2023-09 September

mooie strandopname van Terschelling

Almtrawler 1300 Variant Bj. 1998 Vr.pr. € 199.500,--

Atlantic 38 Bj. 1997 Vr.pr. € 159.000,--

Boarncruiser 46 Traveller Fly Bj. 2021 Vr.pr. € 969.000,--

Mulder Favorite Superieur 54 Bj. 1990 Vr.pr. € 295.000,--

Valk Continental 15.60 Bj. 2003 Vr.pr. € 569.000,--

Altena Look 2000 Bj. 1996 Vr.pr. € 195.000,--

Atlantic A 500 Convertible Bj. 2019 Vr.pr. € 1.475.000,--

Jeanneau Prestige 38 S Bj. 2010 Vr.pr. € 195.000,--

Stevens Nautical 1200 Bj. 2004 Vr.pr. € 192.500,--

Valk Continental 1500 Bj. 2007 Vr.pr. € 495.000,--

Colofon

De Clubinformatie van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) verschijnt 5 maal per jaar.

HOOFDREDACTIE

Trudy Geerlings

EINDREDACTIE -

REDACTIEMEDEWERKERS

Paul Graafland, Marjo Haitjema

REDACTIEADRES

Meent 2a

4141 AC Leerdam

E-mail: redactie@knmc.nl www.knmc.nl facebook.com/knmc.nl

De Koninklijke Nederlandsche

Motorboot Club is tevens de Nationale Autoriteit van de Union Internationale Motonautique (UIM).

De KNMC heeft een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Het lidmaatschap wordt jaarlijks stilzwijgend verlengd. Beëindiging van het lidmaatschap moet voor 1 december van het lopende verenigingsjaar schriftelijk bij het bestuur zijn ontvangen.

SECRETARIAAT KNMC

QS10

Hambakenwetering 15

5231 DD ‘s Hertogenbosch

Telefoon: 0345 - 623100

E-mail: secretariaat@knmc.nl

Het secretariaat is dagelijks van 9.00 - 12.30 uur en 13.00 - 16.00 uur Bereikbaar.

PRODUCTIE EN ADVERTENTIES

Ad de Graaf Media

Hoofdstraat 28

4265 HK GENDEREN

Telefoon: 0416 - 760400

info@addegraafmedia.nl

Inhoud

7

3 Van de redactie

5 Van wal steken

7 Vaarwel…, Hans van der Meer

8 Ledenservice-activiteiten 2023/2024

11 Openings- en retourtocht Noordoost Harderwijk

15 Kleinkindertocht

19 Pinkstertocht 2023

25 De Groene Hart-tocht vanuit Leiderdorp naar Rotterdam

31 Toertocht Snuiven aan zee

32 KNMC-fotowedstrijd

33 Zoek de 10 verschillen

36 Kreeften/fietstocht 2023

40 KNMC-sloepentocht 2023

45 Aan de keukentafel bij Elly en Jan van Kampen

48 Clubkleding

51 Varen op de Loosdrechtse Plassen

53 Met 200 km. per uur naar beneden suizen; hoe zou dat “sprookje” aanvoelen?

55 Oplossing zoek de 10 verschillen

Foto voorblad: Elly v. Kampen

SUPER VAN CRAFT

Klaassen Kotter 12.80 (1979)

Voorzien van 2 Volvo MD40A motoren 85 pk, generator. Schip is in NIEUWSTAAT. (€ 165.000,-)

Klaassen Kotter 14.10 (1981)

Voorzien van 2 DAF 615 motoren à 118 pk. Generator, boeg- hekschroef en Kabola CV. (€ 175.000,-)

www.vink-jachtservice.nl

06-53837353 - info@vink-jachtservice.nl

Bezichtiging uitsluitend op afspraak

Super Van Craft 15.90 (2005)

Voorzien van 2 Iveco motoren, boeg- en hekschroef, stabilisatoren, Onan generator en Kabola CV. Schip is in Nieuwstaat. (€425.000,-)

Van de redactie

Het vaarseizoen vordert gestaag en op het moment van schrijven is het weer sterk verbeterd. De zomerkleding kan weer tevoorschijn worden gehaald en factor 50 moet ons beschermen. Zo belanden truien en lange broeken dan toch nog achter in de kast. Weer of geen weer, bij de KNMC genieten de deelnemers van de georganiseerde toertochten.

Wat kunt u in dit clubblad zoal verwachten?

Tijdens de plots ingelaste ALV van 4 juni jl., werd Don Bijl als de nieuwe voorzitter verkozen. Don steekt van wal bij de KNMC, van zijn hand treft u het voorwoord.

Op donderdag 24 augustus jl. worden we opgeschrikt door het bericht over het onverwacht overlijden die dag, van ons zeer gewaardeerd lid, Hans van der Meer. Een man met hart voor de KNMC, we kunnen het nog nauwelijks bevatten.

De commissie Ledenservice deelt de agenda met de georganiseerde activiteiten voor het winterseizoen 2023-2024 met u, zoals die er op dit moment uitziet. Mochten hierin wijzigingen komen, dan wordt u daarover zo snel als mogelijk geïnformeerd.

Natuurlijk staat de uitslag van de fotowedstrijd vermeld en de foto zelf ziet u op de voorpagina. De foto die deze keer door de jury tot winnaar werd gekozen, is toch echt weer een plaatje.

De belevenissen van aanlooptocht Noordoost naar het Openingsfeest in Harderwijk, geleid door oud-consul Klaus Pieper, had u nog tegoed. In dit clubblad treft u dan ook het verslag aan, geschreven door Ron van Akkeren.

Naast de voorzitter, zijn ook bestuursleden en de redactie bij de toertochten te vinden. Leuk om verschillende leden weer te ontmoeten of ingeval van de nieuwe leden deze te leren kennen.

Traditioneel zijn bij de KNMC-toertochten, de vaarroutes en activiteiten overigens altijd weer een verrassing tot de aanvang van de toertocht. Dan ontvangen de deelnemers het toertochtboekje, samengesteld door de toertochtleider(s). Daarin staat het pro-

gramma vermeld, daarnaast worden de deelnemers dagelijks tijdens het palaver geïnformeerd.

Een van de deelnemers wordt gevraagd om een verslag te schrijven over de betreffende toertocht en de bijbehorende foto’s ervan aan te leveren voor het clubblad. Enkele foto’s worden tevens op de KNMC-facebookpagina opgenomen. Onze dank gaat vanzelfsprekend uit naar allen die zich hiervoor inzetten!

De Kleinkindertocht was weer een feest op zich, ‘de matrozen’ hebben zich weer uitstekend vermaakt; suppen, kanovaren, meevaren op een heuse catamaran en wat al niet meer. Oma Ans vertelt u alles erover, het was te gek. De Pinkstertocht startte deze keer ‘op Urk’ en voer naar Lemmer waarna een mooi gedeelte van Friesland, waterland bij uitstek, op leuke wijze werd verkend. Don Bijl vertelt u erover.

De Groene Harttocht is een populaire toertocht en Elly van Kampen laat u lezen waarom. Zij doet verslag van de enorm leuke tocht: varen door de polder en de Kaag, excursies met de thema’s kaas, bomen, meer kaas en veel meer! Geen wonder dat de deelnemers hebben genoten.

Snuiven aan zee 2023 is een bijzondere tocht geworden, met mooie vaartochten en gezelligheid, Karin Klomp vertelt u over de belevenissen.

Bent u al eens in de Watertuin van Nederland beland? Don Bijl beschrijft een stukje verleden en heden voor u in het artikel ‘Varen over de Loosdrechtse Plassen’.

De Kreeften/fietstocht vertoeft culinair aan de Oosterschelde, er wordt heerlijk gefietst en de deelnemers worden verrast.

Marjo Haitjema is met Lisa van Gent aan de keukentafel bij Elly en Jan van Kampen beland, Marjo tekende hun verhaal op. Paul Graafland laat u deze keer kennismaken met drone piloot Buzzy en ook de tien verschillen zijn er weer bij om te worden ontdekt. Op de middenpagina ziet u deze keer trouwens de Doeshaven in Leiderdorp volop in de zon liggen. De Sloepentocht werd voor de tweede keer georganiseerd en ging van start vanuit Rotterdam. Ook deze tocht kon rekenen op enthousiaste deelnemers, Martin Kersten vertelt.

Soms treft u een verslag aan van een activiteit wat later in het clubblad, omdat de deadline voor aanlevering van copy niet kon worden gehaald. Dat verslag wordt dan natuurlijk in het daaropvolgende clubblad geplaatst, zodat u er alsnog van kunt meegenieten!

Hebt u uw eigen vaartocht(en) in dit seizoen gemaakt? Wij doen natuurlijk graag verslag van uw reis en uw belevenissen. Stuurt u een bericht met uw verhaal en foto’s via WeTransfer naar redactie@knmc.nl, dan nemen wij contact met u op.

Geniet u nog even van het laatste stukje van het vaarseizoen, wij wensen u veel leesplezier.

Trudy Geerlings

Van wal steken

Dit is mijn eerste column als voorzitter van de KNMC na mijn verkiezing tijdens de extra algemene ledenvergadering op 4 juni. Wel zijn er inmiddels andere artikelen van mijn hand in het clubblad verschenen. Ook hebt u kennis kunnen nemen van mijn achtergrond in de Drieluik nieuwe bestuursleden, waarin Marjo Haitjema, Dick van der Pol en ikzelf ons presenteren. Wat mij betreft staat deze aanpak symbool voor de werkwijze van het bestuur: saamhorig, gezellig maar ook efficiënt.

Tijdens de ALV ben ik ingegaan op de afwegingen die ertoe hebben geleid dat ik mij kandidaat heb gesteld voor het voorzitterschap. Door omstandigheden en door de onvoorspelbaarheid van het leven kwam ik voor deze keuze te staan. Nog geen driekwart jaar geleden waren wij allen ervan uitgegaan dat Aart Haitjema nog aan het roer van onze vereniging zou staan. Ik heb nog een zeer prettig en constructief gesprek met hem en andere bestuursleden gehad over de koers van de KNMC. Wij weten nu dat Aart geen toekomst was gegeven. Daarna heeft Aad Beemster zijn verant-

woordelijkheid genomen, waarvoor alle waardering past.

Bij alle afwegingen was voor mij de unanieme steun van de andere bestuursleden doorslaggevend. De samenwerking ervaar ik als bijzonder plezierig waardoor er een solide basis ligt om met vertrouwen de toekomst in te gaan. Het bestuur kan echter alleen goed functioneren als er naast die onderlinge samenwerking ook een goede band met de leden bestaat.

Wij leven in een ongewisse wereld waarin samen optrekken, samen de schouders eronder zetten steeds minder vanzelfsprekend is. Vrijwilligersactiviteiten staan onder druk. Vraagstukken die ook de KNMC raken. En wat te denken van discussies over duurzaamheid, stikstof, brandstofprijzen? Kortom, er staat ons het nodige te wachten.

Tegelijkertijd helpt het niet om somber te zijn over de toekomst. Wij leven in een welvarend land met een goede infrastructuur. Ja, het kan beter maar vergeleken met de rest van de wereld hebben wij het goed. Het is dan ook zeer de moeite waard om vanuit de vereni-

ging mee te denken over die toekomst. Dit kunnen wij doen tijdens onze toertochten, tijdens excursies en cursussen en door onze bijdrage aan Varen doe je Samen. Ook in onze contacten met andere organisaties zoals NOC*NSF en VNM. Nadenken over de toekomst betekent niet dat wij geen gezelligheid samen zouden mogen hebben; integendeel. Juist door een fijne onderlinge sfeer zijn wij in staat oog te hebben voor andere vraagstukken. Een kwestie van én én!

Tijdens de Pinkstertocht, maar ook bij andere toertochten die ik heb bezocht, viel mij op hoezeer onze leden – u dus! – prijs stellen op het samen optrekken met ruimte en respect voor elkaar. Een mooie basis voor een fijne vereniging! De komende tijd zullen wij ons inzetten om de KNMC toekomstbestendig te maken waardoor het aantrekkelijk blijft om lid te worden en een bijdrage te leveren. Dat zal ongetwijfeld gepaard gaan met discussie maar dat hoort erbij.

Don Bijl voorzitter

Vaarwel…, Hans van der Meer

We hebben er geen woorden voor…

Ons zeer gewaardeerd KNMC-lid, Hans van der Meer, is ons donderdag 24 augustus jl. ontvallen.

Hans en Grada zijn lid van onze vereniging sinds 14-08-1981 en waren daarbij uitermate actief als deelnemers en als organisatoren van vele tochten. Hans nam veelvuldig deel aan KNMC-wedstrijden en organiseerde ze in de laatste jaren ook.

Hans was een goede verbinder, hulpvaardig, gedecideerd en werd binnen de KNMC als stille kracht beschouwd.

Onze gedachten gaan uit naar Grada, hun kinderen, kleinkinderen, zijn moeder en familie.

grond zou lopen.

Nadat de wedstrijd op papier stond was het aan Hans om deze eerst “droog” te varen. Dit had meestal wel een opmerking tot gevolg, dat sommige onderdelen wel wat moeilijk waren en vereenvoudigd moesten worden.

“Het moet wel leuk blijven voor de deelnemers” was dan zijn toelichting. Hans was altijd bereid iemand te helpen, ook binnen de KNMC kon je op hem rekenen. We zullen hem enorm gaan missen.’

Ton Sieling

Wij zullen Hans blijven herinneren als onze vriend en wensen onze vriendin Grada heel veel sterkte toe.’

Ida & Aad Beemster

‘Doordat Hans aanbleef als TTL na de Eilandentocht van 2019 overwon ik, Dirk Jan Zwart , mijn schroom en sloot me bij hem aan om de tocht van 2020 voor te bereiden. Samenwerken met Hans was een feestje, hij was ondersteunend, gaf snel response, zijn inbreng was altijd belangrijk, het verdelen van de werkzaamheden ging vanzelf en zijn commentaar werd nooit als kritiek ervaren. Hans was meer dan 40 jaar lid van onze vereniging, hij wist veel van de historie en kende ontzettend veel mensen in deze motorbootwereld, hetgeen zeer behulpzaam was tijdens de organisatie.

KNMC-leden die in de laatste jaren met Hans hebben samengewerkt bij het organiseren van wedstrijden en toertochten, delen hun gedachten.

‘Vrijdag 25 augustus bereikte mij het droevige bericht dat Hans was overleden.

Hans en Grada ontmoette ik bij de KNMC als enthousiaste watersporters die al vele nationale en internationale wateren hadden bevaren, samen, maar ook met KNMC-leden.

Vele gezellige en leerzame toertochten zijn door hen georganiseerd.

Hans heb ik de laatste jaren nog beter leren kennen met het organiseren en uitzetten van de Zuiderzeewedstrijd.

Dagenlang hebben we samen de waterkaarten van het IJsselmeer en het Veluwemeer bestudeerd om een route uit te zetten, zonder dat een deelnemer aan de

‘Hans, onze KNMC-vriend die diep in ons hart zit en nooit zal worden vergeten. Een man die nooit zich op de voorgrond bewoog maar een drijvende kracht was binnen de KNMC. Een KNMC-lid met een gouden randje, vaak door mij geraadpleegd, wetende dat je op hem kon bouwen. Een wijs man met altijd opmerkingen waar ik over na moest denken. Samen hebben we veel meegemaakt en hadden we respect voor elkaar. Er komen deze dagen zoveel mooie momenten naar boven, zoals de eerste ontmoeting in Almere, tijdens onze eerste KNMC-Bridgetocht. We mochten afmeren naast de Zenit en er was gelijk een klik. Menigeen dacht dat Ida een zus van Grada was en zo af en toe hielden ze dat ook vol! Wij werden deze bridgetocht gelijk opgenomen en hier begon onze vriendschap, zo’n dertien jaar geleden. In 2016 was er weinig animo voor de KNMC-Waddentocht, maar gelukkig, tijdens de toertochtvergadering, gaven Grada en Hans aan dit voor 2017 weer te willen organiseren en vroegen ons te assisteren. Met veel energie en vertrouwen in elkaar werd de Waddentocht van 2017 weer een prachtig evenement met veel deelnemers. Hierdoor hebben wij dit samen drie jaar gedaan. Hans en Grada “een briljant echtpaar” binnen de KNMC!

Jammer genoeg werden de tochten van 2020 en 2021 achterhaald door de corona-epidemie en vonden dus niet plaats. Pas in 2022 zijn we met 20 schepen naar de Wadden geweest. Het was met name Hans, die tijdens de tocht oog had voor de niet uitgesproken node van de deelnemers en daar waar mogelijk een ligplaats langs de steiger regelde voor degene, die slecht ter been was. Voor mij was het een teleurstelling, toen Hans aangaf om na 2022 te stoppen als TTL. Maar zo positief, constructief en meedenkend als hij was, had hij al een opvolger gevonden, die in zijn ogen complementair zou zijn.’

Dirk Jan Zwart

Ledenservice-activiteiten 2023/2024

10 SEPTEMBER VRIJDAG JOOREN SCHEEPSSCHROEVEN

2 DECEMBER ZATERDAG LEZING JACQUES VAN DER NEUT HARINGVLIET BIESBOSCH PAUZE

LEZING AD SMAAL OVER ZIJN EEN VAN ZIJN VELE TOCHTEN.

26 JANUARI VRIJDAG WAJER BEDRIJFSBEZOEK

23 FEBRUARI VRIJDAG HZ TRANSPORT BEDRIJFSBEZOEK

bosch. Kortom, hij zal natuur en historie combineren. Zeer de moete waard om naar toe te komen.

Ad en Ina Smaal

Wij krijgen uitleg, over schroeven, berekening, spoed, type schroeven en een rondleiding door de werkplaats op vrijdag 10 november bij de Firma Jooren. Daar zien wij het oude vakmanschap waar nu de 4e generatie aan het roer staat. Gestart in 1959 door overgrootvader, opa en vader en zeker de moeite waard om te bezoeken. Max 15 personen

JOOREN HOUDT VOOR U DE VAART ERIN!

Klaar en als nieuw

Binnen 2 dagen gefikst echt vakmanschap, betaalbaar en konden onze reis weer vervolgen

2 december 2023 Lezingen

Leerdam Meent 2a

Door Jacques van der Neut en na de pauze Ad Smaal

Boswachter Van der Neut werkt al sinds 1977 in de Biesbosch en weet daarover boeiend te vertellen en te schrijven. Hij vertelt ons over het Haringvliet, de afsluiting en de enorme veranderingen in het Biesboschgebied in de achterliggende twintig jaar. Over kleiwinning in de jaren ’90, Ruimte voor de rivier in de Noordwaard en welke consequenties dat had voor het karakter van de Bies-

Over een van zijn vele reizen door Europa gemaakt met de KAAIMAN, alleen of met KNMC-vrienden. Ad is een boeiende verteller en op de kaart kan je zien waar Ad en Ina overal met de Kaaiman geweest zijn. Bent u van plan in de toekomst dit ook te gaan doen, dan is deze presentatie zeker de moeite waard om bij te wonen

Jooren scheepsschroeven

Voor

De reparatie

26 januari 2024

Bezoek bij Wajer een familiebedrijf. Al drie decennia is de Wajer naam bekend in het topsegment van de luxe jachtbouw. In 1992 startte Doris Wajer in zijn woonplaats Loosdrecht met de bouw van de eerste kapteinssloep voor de Nederlandse markt. Dat was al gauw zo’n succes dat hij de werf verhuisde naar Heeg, Friesland. Hiervan zijn er ruim 300 gebouwd, wel te begrijpen met deze mooie lijn van deze sloep.

37 de grens over. Inmiddels heeft Dries de leiding over het bedrijf. Max 25.

23 februari 2024

Bezoek HZ transport.

H.Z. LOGISTICS B.V HONDERDLAND 1093

2676 LV MAASDIJK

Na 14 jaar wilde men een nieuwe uitdaging en is de Wajer 37 ontwikkeld, een groot succes en gelijk na

Hans en Lia Zuiderwijk willen graag hun nieuwe bedrijf laten zien aan de leden van de KNMC. HZ Logistics vervoert lading voornamelijk naar: Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Ierland, Slovenië, Kroatië, Oostenrijk, Polen, Roemenië, Slowakije, Hongarije, Bulgarije, Italië en Tsjechië. Dit is een logistieke uitdaging waar de sleutel van de verdienste in zit. Hier krijgen wij een rondleiding en presentatie. Max 25 personen.

Interesse in HZ Logistics kijk op https://www.hzlogistics.eu

Wij weten dat de ledenservice normaal op zaterdag is, maar de bedrijven die wij gaan bezoeken hebben gevraagd of dit op vrijdag kan. Nu weten wij dat het bedrijfsbezoek bij de Eekhoorn van Aart en Toos de Smit overweldigend was en dat heeft ons doen besluiten dit toch op een vrijdag te doen.

Idee of wilt ook uw bedrijf laten zien aan je vrienden van de KNMC, laat het ons weten.

Graag mailen naar ntenledenservice@ knmc.nl of 06 53 29 11 64 Wij vertrouwen erop een mooi programma te hebben neergezet voor seizoen 2023/2024.

Commissie Ledenservice en Nautische techniek

Dick van der Pol Jack van Gent

de introductie op de Hiswa 2006 verkozen tot Hiswaboot van het jaar. In 2010 voegde zijn zoon Dries (toen 23 jaar) zich bij het bedrijf en ging met de Wajer

UW VERMOGEN, ONZE ZORG, ONS VAK

Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.

Openings- en retourtocht Noordoost Harderwijk

Deelnemers aanlooptocht

Enjoy Mart en Ineke Hof / Deurwaarder

Harmony Harm en Anneke Vonk

Maestro Henk en Houkje Hokwerda

Voyager Dick en Elselies Uittenbosch

Vrouwe Janny Eddy en Janny van Bergen

XQ’s ME Henk en Dolly van Hylckama Vlieg

Zoete Zee André en Dowine Sterk

Nanni Klaus en Susanne Pieper (toertochtleider)

Relaxis Ron en Toos van Akkeren (verslag)

Deelnemers retourtocht

Maestro Henk en Houkje Hokwerda

Pallas Athene Lex Steenkist en Johanna Krauth

Relaxis Ron en Toos van Akkeren (verslag)

Nanni Klaus en Susanne Pieper (toertochtleider)

melig, omdat ze drukdoende waren met vernieuwingen in de haven. Zelf heb ik die etappe niet meegemaakt, want we moesten “even” terug naar onze jachtservice in Jirnsum, omdat we geen stroom hadden op de stopcontacten. Het bleek een fout van mijzelf te zijn; ik had de omvormer niet ingeschakeld. Na een jaartje niet gevaren te hebben was me die handeling ontschoten.

Het zal niet vaak voorkomen dat voor het schrijven van een toertochtverslag er meerdere liefhebbers zijn, zodat er geloot moest worden. Ik had op voorhand al aangegeven dat ik dat wel wilde doen. Laat volgens de loting van onze toertochtleider ik als winnaar uit de bus komen. Toeval, of was ik die enige kandidaat?

AANLOOPTOCHT HARDERWIJK

Onze aanlooptocht naar Harderwijk begon op zaterdag 1 mei in Sloten, waar we om 16.00 uur in de jachthaven werden verwacht. Na een goed openingsdiner in de Mallemok, dat op loopafstand van de jachthaven ligt, gingen we de volgende dag naar jachthaven de Kluft in Ossenzijl. Daar was het wat rom-

De volgende dag voeren we door naar Giethoorn waar een puzzeltocht met oude Dafjes op het programma stond. Als ik het heb over oude Dafjes, dan bedoel ik ook echt oude Dafjes. Je vraagt je af hoe ze nog goedgekeurd worden/ toestemming krijgen om er mee op de openbare weg te rijden. Om 14.00 uur werden de deelnemers in de jachthaven met een rondvaartboot opgehaald en naar de plek gebracht waar de Dafjes klaar stonden. Aan het eind van de middag, na de puzzeltocht, werden wij met zo’n Dafje opgehaald. Toen we daarmee niet de goede inrit namen, moest, voor we achteruit konden rijden, eerst de motor uitgezet worden. We stonden stil midden op een fietspad en omdat de motor niet meteen aansloeg, moest

er ook nog geduwd worden. De Dafjes werden weer in de vrachtwagen geladen waarmee ze gebracht waren en vervolgens konden wij naar het restaurant gaan waar we een BBQ hadden. Daar hoorden we dat de Dafjes-puzzeltocht gewonnen was door de Daf met Friezen en de beker als eerste op de Maestro van Henk en Houkje Hokwerda zou prijken. Na een droge dag werkte het weer nú beslist niet mee. In de regen moesten we buiten onder een parasol BBQ’en. Binnen konden we de klaargemaakte vlees- of visgerechten opeten; daar stonden ook de koude gerechten. Na het BBQ-buffet werden we ‘s avonds weer met een rondvaartboot naar de jachthaven gebracht.

De volgende morgen om 10.00 uur vertrokken we naar Zwartsluis waar we aan het begin van de middag afmeerden aan de Handelskade waar plaatsen voor ons gereserveerd waren. Vandaar voeren we via het Zwarte Water, de sluis en de IJssel naar Kampen, waar we in de Buitenhaven afmeerden. We werden door de jarige Henk Vlieg en Dolly uitgenodigd om in de stad een borrel op zijn gezondheid te komen drinken, wat we uiteraard graag deden.

Op Koningsdag zakten we de IJssel af en voeren we via het Randmeer naar de vestingstad Elburg, waar we in het stadscentrum aan de kade konden liggen. Er werd volop gevlagd en in het stadje was het een drukte van belang

met tot laat in de avond veel muziek. Op vrijdag voeren we naar Harderwijk waar we aan het begin van de middag aanlegden aan de steiger van het “eiland”. Als start voor het openingsfeest was er die vrijdagavond, voor degenen die eraan mee wilden doen, een gezamenlijk eten in restaurant Metropole aan de kade.

RETOURTOCHT NOORDOOST

Na een ligdag op de zondag na het openingsfeest vertrokken we op maandag de 1ste mei met zon en een licht windje via het Randmeer naar de haven Schokkerstrand. Het was gezellig dat Lex Steenkist en Johanna Krauth op onze retourtocht meevoeren naar het “starteiland“ van de KWS op het Sneekermeer.

Het restaurant bij het Schokkerstrand was geopend, maar er was niet veel leven in de brouwerij. We hadden met elkaar aan het eind van de middag een borrel aan boord van de Maesto en zo konden we het mooie schip bekijken.

Vanuit Schokkerstrand voeren we via het Ramsdiep, het Kadoelermeer en het Vollenhoverkanaal naar Vollenhoven, waar we met elkaar aan de kade konden afmeren. ‘s Middags maakten we onder de bezielende leiding van onze consul Klaus een stadswandeling door Vollenhove. Ook in Vollenhoven heeft de corona zijn slag geslagen en moest een gerenommeerd restaurant zijn deuren sluiten.

De volgende dag voeren we via Blokzijl, Muggenbeet en de Wetering naar Os-

senzijl, waar we weer in jachthaven de Kluft afmeerden. Klaus had geregeld dat een rondvaart, speciaal voor ons, een tochtje maakte. Het was voor het eerst dit jaar dat de rondvaartboot en zijn kapitein, die in Ossenzijl tevens makelaar in huizen is, met zijn rondvaartboot zijn tocht door de Weerribben maakte. Met veel enthousiasme vertelde hij over alles wat we op onze tocht tegenkwamen; over de otters en over de vossen die dit gebied nu ook ontdekt hebben en een ramp zijn voor de vogels en de wildstand.

Onze volgende stop op de terugweg was in Echtenerbrug, waar we aan de kade voor de brug afmeerden. Na het aanleggen werden we door de jarige Johanna uitgenodigd om bij Eetkavee Dikke Tút een kopje koffie te drinken

met erbij appelgebak. Erg gezellig en heerlijk.

De volgende dag voeren we naar de eindbestemming van onze tocht; het starteiland van de KWS op het Sneekermeer. Hoewel de havenmeester niet gereageerd had op het telefoontje van Henk Hokwerda, legden we in de binnenhaven van het eiland aan. Na een gezamenlijke borrel aan boord van de Relaxis gingen we ’s avonds met elkaar eten in het restaurant op het eiland.

De volgende ochtend werd de tocht afgesloten met een gezamenlijk ontbijt op het terras van het restaurant in de zon. Johanna had voor iedere boot een persoonlijk woordje op een ansichtkaart geschreven; voor de Maestro zelfs in het Fries en voor de Nanni in het Duits.

Toos overhandigde Klaus een handdoekje dat ze voor hem en Susanne had geborduurd, omdat het hun laatste tocht als consulechtpaar van Noordoost was.

Kleinkindertocht

17 mei tot en met 21 mei 2023

De deelnemers aan de Kleinkindertocht waren: Lady Dumoulin Peter Bezemer en Renée Pleysier, TTL Casa Blanca Martin en Carla Kersten

De Liefde Dirk Jan en Anneke Zwart, penningmeester

Ook dit jaar vond de Kleinkindertocht weer plaats. Deze keer op de Randmeren, met als beginpunt de haven van Marina Muiderzand. Via Jachthaven Naarden en Huizerhoofd in Huizen eindigde de tocht in de Eemhaven in Amersfoort.

D’Ans Ans en Leo Entius, verslag Eureka Aad en Ida Beemster Linde Trudy Geerlings en Peter van Beek

Donderdag 18 mei

Vandaag worden 14 kleinkinderen aan boord gebracht (de matrozen):

Saranna en Janita op de Lady Dumoulin Nina, Isabel en Milou op de Casa Blanca Floor en Juliëtte op De Liefde Stijn (stagiaire), Nienke en Fem op de D’Ans Justus en Olaf op de Eureka Tess en Seth op de Linde

De families komen om 11.00 uur bij elkaar in restaurant Harbor House.

De kinderen, vanaf nu de matrozen, versieren hun gele petjes en wimpels. De hele week zijn de matrozen herkenbaar aan hun petjes en de versierde wimpels wapperen de hele week op de boot van opa en oma. De kinderen krijgen instructies: altijd je reddingsvest aan op de steigers en ze krijgen een matrozenbrief met een goodiebag.

Voordat het diner begon was er op het terrein in de jachthaven paaltjesvoetbal georganiseerd door Stijn (die voor school een maatschappelijke stage doet), waarbij alle matrozen in actie kwamen.

Vrijdag 19 mei

We varen naar de jachthaven van Naarden. Tijdens het varen is er een quizapp, aangemaakt voor de matrozen. Na afloop van de tocht moeten de antwoorden ingeleverd worden bij oma Renée of opa Peter. We zingen samen het eerste couplet van het lied, dat elke dag met een nieuw couplet wordt aangevuld:

Melodie: Oh… when the saints

Met KNMC varen wij mee

De toertocht gaat niet over zee Maar ’t is wel een avontuur

Wanneer je vaart door de natuur

Woensdag 17 mei

Woensdag worden alle opa’s en oma’s verwelkomd op de Lady Dumoulin door opa Peter en oma Renée met koffie/thee en wat lekkers in de haven van Muiderzand.

Het is een hele grote jachthaven waar 3 van de 6 boten gezellig dicht bij elkaar liggen aan dezelfde steiger H. Om 19.00 uur staan de tafels gedekt en ontmoeten de grootouders elkaar in restaurant Zuyder.

HET FEEST KAN BEGINNEN!

‘s Middags worden de matrozen in wetsuits gehesen met behulp van de oma’s, ‘….pff, wat een klus..’ zuchten de oma’s. De matrozen worden begeleid door instructeurs en mogen suppen, kanovaren en zelfs mee op een catamaran zeilboot, die heel hard over het Markermeer ging. Saranna vond dit heel gaaf. Fem vond het best eng… Floor, Fem, Janita en Milou vonden het suppen geweldig (zelfs het allerleukste).

‘s Middags lopen we naar de bushalte en met de bus vertrekken we naar de vestingwallen van Naarden. Tijdens het wachten op de bus worden alle automobilisten luid toegejuicht, vooral als zij toeteren om ons te groeten.

In twee groepen krijgen we een rondleiding van een gids, die ons heel veel vertelt over de geschiedenis van de stad. Naarden is gesticht in 1350. De vorm is gekozen om de stad tegen vijanden te kunnen verdedigen. Het oorspronkelijke stratenpatroon van de Naardense Vesting is tot op heden in zijn geheel bewaard gebleven.

Juliëtte toonde zeer veel interesse en vond dit het leukste evenement van de hele tocht. De andere matrozen luisterden heel goed, maar waren blij dat ze lekker naar buiten konden (het was prachtig weer). Zelf een ‘kanon afschieten’ scoorde ook bij de kinderen. We besluiten de dag in eetcafé Het Hert, waar we gezamenlijk heerlijk in de serre hebben gegeten aan twee lange tafels. Tafel één met de matrozen en tafel twee met de opa’s en oma’s.

De bus bracht ons weer keurig terug naar de haven. ’s Avonds vermaakten de matrozen zich prima op en om de grote boomschommel naast de steiger in de haven.

Zaterdag 20 mei

Vroeg de kooi uit om 08.00 uur. We varen naar de KNRM in Huizen. We ervaren wat de redders van de reddingsbrigade kunnen doen. Na een rondleiding in het KNRM-station mogen we meevaren op een reddingsboot (RIB). Iedereen, ook de opa’s en oma’s, moeten een reddingsvest aan. We verbazen ons over de capaciteit van de boot en de enorme wendbaarheid.

Speciale waterjets zorgen ervoor dat er geen letsel kan worden toegebracht aan drenkelingen.

Bij waterjets zijn er geen draaiende delen buiten de romp van het schip, waardoor de boot in ondieper water kan varen en drenkelingen niet kan verwonden. Ook zorgen waterjets voor grotere wendbaarheid. Een waterjet gebruikt water als voortstuwing. Het water wordt door een impeller (een inwendige schroef) opgezogen en achter het schip uitgespuwd. (van de website van de KNRM)

Een KNRM-reddingsboot, zoals in Huizen, kan supersnel varen. Wel 50-60 km

per uur, maar kan ook in heel korte tijd weer tot stilstand komen. De KNRM is van levensbelang voor de watersport en het lidmaatschap wordt gepromoot. Enkelen die nog geen lid zijn, worden nu lid. De matrozen Tess en Seth vonden het een superleuke en avontuurlijke ervaring. Nina vond het ook een avontuur, omdat de boot zo snel ging en ze heel veel heeft geleerd.

Om 13.00 uur vertrekken we naar Amersfoort. We varen over de prachtige rivier de Eem. De Eem is de enige rivier die ontspringt en uitmondt in Nederland en is 21 km lang. Tijdens de vaartocht houden we de quiz-app weer goed in de gaten, om geen enkele vraag te missen. Aangekomen in Amersfoort kunnen we de middag en avond zelf invullen. We snellen naar de stad om een cadeautje te kopen voor oma Renée en opa Peter, want morgen is het alweer de laatste dag.

Zondag 21 mei

De matrozen gaan om 10.00 uur naar Theefeestje. Zij hebben daar een chocoladeworkshop. Om 12.00 uur komen de opa’s en oma’s ook naar Theefeestje en worden verrast met een doosje (zelfgemaakte) chocolaatjes…………mmmm……heerlijk!

Als afscheid is er een lunch in de vorm van een high tea. We bedanken oma Renée en opa Peter voor het organiseren van dit geweldige kleinkinderweekend en overhandigen ons gezamenlijke cadeau. We zingen samen het hele lied van de kleinkindertocht en het 7e laatste couplet.

We nemen afscheid van elkaar Na chocolade en ook taart Het was een hele fijne tocht Ik wilde dat ik weer mee mocht

Isabel vond alles leuk en vond het een avontuur om nooit te vergeten. Nienke bedankt hierbij namens alle matrozen oma Renée en opa Peter voor alle leuke activiteiten en wil volgend jaar graag weer mee.

Verslag gemaakt door Ans Entius-Deken a/b D’Ans

27 mei tot en met 2 juni

Deelnemers:

VAN URK NAAR TERHERNE

De start van de Pinkstertocht vindt plaats onder zonnige omstandigheden. Misschien een beetje fris maar met veel zon en droog. De dagen voorafgaande aan de start van de tocht druppelen de deelnemers binnen in de haven van Urk. Walther en Ineke Kocken arriveren als eersten en verkennen de boel. Reserveren is hier namelijk niet mogelijk. Walther slaagt er toch in een en ander te regelen in goed overleg met de havenmeester. Gelukkig vindt iedereen een goede ligplaats. Drukte is voorspeld want op zaterdag 27 mei vindt de jaarlijks Urkerdag plaats; lokaal het hoogtepunt van het jaar. Er doen allerlei verhalen de ronde over het gedrag van jonge Urkers bij deze gelegenheid. Sterke verhalen of niet? Wat ons betreft het eerste want het is mooi om te zien hoe Urkers van alle leeftijden zich in het feestgedruis storten. Overdag is het groot feest met Urkers in traditionele klederdracht, soms met een moderne snit. Ook jongeren doen volop mee. Het gehele dorp ruikt naar gerookte paling en overal is muziek te horen. Voor ons allemaal toch bijzonder om mee te maken. Van enige wanklank hebben wij niets gemerkt. Dat mag ook eens gezegd worden in deze tijd.

De “officiële” start van de tocht vindt zaterdagavond plaats in restaurant De Kaap met prachtig uitzicht over het IJs-

selmeer. Al snel wordt onderling contact gelegd.

Zondagmorgen – Eerste Pinksterdag – maken wij ons onder het geluid van de kerkklokken gereed om uit te varen en de gezamenlijke toertocht te beginnen. Op het programma staat het traject naar Joure via Lemmer. Tevoren was de vraag: buitenom over het IJsselmeer of binnendoor door de polder? Deze

laatste optie komt in beeld bij mindere weersomstandigheden. De wind is echter gunstig: 2 à 3 NO. Bij vertrek worden wij uitgezwaaid door enkele andere KNMC’ers die aan de Nieuwe Ledentocht hadden meegedaan. De koers naar het noorden verloopt vlot, waarbij de TTL ons tussen rijen windmolens laat varen. Wij passeren sluis Lemmer voorspoedig; een sluis waar binnenvaartschepen en plezierjachten het soms moeilijk met elkaar hebben. Maar met een binnenvaartschipper als TTL kan het natuurlijk niet mis gaan. Daarna slaat het noodlot toe voor de Sun. Panne op het Prinses Margrietkanaal. Geen aandrijving meer. De Per Sempre, onder begeleiding van Vrouwe Janny, sleept de ongelukkige Sun naar Joure. Met vereende krachten wordt de diagnose gesteld. Het blijkt dat er een object in de schroef heeft vastgezeten, maar tijdens het slepen is het losgeraakt. Het probleem is opgelost. Gelukkig maar.

Nadat wij allemaal een plekje hebben gevonden in de haven van Joure gebruiken wij het diner in het naastgelegen restaurant De Orangerie. Speciale gasten zijn nieuwe leden Hans en Anny Egbers, die met hun schip Lady Ann in Joure voor één dag aansluiten. Zij voelen zich al snel thuis in het gezelschap.

Tweede Pinksterdag vullen wij in met een bezoek aan museum Joure dat

Per Sempre Meine en Jeanette van der Knaap (TTL)

Vrouwe Janny Eddy en Janny van Bergen (bezemboot) Bon Ami Walther en Ineke Kocken

Sun Paul en Wil Dinant Mirror Theo en Ria Spiegeler Paradijsvogel Don Bijl en Rolanda Miltenburg (Don verslag)

geheel in het teken staat van Douwe Egberts. Wie kent het merk niet? De geschiedenis van het zo bekende koffiemerk wordt uitgebreid geëtaleerd. Voordat wij de tijd nemen om het museum door te lopen, gebruiken wij eerst een High Tea in een sfeervolle ambiance. De High Tea is een feest voor de ogen en een traktatie voor de smaakpapillen. In het museum is niet alleen aandacht voor Douwe Egberts, maar ook voor Friese klokken, drukwerk en metaalbewerking. Al met al zeer de moeite waard. Het normaal gesproken drukke Joure is op deze feestdag rustiger dan anders maar het is er goed toeven. De bemanningsleden met honden halen hun hart op in het prachtige park naast de haven. ’s Avonds gebruiken wij het diner in restaurant Het Tolhuis waar Don ook zijn verjaardag viert. Voldaan gaan wij terug naar de boten.

Volgens het programma is de afvaart de volgende morgen al om 9.00 uur. Aldus geschiedt! In wat sombere omstandigheden varen wij naar watersportplaats bij uitstek Sneek. De havenmeester heeft ons mooie ligplaatsen toebedeeld langs de steiger aan de Houkesloot. Wij waaieren uit over de stad terwijl sommigen nog zakelijke beslommeringen moeten afwikkelen. In Sneek is het Fries Scheepvaartmuseum een interessante plek om te bezoeken. ’s Avonds dineert het gezelschap in restaurant Onder de Linden in het uitgaansgebied van Sneek.

Vroeg naar bed want volgens planning vertrekken wij woensdag al om 8.00 uur richting Heerenveen. De route wordt tevoren nogmaals doorgenomen met de deelnemers die het meest bekend zijn in de omgeving, vanwege de diepgang van de Mirror van Theo en Ria. Zogezegd, zo gedaan. Vroeg wenden wij het steven naar Heerenveen. De zon schijnt prachtig over het Sneekermeer. Wat is het dan toch een ervaring om op het

water te zijn met je eigen boot! Wij varen langs Terherne waar de tocht later in de week zal eindigen. Bij de hoofdstad van het schaatsen ligt de grote jachthaven op flinke afstand van de stad aan de rand van een groot bedrijventerrein. De TTL heeft een bezoek aan schaatstempel Thialf in het programma opgenomen. Keurig op tijd worden wij met twee busjes vervoerd naar de schaatsbaan.

Er is zoveel technische kennis waarbij niet alleen rekening wordt gehouden met de omstandigheden op het ijs maar ook met het publiek op de tribunes. Wij waren verrast door de omvang van het complex. Na een aantal uren werden wij met schaatskennis wijzer terug vervoerd naar de boten. Bij het afscheid van het ijspaleis werden wij getrakteerd op heerlijke Friese oranjekoeken!

Wij worden onthaald met een lekkere lunch, waarna een bevlogen (vrijwillige) gids ons een rondleiding geeft. Er ligt weliswaar geen ijs, maar er is genoeg te zien. De gids doet de geschiedenis van de baan uit de doeken en wij krijgen een beeld van de gang van zaken tijdens de wedstrijden. De klimaatbeheersing is natuurlijk belangrijk en heeft een enorme ontwikkeling doorgemaakt.

Donderdag. De reis gaat vandaag naar Grou. Ook een echt watersportdorp, tegenwoordig deel uitmakend van de gemeente Leeuwarden. Via Akkrum voeren de waterwegen ons door het Friese land naar onze bestemming. Wij krijgen mooie ligplaatsen bij Hotel Oostergoo. Wie kent dat hotel niet? Wij kunnen daar maar één dag blijven omdat het weekend in het teken staat van het 175-jarig bestaan. Het jubileum van het hotel wordt uitbundig gevierd met de verwachte komst van wel 100 boten, veelal platbodems en andere traditionele boten. Grou wordt zelfs opgeluisterd door een speciale kermis ter gelegenheid van de feestelijkheden. KNMC-leden André en Dowine Sterk uit Lemmer zijn met hun Zoete Zee ook ter plaatse, omdat André bij de organisatie betrokken is.

Grou is een leuke plaats om te bezoeken maar de frisse noordenwind maakt het toeven vandaag wat minder aangenaam.

De laatste dag van de Pinkstertocht brengt ons naar Terherne, waar wij mogen aanleggen aan de steiger van restaurant Portunus. Het plaatsje is bekend van de boekenserie De Kameleon. Het

Kameleondorp is een avonturenpark dat geheel gewijd is aan de boeken van Hotze de Roos. Bij de bouw van het dorp is geprobeerd het resultaat zoveel mogelijk te laten lijken op het dorp uit de boeken. Het Kameleon-eiland kenmerkt zich als speelplek waar de bezoeker zelf of met een Kameleonfiguur de avonturen van Hielke en Sietse kan beleven. Ook op onze rondvaartpraam kregen wij uitgebreid de verhalen te horen. Voor onze TTL gesneden koek want hij kent de boeken als geen ander.

Het diner gebruiken wij natuurlijk in restaurant Portunus. Aan tafel heffen wij het glas op een zeer geslaagde Pinkstertocht. De TTL’ers krijgen waarde-

rende woorden te horen ondersteund door stoffelijke blijken van waardering. Meine en Jeanette hebben, naast allerlei andere bezigheden, toch tijd gevonden om de tocht te organiseren. De gehele groep voelde zich verantwoordelijk voor het welslagen ervan. Nou, dat is zonder meer gelukt. Mooie gesprekken, ple-

zier en humor en altijd respect voor de ander.

Zaterdag vroeg wuiven wij als eersten Vrouwe Janny en Mirror uit. Successievelijk varen wij weg met mooie herinneringen.

Don Bijl

De Groene Hart tocht vanuit Leiderdorp naar Rotterdam

Deelnemers:

DE PANDOER Kees en Ans van der Werf (TTL)

FILOU Paul en Jenneke Graafland

ELISABETH Leo en Beppie Vergeer

CHIMBORAZO Hans en Leny Lommers

KAAIMAN Ad en Ina Smaal

MALGRE TOUT Jos en Jacqueline de Groot

CEEMARE Cees en Marian Mooij

MOOIE NEL Jan en Elly van Kampen (verslag)

BONTEKOE Dick en José van der Pol

WHAT ELSE Leo en Els Heijmans

DUTCH FLOWER Matthieu en Coby Endhoven

QUEEN ANITA Remco en Anita van Dijk

MAATJES Robert en Marijke van Weezel

JUPITER Aad en Yvonne Meijburg

De tocht begon met een openingsavond in het clubhuis van watersportvereniging de Does, die speciaal voor ons de deuren had geopend. De vrijwilligers hadden ontzettend hun best gedaan om voor ons een diner te bereiden.

Paul begon zijn praatje met het van harte welkomen heten van Don, de onlangs benoemde voorzitter van de KNMC en samen met Rolanda de gast deze avond. Het fluitje dat Paul aan Don overhandigde tijdens zijn speech kon, wat Paul betreft, niet groot genoeg zijn. Don hield een mooi verhaal met de boodschap dat de voorzitter het niet alleen kan doen, maar alleen met de hulp van de leden. Samen, met elkaar beleven, ervaren en in gesprek gaan, dat geeft de toevoegingen aan de vereniging en maakt de KNMC sterk en eensgezind. Paul met zijn band was een mooie toevoeging deze avond en zijn vertolking

van Neil Diamond was geweldig.

En, zoals we al vaker hebben ervaren, zijn de KNMC’ers liefhebbers van dansen. Tussen alle gangen door werd er dan ook lekker gedanst. Het was nog lang gezellig in café de Roef.

Dag 2

Vertrek van de Doeshaven naar Sociëteit de Kaag.

Na wat opstartproblemen in de Does qua vaartempo, zat de gang er bij de Zijl goed in, want toen rook iedereen de stal. Bij het aanleggen was er even paniek in de haven, omdat de achteruit van Kees niet werkte. De schade viel gelukkig mee en met hulp van de afgemeerde schippers, lag de hele club binnen een kwartier op z’n plek. De rest van de dag was iedereen vrij, dus kon er geborreld en van de zon genoten worden op het achterdek.

Dag 3

Palaver om 10.45 uur, want om 11.00 uur kwam een mooie notarisboot “De Heere Schouten” ons ophalen voor een tocht door de Zwanenburger polder. Al wandelend over de dijk vertelde gids Cas ons alle details over vogels, inclusief de watervogels, zoals bijvoorbeeld dat een bergeend een konijnenhol in kruipt (leuk om te weten).

De lunchpakketten werden al zittend op de dijk, met een prachtig uitzicht over de polder, genuttigd. Zo ontzettend

mooi in het hart van de Randstad! Aansluitend kregen we een rondleiding in de Zwanenburgermolen. Deze molen maalt het water uit de polder naar het boezemwater in de Leede. De rondleiding was superleuk en leerzaam, want we weten nu de betekenissen van alle standen van de wieken.

De steigerborrel was een groot succes en dat was te merken door het eensluidend gezang van het “kleine café“. De dag werd afgesloten met een aspergediner bij Koen in de van Hoolwerffzaal van Sociëteit de Kaag.

Dag 4

Doordat de brug bij Boskoop een beperkte doorvaart had, vertrokken we al om 7.00 uur want we wilden namelijk niet een dag in Boskoop doorbrengen. De tocht verliep spoedig en we waren ruimschoots op tijd in Boskoop. Rond de klok van 13.00 uur lag iedereen afgemeerd in het centrum van Gouda, de stad van de kaas, stroopwafels en kaarsen.

In de middag was een Cheese Experience gepland met o.a. een puzzeltocht in het kaasmuseum en aansluitend een kaasfondue. De heuse winnaars mochten de volgende dag de kaasmarkt in Gouda openen in oudhollands kostuum. Remco en ik zei de gek, waren de gelukkigen.

Dag 5

In de ochtend om 9.00 uur moesten

wij ons melden bij de Cheese Experience. We hadden de keuze uit een schort of jurk voor de dames en een prachtig pak voor de heren. Nadat we ons hadden aangekleed gingen Remco en ik aan de wandel naar de kaasmarkt. Onze KNMC-vrienden zaten al op de eerste rij op ons te wachten en Leo, die zijn “handjeklap“ show voor de vele omstanders ging laten zien. Paul mocht de markt openen met ons aan zijn zijde. De handelaren en de kopers gingen aan de slag en het was een mooi spektakel om te zien hoe het vroeger in zijn werk ging.

Vervolgens ging in de middag de tocht richting Boskoop met een nostalgische koninklijke bus van Maarse & Kroon. De buschauffeur, nog gekleed in uniform en pet, bracht ons naar de bestemming. Een hele toer voor de chauffeur, want omdat de versnellingsbak niet gesynchroniseerd was, moest hij dubbel klutsen tijdens het schakelen. De ontvangst bij de boomkweker was hartelijk. De eigenaar, René van Lint, vertelde ons, onder het genot van koffie, thee en gebak, alles over zijn florerende bedrijf. Hij is een succesvol ondernemer en zijn twee zoons hebben inmiddels het bedrijf overgenomen. Ook zij hebben weer een moderne visie op ondernemen.

Na een rondleiding, waarbij we al zittend op een platte wagen, aangevoerd door een trekker, werden rondgereden door René over zijn enorm uitgestrekte terrein, werden we afgezet in zijn zeer indrukwekkende tuin. Ook daar werden we weer gastvrij onthaald door René en zijn vrouw met voldoende drank en een Italiaanse maaltijd. Het was een dag met een gouden rand.

Dag 6

De volgende dag stond het bezoek aan het bedrijf van Leo Vergeer gepland. In dezelfde bus togen wij naar Bodegraven. Wat een prachtig modern bedrijf heeft de familie Vergeer daar neer weten te zetten. Iedereen was zwaar onder de indruk.

We kregen een mooie uiteenzetting over het bedrijf, gestart door Leo. Hij vertelde over de ontwikkeling van het bedrijf tot het jaar 2000, daarna nam zijn zoon Diederick het woord over. Vervolgens kregen we een rondleiding door Leo en zijn zoon en Gerard (die met zijn voorkomen op de plastic tassen van het bedrijf Vergeer prijkt). Een gouden werknemer voor het bedrijf.

De rondleiding leidt ons door enorme gekoelde hallen met volledig geautomatiseerd verwerk-inpak-transportsysteem,

maar vooral heeeel veel kaas. Vervolgens gaan we met de bus naar Reeuwijk, daar waar Leo zijn bedrijf is gestart en waar ook nog volop wordt gewerkt voor het bedrijf, om te eindigen in een bijna echte kroeg in het bedrijf van Vergeer met een drankje en een raclette.

Foto: Paul Graafland

Het was een ongelooflijk gastvrij onthaal voor de deelnemers met dank aan Leo en Beppie.

Dag 7

Zaterdag vertrokken we in twee konvooien naar Rotterdam. Goed gecoördineerd door Kees arriveerde de hele vloot om een uur of twee in de Admiraliteitshaven. Deze dagen in Rotterdam vielen samen met een deel van de fashion week in Rotterdam. Dagelijks was er een modeshow op de steigers met modellen in de meest extravagante creaties. En toevallig lag bijna iedereen op de eerste rij. Aad viel in de prijzen toen alle dames zich op het voordek van de Jupiter lieten fotograferen.

Dag 8

Zondag was een vrije dag en voor degenen die de warmte wilden trotseren was er in Rotterdam genoeg te zien en te beleven.

De tocht werd waarlijk afgesloten met een diner op de Contessa, het schip van havenmeester André.

De organisatoren werden in het zonnetje gezet door Remco, die tevens met Anita voor alle attenties had gezorgd. Alle dank voor deze heerlijke georganiseerde tocht met een geweldige groep deelnemers.

En we delen de mening ‘wat een topclub is de KNMC!”

Elly van Kampen

Toertocht Snuiven aan zee van 12 juni t/m 19 juni 2023

Deelnemers:

NAJADE Karel Ton en Herma van der Riet, toertochtleider/penningmeester

OFF DUTY Willem Jan en José Ober

WARRIOR Marcel en Astrid Pakhuis

XQs’ ME Henk van Hylckama Vlieg en Dolly Muller

PRAHNA Nic, Henny en dochter Annabelle Slingerland CHRISMARPA Piet Verhaar en Karin Klomp, verslag/foto’s BALENA Theo en Marieke Schoenmakers, bezemboot

De bootnamen zijn vermeld in geplande vaarvolgorde.

Een aantal weken vóór aanvang van deze tocht ontvingen de schippers een mail van toertochtleider Karel Ton met praktische informatie over varen op zee. Daarbij adviseerde hij om onze reddingsvesten van tevoren in bad of onder de douche te checken en raadde hij aan laarzen aan boord te hebben om eventuele zandbanken te kunnen verlaten. Onze leeftijdsgroep vindt de naam van deze tocht best oké, maar bij de jongere generatie blijkt Snuiven aan Zee toch andere associaties op te roepen.

Voordat de tocht begint liggen vier schepen al een aantal dagen in de Boerengathaven vanwege een buitengewoon gezellig driedaags samenzijn op het festival RotjeKoor, waar het

Madammenkoor op 10 juni tweemaal optrad.

Maandag is het gezelschap bijna compleet: de Warrior van nieuwe leden Marcel en Astrid Pakvis is van hun thuishaven Schiedam naar de Veerhaven gevaren uit praktische overweging; we dineren bij Loos op het Veerplein. Het 13-koppige gezelschap wil met de watertaxi naar de Veerhaven, maar omdat er 12 reddingsvesten aan boord zijn, mag de kapitein er niet meer meenemen. Jonge blom Annabelle gaat op de fiets. Geen onoverbrugbare klus. We wandelen nog steeds in een hittegolf naar Grand Café Restaurant Loos op het Veerplein waar we eerst van een verfrissende versnapering genieten en kennismaken met Marcel en Astrid

voordat we aan tafel gaan. Gezellige nieuwe KNMC’ers, denken wij.

Karel Ton vertelt waar iedereen weet van moet hebben en we krijgen in een KNMC-tasje niet alleen het mooie door Herma gemaakte toertochtboek, maar ook een krieltje aan een touwtje en een aardappelschilmesje, onder voorwaarde dat we allemaal een muntje betalen. In vroeger tijden mocht je niemand een mes cadeau doen zonder een stuiver bij te dragen.

Het diner is prima en dit keer goed voorzien van groenten.

Een mooie, weliswaar erg warme, gezellige avond die best voor wat reuring zorgde. We keren eveneens met de watertaxi terug naar het Boerengat.

De volgende dag gaan we met een rondvaartboot van de Spido door diverse Rotterdamse havens. De bemanning van de Warrior bericht via de groepsapp hun eigen plan voor deze dag te trekken en woensdag weer aan te sluiten. De Spido vertrekt om 13.15 uur en de wandelaars zijn ruim op tijd aan de ka-

de. Om 13.11 uur zijn Karel Ton en Nic, die naar de Leuvehaven fietsten, nog in geen velden of wegen te bekennen. Gelukkig zijn ze net op tijd aan boord om van deze heerlijke tocht te kunnen genieten. Veel wind en zon, een prima combinatie.

We sluiten het samenzijn af met een kadeborrel (recht tegenover restaurant Kaat Mossel) omdat er te veel zon op de steigers staat. We hebben net ons eerste glas gevuld of er komt een ober over de straat aangesneld met een flink aantal menukaarten. We hadden ieder te veel hapjes klaargemaakt, zodat hij onverrichterzake naar Kaatje terugkeert. Annabelle trakteert ons op een klavertje vier, dat we nog wel even moeten zaaien, vergezeld van een lieve spreuk.

We verlaten op 14 juni om 09.30 uur de Boerengathaven nadat Karel Ton een kwartier eerder ons de laatste instructies meedeelde.

We hebben ook vandaag het mooiste weer van de wereld. De Warrior sluit rond 09.45 uur aan vanuit de Veerhaven. Een echt prachtige tocht richting zee. De stormvloedkering op de Nieuwe Waterweg ziet er fenomenaal uit en ook de Stena Line maakt indruk. Ongelooflijk hoeveel vrachtwagens er op de kade staan te wachten om naar de overkant vervoerd te worden.

Het konvooi moet even wachten op een binnenvarend containerschip, waarna wij naar buiten mogen oversteken. Niet dat wij heel veel op zee gevaren hebben, maar we verbazen ons over de enorme hoeveelheid (zoutwater?) vliegen. Gedfer, de hele boot ziet zowel binnen als buiten zo ongeveer zwart van dit gespuis. Snap nu ook dat bewoners in Rozenburg niet meer in hun tuin kunnen zitten vanwege deze overlast.

Prima tocht over zee en tegen drieën naderen we de sluis bij Stellendam. Karel Ton informeert ons over de marifoon : “ik heb een interessante mededeling: de sluis is tot aanstaande vrijdag gestremd.“ Balen hoor. Blijkbaar is de brug kapot waardoor de sluis niet draait. Op Teletekst 721 wordt hiervan ook geen melding gemaakt.

Onze bestemming was Hellevoetsluis, maar noodgedwongen maken we vast aan de drijvende steiger en stapelen een beetje. Er zijn drie loopbruggetjes naar de steiger en we meren met de poortjes precies op de goede plaats af. Makkelijk afstappen. We wandelen ’s

avonds naar Zoet of Zout en genieten van een lekker diner en prachtig uitzicht. Herma hoort ter plekke dat de Warrior zich een ander beeld had gevormd van deze tocht en eigenlijk ook liever niet meer dan een uurtje of drie/vier per dag vaart. Dat maakt het best een beetje lastig om over zee te varen. Daarbij vinden zij het grijsgehalte onevenredig hoog en geven aan liever hun eigen plan te trekken en haken deze avond nog af. Het gezelschap begrijpt hun besluit wel en toch ook weer niet. Zeker is de gemiddelde leeftijd hoger dan de hunne, maar een week met dit vrolijke gezelschap optrekken is toch te overzien.

Wij fietsen op de vijftiende juni met z’n negenen naar Hellevoetsluis. Super mooie groene route. Op de dam komt een vreemde meneer naast mij fietsen en vraagt of wij lid zijn van een vouwfietsclub! Had zomaar gekund. We arriveren om exact 11.00 uur bij Museumschip de Buffel. Een uniek

stuk maritiem cultureel varend erfgoed. Nadat het in 1868 gebouwde schip dienst deed als ramtorenschip voor de Nederlandse Marine is het na 28 jaar verbouwd en in gebruik genomen als logement- en opleidingsschip voor marinepersoneel in Hellevoetsluis. De expositie aan boord laat de ruim 150-jarige geschiedenis van het schip zien. We krijgen een heel uitgebreide rondleiding van een zeer gedreven vrijwilliger, die we uiteindelijk vragen om iets meer vaart te maken omdat ons deze dag nog 2 rondleidingen te wachten staan. Na anderhalf uur verlaten we dit indrukwekkende museumschip en hebben we allemaal zin in een versnapering. Op een dichtbijgelegen terras drinken we koffie en omdat het inmiddels ook lunchtijd is, besluiten we iets meer te bestellen. Daarna volgt een rondleiding op het Varend Erfgoed van de Koninklijke Marine de AMS Bernisse (Adjudant Mine Sweeper), één van de schepen die voor het vegen van zeemijnen na de Tweede Wereldoorlog is ingezet. Een houten kustmijnenveger die via de Marshallhulp aan veel Europese landen is geschonken om de vaarwateren en kusten weer mijnenvrij te maken.

We fietsen terug naar Stellendam, waar Annabelle nog een ingelaste excursie plande naar de Flyer van wijlen Conny van Rietschoten, die in 1976/1977 de Whitbread Race around the World won. Teruggekomen in de haven blijkt dat de schipper van de Valckerie net een kabeljauw heeft gevangen, die hij fileert en aan ons schenkt.

Uiteindelijk zijn we blij dat we niet konden doorvaren naar Hellevoetsluis, want dan hadden we een aangename fietstocht en de kabeljauw gemist.

De vijftiende juni luisteren alle bemanningen om 07.15 uur naar onze toer-

tochtleider via de marifoon en verlaten vervolgens de steiger in Stellendam met bestemming Zierikzee. Mooie en bijzonder rustige zee. Kortom, een fantastische vaartocht met nog slapende zeehonden in zicht.

Eind van de middag heeft Jan Willem de kabeljauw gegrild en genieten wij met elkaar van dit lekkere hapje (en een drankje) aan boord van de XQs’ ME. Een dag ter vrije besteding is ook niet verkeerd en drie mannen maken in alle vroegte een fietstocht en eten op een terras de croissants van tafel die, naar later blijkt, voor een ander gezelschap bestemd waren. Toch wordt de vraag om een beetje extra boter ook nog gehonoreerd.

Zo ongeveer het hele gezelschap maakt op deze dag een fietstoer of bezoekt familie. Fietsen langs de Roggenplaat naar Burghsluis verveelt nooit.

Zondag 18 juni regent het een beetje. Weliswaar een druppel op een gloeiende plaat, maar ook enigszins verfrissend. Met bestemming Cadzand verlaten we Zierikzee om 08.30 uur. En wederom een prachtige vaartocht, al is het weer minder mooi dan tijdens onze eerdere zeetochten.

We genieten eind van de middag van een borrel op de Chrismarpa, waar ook Dirk Jan en Anneke Zwart aanschuiven en zien tot onze verrassing onze toertochtleider voorbijzwemmen, die zich drie kwartier later fris en fruitig aan een biertje laaft.

En vandaag onze laatste gezamenlijke dag met ietwat onstuimiger weer dan de afgelopen week. Ongelooflijk hoe wij boffen van een fantastische mooiweer-week. We stappen om elf uur met elkaar, ook Dirk Jan en Anneke, op de

fiets naar Sluis. Onze gidsen Theo en Marieke kennen hier goed de weg; Theo de fietspaden en Marieke de mooie winkels. Een heerlijke fietstocht op vooral fietspaden en tussen het groen door. ’s Avonds dineren we bij de Strandloper, waar Karel Ton en Herma hartelijk worden bedankt voor deze mooie tocht waar soms de structuur ontbrak, maar de gezelligheid overheerste en ze krijgen een envelop met inhoud voor een avondje uit. De bezemboot krijgt een piepklein Brabants likeurtje overhan-

digd. Theo zal blij zijn dat Marieke daar niet van houdt.

Bij de ondergaande zon wordt afscheid van elkaar genomen. Nadat iedereen aan boord is gegaan, wandelt Karel Ton nog een rondje langs alle boten om een toertochtplaatje te overhandigen. Ongetwijfeld is bekend dat deze Snuiven aan Zee tocht vorig jaar op het laatste moment is afgelast. De toertochtplaatjes waren al besteld. En ja, op het eerste oog valt het misschien niet op maar bij nadere bestudering blijkt dat erop staat: “Snuiven aan Zee 2022”. Een wel heel hilarische afsluiting van een wel heel bijzondere tocht, waar iedereen met blijdschap op terug kan kijken.

Karin Klomp

Met veel plezier melden wij dat de voorpagina van dit clubblad is verzorgd door Elly van Kampen met deze mooie strandopname van Terschelling. Deze opname dingt mee naar de prestigieuze jaarprijs van de

KNMC fotowedstrijd 2023

uit te reiken op het openingsfeest 2024

Wij verwachten jullie inzendingen voor het decembernummer voor 12 nov. a.s. aan mailadres graafland17@icloud.com

Alleen liggende opnames verhouding 3:4 in hoge resolutie (ware grootte)

Namens de jury: Jeannete Waleveld, Els Heijmans, Paul Graafland

Zoek de 10 verschillen

Niet stiekem verderop kijken!

Commissie PR en Ledenwerving.

KNMC Ledenwerving

De ledenwerving vindt ook deze zomer met name plaats ‘op de steiger’, in onze omgeving en onderweg. Zowel de leden als het bestuur zijn actief om nieuwe leden bij de KNMC te laten aansluiten. Met regelmaat worden de KNMC informatiemappen door u en ons gedeeld met geïnteresseerden. Neemt u ze ook mee aan boord, zodat u ze aan motorbootvaarders kunt overhandigen als u ze onderweg motiveert om lid te van de KNMC!

Denkt u er aan, om te vermelden dat we voor nieuwe aanmeldingen voor het KNMC lidmaatschap in 2023 geen contributie berekenen? Voor nieuwe leden gaat de betaling van de contributie dus pas volgend jaar (2024) in!

Aanmelden kan via onze website knmc. nl/lidmaatschap of door gebruik te maken van de QR-code op onze informatiefolder, dan kan men het aanmeldformulier direct invullen.

Commissie PR en Ledenwerving neemt

na de bevestiging van het lidmaatschap contact met nieuwe leden op, om ze te verwelkomen en ze een beetje ‘aan boord’ te helpen.

In het najaar zal opnieuw contact worden opgenomen met de in 2023 aangemelde leden.

Nieuwe commissieleden gezocht. De commissie PR en Ledenwerving is nog steeds onderbemand. Meldt u zich aan om een van de vele taken op te pakken? Welkom bij PR en Ledenwerving!

Kreeften/fietstocht 2023, 15 t/m 18 juni

Deelnemers:

Aman Deep Mireille en David Saeys

Rio Grande Adriana en Eddy Ducker

Aqua Gusta Hester en Pieter Verboom Sark Elly en Peter Adriaansen

Dagmar Lisa en Jack van Gent (TTL) What Else? Els en Leo Heijmans (TTL)

Nuance Alberta en Louis Wurkum (Verslag)

DAG 1, ONTMOETING.

De ontmoeting is gepland in Zierikzee. Om hier te komen moet over de Oosterschelde gevaren worden. Varen op zout water is altijd weer apart. De geur is anders en het bruisen van het water achter de boot is anders. De wind is noordoost 2 en de zon schijnt; het is uitstekend te doen. Varend onder de imposante Zeelandbrug wordt de ‘Nuance’ opgelopen door de ‘Rio Grande’, ook op weg naar Zierikzee. Via de marifoon, kanaal 72, is er contact met één van de toertochtleiders op de ‘Dagmar’. We moeten helemaal doorvaren naar het achterste gedeelte van de haven. De ‘Dagmar’ ligt daar al keurig aan de steiger. Achter de ‘Dagmar’ en de ‘Rio Grande’ meert de ‘Nuance’ aan. Keurig opgevangen door Jack.

De KNMC-jachten druppelen in de middag langzaam binnen voor de Kreeften/

fietstocht. Totaal 7 jachten. In eerste instantie lijkt het alsof de ‘Sark’ naast de ‘Nuance’ komt aanleggen. Het plan wordt echter gewijzigd. Er is nog een ligplaats direct aan de steiger vóór de ‘Dagmar’.

Er is tijd voor een wandeling op eigen gelegenheid door het centrum van Zierikzee. Het is er druk want er zijn al veel toeristen. Het weer is prima, volop zon en 24 oC.

Om 15.30 uur hebben we de kennismaking op de ‘Dagmar’ en krijgen we het toertochtboekje. Leo geeft hier een toelichting op en zegt dat er een verrassing op dag 3 is. Sommige deelnemers kennen elkaar van eerdere KNMC-activiteiten en sommige deelnemers zijn ‘nieuw’. Er is zelfs een nieuw jacht aanwezig, sinds 2 maanden in bezit van de trotse nieuwe eigenaars. Genoeg redenen voor een hernieuwde kennismaking.

’s Avonds gaan we in het centrum van Zierikzee dineren op het terras van restaurant ‘De Beuze’. Goed gevulde kreeftensoep (heerlijk) vooraf en een hele kreeft (lekker) als hoofdgerecht. Het is gezellig en het smaakt goed. De drankjes zijn voor eigen rekening. Iedereen is verzocht per jacht op te schrijven wat er verbruikt is. De TTL rekent in één keer af

en verrekent later de bedragen per jacht in het kasboek. Gedurende de avond wordt het wel fris. Daar hebben de deelnemers niet op gerekend. Gelukkig kan van het restaurant een deken worden geleend. Voldaan gaan de deelnemers terug naar de jachten.

DAG 2, KUNSTSCHOUW.

De vrijdag begint al vroeg met zon, er staat weinig wind. Ieder nuttigt zijn eigen ontbijt in het eigen jacht. Jack komt langs en geeft aan dat het vertrek 1 uur later zal zijn dan gepland. Contact tussen TTL en havenmeester van Burghsluis heeft geleerd dat de voor ons beschikbare ligplaatsen tegen 12.00 uur vrij zullen zijn.

Na een kort palaver bij de ‘Dagmar’ vertrekt de KNMC-vloot om ongeveer 10.00 uur. Eerst uit het havenkanaal en dan stuurboord uit op de Oosterschelde. Het is mooi!! Weinig wind, dus weinig golven en volop zon, een prachtig gezicht. Stroom tegen ongeveer 1 km/uur. Vaarsnelheid 11,5 – 12 km/uur over de grond.

In de verte zien we achter ons de Zeelandbrug en voor ons de Oosterschelde stormvloedkering. Varend ten noorden van de Roggenplaat zien we helaas geen zeehonden of bruinvissen.

Na een kleine 2 uur en 18 kilometer varen komen we aan bij de haven van W.V. Burghsluis. Er blijkt nog 1 sportboot aan de steiger te liggen. Alle KNMC-jachten worden gedraaid, boeg naar de haveningang. Zo krijgen we allemaal een keurige, wel krappe ligplaats en is de sportboot helemaal ingebouwd. Ook nu lijkt het in eerste instantie of de ‘Sark’ naast de ‘Nuance’ komt liggen, de lijnen zijn al vast. Toch wordt ook nu het plan gewijzigd.

Wat opvalt (en eigenlijk normaal moet zijn) is dat de deelnemers goed voor elkaar zorgen. Er wordt geholpen met vertrek en aankomst, lijnen worden aangepakt en aanwijzingen worden gegeven. Het is warm in de beschutte haven achter de zeedijk. Tijd voor de eigen lunch en een verkwikkend drankje.

Na de lunch staat een fietstocht op het programma. De meeste deelnemers halen daarom de vouwfietsen tevoorschijn. Enkelen gaan met Lisa mee met een auto.

In deze periode wordt op SchouwenDuiveland de ‘Kunstschouw’ gehouden. Op diverse plaatsen, soms bij de kunstenaars thuis, laten kunstenaars hun kunstwerken zien. Deze zijn zeer divers. Schilderijen, beelden van metaal of steen, houtsculpturen en andere uitingen. Het begin van onze fietsroute is in Westenschouwen. Het volgen van deze kunstschouw blijkt nog een hele

kunst te zijn. De locaties zijn wel herkenbaar aan vlaggen of borden, maar er is geen route aangegeven. Je mag dus zelf kiezen. Er zijn mooie kunstwerken te zien. De getoonde prijzen zijn echter zodanig dat binnen de KNMC-groep niet veel wordt gekocht. De fietstocht brengt de deelnemers ook in Burgh-Haamstede. Onderweg wordt gestopt voor een drankje en een sanitair bezoek. Alles bij elkaar een leuke ervaring. Na de pauze splitst de groep zich en vindt iedereen uiteindelijk de jachthaven van Burghsluis weer terug.

’s Avonds gaan we met de fiets en een auto naar Westenschouwen voor het diner. Het restaurant ‘Il Gallo’ zorgt voor een heerlijk Italiaans diner. Tijdens het diner wordt aan tafel een ‘spoom’ klaargemaakt. Ingrediënten zijn: limoncello, wodka en prosecco, inderdaad een stevig tussendoortje. Het is ook nu gezellig en lekker. Er wordt veel gekletst. Hierdoor zijn we laat ‘thuis’; de jachten worden om ongeveer 22.50 uur weer bereikt.

DAG 3, VERRASSENDE EXCURSIE. Het is in Burghsluis een rustige, stille nacht. Bij het opstaan blijkt de zon alweer uitbundig te schijnen, er staat weinig wind. Als sommige deelnemers nog genieten van en misschien wakker worden bij het ontbijt, zijn anderen al actief. Eén van de deelnemers is al vroeg gaan wandelen en twee deelnemers zijn gaan fietsen, nog een stukje van de kunstschouw.

Vandaag wordt er weer gevaren. Hiervoor is om 10.00 uur het palaver bij de ‘Rio Grande’. Ieder jacht krijgt een plattegrond uitgereikt van de ligplaatsen in de jachthaven van Sint-Annaland, de bestemming van vandaag. Daarna het vertrek om ongeveer 10.10 uur. Het gaat allemaal gemoedelijk.

Varen over de Oosterschelde. Het is weer erg mooi. Nagenoeg glad water, volop zon. Met een beetje fantasie waan je je ergens in het buitenland. Helaas zien we ook vandaag geen zeehonden of bruinvissen. We hebben nu stroom mee, want opkomend water, ongeveer 1

– 1,5 km/uur. Dat geeft 13,5 km/uur over de grond. Een prachtige tocht.

Passage toegang Zierikzee 11.12 uur.

Het is heerlijk varen, weinig beweging. Volgens het bericht van post Wemeldinge, elke 15 minuten na het hele uur op marifoonkanaal 68, staat er windkracht 2.

Er worden veel foto’s gemaakt voor de

whatsappgroep ‘Kreeftentocht 2023’. Na Zierikzee is het drukker op het water, vooral zeiljachten in zuidwestelijke richting.

Tussen Stavenisse en Sint-Annaland wordt de groep aan de verkeerde (stuurboord) zijde ingelopen door een moderne Grand Banks. Die veroorzaakt daarbij enorme golven. De kleinere deelnemende jachten ondervinden hier veel hinder van. Reden voor de ‘Nuance’ om te draaien over stuurboord en recht tegen de golven in te gaan. Nu is het 2x ‘stuiteren’ en weer door.

Invaren Krabbenkreek naar Sint-Annaland. Voor de haveningang moeten we even drijvend wachten. Er komt nog een aantal zeilboten uit de haven, o.a. vanaf steiger K waar onze KNMC-groep mag aanmeren. Dan komt het sein vanaf de ‘Dagmar’ dat we de jachthaven van Watersportvereniging Sint-Annaland mogen binnenvaren. We mogen naar de lange zijde van steiger K en na draaien en achteruit varen kunnen we aan de steiger of in boxen aanmeren. Aangemeerd na 31 kilometer varen om 13.00 uur. De haven van Sint-Annaland is groot en mooi. Het geeft een echt vakantiegevoel.

Lunch op eigen gelegenheid.

Dan de verrassende excursie. In het conceptprogramma stond vrije tijd in de middag en avond in Sint-Annaland. Nu is een excursie ingepland. Om 15.00 uur stappen we in één van de twee busjes, gesponsord door Van Gent Autoverhuur (top geregeld!) en gaan we met de groep naar Waspik voor een bezoek aan de werf van Van den Hoven Jachtbouw. Hier zijn open

dagen. Prachtige jachten bouwen ze hier waarvan er 1 nagenoeg gereed is. Het is een ‘van den Hoven Executive 1700 MK2’. Heel mooi om te zien. Daarna mag onze groep deelgenoot zijn van het ‘walking diner’. Er zijn hapjes en drankjes (zoveel dat een diner niet meer nodig is), het is geweldig verzorgd. Deze excursie hebben we te danken aan Adriana en Eddy als eigenaar van een ‘Executive 1850’.

Met het busje gaan we weer terug naar de haven, ongeveer 21.50 uur stapt iedereen weer aan boord van haar/zijn eigen prachtige jacht.

Er kan nog nagenoten worden op eigen dek of in eigen kuip of als gast op een ander jacht, het is ’s avonds nog heerlijk weer. Wel treft iedereen maatregelen, luiken en tenten dicht i.v.m. de voorspelde regen.

DAG 4, KREEFT EN NOG MEER KREEFT.

De regen valt gelukkig mee, het druppelt ’s ochtends een beetje.

Na het ontbijt of andere vroege activiteiten, verzamelt de groep zich voor een excursie. Om 10.30 uur ontmoeten we elkaar bij restaurant ‘Buutengaets’. Iedereen heeft een reddingsvest om, want we gaan het water op voor een excursie met kreeftenvisser Peter Scherpenisse en zijn zoon. Aan de andere kant van de dijk, glibberige trap af, stappen we op een kleine vissersboot. Interessant en leuk. We krijgen gedurende 2 uur op de Krabbenkreek veel verhalen te horen over de natuur en de visserij. Specifiek natuurlijk over de kreeftenvisserij. Op een drooggevallen zandstrook zien we nog een volwassen zeehond met een jonge zeehond. Leuk om te zien.

Tijdens de excursie worden enkele korven opgehaald. Deze liggen aan een door boeien gemerkte lange lijn in de kreek. Er blijken veel krabben in te zit-

ten, maar gelukkig ook enkele kreeften. De kreeften die te klein zijn worden weer te water gelaten. De grotere gaan mee.

OOSTERSCHELDEKREEFT.

Het Oosterscheldekreeftenseizoen loopt ieder jaar vanaf de officiële opening op de laatste donderdag van maart tot en met 15 juli. Vanaf die datum mogen de kreeftenvissers de Oosterscheldekreeft niet meer aan wal brengen en is de Oosterscheldekreeft beperkt verkrijgbaar bij de restaurants die de gevangen kreeften in een homarium bewaren.

Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat door de afwijkende DNAstructuur ten opzichte van de overige kreeften uit de wereld, de Oosterscheldekreeft een fijnere en zachtere smaak heeft. Bovendien garandeert de versheid van de Oosterscheldekreeft, die immers rechtstreeks vanuit de Oosterschelde geleverd wordt aan de restaurants, een heerlijke smaak van dit kwalitatief hoogwaardige product.

Na afloop van deze excursie kunnen

we met thee of koffie op het terras van ‘Buutengaets’ napraten over alle verhalen. De kreeftenvisser komt er gezellig bijzitten en de verhalen gaan gewoon verder. Een mooie (praktijk)man.

We hebben nog een aantal uren vrije tijd om bijvoorbeeld te lunchen, de jachthaven te verkennen of gewoon te relaxen (‘bankieren’ is een favoriete bezigheid).

De middag is bewolkt maar het blijft droog en het is zeker niet koud.

Om 18.00 uur lopen we als groep naar restaurant ‘Buutengaets’, dat is vlak achter de steiger. Uiteraard een kreeftendiner. Een heerlijke kreeftensoep, een fantastische hele kreeft en een prima dessert. Het smaakt heerlijk. Tijdens het diner wordt de tocht afgerond, de toertochtleiders bedankt voor de zorgvuldige voorbereiding en goede zorgen en wordt afscheid van elkaar genomen. Het was naast een mooie kreeftentocht een leuke groep met aardige en behulpzame mensen.

Louis Wurkum

KNMC Sloepentocht 2023

Deelnemende sloepen waren:

Little Smile (Ida en Aad Beemster), TTL en penningmeester

Kleine Riethure (Yvonne van Bokkum en Charlotte Visser)

Blauwe Engel (Martine en Leonard Boender)

2E KNMC SLOEPENTOCHT; UITDAGEND VAREN OVER CIRCA 285 KILOMETER GEVARIEERD VAARWATER!

Ook dit jaar was er ruime belangstelling om deel te nemen aan de KNMC-sloepentocht.

Organisatoren Ida en Aad Beemster hebben er (zeer) veel tijd ingestoken om deze tocht voor alle deelnemers succesvol te willen maken. Laten we vooropstellen dat dit hen ook dit jaar in een overtreffende trap is gelukt. Dit afgemeten naar de ook al succesvol verlopen eerste KNMC-sloepentocht in 2022.

Helaas moest een ingeschreven deelnemer kort voor aanvang afzeggen. In totaal namen hierdoor zes sloepen deel aan deze sloepentocht. Hiervan vier

Van Wijk sloepen (twee Van Wijk 621 en twee Van wijk 830 sloepen), een Damarin 640 en de stoere BOB-sloep 7.30). Hiermede gelijk ontzenuwd dat de KNMC enkel en alleen bestaat uit grote boten….).

ROUTE EN VAARWEGEN

Er was een route uitgestippeld die achtereenvolgens verliep van vertrekplaats Rotterdam naar Streefkerk, Schoonhoven, Nieuwegein, Vianen, Meerkerk, Leerdam, Geldermalsen, Buren, Gorinchem, Woudrichem, Heusden, Den Bosch, Werkendam en Dordrecht om uiteindelijk weer individueel naar de thuishavens terug te keren.

In totaal zo’n negen vaardagen over uiterst gevarieerde vaarwegen. Alleen al kijkend naar de plaatsen die zijn aan-

gedaan zult u kunnen vaststellen dat onder meer zijn bevaren de Nieuwe Maas, de IJssel, de Sliksloot, de Lek, het Merwedekanaal, de Linge, de Afgedamde Maas, de Bergsche Maas, de Biesbosch, het Wantij en de Noord. Onderweg kwamen we diverse sluizen, (spoor)bruggen, sanitaire stopplaatsen en havens tegen, zodat we kunnen spreken over een volwaardige toertocht. De circa 285 kilometer afgelegde route vaarweg werd uiteindelijk in ongeveer 40 vaaruren volbracht.

ORGANISATIE, VOORBEREIDINGEN EN REALISATIE

De ingeschreven deelnemers hadden elkaar op 26 mei in Rotterdam al ontmoet in een ‘Meet and Greet’ bijeenkomst op het terras van Walsjerot. Hier werd door

One Life, live it (Marga en Arie Radder) LPW2 (Anneke en Gerard den Heijer), bezemboot Bommel (Carla en Martin Kersten), verslag

Aad Beemster met een PowerPointpresentatie het programma gepresenteerd en was er ruim gelegenheid om alvast onderling kennis te maken met alle deelnemers.

Omdat het op een sloep ontbreekt aan voorzieningen zoals een slaaphut, kombuis, toilet en dergelijke, is het noodzaak om onderweg regelmatig een sanitaire stop in te lassen en –niet onbelangrijk– slaapplaatsen te reserveren. Hiervoor was de TTL al maanden voor de aanvang van deze tocht drukdoende geweest. Zonder enige uitzondering was dit voor alle deelnemers perfect geregeld en bevonden de restaurants en hotels zich in directe nabijheid van de ligplaatsen. Uitgezonderd onze haven in Geldermalsen waar we met taxi’s werden verplaatst naar het Van der Valk hotel in Tiel.

Bij aftrap van deze sloepentocht op vrijdag 23 juni werd ons in stadsbrouwerij De Pelgrim nabij Delfshaven, het programmaboekje door de TTL toegelicht. Daarnaast werd aan alle deelnemers een bouwpakket uitgedeeld om een vlieger samen te stellen en een poncho met paraplu, met als intentie rond de laatste avond een modeshow te organiseren. Vervolgens kregen alle deelnemers een Sloepentocht 2023 petje en vliesdeken en kregen Ida en Aad Beemster namens alle deelnemers, verzorgd door Martine en Leonard, een vest met passende opdruk uitgereikt. Door de opdruk duidelijk vermeld hoe de verhoudingen op de Little Smile zijn toebedeeld.

VERMELDENSWAARDIGE

GEBEURTENISSEN

EN BEZIENSWAARDIGHEDEN

Tijdens de negen dagen durende vaartocht, gerekend vanaf startdatum 23 juni en onze terugtocht huiswaarts op 1 juli, zijn door de deelnemers veel indrukken opgedaan. Feitelijk te veel om op te

noemen, maar ik benoem die dingen die het vermelden waard zijn.

Te beginnen met onze start vanuit ligplaats City Marina, waar we met een watertaxi naar ons eerste overnachtingsverblijf, de SS-Rotterdam, zijn overgebracht. Na de borrel op het bovendek werd ons een keuzemenu uitgeserveerd, waarna we moe en voldaan onze hut konden opzoeken. In Streefkerk was onze eerste tussenstop bij de Heeren aan de Haven en in Schoonhoven was gelegenheid om het Zilvermuseum en/of de winkels te bezoeken. In Nieuwegein hadden we een sanitaire stop bij Zeilvereniging de Lekstroom, alwaar we spontaan door de vrijwilligers van een kopje koffie werden voorzien. Alle deelnemers genoten van de vaartocht over de Linge waar we Leerdam en Geldermalsen hebben aangedaan.

In Leerdam werd overnacht in Hotel Posthuijs, waar we een gevarieerd diner kregen uitgeserveerd met tal van individuele keuze-opties. Echter, vanwege personeelsgebrek, kon de volgende ochtend geen ontbijt worden geserveerd. De TTL had hierin al voorzien met een speciale afspraak bij Bakker Bart in het stadscentrum, die speciaal voor ons wat vroeger openging. Prima geregeld dus! Vervolgens doorvarend over de rustige Linge meerden we af in Geldermalsen waar havenmeester Frans koffie met speciaal voor onze groep een keuzegebak selectie had geregeld. Vanuit Geldermalsen konden alle deelnemers op de boot van Gerard en Anneke mee naar het historische plaatsje Buren. Hier een rondleiding waar we onder meer het gebouw van Marechaussee Museum (voormalig kinderweeshuis) en de Sint Bertuskerk hebben bezocht. Diverse deelnemers zijn voornemens het pittoreske Buren nogmaals te gaan bezoeken, mede gezien de rijke en koninklijke historie. Onze tocht werd op 28 juni voortgezet naar Gorinchem waar we

overnachtten in het recent gebouwde hotel Karel de Stoute.

De volgende dag was de bestemming Heusden met een (koffie)tussenstop in Woudrichem. Ook hier kregen we een interessante rondleiding met tal van stadsgezichten en historische verhalen.

Vermeldenswaard is ook de tocht die we vanuit Heusden, wederom gezamenlijk op de LPW2, maakten, naar Den Bosch. Vanwege een gestremde sluis moesten we zelf voor de sluis afmeren. De TTL had aan de andere zijde van de gestremde sluis een huursloep Philippe met bemanning klaarliggen om ons hartje Den Bosch af te kunnen zetten.

Zowel heen als terug verzorgde Philippe gezellige muziek aan boord, die door de groep uitbundig werd meegezongen. Mogelijk veel talent aan boord voor het KNMC-schipperskoor?

In den Bosch, uiteraard bij restaurant Bolwerk, een kopje koffie met Bosche bol en/of Brabants worstenbroodje. Na al dat heerlijks met zijn allen gesneld

naar de rondvaart door de historische Binnendieze. Deze rondvaart van een goed uur, werd door alle deelnemers als indrukwekkend ervaren. In Heusden verbleven we twee nachten, waarna onze doorreis naar Dordrecht. Deze (eind) bestemming bereikten we onder meer door te varen door de prachtige Biesbosch en verder via het Wantij.

Ter afsluiting verbleven we in Villa Augustus te Dordrecht waar we onze sloepen direct konden afmeren aan het drijvende, acht kamers tellende hotel (‘Waterkamers het Wantij’). Door de prachtig aangelegde tuinen konden we het restaurant bereiken waar we van het slotdiner en de dag opvolgend ons ontbijt konden genieten.

SAMENVATTING

KNMC-SLOEPENTOCHT 2023

In één woord samengevat: FANTASTISCH.

De sloepentocht is werkelijk geweldig geweest, allereerst ook door de meer dan perfecte voorbereiding die door de TTL was ingezet. Alle deelnemers beseften hoeveel tijd en energie door Ida en Aad is geïnvesteerd. We mogen als KNMC trots zijn deze mensen binnen de club te hebben met hun onvoorwaardelijke drang het anderen goed naar de zin te willen maken.

Niet onbelangrijk ook daarbij de onderlinge saamhorigheid van alle deelnemers, de gezelligheid en het fantastische weer tijdens deze tocht. Immers ook: de weergoden waren ons ook dit jaar meer dan goed gezind. Geconcludeerd werd dat de lat door Ida en Aad hoog was gelegd, hetgeen verwachtingen schept voor komend vaarseizoen 2024.

Martin Kersten

Aan de keukentafel bij Elly en Jan van Kampen

Het is dinsdag 15 augustus als ik rond 10.00 uur klaar sta bij de Rotterdam Marina om samen met Lisa op bezoek te gaan bij Elly en Jan van Kampen in Voorschoten. Het is zo langzamerhand een gewoonte geworden om jullie mee te nemen in de omstandigheden waaronder dit gebeurt. Daarover kan ik kort zijn ‘het is (net niet) droog’. Na alle regen en wind van de afgelopen weken is dat mooi meegenomen. Lisa en ik hebben elkaar al een tijdje niet gezien en gesproken, dus dat uurtje samen in de auto is al heel gezellig. Het weer, de kinderen, de kleinkinderen, de vakanties en wat ons zo verder bezig heeft gehouden de afgelopen periode is de revue gepasseerd als we rond 11.00 uur worden verwelkomd door Elly, die ons via het tuinhekje en de keukendeur gezellig naar binnen kletst. In korte tijd vertelt ze ons hoe ze hier, op deze unieke plek aan het water met uitzicht op de Vliet, begin jaren 80 terecht zijn gekomen. Later in het gesprek, als ook Jan aan de keukentafel is aangeschoven, komen ze hier nog op terug. Niet alleen de tuin aan het water met de sloep voor de deur maken duidelijk wat hun passie is, ook het huis en de inrichting, met heel veel foto’s van vooral boten en kleinkinderen, ademen de nautische, stoere en gezellige sfeer die zo past bij Elly en Jan.

Zoals gezegd schuift Jan wat later aan, want ondanks zijn leeftijd van 80 jaar is hij nog altijd aan het werk. Weliswaar aan het afbouwen, maar toch. Nu is hij

nog even naar het penthouse dat ze aanvankelijk voor zichzelf zouden bouwen in een project van meerdere appartementen, dat door het bouwbedrijf van Jan is aangenomen. Uiteindelijk zijn ze tot inkeer gekomen en hebben ze besloten om niet te gaan verhuizen, want ze zouden het contact met en het uitzicht op het water geheid heel erg gaan missen. Maar het penthouse moet natuurlijk nog wel worden afgebouwd, vandaar. Ook aan de Dorpsstraat in Zoetermeer zijn ze nu een winkelpand en appartementen aan het bouwen op grond dat al in de guldentijd is aangekocht. Daar heeft Jan ook nog wat bemoeienis mee. Maar, zoals Jan nogmaals benadrukt, hij is aan het afbouwen. Het bedrijf staat inmiddels op naam van de kinderen, dus aan het einde van dit jaar gaat hij toch echt met pensioen.

Als wij ernaar vragen, vertelt Jan dat hij tot zijn 39e heeft gewerkt voor een aannemer. Een Wassenaarse eigenaar ging in 1981 failliet en toen heeft Jan, samen met een partner, dat bedrijf overgenomen, gesaneerd en is hij met 31 mensen verdergegaan. Na vijf jaar heeft hij zijn partner uitgekocht.

In diezelfde tijd was de huizencrisis in volle gang en belangstellenden die een optie hadden op de kavel waar Jan en Elly nu nog steeds wonen, gaven deze weer terug aan de gemeente omdat ze hun eigen huis niet konden verkopen. Dat gebeurde met meer woningen in die tijd en dus ook in Voorschoten. Jan en Elly konden zo het stuk grond van hun voorkeur kopen van de gemeente, onder voorwaarde dat Jan de verantwoordelijkheid nam voor de bouw van 9 woningen in datzelfde project. Gezien de crisis op dat moment was dat wel een risico en een hele opgave. Maar het is gelukt en in 1985 was het huis, vlak voor de geboorte van zoon Dirk, gereed voor bewoning.

Elly had de ambitie om medicijnen te gaan studeren maar omdat zij hiervoor was uitgeloot, besloot ze om te beginnen met de opleiding voor lerares lichamelijke opvoeding aan de HALO (Haagse Academie Lichamelijke Opvoeding). Na 2 jaar werd ze uiteindelijk ingeloot voor de studie medicijnen, maar ze moest dan wel beginnen in het eerste jaar. Inmiddels waren Elly en Jan meer dan alleen goede vrienden en was er een kinderwens. Dus alles overwegend

E-mail: info@maritiemcentrumheusden.nl www.maritiemcentrumheusden.nl

Tel. 0416 - 66 13 99

Brandstoffen: Gulf Diesel Green Gulf Super Plus 98 Green Shell GTL Fuel

Watersportwinkel • Brandstofstation • Jachtendok • Reparatie en installatie service • Altijd professionele hulp.

Welkom bij Amsterdam Yacht Consultancy

Uw aanspreekpunt voor de aan- en verkoopbegeleiding van uw jacht. Met meer dan 30 jaar ervaring in de watersport kan Joost Kempers u advies geven over vrijwel elk vraagstuk met betrekking tot uw jacht en alles wat daarbij komt kijken.

AMSTERDAM YACHT CONSULTANCY KUDELSTAARTSEWEG 228 A • 1433 GR KUDELSTAART +31 20 303 2160 • INFO@AMSTERDAMYACHTCONSULTANCY.NL WWW.AMSTERDAMYACHTCONSULTANCY.NL

(Voorheen Legerstee)

heeft Elly toen besloten om de HALO af te maken en de studie medicijnen te laten voor wat het was. Tot en met de geboorte van hun dochter heeft Elly gewerkt als lerares in Den Haag en Nieuwkoop. Ze vond het heerlijk om te doen maar het was niet altijd gemakkelijk, want als je zelf 22 bent is het lichamelijk opvoeden van 16-jarige pubers bepaald geen sinecure. Omdat Elly, naast de lesuren, ook beschikbaar moest zijn voor het begeleiden van schoolreisjes, schoolkampen etc. en steeds vaker een beroep moest worden gedaan op haar moeder om bij te springen, is ze gestopt met lesgeven. Natuurlijk ging Elly niet stilzitten en heeft ze heel wat werk verzet voor de ouderraad en verenigingen. En omdat sporten haar passie is, heeft ze ook hockeytrainingen gegeven en zeillessen aan de Kaag.

Aan het geven van die zeillessen heeft Elly een leuke club van 16 vriendinnen overgehouden waarmee ze vanaf 1989 (toen de jongste 2 jaar was) tot de dag van vandaag jaarlijks een zeilboot huurt. Tot afgelopen jaar werden zeilwedstrijden gevaren op het IJsselmeer, o.a. de Markervuurrace. Elly voer deze wedstrijd dus met haar 16 vriendinnen en Jan deed mee met hun eigen boot en een bemanning van 6 vrienden. Zo is het voorgekomen dat ze samen in een duel terecht kwamen, Elly over bakboord en Jan over stuurboord en de vrouwen gaven, uiteraard, geen strobreed toe. Elly hoort Jan nog schreeuwen “gaan die wijven ook een keer op een boot zitten”. Gelukkig kunnen ze er beiden hartelijk om lachen.

Het laatste jaar doet Elly met haar vriendinnen niet meer mee aan wedstijden, maar ze varen nog wel gezellig voor een paar dagen naar Terschelling.

Elly en Jan zijn beiden opgegroeid op en aan het water. De vader van Jan was schipper en ze woonden op een Motortjalk aan de Rijn. De ouders van Elly waren de trotse eigenaren van een motorbootje én een eilandje op de Kaag, waar Elly in een zeilboot het grootste deel van haar vrije tijd doorbracht. Het is dan ook niet zo gek dat ze elkaar daar hebben leren kennen en verliefd zijn geworden.

Hun eerste boot samen was een Tjalk, met deze boot hebben ze 15 jaar gevaren.

Na de Tjalk hebben ze 18 jaar gevaren met een Hoogaars. Dit is van oor-

sprong een Zeeuws vissersschip, maar hun schip is in 1946 als jacht gebouwd en Jan heeft dit schip volledig gerenoveerd. De Hoogaars was te groot voor de Kaag, dus in het voorjaar werd het schip naar het IJsselmeer gevaren, o.a. om mee te kunnen doen aan de Markervuurrace. Na deze wedstrijd werd het schip dan neergelegd in Medemblik tot de vakantie en voeren ze de weekenden naar Lemmer of Hindeloopen. Na de vakantie lag het schip daar nog een paar weken voordat ze hem weer naar huis brachten. Maar Jan deed niet alleen mee met de Markervuurrace, ook werd meegedaan aan de Flevorace, de 24-uurs IJsselmeerrace en aan wedstrijden op de Kaag en de Westeinder. In het begin zeilden Jan en Elly wel samen wedstrijden maar in de tijd van de kleine kinderen ging Elly niet mee en voer Jan de wedstrijden met vrienden.

De mooiste herinnering is toch wel hun avontuur naar en in New York in 1986. Jan had een uitnodiging ontvangen van de staatssecretaris van buitenlandse zaken om met zijn Tjalk in een groep van 36 platbodems, mee te varen en zo een bijdrage te leveren aan de viering van het 100-jarig bestaan van het vrijheidsbeeld. Een fantastische gebeurtenis waar hij Elly natuurlijk ook graag deelgenoot van wilde maken. Maar hun zoontje was, tegen de tijd dat ze weg zouden zijn, nog maar 10 weken oud, dus het was wel iets waar goed over nagedacht moest worden. Bovendien kostte de overtocht 16.000 gulden en dat geld hadden ze niet. Maar Jan wist een

KNMC Clubkleding

(alle clubkleding wordt voorzien van KNMC logo / op de clubblazer komt de clubbadge)

Meer informatie over de clubkleding (maten, maattabellen, samenstelling en prijzen) vindt u op de ledensite van de KNMC. De clubkleding kan besteld worden via de ledensite www.knmc.nl. Het secretariaat stuurt de bestelling door naar de leverancier, die vervolgens het KNMC logo borduurt op de kleding en het product rechtstreeks naar de besteller toestuurt.

Trui heren Ashland donkerblauw

Vest heren Novahill donkerblauw

Damesjas Islandblock donkerblauw ook verkrijgbaar in herenmodel

sponsor te vinden, de Holland Amerika Lijn, die de overtocht wilde betalen onder de voorwaarde dat ze 1 dag gasten aan boord namen en onder de Verrazano-Narrows Bridge door zouden varen. In de wetenschap dat hun telg in goede handen zou zijn bij de moeder van Elly, hebben ze de beslissing genomen en zijn ze naar New York gereisd. De boten werden in een dokschip naar de plek van bestemming vervoerd. Elly heeft haar fotoarchief goed voor elkaar en in een handomdraai laat ze mooie foto’s zien van de vlootschouw en Jan in zijn jonge jaren, met ontbloot bovenlijf, aan het roer van hun Tjalk. Het is dat Elly erop wijst, want Jan maakt op de foto zoveel indruk dat het vrijheidsbeeld op de achtergrond ons niet opvalt…

Na een week New York zijn ze aansluitend nog, in een groep van 4 platbodems, de Long Island Sound opgegaan. Ze kwamen toen ook in jachthavens terecht waar de ligboxen zo groot waren dat ze daar met 4 platbodems in kon-

den liggen. En er was een man, afkomstig van de Frankenslag in Den Haag, die moest huilen toen hij 4 platbodems onder Nederlandse vlag aan zag komen varen. Iets wat hij voor onmogelijk had gehouden.

Rond 2008 is de beslissing genomen om de platbodem te verruilen voor een motorboot. Wedstrijdzeilen deden ze niet meer en het op- en aftuigen van de Hoogaars was met z’n tweeën best wel zwaar. Bovendien wilden ze ook wel eens in een ander gebied varen. In die tijd is de opdracht gegeven om hun huidige schip te bouwen door scheepsbouwer Mulder, een stoer schip van 17 meter. Het schip is gedoopt in 2011 en heeft de naam gekregen van de moeder van Jan. Zij was een prachtmens, aldus Jan, vandaar de naam Mooie Nel. Hij had ook nog even gedacht aan Heere Jan, maar toen hij dat suggereerde schijnt Elly nogal bedenkelijk gekeken te hebben.

Toen Elly en Jan rondtrokken met hun Mooie Nel, hebben ze meermaals de vraag gekregen of ze lid wilden worden van de KNMC. Jan was al wel eens mee geweest naar een feest van de KNMC en voor die gelegenheid had hij zelfs zijn grijze pantalon, die volgens eigen zeggen de vorm had van een zak aardappelen, vervangen voor een hipper model, maar lid worden was toen nog geen optie. Toen, nog een paar jaren later, Peter Holleman bij de boot stond met een inschrijfformulier en hem werd verteld dat hij alleen nog maar hoefde te tekenen bij het kruisje, heeft hij de stap gezet. En, geeft hij volmondig toe, daar heeft hij nog geen dag spijt van gehad. Inmiddels is ook Elly lid van de KNMC en beiden vinden het helemaal

geweldig. Ze genieten niet alleen enorm van de toertochten maar ook van alle overige activiteiten, de vaarinformatie en niet te vergeten het clubblad. Op mijn vraag of ze nog suggesties hebben ter verbetering van de KNMC, krijg ik dan ook een negatief antwoord. Ook zij vinden het jammer dat de club een elitair imago heeft maar ze hebben inmiddels zelf ondervonden dat dit een hardnekkig vooroordeel is waar veel aandacht aan wordt besteed, maar helaas niet gemakkelijk te beïnvloeden is.

Als het gezellig is vliegt de tijd en de lunch is dan ook allang verorberd als we afscheid nemen van Elly en Jan. Jan springt snel in de auto om weer naar één van zijn lopende projecten te gaan en Elly help eerst nog even op een heel diervriendelijke wijze een Libelle met behulp van een bakje en een vel papier de deur uit. Maar dan is het toch echt tijd om te vertrekken en de auto te keren richting Rotterdam. In de auto praten Lisa en ik natuurlijk nog na en we zijn het grondig met elkaar eens; dit was een oergezellige ontmoeting met twee stoere KNMC’ers.

Marjo Haitjema i.s.m. Lisa van Gent

inruil van uw eigen jacht bespreekbaar proefvaart mogelijk in onze outdoor showroom een bewezen verkoopresultaat met groot internationaal bereik presentatie van uw jacht onze prioriteit middels een uitgebreide foto- / film reportage en een in-huis boatwash service

Varen op de Loosdrechtse Plassen

Welke watersporter kent de Loosdrechtse Plassen niet? Sinds de opkomst van het watertoerisme in de eerste helft van de vorige eeuw zijn de plassen populair. Welgestelde inwoners uit de grote steden lieten in de jaren twintig en dertig mooie zomerhuizen bouwen aan het water. In die periode werden zeilwedstrijden een serieuze bezigheid. Bootbouwerijen gingen zich hier vestigen. Vele zomervakanties werden in Loosdrecht doorgebracht.

De Loosdrechtse Plassen liggen tussen Amsterdam en Utrecht in het Groene Hart en vormen het centrale deel van het Natura 2000 gebied dat wordt aangeduid met de naam Oostelijke Vechtplassen. Het is aangewezen als speciale beschermingszone voor vogels, terwijl er ook plaats is voor vele watersportactiviteiten.

In de loop van de tijd is veel in het gebied veranderd. De grotere zeilschepen verdwenen naar de Randmeren of elders, voor vakantie gaat men tegenwoordig naar het buitenland, de verkoop van vele mooie plekken heeft geleid tot appartementencomplexen of zeer dure woningen en onderlinge ruzies van inwoners en ondernemers hebben geleid tot stagnatie van broodnodige ontwikkelingen. Namen uit het verleden die men nog steeds tegenkomt zijn o.m. Wolfrat, Serry, Scherpel en Wetterwille.

Vandaag de dag onderscheidt Loosdrecht zich nog altijd als een gebied waar vele watersporters hun hart kunnen ophalen. De vijf aan elkaar verbonden plassen met daarnaast de voor kleine boten bereikbare Vuntusplas en Stille Plas vormen meer dan 3000 hectare waterplezier. Ook de naastgelegen

noordelijke Kievitsbuurt is zeer de moeite waard. De oorspronkelijke rivier De Drecht die van het achterliggende Stergebied naar de Vecht liep is deels nog zichtbaar met op plaatsen zelfs ongerept moerasbos. Tot het gebied behoort ook de Loenderveense Plas, maar deze is bestemd voor drinkwatervoorziening en is afgesloten voor de recreatievaart. Het plassengebied is via een viertal sluizen bereikbaar. De meest gebruikelijk toegang is binnenvaren vanaf de Vecht via de Mijndense sluis. Hier passeren ongeveer 24.000 boten per jaar, overwegend pleziervaartuigen. De sluis werd in 1993 volledig vernieuwd en vergroot met een diepte van 1,90m en een kolklengte van 50m. De doorvaarbreedte is 7m. Bij mooie dagen in het weekend kan het er erg druk zijn, waardoor de wachttijd kan oplopen. Vele toeschouwers amuseren zich dan bij het aanschouwen van de uiteenlopende vaardigheden van de schippers in de sluis. Voor schepen tot ongeveer 10 meter is de route vanaf de Vecht via het Hilversums kanaal en de Raaisluis het overwegen waard. Sloepen kunnen de plassen ook bereiken via de Weersluis of de Kraaienestersluis.

De Loosdrechtse Plassen waren oorspronkelijk een veengebied dat te drassig was voor agrarische doeleinden. Om het gebied te ontwateren werden sloten gegraven naar de Vecht. Het laagveen dat zo ontstond, was droog genoeg om te gebruiken als weidegebied. In de 16e eeuw begon men het veen af te steken voor turf. De turfwinning leidde tot met water gevulde trekgaten tussen de legakkers om later geleidelijk door het verder weggraven en door golfslag uit te groeien tot de plassen van de huidige

omgang. Land werd water. De noordelijke en zuidelijke Kievietsbuurt die in Breukelen liggen geven nog een beeld van het legakkergebied van vroeger. Alleen het noordelijke gebied is toegankelijk voor motorboten.

De openbare voorzieningen worden sinds 1957 beheerd door het recreatieschap, het Plassenschap Loosdrecht. Sinds kort voert de gemeente Wijdemeren alle uitvoeringstaken uit, zoals het verstrekken van snelvaarontheffingen, toezicht en handhaving. De recreatieeilanden in de plassen bieden vele afmeerplaatsen waar men gratis kan afmeren en overnachten (3 x 24 uur). Ook heeft het recreatieschap een drukbezocht dagrecreatiestrook aan de zuidkant van de plassen langs het Tienhovenskanaal aangelegd.

Vanaf de vijftiger jaren verloor het water in het Loosdrechtse plassengebied helderheid, vooral door fosfaatbelasting. Als laagveengebied was het doorzicht toch al minder, maar de vertroebeling werd verergerd door zogenaamd zweefslib en door algen. Over het herstel van de waterkwaliteit is lang gesproken. Gelukkig worden de problemen nu beter aangepakt door de uitvoering van een grondig herstelplan door onder meer te baggeren.

Het aan de plas gelegen Oud-Loosdrecht heeft veel te bieden als het gaat om restaurants, bootverhuur en watersportvoorzieningen. Gewone winkels

zijn in de loop van de tijd helaas grotendeels verdwenen, al is er gelukkig wel weer een supermarkt. Andere winkels zijn wel te vinden in het enige kilometers verderop gelegen Nieuw-Loosdrecht of in Hilversum.

Een aanrader in de omgeving is kasteel-

museum Sypesteyn met een schitterend aangelegde tuin. De bijzondere porseleincollectie spreekt de liefhebbers zeker aan.

Wie als passant Loosdrecht bezoekt, is goed af bij jachthaven Wetterwille, jachthaven Het Anker of bij de Koninklijke Watersport Vereniging Loosdrecht of bij Watersport Vereniging De Vrijbuiter. Keus genoeg. De meeste andere jachthavens zijn meer ingesteld op vaste ligplaatshouders. Voor bezoekende watersporters zijn er, zoals aangegeven, ook vele afmeerplaatsen bij de recreatie-eilanden.

Varend over de plassen kan men kiezen uit gebieden waar natuur overheerst of men kan kijken naar de vele mooie huizen die het meer omzomen. Er zijn plekken waar men goed voor anker kan gaan om te zwemmen. Zeilwedstrijden vinden vrijwel elk weekend plaats. Kortom, voor elk wat wils.

Wel is duidelijk dat de watersport op de plassen in de loop van de jaren sterk is veranderd. Er wordt nog steeds veel gezeild maar het varen met sloepen heeft de overhand gekregen. Ook is het aantal huurboten enorm gestegen. Het is fijn dat meer mensen hierdoor de gelegenheid hebben gekregen van het water te genieten, maar de keerzijde is dat het aantal vaarders zonder enig

benul van de regels ook sterk is toegenomen. Daarbij is het minder tolerante gedrag dat wij in de gehele samenleving zien, helaas ook zichtbaarder geworden op de plassen. En dat soms in combinatie met overmatig alcoholgebruik… Desalniettemin blijft het gebied zeer de moeite waard.

De Loosdrechtse Plassen zijn dit jaar bezocht in het kader van de voorlichtingscampagne “Varen doe je Samen” waar de KNMC zich ook aan verbonden heeft. Zowel vanaf de waterkant als vanaf het water is voorlichting gegeven met als doel het veiligheidsbewustzijn onder alle vaarweggebruikers te vergroten. De campagne werd zeer goed ontvangen, zo hebben wij ervaren.

Het bouwen van boten is verdwenen uit het gebied. Sommige bekende merken, zoals Breedendam, zijn overgenomen en worden elders in een nieuw jasje voortgezet. Andere bedrijven hebben hun productie verplaatst naar Friesland (Wajer) of Overijssel (Interboat) vanwege de kosten en de beschikbaarheid van bekwaam personeel. Veelal hebben de meer ambachtelijke bootbouwers, zoals Vrijheid, hun activiteiten beëindigd vanwege de leeftijd van de eigenaren/ bouwers en de veranderde vraag vanuit de markt.

Een punt van aandacht voor grotere schepen is de diepte van de plassen. De gemiddelde diepte van 2 meter is voor de meeste schepen meer dan voldoende maar op sommige plekken is enige waakzaamheid geboden. De bekende jachtmakelaar De Valk is begonnen in Loosdrecht en heeft daar nog steeds een grote vestiging met flinke schepen die er probleemloos komen. Het opnieuw gaan baggeren zal zeker bijdragen de diepte van de plassen op peil te houden.

Lastig is verder de waterplant cabomba, een exoot die groeit en groeit en ervoor zorgt dat andere waterplanten verdwijnen en waterwegen dichtgroeien. Het is een aquariumplant die ooit naar Nederland is gehaald vanuit Brazilië en helaas in de plassen terecht is gekomen. De aanpak maakt deel uit van eerdergenoemd herstelplan.

Wie een bezoek wil brengen aan het gebied: De Loosdrechtse Plassen zijn te bereiken via de Vecht, volgens velen de mooiste rivier van Nederland. Een tocht die sowieso de moeite waard is. Loosdrecht wordt de “Watertuin van Nederland” genoemd. Wie er ooit is geweest, weet waarom.

Don Bijl

Met 200 km. per uur naar beneden suizen; hoe zou dat “sprookje” aanvoelen?

Enkele maanden geleden, op een kleine boot genaamd Filou, leefde een onhandige maar eigenzinnige dronepiloot genaamd Buzzy. Hij had het in de loop der jaren geschopt tot “gezagvoerder”, hield ervan om zijn avonturen in de lucht vast te leggen met zijn trouwe metgezel, zijn geliefde drone genaamd Jumbootje. (de vliegende ……….)

direct af i.v.m. een dreigende doodstraf. Nu dus, twee jaar later, windje 3, super helder, volop zon en een kilometertje verwijderd van die lieve vogeltjes een nieuwe poging.

Met zijn vingers op de knoppen van zijn afstandsbediening zond Buzzy Jumbo-tje de lucht in vanaf het achterdek van zijn boot. De drone zoemde vrolijk en stuurde vanaf 120 meter hoogte prachtige beelden terug naar Buzzy’s telefoon. Hij manoeuvreerde behendig tussen de meeuwen door, terwijl hij genoot van het uitzicht op de uitgestrekte wateren.

dige deel van zijn brein nam het over. Hij drukte per ongeluk op de verkeerde knop, waardoor Jumbootje in een duikvlucht naar beneden dook. Met een luide plons verdween Jumbootje in het Markermeer, flink buiten het bereik van de wanhopige gezagvoerder. Een gevoel van verslagenheid overviel Buzzy. Zijn echtgenoot, die zojuist nog echt had genoten, pinkte een traan weg want onze Jumbo had al vier jaar een hechte band met ons opgebouwd. Buzzy stond machteloos op het achterdek, starend naar het kalme oppervlak van het meer, terwijl zijn laatste hoop op prachtige beelden verzonk in het diepe blauw. De triestheid en het komische van de situatie drongen tegelijkertijd tot hem door.

Op een zonnige dag, vol goede bedoelingen maar zonder al te veel intelligente vooruitziendheid, besloot Buzzy om een spannende vlucht te maken boven het majestueuze Markermeer. Hij had bedacht dat de Marker Wadden, een groep kleine eilanden in het meer, prachtige beelden zou opleveren. Vol enthousiasme haalde hij zijn drone tevoorschijn, controleerde de batterij en zette vanaf zijn achterdek koers naar de eilandengroep. Twee jaar daarvoor had hij daar ook al foto’s vanuit de lucht willen maken maar hij was toen wild teruggefloten door de beheerders van dit vogelparadijs. Zij zaten duidelijk niet op zo’n nieuwe vogel te wachten. Wijselijk haakte hij

Plotseling vond Buzzy echter dat hij toch nog iets te ver weg zat van zijn doelgroep. Hij verloor even het oogcontact met Jumbootje en zijn vingers glipten van de knoppen. Jumbo, in al zijn autonome glorie, besloot om plotseling te melden dat er nog maar 10 minuten vliegtijd was en daarna zijn koers zou vervolgen richting vertrekpunt. Buzzy keek met grote ogen toe hoe zijn geliefde drone, als een eigenwijs kind, steeds verder van hem verwijderd raakte. Hij was totaal niet meer zichtbaar. Paniek in de tent en handen tekort. In paniek probeerde Buzzy de controle terug te krijgen, maar het onhan-

Het dorpje “Blundermade” werd al snel op de hoogte gebracht van het tragische voorval. De inwoners schudden hun hoofd en zuchtten diep. “Typisch Buzzy,” mompelde een oude buurman. “Hij kan nooit eens iets zonder blunders doen.”

Maar Buzzy gaf niet op. Kocht toch een nieuwe Jumbo maar wilde ook weten wat voor gevoel zijn kleine Jumbo gehad moet hebben toen hij die fatale duik naar beneden maakte. Dus de hele stoute schoenen aangetrokken. Lees hieronder het spannende vervolg. Hoofdstuk 2.

Buzzy, de onverschrokken gezagvoerder en avonturier, stond op het punt om de sprong van zijn leven te maken. Met zijn parachuteharnas stevig vastgehaakt aan zijn mens-kangoeroe en een brede grijns op zijn gezicht stapte hij het vliegtuig in, klaar om de wereld vanuit

de lucht te veroveren. Maar er was één specifieke reden waarom Buzzy zo vastbesloten was om te Skydiven - hij wilde ervaren wat zijn onfortuinlijke Jumbootje 1 had meegemaakt tijdens zijn dramatische val.

Terwijl Buzzy naar de rand van het vliegtuig liep, werd zijn verbeelding wild aan het werk gezet. Hij stelde zich voor hoe zijn drone zich angstig voelde terwijl hij uit de lucht viel, met geen enkele controle over zijn bestemming. “Maak je geen zorgen, kleine vriend,” mompelde Buzzy bemoedigend. “Ik zal je ervaring delen en je laten zien dat het allemaal maar een avontuur is geweest en want we geloven allebei in reïncarnatie, toch?”

En daar ging hij, met een duik in het onbekende. Terwijl Buzzy 30 sec. lang met 200 km. p/u door de lucht suisde, voelde hij de adrenaline door zijn aderen pompen. Angst voor de dood? Ja inderdaad, enkele seconden. Maar dat is zinloos want als de dood er is ben jij er niet en zolang je leeft is hij er niet.

Buzzy spreidde zijn armen wijd als een vogel en gilde van ontzetting.. “Kijk, dronevriendje, zo voelt het om te vliegen zonder motor!”

Maar het avontuur was nog niet voorbij. Terwijl Buzzy met hoge snelheid naar beneden viel, voelde hij ineens een ongebruikelijke klap tegen zijn lichaam en hoofd. “Wat is dat nou?” mompelde hij verward terwijl hij om zich heen keek. Het was de parachute die zich plotseling opende. En tot zijn grote verbazing ontdekte hij een schitterend uitzicht dat zich langzaam ontplooide “Nou, bedankt, vogelvriend,” mompelde Buzzy terwijl zichtbaar genoot van het uitzicht

vanaf 3 km. hoogte over het Veerse

Meer, Grevelingen en Westerschelde tegelijk. Wat een ervaring!

Eenmaal weer in evenwicht gebracht, zweefde Buzzy elegant naar beneden, genietend van het spectaculaire uitzicht. Hij voelde de wind door zijn haren en hoorde het suizen van de lucht om hem heen. “Dronevriend, dit is ongelooflijk! Nu begrijp ik hoe je je gevoeld moet hebben tijdens je wilde val.”

Terwijl Buzzy toch nog best hard op de grond landde en zes meter op z’n kont doorschoof kon hij niet stoppen met lachen. Hij had niet alleen een geweldige ervaring beleefd, maar ook een nieuwsgierig gevoel bevredigd gezien. Terwijl hij zijn parachute afdeed en zich ontdeed van zijn “mens” (Kangoeroe) zijn weg terug naar huis begon, voelde Buzzy een diepere band met zijn drone. Ze hadden allebei het avontuur omarmd, zij het op verschillende manieren. Vanaf dat moment zouden Buzzy en zijn gereincarneerde drone onafscheidelijk zijn. Ze zouden samen de wereld verkennen, zij het op verschillende hoogtes. En wie weet, misschien zou de drone nu zelfs een paar nieuwe trucjes leren van zijn baasje.

Buzzy (Pseudoniem)

Oplossing 10 verschillen

KNMC Clubartikelen

De clubartikelen kunnen besteld worden via de ledensite www.knmc.nl.

De nieuwe CD van het KNMC Schipperskoor

Multitool Badge

Het KNMC Journaalboek

Edge sticker KNMC voor op de auto

Grote KNMC Sticker Blauwe of witte letters

Vlaggen 120 x 180 / 100 x 150 / 80 x 120 cm.

Standaard Clubwimpel 30 x 50 cm.

Toertochtvlag

Clubspeld vlag

Clubspeld Broche

Dasspeld

Manchetknopen Set knopen 12 stuks

Clubsjaal

Luxe caps

Clubdas