UVOD............................................................................................................... strane 7

Narodna Koreja nije samo predmet žestokog ocrnjivanja i demonizacije od strane imperijalističkih i buržoaskih masovnih medija, vec i pokušaja promene režima, ili destabilizacije ili pak još suptilnije krilatice da se „mirno skloni režim umesto promene režima“.

Svetski monopolski kapitalizam i globalni imperijalizam predvođen SAD planiraju da pokušaju da šire kapitalistički uticaj na Narodnu Koreju sa ciljem da izazovu njen kolaps ili da dovedu do stvaranja prokapitalističkog režima „otvorenih vrata“ i „reformističkog režima“ u DNRK . U prošlosti su se moderni revizionisti pridružili imperijalistima u pokušaju da sruše Narodnu Koreju.

Kao što je veliki vođa drug Kim Džong Il napisao 1969:

'Sjedinjene Države usmeravaju front invazije protiv socijalizma na našu zemlju jer je

nad našom zemljom, domovinom Đuče ideje.'

Nema sumnje da je Narodna Koreja, predvođena uvaženim maršalom Kim Džong Un-om i velikom Radničkom Partijom Koreje, prava socijalistička zemlja, pravi model realnog socijalizma i stoga trn u telu američkog i svetskog kapitalizma.

Postojalo je nekoliko različitih razloga za propast iliti kolaps socijalizma u bivšem SSSRu i istočnoevropskim socijalističkim zemljama, kao što su revizionizam, birokratija, relativna ideološka i teorijska ograničenja mogu se takođe navesti, ali glavni razlog je bila ideološka i kulturna infiltracija imperijalista uz delovanje obaveštajnih službi zapadnih imperijalističkih zemalja. Može se pomenuti da je na ovaj način razbijena multietnička, multinacionalna Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija. CIA i zapadne obaveštajne agencije su čak regrutovale korumpirane elemente u rukovodstvu sovjetske komunističke partije kao što su Gorbačov i Jeljcin da obavljaju svoj prljavi posao.

Imperijalisti, predvođeni američkim imperijalistima, uvek su pokušavali da neguju petu kolonu unutar socijalističkih zemalja, takođe da podmetnu agente uticaja unutar socijalističkih zemalja.

SAD i imperijalistički reakcionari koristili su sve metode da pokušaju da sruše DNRK i zbace socijalistički režim. Bilo je očiglednih otvorenih pokušaja kao što je Korejski rat (poznatiji kao Veliki Pobednički Rat za Oslobođenje Otadžbine u DNRK) i decenijama

duge sankcije i blokade koje su poslednjih godina pojačane pod izgovorom “denuklearizacije“ (sama denuklearizacija je taktika promene režima koja ima za cilj rušenje socijalizma u DNRK). Ono što je manje očigledno jesu neki od podmetnutijih trikova imperijalista da unište DNRK koristeci lukave i prikrivene metode kao što je korišcenje 'agenata uticaja' da se infiltriraju u Narodnu Koreju kako bi pokušali da šire kapitalističke i imperijalističke ideje u osnovi pokušavajuci ideološku i kulturnu infiltraciju u DNRK. Cilj je podsticanje „reforme“ i „otvaranja“ u DNRK. Takozvane: „Nevladine organizacije“ (NVO) su takođe bile deo tajne strategije za uništavanje socijalizma zasnovanog na Đuče. Jednom je rečeno da je jedan apostol jači od 100 komada nuklearnog oružja.

Budžet za operacije promene režima i propagandu protiv Narodne Koreje znatno se povecao u poslednjih 10 godina.

Tu je i nemilosrdni psihološki rat protiv DNRK koji svakog dana dostiže nove nivoe.

Čak i oni koji podržavaju Narodnu Koreju i slede ideju Đuče bili su podvrgnuti klevetanju u medijima i progonu Mekkartijevaca u pokušaju da se odseče podrška i simpatije za DNRK na zapadu.

Bilo je čak i pokušaja od strane kontrarevolucionarnih frakcionista u DNRK, tojest plaćenika američkog imperijalizma ili drugih velikih sila da sruše vođstvo Radničke Partije Koreje i zbace socijalistički sistem.

Američki imperijalisti koriste svaki trik u svojoj prljavoj knjizi da sruše Narodnu Koreju.

Međutim, imperijalisti i njihovi poslušnici zanemaruju činjenicu da Narodna Koreja nije bivši SSSR ili Istočna Nemačka, Poljska, Mađarska ili bivša Jugoslavija. To je nezavisna Đuče-socijalistička država usredsređena na narod i potpuno antirevizionistički orijentisana država. Šeme imperijalista nece uspeti u DNRK.

U ovoj knjizi cemo detaljno ispitati zaveru protiv Narodne Koreje. Polemisati o različitim načinima na koje imperijalisti pokušavaju da potkopaju i unište Đuče socijalizam, od otvorenog ratovanja i sankcija, psihološkog ratovanja, propagande i pokušaja promene režima ili „mirne smene režima“.

Naslov knjige inspirisan je knjigom: 'Velika zavera protiv Rusije' Majkla Sajersa i Alberta Kana koja je objavljena 1946. godine u kojoj su detaljno opisane zavere protiv Sovjetskog Saveza. Odlučio sam da napišem ovu knjigu samoinicijativno kako bih razotkrio sve pokušaje rušenja socijalizma u Narodnoj Koreji i njegovog ponovnog naseljavanja tamo.

Velika zavera protiv Narodne Koreje, zavera protiv izgradnje nezavisne, narodno orijentisane države na Korejskom poluostrvu počela je od njenog osnivanja i zaista njeno poreklo i izvori sežu još dalje u prošlost.

Dana 15. avgusta 1945. Koreja je konačno oslobođena od decenijama duge despotske i varvarske vladavine japanskog imperijalizma zahvaljujuci oružanoj borbi koju su vodili herojski gerilci Korejske Narodne Revolucionarne Armije predvođeni velikim vođom, drugom Kim Il Sungom.

Nakon oslobođenja u severnoj polovini Koreje, formirani su narodni komiteti sa Privremenim Narodnim Komitetom Severne Koreje na čijem je čelu bio drug Kim Il Sung kao centralni organ vlasti. Progresivne, radikalne demokratske reforme, kao što je Agrarna reforma, koja je besplatno preraspodelila zemljište seljacima bez naknade zemljoposednicima, brzo su sprovedene. Nova narodna zemlja je nastala na ruševinama japanskog imperijalizma, feudalizma i zemljoposedništva. Narod je postao gospodar vlasti i počeo da gradi sebi novi život.

Međutim, u južnom delu Koreje situacija je bila sasvim drugačija. SAD koje su priželjkivale Koreju od sredine 19. veka okupirale su južnu Koreju. Osmog septembra 1945. godine, tri nedelje nakon oslobođenja Koreje, američke trupe su se iskrcale u Inčonu u južnoj Koreji i preuzele kontrolu nad južnom Korejom. General Mekartur je izdao dekret br. 1 kojim proglašava vojnu vlast u južnoj Koreji, a Džon Hodž, komandant američkih snaga u južnoj Koreji, objavio je još jedan dekret u kojem se kaže da ce vojna vlada kazniti sve one koji nisu poslušali njena naređenja ili je kritikovali.

SAD su zauzele mesto bivših japanskih kolonista. Jedna od njihovih prvih aktivnosti bila je raspuštanje narodnih komiteta koji su osnovani u južnoj Koreji, kao i na severu, i zabrana Komunističke partije. Kasnije su američke vojne vlasti u južnoj Koreji lažirale slučaj Đongpan Pres i iskoristile ga za represiju nad komunistima u južnoj Koreji.

SAD nikada nisu prihvatile pojavu nezavisne, dostojanstvene narodne zemlje Đuče tipa na krajnjem istoku koja je 1948. godine postala Demokratska Narodna Republika Koreja. Osnivanje DNRK bila je manifestacija jednoglasne volje korejskog naroda, kako u severu tako i na jugu. Američki imperijalisti planirali su da otvoreno unište DNRK silom, nasilnom promenom režima. U kasnijim godinama trebalo je da pronađu lukavije i tajnije načine da unište DNRK, na šta ćemo se osvrnuti u kasnijim poglavljima.

SAD ne samo da su okupirale južnu Koreju, vec su se na svaki način potrudile da trajno podele Koreju i sabotiraju izgradnju novog društva u severnom delu Koreje. SAD su pokušale da iskoriste Ujedinjene Nacije da uguše izgradnju narodne demokratije u severnoj polovini Koreje. SAD su iznele korejsko pitanje Ujedinjenim Nacijama u septembru 1947. SAD su izmanipulisale UN da stvore takozvanu: 'Privremenu komisiju UN za Koreju' (PKUNK), novembra 1947. Prava svrha PKUNK je bila da predstavi izgradnju jedinstvene, demokratske države u Koreji i stvaranje trajnog marionetskog režima u južnoj Koreji. Tako su UN od početka delovale kao oruđe američkog imperijalizma u Koreji i protiv interesa korejskog naroda.

SAD i njihove južnokorejske marionete pokušale su da potkopaju, ospore i poremete izgradnju novog društva u severnom delu Koreje. Pokušali su da spreče ljude da učestvuju na prvim demokratskim izborima održanim u novembru 1946. Takođe su pokušali da se suprotstave agrarnoj reformi u Narodnoj Koreji širenjem lažnih i zlonamernih glasina. Reakcionari i klasni neprijatelji su sprovodili beli teror uključujuci pucnjavu i napade ručnim bombama. Bilo je čak i pokušaja ubistva velikog vođe Predsednika Kim Il Sunga.

Predsednik Kim Il Sung je uvideo trikove američkih imperijalista i sazvao je konferenciju političara i aktivista iz oba dela Koreje u aprilu 1948. Na aprilskoj zajedničkoj konferenciji nisu prisustvovali samo ljudi sa levice, vec neki ljudi iz političke sredine i prisustvovali su čak i konzervativni i desničarski nacionalisti iz južne Koreje kao što su Kim Gu i Kim Gju Sik. Konferencija je odlučila da se održe izbori širom Koreje i osnovana je Demokratska Narodna Republika.

U avgustu 1948. održani su izbori širom Koreje i uspostavljena je centralna vlada. Demokratska Narodna Republika Koreja je osnovana 9. septembra 1948. SAD su je smatrale trnom u oku, od samog početka. SAD nisu želele socijalistički režim na severu Koreje.

U južnoj Koreji SAD su vladale kroz direktnu američku vojnu administraciju, međutim 1948. stvorile su marionetski režim pod Singmanom Rijem, korumpiranom i diskreditovanom figurom bez podrške među Korejcima. Ri je veci deo svog života proveo u izgnanstvu na Havajima. Vratio se u južnu Koreju 1945. američkim avionom, jedan američki novinar, Mark Gejn, napisao je o Singmanu Riju da je “on dva veka iza fašizma – čisti Burbon”. Cilj SAD sadržao se u stvaranju južnokorejskog marionetskog režima koji ima dvostruku svrhu, prvo da nastavi kolonijalnu vlast SAD u južnoj Koreji, drugo, da potkopa, podri i uništi narodni režim u severnoj polovini Koreje.

Režim Singnam Rija je bio despotski antikomunistički fašistički režim koji je vladao kroz teror. Poznat je masakr 'Bodo lige', u kojem je ubijeno do 200.000 ljudi. Narodne pobune na ostrvu Čeđu i Rjosu su ugušene pukom silom. Na ostrvu Čeđu oko četvrtine stanovništva poklale su južnokorejske marionetske trupe i američke snage. Patriotski, proreunifikacioni aktivisti i progresivne ličnosti kao što su Rju Un Hjong i Kim Ku ubijeni su usred bela dana.

Osnovane su i fašističke organizacije u južnoj Koreji kao što su 'Nacionalno udruženje mladih' i 'Udruženje mladica sa severozapada'.