορούσα να πάω πίσω στον χρόνο, θα επέλεγα να ξαναζήσω τις ημέρες και τις νύχτες που πέρασα στη Γαλλική Ριβιέρα, ξεκινώντας το 1958 και τελειώνοντας ακριβώς δέκα χρόνια αργότερα, το 1968. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα οικονομικά θαύματα της Ιταλίας και της Γερμανίας, η Ριβιέρα έγινε μία από τις πιο πολυπόθητες αποδράσεις, πρώτα για τους Ευρωπαίους αριστοκράτες και τους επιχειρηματικούς μεγιστάνες και έπειτα για το αμερικανικό «smart set», όπως αποκαλούνται αυτοί οι νέοι, πλούσιοι και εκλεπτυσμένοι Αμερικανοί. Μην ξεχνάτε ότι μετά από μια σύγκρουση ακολουθεί μια έκρηξη ελευθερίας και μια σχεδόν μανιώδη αναζήτηση να ζήσεις μια όμορφη στιγμή, όπως ακριβώς και οι υπερβολές των Roaring Twenties που ακολούθησαν μετά τις κακουχίες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως όλοι γνωρίζουν, η Ριβιέρα ανακαλύφθηκε ως χειμερινό θέρετρο από τους Άγγλους που ήθελαν απεγνωσμένα να ξεφύγουν από τους βροχερούς και σκληρούς χειμώνες της Βρετανίας. Το «La Promenade des Anglais» στη Νίκαια πήρε το όνομά του από τους παραπάνω, με τους ευγενείς να

καταφθάνουν μαζικά, ανυπόμονοι να δοκιμάσουν το γαλλικό φαγητό και να απολαύσουν τα «χαλαρά» γαλλικά σεξουαλικά ήθη. Αλλά η Ριβιέρα που εγώ γνωρίζω είναι αυτή που οι Gerald και Sarah Murphy ανακάλυψαν όταν αποφάσισαν στις αρχές της δεκαετίας του ’20 να χτίσουν ένα σπίτι στο Cap d’Antibes με το όνομα Villa America και να το γεμίσουν με καλοκαιρινούς επισκέπτες, όπως οι Picasso, Hemingway, Fitzgerald, και τις συζύγους και τις ερωμένες τους. Στο «Tender is the Night», το καθηλωτικό μυθιστόρημα του Fitzgerald που αφορά μια καταδικασμένη ομάδα πλούσιων αλλά όμορφων ανθρώπων, το Hotel du Cap αποτελεί το κεντρικό σημείο της πλοκής και σύντομα μετά την έκδοση του βιβλίου, το ξενοδοχείο άνοιξε για τους καλοκαιρινούς επισκέπτες και έκτοτε έμεινε ανοιχτό. Η Florence Gould, μια Γαλλίδα, παντρεμένη με έναν από τους πιο πλούσιους Αμερικανούς βιομηχάνους, ακολούθησε σύντομα, χτίζοντας μια τεράστια κατοικία στο Juan- les- Pins και χρηματοδοτώντας εικαστικά φεστιβάλ τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι Gerald και Sarah Murphy ξεκίνησαν μια τάση που συνεχίστηκε και πολύ μετά τον θάνατό τους, 50 χρόνια αργότερα. Τα μεγάλα σπίτια δίπλα στη θάλασσα έγιναν το σύμβολο status, αντικαθιστώντας τα σκάφη, ακόμη και τους τίτλους. Ο βασιλιάς Λεοπόλδος του Βελγίου, ο πλουσιότερος από τους μονάρχες λόγω του Κονγκό, έχτισε τη «La Leopolda» στους λόφους πάνω από το Villefranche-sur-Mer, τη μεγαλύτερη βίλα στην περιοχή, που αργότερα πωλήθηκε στον Gianni Agnelli, ο οποίος σύντομα έγινε ο βασιλιάς χωρίς στέμμα της Ιταλίας. Καταφθάνοντας στην περιοχή στα 22 μου, η κοινωνική ζωή στη Ριβιέρα περιστρεφόταν γύρω από τις βίλες και τους ιδιοκτήτες τους. Η κατοικία «La Fiorentina», που πρόσφατα πωλήθηκε αντί 450 εκατομμυρίων δολαρίων σε έναν γκάνγκστερ, ξεχώριζε στο Cap Ferrat και ανήκε σε μια όμορφη Αυστραλή γυναίκα που «βαπτίστηκε» από τον Somerset Maugham ως «Lady Killmore», έχοντας επιβιώσει από τρεις πολύ πλούσιους συζύγους. 28

O U R

S T O R I E S

Ο κεντρικός δρόμος Boulevard de la Croisette στις Κάννες, στην Κυανή Ακτή. Στα δεξιά, το ξενοδοχείο InterContinental Carlton Cannes, το 1955.

O U R

S T O R I E S

Η κυρία Kinmare ήταν πολύ καλή με εμένα και κάθισε δίπλα μου κατά τη διάρκεια του πρώτου μου καλοκαιριού στη Ριβιέρα, μη γνωρίζοντας απολύτως κανέναν στο πάρτι της. Διοργάνωνε καθημερινά γεύματα και δείπνα και μία φορά την εβδομάδα έναν χορό στην κατοικία Fiorentina, ίσως το πιο όμορφο σπίτι στην ακτή. H πιο αποκλειστική πρόσκληση βέβαια, η πράσινη και μπλε κάρτα του Agnelli, ήταν αυτή που αναζητούσε ο κάθε κοινωνικός αριβίστας στην Κυανή Ακτή. Η κατοικία «La Leopolda» ήταν στην ουσία ένα μεγάλο πάρτι που φιλοξενούσε Αμερικανούς μεγιστάνες, Γάλλους αριστοκράτες όπως οι de Ganay, Ιταλούς πρίγκιπες, ποδοσφαιριστές και εμένα τον «φτωχό». Το σπίτι ήταν πάντα γεμάτο, αλλά οι φιλοξενούμενοι άλλαζαν εβδομαδιαίως. Εκτός από μένα, που έμεινα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, μέχρι που οι ιδιοκτήτες μετακινήθηκαν στο Vilar Perosa για λίγο βουνίσιο αέρα. Αυτό που μου έχει μείνει όμως στο μυαλό είναι το πόσο λαμπερό, κομψό και πολυτελές ήταν αυτό το διάστημα, όταν η Ριβιέρα ήταν ουσιαστικά μια μεγάλη παιδική χαρά για τους προνομιούχους. Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω στην ακτή, στην Antibes, το Château de la Croë, ένα νεοκλασικό αριστούργημα που ανήκε στον Σταύρο Νιάρχο, νοικιαζόταν συχνά σε επισκέπτες όπως ο δούκας και η δούκισσα του Windsor (που είχαν πάει για μήνα του μέλιτος εκεί πριν από 20 χρόνια) όσο το σπίτι με την πισίνα χρησιμοποιούσε ο Νιάρχος για τη διασκέδασή του μέσα στην ημέρα. Προτιμούσε να μένει στην Creole, την τρικάταρτη σκούνα του. Δυτικά, κοντά στο Juan-les-Pins, η σύγχρονη και όμορφη κατοικία του Jack Warner φιλοξενούσε τις «ταξιαρχίες» από το Hollywood και ακόμη πιο δυτικά βρισκόταν το Château de l’Horizon του Aly Khan, εκεί όπου ο «playboy» γιος του, Aga Khan, αργότερα παντρεύτηκε τη Rita Hayworth. Στην Antibes υπήρχε και άλλη μία κατοικία που επισκεπτόμουν συχνά, επειδή ο ιδιοκτήτης της και εγώ είχαμε γίνει φίλοι στο Παρίσι, όταν πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο περιμένοντας και οι δύο έξω από το σπίτι μιας συγκεκριμένης γυναίκας το βράδυ. Το σπίτι ονομαζόταν «Du – Dubon – Dubonnet» και ανήκε στον γοητευτικό Γάλλο André Dubonnet, ιδιοκτήτη της αυτοκρατορίας ποτών Dubonnet. Όπως προείπα, η κοινωνική ζωή στρεφόταν γύρω από αυτά τα μεγάλα σπίτια και, σε αντίθεση με σήμερα όπου κοινωνικοί αριβίστες συναντιούνται με άλλους κοινωνικούς αριβίστες σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, τότε τα «σπίτια» ανταγωνίζονταν μεταξύ τους μόνο όσον αφορά τις λίστες επισκεπτών. Ένα σπίτι που αρνήθηκε όλες τις προσκλήσεις και δεν έστειλε ποτέ σε άλλα, ακόμη και στους γείτονες, ήταν το «La Mauresque», το οποίο ανήκε στον Somerset Maugham και είχε πολύ περιορισμένο αριθμό ατόμων στις λίστες του. Αρνούνταν να αναμειχθεί με το νεοεμφανιζόμενο jet set, και κάτι το οποίο είναι από τα πράγματα για τα οποία έχω μετανιώσει περισσότερο στη ζωή μου είναι ότι κάποτε προσκλήθηκα στο σπίτι από έναν περιβόητο ομοφυλόφιλο φίλο μου, αλλά δεν παρευρέθηκα, σκεπτόμενος ότι ο παλιός συμφοιτητής μπορεί να με «προσέγγιζε» με τρόπο που δεν θα ήθελα. Περιττό να πω ότι το εντυπωσιακό τοπίο, με τα απότομα βουνά, τα βραχώδη λιμάνια και τις μεγάλες παραλίες, προσετίθετο στη γοητεία των εντυπωσιακών βιλών που είναι χτισμένες με εκθαμβωτικό, μεσαιωνικό, νεοκλασικό και Louis XVI στιλ. Κατά τη διάρκεια του Αυγούστου, όταν τα «Vacances Payé» πλήθη έρχονταν νότια, στο St. Tropez επικρατούσε το αδιαχώρητο, όπως και στο Juan-les-Pins. Κατευθυνόμασταν προς το Monte Carlo, ένα θέρετρο της Ruritania (φανταστική χώρα), ακόμη και όταν ο Ωνάσης έχασε τη μάχη με τον Rainier όσον αφορά το μέλλον του πριγκιπάτου. Ο Rainier ήθελε να το κάνει σαν το Las Vegas, o Ωνάσης να το κρατήσει μικρό και αποκλειστικό. 30

Το Carlton Hotel στις Κάννες, το 1955.

O U R

S T O R I E S

Slim Aarons, Adrian Ace Williams / Stringer / Getty Images / Ideal Image

O U R

Καλοκαίρι στη Νίκαια της Κυανής Ακτής, το 1957.

λιά. Τώρα οι άνθρωποι μιλούν για το χρήμα, το σεξ και τον ρατσισμό. Αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στο σήμερα και στον 17ο αιώνα, θα πήγαινα στον 17ο, μαζί με τις ελλείψεις στα δόντια, τις μυρωδιές και την πανούκλα. Απλώς σκεφτείτε:

Ο Αύγουστος στο Monte Carlo ήταν διαφορετικός. Όλοι ζούσαμε σε ξενοδοχεία, συναντιόμασταν στο παραθαλάσσιο κλαμπ κάθε πρωί, παίζαμε τένις στο κλαμπ από πάνω, γευματίζαμε κάθε βράδυ στο Rampoldi και μετά πηγαίναμε στο Maona, το υπαίθριο κέντρο διασκέδασης που πήρε το όνομά του από τη Μαρία Κάλλας και τον Ωνάση. Οι Agnelli, Νιάρχος, Ωνάσης, Gunter Sachs, Porfirio Rubirosa, Andre Dubonnet, Dado Ruspoli, Henry Ford, Γιάννης Ζωγράφος, Daryl Zanuck και τα αδέλφια Γουλανδρή ήταν κάποιες από τις σπουδαίες προσωπικότητες που γνώρισα στη Ριβιέρα. Ήταν εκλεπτυσμένοι αστοί που αφήνουν τους εαυτούς τους να πηγαίνουν σε ένα συγκεκριμένο μέρος που ποτέ δεν θα αντιγραφεί, επειδή δεν υπάρχουν πια λαμπεροί άνθρωποι στη Γη. Τότε οι συζητήσεις στο δείπνο αφορούσαν πολιτικούς, σταρ του σινεμά, συγγραφείς και κουτσομπο-

Η κατοικία «La Leopolda» τώρα ανήκει σε μια γυναίκα που έχει παντρευτεί έναν Ιρακινό τραπεζίτη που κάηκε μυστηριωδώς μέχρι θανάτου και η «Fiorentina» έχει αγοραστεί από μερικούς άγνωστους γκάνγκστερ που σκοπεύουν να την ανακαινίσουν. Κατά κάποιον τρόπο είναι καλό. Η πλήρως οικοδομημένη και πολυσύχναστη Ριβιέρα σήμερα είναι πλέον τόσο απαίσια, που την τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί, πριν από δέκα χρόνια, δεν κοίταξα καν έξω από το παράθυρο. Καλύτερα η παραλία με πετρέλαιο στον Πειραιά. 32

A D V E R T O R I A L

ΤΑ ΚΟΡΥΦΑΊΑ ΤΗΣ MONTBLANC Ο οίκος με σύμβολο το αστέρι, που είναι διάσημος για τα πολυτελή είδη γραφής του, διαπρέπει και σε έναν άλλο, εξίσου απαιτητικό τομέα: αυτόν της υψηλής ωρολογοποιίας.

Το Montblanc Star Legacy Suspended Exo Tourbillon Limited Edition 18 έχει κάσα 44,8 mm από λευκό χρυσό 18Κ, τρισδιάστατο χειροποίητο καντράν, φιλοτεχνημένο με παραδοσιακές τεχνικές διακόσμησης, και κουρδιστό μηχανισμό με έναν μεγάλο τροχό του μπαλανσιέ, ο οποίος ίπταται έξω και πάνω από το tourbillon!

Exo Tourbillon και Metamorphosis. Δύο μικρά αριστουργήματα για τον καρπό του χεριού, που παντρεύουν την παραδοσιακή ελβετική τεχνογνωσία με καινοτόμες ιδέες, αλλάζοντας τα δεδομένα. Εξαιρετικά σπάνια και συλλεκτικά, επανέρχονται το 2021 σε μπλε χρώμα. Με κάσα από λευκό χρυσό 18Κ και καντράν από αβεντουρίνη, είναι η νέα εκδοχή του συναρπαστικού Exo Tourbillon, το οποίο γεννήθηκε το 2010 και αποτελεί πατέντα της Montblanc. H ιδέα ήταν να τοποθετήσουν τον μεγάλο τροχό του μπαλανσιέ, ο οποίος χτυπά σε παραδοσιακά αργή συχνότητα 18.000 ταλαντώσεων ανά ώρα, έξω από τον περιστρεφόμενο κλωβό του tourbillon, εξ ου και η λέξη «Exo» στο όνομα του ρολογιού (από το ελληνικό «έξω»). Με αυτόν τον τρόπο αποκτά κανείς απρόσκοπτη θέα στο tourbillon, απολαμβάνοντας την κίνησή του, και ταυτόχρονα βελτιώνεται η ακρίβεια του ρολογιού.

γοποιός Frederic Kehrli, ο οποίος εργάζεται στη Manufacture της Montblanc περισσότερα από 12 χρόνια, αφιέρωσε χιλιάδες εργατοώρες για να δημιουργήσει το πρωτότυπο δείγμα και κατόπιν εκπαίδευσε ειδικούς τεχνίτες στο εργαστήριο υψηλής ωρολογοποιίας του οίκου στο Villeret, ώστε να το συναρμολογήσουν. Είναι τόσο υψηλής πολυπλοκότητας το ρολόι αυτό, ώστε είναι ελάχιστοι οι έμπειροι ωρολογοποιοί που μπορούν να δημιουργήσουν ρολόγια αυτού του επιπέδου. Το Metamorphosis ανήκει στη συλλογή της Montblanc εδώ και μία δεκαετία. Η φετινή εκδοχή του έχει κάσα 50 mm από λευκό χρυσό 18Κ, καντράν σε ένα φωτεινό μπλε χρώμα και κουρδιστό μηχανισμό με Exo Tourbillon και απαρτίζεται συνολικά από 718 εξαρτήματα! Το σύστημα που ανοίγει το καντράν ενεργοποιείται από έναν μοχλό στα αριστερά της κάσας.

Το Metamorphosis έχει την ικανότητα να μεταμορφώνεται σε ένα άλλο ρολόι, αφού με έναν ιδιοφυή, περίπλοκο μηχανισμό με κλείστρα, όπως στις φωτογραφικές μηχανές, το καντράν του ανοίγει, αποκαλύπτοντας καλά κρυμμένα μυστικά. Χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια από τη σύλληψη μέχρι την υλοποίηση αυτής της πρωτοποριακής ιδέας, που όμοιά της δεν έχουμε ξανασυναντήσει στον κόσμο των ρολογιών. Ο έμπειρος ωρολο-

Και τα δύο μοντέλα ανήκουν στην οικογένεια Star Legacy της Montblanc. Το Metamorphosis είναι Limited Edition 8 αντιτύπων, ενώ το Suspended Exo Tourbillon είναι Limited Edition 18 αντιτύπων. eshop.tzannes.gr Αποκλειστικός αντιπρόσωπος: Τζάννες (τηλ. 210-3253610) 34

A D V E R T O R I A L

Οι δύο όψεις του Montblanc Star Legacy Metamorphosis Limited Edition 8. Όταν τα πτερύγια του καντράν είναι κλειστά (κάτω), η περιστρεφόμενη θολωτή υδρόγειος στο 6 περιβάλλεται από μια 24ωρη κλίμακα με ένδειξη ημέρας και νύχτας, ενώ στο 12 προβάλλει μόνο ο τροχός του μπαλανσιέ του Exo Tourbillon. Όταν το καντράν είναι ανοιχτό (μεγάλη φωτογραφία), στο 6 εμφανίζεται μια αστρονομική ένδειξη φάσης της Σελήνης, η οποία απεικονίζει την ακριβή θέση του φεγγαριού στον ουρανό όπως φαίνεται από τη Γη, ενώ στο 12 αποκαλύπτεται ο γοητευτικός μικρόκοσμος του Exo Tourbillon.

O N

T H E

R O A D

Η DOLCE VITA ΞΕΚΙΝΆ ΜΕ ΜΙΑ FERRARI ROMA ΕΥΧΆΡΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΟΔΉΓΗΣΗ ΚΑΙ ΌΧΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΡΕΛΉ.

ς πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Μπορούμε; Δοκίμασα τη Ferrari Roma, που είναι η φθηνότερη Ferrari όλων, οπότε υποθέτω ότι δεν χρειάζεστε μια πραγματεία 500 λέξεων για την προέλευσή της, να πούμε σαχλαμάρες ακολουθούμενες από μια γρήγορη βόλτα με στροφές και μετά λίγες λέξεις για το αυτοκίνητο. Σωστά; Ευτυχής να σας εξυπηρετώ.

Την πήρα για να δω τον φίλο μου Eric, που είχε στο γκαράζ του πολλές σπουδαίες Ferrari στο παρελθόν. Γνωρίζει τη φίρμα πολύ καλά. Έχει την έφεση. Επίσης γνωρίζει τα αυτοκίνητά του – είναι ο παραγωγός της ταινίας «Rush». Οπότε μπήκε μέσα, έριξε μια ματιά στο ψηφιακό ταμπλό και στο περίπλοκο τιμόνι και μετά βγήκε κατευθείαν έξω λέγοντας: «Έχασαν το νόημα». Έχει κι άλλο. Η Ferrari λέει ότι το μοντέλο Roma είναι 70% καινούργιο, αλλά άτομα με εμπειρία και άφθονο χρόνο στη διάθεσή τους κατάλαβαν ότι έχει ακριβώς το ίδιο μεταξόνιο με τη μη αγαπητή Portofino. Έτσι, παρόλο που λένε ότι είναι 70% καινούργια, ο βασικός σχεδιασμός του αυτοκινήτου και ο κινητήρας του δεν είναι καθόλου νέα.

ΥΠΟΣΤΗΡΊΖΩ ΕΔΏ ΚΑΙ ΧΡΌΝΙΑ ΌΤΙ Η FERRARI ΧΆΝΕΙ ΤΟΝ ΔΡΌΜΟ ΤΗΣ, ΌΤΙ ΤΑ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΆΖΕΙ ΠΑΡΑΕΊΝΑΙ ΜΕΓΆΛΑ, ΠΟΛΎ ΔΥΝΑΤΆ ΚΑΙ ΤΑΙΡΙΆΖΟΥΝ ΜΌΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΛΟΎΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΆΣΗΜΟΥΣ ΤΗΣ ΣΑΟΥΔΙΚΉΣ ΑΡΑΒΊΑΣ.

Άλλοι υποθέτουν ότι προοριζόταν για Maserati, αλλά η Fiat άλλαξε τελευταία στιγμή την απόφαση και κόλλησε ένα άλογο στο πίσω μέρος. Με οποιονδήποτε άλλο που μίλησα, συμπεριλαμβανομένου και ενός τύπου που όντως αγόρασε μία, μου είπαν ότι μοιάζει περισσότερο με Aston Martin. Δεν μοιάζει. Ωστόσο μοιάζει πολύ με μια F-type Jaguar, η οποία κοστίζει 116 χιλιάδες ευρώ λιγότερο.

O N

T H E

Εν ολίγοις, λοιπόν, η Roma δεν ταιριάζει στα στάνταρ των μεγάλων φαν της εταιρείας και μπορεί να μην είναι αυτό που λέει η εταιρεία ότι είναι, και σίγουρα δεν αξίζει τα λεφτά της. Ωστόσο, υποστηρίζω εδώ και χρόνια ότι η Ferrari χάνει τον δρόμο της, ότι τα αυτοκίνητα που κατασκευάζει παραείναι μεγάλα, πολύ δυνατά και ταιριάζουν μόνο στους πλούσιους και διάσημους της Σαουδικής Αραβίας.

R O A D

μέρες της φίρμας. Και γιατί θα πρέπει να την επικρίνουμε επειδή μοιάζει με μια Jaguar F-type; Δεν είναι το ίδιο σαν να λες για μια γυναίκα: «Το πρόβλημα είναι ότι μοιάζει παρά πολύ με την Alicia Vikander»; Μετά είναι και το πρόβλημα της τιμής. Σίγουρα, στα 192 χιλιάδες ευρώ, κοστίζει περισσότερο από μια Jaguar ή Porsche –και πολύ περισσότερο από μια Ford Mustang–, αλλά όλα αυτά είναι περιττά αν διαθέτει τη μαγεία της Ferrari. Και δεν υπάρχει κάποια διαφωνία πάνω σε αυτό: απλώς το κάνει. Όταν στρίβεις το τιμόνι, ακόμη και αν δεν πηγαίνεις αρκετά γρήγορα, ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων, οπτικών και αισθητηριακών, προκαλούν αυτή τη ζεστασιά στο στομάχι σου, σαν ξαφνικά όλα να πηγαίνουν καλά στον κόσμο.

Οδηγώντας μια 812 GTS στη Βρετανία είναι σαν να προσπαθείτε να καβαλήσετε μια αγελάδα στο τοπικό κατάστημα με αντίκες. Οπότε ανυπομονούσα να οδηγήσω τη Roma, επειδή είναι πιο μαζεμένη και διότι ο κινητήρας της δεν είναι εντελώς «τρελός», είναι και μπροστά, στο σημείο που πάντα τοποθετούνταν τις ένδοξες

O N

T H E

R O A D

O N

T H E

R O A D

«ΕΠΕΙΔΉ Ο ΚΙΝΗΤΉΡΑΣ ΕΊΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΆ, ΈΧΕΤΕ ΑΡΚΕΤΌ ΧΏΡΟ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΌ ΚΑΙ ΠΊΣΩ ΚΑΘΊΣΜΑΤΑ. ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΣΊΓΟΥΡΟΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΎΣΕ ΤΑ ΠΊΣΩ ΚΑΘΊΣΜΑΤΑ, ΚΑΘΏΣ ΑΚΌΜΗ ΚΑΙ Ο RICHARD HAMMOND [ΣΥΜΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΉΣ ΤΟΥ JEREMY CLARKSON ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΉ «TOP GEAR»] ΘΑ ΓΚΡΊΝΙΑΖΕ ΕΠΕΙΔΉ ΘΑ ΣΤΡΙΜΩΧΝΌΤΑΝ, ΑΛΛΆ ΕΊΝΑΙ ΧΡΉΣΙΜΟΙ ΧΏΡΟΙ ΓΙΑ ΜΙΚΡΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ. ΓΙΑ ΜΩΡΆ, ΓΙΑ ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ».

Ξέρω ότι αυτό είναι ένας είδος εξεζητημένης σαχλαμάρας σαν αυτές που χρησιμοποιεί ο Grayson Perry (Βρετανός καλλιτέχνης, συγγραφέας και τηλεοπτικός παρουσιαστής) για να χάσει τους θεατές του, αλλά όντως συμβαίνει. Τουλάχιστον σε εμένα. Και μετά, όταν κατέβασα ταχύτητα εξαιτίας μιας γωνιακής στροφής και το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη έκανε τα δικά του, συνέβη ξανά. Και όταν πατάς το γκάζι, ξυπνά ένας συνδυασμός ήχου και «οργισμένης» ροπής, σαν να έχεις βουτήξει το κεφάλι σου σε μια δεξαμενή ντοπαμίνης έχοντας πιει νωρίτερα τρία ποτήρια σεροτονίνης. Το αισθάνεσαι διαφορετι-

κά συγκριτικά με άλλα αυτοκίνητα: ελαφρύτερο, πιο έντονο και καλύτερο. Ανακάλυψα αυτή την ασυνήθιστη εμπειρία όταν οδήγησα για πρώτη φορά μια Ferrari 355. Έκτοτε το βίωσα ξανά αρκετές φορές, πάντα όταν βρισκόμουν σε μια Ferrari με μικρό V8. Είναι τόσο διασκεδαστικές. Και για πρώτη φορά η ιπποδύναμη δεν με έκανε να χάσω τον έλεγχο. Σε όλες τις Ferrari που οδήγησα πρόσφατα, πάτησα το γκάζι τέρμα και μετά, καθοδηγούμενος από ένα υγιές συναίσθημα αυτοσυντήρησης, το άφησα ξανά. Προκαλώ οποιονδήποτε –και συμπεριλαμβάνω και τον Lewis 40

Hamilton– να πατήσει τέρμα το γκάζι για πάνω από δύο δευτερόλεπτα σε μια σύγχρονη Ferrari V12, σε έναν βρετανικό επαρχιακό δρόμο, ενώ έχει βάλει δεύτερη ή τρίτη ταχύτητα. Δεν μπορείς. Αυτό σημαίνει ότι πληρώνεις για τον κινητήρα και όλες τις δυνατότητές του, αλλά δεν μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις. Ενώ με τη Roma μπορείς. Ο twinturbo V8 κινητήρας αποδίδει 612 ίππους, κάτι που είναι πολύ, αλλά στην ουσία παίρνεις μόνο 560 σε ροπή. Είναι και πάλι πολύ, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να συγκρουστείς αμέσως με ένα δέντρο. Έχει μια διασκεδαστική δύναμη. Οπότε εδώ έχουμε ένα αυτοκίνητο που γαργαλά τα ευαίσθητα σημεία σας και

O N

βγάζει τον θριαμβευτικό βρυχηθμό του κινητήρα εσωτερικής καύσης και στον δρόμο που χρησιμοποιώ, όταν έχω ένα ωραίο αυτοκίνητο, ήταν υπέροχο. Είναι το αυτοκίνητό μου αυτό. Ίσως –και είναι ένα μεγάλο ίσως– μια 488 θα ήταν λίγο παραπάνω διασκεδαστική, αλλά με μια 488 πρέπει να ελαττώνεις ταχύτητα για κάθε προεξοχή, διαφορετικά θα καταστρέψεις το κάτω μέρος της χαμηλής μάσκας. Ενώ με τη Roma μπορείτε απλώς να συνεχίσετε. Συνολικά, είναι φανταστική. Και δεν έχει το ελάχιστο πρόβλημα στις γλιστερές επιφάνειες. Ολισθαίνει. Είναι επίσης πρακτική.

T H E

R O A D

χρήσιμοι χώροι για μικρά πράγματα. Για μωρά, για παράδειγμα. Προχωρώντας, διαθέτει πολύ έξυπνες και ηλεκτρονικές λειτουργίες με μια σύγχρονη οθόνη και κουμπιά αφής κ.ο.κ., και νομίζω ότι αυτό εξελίχθηκε άσχημα για κάποιους συναδέλφους μου στον ειδικό Τύπο που ασχολούνται με τα αυτοκίνητα. Αλλά πιστεύω ότι όλα λειτούργησαν αρκετά καλά. Για μία φορά δεν με πείραξε που είχα όλα τα κουμπιά ελέγχου στο τιμόνι. Είναι χαζό να μην έχουμε διακόπτες για τους υαλοκαθαριστήρες και τις πόρτες, αλλά τουλάχιστον στη Roma κατάλαβα πώς λειτουργεί ο διακόπτης

THE CLARKSOMETER ME MIA MATIA

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΚΙΝΗΤΉΡΑΣ:

3.855 κ.εκ., V8 twin turbo, ντίζελ ΙΣΧΎΣ:

612 ίπποι στις 5.750 σ.α.λ. ΡΟΠΉ:

560 nm στις 3.000 σ.α.λ. ΕΠΙΤΆΧΥΝΣΗ:

0-100: 3,4΄΄

ΤΕΛΙΚΉ ΤΑΧΎΤΗΤΑ:

320 χ.α.ώ. ΒΑΡΟΣ:

1.570 kg ΤΙΜΗ:

199.500 € JEREMY'S RATING

αυτοκίνητο χωρίς αυτά και να βάλεις στη θέση τους τις καρέκλες της κουζίνας σου. Φυσικά, μπορείτε να επιλέξετε τα σπορ καθίσματα, κάτι που με οδηγεί και σε ένα άλλο πρόβλημα του αυτοκινήτου: η τρελή λίστα επιλογών. Θέλετε το πίσω μέρος να είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα; Είναι επιπλέον 7.800 ευρώ. Το δίχρωμο δέρμα άλλα 5.500 ευρώ. Τα πτυσσόμενα πίσω καθίσματα άλλα 1.100 ευρώ.

Επειδή ο κινητήρας είναι μπροστά, έχετε αρκετό χώρο στο εσωτερικό και πίσω καθίσματα. Δεν είμαι σίγουρος ποιος θα χρησιμοποιούσε τα πίσω καθίσματα, καθώς ακόμη και ο Richard Hammond [συμπαρουσιαστής του Jeremy Clarkson στην εκπομπή «Top gear»] θα γκρίνιαζε επειδή θα στριμωχνόταν, αλλά είναι

των προβολέων αφού πέρασα τρεις ημέρες βλασφημώντας. Ωστόσο, το όλο πράγμα χαλάει λόγω των καθισμάτων. Δεν υπάρχει η κατάλληλη πλευρική υποστήριξη, ανεξάρτητα από το τι κάνεις με τα κουμπιά, και αισθάνεσαι σαν να κάθεσαι πάνω σε αυτά παρά μέσα σε αυτά. Είναι χάλια. Καλύτερα να παραγγείλεις το 41

Ουσιαστικά, μπορείς να τα επιλέξεις όλα, γι’ αυτό κιόλας το αυτοκίνητο που οδήγησα πρακτικά κοστίζει 266.000 ευρώ. Η Roma είναι καλό αυτοκίνητο. Πολύ καλό. Κομψή, λεπτή, όμορφη, γρήγορη και εκπληκτικά πρακτική. Πραγματικά μου άρεσε, αλλά σε αυτή την τιμή δεν είμαι σίγουρος ότι θα αγόραζα μία για τον εαυτό μου.

I N S P I R A T I O N

MONSIEUR Το παλαιότερο ανδρικό περιοδικό στον κόσμο συμβολίζει ότι η κομψότητα είναι προσιτή σε όλους, ότι δεν είναι έμφυτη, αλλά δουλεμένη, δηλαδή θέμα πολιτισμού. ΤΗΣ ΕΛΈΝΗΣ ΧΡΊΣΤΙΚΑ

Τον Ιανουάριο του 1920, στα περίπτερα στο Παρίσι εμφανίστηκε ένα περιοδικό με εντυπωσιακό έγχρωμο Illustration εξώφυλλο. Ήταν το τεύχος του πρώτου ανδρικού περιοδικού στην ιστορία, του Monsieur, και η αρχή μιας περιπέτειας κλασικής κομψότητας που συνεχίζεται μέχρι τις ψηφιακές ημέρες μας.

για τον τρόπο που φοριούνται τα καπέλα και τον θρίαμβο των κοντών ρούχων. Επίσης έθιγε θέματα διαφορετικά, όπως το πώς να ντύνεις σωστά τον βαλέ σου και πώς να απευθύνεσαι σε έναν εργάτη. Εκατόν ένα χρόνια πριν, το Monsieur κόστιζε 5 φράγκα και με τα εξαιρετικά εξώφυλλά του, τα οποία σχεδίαζε ο διάσημος εικονογράφος Maurice Taquoy, δημιουργούσε μια «σχολή» που έμελλε να ακολουθήσουν πολλοί. Στη θεματολογία του περιοδικού συμπεριλαμβάνονταν κείμενα σημαντικών συγγραφέων της εποχής. Το Monsieur γεννήθηκε στην ευφορία της νίκης έναντι της Γερμανίας το 1918 και στην αρχή μιας περιόδου κατά την οποία ο κόσμος ήθελε να προχωρήσει μπροστά και να ζήσει τη ζωή του με αισιοδοξία. «Ο πόλεμος άλλαξε τα πάντα», έγραφε χαρακτηριστικά το κύριο άρθρο στο τεύχος 1. Με αυτή τη διάθεση λοιπόν άρχισαν οι προτάσεις, τα dos & don’ts της ανδρικής ένδυσης, δημιουργώντας ουσιαστικά τάσεις και ένα διαχρονικό manual κομψότητας.

Το Monsieur δημιούργησαν ο couturier Paul Poiret και ο Jacques Hébertot, παρουσιάζοντας μια έκδοση πολύ μπροστά από την εποχή της. Ξεκίνησε την εποχή αμέσως μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σε έναν κόσμο που αναζητούσε το καινούργιο. Σε μια δεκαετία που χαρακτηρίστηκε ως «The Roaring Twenties» και στη διάρκεια της οποίας συνέβησαν μεγάλες ανατροπές που καθόρισαν τη μετέπειτα πορεία όλου του κόσμου – και δεν αναφερόμαστε στη μόδα. Με την έκδοσή του το 1920, άρχισε να παρουσιάζει τη μόδα του Παρισιού, του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης. Έγραφε 42

I N S P I R A T I O N

Courtesy of www.monsieur.fr

I N S P I R A T I O N

Στο πέρασμα των χρόνων το Monsieur θα γνωρίσει διάφορες περιπέτειες, θα αποσυρθεί για ένα διάστημα και θα ξαναγεννηθεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1994, οι εκδόσεις Montaigne ανέλαβαν τα ηνία, με κύρια ιδέα την υπεράσπιση του ατομικού στιλ και της κλασικής κομψότητας, πηγαίνοντας ενάντια στην τάση της μόδας. Εκείνη την εποχή οι προβλέψεις ήταν αρνητικές και έδιναν λίγους μήνες ζωής στη νέα φάση του περιοδικού. Η θερμή υποδοχή από τους αναγνώστες διέψευσε τους πάντες. Το ανανεωμένο Monsieur καθιερώθηκε ως διάδοχος του διάσημου προγόνου του.

νιού, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κασμιριού και του vicuña. Τα μυστικά της εμφάνισης των James Bond, John F. Kennedy, Steve Mc Queen, Serge Gainsbourg, καθώς και ειδικές εκδόσεις για υποδήματα και αυτοκίνητα. Σήμερα, στην ψηφιακή εποχή, τα εξώφυλλα του Monsieur εξακολουθούν να είναι μοναδικά και όλοι τα αναγνωρίζουν με την πρώτη ματιά. Το παλαιότερο ανδρικό περιοδικό στον κόσμο παραμένει πιστό στο πνεύμα των ιδρυτών του, ανδρών με γούστο και αίσθηση της κομψότητας. Για να συμβολίζει ότι η κομψότητα είναι προσιτή σε όλους, ότι δεν είναι έμφυτη, αλλά δουλεμένη, δηλαδή θέμα πολιτισμού. Συνεχίζει να ακολουθεί κάτι που γράφτηκε σε ένα από τα πρώτα του τεύχη: «Κάτω από την προφανή ματαιότητα της μόδας –και μην κάνετε κανένα λάθος γι’ αυτό– ολόκληρη η τέχνη της ζωής μας εκφράζεται και βρίσκει τις πιο περίτεχνες εκφράσεις της».

Έκτοτε η πορεία του Monsieur συνεχίζεται χωρίς να παρεκκλίνει ποτέ από το πιστεύω του: «να μιλάει ελαφρά για σοβαρά πράγματα και σοβαρά για ελαφρά πράγματα». Σ’ αυτό θα διαβάσετε άρθρα σχετικά με το πάχος των κουμπιών του πουκαμίσου, το πλάτος του παντελο44

I N T E R V I E W

Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Monday» Αργύρης Παπαδημητρόπουλος μαζί με την πρωταγωνίστρια Denise Gough στα γυρίσματα της ταινίας.

I N T E R V I E W

MONDAY

«Η Δευτέρα είναι η ημέρα που δεν θες να έρθει όσο ζεις τις χαρές του ΣΚ, αλλά θα έρθει». Στον άνευ όρων έρωτα, στο πάθος και στη γοητεία του ελληνικού καλοκαιριού μάς προσκαλεί ο σκηνοθέτης Αργύρης Παπαδημητρόπουλος στη νέα του ταινία «Monday». Πέντε χρόνια μετά το επιτυχημένο «Suntan», o σκηνοθέτης επιστρέφει με την πρώτη αγγλόφωνη ταινία του και μιλά αποκλειστικά στο MANCODE για τη συνεργασία του με τους πρωταγωνιστές της, Denise Gough και Sebastian Stan, την Κυψέλη, τον ελληνικό κινηματογράφο και τους Έλληνες δημιουργούς. «Monday» λοιπόν… Γιατί επέλεξες αυτή την ημέρα της εβδομάδας για τον τίτλο της ταινίας; Η Δευτέρα είναι ημέρα συνειδητοποίησης. Ημέρα που πρέπει να ασχοληθείς με αυτά που άφησες πίσω. Η Δευτέρα είναι η ημέρα που δεν θες να έρθει όσο ζεις τις χαρές του Σου Κου, αλλά θα έρθει. Η ταινία πραγματεύεται τον έρωτα. Εκείνον που δεν μπαίνει σε καλούπια, είναι έντονος, αυτόν της πρώτης ματιάς, με σκαμπανεβάσματα, που σε απελευθερώνει αλλά και σε «πνίγει», σε κάνει να ξυπνάς χαμογελαστός αλλά και να μην μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ. Με αυτόν τον τρόπο τον αντιλαμβάνεσαι κι εσύ; Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιληφθείς τον έρωτα. Αν δεν έχει ακραία συναισθήματα, δεν είναι έρωτας. Αν σε αφήνει να σκέφτεσαι κανονικά, δεν είναι έρωτας. Ο έρωτας οφείλει να σου πάρει το μυαλό, να νιώσεις ευτυχία και έκσταση. Και, φυσικά, θα έχει σκαμπανεβάσματα και δύσκολες διαδρομές. 47

Πώς εμπνεύστηκες το σενάριο της ταινίας; Έπαιξαν ρόλο προσωπικά βιώματα; Δεν μπορείς να κάνεις μια ταινία χωρίς να βάλεις ολόκληρα κομμάτια του εαυτού σου μέσα. Οι ιστορίες οι δικές μου, οι ιστορίες των φίλων σου, όλα όσα έχεις μάθει για τον έρωτα όλα αυτά τα χρόνια γίνονται η πρώτη ύλη για να αφηγηθείς μια ιστορία που ελπίζεις να αφορά τους πάντες. Να βγουν από την αίθουσα και να πάρουν θέση στους καβγάδες και στις αγκαλιές των πρωταγωνιστών. Για το «Monday» έχω ανασύρει μνήμες από παλιότερες σχέσεις, δικές μου και φίλων, αλλά και από το πώς ζω την αγάπη τώρα. Είναι ένα ευχαριστώ και ένα συγγνώμη μαζί. Η Denise Gough και ο Sebastian Stan στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά και παραγωγός με διεθνή εμπειρία… Με ποιον τρόπο ένας Έλληνας σκηνοθέτης προσεγγίζει καταξιωμένους ηθοποιούς παγκοσμίου βεληνεκούς και στη συνέχεια συνεργάζεται μαζί τους; Είχα δύο δυνατά χαρτιά. Το ένα ήταν το «Suntan», το οποίο οι ηθοποιοί που το είδαν ήθελαν μετά να δουλέψουν μαζί μου, και ο παραγωγός μου, ο Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος, που πίστεψε στην ταινία και, έχοντας το ένα πόδι εδώ και το άλλο στην Αμερική, έστησε όλη την παραγωγή. Όλη η πλοκή ξετυλίγεται στην Κυψέλη. Γιατί συγκεκριμένα αυτή η περιοχή του κέντρου της Αθήνας; Γιατί την αγαπώ. Τόσο απλά. Γιατί είναι μοναδική, έχει δική της φωτογένεια, δικό της κόσμο, δική της αρχιτεκτονική, δικό της vibe και είναι μια μικρή Αθήνα μέσα στην Αθήνα.

I N T E R V I E W

Ο Sebastian Stan ως Mickey σε σκηνή της ταινίας.

Ο Sebastian Stan με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο.

Φωτογραφίες Δέσποινα Σπύρου

I N T E R V I E W

Ο σκηνοθέτης Αργύρης Παπαδημητρόπουλος μαζί με τους πρωταγωνιστές ηθοποιούς Denise Gough και Sebastian Stan.

Παρακολουθώντας την ταινία, περνούν σκηνές από στιγμές που σχεδόν έχουμε ξεχάσει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο του εγκλεισμού: αυθορμητισμός, φιλιά, αγκαλιές, χορός και διασκέδαση. Και αισθάνεσαι κάπως… Ναι, η πανδημία καθυστέρησε την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες, κάτι που τότε με στενοχώρησε πολύ, αλλά σήμερα τελικά αυτή η ταινία είναι πιο σημαντική. Μας θυμίζει την επαφή που δεν πρέπει να χάσουμε και μιλάει ειλικρινά για τις σχέσεις που πραγματικά δοκιμάστηκαν.

Παρά την παρατεταμένη οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας, στην οποία «κούμπωσε» και η πανδημία, παρατηρούμε ένα θετικό κλίμα στο κινηματογραφικό σκηνικό με νέες παραγωγές. Οι ελληνικές ταινίες μπορούν να ανταγωνίζονται αντίστοιχες ευρωπαϊκές; Οι ελληνικές παραγωγές δεν είναι ο φτωχός συγγενής. Είναι σπουδαίες δουλειές, που τολμάνε με λιγότερα μέσα και χαμηλά budget να ανταγωνίζονται στα ίσα τις μεγάλες ξένες παραγωγές. Τα μεγάλα φεστιβάλ κάθε χρόνο φιλοξενούν το ελληνικό σινεμά, που κάποτε το σνόμπαραν και έρχεται άλλη μια γενιά με φόρα και σπουδαία ταλέντα.

Η πανδημία με κάποιον τρόπο εδραίωσε αλλά και εξοικείωσε τους θεατές με τις streaming πλατφόρμες (Netflix, Amazon και το δικό μας Cinobo, μεταξύ άλλων). Οι κινηματογραφικές αίθουσες σαν να «απομακρύνονται». Ήρθε για να μείνει αυτή η συνήθεια ή θεωρείς ότι με την επιστροφή στην –χιλιοειπωμένη– κανονικότητα θα επανέλθουν και οι παλιές μας συνήθειες; Κοίτα, υπήρξε αυτός ο φόβος, αλλά με το που άνοιξαν τα θερινά, ο κόσμος τα γέμισε. Και φέτος συμβαίνει κάτι πολύ εντυπωσιακό, πολλές ελληνικές ταινίες έσκισαν στις αίθουσες. Οπότε δεν φοβάμαι ότι ο κόσμος έμαθε έναν άλλον τρόπο, ο κόσμος γύρισε στην αίθουσα με ακόμα περισσότερη ανάγκη για καλό σινεμά και παρέα.

Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τη σκηνοθεσία; Έπαιξαν ρόλο στην καλλιτεχνική σου «ωρίμανση» διάσημοι σκηνοθέτες ή ταινίες τους; Δύσκολη ερώτηση. Πάντα αγαπούσα το σινεμά, αλλά δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα ασχοληθώ με αυτό. Στα 21 διάβασα ένα βιβλίο με συνεντεύξεις του Scorsese και αποφάσισα να το δοκιμάσω. Μετά δεν ξεκόλλησα ποτέ. Είναι νωρίς για να μας πεις αν ετοιμάζεις κάτι στο προσεχές μέλλον; Ετοιμάζω διάφορα πράγματα ταυτόχρονα. Γράφω, σβήνω, ξαναγράφω. Θα δούμε ποιο project θα κόψει πρώτο το νήμα. 50

O P I N I O N

Η καλαισθησία είναι τρόπος ζωής και όχι σκέψης. ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ • Όσοι παραδέχονται τα λάθη τους (εξ αφορμής των απαξιωτικών σχολίων για τον πρωθυπουργό).

• Όσοι δικαιολογούνται γι’ αυτά, διότι κάλλιον το σφάλλειν του δικαιολογείν.

• Η πρόθεσις του facebook και του instagram να αποκρύπτονται τα likes στις πλατφόρμες τους.

• Το άγχος των likes στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως.

• Τα Δελφικά Παραγγέλματα «κακίας απέχου» ή «ψέγε μηδένα».

• Οι haters που απείλησαν τον Σάββα Πούμπουρα με «ψόφο και καρκίνο» για μια ατυχή ανάρτησή του περί απλήρωτης ανεργίας.

• Η αναγγελία για τη λειτουργία 50 νέων Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων ανά την επικράτεια.

• Οι αντιδράσεις των συνδικαλιστών εκπαιδευτικών για την αξιολόγησή τους, όπως προβλέπεται από τον νέο νόμο για την Παιδεία.

• Η απόφασις του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) να επιτραπεί η φωτογράφισις στην Ακρόπολη του Οίκου Dior.

• Το μονομερές άρθρο της «Liberation» για τις διαδρομές στην Ακρόπολη.

• Η τηλεοπτική σειρά «Τα καλύτερά μας χρόνια».

• Η ακατανόητη εμμονή ορισμένων Ελλήνων σεναριογράφων να απευθύνονται στα κατώτερα ένστικτα του τηλεοπτικού κοινού.

• Η «ολύμπια» αντιμετώπισις των κρίσεων από τη βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας.

• Τα επαναλαμβανόμενα ολισθήματα του πεπτωκότος πρίγκιπος Χάρι.

• Η επιμονή των γονέων για τη φιλαναγνωσία των τέκνων τους.

• Τα κινητά ως ηλεκτρονικές «νταντάδες».

• Οι σκέψεις να τιμηθεί ο πρίγκιψ Φίλιππος της Ελλάδος στο μέρος όπου εγεννήθη, ήτοι στην Κέρκυρα.

• Η αδυναμία του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας να προσδώσει αίγλη στο παλάτι του Mon Repos. • Ο αλήστου μνήμης και υπό κατάργησιν Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός.

• Το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων, που χρηματοδοτεί ξένες και ελληνικές παραγωγές. • Η γενναία απόφασις της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως για αναδιάρθρωση του πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας.

• Το Τμήμα Μουσειολογίας στον Πύργο, από όπου αποφοιτούσε το 3% των εισακτέων, αφού είχε εισαχθεί με βαθμό 1,7.

• Η χρησιμότης της τεχνολογίας στην εξιχνίαση εγκλημάτων όπως αυτό των Γλυκών Νερών.

• Ο αυθαίρετος όρος «γυναικοκτονία», που δεν υπάρχει σε κανένα νομικό εγχειρίδιο. 52

Giancarlo BOTTI / Gamma-Rapho / Getty Images / Ideal Image

T R A V E L

DISCREET LUXURY To Domotel Agios Nikolaos στα Σύβοτα βρίσκεται στο ιδανικό σημείο για καλοκαιρινή απόδραση με ιδιωτικότητα και διακριτική πολυτέλεια.

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΊΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΎ Σε κοντινή απόσταση από τα Σύβοτα της Θεσπρωτίας και σε ένα φυσικό τοπίο εξαιρετικής ομορφιάς, με μικρά νησάκια, αμμουδερές παραλίες και γαλαζοπράσινα νερά, βρίσκεται το Domotel Agios Nikolaos. Ένα resort 5 αστέρων, ιδανικό για καλοκαιρινές αποδράσεις και διακοπές. Ξεφύγετε από την καθημερινότητα, χαλαρώστε με τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που προσφέρει, απολαύστε τη θάλασσα στην ιδιωτική του παραλία, με φόντο το μαγευτικό φυσικό περιβάλλον. Η περιοχή διαθέτει οργανωμένες παραλίες κατάλληλες για οικογένειες, αλλά και ιδιωτικές, στις οποίες μπορεί κάποιος να μεταβεί με ιστιοπλοϊκό. Απ’ αυτές ξεχωρίζουν η Μικρή και η Μεγάλη

Άμμος, για τη γραφικότητά τους, αλλά και οι παραλίες Ζέρη, Μπέλα Βράκα και Κάρβουνο. Τα Σύβοτα διατηρούν την αυθεντική ομορφιά και την ιδιωτικότητα, προσελκύοντας ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο, χωρίς όμως να είναι πολύβουα όπως άλλα μέρη. Μπορείτε να μεταβείτε οδικώς από την Αθήνα μέσω των σύγχρονων αυτοκινητόδρομων της Ολυμπίας Οδού και στη συνέχεια της Ιονίας Οδού. Από τη Θεσσαλονίκη μέσω της Εγνατίας Οδού. Είναι πολύ κοντά στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, που συνδέεται με την Ιταλία. Επίσης αεροπορικώς από τα αεροδρόμια Ιωαννίνων και Ακτίου. Info: agiosnikolaos@domotel.gr tel. + 30 26650 93017 54

I N T E R V I E W

«ΘΌΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΌΠΟΥΛΟΣ: Ο ΜΕΤΈΩΡΟΣ ΧΡΌΝΟΣ» ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΊΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΎ Με την ευκαιρία της έκδοσης στη Γαλλία του βιβλίου του «Τhéo Angelopoulos – Le temps suspendu», ο διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, συγγραφέας, δημιουργός ραδιοφωνικών ντοκιμαντέρ τέχνης και πολιτισμού και δημοσιογράφος Γιώργος Αρχιμανδρίτης μάς μιλά για τον μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη και το έργο του.

χνης του φτιάχνει με τη σειρά του ένα δικό του ψυχικό και αισθητικό τοπίο, το οποίο μπορεί να γίνει πεδίο έκφρασης των ανθρώπινων αναζητήσεων. Αυτό είναι που χαρακτηρίζει τον οικουμενικό δημιουργό και, στην προκειμένη περίπτωση, τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Ποια ήταν τα πρώτα του καλλιτεχνικά ερεθίσματα; Τα πρώτα του ερεθίσματα ήταν λογοτεχνικά. Ακόμη ως σκηνοθέτης, σε κάθε καινούργια του ταινία έμπαινε μέσω της λογοτεχνικής γραφής. «Όταν γράφω ένα σενάριο», έλεγε χαρακτηριστικά, «δεν ακολουθώ σεναριακές τεχνικές. Γράφω νουβέλες τις οποίες στη συνέχεια οι βοηθοί μου κόβουν σε πλάνα. […] Δεν μπορώ να εκλάβω διαφορετικά τη γραφή μιας ταινίας. […] Χρειάζομαι φαντασία, χρειάζομαι μια ιστορία που να με συνεπαίρνει, όχι ένα ξερό ντεκουπάζ».

Πώς γεννήθηκε το βιβλίο «Θόδωρος Αγγελόπουλος – Ο μετέωρος χρόνος»; Γεννήθηκε από μια σειρά συζητήσεων που είχαμε κάνει με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στη Δημόσια Γαλλική Ραδιοφωνία, οι οποίες τώρα κυκλοφορούν για πρώτη φορά στη Γαλλία από τις Εκδόσεις Actes Sud σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Lumière, που φέρει το όνομα των δημιουργών του κινηματογράφου και έχει ως αποστολή τη διατήρηση και τη διάδοση της κινηματογραφικής κληρονομιάς.

Είναι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ο ποιητής της εικόνας; Απολύτως. Και αυτό φαίνεται στον εικαστικό χαρακτήρα του έργου του. «Ίσως επειδή δεν μπορώ να ζωγραφίσω», έλεγε ο ίδιος, «προσπάθησα να ζωγραφίσω στον κινηματογράφο. Συχνά οι επιλογές που κάνω στις γραμμές, τα χρώματα, τα πλάνα, τις μεγάλες συνθέσεις, τα πρόσωπα έχουν ζωγραφικά χαρακτηριστικά». Πέρα από τη ζωγραφική, ο κινηματογράφος του Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι σημείο συνάντησης πολλών άλλων τεχνών όπως η μουσική, ο χορός, η λογοτεχνία. Οι πολλαπλές αισθητικές –και όχι μόνο– πτυχές των ταινιών του αποτελούν σημείο αναφοράς στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Στον πρόλογο του βιβλίου γράφετε ότι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, «πλασμένος ο ίδιος από την ύλη της Ελλάδας, έπλασε με τη σειρά του μια χώρα ολότελα δική του, έναν τόπο της ψυχής και του μύθου»… Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος είναι πνευματικός γόνος της χώρας, της κοινωνίας και του πολιτισμού που τον ανέθρεψαν. Ο δημιουργός, όμως, με τα εργαλεία της τέ-

P R E S E N T A T I O N

ΑΠΌ ΆΛΛΟ ΠΛΑΝΉΤΗ! Με καντράν από μετεωρίτη, ο εμβληματικός χρονογράφος Cosmograph Daytona της Rolex μεταφέρει στον καρπό του χεριού λίγη από τη μαγεία του διαστήματος.

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

Οι τρεις εκδοχές του νέου ROLEX Oyster Perpetual Cosmograph Daytona με καντράν από μετεωρίτη: από χρυσό Everose 18K, από κίτρινο χρυσό 18Κ και από λευκό χρυσό 18Κ, με κεραμική στεφάνη και μπρασελέ Oysterflex.

Όταν έχεις ένα ρολόι-σύμβολο, πολύ δύσκολα το «πειράζεις» ή το αλλάζεις. Το Cosmograph Daytona της Rolex βρίσκεται εδώ και μισό αιώνα στην κορυφή των σπορ χρονογράφων ακριβείας και αποτελεί αντικείμενο πόθου για τους απανταχού εραστές της ταχύτητας. Και όμως, το 2021 κάνει την ανατροπή και αλλάζει –κυριολεκτικά– όψη. Η Rolex επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στα καντράν των ρολογιών της φέτος, παρουσιάζοντας τρεις αποκλειστικές εκδόσεις του Daytona. Έχουν πρόσοψη από μεταλλικό μετεωρίτη, ένα σπάνιο φυσικό υλικό που προέρχεται από το απώτερο διάστημα, από κάποιον αστεροειδή που εξερράγη πριν από εκατομμύρια χρόνια. Στο μακρινό ταξίδι του μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, θραύσματα αυτού του φυσικού, εξωγήινου υλικού, που αποτελείται κατά κύριο λόγο από σίδηρο και νικέλιο, ψύχονται κατά μερικούς βαθμούς Κελσίου κάθε μερικά εκατομμύρια χρόνια, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται στη σύνθεσή του μοναδικοί, πολύ ιδιαίτεροι κρύσταλλοι, που είναι αδύνατον να αναπαραχθούν εδώ στη Γη. Ο μεταλλικός μετεωρίτης είναι υλικό σπάνιο και εξαιρετικά δύσκολο στην κατεργασία του. Μόλις όμως κοπεί σε λεπτές φέτες και υποστεί ειδική χημική επεξεργασία, αποκαλύπτονται σε όλο τους το μεγαλείο τα

υπέροχα «νερά» της κρυσταλλικής του δομής, τα οποία ονομάζονται μοτίβα Widmanstätten. Η Rolex συνεργάζεται με κορυφαίους ειδικούς και επιλέγει μόνο τα τμήματα του μετεωρίτη που έχουν καλοσχηματισμένη επιφάνεια, πλούσια σε σχηματισμούς και αντανακλάσεις. Τρία είναι τα νέα Cosmograph Daytona με καντράν από μετεωρίτη, όλα στην κλασική διάμετρο των 40 mm και στεγανά μέχρι 100 μέτρα. Η εκδοχή από λευκό χρυσό 18Κ συνδυάζεται με μονομπλόκ στεφάνη Cerachrom από μαύρο κεραμικό με ταχυμετρική κλίμακα και μπρασελέ Oysterflex. Τα άλλα δύο μοντέλα είναι ολόχρυσα, από κίτρινο ή Everose χρυσό 18Κ, και έχουν μπρασελέ Oyster και στεφάνη με ταχυμετρική κλίμακα από το ίδιο πολύτιμο μέταλλο. Και οι τρεις νέοι χρονογράφοι είναι εφοδιασμένοι με τον δοκιμασμένο και εξαιρετικά αξιόπιστο αυτόματο manufacture calibre 4130, ο οποίος προσφέρει 72 ώρες αυτονομίας και φέρει πιστοποίηση Superlative Chronometer, όπως άλλωστε όλα τα ρολόγια της Rolex. www.rolex.com ROLEX HELLAS (τηλ. 210-3621138, 210-3235909) 58

P R E S E N T A T I O N

Ανάλογα με τον τρόπο που καθρεφτίζεται το φως πάνω στο καντράν του νέου ROLEX Cosmograph Daytona, δημιουργούνται συναρπαστικές αντανακλάσεις στους κρυστάλλους του μετεωρίτη, κάνοντας τον χρονογράφο πραγματικά πολύ ιδιαίτερο. Το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου κραυγαλέο, αλλά πολύ διακριτικό και φινετσάτο. Όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο ρολόι.

Courtesy of Eric Zener

A R T

PRIMARY ELEMENT Η «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» ΤΟΥ ERIC ZENER ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟΥ

Το νερό έχει υπάρξει η πηγή μιας ποικιλίας αφηγήσεων: πνευματική και φυσική ανανέωση, κάνοντας βουτιά στις νοσταλγικές αναμνήσεις του παιχνιδιού και της διασκέδασης από την παιδική ηλικία. Ο Eric Zener είναι γνωστός για τα έργα ζωγραφικής του με το νερό ως πρωταρχικό στοιχείο, ζωγραφίζοντας για πάνω από 25 χρόνια. Ήταν πάντα ενθουσιασμένος από τη σχέση μας με τη φύση και απολαμβάνει την εξερεύνηση αυτής της σχέσης όχι μόνο μέσω των υδατογραφιών του,

αλλά και μέσω αυτού που χαρακτηρίζει ως «Ταξίδια», «Γη» και «Ύπνος». Ο Zener, γεννημένος στην Astoria του Oregon των ΗΠΑ, είναι αυτοδίδακτος καλλιτέχνης. Από το 2004 έχει δημιουργήσει περισσότερα από 600 έργα. Οι πίνακές του, ως επί το πλείστον σε λάδι, είναι σε φωτορεαλιστικό ή «υπερρεαλιστικό» στιλ που ο ίδιος περιγράφει ως «Σύγχρονη Αναγέννηση». Το έργο του Zener εκτίθεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και διεθνώς για σχεδόν τρεις δεκαετίες. 60

P R E S E N T A T I O N

ΧΡΟΝΌΜΕΤΡΟ ΜΕ... MASTER Εκτός από την προφανέστατα γοητευτική εξωτερική του εμφάνιση, το νέο Black Bay Ceramic της Tudor κρύβει μέσα του έναν μηχανισμό-πραγματικό «διαμάντι».

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

Αυτή είναι μία από τις εκπλήξεις αυτής της χρονιάς. Το Black Bay Ceramic είναι το πρώτο ρολόι της Tudor που αποκτά πιστοποίηση Master Chronometer από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Μετρολογίας (METAS). Ελάχιστες ωρολογοποιίες μπορούν να υπερηφανεύονται για ένα τόσο υψηλό επίπεδο μηχανικής ακρίβειας, και μάλιστα με τη σφραγίδα ενός τόσο έγκυρου φορέα. Για την ακρίβεια, η Tudor είναι η δεύτερη εταιρεία μετά την Omega που εξασφαλίζει αυτή την υψηλή πιστοποίηση. Γιατί αυτό είναι τόσο σημαντικό; Γιατί η πιστοποίηση του METAS έχει μερικά από τα αυστηρότερα κριτήρια στους τομείς της χρονομετρίας και της αντίστασης στα μαγνητικά πεδία. Οι δύο βασικές προϋποθέσεις για ένα Master Chronometer είναι να είναι Swiss Made και ο μηχανισμός του να φέρει πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC, την επίσημη ελβετική αρχή ελέγχου χρονομέτρων.

Ceramic λειτουργεί με απόκλιση όχι μεγαλύτερη από 0+5 δευτερόλεπτα την ημέρα και η ακρίβειά του είναι εγγυημένη ακόμη και εάν εκτεθεί σε μαγνητικά πεδία έως 15.000 gauss! Η στεγανότητά του (μέχρι 200 μέτρα βάθος) είναι σύμφωνα με το κριτήριο ISO 22810:2010 για τα καταδυτικά ρολόγια και η ενεργειακή του αυτονομία είναι 70 ώρες. Το νέο Black Bay Ceramic έχει κάσα 41 mm από μαύρο ματ κεραμικό, βιδωτή κορώνα, καταδυτική στεφάνη με επιφάνεια από κεραμικό και μαύρο ματ καντράν με απλικέ ενδείξεις ωρών και δείκτες τύπου χιονονιφάδας, όλα με φωτοβόλο επίστρωση Super-LumiNova βαθμού Α. Από το κρύσταλλο ζαφειριού στην πλάτη της κάσας μπορεί να θαυμάσει κανείς τον αποκλειστικό μηχανισμό MT5602-1U, ο οποίος διαθέτει ελατήριο από πυρίτιο. To Black Bay Ceramic φοράει υβριδικό λουράκι από δέρμα και καουτσούκ και συνοδεύεται από δεύτερο λουράκι από μαύρο ύφασμα.

Η πιστοποίηση Master Chronometer καλύπτει τα βασικά λειτουργικά χαρακτηριστικά ενός ρολογιού: ακρίβεια, αντιμαγνητική προστασία, στεγανότητα και ενεργειακή αυτονομία. Έχοντας περάσει όλα τα τεστ ακριβείας, το Black Bay

www.tudorwatch.com Αποκλειστική διάθεση: Rolex Hellas (τηλ. 210-3621138) 61

mancodemag 62

P R E S E N T A T I O N

Η ΕΠΙΤΟΜΉ ΤΟΥ COOL Ξεχάστε ό,τι ξέρατε για την Breitling. Η αλλαγή φιλοσοφίας της ελβετικής εταιρείας είναι καθολική και εμφανής σε όλα τα επίπεδα, από το design των ρολογιών της μέχρι τον τρόπο που υποδέχεται το κοινό της στις ανασχεδιασμένες μπουτίκ ανά τον κόσμο.

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

Από τότε που ανέλαβε τα ηνία της Breitling ο διευθύνων σύμβουλός της, Georges Kern, πριν από λίγα χρόνια, η ελβετική εταιρεία έχει αλλάξει ρότα και έχει μεταμορφωθεί σε ένα πολύ πιο ανοιχτό, φρέσκο και χαλαρό σε διάθεση brand, με καινούργια φιλοσοφία που αγκαλιάζει τους πάντες, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, ιδιοσυγκρασίας ή κοινωνικού status. Και το ενδιαφέρον είναι ότι, ενώ διατηρεί ανέπαφες τις αξίες και όλα τα καλά στοιχεία της παραδοσιακής υψηλής ωρολογοποιίας, την ίδια στιγμή δείχνει να έχει αποτινάξει τον στείρο συντηρητισμό και την τυφλή προσκόλληση στο παρελθόν.

από παράλληλους κυλίνδρους. Στιβαροί, αξιόπιστοι και επιβλητικοί στον καρπό, οι χρονογράφοι Super Chronomat B01 44 της Breitling είναι το επόμενο must-have στην κατηγορία των sport ρολογιών. Και το καλύτερο; Τους Super Chronomat, όπως και όλα τα νέα μοντέλα της Breitling, μπορούμε πλέον να τα δούμε από κοντά, να τα επεξεργαστούμε και να τα δοκιμάσουμε στον καρπό μας, στην ανανεωμένη μπουτίκ της Breitling στην καρδιά της Αθήνας. Με ένα αρχιτεκτονικό concept που ακολουθεί η εταιρεία σε όλες τις μπουτίκ της παγκοσμίως, η αγοραστική εμπειρία πηγαίνει σε άλλο επίπεδο. Κι αυτό γιατί η όλη ατμόσφαιρα δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο συμβατική μπουτίκ ρολογιών ή κοσμηματοπωλείο. Μόλις δρασκελίσει κανείς τη βαριά ξύλινη πόρτα του ιστορικού κτιρίου στον αριθμό 6 της οδού Βουκουρεστίου, εισέρχεται σε έναν χώρο που θυμίζει μοντέρνο loft και σε υποδέχεται τόσο φιλόξενα και ζεστά, σαν να πρόκειται να περάσεις όμορφα χρόνο με φίλους. Η νέα εποχή της Breitling είναι εδώ.

Άνεμος ανανέωσης πνέει λοιπόν σε όλες τις συλλογές της Breitling, οι οποίες έχουν αποκτήσει πλέον καινούργια, μοντέρνα αισθητική, κρατώντας ωστόσο σοφά ορισμένα ρετρό στοιχεία που είναι συνυφασμένα με το DNA της μάρκας. Τρανταχτό παράδειγμα οι νέοι χρονογράφοι Super Chronomat. Είναι εμπνευσμένοι από το μοντέλο Frecce Tricolori, που δημιούργησε η Breitling για τους επίλεκτους αεροβατικής ομάδας της ιταλικής Πολεμικής Αεροπορίας το 1983 και διατηρούν πολλά σχεδιαστικά στοιχεία του πρωτότυπου, όπως τις προεξοχές στη στεφάνη και το ενσωματωμένο μπρασελέ τύπου Rouleaux, το οποίο απαρτίζεται

www.breitling.com Breitling Boutique Athens (τηλ. 210-3629832) 63

O U R

S T O R I E S

HALSTON

Τον ήξερα τον Halston, ήταν φίλος της τότε νύφης μου, αλλά δεν είχαμε κανένα κοινό μεταξύ μας. Εγώ, όμως, θα σας διηγηθώ αυτό που συνέβη μεταξύ του Halston, του εξαδέλφου της βασίλισσας Ελισάβετ και της πριγκίπισσας Μαργαρίτας. Η έκρηξη συνέβη στο Savoy. ΤΟΥ SIR TAKI THEODORACOPULOS Ήδη στο ανόητο κουτί σας, μέσω του Netflix, υπάρχει μια μίνι σειρά για έναν άνδρα που χρησιμοποίησε μόνο το μεσαίο του όνομα, αλλά «κάηκε» πολύ νωρίς εξαιτίας της υπερβολικής εγωπάθειάς του και της κοκαΐνης. Το όνομά του ήταν Halston και η φήμη του βασίστηκε στο γεγονός ότι σχεδίασε το καπέλο που η Jackie Kennedy Onassis φόρεσε στην ορκωμοσία του άνδρα της, JFK. Ναι, η φήμη είναι κάτι δύσκολο, ειδικά στην Αμερική, όπου ανακαλύφθηκε η έννοια της αυτο-δημιουργίας και η αλαζονεία και η κομψότητα περνιούνται για κάτι σοβαρό. Τον ήξερα τον Halston, ήταν φίλος της τότε νύφης μου, αλλά δεν είχαμε κανένα κοινό μεταξύ μας. Στην πραγματικότητα, θεωρούσε ότι δεν ήμουν αρκετά σημαντικός για να τον χαιρετήσω μέσα σε ένα κλαμπ και δεν τον μπέρδεψα ποτέ με έναν ήρωα του Hemingway. Δεν πειράζει.

Αλλά αυτό που θέλω να σας πω δεν έχει καμιά σχέση με τη διαφθορά που εκπροσωπούσαν οι Halston, Warhol, Bianca Jagger και το Studio 54. Έχει να κάνει με αυτό που συνέβη μεταξύ του Halston, του εξαδέλφου της βασίλισσας Ελισάβετ και της πριγκίπισσας Μαργαρίτας – κάποια μέρη της ιστορίας παρουσιάστηκαν στις 12 Ιουλίου 1980 στον Spectator. O John Bowes-Lyon, «Bosie» για εμάς, που τον γνωρίζαμε για προφανείς λόγους, και μονίμως άφραγκος, είχε «προσληφθεί» από τον Halston για να διοργανώσει ένα πάρτι για τον ίδιο και να καλέσει την αφρόκρεμα της κοινωνίας του Λονδίνου για να τους γνωρίσει. Η πριγκίπισσα Μαργαρίτα ήταν το πρόσωπο της βραδιάς. Η έκρηξη συνέβη στο Savoy. Ανάμεσα στους πρώτους που κατέφθασαν ήταν ο Rupert Galliers-Pratt, μη χάνοντας ευκαιρία να δοκιμάσει τα δωρεάν καναπεδάκια και το ποτά του Savoy. O Rupert, περπατώντας 5 μέτρα πιο μπροστά από τη γυναίκα του, προχωρούσε άφοβα στη μεγάλη αίθουσα χορού, όταν κατευθύνθηκε προς αυτόν μια ψηλή, αγέρωχη φιγούρα με απλωμένο το δεξί του χέρι. Δίπλα απ’ αυτή τη φιγούρα στεκόταν ο Bosie. «Είμαι ο Halston!» είπε ο άνδρας με το υψωμένο φρύδι. «Ευχαριστώ, Halston…» απάντησε ο Rupert, τυλίγοντας το παλτό της γυναίκας του γύρω από το απλωμένο χέρι του σχεδιαστή. Όταν ο Bosie αργότερα του έκανε παράπονα για το «ατύχημα» με το παλτό, ο Rupert απάντησε ότι μόνο όσοι ανήκουν στο υπηρετικό προσωπικό έχουν ένα όνομα και ότι πραγματικά λυπόταν.

Κάποιοι wannabe που γύρισαν ένα ντοκιμαντέρ στο Studio 54 συνέκριναν τον Halston με τον Cole Porter, επειδή ήταν και οι δύο από την πολιτεία της Ιντιάνα. Είναι σαν να συγκρίνεις έναν οργανοπαίκτη του δρόμου με τον Mozart, επειδή και οι δύο είναι Αυστριακοί. Ο Halston δημιούργησε μια upper-class εικόνα και μια αποστασιοποιημένη περσόνα με υπεροψία, την οποία αντέγραψε η Anna Wintour. Τόσο ο σχεδιαστής όσο και η διευθύντρια της Vogue λανθασμένα υπέθεσαν ότι με το να σηκώσεις τη μύτη σου γίνεσαι αριστοκράτης. Ο Scot Ewan McGregor υποδύεται τον σχεδιαστή, μια ατυχής επιλογή, καθώς ο Scot μοιάζει με έναν «σκληρό» από τη Γλασκώβη, ενώ ο Halston στην πραγματικότητα ήταν παθητικός, επιμήκης, θηλυπρεπής και υπεροπτικός. Ο σχεδιαστής που λάτρευε τα ξέφρενα πάρτι πέθανε από AIDS το 1990, σε ηλικία 57 ετών, αλλά η πτώση του ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, όταν έμπλεξε με την αρσενική πόρνη Victor Hugo Rojas (η γαλλική κυβέρνηση θα έπρεπε να ασκήσει μηνύσεις όταν ένας τόσο ποταπός υιοθετεί αυτό το σπουδαίο όνομα), περνώντας τα βράδια του στον εξώστη του Studio 54, όπου κυριαρχούσε κάθε νύχτα το ελεύθερο και ανώνυμο σεξ.

Τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν όταν οι λαμπεροί προσκεκλημένοι κάθισαν στις θέσεις τους. Οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι σχεδόν όλοι νεκροί, οπότε μπορώ επιτέλους να πω τι πραγματικά συνέβη σε αυτό το οποίο στη συνέχεια έγινε γνωστό ως «Μυστικός Δείπνος». Ο Halston καθόταν δίπλα στην πριγκίπισσα Μαργαρίτα και απέναντί της στο τραπέζι καθόταν ο πολύ στενός του –και δικός μου επίσης– φίλος, Steve Rubell, ιδιοκτήτης του Studio 54. Μετά από μια ευγενική συζήτηση, ο Stevie έκανε νόημα στον Halston να του περάσει την κοκαΐνη.

O U R

S T O R I E S

Courtesy of Netflix

O U R

«Ποτέ, ούτε μία στο εκατομμύριο!» απάντησε ο Halston, θέλοντας να εντυπωσιάσει τη Μαργαρίτα και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο Steve βρισκόταν υπό την επήρεια του ναρκωτικού. Ο Steve επέμενε, ο Halston αντιστεκόταν, μέχρις ότου ο πρώτος αποφάσισε να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα. Έριξε την πετσέτα του στο πάτωμα, προσποιήθηκε ότι θα την πιάσει, μπήκε κάτω από το τραπέζι και κινούμενος στα τέσσερα πλησίασε τον Halston, άρπαξε το πόδι του και το δάγκωσε με όση περισσότερη δύναμη μπορούσε. Ο Halston ούρλιαξε και τινάχτηκε απότομα, ρίχνοντας το κρασί του πάνω στην πριγκίπισσα. «Κοιτάξτε τώρα τι κάνατε! Και είναι το καλύτερό μου φόρεμα!» φώναξε η Μαργαρίτα. «Θα έχετε μια αυθεντική δημιουργία μου αύριο, μεγαλειοτάτη», τραύλισε ο Halston. «Θα σ’ το κρατάω αυτό!» αναφώνησε η πρόσφατα «αναβαθμισμένη» Μαργαρίτα.

μες στην τρελή χαρά. Τότε ήταν που ο σχεδιαστής ενημερώθηκε ότι η πριγκίπισσα περιμένει μόνο ένα άτομο. Γρήγορα έδωσε αρκετά χρήματα στο παραπάνω γκρουπ και είπε στον οδηγό να τους πάει για ψώνια και να επιστρέψει αργότερα για τον ίδιο. Μέσα στο διαμέρισμα της Μαργαρίτας στο παλάτι του Kensington, o Halston συνάντησε έναν λακέ με λιβρέα και του παρέδωσε το φόρεμα. Τον ευχαρίστησε εκ μέρους της πριγκίπισσας και του έδειξε την πόρτα. Το όλο συμβάν διήρκεσε λιγότερο από δύο λεπτά. Αυτό όμως συνέβη πολύ καιρό πριν η δεύτερη πιο ενοχλητική συσκευή στον κόσμο ανακαλυφθεί. Χωρίς τηλέφωνο, ο καημένος ο Halston έπρεπε να βρει τον δρόμο του ανάμεσα στους κοινούς θνητούς, στρέφοντας το βλέμμα του για την πριγκίπισσα Νταϊάνα και άλλες προβληματικές φιγούρες. Ήταν μία εβδομάδα στα χαμένα και δεν νομίζω ότι επέστρεψε ξανά πίσω στο όμορφο, παλιό Λονδίνο.

Και εδώ είναι που ξεκινά η πλάκα. Ο Halston επέλεξε αμέσως ένα φόρεμα από τις νέες του δημιουργίες, νοίκιασε μια μεγάλη λιμουζίνα, πήρε μια ομάδα ακολούθων του μαζί –αυτοί είναι τώρα ηλικιωμένοι ακτιβιστές, ό,τι και να σημαίνει αυτό– και έφτασαν στο παλάτι του Kensington

Η γυναίκα μου, στη διάρκεια του lockdown στο Λονδίνο, είδε την αρχή της σειράς και δεν της άρεσε. Δεν με εξέπληξε. Τον Halston θα έπρεπε να τον λυπόμαστε. Ένας ταλαντούχος σχεδιαστής του οποίου η επιτυχία τον χτύπησε κατακέφαλα με περισσότερους από έναν τρόπους. 66

P R E S E N T A T I O N

600 ΜΈΤΡΑ ΥΠΌ ΤΗ ΘΆΛΑΣΣΑ Σε τέτοιο βάθος μπορεί να φθάσει και να παραμείνει αλώβητο και πλήρως λειτουργικό το νέο TISSOT Seastar2000 Professional, ένα καταδυτικό μοντέλο υψηλότατων προδιαγραφών.

ΑΠΌ ΤΗ ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

εντός της κάσας να διογκωθεί λόγω των υψηλών πιέσεων και να εκραγεί. Χάρη στη συγκεκριμένη βαλβίδα, το ήλιο απελευθερώνεται και το ρολόι παραμένει αλώβητο.

Η ελβετική Tissot συνηθίζει να βαφτίζει τα ρολόγια της που προορίζονται για καταδύσεις ανάλογα με το επίπεδο στεγανότητάς τους στον βυθό. Έτσι, το νέο Seastar2000 Professional παραμένει στεγανό μέχρι τα 2.000 πόδια, δηλαδή μέχρι 600 μέτρα βάθος. Αυτό το αυθεντικό εργαλείο είναι ιδανικό τόσο για επαγγελματίες όσο και για ερασιτέχνες θιασώτες του υποβρύχιου κόσμου και είναι προικισμένο με όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που είναι απαραίτητα για την ασφάλειά τους κατά τη διάρκεια μιας κατάδυσης. Διαθέτει πιστοποίηση ISO 6425, βιδωτή κορώνα, μονής κατεύθυνσης περιστρεφόμενη στεφάνη με επιφάνεια από μαύρο κεραμικό, μεγάλους δείκτες και ενδείξεις ωρών με φωσφορίζουσα επίστρωση λευκής Super-LumiNova®, ώστε να είναι απολύτως ορατά ακόμη και στο απόλυτο σκοτάδι. Η στιβαρή κάσα του είναι από ανθεκτικό ατσάλι 316L, έχει διάμετρο 46 χιλιοστά, πάχος 15.75 χιλιοστά και σφραγίζει με ένα παχύ, θολωτό κρύσταλλο ζαφειριού με μπιζουτέ τελείωμα. Εντυπωσιακό το καντράν με την ανάγλυφη κυματοειδή επιφάνεια σε ντεγκραντέ μπλε, που ξεκινά από γαλάζιο στο κέντρο και καταλήγει σε σκούρο μπλε-μαύρο στην περιφέρεια. Στο 9 υπάρχει βαλβίδα διαφυγής ηλίου, η οποία αποδεικνύεται πολύτιμη σε καταδύσεις κάτω από τα 100 μέτρα. Σε τέτοια βάθη υπάρχει κίνδυνος το ήλιο στον αέρα που υπάρχει

Στο εσωτερικό του Seastar2000 Professional κρύβεται ένας από τους πιο ακριβείς και υψηλής απόδοσης μηχανισμούς της αγοράς. Ο αυτόματος Powermatic 80 εξασφαλίζει 80 ώρες αυτονομίας, όταν οι περισσότεροι μηχανισμοί έχουν απόθεμα ενέργειας για περίπου 45 ώρες. Επιπλέον προσφέρει εξαιρετική αντιμαγνητική προστασία χάρη στο ελατήριό του, που είναι από Nivachron™, ένα πρωτοποριακό κράμα με βάση το τιτάνιο, το οποίο δεν επηρεάζεται από τα μαγνητικά πεδία. Το εντυπωσιακό στο ρολόι είναι ότι διαθέτει διάφανη πλάτη από κρύσταλλο ζαφειριού, κάτι που δεν συναντάμε συχνά σε μοντέλα καταδύσεων. Το Seastar2000 Professional φοράει ατσάλινο μπρασελέ τριών συνδέσμων ή λουράκι από καουτσούκ, συνδυασμένα με διαφορετικές αποχρώσεις καντράν. www.tissotwatches.com Tissot Boutique (Πανεπιστημίου 6, Αθήνα) (τηλ.: 210-3616056) 67

I N T E R V I E W

CHEAPART FOUNDER Τι είναι αυτό που ορίζει κάτι ως έργο τέχνης; Ποιος καθορίζει την τιμή των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων; Iσχύουν οι αρχές της δημοκρατίας στην αισθητική; Ο εμπνευστής της Cheapart, Γιώργος Γεωργακόπουλος, με αφορμή το φεστιβάλ «Back to Athens 2021» μιλάει στο MANCODE. Φροντίζετε πάντα τόσο πολύ το ντύσιμο σας; Θα έλεγα πως αυτή είναι η στολή μου… Η κακομοιριά και η μιζέρια δεν ταιριάζουν σε όσους ασχολούνται με την τέχνη.

Υπάρχουν χορηγοί σήμερα για αντίστοιχα εγχειρήματα; Βεβαίως υπάρχουν, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που πιστεύουν πως είναι χορηγοί, ενώ δεν είναι. Τι εννοείτε; Εννοώ πως χορηγός δεν είναι αυτός που στέλνει τρία καφάσια μπίρες ή κρασιά στα εγκαίνια μιας έκθεσης και απαιτεί να μπει το λογότυπο της εταιρείας του παντού. Γιατί, αν είναι έτσι, να του δώσουμε εμείς σε μετρητά το αντίτιμο των τριών καφασιών και να βάλει το όνομά μας στις μπίρες του ή στα κρασιά του.

Εσείς ασχολείστε με πολλούς τρόπους μαζί της. Είμαι ζωγράφος και επιμελητής εκθέσεων.

Μια και μιλάμε για τα εγκαίνια μιας έκθεσης (με ή χωρίς χορηγό), πείτε μου πώς νιώθει ένας καλλιτέχνης πριν ανοίξουν οι πόρτες της γκαλερί; Άγχος, νευρικότητα, προσμονή… Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται… Ο καλλιτέχνης βρίσκεται στην πιο ευαίσθητη φάση του και είναι ευάλωτος. Όσο πιο άπειρος είναι τόσο πιο ευάλωτος, όσο πιο έμπειρος τόσο πιο ξεροκέφαλος.

Θα πρόσθετα και δημιουργός επιτυχημένων projects, και συγγραφέας, και γκαλερίστας. Ας κρατήσουμε τα δύο πρώτα. Όλα τα άλλα είναι συνεπακόλουθα. Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε το φεστιβάλ σας Back to Athens. Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα; Ξεκίνησε το 2012, όταν η Αθήνα πληττόταν από το μεταναστευτικό κύμα. Είχαμε ανοίξει το CAMP πάνω στην Πλατεία Κοτζιά. Ένα πολύ όμορφο μέρος, στο οποίο είχαν γίνει πολλές εκθέσεις. Τότε είδαμε για πρώτη φορά στρατιές δυστυχισμένων ανθρώπων, προσφύγων, να κοιμούνται κυριολεκτικά στον δρόμο. Το τραγικό ήταν ότι, αν κάποιος από αυτούς πέθαινε, κανείς δεν θα ήξερε το όνομά του, την καταγωγή του, τη γλώσσα του, τη θρησκεία του.

Τι είναι η cheapart; Η cheapart είναι ένα εργαλείο που μας βοήθησε να σχεδιάσουμε το όχημα για να ανοίξουμε νέους δρόμους. Να μη μένουμε στα ίδια, ακόμη κι αν τα επινοήσαμε εμείς. Τα πρώτα βήματα της ομάδας; Προχωρήσαμε σε απρόσμενες, καινοτόμες πολιτιστικές λύσεις, παλαιότερα το TAF (The Art Foundation), το CAMP (Contemporary Art Meeting Point), αλλά και πιο πρόσφατα το Αθήνα Σημεία Τομής (Athens Intersection), ένα εκτεταμένο πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων στο εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας, σε συνεργασία με το Athens Trigono και τον Δήμο Αθηναίων. Δεν είναι τυχαίο ότι το βάρος των πολιτιστικών δράσεων εντοπίζεται σε ιστορικές γειτονιές της Αθήνας, όπως Εξάρχεια, Μοναστηράκι, Πλατεία Κοτζιά, εμπορικό τρίγωνο.

Ο υπότιτλος του φετινού φεστιβάλ ήταν «Profiles of the Future» (προέκταση στο μέλλον). Ναι. Δανειστήκαμε τον τίτλο από το ομώνυμο βιβλίο του Arthur Clarke που δημοσιεύτηκε το 1961, όπου θέτει μεταξύ άλλων ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Βλέπουμε στο μέλλον το τι θα μπορούσε να συμβεί, στα όρια του ανέφικτου, και αδυνατούμε να δούμε αυτό που έχουμε εκείνη τη στιγμή μπροστά μας, που μας επηρεάζει άμεσα. Αυτή ήταν και η έμπνευση πίσω από την έκθεση.

Είστε ο πρωτεργάτης αυτής της ιδέας; Ναι, συνιδρύσαμε την cheapart με τον Δημήτρη Γεωργακόπουλο, τη Φιόνα Μουζακίτη και αργότερα προστέθηκαν στην αρχική ομάδα η Φωτεινή Καπίρη, ο Χρήστος Κεχαγιόγλου και ο Λευτέρης Πλακίδας. Και ναι, cheapart: «φθηνή τέχνη» ως προς τον τίτλο. Αλλά, με τα χρόνια πλέον, είναι ένας δόκιμος όρος που δεν αναρωτιέται κανείς «τι είναι;». Είναι σχεδόν μία λέξη πια. Η cheapart μάς έμαθε να σκεφτόμαστε out of the box.

Είστε μόνος σας σε όλο αυτό το εγχείρημα; Όχι, δεν είμαι μόνος μου. Είμαστε μια μικρή ομάδα όπου ο καθένας είναι εξειδικευμένος στον τομέα του. Η Φωτεινή Καπίρη, ο Christan Rupp, άλλος στην τέχνη, άλλος στην επικοινωνία και άλλος στα λειτουργικά ζητήματα που προκύπτουν.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΤΑΡΔΗΣ

I N T E R V I E W

Όταν ορίζετε τη «φθηνή τέχνη», ταυτόχρονα ορίζετε και το αντίθετό της, την «ακριβή τέχνη»; Σωστά. Αν υπάρχει Θεός, υπάρχει και διάβολος.

Υπάρχει στην τέχνη η λογική τού ό,τι πληρώνεις παίρνεις; Όχι, δεν υπάρχει. Η τέχνη έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Έχει αισθητικά θέματα. Δηλαδή, αν σου αρέσει κάτι, το παίρνεις. Το παίρνεις χωρίς κάποιον άλλο συγκεκριμένο λόγο. Αυτή είναι η πιο απλή πλευρά. Υπάρχουν και αυτοί που θέλουν όμως να ολοκληρώσουν μια συλλογή ή να δημιουργήσουν μια νέα. Σε διεθνές επίπεδο είναι ένας πολύ μεγάλος οικονομικός τομέας που έχει κέρδη αλλά και ζημιές.

Και αν υπάρχει χαρά, υπάρχει και λύπη. Αυτό ακριβώς ήταν και το παιγνιώδες της ιστορίας. Διότι υπάρχει η ερώτηση «τι είναι φθηνό;», «τι είναι ακριβό;». Εμείς προβάλαμε τη «φθηνή, αλλά πολύτιμη τέχνη». Ακριβώς αυτή η σκέψη ήταν που μας οδήγησε στον σχεδιασμό των πρώτων εκθέσεων, οι οποίες είχαν να κάνουν με την απλούστατη λογική ότι όλα τα έργα θα έχουν μία και μόνη τιμή. Τότε σε δραχμές ήταν δεκαπέντε χιλιάδες. Τι κι αν είναι από χρυσό… τι κι αν ήταν από το «τίποτα»... από χαρτί, από τσίχλα; Υπήρχε μια –θα το πούμε– αισθητική εκδημοκρατικοποίηση. Όχι με την πολιτική έννοια, αλλά με τη λογική ότι ο επισκέπτης που βλέπει τα έργα δεν θα αγοράσει με βάση το «ποιος είναι ο ακριβός/ποιος είναι ο φθηνός». Θα πάρει αυτό που του αρέσει. Θεωρώ ότι εκείνη την εποχή αυτό το σενάριο και όπως πράγματι λειτούργησε ήταν ελαφρώς ριζοσπαστικό.

Τελικά, την τιμή ενός έργου ποιος την ορίζει; Ο καλλιτέχνης, η γκαλερί, ο μεσάζων, η αγορά; Πολλές φορές και όλοι οι παράγοντες μαζί. Για μένα είναι μια γκρίζα ζώνη όλο αυτό. Η σημασία των γκαλερί; Αν καλλιτέχνης είναι ο τροχός που κινεί τον μηχανισμό της τέχνης, οι γκαλερί είναι ο μηχανισμός της τέχνης. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο; Ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο, ειδικά όταν η άποψή του στηρίζεται στην απόλυτη άγνοια.

Και τώρα που έχουμε το ευρώ, ποια είναι η ενιαία τιμή; Τώρα είναι 80 ευρώ, όπως και στη Βιέννη, στο Άμστερνταμ, στη Θεσσαλονίκη ή στη Λεμεσό όπου εξαπλώθηκε η Cheapart.

Ακούμε για μυθικά ποσά στις δημοπρασίες, ακόμη και 70

I N T E R V I E W

για έργα που εξατμίζονται και αυτοκαταστρέφονται. Πώς το εισπράττετε αυτό; Από την πίτα που δεν τρως δεν σε νοιάζει αν καεί. Κάπως έτσι. Βέβαια έχει ένα ενδιαφέρον.

Εσείς πλέον με την εμπειρία σας πώς ορίζετε την τέχνη; Αυτό είναι κάτι που το ορίζει η ιστορία της τέχνης. Εμείς είμαστε απλώς θεατές.

Έχουμε –πιο σωστά έχουν– φτάσει και σε ακρότητες... Πάντα γίνονταν, απλώς σήμερα λόγω του διαδικτύου και της ταχύτητας της πληροφορίας έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη διάσταση.

Και την ιστορία της τέχνης ποιος τη γράφει; Τη γράφουν αυτοί που δημιουργούν, οι καλλιτέχνες και στη συνέχεια ο περιβάλλων χώρος αυτών, όπως οι συλλέκτες, οι ιστορικοί, τα μουσεία κ.ο.κ. 71

I N T E R V I E W

ΥΠΆΡΧΕΙ Η ΕΡΏΤΗΣΗ «ΤΊ ΕΊΝΑΙ ΦΘΗΝΌ;», «ΤΊ ΕΊΝΑΙ ΑΚΡΙΒΌ;». ΕΜΕΊΣ ΠΡΟΒΆΛΑΜΕ ΤΗ «ΦΘΗΝΉ, ΑΛΛΆ ΠΟΛΎΤΙΜΗ ΤΈΧΝΗ». ΑΚΡΙΒΏΣ ΑΥΤΉ Η ΣΚΈΨΗ ΉΤΑΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΉΓΗΣΕ ΣΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΌ ΤΩΝ ΠΡΏΤΩΝ ΕΚΘΈΣΕΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΊΕΣ ΕΊΧΑΝ ΝΑ ΚΆΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΟΎΣΤΑΤΗ ΛΟΓΙΚΉ ΌΤΙ ΌΛΑ ΤΑ ΈΡΓΑ ΘΑ ΈΧΟΥΝ ΜΊΑ ΚΑΙ ΜΌΝΗ ΤΙΜΉ.

I N T E R V I E W

Τι είναι αυτό που ορίζει κάτι ως έργο τέχνης; Αυτό είναι ένα καθαρά φιλοσοφικό ερώτημα. Είναι δύσκολη ερώτηση. Ένα έργο τέχνης είναι και το πιο ασήμαντο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας καλλιτέχνης ανακατεύοντας τα χαρτιά του και μόνο.

Οι νέοι έρχονται στις εκθέσεις; Ναι, κυρίως νέοι έρχονται. Παρεμπιπτόντως, οι νέοι καλλιτέχνες ήταν αυτοί που επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία αλλά κι αυτοί που γκρίνιαξαν λιγότερο. Mια καλή ιδέα γεννά ένα καλό έργο; Τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο να γίνει καλό ή κακό, αυτό θα προκύψει μόνο από την υλοποίηση του έργου.

Μπορεί να κάνει ένα έργο τέχνης ένας μη καλλιτέχνης; Δεν γίνεται. Κάτι που δημιουργεί ένας μη καλλιτέχνης είναι χειροτεχνία. Ένας που φτιάχνει, για παράδειγμα, «κάτι» με μάρμαρο είναι μαρμαροτεχνίτης, ενώ γλύπτης είναι κάποιος που δημιουργεί τέχνη με το μάρμαρο, χωρίς όμως αυτό να είναι άδικο για τον μαρμαροτεχνίτη. Έχει να κάνει με την ιδιότητα αυτού που το δημιουργεί.

Τι είναι πιο δύσκολο. Να φτιάξετε μια έκθεση ή ένα έργο; Είναι δύο διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Το θέμα είναι τι σου προσφέρει μεγαλύτερη ευχαρίστηση. Και τα δύο μου προσφέρουν μεγάλη ευχαρίστηση, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το να φτιάξω μια έκθεση ακόμη μεγαλύτερη.

Ένας καλλιτέχνης δημιουργεί πρώτα για τον εαυτό του και μετά για τους άλλους; Ο καλλιτέχνης δεν δημιουργεί για τους άλλους. Επηρεάζει τους άλλους.

Μπορεί ένας κακός καλλιτέχνης να κάνει ένα καλό έργο; Βεβαίως, όπως και ένας καλός καλλιτέχνης να κάνει ένα κακό έργο. Δεν είναι κακό αυτό, καθώς αυτή είναι η διαδικασία. Όλα είναι πειραματικά.

Σας έχει τύχει να βρεθείτε μπροστά σε ένα έργο τέχνης και να μην καταλαβαίνετε τι θέλει να πει ο «ποιητής»; Η τέχνη έχει και τις ιδιοτροπίες της. Και εμένα, αν με βάλετε μπροστά σε ένα μηχανολογικό θαύμα, μάλλον δεν θα καταλάβω τίποτα. Η τέχνη είναι ένα πνευματικό προϊόν. Το αν θα αρέσει ή όχι δεν απασχολεί και πολύ τον καλλιτέχνη, εκτός κι αν ο ίδιος έχει κάποιον σκοπό, όπως το να προκαλέσει. Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση να πέσεις στην παγίδα της λογοκρισίας.

Σήμερα υπάρχουν πρωτοπόροι της τέχνης; Βεβαίως. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Απλώς τον πρωτοπόρο θα τον καταλάβεις όταν πάψει να είναι. Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποιους πρωτοπόρους της τέχνης κατά την άποψή σας; Πρωτοπόροι υπάρχουν σε κάθε εποχή στην τέχνη, ο Duchamp, o Μιχαήλ Άγγελος, ο Courbet, η Louise Bourjeois, ο Jeff Koons, αλλά και ο Μόραλης ή ο Δημήτρης Παπαϊωάννου ήταν πρωτοπόροι στην εποχή τους. Δεν είναι ένας ο τομέας. Παντού υπάρχουν. Και δεν ξέρει κανείς πού θα καταλήξει κάποιος και πού θα είναι καλύτερος.

Υπάρχει λογοκρισία στην τέχνη; Υπάρχει μια αυτολογοκρισία. Πάντα υπήρχε. Στις μέρες μας υπάρχει «ο φτωχός καλλιτέχνης»; Δεν νομίζω ότι υπήρχε ποτέ και τολμώ να πω ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες είχαν μια καλή ζωή. Αλλά και σήμερα οι καλλιτέχνες δεν ζουν αποκλειστικά από την τέχνη, αλλά από την πρωτοβάθμια, τη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, από την εργασία τους σε μουσεία και υπουργεία, ώστε να εξασφαλίζουν τα βασικά για τις προσωπικές και οικογενειακές ανάγκες τους αλλά και να βρίσκουν τον χώρο και τον χρόνο για να είναι δημιουργικοί και να παράγουν. Όμως αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Δύσκολα θα βρεθεί ένας καλλιτέχνης που ζει μόνο από τα έργα του.

Η παράδοσή μας επηρεάζει την εξέλιξη; Αν κάναμε τέχνη προσκολλημένοι στην παράδοση, δεν θα υπήρχε τίποτε πέρα από λουλουδάκια, πουλάκια και αγίους. Μήπως την αδικείτε; Ο πολιτισμός του καθενός ξεχωριστά και κατ’ επέκτασιν της χώρας όπου ζούμε φαίνεται από τον τρόπο που χρησιμοποιούμε για να συζεύξουμε την παράδοση και την ιστορία με τη σύγχρονη ζωή μας.

I N S P I R A T I O N

ΛΕΩΦΌΡΟΣ ΑΛΕΞΆΝΔΡΑΣ 173 Πέντε εγκλήματα και πέντε αξιωματικοί της αστυνομίας με έναν και μοναδικό στόχο: να τα εξιχνιάσουν.

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης γίνεται ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που συνεργάζεται στενά με τους αξιωματικούς του Τμήματος Εγκλημάτων Κατά Ζωής και Προσωπικής Ελευθερίας για να παρουσιάσει πέντε αληθινές ιστορίες, βγαλμένες από τα αρχεία του Ανθρωποκτονιών. Ειδεχθή εγκλήματα ζωντανεύουν στα μάτια του αναγνώστη, σε ένα ταξίδι στα άδυτα πέντε υποθέσεων που συγκλόνισαν τη χώρα στο νέο του βιβλίο, «Λεωφόρος Αλεξάνδρας 173», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.

άκουγα τους αξιωματικούς να μου μιλάνε για τις ιστορίες που τους σημάδεψαν. Ο χαρακτήρας και ο στόχος του βιβλίου άλλαξε: ένα βιβλίο που θα μιλούσε για τα εγκλήματα και τις διαδικασίες εξιχνίασής τους κατέληξε να γίνει ένα βιβλίο που μιλάει για ανθρώπους. Όσοι αποζητούν μια στεγνή καταγραφή των εγκλημάτων ίσως απογοητευτούν. Εκείνοι όμως που θέλουν να μάθουν περισσότερα για την καθημερινότητα των ερευνητών και για τον τρόπο με τον οποίο μια δολοφονία μπορεί να αλλάξει τις ζωές διάφορων ανθρώπων θα το απολαύσουν. Σας καλωσορίζω στον κόσμο μου».

Ο συγγραφέας μάς περιγράφει πώς προέκυψε η ιδέα: «Όλα ξεκίνησαν όταν συνειδητοποίησα –προς μεγάλο μου τρόμο– ότι ήμουν ένας συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων ο οποίος, παρόλο που είχε άριστη γνώση των ερευνητικών διαδικασιών που ακολουθεί η σουηδική αστυνομία, δεν είχε ιδέα με ποιον τρόπο δουλεύει το αντίστοιχο Τμήμα Ανθρωποκτονιών στην Αθήνα. Μια τυχαία συνάντηση με τον προϊστάμενο του Τμήματος σε μια παρουσίαση βιβλίου έμελλε να το αλλάξει αυτό.

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης μπήκε το 2014 στις βιβλιοθήκες των Ελλήνων αναγνωστών με το πρώτο του μυθιστόρημα, «Το μίσος», με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη. Ακολούθησαν άλλα πέντε βιβλία («Ο χορός των νεκρών», «Το κάστρο», «Η σκιά», «Η γυναίκα του Ίσνταλ», «Αμαρόκ»), τα τέσσερα με πρωταγωνιστή τον Ελληνοσουηδό επιθεωρητή.

Έναν μήνα αργότερα, πέρασα τις πόρτες της ΓΑΔΑ και πήρα το ασανσέρ για τον ενδέκατο, τον «όροφο των σκληρών», όπως τον αποκαλούν κατ’ ευφημισμόν. Εκεί θα περνούσα αμέτρητες ώρες μέσα στον επόμενο χρόνο, που θα είχαν ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός βιβλίου, αλλά ταυτόχρονα θα με άλλαζαν τόσο ως συγγραφέα όσο και ως άνθρωπο.

Ο Βαγγέλης αρθρογραφεί τακτικά για το true crime στο blog του.

Τα σχέδια που είχα στο μυαλό μου για το βιβλίο ανατράπηκαν, όσο 74

I N T E R V I E W

Pinault Collection © Tadao Ando Architect & Associates, Niney et Marca Architectes, Agence Pierre-Antoine Gatier Photo Patrick Tourneboeuf

I N T E R V I E W

OUVERTURE Παρίσι. Στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας, στην περιοχή των Halles, το μνημειώδες κυκλικό μέγαρο του Εμπορικού Χρηματιστηρίου (Bourse de Commerce), πρόσφατα ανακαινισμένο από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Τadao Andō, στεγάζει τη συλλογή έργων τέχνης του Γάλλου επιχειρηματία François Pinault. Με αφορμή την έκθεση «Ouverture», με την οποία ο ναός της σύγχρονης τέχνης άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό, ο διευθυντής της συλλογής, Jean-Jacques Aillagon, ο οποίος έχει διατελέσει υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou και του Παλατιού των Βερσαλλιών, μας μιλά για τη δημιουργία της περίφημης συλλογής και την εξέλιξή της. Jean-Jacques Aillagon, ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό της συλλογής Pinault; Η Συλλογή Pinault εκφράζει τη ματιά, τις προτιμήσεις, τους προβληματισμούς αλλά και τις αμφιβολίες ενός συγκεκριμένου ανθρώπου, του François Pinault. Επίκεντρο της συλλογής ήταν αρχικά η ζωγραφική και η γλυπτική, στη συνέχεια όμως συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν και πιο σύγχρονες μορφές τέχνης, όπως η φωτογραφία, το βίντεο ή ο κινηματογράφος. Τα 10.000 έργα της δεν αποτελούν απλώς στοιχεία μιας ψυχρής και απρόσωπης λίστας. Αντανακλούν την τόλμη των επιλογών και το ανοιχτό πνεύμα του François Pinault, καθώς και τις μακρόχρονες προσωπικές του σχέσεις με τους καλλιτέχνες, στοιχεία που υπάρχουν έντονα και στην πρώτη έκθεση της συλλογής, η οποία, όπως είναι φυσικό, φέρει τον τίτλο «Έναρξη» (Ouverture).

κοινό, πρώτα στη Βενετία με το Palazzo Grassi-Punta della Dogana και σήμερα στο Παρίσι με το Bourse de Commerce (Εμπορικό Χρηματιστήριο).

Πώς γεννήθηκε η επιθυμία του να γίνει συλλέκτης; Η πορεία του François Pinault χαρακτηρίζεται από το πνεύμα αντίστασης στο προδιαγεγραμμένο, το μοιραίο. Γεννήθηκε σε μια αγροτική περιοχή της Βρετάνης, μέσα σε ένα ταπεινό οικογενειακό περιβάλλον, και έχτισε την περιουσία του κάνοντας εμπόριο ξυλείας πριν ασχοληθεί με το λιανικό εμπόριο και τα είδη πολυτελείας. Ποτέ δεν σταμάτησε να εξελίσσεται. Το πάθος του για την τέχνη, όπως λέει και ο ίδιος, γεννήθηκε όταν οι επιχειρήσεις του είχαν αναπτυχθεί αρκετά ώστε να μπορεί να ταξιδεύει παντού στον κόσμο και να επισκέπτεται πολλά μουσεία και κέντρα τέχνης. Έτσι, ένιωσε κάποια στιγμή την επιθυμία να καλλιεργήσει μια πιο προσωπική σχέση μαζί της. Τη μακρά αυτή και πλούσια διαδρομή θέλησε να τη μοιραστεί με το ευρύ

Υπάρχουν ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίον ενεργεί ένας επιχειρηματίας και ένας εραστής της τέχνης; Και στις δύο περιπτώσεις, χρειάζεται τόλμη και διορατικότητα, ακόμα και αν ο στόχος είναι πολύ διαφορετικός. Η αμφισβήτηση και το ρίσκο αποτελούν σημαντικά στοιχεία για έναν επιχειρηματία, ο οποίος έχει ως απώτερο στόχο τις κερδοφόρες συναλλαγές. Στην τέχνη, όμως, πρέπει να επιτρέπεις στο πάθος και στα συναισθήματά σου να εκφράζονται ελεύθερα, ακόμα και αν οι επιλογές που κάνεις δεν είναι αυτό που θα έλεγαν κάποιοι «καλές επενδύσεις». Διότι το έργο τέχνης είναι η έκφραση ενός δημιουργικού πνεύματος που μας βοηθά να διευρύνουμε τα όριά μας. Στην τέχνη, λοιπόν, το συναίσθημα παίζει πρωταρχικό ρόλο, στοιχείο που στις επιχειρήσεις θεωρείται σημάδι αδυναμίας.

Ποια ήταν η εξέλιξη της συλλογής μέσα στον χρόνο; Το πρώτο έργο που αγόρασε ο François Pinault ήταν ένας πίνακας του Paul Sérusier, ενός ζωγράφου της σχολής του Pont-Aven. Πολύ γρήγορα όμως στράφηκε προς την ευρωπαϊκή και αμερικανική αφαίρεση του εικοστού αιώνα και στη συνέχεια προς τη σύγχρονη τέχνη από όλο τον κόσμο. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ποτέ δεν ήταν υπέρ των ασφαλών ή προφανών καλλιτεχνικών επιλογών. Αγαπά ιδιαίτερα τους δημιουργούς που δεν φοβούνται το ρίσκο. Έτσι, η συλλογή του, που γεννήθηκε στο ιστορικό πεδίο της μοντέρνας τέχνης, κατευθύνθηκε προς πιο καινοτόμα και πειραματικά καλλιτεχνικά πεδία. Κάθε έργο της συλλογής είναι αποτέλεσμα ενός συναισθήματος, μιας ευαισθησίας, ενώ τα έργα στο σύνολό τους είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους, καθώς φέρουν το όραμά του, τα θέματα που αγαπά, τις αναζητήσεις, αλλά και τις αντιφάσεις του. Φέρουν επίσης τις αρχές στις οποίες είναι πιστός, τους δεσμούς σεβασμού και φιλίας που τον συνδέουν με τους καλλιτέχνες.

I N T E R V I E W

Πώς εξελίσσεται το συναίσθημα που νιώθει κανείς μπροστά σε ένα έργο τέχνης; Όσο περνάνε τα χρόνια, το βλέμμα και ο νους μας αποκτούν όλο και περισσότερες αναφορές και αναμνήσεις που συμβάλλουν στην κατανόηση ενός έργου και βοηθούν στην ανάλυσή του. Το βάρος όμως της καλλιέργειας και της εμπειρίας δεν πρέπει ποτέ να αφήνει τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό που χαρακτηρίζει κάθε συνάντηση με ένα έργο τέχνης να ατονεί. Η σύγχρονη δημιουργία είναι μια εκπληκτική πρόσκληση παραμονής στη νεότητα. Η Γαλλία είναι μια χώρα που αγαπά το καινούργιο; Δεν θεωρώ ότι είναι θέμα χώρας. Στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στην Ελλάδα και παντού, υπάρχουν άνθρωποι που είναι δεκτικοί στο καινούργιο και άλλοι που μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν. Τα πράγματα όμως είναι πιο περίπλοκα, καθώς ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να είναι μοιρασμένος ανάμεσα στη δεκτικότητά του σε καθετί καινούργιο και στην επιθυμία του να παραμείνει σε επαφή με τις ρίζες του, διότι από την ιστορία 78

I N T E R V I E W

Επάνω αριστερή σελίδα: Pinault Collection © Tadao Ando Architect & Associates, Niney et Marca Architectes, Agence Pierre-Antoine Gatier- Photo Vladimir Partalo Επάνω δεξιά: Courtesy Bourse de Commerce - Pinault Collection-Photo Studio Bouroullec Δεξιά: Pinault Collection © Tadao Ando Architect & Associates, Niney et Marca Architectes, Agence Pierre-Antoine Gatier-Photo Vladimir Partalo

του πολιτισμού μας παίρνουμε τα πρώτα στοιχεία και τις βάσεις της παιδείας μας. Το φαινόμενο αυτό είναι ίσως πιο έντονο στις δικές μας χώρες που προέρχονται από τον ίδιο πολιτισμό, αυτόν που έχει διαμορφωθεί από την Ελλάδα, τη Βίβλο, τη Ρώμη, την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω πως ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο γαλλικός πολιτισμός έχει ως βάση του το κριτικό πνεύμα, την έρευνα και την καινοτομία, μακριά από συνήθειες και στερεότυπα. Ποια θέση κατέχει το Παρίσι στη σύγχρονη τέχνη; Τον εικοστό αιώνα, το Παρίσι υπήρξε ο τόπος συνεύρεσης των μεγαλύτερων Γάλλων και διεθνών καλλιτεχνών, όπως ο Léger, ο Matisse, ο Picasso, ο Brancusi ή ο Kandinsky. Διατηρεί δε ανέπαφη την πολιτιστική του λάμψη, καθώς συνεχίζει να υποδέχεται μέχρι σήμερα πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες, όπως η νεαρή Κινέζα καλλιτέχνιδα Xinyi Cheng, η οποία συμμετέχει στην έκθεση Ouverture. Επίσης, το σημείο στο οποίο βρίσκεται το κτίριο του Εμπορικού Χρηματιστηρίου, ανάμεσα στο Λούβρο και στο Κέντρο Pompidou, δείχνει τη θέση που κατέχει η σύγχρονη τέχνη στο Παρίσι, όπου η καλλιτεχνική προσφορά ανανεώνεται διαρκώς. 79

I N T E R V I E W

Hammons, Untitled, 2000

ΚΆΘΕ ΈΡΓΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΉΣ PINAULT ΕΊΝΑΙ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΕΝΌΣ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΟΣ, ΜΙΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΊΑΣ, ΕΝΩ ΤΑ ΈΡΓΑ ΣΤΟ ΣΎΝΟΛΌ ΤΟΥΣ ΕΊΝΑΙ ΣΤΕΝΆ ΣΥΝΔΕΔΕΜΈΝΑ ΜΕΤΑΞΎ ΤΟΥΣ, ΚΑΘΏΣ ΦΈΡΟΥΝ ΤΟ ΌΡΑΜΆ ΤΟΥ, ΤΑ ΘΈΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΆ, ΤΙΣ ΑΝΑΖΗΤΉΣΕΙΣ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΦΆΣΕΙΣ ΤΟΥ.

Hammons, Central Park West, 1990

Νέοι χώροι τέχνης γεννιούνται, αναπτύσσονται και συμβάλλουν ο καθένας με τον τρόπο του στον πολιτιστικό πλούτο που κάνει την πόλη τόσο ελκυστική σε διεθνές επίπεδο. Φιλοδοξία της Συλλογής Pinault είναι να ενισχύσει τη θέση της γαλλικής πρωτεύουσας στο πεδίο της σύγχρονης τέχνης, η οποία σήμερα δεν περιορίζεται ανάμεσα στη Δυτική Ευρώπη και την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ. Είμαστε πλέον μέρος ενός διεθνούς συνόλου, στο οποίο συμμετέχουν επίσης με την έκφρασή τους ταλέντα των χωρών του Νότου, της Αφρικής, του αραβικού κόσμου, του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού. Η σύγχρονη καλλιτεχνική σκηνή είναι πλέον παγκόσμια και πολυκεντρική. Είναι οικουμενική. Και είμαστε τυχεροί που αποτελούμε μέρος της. Fischer, Untitled, 2011

Photos: Courtesy Bourse de Commerce / Pinault Collection

S T Y L E

PITTI UOMO

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌΤΕΡΟ «MEN’S FASHION TRADESHOW» ΤΗΣ ΕΥΡΏΠΗΣ ΕΠΈΣΤΡΕΨΕ. ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΑΜΠΗ

Κάθε χρόνο, ακριβώς μετά την ολοκλήρωση του London Fashion Week όλα τα φώτα της βιομηχανίας της μόδας στρέφονται στη Φλωρεντία και στο Fortezza da Basso –ένα φρούριο χτισμένο τον 16ο αιώνα– για το μεγαλύτερο «men’s fashion tradeshow» στην Ευρώπη, το οποίο έχει ταυτιστεί με την αυθεντική φινέτσα και το ιταλικό tailoring. Ο λόγος για το Pitti Uomo, το οποίο λαμβάνει μέρος δύο φορές τον χρόνο, κάθε χειμώνα και καλοκαίρι, τόσο με τη συμμετοχή επαγγελματιών (brands, οί-

κων, σχεδιαστών, καταστημάτων και εμπόρων) όσο και amateurs του στιλ – τα γνωστά Peacocks. Μπορεί σήμερα ως το κέντρο της μόδας να θεωρείται το Μιλάνο και η Ιταλία, αλλά κάποτε η καρδιά της μόδας χτυπούσε στο Παρίσι και τη Γαλλία. Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’40 όταν ξεκίνησε η κινητοποίηση της παραγωγής ενδυμάτων στην Ιταλία, κυρίως μέσα από την παρουσίαση και την προβολή του γυναικείου 82

Getty Images / Ideal Image

S T Y L E

στιλ. Η πρώτη παρουσίαση ανδρικής ένδυσης πραγματοποιήθηκε το 1963, ενώ το 1972 ήταν η χρονιά που διοργανώθηκε το Centro Moda, μια εμπορική έκθεση αποκλειστικά για την ανδρική μόδα. Η αλλαγή του ονόματος σε Pitti Immagine Uomo –όπως το γνωρίζουμε σήμερα– έγινε δεκαέξι χρόνια μετά, το 1988.

Ιταλοί και διεθνείς σχεδιαστές βρίσκουν την ευκαιρία σε αυτό το event να παρουσιάσουν τις ιδιαίτερες δημιουργίες τους σε καλαίσθητους κυρίους που έχουν την τάση να επιλέγουν διαχρονικά και κομψά κοστούμια για το ντύσιμό τους, ενώ τα τελευταία χρόνια το street wear ντύσιμο το συναντάμε σε όλο και περισσότερους επισκέπτες. Φέτος, έπειτα από ενάμιση χρόνο απουσίας λόγω της πανδημίας, το Pitti Uomo επέστρεψε και γιόρτασε τη συμπλήρωση 100 παρουσιών.

Έκτοτε αποτελεί μια παράδοση ή, καλύτερα, μια υποχρέωση απέναντι στη vintage και την classy κουλτούρα. 83

S A V O I R

V I V R E

Το savoir vivre του Διαδικτύου

Courtesy of 20th Century Fox

ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟΥ ΖΑΜΠΟΎΝΗ

Ας μου επιτραπεί να εκκινήσω με ένα δάνειο. «Η σωστή επικοινωνία είναι σαν τις μεταμοσχεύσεις. Πρέπει να υπάρχει συμβατότης δότη με δέκτη», απήντησε σε σχετική ερώτηση ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβερνήσεως Κυριάκος Πιερρακάκης. Και έχει δίκαιο. Πόσες φορές, κρυπτόμενα πίσω από την ανωνυμία τους, trolls δεν έχουν εκπέμψει μίσος εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων και πόσες φορές διαφωνούντες χρήστες δεν έχουν μεταβληθεί σε καραγωγείς δι’ ασήμαντον αφορμήν;

για παράδειγμα την παραπληροφόρηση (fake news). Οιοσδήποτε δύναται να γράψει οτιδήποτε και να το κοινοποιήσει, τη απουσία οιουδήποτε ελέγχου για το κατά πόσον τα γραφόμενα έχουν σχέση με την αλήθεια ή όχι. Έτερες στρεβλώσεις είναι η παραβίασις των προσωπικών δεδομένων ή ο επηρεασμός που ασκούν με διάφορες μεθόδους οι τεχνολογικοί κολοσσοί (Google, Facebook κ.ά.). Για να επιλυθούν τα ανωτέρω προβλήματα, κυβερνήσεις και πάροχοι επιχειρούν να θεσπίσουν κοινώς αποδεκτούς κανόνες λειτουργίας, όχι με ιδιαίτερη επιτυχία. Το bras de fer, απ’ ό,τι φαίνεται, θα συνεχισθεί δεδομένων των τεραστίων συμφερόντων. Στο πεδίο των χρηστών παρατηρείται μια έκρηξις «χολής» και μίσους, ιδίως κατά την περίοδο της πανδημίας. Όπως και στην πραγματική ζωή, έτσι και στην εικονική, η ευγένεια αποτελεί τη λυδία λίθο της καλής συμπεριφοράς.

7.800.000 Έλληνες έχουν πρόσβαση στο Ίντερνετ, σύμφωνα με έρευνα της Focus Bari. Από τον Μάρτιο του 1989, όταν ο Τιμ Μπέρνερ-Λι πρότεινε τη δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web), έως σήμερα, η επανάστασις που επέφερε στην ανθρώπινη επικοινωνία η ανακάλυψίς του είναι αδιαμφισβήτητος. Η πλοήγησις στο Διαδίκτυο έχει καταργήσει τα προϋπάρχοντα στεγανά στη διακίνηση της πληροφορίας, δημιουργώντας μια αμφίδρομη και άμεση επαφή ανάμεσα στους χρήστες, η οποία, έως τότε, εθεωρείτο αδύνατος, αν όχι αδιανόητος.

Η ευγένεια απαλύνει τις οξύτητες, γλυκαίνει τις πίκρες και προφυλάσσει από τις παρεξηγήσεις. Το προσδιόρισε, άλλωστε, και ο Μαρκ Τουέιν: «Η καλή ανατροφή συνίσταται στη συμφιλίωση ανάμεσα στη μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας και τη μικρή ιδέα που έχουμε για τους άλλους».

Όσο όμως εύχρηστο και χρήσιμο είναι το Ίντερνετ, άλλο τόσο σκοτεινοί είναι ορισμένοι μαίανδροί του. Τι εννοώ; Ας πάρουμε 84

G A S T R O N O M Y

LE GRAND VÉFOUR Γιατί όλοι μιλούν στο Παρίσι για το Grand Véfour και τον Guy Martin και γιατί έγιναν πολλά αφιερώματα από τον παγκόσμιο γαστρονομικό Τύπο;

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: YOHANN BOREL Νέα εποχή και νέες ανάγκες. Το εμβληματικό Grand Véfour που κοσμεί τις στοές του Palais-Royal από το 1784 είναι ένα εστιατόριο που σίγουρα αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους γαστρονόμους αυτού του κόσμου. Ένα εστιατόριο που θα βρείτε στους μεγαλύτερους παγκόσμιους οδηγούς γαστρονομίας με τη σύσταση ότι θα πρέπει να το επισκεφτείτε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σας. Ένα εστιατόριο που έχει χαρακτηριστεί Ιστορικό Μνημείο και φυσικά προστατεύεται με νομοθετικό διάταγμα λόγω της ιστορικής, καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής ιδιαιτερότητάς του . Η διακόσμηση τύπου Directoire μαγεύει και γοητεύει, τόσο που αναπάντεχα σου δημιουργείται η ψευδαίσθηση πως όπου να ’ναι θα φανεί απαστράπτουσα η Μαρία Αντουανέτα μετά του συζύγου και βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ να σε καλέσουν σε τσάι! Επιχρυσωμένες επιφάνειες, τοίχοι-καθρέπτες, βελούδινοι πορφυροί καναπέδες «banquette», χνουδωτές μοκέτες με μεγάλα σχέδια, πολυθρόνες «directoire» και χάλκινες επιγραφές με χαραγμένα τα ονόματα-θρύλους των θαμώνων, όπως Bonaparte, Alexandre Dumas, Victor Hugo, Colette, Jean Cocteau, Andre Malraux, συνθέτουν ένα σκηνικό εμπειρίας. Θα μπορούσα να σας γράψω δεκάδες σελίδες για την ιστορία του χώρου. Ότι από το Café de Chartres το 1784 πέρασε στον Jean Véfour το 1830, στον πρώτο σεφ-ιδιοκτήτη στην ιστορία της γαλλικής εστίασης, στον οποίο χρωστάει και το όνομά του. Ότι στον ίδιο χώρο ο Raymond Oliver το 1948 κατακτά τα τρία αστέρια, ότι ο σημερινός κύριος του χώρου, ο Guy Martin, το 2000 φτάνει και αυτός στην ύψιστη διάκριση και πολλά ακόμη. Θα μπορούσα να σας περιγράψω την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το εστιατόριο ή μάλλον τις κουζίνες του και δαμάσαμε έναν αστακό με τον Guy Martin, το 2005. Θα μπορούσα να σας εκμυστηρευτώ την εντύπωση που μου είχε κάνει ο σεφ την πρώτη φορά που τον είχα συναντήσει, απελπιστικά αδύνατος, αθλητικός, με μια πρωτόγνωρη αρμονία κλασικού χορευτή στις κινήσεις του, μια αριστοκρατική φιγούρα με ατσαλάκωτη και αφύσικα λευκή στολή, επικοινωνιακός και τέλειος. Αυτοχαρακτηρίζεται αυτοδίδακτος, το οποίο σαφώς ενισχύει το δεδομένο του πηγαίου ταλέντου του. Όλη αυτή η τελειότητα θα περιμέναμε όλοι πως δημιουργεί αμηχανία, και όμως ο Guy Martin είχε τον τρόπο του –τότε, όπως και τώρα– να σε κερδίσει και να σε μεταφέρει στον τέλειο κόσμο του. 87

G A S T R O N O M Y

οικείους μου, ανακάτεψα τις σπιτικές κατσαρόλες, επέστρεψα στα βασικά, μόνο σαν ανάγκες επιβίωσης, αποτοξινώθηκα από τις απαιτήσεις μου και για πρώτη φορά μού έλειψαν οι άνθρωποι, οι φωνές τους, οι λαχτάρες τους, τα γέλια τους…» μου εξομολογείται ο Guy Martin τον Ιούνιο του 2021.

Θα μπορούσα να σας περιγράψω με κάθε λεπτομέρεια την πρώτη μου γευστική εμπειρία στο τριάστερο τότε Grand Véfour, τα μυθικά ραβιόλια γεμιστά με foie gras και λουσμένα σε μια κρέμα τρούφας, τη μουσική από τα κρύσταλλα και τις πορσελάνες, την αύρα του μουσείου-εστιατορίου, τις ψιθυριστές φωνές των ανθρώπων της σάλας, τον παντογνώστη chef sommelier Romain Alzy και το αυστηρό του ύφος στην περιγραφή του κρασιού. Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν θα κάνω, γιατί αυτά είναι ιστορία και συνέβησαν 16 χρόνια πριν.

Πάντα απελπιστικά λεπτός, πάντα αθλητικός, πάντα αρμονικός σε όλα του, αλλά με άλλο βλέμμα, πιο διεισδυτικό, πιο παρατηρητικό, λες και ο χρόνος που πέρασε του δίδαξε πως στον χρόνο δίνουμε εμείς τις διαστάσεις που θέλουμε.

Θα σας συστήσω όμως το Grand Véfour του 2021. Τη μεγάλη ανατροπή. Μια νέα σελίδα στην ιστορία του μυθικού αυτού χώρου εστίασης, με τίτλο «Ο εκδημοκρατισμός της υψηλής γαστρονομίας». Πίσω από κάθε μεγάλη αλλαγή όπως ξέρουμε κρύβεται πάντα ένας άνθρωπος, ένα βίωμα, μια διαπίστωση, ένα όραμα και πολλές φορές ένας στόχος.

«Αισθάνθηκα την ανάγκη να γυρίσω πίσω στην εργασία μου με ένα μήνυμα αλλαγής, χωρίς το άγχος των αυστηρών στάνταρ των υψηλών διακρίσεων, να ψάξω και να επαναφέρω με τον τρόπο μου τις κλασικές γαλλικές συνταγές που γεμίζουν απόλαυση τα κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια. Όχι άλλα πανάκριβα υλικά, αλλά υλικά αληθινά, που θα έχουν την ψυχή των παραγωγών τους και των δημιουργών τους. Ήθελα να έρθουν κοντά μου όλοι όσοι δεν το είχαν κάνει,όλες τις ώρες της ημέρας και τους ήθελα κεφάτους. Συνειδη-

Στην περίπτωσή μας τα έχουμε όλα. «Μετά τον αναγκαστικό εγκλεισμό που μας επέβαλε η πανδημία, βρέθηκα συνειδητά απέναντί μου, παρατήρησα τους 88

G A S T R O N O M Y

βανίλιας και η tartelette με κρέμα βανίλιας και φράουλες ξετρελαίνουν κόσμο. Μεγάλα κρασιά σερβίρονται σε ποτήρι, πάντα με τις ευχές του chef sommelier Romain Alzy, με τη διαφορά ότι τώρα νομίζω πως χαμογελάει. Ένα πλατό με τυριά από διαφορετικές περιοχές της Γαλλίας στην τιμή των 27 ευρώ νομίζω πως είναι το απόλυτο άλλοθι για απεριτίφ χωρίς τέλος. Συνεχίζεις για ένα απογευματινό τσάι ή καφέ με γλυκάκια-όνειρο και δεν έχεις διάθεση να ξεκολλήσεις από αυτή τη μαγική terasse. Η ώρα όμως έχει περάσει και αρχίζει η προετοιμασία για το βραδινό σέρβις, και ξέρεις πως θα φύγεις, αλλά θα ξανάρθεις σύντομα, γιατί τώρα μπορείς να μοιραστείς την εμπειρία με τους αγαπημένους σου.

τοποίησα λοιπόν πως περιέγραφα ένα μπιστρό. Αυτό ήταν, η ιδέα καρφώθηκε στην καρδιά μου και δεν έμεινε παρά να την υλοποιήσω…» Όπερ και εγένετο!!! Μπαίνουν πιο πολλά τραπέζια στην πανέμορφη terasse, σχεδόν διπλασιάζονται οι θέσεις, οι πόρτες ανοίγουν από το πρωί και σερβίρεται πρωινό. Και μένει ανοιχτό όλη μέρα, φιλόξενο, πανέμορφο, με άλλο αέρα και σαφώς με άλλους θαμώνες. Το μεσημέρι προτείνονται δύο ολοκληρωμένες προτάσεις, η μία με 45 ευρώ και η άλλη με 57 ευρώ. Και όποιος θέλει να επιλέξει από το εδεσματολόγιο θα γευτεί κλασικά και διαχρονικά πιάτα με την προσωπική, ιδιαίτερη σφραγίδα του ταλαντούχου σεφ, υπολογίζοντας για 3 πιάτα από 60 μέχρι 80 ευρώ.

Χαιρετιόμαστε με τον Guy, ανανεώνουμε το ραντεβού μας στο Evi Evane, στο δικό μου ελληνικό μπιστρό στο ιστορικό κέντρο του Παρισιού, μου λέει στα πεταχτά ότι λατρεύει τα φιστίκια Αιγίνης και φεύγω χαρούμενη και αισιόδοξη. Μπορεί να αλλάζουν κάποια πράγματα και να συνεχίζουν να είναι όμορφα με άλλο τρόπο, μιας άλλης εποχής, της δικής μας εποχής.

Τα αγαπημένα μου: τερίνα από μοσχαρίσια μάγουλα και λαχανικά pot-au-feu με σάλτσα ravigote, φιλέτο μπακαλιάρου με πατατούλες grenailles και κορυφούλες σπανάκι και σολομός λακέ με κολοκύθα και πιπερίτσες από τη Χώρα των Βάσκων. Όσο για επιδόρπια, τα κλασικά εκλέρ με πραλίνα 89

G A S T R O N O M Y

HÔTEL PARTICULIER Luxe, calme et volupté Καλώς ήρθατε στην πιο μυστική διεύθυνση στην καρδιά της Μονμάρτρης.

ΤΗΣ ΝΤΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: YOHANN BOREL Ένα είναι το σίγουρο, πως στο Hôtel Particulier Montmartre δεν θα βρεθείτε τυχαία. Δεν θα οδηγηθείτε εκεί ακολουθώντας φωτεινές επιγραφές ούτε ταξιδιωτικούς οδηγούς. Το σημείο συνάντησης «αυτών που ξέρουν» είναι καλά κρυμμένο και προστατευμένο. Αν δεν είστε υποψιασμένοι, σίγουρα θα το προσπεράσετε. Περπατώντας στην Avenue Junot, απολαμβάνοντας τον περίπατό σας στη Μονμάρτρη, τίποτα δεν θα σας οδηγήσει να μπείτε σε ένα μικρό πέτρινο σοκάκι, όπου δεσπόζει μια τεράστια σιδερένια πόρτα, η οποία είναι ερμητικά κλειστή. Εγώ, όπως καταλαβαίνετε, έφτασα ως εκεί «μιλημένη». Χτύπησα ένα περίεργο κουδούνι και, μόλις άνοιξε η σιδερένια πόρτα, βρέθηκα σε έναν μικρό καταπράσινο, ανεπιτήδευτο παράδεισο. Προχώρησα λίγα μέτρα ακροπατώντας στο πέτρινο σοκάκι και συνάντησα αριστερά μου μια μικρή μεταλλική μισάνοιχτη πόρτα. Την έσπρωξα μαλακά και βρέθηκα στην αυλή ενός πανέμορφου σπιτιού. Τα στρωμένα τραπέζια στον κήπο με καθησύχασαν πως δεν είχα παραβιάσει ιδιωτικό χώρο. Και εδώ είναι το μυστικό του χώρου. Αυτή η αίσθηση του προστατευμένου και του ιδιωτικού. «Όλα άρχισαν το 1871, που χτίστηκε το σπίτι από την οικογένεια Hermès, μετά από χρόνια αγοράστηκε από την οικογένεια Rothschild, για να φτάσουμε στο 2007, που περνά στην κατοχή του ζεύγους Comtet, των γονιών μου…» μου εξηγεί ο Oscar Comtet, ο σημερινός ιδιοκτήτης, ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του ξεναγού. Ο Oscar είναι νέος, γοητευτικός, με στολή κηπουρού (!) και σαφώς με αύρα καλλιτέχνη. Μακριά προφανώς από την εικόνα που φανταζόμουν για τον ιδιοκτήτη αυτού του χώρου. «Οι γονείς μου ήταν αυτοί που είχαν την ιδέα να μετατρέψουν το σπίτι σε ξενοδοχείο, δημιουργώντας τις πέντε σουίτες. Έτσι, γεννιέται το πιο μικρό και το πιο κουκλίστικο ξενοδοχείο του Παρισιού. Μετά από τρία χρόνια επιτυχημένης πορείας, οι γονείς μου, θέλοντας να ασχοληθούν με άλλα πράγματα, αποφασίζουν να το πουλήσουν. Εδώ έρχομαι εγώ, με σπουδές paysagiste, σε μια φάση της ζωής μου που, μετά την ενασχόλησή μου με τη μόδα και το σινεμά, το Hôtel Particulier μου ανοίγει άλλους ορίζοντες. »Κρατάω στην αρχή τον χώρο δοκιμαστικά και δημιουργώ ένα μπαρ με ιδιαίτερα και καινοτόμα cocktails, αλλά και σεμινάρια και μαθήματα από τους πιο σπουδαίους mixologists. Ένα πείραμα που πέτυχε, και το bar “LE TRÈS PARTICULIER” γίνεται σε λίγους μήνες το σημείο συνάντησης για τους λάτρεις των cocktails», συμπλήρωσε ο «ξεναγός» μου. Η συνέχεια ήταν αναμενόμενη, γιατί του Oscar δεν του λείπουν ούτε οι ιδέες ούτε η δημιουργικότητα. Εμπιστεύεται τον κήπο των 900 τ.μ. στον διάσημο paysagiste Louis Benech, τον δημιουργό των «Jardin des Tuileries», και με τη δική του καθημερινή προσωπική φροντίδα (η στολή του κηπουρού που σας έλεγα) δημιουργούν έναν μικρό παράδεισο. Δημιουργεί ένα εστιατόριο με αληθινή κουζίνα, με έμφαση στην πρώτη ύλη. 91

G A S T R O N O M Y

φή γοητεία για τους Παριζιάνους, που λατρεύουν να τρώνε στις «terrasses».

Ο σεφ David Ferreira, πορτογαλικής καταγωγής και μεγαλωμένος στη Γαλλία, βασίζεται σε κλασικές γαλλικές συνταγές, που τις ποτίζει με μπόλικο μεσογειακό χαρακτήρα και πολλά προϊόντα από την Ισπανία, την Ιταλία, αλλά και την Ελλάδα. Πατάει καλά στην εποχικότητα και υποστηρίζει γευστικά και παιχνιδιάρικα το παρισινό καλοκαιράκι στον πιο ωραίο κήπο εστιατορίου που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα. Το χταπόδι σερβίρεται ψητό με μελωμένα φινόκιο, οι ντομάτες «cœur de bœuf» γεμίζουν με αρνάκι και ρύζι από τη γαλλική Camargue. Η κλασική γλώσσα «meunière» μάς θυμίζει πως κάποιες συνταγές είναι απλά διαχρονικές και συνυπάρχει με τόνο σνακέ σερβιρισμένο με αντζούγιες και λαχανικά à la niçoise.

Προσωπικά λάτρεψα το Grand Salon, στο εσωτερικό του Hôtel Particulier, τη μουσική που σε μεταφέρει, τα σερβίτσια, την αύρα του χώρου. Τα απογεύματα είναι χαλαρά, με αρωματικό τσάι και ψαγμένους καφέδες. Γλυκίσματα της κλασικής γαλλικής pâtisserie θα σε σκανδαλίσουν και δύσκολα θα αντισταθείς στο mille feuille με σμέουρα ή με φράουλες και με την ακαταμάχητη κρέμα βανίλιας. Αν πάλι θελήσεις να αποφύγεις τις αμαρτίες της ζάχαρης και παραγγείλεις κόκκινα φρούτα, θα σ’ τα σερβίρουν με σπιτική σαντιγί και –αλίμονο– θα βρεθείς να τρως τη σαντιγί με το κουτάλι.

Μια κουζίνα απλή και γευστική, με δάνεια από τις κουζίνες που αγαπά ο σεφ. Μια κουζίνα bistronomique, που ταιριάζει απόλυτα στον φιλόξενο χαρακτήρα του χώρου. Την καλοκαιρινή περίοδο, το εστιατόριο λειτουργεί στην παραμυθένια αυλή, και αυτό έχει μια κρυ-

Ο mixologue Francesco Giordanetto θα σας καταπλήξει με τους συνδυασμούς του στα απίθανα, πρωτότυπα κοκτέιλ του στο bar à cocktail «très particulier». Αγαπά 92

G A S T R O N O M Y

Ο ΣΕΦ DAVID FERREIRA, ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΉΣ ΚΑΤΑΓΩΓΉΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΜΈΝΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΊΑ, ΒΑΣΊΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΛΑΣΙΚΈΣ ΓΑΛΛΙΚΈΣ ΣΥΝΤΑΓΈΣ, ΠΟΥ ΤΙΣ ΠΟΤΊΖΕΙ ΜΕ ΜΠΌΛΙΚΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΌ ΧΑΡΑΚΤΉΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΆ ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΊΑ, ΤΗΝ ΙΤΑΛΊΑ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ.

τα λουλούδια, τα μπαχάρια αλλά και υλικά που δεν τα έχουμε συνηθίσει σε κοκτέιλ, όπως παρμεζάνα ή ακόμη και αντζούγιες! Χωρίς ταμπού και στεγανά η δημιουργικότητά του, απλά μοναδικός. Το best seller του bar είναι το «très particulier» με Gin, λεμονοθύμαρο, λικέρ πορτοκάλι με δεντρολίβανο, χυμό λεμονιού, ζάχαρη και ασπράδι αυγού!

Έχει μια μαγεία το μέρος. Είναι σαν κρυψώνα ευεξίας και ερωτισμού. Και δεν το αισθάνθηκα μόνο εγώ, να ξέρετε, κάπως έτσι θα το εισέπρατταν η Αντζελίνα Τζολί και ο Μπραντ Πιτ, που ήταν το αγαπημένο τους παριζιάνικο στέκι.

G A S T R O N O M Y

HÔTEL PLAZA ATHÉNÉE La cour jardin ή αλλιώς ο κρυμμένος ονειρεμένος κήπος! ΤΗΣ ΝΤΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: YOHANN BOREL Il était une fois le palace de demain. Μια φράση που μπορεί να αποκωδικοποιήσει το μεγαλείο του ξενοδοχείου Plaza Athénée, που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει... μια φορά κι έναν καιρό, ήταν το παλάτι του μέλλοντος! To ξενοδοχείο Plaza Athénée δεν είναι ένα συνηθισμένο υπερπολυτελές ξενοδοχείο όπως πολλά άλλα στο κοσμοπολίτικο Παρίσι! Είναι σύμβολο όπως ο πύργος του Άιφελ! Σύμβολο κομψότητας, ρομαντισμού και πολυτέλειας. Δεσπόζει στην Avenue της haute couture française, στην Avenue Montaigne. Εδώ όμως έχω συγκεκριμένη αποστολή και προσπερνάω την ομορφιά, την πολυτέλεια και κατευθύνομαι ολοταχώς προς τον κρυφό κήπο «La cour jardin du Plaza Athénée». Μακριά από τα περίεργα βλέμματα, μακριά από την πανέμορφη αλλά πολύβουη Avenue Montaigne, μακριά από τις ταραχές αυτού του κόσμου. Καλώς ήρθατε σε μία από τις πιο διάσημες «terrasses» του κόσμου! Σκηνικό από καλοστημένη ταινία θυμίζει το όλο, με τραπέζια και καρέκλες fer forgé, ατελείωτα αναρριχώμενα, καταπράσινα και ολοζώντανα πράσινα φυτά, που έχουν αγκαλιάσει τους τοίχους της εσωτερικής αυτής αυλής. Στα παράθυρα των δωματίων, κόκκινα parasol και γεράνια, κόκκινα γεράνια που σκορπίζουν τα πέταλά τους με το παραμικρό αεράκι και συμπληρώνουν το ρομαντικό σκηνικό. Τόσο πολλά και κατακόκκινα γεράνια, που κάθε φορά που τα βλέπω μου έρχεται στον νου η ιστορία αγάπης του Jean Gabin, διάσημου Γάλλου ηθοποιού, και της Marlène Dietrich, μυθικής Γερμανίδας τραγουδίστριας και ηθοποιού, που κρύβεται πίσω από τα γεράνια που βρίσκονται στα παράθυρα του Plaza Athénée. 94

G A S T R O N O M Y

«ΜΕΛΕΤΏ» ΤΟ ΕΔΕΣΜΑΤΟΛΌΓΙΟ ΤΟΥ ΣΕΦ MATHIEU ÉMERAUD, O ΟΠΟΊΟΣ ΕΜΠΝΈΕΤΑΙ ΑΠΌ ΤΙΣ ΚΟΥΖΊΝΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΌΚΟΥ, ΤΗΣ ΙΤΑΛΊΑΣ, ΤΟΥ ΛΙΒΆΝΟΥ, ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΆ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΉΣ ΠΡΟΒΗΓΚΊΑΣ. ΓΑΡΊΔΕΣ, ΧΤΑΠΌΔΙ, ΤΣΙΠΟΎΡΑ, ΑΣΤΑΚΌΣ, ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΆΚΙΑ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ FOIE GRAS ΠΆΠΙΑΣ, ΝΙΌΚΙ ΚΑΙ ΆΛΛΑ, ΌΛΑ ΦΡΟΝΤΙΣΜΈΝΑ ΜΕ ΤΕΧΝΙΚΈΣ ΠΕΡΊΣΣΙΕΣ, ΌΠΩΣ ΑΡΜΌΖΕΙ ΣΕ ΚΟΥΖΊΝΑ ΠΑΛΑΤΙΟΎ.

Ένας μεγάλος έρωτας, που γεννήθηκε το 1941 στο Plaza Αthénée . Ο πόλεμος όμως χωρίζει το ζευγάρι για πάντα. Η Marlène Dietrich μετά από χρόνια, το 1962 συγκεκριμένα, επιστρέφει στο Παρίσι και, θέλοντας να τιμήσει τον μεγάλο άτυχο έρωτά της, θα εγκατασταθεί απέναντι από το Plaza Athénée, στο Νο 12 της Αvenue Montaigne, και θα στολίσει τα παραθύρια της με κόκκινα γεράνια. Μέχρι τον θάνατό της, το 1992, τα γεράνια δεν έλειψαν ποτέ ούτε η καθημε-

ρινή επίσκεψη για τσάι στο palace. Έτσι λοιπόν, μετά τον θάνατό της και θέλοντας να μείνουν στην ιστορία του Plaza Αthénée οι δύο σπουδαίοι θαμώνες και ο έρωτάς τους, γέμισαν τα παράθυρά του με γεράνια κόκκινα! Γιατί οι μεγάλοι έρωτες δεν έχουν ποτέ καλό τέλος, αλλά μένουν στην ιστορία. Και ενώ κοιτάζω και δεν χορταίνω να χαίρομαι, με οδηγούν στο τραπέζι μου και εντελώς τυχαία το βλέμμα μου πέφτει στο διπλανό τραπέζι και μου κόβεται η ανάσα. Ο Mel 96

G A S T R O N O M Y

Gibson μού χαμογελά, γιατί καταλαβαίνει την ταραχή μου και ξαναγυρίζει στο πιάτο του. Ε, ναι! Στο Plaza Athénée βρίσκομαι και αναλογίζομαι πως κάθε φορά που πάω, συναντώ πάντα κάποιον αστέρα του Χόλιγουν. Αλλά ο λόγος που το Plaza Athénée έχει μια θέση στην καρδιά μου ιδιαίτερη, είναι γιατί εκεί πριν από 20 χρόνια γνώρισα τον μέντορά μου, τον μοναδικό Alain Ducasse!

χρόνια πριν: «Εδώ, στον ονειρεμένο αυτό κήπο μας αφήνω τα προϊόντα να μιλήσουν, τα ζορίζω στα παντρέματα, αλλά τελικά η καλοκαιρινή κουζίνα θέλει τόλμη και τη φρεσκάδα της Μεσογείου…». Η ώρα του επιδορπίου είναι μαγική και ο chef pâtissier MOF (Μeilleur Οuvrier de France) Angelo Musa σίγουρα είναι ένας από τους καλύτερους της γαλλικής πρωτεύουσας.

Αρχίζω να «μελετώ» το εδεσματολόγιο και αναγνωρίζω το στιλ του σεφ του «La cour jardin», Mathieu Émeraud, ο οποίος εμπνέεται από τις κουζίνες του Μαρόκου, της Ιταλίας, του Λιβάνου, της Ελλάδας και φυσικά της γαλλικής Προβηγκίας. Γαρίδες, χταπόδι, τσιπούρα, αστακός, μπαρμπουνάκια, αλλά και foie gras πάπιας, νιόκι και άλλα, όλα φροντισμένα με τεχνικές περίσσιες, όπως αρμόζει σε κουζίνα παλατιού! Ο Mathieu Émeraud είναι από τους σεφ που μεγάλωσαν στις κουζίνες του Plaza Athénée πάνω από 10 χρόνια, έχοντας περάσει από όλα τα πόστα. Αφήνομαι στα «χέρια του» και ζητάω να μου φέρουν το αγαπημένο πιάτο του σεφ. Η μελωμένη μελιτζάνα με τον τόνο στην plancha και τη φρέσκια ντομάτα που προσγειώνεται μπροστά μου φέρνει στο μυαλό τα λόγια του σεφ από την τελευταία μας συνάντηση, δύο

Τα σοκολατένια πυργάκια με ζελέ εσπρέσο και το fraisier στιγμής με πέστο εστραγκόν είναι πραγματική εμπειρία. Το σέρβις τέλειο και νομίζω το πιο αθόρυβο που έχω γνωρίσει ποτέ μου, ούτε ψίθυρος δεν ακούγεται, γιατί εδώ σε αυτή την αυλή όλα οφείλουν να είναι τέλεια και καλοκουρδισμένα. Χαιρετώ τον γενικό διευθυντή του Plaza Athénée, τον χαρισματικό και κομψό François Delahaye, που κάνει την εμφάνισή του στην αυλή με τα κόκκινα αιωρούμενα πέταλα, και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για τον Σεπτέμβρη, αυτή τη φορά για να γνωρίσω και να σας συστήσω την κουζίνα του νέου σεφ Jean Imbert στο γαστρονομικό εστιατόριο του Plaza Athénée, ένα πόστο που το απογείωσε εδώ και 21 χρόνια ο μοναδικός Alain Ducasse. Ραντεβού το φθινόπωρο λοιπόν, γιατί Paris sera toujours Paris. 97

Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΛΈΕΙ ΌΤΙ ΤΟ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΌ ΠΡΕΣΤΊΖ ΩΣ ΠΡΟΫΠΌΘΕΣΗ ΕΙΣΌΔΟΥ ΣΤΟ ROYAL ASCOT ΤΟ ΚΑΘΙΈΡΩΣΕ ΤΟ 1800 Ο ΔΑΝΔΉΣ BEAU BRUMMELL, ΦΊΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΎ ΒΑΣΙΛΙΆ ΓΕΩΡΓΊΟΥ IV. Ο ΊΔΙΟΣ ΕΤΟΙΜΑΖΌΤΑΝ ΠΕΝΤΕ ΏΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΆΡΙΖΕ ΤΑ ΠΑΠΟΎΤΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΣΑΜΠΆΝΙΑ, ΓΙΑΤΊ ΘΕΩΡΟΎΣΕ ΌΤΙ ΈΤΣΙ ΘΑ ΓΥΑΛΊΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ.

S T Y L E

ROYAL ASCOT

ΤΟ ΣΤΙΛ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΏΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΏΝ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΊΑΣ ΤΗΣ ΚΈΛΛΥΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΎΛΟΥ Είναι το σημαντικότερο γεγονός στο ημερολόγιο κάθε Βρετανού που ανήκει στην υψηλή κοινωνία – ή έστω που θα ήθελε να ανήκει. Είναι η ετήσια συνάντηση ανάμεσα σε μέλη της βασιλικής οικογένειας, αριστοκράτες και κοινούς θνητούς. Τους αθλητές –οι καλύτεροι ιππείς στον κόσμο– δεν τους αναφέρω καν. Προσοχή, όμως, η πρόσβαση εδώ παραμένει εξαιρετικά δύσκολη και η πολυπόθητη πρόσκληση εξαιρετικά δυσεύρετη. Εξ ου και ο συνωστισμός στους εξωτερικούς χώρους από όσους δεν κατάφεραν να κρατήσουν ούτε φέτος την πρόσκληση στα χέρια τους και παρηγορούνται κατασκηνώνοντας στα γρασίδια για να κλέψουν έστω από απόσταση λίγο από το γκλάμουρ και το allure της εκδήλωσης. Μην πάει ο νους σας σε τυχαίους κατασκηνωτές. Το πάρκινγκ είναι γεμάτο με Bentley ή Rolls Royce και οι μπάτλερ τους έχουν φροντίσει το μενού σε πακέτο που είθισται να περιλαμβάνει καπνιστό σολομό, αστακό και σαμπάνια ή μπίρα. Είναι ίσως το πιο classy πικνίκ που μπορεί να συμβεί.

Δικαίως. Οι ιπποδρομίες του Royal Ascot λαμβάνουν χώρα κάθε Ιούνιο, στο Berkshire της Αγγλίας, συνδυάζοντας την καλύτερη εκδοχή της βρετανικής κουλτούρας και παράδοσης, της μόδας, της αριστοκρατίας και βέβαια του αθλητισμού. Η εναρκτήρια χρονιά τοποθετείται πίσω στο 1711, όταν η βασίλισσα Άννα εγκαινίασε τον θεσμό με σκοπό να επιλέγει τα πιο γρήγορα άλογα για τους πολέμους. Οι αγώνες διαρκούν τέσσερις ημέρες, όπου τα φαβορί της παγκόσμιας ιπποδρομίας (άλογα και ιππείς) αναμετρώνται για να νικήσει ο καλύτερος συνδυασμός. Παράλληλα και στο πλαίσιο των αγώνων συμβαίνουν πάρτι, dinners, συναντήσεις, γνωριμίες – όλα με ειδική βαρύτητα. Η πιο σπουδαία ημέρα του event είναι, φυσικά, η πρώτη. Την έναρξη κηρύσσει η βασίλισσα Ελισάβετ, συνοδευόμενη από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας, η οποία συνηθίζει να καταφτάνει με την πομπή της σε μια ατμόσφαιρα God Save the Queen.

S T Y L E

Κατά τη διάρκεια του αγώνα «Ladies Day» του Royal Ascot στις 22 Ιουνίου 2017.

Λέγεται ότι το πενταήμερο του Ascot είναι η αγαπημένη της εβδομάδα στον χρόνο και ότι από το 1945 έχει απουσιάσει μόνο δύο φορές, λόγω εγκυμοσύνης στο παρελθόν και πέρυσι λόγω της Covid-19. Άλλωστε, η ίδια υπήρξε φανατική και ικανότατη ιππέας. Έχει ιππεύσει στη ζωή της συνολικά 263 άλογα, των οποίων γνώριζε πάντα τα μικρά ονόματα, ενώ, όταν ήταν νέα, πριν ξεκινήσουν οι αγώνες απολάμβανε να κάνει και η ίδια έναν γύρο με το άλογό της στο τερέν των ιπποδρομιών του Ascot.

αυστηρότητα, σεβόμενη και εγώ η ίδια το πρωτόκολλο και σχεδόν φοβούμενη μην κάνω κάποιο λάθος: Οι κύριοι υποχρεούνται να φορούν γκρι, μαύρο ή στην απόχρωση του ναυτικού μπλε φράκο και εσωτερικά γιλέκο και γραβάτα. Τα παπούτσια πρέπει να είναι μαύρα ή γκρι και οπωσδήποτε να συνοδεύονται από κάλτσες. Οι κυρίες πρέπει να φορούν φόρεμα ή φούστα μέχρι το γόνατο ή και πιο χαμηλά. Οι τιράντες της μπλούζας ή του φορέματος απαγορεύεται να είναι στενότερες των 2,5 εκ. Επιτρέπονται και τα γυναικεία κοστούμια –αρκεί να συνδυάζονται το χρώμα και η ύφανση στο παντελόνι και το σακάκι–, ενώ τα τελευταία χρόνια μπήκε στις επιλογές και η ολόσωμη φόρμα. Απαγορεύονται διά ροπάλου οι διαφάνειες, τα στράπλες, τα ρούχα που αφήνουν εκτεθειμένη την κοιλιά και τα ζιβάγκο. Βασική προϋπόθεση για όλους και έμβλημα του Royal Ascot είναι το καπέλο. Οι άντρες μάλιστα επιτρέπεται να το βγάλουν μόνο σε εσωτερικούς χώρους (εξαίρεση στην ιστορία του θεσμού μια χρονιά που το Λονδίνο έβραζε από τον καύσωνα τις ημέρες τις διοργάνωσης και επέτρεψαν για λίγο στους κυρίους να απομακρύνουν σακάκια και καπέλα). Όσο για τα γυναικεία καπέλα, είναι τo μεγάλο highlight. Εδώ επιτρέπεται ή μάλλον επιβάλλεται η extravaganza.

Το στιλ του Άσκοτ Αρχικά έχουμε πάρει μια καλή γεύση βλέποντας την κλασική ταινία «My Fair Lady» (1956), για την οποία ο Cecil Beaton σχεδίασε εντυπωσιακά πολλά και όμορφα κοστούμια, υπογραμμίζοντας τη σημασία του ρόλου της μόδας και του στιλ στις ιπποδρομίες του Royal Ascot. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το πιο αυστηρό dress code που συναντά κανείς στην Αγγλία ή ίσως στον κόσμο. Οι κανόνες είναι συγκεκριμένοι και απαράβατοι και πρέπει να διαβάζονται με προσοχή κάθε χρόνο, γιατί υπάρχουν μικρές αλλαγές και διαφοροποιήσεις. Τους καταγράφω σχεδόν επιγραμματικά και με 100

S T Y L E

ΟΙ ΙΠΠΟΔΡΟΜΊΕΣ ΤΟΥ ROYAL ASCOT ΛΑΜΒΆΝΟΥΝ ΧΏΡΑ ΚΆΘΕ ΙΟΎΝΙΟ, ΣΤΟ BERKSHIRE ΤΗΣ ΑΓΓΛΊΑΣ, ΣΥΝΔΥΆΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΕΚΔΟΧΉ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΉΣ ΚΟΥΛΤΟΎΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΆΔΟΣΗΣ, ΤΗΣ ΜΌΔΑΣ, ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΊΑΣ ΚΑΙ ΒΈΒΑΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΎ. Η ΕΝΑΡΚΤΉΡΙΑ ΧΡΟΝΙΆ ΤΟΠΟΘΕΤΕΊΤΑΙ ΠΊΣΩ ΣΤΟ 1711, ΌΤΑΝ Η ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ ΆΝΝΑ ΕΓΚΑΙΝΊΑΣΕ ΤΟΝ ΘΕΣΜΌ ΜΕ ΣΚΟΠΌ ΝΑ ΕΠΙΛΈΓΕΙ ΤΑ ΠΙΟ ΓΡΉΓΟΡΑ ΆΛΟΓΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΈΜΟΥΣ.

Γυναίκες με στιλ Royal Ascot στις 16 Ιουνίου 2021.

101

S T Y L E

Στιγμιότυπα από τη δεύτερη ημέρα του Royal Ascot, λίγο πριν από την έναρξη του Royal Hunt Cup στις 16 Ιουνίου 2021.

Με μόνη προϋπόθεση η extravaganza της κάθε κυρίας να έχει πλάτος μίνιμουμ 10 εκ. Η αλήθεια είναι ότι το καπέλο, ως στιλιστική ένδειξη ευγενούς καταγωγής, εδώ αναβιώνει όμορφα. Ένας από τους λόγους που οι Βρετανοί απολαμβάνουν τόσο το συγκεκριμένο event είναι και αυτός. Αν και η πριγκίπισσα Diana φόρεσε κάθε είδος καπέλου και σε κάθε περίσταση, δεν κατάφερε να απενοχοποιήσει τη χρήση του, η οποία εδώ αντίθετα επιβάλλεται.

Βιωσιμότητα και συνείδηση Η φετινή διοργάνωση παρήλθε και χάσαμε την ευκαιρία μας να παραστούμε. Ίσως τη χάσουμε και του χρόνου. Ωστόσο είναι ανακουφιστικό και μόνο σαν σκέψη ότι στον αιώνα μας δεν χρειάζεται να καθαρίσει κάποιος τα παπούτσια του με σαμπάνια για να πάει κάπου. Αντ’ αυτού φαίνεται ότι η «τάση» είναι εκ διαμέτρου διαφορετική. Οι οδηγίες στο επίσημο site του Royal Ascot για τη φετινή εκδήλωση είχαν μια νέα προσέγγιση. «Συνώνυμο του ατομικού στιλ και των νέων ενδυματολογικών τάσεων, ο στιλιστικός οδηγός του Royal Ascot φέτος γιορτάζει τη βιωσιμότητα και την τέχνη των ενσυνείδητων αγορών», έγραφε συγκεκριμένα και λίγο πιο κάτω προέτρεπε τους επισκέπτες να μην αγοράσουν αναγκαστικά κάτι καινούργιο, αλλά να ανατρέξουν στην γκαρνταρόμπα τους και να φορέσουν κάτι που ήδη έχουν. Όσο για τα αξεσουάρ, έλεγε ότι καλό θα ήταν να αγοραστούν από bazaar φιλανθρωπίας, vintage μπουτίκ ή brands που ακολουθούν τους κανόνες της βιώσιμης μόδας. Τα συμπεράσματα δικά σας και «ας κερδίσει το καλύτερο άλογο», που λένε και οι Βρετανοί.

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι αιώνες πίσω, όταν η βασίλισσα Άννα εγκαινίασε τη διοργάνωση, δεν υπήρχε κανένα απολύτως dress code. Η ιστορία λέει ότι το ενδυματολογικό πρεστίζ ως προϋπόθεση εισόδου στο Royal Ascot το καθιέρωσε το 1800 ο Δανδής Beau Brummell, φίλος του μελλοντικού βασιλιά Γεωργίου IV. Ο ίδιος ετοιμαζόταν πέντε ώρες και καθάριζε τα παπούτσια του με σαμπάνια, γιατί θεωρούσε ότι έτσι θα γυαλίσουν περισσότερο. Ο ίδιος έπεισε και τον βασιλιά ότι, για να παρίσταται κάποιος στις ιπποδρομίες του Ascot, πρέπει οπωσδήποτε να φοράει συγκεκριμένη ενδυμασία, η οποία να καταδεικνύει την αριστοκρατική του καταγωγή. 102

Charlie Crowhurst, Harry Trump / Stringer, Chris Jackson / Staff / Getty Images / Ideal Image

S T Y L E

Χωρίς σχόλιο. Royal Ascot του 2015.

103

104

E L E G A N C E

SOCIETΑ

DEL GIARDINO Μία από τις παλαιότερες λέσχες κυρίων στον κόσμο, 238 χρόνια μετά την ίδρυσή της, αποτελεί σήμερα σημείο αναφοράς για το Μιλάνο και ένας σημαντικός θεσμός της παράδοσης της πόλης. ΤΟΥ ΘΑΛΗ ΠΙΤΟΥΛΗ

ο 1783, το Μιλάνο ήταν μια πόλη που περιβαλλόταν από κανάλια, αρχαία και μεσαιωνικά και οχυρωμένα τείχη, που χτίστηκαν τα χρόνια της ισπανικής κυριαρχίας, και υπαγόταν στην εξουσία του Ιωσήφ Β΄, αυτοκράτορα της Αυστρίας και υιού της Μαρίας Θηρεσίας. Εκείνη την εποχή, μια ομάδα τριάντα δύο πολιτών, υπό την καθοδήγηση του Francesco Bolchini, ίδρυσε τη Società del Giardino, μία από τις δέκα παλαιότερες λέσχες κυρίων στον κόσμο, η οποία παραμένει συνεχώς σε λειτουργία από τότε.

μαντικός θεσμός της παράδοσης της πόλης. Η κατασκευή του Palazzo Spinola, όπου στεγάζεται, ολοκληρώθηκε το 1597, η ημερομηνία είναι ορατή κάτω από το γείσο του αρχοντικού, το οποίο αγοράστηκε επίσημα από τη Società del Giardino στις 9 Φεβρουαρίου 1819. Η λέσχη είχε ήδη εγκατασταθεί εκεί στις 29 Σεπτεμβρίου 1818. Το έτος 1820 σηματοδότησε τα εγκαίνια του υπέροχου νεοκλασικού μεγάλου σαλονιού (που ονομάζεται «Η Χρυσή Αίθουσα»), το οποίο θα ήταν η σκηνή αμέτρητων εκδηλώσεων. Οι προσθήκες και οι μετασχηματισμοί της ακολούθησαν τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Σοβαρές ζημιές προκλήθηκαν στο κτίριο από τους βομβαρδισμούς του Αυγούστου 1943, από τη συμμαχική αεροπορία στη διάρκεια του Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων τμημάτων ολοκληρώθηκε το 1947 υπό τον αρχιτέκτονα Cassi Ramelli.

Οι πρώτοι στόχοι της ήταν να προσφέρει διασκέδαση και αναψυχή, αλλά με τα χρόνια οι πολιτιστικές δραστηριότητες συνέχισαν να αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, ενώ παρέμεινε αυστηρά μη πολιτική λέσχη. Πολλοί πρωταγωνιστές στην ιταλική και διεθνή ιστορία, όπως αυτοκράτορες, βασιλείς, πρίγκιπες, πρωθυπουργοί, πολιτικοί, καρδινάλιοι, βραβευμένοι με Νόμπελ, επιστήμονες, καλλιτέχνες και άνδρες του πολιτισμού έχουν περάσει από τις αίθουσές της. Χάρη στις σχέσεις της με πολιτικούς και πολιτιστικούς θεσμούς, στρατιωτικές αρχές και διπλωματικό σώμα, η Società del Giardino αποτελεί σήμερα σημείο αναφοράς για τη ζωή των Μιλανέζων και ένας ση-

Ακολουθώντας την αρχή ότι μια λέσχη κυρίων χωρίς βιβλιοθήκη δεν έχει μέλλον, η Società del Giardino αναπτύσσει συνεχώς και ενημερώνει τη βιβλιοθήκη που ιδρύθηκε για τα μέλη της και περιέχει περισσότερους από 12.000 τόμους.

105

E L E G A N C E

106

E L E G A N C E

ΤΟ ΈΤΟΣ 1820 ΣΗΜΑΤΟΔΌΤΗΣΕ ΤΑ ΕΓΚΑΊΝΙΑ ΤΟΥ ΥΠΈΡΟΧΟΥ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΟΎ ΜΕΓΆΛΟΥ ΣΑΛΟΝΙΟΎ (ΠΟΥ ΟΝΟΜΆΖΕΤΑΙ «Η ΧΡΥΣΉ ΑΊΘΟΥΣΑ»), ΤΟ ΟΠΟΊΟ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΤΗ ΣΚΗΝΉ ΑΜΈΤΡΗΤΩΝ ΕΚΔΗΛΏΣΕΩΝ. ΟΙ ΠΡΟΣΘΉΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΊ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΎΘΗΣΑΝ ΤΟΝ 19ο ΚΑΙ ΤΟΝ 20ό ΑΙΏΝΑ.

107

E L E G A N C E

Ένας ειδικευμένος βιβλιοθηκονόμος φροντίζει για την απόκτηση νέων σημαντικών τίτλων, την καταχώρισή τους σε ψηφιακή μορφή και την τοποθέτησή τους στα ράφια. Στο αρχοντικό της φιλοξενείται και η ιστορική βιβλιοθήκη της Famiglia Meneghina, η σημαντικότερη συλλογή με παλιά και νέα έργα που αφορούν το Μιλάνο.

εκπαιδευτής είναι διαθέσιμος για τα μέλη. Στον πρώτο όροφο του Palazzo Spinola υπάρχουν τέσσερα μοντέρνα τραπέζια μπιλιάρδου. Μία φορά την εβδομάδα ένας Master είναι διαθέσιμος στα μέλη. Κάθε χρόνο διεξάγονται διαγωνισμοί που επιβραβεύουν τους καλύτερους παίκτες. Η παράδοση του σκακιού στη λέσχη είχε ήδη αναπτυχθεί κατά την προεδρία του Conte Gian Carlo Dal Verme, ο οποίος ήταν επίσης πρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας Σκακιού και του Σκακιστικού Συλλόγου Μιλάνου (Società Scacchistica Milanese), που ιδρύθηκε το 1881. Φιλοξενεί τακτικά σημαντικές εκδηλώσεις σκακιού και αγώνες με πρωταθλητές.

Το «Terribilis pravis – tutissimus bonis», δηλαδή «αδυσώπητοι ενάντια στους κακούς, ένα ασφαλές καταφύγιο για τους έντιμους», είναι το μότο της αίθουσας ξιφασκίας της λέσχης από την ίδρυσή της το 1882, δεκατέσσερα χρόνια πριν από τη διεξαγωγή των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 1896. Ωστόσο, η παράδοση της ξιφασκίας της λέσχης είναι ακόμη παλαιότερη, επειδή δημιουργήθηκε από τη σύμπραξη των δύο πιο διάσημων θεσμών ξιφασκίας του Μιλάνου: των Sala Galli και Sala Redaelli, που σχηματίστηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκαν από τους καλύτερους ξιφομάχους της πόλης την εποχή εκείνη.

Μέσα στο Palazzo υπάρχει μια σύγχρονη εσωτερική εγκατάσταση για άσκηση γκολφ και διατίθεται ειδικός προπονητής. Κάθε χρόνο διοργανώνεται το πρωτάθλημα του συλλόγου της λέσχης, με ξεχωριστές κατηγορίες για τα μέλη και τις οικογένειές τους. Επίσης διοργανώνονται τακτικά διαγωνισμοί μπριτζ και burraco, οι οποίοι είναι ανοιχτοί στα μέλη του συλλόγου, στις οικογένειές τους, στους επισκέπτες, καθώς και σε μέλη άλλων συλλόγων.

Η συμμετοχή στη λέσχη συνεπάγεται μια σειρά υπηρεσιών προς τα μέλη. Υπάρχει ένα καλά εξοπλισμένο γυμναστήριο με σάουνα και χαμάμ. Ένας προσωπικός 108

Courtesy of Società del Giardino

E L E G A N C E

«TERRIBILIS PRAVIS – TUTISSIMUS BONIS», ΔΗΛΑΔΉ «ΑΔΥΣΏΠΗΤΟΙ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΚΟΎΣ, ΈΝΑ ΑΣΦΑΛΈΣ ΚΑΤΑΦΎΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΈΝΤΙΜΟΥΣ», ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΜΌΤΟ ΤΗΣ ΑΊΘΟΥΣΑΣ ΞΙΦΑΣΚΊΑΣ ΤΗΣ ΛΈΣΧΗΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΊΔΡΥΣΉ ΤΗΣ ΤΟ 1882.

109

110

T R A V E L

ISLANDS IN THE BLUE ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΜΑΡΙΝΑ ΒΕΡΝΙΚΟΥ Η απαράμιλλη ομορφιά των ελληνικών νησιών αποκαλύπτεται σε κάθε βλέμμα σου όταν βρεθείς σε αυτά. Με το αίσθημα της πληρότητας να σε κατακλύζει κάθε φορά που βουτάς σε κάποια ερημική παραλία τους. Τα χρώματα, το κύμα, το καλοκαιρινό αεράκι, όλα αυτά συνθέτουν κάτι ξεχωριστό. Εικόνες που αποτυπώνει στις φωτογραφίες της, με το δικό της, προσωπικό ύφος, η Μαρίνα Βερνίκου.

111

112

T R A V E L

113

A F I C I O N A D O

CARIBBEAN AROMAS

Στο La Casa de Habanos του φίλου Δημήτρη Φαφαλιού γιορτάσαμε τα 20 χρόνια του καταστήματός του στη Νέα Ερυθραία, παρουσιάσαμε επετειακό πούρο, ήπιαμε ανάλογα αποστάγματα και ανταλλάξαμε απόψεις με φίλους aficionados ιντερνετικά, ελέω δυσμενών συνθηκών.

μήκος, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του 2018. Πολύ γλυκόπιοτο πουράκι με μεσαίας έντασης γεύση, πλούσια σε γήινα και ξύλινα αρώματα, με μια πιπεράτη επίγευση σοκολάτας και πολύ πιο πικάντικο προς το τέλος του. Μην ξεχνάμε ότι τα San Cristobal de la Habana αντιπροσωπεύουν το επίσημο

Το πούρο που δοκιμάσαμε ήταν μια νέα άφιξη, το San Cristobal de La Habana, Prado, LCDH. Ένα Petit Piramides με 50άρι (19,69 mm) δαχτυλίδι και 127 mm 114

A F I C I O N A D O

τόση γλυκάδα του, αφήνει μια μακρά επίγευση σαν σιρόπι να σου γαργαλάει τον ουρανίσκο, ανακατεμένο με τα αρώματα του San Cristobal. Η γκάμα των εν λόγω αποσταγμάτων είναι αρκετά μεγάλη και κάποια περνάνε ωρίμανση και σε βαρέλια Oloroso Sherry, οπότε αποκτούν αυτή την έντονα γλυκιά επίγευση.

όνομα της Αβάνας, οπότε επ’ ουδενί δεν θα μπορούσαν να είναι κατώτερα των περιστάσεων. Η κουβέντα συνεχίστηκε ιντερνετικά, όπως είπαμε, με ανταλλαγή απόψεων και με τα ανάλογα σχόλια που όλοι φαντάζεστε, αλλά και με τη δοκιμή ενός αξιόλογου αποστάγματος για συνοδεία, του Doorly’s 12 Years Old. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ήθελα να πιω κάτι πολύ γλυκό και απαλό. Έτσι ακριβώς όπως προείπα, ένα μοναδικά ισορροπημένο απόσταγμα από τα Barbados, Single Blended, από τον οίκο του Martin Doorly, ο οποίος είναι και ο πρώτος που εμφιάλωσε ρούμι στα Barbados μετά την αλλαγή των νόμων περί διανομής του ρουμιού στα νησιά. Με έντονα αρώματα γλυκών μπαχαρικών, ιδίως κανέλας, καραμέλας, μπισκότου και φρούτων μετά τη δωδεκάχρονη ωρίμανση σε βαρέλια Bourbon και Madeira, εξ ου και η

Πραγματικά πολύ ταιριαστός συνδυασμός και πολύ έντονες γεύσεις. Έτσι, μαζί με την παρέα περάσαμε ένα πολύ ευχάριστο απόγευμα, αν και κάπως απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλο. Καλή διάθεση να υπάρχει και όλα γίνονται. Το περιβάλλον του Casa αλλά και η καλή παρέα αντικατέστησαν επάξια την απόσταση, όπως και τα δύο ξεχωριστά προϊόντα που απολαύσαμε και τα οποία βαθμολογήσαμε με 9/10, τόσο για τη μοναδική τους ποιότητα και γεύση όσο και για το «value for money». 115

W I N E

S P I R I T S

REFRESHING NOTES OF FLOWERS AND GREEN FRUITS Ελαφρύ, δροσιστικό κρασί με νότες λουλουδιών και πράσινων φρούτων είναι το εκ Πορτογαλίας Anselmo Mendes Parcela Única Escolha. Λόγω της οξύτητας και της ωκεάνιας ορυκτότητάς του, θεωρείται ο απόλυτος συνοδός των οστρακοειδών.

Anselmo Mendes Parcela Única Escolha Οινοποιείο: Anselmo Mendes Ποικιλιακή σύνθεση: Albariño Περιοχή: Πορτογαλία / Minho / Vinho Verde / Monção e Melgaço Στιλ κρασιού: Vinho Verde White Περιεκτικότητα σε αλκοόλ: 13%

Arinto και το Azal. Είναι ένα ελαφρύ, δροσιστικό κρασί με πολλές νότες λουλουδιών και πράσινων φρούτων. Έχει συχνά μια μικρή ενανθράκωση σε αυτό, αν και δεν είναι αρκετό ώστε να μπορεί να αναφέρεται ως αφρώδες κρασί. Η ενανθράκωση στο μπουκάλι προκύπτει από μια διαδικασία που ονομάζεται μηλογαλακτική ζύμωση και, ενώ αυτό συνήθως θεωρείται ότι είναι ένα ελάττωμα στο κρασί, οι παραγωγοί του Vinho Verde διαπίστωσαν ότι άρεσε στους καταναλωτές. Λόγω της οξύτητας του κρασιού και της ωκεάνιας ορυκτότητάς του, θα πρέπει να θεωρείται ο απόλυτος συνοδός των οστρακοειδών.

Vinho Verde White Το Vinho Verde είναι ένα ευρείας κατανάλωσης λευκό κρασί από τη βόρεια Πορτογαλία. Το κρασί αυτό τείνει να παρασκευάζεται από τοπικά σταφύλια, όπως το Alvarinho (Albarino), το Loureiro, το

Περιοχή Vinho Verde DOC Monção & Melgaço Το Monção and Melgaço, το λίκνο της ποικιλίας σταφυλιών Alvarinho, είναι μια υπο-περιοχή με εύκρατο κλίμα, προ116

S P I R I T S

Courtesy of Anselmo Mendes

W I N E

στατευμένο από τους ωκεάνιους ανέμους από τα βουνά. Εξαιρετικά λευκά παράγονται εδώ, χάρη στον συνδυασμό με άλλους παράγοντες, όπως η γεωλογία, η υφή και η δομή του εδάφους.

ποικιλία Alvarinho στην πιο αγνή και πιο αυθεντική του κατάσταση. Βασικά στοιχεία οινοποίησης Χειρωνακτικός τρύγος σε μικρά τελάρα, που μεταφέρονται στο οινοποιείο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πολύ απαλή συμπίεση ολόκληρων σταφυλιών. Μακρά, κρύα απολάσπωση. Ζύμωση σε νέα βαρέλια 400 λίτρων γαλλικής δρυός. Ωρίμανση σε αυτά τα βαρέλια επί 9 μήνες πάνω σε ολόκληρες τις οινολάσπες, με συνεχή ανάδευση. Τέλος, 12 μήνες ωρίμανσης στη φιάλη.

Anselmo Mendes Ο Anselmo Mendes αναγνωρίζεται όχι μόνο για την υπεροχή των κρασιών που παράγει, αλλά και για τον εκπληκτικό και συνεπή τρόπο που καινοτομεί. Συνδυάζοντας τη χρήση παλαιών τεχνικών, όπως η ζύμωση με τις φλούδες των σταφυλιών, με τολμηρές μεθόδους οινοποίησης, όπως η ζύμωση του Alvarinho σε βαρέλια δρυός. Τα κρασιά του Mendes είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς, πιστής σύνδεσης με τη γη, ενός πειραματικού και επιμελούς πνεύματος και μιας φιλοσοφίας σεβασμού για το οικοσύστημα, που μεταφράζεται σε μεθόδους ολοκληρωμένης παραγωγής.

Γευστική δοκιμή Σύνθετη και λιτή μύτη. Νότες από αγριολούλουδα και σανό μαζί με μια λεπτή ορυκτότητα, που θυμίζει την υγρή πέτρα. Ξηροί καρποί όπως φουντούκια και η βανίλια προέρχονται από τη ζύμωση και την ωρίμανση στα δρύινα βαρέλια. Στον ουρανίσκο, δροσιστική οξύτητα με τραγανό τελείωμα. Ένα άγγιγμα καπνού που τελειώνει μακρύ και κομψό.

Parcela Unica DOC Vinho Verde Alvarinho, Monção e Melgaço Είδος κρασιού Λευκό κρασί φτιαγμένο από σταφύλια της ποικιλίας Alvarinho που προέρχονται από ένα ενιαίο αμπελοτεμάχιο, το οποίο παράγει ένα κρασί που αναδεικνύει την 117

W I N E

S P I R I T S

Σε αυτή τη στήλη δοκιμάζουμε κρασιά από όλο τον κόσμο και μιλάμε για την ιστορία, την περιοχή και τον γευσιγνωστικό τους χαρακτήρα. Τον κόσμο του κρασιού πολλές φορές τον χωρίζουμε σε Παλαιό Κόσμο (όσα είναι από την Ευρώπη) και σε Νέο Κόσμο (όσα είναι εκτός Ευρώπης).

SOUTH AFRICA’S GOLDEN COLOR SEMILLON 2016, BOEKENHOUTSKLOOF WINERY, FRANSCHHOEK, ΝΌΤΙΑ ΑΦΡΙΚΉ Το Boekenhoutskloof ιδρύθηκε το 1776 και βρίσκεται στην πιο απομακρυσμένη γωνιά της κοιλάδας Franschhoek. Το 1993 αγοράστηκε και δημιουργήθηκε ένα νέο πρόγραμμα φύτευσης αμπελώνων με διεθνείς ποικιλίες, όπως Syrah, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Grenache, Semillon και Viognier. Η κομψή κυρία που υπάρχει πάνω στα καψύλλια του οινοποιείου είναι το σήμα κατατεθέν του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας και φέρει το περιστέρι της ειρήνης και της ελπίδας.

σταφύλια πολύ μικρής στρεμματικής απόδοσης, ιδανικά για κρασιά με συμπύκνωση και δομή.

Ο Marc Kent είναι ο διευθύνων σύμβουλος και τεχνικός διευθυντής του οινοποιείου, ένα αντισυμβατικό πνεύμα, που είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από όλα τα projects του Boekenhoutskloof. Δεν φοβάται τους πειραματισμούς, αλλά έχει πάντα στο μυαλό του την υψηλή ποιότητα, ενώ συμμετέχει στα κοινά με γνώμονα την προώθηση των κρασιών της Νοτίου Αφρικής.

Η χρονιά του 2016 ήταν μια ζεστή χρονιά, η οινοποίηση γίνεται με ολόκληρα τσαμπιά και τις γηγενείς ζύμες του σταφυλιού σε κλασικά δρύινα βαρέλια και τσιμεντένια αυγά, ενώ το κρασί ωριμάζει για 14 μήνες σε χαμηλές θερμοκρασίες χωρίς προσθήκη θειώδους και χωρίς την τεχνική της μηλογαλακτικής ζύμωσης. Η οξειδωτική παλαίωση σε χαμηλές θερμοκρασίες ενισχύει τη δομή και την υφή του κρασιού.

Το όνομά του το έχει πάρει από τη λέξη «Boekenhout», το οποίο είναι ένα γηγενές δέντρο πολυβραβευμένο για την κατασκευή επίπλων. Η ετικέτα Boekenhoutskloof διαθέτει επτά καρέκλες, ανάμεσα στις οποίες υπάρχουν κάποιες σπουδαίες, όπως η split-splat, η καρέκλα Sandveld και Tulbagh, που αποτίνουν φόρο τιμής στις δεξιότητες των τεχνιτών του 18ου αιώνα.

Το Semillon του 2016 είναι ένα κρασί με μέτριο χρυσαφί χρώμα από την επαφή του με το βαρέλι και την οξειδωτική παλαίωση που έχει υποστεί. Αρωματικά είναι αρκετά έντονο κρασί, με αρώματα ώριμων πυρηνόκαρπων και τροπικών φρούτων, όπως ροδάκινο, βερίκοκο και ανανάς, ενώ βγάζει έναν ελαφρά γήινο χαρακτήρα που εξισορροπεί τα έντονα αρώματα ξηρών καρπών, βουτύρου, βανίλιας, δρυός και καπνού. Στο στόμα είναι ξεκάθαρα ένα εντυπωσιακό κρασί, είναι ξηρό με ισορροπημένο αλκοόλ, η οξύτητά του είναι μέτρια και το σώμα του γεμάτο. Ένα πυκνό και πολύπλοκο κρασί με πολύ λιπαρή υφή και μακρά επίγευση, που μπορεί να παλαιώσει για πολλά χρόνια. Κάποιες φορές τα σπουδαία κρασιά πρέπει να τα απολαμβάνουμε μόνα τους, αλλά σε περίπτωση που θέλετε να το συνδυάσετε με φαγητό, θα μπορούσατε να το συνοδεύσετε από κριθαρότο μανιταριών και φιλέτο σφυρίδας μέχρι ένα παλαιωμένο τουλάχιστον 24 μηνών γαλλικό Comte.

Το Semillon του Boekenhoutskloofπροέρχεται κυρίως από έναν από τους παλαιότερους αμπελώνες της Νοτίου Αφρικής, που φυτεύτηκε το 1902 και του οποίου το έδαφος είναι αλλουβιακό με μεγάλη περιεκτικότητα σε άργιλο, ενώ οι δύο άλλοι αμπελώνες φυτεύτηκαν το 1936 και το 1942 στην κοιλάδα Franschhoek και παράγουν 118

W I N E

S P I R I T S

20 – Πραγματικά εξαιρετικό 19 – Κορυφαίο κρασί 18 – Ανώτερης ποιότητας, με ιδιαίτερο βάθος 17 – Ανώτερης ποιότητας 16 – Υψηλής ποιότητας, με δυνατότητα παλαίωσης

Courtesy of www.boekenhoutskloof.co.za

15 – Ευχάριστο προς κατανάλωση, χωρίς ελαττώματα

119

ZINO DΑVIDOFF Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι η φήμη και η αίγλη των πούρων της Κούβας οφείλονται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στον άνθρωπο που ονομαζόταν Zino Davidoff.

ΤΟΥ ΓΙΆΝΝΗ ΒΑΛΑΒΆΝΗ Γεννήθηκε το 1906 στο Κίεβο της τότε Ρωσίας, από εβραϊκή οικογένεια καπνεμπόρων, η οποία το 1911 μετανάστευσε στη Γενεύη, όπου και συνέχισαν την ίδια δραστηριότητα. Όταν τελείωσε το σχολείο ο Zino, το 1924, ταξίδεψε στη Βραζιλία και την Αργεντινή και κατέληξε στην Κούβα, σε ηλικία μόλις 20 ετών. Εργάστηκε εκεί για δύο χρόνια σε μια φυτεία καπνών, μαθαίνοντας τα μυστικά των πούρων και του εμπορίου τους. Μετά από πέντε χρόνια στο νησί της Καραϊβικής, γύρισε στη Γενεύη για να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, που εκείνη την εποχή ήταν μεσαίας κατηγορίας, χωρίς κάποια ιδιαίτερη φήμη ή μεγάλα κέρδη.

του El Laguito, όπου σήμερα παράγονται τα Cohiba, και του Hoyo, που μετονομάστηκε σε Davidoff, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία παγκοσμίως και ανοίγοντας καταστήματα σε όλες τις μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο. Δημιούργησε επίσης και καινούργια νούμερα και σειρές στην αγορά, όπως τη Mille, την Dom Perignon, τα El Laquito, αλλά και πολλά άλλα με τεράστια απήχηση στο κοινό, λόγω του ονόματός του και της ποιότητας των καπνών του Pinar del Rio, που μέχρι τότε δεν ήταν τόσο γνωστά πέραν των aficionados. Το 1970, η εταιρεία του Zino πωλήθηκε στη Max Oettinger, με έτος ιδρύσεως το 1875, που ήταν η πρώτη που εισήγαγε κουβανέζικα πούρα στην Ευρώπη. Ο ίδιος παρέμεινε πρεσβευτής του brand. Κανείς δεν περίμενε ωστόσο έναν χρόνο μετά τα ογδοηκοστά γενέθλια του Zino Davidoff, το 1986, με την παρουσίαση μιας επετειακής συλλεκτικής παραγωγής με το όνομά του, ότι η Cubatabaco, ο Fidel δηλαδή, θα διέκοπτε σταδιακά την παραγωγή των Davidoff μέχρι και την οριστική διακοπή της συνεργασίας τους το 1991. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει από το 1990 η παραγωγή τους από την Dominican Davidoff μέχρι και σήμερα.

Εκείνη την εποχή εφηύρε έναν επιτραπέζιο υγραντήρα ο οποίος διατηρούσε σταθερή υγρασία και θερμοκρασία ανάλογη με εκείνη της Κούβας. Όλα αυτά αντιστράφηκαν με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Ελβετία λόγω της ουδετερότητάς της έγινε ο παράδεισος των εύπορων Ευρωπαίων. Η φίρμα του Davidoff απέκτησε τεράστια φήμη και ταυτόχρονα αποκόμιζε σημαντικά χρηματικά οφέλη, προμηθεύοντας τις ηγεσίες των αντιμαχόμενων πλευρών με υψηλής ποιότητας πούρα. Το 1940 ξεκίνησε το λανσάρισμα μιας σειράς πούρων, της γνωστής Hoyo de Monterrey, με την ονομασία της σειράς να προέρχεται από τα διάσημα κρασιά του Bordeaux, για να προωθήσει τα προϊόντα και την εικόνα των καπνών της Κούβας ακόμη περισσότερο. Οι σειρές με τις ονομασίες Château Margaux, Château Latour, Château Lafite όπως και δύο-τρεις ακόμα γνώρισαν τεράστια επιτυχία για περίπου τριάντα χρόνια, μέχρι που το 1968 ο Fidel Castro έστειλε έναν αντιπρόσωπό του στη Γενεύη, με την πρόταση της δημιουργίας μιας σειράς πούρων Habanos με το όνομα του Davidoff.

Ο Zino Davidoff απεβίωσε το 1994, πλήρης ημερών σε ηλικία 87 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη στον χώρο του πούρου. Η σημερινή παρουσίαση των πούρων Κούβας οφείλεται σε αυτόν, τόσο στη συσκευασία, στο φινίρισμα και στην επεξεργασία, όσο και σε λεπτομέρειες άγνωστες σε εμάς, που αφορούν σε πολλές περιπτώσεις την παλαίωση και τους τρόπους καπνίσματος, πράγματα που στις μέρες μας θεωρούμε δεδομένα. To 2006 τo brand αποκτήθηκε από την Imperial Tobacco και σήμερα συνεχίζει να παράγει μια σειρά προϊόντων εκτός από πούρα, όπως ανδρικά αρώματα και υγραντήρες.

Τα πούρα του κατασκευάζονταν σε δύο φάμπρικες,

120

Daniel CZAP / Gamma-Rapho / Getty Images / Ideal Image

Η ΦΊΡΜΑ ΤΟΥ DAVIDOFF ΑΠΈΚΤΗΣΕ ΤΕΡΆΣΤΙΑ ΦΉΜΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ ΑΠΟΚΌΜΙΖΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΆ ΧΡΗΜΑΤΙΚΆ ΟΦΈΛΗ, ΌΤΑΝ Η ΕΛΒΕΤΊΑ, ΛΌΓΩ ΤΗΣ ΟΥΔΕΤΕΡΌΤΗΤΆΣ ΤΗΣ ΣΤΟΝ Β΄ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΠΌΛΕΜΟ, ΈΓΙΝΕ Ο ΠΑΡΆΔΕΙΣΟΣ ΤΩΝ ΕΎΠΟΡΩΝ ΕΥΡΩΠΑΊΩΝ.

121

A D V E R T O R I A L

MED ABOUT HIS BRAND ΕΥΘΎΜΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΊΟΥ Ο CEO της MED, Ευθύμης Χατζηβασιλείου, μοιράζεται το πάθος του για την εταιρεία αλλά και τις σκέψεις του για το παρόν και το μέλλον της. PHOTOS BY MIKE RAFAIL

Για τη MED, έμπνευση είναι η ίδια η ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της. Περισσότερο, όμως, μας εμπνέουν οι πελάτες μας. Η εταιρεία παράγει προϊόντα που σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν την αισθητική και τις επιθυμίες των πελατών της. Η

MED είναι μια πελατοκεντρική εταιρεία. Φέτος γιορτάζουμε αισίως τα 29α γενέθλια της MED. Πριν από 29 χρόνια, λοιπόν, ξεκινήσαμε με τον ενθουσιασμό των 20άρηδων. Δύο νέοι άνδρες με πολλά όνειρα και πολλή διάθεση για σκληρή 122

A D V E R T O R I A L

δουλειά και δημιουργία. Σήμερα, ως ώριμη πλέον, εταιρεία, που όμως δεν χάνει τη φρεσκάδα των νέων στελεχών της, αντιμετωπίζουμε με αυτοπεποίθηση όλες τις προκλήσεις της post-Covid εποχής.

τη σκέψη τους. Όπως λένε και οι γκουρού των επιχειρήσεων, «το μέλλον του επιχειρείν ανήκει σε αυτές». ‘Οραμά μας είναι να παράγουμε προϊόντα «ποθητά» σε μια συνεχώς διευρυνόμενη γκάμα καταναλωτών. Γι’ αυτό και αναπτύσσουμε δυναμικά το δίκτυο των καταστημάτων μας σε όλο τον κόσμο, με πρωτοπόρες μάλιστα συνεργασίες, όπως την πιο πρόσφατη με την Turkish Airlines EuroLeague Basketball. Η MED από φέτος και για τα επόμενα έξι χρόνια στηρίζει, ως επίσημη χορηγός, τη διοργάνωση, σχεδιάζοντας προϊόντα για τις ομάδες και τους φιλάθλους τους, πάντα με την εγγυημένη ποιότητα της εταιρείας.

Όταν ο πελάτης φορά τα προϊόντα μας, θέλουμε να αισθάνεται όλα τα χαρακτηριστικά με τα οποία τα δημιουργούμε. Να αισθάνεται, δηλαδή, την premium ποιότητα και σχεδίαση του προϊόντος που θα τονώνει την αυτοπεποίθησή του, ενώ παράλληλα θα γνωρίζει ότι προέρχεται από ένα brand που σέβεται τις ανθρώπινες αξίες και το οικοσύστημα. Μία μέρα στην εταιρεία περιλαμβάνει ατελείωτα συμβούλια και συζητήσεις με τα διοικητικά στελέχη της, τα οποία είναι κατά 90% γυναίκες. Θαυμάζω απεριόριστα και εμπιστεύομαι

Η φωτογράφιση έγινε στο ξενοδοχείο ΟΝΟΜΑ HOTEL (Μοναστηρίου 24, Θεσσαλονίκη 546 29). 123

124

T R A V E L

東京

TOKYO 2021 Κινηματογραφικές ιστορίες της Ιαπωνικής μητρόπολης που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς θεατές ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΊΝΑΣ ΠΆΤΣΑ Το Τόκιο αντιμετωπίζεται με δέος από τον υπόλοιπο κόσμο ως η αρχετυπική σύγχρονη μητρόπολη. Μεγάλη και χαοτική, η πόλη ξεχειλίζει από απεριόριστη ενέργεια την οποία οι δρόμοι της μοιάζουν να παλεύουν να συγκρατήσουν. Για τους ξένους, συχνά μοιάζει αποξενωτική, αμήχανη και αδιαπέραστη. Ο «εξωτισμός» του Τόκιο σε συνδυασμό με την τεχνολογική προοδευτικότητα και τον neon φωτισμό, που μοιάζει να «επιτίθεται» από παντού, κάνουν την πόλη να μοιάζει όχι μόνο διαφορετική από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά σχεδόν από άλλο πλανήτη. Ο φουτουρισμός του έχει δώσει καύσιμα για πολλές δυστοπικές προβολές στον διεθνή κινηματογράφο. Το Τόκιο μετονομάστηκε σε σκοτεινό Λος Άντζελες του μέλλοντος, στην πλέον μυθική ταινία του Ridley Scott «Blade Runner» (1982). Το τσιμεντένιο και πολύχρωμο αστικό του τοπίο το απολαύσαμε σε μια πεντάλεπτη ακολουθία που γυρίστηκε μέσα από το παρμπρίζ ενός κινούμενου οχήματος στο φιλμ του Andrei Tarkovsky «Solaris» (1972), ενώ πιο πρόσφατα αναδημιουργήθηκε ως ηδονιστικό θεματικό πάρκο και εφιαλτικό ονειρικό τοπίο σε έργα όπως το «Kill Bill: Volume 1» (2003), «The Grudge» (2004), «The Fast and the Furious: Tokyo Drift» (2006) και «Enter the Void» (2009). Στην ταινία «Lost in Translation» της Sofia Coppola, μια νεαρή παραμελημένη νεόνυμφη (Scarlett Johansson) και ένας μεσήλικας ξεπεσμένος Αμερικανός ηθοποιός (Bill Murray) δημιουργούν μια παράξενη φιλία καθώς τα μονοπάτια τους διασταυρώνονται τυχαία. Γι’ αυτούς, το Τόκιο δεν είναι μία από τις πιο ζωντανές και συναρπαστικές πόλεις στη Γη. Είναι ένα εξωγήινο τοπίο, γεμάτο περιέργειες και ανθρώπους που δεν μπορούν να εκπληρώσουν συναισθηματικές τους ανάγκες. Το σχεδόν απόκοσμο εκτόπισμα της πόλης γίνεται μια μεταφορά που υπογραμμίζει το προφανές του σεναρίου: την αποσύνδεση. Το Τόκιο ήταν και παραμένει μια διαρκής υπενθύμιση πως και η κόλαση και ο παράδεισος είναι εδώ. Ανάλογα με τη ματιά που το βλέπει κανείς. 125

125

T R A V E L

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΆ ΨΗΛΆ ΚΤΊΡΙΑ, ΒΟΉ, ΚΊΝΗΣΗ, ΠΟΛΎΧΡΩΜΑ BILLBOARDS ΜΕ ΙΔΕΟΓΡΆΜΜΑΤΑ. ΜΙΑ ΜΗΤΡΌΠΟΛΗ 37,5 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΊΩΝ ΚΑΤΟΊΚΩΝ, ΌΠΟΥ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΔΙΆΣΗΜΟΣ, ΑΛΛΆ ΆΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΥΠΌΛΟΙΠΟ ΚΌΣΜΟ. ΤΟ ΑΠΟΤΎΠΩΣΑΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ ΤΟΥΣ «BIG IN JAPAN» ΟΙ ALPHAVILLE.

126

127

T R A V E L

ΤΟ ΤΌΚΙΟ ΔΙΟΡΓΑΝΏΝΕΙ ΓΙΑ ΔΕΎΤΕΡΗ ΦΟΡΆ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΎΣ ΑΓΏΝΕΣ. Η ΠΡΏΤΗ ΉΤΑΝ ΤΟ 1964. ΓΙΑ ΠΡΏΤΗ ΌΜΩΣ ΦΟΡΆ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ, ΛΌΓΩ ΤΗΣ COVID-19 ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΉΣΟΥΝ ΘΕΑΤΈΣ. Η ΙΑΠΩΝΊΑ ΈΧΕΙ ΕΠΊΣΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΉΣΕΙ ΔΎΟ ΦΟΡΈΣ ΤΟΥΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΎΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΎΣ ΑΓΏΝΕΣ. ΤΟ 1972 ΣΤΟ ΣΑΠΌΡΟ ΚΑΙ ΤΟ 1998 ΣΤΟ ΝΑΓΚΆΝΟ.

128

A B O U T

WE ARE TEAM BRIDGESTONE

Getty Images / Ideal Image

H Elastrak είναι η ψυχή των ελαστικών Bridgestone στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 2001 και από τότε μετρά είκοσι χρόνια ασφάλειας, επιδόσεων και επιτευγμάτων καινοτομίας, προσφέροντας ολοκληρωμένες λύσεις κινητικότητας στην Ελληνική αγορά.

Κανείς δεν γεννιέται Ολυμπιονίκης. Οι Ολυμπιονίκες γίνονται. Σμιλεύονται με κάτι παραπάνω από δύναμη και ταχύτητα. Με κάτι διαφορετικό. Με το να παραμένουν δυνατοί. Μέσα από το πιο δύσκολα εδάφη. Με απόλυτη εστίαση. Για να παραμείνουν στην πορεία. Και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Αναγνωρίζουμε αυτούς τους δρόμους. Τους διασχίζουμε εδώ και δεκαετίες. Διατηρώντας τους ανθρώπους στο δρόμο τους. Όποιο και αν είναι το ταξίδι τους. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Αυτό είναι το πάθος μας. Έτσι ό, τι θέλετε μπορείτε να το πετύχετε: από μία θέση στο Πάνθεον των Ολυμπιακών Αγώνων έως κάτι πιο κοντινό. Συνεχίστε. Μείνετε αληθινοί. ΚΥΝΗΓΗΣΤΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΑΣ.

Το DNA μας Υπηρετούμε την κοινωνία με κορυφαία ποιότητα. Η Bridgestone ιδρύθηκε το 1931 στο Kurume της Ιαπωνίας. Σήμερα, 90 χρόνια αργότερα, η Bridgestone έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο όμιλο με περίπου 140.000 υπαλλήλους που αναπτύσσουν τις δραστηριότητές της σε περισσότερες από 150 χώρες και περιοχές παγκοσμίως. Ο ιδρυτής της Bridgestone Shojiro Ishibashi πίστευε έντονα ότι μια επιχείρηση που συμβάλλει στην κοινωνία και τη χώρα της θα είναι για πάντα κερδοφόρα. Αυτή η πεποίθηση συμπίπτει με την έννοια της αειφόρου ανάπτυξης που υποστηρίζεται σήμερα. Το 1968, η Bridgestone καθόρισε την αποστολή ως εταιρία στο εξής: «Υπηρετούμε την κοινωνία με κορυφαία ποιότητα». Αυτή η αποστολή συνεχίζει να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της εταιρικής μας φιλοσοφίας καθώς εδράζει στο DNA της Bridgestone.

Η Bridgestone είναι αιώνια αφοσιωμένη στο να υπηρετεί την κοινωνία με κορυφαία ποιότητα και να εκπληρώνει αυτή την ευθύνη με αποφασιστικότητα. Καθώς συμμετέχετε στις αλλαγές του μέλλοντος, η Bridgestone θα παραμείνει πάντα δίπλα σας να σας υποστηρίζει και να σας ενδυναμώνει. 129

Μ Ο Τ Ο R S

ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΑΝΉΚΕΙ ΣΤΗΝ

ΗΛΕΚΤΡΟΚΊΝΗΣΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Η αυτοκινητοβιομηχανία αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς. Στο τέλος της δεκαετίας τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τουλάχιστον στην Ευρώπη, θα έχουν κυριαρχήσει. Μάλιστα, σε ορισμένες αγορές, όπως αυτή της Νορβηγίας, καταγράφεται μια ακόρεστη επιθυμία για οχήματα μηδενικών εκπομπών ρύπων.

για τη δημιουργία δημόσιων σταθμών πρόσβασης σε κάθε περιφέρεια. Η ηλεκτροκίνηση είναι κάτι περισσότερο από ένα αυτοκίνητο που κινείται ηλεκτρικά. Πρόκειται για το βασικό όχημα για την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί πανευρωπαϊκά για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, την προστασία του περιβάλλοντος και την καλύτερη ποιότητα ζωής.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, από το 2030 οι πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα ξεπεράσουν αυτές των οχημάτων με συμβατικούς κινητήρες εσωτερικής καύσης, καθώς το τιμολογιακό χάσμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή θα ισοσκελιστεί σταδιακά.

Πρόσφατα, η ΔΕΗ ανακοίνωσε την επίσημη είσοδό της στον χώρο της ηλεκτροκίνησης με το σχήμα «Dei Blue». Στόχος είναι να αναπτύξει το μεγαλύτερο δίκτυο δημόσια προσβάσιμων φορτιστών σε συνδυασμό με την παροχή νέων υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας.

Οι κατασκευαστές επενδύουν τεράστια ποσά για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης, παρουσιάζοντας όλο και περισσότερα μοντέλα τεχνολογίας EV, καλύπτοντας κάθε κατηγορία, από τα supermini έως τα μεγάλα SUV.

Αυτή τη στιγμή διαθέτουμε 930 δημόσιους φορτιστές και η πρόβλεψη είναι να φτάσουμε περίπου τους 18.000 δημόσιους φορτιστές στο τέλος του 2025 και περίπου τους 44.000 σε ιδιωτικούς χώρους (σπίτια και επιχειρήσεις).

Στην Ελλάδα, ο βαθμός ανάπτυξης είναι σαφώς μικρότερος σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ωστόσο το πρόγραμμα «Κινούμαι Ηλεκτρικά» που λάνσαρε η κυβέρνηση πριν από περίπου έναν χρόνο αποδίδει καρπούς.

Η εγκατάσταση 301 φορτιστών σε 31 νομούς και σε 61 περιοχές της χώρας, μέσα σε 5 μήνες, καθιστά τη ΔΕΗ blue το μεγαλύτερο και ταχύτερα αναπτυσσόμενο δίκτυο δημόσιων φορτιστών. Η δε ενέργεια στους φορτιστές της ΔΕΗ παράγεται εξ ολοκλήρου από ανανεώσιμες πηγές, με την εγγύηση του GreenPass.

Οι αιτήσεις έχουν ήδη προσεγγίσει τις 14.000 και με τις απαραίτητες υποδομές φόρτισης αναμένεται να αυξηθούν ραγδαία. Το μέλλον, αναμφίβολα, είναι ηλεκτρικό και στη χώρα μας.

Οι πρωταγωνιστές Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, πρωταγωνιστούν οι κορυφαίες αυτοκινητοβιομηχανίες. Mercedes, DS, Peugeot, Audi, Porsche και BMW διαθέτουν ήδη μια πλήρη γκάμα ηλεκτρικών οχημάτων.

Χιλιάδες νέοι σταθμοί φόρτισης Οι εξελίξεις στον χώρο της ηλεκτροκίνησης δεν μπορούν να περιμένουν. Απαιτούνται όραμα, στόχοι και άμεσες παρεμβάσεις. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν είναι τίποτα χωρίς τις απαραίτητες και ικανές υποδομές φόρτισης.

Τα μοντέλα αυτά δεν είναι απλώς προηγμένα τεχνολογικά. Χαρακτηρίζονται για τις premium προδιαγραφές τους, την τεχνητή νοημοσύνη του λογισμικού, την αυξημένη αυτονομία και τους πιο σύντομους χρόνους φόρτισης.

Το ελληνικό εθνικό δίκτυο φόρτισης είναι ελλιπές. Το ίδιο και η ευκολία πρόσβασης σε σημεία επαναφόρτισης. Η ελληνική κυβέρνηση έχει εκπονήσει ήδη σχέδιο

130

131

Getty Images / Ideal Image

M O T O R S

MERCEDES

Οι 408 ίπποι, η τετρακίνηση και τα δύο ηλεκτρικά μοτέρ τη μεταμορφώνουν σε ένα σπορ SUV επιδόσεων, το οποίο δεν εκπέμπει ούτε έναν ρύπο στην ατμόσφαιρα για όσο διαρκεί η αυτονομία της μπαταρίας, δηλαδή για 417 χιλιόμετρα.

Δυναμικά, αθόρυβα, ασυμβίβαστα, πολυτελή. Τα αυτοκίνητα της σειράς EQ της Mercedes ξεχωρίζουν στην αγορά, προσφέροντας στους κατόχους τους μια μοναδική εμπειρία οδήγησης και μια ανώτερη αίσθηση. Από τη μικρότερη EQ έως τη μεγάλη EQC και τα plug-in hybrid, τα οχήματα της φημισμένης γερμανικής φίρμας καλύπτουν πλήρως τις απαιτήσεις των οδηγών. Στο επίκεντρο βρίσκεται η ευφυής ηλεκτρική κινητικότητα. Η EQA εκφράζει το σύγχρονο lifestyle, είναι εκλεπτυσμένη, κομψή και μοντέρνα. Προσφέρεται σε τρία πακέτα εξοπλισμού, με την αυτονομία να αγγίζει τα 426 χιλιόμετρα. Η EQC, από την άλλη, έχει σχεδιαστεί για να ικανοποιήσει τις υψηλότερες προσδοκίες. Εφοδιάζεται με τα πιο προηγμένα συστήματα υποβοήθησης, οι εντυπωσιακές ψηφιακές οθόνες στο ταμπλό ελέγχονται με φυσικό, διαισθητικό χειρισμό αλλά και φωνητικές εντολές. Πολλά από τα εξαρτήματά είναι κατασκευασμένα από ανανεώσιμες πρώτες ύλες. 132

A D V E R T O R I A L

DRIVE TO A GREEN FUTURE Η Mercedes-Benz στον δρόμο προς το ουδέτερο ανθρακικό αποτύπωμα του στρατηγικού στόχου της εταιρείας Ambition 2039.

Η Mercedes-Benz επεκτείνει το χαρτοφυλάκιό της στην πράσινη ενέργεια στη Γερμανία, με το μείγμα «πράσινου» ηλεκτρισμού να αποτελείται από ηλιακή, αιολική και υδροηλεκτρική ενέργεια, σε συνεργασία με τον προμηθευτή ενέργειας Enovos και τη νορβηγική εταιρεία παραγωγής ενέργειας Statkraft.

Ήδη οι πρώτες εγκαταστάσεις της Mercedes-Benz τροφοδοτούνται με ηλεκτρική ενέργεια χωρίς CO2. Με τον στρατηγικό στόχο Ambition 2039, η Mercedes-Benz επιδιώκει έναν πλήρως διασυνδεδεμένο και ενεργειακά ουδέτερο στόλο οχημάτων για το 2039, έντεκα χρόνια νωρίτερα από το χρονικό όριο που απαιτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προβλέπει ότι πάνω από το 50% των πωλήσεων επιβατικών αυτοκινήτων θα αντισταθμιστούν από plug-in υβριδικά ή ηλεκτρικά οχήματα έως το 2030, ενώ το 2022 στοχεύει να εξασφαλίσει την ανθρακικά ουδέτερη παραγωγή σε όλα τα εργοστάσιά της παγκοσμίως.

Από το 2022 και μετά, στόχος της εταιρείας είναι να προμηθεύεται ηλεκτρική ενέργεια χωρίς CO2 από τη Γερμανία, η οποία θα προέρχεται αποκλειστικά από ανανεώσιμες πηγές και από ένα ηλιακό πάρκο που βρίσκεται κοντά στην πόλη Ingolstadt.

133

M O T O R S

DS AUTOMOBILES

Μια νεοσύστατη μάρκα, που ανήκει στο PSA Group, αλλά σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις, χάρη στο απαράμιλλο στιλ και την αξεπέραστη φινέτσα.

ενέργεια, διαθέτει έναν εμπνευσμένο εσωτερικό χώρο και μπορεί να σταθμεύσει ακόμη και μόνο του. Για όποιον επιθυμεί κάτι πιο ιδιαίτερο, υπάρχει το DS7 Crossback E-Tense. Τροφοδοτείται από επαναφορτιζόμενο υβριδικό σύστημα, προσφέρεται ως δικίνητο με 225 ίππους και τετρακίνητο με 300 ίππους, καταναλώνει περίπου 1,4 λίτρα καυσίμου ανά 100 χιλιόμετρα και δεν υπόκειται σε τέλη κυκλοφορίας.

Το DS3 Crossback E-Tense είναι αυτό που άνοιξε τον δρόμο στη γαλλική φίρμα όσον αφορά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Ανήκει στα πολυτελή compact SUV, συνδυάζοντας τις εξελιγμένες τεχνολογίες και την υψηλή ποιότητα κατασκευής. Κινείται 100% με ηλεκτρική

134

135

M O T O R S

PEUGEOT Το talk of the town, η μάρκα με τον απίστευτο ρυθμό ανάπτυξης των τελευταίων ετών και τα εξαιρετικά τετράτροχα. 208, 2008 και 3008 μάγεψαν και συνεχίζουν να μαγεύουν κοινό και κριτικούς, αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια. Τα δύο πρώτα προσφέρονται και με αμιγώς ηλεκτρικό σύστημα κίνησης, έχοντας αυτονομία 340 και 320 χιλιομέτρων με μία φόρτιση. Το στιλ τους είναι μοναδικό, η καμπίνα εκλεπτυσμένη και η οδική συμπεριφορά άψογη. Ο κινητήρας των 100 kW (136 bhp) χαρίζει μια αίσθηση δυναμικής, ευέλικτης και ταυτόχρονα αθόρυβης οδήγησης. Οι επιλογές φόρτισης είναι απλές και γρήγορες, με την Peugeot να προσφέρει δωρεάν συνδρομή στο Free2Move Services μέσω της εφαρμογής για κινητά. To 3008 HYBRID αξιοποιεί την plug-in υβριδική τεχνολογία, συνδυάζοντας τους θερμικούς κινητήρες με την ηλεκτρική ενέργεια. Μέσα στην πόλη μπορεί να κινηθεί για 59 χιλιόμετρα χωρίς να κάψει ούτε ένα λίτρο καυσίμου. Έχει μηδενικά τέλη κυκλοφορίας και απαλλάσσεται από τον εταιρικό φόρο.

AUDI Η αρχή έγινε με το e-tron, ένα εντυπωσιακό αισθητικά SUV με αμιγώς ηλεκτρική κίνηση. Ακολούθησε το πανίσχυρο e-tron GT quattro, με τα σπορ χαρακτηριστικά και την προοδευτική πολυτέλεια. Αυτό όμως που αναμένεται να εκτοξεύσει εμπορικά την Audi είναι το Q4 e-tron. Μόλις πρόσφατα λανσαρίστηκε στην Ελλάδα, σε απλό και σε Sportback αμάξωμα. Πρόκειται για ένα από τα πιο ελκυστικά compact SUV, με κορυφαία επίπεδα ελέγχου και χειρισμού, άφθονους χώρους και εντυπωσιακές επιδόσεις. Έχει αυτονομία έως 520 χιλιόμετρα και άκρως ανταγωνιστική τιμή με βάση αυτά που προσφέρει. 136

137

M O T O R S

BMW Η βαυαρική φίρμα άνοιξε τον δρόμο προς την ηλεκτρική κίνηση το 2013, με το πρωτοποριακό για την εποχή του i3. Από τότε μέχρι σήμερα, η περιβόητη φίρμα με έδρα το Μόναχο έχει επενδύσει εκατομμύρια ευρώ για την ανάπτυξη της ηλεκτρικής ενέργειας. Η οδηγική απόλαυση μηδενικών ρύπων αποτελεί προνόμιο για την i4, το ολοκαίνουργιο τετράθυρο gran coupé της γκάμας. Το μοντέλο που περιμένουμε με ανυπομονησία είναι η iX, η νέα τεχνολογική ναυαρχίδα του BMW Group, που αναπτύχθηκε με πιλότο τη βιωσιμότητα και ενσαρκώνει μια φρέσκια ερμηνεία της φιλοσοφίας Sports Activity Vehicle (SAV).

PORSCHE Διαθέτει το ηλεκτρικό αυτοκίνητο που «εξαφανίζει» τις ευθείες! Αυτό που άλλαξε τα δεδομένα στα sport EV και κάνει κάθε διαδρομή να φαίνεται μικρή μπροστά στις πλούσιες αρετές του. Η Porsche Taycan μπορεί να υπερηφανεύεται για πολλά πράγματα, από την τεχνολογική καινοτομία έως τη σχεδιαστική τόλμη. Όποιος έχει την τύχη να την οδηγήσει, όμως, σε ένα υποκλίνεται: στην πραγματική σπορ εμπειρία. Οι Γερμανοί διατήρησαν με έναν μαγικό τρόπο το αυθεντικό DNA της μάρκας, «παντρεύοντας» το παρελθόν με το μέλλον σε μια εξωτική τετράτροχη κατασκευή. 138

139

TIME FOR NATURE Μετά από έναν χρόνο εγκλεισμού και περιορισμών, ήρθε επιτέλους η ώρα για εξορμήσεις στη φύση, για εκδρομές, για στιγμές χαλάρωσης, περιπέτειας και ανεμελιάς. Ιδανικός σύντροφος –εκτός από το έτερον ήμισυ φυσικά– ένα καλό σπορ ρολόι. ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: ΣΠΎΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΆΤΟΣ STYLING: ΜΆΝΘΟΣ ΔΕΛΛΑΤΌΛΑΣ, ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΡΟΛΟΓΙΏΝ: ΦΑΝΉ ΖΑΦΡΆΚΑ-ΘΕΜΕΛΊΔΗ

ROLEX Oyster Perpetual Explorer II με κάσα 42 mm από Oystersteel, στεγανή μέχρι 100 μ., κρύσταλλο ζαφειριού, μαύρο καντράν με δεύτερη ώρα, αυτόματο μηχανισμό Superlative Chronometer με 70 ώρες αυτονομίας και μπρασελέ από Oystersteel (Rolex Hellas).

140

HUBLOT Big Bang UNICO 42mm με κάσα από λευκό κεραμικό, αυτόματο skeleton μηχανισμό χρονογράφου με λειτουργία flyback και 72 ώρες αυτονομίας, και λουράκι από λευκό καουτσούκ με σύστημα εύκολης αντικατάστασης (Hublot Boutique Athens). BREITLING Super Chronomat UTC με κάσα 44 mm από ατσάλι, στεγανή μέχρι 200 μ., αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου με 70 ώρες αυτονομίας και πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC, και μπρασελέ με ενσωματωμένο σύστημα δεύτερης ώρας (Breitling Boutique Athens).

141

MONTBLANC 1858 Geosphere με κάσα 42 mm από τιτάνιο, μπλε καντράν με τα δύο ημισφαίρια της Γης και λειτουργία παγκόσμιας ώρας σε 24ωρη κλίμακα, αυτόματο manufacture μηχανισμό και λουράκι Sfumato από μπλε δέρμα (Montblanc Boutique – Tζάννες). LONGINES Spirit Green Edition με ατσάλινη κάσα 42 mm, στεγανή μέχρι 100 μ., αυτόματο μηχανισμό με πιστοποίηση χρονομέτρου από το COSC και 72 ώρες αυτονομίας, και λουράκι από δέρμα με σύστημα εύκολης αλλαγής (Swatch Group Greece).

142

TUDOR Black Bay Ceramic με κάσα 41 mm από μαύρο κεραμικό, στεγανή μέχρι 200 μ., σατινέ κεραμική στεφάνη, αντιμαγνητικό αυτόματο μηχανισμό Master Chronometer με 70 ώρες αυτονομίας και υβριδικό λουράκι από δέρμα και καουτσούκ (Rolex Hellas). ZENITH Pilot Type 20 Chronograph Extra Special με κάσα 45 mm από μπρούντζο, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου El Primero, μπλε καντράν με μεγάλους αραβικούς αριθμούς και μπλε λουράκι από δέρμα με λευκές ραφές (Gofas Jewelry).

143

TAG HEUER Formula 1 Chronograph “Gulf Oil” με ατσάλινη κάσα 43 mm, στεγανή μέχρι 200 μ., ελβετικό quartz μηχανισμό χρονογράφου, σταθερή στεφάνη από ατσάλι και αλουμίνιο με ταχυμετρική κλίμακα, και λουράκι από δέρμα (Gofas Jewelry). TISSOT Seastar 2000 Professional PowerMatic 80 με open-back ατσάλινη κάσα 46 mm, στεγανή μέχρι 600 μέτρα βάθος, κεραμική καταδυτική στεφάνη, βαλβίδα ηλίου, αυτόματο μηχανισμό με 80 ώρες αυτονομίας και λουράκι από καουτσούκ (Swatch Group Greece).

144

Από πάνω: SWATCH Big Bold Bioceramic “Blite”, Big Bold Bioceramic “Orack”, Big Bold Bioceramic “C-Grey” και Big Bold “EscapeDesert”, όλα νέα μοντέλα με XL κάσες είτε από βιοκεραμικό είτε από πλαστικό, ιδανικά για το καλοκαίρι (Swatch Group Greece).

145

COSMOPOLITAN TRAVELER ESSENTIALS MANCODE HAVANA Eau de Parfum Δέρμα, πούρο, ξύλο κέδρου και κουβανέζικα λουλούδια συνδυάζονται σε ένα Εau de Parfum με τον χαρακτήρα ενός ταξιδιώτη του κόσμου και την αυθεντική αίσθηση της Αβάνας. MANCODE PAJA TOQUILLA Panama Hats Τα αυθεντικά Παναμά καπέλα MANCODE είναι χειροποίητα και κατασκευάζονται από ντόπιους στο Montecristi του Εκουαδόρ. Ιδανικά για ταξιδιώτες με στιλ, είναι κατασκευασμένα 100% από το φυτό toquilla και δεν περιέχουν χαρτί ή άλλη συνθετική ίνα. Παραδίδονται σε πολυτελή χειροποίητη καπελιέρα. Υπάρχουν σε ένα μέγεθος και σε χρώματα μαύρο, γκρι, καφέ, της άμμου και λευκό. MANCODE TULÛM limited unique bag Οι χειροποίητες τσάντες TULÛM του MANCODE διαθέτουν η κάθε μία μοναδικό σχέδιο και είναι κατασκευασμένες από υψηλής ποιότητας δέρμα και ύφασμα από vintage χαλί. Παραδίδονται σε premium box.

MANCODESHOP.COM

146

147

W E L L N E S S

SUMMERTIME AND THE LIVIN’ IS EASY ΧΡΉΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΈΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΉΣ ΥΓΙΕΙΝΉΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΆ ΣΑΣ ΤΑΞΊΔΙΑ Βιοδιασπώμενο καλαμάκι Δεν μπορείτε να κάνετε οδικό ταξίδι χωρίς αναψυκτικό; Πιείτε το με καλαμάκι. Αυτό θα βοηθήσει στη μείωση της επαφής των δοντιών σας με τη ζάχαρη. Έχετε εφεδρικό σχέδιο στοματικής υγιεινής Ταξίδι με αεροπλάνο; Πάρτε μαζί σας μία επιπλέον οδοντόβουρτσα και μεσοδόντιο βουρτσάκι, ελαστική οδοντογλυφίδα ή νήμα και έχετέ τα στην τσάντα σας. Όχι μόνο θα μπορείτε να βουρτσίζετε μετά τα γεύματα κατά την πτήση, αλλά θα έχετε επίσης την υποστήριξη της στοματικής υγιεινής σε περίπτωση που η παραδοτέα αποσκευή σας δεν φτάσει εγκαίρως. Διατηρήστε την καθημερινή σας ρουτίνα στοματικής υγιεινής Το ταξίδι σε διαφορετικές ζώνες ώρας και η προσπάθεια καταπολέμησης του jet lag μπορεί να σας βγάλουν από τη ρουτίνα σας, με συνέπεια να μη θυμάστε την τελευταία φορά που φροντίσατε τα δόντια σας. Προσπαθήστε να θυμάστε να τα βουρτσίζετε ή να χρησιμοποιείτε μεσοδόντιο βουρτσάκι, ελαστική οδοντογλυφίδα ή νήμα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Κολυμπήστε με σύνεση Το κολύμπι σε πισίνα μπορεί να οδηγήσει σε διάβρωση και αποδυνάμωση των δοντιών. Αυτό συμβαίνει λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε χλώριο στις περισσότερες πισίνες. Αντίθετα, το κολύμπι στη θάλασσα μπορεί στην πραγματικότητα να μειώσει τα βακτήρια του στόματος, λόγω των υψηλών επιπέδων αλατιού. Ωστόσο, αν η επιλογή σας για κολύμπι αυτό το καλοκαίρι είναι η πισίνα, τότε θα ήταν μια καλή συνήθεια να βουρτσίζετε τα δόντια μετά από αυτή τη δραστηριότητα, ώστε να περιορίσετε τις χημικές ουσίες που προσκολλώνται στα δόντια από το νερό της πισίνας.

Καλοκαιρινός ήλιος σημαίνει και καλοκαιρινή διασκέδαση. Οι ζεστοί μήνες είναι ιδανικοί για να περάσετε χρόνο μαζί με τους αγαπημένους σας στις καλοκαιρινές διακοπές, οι οποίες όμως μπορεί να αλλάξουν τη συνηθισμένη οδοντιατρική σας ρουτίνα. Ευτυχώς, χωρίς να χρειάζεται να χαλάσετε τα ταξιδιωτικά σχέδια κανενός, ακολουθούν μερικές χρήσιμες συμβουλές στοματικής υγιεινής για τα καλοκαιρινά σας ταξίδια. Όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα να βουρτσίσετε τα δόντια σας, να προσέχετε κατά το διάστημα αυτό να μην τρώτε τρόφιμα που έχουν πολλή ζάχαρη (μπάρες κ.ά.), που είναι κολλώδη, όξινα (αναψυκτικά) ή τρόφιμα που περιέχουν άμυλο (πατάτες). Συσκευάστε τρόφιμα (αν μπορείτε) ή προσέξτε να τρώτε τροφές που βοηθούν στον καθαρισμό του στόματός σας και απομακρύνουν τα βακτήρια (σέλινο και άλλα λαχανικά υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, καθώς και φρούτα όπως τα μήλα). Αυτά τα τρόφιμα θα διεγείρουν την παραγωγή σάλιου, η οποία θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε το στόμα σας καθαρό μέχρι να μπορέσετε να βουρτσίσετε τα δόντια σας. Μείνετε ενυδατωμένοι Το νερό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας θα βοηθήσει επίσης να μειώσετε τα βακτήρια και να πλύνετε τα δόντια σας, ειδικά αφού έχετε φάει τροφές. Και εάν είστε εν πτήσει, σας βοηθά επίσης να προστατευτείτε από την αφυδάτωση και την ξηροστομία.

Οδοντιατρικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης Ας ελπίσουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί, αλλά μερικές φορές ένας πονόδοντος ή κάποιο πρόβλημα σε προσθετική εργασία μπορεί να γίνουν ενοχλητικά στο ταξίδι. Παρόλο που δεν μπορείτε να ελέγξετε την οδοντιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μπορείτε να τα ελαχιστοποιήσετε μέσω της προληπτικής οδοντιατρικής περίθαλψης, όπως να τηρήσετε τις ετήσιες επισκέψεις στον οδοντίατρό σας. Αν έχετε πιο σύνθετα προβλήματα, είναι προτιμότερο να επισκεφθείτε τον οδοντίατρό σας πριν από τις διακοπές. Αν σκοπεύετε να κάνετε αθλήματα ή ψυχαγωγικές δραστηριότητες στις διακοπές σας (ποδηλασία, ποδόσφαιρο και κυρίως μπάσκετ), σκεφτείτε το ενδεχόμενο να φοράτε έναν προσαρμοσμένο αθλητικό νάρθηκα για να προστατεύσετε τα δόντια σας. Να προσέχετε τι μασάτε (σκληρές καραμέλες, πάγο, ξηρούς καρπούς) κατά τη διάρκεια των διακοπών σας, ιδιαίτερα αν έχετε αρκετά σφραγίσματα και απονευρωμένα δόντια, και ποτέ μη χρησιμοποιείτε τα δόντια σας για να ανοίγετε τα καπάκια από αναψυκτικά / μπίρες. Όπου κι αν βρεθείτε αυτό το καλοκαίρι, ελπίζουμε ότι τα καλοκαιρινά σας ταξίδια θα είναι διασκεδαστικά. Η υιοθέτηση ορισμένων από αυτές τις συμβουλές στοματικής υγιεινής όταν βρίσκεστε στον δρόμο θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε τα δόντια σας υγιή και θα αποτρέψετε τυχόν οδοντικές εκπλήξεις. Καλό καλοκαίρι με υγιή δόντια και όμορφα χαμόγελα!

148

149

W E L L N E S S

GETTING BACK TO «NORMALITY» ΤΗΣ ΜΑΡΊΑΣ ΜΥΛΩΝΆ

Περισσότερο από έναν χρόνο τώρα υπάρχει κάτι το μη φυσιολογικό στη ζωή μας. Είναι σαν να πάτησε κάποιος ένα κουμπί και να πάγωσαν τα πάντα. Σε παγκόσμιο επίπεδο αφαιρέθηκε η αίσθηση ασφάλειας. Δοκιμάστηκε η ανθεκτικότητά μας, βιώνοντας αλληλοσυγκρουόμενα αισθήματα, όπως απώλεια, άγχος, απομόνωση, μοναξιά, βαρεμάρα, φόβο, θυμό, πένθος. Είναι απολύτως φυσιολογικό να αναζητάμε να πάρουμε πίσω την κανονικότητα της ζωής μας, αλλά ίσως και όχι. Παρόλο που τα μέτρα προστασίας έχουν χαλαρώσει, πολλοί συνεχίζουν να αποφεύγουν την επιστροφή στην καθημερινότητα. Επιθυμούμε τα ίδια, αλλά ταυτόχρονα και την αλλαγή.

Τι ήταν αυτό που σας βοήθησε περισσότερο; Ίσως κάποιος φίλος, ένα εκπαιδευτικό βίντεο, το διάβασμα, η ενασχόληση με τη μαγειρική. Υπήρξαν φίλοι με τους οποίους χαθήκατε; Δεν χρειάζεται να κρίνετε, απλώς να παρατηρήσετε. Τι σας έδωσε νόημα, τι σας ήταν εύκολο ή και το αντίθετο. Προσπαθήστε να έρθετε σε επαφή με το σώμα και το μυαλό σας. Ποια συναισθήματα υπερτερούν; Ακόμη κι αν δεν είναι θετικά, μην τα αποφεύγετε. Επαναφέρετε τη σωματική σας μνήμη, πότε ήσασταν στα πάνω σας και πότε στα κάτω σας; Όταν αποδεχόμαστε το πώς αισθανόμαστε, τότε βοηθάμε το μυαλό μας να εξοικειωθεί με το μέσα μας. Όταν αποδεχτούμε, λεκτικοποιήσουμε και αποταυτίσουμε όλα μας τα συναισθήματα, τότε εκείνα μπορούν να μπουν στη θέση που τους αρμόζει και τους ανήκει.

Δεν έχει σημασία το πώς και το αν η πανδημία επηρέασε τη ζωή σας, δεν είστε ο ίδιος άνθρωπος που ήσασταν τον Φεβρουάριο του 2019. Πριν επιστρέψετε στην κανονικότητα και στην έξω ζωή, θα πρέπει να κάνετε ένα βήμα πίσω, καθώς σήμερα είναι πιθανό να χρειάζεστε διαφορετική στήριξη από ό,τι ο εαυτός σας ενάμιση χρόνο πριν. Μπορεί να θυμάστε ότι ήταν εύκολο να πηγαίνετε κάθε μέρα μια βραδινή βόλτα, αλλά δεν σημαίνει ότι στο παρόν είστε προετοιμασμένοι για ένα τόσο κοινωνικά φορτωμένο πρόγραμμα. Προσπαθήστε να σκεφτείτε μια παγωμένη θάλασσα, όπου, πριν κολυμπήσετε, θα βρέξετε τις πατούσες σας σιγά σιγά κι έπειτα θα προχωρήσετε πιο μέσα. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Ένα βήμα τη φορά. Αν νιώθετε ότι τα παραπάνω σας αφορούν, θα σας βοηθούσε να ανακαλέσετε τα διδάγματα που αποκτήσατε στην περίοδο της πανδημίας, ώστε να σας βοηθήσουν να προχωρήσετε με περισσότερη σοφία και κατανόηση. Θα μπορούσατε να τα γράψετε και να ανατρέχετε σε αυτά κάθε φορά που θέλετε να έρθετε σε επαφή με την εσωτερική σας δύναμη.

Η Sharon Salzberg, δασκάλα διαλογισμού, έχει πει: «Μεγαλώστε σοφά κατά τη μετάβαση». Αυτό το μεταβατικό στάδιο είναι μέρος της ζωής μας και σίγουρα υπήρξαν πολλές καταστάσεις και εμπειρίες που θα μπορούσαν να αποδώσουν μεγάλη αξία στην καθημερινότητά μας.

ABOUT THE AUTHOR Η Μαρία Μυλωνά είναι ψυχολόγος και εκπαιδευόμενη συνθετική ψυχοθεραπεύτρια. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού (MSc) στην Ψυχολογία Υγείας από το University of Surrey και πτυχίου (BSc) στην Εξελικτική Ψυχολογία από το Empire College του State University of New York. Επίσης έχει πιστοποιηθεί στην εφαρμογή ψυχομετρικών τεστ από το University of Cambridge. CONTACT INFO: contact@mariamylona.gr

150

W E L L N E S S

ANTI-STRESS MANUAL «Το περιβάλλον ελέγχει το μέσα μας ή το μέσα μας το περιβάλλον;» ΤΟΥ ΒΗΣΣΑΡΊΩΝΑ ΖΈΡΒΑ Άπειρα έχουν γραφτεί για το stress και τη διαχείρισή του. Ψυχολόγοι, ψυχίατροι, θεολόγοι, φιλόσοφοι, μέντιουμ, ειδικοί γκουρού... «Το περιβάλλον ελέγχει το μέσα μας ή το μέσα μας το περιβάλλον;» Συναισθήματα σε αταξία και μια διαρκής κατάσταση «φυγής-μάχης» που πυροδοτούν ορμόνες και επινεφρίδια και φέρνουν απώλεια ζωτικής ενέργειας. Ζούμε σε μια κατάσταση συναγερμού και έκκρισης αδρεναλίνης, ακόμα και όταν υποτίθεται ότι διασκεδάζουμε ή κοιμόμαστε. Ενώ όλοι μας θέλουμε να είμαστε ήρεμοι και δημιουργικοί, τι κάνουμε αλήθεια γι’ αυτό; Συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε το ίδιο αποτυχημένο μοντέλο: «Ύλη στην Ενέργεια». Καλύτερο αυτοκίνητο, μεγαλύτερο σπίτι, περισσότερα ρούχα και πολλά άλλα που δεν προσφέρουν ενεργειακή «τροφή». Και αν το πιστεύουμε αυτό, τότε έρχεται το σώμα μας να μας διαψεύσει με τον πιο κατηγορηματικό και επίμονο τρόπο. Πόνος... Ξυπνάμε, κινούμαστε, κοιμόμαστε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Ίδιες σκέψεις, ίδιες συμπεριφορές, όλα πανομοιότυπα. Και ενώ συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια ακριβώς πράγματα, θέλουμε να έρθει η αλλαγή. Το δικαιούμαστε;

ABOUT THE AUTHOR Ο Βησσαρίων Ζέρβας είναι πτυχιούχος του School of Physical Education & Sport Science (Aristotle University), Master στο Holistic Health Care & Rehabilitation (CL Pennsylvania University), πιστοποιημένος σύμβουλος «Ολικού Μυαλού» (HBDI), ειδικός επιστημονικός σύμβουλος στην ολιστική θεραπευτική-πρόληψη και στην αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων. Διαθέτει πολυετή εμπειρία στην εκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων και αθλητών στους τομείς Holistic Health & Wellness, Corrective Training, Nutri Detox. CONTACT INFO: zervvis@yahoo.gr

Για να αλλάξει η προσωπική μας πραγματικότητα, θα πρέπει να αλλάξει πρώτη η προσωπικότητά μας. Συναισθήματα που έχουν να κάνουν με την ήδη παγιωμένη, επαναλαμβανόμενη στάση μας θα πρέπει να μείνουν πίσω μας, στον παλιό μας εαυτό. Και κάθε φορά που θα εμφανίζεται αυτό που μας ενοχλεί, να το διακόπτουμε με μια λέξη: «αλλάζω». Γιατί, ναι, αλλάζουμε τον προσωπικό μας εαυτό, φέρνουμε το συναίσθημα της «ευγνωμοσύνης» στο παρόν γι’ αυτό που είμαστε σίγουροι ότι θα προσκαλέσουμε στο μέλλον. Αν όμως δεν το βιώσουμε συναισθηματικά ΤΩΡΑ,τότε δεν θα έρθει με έναν κβαντικό, ενεργειακό, μαγικό για πολλούς, τρόπο. Όσοι γνωρίζουμε λίγο από Φυσική και έστω κάτι λιγότερο από Κβαντική είναι γνωστό ότι το κύτταρο είναι ενέργεια, είναι πληροφορία. Σύμφωνα με πολλές επιστημονικές έρευνες, νέες σκέψεις, συνήθειες και δράσεις που αφορούν το επιθυμητό μέλλον μπορούν να αλλάξουν - μέσω εγκεφαλικών συνάψεων - ...το παρόν. Πώς όμως; Οραματισμός - Διαλογισμός με «άγκυρα» τις αναπνοές. Είναι προπόνηση, όχι χόμπι. Είναι η επικράτηση του μυαλού στο σώμα και όχι το αντίθετο. Γίνεται με συγκεκριμένη μεθοδολογία και συνειδητότητα. Αν θέλεις να αλλάξεις, δεν θα είσαι ο ίδιος. 151

Το Imperial 500 Motel στο Wildwood του New Jersey.

152

MOTORWAY MOTELS «Να ένα μέρος για να σταματήσουμε τη νύχτα...» Μια κινηματογραφική ξενάγηση στα motels των αυτοκινητόδρομων της Αμερικής.

Ταπεινά δωμάτια με neon επιγραφές στη μέση του πουθενά. Τα motels κάποτε κυριαρχούσαν στους αμερικανικούς αυτοκινητόδρομους. Σήμερα είναι είδος υπό εξαφάνιση, όμως η μυθολογία τους κρατιέται ζωντανή μέσα από τη λογοτεχνία, τη μουσική, τη φωτογραφία και τις κινηματογραφικές σκηνές. Η νοσταλγία και το ταπεινό, μα καίριο εκτόπισμά τους ακόμα εμπνέουν αμέτρητες ιστορίες που ξεδιπλώνονται μέσα στα απλά και απρόσωπα δωμάτια. Ο γνωστός Route 66 ήταν έως το 1985 ο πιο μεγάλος και διάσημος αμερικανικός αυτοκινητόδρομος. Ένωνε την Αμερική από την Ανατολή μέχρι τη Δύση και όσοι αποφάσιζαν να τον διασχίσουν, έβαζαν πλώρη για μια ιστορία ενηλικίωσης και ελευθερίας. Η μπίτνικ γενιά τον αποθέωσε στο «On the Road» του Jack Kerouac, οι Depeche Mode και οι Rolling Stones τραγούδησαν γι’ αυτόν και όλοι τους κατευθύνθηκαν προς ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον διασχίζοντάς τον, μετρώντας τις μέρες και τα χιλιόμετρα μέσα από τις neon επιγραφές των motels που ξεφύτρωναν σχεδόν ξαφνικά ανάμεσα στις καυτές ερήμους. Ο κόσμος του κινηματογράφου, ιστορικά, έχει την τάση να διασχίζει μονοπάτια μέσα από έναν κύκλο διαδοχικών εικόνων και οραμάτων. Σε πολλές από αυτές τις –συχνά κεντρικές– σκηνές υπάρχει ένα κοινό επίκεντρο που δεν έχει πάρει εδώ και καιρό την αναγνώριση που του αξίζει: το αμερικανικό motel. Άδειοι χώροι στάθμευσης, λάμπες που φωτίζουν αμυδρά τους μεγάλους διαδρόμους και η απαράμιλλη ησυχία των καταλυμάτων γίνονται τόπος γέννησης αποτρόπαιων εγκλημάτων, αλλόκοτων ιστοριών ή ερωτικών σχέσεων. Τα motels είναι ίσως μια φθηνή και βαρετή προσφορά αν τα δει κανείς με γυμνό μάτι, αλλά στην ιστορία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης αποτελούν από τα πιο σημαντικά σκηνικά που έχουν γεμίσει την οθόνη. Δύσκολα θα ισχυριστεί κανείς πως το μαγευτικό «Psycho» του Hitchcock (1960) θα ήταν το ίδιο χωρίς τους ανατριχιαστικούς τοίχους του Bates Motel. Τα μοναχικά σκοτεινά δωμάτια με τους γυμνούς τοίχους έδωσαν το τέλειο μείγμα μυστηρίου, τρόμου και παράνοιας, ως φόντο που περνάει στο πετσί του θεατή αποφασιστικά. Η ταινία βασίστηκε στην ομότιτλη νουβέλα του Robert Bloch, η οποία είχε ως αρχικό ερέθισμα την αληθινή ιστορία του κατά συρροήn δολοφόνου και κανίβαλου Ed Gein. Ο συγγραφέας ζούσε μόλις 40 μίλια από τη φάρμα του δολοφόνου και τον εξιτάριζε το γεγονός πως κάποιος μπορεί να διαπράξει τόσο φριχτά εγκλήματα σε μια τόσο μικρή κοινότητα, χωρίς να τον πάρουν είδηση επί χρόνια. Έτσι, η φάρμα έγινε Bates Motel, ο Gein έγινε Norman Bates και ενσαρκώθηκε από τον Anthony Perkins, ενώ το «Psycho» πέρασε στο πάνθεον του σινεμά. Ο Bloch έγραψε συνολικά τρεις νουβέλες στις οποίες τα εγκλήματα εκτυλίσσονται μέσα στο περίφημο Bates Motel. Από τις νουβέλες αυτές γεννήθηκαν οι 6 ταινίες της σειράς «Psycho», καθώς και η τηλεοπτική σειρά «Bates Motel», που διήρκεσε 5 σεζόν, με το πανδοχείο του τρόμου να δεσπόζει σε καθεμία από αυτές. Τα μικρά ερημικά πανδοχεία έγιναν σκηνικό αγαπημένων cult φιλμ όπως το «The City of The Dead» (1960). Όμως πιο πρόσφατα, το motel έγινε κεντρικό κομμάτι του νεο-νουάρ θρίλερ του Drew Goddard «Bad Times at The El Royale», καταγράφοντας τις ιστορίες επτά ξένων καθώς διασχίζουν διαδρόμους στο τρομερό παρακμιακό πανδοχείο El Royale. 153

Eric Bard / Corbis Historical / Getty Images / Ideal Image

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Το Algiers Apartments Motel. Στο πάρκινγκ μια εικονική Jaguar XKE.

Αποκαλύψεις, εξαπάτηση, χειραγώγηση και εγκλήματα ξεδιπλώνονται στην καρδιά ενός κτιρίου που έχει σχεδιαστεί για να αποτρέπει την εισβολή. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα παρόμοια με εκείνη που δημιούργησε το «Psycho», οι γεμάτες neon πινακίδες εισόδου του El Royale δίνουν μια στρεβλωμένη γοητεία σαν κι αυτήν που μας χάρισε ο Alfred Hitchcock δεκαετίες πριν. Άλλωστε η μεγάλη κινηματογραφία φαίνεται να «αγκαλιάζει» πάντα τις περίεργες δομές, οι οποίες συχνά βοηθούν και στην εξερεύνηση των χαρακτήρων που κατοικούν ή καταφεύγουν σε αυτές.

μέσα από το βιβλίο του «Motel Chronicles» αποκαλύπτει τον εαυτό του και τον κόσμο του και μας παίρνει μαζί του στις σκονισμένες περιοχές του αμερικανικού νότου και στα πανδοχεία τους. Μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες παρουσίες motel στην τηλεόραση προέρχονται από τη σειρά «The X Files». Εξάπτοντας το ενδιαφέρον του κοινού για το άγνωστο, το υπερφυσικό και το εξωγήινο, μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά επεισόδιά της χρησιμοποιούν τα motels ως φόντο, καθώς η πράκτορας Scully (Gillian Anderson) γράφει τις αναφορές της σχετικά με τα ευρήματα σε φεγγαρόλουστα πανδοχεία, ενισχύοντας την αίσθηση μυστηρίου και έντασης που ξετυλίγεται μέσα στη ζοφερή σιωπή του απρόσωπου δωματίου.

Το 1985, στην ταινία του Sam Shepard «Fool for Love», η Kim Basinger βρίσκεται ανάμεσα σε δύο εραστές, πρώην και νυν: τον Sam Shepard και τον Randy Quaid. Μέσα σε ένα δωμάτιο motel νοτιοδυτικά των ΗΠΑ ξετυλίγεται ανάμεσά τους μια ιστορία γεμάτη πάθη, αψιμαχίες και σκοτεινά μυστικά. Τα motels φαίνεται πως αποτελούν σταθερό σημείο αναφοράς του Shepard, που

Το Mt. Si Motel βρίσκεται στην κοιλάδα Snoqualmie της Washington και αποτελεί μέρος της κοινότητας North Bend εδώ 154

Ν Τ Ο Κ Ο Υ Μ Ε Ν Τ Ο

Παίζοντας shuffleboard έξω από το Seacomber Motel έξω από το Atlantic City.

και 70 χρόνια. Έχει συμβάλει σημαντικά στη δημιουργία του μύθου των motels, αφού το γνωρίσαμε ως Red Diamond City Motel της τηλεοπτικής σειράς υπερφυσικού μυστηρίου/τρόμου «Twin Peaks – Fire Walk With Me» των Mark Frost και David Lynch. Η σειρά έλαβε διθυραμβικές κριτικές, βραβεύτηκε πολλάκις και θεωρείται ένα πολιτιστικό φαινόμενο που άλλαξε για πάντα την τέχνη των τηλεοπτικών σειρών. Αν και τελικά ακυρώθηκε το 1991, απέκτησε έναν φανατικό πυρήνα αιώνιων θαυμαστών, ενώ ο Lynch επέστρεψε για να σκηνοθετήσει, ως ταινία αυτή τη φορά, το αμφιλεγόμενο φινάλε του «Twin Peaks» (1992).

δωμάτιά τους αποτελούσαν κέντρα κατασκοπείας και εγκληματικών δραστηριοτήτων. Επομένως ήταν αναπόφευκτο πως το Hollywood σύντομα θα το αξιοποιούσε αυτό, δημιουργώντας μερικές από τις πιο αγαπημένες σκηνές στην ιστορία της μικρής και της μεγάλης οθόνης. Ο παράδοξος τρόπος με τον οποίο ασκεί γοητεία το motel εμπνέει μέχρι σήμερα. Είτε ως φιλμ, είτε ως λογοτεχνία, είτε ως πίνακας του Edward Hopper, είτε ως όνειρο όλων εκείνων που τα βράδια ονειρεύονται πως οδηγούν στους σκονισμένους δρόμους γύρω από την έρημο της Nevada και φαντασιώνονται ιστορίες περιπέτειας, ελευθερίας, έρωτα, εξερεύνησης και ανακάλυψης. Και κάθε φωτεινή πινακίδα με την επιγραφή «Motel» στην άκρη του δρόμου λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι το πιο ουσιαστικό ταξίδι δεν είναι ο προορισμός, αλλά η διαδρομή.

Τα μικρά απομονωμένα πανδοχεία των ΗΠΑ είναι εμβληματικά σύμβολα της μεταπολεμικής Αμερικής και χρωστούν κάτι από την ακαταμάχητη γοητεία τους στην ιστορία. Ωστόσο, καθώς ο κόσμος εξελίχθηκε στη σκιά της παράνοιας του Ψυχρού Πολέμου, τα motels συγκεράστηκαν με τον φόβο ότι τα απομονωμένα 155

156

157

Μ Α Ν C O D E

G A N G

WALLY • Η Wally ιδρύθηκε το 1994 από τον Ιταλό επιχειρηματία και λάτρη των yacht Luca Bassani, αναδιατάσσοντας τον χάρτη στον χώρο των εικονικών και πολυτελών σκαφών. • Αρχικά ειδικευόταν αποκλειστικά στον σχεδιασμό ιστιοπλοϊκών σκαφών, στη συνέχεια επεκτάθηκε και στην κατασκευή όλων των ειδών σκαφών. • Είναι διάσημη διεθνώς για τον καινοτόμο σχεδιασμό και τις υπερσύγχρονες τεχνικές κατασκευής με βασικό υλικό το ανθρακόνημα. • To 2012 κατασκεύασε το μεγαλύτερο ιστιοφόρο στον κόσμο με σύνθετα ανθρακονήματα, μήκους 50,5 μέτρων, το «Better Place». • Ένα από τα πιο διάσημα δημιουργήματά της είναι το σκάφος «118 Wally Power», το οποίο εμφανίστηκε στην ταινία «Island» (2005), αποτελώντας παράλληλα και το μοναδικό γιοτ που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο το 2004, σε μια έκθεση που αφορούσε την αρχιτεκτονική και το design. • Το 2019 η Wally έγινε μέλος του Ferretti Group.

158

Μ Α Ν C O D E

G A N G

PERINI NAVI • Η Perini Navi ιδρύθηκε το 1983 στο Viareggio της Ιταλίας, από τον Fabio Perini. • Μέχρι το 1988, όταν άρχισε να κατασκευάζει πλοία με τη δική της επωνυμία, ήταν studio για τον σχεδιασμό και την κατασκευή μεγάλου μήκους πολυτελών ιστιοπλοϊκών σκαφών. • Βασικός στόχος της εταιρείας ήταν η δημιουργία μεγάλων σκαφών, τα οποία όμως θα μπορούσε να διευθύνει ολιγομελές πλήρωμα. • Το 1991 ο ιδιοκτήτης Fabio Perini διορίστηκε Cavaliere del Lavoro –το αντίστοιχο του βαρώνου–, ως αναγνώριση της συμβολής του στην ιταλική βιομηχανία. • Μερικά από τα σημαντικότερα δημιουργήματα της εταιρείας είναι το μήκους 88 μέτρων γιοτ «Maltese Falcon» και το μήκους 70 μέτρων «Sybaris», κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο. • H εταιρεία στην πορεία της έχει ναυπηγήσει 60 ιστιοφόρα, τα περισσότερα με μήκος άνω των 40 μέτρων.

159

P R E S S

R E L E A S E S

MARKET

ΤΑ

LAUNDRY

REPORT

ΜΑΣ ΥΠΟΔΈΧΟΝΤΑΙ

ΣΤΗ ΓΛΥΦΆΔΑ

Σε έναν πρωτότυπο χώρο στην Άγγελου Μεταξά 18 στη Γλυφάδα άνοιξε το νέο flagship store της εταιρείας Dirty Laundry. Γνωστή για την timeless χρωματική παλέτα και το σύγχρονο fit της, θα βρείτε casual επιλογές -από t-shirt, βερμούδες μέχρι και φούτερ- σε βολικές και άνετες σχεδιαστικές γραμμές για το σώμα και από υφάσματα από 100% άριστης ποιότητας βαμβάκι που έλκουν σαν μαγνήτης το χάδι και τη σωματική επαφή. www.dirtylaundry.gr

SUMMER

HERE

Το καλοκαίρι είναι εδώ και η Intimissimi Uomo το υποδέχεται προσφέροντας ένα μεγάλο και stylish δώρο για εσάς: τη νέα καλοκαιρινή τσάντα ταξιδιού σε μοτίβο παραλλαγής. Το μόνο που έχετε να κάνετε για να αποκτήσετε αυτό το δώρο, είναι να αγοράσετε δύο μαγιό boxer. Τα μαγιό είναι κατασκευασμένα από ανακυκλωμένο νήμα ενώ η τσάντα που έχει τη δυνατότητα να τυλίγεται, σας υπόσχονται ότι θα ζήσετε ανέμελες καλοκαιρινές στιγμές.

www.intimissimi.com/gr

DIRTY

TO ΝΈΟ WEBSITE ΤΗΣ HONDA ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΕΊΝΑΙ ΓΕΓΟΝΌΣ Εντυπωσιακό, καινοτόμο, φιλικό προς τον χρήστη, με στοιχεία διάδρασης και ε ξ α το μ ί κε υ σ η ς αλλά και πλούσιο σε πληροφορίες για την σημαντική ιστορία του ιαπωνικού κολοσσού και για τα προϊόντα που προσφέρει στην Ελλάδα είναι το νέο website της Honda. Εκτός από τις πληροφορίες που μπορείτε να βρείτε για όλα τα προϊόντα της εταιρείας ( Cars, Moto, Marine) αλλά και την ιστορία και τη φιλοσοφία πίσω από την ίδρυσή της, έχετε τη δυνατότητα να διαμορφώσετε το κατάλληλο μοντέλο που να καλύπτει τις ανάγκες σας, να κλείσετε test drive/test ride και να βρείτε διάφορες πληροφορίες που θα χρειαστείτε για τα offline σημεία εξυπηρέτησης. www.honda.gr 160

P R E S S

R E L E A S E S

ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΌ ΜΟΥΣΕΊΟ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ

To Public Business προχώρησε σε συνεργασία με τη Lamda Development S.A. στοχεύοντας στη δημιουργία της απόλυτης ψηφιακής εμπειρίας για το Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας. Αξιοποιώντας την τεχνογνωσία που προσφέρει ο εξειδικευμένος συνεργάτης τους, Omikron Electronics, προσέφερε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και κάλυψε τις ανάγκες του Μουσείου σε τεχνολογικό και οπτικοακουστικό εξοπλισμό. Tο Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας που άνοιξε τις πύλες του την Παρασκευή 14 Μαΐου 2021 στο Golden Hall, έχει ως στόχο να στεγάσει ένα σημαντικό μέρος της Ολυμπιακής κληρονομιάς της χώρας αλλά και να αναδείξει τη συμβολή της Ελλάδας στη διαμόρφωση του Ολυμπιακού Κινήματος και την Αθήνα ως Ολυμπιακή Πρωτεύουσα.

ΝΈΕΣ “ΈΞΥΠΝΕΣ” ΚΑΤΟΙΚΊΕΣ ΜΕ ΕΛΆΧΙΣΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΌ ΑΠΟΤΎΠΩΜΑ Στις 9 και 10 Ιουνίου 2021, ολοκληρώθηκε επιτυχώς το συνέδριο όλων των φορέων για το Ευρωπαϊκό Έργο “PRECEPT”, όπου στο ρόλο του συντονιστή βρέθηκε ο πρωτοπόρος πάροχος ενέργειας WATT+VOLT. Το έργο PRECEPT στοχεύει στον μετασχηματισμό των παραδοσιακά ενεργοβόρων κατοικιών σε “έξυπνες” με το ελάχιστο δυνατό ενεργειακό αποτύπωμα. Κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού συνεδρίου παρουσιάστηκε η πρόοδος του έργου PRECEPT και τέθηκαν οι αποφάσεις για την αρχιτεκτονική υλοποίηση των συστημάτων σε κάθε 1 από τους 6 πιλότους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο ενεργειακός μετασχηματισμός συμβαίνει σε 6 πιλοτικές περιοχές στην Ευρώπη οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω των διαφορετικών μετεωρολογικών συνθηκών και κατασκευαστικών προτύπων. www.precept-project.eu 161

I N S P I R A T I O N

OVER THE WAVES Η χειροποίητη σανίδα surf «The New Black» ξεχωρίζει για το μαύρο χρώμα και το ξύλινο πτερύγιό της. Η έμπνευση για τον σχεδιασμό της προήλθε από εκείνη με την οποία ο Shaun Tomson νίκησε στον αγώνα Hawaii Masters το μακρινό 1975. Προέκυψε από τη συνεργασία της εταιρείας Dutchmann με την Porsche.

CREDITS ΔΙΕΥΘΎΝΣΕΙΣ – STYLE – TIME FOR NATURE (ΣΕΛ. 140-145)

BREITLING BOUTIQUE ATHENS: Βουκουρεστίου 6, Αθήνα, τηλ.: 210-3629832. GOFAS JEWELRY: Αθήνα: Σταδίου 3, τηλ.: 210-3317540 – Μύκονος: Ματογιάννη 43, τηλ.: 22890-24521 – Θεσσαλονίκη: Πλατεία Αριστοτέλους 9, τηλ.: 2310-279703 – Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»: Intra Schengen Area B, τηλ.: 210-3533627 – Sani Resort – Sani Marina, Κασσάνδρα Χαλκιδικής, τηλ.: 23740-31795 – Σαντορίνη: Φηρά, τηλ.: 22860-24152 www.gofas.gr HUBLOT BOUTIQUE ATHENS: Σταδίου 3, Αθήνα, τηλ.: 210-3317540. ROLEX HELLAS: Βαλαωρίτου 5, Αθήνα, τηλ.: 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, τηλ.: 210-3235909. www.rolex.com. SWATCH GROUP GREECE: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ.: 210-9565656. www.swatchgroup.com. ΤΖΑΝΝΕΣ A.E.: Κεντρικά Γραφεία: Κουντουριώτου 12, Ηλιούπολη, τηλ.: 210-9945000 / Κριεζώτου 7, Αθήνα, τηλ.: 210-3253610 / Πανεπιστημίου 41, Στοά Νικολούδη, Αθήνα, τηλ.: 210-3218564 / Golden Hall, Λεωφ. Κηφισίας 37 & Σπύρου Λούη, τηλ.: 211-18142027 / Attica, Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ.: 211-1802610. eshop.tzannes.gr

162

163

164

MANCODE | CLASSIC IS THE NEW MODERN (Issue 40)

Articles inside

AFICIONADO: CARIBBEAN AROMAS

THE INFLUENCERS: ZINO DAVIDOFF

ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ

ROYAL ASCOT: ΤΟ ΣΤΙΛ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩΝ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ

PITTI UOMO

AILLAGON ΣΥΖΗΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ MANCODE

COVER STORY: VERUSCHKA

CHEAPART FOUNDER: Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΜΠΗ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ

EDITOR’S LETTER: CLASSIC IS THE NEW MODERN

Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΡΙΒΙΕΡΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’60

OPINION: THE WAY WE WERE