KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE
MOTORBOOT CLUB
Rotterdam
December 2023, 117e jaargang: no. 5
! ven a h
oop
de
erk rv
aa
on rz
M
l ake
Smits Jachtmakelaardij Full- service Yachting
U geniet van onze full-service yachting! Smits Jachtmakelaardij BV bemiddelt bij de aan- en verkoop van uw motorjacht. Als u op zoek bent naar uw droomjacht, dan kunt u een ruime keuze maken uit een groot assortiment motorjachten die allemaal in uitstekende conditie verkeren. Daarnaast profiteert u van een perfecte begeleiding, goede prijsonderhandelingen en uitgebreide after-sales. Met onze kennis en expertise weten we uw wensen doortastend te vertalen en een passende deal te maken. We kunnen ons beroepen Medewerkers Smits Jachtmakelaardij op een groot netwerk, directe lijnen en een flexibele instelling om uw droomjacht te realiseren. De full-service yachting van Smits Jachtmakelaardij BV zorgt dat alles voor u wordt geregeld. Neem direct contact met ons op!
Barkas 12.00 OK, bouwjaar 2000, afm. 12 x 4.05 x 2.65 m, Mercedes OM 605 110 PK 5 cilinder dieselmotor. Vraagprijs € 149.500,-
Atlantis 47 Cabrio, bouwjaar 2003, afm. 14.20 x 4.20 x 3.90 m, 2 x Volvo TAMD-75P 480 PK dieselmotoren met elektronische motorbediening en EDC. Vraagprijs € 229.000,-
De Drait Impression 12.80 AK Cabrio, bouwjaar 2006, refit 2023, afm. 12.80 x 4.20 x 2.90 m, Iveco N67MNAM 15.00 150 PK 6 cilinder dieselmotor. Vraagprijs € 249.000,-
Stentor 15.00 Stabilizers, bouwjaar 1999, refit 2022, afm. 14.99 x 4.65 x 3.45 m, Vetus Deutz DTA 64475A 192 PK 6 cilinder dieselmotor. Vraagprijs € 279.000,-
Smits Jachtmakelaardij BV - René Smits Postadres: Noord-Linschoterzandweg 20A, 3425 EK Snelrewaard (0031) (0)6 22239207 / (0031) (0)10 5118000 info@smitsjachtmakelaardij.nl www.smitsjachtmakelaardij.nl
Colofon
Inhoud
De Clubinformatie van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) verschijnt 5 maal per jaar.
HOOFDREDACTIE Trudy Geerlings EINDREDACTIE REDACTIEMEDEWERKERS Paul Graafland, Marjo Haitjema REDACTIEADRES Meent 2a 4141 AC Leerdam E-mail: redactie@knmc.nl www.knmc.nl facebook.com/knmc.nl De Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club is tevens de Nationale Autoriteit van de Union Internationale Motonautique (UIM). De KNMC heeft een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Het lidmaatschap wordt jaarlijks stilzwijgend verlengd. Beëindiging van het lidmaatschap moet voor 1 december van het lopende verenigingsjaar schriftelijk bij het bestuur zijn ontvangen. SECRETARIAAT KNMC QS10 Hambakenwetering 15 5231 DD ‘s Hertogenbosch Telefoon: 0345 - 623100 E-mail: secretariaat@knmc.nl Het secretariaat is dagelijks van 9.00 - 12.30 uur en 13.00 - 16.00 uur bereikbaar. PRODUCTIE EN ADVERTENTIES Ad de Graaf Media Hoofdstraat 28 4265 HK GENDEREN Telefoon: 0416 - 760400 info@addegraafmedia.nl
Foto voorblad: Peter Bezemer
3 Van de redactie 5 Van wal steken
12
6 Wijziging Statuten en Huishoudelijk Reglement 7 Commissie Toertochten 7 Commissie Ledenservice 11 Fotowedstrijd 11 Kerstwens KNMC
21
12 Bruisend Rotterdam 17 Onverwachte ervaring in België 21 Berlin ist eine (Boot) Reise wert! 25 Zoek de 10 verschillen 26 Mosseltocht-1
34
29 John en Jeanette Waleveld 34 Mosseltocht-2 37 Zeilen op de Kaag 39 Commissie Nautische Techniek 39 Herfsttocht
46
42 Schipperskoor 46 Winterkosttocht 51 KNMC Slotfeest 53 KNRM 60 Paul Graafland
51
63 Oplossing zoek de 10 verschillen 63 Clubkleding
1
SUPER VAN CRAFT Klaassen Vlet 13.60 (1991)
Vri-Jon 42 OK (2011)
1x MAN D0226ME motor met 113Pk. Voorzien van boegschroef en radar.
Voorzien van 1x Volvo Penta motor à 110pk, generator, boeg- en hekschroef. Het schip is in nieuwstaat. (€ 325.000,-)
www.vink-jachtservice.nl
Super Van Craft type 15.75 (1989)
(€ 169.500,-)
06-53837353 - info@vink-jachtservice.nl Bezichtiging uitsluitend op afspraak
2x DAF 825 motor. Voorzien van Onan generator, Kabola CV en boegschroef. Nadere gegevens volgen.
(€245.000,-)
Wij weten veel van boten, omdat we zelf ook varen.
Van de redactie Bij de opzet van deze 5e editie van ons clubblad, is deze redactie inmiddels ruim een jaar voor u aan de slag. Gaandeweg hebben we ideeën omgezet naar een ‘plan de campagne’ voor de samenstelling van het clubblad, dat gestaag vordert en natuurlijk ook aanpassingen kent. Wij bedanken de schrijvers van en medewerkenden aan de diverse verslagen, artikelen en foto’s, wederom hartelijk voor hun inbreng gedurende het afgelopen jaar. Ook zonder hen, geen KNMC clubblad. Ondertussen stroomt ook de copy voor de Januari-editie alweer binnen en ook daar gaan wij mee aan de slag. De winnende, fraaie foto van de fotowedstrijd ziet u weer op de voorpagina afgebeeld, deze keer genomen in Rotterdam. Het vaarseizoen is voorbij en verreweg de meeste KNMC-schepen liggen, voorbereid op de winter, binnen. In dit clubblad, treft u o.a. de verhalen over verschillende, nog gevaren toertochten, maar ook over Bruisend Rotterdam. Als u er niet bij was, dan heeft u iets gemist! In de verslagen over de zonovergoten Mosseltochten die in september de Zeeuwse wateren opzochten, leest u ook over de zeer interessante activiteiten en de fantastische sfeer. Leest u vooral ook het verslag van de Toertochtleidersbijeenkomst, die door
de storm een week later plaatsvond dan gepland. Het werd een druk bezochte bijeenkomst. De commissie Ledenservice en Nautische Techniek praat u bij over de geplande activiteiten en daarnaast kunt u lezen over een onverwachte ervaring in België. U treft ook een verwijzing aan naar het verslag van de EBA-vergadering, welke begin oktober in Hamburg gehouden werd. Het volledige verslag kunt u lezen in de kennisbank op onze website. Kijk hoe het de zeilers tijdens Zeilen op de Kaag verging bij harde wind en regen en hoe de organisatie opnieuw ad hoc het programma moest aanpassen. Ook de Herfsttocht werd natuurlijk weer gevaren, Pieter Verboom vertelt u hoe de Prana bijna in rook leek op te gaan, maar de situatie toch anders bleek te zijn! Het Schipperskoor vierde dan toch eindelijk het 4e lustrum in zonnig Schiedam, het werd een feestelijke, gezellige viering van het inmiddels 22 jarig bestaan! De winterkosttocht werd een verrassingstocht in vele opzichten, heeft u bijvoorbeeld wel eens Indoor Curling gespeeld? Wij nu wel, onderweg van Hank naar Roermond! Herbert en Petra Schoenmakers delen hun reisverhaal met ons: Berlin, eine (Boot) Reise Wert. Het staat vol goede aanbevelingen voor onderweg en ook de benodigde kaarten staan erin
vermeld, kortom, uw moeite van het lezen waard. In zijn column deelt Paul Graafland zijn oplossingen voor KNMC-zorgen met ons en ook de tien verschillen staan weer afgebeeld, zoekt u mee? Naar aanleiding van de donaties, afkomstig van de Stichting KNMC Watersport, aan de KNRM voor opleidingen van vrijwilligers, heeft de redactie ze op een donkere maandagavond in november bezocht. Zo kregen wij de unieke kans om tijdens de oefenavond te zien hoe goed die donaties terechtkomen en een van de aankomend opstappers aan het woord te laten. Het werd een gave belevenis, lees maar! Op de mooie, kleurrijke foto die de middenpagina siert, ziet u deze keer Flevoland Ketelhaven afgebeeld en ook deze is uiteraard van de hand van Paul. Marjo Haitjema strikte voor het interview deze keer twee KNMC’ers met een gouden hart. Samen met Lisa bezocht ze John en Jeanette Waleveld in Andel en tekende een mooi verhaal op. Last, but not least: Het slotfeest, waarmee het vaarseizoen 2023 met muzikale omlijsting door de Flamingo’s in Hotel New York in Rotterdam werd afgesloten, was intiem en zeker een succes.
Trudy Geerlings
3
Van wal steken Het vaarseizoen 2023 is alweer voorbij. Het zeer geslaagde slotfeest in Rotterdam in het met geschiedenis doordrenkte hotel New York markeerde de overgang naar de winterperiode. Wij kijken achterom en zien toertochten die als vanouds hun bindende werking hadden. Toertochten door het gehele land met ervaren en nieuwe deelnemers. Het was weer fijn om een geheel jaarprogramma te kunnen afwerken. Onze dank en waardering gaan uit naar de toertochtleiders en al degenen die de tochten tot een succes maken. Wij kijken nu ook vooruit naar een mooi winterprogram dat al in november is begonnen. Ook hier is weer veel werk verzet om een en ander mogelijk te maken. Het is fijn om te merken dat er bij de leden veel belangstelling is. Een flink aantal activiteiten is al (ruim) overtekend. De commissie ledenservice probeert in een aantal gevallen een herhaling van de activiteit te organiseren. Het bestuur raakt inmiddels goed ingewerkt en de onderlinge verhoudingen zijn prima. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dat is om plezier in het werk te houden en om resultaten te boeken. Het bestuur richt zich natuurlijk op zaken die direct voor de leden van belang zijn, maar ook op samenwerking met externe partijen. Hierbij kunt u denken aan organisaties als VNM en EBA maar ook aan partijen die meedoen met Varen Doe Je Samen. Die contacten zijn van belang voor ons als watersporters. Samen kunnen wij meer bereiken maar dat vraagt tijd en inzet van onze kant. Veel van het werk binnen de KNMC gebeurt door onze commissies. Over de bezetting van sommige commissies maak ik mij wel wat zorgen. Wij willen veel en wij hebben terecht ambities.
Daarvoor is wel hulp nodig van leden in commissieverband. De KNMC toont immers bestaansrecht uit de inzet van leden voor en met elkaar. Gelukkig zijn er ook leden die op een andere manier actief zijn, bijvoorbeeld als toertochtleider. Sommigen doen zowel het één als het ander. Hulde daarvoor! Zelf merk ik hoezeer bestuurs- en commissiewerk de band met de vereniging vergroot. Je voelt je meer betrokken en je leert sneller en beter andere mensen binnen de vereniging kennen. Dus wat let u? Verheugend was de grote belangstelling voor de bijeenkomst van actieve toertochtleiders en mensen die van plan zijn deze taak op te pakken. Vanwege het slechte weer moest de vergadering een week worden verplaatst maar dit deed geen afbreuk aan de ruime opkomst. De positieve sfeer was voor eenieder duidelijk voelbaar. Nu al is te voorspellen dat wij weer een mooi programma in 2024 tegemoet kunnen zien. De KNMC is als bond verbonden aan NOC*NSF. Dat lijkt wat vreemd maar
er zijn meer bijzondere bonden. Wat te denken van de Sjoelbond? Deze betrokkenheid levert ons informatie op, bijvoorbeeld over de Code Goed Sportbestuur, en financieel voordeel. Wel wordt van ons gevraagd te voldoen aan zogenaamde minimale kwaliteitseisen. Feitelijk voldoen wij aan bijna alle eisen maar wij zullen een aantal zaken wat anders moeten inrichten. Jaarverslagen en dergelijke moeten bijvoorbeeld op de openbare site. Een gedragscode voor bestuurders en een protocol vrijwilligersbeleid worden ook gevraagd. Een beetje bureaucratisch, maar ja. Wij zullen hiervoor zorgdragen. In de ALV komen wij daarop terug. Op het moment van schrijven wordt dus al hard gewerkt aan het programma voor 2024. Dat lijkt nog ver weg maar degenen die activiteiten organiseren weten hoe snel de tijd gaat. Noteert u alvast de nieuwjaarsbijeenkomst op zaterdag 13 januari 2024?
Don Bijl Voorzitter KNMC
13 januari 2024
Nieuwjaarsbijeenkomst
16 maart 2024
Algemene Ledenvergadering
20 april 2024
Opening KNMC-vaarseizoen
5
Wijziging Statuten en Huishoudelijk Reglement Tijdens de komende Algemene Ledenvergadering zal wijziging van de statuten en het huishoudelijk reglement op de agenda staan. Het bestuur wil de achtergronden hiervan in dit artikel alvast belichten. WBTR In het Jaarplan 2023 is beschreven dat de KNMC genoodzaakt is de statuten aan te passen aan de Wet Bestuur en Toezicht Rechtspersonen (WBTR). De WBTR gaat over: 1. De positie en plichten van bestuursleden. 2. De aansprakelijkheid van bestuursleden en toezichthouders. 3. Het financieel beleid en de goedkeuring van uitgaven. 4. Regels omtrent belangenverstrengeling. 5. Procedures bij grote uitgaven en investeringen. De WBTR is een wettelijke verplichting voor verenigingen en stichtingen. De wet geldt voor alle besturen en is in 2021 ingegaan. Er bestaat een overgangstermijn van 5 jaar om de statuten in overeenstemming te brengen met de wet. Wel gaat de wet direct al boven de bestaande statuten als het gaat om handelingen en verantwoordelijkheden van het bestuur. In de praktijk handelt het bestuur hier al naar. Het is belangrijk dat de statuten worden aangepast, omdat het niet voldoen aan de WBTR, gevolgen kan hebben voor bestuursleden persoonlijk. Dit willen wij niet. Bovendien getuigt het van goed bestuur om te voldoen aan wettelijke verplichtingen. In de statuten is, wat onverenigbaarheden betreft, vastgelegd dat een lid van het algemeen bestuur niet mag deelnemen aan beraadslagingen en besluitvorming indien hij of zij daarbij een direct of indirect belang heeft. Daarnaast is vastgelegd dat de leden van het algemeen bestuur geen deel uitmaken van de kascommissie. Dit laatste was al usance.
Met de notaris van de KNMC, Arkelstad Notarissen te Gorinchem, hebben wij onderzocht hoe de huidige statuten moeten worden aangepast om aan de wet te voldoen. De voorstellen hebben, voor zover van toepassing, instemming van de notaris. NOC*NSF Verder hebben wij te maken met de Minimale Kwaliteitseisen van NOC*NSF. Die eisen zijn voor ons hanteerbaar omdat wij al beschikken over stukken als Jaarplan, Begroting, Jaarverslag, Financieel Jaarverslag en Meerjarenbeleidsplan. In de nieuwe statuten worden vastgelegd: tuchtrechtspraak, dopingreglement en een regeling tegen seksuele intimidatie. Voor deze onderwerpen sluiten wij aan bij het Instituut Sportrechtspraak (ISR). Sinds vorig jaar beschikt de KNMC over een vertrouwenspersoon. Hoewel de verwachting is, dat er binnen de KNMC niet of nauwelijks een beroep op deze bepalingen zal worden gedaan, is het goed om de landelijk gehanteerde normen ook bij ons in te voeren. Nieuw is dat deze documenten op de openbare website moeten worden geplaatst. Dit zullen wij ten uitvoer brengen, waarbij rekening wordt gehouden met de privacy van onze leden. Namen noemen wij niet behalve die van bestuursleden. Verder wordt een gedragscode voor bestuurders geformuleerd en een protocol voor vrijwilligers. Inhoudelijk wijken die niet af van de gebruikelijke gang van zaken binnen de KNMC. VNM Zoals bekend heeft de VNM het lidmaatschap van de KNMC opgezegd en eindigt daardoor de statutaire verbinding tussen KNMC en VNM. De nieuwe statuten zijn hierop aangepast. Verdere aanpassingen In de nieuwe statuten is een verruiming van de benoemingstermijnen van bestuursleden opgenomen. Voorheen gold een maximum van tweemaal drie jaar. Dit gaat naar driemaal vier jaar. Dit laatste criterium is in overeenstemming
met het advies van NOC*NSF. Daarnaast is een overweging dat wij niet de luxe van vele kandidaten voor het bestuur hebben. Ook werkt het ten nadele van de vereniging als wij al na zes jaar afscheid moeten nemen van goed functionerende bestuursleden. Voor de voorzitter geldt in afwijking hiervan een termijn van maximaal tweemaal vier jaar. Huishoudelijk Reglement De aanpassingen hebben te maken met de situatie waarin de vereniging nu verkeert. Zoals bekend beschikken wij niet meer over consuls, maar wij willen graag door met ledencontactpersonen die als aanspreekpunt functioneren voor leden en aspirant-leden. Het is van groot belang nieuwe leden op een goede manier welkom te heten en deze mensen wegwijs te maken in de vereniging. Verder wordt opgenomen dat wij de principes van de Code Goed Sportbestuur onderschrijven. De verplichte onderdelen hiervan worden in de statuten opgenomen. De verwijzing naar de Vamex vervalt omdat, zoals bekend, deze organisatie is opgeheven. Ten aanzien van het clubkostuum worden de verplichtende bepalingen vervangen door de mogelijkheid hiervoor vrijwillig te opteren. Het is bekend dat de opvattingen hierover verschillen. Te merken is dat nieuwe leden anders aankijken tegen het dragen van het clubkostuum dan oudere leden. Om iedereen recht te doen en om de toekomst van de KNMC ruimte te geven, is voor genoemde oplossing gekozen. Het bestuur hoopt en verwacht dat de leden zullen herkennen en erkennen dat aanpassing aan de wet noodzakelijk is, maar ook dat veranderingen in de samenleving om wijzigingen vragen in onze regels. Het oogmerk is immers om de continuïteit van de KNMC te borgen.
Commissie Toertochten Bijeenkomst (aspirant) toertochtleiders Bijeenkomst (aspirant) toertochtleiders De jaarlijkse bijeenkomst van toertochtleiders en aspirant toertochtleiders was gepland op donderdag 2 november. Door het stormachtige weer was een week uitstel noodzakelijk. Dit weerhield 41 personen er niet van om aanwezig te zijn in Leerdam. Helaas zijn er door de verschuiving 8 afmeldingen. Commissieleden Meine van der Knaap en Marc Adriaansen kunnen vanwege werk niet deelnemen aan de bijeenkomst, maar Kees van der Werf neemt met ondersteuning van Jack van Gent de honneurs voortreffelijk waar. Bij de opening staat Kees stil bij het overlijden van onze voorzitter Aart Haitjema en ons lid Hans van der Meer die beiden zeer betrokken waren bij de toertochten. Een minuut stilte wordt in acht genomen voordat de vergadering verder gaat. Kees benadrukt in zijn opening het belang van de toertochten voor de KNMC. Vervolgens kijken wij terug op de tochten die het afgelopen jaar hebben plaatsgevonden. De tochten waren een succes en hebben ertoe geleid dat er weer de nodige plannen zijn voor 2024. Ook is er tijdens één toertocht niet gevaren, namelijk Bruisend Rotterdam. Het aantal inschrijvingen liet zien dat er veel interesse voor was. Het evenement was een groot succes. Het zou mooi zijn om deze formule in een andere stad een vervolg te geven. De vergadering is goed voorbereid met een uitgebreide agenda. De notulen van de vorige vergadering die op 3 november 2022 plaats vond, werden goedgekeurd met dank aan de opsteller, Peter Bezemer. Kees neemt ons vervolgens mee langs het overzicht van de toertochten van 2023, beginnend met de Eilandentocht en eindigend met de Verrassingstocht. Twee evenementen moesten worden geannuleerd wegens gebrek aan belangstelling,
maar de overige zijn met succes doorgegaan. Uit de evaluatie bleek dat het aantal bootdeelnames ten opzichte van het jaar daarvoor was teruggelopen van 275 naar 220. Het aantal tochten was ook wat minder, namelijk 21 ten opzichte van 25 in 2022. Fijn was dat niemand op de wachtlijst moest blijven staan. Een punt van aandacht is de forse stijging van de gemiddelde dagprijs door hogere liggelden maar vooral door de hogere kosten die de horeca in rekening brengt. Iets wat wij overal zien gebeuren. Toch proberen de toertochtleiders de dagprijs zo laag mogelijk te houden. Vervolgens komt de lijst toertochten 2024 aan bod. Nogmaals voor alle duidelijkheid: toertochten van de KNMC worden door eigen leden op eigen initiatief georganiseerd. De commissie Toertochten geeft graag alle steun daarbij. Meerdere tochten die vorige jaren plaatsvonden, staan weer op het programma, zoals Eilandentocht, Aanlooptochten voor het Openingsfeest, het Openingsfeest in Almere, Aspergetocht, Pinkstertocht, Groene Harttocht, André Rieu, Vaar-fietstocht Maas en Waal, Mosseltochten, Culinaire en Culturele tocht, Herfsttocht en Zeilen op de Kaag. Sommige tochten hebben (deels) nieuwe toertochtleiders, zoals de Cursus samen varen, Kleinkinderentocht en Nieuwe Ledentocht.
Er zijn nog meer voorstellen en ideeën maar daarvoor worden nog toertochtleiders gezocht. Dus als er leden zijn die mogelijkheden zien: neem contact op met de commissie! Ter ondersteuning van de toertochtleiders is de commissie bezig een draaiboek samen te stellen. Tijdens de vergadering komen de financiële randvoorwaarden voor het organiseren van een tocht aan de orde. Belangrijk is dat de spelregels duidelijk zijn en dat deze transparant worden uitgevoerd. Aan de toertochtleiders wordt gevraagd hun plannen vóór 21 november in te leveren. Dat is kort dag! Doordat deze vergadering een week later plaatsvindt, is de inlevertermijn nog korter dan anders maar uitstel kan niet. Als de tochten binnen zijn, zal de commissie de programma’s bezien op overlap en zo nodig in overleg met de toertochtleiders kijken naar mogelijke wijzigingen. Volgens planning komt er 16 december een Nieuwsflash met het toertochtenprogramma 2024. Dit programma komt eind januari uitgewerkt in het clubblad. Inschrijvingen staan open vanaf donderdag 8 februari om 10.00 uur. Altijd weer een bijzonder moment! De levendige bijeenkomst wordt afgesloten met applaus. De sfeer zit er goed in en er is veel zin om weer een mooi vaarjaar te realiseren met leuke tochten. De goede sfeer wordt na afloop meegenomen naar een bekend Chinees restaurant in Leerdam voor een gezamenlijk diner. Uit de geanimeerde gesprekken blijkt dat de spirit er volop in zit. Dat belooft veel voor het vaarseizoen 2024!
Don Bijl
7
Van de commissie Ledenservice Alle ledenservice-activiteiten het komende winterprogramma zijn volgeboekt. Aan de ene kant een beloning dat wij een programma hebben neergezet dat de leden aanspreekt, aan de andere kant jammer dat wij leden teleur moeten stellen. Maar jullie hebben misschien ook gezien dat het verstandig is om in te schrijven voor een activiteit met een wachtlijst, zoals bij de verkeerspost Sector Dordrecht, met totaal 43 inschrijvingen en 23 op de wachtlijst. Toen wij dit zagen hebben wij een 2e bezoek kunnen regelen, zodat bijna of misschien wel iedereen mee kan. Dit hadden wij nooit geregeld als jullie je niet op de reservelijst hadden gezet, dus altijd doen. Wij hadden graag ook iedereen meegenomen naar Wajer, maar dat gaat helaas niet. Dit is bij een bezoek aan de werf wel begrijpelijk natuurlijk. Het is al heel bijzonder dat wij hier terecht kunnen dankzij Don Bijl; hij heeft uit het verleden een lijntje met de familie. De boot van de koninklijke familie is hier ook gebouwd. Daar is wel eens ophef over geweest. Onbegrijpelijk, want het is toch een visitekaartje voor de Nederlandse jachtbouw dat zij rondvaren met een mooi product gefabriceerd in eigen land; hier moeten wij juist trots op zijn. Verder gaan wij op 23 februari 2024 naar HZ-transport van Hans en Lia Zuiderwijk, die hun nieuwe bedrijfspand in Maasdijk aan ons willen laten zien. Inmiddels is het stokje overgedragen aan de volgende generatie, zoon Barry en dochter Audrey. Als wij hier de deur achter ons dichttrekken zit het winterprogramma 23/24 er voor de commissie Nautische Techniek en Ledenservice op.
KNMC, MEENT 2A, LEERDAM
Wij zijn nu al bezig om voor het seizoen 24/25 weer een mooi winter programma samen te stellen. Hebben jullie ideeën of kan je iets regelen zoals een • bezoek aan de werf van je boot; • bedrijfsbezoek aan je bedrijf; • lezing • of heb je een ander idee? • laat het ons weten, ieder idee is welkom.
Wij gaan bekijken of wij dit in het volgende seizoen in kunnen plannen, zodat we weer een mooi programma neer kunnen zetten voor de leden van de KNMC. Met elkaar krijgen wij dit vast voor elkaar!!!
H.Z. LOGISTICS B.V, HONDERDLAND 1093, 2676 LV MAASDIJK
VERKEERSCENTRALE DORDRECHT, LAAN DER VERENIGDE NATIES 1, 3316 AK DORDRECHT
9
UW UWVERMOGEN, VERMOGEN, ONZE ONZEZORG, ZORG, ONS ONSVAK VAK
Bezoekadres Laren Bezoekadres Assen info@wierdavermogensbeheer.nl Bezoekadres Laren www.wierdavermogensbeheer.nl Bezoekadres info@wierdavermogensbeheer.nl 2 Oostersingel 1 Assen Stationsweg www.wierdavermogensbeheer.nl 1251Stationsweg KC Laren 2 9401Oostersingel JX Assen 1 1251 KC 126 Laren 9401301 JX Assen T: 035 2031 T: 0592 550 T: 035 2031 126 T: 0592 301 550 Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden. Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.
Foto voorpagina december 2023 Met veel plezier melden wij dat de voorpagina van dit clubblad is verzorgd door Peter Bezemer met deze mooie aansprekende foto van Rotterdam. Deze opname dingt mee naar de prestigieuze jaarprijs van de
KNMC fotowedstrijd 2023
uit te reiken op het openingsfeest 2024
Wij verwachten jullie nieuwe inzendingen voor het januarinummer voor 11 december a.s. aan mailadres graafland17@icloud.com Alleen liggende opnames verhouding 3:4 in hoge resolutie (ware grootte) Namens de jury: Jeannete Waleveld, Els Heijmans, Paul Graafland
Prettige Kerstdagen en een gezond 2024
11
Bruisend Rotterdam
Zondag 27 augustus, 1 dag eerder dan de officiële ontvangstdag melden wij ons bij de Binnenhavenbrug op kanaal 20. Het blijkt een gedenkwaardig en bijzonder entree te worden. Exact op het moment dat de Binnenhavenbrug opengaat, om precies te zijn om 15.00 uur, start ons aller Max met zijn speeltje op Zandvoort. Het is daar nog redelijk weer maar hier in Rotjeknor bepaald niet. Het hoost en het bliksemt erop los terwijl de brug voor ons open gaat. Zeus, de god van de donder, lijkt een hekel aan ons te hebben. Gelukkig is er een oplettende en hulpvaardige havenmeester in de buurt die ons een prima plek bezorgt. “Bruisend Rotterdam”, waar wij de komende vier dagen te gast zullen zijn van de organisatoren ‘Marjo, Lisa en Jack’. Op de bruisende app hadden wij al een bruisende vooruitnodiging gekregen van Marjo om gezamenlijk ‘Bruisende” Max in Zandvoort’ te bekijken op hun 75 inch tv. Wij waren niet de enige die daar gehoor aan hadden gegeven. Even een kort-wijntje, hapje en de bekende KNMC-sfeer. Tot zover het voorspel.
Riet zich wat later hadden gerealiseerd dat dit bruisende gebeuren wel eens aardig gezellig zou kunnen worden. Ook was onze Commandeur Don aanwezig om dit gebeuren voor één avond mee te beleven. De dochter van Henny en Niek Slingerland voer voor wat extra assistentie mee op de Prahna. Dus doe maar 4 borden extra vanavond.
Op een stralende maandagochtend, 28 augustus, begon de dag vol belofte. Je zou het bijna de “binnendruppeldag” kunnen noemen, waarop oude en nieuwe KNMC-vrienden zich verzamelden. Grote en kleine druppels. Maar wat een verrassing! De lucht was, in tegenstelling tot de dag ervoor, af en toe helderblauw tot licht bewolkt en er was geen drupje regen of bliksemschicht meer te bekennen. Zeus zelf ook niet trouwens. Alsof de rest van de weergoden meededen aan deze feestelijke openingsdag. De tocht was begonnen met 44 personen maar uw scribent telde er toch echt maar liefst 48! Dat kwam omdat Karl en Herma v.d.
Dus met donderend watergeweld werd onze groep vakkundig, in drie groepen, verscheept naar de kade bij de beruchte ‘Ballentent’. We vielen daar in een warm bad van gezelligheid, en alle ballen worden in no time verzameld door niemand minder dan ‘onze drie koppige TTL’s”. Veel waardering was er overigens voor Marjo’s openingstoespraak waarbij “heel terecht” even stilte werd gevraagd voor het plotseling overlijden van ons aller Hans v.d. Meer. Met een knipoog en een lach zorgden onze leiders er hierna voor dat iedereen zich meteen thuis voelde. Allemachtig wat kunnen ze in dat beroemde restaurant veel werk
Om klokslag 17.15 uur verzamelden alle vrolijke zielen zich bij ‘de Prahna’, waar het bruisende avontuur officieel begon. Marjo, Lisa en Jack’, als de onverschrokken Akela’s + Hopman van dit evenement, namen het voortouw met zoveel enthousiasme dat je er spontaan energie van kreeg. Alsof ze zeiden: “We gaan feestvieren, of het nu in het water is of op het land!” Nu, moet ik bekennen, ik ben normaal gesproken niet zo’n fan van die vervelende “watermuskieten”, tenzij ik toevallig op dat moment zelf in die watertaxi zit. Toch is er iets aan die watertaxi’s dat ze veel aangenamer maakt dan die andere piepkleine zoemende beestjes.
verzetten met relatief weinig mensen!! Na een luidruchtig en oergezellig samenzijn bij dit 5 sterren - ‘circus’ -waar de lachsalvo’s even frequent waren als laagvliegende overheerlijke ballen met frites en saus. – begonnen sommigen van ons te voelen dat het tijd was om te ontspannen. “Lekker gegeten en gedronken” zei mijn grootvader altijd “en nu verlangt mijn lichaam naar rust”. Terugwandelen naar de Marina was eigenlijk een aantrekkelijk vooruitzicht. Het was slechts een half uurtje lopen, en eerlijk gezegd, een mooie wandeling zou niemand kwaad doen. En het weer zou ons zeker niet in de steek laten deze avond. Maar hé, laten we niet vergeten dat we nog steeds te maken hebben met matrozen in hart en nieren. Dus, voor degenen die liever gingen voor een wat meer... laten we zeggen, ‘golvende’ terugreis, waren er opnieuw niet één, maar wel twee watertaxi’s beschikbaar. Want waarom genoegen nemen met het vasteland, als je kunt knallen op de golven? En zo ging deze eerste dag voorbij, gevuld met vrolijkheid, vriendschap en een flinke dosis avontuur – alles dankzij Marjo, Lisa en Jack’ en een groep enthousiaste zielen die wisten hoe ze de KNMC ‘binnendruppeldag’ konden omtoveren tot direct een mooie herinnering om weer te koesteren. 29 augustus Titel: Avonturen op de Contessa: de z.g. “RHVGG” (Rotterdamse Haventocht Vol Geheimen en Gelach!) Ahoy daar! Afgelopen weekend begaf ik me, met een aantal lotgenoten, op een avontuurlijke boottocht met het
illustere motorschip Contessa naar de meest mysterieuze hoekjes van de Rotterdamse havens. Het beloofde opnieuw een dag vol ontdekkingen te worden - en weer werden die verwachtingen overtroffen! Bij aankomst aan boord van de Contessa werden we begroet door een bemanning die vastberaden was om ons een dag te bezorgen die we niet snel zouden vergeten. Met een ferme ‘Ahoi!’ en een flinke dosis zeemanshumor zetten we koers naar de onbekende plekjes van de Rotterdamse haven. Het weer leek eerst een eigen agenda te hebben, maar gelukkig klaarde de lucht op toen we de eerste verborgen parel van de haven bereikten. Het schip wiegde zachtjes op de golven terwijl we genoten van een uitgebreide lunch met heerlijke broodjes en warme soep. De kapitein wist ons te vertellen dat deze soep zelfs de meest doorgewinterde zeelieden tot tranen toe zou roeren - en eerlijk gezegd, het kwam behoorlijk in de buurt! Wat is een avontuur zonder een beetje ondeugendheid? Terwijl we onze buiken rond aten, werden we verrast door een rondleiding door de verborgen gangen van het schip. Geruchten gaan dat er zelfs een geheime dansvloer is waar zeemeeuwen de salsa dansen - hoewel we die helaas niet hebben kunnen vinden. Wat zegt u? Overdrijven is ook een vak? Tsja, wat is een avontuur zonder een beetje ondeugende overdrijving?
was uitgerekt om ons te laten genieten van elk moment. Nog meer Spa Rood werd aangerukt! De pet van de kapitein werd tijdelijk ontvreemd. Uiteindelijk keerden we terug naar onze vertrekplaats met een mengeling van vreugde en lichte spijt dat ons avontuur ten einde liep. Het gezellige motorschip met haar geheime hoekjes en hartverwarmende bemanning, had ons een dag bezorgd die we koesteren als een schat op de bodem van de zee. Dus als je ooit op zoek bent naar een vrolijk, gezellig en heerlijk avontuur, dan kan ik je de Contessa en haar Rotterdamse haventocht ten zeerste aanbevelen. De meeste KNMC’ers weten dat wel. Maar de echte ster van de dag was toch wel een bemanningslid dat vakkundig, de groepsfoto voor ons nam. In een poging om de wind te trotseren en de camera niet in het water te laten vallen, poseerden we als een verenigde bende avonturiers op voor en bovendek. Deze avond eten bij Restaurant “Okay”. Nou alles was daar A Okay met vriendelijke bediening en top food! We borrelden en aten buiten op deze prachtige dag maar we hebben nog meer van de zwoele avond genoten
waarbij zowel “Jan als Piet”, met wie we nauw contact hebben, ons enorm hebben geholpen. Het had ook heel anders kunnen uitpakken. Oh weet u niet wat ik bedoel? Hier nog even de achternamen; Pelleboer en Paulisma. 30 augustus Tramrit RoMeO. Het regent nog een beetje als wij ons op de steiger melden bij onze dagconducteur ‘MarjoLisa’. Zij zullen ons door de laatste regen van die dag begeleiden naar de nostalgische tram op het Willemsplein. Er staat ons een mooie rit van twee uur te wachten waarbij een gids ons alles zal vertellen over Rotterdam van wat we nog niet weten. Prima entertainment dus. Complimenten! Korte voettocht hierna naar de eerste drijvende boerderij ter wereld waarbij koeien worden gehouden op een drijvend platform. Maar eerst even het zorgvuldig samengestelde lunchpakket nuttigen met toevoeging van vier soorten melk uit eigen huis. Ondertussen een korte uitleg over de bedoeling van dat alles daar en een onverwacht hoogt interessant college van Annabelle Slingerland. Het geheel lijkt op een kruising tussen een fabriek en een boerenerf. De koetjes
Naarmate de dag vorderde en we steeds meer geheime plekjes ontdekten, groeide onze band met de Contessa en haar bemanning. De lachsalvo’s werden luider, de verhalen werden wilder en het leek alsof de tijd op mysterieuze wijze
13
Aquanaut European Voyager
Scan de QR-code en ontdek meer
Nieuwbouw | Refit | Service +31 (0)515 41 22 53 | sales@aquanaut.nl | www.aquanaut.nl
Uw droomjacht kopen? Kies voor de 4 koopzekerheden van 4Beaufort!
1 3
REËLE PRIJSSTELLING Op basis van onderhoud, staat en marktwaarde.
AFLEVERING NAAR WENS Dankzij intensieve samenwerkingen met werven en coöperaties.
2 4
HELDERE AFSPRAKEN Zonder kleine lettertjes. We behandelen u zoals wij ook graag behandeld willen worden.
NETWERK VAN JACHTEXPERTS We brengen u graag in contact met onafhankelijke, deskundige keuringsexperts.
Uw jacht kopen? Bekijk ons aanbod:
www.jachtmakelaardij4beaufort.nl Bel: +31 (0)515 74 52 60 | Mail: info@jachtmakelaardij4beaufort.nl | Bezoek: Selfhelpweg 9a, Sneek
Voor watersporters, door watersporters
kunnen zichzelf vermaken op een relatief klein oppervlak waarbij ze zelf de melkrobot en de nabijgelegen miniweide kunnen bezoeken. Hannibal is nergens te bekennen. Functie elders zeker. De meningen over dit alles zijn verdeeld maar de bedoeling is ook dat als de zeespiegel stijgt er toch veeteelt mogelijk is op een relatief klein drijvend oppervlak. Wie weet leggen wij onze schepen over tien jaar wel aan bij zulke eilanden of we zijn dolblij met een geit op ons achterdek. Het project is jaren geleden enthousiast opgezet door jonge studenten en vrijwilligers. Helaas passen koeien steeds minder in onze samenleving. Dit lijkt ons een verloren zaak. We schrijven donderdag 31 augustus. Voor niets komt die ochtend de zon op. Ook daarvoor is natuurlijk weer gezorgd door “super MarijoLisa”. Iedereen is die ochtend al om 7.00 gaan trainen bij Basic Fit voor de naderende vermoeiende bustocht naar Dordrecht. Enfin, na Basic Fit om half twaalf
staat iedereen klaar voor de start. De lichten kunnen elk moment op groen springen en ….. weg zijn we. Jack, onze “SuperMario” op Pole Position. Prachtige stad toch dat Dordrecht en de ‘Pieter Boele’ ligt al geduldig op ons te wachten. Die stoomsleper doet dat al sinds 1893, maar zijn wachten wordt beloond …… eindelijk daar zijn ze er dan: een ‘bruisend’ deel van de KNMC. Hoera!!! Alle buien lijken aan ons voorbij te gaan en zijn bestemd voor het Oosten van het land. Gaan zeker mooie plaatjes worden vandaag. Marc Drone, sorry Adriaanse heeft met zijn drone al een rondje boven de haven gevlogen en beelden aan ons gestuurd. Heel leuk! De hele ervaring was als een reis terug in de tijd, waarbij de tijd zelf besloot om een beetje langzamer te gaan. Terwijl we aan boord stapten, voelden we ons meteen als kapiteins van een ouderwets schip. De stoommachine begon te pruttelen en te roken, alsof hij ons wilde laten weten dat hij er helemaal klaar voor was. Met een luide fluit
begonnen we onze tocht over het water. Het was alsof we in een oude film zaten, met de wind in onze haren en een vage geur van waterrook in de lucht. We voeren langs prachtige landschappen en zwaaiden naar mensen langs de oever, die waarschijnlijk net zo verbaasd waren als wij dat dit oude juweeltje nog steeds in zijn majestueuze glorie in actie was. Tijdens onze reis vertelde de kapitein ons enkele fascinerende verhalen over de geschiedenis van de Pieter Boele. Hij vertelde over de avonturen die het schip had meegemaakt en hoe het door de jaren heen was onderhouden en gekoesterd. Het voelde alsof we een stukje levende geschiedenis deelden.
15
Ach, wat moet ik verder schrijven over dit hoogtepunt. De inwendige mens die niets te kort kwam? De enorme inzet van trotse vrijwilligers? De wijntjes en biertjes en natuurlijk de watertjes en natuurlijk de terugreis per bus, verzorgd door onze bijzonder goede en rustige vrouwelijke chauffeur, natuurlijk speciaal geselecteerd door onze bruisende Hopman Jack. (CEO van de afdeling O.V. - KNMC) Gezien de lengte van dit stuk vandaag, vrijdag 31 augustus, geen volledige terugblik. Alleen een korte lofzang over de TTL’s die een telefoontje kregen dat het einddiner door omstandigheden niet door kon gaan. Dat werd even
schakelen voor de twee dames en heer. Snel een ander restaurant geregeld, vlak in de buurt dat ook snel kon schakelen voor de borrel en het drie gangen diner. Marjo neemt tijdens de borrel het woord en bedankt iedereen voor de gezelligheid, saamhorigheid en deelt de nodige cadeautjes uit aan enkele medewerkers. Zelf mag ik een T shirt aantrekken met de skyline van Rotterdam. Heel leuk! Die skyline komt nog een keer terug bij wat versnaperingen voor onze onvolprezen leiding, die ik mag uitdelen. Glazen van Rotterdam met diezelfde skyline waarbij ik graag wil vermelden dat deze zijn ontworpen door mijn Kleindochter en Vriend tijdens hun studietijd aan het Erasmus. Speciaal
voor jou Marjo een extra compliment dat je dit hebt opgepakt en aangepakt na de zeer moeilijke periode voor je van afgelopen jaar. Tot slot, had ik nog een stout plan uit te voeren. (Ik ben helaas/ gelukkig nooit volwassen geworden want dan word je geremd door veel te veel hersens en zo) Het geluid van de stoomfluit van de Pieter Boele had ik stiekem opgenomen. Een speaker meegesjouwd naar dat restaurant “De Maas” met het idee om dat geluid versterkt af te spelen als laatste ode aan deze prachtige vier dagen; en het sloeg aan!!! Alles was top en zeker voor herhaling vatbaar.
Paul Graafland
Onverwachte ervaring in België Varend van Nieuwpoort naar Plassendale kwamen wij een kleine duwbak tegen, de Watertruck VIII, die ons tegemoetkwam. Op zich is het kanaal niet erg breed, dus als klein schip zochten we al een vaarweg dicht bij de oever. Maar wat bleek, de Watertruck VIII was in een kleine knik in het kanaal stil blijven liggen en bleef daar liggen tot wij gepasseerd waren. Tijdens de passage wilden we de opvarenden begroeten, maar tot onze verbazing was er niemand aan boord en zodra wij voorbij waren zette de Watertruck het gas open en was binnen de kortste keer weer op snelheid. Watertruck+ Door bovengenoemde ontmoeting nieuwsgierig geworden, zijn we via internet in eerste instantie gestuit op een Belgisch initiatief om het wegvervoer met vrachtwagens terug te dringen door de transportmogelijkheden op de kleine waterwegen beter te benutten. Hiervoor werden in 2017/2018 18 Watertrucks gebouwd, waarvan er 10 inzetbaar zijn op de kleine waterwegen (CEMT klasse I – spits formaat) en de andere op de waterwegen van CEMT klasse II (Kempenaar grootte). De standaard duwbakken zijn ontworpen om diverse soorten goederen te verschepen en om een toegenomen transportcapaciteit te verkrijgen zowel qua gewicht als volume. De duwbakken kunnen plugand-play worden omgeschakeld van niet voortgestuwd tot zichzelf voortstuwend en omgekeerd. a. Kopschroef in een dummy-behuizing:
Afmetingen: Class CEMT Motorised Length Width Draft Max. Height Class I Yes 38.5 5.05 2.8 3.7 Class II Lang Yes 50 6.6 2.8 4.2 Class II Kort No 40 6.6 2.8 4.2 De kopschroefeenheid kan makkelijk door een dummy-exemplaar worden vervangen. b. Wrijfhout: De generatorset met inbegrip van ander noodzakelijke uitrusting, staat op een wrijfhout gemonteerd waardoor plug-and-play energiebevoorrading mogelijk is. c. De achterste straalbuizen worden een op maat gemaakt buizensysteem dat geoptimaliseerd is voor manoeuvres en voortstuwing. d. Stuurhut: de stuurhut wordt geoptimaliseerd voor de plug-andplayfunctie. De stuurhut is ontworpen om een innovatieve dubbele functie te vervullen, te weten de stuurhut en het luikdeksel in één. De vaartuigen kunnen worden ingezet in Vlaanderen en Noord-Frankrijk. Vier ervan zijn uitgerust met slimme technologie om zelfstandig te kunnen varen. Group De Cloedt opereert 16 duwbakken daarvan. Deze zijn vooral actief tussen Diksmuide en Oostende en worden hoofdzakelijk ingezet voor het vervoer van gronden. Twee duwbakken worden ingezet door de André Celis Group voor het vervoer van gepelletiseerde bouwmaterialen op het kanaal Leuven-Dijle. In 2021 vervoerde Watertruck+ 250.000 ton en zorgde
Capacity & Tonnage 407 609 487
Capacity (TEU) 10 24 20
zo voor 10.000 vrachtwagenritten minder op de weg. Voor de regio’s West-Vlaanderen en Kempen wordt het potentieel voor de Watertrucks op meer dan 3.000.000 ton ingeschat. Onbemand varen Vanaf eind 2020 wordt er na een jaar van testen onbemand gevaren met de Watertrucks, waarbij de volgende maatregelen genomen zijn om vanuit een controlekamer in Antwerpen dit op een veilige manier te doen. • Het vaartuig zal het volgende dagmerk dragen: een paarse kegel met de punt naar boven. • Het vaartuig is uitgerust met LIDARtechnologie om de omgeving rond het schip te scannen • Het vaartuig is uitgerust met camera’s om een 360° beeld te geven aan de schipper/operator in het controlecentrum • Het vaartuig zal een maximumsnelheid onderhouden van 6 km/uur • Het vaartuig is te volgen via AIS • Luidsprekers en microfoons zijn op verschillende plaatsen op het schip geïnstalleerd zodat de schipper/ operator de geluiden rond het schip kan horen en via de speakers kan communiceren • Communicatie met het vaartuig gebeurt via VHF (op het traject Oostende-Nieuwpoort-Diksmuide is dit op kanaal 10) Uit een gesprek met een medewerker van Seafar, het bedrijf dat vanuit een controlekamer in Antwerpen de vaartuigen aanstuurt, werd mij duidelijk dat er defensief gevaren wordt en er dus ruimte wordt gegeven aan ontmoetende schepen.
CONVENTIONELE WATERTRUCK MET DUWBOOT COPYRIGHT WATERTRUCKPLUS.EU/VLAAMSE WATERWEG NV
Omgekeerd is het advies voor schepen, die een onbemand schip tegen komen niet anders dan bij een ontmoeting met een conventioneel schip: • Houd ruim afstand waar mogelijk
17
_,,, SEAKEEPER NOMORE �
www.seakeeper.com
EXCUSES
• • •
T
KONINKLIJKE VANTWIST
Exclusive Distributor of Benelux +31 78 632 66 11 rdwijs@kvt.nl
waar de schipper zich moet bevinden zijn verankerd in de huidige wet- en regelgeving. Het wordt zeker interessant hoe en op welke manier hiermee wordt omgegaan als onbemand varen op grotere schaal en op grotere vaarwegen op gang gaat komen.
ONBEMAND VARENDE WATERTRUCK VERLAAT SLUIS. COPYRIGHT WATERTRUCKPLUS.EU/VLAAMSE WATERWEG NV
• Houd koers en voer geen onverwachte manoeuvres uit • Neem bij twijfel contact op met de schipper/operator Waarbij de communicatie met de schipper/operator in het controlecentrum op dezelfde manier verloopt als anders. Via de VHF of via luidsprekers en microfoons geïnstalleerd op het schip. Tijdens het gesprek werd mij duidelijk dat plezierboten, kano’s, zwemmers en andere watersporters toch wel de mogelijkheid in zich hebben om zeer onverwacht gedrag te vertonen bij een ontmoeting met een onbemand vaartuig. Vanuit deze optiek is het niet vreemd, dat wij als klein schip de indruk kregen dat ons voorrang verleend werd door een groot schip, terwijl het in feite andersom hoort te zijn. Voor het passeren van een sluis en het afmeren op de eindbestemming staat een matroos gereed. Deze verzorgt de trossen, waarmee het vaartuig wordt afgemeerd. Verder is tijdens het
onbemand varen deze zelfde matroos beschikbaar om in geval van storing en/ of uitval van de motoren aan boord van het vaartuig te komen voor het opheffen van de storing of het veiligstellen van de Watertruck. Bevindingen In dit artikel is bewust gekozen voor de term onbemand varen. Er is niemand aan boord van het vaartuig en het schip wordt bestuurd door een schipper/operator, op basis van de waarnemingen via de sensoren aan boord van het schip. De weten regelgeving in Vlaanderen loopt duidelijk vooruit op de mogelijkheden hiervoor in de rest van Europa. In Nederland is het vooralsnog niet toegestaan om zonder bemanning te varen. Wel is het mogelijk ontheffing voor proefvaarten aan te vragen met het doel om de technologie voor onbemand varen te testen, maar nog steeds met (een gedeelte van de) bemanning aan boord. Niet alleen de verantwoordelijkheden maar ook de kwalificaties en de locatie
ONBEMAND VARENDE WATERTRUCK VERLAAT SLUIS. COPYRIGHT WATERTRUCKPLUS.EU/VLAAMSE WATERWEG NV
Het bedrijf Seafar is het werkgebied aan het vergroten en heeft uitbreidingen in Rotterdam met een gelijkwaardige controlekamer en in Charleroi met een onderzoeks- en ontwikkelingscentrum. Maar de visie over onbemand varen is getemperd door de operationele ervaringen en de “lessons learned”. Het blijkt nog niet mogelijk om de mens uit te schakelen in het proces. Er moeten nog te veel acties aan boord gebeuren. Het schip vraagt onderhoud en de matrozen zullen meer functioneren als techniekers. Het einddoel is nu om zo efficiënt mogelijk te varen. Door technologie in te zetten is het mogelijk om een beter evenwicht te realiseren tussen mens en technologie met het oog op personeelstekort. Vanuit het controlecentrum is het mogelijk om het schip remote aan te sturen. Met de drie jaar ervaring in onbemand varen, opgedaan in de Westhoek van Vlaanderen, zijn grote stappen gemaakt in de richting van het efficiënter omgaan met het bemannen van grotere vaartuigen op grotere en dus drukkere vaarwegen en zelfs in de richting van autonoom varen, waarbij ook het aansturen van het vaartuig vanuit een controlecentrum overbodig gemaakt wordt. Voor pleziervaarders is dit zeker een ontwikkeling om te blijven volgen.
Dirk Jan Zwart Commissie Nautische Techniek
BLIK OP EEN CONTROL CONSOLE VAN SEAFAR IN ANTWERPEN. COPYRIGHT WATERTRUCKPLUS.EU/VLAAMSE WATERWEG NV
19
Overweegt u om uw schip te verkopen?
Doe een GRATIS verkoopscan WWW.SLEEUWIJKYACHTING.NL Hoekeinde 24 - 4254 LN SLEEUWIJK
Berlin, ist eine (Boot) Reise wert!
Berlijn is voor ons geen onbekende stad. Wij zijn er vaak geweest en hebben er zelfs ons eigen appartement gehad. Met de auto is het 750 kilometer en ben je er zo, maar met de boot vergt het toch enige voorbereiding. In de winter hebben we de reis goed voorbereid met de nodige aanschaf van kaarten en diverse boeken. Als aanrader is nog te vermelden: “Führer für den Binnenfahrtensport” deel 1 en 2 te bestellen bij het Deutscher Motoryachtverband. Dit is vergelijkbaar met onze ANWB Wateralmanak. Hierin staat een duidelijke beschrijving van alle bevaarbare wateren met gegevens van havens met de faciliteiten, telefoonnummers, bruggen en sluizen. In Duitsland wordt op alle grote doorgaande vaarwegen informatie over (tijdelijke) stremmingen en dergelijke gedeeld via de marifoon op het blokkanaal. Doorgaans om 08.00 en 12.00 uur. Altijd handig om even uit te luisteren. Er zijn drie mogelijkheden om Duitsland in te varen:
1. Via Delfzijl over de Eems 2. Via Ter Apel over het HarenRütenbrockkanal 3. Via de Rijn over het WeselDattelnkanal Wij kiezen voor route 2. De tocht loopt van Andel, over het AmsterdamRijnkanaal, Randmeren richting Meppel. Het mooie is dat je gelijk een stukje van de Veenvaart vaart, langs Hoogeveen naar Ter Apel. Hier gaan we de grens over. Tip: bij de grens is een tankstation voor auto’s, maar ze hebben ook een pomp aan het water. Er is ook nog een andere route namelijk over Delfzijl en dan via de Dollard Duitsland in. Na de zeesluis bij Herbrum kom je op het Dortmund-Eemskanal en vaar je in zuidelijke richting naar het Mittellandkanal. Wij komen echter via het Haren-Rütenbrockkanal op het Dortmund-Eemskanal. Deze route heeft als nadeel dat de maximale diepgang 1.30 m. is. Hier merkten wij gelijk dat het een warme zomer is, de laatste brug wilde niet open en
moest gekoeld worden met de nodige giertanks gevuld met water. De reis gaat verder tot Hörstel, waar we het Mittellandkanal opgaan. Nog even een tip: alles gaat gepaard met de Duitse Gründlichkeit dit betekent dat je sluizen correct moet aanroepen en duidelijk moet aangeven of je zu Berg oder zu Tal vaart. Of je moet aangeven dat je in ober - oder unter Wasser bent. Verder betekent rood echt wachten en groen opschieten, zeker bij bruggen. Overdreven vriendelijk zijn tegen de brug- en sluiswachters helpt volgens ons. Ook een bedankje na het schutten wordt gewaardeerd, scheelt weer bij het volgende kunstwerk want ook in Duitsland wordt veel centraal bediend. Route 3 is tegenstrooms de Rijn op; wij kiezen ervoor om de Rijn op de terugweg te nemen, prettig met stroom mee. Eenmaal op het Mittellandkanal moet je je vaarweg een kleine 400 kilometer vervolgen. Er doen zich over het Mittellandkanal vele oordelen de ronde,
21
de één vindt het niks, de ander vind het prachtig. Je kunt zeker niet zeggen dat het saai en eentonig is. Het landschap wisselt continu van aanblik, bossen, weilanden, heuvels maar heel weinig industrie. Afgewisseld met heel veel kleine en grotere plaatsen die stuk voor stuk een bezoek waard zijn. Omdat de heen en terugreis over dit kanaal gaat, plannen wij het zo dat we op de heenen terugreis andere havens aandoen. Ook zijn er twee aquaducten, namelijk over de Weser en de Elbe. Havens die minimaal bezocht moeten worden zijn Haren (met een scheepvaartmuseum), Marina Emstal, Osnabrück, Bad Essen, Hannover, Wolfsburg en natuurlijk haven Heidanger (Stichkanal Salzgitter). Deze laatste haven wordt gerund door familie Milius die bijzonder gastvrij is en naast de haven een restaurant heeft waar je echt op zijn Duits gegeten moet hebben. Op het Mittellandkanal kom je regelmatig vrachtschepen tegen. Het passeren is geen probleem, even oproepen of je er voorbij mag lopen en in een Pools of Tsjechisch-Duits accent krijg je altijd te horen dat dat geen
probleem is. Na het Mittellandkanal kom je op het Elbe-Havelkanal met de directe aansluiting op het merengebied voor Berlijn. Alleen hier kun je al een aantal weken rondvaren waarbij je uiteenlopende historische plaatsen kunt bezichtigen. Veel Berlijnvaarders meren de boot af in Postdam en bezoeken Berlijn met het openbaar vervoer, wat overigens perfect gaat. Maar het is natuurlijk veel leuker om op eigen kiel door Berlijn te varen en
de beleving ervaren om deze Metropool vanaf het water te zien. In het Oostelijk stadsdeel heb je een prima haven aan de Rummelsburger See. Maar ook in de stad heb je een aantal ligplaatsen voor jachten, echter zonder bewaking en stroom. Hier lig je echt in het centrum van de stad. Het behoeft geen betoog om vanaf je ligplaats de stad te verkennen. Er is heel veel te zien, te veel om op te noemen. Verder zijn er goede havens in Spandau, Tegel en de vele wateren rondom Berlijn.
Bij het bezoeken van de vele steden langs de route zijn fietsen eigenlijk onontbeerlijk. Niet alle havens hebben leenfietsen. Loopafstanden naar supermarkten kunnen vaak behoorlijk zijn. Voor grotere afstanden werkt het openbaar vervoer prima. Voor Berlijn zelf is het handig om via internet een toeristische gids aan te schaffen. Dan kun je vooraf uitzoeken wat je graag wil bezoeken. Door de stad heen gevaren ga je via de Oder-Havel Wasserstraße richting de meren ten noorden van Berlijn. Indien gewenst kun je doorvaren tot Polen en de beleving ervaren van het oudste Hebewerk Finow uit 1934. Wij zijn doorgevaren richting Polen en hadden op de heenweg het splinternieuwe Hebewerk Finow. Het oude Hebewerk heeft een bak van 82 meter, het nieuwe heeft een bak van 122 meter. Aangezien de meeste schepen (meestal koppelverbanden) een lengte hebben van totaal 110 meter, is het goed dat er een groter Hebewerk is gekomen. Op de terugweg was het nieuwe Hebewerk in onderhoud en moest het koppelverband dat voor ons voer in twee keer door het Hebewerk. De voorste bak wordt erin gevaren, losgekoppeld en de duwboot met de andere bak varen weer uit. Boven aangekomen wordt de eerste bak middels een sleepkabel eruit getrokken, daarna wordt de rest opgehaald. Het behoeft geen betoog dat dit even duurt. Via de andere kant van de stad zijn we teruggevaren naar het Mittellandkanal. Daarna zijn we het DortmundEemskanal in zuidelijke richting opgevaren richting Duisburg en over de Rijn terug naar Nederland. Ook hier
zijn voldoende afmeermogelijkheden en plaatsen te bezoeken. Op de Rijn in Duitsland zijn nog een paar regels van kracht die voor de recreant van belang zijn. Kortom, een schitterende tocht van ruim 1900 kilometer met 55 sluizen en een totale sluistijd (wachten en schutten samen) van 30 uur. Gemiddelde sluistijd 32 minuten en 194 motoruren. Totaal dieselverbruik 965 liter. Overigens is het tanken van diesel geen probleem langs de route. Wij kunnen het iedereen aanraden en als er vragen zijn horen wij het graag (0683565404). Boeken en kaarten: • Von Rhein zur Nord- uns Ostzee M. Fenzl ISBN 978-3-667-12120-2 (tot Magdenburg) uitgave 2022 • Der Rhein M. Fenzl ISBN 978-3-66711740-3 uitgave 2020 • Noord-Duitse binnenwateren R. Vleut ISBN 978 90 6410 487 9 (tot Poolse grens) • Toertochten in Duitsland F. Koorneef ISBN 978 90 641 0777 1 • NV Atlas Binnen deel 1 en 2 • Win GPS 6 PRO • Met de kaarten Duitsland noord west en noord oost. • Nederlandse vaarkaart • PC Navigo Kaart Europa Voor dit soort grotere tochten is nog een paar algemene aanbevelingen van belang: • Zorg voor de juiste en voldoende reserveonderdelen. Deze zijn onderweg niet of slecht verkrijgbaar. Denk hierbij aan filters, motorolie, V-snaar, enzovoort. We hebben een lekkende drinkwaterpomp
gehad, nieuwe pakkingen erin en klaar. (Er zijn hoegenaamd geen watersportwinkels in Duitsland, een groot bedrijf AW Niemeyer is dit jaar failliet gegaan. • Een goed gevulde gereedschapskist en een map met alle gebruiksaanwijzingen. • Een map met alle gegevens (kant en klaar) van het schip en opvarenden. Wij zijn tweemaal gecontroleerd door de Wasserschutz Polizei. Zij varen overal en continu. o Paspoort en/of ID bewijs o Marifooncertificaat o Vaarbewijs ICC o Eigendomsbewijs ICP o Verzekeringspapieren • Hou je aan de vaarsnelheden; de boetes zijn niet mals in Duitsland. • Meer alleen af waar het mag (Kleinfahrzeüge) Dit is zeker van belang op openbare afmeerplaatsen langs de kanalen, die er overigens ook meer dan genoeg zijn. Uiteraard zijn deze gratis. • Veel havens hebben een smalle ingang. Bij een voorbijvarend binnenschip is er veel zuiging, eerst uit de haven en daarna weer terug de haven in. Het behoeft geen betoog dat je dan niet in de buurt van de ingang moet zijn. In de haven Marina Oberhausen heb ik 40 cm “verval” gemeten. Een AIS-systeem is daarbij erg handig want dan zie je ze ruim op tijd aankomen. Het is ook handig voor het inhalen. Je ziet exact de snelheid en hoe lang het schip is. Bij schepen die diep liggen en breed zijn (11 meter) heb je echt wel even nodig om deze te passeren door de enorme zuiging. Je eigen snelheid loopt zomaar met 4 km terug. • In bijna alle havens staat bij de waterkraan “geen drinkwater”. In alle gevallen is dit vanwege de legionellabacterie. Overigens is in alle havens de stroomvoorziening goed op orde. Neem ook voldoende waterslang mee, soms zijn de slangen een beetje “kansloos”. • Er moet bij veel havens contant betaald worden omdat ze geen pin hebben. Houd dus rekening met voldoende contant geld. Goede vaart und immer ein Handbreit Wasser unter denn Kiel.
Herbert en Petra Schoenmakers
23
OMDAT JE VAN DE KWELLING VAN EEN KEUZE HOUDT K BEZOE E D P ONS O LDORF E S DÜS BOOT 3 ZAAL A90.1 STAND
ALLE REDENEN VOOR ÉÉN PARTNER
Adverteren in dit magazine? info@addegraafmedia.nl
Tel. 0416-760400 luxejachtverzekering.com Ontvang meerdere offertes met 1 aanvraag.
Dorpstraat 2 5293 AM Gemonde
Zorgeloos genieten van uw boot!
T. +31 (0)73 55 123 67 T. +32 (0)499 70 47 10
Zoek de 10 verschillen Niet stiekem verderop kijken!
25
Mosseltocht-1 van 2 t/m 11 september Deelnemers: Allegra Bontekoe Booster Chrismarpa Dagmar De Liefde Eenling Grand Cru
Teus en Anny Boele Dick en José van der Pol, toertochtleider Jan Nagtegaal en Mariëtte Smit Piet Verhaar en Karin Klomp, verslag Jack en Lisa van Gent, penningmeester Dirk Jan en Anneke Zwart Eddy en Tanja Hessing John en Jeannette Waleveld, video-/fotograaf
Oh oh, wat een deceptie nét voor aanvang van deze goed geplande tocht in de haven De Waterkant in Dintelsas. Op deze zaterdag de tweede september rond 17.00 uur wordt bemerkt dat de Grevelingensluis op 5 en 6 september gestremd is. Precies de dagen dat de Mosseltocht hiervan gebruik wil maken. Vanzelfsprekend enige onrust bij Dick en Jack maar deze doorgewinterde KNMC’ers weten dit probleem binnen een half uur om te buigen naar een prima oplossing. Dat klinkt een stuk eenvoudiger dan het in werkelijkheid is
Maatje Mooie Nel Najade Off Duty Ommeswaaij2 Rio Grande Sempre Sognato XQ’s me Zoete Zee
en de havenmeester van Oude Tonge wordt op bijna blote knietjes bedankt voor zijn adequate medewerking. Rond 18.00 uur verzamelen we met een gerustgestelde en optimistische toertochtleider bij Brasserie Overstag op het zonnige terras om van een lekker drankje te genieten. Daarna volgt een heerlijk diner, goed verzorgd door Caroline en haar crew. En tussendoor houdt Dick een gezellig openingsverhaal en deelt mee dat we de volgende dag niet naar Den Osse varen maar naar Oude Tonge.
Sjaak en Mirjam van Herwijnen, bezemboot Jan en Elly van Kampen Karel Ton en Herma van der Riet Jan Willem en José Ober Jan en Angelique van Swaaij Eddy en Adriana Dücker Jan Piet en Inge van Brummen Henk van Hylckama Vlieg en Dolly Muller André en Dowine Sterk
We horen ook dat de Blue Magic met Hans en Lia Zuiderwijk door omstandigheden moest afhaken. Heel jammer, vinden wij allemaal. De volgende ochtend rond 10.45 uur maken we los en varen naar de haven van Oude Tonge. De havenmeester heeft de kom leeg geveegd voor onze vloot van 17 schepen. We hebben veel bekijks op het traject naar de kom. Mede natuurlijk vanwege het mooie weer staan veel mensen op hun balkon dit schouwspel te bekijken en wij wuiven
alsof we de koningin zijn. Een heel gepuzzel om alle boten af te meren maar het resultaat is verbluffend. Er blijft geen meter onbenut. Toch bijzonder dat zoveel motormuizen Oude Tonge bezoeken en een afdelinkje van o.a. de Hells Angels is het enige dat de relatieve zondagsrust enigszins verstoort. Ik heb er zeker 40 geteld deze middag. Ze parkeren op het pleintje waar wij goed uitzicht op hebben en maken enorm lawaai bij vertrek. Eind van de middag borrelen we op het terras van Lely en, ofschoon niet gepland, eet het volledige gezelschap in het restaurant. Gezelligheid kent geen tijd. Wel fijn dat er in Oude Tonge een bekende kruidenier huist en bijna iedereen weer boodschappen inslaat. Vooral de slijter profiteert van onze aanwezigheid door de ‘s avonds te organiseren barbecue. Omdat we Den Osse vanwege de gestremde sluis overslaan, vervalt de fietstocht naar de vandaag geplande excursie naar de Sint Nicolaaskerk in Brouwershaven en in plaats daarvan heeft Jack een bus geregeld met Hester als onze chauffeur, die op het zaterdagse telefoontje van Jack adequaat reageerde en het gezelschap in opperbeste stemming over Schouwen Duiveland vervoert. Best een beetje jammer ook, want het is uitmuntend fietsweer. We krijgen een rondleiding van de heer Han Boot. Een gedreven man die heel veel weet heeft van deze kerk en ons uitvoerig informeert. Het is een enorm groot en prachtig gebouw, waar wel wat onderhoud aan gepleegd moet worden, maar waarvoor immer te weinig geld beschikbaar is. Tijdens de watersnoodramp in 1953 heeft ook deze kerk zwaar geleden en stond zij ongeveer twee meter onder water. Gekerkt wordt er weinig want het pand is niet voorzien van verwarming en wordt nu vooral gebruikt door muziekclubs en voor exposities. Momenteel zijn er mooie tentoonstellingen: “’t Waeter komt! “, “Verkommerd Eiland “en “Beleg van Zierikzee`. Stuk voor stuk boeiende verhalen en zeer de moeite waard. We drinken koffie/thee in de kerk en krijgen uit een rieten mandje stroopwafels gepresenteerd door de twee lieftallige kleinkinderen van Han en Jacomien. De jongste is 4 jaar oud en verliest uit enthousiasme af en toe een koek uit zijn valiesje maar raapt die dan bliksemsnel
op om ze terug te leggen waar ze horen. Ze smaken heerlijk. Bij de ingang van de kerk is een “Deelkast Brouwershaven” ingericht, waar mensen die het financieel niet makkelijk hebben, levensmiddelen kunnen meenemen. De kast is rijkelijk gevuld en we hoorden dat er veel gebruik van wordt gemaakt. Wist je trouwens dat Jacob Cats, de eerste Zeeuwse regeringsleider van Nederland, in Brouwershaven is geboren? Naast staatsman was hij ook dichter en in 1618 verscheen zijn eerste dichtbundel. Na dit indrukwekkend bezoek vervoert Hester ons naar Vleesboerderij Boot, die tegenwoordig door de zoon van Han en Jacomien wordt bestierd. We zien veel Blonde d’Aquitaines, die wel 800 kg kunnen wegen. Ze worden dan ook gepamperd met maïs, hooi en tarwe van eigen land, bierbostel, bietenpulp, aardappel en brok. Het laatste woord moest ik even opzoeken en betekent krachtvoer. Deze runderen leveren mals, fijndradig en smaakvol kwaliteitsvlees met weinig vetaanzet. In de aanpalende winkel wordt veel lekkers van deze blondines verkocht. ’s Avonds genieten we van een door de Vleesboerderij goed verzorgde barbecue en door de toertochtleider(s) eveneens goed verzorgde drank. Wat boffen we met het weer. Hoogzomerse septemberdagen. Kortgene is onze volgende bestemming. Een heerlijke vaartocht via de redelijk krappe Krammersluis over de Oosterschelde. Restaurant ’t Veeruus heeft haar deuren speciaal voor ons deze avond geopend. Havenbezoekers die dachten ook een vorkje te kunnen meeprikken werden onverwijld weggestuurd. 6 september: Veere, we komen eraan. Veel passen en meten om dit konvooi van 17 vaak niet al te kleine schepen afgemeerd te krijgen, maar uiteraard iedereen een mooi plekje, al lig je soms als derde in de rij. Voor de meesten van ons is de immer in de Mosseltocht geplande avond in de Jachtclub Veere onder de onverstoorbare Juul en Nicky toch een hoogtepunt van deze tocht. En ook deze avond, waar de temperatuur niet verder dan 25 graden wilde dalen, wordt er na de mosselmaaltijd en dame blanche als vanouds gedanst. Eigenlijk was de temperatuur op het terras aantrekkelijker.
Ook Juul kampt met personeelstekort en zo ontpopte een aantal KNMC’ers zich als goede afruimhulpen. En dient toch ook vermeld te worden dat Edwin weer een prachtig diner bereid heeft in zijn toch ietwat krappe keuken. Deze tocht telt maar liefst ZES JANNEN, al dan niet voorzien van een toevoeging en allemaal aardige mannen. De volgende dag vertrekt in de vroege ochtend de bus naar Terneuzen. Daar bezoeken we allereerst het Portaal van Vlaanderen, waar o.a. een film getoond wordt over dit immense project: het bouwen van een nieuw zeesluizencomplex, al mag volgens onze zeer betrokken gids Elly hier niet gesproken worden van een zeesluis. In dat geval wilde Europa niet meebetalen omdat een dergelijk complex al bestaat. Wat wij ook niet wisten is dat België twee/derde en Nederland een/derde van de totale kosten ad € 1.200.000.000,00 betaalt. De onderhoudskosten zijn wél voor rekening van de Nederlandse Staat. De schepen dragen ook bij want gids Emmy vertelde dat er € 1,00 per ton goederen betaald wordt en zo kan zo’n schutting zomaar € 60.000,00 per keer opleveren. De Nieuwe Sluis, zoals de officiële benaming luidt, is even groot als de recent gebouwde sluizen in het Panamakanaal en dus ook geschikt voor de New Panamax schepen, cargoschepen van 427 meter lang, 55 meter breed en 16,44 meter diep! Wat er zoal vervoerd wordt is heel divers: er komt o.a. fruitsap en cellulose uit Brazilië binnen, propaan uit Chili en natuurlijk de bananen uit Colombia, waartussen in de haven van Rotterdam regelmatig andere zaken aangetroffen worden. Zó knap hoe men dit complex kon bedenken en kan uitvoeren, want natuurlijk mag het weg- en scheepvaartverkeer zo min mogelijk last van de bouw hebben en dat is tot op heden heel goed gelukt. Na de Zeeuwse bolus met koffie/thee stappen we in een treintje dat ons in twee groepen langs dit enorme complex rijdt en waar we hier en daar uitstappen en prachtige uitleg krijgen van deze goedgeluimde gids. We dalen af in de 18 meter diepe brugkelder en zien van onderaf hoe de brug geopend wordt. Imposant! Zo ook de tussen de Middensluis en Westsluis gelegen vijf meter hoge uitkijktoren,
27
die een prachtig overzicht geeft van de bedrijvigheid die hier gaande is. In 2024 moet het geheel gereed zijn. Wat een fantastische ochtend. We lunchen in Vlissingen bij Brasserie Evertsen, waar we rond één uur van een overheerlijk twaalfuurtje genieten. Terug in Veere proberen we allemaal een beetje airco te vinden. 8 september verlaten we een zonovergoten Veere en zwaaien op het Veerse Meer uitbundig naar de tweede Mosseltocht groep. Zierikzee is onze volgende bestemming. Nog niet heel rustig in de haven waardoor sommige boten 4 rijen dik liggen. Veel lenige en stoere mensen die nauwelijks problemen hebben om over andermans reling te klauteren als de poortjes onverhoopt niet op elkaar afgestemd kunnen worden. Super warm ook deze vrijdag en er heerst een serene rust in de haven. Zaterdagochtend varen we met z´n allen naar de Krammersluis. Dick vroeg om gebruik te mogen maken van de beroepssluis maar dit verzoek werd niet gehonoreerd, ofschoon er in geen velden of vaarwegen beroepsvaart te bekennen is. Het is wél zaterdag hè, dus altijd drukker dan doordeweekse dagen. Logisch gevolg is dat het laatste schip op 5 minuten na, drie uur op schutting heeft moeten wachten. Niet dat het echt uitmaakt hoor, want het was eerst heerlijk dobberen op de Keeten en daarna konden we steeds een paar meter opschuiven aan de steiger. En wat altijd weer opvalt is dat zeilers uitblinken in voorpiepen. Ook hier proberen we begrip voor te tonen omdat veel van deze mensen slechts een weekend op het water kunnen genieten. Om 16.30 uur varen de twee laatste schepen de haven van Numansdorp binnen. De borrel begint een uurtje later in Restaurant Gewoon, waar veel gewoon is maar het diner voortreffelijk. Het geheel vindt plaats in de fantastische tuin die op sommige plekken mooi verlicht is maar naarmate de avond vordert schaars verlicht blijkt op andere plaatsen. Gelukkig is het laatste stukje vlees/vis op tijd verorberd. Teus en Anny nemen vanavond afscheid vanwege een bruiloft die binnenkort in Polen gevierd wordt.
10 september weer zo’n prachtige ochtend, verlaten we Numansdorp en varen we via het Hollands(ch) Diep, Dordts(ch)e Kil, waar Sjaak en Mirjam thuis nog even de planten water geven, Oude Maas, de Noord en de Nieuwe Maas mooi Rotterdam binnen, waar we eind van de middag aan boord van de Bontekoe en Dagmar een overheerlijk harinkje prikken, vergezeld van een glas korenwijn. Weer een avond met een gouden randje. Karel Ton en Herma nemen afscheid van de groep omdat er muziek gemaakt moet worden in hun woonplaats en de basklarinet van KT niet gemist kan worden. Hoe bijzonder dat je op de tiende september tot diep in de nacht op het achter- danwel voordek van de Rotterdamse sterrenhemel kunt genieten. Echt het mooiste weer ooit in een Mosseltocht. Maandag 11 september vieren we ons afscheid op de Contessa van havenmeester André in de Boerengathaven. We gaan om 18.00 uur aan boord en Dick zond een appje dat de mannen vanwege het nog enigszins tropische weer in korte broek mochten verschijnen. Niet eerder vertoond op een sluitingsavond en een aantal oud gedienden kozen toch voor een lange broek en hadden het de gehele avond te warm. We genieten van een lekker glaasje en drie kwartier later verlaten we de haven en kiezen het ruime sop. De Botlek, Waalhaven et tout Rotterdam komt voorbij. Zó mooi, al die lichtjes langs de route. Een stad om super trots op te zijn. Het diner was prima, maar binnen zie je niet zoveel van buiten en nadat tussendoor
Dick de video-/fotograaf, bezemboot, penningmeester en scribent bedankte voor hun medewerking en José ook dit keer weer bijzondere cadeautjes uitdeelde aan de belanghebbenden, genoot het clubje van het toetje en haasten zich daarna naar de dekken, maar niet voordat John vertelde dat hij van zijn grote verzameling video’s van deze tocht en de door Jeannette gemaakte foto’s een mooi geheel gaat maken en wij dan in januari voor een reünie bij elkaar komen, waarop iedereen zeer enthousiast reageert. Direct na de laatste hap en natuurlijk ook nadat de toertochtleider(s) uitvoerig bedankt is/zijn en een passend Zeeuws pakketje aangereikt krijgt/krijgen, lopen de meeste aanwezigen weer de trap op en genieten van deze boeiende Rotterdamse wateren en zeker van de prachtig verlichte oevers. Dicht bij de Admiraliteitshaven, beter bekend als Boerengathaven, begeeft het gezelschap zich naar binnen en ja, dan gaat het los met de meest zeventigplussers. Beentjes van de vloer, dat gaat nog best goed, blijkt maar weer. En dan plots is het 22.00 uur en wordt “We’ll meet again” ingezet en is deze prachtige tocht geëindigd. We nemen bijna geëmotioneerd afscheid van elkaar. Wat een leuke groep mensen. Voor herhaling vatbaar en heel veel dank aan Dick en José, die deze tocht samen met Jack en Lisa en Kees en Ans organiseerden. Chapeau voor al deze dagen met een gouden randje! En net als we terug zijn op de boot worden we getrakteerd op een malse regenbui. Best fijn na deze vaak tropische septemberdagen.
Karin Klomp
John en Jeannette Waleveld, KNMC’ers met een gouden hart De laatste toertocht van dit jaar is gevaren, de herfstvakantie is begonnen en het weer doet de naam ‘herfst’ eer aan. Een groot aantal schepen ligt al in de winterstalling of is op weg ernaartoe als Lisa en ik op weg gaan naar John en Jeannette Waleveld voor een nadere kennismaking. Rond 11.00 uur worden we hartelijk ontvangen in hun serre met een kopje koffie en een gebakje van de plaatselijke bakker. Heerlijk. Net als op de boot is de serre het heerlijkste plekje om te zijn, aldus John. Ze wonen prachtig buitendijks in Andel met zicht op de Afgedamde Maas en hun mooie schip de Grand Cru. Tenminste in de zomermaanden, want in het najaar wordt het schip naar Altena gevaren. Ze hoeven de Grand Cru alleen maar bij hen voor de deur te leggen, Altena doet de rest. En in het voorjaar halen ze hun schip weer op, goed onderhouden en mooi gepoetst, klaar voor de
eerste tocht van het nieuwe vaarseizoen. Wat wil een mens nog meer. John heeft zijn eerste schip gekocht in 1993 en na een bezoek aan de droge HISWA in Amsterdam heeft hij zich in 1995 aangemeld bij de KNMC, nu dus 28 jaar geleden. Zijn eerste boot was een snelle kruiser, maar dat schip heeft hij niet zolang gehad. Hij had al snel in de gaten dat, als een beetje gas werd gegeven, de boeggolf overlast bezorgde en varen op hoge snelheid was dan ook zelden een optie. De havenmeester in Kerkdriel kende een bedrijfje, Verhoeven, dat slechts één tot twee boten per jaar afbouwde en daar heeft John toen een boot laten bouwen. Met de bouw van het schip heeft hij zich toen niet zoveel bemoeid. In 1995 was het schip gereed en is John ermee gaan varen. Maar gaandeweg bleek hij toch nogal wat dingen an-
ders te willen en in 1996 is hij wederom met Verhoeven om de tafel gaan zitten en is een boot van 17 meter, helemaal naar eigen inzicht, ontworpen. Met dit schip heeft hij 10 jaar gevaren. Ellie, de vrouw van John, overleed in 2000 geheel onverwacht op 52-jarige leeftijd. Een paar jaar later overleed de man van Jeannette. John en Jeannette kenden elkaar toen al, want ook Jeannette en haar man hadden een boot, een Barkas, met als vaste ligplaats de haven van Kerkdriel. Toen John en Jeannette besloten om samen verder te gaan, is ook besloten om samen hun huidige schip, wederom door Verhoeven, te laten bouwen. Inmiddels was het bedrijfje overgenomen door hun zoon en konden Johan Verhoeven en zijn vrouw Rianne een andere droom verwezenlijken, namelijk met een camper rondtrek-
29
ken door Afrika. Dat is op een gegeven moment gruwelijk misgegaan want in Angola, afgelegen midden in de woestijn, is bij het verwisselen van een band de camper van de krik gegleden en op Johan terecht gekomen. Het schip van John en Jeannette, de Grand Cru, is nog afgebouwd maar daarna heeft Verhoeven junior het bedrijf beëindigd. Eén van de wensen was een geheel gelijkvloerse leefruimte (kuip, salon, stuurhuis) en het schip voldeed geheel aan die wens. Waar echter onvoldoende rekening mee was gehouden, was hoe je, eenmaal op het schip, in het schip moest komen. Hiervoor waren 2 trappen bedacht die in de praktijk een achterwaartse acrobatische vaardigheid vereisten wat, gezien het postuur van beiden, voorwaar geen sinecure bleek. Een jaar later is het schip nogmaals onder handen genomen en voorzien van een spiegel met twee statige trappen, waardoor het schip waardig kon worden betreden. Nu was het perfect en, althans op scheepsgebied, was er niets meer te wensen. Tijdens de laatste zeilmidweek op de Kaag hebben de deelnemers de luxe mogen ervaren van deze toegangstrappen en het genot aan ruimte met een gelijkvloerse serre en salon. De Grand Cru kon met gemak alle 24 deelnemers herbergen voor het gezamenlijke Dutch-diner en mede omdat we allemaal bij elkaar konden zitten was het vreselijk gezellig. Zoals al eerder gememoreerd is John in 1995 lid geworden van de KNMC en in 1996 schreef hij zich in voor zijn eerste toertocht, de Mosseltocht. Toen John bij de TTL informeerde waarom hij nog steeds niets had gehoord, kreeg hij te horen dat hij niet mee mocht met de tocht omdat hij te laat het inschrijfgeld had betaald. En dat op een toon waardoor John zich aardig geschoffeerd voelde. Naar aanleiding daarvan heeft hij een brief geschreven aan het bestuur met de mededeling of hij nog wel langer gebruik wilde maken van zijn recht om de standaard te mogen voeren van de KNMC. De toenmalige voorzitter van de toertochtcommissie, Dick den Daas, vond dat reden genoeg om John even te bellen. Er werd afscheid genomen van de TTL, waar meer klachten over waren ontvangen, en hij kreeg het aanbod om mee te varen met de Aqua Industria, een toertocht van 4 weken die Dick organiseerde. John heeft zijn dank uitgesproken voor het aanbod en het positieve be-
richt en is lid gebleven van de KNMC. In 1996 vond het Pinksterfestival plaats in Gent en tijdens die tocht kwam John Dick den Daas tegen. Inmiddels liep John een jaartje mee bij de KNMC en hij voelde zich nog steeds de bekende eend in dat vreemde pakhuis. Dit vertelde hij aan Dick en samen bedachten ze dat het slim zou zijn om speciaal voor nieuwe leden een tocht te organiseren, in combinatie met leden die al langer lid waren, om elkaar en de gewoontes binnen de club beter te leren kennen. En zoals dat meer gebeurt, als je iets oppert en je idee wordt omhelsd, dan mag je het vervolgens zelf organiseren. John werd uitgenodigd voor het jaarlijkse TTL-overleg en het jaar erop organiseerde John de eerste Nieuweledentocht, waaraan 6 nieuwe leden deelnamen. Helaas geen leden die al langer lid waren. Wel werd de tocht tot slot verwelkomd in Heusden door Dick. In de tweede Nieuweledentocht maakte John kennis met Theo Vogels, later bekend geworden als solozanger van het Schipperskoor. In totaal heeft hij 6 keer een tocht georganiseerd voor nieuwe leden. In diezelfde periode werd hij gevraagd door Jan Aupers om penningmeester te zijn in zijn Mosseltocht. Hij vertelde er wel bij dat hij bericht had gekregen dat hij ernstig ziek was en John mogelijk de leiding van de tocht op zich moest nemen. Toch heeft John toen volmondig ja gezegd en wat werd gevreesd, gebeurde. Jan overleed het jaar erop en John werd TTL van de Mosseltocht. Ook de Mosseltocht heeft John 6 keer georganiseerd en aangevoerd. In 1998 werd John ingelijfd in de toertochtcommissie en werd hij gevraagd door Jo Nooijen, consul Zuid, met de vraag of John hem wilde opvolgen en in 1999 heeft hij dat stokje overgenomen. Na 6 jaar moest hij het consulschap overdragen. John was nog steeds lid van de toertochtcommissie, werd hoofd TTL en kwam daarmee in 2006 in het algemeen bestuur. Ook hier heeft John de 6 jaren volgemaakt. In totaal heeft John, vanaf 1997 wel zo’n 60 toertochten georganiseerd. Jeannette hielp volop mee met de organisatie en bleek een ster op het gebied van het bijhouden van Excellijsten. De meest memorabele was toch wel de Estafettetocht, die werd georganiseerd in het jubileumjaar 2007 door de 5 consuls en waaraan zo’n 170 boten hebben mee-
gedaan. Iedere consul had de opdracht om een 6-daagse tocht te organiseren in het eigen gebied in de maand juni (totaal 905 km), inclusief een aanlooptocht. De tochten sloten op elkaar aan, waardoor de leden in de gelegenheid waren om in meerdere districten mee te varen. Een heel gepuzzel en georganiseer. Temeer ook omdat ook toen onverwachte gebeurtenissen, zoals gestremde routes, bruggen of sluizen, roet in het eten gooiden en ad hoc op meerdere fronten beslissingen moesten worden genomen. Een ander evenement dat indruk op John heeft gemaakt, is de Pavillon d’Or, georganiseerd in 2003 in Harlingen door de KNMC en waaraan zo’n 180 boten deelnamen. Harlingen lag toen helemaal vol met schepen, afkomstig uit diverse landen. En voor alle deelnemers werd een aantal dagen van alles georganiseerd. De vriendschap met het Deutsche Motorsyacht Verband is daar ontstaan. John weet nog een mooie anekdote te vertellen uit die beginjaren. Jaarlijks werd een toertocht georganiseerd naar België. Eén van de redenen was om met z’n allen goedkoop te tanken, maar daarvoor moest wel cash met Belgische Franken worden afgerekend (we hebben het dus over pre-eurotijd). De tocht ging van start maar België werd, vanwege de harde wind, overgeslagen. Consequentie was ook dat de Franken teruggestort moesten worden en dat kon in Tholen. Daar aangekomen plunderde John de brandkast en de bankbiljetten werden goed opgeborgen in alle beschikbare zakken. Op weg naar de bank liepen de laatste boten van de toertocht nog binnen en moest even geholpen worden met aanmeren. Ook John droeg natuurlijk zijn steentje bij, maar daar ging het toch even helemaal mis. Een lijn werd te kort geworpen en in zijn poging om de landvast te pakken te krijgen belandde hij, met een mooie plons en alle biljetten, te water. Het ritje naar de bank moest dus nog even worden uitgesteld want alles droop. Maar met behulp van de nog warme machinekamer, waar de papieren Franken te drogen werden gelegd, kon het geld toch vóór vertrek de andere dag veilig worden gedeponeerd. Voordat John zich de luxe kon permitteren om lange vaartochten te maken, heeft hij hard gewerkt. In Vianen is hij met een compagnon, in een kleine hal, een bedrijfje gestart op het gebied van het produceren van industriedeuren (denk aan roldeuren etc.). Dit bedrijf is
uitgegroeid tot een bedrijf van omvang en is uiteindelijk verkocht. In 1995 is hij, samen met zijn 3 zonen, een handelsonderneming gestart op het gebied van luxe garagedeuren. Inmiddels is dit bedrijf gefuseerd met een andere onderneming. De middelste zoon is nog steeds werkzaam in dit bedrijf. De oudste zoon is hetzelfde werk gaan doen bij een grote deurenproducent en de jongste zoon is chef-kok geworden en is de eigenaar van restaurant De Cantharel in Venlo. Jeannette heeft carrière gemaakt bij Van Lanschot. Daar heeft zij van alles gedaan, van marketing tot het adviseren van hypotheken. Toen Van Lanschot een programma startte waarbij 10 vrouwen in de gelegenheid werden gesteld om carrière te maken binnen de bank, heeft zij zich daarvoor opgegeven. De werksfeer was geweldig en Jeannette ging dan ook voor haar werkgever door het vuur. Na bijna 30 jaar is Jeannette gestopt om samen met John langere periodes te kunnen varen. Aan het einde van de week wordt de
boot naar Altena gevaren en stappen John en Jeannette, samen met vriend Adriaan, in het vliegtuig naar Suriname. Niet alleen binnen de KNMC zijn beiden jarenlang actief geweest, maar ook binnen de Stichting Zorg Samen voor Suriname, die ze in 2002 hebben opgericht. Destijds had John zijn bedrijf in Waardenburg en kocht hij een huis in Herwijnen. Vervolgens werd hij gebeld door een zekere Adriaan De Zeeuw. Die had een aantal keren zijn huis aan de dijk verbouwd en wist hoe het in elkaar zat. Dus als hij wat te verbouwen had, dan moest John toch zeker aan hem denken. En zo is het gegaan en zijn ze vrienden geworden. De vrouw van Adriaan, Lenie, had een Surinaamse vriendin waarmee ze samen de verpleegstersopleiding had gedaan. Adriaan en Lenie gingen in 2000 bij haar op bezoek en omdat Ellie net was overleden en John weinig omhanden had, werd hij gevraagd of hij zin had om met hen mee te gaan. Dat heeft John toen gedaan. In Suriname was er aan alles gebrek en zo is het idee ontstaan om allerlei benodigdheden op het gebied van zorg en onderwijs in te zamelen voor
scholen, weeshuizen, kindertehuizen en bejaardentehuizen en is de stichting opgericht. Bij de reis die ze nu gaan maken zijn de rollen omgedraaid. Vorig jaar september is Lenie overleden en gaat Adriaan met John en Jeannette, misschien wel voor de laatste keer, mee naar Suriname. De stichting is inmiddels ontmanteld en John heeft recent ook de website afgesloten. Maar de geweldige vriendschappen die daar zijn ontstaan blijven en daarom kijken ze er alle drie enorm naar uit om aan het einde van de week nog een keer die kant op te vliegen en de vrienden daar te ontmoeten. Al pratend vliegt de tijd en moeten we afscheid nemen van deze twee mensen die, nadat ze met pensioen waren, nog ontzettend veel werk hebben verzet en veel voor anderen hebben gedaan, niet alleen binnen de KNMC maar ook daarbuiten. Natuurlijk wensen we John en Jeannette, samen met Adriaan, een hele goede reis en een prachtige vakantie.
Marjo Haitjema i.s.m. Lisa van Gent
31
Flevoland Ketelhaven. Foto: Paul Graafland 33
Mosseltocht-2 Dintelsas-Rotterdam van 4 t/m 14 september Deelnemers: Pandoer Malgré Tout Lady Du Moulin Ferro Fortissomo Nordeney Voyager Linde Harmony Ceemare
Kees en Ans van der Werf (TTL) Jos en Jacqueline de Groot (Penningmeester, verslag) Peter en Renée Bezemer Arie en Mieke de Graaf Jacob en Wil den Bakker Dick en Elselies Uittenbosch Peter en Trudy Geerlings Harm en Anneke Vonk Cees en Marianne Mooij (Bezemboot)
Maandag 4 september Rond 17.00 uur waren alle deelnemers binnen in de mooie jachthaven Waterkant in Dintelsas. De boekjes met de route en informatie werden uitgedeeld, er is weer veel werk van gemaakt. Het openingsdiner in Brasserie Overstag was een groot succes. Toertochtleider Kees van de Werf hield een mooie toespraak. Er varen 6 “nieuwe” boten mee! We hebben allen één ding gemeen, we hebben een boot en we houden van gezelligheid. De eerste ontmoeting was gezet! De tocht gaat morgen niet zoals
Serena Teatske Amice Bleu Heaven Casa Blanca Dutch Flower Festina Lente Doggersbank Bleuskip Opstappers Malgré Tout
gepland was naar Den Osse, maar naar Oude Tonge. De sluis bij Bruinisse is voor onderhoud 2 dagen dicht, dus was het voor de TTL ( toertochtleider) een uitdaging om 2 dagen om te zetten, maar na vele zweetdruppels was het toch gelukt. Na een zeer geslaagde eerste avond gingen we allemaal onze kooi opzoeken. Dinsdag 5 september De ochtend begon heel rustig, onder en mooie opgaande zon. De voorspellingen van buienrader zeggen ons dat de kans op buien heel klein is, 30 graden
Jim en Beate Boot Doede en Douwina Rienks Hans en Gera Hoogveld Bram en Marja de Mooij Martin en Carla Kersten Matthieu en Coby Endhoven Peter en Luud de Jong Eduard en Helena de Jong Willem en Partricia Wille Ed en Marian Groen in ’t Woud
met een briesje uit ZO 2. Na de palaver bij de boot van Kees en Ans vertrekt de eerste groep richting de sluis, die eigenlijk niets doet dan alleen vuil tegenhouden. Groep 2, onder leiding van Peter en Renée van de Lady Dumoulin, vertrekken 30 min later. Het was een korte maar mooie route over het Volkerak naar Oude Tonge. Aangekomen in Oude Tonge werd het kommetje in de haven langzaam gevuld met KNMC’ers tot 4 dik. De middag was ter eigen invulling. De een nam een powernapje en de ander trok de zwemkleding aan om een verfrissende duik te nemen in de spuikom. Na een heerlijk wijntje,
vend, dit is waar de KNMC heel goed in is!
bruine fruitschaal en een fantastisch diner gingen we warm maar voldaan naar onze boot. Woensdag 6 september Na een zwoele nacht stond de bus al vroeg klaar om ons naar Brouwershaven te brengen. Daar staat de schitterende Sint Nicolaas kerk op groei gebouwd vanaf de 13e eeuw. Bij de bus werden wij verwelkomt door onze gids Dhr. Han Boot die ons de geschiedenis van de kerk in geuren en kleuren vertelde. Brouwershaven was een havenplaats aan de Grevelingen, de bouwers van de kerk dachten dat Brouwershaven harder zou groeien door de visvangst, dat was de reden om de kerk ver buiten het dorp te bouwen om verdere groei te realiseren, helaas was dit niet zo. In de kerk was een tentoonstelling over de watersnoodramp in 1953, aan de muren in de kerk kun je nu nog steeds zien hoe hoog het water toen stond. Er waren vele foto’s die de ramp weergaven. De watersnoodramp heeft 1836 levens gekost en de evacuatie telde 72.000 mensen. Het heeft 8 maanden geduurd voor de dijken allemaal weer
gerepareerd waren. Na deze indrukwekkende toer gingen we naar de vleesboerderij van onze gids. Daar stonden 500 grote Blonde d’Aquitaine stieren ons op te wachten. Ook hier kregen we veel info van Dhr. Boot. Deze stieren zijn van oorsprong Frans en komen op de boerderij als ze 8 maanden oud zijn, na ongeveer 14 maanden zijn ze klaar om naar de slachterij te gaan. Het eten wat ze krijgen is het beste van het beste, aangepast op de smaak van het vlees. De 2 zoons van Dhr. Boot hebben het mooie bedrijf overgenomen. Een zoon op de boerderij, de ander runt de prachtige winkel, met het mooie vlees en andere streekproducten. Voor ons “diner” was er een BBQ, met het vlees van Boot, gepland. Voor het havenkantoor, onder de schaduw van een grote boom, hadden Kees en kornuiten bankjes en tafels gezet. ’s Morgens hadden deze heren diverse frisdranken, en niet te vergeten diverse wijntjes, gekocht in de supermarkt en alvast in de koelkast van het havenkantoor gezet. Wat een werk allemaal, zo zie je maar vrijwilliger zijn is niet vrijblij-
Donderdag 7 september Na een warme nacht, behalve voor degene die een airco hebben, is het vandaag weer een vaardag. We varen naar Kortgene, Noord Beveland. Vanaf de Grevelingen, door de Krammersluizen, via de Zijpe, het Brabantswater en de Oosterschelde naar de Zandkreeksluis. We gaan langs de zeehondenplaat, heel in de verte lagen ze daar wat te lummelen. Maar we werden verrast door een paar zeehonden in het water, zwemmend langs de boot. Na een geweldige tocht werden we door de havenmeester naar binnen geloodst en een mooi plekje toegewezen. ’s Middags vanaf half zes hebben we een drankje op het terras genuttigd, gezellig kletsen met elkaar en daarna werd ook het diner buiten geserveerd. Wat een fantastische avond was het, een lekkere temperatuur, lekker eten en lekker genieten. Vrijdag 8 september En weer een vaardag. De marifoon ging om klokslag 09.45 uur aan. Kees wenste ons een goedemorgen en begon met alle boten op te noemen. We zijn met 18 boten, maar iedereen is goed afgericht zodat het weer snel ging. We varen vandaag in konvooi, met als TTL de Lady Dumoulin, omdat de Pandoer niet meer wilde starten, conclusie: een overleden startaccu. Kees en Ans bleven achter, regelden een nieuwe accu en zouden zich die middag weer bij ons voegen. Onderweg naar Veere kwam mossel-
35
tochtgroep 1 ons tegemoet varen, ja samen met onze groep totaal 35 KNMC boten! Namen wij toch enkele kilometers van het Veerse Meer in beslag, en iedereen maar zwaaien naar elkaar. Zij hadden alvast plek gemaakt voor ons in Veere. In Veere aangekomen moesten we allemaal achteruit de jachthaven in varen. Het ging bij iedereen vlekkeloos, wat een schippers! De middag was vrij, wij namen een paar heerlijke duiken in het schone water, vergezeld door de mooie kwallen. s ’Avonds de traditionele mosselpan in de Jachtclub Veere.
Zaterdag 9 september De bus kwam klokslag 9.00 uur aanrijden om ons naar de sluizen van Terneuzen te brengen. Daar werden we ontvangen door de vrijwilligers van Portaal van Vlaanderen met een heerlijk bakje koffie en een Zeeuwse bolus. We kregen uitleg over de nieuwe sluis van Terneuzen. De nieuwe sluis is net zo groot als de sluizen in het Panamakanaal namelijk, 427 meter lang en 55 meter breed, de diepte is 16.44 meter. Deze sluis zorgt voor betere toegang tot de havens van Gent en Terneuzen. De doorstroming zal in 2024 vlotter verlopen tussen Nederland, België en Frankrijk. De nieuwe sluis kost nu al 1.2 miljard euro, waarvan België een groot deel van betaald. De lunch was in Vlissingen, en omdat het monumentendag was werden we verrast door het ontsteken van de kanonnen. Menig KNMCer schrok zich rot! De avond was ter vrije besteding. Daar werd volop gebruik van gemaakt door bij elkaar op de koffie te gaan, boten te bewonderen, en elkaar nog beter te leren kennen. Zondag 10 september Om 10 uur werden we door de klokken van de Camperveerse Toren uitgeluid, op weg naar Zierikzee. De zon stond weer hoog aan de hemel, iedereen weer dik ingesmeerd met factor 50. Met z’n allen de Zandkreeksluis in, 4 dik aan elkaar vastgebonden, maar het zal de KNMC niet zijn om dit in een schutting te doen! Rond 4 uur kwamen we in Zierikzee aan. De verdeling van de boten zit er al aardig in. Met z’n drieën langszij gaat prima. Hier konden we even boodschappen doen, en weer een verfrissende duik nemen. ‘s Middags een hapje en een drankje in de airco van Café de Gekroonde Suikerbiet, vervolgens
gingen vele van ons weer naar de boot voor het avondeten. Maandag 11 september Vandaag is het officieel 7 dagen op rij boven de 30 graden, de eerste hittegolf in september ooit gemeten. Om 10.00 uur vertrokken we richting Numansdorp. De eerste sluis, de Krammersluis, verdeelde onze groep in tweeën. De Volkeraksluis ging vlot. In Numansdorp hadden we weer een mooie ligplaats, maar wel weer 3 boten op rij, dat klimmen op de boten houd de mens lenig toch? Na een gezellige avond in Restaurant Gewoon, wat echt niet gewoon was, zo lekker, gingen we richting boot. Precies op tijd, want de hemelsluis ging even open. Dinsdag 12 september Op weg naar de laatste haven van deze fantastische tocht, de Rotterdamse Admiraliteit. Een spannende wiebelige tocht over het Hollandsch Diep naar de Dortsche Kil, wij voeren vooraan en het was een schitterend gezicht om 18 boten tegelijk te zien oversteken van het Hollandsch Diep naar de Dortsche Kil. Daarna via Dordrecht naar de Oude Maas en de Noord naar de Nieuwe Maas, de golven van de taxiboten trotserend, kwamen we allemaal heel aan in de haven, Daar stond de havenmeester ons al op te wachten, Soms met 3 boten in een box, kan makkelijk, want normaal liggen hier grote schepen. De rest van de dag was ter vrije besteding. Woensdag 13 september Met 12 mannen en vrouwen togen we vroeg in de ochtend naar de Voyager gewapend met emmers en sopdoekjes, dekzwabbers en waterslangen. Dick en
Elselies waren blij verast door zoveel hulp. Dit jaar waren ze , door wat tegenslagen in de gezondheid, niet in staat geweest om het schip te poetsen. Dick ging de hond uitlaten en Elselies ging gebak halen. Wij zijn 1.5 uur bezig geweest, dat is, met z’n allen 18 uur productieve arbeid! De Voyager lag weer te stralen. We werden om 17.00 uur verwacht op de Contessa. Daar werden we verwelkomt met een glas bubbels. Kees en Ans namen het woord, en daarna namen Doede, Jim en Willem de speech over. Ook zij zijn dit jaar lid geworden van de KNMC. Met veel humor bedankte zij Kees en Ans voor de goede zorgen de afgelopen 10 dagen en werd namens ons allen een passend cadeau overhandigt namelijk een dummy startaccu met inhoud. Ook de penningmeester en ik werden bedankt. Daarna werden de motoren gestart en voeren we met de Contessa langs de mooie gebouwen en industriehavens van Rotterdam. Het diner werd al varende geserveerd. Zelfs de voetjes gingen van de vloer. Het zou nog lang onrustig blijven in de haven… Dit was mijn eerste verslag. Wij zijn dit jaar lid geworden en hebben 3 tochten mee gevaren, iedere tocht was weer anders. Wat hebben wij genoten, terug kijkend hebben we er zeker geen spijt van. Deze tocht was zo speciaal ook omdat er zoveel nieuwe leden mee gingen, van jong tot oud, het ging vanzelf, geen verkeerd woord is er gevallen. Wij worden volgend jaar betalend lid, en ik weet van een paar anderen dat ook zij bij deze geweldige club willen blijven. Het elitair imago is een hardnekkig vooroordeel, zeker niet waar!
Jacqueline de Groot
Zeilen op de Kaag van 19 t/m 21 september Deelnemers: Blue Heaven Bontekoe Grand Cru Zoete Zee Mooie Nel
Bram en Marja de Mooij Dick en Jose van der Pol en Marjo Haitjema John en Jeannette Waleveld André en Dowine Sterk Jan en Elly van Kampen
Dinsdag 19 september werden alle deelnemers op de Kaag verwacht, maar de meeste hadden er zo veel zin in dat ze maandagmiddag al aankwamen. Het clubhuis van de Kaag was die avond helaas gesloten, maar geen nood, want John en Jeannette van de Grand Cru boden aan om met elkaar bij hen aan boord te eten. Verschillende dames
Booster De Liefde Jacob Linde Prahna Dagmar Maatje
en heren hadden heerlijke gerechten gemaakt en de sfeer zat er meteen goed in. Dinsdag kwamen de laatste boten aan en met 12 schepen was de groep compleet. ’s Avonds hebben we heel gezellig geborreld en gegeten in de bestuurskamer van de Kaagsociëteit.
Mariëtte Smit en Jan Nagtegaal Dirk Jan en Anneke Zwart Karel en Josette Schut Peter van Beek en Trudy Geerlings Nic en Henny Slingerland Jack en Lisa van Gent Sjaak en Mirjam van Herwijnen
Trudy trakteerde voor haar verjaardag en Sjaak en Mirjam gaven een rondje vanwege hun trouwdag. Als voorproefje op 3 oktober “Leidens Ontzet” kregen we Hutspot te eten, erg lekker. Woensdag stond er helaas te veel wind om te zeilen. Gelukkig was het droog en had de organisatie een alternatief programma in petto. We zijn met 3 sloepen naar Leiden gevaren, hebben daar de stad bekeken en een heerlijke haring gegeten. ’s Avonds zijn we met de sloep van Jan en “De Liefde” van Dirk Jan naar Warmond gevaren waar we heel gezellig en lekker gegeten hebben bij restaurant La Croute. Donderdag was de wind een stuk
37
minder en dat betekende dat het vandaag dan eindelijk ging gebeuren! Gehuld in zeilpakken tegen de regen werden de valken opgetuigd. Zes duo’s gingen sportief en fanatiek met elkaar de strijd aan onder toeziend oog van Jan in de sloep en Elly met diverse dames in de starttoren. Na de eerste ronde lagen Karel en Sjaak aan kop. De zeilers en supporters werden getrakteerd op een heerlijke
lunch en Nic had ook nog een Beerenburger voor de liefhebbers. Toen iedereen weer opgedroogd en opgewarmd was, werd er gestart voor de 2de en alles bepalende ronde. Het werd heel spannend, de winnaars waren Bram en Dick. ’s Avonds, tijdens het gezellige slotdiner in de bestuurszaal van de Kaagsociëteit, werden de winnaars gehuldigd en bedankte Karel namens ons allen
Elly, Jan, José en Dick die deze tocht hadden georganiseerd. Het waren weer hele gezellige dagen met elkaar, we hebben ervan genoten!
Mirjam van Herwijnen
Commissie Nautische Techniek Eba vergadering, 6 en 7 oktober te Hamburg KNMC en VNM werden vertegenwoordigd door Dirk Jan Zwart. De volgende thema’s kwamen aan de orde: 1. Financiën 2. EBA stellingname inzake bepaalde onderwerpen 3. Ongevallen onderzoek 4. Gelijkheid, diversiteit en inclusie. 5. UNECE 6. ES-TRIN Focus Groep 7. Workshop U kunt het volledige verslag van de vergadering nalezen op onze website, knmc.nl VERGADERIMPRESSIE MET UITZICHT OVER HAMBURG
Herfsttocht van 17 tot 24 september Deelnemers: Prana Lady Ann Lady Ann Diamond Aqua Gusta
Meine en Jeanette van der Knaap, TTL en bezemboot Hans Oosterman, medeorganisator Maarten en Janneke, opstappers Jacques en Martha van Ruiten, medeorganisator en penningmeester Pieter en Hester Verboom, verslag
Zondag 17 september kwamen de participanten geleidelijk binnen bij jachthaven De Brasem. Het was leuk dat de deelnemers aan de zeilmidweek op De Kaag ook deze haven hadden uitgekozen als beginpunt van hun avontuur. Daardoor waren veel KNMC-leden aanwezig in Restaurant Aqua voor een (driegangen) diner. Meine opende de avond met een welkomstwoord. Hij bedankte Jacques en Hans nu al voor het vele werk dat door hen was verricht. Wij vonden dat bedankje wat vroeg komen, want we waren nauwelijks met de tocht begonnen. Meine was daarentegen
New Wave Vrouwe Janny Mirror Rio Grande Kaaiman Jupiter Blauwe Zwaan
vooral de afgelopen tijd bezig geweest met zijn nieuwe boot en hij was op de weg naar de haven vastgelopen vanwege niet werkende bruggen. De avond verliep voorspoedig. Meine had nog een tweede puntje op zijn to-do lijst staan en dat was het aanwijzen, ik bedoel vriendelijk vragen aan mij, of ik wellicht verslaggever wilde zijn. Jacques - die ik een uur daarvoor voor het eerst had ontmoet - vond mij ook uitermate geschikt voor die opdracht. Ik kon maar wilde ook zeker niet weigeren en ik hoop dat niemand daar spijt van gaat krijgen.
Jan en Rietje Nome Eddy en Janny van Bergen Theo en Ria Spiegeler Eddy en Adriana Dücker Ad en Ina Smaal Aad en Yvonne Meijburg Gideon en Karen Huijsse
Verder was de mededeling: “Morgen zien we elkaar weer om 11.00 uur voor een unieke belevenis”. In de nacht hadden we een stevige onweersbui met bliksem, maar maandag was het prachtig weer. We vertrokken met de open rondvaartboot van Bob en startten op het Braassemermeer, waar het op sommige plaatsen wel 20 m diep is en de snoekbaars in grote getalen te vinden is. Daarna voeren we door een handbediende sluis, tegenover de woning waar onze Jacques geboren is. Wij volgden de borden van de
39
Tulpenroute en die leidde ons door een prachtig gebied met veel lage bruggetjes en natuur. Hier was de Van Ruiten familie actief met de handel in augurken. Het gebied staat ook bekend om zijn tulpenteelt; maar liefs 400 miljoen voor de verkoop per jaar. En zelfs felgekleurde tulpen die vooral in Rusland aftrek vinden. Na de lunch zijn we nog even door de Hemmen gevaren, een mooi recreatiegebied. En natuurlijk hebben we de paalzitters toegejuicht. Zij zaten er nog maar net (50 uur), terwijl in het verleden de langste tijd van 92 uur is geregistreerd. Wij zongen dus het lied: Jullie zijn er bijna etc. Bij terugkomst in de haven hadden we even tijd om bij te
komen. Morgen gaan we op pad naar Leiden. Adriana is zich vast aan het voorbereiden, want die gaat ons alles over Leiden vertellen. Dinsdag vertrokken we op tijd omdat de brug om 10.15 uur voor ons open zou gaan en we er met zijn allen doorheen konden. Bij het Kaageiland aangekomen konden we onze zeilvrienden nog een keer al zwaaiend voorbij varen. Rond 12.30 uur meerden we af bij de gereserveerde plaatsen in Leiden. Na de lunch bij de Volharding stond Bob alweer klaar met zijn boot om ons rond te varen door Leiden. Bob gaf zijn instructies: “Bij het toeteren
duiken, want dan gaan we een lage brug onderdoor”. We hadden weer veel lichaamsbeweging, want er zijn veel lage bruggen in Leiden. Wat een prachtige oude stad waar Adriana is geboren en Jacques zijn hbsdiploma heeft gehaald. Natuurlijk werd 3 oktober aangehaald, de dag waarop de stad na het Spaanse beleg in 1574 werd ontzet door een Geuzenvloot. Dan wordt er haring, hutspot en wittebrood gegeten. Leiden heeft een rijke historie met veel monumenten, musea en romantische steegjes, de Hortus Botanicus en niet te vergeten de bijnaam van Leiden ‘Klein Amsterdam’.
En dan zien Jacques en Aad tijdens de borrel ineens veel rook bij de Prana. Wat te doen. Het eerste wat Jacques doet is 112 bellen en vragen naar de brandweer. Aad weet dat er twee honden aan boord zijn en besluit met een hamer op pad te gaan naar de boot. Op het moment dat hij een raam (hij zoekt eerst uit welk raam het goedkoopste is) met de hamer in wil slaan roept Jan vanaf zijn schip de New Wave: “LOOS ALARM”. Jan had de kachel aangezet en door waterresten kwam er veel, ja heel veel stoom vrij. Gelukkig was de ruit nog niet ingeslagen en kon de brandweer worden afgebeld. Dat was even schrikken, maar Jan bleef stoïcijns. Aad doopte de New Wave om tot de New Cloud. Morgen naar Leidschendam. In de nacht van dinsdag op woensdag hadden de vogeltjes en de besjes huisgehouden op onze boten die op aanwijzing van de havenmeester onder
de bomen lagen. Dat moest later maar worden schoongemaakt, want om 10.00 uur vertrokken wij naar Leidschendam. Er lagen drie boten voor de sluis en de rest erachter. De middag was ter vrije besteding en sommige onder ons gingen los in de grote Mall. Het Italiaanse diner vond plaats in restaurant Fratelli. Echt een goede keuze en aanrader. Morgen varen we naar Delft. Wat een veelheid aan bruggen passeerden we op de vaarroute naar Delft, maar nu hoefden we niet te bukken. Er lag veel kroos in het water, wat een van de deelnemers de opmerking ontlokte: “Ik had me de groene golf anders voorgesteld”. In Delft konden we allemaal gemakkelijk aanleggen aan de Hooikade en daarbij werden we goed geholpen door de havenmeester. Hij bracht een gids, een plattegrond en heette ons van harte welkom.
Om 15.45 uur was het verzamelen voor een rondleiding in de Porceleyne Fles. Daar werd een mooi cadeau gekocht voor de toerleiding. Vrijdag was het weer beter en voeren we naar Schiedam. Het was een beetje een puzzel, maar uiteindelijk lagen alle boten op hun plek. Die avond was het slotdiner in restaurant de Markies. Aad zou de cadeaus aanbieden met een kleine toelichting. Het werd een hilarische onemanshow waarin stap voor stap de afgelopen dagen werden doorgenomen. Een onderdeel van onze Herfsttocht die we niet hadden willen missen en een perfecte afsluiting. En natuurlijk werden Hans, Jacques en Meine namens alle deelnemers enorm bedankt voor de voorbereidingen en het uitdenken van een gezellige gevarieerde tocht.
Pieter Verboom
41
Het Schipperskoor viert 4e Lustrum
Op 24 september was het zover. Het uitgestelde 4de lustrumfeest van het KNMC-Schipperskoor werd feestelijk herdacht in Schiedam. Het koor bestaat al 22 jaar, maar door de coronaperikelen kon het feest niet doorgaan. U vraagt zich ongetwijfeld af, waarom
in Schiedam en niet ergens in het midden van het land en waarom op 24 september? Wel, dat zit zo. Ieder jaar worden in Schiedam in het laatste weekend van september de zo genoemde Brandersfeesten gehouden, een evenement met o.a. talloze
optredens van shantykoren en andere muzikale activiteiten. Het leek de commissie Schipperskoor een mooie gelegenheid om een en ander te combineren, namelijk een toertocht met koorleden ernaartoe,
eventueel met niet koorleden gecombineerd. Daar enkele optredens verzorgen en op zondag 24 september het uitgestelde feest vieren. 3 vliegen in één klap. Er was al maanden ervoor veel werk verricht door onze Willem van der Knijff. Overleg met de gemeente inzake faciliteiten i.v.m. aanlegplaatsen, met de havendiensten en uiteraard met de organisatoren van de Brandersfeesten. Immers, we zouden met 20/25 schepen de “Lange Haven” in het centrum van Schiedam aandoen. Groot was de teleurstelling toen bleek dat het bestuur van de Brandersfeesten een en ander organisatorisch niet rond kreeg en derhalve moest besluiten de feesten niet door te laten gaan. Met de
43
Ankreo, de spudpaal
(Voorheen Legerstee)
voor het optimale gemak bij het afmeren. Eenvoudig voor anker met één druk op de knop.
Afmeren zonder stress! www.ankreo.nl 0653354440
E-mail: info@maritiemcentrumheusden.nl www.maritiemcentrumheusden.nl
Tel. 0416 - 66 13 99
Brandstoffen: Gulf Diesel Green Gulf Super Plus 98 Green Shell GTL Fuel
Watersportwinkel • Brandstofstation • Jachtendok • Reparatie en installatie service • Altijd professionele hulp.
Welkom bij Amsterdam Yacht Consultancy Uw aanspreekpunt voor de aan- en verkoopbegeleiding van uw jacht. Met meer dan 30 jaar ervaring in de watersport kan Joost Kempers u advies geven over vrijwel elk vraagstuk met betrekking tot uw jacht en alles wat daarbij komt kijken.
AMSTERDAM YACHT CONSULTANCY KUDELSTAARTSEWEG 228 A • 1433 GR KUDELSTAART +31 20 303 2160 • INFO@AMSTERDAMYACHTCONSULTANCY.NL WWW.AMSTERDAMYACHTCONSULTANCY.NL
AYC adv YachtFocus 190x135.indd 1
30-11-2022 14:55
TTL’s van de Herfsttocht (zie verslag Herfsttocht) hebben we toch besloten om naar Schiedam te varen met een groot aantal koorleden in de gelederen. En met 17 schepen waren we toch nog goed vertegenwoordigd in de Lange Haven van Schiedam. In “Zaal Beatrix” op loopafstand van de boten hebben we op zondagmiddag van 15.30 tot 20.30 uur het lustrumfeest gevierd; een aantal koorleden was met de auto gekomen. Zo ook een aantal bestuursleden van de KNMC, waaronder de Commodore. Zij waren, op uitnodiging van het Schipperskoor, naar Schiedam gekomen en dat werd zeer gewaardeerd. Met 58 deelnemers en met muzikale ondersteuning van onze “huiszanger” Michel van der Meer werd het een zeer geslaagd feest. Er
werd weer veel gedanst en gezongen. Toch werd ook even stilgestaan bij de zorgen die er zijn bij het koor. Voorzitter Aad Meijburg blikte in zijn toespraak terug op de historie van het koor, opgericht in 2001 op 25 oktober. Met vele optredens waaronder intern bij de consulavonden en ook extern op uitnodiging, waaronder de “Zonnebloem “ en bij tewaterlatingen van schepen van KNMC-leden, floreerde het Schipperskoor. Toch zijn er nu zorgen voor de toekomst met betrekking tot het werven van nieuwe leden De coronapandemie en het ontbreken van consulavonden hebben de optredens van het koor tot een minimum beperkt en dat is jammer en niet bevorderlijk voor het aantrekken van nieuwe leden. Ook de vergrijzing speelt een rol in
de afname van het aantal zangers. Overigens in de hele samenleving hoor je dezelfde geluiden. Een oproep in het clubblad bij het lezen van dit verslag, hebt u interesse om eens een repetitie bij te wonen c.q. mee te zingen, u bent van harte welkom. Op de KNMC-site staan de repetitiedata vermeld. Commodore Don Bijl benadrukte de meerwaarde van het koor voor de KNMC en een middel om nieuwe leden te werven. De feestavond werd afgesloten met de klanken van de bekende liederen “You never walk alone” en “we will meet again”.
Jacques van Ruiten
45
Winterkosttocht werd zomerse Verrassingstocht 2023
Deelnemers: Adagio Casablanca
Mirelle en Marc Adriaanse Carla en Martin Kersten, Penningmeester Dagmar Lisa en Jack van Gent, Bezemboot groep 1 Elisabeth Beppy en Leo Vergeer Happy Dreams Ron van Breemen Jupiter Yvonne en Aad Meijburg, TTL
Kaaiman Linde Puck Sark Semaca Ursus What Else
Ina en Ad Smaal TTL Trudy en Peter van Beek Marion en Tom Ekering, Verslag Elly en Peter Adriaanse Anneke en Cor van Dorsser Tiny en Wijnand v/d Haak, Bezemboot groep 2 Els en Leo Heijmans, Fotografe
Verder waren aanwezig: Annemiek Buitenweg als opstapper op de Adgio tot en met Tilburg. Op de eerste avond Rietje en Jos van der Ven. Onze voorzitter Don Bijl beleefde 4 oktober de gehele dag mee. En ook nog de gehele tocht: 2 honden en 2 vogels , Pino en zwarte Raaf Dinsdag 3 oktober: In stromende regen druppelden de deelnemers binnen in de “verborgen” haven van Hank in het zuiden van de Biesbosch tegenover Drimmelen. Verrassing 1: Iedereen werd ontvangen door Ina met een mooi mini bloemstukje en het uitgebreide toerboek voor de Verrassingstocht.
Aan het einde van de middag werden we door de TTL’s Ad en Aad uitgenodigd in restaurant Docks voor een introductie en uitstekend buffet. Rietje en Jos van der Ven waren deze avond ook aanwezig en hadden het prima naar hun zin. Verrassing 2: Op deze avond genoten we van een ”Zweedse” dansgroep waarvoor kosten nog moeite gespaard waren, nl……ABBA. Woensdag 4 oktober: De regen was gestopt en had plaatsgemaakt voor prachtig weer. Verrassing 3: Om half twaalf moesten we verzamelen bij de kano’s in de jachthaven. Iedereen dacht dat we kano gingen varen maar we werden opgehaald door een soort Jan Plezier in de vorm van een treintje en voeren over dijkweggetjes naar Klompenmaker Den Dekker in Dussen. Daar gingen we lunchen en daarna luisteren naar een leuk en humorvol verhaal over het maken van ambachtelijke klompen. Aansluitend kregen we de opdracht om kleine klompjes zelf te schilderen. Aad deelde de prijzen uit aan Mirelle, Lisa en Leo Vergeer. Onze voorzitter hield een toespraak en ook hij heeft bijzonder van deze dag genoten. Met het treintje werden we om 5 uur weer naar de haven teruggebracht. Donderdag 5 oktober: Om 9 uur vertrokken we uit Hank op weg naar de Piushaven in Tilburg via het Wilhelminakanaal. Na sluis 1 in Oosterhout werden we in 2 groepen verdeeld. Vanwege de lengte konden we
niet allemaal tegelijk geschut worden in de volgende sluizen. Het leek wel of we door een bos voerden omdat langs de oevers veel bomen waren geplant. We kregen inderdaad het Frankrijkgevoel. In sluis 2 lagen we al in de sluis toen binnenschipper Elsa voor onrust zorgde. Zijn argument was dat beroepsvaart voorrang heeft, ook al ligt de sluis al vol met jachten. Dit begrepen we niet. In sluis 3 waren drijvende bolders en na verschillende bruggen konden we om 15.30 uur allemaal afmeren in de Piushaven midden in Tilburg aan een gezellige kade. Verrassing 4: Alle boten werden persoonlijk ontvangen door SuperHavenmanager Saskia die in 2005 de allereerste havenmeester van het jaar was, toen nog in Heusden. De foto hiervan staat nog steeds op haar nachtkastje. Ze gaf ons, vol trots, allemaal een tas vol informatie over Tilburg. Tegenover de boten aan de kade is een kookstudio. Verrassing 5: en daar genoten we die avond van een stamppot met een perfecte bal gehakt. Uiteindelijk was het eerst de snert en stamppottocht. De meegebrachte BOEMBOX van Ad zorgde voor de 60er jaren muziek. Vrijdag 6 oktober: In stralende zomerzon haalden we bij de bakker broodjes en lekkers. Tilburg werd wakker en gebruikte de kade als flaneerpromenade. We werden bekeken en …..keken terug! Drie studenten werden door Leo uitgenodigd aan boord en kregen uitleg over een werkstuk. Om 10 uur werden we opgehaald door 2 stadsgidsen en genoten we van heel veel informatie over Tilburg. Dit werd afgesloten met koffie en gebak op het terras voor de boten met een heerlijk zonnetje en daarbij een temperatuur van 23 graden. De middag werd besteed aan wandelen, boodschappen doen en water tanken. Om 17.00 uur gingen we genieten van een sterrenmaal, wederom in de kookstudio op de kade. Tijdens de borrel, die werd aangeboden door de jarige Beppie, hebben we haar toegezongen en natuurlijk ook bloemen aangeboden. Verrassing 6: Na het hoofdgerecht traden de TTL’s op met een act. Samen in 1 oude regenjas kramen ze als ADVIES en MISS KLEUN allerlei onzin uit en werd de boel leuk vermaakt. We hadden
die avond ook havenmanager Saskia uitgenodigd en die heeft enorm genoten van ons KNMC-leden. Wat is er die avond gelachen. Zaterdag 7 oktober: Veel honden in alle soorten en maten werden op de Piuskade in de zon weer uitgelaten. Er was ook even een nieuwsgierige kat bij ons aan boord die naar binnen keek, we noemden hem maar Pius. Precies om 12 uur werd de rust in de haven verstoord door de vertrekkende KNMC-vloot. Uitgezwaaid door Saskia, die ons een voortreffelijk bezoek aan Tilburg verzorgde. Verder door het kanaal op weg richting Limburg. Na een breed stuk kanaal (roeibaan) moesten we erg hard varen om een brugdoorvaart te halen. In de brugopening stond veel deining waardoor we bijna tegen de betonnen rand kwakten. Het ging net goed. Daarna voeren we rustig verder met wederom een Frankrijkgevoel en meerden we allemaal achter elkaar aan langs de kade in Oirschot. Het was 24 graden en we genoten van een steigerborrel die royaal werd voorzien van o.a. de heerlijke kaas van Beppie en Leo Vergeer. Ook kregen we nog bezoek van Adriana en Eddy Dücker die aan de overzijde van de haven in Oirschot hun prachtige appartement hebben. Toen kwam verrassing 7: de snert. De kookstudio uit Tilburg had voor ons ook nog snert gekookt en die was per 2 personen verpakt meegenomen uit Tilburg. TTL Ad had een indeling gemaakt met een lotingsysteem, waarbij 6 boten de opvarenden van de andere 7 boten aan boord ontvingen om van de snert te genieten. Een geslaagde (zomer) avond. Zondag 8 oktober: Op weg naar Aarle-Rixtel. In twee groepen vertrokken we na een licht ontbijt. Want de erwtensoep van gisteravond, (waar de lepel rechtop in kon staan), vormde toch een stevige basis. Onder een matig zonnetje voeren de KNMC-boten door de bossen verder. Net Frankrijk. Het de mooie natuur met zijn vele groentinten stond in schril contrast met de onophoudelijke graffiti klieder afbeeldingen bij sommige bruggen en beton. Verrassing 8: Sluis 5 was inmiddels buiten gebruik, dus we konden zo vlot
47
doorvaren. Slechts een sporadische tegenligger in het zeer rustige kanaal vormde een nautische afwisseling. Al om 12 uur arriveerden we bij onze stopplaats in Aarle-Rixtel. Dit is het afgedamde stuk kanaal van de Zuid-Willemsvaart ten noorden van Helmond. Het was even passen en meten voor we allemaal het juiste plekje hadden. Temeer omdat we hier 3 dagen bleven liggen. En dan verrassing 9: GRATIS ligplaats en voor velen zelfs GRATIS stroom. De nabijgelegen Aldi werd druk bezocht! En vanwege het mooie weer hadden we weer een steigerborrel en werden er pizza’s besteld en bezorgd met op de doos het nummer. Helaas was dit gewijzigd in onleesbaar Italiaans en verliep de verdeling chaotisch. Uiteindelijk is alles goed gekomen en hadden we wederom een topavond met heel veel gezelligheid met elkaar.
Maandag 9 oktober: Een gloednieuwe bus kwam ons om 10 uur ophalen bij de ligplaats en bracht ons naar verrassing 10: indoorcurling Brabant in Lierop. We ontvingen eerst koffie met Limburgse vlaai en gingen toen in 12 teams curling spelen op een speciale gladde mat. De kegels of….. vlogen door de hal en niet altijd naar het doel! Uiteindelijk werden de prijzen medegedeeld: 1e prijs: Team Ina en Cor. 2e prijs: Team: Mirelle en Peter. 3e prijs: Team: Elly en Ron. Poedelprijzen waren voor: Team Tiny en Aad en Team: Marion en Ad. Kortom een leuke en sportieve ervaring en een echte verrassing. De touringcar haalde ons weer op en bracht ons naar Herberghe “De Coeckepanne” in Lierop alwaar we van een heerlijke lunch hebben genoten. De
touringcar bracht ons daarna weer terug. Het weer was wederom fantastisch, zodat even later iedereen weer bij de boten in het zonnetje kon genieten. Uiteraard volgde hier ook de gezellige prijsuitreiking waaraan mede door Beppie en Leo Vergeer is bijgedragen. Applaus en we hebben met elkaar besloten dat ze mogen blijven. Dinsdag 10 oktober: Om 10.30 uur bracht dezelfde mooie bus ons naar Helmond. Verrassing 11: We reden langs het afgedamde kanaal voorbij het centrum alwaar we het waterkasteel van Helmond bezochten. Een bijzonder kasteel en de gids vertelde ons zeer veel over het verleden en over de strijd tijdens de tachtigjarige oorlog. Het kasteel heeft het toen zwaar te verduren gekregen. Daarna is het van familie op familie overgegaan en uiteindelijk door de gemeente overgenomen. Na het bezoek en de rondleiding genoten we in het kasteel van een goed verzorgde lunch. Omdat we toch op de bus moesten wachten en het 27 graden was, zat iedereen gelijk op een terrasje in de zon. Wat een straf!!! En het was die avond weer heerlijk langs het water op inmiddels ons eigen terras. Hoezo soms slecht weer in oktober. Omdat we de andere dag 52 km moesten varen en 7 sluizen moesten passeren, besloten de TTl’s om 8 uur te vertrekken. Ad had uitgerekend dat dan de eerste groep om 16.00 uur in Roermond kon zijn. Nog 1 advies: Zorg voor lange lijnen bij sluis Panheel met een verval van 7,7 meter.
Woensdag 11 oktober: Onze laatste vaardag van de Verrassingstocht. Om kwart voor acht ging de marifoon op kanaal 72 en konden we gelijk vertrekken op weg naar Roermond. Na de eerste sluis wederom in 2 groepen. Het ging allemaal voorspoedig en we zaten helemaal op schema. Zelfs sluis Panheel met zijn grote verval naar beneden ging goed. Vooral omdat iedereen gewaarschuwd was om lange lijnen te gebruiken. Om 15.00 uur kwam groep 1 Panheel uit maar… verrassing 12: Sluis Linne gestremd. Dus moesten ze omvaren via sluis Heel en sluis Roermond. Groot was de vreugde bij groep 2 want die mocht een half uur later wel door sluis Linne. Grote hilariteit dat ze het eerst in Roermond aankwamen. Groep 1 zag de voorsprong verdampen en werd in Roermond door groep 2 opgevangen en een plaatsje gegeven. Het bleef onduidelijk waarom de sluis geblokkeerd was. Maar Groep 1 was om 3 minuten voor 16.00 uur in Roermond dus de voorspelling klopte toch precies. De organisatie had wederom voor uitstekende ligplaatsen in de jachthaven gezorgd, vlak bij de binnenstad van Roermond. Donderdag 12 oktober: Helaas onze laatste dag van de super Verrassingstocht. Er werd eerst druk gewerkt om de watertanks van de KNMC-vloot weer te vullen, her en der regelde men tussenstukjes met de waterslagen om de klus te klaren. Het weer was voor het eerst wat minder van temperatuur maar velen vonden hun weg wel in Roermond.
Het afscheidsdiner was groots en gezellig. Verrassing 13: Cor van Dorsser werd gevraagd om een praatje te houden over zijn hobby Alpaca’s. Dat zou 5 minuten zijn. Iedereen heeft 25 minuten ademloos geluisterd en de dames kregen zelfs wol van de Alpaca. Bedankt Cor, een geweldige verrassing. Hierna volgde een uitstekend en bijzonder diner. Het was eigenlijk een buffet maar iedereen kon gewoon blijven zitten. De verschillende gerechten werden op tafel gezet en iedereen kon pakken wat men wilde. Een heel apart systeem en heel gezellig. Tijd voor de laatste verrassing 14: Iedere booteigenaar ontving een Delfts blauw tegeltje met de volgende tekst: HET BESTE GEREEDSCHAP OP EEN BOOT, IS EEN GOEDE ECHTGENOOT. De hulpdiensten werden vervolgens toegesproken door Ad en hartelijk bedankt natuurlijk. Mark Adriaansen had de kas gecontroleerd, die Martin had beheerd. Alles was in orde. Vervolgens sprak Marc de TTL’s en hun dames toe en werden ze uitvoerig bedankt en voorzien van allerlei feestelijke attributen. Ze ontvingen ook nog een attentie en zo was de tocht eigenlijk klaar. Maar Aad had nog een lied gemaakt over het Brabantse land. Dat werd door iedereen uitbundig meegezongen in het Limburgse land. Een prachtige en sfeervolle afsluiting van een tocht vol verrassingen.
Tom Ekering
49
KNMC-Slotfeest – Hotel New York
Zaterdag 28 oktober vond het slotfeest van de KNMC in Rotterdam plaats. Aan dit laatste grote festijn van de KNMC zijn ook wel andere namen gekoppeld: sluitingsdiner, galadiner, maar dit jaar dus slotfeest. Lekker op tijd vertrekken wij vanuit onze woonplaats om in Rotterdam nog wat rond te kunnen lopen voor we gaan beginnen aan de welkomstborrel. Maar al rijdend kleuren de wegen rond Rotterdam steeds meer rood op de routeplanner, het waait behoorlijk en de reistijd neemt meer en meer toe. Uiteindelijk arriveren we later dan gepland in Rotterdam, gelukkig is de parkeergarage gereserveerd en vlak bij ons reisdoel. Met onze koffers lopen we in tempo naar de SS Rotterdam, waar we zullen overnachten volgens mijn eega Peter. Mij staat dat niet zo bijster aan, we hebben
ons laat ingeschreven en het echte KNMC-enthousiasme komt nog niet bovendrijven op deze stormachtige dag. Terwijl we ons haasten naar het schip komen we mede-KNMC’ers tegen, Jan en Rietje Nome. Jan wijst ons er fijntjes op dat wij de ingang van ons hotel voorbijlopen. Tot mijn verrassing moeten we in Hotel New York zijn, mijn humeur verbetert op slag. Galant draagt Jan een van onze koffers naar binnen. Hotel New York is een bijzondere locatie, bij binnenkomst in dit hotel vallen gelijk de bijzondere trappen op. De geschiedenis van dit gebouw gaat terug tot begin 1900. Oorspronkelijk is het gebouwd als directiegebouw voor de Holland Amerikalijn. Vanaf deze plaats scheepten de landverhuizers
die vanuit Nederland vertrokken zich in op de schepen van de Holland Amerikalijn, om een nieuwe toekomst op te bouwen in Amerika. Het gebouw is verfraaid met Jugendstil ornamenten en werd in de loop van de tijd uitgebreid met twee torentjes met een koperen dak. Binnenin het gebouw vind je veel maritieme details terug. Zo hangen in de ontvangsthal 10 klokken die de tijd aangeven die er op dat moment is in Melbourne, Paramaribo, Singapore, Hongkong etc. Je wordt er duidelijk ondergedompeld in een andere tijd. Na ontvangst bij de balie door een paar aardige dames worden we begeleid door een heer in uniform naar de lift om naar onze kamer te gaan. Maar verder dan de lift gaat de begeleiding
51
niet, we sjouwen onze eigen koffers. Langs lange gangen, trappetjes her en der, maar dan de kamer: een verrassing, geheel voorzien van metalen kofferachtige elementen. En ook nog een prachtig uitzicht. Hierna, passend omgekleed naar de bibliotheek. Daar verzamelen zich de KNMC’ers die zich ingeschreven hebben voor dit slotfeest voor een borrel. Al om vijf uur! Onder de heren heerste nog enige verwarring, jacquet of clubkostuum? Voor de dames was de dresscode zoals altijd duidelijk: feestelijk! Gezellige gesprekken en ontmoetingen, de sfeer zat er al snel goed in. Op een gegeven moment kwamen er drie heren met roze schoenen binnen met saxofoon, gitaar en contrabas: De Flamingo’s. Met hun Nederlandstalige liedjes en enthousiaste schwung waaide er gelijk een frisse wind door de bibliotheek. Hier en daar gingen er al wat voetjes lichtjes van de vloer. Dat beloofde wat voor de avond die nog maar net was begonnen. Na enige uitleg over de historie van het gebouw volgde een welkomstwoord van de organisator van deze avond Marjo
Haitjema. Marjo is vanuit het bestuur nu verantwoordelijk voor de organisatie van de grote evenementen, zo bleek. Zij kan deze zelf organiseren of iemand aanzoeken om dit te organiseren, waarbij zij dan verantwoordelijk blijft voor de uitvoering, zij houdt de supervisie. Omdat zij zelf met haar schip in Rotterdam ligt is ze goed ingevoerd in het Rotterdamse. Dat bleek tijdens de succesvolle tocht Bruisend Rotterdam, waarvoor zich 24 schepen inschreven, maar dat blijkt ook nu. De keuze voor de Flamingo’s als muziekgroep komt uit haar persoonlijke ervaring uit het verleden met haar man Aart. Tijdens een jubileumfeest van Aart en Marjo traden de Flamingo’s op en Aart uitte de wens om deze groep ook eens in te willen zetten voor een festiviteit van de KNMC. Nu, die wens was voor Marjo een trigger om dit trio voor vanavond te boeken. We verplaatsten ons naar een andere zaal. Daar werd in de loop van de avond een mooi driegangendiner uitgeserveerd en lieten de Flamingo’s ook weer van zich horen. Het zaaltje waar we zaten was perfect voor de grootte van het gezelschap, intiem en erg smaakvol
aangekleed met een kleine bar. Onze voorzitter Don Bijl had het in zijn tafelrede over verleden en toekomst. Verbonden zijn met en respect voor elkaar zag hij als een belangrijke rode draad voor de gezonde club watersporters die wij samen graag willen zijn. Heel mooi om te zien dat deze club nog steeds voor veel mensen een waardevolle aanvulling op onze gezamenlijke hobby, het varen is. Om in harmonie met elkaar verder te gaan is, ondanks de verschillen die er zijn, een mooie opdracht naar de toekomst toe. Het was een mooie avond en een waardige afsluiting van het vaarseizoen 2023.
Renée Pleysier
Op oefening met de KNRM (Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij) De KNRM redt mens en dier in nood op zee of de ruime binnenwateren van ons land. Dat doen ze sinds 1824 vrijwillig, belangeloos en onafhankelijk, 365 dagen per jaar en 24 uur per dag en onder alle weersomstandigheden. Een van de doelstellingen van de KNMC is aandacht voor milieu en het bevorderen van de veiligheid op het water. De
KNMC geeft hieraan o.a. invulling door de KNRM financieel te ondersteunen. Eerder is een donatie gegeven in de vorm van een cheque voor de aanschaf van reddingpakken en onlangs heeft de KNMC twee volledige opleidingsplaatsen gesubsidieerd. Dit is de achtergrond waarom Trudy en ik, nieuwsgierig als we zijn, op maandag 6
november op pad gaan naar IJmuiden om daar een wekelijkse oefenavond mee te maken en, tot onze grote verrassing blijkt later, ook mee te beleven. Klokslag 19.30 uur worden we hartelijk ontvangen door beroepsschipper Richard van der Hammen, die ons bij de ingang van ‘hun gebouw’ opwacht. Na een kleine klim per wenteltrap
53
grafisch goed thuis
Kunt u extra handen gebruiken in uw vereniging? Wij kunnen u hierbij helpen. Advertentiewerving; wij doen de verkoop en als u wilt de financiële afwikkeling. Van de opmaak en het drukken tot aan postverzorging van uw clubblad. Of alleen als pdf -bestand zodat u het nieuws kunt mailen aan uw leden.
Bel of mail ons en wij komen vrijblijvend met een voorstel.
Hoofdstraat 28 4265 HK Genderen 0416-760400 info@addegraafmedia.nl www.addegraafmedia.nl
NEWPOINT
YACHTING total yachting solutions
Comfort Veiligheid Gebruiksgemak Indrukwekkend vermogen 30% minder brandstofverbruik
komen we aan in de ruimte waar iedere maandagavond de oefenavond begint. De zaal zit helemaal vol met 22 heren en 2 dames (waarvan 1 onlangs is gestart als aankomend opstapper). Het is een gezellige drukte, maar zodra de briefing start verstomt het geroezemoes en start de oefenavond met het verstrekken van mededelingen en het doornemen van wat de afgelopen week allemaal is gepasseerd. De laatste dagen was het weer onstuimig met op donderdag zelfs een ware storm (Ciaran). Gelukkig hoefde de KNRM toen niet uit te rukken, maar op zaterdag was dat wel het geval. Die dag zijn 2 noodoproepen ontvangen waarvoor uiteindelijk weinig assistentie hoefde te worden verleend. Om 10.20 uur werden ze gealarmeerd voor een medische evacuatie. Er zou een explosie zijn geweest op een bulkcarrier waarbij een bemanningslid gewond raakte. Vlak voordat ze bij het schip arriveerden, hoorden ze dat de kustwachthelikopter het slachtoffer al had afgehesen (oftewel van het dek van het schip had getakeld). Het slachtoffer is vervolgens naar het brandwondencentrum in Beverwijk gevlogen. Om 13.44 uur klonken de pagers opnieuw. Deze keer waren 3 kitesurfers in nood bij de noordpier. De wind en stroming veranderden plotseling waardoor ze niet meer terug konden naar het strand. Op het reddingstation hoorden ze dat de Loodsstender Lynx al 1 kitesurfer uit het water had gehaald en dat ze onderweg waren naar de tweede. De derde kitesurfer kon uiteindelijk op eigen kracht naar het strand zwemmen. Naar aanleiding van deze gebeurtenis ontstaat een discussie over de SafeTrx Active watch. Nu blijkt de KNRM deze gegevens niet te mogen uitlezen en als dat wel het geval zou zijn, dan zou hen dat enorm kunnen helpen tijdens een actie. Na nog aandacht te hebben gevraagd voor het volledig en correct invullen van het reddingrapport, het op een hoger niveau brengen van hun informatie op social media, de keuze voor een nieuwe jas en aandacht voor de theorie over hoe ze hun nieuwe headsets moeten inschakelen, zodat ze dat niet hoeven uit te vinden op het moment dat ze moeten uitrukken, eindigt het informatieve deel en start het praktische deel van de oefenavond. Dame nummer 2 van het gezelschap blijkt aanwezig te zijn voor de training EHBO & DAN, en een groot deel van
de aanwezigen vertrekt naar de ruimte waar de training wordt gegeven. De overige vrijwilligers en beroepsschipper Richard duiken de kleedruimte in om zich in ‘het pak’ te hijsen of om een redvest om te doen. Aan ons de keuze om mee te kijken bij de EHBO-training of mee te gaan met de reddingboot en zo een oefening op zee mee te maken. Nou, dat laatste natuurlijk want zo’n kans krijgen we waarschijnlijk geen tweede keer. En de mededeling dat we, gezien het weer (6 bft), binnengaats zullen blijven, maakt dat we vol vertrouwen aan boord klimmen van de KNRM Dorus Rijkers. Zo’n reddingboot ziet er aan de buitenkant heel stoer uit, de binnenkant oogt vooral spartaans en technisch. Overal zijn beugels waar je je aan vast kunt houden en de 4 zitplaatsen hebben veel weg van een bok, waarbij je je goed kunt vasthouden aan, alweer, beugels en met aan iedere kant van de bok de voeten stevig op de vloer. De schipper heeft de leiding en heeft een centrale positie achter het roer. Aan zijn bakboord- en stuurboordzijde wordt hij bijgestaan door collega’s die hem continu bijpraten over wat zij zien, zowel buiten als op hun beeldschermen. Iedereen aan boord heeft een headset, zodat alle communicatie onderling kan worden gevolgd. En gecommuniceerd wordt er voortdurend. Alles wat buiten en binnen wordt opgemerkt of gebeurt, wordt met elkaar gedeeld. We varen met een rustig gangetje richting de pier waar de oefening ‘KNRM redt hond en zijn baasje’ zal plaatsvinden. Hondenliefhebbers zullen dit ongetwijfeld begrijpen maar ik sta toch wel even te kijken als de schipper mij vertelt dat deze oefening in de praktijk regelmatig werkelijkheid is. De hond wordt uitgelaten op de pier en belandt om de een of andere reden in het water en zijn baasje springt er dan, blijkbaar vol vertrouwen en zonder er eerst over na te denken (neem ik maar aan), achteraan. En ja, dan zit je in de problemen want water langs een pier stroomt hard en heeft zo zijn eigen agenda en die houdt geen rekening met anderhalve drenkeling die weer aan wal probeert te komen. Als we in de buurt van de pier zijn aangekomen schommelt de boot inmiddels behoorlijk. Buitengaats is het windkracht 6 en de golven deinen binnengaats natuurlijk nog flink na. Na nog wat overleg en discussie over het
gebruik van helmen, gezien de golfslag, worden 3 vrijwilligers (zonder helm vanwege de ingebouwde headset) overboord gezet. Buiten gebeurt er dan van alles want het is niet zo dat de mannen overboord worden gezet en vervolgens weer aan boord worden gehesen. De mannen zwemmen helemaal tot aan de pier (toch wel zo’n 20 meter schat ik), klimmen op de pier en stabiliseren daar het slachtoffer. Vervolgens wordt duidelijk gemaakt dat het slachtoffer binnengehaald kan worden en vervolgt de oefening in omgekeerde volgorde. En ondertussen schommelen we flink door terwijl de schipper behendig de reddingboot op zijn plaats houdt. Ik heb niet bijgehouden hoelang we zo met deze ‘operatie’ bezig zijn geweest, maar ik denk tot zeker wel 15 minuten. Het eerste stuk mocht ik mee als bijrijder op de bok achter de schipper en toen het even wat rustiger was, hebben we deze bevoorrechte plek geruild, zodat Trudy, die eerder buiten stond, een goed overzicht had op alles wat gebeurde. Na dat moment blijkt ze overleg gehad te hebben met de schipper. Die had regelmatig geïnformeerd naar ons welzijn en aangezien we geen van beiden tekenen vertoonden van zeeziekte, stelde hij voor om toch tot 2 mijl buitengaats te varen. Dus nadat alles wat gedaan moest worden was gedaan, gingen we weer ‘op pad’. Mij werd een bok aangeboden naast de schipper en Trudy en mij werd al snel duidelijk waarom ze het beter vonden dat ik niet op het achterdek de oefening vervolgde. De deining ging bij een strakke bries namelijk over in serieuze golfslag met golven tot zo’n 2,5 meter. Op een gegeven moment, niemand had het zien aankomen, hadden we een ‘bijter’, een golf van enkele meters hoog. Het schip vloog de lucht in en voordat we weer contact hadden met onze stoelen en het water was iedereen flink door elkaar en heen en weer geschud. Binnen was het al heftig, kun je je voorstellen hoe dat was voor de mannen die buiten op het achterdek stonden. Nadat de schipper had gecheckt of iedereen de klap goed had doorstaan en nog aan boord was, moesten we nog even doorbijten. Maar nadat 3 schepen de haven hadden verlaten konden wij weer binnengaats, met een mooi gangetje en niet al te veel deining, de oefening afronden. Weer aan wal hebben Trudy en ik elkaar eens goed aangekeken. Wat een belevenis en wat gaaf dat we mee
55
MOTORBOOT (VER)KOPEN?
aat! m p o n a eden. l h p k p ij o l o e k g r o e v m n e ee aar d Wij bieden u Informeer n
ZET KOERS RICHTING BESTBOATS PREMIUM LOCATIE IN ROERMOND • AAN DE DUITSE GRENS inruil van uw eigen jacht bespreekbaar proefvaart mogelijk in onze outdoor showroom een bewezen verkoopresultaat met groot internationaal bereik presentatie van uw jacht onze prioriteit middels een uitgebreide foto- / film reportage en een in-huis boatwash service
Occassions Premium Makelaar Motorjachten
Dealer Riviera Luxury Motor Yachts
Dealer PIRELLI Tenders & Speedboats
Dealer Highfield Ribs
Maashaven 4 6041 TB Roermond +31 475 74 37 05 Email: info@bestboats.nl
mochten! Later bleek dat ze niet zo vaak mensen meenemen, maar omdat wij beiden veel hebben gevaren, durfden ze het met ons wel aan. Hoe mooi is dat! “We gingen maar 1,5 mijl buitengaats, dus daarom dacht ik ‘moet kunnen’. Maar de schipper vertelde er toen niet bij dat de eerste 2 mijlen het heftigst zijn, omdat daar de golfbeweging wordt afgeremd door ondiepte. Maar goed ook, want gelukkig werd ik bij deze spontane actie niet gehinderd door deze kennis.” Afgelopen jaar heeft KNRM IJmuiden 4 aspirant vrijwilligers mogen rekruteren (3 mannen en 1 vrouw). Bij de KNRM heten zij aankomend opstappers. Iedere aankomend opstapper wordt professioneel opgeleid om als allroundbemanningslid op de reddingboot te kunnen meevaren en moet een verplichte training doorlopen die 2,5 tot 3 jaren duurt. Een greep uit wat de training inhoudt: • EHBOplus & DAN-zuurstof (inclusief reanimatie en zuurstof). • Behalen Klein Vaarbewijs 1 en 2. • Behalen Marcom A en B certificaat. Hoe ga je om met communicatieapparatuur en hoe communiceer je nautisch correct. • HUET-cursus (Helicopter Underwater Escape Training). Je leert dan hoe je jezelf moet bevrijden uit een omgeslagen boot of te water geraakte helikopter. • SAR Craft Operations, afsluitende eindtraining van 1 week waarin alles wat in de opleiding is geleerd, wordt getoetst. Ben je een volwaardige opstapper? Weet je hoe je een drenkeling uit het (zee)water moet halen en hoe je een sleepverbinding moet maken? Een week lang oefen je alle handelingen die nodig zijn om alles goed onder de knie te krijgen. Misha is een van de vier aankomend opstappers die dit jaar zijn gestart met deze opleiding. Wij zijn uiteraard nieuwsgierig wat hem ertoe heeft gebracht om zich aan te melden als vrijwilliger. Op onze vraag vertelt hij dat hij geen maritieme- maar een politie-achtergrond heeft. Hij heeft o.a. gewerkt als wachtmeester bij de marechaussee. Nu werkt hij bij Tatasteel in 5-ploegendienst in de beveiliging en daar moet hij bij calamiteiten soms mens reddend handelen. Hij is van mening dat
de ervaring die hij daar heeft opgedaan ook prima kan toepassen op het water. Werken in ploegen is zwaar maar voor hem is het werk ernaast bij de KNMR een roeping en beslist geen inspanning maar ontspanning. Het saamhorigheidsgevoel, we doen dit met z’n allen, vindt hij fantastisch.
bitterbal betaald. Naast de vergoeding per uur ontvangt iedere (aankomend) opstapper jaarlijks € 300,- aanhoudpremie. Maar ook dat geld wordt veelal in de gezamenlijke pot gestoken. Daar worden dan o.a. de nieuwe jassen van betaald en het jaarlijkse etentje met de o zo belangrijke partners.
De KNRM heeft hem altijd al gefascineerd. 48 jaar lang reed hij bijna iedere dag langs de hekken van de KNRM en iedere keer dacht hij: “wat doen die gasten nu allemaal”. Na een programma op de televisie over de KNRM dacht hij, daarvoor wil ik mij aanmelden. Begin dit jaar hing een banner aan het hek met de tekst ‘bemanning gezocht’. Dat was het moment voor hem om Richard een mailtje te sturen met de vraag of je je ook kunt aanmelden als je in ploegendienst werkt. Nou, dat kon zeker en bij deze meldde hij zich aan voor 29 april. Zo is het balletje gaan rollen. Volgens eigen zeggen is hij in een warm bad terechtgekomen en ontvangen als familie. Fantastisch. Hij is in juni gestart met de opleiding. Deze vindt sowieso iedere maandagavond plaats en voor de nieuwkomers hebben ze de woensdag erbij genomen om extra aandacht te geven aan het ‘opstappersvak’. Na drie maanden aftasten is wederzijds geconcludeerd dat hij paste bij het team en geschikt was voor dit werk, waarna hij definitief is aangenomen als aankomend opstapper.
KNRM-IJmuiden heeft 22 vrijwilligers waarvan, zoals eerder gemeld, 1 dame en 3 schippers. Richard is de enige beroepsschipper en hij is tijdens kantooruren te vinden in dit gebouw. De weekenden worden per toerbeurt door de schippers ingevuld. En was je het weekend schipper, dan ben je ook diegene die de presentatie op de informatiebijeenkomst op maandagavond voor zijn rekening neemt. In totaal heeft de KNRM 45 reddingstations langs de kust. De 75 reddingboten worden bemand door 1.400 vrijwilligers. De KNRM is in 2022 meer dan 2.500 keer uitgevaren waarbij ruim 4.000 mensen en 150 dieren veilig aan de wal zijn gezet. Daarnaast zijn door de radio medische dienst 936 adviezen aan zeevarenden gegeven. IJmuiden hoort wel thuis in het rijtje van de grotere reddingstations met zo’n 50 acties per jaar. Hun vaargebied is groot en rijkt tot de Bruine Bank, gelegen in het westelijk deel van de Nederlandse Noordzee tegen de grens van het Verenigd Koninkrijk aan. Daardoor kan het voorkomen dat ze soms 8 tot 10 uur in actie zijn. Ergens naartoe varen gaat soms best snel, maar een boot met motorpech op sleeptouw nemen is een heel ander verhaal.
Het echte reddingswerk heeft hij nog niet gedaan, maar mensen en dieren redden, levens redden, dat lijkt hem het mooiste wat er is. Daar train je voor en daar doe je het voor. Daarvoor stap je in het (aankomend) opstappersvak, aldus Misha. Het is een roeping want voor het geld hoef je het niet te doen en het thuisfront moet wel onvoorwaardelijk achter deze roeping staan, want het kost heel veel tijd en op de meest onverwachte momenten kan je pieper gaan en moet je bereid zijn tot actie. De opleiding die ze krijgen wordt geheel vergoed en voor de tijd die wordt gestoken in de trainingen en het daadwerkelijke reddingwerk ontvangen ze een vergoeding van € 1,25 per uur. Dit bedrag is ontstaan in de guldentijd toen de vergoeding een daalder per uur was. Natuurlijk mag dit bedrag in eigen zak worden gestoken maar dat doet niemand. Iedereen stopt het geld in de pot en daarvan wordt dan het gezamenlijke biertje en de wekelijkse
Voordat we afscheid nemen wijst Richard ons nog op het gebruik van de KNRMapp. Hij adviseert iedere schipper en matroos deze app te downloaden en te gebruiken op het moment dat advies of hulp van de KNRM is gewenst of vereist. De schipper en zijn bemanning kan door gebruik van de app soms direct worden geholpen of gerustgesteld en daarmee kan onnodig uitrukken van de KNRM in sommige gevallen worden voorkomen! De avond is al ver gevorderd als we, onder het genot van de geur van een bitterballetje, afscheid nemen van Richard, Misha en de nog aanwezige vrijwilligers, die met elkaar deze voor ons onvergetelijke oefenavond gezellig afsluiten.
Marjo Haitjema i.s.m. Trudy Geerlings
57
www.hydronautica.nl De Kil 34, 8255 RR Swifterbant tel.(+31) 321-38 1000 info@hydronautica.nl
Pr etti ge Fe e s t da ge n en een be houde n v a a r t in 2 0 2 4
Nieuwe J achthaven 6 4924 BA www.sterk Drimmelen enburgya chting.nl
ILDERS JACHTSCH
62 38 T +31 (0)416 69 nden-shipyard.nl ene vand ww. @w info hipyard.nl www.vandenenden-s
Kantoor Ambachtstraat 19 urg, NL 4261 TJ Wijk en Aalb
Drimmel en Yachtc ente Marinaweg r voor stalling & totaal on 521, derhoud www.drim 4924 AD Drimmel en melenyach tcenter.nl
grafisch go
ed thuis
59
Make de KNMC great again Steeds aan het einde van het vaarseizoen vraag ik mij af: wat ontbreekt er toch bij onze club? Het aantal schepen in ons land groeit. De prijzen liegen er niet om. Ongelooflijk wat je tegenwoordig voor een rechttoerechtaan bootje moet betalen en dan bedoel ik zonder fraai scheepsinterieur met mooie rondingen en vakwerk aftimmering. Mijn smaak niet maar dat doet niet ter zake. Dit jaar weer honderden fraaie motorboten gezien die geen lid zijn van onze geweldige club! Nog even op deze plek vlak voor einde jaar, mijn overtuiging opschrijven en mijn droom van de maand. Dat mag in een column. Hierbij een aantal stellingen waarmee je het eens of oneens kunt zijn. Maar pas op; ik verval in herhalingen. Stelling 1. Er is meer dan genoeg potentieel om nieuwe leden te vinden. Na weer een vaarseizoen kom ik opnieuw tot de volgende conclusie: na een aantal vaartochten bijna geen KNMC ‘ers gezien, behalve bij onze eigen toertochten. Wel veel mooie schepen gespot van “nog niet leden” die “nog niet” weten wat de KNMC biedt aan gezelligheid, toegevoegde waarden door workshops, de vele toertochten, muziek en unieke bezichtigingen/ rondleidingen bij ‘s lands topbedrijven. Kortom; we komen op plekken waar we alleen kunnen komen omdat er een aantal leden – captains of industrie - onder ons zijn die met veel plezier en met trots willen laten zien wat ze zo in hun werkzame leven hebben uitgespookt. (Oké, iets eerbiediger dan, gepresteerd.) Dat alles moet toch een motivatie zijn voor KNMC-leden-to-be!
Stelling 2. Iedere verandering hoeft geen verslechtering te zijn. Jenneke en ik hebben de club in de afgelopen 12 jaar zien veranderen. Was vroeger een constant ledental een vast gegeven, nu dienen alle zeilen te worden bijgezet om een beetje op peil te blijven. We hebben de afgelopen jaren als club ook geen geluk gehad. Corona, Hoekse en Kabeljauwse twisten, (zoals dat hoort bij iedere 50+
club), en overlijdensgevallen. Het lijkt nu iets te stabiliseren en een wijs clublid zei eens tegen mij; “met minder leden is het toch ook gezellig Paul?” Inderdaad maar het moet niet te gek worden. Als ik soms de berichten lees over opzeggingen dan lijkt het wel of met z’n allen in de Bermuda Driehoek varen. Stelling 3. Bij opzeggingen proberen mensen toch binnenboord te houden! Er zijn best veel leden die stoppen vanwege de verkoop van hun boot of door afname van fysieke krachten. Regelmatig ontvangen wij de bekende mailtjes met: “opgezegd wegens verkoop boot.” De KNMC actie: Geen boot meer maar wel welkom op alle bijeenkomsten. Voor een veel sterker gereduceerde prijs dan nu het geval is. Ook staat er soms als opzegreden het zinnetje: “sluit niet aan bij verwachtingen”. Ik vind dat een vreemde zin. Alsof we tekortschieten. Ook zou ik wel eens willen weten wat die verwachtingen dan zouden zijn geweest. We willen graag leren. Stelling 4. De precieze achtergrond van de opzegging proberen te achterhalen. Een telefoontje kan geen kwaad en lijkt mij goed voor ons leerproces. De commissie ledenwerving doet zijn uiterste best. Mooie brochures, betere landelijke verspreiding, aandacht voor sloepen, meer nieuwe leden dan tevoren. Er moeten er nog veel meer bijkomen! Maar nu dit nog zo goed mogelijk tackelen! Commissie “ledenbehoud” overwegen? Laten we zo’n commissie vooral met raad en daad steunen.
aan mijn eigengereide geest. De combinatietocht/stedentrip? Oei, weer hallucinaties! Voorbeeld? Ligplaats singel Leiden? Daarna verder naar de gezellige binnenstad met de sloepen die overal kunnen komen. Ik stel graag een slaapzak en mijn toilet ter beschikking. Steigerborrel? Welnee; sloepenborrel ergens op het meer en eten in het centrum. Weer eens iets anders toch? Daarna met de sloepen-bobs terug naar de moederschepen. Wat zegt u, onuitvoerbaar plan? Ach, ik wil het wel met u eens zijn maar dan hebben wij allebei ongelijk. Ik heb trouwens net een boek gelezen. Titel: verslaafd aan je eigen gelijk! (Heb ik direct aan mijn meisje gegeven voor haar verjaardag.) Of de mannen met witte jassen al langs zijn geweest? Nee hoor, nog niet, maar volgens mij is niet geschoten altijd mis. (in dromen en liefde is alles mogelijk) Geen zinnig idee? Nee, afschaffing Consuls met bijbehorende consulavonden, dat is pas zinnig! Opnieuw invoeren graag en het hoeft geen “Consulavond” te heten.
Wat zegt u? Dat ik op Maarten Luther begin te lijken? Nee, geenszins hoor. Dan zou ik naar de 98 stellingen moeten en ze vast moeten spijkeren op de deur in Leerdam. Bijna klaar maar nog even aandacht graag. Stelling 5. Nieuwe ideeën. Innovaties!
Stelling 6. Herinvoering vroegere successen.
Hier komt een wilde ingeving. Wie organiseert de eerste sloepentocht met begeleiding van grotere schepen? Gek idee hè maar het ontspringt plots
Waar zijn de “Rendez Vous” bijeenkomsten gebleven? Na een geslaagde tocht volgde vaak een reünieavond in de herfst om alles nog
eens terug te beleven met fotoalbums, diashows, enz. Leuke bijkomstige taak voor onze geachte TTL’s. (Hulp TTL?) Hondenverwentocht; incl. spelletjes voor honden. Waar is die gebleven? Stelling 7. Weer eens een openingsfeest organiseren waar alle oud-leden opnieuw welkom zijn? Moet kunnen toch? Is al eens eerder vertoond en was toen een overweldigend succes. Gelukkig hebben we nog steeds toporganisatoren die zeer wel in staat zijn om nog eens flink de schouders eronder te zetten. Begin maar bij het komende openingsfeest. Stelling 8. En dan muziekavonden! Samen met alle verborgen talenten binnen de club, want die zijn er zeker. Muziek verbindt! Muziek/dansavonden in centrum van het land. Kan/moet een succes worden want KNMC’ers dansen graag. Zo blijven ze jong! Stelling 9. Spelletjesdag? Why nut. Vroeger kende onze vereniging een bridgeclub die in de winter zelfs een week in Spanje vertoefde. Met z’n allen een weekje in hetzelfde hotel. Biljarten? Er zijn vast leden die dit leuk vinden. Je hoeft natuurlijk geen prof te zijn. Te denken valt aan de WY IJsselmonde. Ze willen die schitterende kantine daar vast wel 1x per jaar voor ons opengooien voor een mooie biljartmiddag/avond met captainsdinner. We gaan zelf wel achter de bar staan als het moet. Rode draad. Hier weer even mijn specialiteit: “van de hak op de tak springen deel 1”. Onze in 2019 afgebrande kerk in Hoogmade heeft weer een nieuwe spits. Het is duidelijk te zien wie de grootste sponsor is geweest. Namelijk mijn ……. Club. Zie foto.
Stelling 11. Cruise maken samen met bevriende leden. Veel clubvrienden maken in de winterperiode één of meer cruises. Ze willen toch graag varen. Gek he. Dat kan natuurlijk ook samen met meerdere KNMC vrienden. Wie geeft een voorzet? Voorbeeld: rond 25 november vertrekt er altijd een prachtig schip voor 21 dagen van Italië naar Dubai. De kosten zijn relatief laag. Hebben wij een keer gedaan en is zeker voor herhaling vatbaar. We vergeten nooit meer de doortocht door het Suezkanaal. Wij gaan mee als er geen oorlog is.
Mijn droom van de maand. December 2030. Onze samenleving heeft zwaar te kampen met de plotseling opgekomen korte ijstijd. Nederland ligt onder twee kilometer ijs, inclusief onze schepen en alle windmolens. Ons volk is liefdevol opgevangen aan de Spaanse en Franse Costa’s alwaar het in ieder geval boven het vriespunt blijft. Vlak voor mijn ontwaken schiet een krantenkop langs met de datum van 8 december 2378: “Verbaasde archeologen vinden in een ontdooide gletsjer, de op wonderbaarlijke wijze in takt gebleven resten, van een door het weer overvallen botenclub”. Zie foto.
Stelling 12. Botenclubs, maar ook andere clubs benaderen. Ze hebben momenteel allemaal te kampen met ledenverlies door minder animo en vergrijzing. Op het moment van schrijven krijg ik het bericht dat onze “Crownersclub” wegens gebrek aan belangstelling zal worden opgeheven. Ze zitten met precies dezelfde problemen. Daar maar eens wat meer werk van maken? Er moet hier en daar toch wat te regelen zijn? Samen sterk? Maak van de Rotary de Botary. Maak onze club weer extra bruisend net als in Rotterdam. Stelling 13. Contact zoeken met besturen van grote havens die ook het ledenaantal proberen op pijl te houden en dag en nacht bezig zijn met vrijwilligers te vinden. Hoe pakken zij dat aan??
Tot zover één van mijn dagelijkse visioenen.
Even serieus nu. Extra activiteiten kunnen volgens mij de sleutel zijn tot toekomstige KNMC-successen ……… en ………. zet een reusachtige streep bij oud zeer! Laat het verleden het verleden net als bij 50+ Fijne jaarwisseling en ondanks alle vreselijke gebeurtenissen op onze planeet; “blijven lachen vrienden”.
Stelling 10. Puzzeltocht Met de boten is het al eerder vertoond. We kunnen in de herfst of winter zo’n tocht organiseren maar dit keer met auto’s.
Paul Graafland
61
NEDERLAND WINT
Wij zijn Nederlandse Loterij. Een nieuwe naam achter zeven bekende kansspelen. Samen gaan wij voor een gezonder, socialer en gelukkiger Nederland. Daarom investeren we onze opbrengst in de Nederlandse samenleving. Met een flink deel daarvan steunen we doelen op het gebied van sport en bewegen. Samen maken we sport en beweging bereikbaar voor iedereen. Van jong tot oud, van Olympisch tot paralympisch, en van revalidatie tot gehandicaptensport. Want kinderen krijgen bijvoorbeeld meer zelfvertrouwen door te sporten, ouderen maken meer contact en de maatschappij wordt sterker door gezonde en fitte mensen. Door mee te spelen met één van onze kansspelen, weet je één ding zeker: je draagt bij aan een gelukkig en gezond Nederland.
NEDERLANDSELOTERIJ.NL
Oplossing 10 verschillen
KNMC Clubkleding (alle clubkleding wordt voorzien van KNMC logo / op de clubblazer komt de clubbadge)
Damesjas Islandblock donkerblauw ook verkrijgbaar in herenmodel
Trui heren Ashland donkerblauw
Vest heren Novahill donkerblauw
Meer informatie over de clubkleding (maten, maattabellen, samenstelling en prijzen) vindt u op de ledensite van de KNMC. De clubkleding kan besteld worden via de ledensite www.knmc.nl. Het secretariaat stuurt de bestelling door naar de leverancier, die vervolgens het KNMC logo borduurt op de kleding en het product rechtstreeks naar de besteller toestuurt.
63
KNMC Clubartikelen
Luxe caps
Clubdas
Clubsjaal
Vlaggen 120 x 180 / 100 x 150 / 80 x 120 cm.
Standaard Clubwimpel 30 x 50 cm. Toertochtvlag
Het KNMC Journaalboek
Dasspeld
Grote KNMC Sticker Blauwe of witte letters
Broche
Manchetknopen
Badge
Edge sticker KNMC voor op de auto
Clubspeld vlag
Clubspeld
Set knopen 12 stuks
De nieuwe CD van het KNMC Schipperskoor
Multitool
De clubartikelen kunnen besteld worden via de ledensite www.knmc.nl.
EEN BOOT KOPEN OF VERKOPEN? DE VALK MAAKT HET VERSCHIL. Het kopen en verkopen van een boot is zowel een emotionele als een financiële beslissing. Uw boot is uw persoonlijk bezit, een thuis op het water, het instant vakantiegevoel, vrijheid om te gaan en staan waar u wilt én een toevluchtsoord. Hoe wij dit zo goed weten? Wij van De Valk delen uw liefde voor het water. De inmenging van de makelaars van De Valk
vanuit een thuishaven, overdekte showroom,
zorgt ervoor dat u blijft genieten, terwijl uw
op de wal of vanaf de verkoopsteiger wordt
boot ondertussen verkocht wordt. Door onze
compleet verzorgd door de kundige makelaars
bemiddeling geniet u van uw welverdiende vrije
van De Valk.
tijd op het water, terwijl De Valk alles regelt. Bent u benieuwd wat wij voor u kunnen Dit kan vanuit de vertrouwde omgeving van uw
betekenen? Neem gerust vrijblijvend contact
thuishaven óf u kiest voor een showroom op
op met één van onze vestigingen via:
een A1-locatie. De keuze is aan u. De verkoop
0888 - 338222 of kijk op www.devalk.nl
WWW.D EVAL K.NL A C O R U N A | A L M E R I A | A M S T E R DA M | A N T I B E S | B A R C E LO N A | B E LG I U M | C O R F U | C O S TA B L A N C A | C O S TA D E L S O L | DA L M AT I A HAMBURG | HINDELOOPEN | ISTRIA | KIEL | LIMBURG | LOOSDRECHT | MONNICKENDAM | PALMA | PORTUGAL | SINT ANNALAND | SNEEK
14000 m2 overdekte stalling | 100-tons kraan | 52 meter schilderloods | 52 meter werkloods | jachthaven | verkoophaven | watersportwinkel | total shipmanagement
MOTORBOOT KOPEN OF VERKOPEN?
Verkoophaven met > 150 motorboten 7 dagen per week geopend
WWW.ELBURGYACHTING.NL
☎ 0525 68 68 68