men. Het zijn enorm grote zaken met veel personeel, vaak gewoon verkopers zonder optiekdiploma. En we merken dat die klanten die in ons segment een bril willen kopen, op zoek zijn naar die persoonlijke en professionele benadering, die kleinschaligheid en dat individueel advies. Ze vragen ook echt naar ons. En dat is natuurlijk wel de ultieme appreciatie voor wat je doet”. Generatie Die appreciatie voor zijn werk vindt Yves Locht ook bij klanten die al bij zijn grootvader over de vloer kwamen. “Dat zijn natuurlijk mijn oudste klanten, maar het is altijd fijn om hen te helpen. Intussen komen hun kinderen en kleinkinderen hier ook hun bril kopen. Die trouwe klanten over generaties heen, dat is echt elke keer opnieuw een blijk van vertrouwen. Dat geeft ons elke keer het gevoel dat we goed bezig zijn”. Hoewel hij fier is op de lange familiale geschiedenis van de zaak, heeft Yves zelf niet de minste druk gevoeld om in de zaak te stappen. “Ik ben er altijd in geïnteresseerd geweest. We woonden boven de winkel en als kind zat ik al bij mijn vader in het atelier. Toen ik 18 was, wilde ik optiek studeren, maar mijn vader dacht daar anders over en stuurde me een andere richting uit. Ik heb dan eerst een licentiaat handelswetenschappen behaald in Antwerpen. Om daarna dan toch nog optiek te studeren en tenslotte ook voor contactlensspecialist. Ik heb altijd graag in de winkel gestaan en was dan ook heel blij dat ik de zaak kon overnemen”. Cijfers Toch beschouwt Yves die studie handelswetenschappen niet als zinloos. “Op mijn achttiende zag ik dat wel even anders. Ik zag het nut er niet echt van in. Maar vader bleek achteraf wel gelijk te hebben en daar ben ik dankbaar voor. Die economische achtergrond komt me nu dagelijks van pas. Ik ben iemand die de cijfers graag op een rijtje heeft en alles precies op voorhand berekent. Door constant op de cijfers te letten, kan ik snel anticiperen en weet ik perfect hoe de zaken ervoor staan”. Complementair Yves ‘besmette’ zijn vrouw Liesbeth als het ware met het optiekvirus. “Zij had eerst een zaak in bijouterie en handtassen, maar had grote interesse in het optiekvak. Ze is dan voor optieker gaan studeren en sindsdien doen we de zaak samen. Zij heeft natuurlijk een heel goed gevoel voor mode, wat heel goed van pas komt bij de aankoop van collecties. Daarnaast doet Liesbeth de boekhouding. Samen doen we ook verkoop en oogmetingen. We hebben goede afspraken over de taakverdeling. Hierdoor kunnen we goed samenwerken. We zijn erg complementair. We hebben ook de afspraak dat we thuis niet té veel over de zaak spreken”. Toekomst De kinderen van Yves en Liesbeth zijn zeker geïnteresseerd in de stiel. Toch is Yves onzeker of er nog een vierde generatie Optiek Locht zal zijn. “Ik hoop het natuurlijk van harte,
maar de opkomst van het operatieve en de medische evoluties gaan zo snel. Ik denk dat binnen twintig, misschien dertig jaar, de bril enkel nog zal bestaan als modeartikel, maar niet zozeer meer als een hulpmiddel om beter te kunnen zien. Als je nu al ziet hoe ver men staat met de ontwikkeling van lenzen, de bionische lens, een bionisch oog… Daarnaast zal een operatie iets heel gewoons worden en ook goedkoper. Ik zie wel dat onze kinderen interesse hebben. Ze staan af en toe bij mij in het atelier, slijpen al eens een glas voor hun plezier, vragen me soms honderduit. Dat is leuk. Maar ik zal hen dezelfde raad geven als die ik kreeg van mijn vader. Doe vooral wat je graag doet en volg je eigen interesse”.
eyeline
79