2024-03 Juni

KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE MOTORBOOT CLUB

Slot Läcko, Vänernmeer in Zweden

Makelaarzonderverkoophaven!

Smits Jach tmakelaardij

Fu ll -s ervi ce Yachti ng

U geniet van onze full-service yachting!

Medewerkers Smits Jachtmakelaardij

Smits Jachtmakelaardij BV bemiddelt bij de aan- en verkoop van uw motorjacht. Als u op zoek bent naar uw droomjacht, dan kunt u een ruime keuze maken uit een groot assortiment motorjachten die allemaal in uitstekende conditie verkeren. Daarnaast profiteert u van een perfecte begeleiding, goede prijsonderhandelingen en uitgebreide after-sales.

Met onze kennis en expertise weten we uw wensen doortastend te vertalen en een passende deal te maken. We kunnen ons beroepen op een groot netwerk, directe lijnen en een flexibele instelling om uw droomjacht te realiseren. De full-service yachting van Smits

Jachtmakelaardij BV zorgt dat alles voor u wordt geregeld. Neem direct contact met ons op!

Super van Craft 14.80 Cabrio Stabilizers, bouwjaar 2010.

afm. 14.80 m. x 4.45 m. x 3.40 m.

2x John Deere 6068 TFM 6 cilinder. Vraagprijs € 675.000,-

Calfish 14.00, bouwjaar 2006 refit 2024. afm. 14.00 m. x 4,35 m. x 3.20 m.

Iveco Aifo 6 cilinder 145 PK diesel. Vraagprijs € 230.000,-

Sanlorenzo SL 82 Flybridge, bouwjaar 2000 refit 2022. afm. 23.0 m. x 6.30 m. x 5.90 m.

2x Caterpillar 3412 C 1350 PK 12 cilinder diesel. Ligplaats in Zadar inbegrepen tot 01-04-2025. Vraagprijs € 646.000,-

Dintel Spiegelkotter 13.80 AK Cabrio, bouwjaar 1996. afm. 13.80 m. x 4.20 m. x 3.00 m.

Iveco Aifo 8061 M 14 6 cilinder 145 PK diesel. Vraagprijs € 149.500

Smits Jachtmakelaardij BV - René Smits

Postadres: Noord-Linschoterzandweg 20A, 3425 EK Snelrewaard (0031) (0)6 22239207 / (0031) (0)10 5118000 info@smitsjachtmakelaardij.nl www.smitsjachtmakelaardij.nl

Colofon

De Clubinformatie van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) verschijnt 5 maal per jaar.

HOOFDREDACTIE

Nelleke Schenkkan

EINDREDACTIE

Trudy Geerlings

REDACTIEMEDEWERKERS

Paul Graafland, Marjo Haitjema

REDACTIEADRES

Meent 2a

4141 AC Leerdam

E-mail: redactie@knmc.nl www.knmc.nl facebook.com/knmc.nl

De Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club is tevens de Nationale Autoriteit van de Union Internationale Motonautique (UIM). De KNMC heeft een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Het lidmaatschap wordt jaarlijks stilzwijgend verlengd. Beëindiging van het lidmaatschap moet voor 1 december van het lopende verenigingsjaar schriftelijk bij het bestuur zijn ontvangen.

SECRETARIAAT KNMC

QS10

Hambakenwetering 15 5231 DD ‘s Hertogenbosch

Telefoon: 0345 - 623100

E-mail: secretariaat@knmc.nl

Het secretariaat is dagelijks van 9.00 - 12.30 uur en 13.00 - 16.00 uur bereikbaar.

PRODUCTIE EN ADVERTENTIES

Ad de Graaf Media

Hoofdstraat 28 4265 HK GENDEREN

Telefoon: 0416 - 760400 info@addegraafmedia.nl

Inhoud

Foto voorblad: Trudy Geerlings

3 Van de redactie

5 Van wal steken

6 Fotowedstrijd

7 Zoek de 10 verschillen

9 Aanloop- en retourtocht Noordoost

12 Aanlooptocht Zuidwest

15 Havenmeester Paul Holthuijsen

15 Openingsweekend Almere

19 Op naar Openingsweekend

21 Eilandentocht

28 In memoriam Cees Oostveen

28 In memoriam Kick W ittkämper

29 Eerste ervaring met KNMC

30 Interview

33 Hemelvaartsdag Friesland

35 Cursus Samen Varen

38 Commissie PR en Ledenwerving

39 De Vecht

42 After Pinkstertocht

44 Een mooi verhaal uit ‘de oude doos’

47 Korte Verhalen

51 Oplossing zoek de 10 verschillen

51 Clubartikelen

SUPER VAN CRAFT

Klaassen Vlet 13.60 (1991)

1x MAN D0226ME motor met 113Pk.

Voorzien van boegschroef en radar. (€ 169.500,-)

Vri-Jon 42 OK (2011)

Voorzien van 1x Volvo Penta motor à 110pk, generator, boeg- en hekschroef. Het schip is in nieuwstaat. Doorvaarthoogte van 2,35m (€ 299.000,-)

www.vink-jachtservice.nl

06-53837353 - info@vink-jachtservice.nl

Bezichtiging uitsluitend op afspraak

Super Van Craft type 14.95 (1991)

Voorzien van 2x DAF dieselmotor à 158pk met vast stuurhuis, radar en FLIR camera. (€ 275.000,-)

Van de redactie

Deze editie van juni staat in het teken van tegenstellingen.

Nieuwe leden hebben zich aangemeld en dat is goed nieuws voor onze club. Er wordt dan ook getimmerd aan de weg naar een club, die een levendige uitstraling heeft en aantrekkelijk is om je bij aan te sluiten.

Eerlijk gezegd hebt u als lid daar het leeuwendeel aan bijgedragen door het organiseren van bijzondere toertochten en de terugkoppeling dankzij kleurrijke verslagen, voorzien van sprekende foto’s.

Maar we hebben ook afscheid moeten nemen van leden, die soms decennia actief toegewijd waren aan de KNMC.

Dit voorjaar was het weer koud en soms woest op het water, maar de openingsdagen van het vaarseizoen KNMC 2024 waren warm en vol energie. Het enthousiasme kunt u teruglezen in een viertal artikelen, die een gevarieerde impressie weergeven over weer en sfeer.

Zo waren de aanlooptochten naar het Openingfeest in Almere spannend, want er moest vanwege de weersomstandigheden hier en daar tot aanpassingen in de vaarroutes en tijden worden besloten. Havenmeester

Paul van Dukra doet ook een duit in het KNMC-zakje en Bram en Marja a/b van Blue Heaven vertellen hoe ze hemel en aarde hebben bewogen om deel te kunnen nemen aan het openingsfeest.

Voor de officiële opening van het vaarseizoen luidde de burgemeester van Almere zelf de bel in Almere-Haven. Het openingsfeest werd opgeluisterd door muziek met Paul Graafland op de gitaar, zoals de foto laat zien. Ook heeft Paul de uitslag bekend gemaakt van de fotowedstrijd 2023.

Zelf mocht ik deelnemen aan de theorieochtend van de cursus Samen Varen. De onderwerpen die de revue passeerden, waren allemaal gerelateerd aan veiligheid. Er was pittige technische informatie met de belofte, dat het gezelschap in de machinekamer verder zou worden ingelicht.

Het verslag van de Eilandentocht van dit voorjaar zal u zeker boeien en is ook nog eens uitgebreid in beeld gebracht. Nieuwe leden Els en Andries Bosma schreven een stukje over eerste indrukken en ervaringen met de KNMC.

De commissie PR en Ledenwerving geeft bij monde van Pieter Verboom de stand van zaken weer en deelt wel en wee van het ledenbestand binnen de KNMC.

U vindt een weergave van zomaar een eigen vaartocht op Hemelvaartsdag. Kort, informatief en een leuke opluistering van ons clubblad.

Ook alle lof voor het levendige verslag van de After Pinkstertocht door Marieke van der Linden, die sinds dit jaar lid is van de KNMC!

Jan Nome deelt zijn eerste ervaringen met de KNMC uit 2009!

Marjo Haitjema stapte met Lisa aan boord van Lady Dumoulin voor een interview met Peter Bezemer en Renée Pleysier.

Daarnaast beschrijft voorzitter Don Bijl hoe aangenaam het varen is over de Vecht, een historische scheepvaartroute, waar veel over te vertellen is.

De column van Paul Graafland is van een veelzijdige diversiteit in deze editie.

Hierbij nodig ik u van harte uit om ook eens een luchtig stukje bij onze redactie in te leveren. Het beschrijven van het gevoel voor motorboten en water dat ons bindt, of van een mooie tocht die u hebt gemaakt.

Veel leesplezier!

Nelleke Schenkkan

Reminder

Inleveren kopij september clubblad: Deadline 18 augustus Alvast dank vanuit de redactie.

MOTORBOOT (VER)KOPEN?

ZET KOERS RICHTING BESTBOATS

inruil van uw eigen jacht bespreekbaar proefvaart mogelijk in onze outdoor showroom een bewezen verkoopresultaat met groot internationaal bereik presentatie van uw jacht onze prioriteit middels een uitgebreide foto- / film reportage en een in-huis boatwash service

Van wal steken

Het vaarseizoen is weer onderweg. De aftrap gebeurde tijdens het Openingsfeest in Almere waar wij hartelijk werden ontvangen. Het weer liet ons in die periode een beetje in de steek, maar de sfeer was er niet minder om. Positief dat de burgemeester van Almere de moeite nam aanwezig te zijn en de bel te luiden voor het nieuwe seizoen. Hij had duidelijk oog voor de toegevoegde waarde van deze gelegenheid voor de promotie van Almere in het algemeen en Almere-Haven in het bijzonder. Uit de reacties bleek dat het Openingsfeest als een groot succes is ervaren. Fijn voor ons als leden maar ook fijn voor de mensen die het evenement hebben voorbereid. Elk jaar weer een flinke klus. Het bowlen op vrijdag wakkerde de sportieve uitdagingen bij ons aan. De rondvaart door Almere toonde verrassende kanten van deze jonge stad die zich in 50 jaar uit het niets heeft ontwikkeld tot een grote stad met 230.000 inwoners op een enorm oppervlakte. De feestavond op zaterdag in een sfeervolle ambiance bood alle gelegenheid om onderlinge contacten te verstevigen onder begeleiding van een band die jeugdnostalgie perfect wist op te roepen.

Afgelopen winter hebben wij flinke stappen gezet om ons ledenbestand op peil te houden. Niet eenvoudig in deze tijd, maar zeker de moeite waard. Zo stonden wij elke dag met een stand op Boot Holland in Leeuwarden. Onze blauwe sweater met KNMC-logo en -opschrift blijkt prima te voldoen aan de wens van herkenbaarheid in een hedendaagse vorm. Onze aanwezigheid leidde tot vele gesprekken met bezoekers van de beurs. Gesprekken die plezierig verliepen en tot de nodige belangstelling voor de KNMC hebben geleid. Ook zijn er inmiddels nieuwe leden geworven. Ditzelfde geldt voor onze aanwezigheid bij Motorboot Sneek. Uit de gesprekken blijkt dat ons imago nog steeds een drempel vormt om lid te worden, maar de koers die wij nu varen, leidt tot nieuwe inzichten bij belangstellenden. Inhoudelijk vindt men ons programma vaak erg interessant. Dit geldt met name voor mensen die overstappen van een zeilboot naar een motorboot en voor degenen die tijd krijgen om meer te

varen als gevolg van de overgang naar een nieuwe levensfase. Toertochten vindt men erg aanlokkelijk, maar ook ons winterprogramma spreekt tot de verbeelding.

Verheugend is de bereidheid van relatief nieuwe leden om zich in te zetten voor de KNMC als commissielid of als toertochtleider. Ook voor andere functies als ledencontactpersoon of beheerder facebookpagina zijn nieuwe mensen aan zet, gelukkig gesteund door ervaren leden. Juist de combinatie van vernieuwing en ervaring kan zoveel opleveren. Maar onze ambitie reikt nog verder, want het zou mooi zijn als wij volgend jaar weer nieuwe toertochten aan het programma zouden kunnen toevoegen. Een tocht naar België, bijvoorbeeld? Het voorbereiden is flink wat werk maar ook heel leuk om te doen. Er zijn altijd ervaren leden die de helpende hand willen bieden als dat nodig is. Wie neemt deze uitdaging aan?

Nieuw is het contact met KWS Sneek dat heeft geleid tot een gezamenlijk programma op zondag 23 juni op het starteiland in het Sneekermeer. In het vorige clubblad stond de aankondiging hiervan vermeld. Ik hoop dat zo veel mogelijk leden die in de gelegenheid aanwezig te zijn, deelnemen aan het evenement. Het zou mooi zijn als wij ééndaagse evenementen aan ons programma kunnen toevoegen, omdat wij op deze manier mensen met beperkte tijd ook in het vaarseizoen een en ander kunnen bieden. Ideeën op dit gebied zijn altijd welkom.

Direct na het Openingsfeest is de

Eilanden-tocht van start gegaan met een flinke deelname. Van de deelnemers kreeg ik veel enthousiaste verhalen te horen. Het weer liet zich weer van meerdere kanten zien, misschien wel passend bij het voorjaar. De eilanden zijn natuurlijk altijd de moeite waard. De begeleiding door de toertochtleiders oogstte veel waardering bij de deelnemers.

Tijdens het jaar worden wij om de zoveel tijd opgeschrikt door het overlijden van een lid. Altijd weer een verdrietig moment. Soms krijgen wij dat snel te horen, maar soms gaat er enige tijd overheen. Wij willen natuurlijk graag recht doen aan de betekenis die iemand voor de KNMC heeft gehad, maar wij zijn daarbij ook afhankelijk van de informatie die wij ontvangen. Mocht iemand bericht krijgen van het overlijden van een clublid, dan is het verzoek de secretaris zo snel mogelijk op de hoogte te stellen. Alle informatie over de betrokkenheid van de overledene bij de club is daarbij welkom, zeker als het gaat om activiteiten uit een langer verleden.

Tot slot: ik hoop - en ga een beetje ervan uit – dat dat wij weer een mooi vaarseizoen tegemoet gaan. Wij weten allemaal dat de wereld er op dit moment niet mooi uitziet. Er is alle reden tot zorg, maar het is ook goed om ruimte te maken om te genieten. Dat doen wij op het water.

Don Bijl Voorzitter KNMC

Foto voorpagina juni 2024

Met veel plezier melden wij dat de voorpagina van dit clubblad is verzorgd door Trudy Geerlings met deze opname van Slot Läcko, Vänernmeer, Zweden in juni 2022.

Deze opname dingt mee naar de prestigieuze jaarprijs van de KNMC fotowedstrijd 2024

uit te reiken op het openingsfeest 2025

Wij verwachten jullie inzendingen voor het septembernummer voor 15 augustus a.s. aan mailadres graafland17@icloud.com

Alleen liggende opnames verhouding 3:4 in hoge resolutie (ware grootte)

Namens de jury:

Jeannete Waleveld, Els Heijmans, Paul Graafland

Stichting KNMC Watersport

Stichting KNMC Watersport heeft tot doel projecten met betrekking tot veiligheid, milieu en duurzaamheid in de watersport financieel te ondersteunen. Zo participeert de KNMC o.a. in de stichting Varen Doe Je Samen en heeft zij niet alleen in 2021 veiligheidspakken

gedoneerd aan de KNRM, maar recent ook twee 3-jarige opleidingstrajecten voor KNMR-opstappers gefinancierd.

Het bestuur doet ook een oproep aan u. Kijk om u heen en mogelijk ziet u een project of initiatief in uw eigen haven of

omgeving dat voldoet aan de criteria op het gebied van veiligheid, milieu of duurzaamheid. Schroom dan niet om dit onder de aandacht van het bestuur te brengen. Mogelijk kan Stichting KNMC Watersport een financieel steentje bijdragen

23 juni 2024 Starteiland Sneekermeer: KNMC met KWS

16 november 2024 Slotfeest Kasteel De Vanenburg te Putten

11 januari 2025 Nieuwjaarsbijeenkomst

22 maart 2025 Algemene Ledenvergadering

Zoek de 10 verschillen

Niet stiekem verderop kijken!

Aanloop- en retourtocht Noordoost Almere 13 t/m 27 april 2024

Deelnemers:

VOYAGER Dick en Elselies Uittenbosch (niet retour)

XQ’s ME Henk en Dolly Hylckama Vlieg (Foto’s) (niet retour)

MAESTRO Henk en Houkje Hokwerda

TEATSKE Doede en Douwina Rienks (Bezemboot) (niet retour)

NANNI Klaus en Susanne Pieper (T TL)

ZOETE ZEE André en Dowine Sterk vanaf Elburg (niet retour)

Dit jaar hebben wij besloten om het schrijven van het verslag op een andere manier te doen, met teamwork, dus geen loting.

Onze aanlooptocht naar Almere begon op zaterdag 13 april in Sloten, waar we om 16.00 uur in de jachthaven De Lemsterpoort werden verwacht. Na een goed en gezellig openingsdiner in restaurant Het Bolwerk, dat op loopafstand van de jachthaven ligt, vertrokken we de volgende dag naar jachthaven de Kluft in Ossenzijl.

Vanwege de verwachting van een laatste mooie dag, volgens buienradar, was een steigerborrel gepland. Helaas bleek dat het weer niet op buienradar kijkt en zo werd besloten om ‘s avonds een restaurant op te zoeken. In restaurant Kolkzicht hebben we lekker gegeten en gezellig bijgepraat. De volgende dag door naar Giethoorn waar een puzzeltocht met fluisterboten op het programma stond. Helaas moest door het slechte weer door de TTL Klaus worden besloten om met een gesloten rondvaartboot een grote rondtoer door

Giethoorn te maken. Dit was een heel goed alternatief.

Het was heel indrukwekkend en als beloning zijn we in een restaurant beland. Hoe kan het anders, met een goede groep en lekker eten was het een geslaagde avond die werd afgesloten met een tocht in de rondvaartboot weer terug naar de haven.

De volgende morgen vertrokken we om 10.00 uur, met 5 uur varen voor de boeg, via Zwolle naar Kampen. Dat lukte niet, omdat de sluis enkele dagen was gestremd door werkzaamheden. Daardoor was het niet mogelijk om op tijd in Kampen te zijn. Het plan was om een bezoek te brengen aan een museum met een brouwerij voor middeleeuwse bier en te genieten van middeleeuwse hapjes. Speciaal voor ons wilden ze deze dag de deur openen terwijl ze normaal op maandag gesloten zijn. Snel een belletje dat we niet konden komen en gelukkig hadden ze begrip voor het malheur. Maar nu “herorganisatie”, Klaus had het er maar druk mee. We voeren terug naar

UW VERMOGEN, ONZE ZORG, ONS VAK

Bezoekadres Assen

Bezoekadres Assen

Oostersingel 1

9401 JX Assen T: 0592 301 550

Oostersingel 1

9401 JX Assen

T: 0592 301 550

Bezoekadres Laren

Stationsweg 2

Bezoekadres Laren

info @ wierdavermogensbeheer.nl www.wierdavermogensbeheer.nl

1251 KC Laren T: 035 2031 126

Stationsweg 2

1251 KC Laren T: 035 2031 126

Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.

Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.

info @ wierdavermogensbeheer.nl www.wierdavermogensbeheer.nl

Zwartsluis nadat de havenmeesteres had toegezegd dat we aan de Handelskade mochten aanleggen. ‘s Avonds met z’n allen naar de “Blizzard”, een culinair hoogstandje.

De volgende dag voeren we over het Zwartemeer en het Randmeer naar de vestingstad Elburg, waar we in het stadscentrum konden liggen. Volgens traditie zijn we ’s avonds, na een uitnodiging voor een borrel op de Voyager, naar de Chinees geweest, een

Retourtocht Noordoost:

van de 10 beste in Nederland. Toevallig is in Elburg ook de Zoete Zee afgemeerd. De volgende dag ging het verder naar Harderwijk en werd de Zoete Zee geadopteerd om mee te varen. In Harderwijk zijn we met z’n allen rustig afgemeerd aan de Strandhaven voor de Vischpoortbrug. We hoefden niet te wachten op brugopeningen omdat we voor alle bruggen lagen. Jammer, er kwam een triest bericht omdat een boot van ons clubje de volgende dag naar thuis

MAESTRO Henk en Houkje Hokwerda

Na een ligdag op de zondag na het openingsfeest vertrokken we op maandag 22 april naar Volendam met zon, later onderweg hagel en regen en toch gelukkig weer zon bij aankomst. Er was veel ruimte in de haven waardoor we gemakkelijk een goede plek konden vinden . In april zijn nog niet veel Aziaten in Volendam. Was het een Aziaat die KNMC-boten fotografeerde?

Nee hoor, het was Henk Hokwerda van jachtwerf Boarnstream.

De volgende dag wilden we naar Enkhuizen en het openluchtmuseum bezoeken. Een andere KNMC-tocht kwam gelijktijdig aan in Enkhuizen, maar niemand hoorde ons op kanaal 77 of 10 roepen. De volgende dag was een krachtige wind voorgespeld dus werd besloten om verder naar Stavoren te varen. In de binnenhaven was veel ruimte en ook kregen we een goede prijs aan het pompstation voor de brandstof. De tank van NANNI zat weer vol. Na nog wat bijpraten is iedereen aan boord gaan eten.

De volgende dag voeren we verder naar Gaastmeer, waar we afmeerden in een kleine haven. Er was een heel aardige havenmeester die veel over zijn dorpje vertelde. We waren de enige gasten. We voeren verder richting ons doel jachtbouw Boarnstream in Jirnsum, met een stop bij hotel Oostergoo dat geheel was gerenoveerd. Later zijn we afgemeerd in Jirnsum waar we de

moest vertrekken. Toch hebben we met z’n allen een mooie gezellige avond beleefd bij het Italiaanse restaurant Da Gabriele en zijn Klaus en Susanne bedankt voor hun goede organisatie en begeleiding van deze aanlooptocht. Er zijn mooie dagen met evenementen in Almere geweest en we zijn daarna met een heel klein clubje van twee boten op retourtocht gegaan. Ook heel gezellig. Er was geen planning maar met goede afspraken is er toch een mooie tocht ontstaan.

volgende dag een rondleiding hadden onder leiding van Henk en Houkje Hokwerda. Heel indrukwekkend en zeker ook voor de deelnemers aan de Nieuweledentocht.

De volgende dag voeren we weer terug naar hotel Oostergoo in Grou waar we in het restaurant met elkaar van een mooie avond hebben genoten. Heeft Henk misschien nieuwe leden gevonden?

Op zaterdag 27 april werd de retourtocht Noordoost met een heerlijk ontbijt afgesloten.

In totaal was het ook nu weer een geslaagde tocht.

NANNI Klaus en Susanne Pieper

Aanlooptocht Zuidwest van De Braassem naar Almere

Deelnemers:

De Prana Meine en Jeanette van der Knaap (T TL)

Mooi Nel Jan en Elly van Kampen (verslag)

De Liefde Dirk-Jan en Anneke Zwart

Mirror Theo en Ria Spiegeler

De Pandoer Kees en Ans van der Werf

Rio Grande Eddie en Adriana Dücker

Beau Monde Arie en Joke Dijksman (vanaf Zaandam)

Ceemaare Cees en Marian Mooij (bezemboot)

Zondag 14 april

In de loop van zondag 14 april druppelen de deelnemende schepen aan aanlooptocht Zuidwest jachthaven “De Brasem” binnen en om 17.45 uur staan we klaar om met elkaar naar het eerste diner te gaan in restaurant Aqua. Deze avond sluiten 2 extra gasten gezellig aan bij het diner, de dochter van Adriana, Sabina en Oeds.

Fijn dat Oeds erbij was.

Het is een mooie avond, het eten is heerlijk en wat is het leuk om elkaar na de winter weer te treffen op het water. Op naar het komende vaarseizoen.

Maandag 15 april

Bij het wakker worden waait en regent het flink, het lijkt wel een herfstdag.

Maar dat mag de pret niet drukken en om 12.00 uur gaan de trossen los.

Meine en Jeanette voorop met de Prana en Cees en Marian sluiten het konvooi als bezemboot met hun boot Ceemare. Daartussen varen De Liefde, Mirror, Mooie Nel, De Pandoer en Rio Grande.

De Beau Monde van Arie en Joke Dijksman zal later aanhaken.

Omdat er werkzaamheden zijn aan de Cruquiusbrug, is de doorvaarttijd niet bekend en meren we in de stromende regen af voor de brug in afwachting van

…… Om 16.00 uur draait de brug en kunnen we Haarlem in, hoera hoera, om vervolgen om 16.30 uur te stranden voor de Buitenrustbrug die de komende twee uren gesloten zal blijven. Daardoor schuiven we later aan in restaurant Mooie Boules. De jeu de boules, die we eigenlijk vóór het eten zouden spelen, doen we nu als toetje. Een aantal dames beschikt over een natuurlijk talent voor dit balspelletje en speelt bloedfanatiek. Na nog een potje sjoelen en darten keren we terug naar de boten.

Dinsdag 16 april

Na het palaver gooien we om 10.00 uur de trossen los en moeten we even wachten voor de opening van de Prinsenbrug. De gezagvoerende toezichthouder op de brug roept de Mirror op, omdat hij onder de brug doorvaart waar het rode licht op brandt en dat kan natuurlijk niet, dus Theo krijgt strafpunten en mag pas als laatste door de brugopening.

Inmiddels is het regenen gestopt en varen we met veel wind en prachtige Hollandse luchten op het Noordzeekanaal richting Zaandam.

Voor onze vloot vaart tallship “Eye of the Wind”, een stukje mooi historisch erfgoed op het water. ‘Eye of the Wind’ is een brigantijn, die in de jaren zeventig is omgebouwd van de marszeilschoener Friedrich, gebouwd in 1911 op de C.H. Lühring-scheepswerf in Brake, Duitsland.

Rond 13.00 uur ligt iedereen afgemeerd in de jachthaven Dukra in het centrum van Zaandam waar we warm welkom worden geheten door havenmeester Paul en de laatste deelnemers Arie en Joke Dijksman, die al op ons liggen te wachten. Dus de club is nu compleet. We liggen vlak bij het centrum van Zaandam en we hebben een paar uur de tijd om de stad in te gaan. Om 17.15 uur verzamelen we aan het einde van de steiger om te gaan eten bij de Mail Compagny.

Het eten is heerlijk, het is super gezellig en er wordt veel gelachten. Wat een topavond!.

Woensdag 17 april

De hele club trapt af met een gezamenlijk ontbijt in het clubhuis van de watersportvereniging.

Jeanette en Meine zorgen goed voor ons met verse jus, eitjes, croissants, vers fruit, broodjes en yoghurt. Dus de sfeer zit er om 9.00 uur al goed in. Ook Paul, de havenmeester, haakt aan bij het ontbijt.

Na het ontbijt vertrekken we met het ov naar de Zaanse Schans. Wat een mooi stukje Nederlands erfgoed is dat toch. Omdat het flink regent starten we binnen in het museum. Daar wordt uitleg gegeven over de industrie, die

o zo belangrijk is geweest voor de Zaanstreek en wordt leuk verteld over Verkade. Wie is niet groot geworden met de koekjes van Verkade, de mariakaakjes, Nizza of de Café Noir.

Draaiende molens, boten, bontgekleurde huizen, wolkenluchten en laag weideland, dat is het klassieke beeld van de Zaanstreek. Claude Monet werd hierdoor gegrepen. In 1871 verbleef hij vier maanden in Zaandam en maakte er 25 schilderijen en 9 schetsen waarvan er nu een hangt in het museum.

In Zaandam experimenteerde hij met schilderen in reeksen, waarbij hij de weerkaatsing van het licht probeerde te vangen. Deze periode vormde voor Monet de basis voor zijn schetsmatige impressionistische werk waarmee hij

later wereldberoemd is geworden. Dat Monet een groot deel van zijn inspiratie heeft gevonden aan de Zaan was mij in iedere geval niet bekend.

Na het museumbezoek volgt een lunch bij D’Swarte Walvis om vervolgens een wandeling over het buitenmuseum van de mooie Zaanse Schans te maken, samen met hordes Chinezen en andere buitenlandse bezoekers.

Dat het zo vroeg in het seizoen al zo ongelooflijk druk is had ik niet kunnen bedenken.

Wederom een leuke dag in onze aanlooptocht.

Donderdag 18 april

Vandaag vertrekken we naar Almere, waar de start van het vaarseizoen zal plaatsvinden.

Om 9.30 uur opent Paul de brug, zodat we de haven uit kunnen varen en al snel meldt Ron zich met de Happy Dreams over de marifoon. Hij sluit vervolgens aan bij het konvooi.

Via de Oranjesluizen, langs Pampus varen we naar Almere waar we worden opgewacht door Dick en Jack, zodat iedereen al snel een mooi plekje aan de kade heeft. Het is heel fijn om elkaar weer te zien en te spreken.

De tocht wordt afgesloten met een mooi diner in restaurant Gold.

Het was weer een week vol gezelligheid, leuke mensen en activiteiten. Heel veel dank aan Meine en Jeanette, die de tocht weer tot in de puntjes hadden voorbereid en geregeld.

Elly van Kampen

Uw droomjacht kopen?

Kies voor de 4 koopzekerheden van 4Beaufort!

1 3

REËLE PRIJSSTELLING

Op basis van onderhoud, staat en marktwaarde.

AFLEVERING NAAR WENS

Dankzij intensieve samenwerkingen met werven en coöperaties.

2 4

HELDERE AFSPRAKEN

Zonder kleine lettertjes. We behandelen u zoals wij ook graag behandeld willen worden.

NETWERK VAN JACHTEXPERTS

We brengen u graag in contact met onafhankelijke, deskundige keuringsexperts. Uw jacht kopen? Bekijk ons aanbod: www.jachtmakelaardij4beaufort.nl Bel: +31 (0)515 74 52 60 | Mail: info@jachtmakelaardij4beaufort.nl | Bezoek: Selfhelpweg 9a, Sneek

Voor watersporters, door watersporters

Krammer 4, 3232 HE, Brielle

Telefoon Algemeen: 0181 - 32 32 11

info@datacombinatie.com Telefoon België: 078 - 48 39 99 www.datacombinatie.nl Al meer dan 45 jaar specialist. Wij bieden u de beste jachtverzekering.

Havenmeester Paul van jachthaven Dukra aan het woord

Beste leden van de KNMC, Het verhaal begon voor mij toen ik een belletje kreeg van Meine en Jeanette of het mogelijk was om bij ons ‘Jachthaven Dukra’ te overnachten met een boot of 10. Gelukkig heb ik de ruimte en kon ik de reservering bevestigen, waarna we een afspraak voor een ontmoeting hebben ingepland om een en ander te bespreken.

Tijdens het gemoedelijke en leuke gesprek bleek dat jullie een hechte club zijn en Meine en Jeanette er echt iets leuks van willen maken. Toen kwam ik op het idee om een gezellig gezamenlijk ontbijt te doen in onze kantine. De club van echt mooie en verzorgde boten kwam ordelijk en rustig de haven binnenvaren en iedereen hielp iedereen waar nodig. Een gezellige sfeer ontstond ter plekke. Ik kon zien dat iedereen genoot van de rust en gezelligheid. De volgende ochtend hebben we de kantine klaar gemaakt voor het ontbijt en wederom was alles door de organisatie tot in de puntjes geregeld en verzorgd. Ik werd direct opgenomen en mocht ook meedoen aan het heerlijke ontbijt. Gezelligheid en ik voelde mij direct even één van de club.

Daarna was een uitje naar de Zaanse Schans geregeld voor iedereen die wilde gaan. Het minste wat ik terug kon doen was om lekker aan de afwas te beginnen. Alle lof aan alle leden en met name

Meine en Jeanette.

Geweldig gezellige mensen die er alles aan hebben gedaan om een geslaagd verblijf bij ons te verzorgen. Jullie zijn altijd van harte welkom en hopelijk nog eens tot ziens.

Groeten

Paul, Havenmeester Jachthaven Dukra te Zaandam

Havenmeester Jachthaven Dukra: Paul Holthuijsen

Telefoon: +31 626697658

Adres: Badhuisweg 9 a-b 1506 PA Zaandam

Openingsweekend Almere 2024

Marjo stuurde me een appje met de vraag of ik een stukje wilde schrijven voor het clubblad over de sfeer tijdens het openingsweekend op 19 en 20 april van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC). “Dat komt voor de bakker,” appte ik terug, met een knipoog.

De sfeer was ronduit fantastisch, geen wanklank te horen. Maar laten we eerlijk zijn, zo’n verslag schrijft zichzelf natuurlijk niet. Op de eerste plaats willen we iedereen bedanken die zich heeft ingezet om dit geweldige feest tot een groot succes te maken. Toch is er altijd wel een ‘maartje’… Het weer

werkte helaas niet helemaal mee. Een harde, koude wind zorgde ervoor dat sommigen zich genoodzaakt voelden om thuis te blijven of de boot thuis te laten. Maar voor de diehards ging het avontuur gewoon door.

Oorspronkelijk zouden wij vanuit Kampen vertrekken voor een

fietsvaartocht, onder leiding van Ineke en Rob Hessing, naar het openingsfeest. Helaas waren er te weinig inschrijvingen, dus moesten we op eigen gelegenheid naar Almere Haven. Eenmaal aangekomen in Almere Haven werden we hartelijk ontvangen door Dick en José van der Pol. Ze wezen ons een ligplaats naast de Mooie Nel. En mooi, dat was ze zeker!

Het openingsweekend begon op vrijdag 19 april om 16.30 uur toen we met de bus vertrokken vanuit Almere Haven naar het bowlingcentrum van Gert-Jan van Manen in Almere. Daar werden we verwelkomd met een drankje bij de open haard, waardoor het ijs snel was gebroken en iedereen binnen de kortste keren gezellig met elkaar in gesprek was. Vervolgens werden we om 18.00 uur uitgenodigd om met elkaar te bowlen op de 10 banen die voor ons waren gereserveerd. Er werd driftig gegooid met de ballen en een aantal KNMC’ers had duidelijk talent. Bij de meesten bleef het echter tot een verwoede poging om punten te scoren. Diegenen die niet bowlden waren van de partij om vooral de eigen partner aan te moedigen en zo was het alles met elkaar een gezellige boel.

Om 19.00 uur stonden de tafels gereed om met z’n allen te grillen. Er was geen gebrek aan vlees, drank en gerechten. Het bedienend personeel deed er alles aan om het iedereen naar de zin te maken.

Rond 22.00 uur vertrok de bus, nadat alle hoofden geteld waren, weer terug naar Almere Haven.

En toen was het zaterdag 20 april: de officiële opening van het vaarseizoen 2024. Om 10.00 uur opende de burgemeester van Almere, Hein van der Loo, samen met onze voorzitter Don Bijl, het KNMC-vaarseizoen met een mooie toespraak, het luiden van de bel en het hijsen van de vlag.

Tijdens deze feestelijke gelegenheid werd ook de rol van de KNMC in het maritieme leven benadrukt. Bovendien werd de Haven Almere toegevoegd aan de lijst van voorkeurshavens. De burgemeester deelde interessante

wetenswaardigheden over de stad Almere en vertelde het bijzondere verhaal van hoe in een net drooggelegde polder een stadsmeer werd uitgegraven en het Weerwater ontstond.

Een Maritiem Avontuur in Almere: Suske en Wiske en De Weerwaterman De zon glinsterde op het water van het kunstmatige meer in Almere Stad Weerwater. Een plek waar avonturen wachten, zelfs voor striphelden zoals Suske en Wiske. Het was een grijze ochtend toen ze hun bootje te water lieten, klaar voor een nieuw avontuur. Het eerste exemplaar van het album “De Weerman” werd op 17 november 2006 aan burgemeester Annemarie Jorritsma aangeboden. Dit album, bedoeld ter promotie van het stadshart van Almere, verscheen in een oplage van maar liefst 40.000 exemplaren. Suske en Wiske beleefden hun avontuur grotendeels op en rondom het Weerwater. Een verhaal dat de magie van deze stad weerspiegelt.

En zo begon ook ons eigen avontuur tijdens het openingsweekend van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) in Almere. Op zaterdagochtend, om 11:30 uur, stapten we aan boord van de rondvaartboot. De schipper, Jeffrey, een trotse Hagenees die op jonge leeftijd naar Almere was verhuisd, vertelde enthousiast over zijn stad. Hij had de stad zien groeien, van betonnen hoogbouw tot groene oevers. De rondvaart duurde ongeveer vier uur, onderbroken door een lunch. Almere onthulde zich aan ons op een verrassende manier. Niet langer alleen de snelweg met eindeloze huizen, maar een stad met karakter. We voeren langs groene oevers, langs mislukte projecten en langs het vervallen kasteel dat al 28 jaar zijn eenzame wacht houdt. De afstand van 23 kilometer gaf ons de tijd om te genieten van de schoonheid van Almere. Onderweg ontdekten we verborgen pareltjes, plekjes waar je anders nooit zou komen. En terwijl de rondvaart voor sommigen misschien een uurtje te lang was, zat iedereen gezellig met elkaar te keuvelen. De verzameling verwaarloosde bootjes in de kanalen? Een minpuntje, maar het kon de sfeer niet drukken.

Zo voeren we door het verleden en het heden van Almere, langs water en groen. Een maritiem avontuur dat ons nog lang zal bijblijven.

Let’s Dance: Een Avond vol Ritme en Gemeenschapszin

“Laten we dansen, hoe of wie we ook zijn,”

De bus stond om 16.30 uur klaar, geduldig wachtend. De bestemming: restaurant View. Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen met een drankje en een toespraak van de voorzitter.

Marjo, altijd vol energie, gaf ons een korte introductie. De band stond al klaar. De eerste noten van jaren 60-muziek vulden de ruimte en de voetjes gingen al snel van de vloer. Wat ons opviel was dat de clubkostuums duidelijk in de minderheid waren en dat feestelijk casual de norm gaat worden. Vervolgens wachtte een walking dinner op ons. Culinaire gerechtjes werden geserveerd en het diner werd afgesloten met een ijsje van de ijscokar.

Tijdens al dit feestgedruis nam Paul het woord om de uitslag bekend te maken van de jaarlijkse fotowedstrijd. De prijs werd, hoe kan het ook anders, gewonnen door Elly van Kampen met haar prachtige foto ‘voetstappen in het zand’. Jan Satter, een van de oudste en meest enthousiaste leden, nam het woord aan het einde van de avond en sprak een dankwoord uit.

De festiviteiten waren een groot succes. De gemeenschapszin was tastbaar, als een onzichtbare draad die ons allemaal

verbond. De KNMC had haar doelen bereikt: verbinding bevorderen, vreugde verspreiden en herinneringen creëren.

En zo dansten we de sterren van de hemel, met de stad Almere op de achtergrond. Want dansen is meer dan beweging; het is een viering van het leven zelf. Nogmaals, aan iedereen die een bijdrage heeft geleverd: bedankt! De KNMC-leden, van Noord tot Zuid en Oost tot West, genoten samen van dit bijzondere weekend. Op naar nog meer vaarplezier!

Yvonne Everdij i.s.m. Marjo Haitjema

Met dank aan de organisatoren Marjo Haitjema, Dick en José van der Pol, Jack en Lisa van Gent

De havenmeesters van Almere Haven Foto’s Paul Graafland en Elly van Kampen

Bron: Informatie over Weerwater Suske en Wiske: internet en Almere stadsarchief

Op naar het openingsfeest!!!

Waar maak je het nog mee dat mensen die je niet kent, je hun auto meegeven om naar een feest te gaan. Nou wij weten het, OP URK.

Nadat we de boot uit de winterstalling in Sneek hadden gehaald, was het idee om richting het openingsfeest te varen. Aan boord, op woensdagochtend 17 april, ging de monteur ons wat uitleg geven over de door hem nieuw ingebouwde apparatuur. Helaas waren er toch nog wat probleempjes en dus was hij nog wel even zoet aan boord. Die avond zijn wij daar aan de wal blijven liggen en toen kwamen wij erachter dat er nog wel meer loos was. Er hingen wat losse draadjes in ons dashboard en ook de mast konden we niet meer elektrisch neerhalen. De monteur gebeld en die is de volgende ochtend weer aan boord gekomen. Helaas kon hij niet alles verhelpen op dat moment, maar omdat wij een beetje in tijdnood zouden komen, werd besloten om toch te gaan varen. De monteur zou een andere oplossing bedenken voor het probleem en dan naar ons toekomen om het te verhelpen. Wij hebben toen om 12.30 uur de trossen losgegooid en zijn via Lemmer naar buiten gevaren.

Het idee was Lelystad, maar daar zijn we met de boot helaas niet gekomen. Wat een golven zeg en dat allemaal van de zijkant. Dat was zeker geen pretje. We hebben toen maar besloten om naar Urk te gaan. De waarschuwing voor de volgende dag was dat er nog meer wind op komst was. De conclusie was dus dat we ook vrijdag in Urk zouden moeten blijven. Maar ja, het openingsfeest was zaterdag in

Almere. Dat gingen we per boot niet meer redden. Een auto huren leek ons een goed idee. Dus vrijdag gingen wij te voet naar een autobedrijf dat auto’s verhuurt. Helaas bleek alles, 4 auto’s, verhuurd. Toen hebben we op het hele industrieterrein bij ieder bedrijfje waar auto’s stonden die opgeknapt, hersteld of verkocht werden, de mensen daar vriendelijk gevraagd of wij bij hun misschien een auto konden huren. Helaas, na 13 km gelopen te hebben, niets dus. Toen hebben we maar even een bakje koffie gedaan in het restaurant tegenover de haven. Daar werden we geholpen door een jonge knul. Ook aan hem hebben we gevraagd of hij niet iets wist over een deel- of leenauto. Nee daar was hij niet bekend mee, maar hij zou zijn moeder wel even bellen. Nou, die zei “ben je gek geworden of zo“, dus hadden we nog steeds geen auto.

Voor ons aan een tafeltje zat een ouder echtpaar en die hoorde ons gesprek van feest en auto huren aan. We raakte wat aan de praat en toen het echtpaar opstapte boden zij ons hun auto voor de volgende dag aan. Hoe lief is dat! We hebben toen telefoonnummers uitgewisseld en ‘s avonds aan boord hebben wij toch nog even contact met de mensen opgenomen, want misschien waren ze wel van gedachten veranderd. Dat was zeker niet het geval, dus we kregen het adres door en spraken af om rond 16.00 uur daar te zijn.

Zogezegd zo gedaan, wij met een mooie bos bloemen en een lekker neutje naar de mensen toe om de auto op te halen en vervolgens op naar het feest. En wat voor een feest, lekker gegeten en een fantastisch band met heerlijke muziek, echt top. Na het feest hebben we de auto weer netjes teruggereden en volgetankt afgeleverd. Daar stond de eigenaar erop om ons terug te rijden naar de haven, wat anders nog een kwartiertje lopen zou zijn.

Hoe fijn en aardig is het dat je mensen 10 minuten spreekt en zij je dan hun auto uitlenen, waar maak je dat nog mee. Nou wij weten het, op Urk.

De volgende morgen zijn we naar Enkhuizen overgestoken om maandag te kunnen aansluiten bij het konvooi naar Makkum. Gelukkig waren alle technische problemen opgelost waardoor we mee konden doen aan en genieten van een fantastische Eilandentocht.

Bram en Marja a/b Blue Heaven

Sleeuwijk Yachting BV

Hoekeinde 24

4254 LN Sleeuwijk

The Netherlands

Openingstijden

Maandag t /m vrijdag: 09 00 – 17.00 uur

Zaterdag: 10.00 – 17.00 uur

Zondag en feestdagen: 12.00 – 17.00 uur

+31 (0) 183 304 511 info@sleeuwijkyachting.nl www.sleeuwijkyachting.nl

Opening hours

Monday - Friday: 09.00 – 17.00

Saturday: 10 00 – 17.00 Sunday: 12.00 – 17.00

Eilandentocht 2024 21 april - 2 mei

Deelnemers:

Linde Peter van Beek (TTL) en Trudy Geerlings

De Liefde Dirk Jan (T TL) en Anneke Zwart

Blue Heaven Bram en Marja de Mooij

Bontekoe Dick en Jose van der Pol (verslag) en Marjo Haitjema

Happy Dreams Ron van Breemen en Santi Pradutchon (foto’s)

Pegasus Leo en Machteld Houweling

Arman Deep David Saeys en Mireille Adriaansen

All Seasons Andries Bosma en Els Kruis

Nauwelijks bekomen van een super gezellig openingsfeest, start 21 april om 10.00 uur de Eilandentocht vanuit Almere haven. Met wind NO 4 à 5, een zonnetje en mooie Hollandse luchten varen we naar Bataviahaven Lelystad. Om 14.00 uur meren we af in een vrijwel lege haven (dat gaat supersnel volgens een drone van een flatbewoner aan de haven!). Er wordt nog driftig geshopt in de outlet, voordat iedereen weer vanwege de kou zijn bootje opzoekt. Deze avond is er nog geen openingsdiner, want dat vindt plaats in Makkum wanneer alle deelnemers zijn aangesloten.

Zoete Zee André en Dowine Sterk

Mooie Nel Jan en Elly van Kampen

Blue Lady Hiebo Holtkamp en Ardi Adriaanse

Bon Ami Walter en Ineke Kocken

Allegra Teus Boele en Annie Krijger

Vrouwe Janny Eddy en Janny van Bergen

Lady Dumoulin Peter Bezemer (penningmeester) en Renée Pleysier

Ommeswaaij 2 Jan en Angelique van Swaaij

Najade Karl Ton en Herma van der Riet d’Ans Leo en Ans Entius

Maandag 22 april: Om 9.30 uur vertrek naar Makkum. Het is bewolkt en de wind is 3 later 4 NO. De TTl’ers besluiten om via Enkhuizen te varen, dus langs de dijk en de “hurkende man“, een beeld (staalconstructie) van 26 meter hoog (Antony Gormley), dat vanuit verschillende hoeken anders oogt. Tijdens de tocht wisselt de wind tussen 19 en 22 knopen NO en het wordt niet warmer dan 10 graden, dus het is lekker koud. Na de sluis bij Enkhuizen haakt de Blue Heaven aan, zij komen uit Urk en hebben behoorlijk geschommeld! In Makkum ontmoeten we de opvarenden van Ommeswaaij II, d’Ans en Bon Ami en maken we kennis met de nieuwe leden Jaap en Marianne Bax van Baxboord en Andries en Els Bosma van All Seasons. ’s Avonds gaan we met alle deelnemers naar restaurant De Waag voor een Vietnamees openingsdiner.

Dinsdag 23 april: Na nog maar net kennis gemaakt te hebben nemen we afscheid van Jaap en Marianne, die moesten besluiten om terug te keren naar huis. Met een rustig windje en zon varen we richting Kornwerderzand. De grote schepen worden verzocht om te schutten in de grote sluis en de kleine in de naastgelegen kleinere sluis, Maar ja, wie is groot en wat is klein? Het lukt niet om in 1 keer 18 schepen te verdelen over 2 sluizen. Maar de achterblijvers halen ons snel in want zij hebben al meer voordeel van het tij.

Het is een mooie zonnige tocht over het wad tot de ingang van de Meep, dan houdt de zon het voor gezien en wakkert de wind weer aan naar 22 knopen. Na wat getouwtrek vindt iedereen een plaatsje in de vrijwel lege haven van Vlieland.

De berenmuts kan af en we kunnen bijkomen bij de kachel! Om stoere verhalen uit te wisselen over de tocht is een borrel georganiseerd in restaurant Dining. We krijgen allemaal een vlieger mee om te decoreren. Als het weer het toelaat gaan we een dezer dagen vliegeren en kijken wie het meest creatief is.

Woensdag 24 april: Ligdag op Vlieland met regen en wind 6 à 7 NNW en het is koud. Het enthousiasme wordt gepeild om ‘s middags te gaan midgetgolven en als we met een klein clubje bij de baan aankomen, blijkt de eigenaar zelf niet enthousiast te zijn en is de baan gesloten. Dan maar de kroeg in.

Donderdag 25 april: Er is minder wind, dus worden we met vlieger verwacht bij strandtent Oost. Na koffie met gebak gaan de vliegers de lucht in. Er is veel werk besteed aan het verfraaien van

de vliegers, vooral die van Marja met prachtige bloemen en die van Marjo, uiteraard met een Bontekoe, spannen de kroon. Het is een gezellige ochtend, terug naar onze jeugd.

‘s Avonds is er een (traditioneel) aspergediner in De Herbergh van Flielant. Als we richting restaurant willen vertrekken, hoost het. Gelukkig haat Ron regen en regelt voor de liefhebbers taxi’s; ik ben hem eeuwig dankbaar. De asperges zijn bijna net zo lekker als in Brabant en we genieten van een gezellige avond.

Vrijdag 26 april: Met weinig wind en zowaar een zonnetje vertrekken we om 11.30 uur richting Terschelling. Attentie! De ingang van het Schuitengat is verdaagd naar het zuiden! Zelfs de bijgewerkte plotters en de nieuwste waddenkaart geven dit niet aan. Ook

de diepgang in het Schuitengat is afgenomen, de veerboot gaat bij laag water via de Slenk en de Meep. Op Terschelling ligt de hele club bij elkaar en het lekkere weer nodigt uit om op de steiger en bij elkaar te buurten. Die gezelligheid wordt voortgezet tijdens de après sail in café Het Zwaantje.

Zaterdag 27 april: Het is Koningsdag, dus de boten worden voorzien van vlaggetjes en/of wimpels en om 10.30 uur verzamelen we bij het havenkantoor om van daaruit te vertrekken met een bus naar de Boschplaat. Vanwege een “uitglijder” van de verslaggever neemt Marjo vandaag het verhaal voor haar rekening.

Als iedereen is ingestapt vertrekt de bus, bestuurd door een aller charmantste Terschellingse, naar de Boschplaat. Dezelfde dame kom ik later nog een paar keer tegen op Terschelling want naast buschauffeur werkt ze ook als vrijwilliger in het museum en steekt ze de handen uit de mouwen bij een eetgelegenheid.

Aangekomen bij het Heartbreak Hotel wordt de groep gesplitst en mag de ene groep alvast genieten van een lunch, terwijl de tweede groep mag plaatsnemen in een voertuig dat geschikt is voor een excursie naar de Boschplaat.

De chauffeur en eigenaar van deze ‘bus’ is geboren en getogen op Terschelling. Enthousiast vertelt hij over ‘zijn’ eiland en haar historie. Ook vertelt hij dat hij, naast excursieleider, o.a. professioneel strandjutter is en bijbelkenner.

Einddoel van de excursie is het Drenkelingenhuisje op de Boschplaat, het grootste natuurreservaat van Nederland. Voordat de scheepvaart goede dieptemeters had, was dit huisje voor tal van schipbreukelingen hun redding. Wie dit onderkomen door de kolkende branding wist te bereiken, hees de sjouw, een soort opengewerkte bal, als roep om hulp en wachtte daar enigszins beschut en voorzien van de eerste levensbehoeften, op redding. Niet alleen door de verbeterde apparatuur heeft het Drenkelingenhuisje haar nut verloren. Heel vroeger was de Boschplaat een zandplaat, gescheiden van het eiland. Na 1700 vergroeide de zandplaat langzaam met Terschelling en na 1931 werden ze, door de aanleg van een stuifdijk, met elkaar verbonden. Nadat alle vragen over vogels, grassprietjes en jutten zijn gesteld en beantwoord, rijden we terug naar het Heartbreak Hotel voor de lunch en de ‘excursiewissel’.

Zondag 28 april: Ligdag die ieder op zijn eigen wijze besteedt. Voor het einde van de middag wordt windkracht 8 voorspeld, dus alle boten worden nog even goed vastgezet. De storm is van korte duur en na 2 uur keert de rust weer.

Maandag 29 april: Om 10.00 uur vertrekken we naar Texel. De zon schijnt en de wind is zuid, 14 tot 16 knopen afnemend. Helaas is het nog fris, maar wat is het toch prachtig op het wad! Op Texel krijgt iedereen een plekje aangewezen door het team van Willem Oosterhaven en worden wij rond borreltijd onthaald op het havenkantoor

met drank en heerlijke hapjes. Willem heeft zich goed ingelezen en tijdens zijn welkomstpraatje biedt hij de beide TTL’ers een stropdas aan ter vervanging van de “afgedankte” KNMC-das.

Dinsdag 30 april: De ligdag op Texel wordt een drukke dag want om 9.45 uur vertrekken we met de oude gele schoolbus naar Ecomare (de honden en hun baasjes gaan uitwaaien op het strand) waar we beginnen met koffie en gebak om vervolgens rond te kijken. In 1952 begon het echtpaar de Haan met het opvangen van jonge zeehonden naast het natuurmuseum dat zij beheerden. In 1975 verhuisden zij naar de huidige locatie, tegenwoordig goed voor 250.000 bezoekers per jaar, met naast de zeehondenopvang ook vogelopvang en een zeeaquarium.

Vaar nog deze zomer.

Vaar nog deze zomer.

Klaar voor onbegrensde vaarmogelijkheden?

Klaar voor onbegrensde vaarmogelijkheden?

Stap deze zomer nog aan boord van de gloednieuwe Bestevaer 53 motorjacht, nu te koop en ideaal voor een onvergetelijke zomer vol vrijheid en comfort op het water.

Stap deze zomer nog aan boord van de gloednieuwe Bestevaer 53 motorjacht, nu te koop en ideaal voor een onvergetelijke zomer vol vrijheid en comfort op het water.

Dit luxe motorjacht biedt de perfecte gelegenheid om kustlijnen, rivieren, meren en steden te verkennen, en kan dankzij haar geringe diepgang van 0,85 cm zelfs droogvallen. Bovendien is ze gecertificeerd met een CE-A classificatie, wat haar de perfecte jacht maakt voor rondreizen binnen en buiten Europa.

Dit luxe motorjacht biedt de perfecte gelegenheid om kustlijnen, rivieren, meren en steden te verkennen, en kan dankzij haar geringe diepgang van 0,85 cm zelfs droogvallen. Bovendien is ze gecertificeerd met een CE-A classificatie, wat haar de perfecte jacht maakt voor rondreizen binnen en buiten Europa.

Neem contact op en begin het avontuur!

Neem contact op en begin het avontuur!

M/Y

bestevaer.com

info@bestevaer.com

We lunchen zeer copieus bij Oranjerie ’t Vogelhuis, waarna we een bezoek brengen aan het juttersmuseum Flora, vernoemd naar het bloembollenbedrijf dat vroeger op deze plaats stond. Judith van der Zee geeft een leuk inkijkje in het wel en wee van de strandjutter. Van jongs af aan struint ze het strand af naar vondsten voor het museum, waar bijna geen plekje meer onbenut is. De grote vraag voor haar is, meld ik het bij de strandvoogd of houd ik het voor mijzelf? Behalve strandvondsten (waaronder persoonlijke spullen van bootvluchtelingen) is er ook een tentoonstelling van dierenfiguren, gemaakt in Kenia, van gevonden teenslippers en flipfloppers. Ocean Sole! Na een gezellige dag keren wij met de schoolbus terug in de haven, waar iedereen uitrust van de vermoeienissen.

Woensdag 30 april: Hoewel het mooi fietsweer is, wordt door de TTL‘ers besloten om van de ligdag een vaardag te maken. Zij verwachten voor morgen meer wind en om het voor iedereen comfortabel te houden vertrekken we om 13.00 uur naar Den Oever. Begrijpelijk maar sneu voor de familie Oosterhaven die nu liggeld misloopt. Misschien kunnen veel leden de voordracht van Havenmeester van het jaar 2024 steunen. De tocht over het wad is toch meer “bumpy” dan verwacht. Er wordt lekker gerold en het nut van een vaste stuurstoel is bewezen! Tip voor beginners: als je ze niet aan hebt, zorg dan dat de reddingsvesten op maat afgesteld zijn en voor het grijpen liggen. Als wij, na wat wachten voor de brug in Den Oever, kunnen gaan varen, wil de Ommeswaaij II niet

starten. Eindelijk maar helaas werk voor de bezemboot. De conclusie is dat de startaccu het heeft begeven. De havenmeester van jachthaven Den Oever wordt gebeld met de vraag of hij een oplossing weet. Die vertelt dat hij wel verstand heeft van motoren en accu’s en langs kan komen in de buitenhaven. Nadat de motor is gestart met behulp van de boordaccu’s kan de Ommeswaaij II doorvaren naar jachthaven. In een winderige haven vindt iedereen een plaatsje en is het tijd voor een borrel en sterke verhalen. De meeste deelnemers zijn ‘s avonds te vinden bij Dikke Bries voor een voorproefje van het sluitingsdiner; een kleurrijk restaurant met prima eten.

Donderdag 1 mei: De laatste dag wordt dus een ligdag. Dat is geen straf want het zonnetje schijnt en de wind is afgenomen. Om 13.00 uur nemen we afscheid van de All Seasons want deze vertrekt om de bridgebeker op te halen waar de hele winter voor is gestreden. Andries en Els hebben genoten van hun eerste tocht in KNMC-verband en tevens de eerste vaartocht met deze boot. (Misschien in de toekomst weer eens een Vaar- bridgetocht organiseren?). Ook wordt vandaag de startaccu van de Ommeswaaij II vervangen. Het slotdiner begint met een glaasje roze champagne en als iedereen zit

neemt Peter het woord. Hij heeft zelf ook genoten van de tocht en stelt vast dat op de laatste reis naar Den Oever eindelijk iedereen in kiellinie ging varen in plaats van naast elkaar. Hij hoopt volgend jaar iedereen terug te zien, misschien wegens overweldigend succes zelfs wel in 2 groepen. Peter Bezemer legt verantwoording af als penningmeester, een makkie zegt hij, met behulp van de spreadsheets van Dirk Jan. Trudy bedankt de penningmeester en de fotograaf, die helaas al ziek naar huis is, maar Ron is een goede plaatsvervanger. De verslaggever krijgt als dank antislipsokken, de hint is begrepen!

Namens de deelnemers dankt Elly de organisatoren voor het leuke programma en de goede begeleiding en tovert uit twee grote boodschappentassen kussens met de print van een waddenkaart, uiteraard van het deel waar wij hebben gevaren en een flesje Vlielands bitter. En nadat, samen met voorzanger Eddy, het lied knolraap en lof, schorseneren en prei van drs. P luidkeels is meegezongen, komt er een einde aan een ijzig koude Eilandentocht, die heel warm eindigt. Allemaal graag tot waar dan ook op het water.

José van der Pol i.s.m. Marjo Haitjema

Foto: Paul Graafland

In Memoriam Cees Oostveen

Mijn eerste herinnering aan Cees gaat terug naar 1988. De KNMC-tocht waaraan wij deelnamen, meerde af voor een feestelijk diner bij zijn hotel-restaurant “De Kampioen” aan de sluis van Nieuwersluis. Als een echte gastheer stond Cees ons op te wachten en te helpen bij het afmeren.

Ik heb Cees echt leren kennen tijdens de vele vergaderingen, gedurende zo’n twaalf jaar, van de

wedstrijdcommissie. Dan werden de plannen en het parcours bedacht en uitgerekend voor de jaarlijkse KNMCDeltawedstrijd/toertocht en de KNMC-Zuiderzeewedstijd. Belangrijke taken van Cees waren het vinden van een goede locatie en de muzikale omlijsting van de slotavond en natuurlijk de maaltijd. De commissieleden Cees, Wim van Bemmel en Wout de Graaf gingen samen op pad om alles te bekijken en te regelen. Het was elke keer weer een verrassing en een geweldig succes. Tijdens de wedstrijden bemanden Cees en Hyke ook altijd een controlepunt.

Cees heeft veel voor de KNMC betekend. Zijn consulavonden waren altijd een enorm succes. Van zijn werk en inzet, o.a. in de commissie van Ontvangsten en de Wedstrijdcommissie, hebben veel KNMC-leden met plezier kunnen genieten. Dat is voor het KNMC-bestuur destijds aanleiding geweest om Cees voor te dragen als erelid van de KNMC. Een volstrekt juiste beslissing.

Cees is overleden op 1 mei 2024. Hij was 89 jaar.

Martin Stuit

In Memoriam

Kick Wittkämper

Op 13 maart 2024 overleed ons erelid

Kick Wittkämper op de respectabele leeftijd van 94 jaar. Kick werd lid in 1972 en kwam in 1978 in het bestuur, waarbij hij o.a. verantwoordelijk was voor het clubblad. Daarnaast was hij van 19901998 vicevoorzitter en voorzitter. In 2004 heeft hij de Wimpel van Verdienste in ontvangst mogen nemen voor het toegankelijk maken en doen herleven van een eeuw KNMC-historie.

In 2022 was Kick 50 jaar lid van de KNMC en zou tijdens de ALV daarvoor worden gehuldigd.

Echter, gezien zijn hoge leeftijd en de

zorg voor zijn vrouw Ethy, was hij niet in de gelegenheid om zelf naar de ALV te komen om de KNMC-kelk in ontvangst te nemen.

Daarop werd besloten om bij Kick op bezoek te gaan en hem het cadeau thuis te overhandigen. Kick had het bezoek van de voorzitter goed voorbereid en hij was bezig met opruimen, dus een tas met memorabilia stond klaar om mee te geven voor het archief van de KNMC. En, bij ieder ‘cadeautje’ had hij een mooi verhaal.

Kick vertelde ons deze ochtend geanimeerd over zijn jaren bij

de KNMC, wat ze zoal hadden meegemaakt en de prachtige tochten die ze, al dan niet onder zijn leiding, hadden gevaren. Mooie herinneringen waarvan een groot deel was tentoongesteld in zijn indrukwekkende studeerkamer.

Redenen genoeg voor de KNMC om even stil te staan bij deze bijzondere man.

Zoals onze secretaris al schreef, een zeer gewaardeerd lid is ons ontvallen.

Marjo Haitjema

VLNR.

CEES OOSTVEEN, MARTIN STUIT EN WIM VAN BEMMEL

Onze eerste ervaring met de KNMC

Els en ik varen al jaren samen en we hebben veel mooie tochten gemaakt maar wel altijd met z’n tweeën en onze inmiddels 11-jarige “zeehond” Dusty en haar voorganger. We hebben daarbij veel leuke (en soms ook minder leuke) mensen ontmoet maar het bleef meestal een eenmalig gebeuren.

We hebben in september 2023 een Elling gekocht die we de naam All Seasons hebben gegeven en via de bouwer kwam ik in contact met Marc Adriaansen, in eerste instantie met de gedachte om lid te worden van de Ellingclub, maar dat is er nog niet van gekomen.

Marc maakte me attent op het bestaan van de KNMC, een club die ons tot op dat moment niet bekend was. We hebben één en ander op internet bekeken en kregen een beeld van de club.

Is lidmaatschap daarvan dat wat we zoeken? Eigenlijk geen idee. Maar analoog aan de uitspraak van streekgenoot Herman Finkers tijdens de voltrekking van zijn huwelijk: laten we het maar proberen.

We zijn lid geworden en zaten op tijd in de startblokken achter de computer om in te schrijven voor een paar tochten, waaronder de Eilandentocht, en dat is gelukt.

In Makkum hebben we ons aangesloten bij de eilandengroep en hebben we kennis gemaakt met de overige deelnemers.

Het is niet de bedoeling dat we hier een reisverslag gaan maken, maar wat we wel willen: onze eerste ervaring met de KNMC delen. Ons viel een rode draad op gedurende de hele trip: iedere deelnemer lijkt erop gericht het voor iedereen fijn te laten zijn. Dat is een sfeer waar we ons erg bij thuis voelen. Kenmerken daarvan zijn voor ons onder andere dat de groep respectvol met elkaar omging, behulpzaam naar iedereen was, interesse in elkaar toonde, ons snel “opnam”, beslissingen van de toerleiders door iedereen gevolgd werden, ook als een deelnemer wellicht een andere voorkeur had, geen kliekvorming vertoonde en open minded was.

Het was ook mooi om te zien hoe bij onze oproep om hulp bij een technische vraag, de kennis over de steiger kwam aangesneld.

Kortom: Een zeer gevarieerde groep met een mooie groepsdynamiek die liefde voor het varen en boten gemeen heeft.

Over de tocht kunnen we kort zijn. De organisatie heeft een mooi gevarieerd programma bedacht en geregeld. Ze krijgt een dikke pluim van ons!

Het was een prima mix van gezamenlijke activiteiten en tijd voor jezelf. Fijn dat er ook rekening gehouden werd met hondenbezitters. De viervoeters voelden zich ook goed thuis in de groep.

Jammer dat we de groep een dag eerder moesten verlaten. Els had het laatste toernooi van haar bridgeclub en kon kampioen worden. Daar was het hele seizoen al voor gestreden, dus dat moest afgerond worden. Die afloop was prima. Ze is kampioen geworden!

Dat vertrek een dag eerder maakte het afscheid van de “eilandengroep” ook weer heel bijzonder want veel deelnemers kwamen langs om persoonlijk afscheid te nemen en dat maakte dat we met een warm gevoel de groep vaarwel hebben gezegd.

Toen we Den Oever achter ons lieten kwam al snel de vraag bij ons boven: wanneer is die volgende tocht waar we voor ingeschreven hebben? We hebben er nu alweer zin in!

Marc, bedankt voor de tip; dat was een heel goeie!

Els en Andries Bosma

Peter Bezemer en Renée Pleysier, twee ervaren toertochtleiders

aan het woord

Het is dinsdag 14 mei en het zonnetje schijnt uitbundig als Lisa en ik op pad gaan voor ons volgende interview. Dit keer hoeven we niet zo ver te rijden, want Peter en Renée liggen met hun schip de Lady Dumoulin in het Boerengat in Rotterdam, klaar om te vertrekken voor hun volgende toertocht. Dit keer niet met de KNMC, waarvan Peter in 2005 lid werd, maar met de merkenclub Aquanaut, waarvan zij sinds 2011 lid zijn... Bijzonder is dat het schip in aanbouw was toen zijn vrouw ziek werd en overleed in de periode dat Lady Dumoulin werd opgeleverd. Niet lang daarna leerde hij Renée kennen en toen de relatie serieus begon te worden, zei Peter dat hij Renée nog iets moest opbiechten. Hij was toch wel een beetje benauwd dat varen, zoals bij zoveel dames, niet haar ding zou zijn. Hij nam haar toen mee naar Aalsmeer waar zijn schip op dat moment lag en gelukkig werd Renée niet alleen verliefd op Peter, maar ook op het schip en het varen. Enthousiast ging zij aan de slag met het behalen van de vaarbewijzen I en II en

het marifoonbewijs en varen doen ze, aldus Peter, vanaf het eerste moment dan ook helemaal samen.

Dat Peter en Renée actief zijn binnen de KNMC is ons bekend. Maar ook bij de Aquanaut vaarvrienden steken zij de handen uit de mouwen. De komende toertocht, die gaat van Rotterdam via nog een vijftal plaatsen in West-Brabant, de Zuid-Hollandse Eilanden en Zeeland naar Middelharnis, is door hen, samen met nog een echtpaar, in elkaar gezet. Een aantal schippers heeft nog nooit in Zeeland gevaren en ook de route ernaar toe is hen onbekend, dus Peter laat niets aan het toeval over en hij informeert alle deelnemers tot in detail over wat ze kunnen verwachten, hoe ze moeten varen op drukke en soms onoverzichtelijke vaarknooppunten, etc. etc. De route wordt voor die tijd gevaren en de restaurants bezocht. Renée kan bij het organiseren van toertochten haar creativiteit helemaal kwijt in het bedenken van leuke en afwisselende activiteiten.

Bij de KNMC hebben ze samen vooral furore gemaakt als organiserend echtpaar van de Kleinkindertocht. Dit evenement was jarenlang verzorgd door Jan van der Aa, die met zijn zeldzame en persoonlijke charme de kinderen aan zich wist te binden. Alle kinderen kregen van hem een taakje zoals ‘als jij nu eens daar op let’ of ‘ik stel jou aan als..’ Hij betrok alle deelnemertjes. Jan opvolgen was dan ook geen sinecure. De allereerste keer dat ze de tocht organiseerden hield Renée een toespraakje en vertelde dat ze er een beetje tegenop zagen en zich afvroegen of het nog wel net zo leuk kon worden. Toen kregen ze een toespraakje terug uit naam van alle aanwezigen van de kleinzoon van Paul Kokke. Dat jochie zei dat ze ook bang waren dat het niet net zo leuk zou zijn als vorig jaar, maar dat ze het gelukkig toch heel erg naar hun zin hadden gehad. Toen oma Kokke overleed vroegen de kleinkinderen op de dag van de begrafenis aan opa ‘maar opa, hoe moet het nu met de Kleinkindertocht’. Opa heeft toen zijn broer meegevraagd en dat was een schot in de roos. De kinderen noemden de broer van opa tijdens de tocht ‘oma Geraldina’. Peter vertelt dat ze altijd nautische elementen inbrachten in de tocht. Het moest dus niet alleen een busreis per boot worden, maar er werd

bewust iets gedaan in en om het water zoals surfen, een tocht op een banaan of meevaren met de KNRM.

De Kleinkindertocht organiseren ze dit jaar voor het eerst niet meer. Ze hebben het een aantal jaren met groot plezier gedaan, maar de 10 kleinkinderen die ze samen hebben zijn inmiddels te oud geworden of zijn nog te jong om mee te mogen doen. Maar wat ze nog wel gaan organiseren is de Winterkosttocht. Die tocht moeten ze nog invullen, maar dat komt helemaal goed want er is nog tijd genoeg. Dat er veel vertrouwen is dat het een mooi programma wordt blijkt wel uit de inmiddels 8 inschrijvingen en 4 belangstellenden op de wachtlijst. Als je zo gezellig bij elkaar zit dan gaat het praten over de KNMC en hoe het misschien nog beter kan, vanzelf. Peter vindt het opvallend dat zich zoveel nieuwe leden aanmelden. Hij ziet nieuw elan bij de KNMC en de toertochten, en nieuwe leden die taken op zich nemen. Allemaal heel belangrijk voor

het voortbestaan van de club. Zelf zou hij graag eens naar Denemarken willen varen, maar niet alleen. Hij oppert het idee om een soort marktplaats in het leven te roepen waar leden kunnen aangeven dat ze graag een bepaalde reis willen maken. Leden met diezelfde interesse kunnen dan contact met elkaar opnemen en als het klikt kan de reis gezamenlijk worden voorbereid en gevaren. Een leuk idee dat ik zeker zal inbrengen bij het bestuur. Een ander idee is om Marianne van der Linden, die het ‘Handboek varen op de Waddenzee’ heeft uitgegeven, te benaderen voor een lezing of een cursus. Een onderwerp dat prima past bij ledenservice en binnen de doelstelling ‘veiligheid op het water’, gesubsidieerd door stichting KNMC-Watersport. Of een cursus dieseltechniek, waarbij je o.a. leert wanneer en hoe je een impeller moet vervangen. Of na een tocht nog eens bij elkaar komen in Leerdam voor een hapje en een drankje en de ‘leermomenten’ met elkaar bespreken.

Of tijdens een tocht een wedstrijdje uitschrijven over hoeveel leuke activiteiten er te bedenken zijn om tijdens een tocht, of die speciale tocht, te gaan doen. Of…. genoeg ideeën om op te pakken en mee aan de slag te gaan. Na anderhalf uur gezellig met elkaar te hebben gesproken onder het genot van een kopje thee, is het tijd om afscheid van elkaar te nemen. Maar voor het zover is geeft Peter eerst nog een rondleiding door zijn prachtige schip, dat met veel liefde door zijn eerste vrouw heel praktisch, met behoud van ruimte, is ingedeeld. Peter is daar duidelijk heel trots op.

Toen we aankwamen zat Peter al op het bankje voor de haven op ons te wachten om ons binnen te laten en nu begeleidt hij ons tot aan de poort waar we afscheid van elkaar nemen. Een echte heer!

Dankjewel Renée en Peter, fantastisch wat jullie allemaal al hebben gedaan, en nog steeds doen, voor de leden van de KNMC.

Marjo Haitjema i.s.m. Lisa van Gent

Hemelvaartsdag in Friesland

Zoals in heel Nederland is Hemelvaartsdag in Friesland voor de meeste mensen een vrije dag. Als het weer goed is, zie je overal de trek naar het water. Mensen in grote en kleine boten zoeken vertier op de vele waterwegen en meren die Friesland rijk is. Ook dit jaar was het raak. Varend rondom Sneek leidt dit tot een impressie van een dag van waterplezier. De route van Heeg in de richting van IJlst over de Wide Wimerts geeft direct al het beeld van drukte op het water

Daarna gaat de tocht verder richting de wat verscholen passantenhaven van IJlst, één van de elf Friese steden. Men komt dan langs een imposante Friese boerderij.

In IJlst wordt op een speciaal ingericht terrein al flink geoefend in het fierljeppen want de kampioenschappen komen er weer aan!

De stad is zeker de moeite waard om te bezoeken en is bekend om haar aan het water grenzende tuintjes, bleken of overtuinen geheten.

Vroeger had IJlst naam als vestigingsplaats van de fabriek van de bekende Nooitgedagt schaatsten. Een en ander is terug te zien in museum Houtstad dat de deuren in 2017 opende. IJlst telt 3000 inwoners en maakt sinds 2011 deel uit van de grote gemeente Sudwest-Fryslan.

Vanuit IJlst is Sneek via twee routes aan te varen. Sneek is het centrum van de Friese watersport met de welbekende Waterpoort als markeringspunt

De stad heeft een kenmerkende historische binnenstad en vervult een centrale rol in de regio. Sneek telt 34.000 inwoners en is de hoofdplaats van eerdergenoemde gemeente Sudwest-Fryslan, qua oppervlakte de grootste gemeente van Nederland. Bootjes en boten van alle soorten en maten passeren de stadsgrachten, waarbij de sfeer buitengewoon gemoedelijk is. Druk en gezellig. Hemelvaartsdag is de eerste dag van de Kleine Sneekweek Zeilen. Een evenement dat vier dagen in beslag neemt. Ongeveer 300 schippers met hun bemanning strijden in 20 verschillende klassen voor de zege.

De wedstrijden worden georganiseerd vanaf het starteiland, waar wij als KNMC op 23 juni 2024 te gast zijn. Voor de begeleiding op het meer zijn natuurlijk motorboten nodig

Niet alleen op het water maar in heel Sneek wordt het evenement gevierd met muziek en nog meer. Een dag varen met uitstapjes is zo voorbij. Genieten op het water, genieten van de sfeer. En onze nieuwe hoofdredacteur zag dat het goed was.

Don Bijl

Cursus Samen Varen

14, 15 en 16 mei 2024 in Jachthaven ‘t Huizerhoofd in Huizen.

Organisatoren: Titia Reijntjes en Göran Frankler.

Instructeurs: Hanno Bosch, Hans van Dijk en Willem Weber.

Deelnemers:

Harmony Harm en Anneke Vonk

What Else? Els en Leo Heymans

Sun Paul en Wil Dinant

Seabear Titia Reijntjes en Göran Frankler

Cursus Samen Varen, een leerzame ervaring!

Dinsdag 14 mei

In de middag was iedereen gearriveerd in de jachthaven ’t Huizenhoofd in Huizen. Helaas moesten Ron van Breemen en Santi Pradutchon zich afmelden door werkomstandigheden. Om 17.00 uur kregen we op de steiger bij Seabear een welkomstdrankje. Aangezien we elkaar niet allemaal kenden, gingen we eerst een rondje voorstellen doen. Zo kregen we wat meer achtergrondinformatie over elkaar te horen. Dat was leuk en prettig! Ook onze hoofdinstructeur Hanno was al aanwezig. Van hem zouden we de volgende twee dagen les krijgen, samen met twee andere instructeurs: Hans en Willem. Alle drie zijn ze vaarinstructeur. De twee collega’s van Hanno werken bij de zeehavenpolitie in Rotterdam, waar Hanno ook heeft gewerkt.

Tegen 18.00 uur gingen we naar restaurant Porterhouse dat ongeveer 20 minuten lopen was. Sommigen gingen met de benenwagen, anderen met de tender van Titia en Göran en een paar gingen er met hun vouwfiets naartoe. Het eten (op lange planken met diverse hapjes!) en de bediening was goed en het was reuze gezellig. Tegen 22.00 uur gingen we weer terug naar onze boten.

Woensdag 15 mei

Jupiter Aad Meijburg en Yvonne van Deursen (verslag)

Grey Ghost Hermy en John Bookelaar

Grey Ghost Huub en Yvonne de Bie

Om 9.00 uur werden we in restaurant Boot aan de haven ontvangen; dus vlakbij. Dat heeft Titia en Göran wel hoofdbrekens bezorgd. Het bleek dat het restaurant definitief zijn deuren had gesloten en dus moesten zij flink improviseren. Gelukkig hadden ze veel medewerking van de havenmeester

en konden we het gebouw gebruiken. Voorwaarde was wel dat we het na afloop netjes zouden achterlaten. Die ochtend kregen we van Hanno, Willem en Hans theorielessen. Dat was zeer leerzaam en interessant. Bijvoorbeeld, wat je allemaal in de gaten moet houden voordat je gaat varen. Ook technische dingen. Niet alleen de vrouwen, maar ook de mannen vonden het een leerzame en waardevolle ochtend. Je kon ook allerlei vragen stellen. En dat alles onder het genot van koffie, thee en een appelpunt (met slagroom)! Nelleke Schenkkan van de redactie van de KNMC was deze ochtend speciaal langsgekomen om bij ons de sfeer te proeven.

Vier mensen van onze groep waren kakelverse leden van de KNMC: John en Hermy Bookelaar en Yvonne en Huub de Bie. Ze bezitten gezamenlijk de boot Grey Ghost waar ze nog niet zo lang mee varen. Dus deze cursus kwam voor hen heel goed uit! Ze kregen zelfs nog een extra les met allerlei tips & tricks in de motorruimte.

In de middag gingen we met drie boten varen. Om beuren stonden de vrouwen achter het roer. Iedereen vond het spannend, zowel de vrouwen als de mannen! Het was manoeuvreren geblazen: aan- en afmeren, rondjes draaien en achteruitvaren. De vrouwen waren best verrast dat je op een hele rustige manier kan manoeuvreren om bijvoorbeeld de boot te parkeren! Op een zeer relaxte manier werden de vrouwen door de instructeurs begeleid

en dat werkte heel goed. Zo leerden/ ontdekten we dat het bijvoorbeeld anders manoeuvreren is met een rechtsdraaiende of een linksdraaiende schroef en met twee motoren. We sloten deze les af met een borrel in Boot en natuurlijk om onze ervaringen met elkaar te delen.

Donderdag 16 mei

We hadden om 9.00 uur palaver waar Hanno en Willem gingen uitleggen wat

we deze dag gingen doen. Dat was niet mis! Als eerste gingen de vrouwen heel de ochtend met hun eigen boot varen zoals ze dat de vorige dag hadden geleerd. De mannen waren uiteraard ook aan boord, want die moesten de dames nu begeleiden. De instructeurs waren afwisselend aanwezig op een boot. Het ging eigenlijk best goed allemaal en daardoor kregen de vrouwen meer zelfvertrouwen. Over het algemeen wilden de vrouwen leren wat te doen in een noodsituatie aan boord. Maar dat betekent wel dat er ook na de cursus regelmatig geoefend zal moeten worden met het manoeuvreren!

In de middag hadden we nog twee dingen op het programma staan: het ankeren van de boot en de oefening “man-over-boord”. Als eerste kwam het ankeren aan de bod. Daar werden twee boten voor uitgekozen. Leo Heijmans wilde dat graag met zijn boot gaan doen. Hij had hiervoor nog nooit geankerd. Eenmaal op de plek om te gaan ankeren kon Leo het sleuteltje niet vinden om het ankerslot te ontgrendelen! Hilariteit dus! Eenmaal terug in de haven gingen we wederom met z’n allen op de What Else? om een drenkeling uit het water te halen. Instructeur Willem en Els Heijmans (!) hadden zich opgeofferd om drenkeling te zijn. Wij als ‘ramptoeristen’ mochten niets uitvoeren, alleen maar kijken! Leo moest het allemaal in z’n eentje doen. Uiteraard had hij van tevoren instructies gekregen waar hij allemaal op moest letten. Dat bleek toch best nog veel te zijn.

Al met al heeft hij het keurig gedaan en de drenkelingen aan boord gehesen. Er was een dik applaus voor de drenkelingen en voor Leo als redder!

De avond werd afgesloten met een barbecue bij Boot. Hiervoor hadden Titia en Göran de lokale keurslager ingeschakeld. Iedereen vond het echt heel lekker. Harm had muziek meegenomen en Aad had wat teksten van liedjes die ze ook bij het schipperskoor zingen. De nieuwkomers kenden ze nog niet maar dat komt nog wel! Ze vonden ons in ieder geval een leuk KNMC-clubke!

Zowel de vrouwen als de mannen vonden dat de instructeurs op een zeer bekwame en leerzame manier les hebben gegeven. Het idee ontstond om tijdens de wintermaanden deze instructeurs te vragen om een theorieles te geven bij de KNMC. Als opfrisser over het varen in het algemeen en over het onderhoud van je boot.

Grote dank aan Titia en Göran voor hun enorme inzet namens heel ons ‘clubke’!

Yvonne van Deursen

Commissie PR en Ledenwerving

Het werven van nieuwe leden voor onze club is in volle gang. De voorbereidingen hiervoor beginnen al in de wintermaanden. We vragen ons dan af op welke wijze we het werven van leden het beste kunnen organiseren. Er zijn namelijk veel evenementen waar we “acte de présence” kunnen geven, maar is dat zinvol. We moeten dan een beroep doen op onze leden om ter plekke aanwezig te zijn en het is duidelijk dat die inbreng schaars is en met een maximaal resultaat moet worden geregeld. Zo is er voor 2024 gekozen om aanwezig te zijn op “BOOT Holland” die in maart plaatsvond. Hier werden veel nieuwe boten tentoongesteld en er was van alles te ervaren op watersportgebied. De sfeer was goed en er waren veel bezoekers. Maar goed dus, dat we een stand hadden weten te veroveren. Het kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Succes was niet gegarandeerd maar er was alles aan gedaan om veel bezoekers te interesseren in onze club. Ik heb ervaren hoe onze eigen leden fantastische verhalen kunnen vertellen over onze activiteiten. Er waren ook video’s die een duidelijk beeld gaven van het plezier dat wij beleven tijdens de toertochten.

In april waren wij aanwezig bij Motorboot Sneek, ook met een stand. Een aantal geïnteresseerden wordt gelijk lid, maar anderen willen wat bedenktijd of komen naar Leerdam om het bestuur te ontmoeten en nader kennis te maken. Dat gebeurde ook dit jaar en ik heb dat zelf ook ervaren als een zinvolle uitwisseling van standpunten.

Praten over activiteiten vinden potentiële leden toch prettiger dan alleen de informatie op schift bestuderen. Ook geeft het de mogelijkheid misvattingen over onze club te bespreken en weg te nemen.

Wij plaatsen ook advertenties, zoals bijvoorbeeld in het tijdschrift “de Motorboot” en in de Havengids. Dit laatste was een initiatief van een aantal leden dat door mij is gehonoreerd. Het was wel kort dag. Tussen de mogelijkheid om de advertentie te plaatsen en het verzoek zaten drie dagen, inclusief het weekend. Maar het is gelukt om een originele advertentie neer te zetten.

Wat is het resultaat tot nu toe: 25 nieuwe leden, waarvan 9 partnerlid zijn. Zij komen uit heel Nederland en het toont aan dat we een goed bereik

hebben. We hopen dat het hier niet bij blijft. Als jullie met een toertocht meedoen, dan is dat een uitermate geschikte mogelijkheid voor een promotie. Liefhebbers van de watersport zien dan een clustering van KNMCboten en vragen zich af wat deze groep toch doet. Ga met de liefhebbers in gesprek en deel de brochure uit die jullie allemaal hebben ontvangen. Zijn er door jullie al meer besteld? Vraag ze aan bij het secretariaat (secretariaat@ knmc.nl).

En als jullie ideeën hebben voor de werving die ook betaalbaar zijn (daar let onze penningmeester terecht op), laat het mij dan weten.

Ondertussen wens ik jullie namens onze commissie veel vaarplezier toe!

Pieter

Verboom

De Vecht

Nederland op zijn mooist

Welke toervaarder kent de rivier de Vecht niet? Het pronkjuweel dat zich een weg baant door het landschap tussen Utrecht en Muiden. De naam komt al voor in de van deze naam afgeleide Romeinse plaatsnaam Fectione, nu Vechten, aan het begin van de 2e eeuw. In de Romeinse tijd verwees de naam naar het meest zuidelijke deel van deze waterloop. De Vecht heeft eeuwenlang veel betekenis gehad als scheepvaartweg. Dat was in de Romeinse tijd al zo. Ook de Noormannen hebben er gebruik van gemaakt tijdens hun strooptochten. Later werd het een belangrijke handelsroute. De rijkdom van de Hollandse kooplieden ten tijde van de Oost- en West-Indische Compagnieën weerspiegelde zich in de weelderig ingerichte landhuizen, die zij hier lieten bouwen. De Vecht was altijd al één van de kalmste rivieren want het verval tussen Utrecht en Muiden bedraagt slechts 10 cm. Nu is de rivier in feite geheel gekanaliseerd. Soms stroomt het water zelfs de rivier óp, met name als het water in het Markermeer veel hoger staat.

De loop van de Vecht heeft een lengte van ruim 40 km. Vanaf 1100 begon men de rivier steeds meer te reguleren. Omstreeks 1630 werd ten dienste van de scheepvaart ter verkorting van de route de Reevaart langs Nederhorst den Berg gegraven. De Reevaart is overigens in 1969 gedempt tot verdriet van een aantal inwoners van het dorp. Al een tijdje probeert een daartoe opgerichte stichting de Reevaart weer te heropenen maar dat is verre van eenvoudig en zal waarschijnlijk niet lukken.

Aan het einde van de 19e eeuw verloor de Vecht haar betekenis als scheepvaartroute door de aanleg van het Merwedekanaal, later uitgebouwd tot het AmsterdamRijnkanaal. Lange tijd was er ook veel industriële bedrijvigheid langs de Vecht. Heden ten dage is die bedrijvigheid vrijwel geheel verdwenen al was de achtergebleven bodemverontreiniging een stille getuige van de tijd die is geweest. De chemische bedrijvigheid, de kininefabriek in Maarssen, de verzinkerijen en de wasserijen waren

er onder meer de oorzaak van. Toen waren lozingen op het oppervlaktewater gebruikelijk met alle gevolgen van dien voor de waterkwaliteit en, bijvoorbeeld, de visstand. Op enig moment is het besef gegroeid dat het zo niet verder kon.

Een tiental jaren geleden is door het waterschap een grote en kostbare inspanning gepleegd om de bodem te saneren. Subsidie van het Rijk ter grootte van 70 miljoen euro heeft dit uiteindelijk mogelijk gemaakt. In vijf jaar tijd werd zo’n 2,4 miljoen m3 verontreinigd baggerslib van de bodem verwijderd. De totale kosten beliepen meer dan 80 miljoen euro. Het resultaat is een diepere en schonere Vecht. Over de Vecht is veel gepubliceerd. Logisch, want de boeiende en afwisselende geschiedenis nodigt daartoe uit. Niet onvermeld mag blijven het fraaie boek dat auteur J.P. Thijsse in 1915 heeft geschreven over de Vecht met mooie afbeeldingen en verhalen. Later is dit boek herdrukt.

Voor de watersport heeft de Vecht inmiddels enorm aan betekenis gewonnen. Het mooie landschap, de fraaie landhuizen en de schilderachtige dorpen zijn altijd weer een genoegen om langs te varen. De Vecht kent tussen Utrecht en Muiden geen sluizen maar wel 24 bruggen. Meerdere plaatsen zijn een bezoek zeker waard. De omgeving leent zich voor fraaie fietstochten.

De Vecht begint bij de Weerdsluis in Utrecht, ontstaan uit meerdere riviertjes

die bij elkaar komen in het centrum van de stad. Eerst vaar je door het verstedelijkte Utrecht maar al snel verandert het landschap en slingert de rivier langs afwisselende vergezichten, landerijen en pittoreske dorpen en stadjes. Het eerste plaatsje na Utrecht is het mooie Oud-Zuilen met één van de oudste kastelen aan de Vecht: Slot Zuylen. Vervolgens vaar je langs

Op Buuren, een nieuwe woonwijk op een voormalig industrieterrein.

Op Buuren kent een bijzondere stedenbouwkundige opzet van klassiek tot eigentijds dat iets speciaals toevoegt aan het landschap. Tot de uitgangspunten behoorde het Vechtse karakter van dorp en landschap. Wat mij betreft heel knap gedaan.

De volgende plaats is Maarssen-Dorp met prachtige panden langs het water. Er is een mooi centrum met leuke winkelstraten. Het traject gaat verder richting Breukelen, omzoomd door beeldbepalende buitenplaatsen. Vlak voor Breukelen rijst Kasteel Nijenrode op, waar al lang een opleidingsinstituut is gevestigd, tegenwoordig een universiteit. Een bezoek aan het historisch centrum van Breukelen is zeer de moeite waard. Ook de hierop volgende dorpen Loenen aan de Vecht en Vreeland zijn zeer fotogeniek. Het landschap wordt hierna wat opener. De rivier maakt een ruime bocht om Nederhorst den Berg, een gezellig dorp met het mooie Kasteel Nederhorst.

OMDAT JE

NIET VAN HET

KASTJE NAAR DE MUUR GESTUURD WIL WORDEN

ALLE REDENEN VOOR ÉÉN PARTNER

Na het passeren van Fort Uitermeer kondigt het vestingstadje Weesp zich aan. Drie molens bepalen het daarop volgende beeld , gevolgd door de karakteristieke Lange of Vechtbrug. Weesp, tegenwoordig deel van de gemeente Amsterdam, bezit een prachtig historisch centrum en een beeldbepalend stadhuis, waarin museum Weesp is gevestigd. De Vecht stroomt bij het vestingstadje Muiden het Markermeer in. Hiervoor dienen wij de Groote Zeesluis te passeren, een sluis met een verhaal maar te lang om dit bestek te vertellen. Grote trekpleister in Muiden is natuurlijk het indrukwekkende Muiderslot.

Voor passanten zijn er langs de Vecht mooie aanlegplaatsen maar meestal zonder voorzieningen. Ik noem in het bijzonder de ligplaatsen ten noorden van Maarssen, die bij Breukelen en Loenen aan de Vecht en die ten zuiden van Nederhorst den Berg bij Overmeer. Ook ten noorden en ten zuiden van Weesp zijn er de nodige aanlegplaatsen maar daar is het vaak niet mogelijk op de wal te stappen. In Weesp zelf zijn er ook mogelijkheden langs de Vecht of in de kom van Smal Weesp maar die zijn snel bezet of alleen geschikt voor kleinere boten. Uitwijkplaatsen zijn de jachthavens van de watersportverenigingen.

Brandstof kan alleen worden getankt op de Loosdrechtse Plassen of in Muiden maar dan buiten de sluis. Water innemen is wel mogelijk in Maarssen, Loenen en Weesp.

Als de tijd het toelaat, is het aantrekkelijk van de Vecht af te slaan naar de Loosdrechtse Plassen of via het Hilversums kanaal naar de voormalige zandwinningsplas de Wijde Blik bij Kortenhoef. De Loosdrechtse Plassen zijn voor grotere boten alleen via de Mijndensesluis te bereiken. De Wijde Blik is toegankelijk via onderdoorgang Zuwebrug met een doorvaarthoogte van 2,9m. Ik wijs ook op de aantrekkelijke en schone Spiegelplas bij Nederhorst den Berg die via de Zanderijsluis te bereiken is. Deze sluis is tweemaal daags operationeel.

De rivier telt, zoals aangegeven, 24 bruggen, meestal met een beperkte doorvaarthoogte. De bediening is op afstand. Over het algemeen valt de wachttijd mee, behalve op drukke dagen tijdens het hoogseizoen. De spoorbrug bij Weesp met een vast gedeelte van 4m geeft voor hogere boten de meeste vertraging vanwege de beperkte openingstijden. Er wordt al jaren gesproken over verdere beperkingen om het treinverkeer van Amsterdam naar Almere, dat van deze brug gebruik maakt, uit te breiden. Met de groei van Almere zal deze discussie niet snel verstommen. Zeker een punt van aandacht voor de KNMC.

De Vecht stroomt door een gebied waar de Graven van Holland en de Bisschoppen van Utrecht menig robbertje om gevochten hebben. Wie het gebied kent, kan zich dat nog wel een beetje voorstellen, ook. Voor zover nodig, beveel ik u aan uw motorjacht ook eens die richting op de sturen.

Don Bijl

After pinkstertocht 21 tot 26 mei

Deelnemers:

Prana Meine en Jeanette van der Knaap (T TL)

Black Magic Bram en Marieke van der Linden (verslag)

Panta Rhei Thomas en Toos Kanters

Ria Grande Eddy en Adriana Dücker

Aangezien de oorspronkelijke verslaggever van deze tocht vroegtijdig moest afhaken, viel mij de twijfelachtige eer te beurt om een verslag te schrijven van deze tocht. Ik ga mijn best doen! En ik ben Marieke van der Linden, getrouwd met Bram en samen zijn we trotse eigenaars van de Black Magic. Wij zijn pas sinds januari van dit jaar lid van de KNMC en dit is onze eerste tocht. Best spannend en we zijn dan ook heel benieuwd naar onze medevaarders. Nou, dat zit wel goed hebben we gemerkt na de eerste dag. Gezelligheid alom met een zeer gemengd gezelschap. Te weten: Meine en Jeanette van de Prana (TTL van deze tocht), Thomas en Toos van de Panta Rhei, Eddie en Adriana van de Rio Grande, Theo en Ria van de Mirror, Cor en Anneke van de Semaca en Peter en Karen van de @Last.

Dinsdag 21 mei was het verzamelen in het altijd gezellige Numansdorp, maar de meesten waren de dag ervoor al aanwezig, zodat we alvast konden kennismaken. Meine en Jeanette arriveerden op dinsdag, omdat zij net een zeer heftig weekend achter de rug hadden met hun Super van Craftclub. Zij zagen er toch nog verrassend fris uit en namen hun taak van TTL serieus. Er werden mooie boekjes uitgedeeld met alle informatie over de komende dagen. We begonnen dus in Numansdorp met een heerlijk etentje, voorafgegaan door een borrel, bij Tast Toe. Na deze eerste activiteit waren we wel overtuigd dat het goed zou komen met de gezelligheid de komende week…Dus lekker naar de ‘kooi’ en de andere dag fris weer op om na het palaver te vertrekken richting Sint-Annaland. Het was een prima tocht met licht tegenvallend weer. Windkracht 4, dus behoorlijk buiswater, maar met bijzonder meewerkende Volkerak- en Krammersluizen. We kregen allemaal een goede plek in de haven van SintAnnaland en na een rustige middag, met hier en daar een powernap, konden

Mirror Theo en Ria Spiegeler

Semaca Cor en Anneke van Dorsser

@Last Peter en Karen Hansen (snuffelaars, meegevaren tot 22 mei)

we er ‘s avonds tegenaan met wederom een heerlijk etentje, dit keer in restaurant De Deubraek vlakbij de haven.

Helaas moesten wij de volgende ochtend afscheid nemen van onze nieuwe Belgische vrienden Peter en Karen. Om persoonlijke redenen moesten zij andere plannen maken. We hopen hen zeker in een latere periode weer tegen te komen bij de KNMC of gewoon in hun gezellige Antwerpen. Met 1 schip minder werd de tocht aanvaard richting Kortgene. Een prachtige tocht over het zoute water met een mooie verrassing onderweg in de vorm van een grote groep zeehondjes die op een zandplaat lagen te zonnen! Altijd een mooi gezicht zomaar in onze eigen Zeeuwse wateren!! Aangekomen bij de Zandkreeksluis hadden we weer een bijzonder snelle schutting met direct groen licht bij aankomst. Een klein stukje verder werden wij in Kortgene hartelijk ontvangen door de beste havenmeester van het jaar 2023.

Na de boterham moesten we direct weer in de benen voor een fikse wandeling naar het dorp, waar ons

een avontuurlijke verrassing wachtte: een toertocht met 7!! buggies door het prachtige achterland van Zeeland! U zult denken 7!?, jullie waren toch met 6 schepen? Inderdaad 1 teveel, dus Jeanette mocht in haar eentje rondcrossen, wat zij maar al te graag deed. Echter, al snel werden Jeanette en wij door de groep verlaten, aangezien Meine er, na een korte pitstop, als een Max Verstappen vandoor ging met de anderen…. Daar stonden we dan, niemand te zien in de wijde omtrek en een haperende navigatie… Dus toen hebben we maar lekker ons eigen plan getrokken en hebben we een flink eind in de rondte gescheurd. We zijn zelfs op de snelweg terechtgekomen richting Goes. Dat kon natuurlijk niet de bedoeling zijn met zo’n crosskarretje, dus zijn we weer snel omgekeerd en via het fietspad en, na een korte pauze met een lekkere plakbolus, teruggereden richting Kortgene.

Kortom, na dit hachelijke avontuur hebben we uiteindelijk de groep weer teruggevonden bij het verhuuradres. En na een lekker biertje/wijntje, aangevuld met wat bitterballen bij de plaatselijke snackbar, zijn we weer aan boord gegaan. De dag werd fijn afgesloten met een heerlijk etentje bij restaurant het Veerhuus in de haven.

Vrijdag 24 mei zijn we op ons gemakje opgestaan en zijn we met heerlijk weer om 10.00 uur vertrokken richting Vlissingen. Een prachtige tocht over het Veerse Meer en, natuurlijk, de sluis bij Veere stond al op groen toen we aan kwamen varen. Met wat passen en meten konden we allemaal in 1 keer mee en konden we het Kanaal door Walcheren op. Hier verarmde het weer een beetje en de brugopeningen gingen niet zo voorspoedig als de sluizen…De beloofde blauwe golf bleef volledig uit en we moesten bij elke brug een mooi poosje wachten. Maar dat mocht de pret niet drukken en uiteindelijk zijn we met flinke regen

afgemeerd in de nieuwe haven van Vlissingen aan stuurboordzijde. Een half uurtje later werden we door de havenmeester gesommeerd om aan de bakboordzijde te gaan liggen, ook prima. De middag hebben we relaxed doorgebracht met een drankje en een spelletje ‘padvinderen’ bij de buren. Een topmiddag dus! We hebben lekker zelf gekookt en een rustige avond gehad.

Zaterdagochtend was een bezoek gepland aan de houten mijnenveger de Mercuur uit 1954. Daar hebben we een interessante rondleiding gehad door een paar zeer enthousiaste vrijwilligers en hebben veel geleerd. Helaas liep door dat grote enthousiasme van die vrijwilligers het programma wat uit en kon de stadswandeling niet doorgaan. Maar, hoe fijn, na de rondleiding scheen de zon, dus nog een heerlijke middag zoet gebracht in Vlissingen met een culinaire afsluiting bij de Griek. Daarna nog een afzakkertje gehaald bij Meine en Jeanette waar wij ‘kapitein Rooibos’ hebben geïntroduceerd (een zeer interessant verhaal over een Zeeuwse kapitein uit de 17e eeuw in de vorm van een lied. Ook heel leerzaam, zoek het eens op op Spotify).

En ongemerkt werd het toch weer laat, want gezelligheid kent geen tijd…

De volgende ochtend moesten we met spoed de haven verlaten want er waren meinen/mijnen in de haven gevonden, en daar was onze Meine niet bij.

We zijn een stukje terug naar Middelburg gevaren. De blauwe golf werkte gelukkig wat beter nu, dus waren we al snel in Middelburg waar het afscheidsdiner zou plaatsvinden bij restaurant de Kemel. Maar eerst nog, met een heerlijk zonnetje, een rondvaart door Middelburg. Ook hier weer veel geleerd.

Rond 18.00 uur verzamelden we bij de Kemel, waar we een plekje kregen op de 3e verdieping onder de balken, waar wij door een heerlijk avondzonnetje bijna gekookt werden. Maar we hebben er ook weer heerlijk gegeten. Na afloop hebben we ook bij de rest van de groep

‘kapitein Rooibos’ geïntroduceerd, samen met nog wat fijne meezingers. Dikke pret, maar de medewerkers van het restaurant dachten daar anders over (logisch) en maakten daar een einde aan.

Na nog een groepsfoto te hebben gemaakt buiten op de brug, hebben we hartelijk afscheid genomen van iedereen.

Wij kijken terug op een hele gezellige (voor ons eerste) toertocht en kijken al uit naar de volgende!

Meine en Jeanette hartelijk dank voor de organisatie en we hopen alle deelnemers snel weer ergens terug te zien!

Marieke van der Linden

Een mooi verhaal uit ‘de oude doos’

Jan (Nome) was aan het opruimen en kwam tussen zijn spullen onderstaand artikel tegen. Hij vroeg zich af of dit misschien iets was voor ons clubblad. Zoals bekend zijn Jan en Rietje, inmiddels al 15 jaar, zeer gewaardeerde KNMC’ers. Zijn verhaal van hoe het allemaal begon willen we jullie dan ook niet onthouden.

DE BELEVING VAN EEN NIEUW AANGETREDEN KANDIDAAT-LID EN HET KNMC-SLUITINGSDINER 2009.

Hoe het begon.

Terugkerend van een rondje België meerden Riet en ik met onze “New Wave” in mei van dit jaar af in “Het Bassin” in Maastricht. Even kennis gemaakt met onze buren en vervolgens de gezellige stad in. Met ‘ballast’ terug op de boot gekomen, sprak buurman Jan mij aan over zijn elektrisch probleem. Ik bood aan te kijken en zowaar, de v storing werd verholpen en met een borrel bij hem aan boord gevierd. Ook Riet werd uitgenodigd en er werd gezellig over van alles gepraat, nu ja van alles?

Het gesprek van onze nieuwe partners ging al snel richting KNMC, want, zo stelden zij, een voorkomend stel waarvan de man ook nog eens handig is, daaraan bestond veel behoefte. Ik had achteraf bezien toen beter niet kunnen vertellen dat Riet en ik ook op een koor zitten.

De daarnaast liggende eigenaren kwamen aanlopen en wat bleek, al was het zuiver toeval, mijn gastheer en de buurman hadden niet alleen dezelfde achternaam maar ook hij

bleek een overtuigende KNMC’er te zijn. Zij kwamen beiden aan boord en de vereniging werd op een dusdanige wijze gepresenteerd dat even de gedachte bij mij opkwam dat ze kosten wat kost nodig nieuwe leden nodig hadden. Voorzichtig stelde ik voor om dan de door hen geschetste ‘Nieuweledentocht” mee te willen maken, om zo een beeld te kunnen vormen.

Toen was er geen houden meer aan, ik wil nog net niet van een hersenspoeling spreken maar……… nog voor we het wisten werd gelijk naar het bondsbureau gebeld om mij alle informatie en een inschrijfformulier toe te zenden. Triomfantelijk werd de toezegging van de bescheiden bevestigd. Maar er volgde al gelijk een domper, want kennelijk wierven niet alle KNMC’ers voldoende, want de voornoemde tocht ging, door gebrek aan nieuwe leden in 2009, niet door!

Na twee gezellige dagen met onze buren namen wij afscheid met een wellicht tot ziens bij de club.

Dat wellicht slaat op mijn instelling om alvorens ergens aan te beginnen dit goed voorbereid te doen. Begin je ergens aan, dan moet je het goed doen. Maar mijn lieve vrouw hoopte nog een aantal jaren te werken. Dit betekende dat wij slechts aan een zéér beperkt aantal vaartochten konden deelnemen en dat is nu juist één der doelen van de vereniging.

Alsof het ‘Overtoom’ betrof ontving ik de toegezegde informatie en werd het wikken en wegen. Dit leidde in juni tot een vragenlijstje waarop de voorzitter snel reageerde. Hoewel nu een aantal hindernissen met goed gevolg genomen waren, ging ik, hoewel het volop zomer was, toch niet over één nacht ijs. Toch enkele ‘uitgetreden leden’ gebeld. Dat veranderde mijn beeld van de KNMC niet negatief. Een aanmelding volgde en de ballotage verliep positief, zodat de bescheiden werden thuisgestuurd.

Na deze te hebben bestudeerd, nam ik contact op met mijn consul om mij voor te stellen, in de hoop dit tijdens het

afsluitende diner nog eens persoonlijk te doen.

Helaas was hij verhinderd maar volgde mijn toezegging om naar de consulavond te komen. Inmiddels had ik, ondanks onze volle agenda, ons ook voor een weekend bij de consul Zuid aangemeld. Dit viel mooi te combineren met de nieuweledenbijeenkomst op 21 november in het bondsbureau.

Konden we gelijk het nieuwe onderkomen bewonderen, want op de openingsdag waren we helaas verhinderd. Gelijk de ‘basisuitrusting’ besteld, omdat we geacht werden in de voorgeschreven kleding te verschijnen.

HET SLUITINGSDINER.

Wij boekten met overnachting, want dit was een prachtige gelegenheid om nader kennis te maken en de sfeer eens te proeven. Met wisselend weer en lange files bereikten wij de, naar al snel bleek, goed gekozen locatie. De parkeerplaats was, ondanks het nog vroege middaguur, al aardig gevuld en wij werden uiterst vriendelijk ontvangen. Voor alle zekerheid had ik een kopie gemaakt van de ‘smoelenpagina’ in het jaarboek, zodat ik kon zien wie wie was als er geen naambordjes gedragen zouden worden. Dit bleek helaas niet te werken.

Na nog even in het mooie Putten vertoefd te hebben, sloten wij om even over vieren aan bij de reeds aanwezigen in de barruimte. Twee lege stoelen bij een tafel met gezellig pratende mensen, wij stelden ons voor en mochten gastvrij aanschuiven.

Een geanimeerd gesprek volgde, waarbij het gevoel opgenomen te worden al snel in opgenomen zijn veranderde. Leuk was de opmerking van de spreker die aangaf dat zijn partner over slechts één en hij wel over 140 paarden(krachten) beschikte. Hij verhaalde over het al jaren bijna alleen meevaren in de toertochten. Uiteraard ontbrak het noodzakelijke emmertje in de stuurhut niet. Ja, want een goede kapitein blijft immers op zijn post.

Men had mij vooraf voor ‘kakkers’ en ‘zei…’ gewaarschuwd maar zo?

Wij werden door hem weer voorgesteld aan anderen en zo leerden wij weer

andere leden kennen, hoewel kennen, de gezichten misschien nog wel maar de namen?

Toch maar naambadges?

Voor het borreluurtje zou aanvangen werd het tijd om ons om te kleden. Wederom naar de bar en op zoek naar een ander contact. Rond de bar was dit door de dicht bij elkaar staande mensen wat moeilijk, maar in de lager gelegen serre werden wij opnieuw gastvrij welkom geheten. Voor alle zekerheid had ik foto’s van ons schip meegenomen en ja hoor, de vraag kwam al snel. Weer volgde een geanimeerd gesprek over schepen. Waar de vrouwen het over hadden weet ik niet, maar mijn Riet genoot zichtbaar.

Voor we het wisten werd het tijd dat de, zo bleek, mannen een plaats moesten gaan zoeken. Met nog maar één vrije tafel was dit niet zo moeilijk en schoven de mannen even later de stoelen onder de dames. Een gezellig en professioneel stuk muziek, een passende ambiance, mooi uitgedoste dames, het kon niet meer stuk.

Ondanks de naam ‘Motorboot Club’ gaf een van mijn tafelgenoten tot mijn verwondering aan een verwoede zeiler te zijn en geen motorboot te bezitten. Natuurlijk volgde een uitleg en als voormalig zeiler volgden geanimeerde gesprekken waarbij ook de anderen zich niet onbetuigd lieten. In de praktijk blijkt vaak dat dingen niet altijd zo zijn als je veronderstelt. Na de zeilbootervaring gaf een andere tafelgenoot desgevraagd aan zelfs

niet over een schip te beschikken! Dit behoefde nadere uitleg; hij bleek zich bezig te houden met de redactionele kanten van het clubblad. Het resultaat was dat ik besloot dit stukje te schrijven, waarvan akte.

Om mijn ontstane ‘twijfels’ goed te maken vertelde een wel enthousiaste motor-bootvaarder zijn ervaringen en kregen wij waardevolle tips. Die hebben wij graag ter harte genomen.

Het eten en de bediening vonden wij uitstekend en wij kijken dan ook terug op een voor ons bijzonder goed geslaagde kennismaking met de KNMC. En van die ‘kakkers’ heb ik absoluut niets gemerkt!

Na het ontbijt, waarbij weer hernieuwde kontakten werden gelegd, keerden wij met goede herinneringen huiswaarts. Was er dan helemaal niets negatiefs te melden?

Nee absoluut niet, alleen hopen wij wel dat de zo goed bedoelde ingehuurde

fotograaf zich niet op het water zal begeven, want als die vaart zoals hij opnamen levert??????

KNMC het gaat u goed en wij hopen ooit, na een mogelijk ‘vaste aanstelling’ nog jaren van en in de club te mogen genieten.

Riet en Jan Nome, van de “New Wave”

Jan is altijd actief geweest binnen de KNMC. Hij was bestuurslid van het Schipperskoor, was menig keer toertochtleider en ‘diende’ de commissie Ledenservice. Hij verzorgt tot op heden de geluidsinstallatie voor het Schipperskoor.

Korte, waarheidsgetrouwe verhalen

Deel 1: Cruiseschip of Bejaardentehuis?

Stel je voor: een heel jaar doorbrengen in een bejaardentehuis of op een cruiseschip. Voor het Australische echtpaar Marty en Jess Ansen was de keuze snel gemaakt. Na een zorgvuldige afweging ontdekten ze dat ze op een luxe cruiseschip goedkoper uit zouden zijn dan in een verzorgingstehuis. Maar het was niet alleen de financiële overweging die hen trok; het was ook de belofte van een leven vol luxe, plezier en avontuur. Op het cruiseschip genoten ze iedere dag van volpension, met vijfgangendiners die hun smaakpapillen deden jubelen. Elke avond werden ze getrakteerd op hoogstaand entertainment, variërend van adembenemende shows tot live muziekoptredens. Het schip bood een wereld aan mogelijkheden, met talloze activiteiten om aan deel te nemen en plekken om te verkennen en je af te zonderen van het grote publiek. Na maanden van twee cruises per maand en 450 dagen op zee, hebben Marty en Jess nu meer tijd doorgebracht op de “Coral Princess” dan menig personeelslid. Maar voor hen was het meer dan alleen maar tijd doorbrengen op een schip. Het was een levensstijl, een manier van leven die hen vervulde met vreugde en opwinding en hen behoedde voor saaiheid en verveling. Het gemak van het leven aan boord had ook een grote aantrekkingskracht. Ze hoefden zich geen zorgen te maken over het huishouden of het bereiden van maaltijden; daarvoor was er altijd een behulpzaam personeelslid beschikbaar. De bekende spruitjeslucht was hier ver te zoeken. Als ze behoefte hadden aan gezelschap, hoefden ze alleen maar naar het dek te gaan, waar ze snel nieuwe vrienden konden maken en oude vriendschappen konden koesteren.

“Waar anders kun je eten, dansen, van shows genieten, zoals Disney on ice, en snel nieuwe mensen ontmoeten?”

Dat vroegen Marty en Jess zich af. Het was een levensstijl die hen volledig vervulde en waar ze geen genoeg van konden krijgen. Het was een serieuze

overweging voor anderen om na te denken over een soortgelijk avontuur. Wij dromen hier wel eens van als we onderweg zijn met ons eigen bootje. Of misschien toch maar niet, want je zou je eigen tennis en biljartvriendjes te veel verwaarlozen. Trouwens biljarten op een schip is best lastig.

Deel 2: Weer en Verkeer

De media beweren dat 2023 het warmste jaar ooit was. Dit doet me denken aan een uitspraak van Godfried Bomans: ‘Een statisticus waadde eens door een rivier van gemiddeld 1 meter diep en verdronk. “Vreemde uitspraken doen en citeren zit in mijn genen.” Dat was al duidelijk bij mijn geboorte. Het kan een nadeel zijn, maar ook een reden voor succes. Kijk maar naar alles wat op tv voorbijkomt. Je kunt goed geld verdienen met je zo gestoord mogelijk te gedragen. De afgelopen paar jaar worden er alleen maar records gebroken, iedereen wordt de stuipen op het lijf gejaagd. Helaas ook onze kinderen en kleinkinderen. Oh ja, en tegenwoordig ook achterkleinkinderen. Wordt het trouwens geen tijd voor weer eens een watersportprogramma? Vroeger hadden we “de stratenmaker op zee show”. Of een eigen KNMC programma. Boten in de overgang? Elly Lust in een duikboot bij opsporing verzocht naar schepen met nog een open buitentoilet. De laadpalen op water show. Op elk bootje past een dekzeiltje? Boer zoekt boot! Zo maar wat fantasietitels waarbij je de gesloten

afdeling van … tijdelijk mag verlaten voor de kijkcijfers. Mensen genoeg om zoiets je begeleiden.

Deel 3: Heftig Botengesprek (Aquarel) Onlangs had ik een lastig beoordelingsgesprek met mijn vrouw, die ook mijn baas is. Ze vertoont vaak de sprongkracht van een Tasmanian Devil. (Heb je ooit een Tasmaanse Duivel zien springen? Ik ook niet, maar ik probeer het me voor te stellen.) Zo krijg je een verhaal. Klopt, en dat is precies de bedoeling. Ik ben namelijk lid van de Stichting SDHVB: Speciale Domme Humor voor Bladvulling. Ja, ik val steeds meer door de mand. Maar bij klachten vraag ik je vriendelijk om je aan te melden als bestuurder bij de KNMC. Ter zake! Onze boot heet “Filou”, en na 15 jaar trouwe dienst laten we komend jaar voor het eerst de romp schilderen. Dat is voorwaar hard nodig. Ik twijfel over de kleur. Oranje?, een koninklijke kleur, lijkt aantrekkelijk. Maar “Filou” betekent ‘schavuit’. Nee, “Oranje” ligt dan te veel voor de hand. Voor dat je het weet is er een link naar ……Toch maar de kleur van de groene draak? Nee, die kleur vergt waarschijnlijk te veel onderhoud voor particulieren. Wit dan, zoals de Piet Hein? Nee, dat lijkt te veel op een super, super, super V.C.

INTERNATIONAL YACHT MANAGEMENT

Wij wensen u een mooi vaarseizoen in 2024 en ook dit jaar zijn wij weer supergemotiveerd om u als koper/verkoper met onze ervaring en vakbekwaamheid 24/7 van dienst te zijn.

Om de vele aspirant-kopers die ons benaderen van een ruim aanbod te kunnen voorzien, willen wij graag nieuwe motorjachten aan ons verkoopbestand toevoegen.

Loopt u met de gedachte uw motorjacht te koop aan te bieden dan is dit het moment om koers te zetten naar de makelaar die net als u veel waarde hecht aan goed persoonlijk contact en vertrouwen.

I.Y.M.

THUISHAVEN

ROTTERDAM GEEN WOORDEN MAAR DADEN

Kom met ons in contact en wij bespreken bij u of ons aan boord, een op maat gemaakt verkoopplan met een uitstekend verkoopresultaat.

I.Y.M. Joachim P. Jong, your personal yachtbroker. Yachtbroker | valuer | charter | management | delivery | sailing lessons

86 | 3063 EG ROTTERDAM | TEL. 06-46367290 |

(Voorheen Legerstee)

E-mail: info@maritiemcentrumheusden.nl www.maritiemcentrumheusden.nl Tel. 0416 - 66 13 99

en dat is bij de KNMC te algemeen. Dus toch maar gewoon blauw, want onze voorraad schoonmaakazijn is nog groot. Mijn vrouw wilde blauw en heeft weer gewonnen. Het is zondagmiddag 10 september 2023, rond 16.15 uur. Mijn vrouw en ik hebben onze kleurkeuze nog niet definitief bepaald, maar de Tasmaanse Duivel is alweer op mijn schoot gesprongen dus dat zit wel weer goed.

niet zolang rechtop loopt tot oud CEO’s van multinationals die daar met een denkbeeldige zak geld onder de arm kaalhoofdig rond paraderen, al dan niet per Maserati. Alles kom je hier tegen, zelfs een teckel die zichzelf verplaatst op een skateboard. Maar ze komen allemaal voor hetzelfde “zonnetje” dat hier zijn uiterste best doet om het ons naar de zin te maken. Hierbij even een plaatje van ons zonnetje” waar maar liefst éénmiljoendriehonderdduizend aardetjes inpassen.

Bij het zien van dit plaatje krijg ik altijd een gevoel van nederigheid en een vreemd gevoel als ik weer lees: “We gaan de planeet redden“

Enige arrogantie kan ze niet worden ontzegd. Potje lijm van de Action geeft ze dan een goed gevoel. Vorig jaar om deze tijd schreef ik een verhaal over de legendarische “Willow” de Mississippi boot die daar, half gezonken in de Haven van Benamaldena, probeert om goudvissen te vangen.

Dit jaar toch maar weer op zoek naar een botenverhaal want tenslotte zitten we aan de kust en barst het hier van de schepen en havens.

Deel 4: Proef-eten voor de toekomstige Groene Harttocht Bij onbekende restaurants proeven we voor, voor onze club voor nieuwe culinaire ervaringen. Dat is een goede zaak, want soms behoeden we onze medevaarders voor regelrechte culinaire rampen. Zo ook bij een niet nader te noemen eetgelegenheid nabij Leiden. Mijn keuze voor een salade met pijnboompitten als voorgerecht leek, bij het opdienen, op een greep uit het konijnenhok van de buren. De droge witte wijn smaakte bovendien behoorlijk naar azijn en was zo droog dat je er wat te drinken bij moest vragen. Nee kraanwater hadden ze niet wat ons deed besluiten ons geluk elders te beproeven. Een keuze die ons ledenverlies zou besparen.

Deel 5: De avonturen van KNMC’ers in de Spaanse zon. We schrijven februari 2024. Voor de 12e keer brengen wij de maanden februari en maart door in de omgeving van Benamaldena. Een bruisend gebied waar je struikelt over de “geliefde” Hollanders van sterk uiteenlopend kaliber. Luitjes waarvan de familie nog

Maar oké; dus terug naar boten! Heerlijk varen bij een tripje naar Fuengirola? Hartstikke leuk �� vanuit de prachtige haven van Malaga een uurtje de zee op met een Catamaran. Eindeloos! Praatje met El Capitano? Prima, weer een stukje bladvulling voor dit nummer. En we zijn van de straat. Maar er moet wel iets leuks gebeuren nu want anders gaat mijn reputatie te gronde. Dus wat doen we geachte KNMC’s? Wachten tot er iets gebeurt dat de moeite waard is om aan het papier toe te vertrouwen. En anders …….. pak ik een verhaaltje uit mijn zeer oude doos, zoals hieronder. Gaat niet eens over watersport kun je nagaan.

Deel 6: Fietsperikelen

Het was 16 mei 1955. Vader stopte zijn pijp en moeder vouwde de sokken keurig op. Oma zat ernaast om de

gaten te stoppen met zo’n houten ei en op enkele vingers een pleister. Opa was zijn divan aan het opmaken in de achterkamer. Zij woonden gezellig bij ons in huis wegens gebrek aan baten en probeerden zich helaas iets te veel met mijn opvoeding te bemoeien. AOW, nee nog nooit van gehoord meneer! Boottochten of watersport waren toen nog geen optie, maar fietsavonturen des te meer. Samen met mijn vriendjes organiseerden we een wedstrijd: “wie het langst met zijn ogen dicht kon fietsen.” Volgens de overlevering bleek ik de winnaar, maar dat vernam ik pas toen ik ontwaakte in het Johannes de Deo ziekenhuis in Den Haag.

Het gezang van vogeltjes begeleidde mijn terugkeer op onze “planeet”, terwijl de oude genderneutrale damesfiets een behoorlijke deuk had opgelopen, op kruishoogte van een twaalfjarige wel te verstaan. Het feit dat ik vele jaren later nog gezegend ben met twee prachtige dochters mag gerust een klein wonder heten. En wat heeft dit laatste met varen te maken? Niets maar dat had ik al gezegd. Paul Graafland

NEDERLAND WINT

Wij zijn Nederlandse Loterij. Een nieuwe naam achter zeven bekende kansspelen. Samen gaan wij voor een gezonder, socialer en gelukkiger Nederland. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving. Met een flink deel daarvan steunen we doelen op het gebied van sport en bewegen.

Samen maken we sport en beweging bereikbaar voor iedereen. Van jong tot oud, van Olympisch tot paralympisch, en van revalidatie tot gehandicaptensport. Want kinderen krijgen bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen door te sporten, ouderen maken meer contact en de maatschappij wordt sterker door gezonde en fitte mensen.

Door mee te spelen met één van onze kansspelen, weet je één ding zeker: je draagt bij aan een gelukkig en gezond Nederland.

Oplossing 10 verschillen

KNMC Clubartikelen

Vlaggen

x 180 / 100 x 150 / 80 x 120 cm.

Het KNMC Journaalboek

Standaard Clubwimpel

x 50 cm.

Grote KNMC Sticker Blauwe of witte letters

Toertochtvlag

Edge sticker KNMC voor op de auto

De nieuwe CD van het KNMC Schipperskoor

De clubartikelen kunnen besteld worden via de ledensite www.knmc.nl.

Clubsjaal

Luxe caps

Clubdas

EEN BOOT KOPEN OF VERKOPEN?

Het kopen en verkopen van een boot is zowel een emotionele als een financiële beslissing. Uw boot is uw persoonlijk bezit, een thuis op het water, het instant vakantiegevoel, vrijheid om te gaan en staan waar u wilt én een toevluchtsoord. Hoe wij dit zo goed weten? Wij van De Valk delen uw liefde voor het water.

De inmenging van de makelaars van De Valk zorgt ervoor dat u blijft genieten, terwijl uw boot ondertussen verkocht wordt. Door onze bemiddeling geniet u van uw welverdiende vrije tijd op het water, terwijl De Valk alles regelt.

Dit kan vanuit de vertrouwde omgeving van uw thuishaven óf u kiest voor een showroom op een A1-locatie. De keuze is aan u. De verkoop

vanuit een thuishaven, overdekte showroom, op de wal of vanaf de verkoopsteiger wordt compleet verzorgd door de kundige makelaars van De Valk.

Bent u benieuwd wat wij voor u kunnen betekenen? Neem gerust vrijblijvend contact op met één van onze vestigingen via: 0888 - 338222 of kijk op www.devalk.nl

MOTORBOOT KOPEN OF VERKOPEN?