MANCODE | Issue 04 by MANCODE

l i v e

w i t h

s t y l e

04 Μάρτιος 2017

Γιάννης Στάνκογλου Amerika Square

Τόνια Σωτηροπούλου We always love Tonia

Lauren Hutton Η γυναίκα των ’70s

ΟΥΚ Η αιχμή του δόρατος

Βασίλης Ζούλιας Classic Chic Athens

Γιάννης Πετούλης The Manager

ISSN 2529-1149

9 772529 114001

ΣΤΙΣ 5/03 ΜΕ ΤΗΝ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΜΕ 5 €

Editorial

"We Love Women"

8η Μαρτίου είναι η Ημέρα της Γυναίκας και γιορτάζεται από όλους. Για εμάς στο MANCODE, όμως, είναι κάθε ημέρα. Αγαπάμε και θαυμάζουμε τις γυναίκες. Αγαπάμε τις Jane Birkin, Anouk Aimée, Catherine Deuneve, Alicia Vikander. Ωραίες γυναίκες του σινεμά που μας έχουν γοητεύσει. Αυτές που θαυμάζουμε, όμως, είναι οι καθημερινές γυναίκες που ξεχωρίζουν για τον χαρακτήρα τους. Μια single mother που μόνη της ανατρέφει το παιδί της. Μια γυναίκα που δουλεύει καθημερινά απαιτητικά, με προσήλωση στην εργασία.

Δεν θέλω να φανταστώ τη ζωή χωρίς γυναίκες και μουσική. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο είναι θηλυκά. Χρόνια Πολλά λοιπόν στις γυναίκες, που κάνουν τη ζωή μας καλύτερη ή χειρότερη. Σίγουρα όμως πιο ενδιαφέρουσα.

Γυναίκες που παθιάζονται με αυτό που αγαπούν. Πιστεύω ότι οι γυναίκες είναι πιο δυνατές και εξελιγμένες από τους άνδρες. Έχουν μεγαλύτερη αντοχή και ιδιαίτερη αντίληψη για τα δρώμενα. Η ζωή των ανδρών χωρίς τις γυναίκες θα ήταν μπίρες και ποδόσφαιρο. Πολύ βαρετή. Κάθε μέρα στη δουλειά μου, κυρίως γυναίκες είναι αυτές που μιλάμε μαζί και παθιαζόμαστε να δημιουργήσουμε. Είναι μοναδικές όλες και τις ευχαριστώ που με ανέχονται και με εμπνέουν. Στέλλα, Νικόλ, Νένα, Ελίνα, Ισμήνη, Βίκυ, Κλαίρη, Χαρά, Εβίτα, Χριστίνες.

Θαλής Πιτούλης

Tip: Δεν προσφέρουμε λουλούδια σε μια γυναίκα στις 8 Μαρτίου, μια εμπορευματοποιημένη γιορτή. Τα προσφέρουμε όταν το αισθανόμαστε.

Loomis DeanÂ / Life / Getty Images / Ideal Image

editorial

Εκδότης - Creative Director Θαλής Πιτούλης Διευθυντής Απόστολος Κοτσάμπασης pr@mancode.gr Εμπορική διεύθυνση Νατάσσα Μπουτεράκου Διεύθυνση διαφήμισης Μαρία Μίλτου mmiltou@kathimerini.gr, 210-4808208 Art director Θάνος Ταρλαντέζος Editors Μαριανίνα Πάτσα, Έφη Αλεβίζου, Κέλλυ Σταυροπούλου, Χριστίνα Μόνη, Μισέλ Νικολαρέας, Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη, Μερόπη Παπαδοπούλου, Άρης Γαλανόπουλος, Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης, Κωνσταντίνος Πλούμπης, Γιάννης Μητσοκάπας, Θάνος Βεργής, Ελένη Χρίστικα Fashion Features Editor Σάντυ Τσαντάκη Photo editor Χριστίνα Δρογγίτη Φωτογράφοι Τάσος Βρεττός, Γιώργος Μαλεκάκης, Αλέξανδρος Αντωνιάδης, Studio Anastassatos Contributor photographer Μαρίνα Βερνίκου Beauty editor Αντωνία Θωμοπούλου Styling Μάνθος Δελλατόλας Σύμβουλοι art & design Βασίλης Ματσαϊδώνης, Χρήστος Νικολάου Photo Agencies Getty Images / Ideal Image, Visual Hellas Επεξεργασία εικόνας Στέλιος Βαζουράκης, Μιχάλης Τζαννετάκης Επιμέλεια - διόρθωση κειμένων Δήμητρα Καράμπελα, Αλεξάνδρα Σφυρή Οικονομική διεύθυνση Στέλλα Παντοπούλου Διεύθυνση digital Αριστείδης Θ. Γκότσης Νομικό τμήμα Θεοδώρα Καπόλα Digital Media Sheepfish Συντονισμός παραγωγής Αργύρης Γιαϊτζόγλου Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία NONSTOP PRINTING Ltd Ιδιοκτησία: McVictor & Hamilton A.E. Αγρινίου 3, Χαλάνδρι, Αθήνα, 15232, τηλ. 210-6898492, contact@mcvictor.gr Cover Story: Γιάννης Στάνκογλου / φωτογράφος Τάσος Βρεττός Ρολόι Rolex SKY-DWELLER 42 mm, λευκός χρυσός 18κ. Σακάκι και μπλούζα John Varvatos Attica, Παντελόνι Rag & Bone Attica

Απαγορεύονται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση με οποιοδήποτε οπτικοακουστικό ή ψηφιακό μέσο όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη. Κείμενα και φωτογραφίες που αποστέλλονται για δημοσίευση στο περιοδικό δεν επιστρέφονται. Το MANCODE κυκλοφορεί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την 1η Κυριακή κάθε μήνα και μετά στα περίπτερα με 5 ευρώ. ISSN 2529-1149

Mancode.gr 14

Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

opinion

Η διακριτική ανυπαρξία των αστών του Απόστολου Κοτσάμπαση

χώρα μοιάζει να αναζητά κατεύθυνση προς ένα άγνωστο και αβέβαιο μέλλον, σε έναν κόσμο που αλλάζει –ξανά– γρήγορα, ταυτόχρονα προς πολλές κατευθύνσεις. Μπροστά στις ολοένα αυξανόμενες προκλήσεις είναι πλέον εμφανής η ανυπαρξία ηγέτιδας τάξης με όραμα και στόχους σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Το γεγονός συμβαίνει σε μια –κατά γενική ομολογία– προνομιούχο χώρα, με χαρακτηριστικά που την καθιστούν μοναδική, με μεγάλες δυνατότητες για σημαντική οικονομική ανάπτυξη. Αλλά –πάντα υπάρχει ένα «αλλά»– αντί γι’ αυτό η Ελλάδα περιδινείται εδώ και επτά χρόνια σ’ έναν φαύλο κύκλο, ανακυκλώνοντας τα κυρίαρχα ψεύδη που έχουν αποκτήσει τη δυναμική «δόγματος» και αυτο-εκπληρούμενης προφητείας. Το έλλειμμα ηγεσίας αποκτά βαρύτητα ιδιαίτερα μετά τη νέα φάση στις διεθνείς εξελίξεις, με την αλλαγή στις ΗΠΑ. Με δεδομένο δε ότι βρισκόμαστε σε μια ευρύτερη περιοχή μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας για τον διεθνή παράγοντα που πλήττεται από πολεμική αναταραχή και πολιτική αστάθεια, οι κίνδυνοι για τη χώρα πολλαπλασιάζονται. Η χώρα εξακολουθεί να πορεύεται με την πολιτική, συχνά την παραπολιτική, να σκεπάζει την εσωτερική σκηνή, απευθυνόμενη όμως σ’ ένα ακροατήριο συνεχώς μειούμενο. Το θεατρικό έργο που γίνεται προσπάθεια να παιχθεί ξανά είναι πιθανό να μην έχει πλέον θεατές. Η πολιτική τάξη αδυνατεί να υλοποιήσει ένα στοιχειώδες πλάνο για την οικονομική ανάπτυξη. Οι λόγοι πολλοί. Δεν μπορεί να υπάρξει αναστροφή της πορείας χωρίς τη συμμετοχή των επιχειρηματιών. Η ανυπαρξία καθοδηγητικής παρουσίας της αστικής τάξης στην κοινωνία, ιδιαίτερα μετά τη Μεταπολίτευση, σχετίζεται αναμφίβολα με τη διόγκωση του κράτους και του ελέγχου της οικονομίας από πολιτικά κέντρα και παράκεντρα. Η επέλαση του λαϊκισμού τη δεκαετία του ’80 εκτόπισε τα υπολείμματα αστικής κουλτούρας. Σήμερα η πολιτική τάξη νομίζει –λάθος– ότι μπορεί να παραγάγει πλούτο με υπουργικές αποφάσεις και συντηρώντας μια γραφειοκρατία που πνίγει κάθε έννοια ελεύθερης αγοράς. Όσο η πολιτική δεν αφήνει χώρο σε δημιουργικούς ανθρώπους, παρέχοντάς τους ένα νομοθετημένο, ασφαλές, φερέγγυο περιβάλλον να επενδύσουν, τίποτα δεν θα κινηθεί. Οι πολιτικοί πρέπει να κάνουν πίσω μαζί με το πελατειακό κράτος και τα προνόμιά του, που ακόμη και μετά τη χρεοκοπία της χώρας εξακολουθούν προκλητικά να προστατεύουν. Επειδή αυτό δεν είναι πιθανό να συμβεί, οι πολίτες καλούνται να αναλάβουν το έργο αλλαγής κατεύθυνσης. Στροφή προς ένα οικονομικό μοντέλο όπου οι επιχειρηματίες ρισκάρουν, καινοτομούν, δημιουργούν θέσεις εργασίας και πλούτο. Στο περιβάλλον αυτό θα δημιουργηθεί και η μελλοντική αστική τάξη, καλύπτοντας το κενό που άφησε μεταπολεμικά το κρατικοδίαιτο επιχειρηματικό μοντέλο της Μεταπολίτευσης, το οποίο κατέρρευσε όταν χρεοκόπησε τη χώρα το 2010. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Οι μεταρρυθμιστικές-εκσυγχρονιστικές δυνάμεις απέναντι σ’ εκείνες της συντήρησης και του κρατισμού. Το δίπολο Δεξιά-Αριστερά ξεπεράστηκε μετά τη συμμαχία της λαϊκιστικής Δεξιάς με την αντίστοιχη της Αριστεράς. Συμμάχησαν γιατί τους ενώνουν ο κρατισμός και τα πελατειακά δίκτυα. Το γεγονός υπό προϋποθέσεις ίσως διευκολύνει, ως καταλύτης, τις μελλοντικές εξελίξεις.

Περιεχόμενα 12.

Editorial: We Love Women

16.

Η διακριτική ανυπαρξία των αστών

20.

Post Truth. Δεν υπάρχει καμία αλήθεια μετά τη «μετα-αλήθεια»

22.

Démodé: Πέντε μικροί θησαυροί

24.

Man(de)code: Μια γυναίκα συναντά τους άνδρες του σήμερα

28.

Lauren Hutton: Η γυναίκα των ’70s

34.

Βασίλης Ζούλιας: Classic Chic Athens

48.

Clint Eastwood: «Do you feel lucky punk?»

66.

Γιάννης Πετούλης: The Manager

70.

Τόνια Σωτηροπούλου: We always love Tonia

84.

«Highly Illegal»

110.

Heroes. ΟΥΚ: Η αιχμή του δόρατος

118.

Αδέσποτοι: Κλάρα Ιωσήφ

120.

Ολυμπία Οδός: Ένα σημαντικό έργο υποδομής ολοκληρώνεται

124.

Γιώργος Δουδέσης: Το στυλ είναι η αυθεντικότητα των πραγμάτων

126.

Cosmo Traveler: Cortina d’Ampezzo

128.

For the love of Juice

134.

Ντοκουμέντο: Σιδηρούν Παραπέτασμα

150.

The Influencers: Johan Cruyff

159.

Champagne & Caviar Night

Φωτογράφος: Τάσος Βρεττός Σακάκι Rag & Bone Attica. Γιλέκο και παντελόνι John Varvatos Attica, Ζιβάγκο Lacoste Notos Galleries. Ρολόι Rolex SKY-DWELLER 42 mm, λευκός χρυσός 18κ.

56.

Γιάννης Στάνκογλου Amerika Square

Courtesy of Warner Bros

style

Post Truth

Δεν υπάρχει καμία αλήθεια μετά τη «μετα-αλήθεια»

Δεν είμαι στο Twitter ούτε στο Facebook. Το Σύνταγμα μου το επιτρέπει. Φαίνεται όμως ότι υπάρχει στο Twitter μια ψεύτικη διεύθυνσή μου, όπως υπάρχει και μια ψεύτικη του Καζαλέτζο. Κάποτε συνάντησα μια κυρία που με βλέμμα γεμάτο ευγνωμοσύνη μου είπε ότι με διαβάζει πάντα στο Twitter και μερικές φορές είχαμε ορισμένες ανταλλαγές, από τις οποίες άντλησε μεγάλο διανοητικό κέρδος. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι ήταν ένας ψεύτικος εγώ, αλλά με κοίταξε σαν να της έλεγα ότι εγώ δεν ήμουν εγώ. Αφού ήμουν στο Twitter, υπήρχα. Twitto ego sum». Αυτά έγραφε ο Ουμπέρτο Έκο στο κεφάλαιο «Τουιτάρω, άρα υπάρχω», του βιβλίου του «Χρονικά μιας ρευστής κοινωνίας», αρκετό καιρό πριν το βρετανικό λεξικό της Οξφόρδης δώσει στον όρο «μετα-αλήθεια» την τιμητική πρόκριση της λέξης της χρονιάς 2016. Στην αλήθεια εκείνη, δηλαδή, που εξυφαίνεται μυστηριωδώς και ύπουλα, στην γκρίζα ζώνη, ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα. Στη no man’s land της εγκυρότητας. Τα σόσιαλ μίντια ενοχοποιούνται, αυτομάτως, ως το πιο γόνιμο περιβόλι για να φυτρώσουν τα ζιζάνια της μετα-αλήθειας. Και δικαίως. Γιατί στο παράλληλο ιντερνετικό σύμπαν η αλήθεια έχει πολλά ποδάρια, σαν τον διάβολο. Στο παράλληλο ιντερνετικό σύμπαν ένας άντρας μπορεί να περιγράφει τη συνομιλία του με έναν εξωγήινο, μια μητέρα να γεννάει με άνεση δωδεκάδυμα, ένας ροκ σταρ να διαβάζει για το δικό του θάνατο στo Facebook, μια ολόκληρη φυλή γυναικών, στο Πακιστάν, να ζει χωρίς να πίνει νερό.

της Έφης Αλεβίζου

«Η ασημαντότητα των απόψεων που εκφράζονται στο Twitter έγκειται στο ότι όλοι μιλούν και ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν στις εμφανίσεις της Παναγίας του Μεντζουγκόργιε, εκείνοι που πάνε στις χειρομάντισσες, αυτοί που πιστεύουν ότι η 11η Σεπτεμβρίου ήταν ενορχηστρωμένη από τους Εβραίους, αυτοί που πιστεύουν στον Νταν Μπράουν», συνεχίζει ο Έκο. Οι ψευδείς ειδήσεις ονομάστηκαν troll, hoax, μπούρδες και έμοιαζαν αρκετά αθώες μέχρι το 2016, που ονομάστηκαν post-truth και αποτέλεσαν, σύμφωνα πάντα με τους οξφορδιανούς, «έναν πυλώνα του πολιτικού σχολιασμού», ενώ κατέγραψαν αύξηση της χρήσης τους κατά 2.000% σε σχέση με το 2015 και έπαιξαν τον ρόλο τους «στο πλαίσιο του δημοψηφίσματος για το Brexit και την προεδρική εκλογή στις ΗΠΑ». Είναι φανερό ότι η καχυποψία που συνοδεύει τα παραδοσιακά μίντια γιγαντώνει την «ανυπαρξία» των σόσιαλ μίντια και η υστερική πληροφόρηση ανθεί. Κάτι που έρχεται να ανατρέψει, τελικά, αυτό που πίστευε ο Έκο, όταν έγραφε: «Το Twitter είναι σαν το μπαρ οποιουδήποτε χωριού ή συνοικίας. Μιλά ο λωλός του χωριού, ο μικροϊδιοκτήτης που πιστεύει ότι τον έχει βάλει στο μάτι η εφορία, ο περαστικός που τα έχει τσούξει... Όλα όμως αναλώνονται εκεί, οι κουβέντες στο μπαρ δεν άλλαξαν ποτέ τη διεθνή πολιτική...». Μάλλον ο λωλός του χωριού έχει μεγαλύτερη εξουσία από αυτήν που φανταζόταν ο μεγάλος Ιταλός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος.

Courtesy of Fox Movies

style

Démodé

Πέντε μικροί Θησαυροί της Σάντυ Τσαντάκη Διαβάζεις (και στέλνεις) 300 emails την ημέρα. Και τη νύχτα; Έχεις μετρήσει πόσα μηνύματα γράφεις με το δεξί; Ξυπνάς στις 7.30. Στις 8.30 έχεις φύγει από το σπίτι, έφαγες βιαστικά πρωινό, πάλι κάτι ξέχασες, ξέρεις ότι θα φας στο γραφείο σαλάτα. Θα έχεις πέντε ραντεβού σήμερα, μπορεί και δέκα. Προσπαθείς να μην κρατούν περισσότερο από 15 λεπτά, γιατί διαφορετικά πέφτεις σε λήθαργο. Ευτυχώς που υπάρχει η μουσική. Και ο αυτόματος πιλότος. Η ντουλάπα σου είναι σαν στολή. Θα μπορούσες να υπνοβατείς με αυτήν, φορώντας μαύρο παντελόνι ή τζιν, λευκό πουκάμισο ή μαύρο ζιβάγκο, μαύρο T-shirt που έχει γίνει δεύτερο δέρμα. Περηφανεύεσαι για τη συλλογή σου με παπούτσια και μανικετόκουμπα, αλλά δεν θυμάσαι γιατί έχεις κολλήσει τελευταία και φοράς διαρκώς τα ίδια. Repetition. Play it again, Sam. H στολή, ή μάλλον οι στολές, παραλλαγές στο ίδιο θέμα. Μην πειραματίζεσαι άλλο. Βρες αυτό που σας ταιριάζει, αντίγραψε τον εαυτό σου. Tailoring ή athleisure; Έχεις καταλάβει ποια είναι τα πέντε πράγματα που πρέπει να έχεις στην ντουλάπα σου; Μαύρο Τ-shirt; Συλλεκτικά sneakers; Mπλε παντελόνι; Μια σεμνή εκδοχή του «American Gigolo»; Ή αναπαράσταση της σκηνής από το «American Psycho»; Ένα κοστούμι bespoke, φτιαγμένο στα μέτρα σου, πουκάμισο sur mesure, customised jeans; Όσο démodé υπαγορεύει η μόδα (και η διάθεση) της εποχής.

1. Men in White. Η πιο ασφαλής επιλογή παραμένει ένα κολλαριστό, λευκό πουκάμισο με παντελόνι με σωστή εφαρμογή, όχι κολλητό, ούτε φαρδύ-καμπάνα-μπάγκι. Αν ένας άντρας έχει δύο ντουλάπες στη διάθεσή του, η μία θα πρέπει να είναι αφιερωμένη στα λευκά πουκάμισα. Πουκάμισα με σκληρό κολάρο και μανσέτα για τα μανικετόκουμπα, με μαλακό γιακά όταν πρόκειται για πουκάμισο με κουμπιά στο μανίκι. 2. The Wild One. Υπάρχουν τουλάχιστον δέκα διαφορετικοί τρόποι για να φοράει ένας άνδρας το δερμάτινο τζάκετ του. Μαύρο, καφέ, γκρι. Αποφασίζεις απλά τον ρόλο. Μarlon Brando στο The Wild One; Tyler Durden στο Fight Club; Αρχηγός γκρουπ στη δεκαετία του '70; Mαύρο perfecto με λευκό t-shirt και μαύρα γυαλιά. Ή πάνω από ζακέτα με κουκούλα. Αναρωτιέστε γιατί είναι πλάγιο το φερμουάρ στις τσέπες; Για τους μοτοσικλετιστές. Με αιτία. 3. Bogart Trench. Ή πώς να φορέσετε καμπαρντίνα σε στυλ Humphrey Bogart, σήμερα, αύριο, πάντα, ξανά και ξανά. Σαν εναλλακτική, ένα bomber τζάκετ. Σουέντ, δερμάτινο, αδιάβροχο… Πάντα με φερμουάρ. 4. Handmade with Love. Χειροποίητα ζευγάρια παπούτσια, εκκεντρικά, αφαιρετικά, φορτωμένα, με κορδόνια ή χωρίς, ανάγλυφα, μαύρα, γήινα, χρωματιστά, αγαπημένα, πολυφορεμένα ή ολοκαίνουργια, καλογυαλισμένα. Αν και, όταν μιλάμε για παπούτσια, μιλάμε σίγουρα για δύο ζευγάρια. Το ένα δετό, για όσους ταξιδεύουν συχνά με αεροπλάνο, και το δεύτερο μοκασίνια. 5. Suits. Το κοστούμι πρέπει να είναι cool woοl, ακόμα και τον χειμώνα. Δίκουμπο (για το βράδυ), τρίκουμπο (για τις επαγγελματικές εμφανίσεις). Κι όταν… μεγαλώσετε, μπορείτε πάντα να προσθέσετε το όνομα, μια σημαντική ημερομηνία ή μια τοποθεσία στο εσωτερικό του κοστουμιού σας ή να βάλετε την υπογραφή σας στα κουμπιά…

Courtesy of AMC

style

Man(de)code

Μια γυναίκα συναντά τους άνδρες του σήμερα • Η μουσική εξημερώνει τα ήθη και η γνώση γύρω από αυτήν είναι ένδειξη ευαισθησίας και καλλιέργειας. Δεν χρειάζεται να γίνετε όλοι ερασιτέχνες DJ ή να παίζετε πιάνο με κλειστά μάτια, αλλά το ανδρικό σπίτι που κρύβει σε μια γωνιά αγαπημένα βινύλια, μια κάποια επαφή με την τζαζ, η επιλογή του σωστού soundtrack από εσάς μια βραδιά είναι για εμάς ευχάριστες εκπλήξεις. Αν όχι απαραίτητες προϋποθέσεις. • Ωραία τα Τ-shirts και τα hoodies για μέσα στο σπίτι, αλλά δεν υπάρχει κάτι πιο αρρενωπό πάνω σας από το απλό, μονόχρωμο πουκάμισο. Καλά σιδερωμένο και με μια ανεπαίσθητη μυρωδιά καθαριότητας που μπλέκεται με το άρωμά σας στον γιακά. • Δεν είναι λιγότερο cool ο άντρας που κοντοστέκεται για να αφήσει τη γυναίκα να περάσει πρώτη, που της ανοίγει την πόρτα, που έχει πάντα στον νου του να γεμίσει το μισοάδειο ποτήρι της. Αντίθετα, η παλιομοδίτικη ευγένεια είναι εξαιρετικά cool. • Αγκαλιάσαμε όλοι με καλοσύνη την τάση των hipsters και γοητευτήκαμε με τα φροντισμένα μούσια σας. Όμως πέρα από σπάνιες εξαιρέσεις, το καλό grooming ορίζει φρεσκοξυρισμένα, καθαρά πρόσωπα. • Ο Kenneth Branagh, βραβευμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός, γυρίζει αυτόν τον καιρό τη σύγχρονη εκδοχή του «Murder on the Orient Express» με cast τους Johnny Depp, Penélope Cruz, Willem Dafoe, Michelle Pfeiffer κ.ά. Ανυπομονούμε να δούμε την ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά του Ιρλανδού δημιουργού σε μία ακόμη κλασική ταινία. 24

της Κέλλυς Σταυροπούλου

• Δεν υπάρχει πιο κραυγαλέος τρόπος να «προλογίσετε» την παρουσία σας

από ένα σύννεφο δυνατής κολόνιας. Μπορεί το άρωμά σας να είναι το σήμα κατατεθέν σας, αλλά παν μέτρον άριστον. Η μεγάλη ποσότητα ακόμη και του πιο εκλεκτού αρώματος προκαλεί πονοκέφαλο και όχι πεταλούδες στο στομάχι. • Κάθε που έρχεται η άνοιξη, βλέπουμε να ξεπετάγονται σε ανύποπτη στιγμή κοντές κάλτσες ανάμεσα στο στρίφωμα του παντελονιού και το παπούτσι καθισμένων σταυροπόδι ανδρών. Δεν ξέρω αν είναι πρακτικές, αλλά αντισταθείτε σ’ αυτή τη μάστιγα. • Σίγουρα το καλλίγραμμο σώμα δεν αποτελεί συγκυρία, αλλά αποτέλεσμα προσπάθειας. Όμως οι άνδρες που έχουν στο ψυγείο τους μόνο γιαούρτι 2% και βραστή γαλοπούλα και παραγγέλνουν μόνιμα σαλάτα και μεταλλικό νερό στα εστιατόρια μας παρασύρουν σε κακόβουλους συνειρμούς για το άτομό τους. Οι απολαύσεις είναι μέρος του ευ ζην. • Ένα δυνατό μήνυμα μπορεί πράγματι να είναι πιο ενδιαφέρον από πολλές τηλεφωνικές κλήσεις. Κάντε texting, αλλά απαραιτήτως αποφύγετε τα πολλά emoticons με καρδούλες, τα πέντε θαυμαστικά και τις δέκα τελείες. Αν είστε πάνω από 20, χρησιμοποιήστε τις λέξεις για να εκφραστείτε και όχι τα σύμβολα και τα σημεία στίξης. • Κινδυνεύουμε σοβαρά να καταλήξουμε να αγαπάμε να τον μισούμε και δεν θα άρμοζε στην περίσταση. Όμως είναι αδύνατον να σκεφτώ άλλον άνδρα με αρνητικό πρόσημο αυτή τη στιγμή πέραν του Donald Trump. Παραμερίζοντας τις πολιτικές του θέσεις (δύσκολο), βλέπω έναν άνδρα με βαμμένο κίτρινο μαλλί (δεν είναι ξανθό αυτό), solarium στο πρόσωπο, ατσούμπαλο σώμα, κοστούμι σε λάθος μέγεθος, γραβάτα σε λάθος μήκος και άρθρωση που παραπέμπει σε πρησμένο από τα ενέσιμα στόμα.

dress fashion code

Sartor ialist

Courtesy of Ralph Lauren

The

Ralph Lauren Private Fashion Club του Θάνου Βεργή

Ralph Lauren, ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς σχεδιαστές, με το brand του να είναι η επιτομή του αμερικανικού στυλ και lifestyle. Ο άνθρωπος που πριν από περίπου 50 χρόνια δημιούργησε μία από τις ισχυρότερες αυτοκρατορίες στον χώρο της μόδας αποφάσισε να αποχωρήσει από την ηγεσία της θρυλικής εταιρείας του λίγους μήνες πριν. Τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου του οίκου ανέλαβε ο Stefan Larsson, πρόεδρος της εταιρείας Old Navy, της οικονομικής μάρκας ρούχων που ανήκει στον όμιλο Gap. Ο Ralph Lauren όμως, ο οποίος είναι

πιστός λάτρης της μόδας, δεν θα μπορούσε να μη δημιουργήσει τον δικό του «ναό» στην καρδιά του Μιλάνου. Το shopping στο luxury fashion club είναι ένα είδος πολυτέλειας, με την ελίτ διασήμων να περνάει από το κατάστημά του. Το Palazzo Ralph Lauren ευελπιστεί να γίνει ένα από τα νεότερα θέλγητρα της ιταλικής συμπρωτεύουσας. Αρχιτεκτονική, αισθητική και ποιότητα συμβαδίζουν αρμονικά σε ένα ξεχωριστό fashion «club».

Lauren Hutton Η γυναίκα των ’70s της Κέλλυς Σταυροπούλου

ορίτσι της Vogue –δικαιωματικά της αξίζει ο τίτλος, έχοντας κάνει 26 εξώφυλλα στο συγκεκριμένο περιοδικό–, ένα από τα πιο καλοπληρωμένα μοντέλα των ’70s, διαχρονικό style icon, ηθοποιός για λίγο (ποιος έχει ξεχάσει τον ρόλο της ως πλούσιας και φιλήδονης 40άρας στην ταινία «American Gigolo» δίπλα στον Richard Gere;), πρώην λαγουδάκι του Playboy –έχει πει ότι δεν το έχει μετανιώσει–, η Lauren Hutton έχει διανύσει μια πορεία στην οποία πάντα μας αρέσει να ανατρέχουμε. Και πώς όχι; Είναι μια πορεία γεμάτη στυλ, επιτυχίες, περιπέτειες. Μπορεί ο όρος top model να καθιερώθηκε στα ’80s, αλλά η Lauren Hutton έζησε το «όνειρο» κάποιες δεκαετίες πριν. Δεν γύρισε video clip με τον George Michael, δεν απαθανατίστηκε από φωτογράφο να πίνει σαμπάνια με καλαμάκι σε κοσμικό event, δεν τα έφτιαξε με κάποιον διάσημο ηθοποιό του Χόλιγουντ. Όμως αναμφισβήτητα υπήρξε top model. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ήταν η πρώτη που κατάφερε να κλείσει μια μεγάλη εμπορική συμφωνία με brand ομορφιάς, κερδίζοντας ένα άπιαστο για εκείνη την εποχή ποσό και ανοίγοντας τον δρόμο για παρόμοιες συνεργασίες. Το χαρακτηριστικό κενό ανάμεσα στα δόντια της, το οποίο αρχικά ήταν το μοναδικό της «κουσούρι» που προσπαθούσε να καλύψει στις φωτογραφίσεις με διάφορα τεχνάσματα, τελικά έγινε το σήμα κατατεθέν της. «Ήταν πιο ανθρώπινη, πιο φιλική και πιο φυσική σε μια εποχή που για να κάνεις εξώφυλλο έπρεπε να είσαι βαρετά αψεγάδιαστη», θα ομολογούσε αργότερα ο κόσμος της μόδας. Το 1973 υπέγραψε το περίφημο χρυσό συμβόλαιο με τη Revlon: συμφώνησε να αμειφθεί με 250.000 δολάρια για δουλειά 20 ημερών. Η συνεργασία της με την εταιρεία κράτησε δέκα συναπτά έτη, ενώ 20 χρόνια μετά επέστρεψε ως ambassador του brand. Στο μεσοδιάστημα συμμετείχε σε διαφημιστικές καμπάνιες διάσημων οίκων μόδας, όπως οι Alexander Wang, Chanel, Tod’s, Mango, J. Crew, H&M, Gap κ.ά. Το 1993, στα πενήντα της χρόνια, περπάτησε στο ντεφιλέ του Calvin Klein και οι New York Times τής αφιέρωσαν κάποιες από τις σελίδες τους προκειμένου να καταγράψουν το γεγονός ότι η Lauren Hutton ήταν εξίσου καλή με τα σύγχρονα μοντέλα. Για να μη μιλήσουμε για το show Spring/Summer 2017 του ιταλικού οίκου Bottega Venetta τον περασμένο Σεπτέμβριο, στο οποίο περπάτησε δίπλα στην Gigi Hadid, πιο επίκαιρη από ποτέ… Φορώντας μια μεταξωτή καμπαρντίνα, η 72χρονη Hutton, πάντα φυσική και ζωντανή, «ανάγκασε» δεκάδες iPhone να σηκωθούν ψηλά προκειμένου να την απαθανατίσουν. Για πολλούς αυτό ήταν και το highlight της Εβδομάδας Μόδας του Μιλάνου.

Getty Images / Ideal Image

faces

Η Lauren Hutton ενσαρκώνει την καλοκαιρινή ομορφιά. Είναι πάντα σαν να την έχουν λούσει ο ήλιος και το θαλασσινό αλάτι, σαν να έχει στις αποσκευές της μια αξέχαστη καλοκαιρινή περιπέτεια», έγραψε πρόσφατα η αμερικανική έκδοση της Vogue. Όσο για το στυλ της, συνώνυμο με μια preppy αισθητική, αξιοποιεί τα κουμπωμένα μέχρι τον λαιμό πουκάμισα, τα παστέλ κασμιρένια πουλόβερ, τα σακάκια και τα φουλάρια στον λαιμό. Με ανάλογη απλότητα προσεγγίζει την ομορφιά σε όλα τα επίπεδα: δεν έχει «πειράξει» ποτέ το πρόσωπό της, καθώς θεωρεί ότι «οι ρυτίδες είναι τα μετάλλια που παίρνουμε από τη ζωή», και αποφεύγει τις δίαιτες και τους ψυχαναγκασμούς γύρω από τα κιλά της. Το πρωί τής αρέσει να διαβάζει New York Times και να τρώει αυγά με μπέικον και φρέσκο ζυμωτό ψωμί.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξη ένας δημοσιογράφος θέλησε να προκαλέσει την αγέραστη φύση της και τη ρώτησε τι απαντά η ίδια σε όσους ισχυρίζονται ότι στα 70 δεν απολαμβάνεις το σεξ όσο στα 20 ή στα 30. Εκείνη αποδέχτηκε την πρόκληση απαντώντας αποστομωτικά: «Όποιος το λέει αυτό καλύτερα να ψαχτεί λίγο για να δει τι δεν πάει καλά πάνω του. Να αλλάξει μυαλά και ψυχολογία. Και αν δεν τα καταφέρει, να φύγει από αυτή την πόλη!». «That’s my girl», θα σχολίαζε ο ατζέντης και σύντροφός της για 27 χρόνια, Bob Williamson, αν ζούσε. Όμως πέθανε το 1990, αφού πρόλαβε να κατασπαταλήσει 13 εκατ. δολάρια από την περιουσία της Hutton. «Δεν είχα πατέρα και χρειαζόμουν έναν προστάτη. Ο Bob μού έσωσε τη ζωή», εξήγησε κατόπιν εορτής η ίδια, υπογραμμίζοντας την ανάγκη της για συντροφικότητα και αδιαφορώντας επιδεικτικά για τα υπόλοιπα…

Corbis / Getty Images / Ideal Image

faces

The Couple Ο Michael Fassbender, η Alicia Vikander και το Χόλιγουντ της Κέλλυς Σταυροπούλου Δεν είναι η πρώτη φορά που δύο διάσημοι ηθοποιοί ερωτεύονται κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας. Ωστόσο ο Michael Fassbender και η Alicia Vikander, στ’ αλήθεια, δεν μοιάζουν με τα άλλα ζευγάρια του Χόλιγουντ. Οι συμπρωταγωνιστές της ταινίας «The Light Between Oceans», που κυκλοφόρησε πέρυσι, δεν βγάζουν selfies που να καταδεικνύουν τον έρωτά τους, δεν εκθειάζουν ο ένας τις χάρες του άλλου στις συνεντεύξεις τους, δεν προσφέρουν κλικ στους παπαράτσι από κοινές διακοπές τους σε τροπικούς προορισμούς. Η 28χρονη Σουηδή ηθοποιός και πρώην μπαλαρίνα, βραβευμένη με Όσκαρ για τον ρόλο της στο «The Danish Girl», και ο 39χρονος ηθοποιός με καταγωγή από την Ιρλανδία και τη Γερμανία που μας κέρδισε με τον ρόλο του στο «Shame» και στη συνέχεια υποδυόμενος τον Steve Jobs στην ομώνυμη ταινία, αποφεύγουν ακόμη και να περπατήσουν χέρι-χέρι στο 32

κόκκινο χαλί. «Φαντάζεστε τον Fassbender να ποζάρει “περιττός” δίπλα στη σύντροφό του, όσο εκείνη επιδεικνύει το φόρεμα και το πεντικιούρ της;» θα σχολιάσει ο διεθνής Τύπος, σεβόμενος την τακτική τους. Αντίθετα, το γεμάτο πάθος, χαρά και αλήθεια φιλί που έδωσε αιφνιδιαστικά η Vikander στον Fassbender τη στιγμή που ανακοινώθηκε η βράβευσή της, στην τελετή των Όσκαρ για την ταινία «The Danish Girl» πριν από δύο χρόνια, μας παρέσυρε να σκεφτούμε ότι κάτι πολύ όμορφο τρέχει ανάμεσά τους. Ο σκηνοθέτης δε της ταινίας «The Light Between Oceans», Derek Cianfrance, είχε πει: «Δεν έχω ξαναδεί συμπρωταγωνιστές να αναδεικνύουν περισσότερο ο ένας τον άλλο στην οθόνη. Αυτοί οι δύο είναι σαν τον Michael Jordan και τον Scottie Pippen». Μου ακούγεται δυνατό, κι ας μην ξέρω από μπάσκετ…

Βασίλης Ζούλιας Classic Chic Athens της Σάντυ Τσαντάκη

νωριζόμαστε δεκαετίες. Έχουμε αποκτήσει δικούς μας κώδικες. Συνεντεύξεις στην τηλεόραση, όταν ακόμη δεν ήταν σχεδιαστής, εικόνες με λέξεις στα περιοδικά, στην εφημερίδα, χειροκρότημα και γραπτή επιβράβευση στη σκηνή. Σε μια κριτική για την Εβδομάδα Μόδας είχα γράψει «από κριτής, κρινόμενος» και το εννοούσα. Η μετάβαση υπήρξε μάλλον λυτρωτική. Ο Βασίλης Ζούλιας έχει φανατικές groupies. Και άνδρες που τον ευγνωμονούν για τον τρόπο που ντύνει τις γυναίκες. Ποιος είναι όμως στ’ αλήθεια ο Ταλαντούχος κύριος Ζούλιας, λίγο πριν σκηνοθετήσει την επόμενη υπερπαραγωγή με ρετρό, ελληνικό φως; Από κριτής, κρινόμενος λοιπόν. Και από fashion editor στα περιοδικά μόδας, με μια Polaroid στο χέρι, σχεδιαστής. Κουτυριέ. Τι αλλάζει στην ιστορία; Υπάρχει επιστροφή; Από κριτής, κρινόμενος... Η πιο σωστή κουβέντα που έχω ακούσει. Μεγάλη κουβέντα όμως. Και ο σχεδιαστής, και ο κουτυριέ. Εγώ δεν θέλω να βάλω αυτόν τον τίτλο στον εαυτό μου. Είμαι πιο πολύ στυλίστας, ακόμη και μέσα από αυτή τη δουλειά. Νομίζω ότι είναι βαρύς ο τίτλος, και του σχεδιαστή, και του κουτυριέ ακόμη πιο πολύ. Εγώ κάνω περισσότερο styling. Επειδή έχω φοβερά αρχεία, μεγάλη αγάπη για τα ρούχα, τα γυρνάω ανάποδα, προσπαθώ να αφομοιώσω τεχνικές. Και τα χέρια που δουλεύουν για μένα είναι άνθρωποι που έχουν δουλέψει με υψηλή ραπτική και μόνο. Οπότε ναι, υπάρχει μια αίσθηση υψηλής ραπτικής, και αξιών, μέσα στο εργαστήριο. Demi-couture, αυτό μου ταιριάζει. Για την ώρα. Αργότερα μπορεί να προχωρήσουμε. Αυτά τα χέρια υπάρχουν; Βρίσκονται; Ναι. Βέβαια δεν υπάρχουν όπως παλιά. Eγώ βλέπω, από την πρακτική όπου έρχονται πολλά κορίτσια, με πόση αφοσίωση και αγάπη κοιτούν τις παλιές μοδίστρες για να μάθουν από αυτές. Αλλά θέλουν να γίνουν σχεδιάστριες, όχι να κάνουν αυτή τη δουλειά. Είναι βαριά, χειρωνακτική δουλειά το ράψιμο. Εγώ τα λέω «χρυσά χέρια». Μια φορά ανέβασα στο Instagram ένα βίντεο με τα γερασμένα χέρια μιας μοδίστρας, πήρε χιλιάδες likes και ένα σχόλιο μιλούσε για την «αγάπη που ακουμπάει το ύφασμα»… Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Βοηθός φωτογράφου: Αλέξανδρος Αντωνιάδης Make Up: Βανέσα Κουτσοποδιώτου Hair Styling: Λευτέρης Κεφαλάκης Τα φορέματα είναι όλα δημιουργίες του Βασίλη Ζούλια, Κοσμήματα Περικλής Κονδυλάτος

faces

Ο Βασίλης Ζούλιας έχει φανατικές groupies. Και άνδρες που τον ευγνωμονούν για τον τρόπο που ντύνει τις γυναίκες. 36

faces

Η αγάπη φαίνεται. Η διαδρομή παραμένει η ίδια; Ξεκινά από πολύ μικρή ηλικία. Δεκαέξι χρονών έκανα την πρώτη μου επαγγελματική φωτογράφιση, οπότε πηγαίνουμε πίσω σχεδόν 35 χρόνια. Ήθελα να γίνω σχεδιαστής, αλλά βρέθηκα πίσω από τις κάμερες για χρόνια, κριτής. Η ζωή μού τράβηξε το χαλί κι έπρεπε τότε να ρισκάρω. Άλλαξα καριέρα, αναθεώρησα πράγματα, ήρθα σε επαφή με τα παιδικά μου όνειρα, γιατί δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Αν δούλευες στη μόδα τότε, έπρεπε να είσαι στη Vogue. Εγώ δεν μπορούσα να περιμένω τρεις μήνες για να αναλάβω ρόλο κι έτσι γεννήθηκε το Vassilis Zoulias Old Athens. Αν ήμουν στυλίστας σήμερα, θα ήμουν ένας στυλίστας χωρίς δουλειά. Βλέπεις ότι καμιά φορά μια μεγάλη καταστροφή ανοίγει έναν άλλο δρόμο. Το μάθημα είναι αυτό. Ότι δεν υπάρχει κακό χωρίς καλό. Δεν χάνεις κάτι όταν κάποιος φεύγει από τη ζωή σου ή χάνεις μια δουλειά. Κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα τεράστιο παράθυρο. Είναι εμπειρικό αυτό... Στο ατελιέ βλέπω πολλά φωτεινά παράθυρα και πόρτες που ανοιγοκλείνουν... Αυτό το μάθημα το μοιράζεστε. Καθημερινά σχεδόν, βρίσκετε μια αφορμή. Πώς ξεκίνησε αυτό; Γενικότερα είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει να μοιράζομαι. Και τώρα με το Facebook μπορώ να το μοιραστώ με περισσότερους φίλους. Κάποια πρωινά ξυπνάω με μια αίσθηση ευγνωμοσύνης μέσα μου. Και αισθάνομαι ότι μπορώ να ακουμπήσω κάποιους εκεί έξω που περνάνε δύσκολα αυτή την περίοδο. Στα επαγγελματικά και στα προσωπικά. Τι απολαμβάνετε περισσότερο στη δουλειά σας και τι θα προτιμούσατε να κάνει κάποιος άλλος; Απολαμβάνω τη δημιουργία, τη σύλληψη μιας ιδέας, όταν βρω το location... Όταν ενώνω τα κομμάτια του παζλ. Δεν θα ήθελα να κάνω τα οικονομικά. Έχω αναγκαστεί, the hard way, να γίνω και οικονομολόγος. Η κρίση και η κυβέρνηση μας ανάγκασαν να γίνουμε και οικονομολόγοι. Όταν ήθελα να βοηθήσω την εταιρεία μου να μείνει ανοιχτή και ζωντανή, έπρεπε να τα κάνω όλα. Και θα τα κάνω, μέχρι να υπάρχει διαδοχή.

Σας ζητούν να ετοιμάσετε ένα φόρεμα για την απονομή των Όσκαρ. Ποια είναι η ηθοποιός και πώς θα είναι το ρούχο που θα φέρει την υπογραφή σας στο κόκκινο χαλί; Είναι η Cate Blanchett, δεν υπάρχει άλλη. Θα ήθελα πάρα πολύ να ντύσω αυτή τη γυναίκα, και βέβαια θα της έβαζα κάτι memorable, για να το θυμούνται όλοι. Facebook και Instagram. Υπάρχουν γυναίκες που μπορεί να μην έχουν μπει ποτέ στην μπουτίκ σας, αλλά σας γνωρίζουν από τα κείμενα αυτοβοήθειας. Aυτοβιογραφική διάθεση. Γενναιοδωρία ψυχής. Αν ήταν βιβλίο; Γράφεται ένα βιβλίο τώρα, μυθιστόρημα για τη ζωή μου, από τη Ρέα Βιτάλη. Πολλοί μου λένε ότι πρέπει να γράψω κάτι κι εγώ σκέφτομαι να γράψω ένα βιβλίο αυτοβοήθειας. Κάποια στιγμή θα το κάνω. Θέλω να συνοδεύεται από ένα λεύκωμα με τη δουλειά μου. Ένας πρώτος τίτλος; My life so far. Η χειρότερη στιγμή; Kαι η καλύτερη; Η χειρότερη στιγμή είναι σίγουρα το πήδημά μου στο κενό. Που θέλησα να τελειώσω τη ζωή μου με έναν τρόπο που θα είχε σίγουρη επιτυχία, αλλά δεν είχε. Η καλύτερη, όταν στην τελευταία επίδειξη με αγκάλιασε η Fiona von Thyssen. Μια γυναίκα-μύθος να σου λέει αυτά τα λόγια. Στιγμή οικειότητας. Και επιβράβευσης. Μου έστειλε ένα email μετά, για να γράψει ότι στο φινάλε με τις μάσκες γέλασε και έκλαψε μαζί, στην πιο σουρεαλιστική στιγμή της ζωής της. Και είναι 84 χρονών. Ένα όνειρο για έναν άνθρωπο που δουλεύει στη μόδα. Να της έχεις αφιερώσει το σόου, να έρχεται μέσα στην καταιγίδα, να σε αγκαλιάζει και να σου λέει: «Vassili, we’ve been through worse than this and we have survived». Από τις ωραιότερες στιγμές της καριέρας μου.

Και το πήδημα στο κενό; Γελάτε με κάτι που θα έπρεπε να κλαίτε… Όταν έκανα το πήδημα στο κενό –για να καταλάβετε την τρέλα μου με τη μόδα–, είχα ζητήσει από τη μητέρα μου να μου φέρει ένα Kenzo κοστούμι και παλτό με γούνινο γιακά, δερμάτινα J.M.Weston loafers, ένα μαντίλι με λαχούρια, τα θυμάμαι όλα. Κι όταν πήδησα, φορούσα μόνο το κοστούμι. H πρώτη μου κουβέντα ήταν «γ---΄το ζω» και η δεύτερη, η ερώτηση στη μητέρα μου: «Μάζεψες το παλτό;». Αφού έζησα, ήθελα το παλτό πίσω. Είναι για γέλια. Δείχνει πως η μόδα με κρατούσε πάντα σε εγρήγορση. Και τα χρόνια όλης της κρίσης. Θα ξυπνούσα το πρωί και θα πήγαινα να δουλέψω.

βιτρίνα. Αυτό το μαγαζί το έφτιαξα για να ταξιδέψει και έχει ξεκινήσει το ταξίδι του στην ξένη αγορά με την μπουτίκ στη Σαντορίνη. Τώρα δεν μου λείπει τίποτα, είμαι απόλυτα έτοιμος, περιμένω τα funds. Μόλις έρθουν, θα πετάξουμε.

Mαζί με μια καλή νεράιδα; Υπάρχουν αυτές, ξέρεις. Εγώ το κατάστημα το έφτιαξα για την Αθήνα που βομβαρδίζεται. Πέρασε ο Νίκος Μπιτζάνης και μου είπε ότι είναι σαν μια παπαρούνα στην έρημο... Βλέποντας τη βιτρίνα ή εμένα σήμερα, φρεσκοξυρισμένο και αρωματισμένο, δεν ξέρεις τι πραγματικά συμβαίνει μέσα μου. Το ίδιο συμβαίνει και με τις You have survived. Εθισμός και εμμονές. Πώς αποφασίζει κανείς να αποκαλύψει επιχειρήσεις. Είναι η βιτρίνα. Και καλώς είναι αυτό. We have to look our best. Δεν ένα κεφάλαιο (ή και περισσότερα) από το προσωπικό του ημερολόγιο; θα σου δείξω τον πόνο μου. Ούτε στη δουλειά μου, ούτε στην εμφάνισή μου. Η κρίση Σήμερα στη ζωή μου δεν ντρέπομαι για τίποτε από αυτά που έχουν γίνει στο παρελθόν. έχει κάνει ένα καλό. Υπάρχει εσωστρέφεια και ξεκινούν μικρές παραγωγές πάλι, Δεν είμαι περήφανος, αλλά δεν έχω και ντροπή. Οπότε μπορώ να αναφέρομαι σε όπως στη δεκαετία του ’80, ζει αναγέννηση η ελληνική παραγωγή. αυτά, να τα κοιτάω από απόσταση, για να μεταφέρω ένα μήνυμα στον έναν άνθρωπο Ιδανική πελάτισσα; Και η χειρότερη; που μπορεί να το πάρει. Δεν μιλάω στη μάζα. Αναφέρομαι στον έναν, γιατί κι ο ένας Η μπερδεμένη νύφη. είναι πάρα πολύ. Καμιά φορά γράφω κάτι, παίρνει 1.300 likes και υπάρχει ένα μήνυμα στο inbox. Από έναν άνθρωπο. Μόνο αυτό είναι. Δεν υπάρχει άλλος λόγος. Προσω- Όχι η μαμά της; πική προβολή δεν μου χρειάζεται. Είμαι υπεύθυνος γι’ αυτά που συμβαίνουν από την Η ίδια. Έχουμε βάλει όριο ότι δεχόμαστε μέχρι τρία άτομα. Σκεφτόμαστε να χρεώνουμε ανάρρωσή μου και μετά. Όποιος είναι σε χρήση δεν είναι υπεύθυνος γι’ αυτά που του και το ραντεβού, όπως όταν πηγαίνεις στον ψυχίατρο... συμβαίνουν, γιατί είναι ένας άρρωστος άνθρωπος που χρήζει άμεσης βοήθειας. Και η ιδανική πελάτισσα; Η απρόσωπη γυναίκα. Είχαν έρθει δύο κορίτσια, δίδυμα, για το prom dress, Κι εσείς; Τι φοβάστε; Υπάρχει κάτι που φοβάστε; Όταν πρωτοάνοιξα, ήρθε ένας buyer από το Bergdorf Goodman, είδε τα παπούτσια, μετρούσαν τα χρήματά τους για να δουν αν έφταναν και πήραν ευλαβικά στην ζήτησε δείγματα κι έλαβα μετά ένα γράμμα που έλεγε ότι είχαν να δουν τόσο κα- αγκαλιά τους ένα παπούτσι με βολάν από πίσω, πολύ ιδιαίτερο. «Φανταστείτε λοφτιαγμένα παπούτσια από την Ελλάδα από τη δεκαετία του ’60. Γιατί η Ελλάδα σε χιλιάδες χρόνια να γίνουν ανασκαφές και να βρουν αυτό το ζευγάρι σε ένα έκανε τότε τεράστιες εξαγωγές. Και φυσικά δεν μπορέσαμε να αντεπεξέλθουμε κουτί… Θα πουν: “Κοίτα τι πολιτισμό είχαν στην Ελλάδα”». Δεν νομίζω ότι μου στην παραγωγή. Οπότε πάει αυτό. Βρέθηκαν πολλοί που μου έλεγαν ωραίο το μαγα- έχουν πει ωραιότερο πράγμα». ζί σου, αλλά για την Ελλάδα; Έχουν τρακάρει τρεις φορές στον δρόμο, κοιτώντας τη 38

faces

«Θα ήθελα πάρα πολύ να ντύσω την Cate Blunchett και βέβαια θα της έβαζα κάτι memorable, για να το θυμούνται όλοι».

faces

«Η διαδρομή ξεκινά από πολύ μικρή ηλικία. Δεκαέξι χρονών έκανα την πρώτη μου επαγγελματική φωτογράφιση,οπότε πηγαίνουμε πίσω σχεδόν 35 χρόνια. Ήθελα να γίνω σχεδιαστής, αλλά βρέθηκα πίσω από τις κάμερες για χρόνια, κριτής».

«Νομίζω ότι είναι βαρύς ο τίτλος, και του σχεδιαστή, και του κουτυριέ ακόμη πιο πολύ. Εγώ κάνω περισσότερο styling».

faces

10 WOMEN CODES: Mην ακούτε τους άνδρες για τίποτε πέρα από τη γνώμη τους για το ντύσιμό σας. Τόλμησε να μην είσαι ίδια με όλες τις άλλες. Μην ακολουθείς τυφλά τη μόδα. Αλλάζει πολύ γρήγορα και θα κουραστείς. Σου αξίζει μόνο το καλύτερο στις σχέσεις και τίποτα λιγότερο. Δεν πάμε συνέχεια στη βρύση που δεν τρέχει. Πριν βγεις από το σπίτι, κοίταξε στον καθρέφτη και αφαίρεσε κάτι. Πάντα να ντύνεσαι σε σχέση με την ηλικία σου. Είσαι καταδικασμένη... Να πετύχεις και να ευτυχήσεις. Πριν αποφασίσεις για μια εμφάνιση, σκέψου. Θα το φόραγε η Jackie, η Grace και η Audrey; Aν ναι, είσαι σε καλό δρόμο. Ο στόχος σου να είναι πάντα η κομψότητα και τίποτε άλλο. Το μόνο που αναγνωρίζουν και διακρίνουν όλοι οι άνδρες ανεξαρτήτως ηλικίας και μόρφωσης...

10 MEN CODES: Να είσαι πάντα εν εγρηγόρσει. Όλα μπορείς να τα αγοράσεις, εκτός από την αγάπη, την υγεία και το στυλ... Ίσως μπορείς να ξεφύγεις με πολλά. Όχι με φθηνά παπούτσια. Η ευγένεια στον άνδρα είναι το δυνατότερο όπλο. Η πραγματική δύναμη έρχεται συχνά και από την παραδοχή μιας ήττας. Να δίνεις σαν να μην υπάρχει αύριο. Αλλά να μην ξοδεύεις έτσι. Ράψε το πρώτο σου πουκάμισο. Ποτέ δεν είναι αργά. Αφέσου στη διαθέσιμη αγάπη. It won’t kill you, you know. Να έχεις ευγνωμοσύνη για όλα, κυρίως για τα απλά και καθημερινά. Τα μάτια κλείνουν τις μεγάλες δουλειές.

Courtesy of Thames & Hudson

The Parisian Gentleman της Σάντυ Τσαντάκη

σες φορές κι αν έχω πάει στο Παρίσι, για να μείνω έναν μήνα ή και λιγότερο, επιστρέφω πάντα με την ίδια απορία: γιατί οι Γάλλοι είναι τόσο κομψοί στους τρόπους τους, στο ντύσιμό τους, μέσα κι έξω, με περιποιημένα μαλλιά και άκρα, λεπτομέρειες στο στυλ τους, ανεπιτήδευτα φροντισμένοι; The Parisian Gentleman. Το εξώφυλλο του βιβλίου αποκαλύπτει τους λόγους. Πολυτέλεια, démodé αντανακλάσεις και αναγνώσεις. Βιβλίο, βίβλος, λεύκωμα, οδηγός. Ή, πιο απλά, ντύσου σαν Παριζιάνος, γιατί μπορείς. Για την ακρίβεια, ντύσου σαν Έλληνας που ταξιδεύει, δεν φοβάται, ξέρει, αποκωδικοποιεί, τολμά, σέβεται, ανανεώνει, δοκιμάζει, ζει και συμπεριφέρεται σαν σύγχρονος ταξιδιώτης του κόσμου. Φανταστείτε ένα ταξίδι στο Παρίσι. Χωρίς φόβο, μόνο με πάθος. Ξεχνάμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας και πηγαίνουμε για να γνωρίσουμε από κοντά τους πιο επιδέξιους δημιουργούς ανδρικής μόδας σε 350 εικόνες και

κείμενα με άποψη, βιωματικά, άρα δοκιμασμένα. Πολύ απλά γιατί τίποτα δεν μας πείθει διαφορετικά. Ατελιέ και διευθύνσεις που μόνο ένας καλός φίλος μπορεί να σου αποκαλύψει ή καλύτερα να σου ψιθυρίσει, με την προϋπόθεση ότι μένει εκεί, ψωνίζει από εκεί, ζει εκεί. Όπως ο συγγραφέας του βιβλίου, Hugo Jacomet, o oποίος διατηρεί και blog και αναπνέει σαν Παριζιάνος. Ο αυθεντικός Parisian Gentleman. Ποιες είναι αυτές οι διευθύνσεις; Πουκάμισα στον Charvet. Χειροποίητα παπούτσια στον οίκο Berluti. Βαλίτσες στον Moynat. Θα εκπλαγείτε όταν διαπιστώσετε πόσοι από τους σχεδιαστές και οίκους έχουμε την εντύπωση ότι είναι ιταλικοί, ενώ είναι γαλλικοί. Για την ώρα, είναι έτοιμο (και) το The Italian Gentleman. Να περιμένουμε και το The Greek Gentleman;

style

Θέλετε να βρείτε μια μοβ γραβάτα με σακάκι από δέρμα στρουθοκαμήλου; Ένας τζέντλεμαν που ζει στο Παρίσι το γνωρίζει και αυτό.

Βιτρίνες με θέα. Μυστικές διευθύνσεις για χειροποίητο δέρμα που αποκτά δεύτερη ζωή. Κοστούμια sur mesure. Ταξιδιωτικά αξεσουάρ για λίγους.

style

Χειροποίητη vintage-like τσάντα του Μιχαήλ Ανδρουλιδάκη

το Ρέθυμνο της Κρήτης, απ’ όπου κατάγομαι, πριν από έξι χρόνια γνώρισα υψηλής ποιότητας υλικά, κατασκευασμένα να αντέχουν στον χρόνο. Τα πάντα έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο τεχνίτη χειροποίητων δερμάτινων αξεσουάρ, είναι εξ ολοκλήρου κομμένα και ραμμένα στο χέρι (χωρίς μηχανές), δίνοντας τον Γιάννη Σπαντιδάκη, ιδρυτή του brand SPANTIS. Με τον Γιάννη, πλέον, στις δερμάτινες δημιουργίες του τον μοναδικό τους χαρακτήρα. εκτός από την αγάπη για το χειροποίητο, μας συνδέει και μια ιδιαίτερη φιλία. Δίνοντας σημασία στην παραμικρή λεπτομέρεια, εισάγει όλα τα μεταλλικά Ο ίδιος δημιουργεί κομψά και ποιοτικά δερμάτινα αξεσουάρ, φημισμένα για στοιχεία από την Ιταλία. Είναι εντυπωσιακό πόσο όμορφα διακοσμούν αυτον μοναδικό τους χαρακτήρα. Σ’ αυτό το άρθρο επέλεξα να παρουσιάσω τές οι μεταλλικές λεπτομέρειες τις τσάντες του. Tα χρώματα είναι κυρίως μία από τις πιο αγαπημένες μου τσάντες ταχυδρόμου (messenger), οι οποί- φυτικά. Χρησιμοποιεί ανιλίνες και γομαλάκα για να δώσει στο προϊόν το ες είναι, κατά τη γνώμη μου, οι απόλυτες ανδρικές τσάντες. Ο σχεδιασμός χρώμα και το φινίρισμα που επιθυμεί και ακρυλικά προκειμένου να πετύχει τους εξαιρετικός, ενώ ταιριάζουν ιδανικά σχεδόν με όλα τα καθημερινά μου πιο έντονο αποτέλεσμα. Είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι ο καθένας μπορεί να outfits. Διαχρονικά κομμάτια που υπόσχονται να ικανοποιήσουν και τους πιο παρακολουθήσει όλη τη διαδικασία παραγωγής, μια και το εργαστήριό του είναι προσβάσιμο στο κοινό. απαιτητικούς λάτρεις του χειροποίητου. Τα πάντα ξεκίνησαν από τον κ. Καραδάκη, τον δάσκαλο του Γιάννη Σπαντιδάκη, ο οποίος διδάχθηκε και εξάσκησε την τέχνη στην Ιταλία. Επέστρεψε στο Ρέθυμνο, όπου ίδρυσε το brand KARRAS πάνω στο οποίο ο Γιάννης Σπαντιδάκης εκπαιδεύτηκε. Το 1989 ο Γιάννης Σπαντιδάκης ίδρυσε το δικό του εργαστήριο με την επωνυμία SPANTIS, όπου δημιουργεί μέχρι σήμερα τα χειροποίητα δερμάτινα είδη του. Τα οποία είναι αποκλειστικά φτιαγμένα από

Credits Handmade Leather Goods by SPANTIS – www.leather-workshop.com Photography – www.itsamansclass www.itsamanclass.com, www.facebook.com/itsamanclass, www.instagram.com/itsamanclass 47

Getty Images / Ideal Image

faces

Clint Eastwood "Do you feel lucky punk?" του Μισέλ Νικολαρέα

εννημένος τον Μάρτιο του 1930, ο Clint Eastwood φέτος θα γίνει 87 ετών. Ίσως δεν υπάρχει καλύτερη περίπτωση για να χρησιμοποιήσει κανείς το «κλισέ» ότι ο C.E. είναι σαν το «παλιό κρασί», γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Ο C.E. όσο μεγαλώνει γίνεται καλύτερος. Αινιγματική και πολυσχιδής προσωπικότητα, έντονα πολιτικοποιημένος και δηλωμένος ρεπουμπλικάνος, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις με τις πρόσφατες δηλώσεις του υπέρ της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ. Η αλήθεια είναι ότι το «καλλιτεχνικό» κατεστημένο στις ΗΠΑ ήταν πάντοτε αντιρεπουμπλικανικό και ίσως οι δηλώσεις του «ξεχειλώθηκαν» λίγο. Αυτό που πρέπει κάποιος να καταλάβει για τον C.E. είναι ότι έννοιες όπως «πολιτική ορθότητα» δεν υπήρχαν ποτέ στο λεξιλόγιό του και έτσι, λέγοντας ξεκάθαρα τη γνώμη του, ίσως ενόχλησε τους «δημοκρατικούς» συναδέλφους του. Θα ήταν όμως πολύ άδικο να κριθεί για μια δήλωσή του και όχι για το συνολικό έργο του, που πραγματικά είναι τεράστιο και πολλές φορές έντονα πολιτικό, όπως στην περίπτωση του «Gran Τorino» –ταινία καθαρά αντιρατσιστική– αλλά και του «Invictus», που πραγματεύεται τη μετάβαση από το απαρτχάιντ στην κυβέρνηση Μαντέλα μέσα από μια «all white» ομάδα rugby. Ξεκίνησε την καριέρα του στην τηλεόραση πρωταγωνιστώντας στο σίριαλ «Rawhide». Μεταπήδησε στον κινηματογράφο και καθιερώθηκε με τη συμμετοχή του στην τριλογία των σπαγκέτι γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε. Ο ρόλος του αρχικά είχε προταθεί τόσο στον Τζέιμς Κόμπερν όσο και στον Τσαρλς Μπρόνσον. Αμφότεροι όμως τον απέρριψαν και έτσι στο πρόσωπο του Κλιντ γεννήθηκε ο ήρωας «χωρίς όνομα» με το χαρακτηριστικό πόντσο και το μονίμως σβηστό Toscanello στο στόμα. Ρόλος πολύ δυνατός που τον καθιέρωσε, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να τον καθηλώσει, με κίνδυνο να χαρακτηριστεί «μονολιθικός». Ο C.E. τον ξεπέρασε και αργότερα δημιούργησε έναν άλλο «αντι-ήρωα», τον «Επιθεωρητή Κάλαχαν». Ο «Βρώμικος Χάρι» καθιέρωσε μια νέα γενιά κινηματογραφικών ηρώων, οι οποίοι ήθελε σε κάποια στιγμή της ταινίας να πρέπει να πουν μια «ατάκα» αντίστοιχη με το «Come on... make my day» (φτιάξε μου τη μέρα).

Getty Images / Ideal Image

faces

ο 1971 ήταν μια πάρα πολύ καλή χρονιά για τον C.E. Εκτός από την τεράστια επιτυχία που είχε με τον «Επιθεωρητή Κάλαχαν», έκανε και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, με το έργο «Play Misty for Me» με σχετικά καλές κριτικές. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο C.E. δεν ήταν ένας «μέτριος» ηθοποιός που μεταπήδησε στη σκηνοθεσία. Ήταν ένας εξαιρετικός ηθοποιός που το «παραπανίσιο» του ταλέντο το εξέλιξε ως σκηνοθέτης. Δεν δίστασε ούτε να «τσαλακώσει» την εικόνα του όταν το 1978 έπαιξε στην κωμωδία «Every which way but loose» με συμπρωταγωνιστή έναν ουρακοτάγκο. Στοίχημα το οποίο και κέρδισε. Αργότερα, το 2000, πάλι θα αυτοσαρκαστεί σε μια άλλη κωμωδία, το «Space Cowboys», παίζοντας έναν γερασμένο πιλότο δοκιμών. Ο σκληρός κινηματογραφικός χαρακτήρας που είχε δημιουργήσει δεν τον εμπόδισε να γυρίσει δύο από τις πιο «ευαίσθητες» ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ: «Bridges over Madison county» (Γέφυρες του Μάντισον) και «Million Dollar Baby», με πρωταγωνίστριες τις Meryl Streep και Hilary Swank, αντίστοιχα. Ο σκηνοθέτης που δεν λέει ποτέ «action» και «cut» παρά μόνο «ΟΚ» μάλλον έχει πει πάρα πολλά «ΟΚ» και στην προσωπική του ζωή. Ο C.E. έχει 7 παιδιά από 5 διαφορετικές γυναίκες. Ο C.E. στα 74 έγινε ο «γηραιότερος» ηθοποιός που κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου σκηνοθέτη για το «Million Dollar Baby». Κάτι μας λέει ότι πολύ σύντομα θα καταρρίψει και αυτό το ρεκόρ.

Ανάμεσα σε όσα έχει πει στη μακρόχρονη καριέρα του ξεχωρίζουμε: «Σεβάσου τις προσπάθειές σου. Σεβάσου τον εαυτό σου. Ο αυτοσεβασμός οδηγεί στην πειθαρχία. Όταν υπάρχουν και τα δύο σταθερά μέσα σου, αυτό είναι η πραγματική εξουσία».

Timecode

ROLEX Oyster Perpetual Datejust 41 Σπουδή στη διαχρονικότητα Δεν είναι ένα απλό ρολόι με ημερομηνία. Διακριτικά κομψό, αειθαλές και κλασικό, το Datejust είναι ένα αρχετυπικό μοντέλο που συνοψίζει τις αρετές, το πνεύμα καινοτομίας και τη φιλοσοφία του δημοφιλούς ελβετικού οίκου. της Φανής Ζαφράκα- Θεμελίδη

ο να χαρακτηρίζεις «εμβληματικό» ένα μοντέλο της Rolex φαντάζει κάπως ανεπαρκές. Γιατί; Γιατί απλούστατα όλα σχεδόν τα μοντέλα του ελβετικού οίκου μπορούν κάλλιστα να φέρουν αυτόν τον χαρακτηρισμό: Daytona, Submariner, Day-Date, Explorer, ακόμη και το απλό Oyster Perpetual, έχουν γράψει τη δική τους ιστορία.

ται ένας καινούργιος, αυτόματος μηχανισμός νέας γενιάς, ο Calibre 3235, ο οποίος διαθέτει σύστημα διαφυγής Chronergy και ελατήριο Parachrom –και τα δύο πατέντες της Rolex–, προσφέρει αυτονομία 70 ωρών και συνοδεύεται από την ανανεωμένη από το 2015 πιστοποίηση Superlative Chronometer, που εγγυάται ακρίβεια -2/+2 δευτερόλεπτα/ημέρα.

Ξέρετε όμως ποιο είναι το Rolex με την πιο μακρά ιστορία; Το Datejust. Γεννήθηκε το 1945 –στα 40ά γενέθλια της Rolex–, ήταν το πρώτο αυτόματο, αδιάβροχο χρονόμετρο χειρός που εμφάνισε την ημερομηνία σε παράθυρο στο 3 και έκτοτε κυκλοφορεί ανελλιπώς.

Το Datejust 41 είναι εφοδιασμένο με κορόνα Twinlock (σύστημα διπλής στεγανοποίησης), κρύσταλλο ζαφειριού με τον χαρακτηριστικό μεγεθυντικό φακό πάνω από την ημερομηνία στο 3, είναι στεγανό μέχρι 100 μ. και συνοδεύεται από διεθνή εγγύηση πέντε ετών.

Τα τελευταία 70 και πλέον χρόνια είναι το ρολόι που ενδύθηκε όλες τις μεγάλες καινοτομίες που εισήγαγε η Rolex στη σύγχρονη ωρολογοποιία και η νέα του εκδοχή, το Datejust 41, αποτελεί την πιο πρόσφατη απόδειξη. Φιλοξενείται σε κάσα Oyster διαμέτρου 41 mm και κυκλοφορεί σε εκδόσεις Rolesor, δηλαδή συνδυασμό ατσαλιού 904L με κίτρινο ή Everose χρυσό 18Κ, με ευρεία γκάμα χρωματισμών και υφών στο καντράν. Στο εσωτερικό κρύβε-

Rolex Hellas Βαλαωρίτου 5, τηλ. 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, τηλ. 210-3235909, www.rolex.com

Baby no more

της Σάντυ Τσαντάκη

το πρακτορείο της τη φωνάζουν Jak. Η Monika Jagaciak, στα 23 της χρόνια, συστήνεται εδώ και μία δεκαετία ως μοντέλο. Την παρότρυνε η αδερφή της να λάβει μέρος σε ανοιχτό casting στην πατρίδα της, την Πολωνία, ξεχώρισε στα 13 της, όταν την επέλεξαν από 600 κορίτσια για να στηθεί δίπλα στην Daria Werbovy σε καμπάνια του οίκου Hermès. Χρόνια μετά, παραδέχτηκε πως Hermès και Peter Lindbergh ήταν άγνωστα ονόματα για την ίδια. «Γι’ αυτό ήμουν χαλαρή», λέει. Έκανε το ντεμπούτο της τελικά στα 15 στη Νέα Υόρκη και έγινε γνωστή για τον δυναμισμό της στην πασαρέλα. Εμφανίστηκε και στο Μιλάνο, αλλά για το Παρίσι ήταν ακόμη μικρή, έγινε το πρόσωπο του Calvin Klein, σαν σύγχρονη Brooke Shields, και Άγγελος στην επίδειξη Victoria’s Secret.

Courtesy of Victoria Secret

Πώς περιγράφει η Jak τον εαυτό της; «Γυναίκα, κόρη και καλή σύντροφος».

faces

Έχει πλάκα να μην είσαι το καλό κορίτσι της Σάντυ Τσαντάκη

υσκολευόμαστε να προφέρουμε σωστά το όνομά της. Δεν πειράζει. Αν τη δεις μία φορά, αποκλείεται να την ξεχάσεις. Στα 28 της χρόνια είναι μοντέλο (με φτερά στις επιδείξεις Victoria’s Secret), σύζυγος του Adam Levine, των Maroon 5, και μόλις εμφανίζεται, οι φωτογράφοι την καταδιώκουν. Η Behati Prinsloo (Μπιάτι Πρινσλού) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αφρική, την ανακάλυψε η ίδια γυναίκα που εντόπισε και την Kate Moss, σε διακοπές με τους παππούδες στο Cape Town, βγαίνοντας από την εκκλησία, στο μπακάλικο της γειτονιάς. Λίγους μήνες μετά, περπατούσε στην Prada, στον Saint Laurent, στη Chanel, τη φωτογράφιζαν ο Juergen Teller, ο Mario Testino, ο Paolo Roversi, έγινε σχεδιάστρια μαγιό, τζιν, αξεσουάρ, ηθοποιός στο «Χαβάη 5-0»... «Δεν ήθελα να γίνω μοντέλο», λέει. Στις συνεντεύξεις της επιμένει ότι της αρέσει η φυσική ομορφιά, πως ονειρεύεται ένα διπλό burger με πατάτες, παρακολουθεί το National Geographic, θαυμάζει τη Cindy Crawford και τη Marilyn Monroe, κάνει CrossFit και γιόγκα. «Νομίζω ότι κάθε κορίτσι κρύβει μια μικρή επαναστάτρια. Έχει πλάκα να μην ακολουθείς κάθε τάση και να μην είσαι το καλό κορίτσι».

Δερμάτινο Jacket Burberry Attica Ζιβάγκο Lacoste Notos Galleries 56

cover story

Γιάννης Στάνκογλου Amerika Square της Μαριανίνας Πάτσα

ρεθήκαμε ένα πρωί με αφορμή τη νέα ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί, με τίτλο «Πλατεία Αμερικής», η οποία ήδη έχει ξεκινήσει να ταξιδεύει και να βραβεύεται σε πολύ σημαντικά φεστιβάλ του κόσμου. Μέσα στο φωτογραφικό στούντιο, ο ζωντανός του χαρακτήρας έκανε διαρκές multi tasking, ανακατεύοντας σαν ζογκλέρ τη δημιουργική τρέλα της δουλειάς με το χιούμορ και την ενδοσκόπηση με την Ελλάδα

Φωτογράφος: Τάσος Βρεττός Fashion editor: Στέφανος Ζαούσης (D-Tales) Make up: Αχιλλέας Χαρίτος Hair styling: Γιώργος Αθανασίου Fashion associate: Ίρις Καρύδη του σήμερα, ενώ γύρω μας σχεδόν πετούσαν στον αέρα ρούχα, κάμερες, μακιγιάζ και πιστολάκια μαλλιών. Και όλα αυτά με έναν ηθοποιό που όχι μόνο προσπαθεί πάντα να δει τι είναι αυτό που οδηγεί τους ήρωες που ενσαρκώνει, αλλά επιπλέον χρησιμοποιεί τα ευρήματά του με έναν σκοπό: «Να είμαι περισσότερο άνθρωπος».

cover story

Καλημέρα! Είμαι λίγο σαν τηγανητή πατάτα από την αϋπνία σήμερα» ήταν η πρώτη φράση που βγήκε από τα χείλη του την ώρα που μπήκα στο στούντιο της φωτογράφισης και τον βρήκα ξαπλωμένο στον καναπέ. «Θα κάνουμε τη συνέντευξη λίγο σαν να βρίσκομαι στο ντιβάνι του ψυχολόγου. Σε πειράζει;» συνέχισε χαριτολογώντας. Και μόλις γέλασα δυνατά και εξαφάνισε την όποια υποψία αμηχανίας μπορεί να συνοδεύει μια τέτοια συνάντηση, σηκώθηκε. Με τον Γιάννη Στάνκογλου συναντηθήκαμε με αφορμή τη νέα του ταινία «Πλατεία Αμερικής» - ή Amerika Square. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, μετά το «Wild Duck», η οποία σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας Αθήνας που από τη μία αγκαλιάζει την πολυπολιτισμικότητα και από την άλλη αντιστέκεται. Ο Γιάννης Στάνκογλου υποδύεται τον Μπίλι, έναν rock ’n’ roll τύπο, με το δικό του μπαρ και ένα tattoo studio στο πατάρι του μαγαζιού. Είναι φίλος με τον Νάκο, ο οποίος έχει εμμονή με τη νοοτροπία του θύματος και μαίνεται για την αύξηση του αριθμού των μεταναστών στην Ελλάδα. Ο Μπίλι, ωστόσο, είναι υπέρ τους. Η Τερέζα είναι μια Αφρικανή τραγουδίστρια που ζει στην Ελλάδα και έχει βρεθεί μπλεγμένη στα δίχτυα της μαφίας. Όταν γνωρίζει τον Μπίλι, η ερωτική τους ιστορία αλλάζει το τοπίο. Παράλληλα, ο Τάρεκ, ένας απελπισμένος πρόσφυγας από τη Συρία, μαζί με τη 10χρονη κόρη του, απευθύνεται όπου μπορεί προκειμένου να βρει τρόπο να φύγει από τη χώρα. «Αγγίζει το τώρα, το σήμερα, με έναν τρόπο ως παραμύθι του δρόμου, και αυτό είναι ένα στοιχείο που μου αρέσει πολύ», λέει ο Στάνκογλου. «Ουσιαστικά υποδύομαι έναν χαρακτήρα που συνδέει δύο ιστορίες: αυτή του Χασάν και της Τερέζας». Η ταινία έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο στο διαγωνιστικό τμήμα Flash Forward του φεστιβάλ της Νότιας Κορέας, βραβεύτηκε στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (όπου κέρδισε ειδική μνεία για την ερμηνεία του Βασίλη Κουκαλάνη, αλλά και Βραβείο της Fipresci και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής Νεότητας), και συμμετέχει στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Τεργέστης. Στην Ελλάδα φτάνει στις αίθουσες στις 23 Μαρτίου. Ο Γιάννης Στάνκογλου, στα μάτια πολλών, έχει τη φήμη του άγριου αγοριού. «Νομίζω πως η εικόνα αυτή βγαίνει από την τηλεόραση, από σειρές όπως η “10η εντολή”, όπου υποδυόμουν κάτι περίεργους τύπους. Αλλά είμαι μια χαρά κανονικό παιδί! Είναι βασικό μου χαρακτηριστικό η εξωστρέφεια. Είμαι πολύ κοινωνικός και γνωρίζω εύκολα κόσμο, αλλά από την άλλη είμαι και δύσκολος. Θέλω δηλαδή χρόνο για να μπω στη διαδικασία να ανοιχτώ στον άλλο και να επικοινωνήσουμε πιο ουσιαστικά».

Credits: Πουκάμισο Zegna Ermenegildo Zegna Boutique, Καπέλο και παντελόνι Ted Baker Attica, Τιράντες Dsquared2 Attica

ι ονειρεύεται από τη ζωή; «Ονειρεύομαι κάθε φορά να αλλάζω ρώτα. Να αλλάζω πορεία. Να ταξιδεύω. Να κάνω διαφορετικούς ρόλους. Να προλάβω να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν. Να μπορώ να έχω και δουλειά και προσωπική ζωή. Περιμένω το Πάσχα, για να πάρω μεγάλες ανάσες και να συνεχίσω». Την περασμένη χρονιά, ο Γ. Στάνκογλου έπαιξε για πρώτη φορά και σε μιούζικαλ. «Το διασκέδασα το “Βίκτωρ Βικτώρια” (σ.σ. σε σκηνοθεσία του Απόλλωνα Παπαθεοχάρη). Δεν με δυσκόλεψε πολύ. Είπα ένα μόνο τραγούδι, αλλά νομίζω πως το είπα καλά. Γενικώς ασχολούμαι με τη δουλειά μου και πάντα ψάχνω τρόπο να εκπαιδεύομαι ξανά. Δεν μένω στάσιμος με αυτά που έμαθα στη σχολή. Είναι σημαντικό να αλλάζεις». «Αυτή τη στιγμή στο θέατρο κάνω τον Καλιγούλα, του Α. Καμύ. Αρέσει στον κόσμο. Είναι ένα κείμενο αρκετά δύσκολο, με πολλά υπαρξιακά θέματα. Και είναι όμορφο το ότι, ενώ δεν είναι μια εμπορική παράσταση, ο κόσμος τη θέλει πολύ. Νομίζω πως η κοινωνική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε έχει δημιουργήσει στο κοινό την ανάγκη να ακούσει πράγματα ουσιαστικά, οντολογικά, φιλοσοφικά. Θέλει να ακούσει για έννοιες όπως η ελευθερία, η αγάπη, ο φόβος, πράγματα τα οποία ζούμε καθημερινά. Αυτή πιστεύω πως είναι η επιτυχία της παράστασης. Το γεγονός ότι οι θεατές κάθονται δύο ώρες και ακούν ουσιαστικά το κείμενο. Και νομίζω πως τελικά φεύγουν έχοντας πάρει κάτι. Το αισθάνομαι πως το έχουν ανάγκη». Ως αντίδοτο για τον φόβο της σκηνής, «προτείνει» τα extreme sports. «Έχω νιώσει πολλές φορές φόβο πάνω στη σκηνή. Τελευταία το έχω ισορροπήσει κάπως το πράγμα και το έχω καταφέρει κυρίως κάνοντας πράγματα αρκετά ακραία, όπως είναι το παραπέντε και η ελεύθερη πτώση. Αυτά, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, μου έχουν δώσει δύναμη στο να μη φοβάμαι πάνω στη σκηνή. Βέβαια παίζει ρόλο και η εμπειρία από ένα σημείο κι έπειτα. Αλλά, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις κείμενα όπως αυτά που κάνω τον τελευταίο καιρό, για παράδειγμα ο μονόλογος που είχα κάνει για τον Αρθούρο Ρεμπώ, όπου μιλούσα μόνος μου επί μία ώρα επάνω στη σκηνή, ή το “Επτά επί Θήβας” που κάναμε πέρυσι το καλοκαίρι και θα γίνει και φέτος, ακόμα και ο Καλιγούλας που κάνω τώρα, κάποιον φόβο τον αισθάνεσαι». Credits: Σ α κ ά κ ι κ α ι μ π λ ο ύ ζ α J o h n Va r v a t o s Attica Παντελόνι Rag & Bone Attica. Ρολόι Rolex SKY-DWELLER 42mm, λευκός χρυσός 18κ. 60

cover story

Στάνκογλου έχει μια δημιουργική σχέση με τα λάθη. «Όχι μόνο τα επιτρέπω στον εαυτό μου και τα συγχωρώ και εύκολα, αλλά το λάθος για μένα είναι και ζητούμενο. Διότι, χωρίς λάθη, ζωή δεν υπάρχει. Ούτε τέχνη υπάρχει. Πιστεύω πως η ουσία των πραγμάτων βρίσκεται και στο να μπορείς να κάνεις λάθη, ώστε να μαθαίνεις. Το θέμα όμως είναι το να είσαι καλά προετοιμασμένος. Έτσι, το λάθος όχι μόνο μπορείς να το αντιμετωπίσεις, αλλά και να το κάνεις κάτι όμορφο». Όσο πολλά και ετερόκλητα πράγματα και να έχει κάνει ήδη, πάντα υπάρχουν γι’ αυτόν κι άλλες επιθυμίες στον τομέα της τέχνης. «Στο θέατρο υπάρχουν πολλά πράγματα που θα ήθελα να κάνω, όπως το “Έγκλημα και Τιμωρία” του Φ. Ντοστογιέφσκι και τον “Άμλετ” του Σαίξπηρ. Πάντως είμαι από τους τυχερούς. Έχω συνεργαστεί με πάρα πολύ αξιόλογους σκηνοθέτες. Από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό μέχρι τον Θόδωρο Τερζόπουλο… Θα ήθελα επίσης να δουλέψω στο σινεμά με τον Γιάννη Οικονομίδη. Μου αρέσει πολύ η δουλειά του και ελπίζω να συνεργαστούμε κάποια στιγμή. Θα σκεφτόμουν και το εξωτερικό, όμως όταν κάνεις πολύ θέατρο, είναι δύσκολο να τρέχεις σε κάστινγκ στο Λονδίνο. Πώς να αφήσεις το θέατρο;» Μιλάμε για το θέατρο στην Ελλάδα της κρίσης, αλλά και τη βαθύτερη σχέση που φαίνεται να έχει ο Έλληνας με αυτό. «Είναι αρκετά δύσκολο να κάνεις θέατρο στην Ελλάδα σήμερα. Να φανταστείς, φέτος υπάρχουν 1.450 παραγωγές στο θέατρο, δεν υπάρχουν τόσες ούτε στο Λονδίνο! Μα φυσικά δεν πληρώνουν όλες. Πολλά παιδιά το κάνουν χωρίς χρήματα. Φαίνεται όμως πως ο Έλληνας έχει μια βαθιά ανάγκη να συνδεθεί με αυτό. Δεν είναι τυχαίο πως εδώ γεννήθηκε το θέατρο και έχουν γραφτεί όλα αυτά τα σπουδαία έργα των μεγάλων μας ποιητών. Έχει τόσο πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορείς να εκφραστείς μέσα από αυτό, που νομίζω πως είναι εσωτερική ανάγκη, είναι ανάγκη της ψυχής. Πιστεύω όμως πως η πολιτεία θα έπρεπε να το προσέξει λίγο περισσότερο και να δώσει βάση, διότι θα μπορούσε να το εξάγει κιόλας, τόσο το ελληνικό θέατρο όσο και το σινεμά». Για τον ηθοποιό Γιάννη Στάνκογλου φαίνεται πως η καλύτερη ανταμοιβή δεν είναι ακριβώς το χειροκρότημα αλλά η μνήμη. «Το καλύτερο feedback που έχω λάβει είναι κυρίως ο κόσμος που με βρίσκει και μου λέει: “Σε θυμάμαι στην τάδε παράσταση”. Η δουλειά του ηθοποιού που κάνει θέατρο είναι πολύ εφήμερη. Ο καθένας παίρνει μαζί του ό,τι κρατήσει στη μνήμη του και σε κουβαλάει μαζί του με έναν δικό του τρόπο. Οπότε αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Η τηλεόραση είναι πιο εύκολη. Σε θυμούνται συνήθως μέσα από κάποιον ρόλο. Εγώ μετά το “Νησί” δεν έχω κάνει κάτι στην τηλεόραση. Δεν θα έλεγα όμως όχι, αρκεί να είναι κάτι που να μου αρέσει και με εκφράζει». - Έχεις απωθημένα; «Έχω ένα: θα ήθελα να μάθω μουσική. Περιμένω να μεγαλώσει ο γιος μου και να μάθει τύμπανα, κιθάρα ή ό,τι άλλο θέλει και να τον ακολουθήσω». -Ποιο είναι το μότο σου; «Το μότο μου είναι να πέφτεις 8 φορές και να σηκώνεσαι 9».

Δερμάτινο Jacket Burberry Attica Ζιβάγκο Lacoste Notos Galleries

- Τι ετοιμάζεις αυτή την περίοδο; «Ετοιμάζω κάτι κινηματογραφικό, αλλά ακόμη δεν λέω τίποτα. Σιγά σιγά θα βγουν όλα στη φόρα!»

Teatro alla Scala

La Traviata

της Κέλλυς Σταυροπούλου

ε όποια δεκαετία των τελευταίων 200 ετών κι αν ανατρέξουμε, το Teatro alla Scala, η Σκάλα του Μιλάνου ελληνιστί, ήταν πάντα ορόσημο αίγλης και βέβαια ένα μέρος στο οποίο έχουν αφήσει το καλλιτεχνικό τους στίγμα οι μεγαλύτερες προσωπικότητες της όπερας. Άνοιξε πρώτη φορά τις επιβλητικές της πόρτες στις 3 Αυγούστου του 1778, κάνοντας πρεμιέρα με την όπερα «Europa riconosciuta» του Antonio Salieri, και από τότε ακολούθησαν πολλές πρεμιέρες, αξιοσημείωτες και βαρυσήμαντες, των οποίων ο απόηχος συντηρεί τον θρύλο του ιταλικού θεάτρου μέχρι σή-

μερα. Γνωρίζουμε ότι η Μαρία Κάλλας τον Δεκέμβριο του 1951 άνοιξε τη σεζόν με τον «Σικελικό Εσπερινό» του Giuseppe Verdi, μια εμφάνιση που της προσέφερε μεγάλη αναγνώριση και εγκαινίασε για την ίδια μια περίοδο επτά σπουδαίων ετών. Για επτά συναπτά έτη η Σκάλα έμελλε να γίνει η σκηνή των μέγιστων θριάμβων της Ελληνίδας ντίβας της όπερας σ’ ένα ευρύ φάσμα ρόλων. Ίσως η πιο θρυλική ερμηνεία της παραμένει αυτή ως κορυφαίας στην «Traviata», και πάλι του Giuseppe Verdi, σε σκηνοθεσία Luchino Visconti, το 1955.

Courtesy of Yasuko Kageyama-Opera Roma

classic

Σήμερα, έχοντας αφήσει πίσω μας τις χρυσές αυτές δεκαετίες, όπου η «δική» μας Κάλλας διέπρεπε διεθνώς γεμίζοντας την πλατεία και τους εξώστες του ιταλικού θεάτρου και η αγορά του πολυπόθητου εισιτηρίου για μια παράσταση ήταν συνώνυμη ευγενούς καταγωγής και κύρους, η Σκάλα παραμένει ένα σπουδαίο σύμβολο. Μετά την ανακαίνιση του 2004, την οποία ανέλαβε ο γνωστός Ιταλός αρχιτέκτονας Mario Botta, αφαιρέθηκαν τα βαριά κόκκινα χαλιά, μεγάλωσε η σκηνή, βελτιώθηκε η ακουστική και η Σκάλα συνεχίζει να είναι ένα μέρος το οποίο –αν μη τι άλλο– αξίζει να επισκεφτούμε. Τον μήνα που διανύουμε συνεχίζει να ανεβαίνει για λίγες ακόμη παραστάσεις η «Traviata», και πάλι, αυτή τη φορά υπό το σκηνοθετικό σκήπτρο της Liliana Cavani. Στην κομβική θέση του μαέστρου βρίσκεται ο Nello Santi, συχνά αποκαλούμενος από τους μουσικούς «Papa Santi», ως ένδειξη

σεβασμού για τη δουλειά του. Τον ρόλο της Violetta Valery ερμηνεύει η βραβευμένη σοπράνο Ailyn Pérez και τα κοστούμια υπογράφει η Gabriella Pescucci. Η Ιταλίδα ενδυματολόγος που στο παρελθόν είχε συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Paolo Pasolini, ο Federico Fellini, ο Martin Scorsese, ο Tim Burton και ο Neil Jordan και το 1993 κέρδισε το Όσκαρ για τη δουλειά της στην ταινία «The Age of Innocence», πλαισιώνει την «Traviata» με ιδιαίτερα δημιουργικό τρόπο. Κάποιοι μάλιστα έχουν σχολιάσει ότι τα κοστούμια της παράστασης αποτελούν από μόνα τους ισχυρό κίνητρο για να την παρακολουθήσεις. Αν προλάβεις… γιατί οι φήμες λένε ότι είναι sold out από τις αρχές Φεβρουαρίου! Info: www.teatroallascala.org

Γιάννης Πετούλης The Manager του Θαλή Πιτούλη

οια είναι τα νέα δεδομένα στην αγορά αυτοκινήτου εν μέσω της οικονομικής κρίσης; Πώς απαντά σε αυτή την πρόκληση μία από τις κορυφαίες εταιρείες; Ο Γιάννης Πετούλης, διευθύνων σύμβουλος της Volvo Car Hellas, και η ομάδα του έχουν καταφέρει κάτι πολύ δύσκολο. Έκαναν τη σουηδική εταιρεία να πρωταγωνιστεί στην ελληνική αγορά, και μάλιστα το πέτυχαν μέσα στην αντίξοη οικονομική πραγματικότητα που όλοι βιώνουμε. Πόσο επηρέασε η οικονομική κρίση την αγορά αυτοκινήτου στην Ελλάδα; Θα έλεγα πάρα πολύ. Η αγορά αυτοκινήτου, αν και παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης, βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα για όγδοη συνεχόμενη χρονιά. Δυστυχώς η υψηλή φορολογία που εφαρμόζεται γενικώς δυσκολεύει την απόκτηση ενός νέου αυτοκινήτου, παρότι είναι αναγκαίο για τους περισσότερους συμπολίτες μας. Ποια είναι η φιλοσοφία της Volvo ως προς τα αυτοκίνητα που κατασκευάζει; Θα έλεγα ότι τη διέπει μια διαφορετική φιλοσοφία όσον αφορά τον σχεδιασμό των αυτοκίνητων της. Αναμφίβολα τη χαρακτηρίζουν υψηλή τεχνολογία και ανοιχτό πνεύμα, όπως και τόλμη στο να καινοτομεί, αλλά παράλληλα συνυπάρχουν στυλ και ποιότητα, και τα δύο χαρακτηριστικά απόλυτα συνυφασμένα με τη νοοτροπία της Volvo. Κάποια άλλα χαρακτηριστικά του DNA της μάρκας ήταν, είναι και θα είναι η ασφάλεια για τον άνθρωπο και η ποιότητα κατασκευής τους. Θεωρείται η εταιρεία που παράγει τα ασφαλέστερα αυτοκίνητα στον κόσμο. Μάλιστα σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του έγκυρου οργανισμού Euro NCAP, τα τρία ασφαλέστερα αυτοκίνητα στον κόσμο στη σειρά κατάταξης είναι Volvo. Για την αντοχή στον χρόνο, δε, αυτή είναι παροιμιώδης, έχει βαθιά κληρονομιά η εταιρεία στο κομμάτι αυτό, ποιος δεν θυμάται ιστορίες για τα θρυλικά Amazon που δεν χαλούσαν ποτέ. Σουηδικός χάλυβας διάσημος για την αντοχή του - όπως είναι γνωστό, το στοιχείο του χάλυβα εμπεριέχεται και στο σήμα της Volvo. Πέρα από την εξαιρετική ποιότητα, η αλλαγή σχεδίασης έχει προσδώσει νέο στυλ, και αυτό είναι έκδηλο πλέον στα νέα Volvo. Για όποιον μάλιστα έχει εντρυφήσει λίγο στη Σκανδιναβία, όπου η ποιότητα και το στυλ υπάρχουν σε όλες τις μορφές της καθημερινής ζωής και τις συναντά κανείς παντού, θα είναι ευκολότερο να κατανοήσει γιατί η Volvo έχει απόλυτη σύνδεση με τη νοοτροπία και το στυλ της Σκανδιναβίας. Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Βοηθός φωτογράφου: Αλέξανδρος Αντωνιάδης

Ποια είναι η φιλοσοφία σας ως manager; Αφήνω χώρο να δημιουργήσει ο κάθε συνεργάτης, αλλά είμαι παρών για να καθοδηγήσω εφόσον χρειάζεται. Είμαι γενικά πολύ προσηλωμένος στην επίτευξη των στόχων της εταιρείας και προσπαθώ να ευθυγραμμίζω όλη την οργάνωση σε αυτό. Είμαι υπέρ της ομαδικής δουλειάς και του ομαδικού πνεύματος. Γενικά, πάντως, προσπαθώ να δημιουργώ ένα περιβάλλον όπου οι συνεργάτες μου θα προσέρχονται με χαρά και όχι καταναγκαστικά. Αν επισκεφτεί κανείς τα γραφεία μας, θα πάρει μια γεύση του τι εννοώ.

faces

Πόσο επηρεάζει το σκανδιναβικό design την αισθητική των αυτοκινήτων της; Το σκανδιναβικό design θεωρείται το απόλυτο design trend. Τα Volvo σήμερα ενσαρκώνουν με τον καλύτερο τρόπο τη φιλοσοφία του σκανδιναβικού design. Η σχεδιαστική ομάδα της Volvo έχει καταφέρει να προσδώσει πολύ μοντέρνες γραμμές αλλά και στοιχεία που παραπέμπουν στα ιστορικά της μοντέλα, όπως το Ρ1800, το πανέμορφο σπορ κουπέ της δεκαετίας του ’60. Το δε εσωτερικό τους θα έλεγα ότι είναι η επιτομή του σκανδιναβικού design: απλές γραμμές, μινιμαλιστική λογική, πολυτελή υλικά και υψηλή τεχνολογία συνυπάρχουν και εντυπωσιάζουν. Θεωρώ ότι τα Volvo έχουν το πιο ενδιαφέρον εσωτερικό design σήμερα. Έχετε κανόνες που θεωρείτε απαράβατους στο επιχειρείν; Το τρίπτυχο «ειλικρίνεια, αξιοκρατία και σεβασμός στον συνεργάτη». Τα θεωρώ δεδομένα για μια επιχειρηματική σχέση που σκοπό έχει να αντέξει στον χρόνο και να αποδώσει καρπούς για όλους τους συμβαλλόμενους. Τα βασικά κριτήρια με τα οποία επιλέγετε τους συνεργάτες σας; Το κυριότερο είναι ο χαρακτήρας, η δομή προσωπικότητας αλλά και η προοπτική του μελλοντικού συνεργάτη να μπορέσει να εξελιχθεί. Ενθουσιασμός και κινητοποίηση πρέπει να προϋπάρχουν, και είναι πολύ σημαντικά για μένα. Η ειδική γνώση πάνω στη δουλειά είναι κάτι που μαθαίνεται και δεν είναι νούμερο ένα προτεραιότητα για μένα. Ποιο είναι το νεότερο μοντέλο που παρουσίασε η εταιρεία; Τελευταία παρουσιάσαμε το V90, τη sport wagon εκδοχή του S90, και μέσα στον Μάρτιο θα λανσάρουμε και την cross country έκδοσή του, το V90 Cross Country. Από το 2017 και για κάθε επόμενο χρόνο θα λανσάρουμε τουλάχιστον δύο καινούργια μοντέλα τον χρόνο που θα εμπλουτίζουν και θα ανανεώνουν την γκάμα της μάρκας. Όπως ανέφερα, το V90cross country θα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και ιδιαίτερο αυτοκίνητο, αλλά σίγουρα μεγάλη προσδοκία υπάρχει και για τα μικρότερα μοντέλα που θα λανσάρει η μάρκα, όπως το XC40, που πρόκειται να λανσαριστεί στα τέλη του 2017 και θα είναι κάτι τελείως καινούργιο σαν concept. Πιστεύω ότι όλα τα μελλοντικά μοντέλα θα ενθουσιάσουν τους υποψήφιους αγοραστές μας. Και το XC40 θα είναι το πιο funky μοντέλο που έχουμε λανσάρει ποτέ. Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής ενός νέου αυτοκινήτου; Κορυφαία ασφάλεια με πλήθος συστημάτων στον βασικό εξοπλισμό, παροιμιώδης μηχανική αξιοπιστία και αντοχή στον χρόνο συνυπάρχουν μαζί με κορυφαίο design και πληθώρα όμορφων επιλογών χρωμάτων και συνδυασμών εσωτερικού. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά για να επιλέξει κανείς το κατάλληλο αυτοκίνητο για τον ίδιο. 69

Τόνια Σωτηροπούλου We always love Tonia της Χριστίνας Μόνη

η συναντήσαμε στο Faust. Είχαμε δώσει μόλις μία ημέρα νωρίτερα ραντεβού για τη φωτογράφιση και όλα κανονίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ. Η Τόνια Σωτηροπούλου έφτασε στην ώρα της, μπήκε γρήγορα στον ρόλο που της είχαμε ζητήσει και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα ήταν πανέτοιμη να υποδυθεί τη Rita Hayworth όταν ενσάρκωνε τη θρυλική Gilda στην ομώνυμη, κλασική πλέον, ταινία. Η συμμετοχή της στην ταινία «Skyfall», με τον Daniel Graig ως James Bond, την έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό. Η ίδια θυμάται εκείνη την περίοδο και παραδέχεται πως η συμμετοχή αυτή τής άνοιξε αλλά και της έκλεισε πόρτες. «Η συμμετοχή στην ταινία του James Bond έφερε νέες προοπτικές. Άλλαξαν πολλά στη ζωή μου. Άνοιξαν πολλές πόρτες, αλλά παράλληλα μου έβαλαν και μια ταμπέλα που ίσως κάπως να μπλόκαρε για κάποιο διάστημα τις ευκαιρίες που θα μπορούσα να έχω σε ποικίλους ρόλους». Το 2016 συμμετείχε στο «The Bachelor» του Αντώνη Σωτηρόπουλου. Η ταινία απέσπασε πολύ καλές κριτικές και η ίδια δηλώνει ευτυχισμένη γι’ αυτό το επαγγελματικό της βήμα. Και έχει πολλούς λόγους για να είναι. Ένας εκ των οποίων και το γεγονός πως η ταινία ήταν οικογενειακή υπόθεση, καθώς έπαιρνε μέρος και ο αγαπημένος της πατέρας. «Είναι μια υπέροχη κωμωδία, με πολύ καλό cast. Πέρασα πολύ καλά στα γυρίσματα, γιατί είμαστε όλοι φίλοι. Μάλιστα ήταν η πρώτη μου ταινία στην Ελλάδα έπειτα από δέκα χρόνια». Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Βοηθός φωτογράφου: Αλέξανδρος Αντωνιάδης Styling: Ναταλία Μπαλτά Make Up: Παναγιώτης Καρακάσης Hair Styling: Λευτέρης Κεφαλάκης Τα φορέματα είναι όλα δημιουργίες του Βασίλη Ζούλια.

faces

Rita Hayworth στον ρόλο της Gilda χαρακτηρίζεται ως μοιραία γυναίκα; Εσύ πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου; «Η Gilda έχει υπάρξει εμμονή μου πολλά χρόνια, είναι αυτό που θα ήθελα να είμαι, είναι η αποθέωση της θηλυκότητας. Εγώ απέχω αρκετά σαν χαρακτήρας, μια και έχω πολύ πιο γήινη ενέργεια, έχω αρκετά αντρικό πρόσημο στη συμπεριφορά μου».

faces

eason Morte, Narrow Roads και Σείριος είναι τα επόμενα κινηματογραφικά της βήματα. Πώς όμως τα προλαβαίνει όλα αυτά; «Είμαι πολύ ευγνώμων που έχω την τύχη να κάνω σινεμά. Η δουλειά δεν με τρομάζει, ούτε η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, είναι δημιουργία εξάλλου, πιστεύω παρά πολύ στο απόφθεγμα “good things come to those who work their asses off”». Όσο για τις ταινίες όπου συμμετέχει, η ίδια μάς αναφέρει λίγες λεπτομέρειες για την καθεμία. «Το “Season Morte” είναι ένα αστυνομικό δράμα του Θανάση Τότσικα. Μόλις ξεκινήσαμε γυρίσματα. Θαυμάζω πάρα πολύ τον Θανάση και χαίρομαι που συμμετέχω στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία. Το “Road Narrows” είναι μια ταινία της Fay Helios με την Geraldine Chaplin και executive producer την Emma Thompson. Τα γυρίσματα ξεκινούν αυτή την περίοδο. Πρόκειται για μια αμερικανική παραγωγή που θα λάβει χώρα στην Ελλάδα. Το “Σείριος” είναι μια ταινία που έγραψε ο Αλέξης Γεωργούλης, είναι ερωτικό δράμα αγγλο-ελληνικής παραγωγής, το οποίο θα γυριστεί μέσα στο 2017. Αισθάνομαι ευγνώμων απέναντι στον Αλέξη, τον οποίο θαυμάζω πολύ, πέρα από ηθοποιό, και ως δημιουργό». Στην κουβέντα μας όμως η Τόνια μάς αποκαλύπτει και τη νέα της συνεργασία με τον Νίκο Περάκη. Οι δυο τους ξανασυναντιούνται ύστερα από δέκα χρόνια. «Ο Νίκος Περάκης ήταν η αφετηρία μου. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στην “Ψυχραιμία” το 2007 και περίμενα πολλά χρόνια για να ξαναδουλέψουμε μαζί. Ο Νίκος είναι καταπληκτικός. Το σενάριο της ταινίας το υπογράφει η Κατερίνα Μπέη και, επειδή με έχουν εδώ και αρκετά χρόνια κάτω από τα φτερά τους, για μένα είναι μια οικογενειακή υπόθεση. Είναι μια πολιτική μαύρη κωμωδία».

Γνωρίζοντας καλύτερα την Τόνια... Ποια χαρακτηριστικά σε έναν άντρα θα χαρακτήριζες ως Mancode; Το χιούμορ, την ευγένεια και τον σεβασμό. Με ενοχλούν οι άνθρωποι που δεν σέβονται τα συναισθήματα των άλλων. Η αγένεια με ξεπερνάει. Έναν άντρα και μια γυναίκα ηθοποιούς που θεωρείς κορυφαίους… Λατρεύω τη Marion Cottillard και τον Marlon Brando. Μια ταινία που είδες... Το “Elle” του Paul Verhoeven· ίσως η καλύτερη ταινία που είδα τα τελευταία χρόνια. Σε ένα πρόσφατο ταξίδι σου γνώρισες ή είδες κάτι… Κάθε ταξίδι είναι διαφορετικό, κάθε πολιτισμός, κάθε εικόνα. Τα κρατάω όλα και τα θυμάμαι με αγάπη, τα καλά, τα κακά, τους ανθρώπους. Έχεις αναπτύξει έντονη κοινωνική δράση… Πιστεύω πως, όταν κάνεις ένα επάγγελμα μέσω του οποίου εκτίθεσαι στα media και δεν χρησιμοποιείς το μέγεθος της προβολής που έχεις για να κάνεις κάτι καλό για το κοινωνικό σύνολο, γι’ αυτά στα οποία πιστεύεις, είσαι το λιγότερο αγνώμων και κωλόπαιδο. Ένα μότο που σε εκφράζει… Take your broken heart and turn it into art. Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία τον πολυχώρο Faust. Διέυθυνση: Καλαμιώτου 11 & Αθηναϊδος 12. Τ/210-32.34.095. 74

faces

Χειροποίητες ομπρέλες του Francesco Maglia της Μαριανίνα Πάτσα

ίγυπτος, 3.000 χρόνια πριν. Οι πρώτες ομπρέλες φτιάχνονται από φύλλα φοίνικα και είναι συνώνυμο του πλούτου. Οι πρώτες δερμάτινες ομπρέλες αρχίζουν να πωλούνται τον 11ο αιώνα στην Κίνα, αλλά δεν καταφέρνουν να βρουν σύντομα τον δρόμο προς την Ευρώπη. Μη στεγανοποιημένες ομπρέλες μπαίνουν και στα πλούσια σπίτια της Ρώμης και της αρχαίας Ελλάδας, ως γυναικείο αξεσουάρ. Στην Αναγέννηση, μικρές κομψές ομπρέλες κατακλύζουν Ιταλία, Γαλλία και Αγγλία, πιθανότατα ως επιρροή από τις ιστορίες και τα έργα ζωγραφικής των ασιατικών περιοχών, που ήταν πλέον προσβάσιμες μέσω του εμπορίου. Η παράδοση που ήθελε τις ομπρέλες να είναι ένα γυναικείο αξεσουάρ συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, όταν ο διάσημος Άγγλος Jonas Hanway άρχισε να κρατάει μια ανθεκτική και περισσότερο προσανατολισμένη στο ανδρικό στυλ ομπρέλα σε κάθε του δημόσια εμφάνιση. Το πείσμα του απέδωσε καρπούς και μόλις τρεις δεκαετίες μετά, η τάση είχε εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη.

Μέχρι σήμερα, παραδοσιακά, ένας γιος πάντα ονομάζεται Francesco και συνεχίζει να εξελίσσει την επιχείρηση με το ίδιο πάθος. Η Ombrelli Maglia φτιάχνει ομπρέλες κατόπιν παραγγελίας, προσαρμοσμένες στα γούστα και στις ανάγκες του κάθε πελάτη. Κάθε ομπρέλα είναι μοναδική και η ιδέα της μπορεί να προέλθει από το αίτημα ενός πελάτη ή από μια ιδέα των ιδιοκτητών, οι οποίοι, χάρη στην εμπειρία τους, μπορούν να συνδυάζουν μοναδικά υφάσματα, σκελετούς και λαβές ώστε να δημιουργούν ομπρέλες που δεν περνούν απαρατήρητες. Ανδρικές ή γυναικείες, σπαστές ή όχι, μοντέρνες ή ρετρό, κάθε είδος και στυλ είναι διαθέσιμο, ενώ παράγει επίσης ομπρέλες για τον κήπο και την παραλία, όλες με αποκλειστικά υφάσματα και χρώματα.

Τα υλικά είναι εκλεκτά και η δημιουργία τους καλλιτεχνικό ταξίδι: οι ομπρέλες Maglia συναρμολογούνται σε άξονες κατασκευασμένους από σφένδαμο, καστανιά, φουντουκιά, λευκή καρυδιά, μπαμπού κ.ά. Η ξυλουργική κάμψη, η λείανση, η στίλβωση και οι διαδικασίες καπνίσματος Αμέτρητοι εφευρέτες κατάφεραν να βελτιώσουν τον μηχανικό σχεδιασμό εκτελούνται με το χέρι. Αυτός είναι ο λόγος που κάθε άξονας είναι μοτης και να δημιουργήσουν πολλά είδη ομπρέλας που είναι σε χρήση ακόμη ναδικός. Η άκρη της κάθε ομπρέλας ντύνεται συνήθως με επινικελωμέκαι σήμερα. Μερικοί όμως δημιούργησαν στυλ και σχέδια που έκαναν την νο ορείχαλκο ή φυσικό κέρατο. ομπρέλα αξεσουάρ-φετίχ. Όπως είναι οι ξεχωριστές ομπρέλες Ombrelli Maglia. Ο Francesco Maglia άρχισε το 1850 στην ηλικία των 14 ως μαθη- Ο σημερινός Francesco Maglia λατρεύει τόσο τις ομπρέλες ώστε συλτευόμενος κατασκευαστής ομπρέλας σε ένα εργοστάσιο. Στα 18 του έγινε λέγει εκτυπώσεις, κάρτες και gadgets που σχετίζονται με αυτές. Μέχρι συνεταίρος ενός μικρού εργοστασίου ομπρέλας και λίγο αργότερα ξεκίνη- στιγμής έχει περισσότερα από τρεις χιλιάδες κομμάτια στη συλλογή του. σε τη δική του επιχείρηση. Και μόνο γι’ αυτό αξίζει να τον εμπιστευτεί κανείς.

Photos: Gianluca Giannone / Courtesy of Ombrelli Maglia

style

Photos: Getty Images / Ideal Image

La Divina Cucina της Σάντυ Τσαντάκη

Τα σπαγκέτι τρώγονται καλύτερα αν τα ρουφάς σαν ηλεκτρική σκούπα», μας προτείνει η Sophia Loren. Έχει προηγηθεί η μαγική ατάκα: «Ό,τι βλέπετε το οφείλω στα μακαρόνια». Και τώρα; «Τρώω πολλή σαλάτα, λίγο κρέας και μερικά φρούτα. Αυτό είναι όλο. Αλλά μου αρέσουν τα γλυκά». Σήμερα η απόλυτη σταρ του ιταλικού κινηματογράφου παραμένει μια όμορφη γυναίκα. «Πρέπει να γεννηθείς σύμβολο του σεξ. Δεν γίνεσαι σύμβολο του σεξ. Αν γεννηθείς με αυτό, θα το έχεις και στα 100 σου».

Στο βιβλίο της «Eat with Me» αποκαλύπτει τη δική της συνταγή για σπαγκέτι, με φύλλα δάφνης, κανέλα και ελαιόλαδο. Πώς τη φανταζόμαστε στην κουζίνα; Με κλασικό φόρεμα και δαντελωτά εσώρουχα, βαμμένη φυσικά, με τέλεια χτενισμένα, κυματιστά μαλλιά… Χωρίς ποδιά και κοσμήματα. Τα διαμάντια θα ξεκουραστούν για λίγο, μαζί με τη ζύμη.

style

Jayne Mansfield έλεγε ξανά και ξανά «είσαι αυτό που τρως, να ξέρεις» και φορούσε ποδιά στο μαύρο της φόρεμα με το ανθισμένο corsage, για να φωτογραφηθεί, αρετουσάριστη, αθώα, μια τέλεια νοικοκυρά σε pinup εκδοχή. Όταν βρέθηκε καλεσμένη-ακάλεστη στο τιμητικό πάρτι για τη Sophia Loren το 1957, η Sophia δεν μπορούσε να σταματήσει να κοιτάζει το αποκαλυπτικό μπούστο της King-Size Jayne. Τι έγραψε στην αυτοβιογραφία της η Sophia Loren, σχολιάζοντας το πολυφωτογραφημένο στιγμιότυπο; «Φοβήθηκα ότι το στήθος της θα πεταχτεί στο πιάτο μου. Ο τρόμος αποτυπώνεται στο πρόσωπό μου. Πίστευα ότι θα εκραγεί το φόρεμά της και θα ξεχυθεί ολόκληρη στο τραπέζι». In the Kitchen with Love. Ή: Ιn Cucina con Amore.

Bettman / Getty Images / Ideal Image

classic

Studio 54 Το 1977, στη Νέα Υόρκη, το κλαμπ των κλαμπ, το μαντείο της διασκέδασης, έσερνε τον παρανοϊκά glamorous χορό της εποχής. της Έφης Αλεβίζου

ταν μια εποχή ξεφαντώματος. Όλα κινούνταν στην υπερβολή τους. Άπαντες νυχοπατούσαν στις ακρώρειες. Μια υστερική εξωστρέφεια βασίλευε. Και όμως, αυτό το γιγαντιαίο πάρτι, υπό τη μορφή μαζικού συναισθήματος, όρισε μια εποχή που όμοιά της δεν έχει υπάρξει. Τα πάντα μπορούσαν να συμβούν, και συνέβαιναν. Η μεταμέλεια θα ερχόταν μετά, όταν θα τελείωνε η επίδραση των ναρκωτικών και της αφθονίας των χρημάτων. Αποτέλεσμα αυτής της εποχής ήταν το θρυλικό κλαμπ Studio 54. Έξω από το κτίριο της οδού West 54th του Μανχάταν, στον αριθμό 254, το πλήθος έμοιαζε με πολύχρωμο μελίσσι. Διάσημοι, αστέρες, είδωλα της ντίσκο, ηθοποιοί, τραγουδιστές, μοντέλα, τραβεστί, γκέι, bisexual, περσόνες μαζικής αποδοχής, μπλαζέ άνθρωποι της τέχνης, αλλόκοτοι αναζητητές της ζωής, όλοι είχαν έναν κοινό στόχο: να περάσουν τη «σκληρή» πόρτα του κλαμπ – μια πόρτα που όρισε το face control. Οι «ιερείς», οι πορτιέρηδες δηλαδή, είχαν πάρει σαφείς εντολές από τους δύο ιδιοκτήτες, τον Steven Rubell και τον Ian Schrager, οι οποίοι, κι αυτοί με τη σειρά τους, έδωσαν σάρκα, οστά και glitter στον πρώιμο όρο του «entrepreneur». Όσο πιο εξτρίμ το dresscode, τόσο πιο δαγκωτό το εισιτήριο της εισόδου. Άντρες με φορέματα, γυναίκες με αντρικά κοστούμια, η Cher με διάφανο τοπ και τα γυμνά της στήθη σε κοινή θέα, η Grace Jones με το εσώρουχο και τη σαμπάνια στο χέρι, η 77χρονη γιαγιά, Sally Lippman, που έμεινε στην ιστορία ως η cougar/clubber, o νεαρός Sylvester Stallone με άψογο tuxedo, τα ατίθασα μαλλιά της Donna Summer, η Bianca Jagger πάνω στο λευκό άλογο να γιορτάζει τα τριακοστά γενέθλιά της, κακομαθημένα πλουσιόπαιδα να φουμάρουν τα ακριβά τσιγάρα τους, φοιτητές του Χάρβαρντ με καθωσπρέπει γραβάτες και κοστούμια, ο Andy Warhol που συνήθισε να λέει ότι στην πόρτα εφαρμοζόταν δικτατορία, αλλά εντός του κλαμπ υπήρχε η απόλυτη δημοκρατία.

Courtesy of Hasse Persson / Max Ström

ο namedropping ατελείωτο. Εάν χόρευες στο Studio 54, ήσουν κάποιος, και εάν ήσουν κάποιος, χόρευες στο Studio 54. Ο θρύλος θέλει τον Warren Beatty, την Diane Keaton και τον Frank Sinatra να έχουν φάει πόρτα. Ο ίδιος θρύλος θέλει την κοκαΐνη και τα πακέτα με τα χρήματα να βρίσκονται «χτισμένα» στους τοίχους του κλαμπ, μετά το οριστικό κλείσιμό του, στο αποχαιρετιστήριο πάρτι, στις 4 Φεβρουαρίου του 1980, στο οποίο τραγούδησε η Diana Ross. Τα ρόδινα ξεφαντώματα των κορυβαντιστών άφησαν τα βελούδινα σακάκια τους με σκισμένη φόδρα, έπειτα από 33 μήνες οργιώδους λειτουργίας του κλαμπ. Τον Μάιο του 1977, μόλις έναν μήνα μετά το συγκλονιστικό άνοιγμα του Studio 54, οι αρχές το έκλεισαν, επειδή πωλούσε αλκοόλ. Το επόμενο βράδυ άνοιξε πάλι, σερβίροντας δωρεάν χυμούς και σόδα. Τον Δεκέμβριο

του 1978, οι δύο ιδιοκτήτες συνελήφθησαν, μετά από επιδρομή, για φοροδιαφυγή και πέρασαν 13 μήνες στη φυλακή. Πολλά πέρα δώθε στην ασφάλεια, φήμες για όργια και για κολασμένες συνήθειες, ιστορίες για one night stand σε πριβέ δωμάτιο του κλαμπ, οι οποίες περνούσαν από στόμα νυκτόβιου σε αυτί μεθυσμένου, και πάει λέγοντας. Το συντηρητικό και αγανακτισμένο κομμάτι των Νεοϋορκέζων μοίραζε φέιγ βολάν διαμαρτυρίας εναντίον του Studio 54. «Το Studio 54 είναι ένα ηθικό αίσχος για κάθε αξιοπρεπή πολίτη. Είναι παράδεισος για χρήση ναρκωτικών...» Η απάντηση των δύο ιδιοκτητών, μάλλον, έριχνε λάδι στη φωτιά, αν και άλλο σχολίαζε: «Το ύφος της ντίσκο είναι bisexual. Πολύ bisexual. Και αυτό είναι το κριτήριο με το οποίο επιλέγουμε τους θαμώνες. Θέλουμε να είναι εμφανίσιμοι και να έχουν διάθεση να διασκεδάσουν...». Κάπως έτσι ήρθε το τέλος.

classic

Τα δεδομένα της νυχτερινής διασκέδασης, όμως, είχαν αλλάξει για πάντα, τα στάνταρ της αγρύπνιας είχαν μετακινηθεί προς τα πάνω και η γοητεία στρογγυλοκαθόταν στις ενισχυμένες βάτες της δεκαετίας. Η φράση «όχι με αυτό το πουκάμισο, πήγαινε να αλλάξεις και ξαναέλα» διά στόματος Steve Rubell θα ακουγόταν από πολλούς πορτιέρηδες κατόπιν, ενώ το glitter θα ήταν υποχρεωτικό. 83

travel

«Highly Illegal» της Μαρίνας Βερνίκου

το ταξίδι μου στην Πόλη του Φωτός απαθανάτισα μερικά από τα ωραιότερα σημεία του Παρισιού με drone, θέλοντας να τραβήξω κάθε γωνιά τους με μια πιο δραματική, πλην δυναμική, ματιά. Με μια απόλυτα «highly illegal» διάθεση φωτογραφήθηκαν ιστορικά μέρη της γαλλικής πρωτεύουσας, που προβάλλουν την ενέργεια και την ομορφιά της πόλης σαν μια μοναδική κάτοψη. Η σπανιότητα τέτοιων λήψεων είναι η πηγή έμπνευσής μου, ενώ η γοητεία τους έγκειται και στο γεγονός του παράνομου στοιχείου και του ρίσκου που πήρα χρησιμοποιώντας drone σε μια ευρωπαϊκή πόλη όπου απαγορεύεται αυστηρά.

Πάνω από το Trocadero με την κάμερα του drone να τραβά εντυπωσιακές λήψεις

travel

Τα γεωμετρικά σχέδια στο Trocadero 88

travel

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αψίδα του Θριάμβου 89

Girl of the Month Modern Cinderella

τη μόδα υπάρχουν τα top models και υπάρχουν και οι θρύλοι. Πολύ πριν εφευρεθεί ο όρος για τις πρωταγωνίστριες της πασαρέλας, υπήρξαν οι πρώτες γυναίκες που κυριάρχησαν στον χώρο και έγιναν τα πρώτα σύμβολα ομορφιάς. Μία εξ αυτών, η μοναδική Lauren Hutton, supermodel των ’70s, με εξώφυλλα αμέτρητων περιοδικών και συνεργασίες με τα σημαντικότερα ονόματα της μόδας. Η αύρα των supermodels της εποχής εκείνης συνεχίζει να μας εμπνέει ακόμη και σήμερα. Η Roosa μπαίνει στον ρόλο της, εμπνέεται από το αξεπέραστο στυλ της Hutton και μέσα από μία και μόνο λήψη αποτυπώνεται η ατμόσφαιρα, το glam και το ύφος των ’70ς.

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Styling: Μαρία Μπράτσου Μοντέλο: Roosa Kenttala Φόρεμα και αξεσουάρ Vasia Tzotzopoulou, passion alley, γυαλιά Miu Miu Attica, πέδιλα Stuart Weitzman, Καλογήρου. Ευχαριστούμε πολύ τον χώρο Cinderella Discotheque για τη φιλοξενία τους. Διεύθυνση: Λεβέντη 3, Κολωνάκι. Τ. 6979 112333

faces

Little Italy

ια ημέρα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Cappuccino ή espresso; Σίγουρα καφές. Για αρχή. Λεπτά αρώματα, λεπτές αποχρώσεις. Κινηματογράφος και δοκιμασμένες συνταγές made in Italy. Ιταλική μουσική. Σκηνικό από ταινία του Martin Scorcese. Ρετρό κώδικες για την πιο μεταβατική εποχή του χρόνου, με τον καιρό να ακροβατεί ανάμεσα στην άνοιξη, με τον χειμώνα πίσω, και το καλοκαίρι μπροστά, αλλά (ακόμη) μακριά. Μαλλιά τραβηγμένα πίσω, τονισμένα φρύδια, βλέμμα στο παρόν, χέρι στην τσέπη του παντελονιού. Το μπλε είναι αυστηρά navy blue, η κουκούλα προεξέχει από το σακάκι, καθώς κυριαρχούν μέχρι δύο αποχρώσεις, αυστηρά λευκό και μπλε. Στο μπαρ η διάθεση αλλάζει. Γίνεται πιο casual chic, με polo τοπ, το κόκκινο να κηρύσσει ανακωχή, όχι στο στυλ, αλλά στη μονοχρωμία του φόβου. Και της έκπληξης. Όταν βγαίνει ο ήλιος, η χακί καμπαρντίνα, το λαδί πανωφόρι, γίνεται στολή, με ανοιχτόχρωμο πουκάμισο και κλασικό παντελόνι. Χωρίς σακάκι ή ζώνη. Μαύρα δετά, δερμάτινα παπούτσια. Η ιστορία επιβάλλει μπλε καμπαρντίνα. Δερμάτινους καναπέδες. Καρό τραπεζομάντιλο. Έργα τέχνης σε απόλυτη παράταξη στον τοίχο. Ασπρόμαυρα σε χρυσή κορνίζα. Φωτισμένα εκεί που πρέπει. Το σινεμά μπαίνει σε κάδρο. Στο κέντρο της Αθήνας η little Italy ζει. Αγίας Θέκλας. Cosa Nostra. Ιταλική τρατορία. Δεκαετία του ’50. Kαι το σήμερα; Όσο νοσταλγικό αντέχουμε. Με το βλέμμα στραμμένο στο τώρα και το μετά, ρούχα που αναπνέουν, ακροβατώντας ανάμεσα στο σπορ και το preppy look, με σειρές από ath-leisure ρούχα που φοριούνται όλες τις ώρες της ημέρας, πρακτικά, πολυχρηστικά, κλασικά. Μια νέα ενδυματολογική διάλεκτος. Με νέα υφάσματα, καινούργιες τεχνικές και ιδέες. Smart casual, τώρα. Με ιταλικό soundtrack. Και προφορά. Δηλαδή, όπως θα έλεγε κι ένας Ιταλός, Zmart Casual.

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Βοηθός Φωτογράφου: Αλέξανδρος Αντωνιάδης Fashion editors: Ηλίας Μιχαλόλιας & Χάρης Γκοτζαμανίδης Grooming: Δημήτρης Σαράντου Μοντέλο: Παναγιώτης Αγαβανάκης Κείμενο: Σάντυ Τσαντάκη

Credits: Καμπαρντίνα Burberry (Attica), πουκάμισο Camel Active, παντελόνι Gant (Notos Galleries).

style

Πανωφόρι Αntony Morato (Shop & Trade), πουκάμισο The Bostonians (Notos Galleries). 94

style

Πουκάμισο Pierre Balmain John Varvatos (Attica).

style

Polo shirt και παντελόνι Dsquared2 (Eponymo E>More), παπούτσια Rockport (Nak).

Καμπαρντίνα και πουκάμισο όλα Rococo.

style

Σακάκι και παντελόνι Dsquared2 (Eponymo E>More), hoodie Lacoste (Notos Galleries), πουκάμισο Camel Active.

100

style

Διευθύνσεις: Γιάννης Στάνκογλου, Amerika Square (σελ. 56-63): Διευθύνσεις: Attica Πανεπιστημίου 9 Αθήνα 211 8026000, Notos Galleries Σταδίου & Αιόλου Αθήνα 210 3245811, Ermenegildo Zegna Boutique Βουκουρεστίου 24 Αθήνα 210 3643930, Rolex Hellas S.A Πλ.Κολοκοτρώνη 1 Αθήνα 210 3235909.

Διευθύνσεις: Little Italy (σελ. 92-101): Attica: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 211-1802600. Notos Galleries: Σταδίου και Αιόλου, Αθήνα, τηλ. 210-3245811. Eponymo E>More: Golden Hall, Λεωφ. Κηφισίας 37Α & Σπύρου Λούη, Μαρούσι, 210-6836980. Rococo: Σκουφά 16, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ. 210-3613547. Shop&Trade: Κυδωνιών 1 & Πειραιώς 222, Ταύρος, τηλ. 210-3408400. Camel Active: Κεντρική διάθεση: Διανομές Ενδυσης Α.Ε., Δημ. Ράλλη 11, Μαρούσι, τηλ. 210-6129421. Clarks: The Mall Athens, Ανδρέα Παπανδρέου 35, Μαρούσι. NAK: Λ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, Golden Hall, τηλ. 210-6835031. Brooks Brothers Boutiques: Golden Hall, Λεωφ. Κηφισίας 37Α & Σπύρου Λούη, Μαρούσι, τηλ. 211-1814383 / Σταδίου 4 & Αμερικής, Αθήνα, τηλ. 210-3225970.

Διευθύνσεις: Style (σελ. 102-109):

Jacket πουκάμισο και παντελόνι Brooks Brothers (Brooks Brothers Boutiques).

Attica the Department Store: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, τηλ. 211-1802500. Franck Muller Boutique-Kassis: Βουκουρεστίου 21, Αθήνα, τηλ. 210-3628003. Luxottica: Κεντρική διάθεση, τηλ. 210-6669300. Shop&Trade: Κεντρική διάθεση, τηλ. 210-3408699. Richemont Hellas: Δορυλαίου 10-12, Αθήνα, τηλ. 210-6471310. Rococo: Κεντρική διάθεση, τηλ. 210-2222346. Rolex Hellas: Βαλαωρίτου 5, Αθήνα, τηλ. 210-3621138 / Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, τηλ. 210-3235909. Κουγιανός: Πλουτάρχου 17-19, Κολωνάκι, τηλ. 210-3212473. Rolex Hellas: Swatch Group Greece: Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, τηλ. 210-9565656. Tzannes: Κριεζώτου 7, Αθήνα, τηλ. 210-3253610. 101

Man to Man Ρολόγια, ρούχα και αξεσουάρ με ισχυρό χαρακτήρα, σχεδιασμένα αποκλειστικά για άντρες. Sorry, girls. Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Styling: Μάνθος Δελλατόλας, Επιμέλεια ρολογιών: Φανή Ζαφράκα-Θεμελίδη Θήκη για κινητό, από ανθρακονήματα, Montblanc (Tzannes). Στυλό από ανθρακονήματα, Porsche Design (Attica the Department Store). Μανικετόκουμπα, Montblanc (Tzannes). Πουροθήκη από ανθρακονήματα, Porsche Design (Attica the Department Store). Ρολόι ROLEX Oyster Perpetual Air King με κάσα 40 mm από ατσάλι 916L, αυτόματο μηχανισμό Superlative Chronometer, αριθμούς και δείκτες με φωσφορίζουσα επίστρωση Chromalight, ατσάλινο μπρασελέ, στεγανό μέχρι 100 μ. (Rolex Hellas).

102

style

Κλειδοθήκη Boss Orange (Attica the Department Store). Γυαλιά οράσεως Rayban (Luxottica). Ρολόι FRANCK MULLER Vanguard Carbon με κάσα διαστάσεων 44 x 53,7 mm από άνθρακα, αυτόματο μηχανισμό με ημερομηνία και λουράκι από συνθετικό ύφασμα και καουτσούκ (Franck Muller Boutique – Kassis). 103

Βαμβακερό πουκάμισο και μεταξωτή γραβάτα, Rococo. Δερμάτινη, πλεχτή ζώνη, Alessandro (Attica the Department Store). Ρολόι OMEGA Speedmaster Moonphase Co-Axial Master Chronometer Chronograph με κάσα 44,25 mm από ατσάλι, αυτόματο μηχανισμό χρονογράφου με φάσεις Σελήνης, πιστοποίηση χρονομέτρου και αντοχή σε μαγνητικά πεδία έως 15.000 Gauss (Swatch Group Greece). 104

style

Ναυτικός εξάντας-αντίκα (Κουγιανός). Ρολόι IWC Da Vinci Automatic με κάσα 40 mm από γυαλισμένο ανοξείδωτο ατσάλι, αυτόματο μηχανισμό και λουράκι από δέρμα αλιγάτορα του ιταλικού οίκου Santoni (Richemont Hellas). 105

Δερμάτινο σουέντ τζάκετ perfecto, Antony Morato (Shop&Trade). Βαμβακερό, floral πουκάμισο, Camel Active (Attica the Department Store). Sneakers σουέντ, Pepe Jeans (Shop&Trade). Γυαλιά ηλίου, Rayban (Luxottica). Βαμβακερό πουλόβερ με V λαιμόκοψη, Camel Active (Attica the Department Store). Ρολόι SWATCH Irony Big Classic “Dorsoduro” με ατσάλινη κάσα 42,7 mm, quartz μηχανισμό και λουράκι από δέρμα (Swatch Group Greece). 106

style

Βαμβακερό φούτερ, Camel Active (Attica the Department Store). Δερμάτινο τζάκετ, Pepe Jeans (Shop&Trade). Γυαλιά ηλίου, Persol (Luxottica). Πολυεργαλείο, Porsche Design (Attica the Department Store). Βαμβακερό παντελόνι chinos, Rococo. Sneakers, Paul Smith (Attica the Department Store). Ρολόι WENGER Urban Metropolitan με κάσα 41 mm από ανοξείδωτο ατσάλι, ελβετικό quartz μηχανισμό και λουράκι από δέρμα, στεγανό μέχρι 100 μ. (Shop&Trade). 107

Εαρινές συμμαχίες Της Αντωνίας Θωμοπούλου, Φωτογραφίες: Σπύρος Αναστασάτος, Επιμέλεια φωτογράφισης / Still Life: Μάνθος Δελλατόλας

Δροσερά αρωματικά φυτά συνδυάζονται με παραδοσιακές αρρενωπές νότες στα καινούργια αρώματα και σηματοδοτούν έτσι το πέρασμα στη νέα εποχή του χρόνου. WOW, Joop / Wanted, Azzaro / Guilty Absolute Pour Homme, Gucci.

108

style

Aqua Atlantique Pour Homme, Bulgari / Hugo Iced, Hugo Boss / Î&#x2122;nvictus Intense, Paco Rabanne.

109

Heroes

ΟΥΚ

Η αιχμή του δόρατος του Θαλή Πιτούλη

εν έχουν φωτογραφηθεί σχεδόν ποτέ. Κινούνται συνήθως τη νύχτα προστατεύοντας τον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο του Αιγαίου και των ελληνικών χερσαίων συνόρων. Οι αποστολές τους δύσκολες και χωρίς περιθώριο αποτυχίας. Είναι εξασκημένοι να επιζούν κάτω από ακραίες συνθήκες που δοκιμάζουν τα ανθρώπινα όρια. Αποτελούν την ελίτ, την αιχμή του δόρατος των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Σκοπός τους η εκμηδένιση κάθε ενέργειας επιβουλής από εχθρικές δυνάμεις σε βάρος του εθνικού χώρου. Ένας σκοπός τον οποίο είναι εκπαιδευμένοι να φέρουν εις πέρας πάση θυσία.

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης

*Είναι ιδιαίτερη τιμή για το Mancode το αφιέρωμα στα ΟΥΚ

110

«Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ.»

heroes

111

«Η υψηλή τεχνολογία προσδίδει καταλυτικό πλεονέκτημα στην αποτελεσματικότητα του μαχητή στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον. Συμβάλλει επίσης στη δραστική βελτίωση της εκπαίδευσης, με την ανάπτυξη νέων μεθόδων και τακτικών».

112

heroes

πάνια ανώτατο μέλος των ΟΥΚ δίνει συνέντευξη στα μέσα ενημέρωσης. Η Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (παλιά Ομάδα Υποβρυχίων Καταστροφών ΟΥΚ) είναι μία από τις Διοικήσεις του Αρχηγείου Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού. Ευρύτερα γνωστή ως ΜΥΚ, αν και στο κοινό είναι γνωστοί ως βατραχάνθρωποι. Το Mancode βρέθηκε στο αρχηγείο της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών στον Σκαραμαγκά και ζήσαμε μαζί τους μία ημέρα από τη σκληρή εκπαίδευση που γι’ αυτούς τους άνδρες είναι η καθημερινότητά τους. Παράλληλα ο διοικητής, πλοίαρχος Παναγιώτης Νικολαρέας, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας.

τερα απαιτητικές αποστολές τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Ενδεικτικά αναφέρονται οι αποστολές εκκένωσης αμάχου πληθυσμού από τον Λίβανο το 2006 και τη Λιβύη το 2014, η συνδρομή στην καταπολέμηση της πειρατείας στον κόλπο του Άντεν, η συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα συμμετοχή σε διασυμμαχικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις του ΟΗΕ στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου, κ.ά. Με το υψηλό επιχειρησιακό επίπεδο, το οποίο επιτυγχάνεται με τα αυστηρά κριτήρια επιλογής του προσωπικού, τη συνεχή και εντατική εκπαίδευση, σε συνδυασμό με τον σύγχρονο εξοπλισμό και το υψηλό φρόνημα, οι ομάδες της ΔΥΚ βρίσκονται σε άμεση ετοιμότητα επιτυχούς εκτέλεσης των αποστολών τους, δρώντας ως πολλαπλασιαστές ισχύος στο Ιστορία σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, όπου οι ειδικές επιχειρήσεις συγκαταλέγονται Η ιστορία της ΜΥΚ ξεκινάει το 1953 και ακολουθεί την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. στις επιλογές επίτευξης των στόχων της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας. Η Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών δημιουργήθηκε σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα των Underwater Demolition Teams. Αρχικά λειτούργησε ως ομάδα αμ- Ποια είναι τα κριτήρια για να ενταχθεί κάποιος στα ΟΥΚ; φίβιων αναγνωρίσεων για την υποστήριξη αποβατικών σκαφών του Πολεμικού Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να είναι μόνιμος αξιωματικός ή υπαξιωματικός των ΕνόΝαυτικού. Ακολούθησε η αποστολή Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών στις πλων Δυνάμεων, είτε μέσω παραγωγικών σχολών είτε μέσω πρόσληψης ΕΠΟΠ. ΗΠΑ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί πυρήνας στελεχών εκπαιδευτών. Τα πρώτα στε- Εφόσον αποφοιτήσει από το βασικό σχολείο εκπαίδευσης των ΟΥΚ, εντάσσεται στις λέχη οργάνωσαν στη συνέχεια τη Σχολή Υ/ΚΤ στην Ελλάδα. Η μετονομασία της Δ/ τάξεις των υποβρυχίων καταστροφέων. Επιπλέον τα τελευταία χρόνια υφίσταται δυΟΥΚ σε ΜΥΚ έγινε το 1969, με ταυτόχρονη αύξηση του αριθμού των επιχειρησιακών νατότητα –μέχρι συμπληρώσεως συγκεκριμένου αριθμού– στους οπλίτες θητείας ομάδων, των οποίων η τελική μορφή καθορίστηκε το 1976. Το 2002 η Μονάδα να προσέλθουν για εκπαίδευση στη ΔΥΚ και, εφόσον αποφοιτήσουν, δύνανται να μετονομάστηκε σε Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών. ενταχθούν στους κόλπους των βατραχανθρώπων για 3 χρόνια, με δυνατότητα επέκτασης για άλλα 5+5 έτη. Το βασικό σχολείο της Σχολής Υποβρυχίων Καταστροφών Ποια είναι η αποστολή των επιχειρησιακών ομάδων της ΔΥΚ; είναι διάρκειας 28 εβδομάδων. Βεβαίως, για να ξεκινήσει κάποιος την εκπαίδευση, Αποστολή της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) είναι να οργανώνει, να απαιτείται να έχει πρώτα διέλθει επιτυχώς συγκεκριμένες ιατρικές εξετάσεις και εκπαιδεύει και να διατηρεί σε επιχειρησιακή ετοιμότητα τις επιχειρησιακές της δοκιμασίες φυσικής κατάστασης. Εν συνεχεία εξαρτάται από τον ίδιο να αποδείξει, ομάδες και τα μέσα υποστήριξής τους, με σκοπό να εξασφαλίσει την ικανότητα ανά- πρώτα στον εαυτό του και μετά στους εκπαιδευτές του, το πόσο επιθυμεί να αποληψης ενός ευρέος φάσματος αποστολών ειδικών επιχειρήσεων, προς υποστήριξη φοιτήσει και να αποτελέσει μέλος των ΟΥΚ. του Αρχηγείου Στόλου σύμφωνα με την ισχύουσα επιχειρησιακή σχεδίαση. Τέλος, μετά την αποφοίτησή του από το βασικό σχολείο των ΟΥΚ, για να ενταχθεί Θεωρείστε η αιχμή του δόρατος των Ενόπλων Δυνάμεων. κάποιος στις επιχειρησιακές ομάδες, πρέπει να ολοκληρώσει πρώτα επιτυχώς την Οι ομάδες της ΔΥΚ, ως επίλεκτα τμήματα, αποτελούν εξειδικευμένη επιχειρησιακή τρίμηνη εκπαίδευση του Σχολείου Βασικής Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης, όπου παεπιλογή που μπορεί να επιφέρει κρίσιμα πλήγματα, δικαιολογώντας απόλυτα τον ρέχονται εξειδικευμένες γνώσεις και εκπαίδευση πάνω στα επιχειρησιακά έργα χαρακτήρα του πολλαπλασιαστού ισχύος που τους αποδίδεται. Όπως έχει δείξει η των βατραχανθρώπων. ιστορία, η ΔΥΚ έχει κληθεί στο παρελθόν να φέρει εις πέρας σημαντικές και ιδιαί113

«Στο πλαίσιο της βέλτιστης αξιοποίησης από την ηγεσία των επιχειρησιακών ομάδων και μέσων μας, σε σχέση με τις ειδικές επιχειρήσεις, ώστε αυτές να δρουν ως πολλαπλασιαστής ισχύος στην άμυνα της χώρας, στη ΔΥΚ επικεντρωνόμαστε στην υποστήριξη και την ενίσχυση τριών πυλώνων, του εξοπλισμού, της εκπαίδευσης και του προσωπικού». 114

heroes

Ποιο είναι το καθημερινό πρόγραμμα των επιχειρησιακών ομάδων της ΔΥΚ στο αρχηγείο στο Σκαραμαγκά; Πέραν της καθημερινής γυμναστικής για τη διατήρηση και τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης των βατραχανθρώπων, αυτοί συμμετέχουν και σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πρόγραμμα προκεχωρημένης επιχειρησιακής εκπαίδευσης, το οποίο περιλαμβάνει πληθώρα επιμέρους τεχνικών αντικειμένων και καλύπτει όλο το φάσμα των ειδικών επιχειρήσεων. Η διατήρηση υψηλού επαγγελματικού επιπέδου είναι ζωτικής σημασίας. Επί καθημερινής βάσεως εκτελούνται αντικείμενα όπως καταδύσεις, άλματα με αλεξίπτωτο στατικού ιμάντα ή ελεύθερης πτώσης, τακτικές κινήσεις με πυρά των επιχειρησιακών ομάδων και μέσων της ΔΥΚ, εκπαίδευση σε εκρηκτικά, κ.τ.λ. Πέραν αυτών, οι υποβρύχιοι καταστροφείς απαραιτήτως ασχολούνται με επιτελικό έργο, όπως και με έλεγχο, συντήρηση και την επισκευή των επιχειρησιακών υλικών τους. Τέλος, καλούνται να συμμετέχουν σε πληθώρα ασκήσεων αλλά και πραγματικών επιχειρήσεων, είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με έτερες μονάδες του Αρχηγείου Στόλου αλλά και ευρύτερα των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι ΟΑΠ (Ομάδες Ανορθοδόξου Πολέμου) της ΔΥΚ μπορούν να επιχειρήσουν σε όλα τα σημεία της χώρας; Το εύρος των επιχειρήσεων της ΔΥΚ διεξάγεται ως επί το πλείστον στο θαλάσσιο-παράκτιο περιβάλλον, χωρίς αυτό να αποτρέπει την ανάληψη επιχειρήσεων και σε οποιοδήποτε άλλο περιβάλλον. Η εκπαίδευση των Ομάδων Ανορθοδόξου Πολέμου καλύπτει ένα πολύ ευρύ φάσμα αντικειμένων και αποστολών που εκτελούνται στον θαλάσσιο, τον χερσαίο και τον εναέριο χώρο. Συχνά, δε, αυτές οι αποστολές εκτελούνται σε μεγάλες αποστάσεις από τις μόνιμες βάσεις υποστήριξης και απαιτούν αξιόπιστες επικοινωνίες και σύγχρονα μέσα υποστήριξης, διείσδυσης, διαφυγής. Σκόπιμο είναι να αναφέρω εδώ ότι οι αποστολές που θα αναλάβουν οι επιχειρησιακές ομάδες

της ΔΥΚ είναι ιδιαίτερα απαιτητικές και κατευθύνονται σε στόχους στρατηγικής σημασίας. Η φύση τους απαιτεί λεπτομερή σχεδιασμό και ταχύτατη και αφανή ενέργεια, πολύ σπάνια, δε, θα δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία εάν η αποστολή αποτύχει. Τέλος, αυτές τις αποστολές οι ΟΑΠ τις εκτελούν είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με τις μονάδες του Αρχηγείου Στόλου, αλλά και των έτερων κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Το Αιγαίο με τα χιλιάδες νησιά είναι ο ζωτικός χώρος μας. Η Ανατολική και η Κεντρική Μεσόγειος αποτελούν επίσης πεδίο δράσης των επιχειρησιακών ομάδων της ΔΥΚ. Το Αιγαίο υπήρξε η κοιτίδα του λαμπρότερου πολιτισμού στην παγκόσμια ιστορία, του ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος άνθησε και ήκμασε για χιλιετίες. Ανέκαθεν το Αιγαίο και τα αναρίθμητα νησιά του κατοικούνταν από Έλληνες. Αυτός ο νησιωτικός χώρος αποτελούσε πάντα τη μεγαλύτερη πηγή πλούτου για τη χώρα μας, αλλά και παράγοντα στρατηγικής σημασίας για την άμυνα της χώρας. Ασφαλώς λοιπόν αποτελεί ζωτικό χώρο για εμάς και τη βασική περιοχή επιχειρήσεών μας. Μάλιστα, όλα αυτά τα πολυάριθμα νησιά με την ιδιαίτερη γεωγραφική διαμόρφωση, σε συνδυασμό με τις ποικίλες καιρικές συνθήκες –στοιχεία στα οποία εκπαιδευόμαστε συνεχώς και είμαστε απόλυτα εξοικειωμένοι– προσδίδουν τεράστιο πλεονέκτημα στις επιχειρησιακές μας ομάδες και μέσα για εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων. Βεβαίως οι επιχειρήσεις της ΔΥΚ δεν περιορίζονται μόνο εντός της εθνικής επικράτειας. Τα τελευταία πολλά χρόνια οι επιχειρησιακές μας ομάδες επιβαίνουν στα πλοία του Αρχηγείου Στόλου, που επιχειρούν στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής και της Κεντρικής Μεσογείου, συμμετέχοντας σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της πειρατείας, της τρομοκρατίας, της παράνομης διακίνησης όπλων, της προστασίας αμάχων σε εμπόλεμες περιοχές. 115

Ποιο είναι το μότο σας;

«Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ».

Αυτό σημαίνει ότι η ποιότητα υπερτερεί της ποσότητας και ότι μια ολιγομελής ομάδα βατραχανθρώπων με σύγχρονο εξοπλισμό και άριστα εκπαιδευμένη, που ακολουθεί πιστά τις βασικές αρχές που προανέφερα και διαθέτει επίσης υψηλό φρόνημα, δύναται να επιφέρει στον αντίπαλο πλήγμα υψίστης σπουδαιότητας, που πολλές φορές έχει αντίκτυπο ακόμα και σε στρατηγικό επίπεδο. 116

Πράγματι λοιπόν η ελληνική πολεμική ιστορία μάς διδάσκει πολλά. Σχεδόν πάντοτε οι Έλληνες αντιμετωπίσαμε υπέρτερους αριθμητικά αντιπάλους, χωρίς αυτό να επηρεάσει την απόφασή μας να πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων και να νικήσουμε. Τόσο στη θάλασσα όσο και στα περισσότερα θέατρα επιχειρήσεων, οι συσχετισμοί δυνάμεων ανατρέπονται και οι αριθμητικά ολιγότεροι μπορούν να επικρατήσουν, εάν διαθέτουν, μαζί με την πίστη, την αποφασιστικότητα, την ορμητικότητα και την ψυχική δύναμη, ναυτοσύνη, άριστη εκπαίδευση και ανορθόδοξο τρόπο σκέψης και δράσης.

heroes

Οι βασικές αρχές των δυνάμεων των ΟΥΚ… • Απόλυτη αφοσίωση στον σκοπό, υψηλό φρόνημα και πειθαρχία • Αντοχή στη στέρηση και στις κακουχίες • Ορμητικό και ομαδικό πνεύμα • Θάρρος και καρτερία έναντι της ιδιαίτερης φύσης, της δυσκολίας και της επικινδυνό- τητας της αποστολής • Απλότητα, σύνεση, ασφάλεια • Η ποιότητα υπερτερεί της ποσότητας • Ανορθόδοξος τρόπος σκέψης και δράσης, συ- νεχής ετοιμότητα εναλλακτικού τρόπου ενέργειας, αυτοσχεδιασμός και αιφνιδιασμός.

117

118

faces

Αδέσποτοι

Κλάρα Ιωσήφ Η συμβίωση με πέντε πιστούς φίλους της Χριστίνας Μόνη

χι ένα, αλλά πέντε σκυλιά έχει η Κλάρα Ιωσήφ. Τη συναντήσαμε στο σπίτι της, το οποίο διαθέτει κήπο, γεγονός που δίνει στα κατοικίδιά της την ελευθερία που χρειάζονται. Η Κλάρα σπούδασε Βιολογία στην Αγγλία και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Είναι μέτοχος στην εταιρεία ρούχων Monkfish Threads, η οποία όμως δημιουργεί και σε αξεσουάρ σκύλων. Η μεγάλη της αγάπη για τα ζώα την οδήγησε και στην ενασχόλησή της με την εκπαίδευση σκύλων, αφού πλέον φοιτά και σε σχολή εκπαιδευτών ώστε να ασχοληθεί και επαγγελματικά με αυτό. Στο μέλλον ονειρεύεται να καταφέρει να ασχοληθεί με την εκπαίδευση σκύλων βοηθών για ανθρώπους με αναπηρίες. Πώς ξεκίνησε η σχέση της όμως με τα ζώα; «Ανέκαθεν αγαπούσα τη φύση και τα ζώα, ήμουν τυχερή που μεγάλωσα σε μια οικογένεια που μου έδωσε την ευκαιρία να περνάω από μικρή χρόνο στη φύση. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, με ενθουσίαζε η επαφή με όλα τα είδη ζώων που θα μπορούσε κανείς να συναντήσει τουλάχιστον στην εξοχή. Με ενδιέφερε να τα πλησιάζω, να τα μελετάω παρακολουθώντας τα με την παραμικρή ευκαιρία. Παρ’ όλα αυτά, πάντα είχα μια ιδιαίτερη κατανόηση και σχέση με τα σκυλιά. Στα 10 μου, λοιπόν, ξεκίνησε και το πάθος μου με την εκπαίδευση των σκύλων, που κρατάει μέχρι σήμερα».

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Η Μπρούνα είναι ένα lagotto romagnolo. Ήρθε από την Ιταλία και μαζί της ψάχνουμε τρούφες. Ο Μόρτης είναι το κυνηγετικό σκυλί του μπαμπά μου. Ο τελευταίος, o Red, βρέθηκε από παιδάκια φίλων στα σκουπίδια στην Κεφαλονιά σε άθλια κατάσταση, δύο μηνών, με σπασμένο πόδι, χωρίς τρίχωμα και πληγές από ξύλο. Αφού μεγάλωσε λίγο, είχε κάποια προβλήματα συμπεριφοράς, μου τον έδωσαν να τον εκπαιδεύσω και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Επειδή η οικογένεια ζούσε εκτός Ελλάδος, συμφωνήσαμε να τον κρατήσω». Η Κλάρα βοηθάει αυτή την περίοδο, κυρίως με την εκπαίδευση αδέσποτων που έχουν υιοθετηθεί από τη Φιλοζωική Κηφισιάς, ενώ τα καλοκαίρια βοηθάει την οργάνωση ARK (Animal Rescue Kefalonia), η οποία στεγάζει πάνω από 300 σκυλιά και γάτες. Όσο για την εκπαίδευση των σκύλων, η ίδια πιστεύει ότι κάθε σκυλί έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. «Κάθε ιδιοκτήτης σκύλου πρέπει να είναι κατά ένα μικρό μέρος και εκπαιδευτής του. Αυτό συμβάλλει στην καλύτερη ποιότητα ζωής του κάθε σκύλου. Όσο περνάει από το χέρι μου, εγώ αυτό κάνω. Πιστεύω ότι είναι καθήκον όλων μας, αν δούμε ένα ζώο σε ανάγκη, ακόμα κι αν δεν ξέρουμε πώς να το περιθάλψουμε, να επικοινωνήσουμε με κάποια φιλοζωική για βοήθεια. Δυστυχώς, ζούμε σε μια χώρα με περισσότερα από 3 εκατομμύρια αδέσποτα και ο κόσμος δεν έχει καταλάβει ακόμα πόσο σημαντική διαφορά κάνει να υιοθετούμε και να στειρώνουμε έναν σκύλο ή οποιοδήποτε άλλο ζώο σε ανάγκη. Όποιος υιοθετήσει έναν σκύλο πρέπει να είναι σίγουρος ότι θα τον αγαπάει για όλη του τη ζωή. Και αγάπη για έναν σκύλο δυστυχώς δεν είναι μόνο τα χάδια, αγάπη είναι η καθημερινή άσκηση, η εκπαίδευση και η πειθαρχία, η εξάσκηση του μυαλού και μετά το φαγητό και η αγάπη με την ανθρώπινη έννοια».

Οι «συμπρωταγωνιστές» της στη φωτογράφιση είναι η Λάνα, η Μπρούνα, ο Μόρτης, η Τέσι και ο Red. Η ίδια πιστεύει πως η αγάπη που λαμβάνει από τα κατοικίδιά της είναι άνευ όρων. «Ένα τέτοιο πλάσμα που στα μάτια του βλέπεις την ευγνωμοσύνη, χωρίς να του έχεις δώσει πολλά, δεν μπορεί παρά να σε αγγίξει. Στην οικογένειά μας είχαμε πάντα σκύλους, το πρώτο όμως δικό μου ήταν η Τέσι. Τη βρήκε η μητέρα μου πριν από 12 χρόνια στην Κεφαλονιά, παρατημένη στον δρόμο. Την Νους υγιής εν σώματι υγιεί και για τους τετράποέφερε σπίτι, ήταν πολύ τρομαγμένη και βρώ- δους φίλους μας, λοιπόν. μικη, θυμάμαι. Κατευθείαν κολλήσαμε. Είναι το εξυπνότερο σκυλί που έχω γνωρίσει. Μετά από λίγο καιρό γέννησε και κρατήσαμε το ένα μωρό της, το Τσίκι. Έπειτα στειρώθηκαν και οι δύο. 119

Ολυμπία Οδός: ένα σημαντικό έργο υποδομής ολοκληρώνεται Σύντομα θα ταξιδεύουμε γρήγορα και με ασφάλεια από την Αθήνα στην Πάτρα, χάρη στον νέο αυτοκινητόδρομο

Ολυμπία Οδός είναι ο αυτοκινητόδρομος Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα, μήκους 201,5 χλμ. Είναι το δυσκολότερο έργο που γίνεται σήμερα στη χώρα, γιατί είναι ο μόνος αυτοκινητόδρομος του οποίου ένα μεγάλο τμήμα, η Κορίνθου-Πατρών, κατασκευάζεται ενώ ταυτόχρονα είναι σε λειτουργία. Το τμήμα της Ολυμπίας Οδού από την Κόρινθο έως την Πάτρα κατασκευάζεται σε ένα ιδιαίτερα ασταθές γεωλογικό περιβάλλον. Ο νέος αυτοκινητόδρομος «αγκαλιάζει» τη βόρεια ακτογραμμή της Πελοποννήσου, καθιστώντας το έργο μια «βιβλιοθήκη» έργων αντιστήριξης, αφού χρησιμοποιούνται όλες οι γνωστές μέθοδοι και οι συνδυασμοί τους. Μόνο σ’ αυτό το τμήμα κατασκευάζονται περίπου 400 αντιστηρίξεις.

Στα υφιστάμενα τμήματα Ελευσίνα-Κόρινθος και Περιμετρική Πατρών, από την πρώτη μέρα έναρξης του έργου παραχώρησης, έχουν συντελεστεί σημαντικές κατασκευαστικές παρεμβάσεις παράλληλα με την κατασκευή της Κορίνθου-Πατρών και οι εργασίες αναβάθμισης είναι διαρκείς.

Η ταυτόχρονη κατασκευή και λειτουργία του αυτοκινητόδρομου κάνει την πρόοδο των εργασιών να είναι ορατή από τους διερχόμενους οδηγούς αλλά και τους κατοίκους των περιοχών, στο μεγαλύτερο μέρος του έργου. Υπάρχουν όμως και τα «αθέατα» από τη θέση του οδηγού μεγάλα τεχνικά έργα: 12 σήραγγες μήκους 16 χλμ. σε πέντε περιοχές: Δερβένι, Μαύρα Λιθάρια, Ακράτα, Πλάτανος, Παναγοπούλα και 209 γέφυρες, η μεγαλύτερη εκ των Τα 350 μεγάλα τεχνικά έργα (σήραγγες, γέφυρες, άνω και κάτω διαβάσεις), οποίων είναι στον ποταμού Κράθι και έχει μήκος 190 μ. πέρα από το ότι αποτελούν θεαματικές κατασκευές, συμβάλλουν στην ασφαΠερισσότερες από 20 εργοταξιακές ζώνες εκτείνονται στα 120 χιλιόμετρα λή και ταχεία μεταφορά. της Κορίνθου-Πατρών. Πάνω από 3.000 άνθρωποι εργάζονται καθημερινά Ο αυτοκινητόδρομος διαθέτει συνολικά 29 ανισόπεδους κόμβους, που τον για την ολοκλήρωση και τη λειτουργία του αυτοκινητόδρομου, ώστε μέσα συνδέουν με το υπόλοιπο οδικό δίκτυο και τις παρόδιες περιοχές. Πρόκειται στην άνοιξη του 2017 να λειτουργεί σε όλο το μήκος του. Με την ολοκλήρωγια ένα ιδιαίτερα πυκνό δίκτυο κόμβων, αφού κατά μέσο όρο αντιστοιχεί ση της κατασκευής η Ολυμπία Οδός θα αποτελεί τμήμα ενός σύγχρονου δικτύου αυτοκινητοδρόμων που θα συνδέει τις πιο μεγάλες ελληνικές πόλεις. ένας κόμβος σε κάθε 7 χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομου. 120

business

121

Αστικό κτίριο του 1931 Κείμενο και φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Πλούμπης

πολυκατοικία Λογοθετόπουλου χτίστηκε το 1931 από τον αρχιτέκτονα και καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου Κυπριανό Μπίρη. Το κτίριο βρίσκεται πίσω από το Αρχαιολογικό Μουσείο (Μπουμπουλίνας 20-22) και καταλαμβάνει ένα οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Μπουμπουλίνας, Κουντουριώτου και Ζαΐμη. Είναι η πρώτη πολυκατοικία που χτίστηκε στην Αθήνα για να στεγάσει έναν τόσο μεγάλο αριθμό ενοίκων στο ίδιο κτίριο. Να σημειώσουμε εδώ ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, οπότε υπάρχει μεγάλη ζήτηση για στέγαση στην Αθήνα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Μπίρης είναι υπέρμαχος της οικοδόμησης μεγάλων κτιρίων που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εποχής.

ηθούν στην ομαλή πρόσβαση. Με όλα αυτά τα στοιχεία, το κτίριο θεωρείται πρώιμο δείγμα μοντέρνας αρχιτεκτονικής.

Σε διάστημα τριών μηνών από την αποπεράτωση των εργασιών τα διαμερίσματα έγιναν ανάρπαστα και επιστήμονες, δημόσιοι και τραπεζικοί υπάλληλοι εγκαταστάθηκαν σε αυτό το μοντέρνο κτίριο που παρείχε όλες τις σύγχρονες ανέσεις της εποχής. Το κτίριο στο πέρασμα του χρόνου πέρασε από διάφορες χρήσεις, ξεκινώντας από κατοικίες, στη συνέχεια γραφεία της ΚΥΠ την περίοδο της δικτατορίας, το 1981 αγοράστηκε από το ΚΚΕ για να στεγάσει τα γραφεία της κομματικής οργάνωσης Αθήνας. (Ενδεχομένως η όψη που αντικρίζει κανείς περπατώντας στην Μπουμπουλίνας και κοιτάζοντας τα γραφεία του ισογείου, που Έτσι λοιπόν σχεδιάζει το συγκεκριμέ- θυμίζουν εικόνες ανατολικού μπλοκ νο κτίριο 47 διαμερισμάτων, όπου στο πριν πέσει το Τείχος, να οφείλονται σε ισόγειο έχει δύο στοές που το διαπερ- αυτό το γεγονός.) νούν, τρία αίθρια που παρέχουν σωστό εξαερισμό και φωτισμό των διαμερι- Το 1992, με υπουργό Πολιτισμού την σμάτων, όπως επίσης και με τη χρήση κυρία Μπακογιάννη, πέρασε στο ελτων έρκερ στις προσόψεις. Η είσοδος ληνικό κράτος για να στεγάσει έως στο συγκρότημα γίνεται από τέσσερα σήμερα το υπουργείο Πολιτισμού. διαφορετικά κλιμακοστάσια που βο122

art • design

Το κτίριο σήμερα χρήζει αποκατάστασης, ιδίως σε ό,τι αφορά φθορές στα ξύλινα παράθυρα και παντζούρια, επαναφορά στο αρχικό τους χρώμα, αφαίρεση των κλιματιστικών μονάδων από τις όψεις (παραγωγή πολιτισμού γίνεται εντός του...). Θα μπορούσε να δώσει το καλό παράδειγμα σε εμάς τους πολίτες ξηλώνοντας τις παράνομες κατασκευές. 123

Γιώργος Δουδέσης Το στυλ είναι η αυθεντικότητα των πραγμάτων της Χριστίνας Μόνη

Φωτογραφία: Γιώργος Μαλεκάκης

υναντηθήκαμε ένα πρωί στο Κολωνάκι και αυτή τη φορά δεν τον έβλεπα στον ρόλο που τον έχουμε γνωρίσει όλοι. Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στο G Cafe Bar, το οποίο αποτελεί το παράλληλο κεφάλαιο στη δημιουργική πορεία του hair stylist Γιώργου Δουδέση. Λειτουργεί εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια στη συμβολή των οδών Βουκουρεστίου και Τσακάλωφ στο Κολωνάκι. Η αλήθεια είναι πως ο χώρος ξεφεύγει, θυμίζει κάτι από άλλη χώρα, γεγονός που μου επιβεβαιώνει και ο ίδιος, ερωτώμενος για το πώς προέκυψε η ιδέα για το G Cafe Bar. «Όλα ξεκινούν από τον εσωτερικό μου κόσμο και την ψυχή μου. Μου αρέσει να δημιουργώ νέους χώρους, να κάνω αλλαγές, να φτιάχνω χώρους που όμοιοί τους δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Που θυμίζουν κάτι από Νέα Υόρκη, Παρίσι, Λονδίνο. Αισθανόμουν, μετά από τόσα χρόνια που βγαίνω και διασκεδάζω στην Αθήνα, ότι κάτι έλειπε στο κέντρο και με αυτή τη λογική ξεκίνησα να φτιάχνω το G Cafe». Και πράγματι, ο χώρος αυτός είναι ένα all day στέκι στο οποίο ο sui generis hair stylist και ο αρχιτέκτονας Έντι Ρόμπερτς πρόσθεσαν βιομηχανικές ανταύγειες και πινελιές παλαίωσης που του δίνουν νεοϋορκέζικο αέρα ανεπιτήδευτης κομψότητας. Δηλώνει «προβληματικός» με το στυλ και, όταν νιώθει πως κάτι λείπει, προσπαθεί να το φτιάξει. Αυτό έκανε με το νέο του επιχειρηματικό βήμα, αυτό κάνει εδώ και σχεδόν 27 χρόνια που ασχολείται με το hair styling. Διορθώνει κάτι «άσχημο» και το κάνει να μοιάζει με «κόσμημα», γιατί ο Γιώργος Δουδέσης θεωρεί πως «τα μαλλιά είναι το κόσμημα που μας χάρισε ο Θεός. Μπορούν να δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω που λείπει από μια εμφάνιση. Μπορεί να απογειώσουν ή και να καταστρέψουν την εμφάνιση κάποιου» και σίγουρα η άποψη αυτή βρίσκει σύμφωνο μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Το G Cafe έχει πολλά στοιχεία που ο ίδιος θέλησε να εντάξει και όσο μιλάμε πτυχές του εαυτού του ξετυλίγονται... «Το βλέπω σαν το σαλόνι του σπιτιού μου. Χαλαρώνω εδώ. Και πλέον βλέπω περισσότερο τους φίλους μου. Έχουμε έναν κοινό χώρο ο οποίος ταιριάζει με την αισθητική μας και μπορούμε να χαλαρώσουμε. Παράλληλα εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσω και κόσμο που δεν υπήρχε περίπτωση να γνωρίσω στο κομμωτήριο. Έχω γίνει ακόμη πιο κοινωνικός». Τι είναι για τον ίδιο όμως το στυλ; «Το στυλ για εμένα είναι ομορφιά. Ακόμη και ένας “άσχημος”, αν έχει στυλ, έχει γοητεία. Και αυτά τα δύο στοιχεία πορεύονται μαζί. Εγώ αυτό το αντιλαμβάνομαι ως κάτι το ολοκληρωμένο και όχι ως μεμονωμένα χαρακτηριστικά. Κατά τη γνώμη μου, το στυλ είναι η αυθεντικότητα των πραγμάτων. Η αυθεντικότητα ενός ανθρώπου είναι αυτή που τον κάνει να έχει το δικό του ξεχωριστό στυλ». Και αν αναρωτιέστε πώς αισθάνεται ένας διάσημος hair stylist τη στιγμή που κουρεύει έναν διάσημο ή έναν άγνωστο, ο ίδιος αναφέρει: «Είτε πρόκειται για έναν διάσημο είτε για κάποιον άγνωστο, όταν κάθεται στην καρέκλα και μου ζητάει να τον αναλάβω, τον βλέπω σαν κάτι μοναδικό κάθε φορά. Για μένα η ιδιότητα του κάθε ανθρώπου είναι μοναδική και αφιερώνομαι στον καθένα στο έπακρο. Δεν το βλέπω σαν ένα απλό κούρεμα, χτένισμα ή οτιδήποτε άλλο, αλλά σαν μια μοναδική μορφή που θα αφεθεί στα χέρια μου και μετά από αυτό θα πρέπει να φύγει ευτυχισμένος. Αυτό με κάνει να δίνομαι ολοκληρωτικά σε αυτό που κάνω. Έτσι νιώθω και εγώ ευτυχισμένος». Credits: Κοστούμι: Δημήτρης Πέτρου, Παπούτσια: Sotris.

124

Ποιο είναι το σημείο «G» του Γιώργου Δουδέση; G Cafe Bar, Βουκουρεστίου 39 και Τσακάλωφ.

faces

125

Cosmo Traveler: Cortina d’Ampezzo

νεβαίνοντας από Βενετία, περνώντας το Belluno, οι Δολομίτες ορθώνονται, τεράστιοι βραχώδεις όγκοι. Περνώντας διάφορα μικρά χωριά, φτάνεις στην Cortina d’Ampezzo, το πιο διάσημο και ιστορικό μέρος των ιταλικών Άλπεων. Η Cortina που φιλοξένησε τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 και σε αυτή γυρίστηκαν διάσημες ταινίες, όπως «Ο ροζ πάνθηρας» και «007 For your eyes only». Το μοναδικό στυλ της Cortina το συναντάς παντού. Στον κεντρικό δρόμο Corso Roma μερικά μαγαζιά ιστορικά, όπως ο Marinotti με ιδιαίτερο

126

αλπικό στυλ εντυπωσιάζουν και τους πιο απαιτητικούς. Αυτό που κάνει όμως εντύπωση είναι η ευγένεια των ανθρώπων εδώ. Παντού εξυπηρετικοί και ιδιαίτερα ευγενικοί. Στην πολύ παλιά κάβα Enoteca Cortina μπορείς να δοκιμάσεις και να αγοράσεις μεταξύ πολλών εξαιρετικών κρασιών της περιοχής Veneto. Στην pasticceria Alverà που πρόσφατα, τον Νοέμβριο, ανακαινίστηκε, τα γλυκά είναι πραγματικά εξαιρετικά. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα το bombolone alla crema. Πολλά τα μέρη για φαγητό στην Cortina, κάποια από αυτά διάσημα, όπως το Al Camin και το Tivoli.

travel

Φωτογραφικό ρεπορτάζ του Θαλή Πιτούλη Μας άρεσε η Villa Oretta με δυνατές γεύσεις της περιοχής και δυνατότητα καπνίσματος σε χώρο κοντά στην είσοδο. Ο ιδιοκτήτης, τρίτη γενιά εστιάτορας από τη Βενετία. Στο al Pasetto εξαιρετική pizza σε τιμές πολύ λογικές. Η Cortina όμως είναι κυρίως εξαιρετικό μέρος για σκι και το υποστηρίζει. Οι 9 στους 10 εδώ κάνουν σκι και όχι snowboard.

άρεσε. Στα 2.343 μ. το Capanna Tondi έχει απίθανη θέα και εξαιρετικό φαγητό, όπως και η Capanna Pomedes στα 2.303 μ. στην Tofana. Η Cortina d’Ampezzo, μετά από περίπου 20 χρόνια που πρωτοπήγαμε, παραμένει πάντα La Diva Classica dei Dolomiti.

Classic Cortina Από τα 1.300 μ. έως τα 3.000 μ. πολλές οι επιλογές σε πίστες. Η διάσημη Olimpica και πολλές άλλες. Η Stratondi μία από αυτές που μας 127

For the love of Juice Τι είναι, επιτέλους, οι χυμοί Verve;

ERVE είναι το ακρωνύμιο των λέξεων Vitality Energy Reset Vigor Enthusiasm. Αν γνωρίζατε τις δίδυμες αδελφές Χατζηγιάννη, θα καταλαβαίνατε κι εσείς ότι οι συγκεκριμένες λέξεις δεν επιλέχθηκαν τυχαία. Χαμογελαστές, ολοζώντανες, αεικίνητες, η Μάρθα και η Κέλλυ δημιούργησαν ένα brand που πραγματικά τις αντιπροσωπεύει. Οι χυμοί Verve, μια σειρά από ευεργετικούς συνδυασμούς φρούτων και λαχανικών, έχουν ήδη βρει το κοινό τους, καθώς υπόσχονται ευεξία, υγεία αλλά και νοστιμιά. Οι ίδιες μας μίλησαν τόσο για τη σύσταση των χυμών Verve όσο και για την ιδέα πίσω από το εγχείρημα. Σε τι διαφέρουν οι χυμοί Verve; Οι χυμοί που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ είναι όλοι επεξεργασμένοι έτσι ώστε να διατηρούνται για ένα εύλογο, «βολικό» χρονικό διάστημα. Αυτό επιτυγχάνεται με την προσθήκη ανθυγιεινών συντηρητικών και μέσω παστερίωσης. Αντίθετα, οι χυμοί Verve είναι 100% ωμοί, μη παστεριωμένοι, χωρίς πρόσθετα, συντηρητικά και γλυκαντικές ουσίες. Η μοναδικότητά τους έγκειται στα συστατικά που ΔΕΝ περιέχουν.

128

της Κέλλυς Σταυροπούλου Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης Ποια ακριβώς είναι η καινοτομία που εφαρμόζετε κατά την παραγωγή τους; Στη Verve χρησιμοποιούμε την καλύτερη υδραυλική πρέσα (τη Norwalk 280) και εφαρμόζουμε τη λεγόμενη ψυχρή έκθλιψη (cold pressing), που είναι η αργή διαδικασία εξαγωγής χυμού από φρέσκα λαχανικά και φρούτα. Ο όρος «ψυχρή» περιγράφει την τεχνολογία που ελαχιστοποιεί το οξυγόνο και τη θερμότητα, μειώνοντας έτσι στο ελάχιστο την οξείδωση κατά την αποχύμωση. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η διατήρηση των θρεπτικών συστατικών και ενζύμων. Τελικά, βλέπει κάποιος διαφορά στο σώμα και στην υγεία του καταναλώνοντας χυμούς Verve; Αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Κάποια από τα άμεσα οφέλη είναι η αυξημένη ενέργεια και αντοχή, ένα αίσθημα ανανέωσης, η πνευματική διαύγεια, η καλύτερη ποιότητα ύπνου, η λαμπερή επιδερμίδα, τα πιο δυνατά μαλλιά και νύχια. Υπάρχει κάποιος best-seller χυμός; Ναι, o «Big Apple», που περιέχει πράσινο μήλο, λεμόνι και ginger.

faces

Πώς αποφασίσατε να επιχειρήσετε ένα τόσο ιδιαίτερο επαγγελματικό εγχείρημα σε μια δύσκολη, μάλιστα, περίοδο για τη χώρα; Ήταν κάτι που το πιστέψαμε από την αρχή. Και φυσικά είχαμε τη διάθεση να δουλέψουμε σκληρά για να το κρατήσουμε ζωντανό. Ξεκινήσαμε με πολύ προσεκτικά βήματα και βάλαμε όλη μας την αγάπη και την ενέργεια. Όσο βρίσκαμε πρόσφορο έδαφος, αρχίσαμε να επεκτεινόμαστε. Πώς ανταποκρίνεται το ελληνικό κοινό; Θεωρείτε ότι είναι εξοικειωμένο με την υγιεινή διατροφή; Ευτυχώς, η ανταπόκριση είναι μεγαλύτερη από την αναμενόμενη. Υπάρχει κόσμος που αγκαλιάζει ό,τι έχει να κάνει με την υγιεινή διατροφή και τον υγιεινό τρόπο ζωής. Και όσο πάει και πληθαίνει. Εσείς καταναλώνετε σε καθημερινή βάση προϊόντα Verve; Ποιο είναι το αγαπημένο σας και γιατί; Εννοείται! Είμαστε στην πηγή και το εκμεταλλευόμαστε στο έπακρον. Θα ακουστεί κλισέ, αλλά αγαπάμε όλες τις γεύσεις το ίδιο. Προσπαθούμε να εναλλάσσουμε τους χυμούς που πίνουμε καθημερινά. Είναι η πρώτη φορά που κάνετε κάτι σε συνεργασία; Πώς επηρεάζει τη συνεργασία σας το ότι είστε αδελφές, και μάλιστα δίδυμες; Έχουμε ξαναδουλέψει μαζί στο παρελθόν και για πολλά χρόνια. Ως δίδυμες, από

μικρές έχουμε μάθει να λειτουργούμε σαν ομάδα. Μοιάζουμε πολύ, αλλά και διαφέρουμε σε πολύ καίρια σημεία, με τρόπο που συμπληρώνει η μία την άλλη. Θεωρείτε ότι οι χυμοί Verve απευθύνονται σ’ ένα περιορισμένο κοινό, λόγω της υψηλότερης τιμής τους σε σχέση με τους υπόλοιπους; Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τους κοινούς χυμούς με ένα 100% φυσικό προϊόν, που μπορεί να υποκαταστήσει τη λήψη βιταμινών, που το συνιστούν οι γιατροί σε αρρώστους, που αποτελεί μακρόχρονη επένδυση στην υγεία μας. Ξεγελά η ευκολία με την οποία φτάνει στα χέρια μας αυτό το μικρό πλαστικό μπουκάλι, όμως κατά τα άλλα, για να παρασκευαστεί το περιεχόμενό του, χρειάζεται μια ποικιλία από φρέσκα φρούτα και λαχανικά, ενώ σε συνεργασία με διατροφολόγο έχουμε καταλήξει σε συνδυασμούς ευεργετικούς για τον οργανισμό και ευχάριστους στη γεύση. Κάνετε σχέδια εξέλιξης σε σχέση με τα Verve juices; Ποιο είναι το επόμενο βήμα σας; Κάνουμε σχέδια διαρκώς και ασταμάτητα! Κάποια είναι μακροπρόθεσμα και κάποια πιο κοντινά. Η γενική σκέψη είναι να δημιουργήσουμε μια «ομπρέλα» προϊόντων που θα είναι όλα συνώνυμα της υγείας, της φρεσκάδας και της καινοτομίας. Info: www.vervejuices.gr 129

California Dreamin’ Monkfish Threads: bojo eco-friendly δημιουργίες της Χριστίνας Μόνη

Φωτογράφος: Γιώργος Μαλεκάκης

ο εναλλακτικό, εκείνο που εμπνέει πέρα από τα συνηθισμένα, είναι στοιχείο το οποίο χαρακτηρίζει τους νέους με δημιουργικές αναζητήσεις. Στη χώρα μας κάποιοι τολμούν να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα και το προσπαθούν μέχρι να τα καταφέρουν. Το Mancode συνάντησε τρεις νέους οι οποίοι απαρτίζουν την ομάδα των Monkfish Threads. O Αλφρέδος Μάλλης, ο Περικλής Πολίτης και η Κλάρα Ιωσήφ μεταφέρουν το δημιουργικό τους πάθος στον χώρο των social media επιχειρήσεων. Τα Monkfish Threads ξεκίνησαν ως μια ιδέα δημιουργίας ιδιαίτερων προσωπικών ρούχων σε σχέδια και των τριών. Μέχρι τότε δεν είχαν καταφέρει να βρουν κάτι αντίστοιχο. Στην πορεία και με συνεχή δουλειά όλο αυτό διαμορφώθηκε σε ένα δομημένο clothing brand, το οποίο, όπως μου αναφέρουν, προέκυψε ως φυσική συνέπεια της αυξανόμενης ζήτησης και θαυμασμού που υπάρχει για το συγκεκριμένο στυλ ρούχων. Τα ρούχα που σχεδιάζουν ακολουθούν το bojo ύφος στα πρότυπα των bojo clothing και lifestyle. Οι βασικές επιρροές προέρχονται από την κουλτούρα της Καλιφόρνια των ’60s και του Μεξικού. Το προσωπικό lifestyle των τριών έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της τελικής εικόνας των ρούχων που σχεδιάζουν. Όλοι τους ακολουθούν έναν τρόπο ζωής ταυτισμένο με τα συγκεκριμένα pattern. Και οι τρεις ασχολούνται με το windsurf, το skate και το snowboard, γεγονός που αποτέλεσε βασική επιρροή στο ύφος των προϊόντων. Τι είναι όμως αυτό που πιστεύουν οι ίδιοι ότι κάνει τις δημιουργίες τους ξεχωριστές; «Αναφερόμαστε σε ένα ρούχο που από τη φύση του είναι διαφορετικό και ιδιαίτερο. Από το textile έως το σχήμα και τις χρήσεις του, μιλάμε για κάτι το μοναδικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξίσου ως ένα τεχνικό ρούχο που θα φόραγε ένας surfer μέχρι ένα βραδινό φούτερ, που κάλλιστα θα φορούσε κάποιος για να πιει χαλαρά το ποτό του. Το εύρος χρήσης του απευθύνεται σε κάθε ηλικία, φοριέται εξίσου κάθε εποχή του χρόνου και ταυτόχρονα εναρμονίζεται με κάθε τύπο ντυσίματος, casual ή πιο formal». Οι δημιουργίες των Monkfish Threads είναι eco-friendly και το υλικό που χρησιμοποιούν κυρίως είναι το βαμβάκι. Όλες οι δημιουργίες ράβονται στο χέρι. Η διανομή των ρούχων γίνεται με άμεσο τρόπο, καθώς ο κάθε ενδιαφερόμενος επικοινωνεί μαζί τους μέσω των σελίδων τους στα social media. Το γεγονός αυτό, όπως μας λένε και οι ίδιοι, έχει δημιουργήσει μια διαφορετική σχέση με τους καταναλωτές. Περισσότερο άμεση, κάνοντάς τους προσιτούς στο κοινό. Μπορείτε να τους βρείτε στο Instagram ως monkfish_threads και στο facebook ως monkfishthreads. Προϊόντα Monkfish Threads ρούχα (αλλά και αξεσουάρ σκύλων) μπορείτε να βρείτε και στα παρακάτω καταστήματα: Safehouse-Διόνυσος, Luvnroll-Μελίσσια, Εverydayastory-Εξάρχεια, DaydreamersΚαρδίτσα, Bit of Salt-Πάρος, Odd works-Αντίπαρος, Ride with the Gods surf station-Νάξος. Τα ρούχα είναι δημιουργίες των Monkfish Threads.

130

style

131

Τα όπλα της Μαφίας του Μισέλ Νικολαρέα

Μαφία, όπως την έχουμε γνωρίσει από την παγκόσμια λογοτεχνία και από τον κινηματογράφο, έχει τις ρίζες της στη Νότια Ιταλία. Με το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα στα τέλη του 18ου αιώνα, πολλοί Ιταλοί βρέθηκαν στον Νέο Κόσμο και, όπως ήταν αναμενόμενο, στα μπαγκάζια τους κουβαλούσαν κάτι παραπάνω από παραδοσιακές συνταγές για μαρινάρα της «Νόνας». Αφήνοντας πίσω τους τη Γηραιά Ήπειρο, έδωσαν όρκο να μην ξεχάσουν ποτέ από πού προήλθαν και να τηρούν πάντα με σεβασμό τις παραδόσεις τους. Κάπως έτσι γεννήθηκε η Μαφία στην Αμερική και μέχρι σήμερα είναι γνωστή για δύο πράγματα: τον έλεγχο παράνομων δραστηριοτήτων, όπως η διακίνηση ναρκωτικών, ο παράνομος τζόγος, η πορνεία, και την εκτέλεση «συμβολαίων» θανάτου.

Nickel Smith & Wesson

Στη μακρόχρονη ιστορία της Μαφίας τα περισσότερα «συμβόλαια» πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης και ο λόγος ήταν ένας: ο έλεγχος του παράνομου αλκοόλ. Τα κορυφαία όπλα της εποχής και αγαπημένα κάθε μαφιόζου που σεβόταν τον εαυτό του ήταν το Smith & Wesson Model 19 και το Colt M1911 A1. Εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, αγαπήθηκαν ακριβώς για τις διαφορές τους. Το μεν S&W ήταν «μυλοφόρο» και είχε απήχηση στην «παλιά φρουρά», ακριβώς για τον λόγο αυτόν. Το δε Colt έπαιρνε γεμιστήρα και το προτιμούσε η νέα γενιά, το νέο αίμα των μαφιόζων που γεννήθηκαν στην Αμερική και δεν ήρθαν από την Ιταλία. Το Smith & Wesson M19 εμφανίστηκε το 1935 και ήταν το πρώτο της νέας γενιάς «ρεβόλβερ» 357. Ήταν το «επίσημο» όπλο της αστυνομίας, υπερβολικά ισχυρό και απόλυτα ακριβές. Χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’30. Με μύλο 6 φυσιγγίων, είχε βεληνεκές 150 πόδια και βάρος κάτω από ένα κιλό.

Desert Eagle Cromo Magnum 132

Smith & Wesson Hand Ejector

Smith & Wesson

doc

Αν και πρωτοεμφανίστηκε το 1911, το Colt M1911 A1 αντιπροσώπευε τη «νέα γενιά» όπλων χειρός που αντί για «μύλο» είχαν γεμιστήρα. Ελαφρώς βαρύτερο από το Smith & Wesson, λίγο πάνω από κιλό, ήταν ημιαυτόματο και έπαιρνε φυσίγγια διαμετρήματος 45ACP. Δεν «κόλλαγε» ποτέ και δεν εκπυρσοκροτούσε «τυχαία». Είχε σχεδόν διπλάσιο βεληνεκές από το S&W, φτάνοντας τα 328 πόδια, και έπαιρνε γεμιστήρα 7 φυσιγγίων.

Custom Baby Luger - Royal Blue & Gold

Webley Mark VI Baby - Satin Nickel 133

Life,Bettman, Gamma Keystone, Hulton Archive, Universal Image Group / Getty Images / Ideal Image

Σιδηρούν Παραπέτασμα Από τη Βαλτική έως την Αδριατική… του ειδικού συνεργάτη

όρος Σιδηρούν Παραπέτασμα πέρασε στην ιστορία ως το διαχωριστικό φράγμα, υλικό αλλά και ιδεολογικό, που είχε ανεγερθεί από τη Σοβιετική Ένωση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να σφραγίσει την ίδια και τα κράτη της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης, τις χώρες που κατέλαβε ο κόκκινος στρατός, από την ανοιχτή επαφή με τη Δύση και τις μη κομμουνιστικές χώρες. Το Σιδηρούν Παραπέτασμα αποτέλεσε το κατεξοχήν σύμβολο της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου. Παράλληλα υπήρξε κορυφαία επικοινωνιακή ήττα για την εικόνα του Ανατολικού Μπλοκ και των κομμουνιστικών καθεστώτων γενικότερα.

134

doc

Βερολίνο, Γερμανία: Ένα νεαρό ζευγάρι από το Δυτικό Βερολίνο, σκαρφαλωμένοι στο Τείχος, συνομιλούν με τους συγγενείς τους που βρίσκονται στο διαμέρισμά τους στο Ανατολικό Βερολίνο.

135

«Ο καθένας επιβάλλει το δικό του σύστημα όσο ο στρατός του μπορεί να φτάσει.» Ιωσήφ Στάλιν

136

doc

Η σοβιετοποίηση της Ανατολικής Ευρώπης

τις 5 Μαρτίου 1946, στην πόλη Fulton του Μισούρι των ΗΠΑ ο κόσμος σχημάτιζε ουρά περιμένοντας να μπει στην αίθουσα του Westminster College, όπου θα πραγματοποιούνταν η ομιλία του πρώην Βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ. Σε μια αποστροφή της, αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατούσε στην Ανατολική Ευρώπη, ο Τσόρτσιλ είπε: «Από το Stettin στη Βαλτική μέχρι την Τεργέστη στην Αδριατική, ένα σιδηρούν παραπέτασμα έχει κατέβει σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Πίσω από τη γραμμή αυτή βρίσκονται όλες οι πρωτεύουσες των παλαιών κρατών της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης – Βαρσοβία, Βερολίνο, Πράγα, Βιέννη, Βουδαπέστη, Βελιγράδι, Βουκουρέστι και Σόφια. Όλες αυτές οι φημισμένες πόλεις και οι πληθυσμοί που τις περιβάλλουν βρίσκονται σε αυτό που πρέπει να ονομάσω σοβιετική σφαίρα... Τα κομμουνιστικά κόμματα, που ήταν πολύ μικρά σε αυτές τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, έχουν καταλάβει εξέχουσα θέση και δύναμη δυσανάλογη με την αριθμητική τους ισχύ και αποσκοπούν στο να επιβάλουν παντού τον ολοκληρωτικό τους έλεγχο». Είχε προηγηθεί τον Φεβρουάριο του 1946 ομιλία του Στάλιν, ο οποίος χαρακτήρισε ασύμβατο τον σοβιετικό κομμουνισμό με τη δυτική δημοκρατία. Και προχωρώντας περισσότερο, ανέφερε ότι η νίκη της ΕΣΣΔ στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο απέδειξε την υπεροχή του, θέτοντας με τον τρόπο αυτό τη διαχωριστική γραμμή, την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και την απαρχή της διαίρεσης της Ευρώπης. Γεγονός που πραγματοποιήθηκε την περίοδο 1947-48. Ήταν η σοβιετική απάντηση στην εξαγγελία του Δόγματος Τρούμαν και του Σχεδίου Μάρσαλ.

Σοβιετικά στρατεύματα βαδίζουν στην Κόκκινη Πλατεία σε μια παρέλαση για τον εορτασμό της 73ης επετείου της επανάστασης του Οκτωβρίου. Μόσχα 1990.

Από το 1945 έως το 1953 η Σοβιετική Ένωση μεταμόρφωσε ριζικά μια τεράστια περιοχή. Κομμουνιστικές κυβερνήσεις εγκαθιδρύθηκαν το 1946 στην Πολωνία, στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία, το 1947 στην Ουγγαρία, εξαπλώνοντας την κυριαρχία της στη μισή επιφάνεια της Ευρώπης. Με το κομμουνιστικό πραξικόπημα στην Τσεχοσλοβακία, τον Μάρτιο του 1948, ολοκληρώθηκε η διαδικασία αυτή. 137

Συντρίβοντας κάθε αντιπολίτευση

την Ανατολική και στην Κεντρική Ευρώπη, με διαταγές του Στάλιν και μέσω της μυστικής αστυνομίας του, παγιώθηκαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα-ανδρείκελα της Μόσχας. Εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν μπροστά στη νέα, αμείλικτη πραγματικότητα προσπαθώντας να προσαρμοστούν σ’ έναν τρόπο ζωής ο οποίος ανέτρεπε τις βασικές αξίες που πίστευαν και καταργούσε τις περιουσίες και όλα όσα είχαν αποκτήσει. Με την πάροδο των χρόνων δημιουργήθηκε ένα είδος χαμένου στον χρόνο πολιτισμού, στον οποίο κυριαρχούσε η απόλυτη καταστολή, η ψυχρή σκληρότητα, η παράνοια, η ψευδεπίγραφη ηθική, η απροκάλυπτη προπαγάνδα στο «όνομα του λαού» και η οικονομική ισοπέδωση προς τα κάτω της μεγάλης μάζας των πολιτών. Μια κατάσταση όπου «οι ζωές των άλλων» βρίσκονταν μόνιμα στο στόχαστρο των κρατικών αρχών ασφαλείας του καθεστώτος. Μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953, υπήρξε μια περίοδος ελπίδων που διαψεύστηκαν οικτρά με την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης της Βουδαπέστης το 1956, με την κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου το 1961 αλλά και τη συντριβή της «Άνοιξης της Πράγας» το 1968. Μετά το αιματηρό τέλος των αντικαθεστωτικών εξεγέρσεων αποκαλύφθηκε πλέον και στους πιο δύσπιστους, ιδιαίτερα στους διανοουμένους, στη Δύση τι ακριβώς συνέβαινε πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Μέχρι το 1989-90 το Σιδηρούν Παραπέτασμα χώριζε τα φυσικά σύνορα της Ανατολικής με τη Δυτική Ευρώπη με συρματοπλέγματα, ναρκοπέδια, πύργους ελέγχου, περιπολίες με σκυλιά, προβολείς και τσιμεντένιους φράχτες όπου ενδιάμεσα υπήρχε μια αποψιλωμένη ζώνη περιπολίας. Επίσης ο αποκλεισμός είχε επεκταθεί με ηλεκτρονικά αντίμετρα και στις εκπομπές του ραδιοφώνου. Η πρώτη μεγάλη πρόκληση στη συνοχή του Ανατολικού Μπλοκ υπήρξε η ουγγρική εξέγερση, η οποία διήρκεσε από τις 23 Οκτωβρίου μέχρι τις 10 Νοεμβρίου 1956. Η αφορμή της ήταν μια διαδήλωση φοιτητών, οι οποίοι δέχτηκαν πυροβολισμούς από το κτίριο του ραδιοφώνου, με αποτέλεσμα ταραχές και βία να ξεσπάσουν στην πρωτεύουσα της χώρας, τη Βουδαπέστη. Η εξέγερση εξαπλώθηκε ταχύτατα σε όλη την Ουγγαρία και η κυβέρνηση έπεσε. Χιλιάδες πολίτες οργανώθηκαν σε παραστρατιωτικές ομάδες. Ο Imre Nagy έγινε πρωθυπουργός, συμφωνώντας για τη δημιουργία ενός πολυκομματικού συστήματος. Την 1η Νοεμβρίου 1956 εξήγγειλε την ουγγρική ουδετερότητα και προέβη σε έκκληση προς τον ΟΗΕ για 138

υποστήριξη, αλλά η Δύση ήταν απρόθυμη να διακινδυνεύσει μια παγκόσμια αντιπαράθεση. Στις 4 Νοεμβρίου, μεγάλη σοβιετική δύναμη με 200.000 άνδρες και 2.000 άρματα εισήλθε στη Βουδαπέστη και σε άλλες περιοχές της χώρας. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι τις 10 Νοεμβρίου. Πάνω από 2.500 Ούγγροι και 700 Σοβιετικοί στρατιώτες σκοτώθηκαν. 200.000 Ούγγροι εγκατέλειψαν τη χώρα ως πρόσφυγες. Ο Nagy καταδικάστηκε σε θάνατο στις 16 Ιουνίου 1958. Οι μαζικές συλλήψεις συνεχίστηκαν για μήνες. Το Τείχος του Βερολίνου Τη νύχτα της 12ης προς 13η Αυγούστου 1961 άρχισε να κατασκευάζεται ένας φράχτης από συρματοπλέγματα που θα γινόταν παγκόσμια γνωστός με την ονομασία «Τείχος του Βερολίνου» (στα Γερμανικά: Berliner Mauer). Χώριζε το Ανατολικό από το Δυτικό Βερολίνο, σε μια προσπάθεια της κομμουνιστικής κυβέρνησης της Ανατολικής Γερμανίας να εμποδίσει την αυξανόμενη διαφυγή των πολιτών της προς τη Δύση. Υπολογίζεται ότι την περίοδο μεταξύ 1949 και 1961 περίπου 2,5 εκατομμύρια Ανατολικογερμανοί είχαν διαφύγει στη Δυτική Γερμανία. Ο φράχτης αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από μια σειρά από τσιμεντένιους τοίχους με 5 μέτρα ύψος, που συμπληρωνόταν με συρματοπλέγματα και φυλασσόταν με παρατηρητήρια, πυροβολεία και ναρκοπέδια. Στην πλήρη ανάπτυξή της η σύνθετη στρατιωτική κατασκευή περιλάμβανε δύο τείχη ύψους 3,6 μέτρων, με διάδρομο περιπολίας, 302 παρατηρητήρια και συστήματα συναγερμού, 14.000 φύλακες, 600 σκυλιά και καλωδιωτά πλέγματα. Ένας αδιευκρίνιστος αριθμός ατόμων έπεσαν θύματα προσπαθώντας να το περάσουν. Οι Ανατολικογερμανοί και οι Σοβιετικοί στρατιώτες πυροβολούσαν τους φυγάδες που εντόπιζαν. Από τη δεκαετία του 1980 το σύστημα των τοίχων με ηλεκτροφόρο περίφραξη και οχυρώσεις έφτανε τα 45 χιλιόμετρα, διαιρώντας τα δύο μέρη της πόλης, και είχε επεκταθεί περαιτέρω 120 χιλιόμετρα γύρω από το Δυτικό Βερολίνο, περιχαρακώνοντάς το από την υπόλοιπη Ανατολική Γερμανία. Το «τείχος της ντροπής» άνοιξε αναίμακτα στις 9 Νοεμβρίου 1989, μετά από ειρηνική διαδήλωση χιλιάδων Ανατολικογερμανών που πέρασαν στη δυτική πλευρά, σηματοδοτώντας και το τέλος μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου.

doc

Στην αριστερή σελίδα: Ουγγρική επανάσταση. Αντάρτες μπροστά από ένα εγκαταλελειμμένο σοβιετικό άρμα στη Βουδαπέστη. Νοέμβριος 1956. Επάνω: Τσεχία, 21 Αυγούστου 1968: Μετά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις, ο Κόκκινος Στρατός και τα στρατεύματα των τεσσάρων άλλων χωρών-μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας (Ουγγαρία, Πολωνία, Βουλγαρία και Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας) εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία. Κάτω: Αμερικανοί στρατιώτες και ένα τανκ βρίσκονται κοντά σε ένα από τα σημεία ελέγχου του Τείχους του Βερολίνου. Μια επιγραφή προειδοποιεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά και Γερμανικά «Εγκαταλείπετε τον αμερικανικό τομέα». Φεβρουάριος του 1961.

139

«Σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο»

ο βράδυ της 20ής Αυγούστου 1968, στρατεύματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, από τη Σοβιετική Ένωση, την Ανατολική Γερμανία, την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Βουλγαρία, μια δύναμη 500.000, εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία και την κατέλαβαν. Οι πολίτες αιφνιδιασμένοι δεν προέβαλαν παρά παθητική αντίσταση. Όταν οι εισβολείς επιχείρησαν να καταλάβουν τον σταθμό ραδιοτηλεόρασης στην Πράγα, συνάντησαν σθεναρή αντίσταση και οι συγκρούσεις άφησαν 30 νεκρούς και 300 τραυματίες. Με τον τρόπο αυτό έλαβε τέλος η λεγόμενη «Άνοιξη της Πράγας» και το πείραμα του «Σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», υπό τον Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ. Είχε προηγηθεί στις 15 Ιουλίου 1968 η επιστολή που απέστειλαν στον Ντούμπτσεκ η Σοβιετική Ένωση και οι «δορυφόροι» της στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, στην οποία ανέφεραν ότι η χώρα του βρισκόταν στα πρόθυρα της αντεπανάστασης και θεωρούσαν καθήκον τους να την προστατεύσουν («Δόγμα Μπρέζνιεφ»). Για ακόμη μία φορά η εισβολή των σοβιετικών στρατευμάτων βοήθησε τους σκληροπυρηνικούς κομμουνιστές να επικρατήσουν του Ντούμπτσεκ και των μεταρρυθμιστών. Η επιστροφή στην «ομαλότητα» του κομμουνισμού ολοκληρώθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1969, όταν ο φοιτητής Γιαν Πάλατς αυτοπυρπολήθηκε στην κεντρική πλατεία της Πράγας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το καθεστώς ανελευθερίας. Τον ακολούθησαν επτά νέοι, αλλά η θυσία τους έμεινε σχεδόν άγνωστη. Το κομμουνιστικό καθεστώς κατέρρευσε με τη λεγόμενη «Βελούδινη Επανάσταση» του 1989. Το Σιδηρούν Παραπέτασμα έπαυσε να υπάρχει σταδιακά από το 1989-90, ακολουθώντας την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και της Ένωσης Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) δύο χρόνια αργότερα.

140

doc

Σοβιετικοί στρατιώτες στην Πράγα. Πλήθος κόσμου διαδηλώνει στους δρόμους της πόλης τον Αύγουστο του 1968.

141

1967. Η συλλογική ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης συγκεντρώθηκε υπό τη μεγάλη φιγούρα του Λένιν για να ακούσουν την 50ή ομιλία της επετείου της ρωσικής επανάστασης από τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ. 142

doc

«Είμαι ένας από εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύει ότι η λύση στα προβλήματα του κόσμου θα βρεθεί πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα.» Τσε Γκεβάρα

Επάνω: Αμερικανοί στρατιώτες περιπολούν κατά μήκος του Τείχους του Βερολίνου, στην περιοχή Kreuzberg. Κάτω: Προπαγανδιστική αφίσα: Karl Marx, Friedrich Engels, Lenin και Stalin. 1953.

143

Νέο ΜΙΝΙ Countryman Σπορ και premium

ο νέο MINI Countryman ξεκίνησε την πανευρωπαϊκή του πορεία στην premium compact κατηγορία, με το ανανεωμένο μοντέλο να είναι αισθητά πιο αναβαθμισμένο τόσο σε διαστάσεις όσο και σε τεχνολογία. Είναι περίπου 20 cm μακρύτερο από τον προκάτοχό του και σχεδόν 3 cm φαρδύτερο. Το μεταξόνιό του έχει αυξηθεί κατά 7,5 cm. Αυτό συνεπάγεται σημαντική αύξηση της ευρυχωρίας. Ο χώρος αποσκευών που προσφέρει είναι 450 L και μπορεί να φτάσει τα 1.309 L. Αυτό αποτελεί μέγιστη αύξηση 220 L συγκριτικά με το προηγούμενο μοντέλο. Σχεδιαστικά ξεχωρίζει από το απερχόμενο μοντέλο, χωρίς να έχει χαθεί η αναγνωρισιμότητά του. Πολυάριθμες είναι οι αισθητικές επεμβάσεις, όπως η εντυπωσιακή οροφή, τα κάθετα πίσω φώτα, η εξαγωνική μάσκα και οι μεγάλοι προβολείς που έχουν αναβαθμιστεί. Στο εσωτερικό οι επιμηκυμένες γραμμές και οι πλούσιες επιφάνειες κάνουν την εμφάνισή τους, ενώ το χαρακτηριστικό cockpit τονίζει τον στιβαρό χαρακτήρα του νέου MINI Countryman. Στον προαιρετικό κατάλογο υπάρχει το πακέτο Wired με σύστημα πλοήγησης MINI Professional, που περιλαμβάνει εκτός από το Touch Controller στην κεντρική κονσόλα και μία έγχρωμη οθόνη 8,8 ιντσών στο κεντρικό όργανο με νέα σχεδίαση γραφικών. Είναι επίσης οθόνη αφής, που σημαίνει ότι ο έλεγχος των λειτουργιών γίνεται με τις άκρες των δαχτύλων. Για το λανσάρισμα υπάρχουν δύο βενζινοκινητήρες και δύο diesel νέας γενιάς. Η απλή έκδοση Countryman εφοδιάζεται με τον 3κύλινδρο 1.5 των 136 ίππων και 220 Nm ροπής. Ο ισχυρός βενζινοκινητήρας στην έκδοση S έρχεται με τον 2λιτρο των 192 ίππων και 280 Nm ροπής. Από την άλλη, τα diesel D και SD μοιράζονται τον ίδιο 2λιτρο κινητήρα 150 ίππων και 190 ίππων αντίστοιχα. Στην τελευταία περίπτωση η ροπή φτάνει τα 400 Nm. Σημαντική προσθήκη στην γκάμα του νέου Countryman είναι η έκδοση S E ALL4 (σύστημα τετρακίνησης), η οποία συνδυάζει τον βενζινοκινητήρα 1,5 λίτρου και έναν ηλεκτροκινητήρα, με τη συνδυα144

του Άρη Γαλανόπουλου στική απόδοσή τους να φτάνει τους 224 ίππους και 385 Nm ροπής. Αντί του στάνταρ 6τάχυτου μηχανικού κιβωτίου, ένα 6άρι Steptronic διατίθεται επίσης με το νέο MINI Cooper Countryman. Ένα 8τάχυτο Steptronic προσφέρεται για το νέο MINI Cooper S Countryman και το νέο MINI Cooper D Countryman. Αυτό ανήκει στον βασικό εξοπλισμό του νέου MINI Cooper SD Countryman. Για την καλύτερη επίδοση, το νέο MINI Cooper S Countryman ALL 4 με 8τάχυτο Steptronic έχει επιτάχυνση 0-100 km/h σε 7,2 sec, που σημαίνει ότι είναι 0,9 sec ταχύτερο από τον προκάτοχό του. Για μεγαλύτερη οικονομία επιλέγει κανείς είτε την πετρελαιοκίνητη έκδοση με κατανάλωση 4,3 lt/100 km και εκπομπές CO 2 113 g/km είτε την υβριδική με 2,1 lt/100 km.

car

Peugeot 3008 Η Γαλλίδα που εντυπωσιάζει

ον Ιανουάριο του 2017, η Peugeot κατέλαβε την πρώτη θέση στην αγορά των επιβατικών στη Γαλλία με μερίδιο 18,6% της αγοράς και με τις πωλήσεις να παρουσιάζουν αύξηση 10,6% σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2016. Αυτό δείχνει ότι η γαλλική φίρμα ξεκίνησε πολύ δυνατά τη φετινή χρονιά, γιατί από τις πρώτες κιόλας ημέρες του νέου έτους φάνηκε ότι θα κερδίσει το ενδιαφέρον των πελατών. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Peugeot ξεκινάει εντυπωσιακά το 2017 με μερίδιο αγοράς που άγγιξε το 7,6% για τον πρώτο μήνα της χρονιάς στα επιβατικά αυτοκίνητα και κατετάγη στην 3η θέση των πωλήσεων σημειώνοντας δυναμική αρχή.

ήταν 7,2%. Η αύξηση πωλήσεων ήταν 11,5% σε σχέση με το 2015. Αντίστοιχα, η συνολική αγορά επιβατικών και επαγγελματικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα παρουσίασε επίσης αύξηση της τάξης του 3,8%, με 84.518 ταξινομήσεις έναντι 81.457 την προηγούμενη χρονιά.

Με πρωτεργάτη των πωλήσεων το Peugeot 208 –τρίτο σε πωλήσεις τον Ιανουάριο ανεξαρτήτως κατηγορίας– και με το SUV Peugeot 2008 να ακολουθεί, όντας πρώτο σε πωλήσεις στην κατηγορία του, γίνεται ξεκάθαρο ότι η μάρκα θα αποτελέσει βασικό πρωταγωνιστή για τη χρονιά που μόλις ξεκίνησε. Επίσης, δυνατό χαρτί για τη γαλλική φίρμα αποτελεί το νέο SUV Peugeot 3008, το οποίο, παρόλο που λανσαρίστηκε τέλος Νοεμβρίου, έχουν ήδη κατατεθεί αρκετές παραγγελίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το νέο όχημα ελευθέρου χρόνου έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει φέτος με «όπλα» του το ανατρεπτικό design, το νέας γενιάς i-Cockpit, τα προηγμένα συστήματα ασφάλειας/άνεσης και τους διακεκριμένους κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου. Η καλή πορεία της εταιρείας το 2017 οφείλεται και στις «βάσεις» της που έθεσε το 2016, μια και στην ελληνική αγορά σημείωσε 6.055 ταξινομήσεις επιβατικών και ελαφρών επαγγελματικών μοντέλων και το μερίδιο αγοράς 145

Jaguar E-Type From England with style

ιστορία της Jaguar ξεκινάει το 1922 στο Blackpool της Αγγλίας, όταν ο ιδρυτής της, Sir William Lyons, στη νεαρή ηλικία των 21 χρόνων συνεταιρίστηκε με τον γείτονά του William Walmsley για να δημιουργήσουν τη Swallow Sidecar Company. Όπως ομολογεί ο διακριτικός τίτλος της εταιρείας, οι πρώτες δημιουργίες της ήταν sidecars και όχι αυτοκίνητα. Το πρώτο αυτοκίνητο κατασκευάστηκε το 1932. Η εταιρεία μετονομάστηκε σε Jaguar το 1945. Μέχρι τότε, όλα τα μοντέλα της είχαν τα αρχικά SS ως υπενθύμιση του πρωτότυπου τίτλου της εταιρείας, κάτι που καταργήθηκε για να

146

του Μισέλ Νικολαρέα μη θυμίζει τα αρχικά SS των Ναζί. Στη μακρόχρονη ιστορία της Jaguar, οι πιο σημαντικές ημερομηνίες-σταθμοί είναι οι εξής: 1948: Παρουσίαση του μοντέλου XK-120. Το πρώτο roadster. 1955: Παρουσιάζεται το μοντέλο MK και η εξέλιξη της XK120, το μοντέλο XK140. 1961: Παρουσιάζεται η E-Type. Ο σχεδιασμός της ξεκίνησε το 1953 από τον μηχανικό αεροδυναμικής Malcolm Sayer και εμπλουτίστηκε τεχνολογικά και σχεδιαστικά από την τεχνογνωσία που είχε αποκτήσει η Jaguar μετά από τρεις συνεχόμενες νίκες στον 24ωρο αγώνα του Le Mans με την προκάτοχό της D-Type.

car

«Η Jaguar E-Type είναι το πιο όμορφο αυτοκίνητο του κόσμου» Enzo Ferrari

Η Jaguar E-Τype ήταν το πρώτο αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής του οποίου η τελική ταχύτητα ξεπερνούσε τα 250 χλμ./ώρα. Επίσημα παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 1961. Ο εξακύλινδρος με διπλούς εκκεντροφόρους επικεφαλής κινητήρας ήταν τοποθετημένος σε μονομπλόκ αμάξωμα. «Φορούσε» 3SU καρμπιρατέρ και είχε ιπποδύναμη 265HP. Με αυτόνομη ανάρτηση και δισκόφρενα και στους τέσσερις τροχούς, δεν ήταν μόνο υπερβολικά γρήγορο για την εποχή, αλλά είχε και εξαιρετικά «κρατήματα».

τον ανταγωνισμό με τη χαμηλή τιμή της. Ήταν πραγματική ευκαιρία. Κανένα αυτοκίνητο της κατηγορίας της δεν ήταν τόσο φθηνό. Η τιμή της ήταν £1.550, όταν τα ανταγωνιστικά της μοντέλα Aston Martin DB4 και Ferrari 250GT κόστιζαν £4.000 και £6.500 αντίστοιχα. Μια άψογα ανακατασκευασμένη E-Τype σήμερα μπορεί να φτάσει τις £110.000. Η παραγωγή της E-Τype σταμάτησε το 1975. Μέχρι τότε είχαν κατασκευαστεί 72.520 μονάδες. Αντικαταστάθηκε από την XJ-S, ένα μοντέλο βαρύτερο, μεγαλύτερο και όχι τόσο όμορφο όσο η E-Τype.

Το περίπτερο της Jaguar όπου έγινε η παρουσίαση ήταν καλυμμένο απ’ άκρη σ’ άκρη με animal print ταπετσαρία και στη μέση δέσποζε επιβλητικά σαν καθαρόαιμο αιλουροειδές το πολυαναμενόμενο νέο μοντέλο της εταιρείας. Ήταν τόσος πολύς ο κόσμος που σταματούσε στο περίπτερο για να θαυμάσει την E-Τype, που η εταιρεία για να αποσυμφορήσει τον χώρο, έστειλε οδικώς από την Αγγλία στην Ελβετία και το «αντίγραφο» του πρωτοτύπου. Όταν βγήκε στην αγορά, «τσάκισε»

Πολλά έχουν ειπωθεί και άλλα τόσα έχουν γραφτεί για τη σχέση του άνδρα με το αυτοκίνητο και αν είναι η «προέκτασή» του. Κανένα άλλο αυτοκίνητο όμως δεν παραπέμπει σε «φαλλικό» σύμβολο, όσο η E-Τype. Αν δεν ήταν αυτοκίνητο, θα μπορούσε να είναι γλυπτό, και σαν έργο τέχνης εκτίθεται μόνιμα από το 1996 στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης MoMA.

147

Getty Images / Ideal Image, Visual Hellas

La Sirène du Mississipi της Ελένης Χρίστικα

ταν o πλούσιος ιδιοκτήτης φυτείας καπνού Louis (Ζαν-Πολ Μπελμοντό), στο νησί Reunion στον Ινδικό ωκεανό, συναντά τη δι’ αλληλογραφίας νύφη Julie (Κατρίν Ντενέβ), εντυπωσιάζεται τόσο από την ομορφιά της, που δεν δίνει σημασία στο ότι δεν μοιάζει με την κοπέλα της φωτογραφίας που του είχε στείλει.

πίζει στη Γαλλία. Εκείνη παραδέχεται ότι το πραγματικό όνομά της είναι Marion και ότι είχε έναν άνδρα συνεργό στο πλοίο, ο οποίος σκότωσε την πραγματική Julie, αλλά την πρόδωσε και έφυγε με τα χρήματα.

Γεμάτη τύψεις, του ζητά να τη σκοτώσει για να τερματίσει την άθλια ζωή της. Ο Louis δεν μπορεί να αντισταθεί στην ειλικρινή ομολογία της και Την παντρεύεται και συνεχίζει να μην παρατηρεί τις μυστηριώδεις συνή- γίνεται συνεργός και προστάτης της. Δέχεται ακόμα και να εμπλακεί σε θειές της. Στην πορεία όμως, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι δεν είναι η δολοφονία για να την κρατήσει έξω από τη φυλακή. γυναίκα που αντιστοιχούσε σ’ αυτό που φανταζόταν. Σύντομα εκείνη εξαφανίζεται με ολόκληρο τον τραπεζικό λογαριασμό του. Πληγωμένος από την εν ψυχρώ προδοσία της, ξεκινά την αναζήτηση της Julie και την εντο-

148

entertainment

Όλα αυτά συμβαίνουν στη «Σειρήνα του Μισισιπή» (La Sirène du Mississipi), ένα noir δράμα του 1969, σε σκηνοθεσία του Φρανσουά Τριφό, με πρωταγωνιστές την Κατρίν Ντενέβ και τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα «Βαλς στο σκοτάδι» του 1947 του Cornell Woolrich.

149

Johan Cruyff Total football του Μισέλ Νικολαρέα

ραματιστής, προβοκάτορας αναμορφωτής, εμπνευστής, δημιουργός, μάστορας, ανταγωνιστικός, ανατρεπτικός, υπεροπτικός, εφευρετικός, αιρετικός. Είναι μερικά από τα επίθετα που μπορούν να περιγράψουν τον πολυσχιδή χαρακτήρα του Johan Cruyff. Ο γιος της καθαρίστριας του Άγιαξ έγραψε ποδοσφαιρική ιστορία τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. Η παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα τον κατατάσσει δίπλα στον Πελέ και στον Μαραντόνα και εδώ ίσως υπάρχει μια μικρή αδικία γιατί ο JC –κατά πολλούς– θα έπρεπε να είναι το κορυφαίο όνομα στη λίστα αυτή. Ο JC συγκρούστηκε με το παλαιό ποδοσφαιρικό κατεστημένο και ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής. Στη μακρόχρονη καριέρα του ίσως έκανε περισσότερους εχθρούς από φίλους, αλλά ακόμα και οι εχθροί του τελικά υποκλίθηκαν στο ποδοσφαιρικό του «μεγαλείο». Εμπνευστής και δημιουργός του «ολοκληρωτικού» ποδοσφαίρου, άλλαξε ριζικά την ποδοσφαιρική νοοτροπία και οι διδαχές του εξακολουθούν να επηρεάζουν μεγάλες ομάδες, όπως την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν Μονάχου. Όπως κάποτε είχε πει ο Ολλανδός συγγραφέας Arthur Van den Boogaard, ο JC έλυσε το «μεταφυσικό πρόβλημα» του ποδοσφαίρου. Αυτό που εννοούσε είναι ότι, αν παίζεις «κροϊφικού στυλ» ποδόσφαιρο, με σχετικά καλούς ποδοσφαιριστές, είναι πολύ δύσκολο να χάσεις. Ο JC ήταν ο πατέρας του μοντέρνου ποδοσφαίρου. Αυτό σημαίνει να είσαι influencer. Πολύ πριν γίνει μόδα οι ποδοσφαιριστές να διαλέγουν το νούμερο της φανέλας τους, ο JC ήταν ο πρώτος που φόρεσε φανέλα με νούμερο μεγαλύτερο από το 11. Διάλεξε και κράτησε για πάντα το Νο 14, για καλή τύχη, μετά από νίκη του Άγιαξ με την PSV Eindhoven. Μετά τον θάνατό του, μεγάλος χρηματιστηριακός οίκος έδωσε παραγγελία αγοράς 14 μετοχών του Άγιαξ. Η τιμή της μετοχής ανέβηκε 4% εκείνη την ημέρα. Ακολουθώντας την παράδοση που ξεκίνησε ο πατέρας του, ο γιος του, Jordi, ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που στη φανέλα του αναγραφόταν το μικρό του όνομα (Jordi) και όχι το επίθετο (Cruyff). Cruyff και Άγιαξ Ήταν παίκτης του Άγιαξ το 1974, όταν στο 23΄ του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου αποσβόλωσε τον Σουηδό αμυντικό Jan Olsson πραγματοποιώντας την ντρίπλα που αργότερα θα ονομαζόταν «στροφή Κρόιφ», γράφοντας ιστορία και αλλάζοντας για πάντα το ποδόσφαιρο. Ο JC αποδόμησε το απαρχαιωμένο στήσιμο των ομάδων και σαν χορογράφος το αναδόμησε από την αρχή, πετώντας καθετί ξεπερασμένο κατ’ αυτόν και κάνοντας το παιχνίδι επιθετικό και πολύ πιο γρήγορο.

150

Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο Στην προσπάθεια αυτή δεν ήταν μόνος, είχε την καθοδήγηση του προπονητή του Rinus Michels. Μαζί έθεσαν τις βάσεις και δημιούργησαν αυτό που αργότερα θα ονομαζόταν «ολοκληρωτικό» ποδόσφαιρο και θα καθόριζε τον ίδιο αλλά και τον Άγιαξ. Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο σημαίνει ότι κάθε παίκτης μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή οπουδήποτε στο γήπεδο, ανεξάρτητα από τη θέση που παίζει, και να εκτελέσει άλλο ρόλο από τον προκαθορισμένο. Η θεωρία ήταν ότι οι επιθετικοί θα μπορούσαν να παίξουν «άμυνα» και οι αμυντικοί και μέσοι να παίξουν επίθεση. Το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο και ο Άγιαξ σάρωσαν τα ευρωπαϊκά κύπελλα μεταξύ 1971 και 1973 και χωρίς τον JC η φιλοσοφία του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου θα είχε πεθάνει στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Εποχή που οι περισσότεροι «ολοκληρωτικοί» ποδοσφαιριστές είχαν αποσυρθεί και η μόδα του «κατενάτσιο» (αμυντικού ποδοσφαίρου) είχε φτάσει ακόμα και στην Ολλανδία. Ο εκρηκτικός του χαρακτήρας τον έκανε να φύγει από τον Άγιαξ δύο φορές. Το 1973 ως παίκτης αισθάνθηκε προσβεβλημένος όταν οι συμπαίκτες του ψήφισαν για αρχηγό της ομάδας τον Piet Keizer και αποχώρησε για την Μπαρτσελόνα. Cruyff και Μπαρτσελόνα Η Μπαρτσελόνα μεταμορφώθηκε από τον JC ούτε μία φορά ούτε δύο. Μεταμορφώθηκε για πάντα. Ως παίκτης ο «ιπτάμενος Ολλανδός» οδήγησε την Μπάρτσα στον πρώτο της τίτλο μετά από 14 χρόνια, και ως προπονητής στο πρώτο της ευρωπαϊκό κύπελλο. Ο JC πήγε στην Μπάρτσα ως παίκτης το 1973. Τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης και ο καλύτερος παίκτης του κόσμου, θα μπορούσε να πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά δεν το έκανε. Εν μέρει, γιατί ο Άγιαξ τον είχε «πουλήσει» εκεί. Είναι ανήθικο, είχε πει. «Εγώ αποφασίζω». Πηγαίνοντας στην Μπάρτσα, έγινε ο πιο ακριβός παίκτης του κόσμου και η καλύτερη «επένδυση» που έκανε ποτέ η ομάδα της Καταλονίας. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς ήταν πρωταθλητές πρώτη φορά από το 1960. Ως προπονητής επέστρεψε το 1988. Με τον JC στο τιμόνι, η Μπάρτσα κέρδισε τέσσερα πρωταθλήματα στη σειρά και το Ευρωπαϊκό ενάντια στη Σαμπντόρια στο Wembley, τον Μάιο του 1992. Ο άνθρωπος που κέρδισε σχεδόν τα πάντα ηττήθηκε από τον καρκίνο του πνεύμονα, στις 24 Μαρτίου 2016. Λίγα χρόνια πριν, είχε πει το εξής: Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα. Το τσιγάρο μού τα πήρε πίσω. Ήταν 68 ετών.

Bob Thomas / Getty Images / Ideal Image

influencers

Jo han Cr u y f f

151

Michael Reafsnyder Η επίθεση των χρωμάτων της Μαριανίνας Πάτσα

νήκει σε μια γενιά καλλιτεχνών με βάση το L.A. οι οποίοι έχουν εντάξει ξανά την ευτυχία στη ζωγραφική. Η ιδέα μπορεί να μοιάζει ντεμοντέ, αφού χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα, αλλά τα έργα του Reafsnyder δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σύγχρονα. Συνθέσεις που αποτελούν μια «επίθεση» χρωμάτων, με έντονο κίτρινο, μπλε ελεκτρίκ, κόκκινο της φωτιάς και καθαρό λευκό χρώμα που βγήκε κατευθείαν από το σωληνάριο, σκαλισμένα μέσα σε κάποιον μετασχηματικό παροξυσμό, κάνουν τον ιμπρεσιονισμό να μοιάζει σαν μια φρέσκια έκρηξη χαράς.

σαν από ιμπρεσιονιστικό όνειρο, χαμογελούν. Πινελιές, ξυσίματα με τη σπάτουλα, χρώματα που στάζουν με συγκεκριμένο προορισμό, ματιέρες φτιαγμένες με το χέρι, ή ακόμα και με τον αγκώνα, και άλλες τεχνικές συνθέτουν κάθε πολυεπίπεδο έργο μετά από σκέψη και σχεδιασμό, αλλά πάντα με συναίσθημα.

Ο Michael Reafsnyder γεννήθηκε το 1969 στην Καλιφόρνια. Έχει μεταπτυχιακό στις Καλές Τέχνες από το Art Center College of Design της Καλιφόρνια. Από το 1996, μετράει πολλές συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις σε όλο Τα έργα του περιλαμβάνουν πάντα ένα κρυμμένο –ή όχι και τόσο– πρό- τον κόσμο, από τις ΗΠΑ μέχρι την Ευρώπη και τη Σιγκαπούρη. σωπο που χαμογελά. Αλλά και όταν δεν το παρατηρεί κανείς αυτό, τα πρόσωπα όσων βλέπουν τις χρωματικές του πανδαισίες, σαν να ξεπήδη152

art • design

O Michael Reafsnyder θα εκθέσει τα καινούργια του έργα στη Rarity Gallery στη Μύκονο από 1 έως 30 Ιουνίου 2017. Εκεί μπορεί κανείς να έρθει τετ α τετ με την τέχνη του και να ανακαλύψει μέσα στον εύθυμο πίνακα με τίτλο «Overdrive» το μικρό χαμόγελο –το μόνο μη αφηρημένο στοιχείο– που κρύβεται ανάμεσα στα χρώματά του.

153

vinyl

The Girl From Ipanema του Γιάννη Μητσοκάπα

ο «Κακό νερό» –όπως μεταφράζεται η Ιπανέμα στη γλώσσα Τούμπι– είναι μια παραθαλάσσια γειτονιά στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το 1962, ο Antonio Carlos Jobim και ο Vinicius de Moraes –συνθέτης και στιχουργός αντίστοιχα– εμπνεύστηκαν το τραγούδι «The Girl from Ipanema» από την Heloisa Eneida Menezes Paes Pinto, ένα 17χρονο κορίτσι που ζούσε στην οδό Montenegro στην Ιπανέμα. Η εντυπωσιακή Heloise περνούσε καθημερινά από το μπαρ Veloso, στην παραλία, όπως αναφέρεται στο τραγούδι («each day when she walks to the sea»). Η παρουσία της προκαλούσε τον έντονο θαυμασμό των αντρών –συχνά εκδηλωνόταν με σφυρίγματα– και φυσικά δεν άφησε ασυγκίνητους ούτε τους δύο καλλιτέχνες που ζούσαν εκείνη την περίοδο στην Ιπανέμα. Από τη στιγμή που το τραγούδι έγινε γνωστό, έγινε κι η Heloise διάσημη. Τον Μάρτιο του 1964 το τραγούδι εκτοξεύτηκε με την ερμηνεία της Astrud Gilberto και του Stan Getz και το 1965 κέρδισε το βραβείο Grammy σαν ένα βραζιλιάνικο μπόσα νόβα κομμάτι. Αξιοσημείωτο είναι ότι το τραγούδι κρατάει τη δεύτερη θέση στη λίστα των τραγουδιών που έχουν χρησιμοποιηθεί σαν μουσικό χαλί σε σκηνές ταινιών που έλαβαν χώρα σε... ασανσέρ! Από «Το χρώμα του χρήματος» και το «Mr and Mrs Smith» μέχρι το «Blues Brothers» και το «The Matrix Reloaded», το τραγούδι έχει ακουστεί σε πολλές ταινίες και μάλιστα κάθε κατηγορίας (δραματικές, κοινωνικές, δράσης, θρίλερ, μουσικές κωμωδίες, επιστημονικής φαντασίας).

154

Παρ’ όλα αυτά, σίγουρα σε ταξιδεύει σε παραλία, καλοκαίρι, ήλιο και θάλασσα. Έχει ηχογραφηθεί πάνω από 240 φορές (εκτελέσεις). Μια πιο φρέσκια εκτέλεση με στοιχεία από το παρελθόν είναι από τους Cocktail Martino, με τον νεαρό Tom Gaebel στα φωνητικά.

155

gadget

Οι τρεις λεπίδες του Αριστείδη Θ. Γκότση

πως προσέχουμε ένα κοστούμι να είναι στο σωστό μέγεθος, ένα ρολόι με δερμάτινο λουράκι ή ένα μονόχρωμο Τ-shirt χωρίς 300 σχέδια επάνω του, έτσι και ένας σωστός gentleman οφείλει να έχει τρεις και μόνο λεπίδες στην κουζίνα του. Ας το πάρουμε αρχικά από το μέγεθος. 24cm Chef Knife Έχουν γραφτεί πολλά για τα 24 εκατοστά που κάνουν τη διαφορά, αλλά ποτέ δεν θα σε προδώσουν στην κουζίνα. Είναι ο βασιλιάς των μαχαιριών και κάνει σχεδόν το 90% των εργασιών που απαιτούνται στην κουζίνα σου. Προσωπικά πιστεύω ότι όσο περισσότερη λεπίδα έχεις τόσο περισσότερη δουλειά θα κάνει το μαχαίρι για σένα. Μια επιλογή για να μη σε προδώσει είναι ένα γιαπωνέζικο Yoshihiro VG10 με χερούλι από μαόνι και 16 στρώσεις Damascus Steel. Φυσικά, δεν χρειάζεται να παίξεις σε ταινία του Tarantino για να το αποκτήσεις, αφού το κόστος των Yoshihiro είναι σε πολύ λογικό πλαίσιο. 156

Paring Knife Εδώ έρχεται το Paring Knife για να... ξεφλουδίσει όλες τις μικροεργασίες που έχεις να κάνεις και φυσικά να μεγαλουργήσεις. Ιδανικό μέγεθος τα 6 εκατοστά, για μεγαλύτερη ακρίβεια. Βασική αρχή: είναι για ξεφλούδισμα και όχι για να κόβεις τη γραβιέρα που σου έστειλαν από το χωριό σου. Αν πιάσεις να πιέζεις σε ένα σημείο με μεγαλύτερη πίεση, τότε έχεις πάρει λάθος μαχαίρι γι’ αυτό που πας να κόψεις. Ένα kuhn Rikon με 7 δολάρια κάνει την καλύτερη δουλειά και με στυλ. Slicing / Carving knife Είναι το μαχαίρι που σε κάνει να πεινάς κάθε φορά που βλέπεις τον Ramsey να φιλετάρει ένα μοσχαρίσιο φιλέτο. Εδώ το μήκος δεν παίζει μεγάλο ρόλο, αλλά το πάχος της λεπίδας. Όσο πιο λεπτό τόσο πιο αποτελεσματικό. Το καλύτερο τεστ είναι να μπορείς με μία κίνηση να φιλετάρεις μια τσιπούρα και να ετοιμάσεις ένα ceviche στο λεπτό. To Sujibiki Knife φτιάχνεται με προδιαγραφές ΚΑΤΑΝΑ και θα δώσει αέρα Κουροσάβα στον πάγκο της κουζίνας σου.

Courtesy of Gestalten

book

Martijn Doolaard

Ένας χρόνος επάνω σε ποδήλατο της Μαριανίνας Πάτσα

ι σημαίνει ζωή όταν κάποιος αποφασίζει να φύγει από το σπίτι καβάλα σε ένα ποδήλατο, με μοναδικό του σχέδιο απλώς το να οδηγεί προς τα ανατολικά;

δύσκολες στιγμές. Το γεγονός πως μοιράστηκα όλες αυτές τις υπέροχες εμπειρίες με ανθρώπους από όλο τον κόσμο πραγματικά προσθέτει μια άλλη διάσταση στο ταξίδι», λέει ο Martijn Doolaard και για να μοιραστεί τις εικόνες του με ακόμα περισσότερους, τώρα κυκλοφορεί ένα βιβλίο που εμπεριέχει τις μαγικές εικόνες του, αλλά και οδηγίες, όπως τον απαραίτητο εξοπλισμό, σε περίπτωση που κάποιος εμπνευστεί και θελήσει να χαράξει τη δική του ποδηλατοπορεία στον χάρτη.

Στις 16 Απριλίου 2015, ο Martijn Doolaard ξεκινά ένα ταξίδι ζωής: Άμστερνταμ-Σιγκαπούρη με ποδήλατο. Η συναρπαστική του περιπέτεια καλύπτει πάνω από 17.000 χιλιόμετρα μέσα από ερήμους, υψίπεδα, σύγχρονες πόλεις και τις πιο απομακρυσμένες περιοχές που μπορεί να φανταστεί κανείς. Μαζί του έχει και μια κάμερα με την οποία καταγράφει Το ταξίδι ήταν αυτοχρηματοδοτούμενο, διότι τις λεπτομέρειες του ταξιδιού του και τις μοι- ήθελε να γίνει με τους δικούς του όρους. Έτσι ράζεται στα social media. και το βιβλίο του, «One Year on a Bike», τυπώθηκε μέσω μιας καμπάνιας συμμετοχικής «Είμαι ευγνώμων που είχα τόσο πολλούς χρηματοδότησης στο kickstarter, πάλι με τους ανθρώπους να ακολουθούν τόσο στενά το δικούς του όρους. Τους όρους ενός γνήσιου ταξίδι μου. Χρειαζόμουν πραγματικά την ταξιδευτή πάνω σε δύο τροχούς. υποστήριξη στα social media, έχω περάσει

157

Courtesy Of The Wellesley

aficionados

The Wellesley Cigar Bar του Θάνου Βεργή Στο σαλόνι πούρων του ξενοδοχείου The Wellesley, στο Λονδίνο, ξεχωρίζει ένα πορτρέτο του Winston Churchill με ένα από τα αγαπημένα του Romeo y Julietas. Το cigar bar έχει γίνει κορυφαίο σημείο της βρετανικής πρωτεύουσας για τις απολαύσεις των aficionados. Ο Giuseppe Ruo, διάσημος cigar sommelier, ο οποίος έχει κερδίσει πολλά βραβεία για την εμπειρία του, έχει την επίβλεψη του μεγαλύτερου υγραντήρα πούρων στην Ευρώπη. Μέσα του υπάρχουν πούρα αξίας πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ, με τις κορυφαίες limitadas να φιλοξενούνται φυσικά εδώ.

Cigar Lounge είναι του διάσημου Κουβανού καλλιτέχνη Ernesto Milanes και είναι σχεδιασμένα και βαμμένα σε φύλλα καπνού. Τα custom δερμάτινα έπιπλα του lounge δημιουργήθηκαν για να μεγιστοποιήσουν την άνεση για το κάπνισμα των πούρων. Υπάρχουν επίσης δύο ιδιωτικές σκεπαστές θερμαινόμενες βεράντες, που διαθέτουν δερμάτινες καρέκλες, τζάκια και ένα στέγαστρο για τις κακές καιρικές συνθήκες.

Info The Wellesley Ο υγραντήρας επιθεωρήθηκε από Ιταλούς εμπειρογνώμονες της DeArt, σε 11 Knightsbridge, Belgravia, London SW1X 7LY, UK συνδυασμό με τη Fox Linton. Χαρακτηριστικό του ο μαρμάρινος ένθετος +44 20 7235 3535 χάρτης της Κούβας στο πάτωμα, με εγχάραξη λέιζερ. Τα έργα τέχνης στο

158

stylish events

Champagne & Caviar Night της Ελένης Χρίστικα Φωτογραφίες: Άγγελος Δριστέλας

ε μια μοναδική βραδιά στο Zonars πραγματοποιήθηκε το event του Luxury Concierge Desk. Με άρωμα πολυτέλειας, οι καλεσμένοι είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν σαμπάνια και χαβιάρι. Παρουσιάστηκαν οι αποκλειστικές υπηρεσίες που προσφέρονται στους πελάτες του Zonars από το νέο Luxury Concierge Desk, το οποίο είναι εγκατεστημένο στον χώρο, λειτουργεί σε καθημερινή βάση και αποτελεί μια καινοτομία σε διεθνές επίπεδο. Η εξειδικευμένη ομάδα της Luxury Concierge, με την πολύχρονη εμπειρία της από τις εγκαταστάσεις του Αστέρα Βουλιαγμένης, είναι η πλέον κατάλληλη στη διαχείριση ακόμα και των πιο απαιτητικών πελατών. Η εταιρεία MP Premium Enterprise, με διεθνή παρουσία στην αντιπροσώπευση και διανομή premium αλκοολούχων ποτών, ήταν χορηγός στο Champagne & Caviar night που διοργάνωσε η Luxury Concierge στο Zonars με τη

σαμπάνια D.Rock. Στην καρδιά ενός μικρού χωριού του Allemant, στην περιοχή Côte des Blancs στην Καμπανία, βρίσκεται ο βραβευμένος Οίκος Bernard Remy, που προσφέρει ένα ευρύ φάσμα από ποικιλίες σταφυλιών, Grand Crus, καθώς και τοπικά κρασιά. Εκεί παράγεται η βραβευμένη Champagne D.Rock. Όπως ανέφερε η πρόεδρος της εταιρείας, κ. Μαριάννα Αναστασάκου, κάθε μπουκάλι είναι μοναδικό, χειροποίητο και διακοσμημένο με 1.000 εντυπωσιακούς κρυστάλλους σε αποχρώσεις χρυσού και με ποικιλίες που χαρακτηρίζονται από αρωματική πολυπλοκότητα, δύναμη και διάρκεια στη γεύση. Χορηγός της βραδιάς ήταν το χαβιάρι Thesauri, το πρώτο ελληνικό πιστοποιημένο χαβιάρι ποικιλίας Ossetra από ρωσικό οξύρρυγχο, κορυφαίο προϊόν της Luxury Greek Products. Zonars, Βουκουρεστίου 9 & Πανεπιστημίου. Τ. (+30) 210 3251 430, (+30) 210 3251 450

159

Προτάσεις Bar-Resto

Buba, αίσθηση oriental στην Κηφισιά της Ελένης Χρίστικα

ίναι ένα σπίτι μέσα στο bar-resto ή το αντίστροφο; Όπως και να το δείτε, το Buba δίνει την αίσθηση οικίας μέσα στο αναπαλαιωμένο νεοκλασικό, που του χαρίζει έναν νέο, διαφορετικό κύκλο ζωής. Το Buba Bistrot Exotique, στο κέντρο της Κηφισιάς, συνδυάζει άψογα το νεοκλασικό στοιχείο με λεπτομέρειες από στυλ άλλων χωρών. Το «σπίτι» του buba διακατέχεται από μια διαρκή διάθεση όμορφης αναπόλησης: ρετρό διακόσμηση, vintage πίνακες και αντικείμενα-τρόπαια ταξιδιών. Ο επισκέπτης περιδιαβαίνει τον χώρο για να αντικρίσει την ανοιχτή κουζίνα, έναν ήσυχο arty ημιώροφο, αλλά και τον privé χώρο λίγα σκαλιά πιο πάνω.

Σήμερα και μετά από λίγα χρόνια λειτουργίας, αποτελεί στέκι όχι μόνο για τους κατοίκους των Βορείων Προαστίων, αλλά και όσους «ταξιδεύουν» μέχρι την Κηφισιά για να απολαύσουν τον καφέ τους, τις μοναδικές oriental γεύσεις που προσφέρει, τα exotic cocktails. Με έντονα χρώματα Ασίας στον περιβάλλοντα χώρο και στον κατάλογο, διάθεση ζεν ανάπαυλας που όμως τα βράδια «ηλεκτρίζεται», είναι τα στοιχεία-κλειδιά. Διατηρώντας τον αυθεντικό χαρακτήρα του, το Buba εξελίσσεται και συμβαδίζει με τις σύγχρονες ανάγκες. Επιπλέον, μία φορά τον μήνα οργανώνονται οι «Sunday Never Ends» βραδιές με live στον κήπο και DJ set μέχρι αργά.

Ένα ιστορικό κτίριο, ένα μπιστρό, εξωτισμός με άρωμα Ταϊλάνδης και φυσικά Buba Bistrot Exotique: Παπαδιαμάντη 4, Κηφισιά, 14562. μια ομάδα που ξέρει καλά να δημιουργεί ιστορία στην αθηναϊκή διασκέδαση. Τ. (+30) 210 6231 151 Ο δημιουργός του ιστορικού πλέον Guru bar, Κωνσταντίνος Ζουγανέλης, δημιούργησε μια μοναδική αίσθηση far east στο Buba Bistrot Exotique. 160

161

Live with style

Πολύδωρος Θεοδωρακόπουλος Πάτρα - Ελλάδα

Ανέβασε τη φωτογραφία σου με στυλ στο Instagram, με @mancodegr, και μπορεί να είναι αυτή που θα επιλεγεί ως φωτογραφία του μήνα!

162

163

164