Mijn favoriet | Nadine Callebaut

In deze rubriek vertelt een ‘vriend(in) van Kunstwerkt’ over een beeldend werk dat een diepe indruk heeft nagelaten. Deze keer: Sakina Ghulam. Ze gaat onder meer op zoek naar een perfecte match tussen jongeren en de projecten van Kunstwerkt. Sakina is gepassioneerd door beeldende kunst en zelf een talent met potlood en penseel.

Sakina: ‘Als kersvers medewerker bij Kunstwerkt heb ik in korte tijd heel wat nieuwe organisaties, kunstenaars en technieken ontdekt. Tijdens ons project Atelier in Beeld, waar ik mee mijn schouders onder zette, keek ik met veel bewondering naar de vele boeiende ateliers en luisterde naar de verhalen van de kunstenaars. De hoeveelheid aan artistiek talent in Vlaanderen en Brussel blijft me verwonderen. Van zolang ik me kan herinneren, heb ik altijd getekend en geschilderd. Twee jaar geleden heb ik de sprong gewaagd om met olieverf te experimenteren. Het groeide uit tot mijn favoriete medium. Als iemand met eigen artistieke ambities, was het fascinerend om tijdens Atelier in Beeld een kijkje te kunnen nemen in het atelier van kunstschilders en met hen in dialoog te gaan. Een kunstenaar die mij begeesterde met haar werk is Nadine Callebaut.

Nadine studeerde aan Sint-Lucas Gent en exposeert sinds 2000 in galeries en op kunstbeurzen. Ze maakt haar schilderijen volgens de principes van de Vlaamse Primitieven. Ze gebruikt olieverf op paneel en past de glacistechniek toe. Met die techniek, die Jan Van Eyck op punt stelde, kan je met fijne, transparante olieverflagen meer diepte en perspectief creëren.

Het bezorgt het werk van Nadine Callebaut een bijzonder karakter. De figuren in haar schilderijen, opgebouwd volgens de glacistechniek, zijn bewegingsloos, gestold. De gezichten zijn restanten van herinneringen. Duidelijk aanwezig op het doek, maar toch wazig. De omtrekken van de gezichten zijn vervaagd, hun schaduwen zijn vermengd met het licht. Het geeft de figuur een heel sterk en toch fragiel bestaan op het doek.

Het werk van Nadine is een poging om tijd een fysieke vorm te geven. Ze gebruikt daarvoor niet alleen beeld, maar ook taal. In elk werk zit een datum vermeld. De uitgetypte tekst dient in het schilderij als onderlaag van het werk en creëert ruimte. Dag na dag, jaar na jaar drijft ze zo dieper weg in het verleden. Nadine speelt in haar werk met de dualiteit van het begrip tijd. Er is het objectieve, wetenschappelijke aspect van de data. Maar er is ook een andere essentie van tijd. Dat subjectief element heeft geen vaste vorm, het is onzuiver. De laatste vernislaag brengt in Nadine’s schilderijen deze twee aspecten samen tot één geheel, onlosmakelijk gekoppeld aan elkaar.

Het vastleggen van zoiets ontastbaar en kostbaar als tijd, heeft me aangegrepen. De figuren, als geesten van de tijd, kijken je recht in de ogen en nemen je mee naar vroeger, naar vervlogen tijden.’

Nadine Callebaut, luik 1 van diptiek ‘New Times 6’, 2020, 40 x 40 cm.