2023-03 Juni

Makelaarzonderverkoophaven!

Smits Jach tmakelaardij

Fu ll -s ervi ce Yachti ng

U geniet van onze full-service yachting!

Smits Jachtmakelaardij BV bemiddelt bij de aan- en verkoop van uw motorjacht. Als u op zoek bent naar uw droomjacht, dan kunt u een ruime keuze maken uit een groot assortiment motorjachten die allemaal in uitstekende conditie verkeren. Daarnaast profiteert u van een perfecte begeleiding, goede prijsonderhandelingen en uitgebreide after-sales.

Met onze kennis en expertise weten we uw wensen doortastend te vertalen en een passende deal te maken. We kunnen ons beroepen op een groot netwerk, directe lijnen en een flexibele instelling om uw droomjacht te realiseren. De full-service yachting van Smits Jachtmakelaardij BV zorgt dat alles voor u wordt geregeld. Neem direct contact met ons op!

Smits Jachtmakelaardij BV - René Smits

Postadres: Noord-Linschoterzandweg 20A, 3425 EK Snelrewaard

(0031) (0)6 22239207 / (0031) (0)10 5118000

info@smitsjachtmakelaardij.nl

www.smitsjachtmakelaardij.nl

Barkas 12.00 OK, bouwjaar 2000, afm. 12 x 4.05 x 2.65 m, Mercedes OM 605 110 PK 5 cilinder dieselmotor. Vraagprijs € 149.500,-

Stentor 15.00 Stabilizers, bouwjaar 1999, refit 2022, afm. 14.99 x 4.65 x 3.45 m, Vetus Deutz DTA 64475A 192 PK 6 cilinder dieselmotor. Vraagprijs € 279.000,-

De Drait Impression 12.80 AK Cabrio, bouwjaar 2006, refit 2023, afm. 12.80 x 4.20 x 2.90 m, Iveco N67MNAM 15.00 150 PK 6 cilinder dieselmotor. Vraagprijs € 249.000,-

Atlantis 47 Cabrio, bouwjaar 2003, afm. 14.20 x 4.20 x 3.90 m, 2 x Volvo TAMD-75P 480 PK dieselmotoren met elektronische motorbediening en EDC. Vraagprijs € 229.000,-

Medewerkers Smits Jachtmakelaardij

Colofon

De Clubinformatie van de Koninklijke Nederlandsche

Motorboot Club (KNMC) verschijnt 5 maal per jaar.

HOOFDREDACTIE

Trudy Geerlings

EINDREDACTIE -

REDACTIEMEDEWERKERS

Paul Graafland, Marjo Haitjema

REDACTIEADRES

Meent 2a

4141 AC Leerdam

E-mail: redactie@knmc.nl www.knmc.nl facebook.com/knmc.nl

De Koninklijke Nederlandsche

Motorboot Club is tevens de Nationale Autoriteit van de Union Internationale Motonautique (UIM).

De KNMC heeft een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Het lidmaatschap wordt jaarlijks stilzwijgend verlengd. Beëindiging van het lidmaatschap moet voor 1 december van het lopende verenigingsjaar schriftelijk bij het bestuur zijn ontvangen.

SECRETARIAAT KNMC

QS10

Hambakenwetering 15

5231 DD ‘s Hertogenbosch

Telefoon: 0345 - 623100

E-mail: secretariaat@knmc.nl

Het secretariaat is dagelijks van 9.00 - 12.30 uur en 13.00 - 16.00 uur Bereikbaar.

PRODUCTIE EN ADVERTENTIES

Ad de Graaf Media

Hoofdstraat 28

4265 HK GENDEREN

Telefoon: 0416 - 760400

info@addegraafmedia.nl

3 Van de redactie

5 Nieuwe bestuursleden

9 Consulavond Noord-Oost

11 Uitslag fotowedstrijd

11 Eilandentocht

19 Zoek de 10 verschillen

21 Aanloop-, vaar-, fietstocht naar openingsfeest Harderwijk

26 Aanlooptocht Zuid West

30 Openingsfeest Harderwijk

33 Cursus Samen Varen

39 Jachtcenter Elburg

41 Aspergetocht

47 Nieuweledentocht

53 KNRM

57 Oproep Frankrijkvaarders

59 Commissie PR & Ledenwerving

61 Varen op de Vrije Baren

65 Paul Graafland

67 Oplossing zoek de 10 verschillen

67 Clubkleding

Foto voorblad: Adriana Ducker

SUPER VAN CRAFT

Klaassen Kotter 12.80 (1979)

Voorzien van 2 Volvo MD40A motoren 85 pk, generator. Schip is in NIEUWSTAAT. (€ 165.000,-)

Super Van Craft 15.00 (1968)

Voorzien van 2 DAF 575 motoren 105 pk en boegschroef. Het schip heeft altijd binnen gelegen. (€ 128.000,-)

www.vink-jachtservice.nl

06-53837353 - info@vink-jachtservice.nl

Bezichtiging uitsluitend op afspraak

Super Van Craft 15.90 (2005)

Voorzien van 2 Iveco motoren, boeg- en hekschroef, stabilisatoren, Onan generator en Kabola CV. Schip is in Nieuwstaat. (€425.000,-)

Wij kunnen u hierbij helpen.

Advertentiewerving; wij doen de verkoop en als u wilt de financiële afwikkeling.

Van de opmaak en het drukken tot aan postverzorging van uw clubblad. Of alleen als pdf -bestand zodat u het nieuws kunt mailen aan uw leden. Bel of mail ons en wij komen vrijblijvend met een

Van de redactie

Ook voor deze editie van het clubblad is het weer gelukt om een keur aan artikelen, verslagen, interviews en bijbehorende foto’s te vergaren. Onze dank gaat vanzelfsprekend uit naar allen die hieraan hebben meegewerkt!

Leest u met ons mee?

De drie nieuwe bestuursleden die tijdens de ALV van 19 april jl. werden benoemd, Don Bijl, Marjo Haitjema en Dick van der Pol, stellen zich aan u voor. Zij komen aan het woord in een interview, dat op bijzondere wijze tot stand kwam, u leert ze gelijk beter kennen.

De Consulavond Noord-Oost werd op 11 maart jl. in Assen gehouden en in dit clubblad treft u het verslag aan van oud-consul en oud-bestuurslid Ron van Akkeren over deze consulavond die daar voor de 26e keer werd gehouden. Ron plaatste ook enkele kritische noten.

De toertochten zijn weer begonnen en ondanks het nog koudere weer, zijn KNMC-leden ook elders weer op het water te vinden! Veel leden hebben zich ingeschreven voor de toertochten, waaronder ook opvallend veel nieuwe leden! Zo leer je elkaar in onze club kennen en ervaringen te delen. Hoe leuk is dat?

De Eilandentocht beet het spits af van het KNMC-toertochtprogramma 2023 met een groot aantal nieuwe leden, in onstuimige weersomstandigheden. U leest erover in het verslag van Wim en Fokje vanaf de Nuova Vista.

De KNRM informeert u, waarom het voor u van belang is om u tijdig op het weer voor te bereiden, de weersvoorspellingen te checken en de weer-apps te blijven volgen, mocht ook u met de boot op pad willen gaan.

Voorafgaand aan het KNMC-openingsfeest gingen de aanlooptochten van start, om op 27 en 28 april jl. af te meren in Harderwijk. Over het verloop van de Aanloop-Fiets-Vaartocht en de Aanlooptocht Zuid-West daarnaar toe, kunt u hier alles lezen.

Op 28 april konden de meeste leden elkaar reeds ontmoeten in de stadshaven en ’s avonds desgewenst deelnemen

aan een georganiseerd diner. Het KNMCopeningsfeest vond op zaterdag 29 april jl. plaats in het Dolfinarium, waar de vicevoorzitter na het diner, bij aanvang van de feestavond, het vaarseizoen 2023 heeft geopend. Het werd een sfeervolle, memorabele avond en uiteraard doen wij u daar in dit clubblad verslag van.

De commissie Nautische Techniek deelt een oproep met u, in een artikel geschreven naar aanleiding van een onderwerp op de EBA-vergadering: behoud van de Franse Kanalen.

De cursus Samen Varen werd dit seizoen voor de tweede keer georganiseerd, een cursus waarbij de deelnemers handvatten krijgen aangereikt, met als doel om langer en veiliger samen te kunnen blijven varen. De deelnemende KNMCleden en hun partners waren weer uitermate enthousiast, Paul Laarhuis schreef het verslag voor u van deze succesvolle cursus.

Tijdens de Nieuweledentocht namen de toertochtleiders, samen met leden die al langer lid zijn, nieuwkomers mee om het varen met de KNMC te ervaren. U kunt hier lezen hoe het ze verging.

Marjo Haitjema en Ineke Hessing brachten een bezoek aan Jachtcenter Elburg met een goede reden, het KNMC Voorkeurshaven-vignet werd aan hen uitgereikt. Een mooie gelegenheid hen middels een interview aan u voor te stellen, voor zover u ze nog niet kent.

In dit clubblad treft u ook Varen op de Vrije Baren, een artikel geschreven door Don Bijl. Een interessant stuk, waarin Don uiteenzet dat het beheer van de Nederlandse vaarwateren en de infrastructuur ervan voor de beroeps- en recreatievaart zo eenvoudig nog niet is.

De Commissie PR en Ledenwerving en u zijn weer op pad om geïnteresseerden bij ons aan te laten sluiten, bovendien was de commissie op bezoek bij de KNRM en doet er kort verslag van.

De Aspergetocht is een van de ‘vroege’ toertochten in het vaarseizoen en doet daarbij deze keer ook Steenbergen aan. Buiten het verslag ervan, treft u tevens de beleving vanuit het Steenbergse door KijkopSteenbergen.nl, als de schepen daar afgemeerd liggen!

Paul Graafland spelt u deze keer van alles over ‘vrouwelijke boten’ op de mouw en de tien verschillen zijn weer een zoekplaatje… De foto op de middenpagina mag er ook weer zijn, deze keer aanschouwt u een prachtige foto van Harderwijk.

De winnaar van de fotowedstrijd wordt natuurlijk bekendgemaakt, u ziet: de winnende foto siert opnieuw de voorpagina!

Soms treft u een verslag van een activiteit later in het clubblad, omdat de deadline voor aanlevering van copy niet kon worden gehaald. Dat verslag wordt dan natuurlijk in het daaropvolgende clubblad geplaatst, zodat u er alsnog van kunt meegenieten!

Gaat of bent u al begonnen aan uw eigen vaartocht(en) van dit seizoen? Wij wensen u daarbij heel veel vaarplezier en doen natuurlijk graag verslag van uw reis en uw belevenissen. Stuurt u een bericht met uw foto’s via WeTransfer naar redactie@knmc.nl, dan zorgen wij ervoor.

Geniet van het vaarseizoen, wij wensen u weer veel leesplezier .

Trudy Geerlings

Wij weten veel van boten, omdat we zelf ook varen.

Drieluik nieuwe bestuursleden

Het is zaterdag 29 april en de feestelijke start van het KNMC-vaarseizoen in Harderwijk is in volle gang als Don, Dick, Marjo en Lisa, samen met hun partners, onder het genot van een kopje koffie en iets lekkers, met elkaar in gesprek gaan. Het is goed gebruik dat nieuwe bestuursleden zich in het clubblad aan ons voorstellen en door deze ontmoeting in Harderwijk slaan we heel veel vliegen in één klap. Het is niet alleen heel gezellig, maar ook heel efficiënt, en daar houden we van.

Don is gewend om bijeenkomsten te openen en zo neemt hij ook dit keer het voortouw. Na wat gezellig gekeuvel vindt hij het tijd om spijkers met koppen te slaan en Marjo is de eerste die wordt gevraagd om iets over zichzelf te vertellen.

derijtje gekocht waar zij 17 jaar hebben gewoond. Na die tijd hebben zij het ouderlijk huis van Aart gekocht in Dedemsvaart. Op enig moment maakte Aart zich los van het familiebedrijf en ging in Utrecht werken bij PWC. Marjo had de directie-secretaresseopleiding bij Schoevers afgerond en was eerst actief als secretaresse bij een bedrijf in ’s-Gravenzande en later bij de Union fietsenfabriek in Nieuwleusen. Om voldoende aandacht aan de kinderen te kunnen geven heeft Marjo 12 jaar niet buitenshuis gewerkt. Na die tijd ging zij aan de slag bij Welzijn Ouderen in Hardenberg. Met succes want dit leverde een vaste baan op bij deze organisatie. Later ging Welzijn Ouderen over in een welzijnsbrede organisatie in Salland waar zij als officemanager een scala aan activiteiten uitvoerde.

Marjo en Aart hadden vrienden die een boot bouwden, een Oostvaarder. Tot die tijd wilde vooral Marjo zelf niet varen. Maar de bouw van die boot was toch aanleiding om zelf een keer met een bootje op vakantie te gaan. Dat was zo verrassend leuk! Zij hebben toen zelf ook een Oostvaarder gekocht waar zij 10 jaar mee gevaren hebben. Het gehele land door.

De boot had nog een tweede functie. De reistijd tussen Dedemsvaart en Utrecht begon Aart af en toe parten te spelen. De boot heeft ook als pied-a-terre voor Aart gediend in Muiderzand. Met de Oostvaarder zijn verschillende uitvalsbases in Nederland gekozen waaronder Ter Herne en Heeg.

Haag, een uitvoeringsorganisatie die verantwoordelijk is voor het innen van de eigen bijdragen in de zorg. Aart ging in 2016 met pensioen en Marjo is in 2019 gestopt met werken. De vakanties gingen tot die tijd met de boot. De plannen waren om langere vaartochten te maken en later ook om met een camper door Europa trekken. Zoals wij weten, mocht dit niet zo zijn.

Marjo is geboren in Heerlen in ZuidLimburg waar zij tot haar 12e heeft gewoond. Haar vroege achtergrond blijft in haar spraak hoorbaar. Want daarna verhuisde het gezin naar een ander deel van het land, naar Dedemsvaart. Haar vader had heel ander werk aangenomen. Van etaleur werd hij therapeutisch medewerker van tbs-patiënten. Een grotere overstap is nauwelijks denkbaar.

In Dedemsvaart leerde zij Aart kennen. In Delft, waar Aart studeerde, zijn zij gaan samenwonen en kort daarna stapten zij in het huwelijksbootje. Hoewel dat aanvankelijk niet de bedoeling was, ging Aart door omstandigheden versneld werken in het bedrijf van zijn vader; Grondboorbedrijf Haitjema. In 1979 hebben Aart en Marjo in Hardenberg een boer-

Samen kregen Marjo en Aart drie dochters. De oudste is op 15-jarige leeftijd overleden als gevolg van een ongeluk. De middelste woont in Zwolle met twee kinderen, een jongen en een meisje, en de jongste in Leiden met drie dochters. Geen van de kinderen heeft het varen opgepakt (maar dat komt misschien nog wel).

Toen Aart ging werken bij het Hoogheemraadschap van Rijnland als secretarisalgemeen directeur ging het echtpaar wonen in Leiden. In 2011 maakten zij een bijzondere keuze om op een schip te gaan wonen: La Qrooze, een schip van 18 m met een ligplaats in Marina Rotterdam. Marjo was ondertussen fulltime gaan werken. Na de verhuizing naar het westen ging zij aan de slag bij CAK in Den

Aart is actief geworden bij de KNMC omdat de vereniging de belangen van de watersport en de vaarders vertegenwoordigt. Hij is in 2021 voorzitter geworden. Marjo en hij hebben aan vele toertochten en andere activiteiten meegedaan om mensen te leren kennen. Dat is gelukt. Zij vond het passend om Aart daarbij te ondersteunen. Het was ook verrassend leuk om te doen. Coronatijd was wel heel lastig. Toch zijn er vele nieuwe mensen bij gekomen die zich heel actief opstellen. Nu Aart er niet meer is, blijft zij graag

MARJO HAITJEMA

betrokken bij de KNMC. Zij pakt een nieuwe rol als bestuurslid. Het is leuk om binnen de KNMC actief te zijn. Strikt genomen heeft zij haar informele rol ingeruild voor een meer formele. Het voordeel is dat zij al helemaal op de hoogte is van het reilen en zeilen van de vereniging. Marjo ervaart dat zij er veel voor terugkrijgt. Vele leden spreken met bewondering over de houding van Marjo in de moeilijke omstandigheden die zij heeft meegemaakt en meemaakt.

Marjo is in het bestuur verantwoordelijk voor de commissie Evenementen. Wat betreft de toekomst van de KNMC vindt Marjo het belangrijk dat de vereniging meegaat in de tijd om bestaansrecht te houden. Er is werk aan de winkel om het elitaire imago te veranderen, want de werkelijkheid binnen de KNMC is anders. De wereld is meer divers geworden en dat weerspiegelt zich in de samenstelling van het bestuur.

Aarts motto is ook haar motto: Met respect voor het verleden maar met het oog op de toekomst.

Opgetekend door Don Bijl aan boord van de Bontekoe.

DICK VAN DER POL

relatie die Dick omschrijft als een “knipperlicht relatie”. Het is later allemaal goed gekomen.

De vader van een goede vriend was tandarts in Vught. Dick sloot zich aan bij de praktijk in 1972. Bij deze praktijk is hij blijven werken tot zijn pensionering. Dicks vader had al een bootje. Het varen is hem met de paplepel ingegoten. Met resultaat! Dick en José hebben hun leven lang op het water vertoefd. Hun zoons zijn als het ware aan boord geboren. Tot zijn 60e heeft Dick altijd gezeild. Hij was actief lid van de vereniging van kustzeilers. De boten werden steeds groter. De jongens gingen lang mee op reis en hebben het “vaarvirus” weer doorgegeven aan hun kinderen, de kleinkinderen van Dick en José.

Na het zeilen kwam het motorbootvaren. Het zeilen werd zwaarder en José raakte minder gecharmeerd van het grote water. Dick is toen lid geworden van de KNMC waar hij langzaam ingroeide. Steeds meer activiteiten kwamen op zijn pad. Zo is hij nu al 10 jaar toertochtleider van de Mosseltocht. Zeilen op de Kaag pakt hij samen op met Elly van Kampen. Nu is Dick bestuurslid geworden op aanraden van Jack van Gent. Binnen de commissie Nautische Techniek is hij actief voor ledenservice. Samenwerking met Jack is voor Dick vanzelfsprekend. Hoewel hij nu bestuurslid is, ziet hij zichzelf minder als bestuurder en meer als doener. Dick hoopt nog lang in KNMC-verband te varen. Hij wil blijven meedoen aan tochten. Door lid te zijn heeft hij vele leuke contacten opgedaan. Het valt hem op dat vele ondernemers lid zijn van de club.

Dick wijst op het belang van het hebben

van een sociaal netwerk op latere leeftijd. Als je stopt met werken vervalt bij de meeste mensen een deel van hun oude sociale netwerk al scheelt het of je altijd in een plaats of streek hebt gewoond en gewerkt. Je moet zelf het initiatief nemen om een nieuw netwerk op te bouwen. Je moet ervoor open staan. Het lidmaatschap van de KNMC helpt hierbij naar zijn ervaring beslist.

Wat de toekomst van de KNMC betreft, signaleert Dick een teruglopend ledental sinds ongeveer 2005. Naar zijn mening is er behoefte aan aanwas van nieuwe leden. Activiteiten zoals de Sloepentocht kunnen daarbij helpen. Sloepenvaarders stappen vaak later over op een motorjacht maar zij kunnen al kennismaken met de KNMC. Dick had nooit gedacht dat corona zoveel positieve effecten zou hebben voor de watersport. Wat de toertochten betreft, ziet hij dat de binnenkomst van zoveel grotere schepen in een haven soms wat overweldigend overkomt. “Tegenstanders” geven daar soms een negatieve duiding aan, maar daar is niet zoveel aan te doen.

Het imago van de vereniging blijft een punt van aandacht. Het is moeilijk dit te veranderen, zo is hem weer gebleken tijdens gesprekken op BOOT Holland. Dick en José varen met de Bontekoe, ontworpen door de bekende jachtontwerper Pieter Beeldsnijder, gebouwd door Hakvoort in Monnickendam. Bijzonder is dat dit Nederlandse jacht door Dick is gekocht in Amerika. José en Dick blijven graag varen, vroeger met de jongens en tegenwoordig regelmatig met gasten.

Opgetekend door Don Bijl aan boord van de Bontekoe

Dick is geboren in 1945 in Den Bosch. Hij is een echte Bosschenaar. Geboren en getogen in de stad. De vader van Dick bezat een grossierderij. Van jongs af aan was het meewerken in de zaak. Goederen wegbrengen naar klanten. Dick heeft er veel van geleerd en het heeft hem geholpen. Hij weet wat aanpakken is. Met één zus werd veel van hem verwacht. Na zijn tijd op de middelbare school heeft hij een uitstapje gemaakt naar Utrecht voor de studie tandheelkunde. Op het stedelijk gymnasium heeft hij zijn latere vrouw José leren kennen. Eerst hadden zij een

De ouders van Don zijn na de Tweede Wereldoorlog verhuisd naar Nieuw-Zeeland en daar is hij geboren. Toen Don 12 jaar oud was, is het gezin teruggekeerd naar Nederland. Na het bezoeken van 6 lagere scholen, 2 middelbare scholen en 2 universiteiten is hij uiteindelijk afgestudeerd als jurist.

Al vanaf 1978 is Don samen met Rolanda. Voor ze trouwden hebben ze eerst 10 jaar samengewoond en inmiddels zijn ze 35 jaar getrouwd. Ze hebben geen kinderen.

Don vond het altijd leuk om, naast het werk, actief te zijn met andere dingen. Vooral de autosport had zijn belangstelling en op Zandvoort heeft hij veel vrije tijd doorgebracht. Zo was hij official en baancommissaris bij de Grand-Prixs in de tijd van Niki Lauda. Daar heeft hij nog tussen gereden in redding auto’s. In die tijd hadden Rolanda en hij nog niets met boten; ze gingen kamperen en trokken rond door Europa in een volkswagenbusje. Als ze dan mensen op het water zagen, dan zeiden ze steevast tegen elkaar, “dat gaan we ZEKER niet

doen, alleen maar pimpelen op het water”. Maar het was wel zo dat, ook toen al, het water trok, o.a. door de weidsheid ervan.

Don is lang kabinetschef geweest van de commissaris van de Koningin in NoordHolland en daar heeft hij veel meegemaakt in het kader van rampenbestrijding. Zo was hij betrokken bij de nazorg na de Dakotaramp, de legionallaramp en de cafébrand van Volendam en de vuurwerkramp van Enschede. Vervolgens is Don projectleider geweest voor de veiligheid bij SAIL Amsterdam in 1995 en 2000. Toen had hij voor het eerst veel te maken met water en boten.

Na verloop van tijd wilde hij graag burgemeester worden en dat is gelukt. Zo was hij voor het eerst burgemeester in Schermer en later in Wijdemeren. Ze zijn toen gaan wonen aan het water aan de Spiegelplas in Nederhorst den Berg. Een prachtige plek waar het idee ontstond om zelf te gaan varen en een eerste bootje te kopen. En dat vonden ze toen zo leuk!

In die tijd werd hij voorzitter van het Plassenschap Loosdrecht en werd hij betrokken bij het vaarweg- en nautische beheer op de Loosdrechtse plassen (denk aan regels m.b.t. woonboten, snelvaren, steigeronderhoud, illegale bewoning). Vooral daar heeft hij geleerd om met tegengestelde belangen om te gaan want heel veel mensen vinden het prachtig om aan het water te wonen, maar vervolgens vinden ze, behalve als het om hun eigen recreatie gaat, recreanten vooral mensen waar ze hinder van hebben.

In 2009 is hij burgemeester geworden van Purmerend. Die gemeente is in 2021 gefuseerd met Beemster. Dat was voor Don het moment om met pensioen te gaan. Dat was vooral vanwege zijn leeftijd, want als het aan hem had gelegen

dan was hij nog graag een paar jaartjes doorgegaan.

Nu Don niet meer werkt heeft hij alle tijd om leuke vaartochten te maken. Door Paul en Jenneke Graafland werd hij geenthousiasmeerd om lid te worden van de KNMC. Beide mannen hebben elkaar leren kennen toen ze lid waren van de Crowners Club en ook nadat ze geen Crown meer hadden, kwamen ze elkaar nog regelmatig tegen. De club van Pikmeerkruisers waar Don de laatste jaren lid van was, hield op te bestaan en Don had wel de behoefte om zich op het water te verbinden met anderen en hij wil graag maatschappelijk nuttige dingen te doen. Eind vorig jaar heeft hij toen een gesprek gehad met Aart, Aad en Jack om te kijken of hij zich bij de KNMC thuis zou kunnen voelen en of hij iets voor de KNMC zou kunnen betekenen. Hij wilde namelijk niet alleen maar consumeren en meevaren want als je actief bent in een club, dan wordt het zoveel leuker en krijgt alles een extra dimensie.

Het gesprek verliep voor alle partijen uitermate plezierig en dat heeft ertoe geleid dat Don lid is geworden. Kort daarop werd hij door Aad Beemster gevraagd om deel uit te maken van de denktank die door hem in het leven was geroepen en nog een paar weken later werd hij benaderd om toe te treden tot het bestuur in de rol van vicevoorzitter. Soms gaan dingen snel…

De contacten met de mede-KNMC’ers ervaart hij als uitermate plezierig. Hij merkt dat de mensen de club graag verder willen uitbouwen en op een gezellige manier met elkaar om willen gaan. Ze willen vooral niet gevangen zitten in regels, maar hebben wel alle begrip voor decorum, passend in deze tijd.

Opgetekend door Marjo Haitjema aan boord van de Bontekoe.

UW VERMOGEN, ONZE ZORG, ONS VAK

Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.

Consulavond Noord-Oost, 11 maart 2023

De laatste consulavond in Assen?

Alle ingrediënten waren aanwezig voor een gezellige consulavond in Assen. 60 KNMC’ers, waaronder het Schipperskoor en leden van het Madammenkoor en beiden veelal met hun partners, waren naar motel Van der

Valk in Assen gekomen. Dit motel is sinds jaar en dag de vaste locatie voor de consulavonden van Noordoost. Het koor was al om 17.00 uur begonnen met het inzingen. De overige KNMC’ers werden vanaf 17.30 uur verwacht op de verdieping van de eetzaal. Na het

inschrijven kon er, als start van de avond, een drankje worden gehaald bij de bar. Het was goed hier weer vele bekenden te zien en te spreken. Nadat rond 18.30 uur iedereen een plekje gevonden had in de eetzaal, startte het Schipperskoor met zijn optreden. Klaus had voor programmaboekjes gezorgd met daarin de tekst van de liedjes, zodat iedereen die dat wilde mee kon zingen.

Na het optreden van het koor en een kopje soep werd het buffet geopend. Het buffet en alles daar omheen was, zoals we gewend zijn in Assen, weer heel goed verzorgd. Als start van het buffet waren er verschillende koude vlees- en visgerechten. Als warm hoofdgerecht konden we kiezen uit verschillende vleessoorten en zalm in saus met daarbij diverse soorten bijgerechten. De bediening zorgde ervoor dat iedereen op tijd zijn gevraagde drankje kreeg en door per tafel de gang naar het buffet te regelen, liep alles gesmeerd. Nadat de borden van het hoofdgerecht waren opgehaald

werd het licht in de zaal gedempt en kwam de bediening met de “brandende” nagerechten binnen. Ook hier weer een ruime keus uit verschillende soorten taart èn een omelet Sibérienne.

Tijdens het eten en tussen de gangen door verzorgde het trio Raak de muziek. Fijne muziek èn met een sterkte van het geluid dat ook een gesprek zonder stemverheffing mogelijk was. Een verademing! Op de muziek kon ook worden gedanst en een aantal paren waagden zich hieraan. Het trio had speciaal voor ons het lied ”West-Zuid-

West van Ameland” ingestudeerd. Nadat de dames van het Madammenkoor Susanne, de vrouw van Klaus, hadden toegezongen zetten zij het WZW-lied in dat door alle aanwezigen uit volle borst, met de bijbehorende bewegingen, werd meegezongen

Tijdens de avond hoorde ik dat het bestuur het voornemen heeft om de regio’s op te heffen en geen consuls meer te benoemen. Als dit klopt dan vind ik dit een verarming van de KNMC, want er zijn heel wat leden die niet aan clubtochten deelnemen, maar

alleen òf met KNMC-vrienden op pad gaan èn bewust lid blijven vanwege de consulavonden. Ook vond ik het erg teleurstellend dat er in tegenstelling tot voorheen, op de laatste consulavond van een consul, in dit geval Klaus, geen officiële vertegenwoordiging van het bestuur aanwezig was om de consul te bedanken voor het werk dat hij de afgelopen jaren voor de vereniging en zijn leden heeft gedaan. Het koor deed dit beter; namens het bestuur van het Schipperskoor bedankte Eugène Moolenbeek Klaus en Susanne en liet dit vergezeld gaan met een mooie bos bloemen voor Suzanne en een fles met (vanwege de verpakking) voor ons onbekende inhoud voor Klaus. Het diner-buffet werd afgesloten met een kopje koffie, waarna er nog ruim de tijd was om bij de andere tafels “te buurten”. Omstreeks 23.00 uur werd de avond afgesloten. Het was weer een gezellige avond in Assen; Klaus en Susanne dank daarvoor.

Ron van Akkeren

Ron van Akkeren heeft de vragen als hier vemeld tevens gesteld op de ALV, d.d. 19.3. jl., waar het bestuur de vragen zo goed als mogelijk heeft beantwoord.

Uitslag Fotowedstrijd april 2023

Met veel plezier melden wij dat de voorpagina van dit clubblad is verzorgd door Adriana Dücker met deze prachtige avondfoto gemaakt in de voor ons bekende jachthaven Willemdok Antwerpen

Deze opname dingt mee naar de prestigieuze jaarprijs van de KNMC fotowedstrijd 2023

uit te reiken op het openingsfeest 2024

Wij verwachten jullie nieuwe inzendingen voor het septembernummer voor 20 augustus a.s. aan mailadres graafland17@icloud.com

Alleen liggende opnames verhouding 3:4 in hoge resolutie (ware grootte)

Namens de jury:

Jeannete Waleveld, Els Heijmans, Paul Graafland

Eilandentocht 2023

Geleidelijk vult de gemeentehaven van Enkhuizen zich met de 19 boten die de KNMC-vlag voeren. Dit zijn: De Linde met Peter en Trudy (TTL), De Liefde met Dirk Jan en Anneke (TTL), Aad en Ida met de Eureka (en hondje Tommie), Fred en Alma met Vivere, Leo en Ans met D’Ans, Leo (penningmeester) en

Carola met Kariega (en hondje Beau), Peter en José met No Waste, Ron en Santi (en hondje Cooper) met Happy Dreams, Jacob, Kees en Diny met de Norderney, André en Dowine met de Zoete Zee, de Allegra met Teus en Annie, Aqua Gusta met Pieter en Hester, Trojan met Ad en Trijntje, Mooie Nel met

Jan en Elly, Serena met Jim en Beate, Booster met Jan en Mariëtte (en hondje Hancock), Figaro met Jan en opstapper Peter (en hondje Doesje), Melin met Henny en Joan en de Nuova Vista met Wim en Fokje (en hondje Alfa). De boten liggen mooi achter elkaar aan de kade.

De Eilandentocht van 2023 kan beginnen.

We maken kennis met elkaar in het restaurant Van Loosen onder het genot van een aperitief, daarna is het openingsdiner.

De volgende dag is het tijd voor het Zuiderzeemuseum. Dit museum is in 1948 opgericht om de visserijcultuur rond de voormalige Zuiderzee vast te leggen. Je wandelt langs ongeveer honderd authentieke panden zoals een kapper, schooltje, winkeltjes, kuiperij, visrokerij, bruggen en oude

straatjes en huizen (bijvoorbeeld, het pand Op een kluitje in Zoutkamp). De vrijwilligers/gidsen vertellen je met veel enthousiasme over het leven in het toenmalige Zuiderzeegebied. Het leven in die tijd was niet eenvoudig; overigens ons bezoek vandaag ook niet gezien de harde wind en regen.

We liggen in de haven vlak bij de Dromedaris of Zuiderpoort. Deze is gebouwd in 1540 als stadspoort en verdedigingstoren. Boven het gebouw op het dak stond een bouwsel met gevangeniscellen. Boven de poort is een cel voor ter dood veroordeelden. In het eikenhouten schot staan jaartallen en gedichten gekerfd. In 1649 - 1657 werd het gebouw met twee etages verhoogd. Het ronddeel kreeg een open koepelorganisatie waarin zich vandaag de dag een carillon met 44 klokken bevindt. We worden ieder kwartier getrakteerd op een mooi riedeltje (ook ‘s nachts).

De Liefde gaan we met een windkrachtje 4 à 5, later afnemend en een temperatuur van 8 graden door de Stevinsluizen via het Vissersgaatje, Gat van de Stier en de Texelstroom naar Oude Schild. We hebben stroom mee en gaan ongeveer 8 knopen over grond. Het is afnemend tij met 2 knopen stroom tegen. De Melin is voor de sluizen blijven liggen in verband met het uitvallen van 1 motor; ze zijn later nog wel gekomen.

Op naar Texel! Na het palaver bij

Teamspirit staat aan kop bij het teamspel in het Texelse bos ‘De Dennen’, waarbij samenwerken en humor voorop staan. Er moet veel

geklommen en geklauterd worden. Uiteindelijk eindigen twee teams op de eerste plaats en moeten er spijkers (met koppen) in één keer in het hout

geslagen worden om tot een definitieve winnaar te komen. En de winnaar is het team Zwart. De prijsuitreiking wordt afgesloten met een ‘Juttertje’.

Leuk weetjes over Texel: Het was tot 1170 verbonden met het vaste land. Door de Allerheiligenvloed van datzelfde jaar werd het een eiland. Het kreeg op 26 maart 1415 stadsrechten van Graaf Willem VI Èn er lopen zo’n 9.000 schapen rond op Texel.

Hierna zouden we verder varen naar Vlieland, maar door de slechte weersvoorspellingen met windkracht 9, zijn we het erover eens om uit te wijken naar Harlingen. In Harlingen liggen we in de Noorderhaven.

Leuke weetjes over Harlingen: Is ouder dan Amsterdam, Dokkum en Leeuwarden… Is de bakermat van het Friese aardewerk.

Omdat het weer nog steeds niet meezit en het in Harlingen erg druk is, waardoor je over boten heen moet klauteren etc., zijn we verder gevaren naar Franeker door de Tsjerk Hiddessluizen.

Leuke weetjes Franeker: In de Middeleeuwen leek Franeker zich als hoofdstad van Friesland te ontwikkelen. De oorsprong gaat helemaal terug naar 734 toen Karel de Grote zijn castellum bouwde in noordelijk Westerlo. Deze nederzetting werd Franeker genoemd, waarschijnlijk naar Froonacker, wat ‘Land van de heer/ koning’ betekent.

Het Sjûkelân of Sternse Slotland is het terrein in het centrum waarop kaatswedstrijden (de oudste reguliere sportwedstrijd ter wereld) worden

gehouden. De jaarlijkse PC-kaatspartij wordt er sinds 1856 gespeeld.

Tsjerk Hiddes (je weet wel, van die sluizen) de Vries (Sexbierum, 6 augustus 1622 – Vlissingen, 6 augustus 1666) was een Friese admiraal en zeeheld.

We laten Franeker achter ons en gaan op naar Ljouwert. We worden door een heel mager zonnetje en een hagelbui(tje) uitgezwaaid.

Slauerhoffbrug wordt gerepareerd maar we kunnen er gelukkig door. In file varen we door naar de Prinsentuin.

Leuke weetjes Leeuwarden: De Prinsentuin werd in 1648 aangelegd in opdracht van Prins Willem Frederik van Nassau (als park-lusthof). Een eerbetoon aan het einde van de 80-jarige oorlog en de vrede van Münster. Pas in 1795 werd het vrij toegankelijk na meerdere malen te zijn verbouwd.

De Oldehove heeft een hoogte van 39 meter (met opbouw 48 meter) en is

door twee bouwmeesters gebouwd; de eerste 30 meter door Jacob van

Aken, de laatste 10 meter door Cornelis Frederiks. De toren hangt 1,99 meter uit het lood.

In lyts folksferhaal: De trots van deze mooie stad is op een stukje grond komen aandrijven en toen hij de plaats bereikt had waar hij nu staat, zat daar aan den oever eene vrouwe te spinnen, die riep uit al haar macht: ‘hou Alde hou! (Halt oude, niet verder!). De toren gehoorzaamde; hij is daar altijd blijven staan en heeft aan dit geval zijn naam te danken: Aldehou, Oldehove.

Lekker gegeten met z’n allen in de Walrus!

Oant sjen Ljouwert. Met windkracht

6 á 7 uit Leeuwarden vertrekken we naar (wederom) Franeker. De bedoeling is toch om (na rijp beraad) naar Terschelling te varen. Dit gebeurt

met tien boten. Een aantal blijft in Friesland rondvaren en haken aan bij het afscheidsdiner en een aantal vaart richting thuishaven.

Nog een extra leuk weetje over Franeker: Koninklijk Eise Eisinga Planetarium. Dit werd gebouwd door Eise Eisinga tussen 1774 en 1781. Aangedreven door een slingeruurwerk geeft het astronomisch uurwerk sinds de voltooiing in 1781 de actuele positie van de planeten aan via de plafondwijzerplaat en is hiermee het oudst werkende planetarium ter wereld.

Om 7.00 uur trossen los en op naar Terschelling! De weergoden zijn ons goed gezind en het wordt steeds mooier weer, bijna bladstil op het Wad, beetje

wind mee, stroom mee, zonnetje erbij, veel mooier wordt het niet! Het is een prachtige tocht naar Terschelling. De havenmeester heeft ons keurig bij elkaar aan steiger 7 bedacht. Het is wel een stukje lopen naar de vaste wal, maar we liggen gezellig bij elkaar en niet dubbel. Iedereen heeft dus een mooi plekje aan de steiger.

‘s Avonds een aperitief in het Zwaantje (altijd gezellige en vrolijke boel), daarna diner bij restaurant Flaman aan de voet van de Brandaris en wel met … asperges!

Leuke weetjes over Terschelling: De oudste bewoningsresten op Terschelling dateren van rond 850, toen een houten kerkje werd gebouwd op een heuvel bij Striep of Stryp. Deze heuvel is later als grafheuvel in gebruik genomen en staat bekend als het Strieperkerkhof.

De Brandaris is de oudste nog werkende vuurtoren. Het is een rijksmonument sinds 1965 en is 52,5 meter hoog. De lichthoogte ligt 55 meter boven zeeniveau, is 24 uur per dag bemand en heeft radar sinds 1979.

En dan is de laatste vaardag alweer aangebroken. We vertrekken rond 9.30 uur zodat we optimaal gebruik kunnen maken van de stroom. We varen richting Stavoren. Het is wel wat aan de koude kant (9 graden) en ook de wind trekt later weer wat aan, maar het is allemaal goed te doen want we hebben wind mee.

In Stavoren liggen we in de oude haven. De boten die zijn blijven varen

in Friesland liggen al in de haven en we krijgen een warm welkom en (een) helpende hand(en).

In het Schots restaurant De Koebrug hebben we het afscheidsdiner. De specialiteit van dit restaurant? Gerechten met een verhaal en een Whiskycollectie van 400 soorten. De eigenaar praat je helemaal bij over de verschillende soorten Whisky en tevens over zijn Schotse kleding.

Tsja, dan is het moment daar dat je van iedereen afscheid neemt. De TTL’ers worden in het zonnetje gezet door Ron en Mariëtte die een toespraak(je) houden.

Wij hebben zeer van de Eilandentocht 2023 genoten, ondanks het weer en hopen volgend jaar weer mee te varen.

Tot ziens allemaal.

Wim en Fokje

Zoek de 10 verschillen

Niet stiekem verderop kijken!

Aanloop-, vaar-, fietstocht naar openingsfeest Harderwijk van 22 tot 27 april

Deelnemers:

Andante Aart en Toos de Smit

Callisto Han van Zanten, Janny van Ruiten Casa Blanca Martin en Carla Kersten, penningmeester

We waren de laatste jaren mooi weer gewend. Immers het klimaat veranderde toch? Behalve dan dit voorjaar. De statistiek van de zonnecollectoren geeft het haarfijn aan: in tweede helft april veel minder energie opgewekt dan in dezelfde periode de jaren ervoor. Koude, regen, harde wind. De kachels in de schepen maakten overuren en – niet eerder gebeurd – we lieten de kachel ’s nachts toch ook maar op een lage temperatuur aanstaan… daar komt nog bij dat we van Huizen makkelijk in een uurtje of vier naar Harderwijk hadden kunnen varen. Dus waarom er dagen over doen in dit weer?

Als het dit weer is moet je met een tocht van Ineke en Rob meegaan. Prima voorbereiding, een prachtig

programma en slecht weer? Daar lieten we ons niet door weerhouden. We hebben die dagen 63 km gefietst! Zelfs een gebroken pols van Rob - een paar dagen ervoor opgelopen - vormde geen belemmering.

Onze tocht begon op zaterdag 22 april in jachthaven Huizerhoofd in Huizen. Te midden van de Havendagactiviteiten in die haven, lagen de schepen aangemeerd aan de passantensteiger of op hun eigen ligplaats. Ineke had traditioneel weer een zelfgemaakt welkomstgeschenk. We hebben er inmiddels al een hele rij van op ons schip. In restaurant BOOT maakten we weer kennis met elkaar met een prima drie-gangen menu. Het aardige is dat, als je regelmatig met toertochten van

de KNMC meegaat, je elkaar goed leert kennen. Dus op zo’n avond is er aan gespreksstof geen gebrek.

Zondag stapten we op de fiets. Bijna iedereen had een helm op – niet eerder gezien - en onder leiding van Ineke fietsten we met trapondersteuning naar kasteel Groeneveld. Je fietst dan door een gebied met prachtige, mooie, grote, exclusieve villa’s, waar of met ‘oud’ geld of met veel ondernemersinitiatief de rijken van ons land wonen.

Juristen, bankiers, Digitale Nerds, flitshandelaren, enzovoort. Er zal in die panden best wat gas verstookt worden om het geheel op temperatuur te houden.

Het kasteel herbergt een goed restaurant. De opgediende verse

Dippy Maid Hans en Grada van der Meer Lady Dumoulin Peter Bezemer, Renée Pleysier, verslag Slane Rob en Ineke Hessing, T TL IJsvogel Richard en Yvonne Everdij, bezemboot

producten worden geteeld in de Kasteeltuin en de bijbehorende boerderij Hoeve Ravenstein. In een landelijke sfeer genoten we van een uitstekende High Tea. Het kasteel met ruime parkeervoorzieningen is een mooi startpunt voor wandelingen door de omliggende natuurgebieden.

Inmiddels verslechterde het weer en de weer-app gaf aan dat er een fors regengebied aankwam. Dus, op de fiets en zo snel mogelijk terug naar de haven.

Kasteel Groeneveld is in eigendom bij Staatsbosbeheer. Onder de noemer ‘beschermen, beleven en benutten’ probeert Staatsbosbeheer onder meer of het met minder publieke financiering toekan door mensen te betrekken bij de natuur. Staatsbosbeheer laat bij dit kasteel zien dat ze een ‘maatschappelijk ondernemer’ is.

Op maandag 24 april vertrokken we naar Spakenburg. Harde wind,

windkracht 5-6 met uitschieters naar 7. We meerden af aan de lange kade in Spakenburg. Met wind uit het westen kregen we de volle kracht op de bakboorzijde van de schepen en dan is het een hele klus om aan de hoge wal af te meren. Het lukte allemaal. Hadden we – achteraf – maar eerder de KNMCcursus Samen Varen gedaan! Dan wisten we beter dan nu wat we hadden moeten doen om aan de hoge wal bij deze windkracht af te meren… Weer op de fiets! Een viertal wandelfanaten ging de 5 kilometer lopen naar de Eemlandhoeve. We kregen van boerin Maaike Huijgen uitleg en een rondleiding. De Eemlandhoeve zet zich in om de burger en de boer weer te verbinden,

met als doel duurzaamheid. Op de Eemlandhoeve bevinden zich verschillende organisaties, die zich allemaal inzetten voor dit doel. Je maakt kennis met een boerderij met zo’n 50 Aquitaine koeien. De koeien worden het hele jaar door volledig gevoerd met het gras van de Eemlandhoeve. In de zomer eten de koeien dit gras zelf van het land en in de winter krijgen ze dit gevoerd in de potstal, welke zich midden op het erf bevindt. Doordat de koeien alleen gras eten, ontwikkelen ze zich rustig en krijgen ze de tijd om te groeien. Kalveren mogen tot een half jaar bij de kudde blijven en drinken melk bij de moederkoe. Na een half jaar, worden de kalveren apart gezet. Interessant voor ons om hier kennis mee te maken. We genoten ter plaatse van een echte boerenlunch.

Momenteel is boer Jan bezig met een nieuwe benadering voor Voedsel, Landbouw, Gezondheid en Omgeving. Deze vier onderdelen zijn een samenhangend geheel. Vanuit deze visie is de boer bezig met het Herstel van de regionale voedselcultuur. Lees hier meer over op de website van de Mansholtcampus.

De volgende dag, dinsdag 25 april, had Ineke een excursie gepland naar het Stoomgemaal Arkemheen. Natuurlijk weer op de fiets, zo’n 5-6 kilometer. Behalve Janny, die ging lopen. Windkracht 5, schatten we in. Na de koffie en het appelgebak kregen we uitstekende uitleg over het ontstaan van de polder, toen grenzend aan

de Zuiderzee. De polder is nog zoals deze door de eeuwen was. Er is geen ruilverkaveling geweest. Om het land droog te malen, moest er natuurlijk wat bedacht worden. Uiteindelijk werd dat, nadat er verschillende molens hadden gestaan, een stoomgemaal.

Polder Arkemheen is één van de oudste polders in Nederland vlakbij Nijkerk. De polder dateert al van 1358, toen toestemming werd gegeven het gebied te bedijken.

Het verhaal begon al in de tijd van de Romeinen met wat toen de Zuiderzee was. Met eb en vloed werd er slib aan de kust afgezet. Dat vruchtbare land moest droog worden. Een stelsel van sloten en later met dijken erbij, moest daarvoor zorgen en er werd een keersluis gebouwd. Rond 1860 wilde men de polder kunnen droogmalen, maar voor een windmolen ben je afhankelijk van de wind, dus werd er uiteindelijk een stoomgemaal neergezet. De werking ging als volgt: water wordt verwarmd door een kolenvuur met een grote schoorsteen ernaast, met de verhitte stoom kon druk opgebouwd worden. Daardoor kon het grote kamrad gaan draaien en het water uit de polder pompen. Een ingenieus technisch bouwwerk!

Na dit interessante bezoek aan het gemaal werd geluncht in Nijkerk, nog

eens 7 kilometer fietsen. Echter, de wind werd er niet minder om. De lunch was bij de Postkamer, een sfeervol Grand Café met cadeauwinkel erbij. Daarna weer terug naar de schepen om nog eens 11 kilometer erbij te klokken.

Woensdag 26 april werd Harderwijk de eindbestemming. We meerden af in de Strandhaven, waar al een groot aantal KNMC’ers met hun schepen waren afgemeerd. ’s Avonds was ons afscheidsdiner in restaurant Da Gabriëla. Klasse restaurant. Niets aan toe te voegen. Het echte afscheid was de dag erna – Koningsdag – toen we allen op de Slane werden uitgenodigd om het glas met elkaar – en op de Koning – te heffen. Ineke bedankte ons voor deze gezellige en sportieve tocht, waarbij presentjes werden uitgedeeld. In zijn dankwoord gaf Peter aan dat de penningmeester niet zo’n

moeilijke taak had, want de begroting zag er perfect uit en het meeste was al betaald. Ook de bezemboot had niets te doen, vanzelfsprekend omdat alle schepen door dezelfde monteur werden onderhouden. Peter gaf namens de groep, als blijk van waardering, aan Ineke en Rob een presentje.

Al met al, Ineke en Rob, hartelijk dank voor het organiseren van deze goed voorbereide en interessante tocht! We zijn onder jullie leiding best wat uitdagingen aangegaan wat betreft het weer! Het is allemaal heel goed verlopen. De meesten van ons melden zich weer bij Ineke aan voor volgend jaar, waar het Openingsfeest van de KNMC ook maar zal plaatsvinden!

Peter Bezemer

KNMC Aanlooptocht “Zuid West”

Deelnemers:

Per Sempre Meine en Jeanette van der Knaap

Malgre Tout Jos en Jacqueline de Groot

Doggersbank Eduard en Lena de Jong

Elisabeth Leo en Beppie Vergeer

Filou Paul en Jenneke Graafland

Rio Grande Eddie en Adriana Ducker

Het weer…… Als de haan van Oude Wetering ‘s ochtends in Amsterdam kraait, heeft het ‘s nachts hard gewaaid.

Vrijdag 21 april verzamelen alle schepen die meedoen aan de aanlooptocht Z/W bij de steigers van jachthaven “De Brasem”. Inderdaad een straffe Noordoosten wind. De Filou, die het dichtst bij dit vertrekpunt woont, komt als laatste binnen dus zij mag in een box met een leuke dwarswind. Gelukkig krijgen we hulp van een “Prof” uit deze tak van sport nl. ene Meine. Een uiterst professionele touwtjesaanpakker dus, die naar later zal blijken ook een geboren leider/voorvaarder te zijn. Wij beginnen met een handicap, sorry..“beperking”, want onze eigen KNMC-vlag is zoek! Waarschijnlijk heeft hij zich verstopt in onze botenkamer.

Voorlopig dus maar de gewone Nederlandsche driekleur en niet op z’n kop! (Ondanks dat ik een boerendochter als vrouw heb) Om 17.00u de traditionele KNMC bijpraat- en kennismakingsborrel in het praathuis bij restaurant Aqua.

New Wave Jan en Riet Nome

Diamond Jacques en Martha van Ruiten

Pegasus Leendert en Machteld Houweling

Chimborazo Hans en Leny Lommers

De Pandoer Kees en Ans van der Werf

Mooie Nel Jan en Elly v. Kampen

Ik ontvang een prachtig cadeau van Jacques van Ruiten nl. een KNMC-vlag!!! Mijn grote beschermengel! Mazzeltje voor iedereen. Het werd een machtig gezellige avond met zeer goed eten. Aqua heeft zichzelf weer helemaal waargemaakt. De voorspelde regen en storm blijven uit. We schijnen precies tussen twee grote codes geel in te zitten.

Volgende dag, zaterdag 22 april, 9.30u

Maar ik dwaal af. Eerst even de spreuk van de dag: “Is het ‘s ochtends om tien uur nog niet licht, heb je waarschijnlijk de gordijnen dicht.” Ik vind het leuk om iedere dag een nieuwe spreuk te verzinnen. Sorry, wen er alvast maar aan! Of er verder nog wat te vertellen valt? “Tuurlijk wel” maar dat laat ik verder over aan onze scribent van de week, Paul, een schatje hoor dus het komt wel goed allemaal en ik heb hem al 3x een poot gegeven. Maar nu wegwezen, want ik ben toe aan mijn middagdutje. Welterusten”

Vanwege mijn verjaardag geef ik bij hoge uitzondering een rondje, maar alleen omdat mijn AOW vandaag binnen is gekomen.

palaver voor de tocht naar Amsterdam. Wij luisteren aandachtig naar de baas vanaf onze plek op het gangboord. De voorvaarder is aan het woord. Duidelijke taal hoor. Goed aansluiten bij bruggen en sluizen. “Tuurlijk wel”. In Amsterdam zeker, want anders knallen ze zo de brug voor je neus dicht. Lig je zomaar een uurtje eenzaam aan de kade voor de Aldi. “Tuurlijk wel” heeft ook voordelen want dan kunnen ze ons eindelijk even uitlaten. Wat zegt u? “Oh, hadden jullie het nog niet door, maar ik ben Flynn de grote broer van Fratske, mijn hoogintelligente zus met al dat haar voor haar ogen. Onze baas is bij deze tocht ook jullie baas hoor dus goed luisteren en nooit in het gangboord poepen.”

Eerst met heerlijk weer richting Amsterdam, mooie stad achter de duinen. Oh excuus, aan het IJ natuurlijk. De tocht verloopt vlekkeloos vanwege onze rustig varende TTL. De schepen bleven hierdoor dichter bij elkaar dan anders. Aan de achterzijde van het peloton onze onvolprezen duwboot “De Pandoer” van Kees die met vriendelijk doch dwingende stem kans ziet om het konvooi zo kort mogelijk te houden.

We naderen de “Nieuwe Meer”. De sluiswachter laat het licht voor ons op groen staan en we kunnen zowaar in één keer doorvaren. Ook Amsterdam

verloopt vlekkeloos en ik kan mij niet herinneren dat we de tocht ooit zo snel hebben afgelegd. De weergoden zijn boos op ons. Zoveel voorspoed, daar hebben wij geen recht op. Helaas, de regenkleding wordt tevoorschijn gehaald bij het aanleggen. Een deel ligt aan de golfbreker en de andere helft ligt pal voor Loetje geparkeerd. Een aparte plek waar het toch heel stil is. Maar dat komt vanwege het weer. De meeste van ons gaan tussen de buien door even de benen strekken of boodschappen doen. Om 20.00u melden wij ons bij “Loetje” aan het IJ voor de speciaal voor vegetariërs ontworpen maaltijd. Wat hoor ik, is dat Flynn die even duidelijk maakt dat hij bij thuiskomst van de baas wel rekent op 2 biefstukken Bali voor hem en zijn zus, want daar worden ze zo lekker winderig van? Goed eten geweest, gezelligheid troef en ……… morgen heb ikzelf een vrije dag en gaan Jenneke en ik Amsterdam onveilig maken. Tot maandag!

zorgelijke taak is om te zorgen dat niemand voor Pampus komt te liggen. De Oranje(jachten)sluis is snel vol maar parallel hieraan zijn ze zo vriendelijk om de rest van onze vriendjes in de beroepssluis toe te laten. Overigens, de “Mooie Nel” met Elly en Jan, heeft zich bij ons konvooi aangesloten. We varen bijna gelijktijdig naar buiten. Wind op de kont en hoegenaamd geen last, ondanks windkracht 4/5. Bij aankomst in Huizen is het nog steeds koud en het gaat weer regenen. Helaas geen gezellig weer om het historisch centrum te bezoeken. Even rustig aan dan maar en relaxen na toch weer een mooie tocht. Ons diner staat gepland in restaurant “Boot”- hoe kom je op die naam - maar we gaan er even uit voor de reclame: “Varen is leuk, niet omdat het moet maar omdat het kan en allemaal met een glimlach, leuker kunnen we het niet maken.” Boot is gelegen op het haventerrein dus we hoeven niet ver te lopen. Officieel zijn ze op maandag dicht maar voor ons zijn ze speciaal opengegaan. Een kok in de keuken en één man voor de bediening. Die laatste beschikte over zeer lange benen en kon daar ook bijzonder hard mee lopen. Niemand van ons hoefde langer dan 2 minuten op een drankje te wachten en de gerechten werden in no time opgediend. We hebben deze “Speedy Gonzales” aan het eind van de avond dan ook, samen met de voortreffelijke kok, geëerd. Wat mij betreft genomineerd voor één KNMC ster.

Maandag 24 april.

We gaan Amsterdam Marina en Loetje onze achterstevens laten zien. We hebben zo lekker gegeten bij Loetje dat we onze boot “Filou” hebben omgedoopt in “FiLoetje.” Het weer is nog steeds naatje maar ja, elk voorjaar heb z’n najaar en het wordt er zeker niet warmer op. Gelukkig heeft iedereen een kachel aan boord. Onze geestelijk leider heeft na het afnemen van de biecht (na ons nachtleven in Amsterdam) het lijntje weer opgepakt. Meine Loetje pakt om 10.00u vakkundig de marifoon voor de nodige instructies. Het lijkt overigens snel droog te worden die ochtend maar de wind zal misschien nog wat zorgen baren i.v.m. de verwachte “woelige baren.” Meine’s

Dinsdag 25 april.

Op naar Spakenburg. Er is vandaag geen weer, want de weerman is ziek. Het is 7.00u als ik danig in de war naar buiten kijk en speciaal naar de temperatuurmeter. Die geeft 4 graden

aan maar we schrijven wel 25 april. Onbewust gaan mijn gedachten uit naar uitstervende ijsberen. Eerst maar eens goed luisteren naar onze “grote roerganger” voor instructies. Omdat nu ook de zon gaat schijnen, lijkt het een perfecte dag te worden. Bij de invaart van Spakenburg wordt de zon plotseling ingeruild voor extra wind, hetgeen het invaren niet prettiger maakt, temeer omdat de wind dwars op het kanaal staat, maar binnen een half uurtje komt het allemaal top in orde met deze ervaren matrozen en kadepersoneel. Om 13.30u staan een aantal auto’s klaar om ons te brengen naar een workshop verfsmijten. Heel apart maar niemand die enig idee had wat je hiervan moest verwachten. Na een gedegen uitleg van een professionele “uitsmijterzakjesspecialist” mochten we voorzichtig beginnen met proefgooien. Na flink oefenen lukte het de meesten onder ons de plakkaatverf op een doek te krijgen en niet op de naaste buurman. Een makkie. Daarna ging het voor het echie. Iedereen een witte kartonnen plaat om je op uit te leven. Alle afbeeldingen worden bewaard en als ze droog zijn gaan we horen wie de beste verfsmijter was. Zie de beelden!

En toen was er één jarig “hoera hoera”. Het blijkt dat onze Jos vandaag 67 is geworden, heel toevallig precies op zijn verjaardag! Hij nodigt ons uit voor een steigerborrel. Dat wordt achteraf niet op de steiger maar toch in zijn schip want niemand wil de wind, regen en kou buiten trotseren. Nee inderdaad, vanmorgen nog even contact gezocht

met de heren Paulisma en Pelleboer maar zij maakten snel duidelijk niet onze vrienden te zijn op deze dag. Zelfs niet voor een steigerborrel. Het is een gezellige dolle boel bij Jos en Jacqueline aan boord die middag. Er komen zelfs warme hapjes langs. Na al die versnaperingen gaan we eten. Weer drie gangen bij Smokehouse. Daarna

broekriem iets losser en wandelingetje naar je warme nestje. Bij de meesten staat de kachel nog aan. Het kan zijn dat de vorst deze nacht nog langskomt. (Niet te verwarren met de Vorst van a.s. donderdag.)

Het is woensdag 26 april, 9.59 uur. De lichten staan op rood. Meine Verstappen op poleposition. Hij zal straks het tempo gaan bepalen. Als hekkensluiter onze onvolprezen Kees v.d. W. - bijgenaamd - Safety Keesie - die door een klein foutje (strekdam) bij de kwalificaties helaas op de laatste plek is beland. Maar even serieus. Alle schepen vertrekken gelijktijdig uit Spakenburg met kapitein Meine natuurlijk voorop. Op mysterieuze wijze slaagt hij erin om alle concurrentie, bij deze relatief kleine sluis, uit te schakelen. Het gerucht gaat dat hij er twee heeft laten zinken met zijn “MeineVeger.” Niemand had het verwacht maar we passen er alle twaalf in.

We vervolgen onze tocht met de heerlijke snelheid van 10 km. per uur. Scheelt veel kostbare brandstof, konvooi blijft veel gemakkelijker bij elkaar en we zien geen boze gezichten om ons heen vanwege onze golfslag. Langzaam werken we hier aan imagoverbetering! Hulde hiervoor Meine! Dit is de laatste dag van deze Z/W aanlooptocht naar onze plek in Harderwijk waar we de rest van onze vrienden gaan zien om weer eens flink bij te praten. Maar voor het zover is nog een aantal activiteiten.

Eerst om 14.00u de stadswandeling langs de mooiste plekjes van Harderwijk. We treffen als gids een geweldig enthousiaste vrijwilliger die een kruising lijkt te zijn tussen een geschiedenisleraar, plantkundige, toneelspeler en theoloog.

Alleen zijn bewegingen tijdens alle uitleg baart al opzien met name tijdens het bezoek aan het oude gemeentehuis. Het was leerzaam, interessant om aan te horen maar aan het einde …… loop je weer twee straten verderop en kan je er weinig over navertellen. Tenminste bij mij is dat zo.

wijntje daar, cadeautje hier cadeautje daar, kusje hier, kusje daar, (nee geen grensoverschrijdend gedrag hoor)

Gelukkig worden we niet overhoord! Deze avond afscheidsdiner in restaurant Johannes. Er volgt uiteraard de bekende ceremonie met alle plichtplegingen. Jos mag het verhaal houden en dat doet hij heel verdienstelijk. Wijntje hier,

Maar het afscheid was bitterzoet. De zeebenen lieten ons af en toe in de steek en er ontstonden deze week nieuwe hechte vriendschappen. De kapitein, die ons na twee dagen had omgedoopt tot zijn eigen bemanning had een band gesmeed die sterker was dan de stalen kettingen van onze ankers. De gedachte om elkaar voorlopig niet langer te zien bracht tranen in onze ogen. Oei wat een overdreven onzin nu weer. Enfin, de laatste loodjes voor mij bij dit verslag. Het is leuk geweest, koud, winderig, goede maaltijden, gezellig en top georganiseerd door onze voorganger, zijn Jeannette, Flyn en Fratske.

Ze mogen blijven!!!

Paul Graafland

Openingsfeest Harderwijk 2023

Op 25 april 2023 kreeg ik omstreeks 16:00 uur een telefoontje van Jack van Gent of ik op de boot in Amsterdam Marina was. Omdat dit het geval was, vroeg Jack of ik langs wilde komen. Hij lag namelijk met Lisa en Marjo Haitjema, met de Dagmar in de haven, samen met

de Bontekoe van Dick en Jose van der Pol. Zo gezegd, zo gedaan, het werd een gezellig samenzijn met aansluitend een gezamenlijk etentje bij Fred’s Kitchen naast Amsterdam Marina; erg gezellig EN lekker. Daarna heb ik mij aangesloten in de ochtend van 26

april bij de Dagmar en de Bontekoe om naar Spakenburg te varen. Daar aangekomen meerden ook Dirk Jan en Anneke Swart met de Liefde af in Spakenburg, en hebben we die avond gezellig met z’n allen gegeten bij de Italiaan. De ochtend van de 27e zijn we met 4 boten omstreeks het middaguur aangekomen in Harderwijk, waar wij allen al een plek toegewezen gekregen hadden door Meine van der Knaap, die de ligplekinformatie per telefoon had doorgegeven aan Dick.

Ondertussen waren er 3 aanlooptochten onderweg naar Harderwijk en deze kwamen ook binnen. Al met al een gezellige dag met mooi vaarweer. Daarbij was het op de kade in Harderwijk een oranje drukte van jewelste, het leek Koningsdag in Amsterdam wel…….

In de avond was het geplande diner in het restaurant van het Monopole Hotel, een 100 stappen verwijderd van de kade. We werden eerst officieus verwelkomd door Nic en Henny Slingerland met de balkonscene, waarna wij vervolgens binnen een welkomstdrankje aangeboden kregen.

Daarna nam vicevoorzitter Don Bijl het woord om ons welkom te heten. Voorzitter Aad Beemster was verlaat in verband met zijn aanwezigheid bij de

rouwdienst van wijlen Betty PolmanJans, die op deze middag plaatsvond. Aansluitend hebben wij genoten van een lekker diner. Ik geloof dat we er met

een 100 personen aan deelnamen. Wat een gezelligheid en ontmoetingen met vele leden. KNMC waardig!

De volgende dag was het overdag eigen invulling voor het officiële openingsfeest. Ik liep omstreeks 16:00 uur in vol ornaat (lees clubkostuum) naar de ingang van

het Dolfinarium, alwaar ik al een redelijk grote groep mooi geklede KNMC’ers zag staan. We werden met ons allen tegengehouden bij het hek, want we

moesten in één keer door de poort. Nou, dat geschiedde een 20 minuten later. Gezamenlijk liepen we naar het trainingscomplex van de dolfijnen, waar we via een hek waar polsbandjes werden verstrekt, naar binnen werden geloodst.

Ik wachtte samen met Trudy Geerlings even, omdat wij een bijzondere uitreiking gingen doen. Dus, toen Trudy en ik naar binnen kwamen zaten alle KNMC-leden al in deze levensgrote binnenruimte waar de trainingsvoorstellingen gehouden worden. Erg imposant. Daar mochten Trudy en ik eerst, namens alle KNMC’ers, een prachtige KNMCjubileumspeld uitreiken aan mevrouw Doris Satter-Mast, die samen met haar man Jan Satter op de voorste rij zat. Hoe bijzonder is het om dit te mogen doen. Doris is 40 jaar lid van de KNMC, iets wat voor mij onvoorstelbaar is, omdat ik pas 3 jaar lid ben. Hoe fijn om deze prachtige dame in het zonnetje te mogen zetten.

Na dit mooie moment hebben wij allen een indrukwekkende presentatie van het trainen van deze prachtige dolfijnen mogen meemaken. Na de voorstelling werden wij en masse naar het onderwaterrestaurant geloodst, waar

wij met elkaar een heerlijk buffet kregen aangeboden. Wat een heerlijke keuzes en wat mooi om zo, gezellig met elkaar, ook deze prachtige dieren te bekijken die nieuwsgierig langs de ramen bleven zwemmen. Wat een toplocatie.

Als afsluiting werden wij, wederom onder begeleiding, naar de feest/dans locatie begeleid. Daar deed Don Bijl nogmaals het woord, waarna de officiële opening van het KNMC-vaarseizoen werd ingeluid met een bel.

Mede omdat ik alleen was, ben ik al snel vertrokken, dansen is het niet echt voor mij. Dat gezegd hebbende, vele leden

genoten van de live band en dansten er lustig op los. Wat een fijn openingsfeest was het. Veel

dank aan Meine en Jeanette, Cees en Marjan voor het organiseren. Het was TOP.

Natuurlijk werd ook de winnaar van de Fotowedstrijd 2022 gehuldigd! Paul Graafland gaf, in het bijzijn van de andere juryleden Jeannette Waleveld en Els Heijmans, de prijs aan de Gerard den Heijer, die de 3D geprinte camera en zijn winnende foto op canvas in een baklijst dankbaar in ontvangst nam.

De volgende ochtend ben ik, samen met een aantal andere schepen, met de Happy Dreams om 8:00 uur vertrokken. En, na de Nijkerkersluis om even na

9:00 uur te zijn gepasseerd, hebben wij allen het ruimere sop gekozen en ben ik in de middag aangekomen in mijn thuishaven Amsterdam Marina.

Wat een mooie KNMC-dagen heb ik weer mogen meemaken. Ik ben een dankbaar mens.

Veiligheid boven gezelligheid!

Cursus Samen Varen, 12, 13 en 14 mei 2023

Deelnemers:

Andante Dirk en Fenneke Groeneveld, foto’s

Aqua Gusta Pieter en Hester Verboom

Lady Du Moulin Peter Bezemer en Renée Pleysier

Seabear Titia Reijntjes en Göran Frankler

Slane Rob en Ineke Hessing, organisatie

Marjo Haitjema (aan boord Slane)

Sun Paul en Wil Dinant

Ursus W ijnand en Tiny van den Haak, kascontrole

Zonder boot Nic, Henny en Annabelle Slingerland

Zonder boot Rob en Marijke van Weezel-Errens

Zonder boot Paul en Karin Laarhuis, verslag

Voor de KNMC ging het tweede evenement van dit vaarseizoen van start op 12 mei. Eén avond en twee lange dagen werden leden van deze motorbotenclub begeleid om het samen varen aangenamer en veiliger te maken. 24 Deelnemers met 8 boten hadden zich hiervoor ingeschreven. Langs de lange steiger van de mooie jachthaven van Stichting Jachthaven Huizen legden de boten vrijdagmiddag aan. Uit Zeewolde kwam de 21 meter imposante Seabear van Titia en haar partner Göran (spreek uit ‘Joran’). De boten van Karin en Paul 2 (Maiden), Rob en Marijke (Maatje) en die van Nic en Henny (Prahna) waren, om verschillende redenen, nog niet beschikbaar.

Henny en Nic dachten er goed aan te doen om dochter Annabelle, medisch specialist in haar dagelijkse leven en werkzaam in Amsterdam, Londen en Boston, mee te nemen voor hun geestelijke en fysieke verzorging. Maar Annabelle was er ook ter medische ondersteuning van de andere deelnemers.

Om 18.00 uur verzamelden de 24 deelnemers en Praha Hanno, zich bij restaurant BOOT in de haven. Peter en Renée kwamen als eersten en vertelden Karin en Paul uitgebreid over ditjes en datjes van de KNMC. De andere stoelen werden intussen bezet voor een heerlijke maaltijd. Hoe de avond op de verschillende boten werd voortgezet, blijft een geheim.

Zaterdagochtend startte het theoretische deel van de cursus en

Queen Anita Remco en Anita van Dijk

Foto: Paul Graafland

moesten de deelnemers zich om 09.00 uur melden in restaurant BOOT. De deelnemers werden voorgesteld aan 3 trainers/instructeurs die allemaal hun kennis hebben opgedaan als waterpolitie te Rotterdam: Hanno, duidelijk de senior, intussen exwaterpolitie en bezig aan zijn laatste jaar als instructeur (liet hij de deelnemers geloven), Hans, zijn opvolger bij de waterpolitie Rotterdam, en de benjamin Stefan.

Bij het voorstelrondje konden de deelnemers tevens aangeven waar hun speciale wensen lagen. En tijdens deze ochtendsessie stonden we stil bij onderdelen reis- en bootvoorbereiding, redvesten, manoeuvreren, DSS (Denken Sturen Schakelen), WSWS (Weinig Snelheid, Weinig Schade) en MWMS (Matroos Wind, Matroos Stroom), de ingewikkelde omstandigheden tijdens het varen.

Varen op water kan heel leuk zijn, maar dan moet de bemanning wel

weten welke taken er zijn en waar de verantwoordelijkheden liggen. En om het leuk te houden is daarbij een goede voorbereiding van belang: welke vaarwegen nemen we, wat zijn de hindernissen, welke stremmingen zijn er, wat is en wordt het weer! En eenmaal aan boord welke controles moet je uitvoeren alvorens het schip in beweging te zetten. Bij het manoeuvreren is het belangrijk te weten of je een linksdraaiende schroef hebt of een rechtsdraaiende. Gemakkelijk te zien aan de horizontale uitsteeksels van de trottle. Extra spannend wordt het bij het binnenvaren en aanleggen in een haven en natuurlijk bij het binnenvaren en het aanleggen in een sluis. Laat het je niet moeilijk maken door een voorliggend schip anders ga je gewoon tussen de sluisdeuren liggen en wacht je tot de sluiswachter orde heeft weten te scheppen, is het advies van Hanno. Zo nodig gebruik je de marifoon om je plaats op een veilige manier in te nemen.

Met veel nadruk werd gewezen op DSS: neem je tijd door eerst te denken, wat

wil ik en hoe ga ik dat doen? Leg de boot desnoods stil om tijd te winnen. En als je het weet draai het roer in de juiste positie en schakel rustig naar de versnelling. Vaar vooral langzaam want dan vaar je ook weinig schade.

In de middag werden de deelnemers verdeeld over 3 boten: De Seabear voor deelnemers met een boot met een dubbele aandrijving en de Queen Anita en de Ursus, schepen met een enkele motor. Er werd geoefend in het manoeuvreren, draaien, afmeren en nog eens hetzelfde.

De Seabear is uitgerust met 2 schroeven. Onder leiding van Hans werden Henny, Nic, Annabel, Karin, Paul, Titia, Göran getoond wat een dubbelle schroef voor de besturing van het schip betekent. Met name de dames kregen de gelegenheid om te draaien, te varen, te benaderen. Hans gaf de deelnemers veel vertrouwen en je zag hoeveel voldoening dit bij de trottlebeoefenaren gaf.

Op de andere schepen begeleidden Hanno en Stefan de deelnemers. Aan de vele foto’s is op te maken dat met veel fanatisme deze sport beoefend werd.

Rond 16.30 uur stapten we van boord en werd een debriefing gehouden. In de avond was iedereen vrij.

Op zondagochtend werd om 09.30 uur gestart met het herhalen van de oefeningen van zaterdag en werd er gefocust op het aanleggen. Daarbij werden wel de meeste schepen ingezet. Zo voeren Wil en Paul 1 met hun schip De Sun elegant door de wateren van Huizen. Het door Paul zelfontworpen schip zag er prachtig, stoer en efficiënt uit. Ook de Aqua Gusta krulde zich door alle bochten en de opvarenden toonden samen veel vaarplezier. Dat toonden ook Fenneke en Dirk op de Andante, Titia en Göran met hun

opstappers op de Seabear (volgens Hanno steeds aangeduid met ‘dat kleine schip’), waarbij Henny de puzzels uit de zaterdag Telegraaf met vlijt op het achterdek en met een sigaretje tussen de vingers, invulde. Renée zat achter het roer van de Lady Dumolin met naast haar de troste partner Peter. Het was een zwierig bal van manoeuvrerende schepen in de haven van Huizen waar ook de Ursus en de Queen Anita met opstappers Rob en Marijke, deel van uitmaakten. Gemotiveerde en leergierige schippers en matrozen genoten van opnieuw een zonnige dag.

Aan het einde van dit dagdeel werd er gedebrieft door de Rotterdamse leermeesters. Er werden nog tips and tricks gedeeld waar nieuwkomers

als Karin en Paul en Hester en Pieter geconcentreerd naar luisterden en keken.

Na de lunch werd aandacht besteed aan het ankeren en werd geoefend met ‘man over boord’.

Ankeren is nodig als je ergens rustig wilt liggen om bijvoorbeeld de nacht door te brengen, of om liggeld uit te sparen. Maar ook in geval van een noodsituatie om het noodanker uit te gooien. Er waren boten die nog nooit het anker hadden gebruikt of met het anker hadden geoefend. Hanno nam op de Aqua Gusta deelnemers mee. Pieter moest het handboek erbij halen om de werking van de knoppen uit te zoeken. De knoppen werden gevonden, maar toen kon de zekering niet van het anker worden vrijgemaakt. Het mes van Hanno (altijd handig om dat bij je te hebben) was nodig om het touw door te snijden. Er werd verteld dat 3 keer de lengte van de diepte aan kettinglengte nodig is om goed te kunnen ankeren. Vandaar dat het advies gegeven werd om de ketting om de zoveel meter te voorzien van een tape (of anders) om zo de lengte te kunnen tellen. Zodra de ketting strak stond moest er nog een ruk

aan het anker gegeven worden door de boot terug te varen. Daarmee worden de vloeien van het anker dieper in het zand getrokken, waardoor de kans op driften van het anker kleiner wordt. Ook bleek op de Aqua Gusta dat het inhalen van het anker niet heel gemakkelijk ging en moest Annabelle nog acrobatische kunsten uithalen om het anker op de juiste wijze op haar plaats te krijgen. Mocht je het anker niet aan boord kunnen krijgen en ben je genoodzaakt om het anker achter te laten, dan dien je het einde -volgens de regels- te voorzien van een drijver en de plaats van achterlating, door opgave van coördinaten, te melden bij de instanties. Ook is dat voor de verzekering van belang.

Instructeur Hans was de aangewezen persoon om het overlevingspak aan te trekken om daarmee de ‘man-overboord’ in de praktijk te doen slagen. Vier mannen op de Sun hadden 8 minuten nodig om Hans weer aan boord te krijgen, waarmee duidelijk werd dat dit team van redders in nood nog een keer hun vaardigheden moest tonen. Met de stuurmanskunst van Paul 1 en zijn bemanning Peter, Nic en Wijnand

ging het de 2e keer beter en kon Hans aan boord komen.

Rond 16.30 uur werd het einde aangekondigd. Ook de laatste debriefing was interessant. Ineke vertelde dat iedereen nog een (klein) bedrag terugkreeg omdat minder was opgemaakt dan begroot en bedankte de instructeur Hans (hij kon niet bij het afsluitende diner zijn) en overhandigde een bedankpakket, waarna Hanno - mede namens de andere instructeurs - als laatste de deelnemers bedankte voor hun inspanningen. Bovendien waardeerde Hanno de inspanningen van de KNMC om veiligheid en samen varen zo belangrijk te vinden en moedigde andere motorbootverenigingen aan om hetzelfde te doen. Hanno

maakte van de gelegenheid gebruik om te vertellen dat hij nauw betrokken is bij Stichting Vaarwens, die zoveel mooie dingen doet voor mensen die terminaal ziek zijn. Hij had goed geluisterd en begrepen dat er nog wat geld over was. Dus….als je dat zou kunnen missen dan zou het mooi zijn om dit bedrag, individueel, over te maken naar Stichting Vaarwens. Door iedereen werd hierop instemmend gereageerd.

Om 18.00 uur begon het slotdiner, wederom goed verzorgd door restaurant BOOT op het haventerrein. Naast dat Hanno en Stefan bedankt werden, kregen ook de Wijnand, Dirk en Paul 2 een attentie voor hun inzet. Marjo zette Ineke en Rob in het zonnetje en

bedankte hen voor het, voor de tweede maal, organiseren van deze cursus. Een prachtig boek met mythische trektochten door Europa werd namens alle deelnemers aangeboden.

Zelfs voor deelnemers die deze cursus voor de tweede keer meemaakten was het een leerzaam en ook nog eens een gemoedelijk weekend. Dat zegt genoeg over hoe belangrijk veiligheid aan boord gevonden moet worden en welke ledenband er bij de KNMC bestaat. Aan Ineke en Rob alle dank voor de organisatie van dit evenement.

Paul Laarhuis

Even voorstellen: voorkeurshaven

Jachtcenter Elburg

Het is maandagmorgen 15 mei als Ineke (Hessing) en ik het terrein oprijden van Jachtcenter Elburg, gelegen aan het aanloopkanaaltje richting het pittoreske kommetje in Elburg. Wat direct opvalt is de grootte van het terrein (60.000 m2), de hoeveelheid enorme hallen (18 met een oppervlakte van totaal 25.000 m2) en hoe keurig alles erbij ligt. Als we ons aanmelden bij de receptie dan ervaren we gelijk hoe betrokken de havenmeester en zijn vrouw zijn bij hun ligplaatshouders. Een wat ouder echtpaar wordt namelijk eerst gevraagd hoe het nu met hen gaat na alle consternatie van de afgelopen dagen. Mevrouw was, naar later uit het gesprek bleek, namelijk gevallen op de boot en daarbij was haar kunstheup uit de kom geschoten. Een euvel dat blijkbaar vaker voorkomt en heel erg pijnlijk is. Mevrouw vertelt dat haar was aangeraden om niet meer te varen, maar ja, het vaarbloed kruipt waar het soms beter niet kan gaan en ook nu was ze weer van plan om alle goede

raad in de wind te slaan en volop te gaan genieten op en van de boot. En wij begrijpen dat wel.

Na het schudden van handen en kennis te hebben gemaakt met Angela en Diederick van Wijk èn te zijn voorzien van een kopje koffie, beginnen we met waar wij voor gekomen zijn, namelijk het uitreiken van het vignet voorkeurshaven KNMC 2020-2023. Dit vignet wordt sinds 2020 uitgereikt aan gastvrije jachthavens met goede faciliteiten waar toertochten en individuele motorbootvaarders met open armen zijn ontvangen en begeleid.

En Angela en Diederick hebben de afgelopen jaren laten zien dat ze dit vignet dubbel en dwars verdienen. Angela en Diederick zijn blij met deze erkenning en ze zullen het vignet op een zichtbare plek in het havenkantoor aanbrengen, zodat passanten en gebruikers weten dat ze in hun haven in goede handen zijn.

In een database houdt de KNMC bij welke jachthavens een vignet hebben ontvangen. Zo weten de leden en bezoekers van de website al tijdens het plannen van een tocht waar ze voorkeurshavens aantreffen.

Zo langzamerhand gaat het gesprek over op alle veranderingen die Jachtcenter Elburg de laatste jaren heeft ondergaan. Ze onderscheiden zich door het ‘total ship management’. Een mooie Engelse slogan maar in het Nederlands betekent dit simpelweg dat ze een compleet dienstenpakket aanbieden om de motorbooteigenaar te ontzorgen. Zo voorzien ze in winterstalling (450 in de hallen en nog eens 350 in de open lucht), 2 kraanfaciliteiten (een 30 tons en een 100 tons voor boten tot 27 meter lang en 7 meter breed), een spuitloods voor jachten tot 50 meter, een loods voor houtbewerking, verkoophallen, ligplaatsen in het water en op de kant,

een watersportwinkel en vakmensen voor alle denkbare reparatie, onderhouds- en refit-werkzaamheden. Dus zeg maar een ‘one stop shop’.

Jachtcenter Elburg heeft ook heel veel aandacht voor duurzaamheid. Ze hanteren zelf strenge milieuregels en om een grote stap te kunnen zetten naar duurzaamheid zijn door Zonnegilde op alle daken van hun gebouwen en hallen alles met elkaar ruim 8.000 zonnepanelen geïnstalleerd die jaarlijks minimaal 2 miljoen kW opleveren. Veel meer dan ze zelf gebruiken en daardoor kunnen ze voor 600 huishoudens groene stroom terug leveren aan het net. Indrukwekkende cijfers.

Ook is het Jachtcenter onlangs genomineerd voor de Blauwe Vlag. Dit is een onderscheiding voor jachthavens en stranden die aangetoond hebben dat ze schoon en veilig zijn. Jaarlijks wordt gecontroleerd of de jachthaven aan alle hoge internationale kwaliteitseisen voldoet en de Blauwe Vlag mag blijven voeren. De volgende stap is, dat ze ook de extra onderscheiding Groene Wimpel in de wacht slepen. Hiervoor moeten ze nog eens extra inspanningen hebben gedaan met betrekking tot het verduurzamen.

Als ik vraag welke wensen ze nog hebben, dan staat er ook al heel veel in de planning. Zo zijn ze bezig met het verwezenlijken van een nieuwe en uitgebreidere milieustraat, uit het zicht van de Yachtclub, met o.a. een oliescheidingssysteem met een capaciteit van 10.000 liter. Ook sorteren ze voor op de toekomst en willen ze 200 tons schepen uit het water kunnen halen. Daarnaast wordt gewerkt aan laadpalen voor elektrische auto’s die hard nodig zijn voor de leden die hun boten willen bevoorraden of leeghalen. De website, die in 2020 is opgezet, is inmiddels ook aan vernieuwing toe, want er is alweer heel veel gebeurd en daardoor is er ook weer veel te melden.

Ons gesprek in het compacte gerenoveerde havenkantoortje, waar we gezellig met elkaar hebben zitten praten terwijl Angela tussen de bedrijven door de telefoon beantwoordt en mensen te woord staat, loopt op zijn eind. Maar voordat we afscheid nemen complementeren we Angela en Diederick nog met de Yachtclub die een grote opknapbeurt heeft ondergaan. Volgens Diederick is de Yachtclub, waar leden en passanten een hapje kunnen eten en een drankje kunnen drinken, niet groter geworden, maar lijkt het

ruimer door een andere indeling en uitstraling, passend in deze tijd. “Het terras is nu ook helemaal klaar voor de zomer, dus laat dat zonnetje en de gasten maar komen” roept Diederick enthousiast. En na deze woorden nemen we afscheid van elkaar.

Angela en Diederick, bedankt voor jullie hartelijke ontvangst enthousiasme. We wensen jullie een mooi vaarseizoen met heel veel enthousiaste bezoekers aan zowel de haven als de mooie Yachtclub!

Marjo Haitjema i.s.m. Ineke Hessing

Aspergetocht van Steenbergen tot Oesterdam, 16 t/m 20 mei 2023

Deelnemers:

Andante Dirk en Fenneke Groeneveld, foto’s

Aqua Gusta Pieter en Hester Verboom

Lady Du Moulin Peter Bezemer en Renée Pleysier

Seabear Titia Reijntjes en Göran Frankler

Slane Rob en Ineke Hessing, organisatie

Marjo Haitjema (aan boord Slane)

Sun Paul en Wil Dinant

Aanvankelijk waren er 10 schepen opgegeven, helaas moesten er door omstandigheden 2 afhaken.

De start van deze tocht begint in de haven van Steenbergen, een stadje in het westen van Brabant.

Twee “grote” schepen lagen er al van tevoren en trokken nogal wat bekijks, waardoor deze aspergetocht zelfs de Steenbergse Courant heeft gehaald.

Dinsdag 16 mei. Aankomst. Alle schepen zijn gearriveerd, 2 schepen van de groep zijn op hun eigen ligplaats blijven liggen.

Queen Anita Remco en Anita van Dijk

Ursus W ijnand en Tiny van den Haak, kascontrole

Zonder boot Nic, Henny en Annabelle Slingerland

Zonder boot Rob en Marijke van Weezel-Errens

Zonder boot Paul en Karin Laarhuis, verslag

Maar met 16 personen is iedereen om 15.30 uur aanwezig en worden we welkom geheten op de What Else en de Dagmar.

Nadat we elkaar hebben begroet, (de meesten zijn bekenden van elkaar,) krijgen we het programmaboekje uitgereikt. Altijd leuk om er snel even doorheen te bladeren.

Tijdens het welkomstdrankje, geeft Leo tekst en uitleg over de tocht. We gaan deze dagen met “consumptiebonnen” werken om alles eerlijk te houden, een hele uitdaging. De vooruitzichten zijn prima, want het weer kan niet stuk. Er

worden ons 5 droge dagen beloofd…….. De avond begint in Steenbergen, waar we om 18.00 uur worden verwacht in restaurant “In de Oude Stempel”, het voormalige postkantoor van deze stad. We beginnen direct met een culinair hoogstandje moet ik zeggen, want de eigenaar Marc van Loon heeft de lat wel érg hoog gelegd voor de volgende eetgelegenheden die we deze dagen zullen bezoeken. Het verslag wordt te lang als ik alle gerechten moet beschrijven, maar het is een aspergemenu uit de kunst. Hierover is deze week nog veel gesproken.

Woensdag 17 mei. Ligdag in Steenbergen.

Nadat alle fietsen van boord zijn gehaald, met de nodige hulp van sterke mannen, verzamelen we ons om 10.00 uur bij de ingang van de haven. 12 Fietsers, onder leiding van Els en Leo, gaan binnendoor naar de aspergeboerderij van Cees van Tiggelen in Halsteren, 4 leden gaan met de auto. Om 10.30 uur worden we verwelkomd door Cees. Er worden stoelen en krukjes naar buiten gesjouwd en we krijgen, heerlijk in het zonnetje, een kop koffie/thee met een “aspergeflap” aangeboden. Hoe kan het ook anders….. iedereen dacht in een appelflap te bijten!!!

Ondertussen legt Cees haarfijn uit hoe het zit met zijn asperges en de bijzondere locatie. We zijn nl. op de Brabantse Wal. Dat is als het ware een smalle streep van Steenbergen tot aan Ossendrecht. Vroeger waren dit duintoppen die tegen het zoute water aanlagen. Dat geeft een bepaalde structuur aan het zand, waardoor hier van oudsher al asperges zijn geteeld. Het is hier het oudste aspergeteeltgebied van Nederland, vanaf 1730 bekend. Sinds 6 jaar mag het een Europees streekproduct heten. Cees is een van de weinige aspergeboeren die biologisch teelt. Dat houdt in, geen kunstmest en geen gewasbeschermingsproducten. Dat betekent dan, handmatig wieden,

natuurlijke compost en een natuurlijke vijand zoeken voor de aspergekever: aaltjes. Cees staat in de wijde omgeving bekend om zijn bio-asperges. Ik kan er nog veel meer over vertellen, want de passie waarmee Cees dat deed, hield niet op……

De aanwezigen weten in elk geval hoe de asperge van een zaadje, uitgroeit tot een asperge.

We springen weer op de fiets en volgen Cees naar zijn aspergebedden. Daar werkt uitsluitend Nederlands personeel, van jong tot oud, met dezelfde liefde voor het product als hun baas.

Naast de witte asperges heeft hij ook nog anderhalf bed groene asperges. Daar verdient hij niets aan, dat is puur service voor de restaurants waaraan hij levert.

Terug op het erf van Cees, krijgen we een lunch aangeboden. Een heerlijke kop aspergesoep….. wie wil er nog een kop??? Dan blijkt dat het een voorgerecht is…..we krijgen daarna nog asperges met ham en krieltjes en een heerlijk aardbeientoetje. Ja, dat is natuurlijk te veel na al die soep. Maar (tegen Zeeland aan) bin ons oak zuunig, dus nemen we de nog overgebleven asperges e.d. mee naar Steenbergen. Terug in Steenbergen, zijn we die middag vrij en om 18.00 uur worden we weer verwacht op de steiger. Daar krijgen we een wijnproeverij van Jelle Heijmans, zoon van Els en Leo. Hij is vinoloog van beroep en vertelt met

groot enthousiasme, dat je bijna alle wijnen wel lekker móet vinden! (Grapje), Hij laat ons proeven, beginnend met een mousserende wijn uit de Loirestreek, (die voor mij de lekkerste bleef). Daarna een witte wijn voor bij de asperges, nóg een witte wijn, een rosé en hij eindigt met een rode wijn. Over iedere wijn heeft hij veel te vertellen, maar drinken en schrijven tegelijk is me niet gelukt. Ondertussen worden we ook nog verwend met een heerlijke aspergesalade, gemaakt door Els en Adriana, van de overgebleven schaal van tussen de middag. Broodjes met botertjes erbij en de maag is weer gevuld.

We kijken terug op een gezellige, leerzame dag en avond.

Donderdag 18 mei. Steenbergen –Haven Oude Tonge, 12 km. Palaver om 11.45 uur via de marifoon op kanaal 72, omdat er 2 boten niet in de haven liggen maar aan privésteiger. Vertrek uit de haven om 12.00 uur, Dagmar voorop en de Adagio en Sark voegen zich in het konvooi, waarvan de What Else bezemboot is.

Héél op het gemakje varen we het havenkanaal uit, over het aquaduct naar de Vliet. We moeten even wachten op groen licht om het sluisje van Beneden Sas te passeren en steken dan het Volkerak over om de ingang van Oude Tonge te bereiken. We hebben Brabant verlaten en gaan naar Zuid Hollands grondgebied, het eiland Goeree-

Flakkee. Via een heel mooie toegang, met aan weerszijden bloeiende struiken, bereiken we de haven van Oude Tonge. Iedereen vindt zo zijn plekje en we mogen de middag naar eigen behoefte indelen. De een pakt de fiets, de ander wandelt of doet een dutje, de zon schijnt, kortom ideale omstandigheden. Oude Tonge is een plaats waar de Watersnoodramp van 1953 flinke sporen heeft achter gelaten. Een wandeling start én eindigt bij de haven. Zeker de moeite waard om deze haven nog eens te bezoeken.

Met asperges heeft deze plaats weinig te maken, daarom staan deze avond in Restaurant de Lely geen asperges op het menu, wat iedereen prima vindt. Tenslotte willen we deze heerlijke groente niet beu worden. Het eten in restaurant de Lely, in een mooie nieuwe ambiance opgestart door

2 jonge mensen en met lief en vriendelijk personeel, is uitstekend. Het is de moeite waard om hiervoor nog een keer terug te komen.

Vrijdag 19 mei. Oude Tonge haven –Oesterdam 25,5 km. Palaver om 10.15 uur bij de What Else. Er wordt niet veel gevaren deze reis, want dit wordt ons laatste stukje. Geen bruggen, geen sluizen deze trip. Vertrek om 10.30 uur en in konvooi het havenkanaal uit. Dan varen we een stukje Noorder Krammer, Zuid Vlije naar het Schelde-Rijnkanaal. Tussen 13.00 -13.30 uur arriveren we in de haven van de Oesterdam waar we hartelijk worden verwelkomd door een sympathieke, vriendelijke havenmeester. We worden goed geholpen door de havenmeester en mede toerleden.

De rest van de dag mag ieder zelf invullen.

Zaterdag 20 mei. Ligdag haven Oesterdam – Afsluiting Aspergetocht. Om 8.00 uur verzamelen we ons met de fiets aan de steiger. De bedoeling is, dat we naar de Bergsediepsluis fietsen, een tocht van ongeveer 2 km en we ons daar, verdeeld over 2 sloepen, laten varen naar een “weer” van de weervisserij. Een eeuwenoude vangstmethode waarbij gebruik wordt gemaakt van een weer. Een weer bestaat uit 2 rijen vleugels (vanken) van houten staken die over een lengte van 2.000 meter in V-vorm in de zeebodem staan. Dit wordt een té lang verhaal om op te schrijven hoe het in zijn werk gaat. Kijk op de website van: Behoudweervisserij.nl en je komt alles te weten.

De weervisserij is al ten minste 350 jaar onlosmakelijk verbonden met Bergen op Zoom en de Brabantse Wal. Het ambacht is uniek in de wereld – alleen

de fam. Van Dort is nog beroepsmatig actief in de weervisserij. Sinds 2018 is het ambacht officieel bijgeschreven in de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland.

De vangst deze ochtend is zéér mager, nl. 1 gijp, 2 panharingen en 1 klein ansjovisje, waar het uiteindelijk om te doen is. Maar het is geweldig en we hebben genoten.

In deze tijd van het jaar staat Bergen op Zoom met betrekking tot zijn restaurants bekend om zijn 3 A’s Asperges, Ansjovis en Aardbeien staan dan traditiegetrouw op het menu.

De namiddag mogen we naar eigen behoefte invullen.

Om 18.00 uur komen we allemaal bijeen op het terras van Restaurant Oesterdam waar we nog nèt in het zonnetje kunnen genieten van een aperitief. Aansluitend krijgen we ons sluitingsdiner in een aparte zaal van het restaurant. Vooraf hebben we onze keuze opgegeven, voorgerecht aspergesoep, hoofdgerecht vlees of vis mét asperges uiteraard en een nagerecht met lekkere zoetigheden. Natuurlijk worden de TTL’s in het zonnetje gezet met mooie woorden van lof en dank door Thomas en met een aardigheidje voor Els en Lisa.

Aspergetocht

Ook Leo doet zijn woordje. Hij laat in het kort de mooie tocht de revue passeren en bedankt m.n. Jack voor het werk met al die “consumptiebonnen”. Uiteraard worden ook de toertochtplaatjes uitgereikt.

Hiermee kan ik vaststellen, dat déze Aspergetocht wederom een groot succes is, met dank aan iedereen die hiermee ook mijn gezelschap waren.

Elly Adriaansen – Koenraadt.

Steenbergse Courant - Kijkopsteenbergen.nl zet de Aspergetocht voor het voetlicht

Zondag 21 mei, 10:00 uur Schepen doen haven aan voor Aspergetocht.

STEENBERGEN – De passantenhaven van Steenbergen was vanaf dinsdag de verzamelplaats voor een 5-daagse vaartocht. Acht ruim bemeten schepen vonden hun weg via de Steenbergse Vliet en het aquaduct. Na 2 dagen vertrok het opvallende gezelschap onder leiding van organisatoren Leo en Els Heijmans

Aspergetocht voor leden

Wie regelmatig langs de haven komt zal ze vast gezien hebben. Een aantal ruim bemeten schepen in de passantenhaven. Allen maakten deel uit van een gezelschap dat deelnam aan de ‘Aspergetocht’. Een tocht georganiseerd door en voor leden van de KNMC, een vereniging van eigenaren van motorboten. Dit keer lag de organisatie in handen van Steenbergenaren Els en Leo Heijmans en Jack en Lisa van Gent.

Welkom aan boord

Bij de aanlegsteiger aangekomen valt als eerste het formaat van één van de schepen op. De ‘Rio Grande’ doet haar naam eer aan. Het felblauwe, moderne schip doet menigeen verbaasd kijken. ‘Hoe zijn die hier terecht gekomen?’ Dat is dankzij Leo en Els Heijmans. Op hun schip worden we van harte uitgenodigd. Met een “Welkom aan boord” door Els stappen we over de reling van ‘What Else’.

Niet alleen varen

Leo stapt over van het naastgelegen schip ‘Dagmar’ van Jack en Lisa van Gent, medeorganisatoren van deze vaartocht. “We stellen elk jaar een mooie tocht op voor leden van de KNMC” vertelt Leo onder het genot van een kopje koffie op hun achterdek. “Dit jaar varen we met acht schepen. Dinsdag hebben we verzameld hier in de haven. Veel schippers kennen de haven in Steenbergen, die staat in het hele land bekend om de entree via het

aquaduct en de uitstekende voorzieningen in de haven zelf. Woensdag zijn we op de fiets naar aspergeteler Van Tiggelen in Halsteren gegaan.

Asperges eten en erover leren

Daar aangekomen kreeg het gezelschap uitgebreid uitleg over hoe asperges geteeld worden en hoe het komt dat Brabantse Wal asperges hun zo kenmerkende smaak krijgen. “Natuurlijk hebben we ze ook gegeten” vult Els Heijmans lachend aan. Na een wijnproeverij op de steiger van de Steenbergse haven vertrok het vaargezelschap donderdag om klokslag 12 uur om koers te zetten naar OudeTonge. “We gaan ook een kijkje nemen bij de Weervisserij. Hopelijk vangen we Ansjovis” vertelt Leo Heijmans vlak voor vertrek uit de haven. “Hebben we twee van de drie A’s waar onze regio bekend om staat.”

Bron: Steenbergse Courant / KijkopSteenbergen.nl

E-mail: info@maritiemcentrumheusden.nl www.maritiemcentrumheusden.nl

Tel. 0416 - 66 13 99

Brandstoffen: Gulf Diesel Green Gulf Super Plus 98 Green Shell GTL Fuel

Watersportwinkel • Brandstofstation • Jachtendok • Reparatie en installatie service • Altijd professionele hulp.

Welkom bij Amsterdam Yacht Consultancy

Uw aanspreekpunt voor de aan- en verkoopbegeleiding van uw jacht. Met meer dan 30 jaar ervaring in de watersport kan Joost Kempers u advies geven over vrijwel elk vraagstuk met betrekking tot uw jacht en alles wat daarbij komt kijken.

AMSTERDAM YACHT CONSULTANCY KUDELSTAARTSEWEG 228 A • 1433 GR KUDELSTAART +31 20 303 2160 • INFO@AMSTERDAMYACHTCONSULTANCY.NL WWW.AMSTERDAMYACHTCONSULTANCY.NL

(Voorheen Legerstee)

Nieuweledentocht 23 t/m 26 mei 2023

Deelnemers:

Allegra Teus en Anny Boele Dagmar Jack en Lisa van Gent Marjo Haitjema (aan boord Dagmar)

Festina Lente Peter en Luud de Jong Maatjes Robert en Marijke van Weezel-Errens

Maiden Paul en Karin Laarhuis (gedeeltelijk aangesloten)

Queen Anita Remco en Anita van Dijk

Rio Grande Eddie en Adriana Dücker

Sirocco Ed Capel

Warrior Marcel en Astrid Pakvis

Na een mooie maar haastige tocht arriveerden we, samen met de Queen Anita, ‘s morgens in de jachthaven van Heusden. We werden opgevangen door Jack en Marjo en daarna stond de koffie in de Dagmar voor ons klaar. Alle schepen lagen mooi bij elkaar, behalve de Rio Grande, want die lag op haar vaste ligplaats in een box.

Heusden is een prachtige vestingstad, de moeite waard om een wandeling door te maken. Het is alsof je door een openluchtmuseum wandelt. In de loop van de dag arriveerden alle deelnemende schepen: de Sirocco, Allegra, Festina Lente en de Warrior. Alhoewel de temperatuur nog wat aan de lage kant was, was het droog en kwam de zon er regelmatig door, dus we hadden geen reden tot klagen. ‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten in restaurant Boei 35. Ik denk dat de KNMC daar een graag geziene gast is,

want alhoewel het die avond normaal gesloten zou zijn, waren zij speciaal voor ons geopend. Ook was er rekening mee gehouden dat de avonden nog erg fris konden zijn. De serrewanden waren met plastic afgedekt, de heaters brandden en voor iedereen die het nog koud had lagen er dekentjes klaar.. Ook schoven Paul en Karin aan. Zij hadden graag met hun boot de Maiden meegevaren, maar deze stond nog op de kant voor reparatie.

De volgende ochtend, op woensdag, was iedereen present voor het palaver bij de Dagmar. Nog steeds was het een beetje fris maar met een jasje aan en regelmatig wat zon waren we dik tevreden. Vandaag was de trouwdag van Anita en Remco en we werden getrakteerd op warme worstenbroodjes, een Brabantse specialiteit.

Over de Amer en de Bergse Maas voeren we naar jachthaven Drimmelen. Het was heel rustig op het water, er

was niet veel beroepsvaart.

Ondanks dat het grote rivieren zijn was het een mooie tocht waarbij we ook nog getuige waren van een helikopter die met een waterzak water kwam halen uit de rivier, een heel spektakel om te zien. Eenmaal aangekomen was er een lange kade voor ons gereserveerd en stonden de behulpzame havenmeesters klaar om ons op te vangen. In de middag gingen we met rondvaartbedrijf “de Zilvermeeuw” een prachtige rondvaart maken door de Biesbosch. Er waren geen andere gasten aan boord dus we hadden het schip in zijn geheel voor de KNMC. De schipper was opgegroeid in de omgeving en wist heel veel te vertellen over de natuur en ook over de historie van de Biesbosch.

Het was bijzonder dat hij zelf zijn verhaal deed en er geen bandje werd afgedraaid, zoals bij de meeste rondvaarten gebeurt.

Remco heeft uitgebreid met de kapitein gesproken en wat hij te vertellen had, heeft hij met ons gedeeld.

Alle tafels waren rijkelijk voorzien van een heerlijk borrelgarnituur en dat zag onze hond Puck wel zitten. Het was dus beter om een etage hoger buiten te gaan zitten. Het was fris maar we hadden wel een prachtig uitzicht en samen met Marcel en Astrid, die ook hondeneigenaren zijn, was het erg gezellig.

Eenmaal van boord moesten we ons snel opmaken voor de volgende activiteit want in het Grand Café Het Wille Huis wachtte ons een goed en volumineus diner. Er was één grote tafel voor de KNMC gereserveerd en dat was heel prettig, omdat er zo veel gelegenheid was om met elkaar kennis te maken.

Op donderdag tijdens het palaver werd ons uitgebreid uitgelegd hoe de blokgebieden werken van de marifoon. Kort daarna gingen we los en vertrokken we, nadat we uitgezwaaid werden door de havenmeester over de Bergse Maas, het Hollands Diep, de Kil, de Oude Maas, de Noord en de Nieuwe Maas naar Rotterdam. Het was goed te horen dat onze TTL in de blokgebieden telkens aan de uitluisterpost aangaf wat wij in konvooi gingen doen. De bezemboot deed zijn werk ook goed en zorgde ervoor dat alle boten aanschoven en er geen gaten vielen. In Rotterdam, maar ook in Dordrecht, was het goed opletten op de watertaxi en waterbussen omdat deze vaak onverwacht en met grote snelheid wegvoeren.

Ondanks het drukke vaargebied is het voor mij altijd weer genieten van de indrukwekkende skyline van Rotterdam, de moderne hoogbouw, maar ook

de historische gebouwen die in WOII gespaard zijn gebleven.

Aangekomen bij de Boerengatbrug hadden we geluk, want door de lage waterstand konden de meeste schepen de gesloten brug passeren naar de Admiraalshaven.

Weer waren er mooie plaatsen gereserveerd. Het was lastig afmeren omdat er een stevige wind op de kop stond, maar met behulp van de havenmeester lagen we gelukkig snel afgemeerd.

Ook bleken er heel veel enthousiaste eenden hun visitekaartje te hebben achtergelaten, maar ook dat was snel weer schoon met de hogedrukreiniger van de havenmeester.

De haven ligt heel gunstig ten opzichte van het centrum. Met een flinke wandeling, of heel simpel een paar haltes van tram 21, sta je midden in het centrum voor de markthallen.

In de Contessa, het schip van de havenmeester, was ons afscheidsdiner; aspergesoep, verse asperges met ham of zalm en een aardbijentoetje, een gastronomisch diner en precies goed na alle dagen veel eten.

Jack bedankte Remco, Eddy en Marijke voor het maken van de foto’s, het verslag en het zijn van bezemboot en de TTL, Lisa en Marjo en bezemboot Eddy werden door de deelnemers bedankt voor de goed georganiseerde en vooral gezellige tocht.

De volgende morgen vertrokken de meeste schepen nadat eerst afscheid was genomen van de groep en van de enigzins wazige havenmeester.

Marijke van Weezel Errens

Krammer 4, 3232 HE, Brielle

Telefoon Algemeen: 0181 - 32 32 11

Telefoon België: 078 - 48 39 99

Krammer 4, 3232 HE, Brielle

Krammer 4, 3232 HE, Brielle

Telefoon Algemeen: 0181 - 32 32 11

Telefoon Algemeen: 0181 - 32 32 11

Telefoon België: 078 - 48 39 99

Telefoon België: 078 - 48 39 99

info@datacombinatie.com

info@datacombinatie.com

www.datacombinatie.nl

www.datacombinatie.nl

“Wij weten welke risico’s uw vaarplezier kunnen verstoren.”

“Wij weten welke risico’s uw vaarplezier kunnen verstoren.”

“Wij weten welke risico’s uw vaarplezier kunnen verstoren.”

“Het verhaal van de Kapitein”

Nieuwe ledentocht 24 mei 2023.

Bron: de heer G. Havers en vogelbescherming Nederland

Na een mooie vaartocht over de Bergsche Maas werden wij om 15:00 uur verwacht aan boord van de Zilvermeeuw 3 om een tocht te maken door de Biesbosch. Tijdens deze tocht heb ik de mogelijkheid aangegrepen om bij de kapitein een praatje te maken.

De heer Gert Havers is zijn werkzame leven schipper geweest en sinds 20 jaar als kapitein op één van de Zilvermeeuwrondvaartschepen. Hij maakt zowel tochten met gezelschappen als ook met de dagjesmensen.

Hij vertelde volop over het mooie natuurschoon dat in de Biesbosch te vinden is, waaronder tenminste 75 vogelsoorten, marters, bevers en vossen. Ook diverse soorten vissen zoals een aantal hele bijzondere was een vermelding waard. Zo vertelde hij over de vele nesten van een Fuut of Meerkoet, maar ook over de bever die zich aan een grote tak tegoed had gedaan, de zogenoemde “bever-vraat” werd door hem uitgebreid toegelicht.

Het verhaal wat mij het meeste bijblijft is die van de Visarend:

De Visarend komt jaarlijks terug naar de Biesbosch om te paren en dit is ook meestal hetzelfde paartje. Het mannetje verblijft in de winterperiode in de omgeving van Kenia terwijl het vrouwtje haar winterstop doorbrengt in Senegal. Hij vertelde mij dat dit jaarlijkse ritueel dit jaar helaas anders is verlopen. Eind maart kwam het mannetje aan op het al bestaande nest en begon vol goede moed met klussen in afwachting van ‘zijn’ vrouwtje. Er waren echter kapers op de kust en ‘zijn’ vrouwtje kwam maar niet opdagen. Hoewel het mannetje vol goede moed bleef bouwen en er wel een tweetal andere vrouwtjes zijn pad kruiste, bleef het ondanks al zijn inspanningen stil.

Na enige tijd kwamen er twee Canadese ganzen die zich het nest van de visarend toe-eigenden en de vrouwelijke gans

legde daarop direct een ei! De Visarend was hier duidelijk niet van gediend en voerde een groot aantal duikvluchten uit op het nest met moeder gans en deze besloot halverwege de middag te vertrekken. Een dag later een tweede ei maar de Visarend bleef volhardend zijn nest verdedigen en twee dagen later, in de nacht, werd een marter gespot die de eieren een heerlijke delicatesse vond…..

De weken daarna kluste de mannelijke Visarend nog door aan zijn nest maar helaas kwam zijn vrouwtje dit jaar niet meer opdagen.

De beelden bij dit verhaal zijn terug te vinden op: https://www. vogelbescherming.nl/beleefdelente/ filmpjes/bekijken/seizoensoverzichtvisarend

Remco van Dijk

Losgeslagen boten, gescheurde zeilen, paniek aan boord. Elke zomer komen watersporters in de problemen doordat ze overvallen worden door slecht weer. Iets wat in deze tijd niet meer zou moeten kunnen, aldus meteoroloog Henk Huizinga. “Slecht weer komt zelden onverwachts.” Zoals bij veel problemen op het water kan een goede voorbereiding veel ellende én de inzet van de KNRM voorkomen.

“Watersporters die zeggen overvallen te zijn door harde wind of onweersbuien hebben zich niet goed voorbereid”, zegt Henk Huizinga. Hij is ruim 50 jaar meteoroloog, eerst bij het KNMI en daarna binnen zijn eigen bedrijf NimosMeteo.nl, waar hij cursussen geeft aan piloten en watersporters. Hij hoort vaak: ‘Maar de buienradar gaf geen buien aan’. “Dat laat zien dat mensen onvoldoende op de hoogte zijn van hoe het weer werkt. Een onweersbui kan

binnen vijf minuten groeien, dat gaat heel erg snel. Al die apps kijken alleen naar het afgelopen uur, en doen op basis daarvan een voorspelling, zo’n bui is daarop niet te zien.”

BLOEMKOOLWOLK

Het zijn ook vaak niet de buien waardoor watersporters in de problemen komen, maar door wat er rondom zo’n bui gebeurt. “Op een mooie zomerse dag met een strakblauwe lucht zie je soms

een steeds groter wordende wolk ontstaan in de vorm van een bloemkool”, legt Huizinga uit. “Zo’n wolk gaat regen en onweer loslaten. Maar wat veel watersporters niet weten, is dat de reikwijdte van die wolk heel groot is. Ze zien die wolk ver bij zich vandaan, dus denken dat ze er geen last van krijgen. Maar vanuit zo’n wolk kan tot tientallen kilometers verderop een sterke wind opsteken, uit een onverwachte richting, zonder dat er een druppel regen valt.”

“Een goede watersporter is voorbereid op slecht weer”

PANIEK

Die wind kan watersporters ook ’s nachts verrassen. Zoals in de nacht van 26 juli 2019. Overdag werden door het hele land hitterecords verbroken met temperaturen boven de 40 graden. Er lagen die nacht buien boven zee en België, maar waar veel watersporters niet op waren voorbereid, was de harde wind die voor de buien uitkwam. Coen van der Linde, schipper bij reddingstation Ouddorp weet het nog goed. “Door het prachtige zomerweer lagen alle steigers bij de eilandjes op het Grevelingenmeer vol en zelfs daarbuiten lagen boten voor anker. Iedereen lag te slapen toen plotseling die enorme wind opstak. Het was één en al paniek op marifoonkanaal 16 (=noodkanaal).” Toen de reddingboten van Ouddorp aankwamen zagen ze wat de wind had aangericht. “Boten waren losgeslagen van hun ankers en tegen elkaar of de rotsblokken aan de wal gebotst. Mensen probeerden boten af te duwen, wat weer leidde tot verwondingen en sommige boten maakten water door de hoge golven.” Uiteindelijk hebben de KNRM’ers die nacht elf boten en 28 mensen in veiligheid moeten brengen. Ook op het Gooi- en IJmeer werden die nacht watersporters verrast door de wind en moesten vrijwilligers van de KNRM in actie komen.

CHECK BRONNEN

Maar hoe voorkom je als watersporter nou dat je in de problemen raakt door weersomslag? Volgen Huizinga begint

het bij jezelf goed informeren. “Een goede watersporter is voorbereid op slecht weer. Check weerkaarten, daarop is te zien wat het weer gaat doen, kijk bijvoorbeeld op windy.com voor de windvoorspelling en hou de voorspellingen van het KNMI in de gaten. De waarschuwingen worden steeds locatiespecifieker, bijvoorbeeld per provincie. Sla ze niet in de wind.” Zelf maakt hij elke donderdag een weekendweerbericht waar watersporters precies kunnen zien wat de verwachtingen worden. “Slecht weer komt zelden onverwachts.”

KIJK NAAR DE LUCHT

Maar naast alle kaarten en voorspellingen is misschien wel het belangrijkste advies: kijk naar de lucht. “Kijk of je die bloemkoolwolken ziet ontstaan. Houd ook rekening met waar je vaart. De Zeeuwse wateren bijvoorbeeld worden omringd door eilanden, dat zijn warmtebronnen waarboven makkelijk buien ontstaan en op het relatief ondiepe IJsselmeer zorgt harde wind al snel voor flinke golven.” Zeker in periodes waarin het land flink opwarmt ontstaan die buien razendsnel. “Wanneer de onderste luchtlagen warm en de bovenste luchtlagen koud zijn, noemen we dat instabiele lucht. Op zomerdagen wanneer het zwaarbewolkt en grijzig is, dan gebeurt er niet zoveel. Maar juist op die warme dagen wanneer zon volop schijnt en het land goed opwarmt, dan is het uitkijken.” Huizinga vergelijkt het met een koken van een pannetje water. “Je ziet steeds meer

belletjes verschijnen in een pan, dat zijn de buien, maar je weet niet waar de belletjes oppoppen. Datzelfde geldt voor die onweersbuien op een warme dag.”

Als je weet dat er slecht weer aankomt, dan kun je je voorbereiden, aldus KNRM-schipper van der Linde.”Ga op zoek naar een beschutte plek. Leg je boot goed vast met extra lijnen en kettingen, zeker als je buiten de steigers voor anker gaat, en houd afstand tussen de boten.”

MEER ZWARE BUIEN

In coronatijd is het aantal watersporters toegenomen. Iets wat Van der Linde ook zag gebeuren in zijn vaargebied rondom het Grevelingenmeer. “Ze gingen met van alles het water op. Als er bij een slechte boot ook nog eens slecht weer overheen komt, dan krijg je een opeenstapeling van problemen.” Huizinga ziet ook dat bij veel watersporters de kennis over het weer ontbreekt. “Er wordt vaak gedacht dat meteorologie moeilijk is. Maar de natuur is eigenlijk best logisch. Na een (online) cursus kun je veel beter weerkaarten lezen en inschatten wat er gaat gebeuren.”

Met het oog op de toekomst is dat wel handig. “De warmte breidt zich steeds meer uit naar Noord-Europa, waardoor we in Nederland steeds steeds vaker te maken zullen krijgen met heftige buien. Neem het weer serieus, het kan grillig zijn en hou bij wat er gebeurt. Met die kennis voorkom je dat de KNRM te hulp moet komen.”

Oproep voor Frankrijkvaarders

Zoals wellicht bekend is onze vereniging lid van de European Boating Association (EBA).

Net als wij is de Franse “Association Nationale des Plaisanciers en Eaux Intérieures” (ANPEI) lid van de EBA. De vertegenwoordigers van ANPEI informeerden ons kortgeleden over de mogelijke sluiting van één of meerdere kanalen in Frankrijk.

Wat blijkt, de Franse overheid heeft verregaande plannen om een aantal kanalen af te sluiten voor de scheepvaart. Aanleiding hiervoor is onder meer het beperkte gebruik door de scheepvaart (beroepsen recreatievaart) en de hoge beheerkosten.

Het Kanaal van Bourgondië is één van de eerste kanalen waarvoor sluiting dreigt.

Een aantal Franse zusterorganisatie hebben de handen in één geslagen en proberen de Franse overheid op andere gedachten te brengen. Zij zien graag dat er meer vaartuigen het kanaal bevaren en opvarenden genieten van de prachtige omgeving en daarmee het belang aantonen voor de recreatievaart. Zie ook onder meer: wikipedia of deze blog van Anne, http://bateau-oceanmanor.blogspot.com

Bij deze de uitnodiging aan alle schippers die een vaartuig hebben met een maximale diepgang van 1,20m om het ‘Canal du Bourgogne’ te bevaren.

Met name het centrale deel tussen ‘Pouilly’ en ‘Venarey’. Volgens de ANPEI is het vaarwater op een enkele plaats maar 1,40m diep.

Als je meer informatie wilt over het kanaal, kun je per e-mail contact opnemen Roger Collins, namens ANPEI: collins.roger1953@gmail.com

Namens Roger alvast dank.

Fred van Beelen, coördinator werkgroep Wet- en Regelgeving LVBHB

Dirk Jan Zwart, lid Commissie Nautische Techniek

Drukwerk laten maken is niet altijd eenvoudig. Soms gaat het over standaard visitekaartjes, briefpapier of enveloppen. Met maatwerkproducten zoals verenigingsbladen, catalogi en toegangskaarten voorzien van logo’s en variabele gegevens kan Ad de Graaf Media u ook ontzorgen. Bij het realiseren van al uw drukwerk werken wij samen met een uitgebreid netwerk aan partners. Wij zijn u graag van dienst. de beste kwaliteit - de beste prijs - op tijd geleverd

Update commissie PR en Ledenwerving

KNMC-INFORMATIEMAPPEN

Ook dit jaar worden de informatiemappen door u en ons gedeeld met geïnteresseerden die we ontmoeten op de steiger, in onze omgeving of elders. U heeft daartoe de KNMC-informatiemappen inmiddels ontvangen, zodat we zoveel mogelijk motorbootvaarders en sloepvaarders aan kunnen moedigen om gedurende het vaarseizoen lid van onze club te worden.

Aanmelden kan via onze website knmc.nl/lidmaatschap of door gebruik te maken van de QR-code op onze informatiefolder, dan kan men het aanmeldformulier direct invullen. Commissie PR en Ledenwerving neemt na de bevestiging van het lidmaatschap contact met nieuwe leden op, om ze te verwelkomen en ze een beetje ‘aan boord’ te helpen.

KNMC zal volgens art. 2.1. c+b van de statuten, middels een bijdrage uit de Stichting KNMC Watersport, een donatie doen aan KNRM en daarmee bijdragen aan veiligheid op het water. Met die reden stonden wij op een frisse dag in april op de stoep bij de KNRM in IJmuiden, om ons door Jeroen Wooning en Marjolein Sturk te laten informeren waar dat geld dan aan besteed zou worden.

KNMC ziet graag de donatie gebruikt worden ter ondersteuning van de vrijwillige bemanningsleden, de redders op zee.

OPLEIDINGSPAKKET

Om onze donatie 2022 en 2023 concreet te maken hebben we samen gekozen voor opleidingspakketten voor bemanningsleden, nader concreet te maken voor wie ze bestemd zijn.

Ter info: De kosten per opleidingstraject (3 jaar) per bemanningslid zijn € 5.190,-

Een goed en inspirerend voorbeeld voor ons om altijd goed voorbereid en veilig het water op te gaan. Wij houden u ervan op de hoogte in ons clubblad.

Trudy Geerlings, Ineke Hessing

KNMC PR ONTMOET KNRM IN IJMUIDEN

inruil van uw eigen jacht bespreekbaar proefvaart mogelijk in onze outdoor showroom een bewezen verkoopresultaat met groot internationaal bereik presentatie van uw jacht onze prioriteit middels een uitgebreide foto- / film reportage en een in-huis boatwash service

Varen op de Vrije Baren

In Nederland zijn wij gewend aan een uitgebreid stelsel van vaarten, meren en kanalen waar wij vrij op kunnen varen. Een beperkt aantal vaargebieden is slechts met een vergunning bereikbaar, maar in het algemeen geldt onbeperkte toegang. Wel wordt deze toegang gereguleerd door kunstwerken (bouwkundige constructies) zoals bruggen en sluizen met aangegeven bedieningstijden.

Sommige waterwegen en plassen zijn op natuurlijke wijze gevormd, maar de meesten zijn door mensen aangelegd in het kader van het waterbeheer. Noodzakelijk in een land dat zich voor een belangrijk deel onder zeeniveau bevindt. Natuurlijk zijn er ook vele vaarwegen aangelegd om het transport over water te accommoderen of om steden bereikbaar te maken. Denk aan het Amsterdam-Rijnkanaal en

het Noordzeekanaal. Vaak worden vaarwegen voor meerdere doeleinden benut.

Het beheer van deze vaarten en plassen is in Nederland ingewikkeld geregeld, al zijn er in de loop van de tijd wel pogingen gedaan om tot vereenvoudiging te komen. Hoofdvaarwegen, zoals het Amsterdam-Rijnkanaal, vallen onder verantwoordelijkheid van de rijksoverheid en worden feitelijk beheerd door Rijkswaterstaat. Deze organisatie is ook verantwoordelijk voor de sluizen op deze vaarwegen. Secundaire vaarwegen, zoals de Vecht, behoren tot het aandachtsgebied van de provincie. De overige vaarwegen worden beheerd door een aantal instanties, zoals waterschappen, recreatieschappen en gemeenten. Achter dit beheer schuilen tal van inhoudelijke en financiële

vraagstukken die het niet eenvoudig maken om tot een afgestemd en sluitend stelsel te komen. Daarnaast is het streven om beroepsvaart en recreatievaart zoveel mogelijk te scheiden.

Om een voorbeeld te geven dat ik goed ken: op de Loosdrechtse Plassen is het vaarwegbeheer inclusief het beheer van de sluizen en de recreatie-eilanden in handen van het recreatieschap (daar genoemd: het plassenschap). Het recreatieschap is een samenwerkingsverband van de gemeenten Wijdemeren, Stichtse Vecht, Utrecht en de provincies Noord-Holland en Utrecht. Het waterbeheer, d.w.z. het regelen van het waterniveau en de waterkwaliteit, wordt uitgevoerd door Waternet. Waternet is een uitvoeringsorganisatie van het waterschap (in dat gebied:

het hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht) en de gemeente Amsterdam. Bij de uitvoering van het vaarbeheer dient het recreatieschap niet alleen rekening te houden met het waterbeheer en de belangen van de recreatieve toervaarders, maar ook van ondernemers, zoals jachtmakelaars en exploitanten van jachthavens en (grote) rondvaartboten. Kunt u het nog volgen? Ingewikkeld dus.

deze door passanten als redelijk fors worden gevoeld. Dat komt vooral door de personeelskosten. Personeel is ook nodig op tijden dat er veel minder doorvaart is. Natuurlijk wordt er ook gekeken naar andere inkomstenbronnen, bijvoorbeeld door terreinen en eilanden te verhuren voor evenementen of aan ondernemers die kiosken of horeca willen uitbaten. Dat is in deze tijd niet eenvoudig, waarbij komt

dit artikel gaat het te ver om daar uitgebreid op in te gaan. Niet alleen kent watersport vele verschijningsvormen, ook het water heeft meerdere functies van vaarwater tot waterberging en drinkwaterreservoir. Voor die functies zijn andere financieringsbronnen beschikbaar zoals de waterschap heffingen. Maar waar ligt de grens? De conclusie is wel, dat het niet eenvoudig is het beheer afdoende te regelen door

Om het nog lastiger te maken: de financiering is vaak een groot probleem. Eigenlijk is er alleen geld van de overheid beschikbaar. Het plassenschap krijgt, net zoals vele andere vaarwegbeheerders structureel te weinig geld voor het beheer, maar de gemeenten en de provincies moeten uit hun publieke middelen (lees: belastingopbrengsten) ook andere zaken bekostigen. De gebruikers betalen niet mee behalve de sluisgelden. De kosten van de Mijndense sluis, de belangrijkste toegang tot de Loosdrechtse plassen, worden voor hoogstens de helft gedekt uit de sluisgelden, terwijl

dat niet alle terreinen zich lenen voor commerciële exploitatie, bijvoorbeeld door de ligging in natuurgebieden of vanwege de beperkte bereikbaarheid.

In sommige gebieden zijn vaarvignetten ingevoerd. Denk aan delen van Rijnland en sinds kort Amsterdam. Ook België kent een vaarvignet. Deze vignetten leveren weliswaar inkomsten op, maar zijn door de versnipperde aanpak bepaald niet prettig voor de watersporter, zeker niet als deze door meer gebieden wil kunnen varen. In het verleden zijn ook discussies gevoerd over het invoeren van een vaarbelasting. In het bestek van

de uiteenlopende belangen en de achterliggende financiële problematiek. Verder moeten wij niet onderschatten hoe hoog de administratieve lasten zijn bij het uitvoeren van regelingen. En: hoe meer regelingen, hoe meer handhavingsvraagstukken.

Aan het begin van dit millennium heeft de Stichting Recreatietoervaart Nederland (SRN) jaren gewerkt aan het verbeteren van het stelsel van vaarten en kanalen. Voor een deel is dit gelukt door goed overleg en afstemming, maar ook door de beschikbaarheid van budgetten. Het Rijk heeft voor de periode 2008 – 2013 30 miljoen

euro beschikbaar gesteld voor het oplossen van knelpunten. Dit geld werd aangevuld met fondsen van provincies en gemeenten. Een mooi resultaat zijn bijvoorbeeld de herstelde veenroutes in Groningen en Drenthe. De SRN is echter opgeheven en is opgevolgd door Waterrecreatie Nederland (WRN). De doelstelling van WRN is het verbeteren van de waterrecreatie in ons land door de ontwikkeling van routenetwerken en voorzieningen. Ook wordt gewerkt aan het versterken van duurzame waterrecreatie en het vergroten van veiligheid op het water. Dit wil men bereiken door het versterken van de samenwerking van de overheid en private partijen. WRN opereert als kennis- en netwerkorganisatie, dat wil zeggen dat men zelf geen uitvoering ter hand neemt. Dat doen de aangesloten partijen. In het bestuur is het VNM vertegenwoordigd. De KNMC heeft wel direct contact met WRN via “Varen doe je Samen”, waarin onze vereniging zowel in de stuurgroep als de projectgroep een vertegenwoordiger heeft.

De verbeteringen van de vaarwegen mogen in delen van ons land mogen worden toegeschreven aan de actieve houding van de provincies, ondersteund door gemeenten. Friesland is daar een mooi voorbeeld van. Er is de afgelopen jaren veel werk gemaakt van het vaarwegbeheer met merkbaar resultaat. De bedoeling is om de provincie aantrekkelijker te maken voor watertoeristen. Meer toeristen leveren economisch voordeel op.

De inzet in Friesland is ondersteund door de Marrekrite, een organisatie die vele watersportvoorzieningen beheert. De Marrekrite werft fondsen door de jaarlijks verkoop van een vlaggetje. Iedereen die in Friesland heeft gevaren, zal ermee bekend zijn. Overigens: de Marrekrite is een samenwerkingsverband van provincie en gemeenten. Ook in Noord-Holland steekt de provincie geld in het verbeteren van watersportvoorzieningen. Wel is er altijd cofinanciering nodig. Met andere

woorden: ook andere instanties moeten geld steken in de projecten. Dit gebeurt bijvoorbeeld in mijn eigen stad Purmerend door de gemeente.

Particulier geld wordt met name gestoken in jachthavens. Goede jachthavens zijn natuurlijk van grote betekenis voor een samenhangend toervaartnet. Keerzijde is, dat de exploitanten van de jachthavens niet meebetalen aan de vaarwegen waar zij wel van profiteren.

Meren en vaarten zijn voor ons land van levensbelang, want het goede beheer hiervan zorgt dat wij allemaal droge voeten houden en als spaarbekkens kunnen functioneren. Die vaarten en meren bieden gelukkig veel meer mogelijkheden, waaronder het gebruik als vaarwater. Het lijkt allemaal vrij eenvoudig te regelen maar dat is het niet.

Don Bijl

Vrouwelijke boten

Vergeef het mij geachte boteraars. Ik had mij plechtig voorgenomen om nooit meer vreemde dromerige verhaaltjes te schrijven. (Over koeien en zo) Ik heb dat precies 1 clubblad volgehouden. Helaas, de verleiding wordt te groot. Alle woke gebeurtenissen in de wereld nopen mij om van mijn voornemen af te wijken en symbolisch weer met boten te gaan fluisteren. Directe aanleiding daartoe was een zacht kermend geluid afkomstig van mijn grote stalen vriend FILOU die plotseling duidelijk wilde maken dat hij eigenlijk van polyester had willen zijn. Ja jongens en meisjes van de Botery, sorry ik bedoel natuurlijk “iedereen”” de tijd dringt. Ik loop aardig naar de 80 en ben dus vatbaar voor een midlifecrisis en daar heb ik, gezien de huidige normen en waarden, ook recht op. Een crisis meer of minder merkt tenslotte niemand meer.

voortaan aanspreken? De oude, trouwe vissersboot die altijd bekend stond als “Le Bateau Dur” had bijvoorbeeld plotseling zijn naam veranderd in “La Belle Dame”. En het luxe polyester jacht dat ooit bekend stond als “De Diva” voelde zich eigenlijk mannelijk en besloot omgedoopt te worden tot “De Stoere Vent”.

Dit leidde natuurlijk tot hilarische situaties in de haven. De visser die zijn netten aan “De Mooie Dame” had vastgemaakt in de veronderstelling dat het een mannelijke boot was, keek verbaasd op toen het schip begon te flirten en een verleidelijke lading vis naar hem toewierp.

zijn nieuwe mannelijke identiteit en steeds rondjes door de haven van La Napoule begon te varen.

Toch was er ook een serieuze kant aan deze veranderingen. Sommige van de boten hadden jarenlang onderdrukte gevoelens gehad en hadden zich nooit op hun gemak gevoeld in hun eigen huid. Nu ze de kans hadden om zichzelf te uiten en geaccepteerd te worden voor wie ze waren, bloeiden ze op en leken ze te stralen van geluk. Maar de rivier bleef ”La Rivière” en de wind bleef “Le Vent” maar de storm bleef “La Tempête”, die vrouwennamen blijven voorlopig, want de orkanen roeren zich wel maar zijn nog niet zover.

We schrijven 2030. Er was eens een stadje aan de Franse Zuidkust, waar de boten in de haven voor een beetje opschudding zorgden. Het was niet zozeer het aantal boten dat de aandacht trok, maar eerder hun persoonlijkheden en gender-identiteit.

Ja, je leest het goed: de boten worstelden met hun identiteit. En niet zomaar een identiteit, nee, deze boten wisten niet precies wat en wie ze nu eigenlijk waren. Sommige van hen hadden al jaren in een verkeerd stalen lijf gezeten, terwijl anderen er pas net achter waren gekomen dat ze zich meer vrouwelijk of mannelijk voelden dan hun eigenlijke ontwerper had bedoeld. Het moest maar eens afgelopen zijn met “Le Bateau”, Le “Verrou”, Le “Remonqueur”, Le “Canal”, Le “Plongeur.”

Deze ontdekking leidde tot enige verwarring bij de havenmens-meester, die niet wist welke boten nu mannelijk of vrouwelijk waren. Hoe moest hij of zij ze

En de eigenaar van “De Stoere Vent” werd zichtbaar in verlegenheid gebracht toen zijn jacht begon te pronken met

En dus, terwijl de havenmeester zich nog steeds afvroeg welke boot nu bij welk gender hoorde, werd de haven van het stadje een plek van acceptatie en inclusiviteit. En de boten?

Ze waren trots op wie ze waren, ongeacht hun genderidentiteit en genoten van hun nieuwe vrijheid en zelfexpressie.

Paul Graafland

NEDERLAND WINT

Wij zijn Nederlandse Loterij. Een nieuwe naam achter zeven bekende kansspelen. Samen gaan wij voor een gezonder, socialer en gelukkiger Nederland. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving. Met een flink deel daarvan steunen we doelen op het gebied van sport en bewegen.

Samen maken we sport en beweging bereikbaar voor iedereen. Van jong tot oud, van Olympisch tot paralympisch, en van revalidatie tot gehandicaptensport. Want kinderen krijgen bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen door te sporten, ouderen maken meer contact en de maatschappij wordt sterker door gezonde en fitte mensen.

Door mee te spelen met één van onze kansspelen, weet je één ding zeker: je draagt bij aan een gelukkig en gezond Nederland.

Oplossing 10 verschillen

KNMC Clubkleding

(alle clubkleding wordt voorzien van KNMC logo / op de clubblazer komt de clubbadge)

Damesjas Islandblock donkerblauw ook verkrijgbaar in herenmodel

Meer informatie over de clubkleding (maten, maattabellen, samenstelling en prijzen) vindt u op de ledensite van de KNMC. De clubkleding kan besteld worden via de ledensite www.knmc.nl. Het secretariaat stuurt de bestelling door naar de leverancier, die vervolgens het KNMC logo borduurt op de kleding en het product rechtstreeks naar de besteller toestuurt.

Trui heren Ashland donkerblauw

Vest heren Novahill donkerblauw

KNMC Clubartikelen

De clubartikelen kunnen besteld worden via de ledensite www.knmc.nl.

De nieuwe CD van het KNMC Schipperskoor

Multitool Badge

Het KNMC Journaalboek

Edge sticker KNMC voor op de auto

Grote KNMC Sticker Blauwe of witte letters

Vlaggen 120 x 180 / 100 x 150 / 80 x 120 cm.

Standaard Clubwimpel 30 x 50 cm.

Toertochtvlag

Clubspeld vlag

Clubspeld Broche

Dasspeld

Manchetknopen Set knopen 12 stuks

Clubsjaal

Luxe caps

Clubdas

EEN BOOT KOPEN

OF VERKOPEN?

DE VALK MAAKT HET VERSCHIL.

Het kopen en verkopen van een boot is zowel een emotionele als een financiële beslissing. Uw boot is uw persoonlijk bezit, een thuis op het water, het instant vakantiegevoel, vrijheid om te gaan en staan waar u wilt én een toevluchtsoord. Hoe wij dit zo goed weten? Wij van De Valk delen uw liefde voor het water.

De inmenging van de makelaars van De Valk zorgt ervoor dat u blijft genieten, terwijl uw boot ondertussen verkocht wordt. Door onze bemiddeling geniet u van uw welverdiende vrije tijd op het water, terwijl De Valk alles regelt.

Dit kan vanuit de vertrouwde omgeving van uw thuishaven óf u kiest voor een showroom op een A1-locatie. De keuze is aan u. De verkoop

vanuit een thuishaven, overdekte showroom, op de wal of vanaf de verkoopsteiger wordt compleet verzorgd door de kundige makelaars van De Valk.

Bent u benieuwd wat wij voor u kunnen betekenen? Neem gerust vrijblijvend contact op met één van onze vestigingen via: 0888 - 338222 of kijk op www.devalk.nl

CORUNA | ALMERIA | AMSTERDAM | ANTIBES | BARCELONA | BELGIUM | CORFU | COSTA BLANCA | COSTA DEL SOL | DALMATIA HAMBURG | HINDELOOPEN | ISTRIA | KIEL | LIMBURG | LOOSDRECHT | MONNICKENDAM | PALMA | PORTUGAL | SINT ANNALAND | SNEEK