DIT IS EEN UITGAVE VAN HET LANDELIJK KENNISINSTITUUT CULTUUREDUCATIE EN AMATEURKUNST • LKCA.NL • POSTBUS 452, 3500 AL UTRECHT • 2017 NO. 1 (MAART)
Cultuurkrant NL Voor professionals die werken voor cultuur op school of in de vrije tijd
De verkiezingen en onze sector p8
Techniek + cultuur = enthousiaste leerlingen p 7
Werken met vrijwilligers, zo doe je dat p 14
LEUK!, EEN VOORSTELLING VAN DE TONEELMAKERIJ OVER DE VERMOEIENDE BEZIGHEID ALTIJD DE LEUKSTE TE MOETEN ZIJN.
FOTO SANNE PEPER
Liesbeth Coltof over jeugdtheater en cultuureducatie
Ik wil wel eens met de onderwijswethouder praten Meer tijd voor structurele cultuureducatie in het onderwijs, meer samenspraak met de politiek, meer echte betrokkenheid. Dat is het ‘meer, meer, meer’ van Liesbeth Coltof, regisseur en artistiek leider van De Toneelmakerij en voortrekker van het jeugdtheater in Nederland. Door Francine van der Wiel Ze heeft geaarzeld of ze het wel moest doen, Lear, haar nieuwste Shakespeare-productie voor De Toneelmakerij (première 4 maart). Al te gemakkelijk zou
men King Lear, de koning wiens opvolging zacht gezegd nogal dramatisch uitpakt, met haarzelf kunnen associëren. Coltof kondigde ruim een jaar geleden aan dat zij het leiderschap van De Toneelmakerij per 1 januari
2019 zou overdragen aan Paul Knieriem. Coltof: ‘Er komt een moment dat je het moet overdragen. Ik heb iets moois opgebouwd, maar het is niet ván mij. Het is geleend.’ Na al die jaren aan het roer, vanaf 1990 van Huis aan de Amstel en sinds 2009 van fusiegezelschap De Toneelmakerij (waarin Huis aan de Amstel samenging met jeugdtheatergroep Wederzijds), voelt zij bovendien de behoefte aan meer concentratie op het artistieke aspect, én op de
mogelijkheid haar ruime ervaring ter beschikking te stellen aan anderen.
Tijd maken
Onvrede over het huidige cultuurbeleid heeft dus geen doorslaggevende rol gespeeld bij haar besluit. Al baren sommige zaken haar wel degelijk zorgen. Over de krimpende ruimte, in tijd en geld, voor cultuureducatie in het onderwijs bijvoorbeeld. ‘Er wordt zoveel van leraren gevraagd. Een opleiding
dramadocent duurt vier jaar, dus met een boekje en twee workshops ben je er niet. En het moet je ook maar net liggen. Onderwijzers hoeven geen dramadocenten te worden, maar er is wel meer begeleiding nodig. Regelmatige feedback van professionele mensen, ook van kunstenaars zelf. Hoe meer je van kinderen vraagt, des te hoger het niveau dat je krijgt.’ Als scholen écht iets willen doen aan cultuureducatie, zouden ze docenten daar structureel een paar uur voor moeten vrijmaken. Of schoolbesturen bereid zullen zijn geld – tijd is nu eenmaal geld – te reserveren? Daarover leven in de sector zorgen, aldus Coltof. ‘Het budget voor kunst in het onderwijs is nu nog gelabeld, maar wat als dat straks niet meer zo is? Ik ben er niet gerust op.’
Lees verder op pagina 3
INHOUD: Sanne Scholten 2 Kunst en krimpregio’s 4 Column: Marielle Hendriks 5 Neemt het lesaanbod af? 6 De verkiezingen en onze sector 8 Het succes van de Stationspiano 12 Petra van Haren (AVS) over cultuureducatie 12 Werken met vrijwilligers, zo doe je dat 14 Nieuwe publicaties en agenda 16