CopyROOD Januari 2012

2012 Januari

COPY ROOD Ledenblad van de JS-afd eling Groningen

Met onder andere:

• De Noorddijker Steate

• Wie was Joop den Uyl? • Beschouwingen op het nieuwe jaar

• Crisistips voor onze premier

Nieuw jaar, Nieuwe kansen!

2

ONZE GEGEVENS

Adres secretariaat: Haddingestraat 10 9711 KD Groningen Telefoon: 050-3183364 Website: www.jsgroningen.nl E-mail: info@jsgroningen.nl Kopij: copyrood@jsgroningen.nl BESTUUR Voorzitter: Erwin Krol 06-30985393 voorzitter@jsgroningen.nl Secretaris: Elmar Smid 06-22805721 secretaris@jsgroningen.nl Penningmeester: Niels Kramer 06-25142653 penningmeester@jsgroningen.nl Algemeen Bestuurslid: Lester von Meijenfeldt 06-44914013

Kameraden, Ten eerste een heel goed, rood, solidair 2012 toegewenst. 2012 is uitgeroepen tot het Europees Jaar van actief ouder worden en solidariteit tussen generaties.

Bereid je dus maar voor! In 2011 zijn de jongeren al de dupe geworden van een pensioenakkoord, waarin ouderen gespaard werden en de lasten voornamelijk bij jongeren neergelegd werden.

Zij moeten in de toekomst langer doorwerken en hebben meer onzekerheid rondom hun pensioen.

Dit is geen pleidooi voor ‘eigen generatie eerst’, maar wel voor een eerlijke verdeling van lasten.

Jongeren groeien op in een tijd, waarin niets meer zeker lijkt. De babyboomers die gespaard worden bij dit pensioenakkoord zijn echter opgegroeid in de booming sixties en zijn gemiddeld de rijkste generatie ooit. Ook het argument dat zij het land opgebouwd is onwaar en getuigd ook niet van solidariteit. Dit hebben hun ouders gedaan, terwijl zij nog in de wieg lagen.

Laten we daarom hopen dat in 2012 de solidariteit

3

Erwin Krol tussen generaties geen éénrichtings-verkeer wordt. Bij het kabinet komen de woorden ‘solidariteit’ en ‘armoede’ in ieder geval niet voor in het woordenboek. Rutte zegt dat je in Nederland niet mag spreken van ‘armoede’ en schuift daarmee de verantwoordelijkheid voor dit probleem van zich af. Toch groeien ruim zestigduizend Nederlandse kinderen tussen de 5 en 17 jaar op in armoede en hebben Voedselbanken te maken met tekorten.

In 2012, terwijl de Europacrisis doormoddert en het kabinet doorgaat met zijn kaalslag, zal dit alleen maar erger worden. Is er dan niets van hoop? Er wordt geregeerd met een 7674 meerderheid en de voegen kraken. Geert heeft zijn fractie aardig onder controle, maar in verschillende provincies zijn al meerdere PVV’ers weggelopen. Van machtspartij CDA valt weinig van te verwachten, maar misschien hebben de dissidenten toch definitief tijdens Kerst het licht gezien en weigeren ze nog langer tegen hun principes in het kabinet te steunen.

De fractiediscipline is echter zo sterk en niemand heeft behoefte aan nieuwe verkiezingen, zodat de kans dat Nederland Europees kampioen wordt groter is dan dat het kabinet valt.

Om toch het jaar vrolijk in te gaan, kan men altijd nog zijn toevlucht nemen naar de fles.

Daarom in deze CopyRood een inventarisatie van de verschillende borrels die vanuit belastinggeld betaald worden. Jij hebt hieraan ook mee betaald, dus zorg ervoor dat je op zijn minst jouw deel terug eet en drinkt. Je hoeft maar twee oesters op het Provinciehuis te verorberen en dan ben je al geslaagd!

Maar laten we daarna met z’n allen weer de handschoen oppakken en ten strijd trekken tegen dit kabinet en ons eigen alternatief te laten zien! Daar heeft Nederland meer aan dan de salonsocialist te spelen in het Provinciehuis.

Veel leesplezier!

4

Crisistip voor Rutte: Neem meer buren Cees Draaijer

Financiële problemen domineerden dit jaar de troonrede. Om Nederland gezond uit “de crisis” te laten komen, vecht de regering voor een wereld aan bezuinigingen. Deze focus is te vergelijken met knikkeren in een brandend schoolgebouw. Knikkers verliezen hun waarde zodra we stikken, financiën zijn waardeloos zodra de aarde onleefbaar is. Toch werd in de troonrede geen beleid genoemd voor het omgaan met klimaatverandering. De op velerlei terreinen beoogde decentralisering zou echter juist op dit terrein uitkomst bieden. Dat valt te concluderen uit het dit jaar gepubliceerde rapport “Cities and Climate Change” van VN-Habitat, het programma van de VN dat kijkt naar de menselijke leefomgeving.

De in dit rapport beschouwde wisselwerking van klimaatverandering en verstedelijking benoemt kansen en risico’s. Aan de ene kant vrezen steden klimaatverandering vanwege hun hoge bevolkingsdichtheid. Hierdoor vragen de dreigende extreme weersomstandigheden namelijk om buitengewoon prijzige infrastructuur. Aan de andere kant hebben

steden vanwege hun omvang de mogelijkheid om met grootschalig beleid de uitstoot van broeikasgassen te beperken. Met hun kennis van lokale omstandigheden kunnen ze hierin veel doeltreffender zijn dan de landelijke overheid. Lokale besturen dragen de sleutels voor het halen van internationale klimaatdoelstellingen zoals geformuleerd in het Kyoto-protocol.

Het Groningse nieuwbouwproject Meerstad adverteert zichzelf met “meer natuur, meer water, meer vrijheid”. Toch zullen de woningen in deze toekomstige woonwijk juist de plaats innemen van natuurlijke begroeiing.

De stad Groningen neemt steeds meer van haar ommeland op en is in oppervlak sinds 1900 minstens vervijfvoudigd. Waar nu huizen staan, was vroeger bos of weiland. De ontwikkelingen in Groningen passen hiermee in een breder Europees beeld.

In 2006 meldde de EEA, the European Environment Agency, een zorgwekkende toename van stadsoppervlak over de gehele Europese Unie. De afgelopen jaren wordt dit niet aan-

5

gedreven door bevolkingstoename, maar door veranderende levensstijl. Huizenbezitters permitteren zich tegenwoordig een ruime tuin en een groot vloeroppervlak. Een project zoals Meerstad speelt hier handig op in door te adverteren met een ruime en natuurlijke woonomgeving. Vanwege deze veranderde levensstijl slipt Europa echter dicht met bebouwing.

Woningbouw in Nederland kent gelukkig nog een bijzonder sterke planmatige uitvoering.

Vooral in Oost- en Zuid-Europa is deze vaak afwezig, leidend tot batenloze bodemverspilling.

Voor een minimale invloed op het klimaat woont iedereen idealiter dicht op elkaar. In een flat neemt de individu relatief weinig bodem in beslag. Woningen delen grondoppervlak en alle bewoners gebruiken een enkele weg.De gestapelde woningen hebben bovendien een betere isolatie doordat ze elkaar warm houden. In uitgespreide steden is efficiĂŤnt openbaar vervoer onmogelijk, fietsen te tijdrovend en zodoende het autogebruik vanzelfsprekend. Wegoppervlak wordt door relatief weinig mensen gedeeld zodat er voor

hetzelfde aantal inwoners meer asfalt nodig is. Deze omschrijving van twee verschillende woonsituaties illustreert twee klimaatinvloeden uit het dagelijks leven.

Ten eerste gebruikt de mens energie uit verbranding, voor bijvoorbeeld een aangename huiskamertemperatuur en vervoer. Uit iedere verbranding komen broeikasgassen voort die leiden tot onwenselijke versterking van het broeikaseffect.

Ten tweede verstikt bebouwing de aardbodem. Eerst konden op deze bodem planten en bomen groeien. Hoe langer de bebouwing staat, hoe minder levensvatbaar de bodem wordt. Bomen groeien van de in de atmosfeer aanwezige CO2 en zouden zo juist een rem op het broeikaseffect kunnen vormen. Hoe minder efficiĂŤnt de stad de aarde bedekt, hoe minder grond overblijft om met planten en bomen de broeikasgasuitstoot van haar inwoners te compenseren.

Stedelijke gebieden hebben ook een meer directe interactie met het weer en klimaat. Door

6 In alle bestuurslagen is het wenselijk klimaatverandering te agenderen. Internationaal moeten doelstellingen worden vastgesteld en moet informatie worden gedeeld, zoals de VN met haar rapport heeft beoogd. Voor lokale en nationale overheden moeten financiĂŤle middelen en kennis beschikbaar zijn zodat maatregelen kunnen worden uitgevoerd. Er bestaat geen standaard recept voor het realiseren van klimaatdoelstellingen.

asfalteren van het landschap vormen ze een bron van warmte en nemen ze slecht neerslag op. Dit heeft een sterke invloed op de waterkringloop. Doordat regenwater rigoureus wordt afgevoerd, daalt het grondwaterpeil in het stedelijk gebied . Ook dit heeft weerslag op de groei van planten en bomen.

Door klimaatverandering zal de gemiddelde temperatuur op aarde toenemen. Dit uit zich in extreme weersomstandigheden, verwoestijning en een stijgende zeespiegel. Stedelijke gebieden liggen veelal aan de kust en zullen zich dus bijvoorbeeld moeten wapenen tegen overstromingen.

Terwijl het westen nagenoeg de volledige menselijke klimaatinvloed op zijn geweten heeft, zullen alle steden op de wereld met grote problemen worden geconfronteerd.

Aangezien Nederland veel baat heeft gehad bij vervuilende vooruitgang, is het redelijk te verwachten dat door Nederland aan arme gebieden hulp wordt geboden. Uit solidariteit kan dit doen met het aanleggen van dijken.

Uit eigenbelang helpt Nederland de steden in ontwikkelingslanden duurzaam te groeien met training in onze planologische aanpak.

Een dergelijke vorm van ontwikkelingssamenwerking zal toch zelfs de heer Rutte moeten aanspreken.

In stedelijke gebieden ligt de mogelijkheid om de dreigende klimaatverandering in te perken. De meerderheid van de wereldbevolking woont sinds vorig jaar in een stedelijk gebied.

Hierbij komen alle vormen van duurzaamheid van pas, maar bestaat ook een kruistocht voor duurzame planologie. Het oppervlak van de aarde is beperkt. Nu de wereldbevolking toeneemt is het zaak om compacte en duurzame steden te bouwen.

Het is te hopen dat de regering Rutte tot actie overgaat om onze grootste crisis, namelijk de imminente klimaatverandering, te verzachten. De levensstijl van het grote wonen moet eindigen. Om dit te stimuleren moet de hypotheekrente uiteraard worden afgeschaft.

Neem meer buren, en beide crises worden verzacht!

Een Nieuw Jaar Huub Kappert

2011 ligt achter ons: met alle gebruikelijke ruzietjes en fittietjes die daarbij horen. De PVV riep af en toe recalcitrante dingetjes waarmee de man in de wijken weer geprikkeld werd, D66 kwam af en toe in het nieuws met leuke oneliners van onze debatclubvrienden Pechtold en Van der Ham en de VVD ging verder met achterhaald neoliberaal beleid. Ondertussen ligt het CDA op sterven na dood in de goot, is de SGP in de praktijk de meest bepalende partij in Nederland en is grachtengordeldier Groenlinks nog wat aan het aanmodderen in de woestijn van Kunduz. Waar gaan we heen met politiek 2012?

Om eens te beginnen met de partij waar in de inleiding met geen woord over gerept is, onze eigen PvdA. Politiek Den Haag beschouwend liggen er enorme kansen voor een partij als de PvdA, iedereen rommelt maar wat aan en niemand die daadwerkelijk aan de touwtjes trekt. Links Nederland is echter tot op het bot verdeeld en vestigt slechts de aandacht op elkaar of op zichzelf.

2012 kan dus de ommekeer worden. Erg logisch dat dit gaat gebeuren is het natuurlijk niet, waarom zou er met slechts een nieuwe partijvoorzitter de hele partij in een stroomversnelling raken? Meer aannemelijk is dat het zwalkend schip verder verdwaald op de politieke oceaan. Het is dan slechts wachten totdat het tot prooi wordt uitgeroepen en

verorberd wordt tot op het skelet der sociaaldemocratie. Hoewel het vanaf de kern dan weer opgebouwd kan worden tot de ultieme sociaaldemocratische partij, gaat er veel, heel veel, energie in zitten. Energie die beter gebruikt kan worden.

Ondertussen is het slachtoffer van dit falen helaas ons land. Nederland wordt bestuurd door oneliners, populistische nepmaatregelen en incidentenbeleid. Neem bijvoorbeeld de ‘test’ die mevrouw Schippers uit haar mouw schudt. ‘Laten we de tandartsenmarkt vrijgeven, dan wordt het goedkoper en wordt de service beter.’ Nee muts, het wordt natuurlijk duurder en de service wordt teruggedrongen tot een niveau dat men nog nét niet geschoffeerd wordt. Dat dit achterhaalde grapje nog steeds gedaan wordt is teleurstellend.

Wat eigenlijk in heel politiek Nederland mist is een visie. Alles is er momenteel op gericht om de schade van een pakweg kredietcrisis, woningmarktcrisis, bankencrisis of immigratiecrisis te beperken. Met ducktape oplossingen wordt alles weer voor 2 weken uitgesteld, terwijl er nergens wordt gekeken naar de vooruitgang van Nederland. Zoals Warren Buffet ooit als lijfspreuk had: ‘In tijden van crisis kun je groeien, in economisch goede tijden moet je zorgen dat je klaar bent de volgende crisis weer te kunnen groeien.’

7

8

Kerstdiner & Nieuw-

jaarsborrel Lester von Meijenfeldt

Het is koud en donker buiten. Terwijl ik dit artikel schrijf, nadert het einde van het jaar 2011. Op verscheidene plekken in de stad zijn reusachtige kerstbomen uit de grond verrezen. De geboortedagen van Jezus zijn steevast het uitgelezen moment om met vriend en familie ongegeneerd overdadig te souperen. Vervolgens staat op oud-en-nieuw de afspraak met een dozijn goud-gele-pretcylinders, om de kwade geesten af te schrikken. De eerste twee weken van het nieuwe jaar wordt de stad afgestruind voor Nieuwjaarsborrels. Onbekende Stadjers de beste wensen toewensen, joviaal klinken met rijkgevulde kristalglazen en een wedstrijd houden om de meeste borrelhapjes. Ik verheug mij er nu al op!

Verleden oktober kondigde de gemeente Amsterdam aan om – net als het jaar ervoor – af te zien van de nieuwjaarsreceptie. Burgemeester van der Laan vond het mondaine feest ongepast in tijden van bezuinigingen.

Hiermee bespaart de gemeente maar liefst honderdvijftigduizendste euro. Meerder provinciehoofdsteden hebben het Amsterdams

voorbeeld gevolgd en korten op hun nieuwjaarsborrel. Volgens een ruwe schattingen zouden de decentrale overheden bij elkaar opgeteld twaalf miljoen euro besparen als alle gemeenten zich zouden onthouden van dit decadente VVD-gedrag. Allerminst een habbekrats!

De ‘linkse’ gemeente Groningen trekt net als vorig jaar een ton uit voor de receptie. Schande! De gemeente zou een voorbeeld moeten nemen aan Amsterdam. Het is onbegrijpelijk dat wanneer van de burger verlangd wordt om de broekriem flink strak aan te trekken, de gemeente zichzelf en dichte naaste op een banket van koninklijke allure trakteert. Gemeenten menen dat de nieuwjaarsreceptie belangrijk is voor het contact met de burger, en dat dit zwaarder weegt dan de kosten.

Leuterpraat! Elk jaar komt dezelfde kleine groep hotemetoten zich wanen op een exclusieve locatie in de binnenstad, om op kosten van de gemeenschap het aantal werkende hersencellen habiel terug te schroeven. Het algemeen belang is verre te zoeken.

9

Bij de Partij van de Arbeid is men niet vies van een borreltje. Op zichzelf is daar natuurlijk niks mis mee. Drupjes oud bruin nuttigen, daar doe ik goedschiks aan mee.

Laatst schrok ik echter toen ik een PvdA-bijeenkomst in Assen bijwoonde. De lokale jongerendiscotheek was afgehuurd om plaats te maken voor het kandidaatvoorzittersdebat.

Open bar, een onvergankelijke hoeveelheid frituurlekkernijen en garnalencocktails.

De Miljonairsfair was er niks bij! En dit allemaal voor niet meer dan een handjevol PvdA leden. Dit was mij allemaal een tikkeltje overdreven.

Enkele weken later kreeg ik via de mail een oproep van onze partijleider om vijf euro te doneren voor de permanente campagne.

Dit heb ik niet gedaan. Niet omdat mijn financiën mij dat niet toestaan. Ik mag het dan als student zijnde over een bescheiden schatkist beschikken, vijf euro voor het sociaal-democratische gedachtengoed kan zij wel verdragen. Dat een niet gering deel van het gedoneerde bedrag zou blijven hangen in bureaucratische rompslomp wil ik nog op

de koop toenemen, omdat dit nu eenmaal inherent is aan een landelijke beweging – het noodzakelijk kwaad, zo je wilt. Hetgeen ik in Assen aantrof weiger ik echter te bekostigen. Als iemand behoefte heeft aan Chateau Mouton en parfait van kippenlevertjes moet hij dat zelf maar financieren.

De gemeente Groningen en de Partij zouden er goed aan doen om nogmaals de betrokken belangen tegen elkaar af te wegen. In tijden van fikse bezuinigingen geen copieuze borrel. Dit hoeft trouwens helemaal niet te betekenen dat er in zijn geheel geen nieuwjaarsborrels mogelijk zouden kunnen zijn in tijden van bezuinigingen. Om de kosten te drukken kan gedacht worden aan het idee om de gebruiker te laten betalen – zoiets als het profijtbeginsel. Gezien het toch kerst is, laat hen dan gelijk een euro extra betalen die we kunnen doorsluizen naar een ontwikkelingsland – bij voorkeur een land wier ontwikkelingsnavelstreng om ongegronde redenen is doorgeknipt door het huidige kabinet. Geheel in lijn met de kerstgedachte en internationale solidariteit!

10

De

Noorddijker

Staete

Niels Kramer Aan de rand van Groningen vlakbij de wijk Leeuwenborg tussen de weidegronden liggen de twee locaties van de Noorddijker Staete. De Noorddijker Saete, een dagbestedingscentrum, biedt vooral jongere mensen een beschermende werkomgeving voor een korte of lange termijn. Deze mensen vallen tussen de wal en het schip en dreigen niet meer te functioneren in de maatschappij. De Noorddijker Saete biedt ze een dagelijkse opvang, begeleiding, werkervaring en structuur in een rustige omgeving om deze mensen naar een betaalde baan te begeleiden in de arbeidsmarkt of gesubsidieerde arbeid.

Om een beter beeld van deze instelling en haar zorg te krijgen ging ik in gesprek met de directeur van de Noorddijker Saete, Jan Mulder.

Hoe is het project Noorddijker Staete opgestart?

Het project Noorddijk is onstaan uit de behoefte om iets voor mijn zoon Melle te doen.

Mijn zoon had een psychische stoornis en een vorm van schizofrenie. Hij is meerdere malen opgenomen in een kliniek waar men naderhand zei dat hij uitbehandeld was. Dat vond ik zeer opvallend, een kliniek die op geen enkele wijze nazorg biedt. Door te zeggen je bent nu klaar, veel succes, daarmee kreeg ik sterk de indruk dat er te weinig naar de mensen zelf wordt gekeken. Ik ben van mening dat iemand een goede dagtaak nodig heeft om weer in balans te komen. Vandaar dat ik voor mijn zoon een dagelijkse bezigheid zocht om hem daarmee een mogelijke toekomst te bieden. Maar juist vanwege zijn psychische stoornis bleek het vinden van een baan onmogelijk. Toen kon ik via Home Service Noord, dat is een overkoepelend orgaan voor zorgboederijen, een stuk grond en een oude schuur krijgen om daar mee aan de slag te gaan. Dat hebben mijn zoon en ik opgeknapt en zijn we samen houten

11

meubels gaan maken. Dat bleek een succes te zijn. Ik zag mijn zoon groeien. Hij kreeg structuur en bovendien zelfwaardering omdat hij met zijn eigen handen iets had geproduceerd.

Bovendien verkochten wij deze meubels en na verloop van tijd kregen wij nieuwe orders om meubels te produceren. Doordat dit zo’n succes was kwam al snel ter sprake of dit concept ook niet voor andere jongeren ingezet kon worden. Deze gedachte sprak mij zeer aan. Ik heb vervolgens dit concept bij verschillende zorginstellingen neergelegd en daaruit kwamen de aanmeldingen al snel binnen.

Door onze begeleiding helpen wij om vaardigheden en nieuwe inzichten van de persoon te ontwikkelen. Dit kan op alle terreinen liggen.

Van sociale vaardigheden tot weerbaarheidstrainingen. Voorop staat dat wij niet kijken naar de beperkingen van de persoon, maar naar wat hij kan. Jongeren krijgen vandaag de dag veel stempels opgedrukt met een mogelijke beperking die hij of zij heeft. Dat heeft een negatief effect op het gedrag. Juist door niet de nadruk op de beperking te leggen maar op zijn/ haar talenten, zal je een positievere instelling naar boven halen.

Wat heeft de Noorddijker Staete te bieden?

Als we kijken naar onze locaties dan hebben wij een zeer verscheiden aanbod. Op de ene locatie is een grote moestuin en lopen er schapen, geiten en andere dieren rond waar elke dag aandacht aan moet worden besteed. Op de andere locatie is een gigantische kas, die vol stond met onkruid, door de jongeren zelf omgebouwd tot een evenementencentrum. In dit centrum kunnen grote groepen van buitenaf activiteiten organiseren. Daarnaast is er de werkruimte voor voor houtbewerking.

Om te beginnen moeten de deelnemers tot rust komen, terug naar de basis. Vandaar dat onze beide locaties in natuurlijke rustgebieden te vinden zijn. Je merkt ook hoe de stilte en rust je hier pakt. Dat heeft invloed op het gedrag van de jongeren die hier komen.

In de eerste fase mag hij/ zij doen wat ie wil.

12 Juist doordat wij een combinatie hebben weten te leggen tussen een werkgedeelte en een gedeelte wat wij uit kunnen besteden, krijgen de deelnemers het idee dat zij daadwerkelijk iets heben klaar gespeeld ten behoeve van an-

woordig zo snel gaat, soms te snel voor deze mensen om dat bij te kunnen houden. Vandaar ook het stukje rust wat wij hier creeëren.

Want rust en het gevoel krijgen dat je welkom bent, veilig bent is de thuissituatie waarmee wij ze in aanraking willen laten komen, omdat ze juist het tegenovergestelde gewend zijn.

Wij proberen vanuit de praktijk, niet de theorie, mensen op een redelijk korte termijn weer op de rails te krijgen door ze een dagbesteding te bieden en de algemene vaardigheden weer te geven zodat ze een mogelijke doorstart kunnen maken naar een betaalde baan en wellicht het zelfstandig wonen.

Wat zou jij vanuit de politiek kunnen gebruiken om dit concept naar een breder plan door te trekken?

Natuurlijk een financiele ondersteuning, zodat ik meedere begeleiders kan aannemen om het stukje zorg en begeleiding te kunnen bieden. Nu probeer ik met zo min mogelijk mensen zoveel mogelijk individuele zorg te kunnen geven en soms lukt dat wel maar er zijn ook dagen bij dat het even te veel is. Als de jongens in een dip zitten door welk facet dan ook, dan is er even geen tijd om even een gesprekje met hen te voeren en dat is wel nodig.

deren. Want het opkrikken van eigenwaarde is één van de belangrijkste factoren. Dat doen wij door ze kleine projectjes te geven waar zij zelf mee aan de slag kunnen. Zodat ze leren, door fysieke werkzaamheden te verrichten, dat ze ook iets kunnen. De meeste mensen die hier komen hebben te kampen met een stoornis, een verstandelijke beperking of gedragsproblematiek. Deze jongeren komen in de samenleving niet makkelijk mee, omdat ze van jongs af aan al een stempel opgeplakt kregen.

Daarnaast zie je dat de thuissituatie van deze jongeren ook niet ‘je van het is’ met als gevolg dat zij qua eigenwaarde hard achteruit gaan.

Daarbij komt het dat de samenleving tegen-

Daarnaast daag ik de politiek uit om weer onder de mensen te komen, kijk naar wat er speelt in de samenleving. Als er zich een probleem voordoet in de zorg het onderwijs of welke andere sector dan ook, dan kijkt de politiek niet naar wat er al bestaat aan mogelijke oplossingen, maar verzint er zelf één die niet strookt met de praktijk. Wat wij hier laten zien is dat wij met weinig middelen op een duurzame en structurele manier jongeren weer uit het slob weten te trekken en hen een toekomst kunnen bieden. Juist niet door theoretische oplossingen te bieden maar praktijk gericht te werk gaan. Daar zou de politiek open voor moeten staan!

Wat mist de PvdA? Jochem Wissenburg

Niet-JS-lid

De afgelopen jaren lijkt de PvdA in een mindere periode te zitten. Dit is eens te meer duidelijk geworden door de verkiezing van Job Cohen als slechtste politicus van 2011.

Dit soort verkiezingen zijn natuurlijk meer gebouwd op gevoel dan op werkelijke feiten, maar toch mogen ze niet genegeerd worden.

De PvdA lijkt een suffig imago te hebben.

Hoe hier uit te komen? Toon visie en optimisme.

Voor de buitenwereld wordt een visie vaak bepaald door het imago dat je uitstraalt.

D66 heeft het imago van een jonge, pragmatische, pro-onderwijs partij . Groenlinks, een partij die opkomt voor het milieu. Echter, bij de PvdA lijkt de afgelopen tijd een duidelijk imago te ontbreken. Een beetje Europa, een beetje voor arbeid en een beetje voor de minderheden. Natuurlijk zijn dit belangrijke punten voor de PvdA, die in haar programma beschreven staan. Echter, wat er mist binnen de PvdA is een breed uitgedragen visie, die voor mensen in één klap duidelijk maakt waar de PvdA voor staat.

Die visie zou ten eerste moeten benadrukken dat de PvdA een partij is die een sociaal Nederland wil, waar de overheid er is om mensen verder te helpen die willen en waar de overheid er altijd voor mensen is die het moeilijk hebben. De PvdA is de partij van Willem Drees, een partij die opkomt voor de sociaal zwakkeren en de middenklasse, de motor van de economie. Gezien de periode van gedane bezuinigingen en de hoogstwaarschijnlijke komende bezuinigingen is dat

wat de PvdA breed en goed moet uitdragen.

Daarnaast moet de partij een politiek-liberale visie uitdragen. Opkomen voor minderheden, voor homo’s, voor abortus en voor het gedoogbeleid. Nederland moet een land zijn waar zoveel mogelijk kan als je er gebruik van kunt maken en zo niet, dan moet de overheid klaar staan om jou te ondersteunen. Dat is het antwoord op het beleid van PVV, CDA en VVD. Dat is wat de PvdA moet uitdragen.

Dat dit niet lukt en voor buitenstaanders niet goed overkomt heeft de PvdA deels aan zichzelf en deels aan de omstandigheden te danken. Om te beginnen bij haar eigen verantwoordelijkheid. De PvdA heeft meer optimisme nodig. Je mag het met hem eens zijn of niet, D66-leider Pechthold straalt optimisme en enthousiasme uit. De PVDA moet oren hebben voor problemen van mensen, maar ze vervolgens ook een optimistische(en realistische) oplossing bieden: ‘U geeft het probleem, de PvdA u de oplossing.’ Optimisten hoeven niet perse jonge mensen te zijn, maar wel enthousiaste karakteristieke mensen . Hoe graag ik ook zou willen dat het altijd om inhoud draait in de politiek, uiteindelijk is ook het plaatje belangrijk. Met mijn slotwoorden kom ik meteen toe aan de externe omstandigheden die de PvdA een partij met een suffige uitstraling maken, want hopelijk zal deze breed uitgedragen sociale en politiek-liberale visie, wél door het NOS journaal opgepakt worden en niet verknipt en geplakt door Lucky TV.

13

14

Wie was

Joop den

Uyl? Elmar Smid

Het nieuwe jaar willen we dit jaar beginnen door eerst eens terug te kijken naar de geschiedenis van de sociaal democratie. Een van die lezingen zal gaan over de meest linkse minister-president die we ooit gehad hebben.

In 2008 bracht uitgeverij Balans het boek Joop den Uyl - Dromer en Doordouwer uit.

Deze biografie van Den Uyl is geschreven door schrijfster en Volkskrantcolumniste Anet Bleich. Op donderdag 16 maart komt zij een lezing aan ons geven over deze sociaal democraat. Als voorproefje nu alvast een impressie van zijn biografie.

Anet Bleich neemt ons in haar boek op chronologische wijze mee door het leven van Johannes Marten den Uyl. Daarbij weet ze vooral de persoonlijke geschiedenis van de man

goed onder woorden te brengen. Joop den Uyl wordt op 9 augustus 1919 geboren in Hilversum. Hij komt uit een behoorlijk gereformeerd middenklasse gezin met vier kinderen en hij blijkt best aardig te kunnen leren. Bleich brengt onder de aandacht dat Joop in zijn jeugdjaren, verbazend genoeg, extreemrechtse sympathieĂŤn had gehad. De jonge Joop had in een essay geschreven dat hij bewondering voor de manier hoe Hitler het volksgevoel van de Duitsers wist aan te spreken.

Deze flirt met het uiteinde van de andere kant van het politieke spectrum wisselde hij overigens snel in toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak in Nederland. Op dat moment was Den Uyl student in Amsterdam en schreef hij opiniestukken tegen de Duitse bezetting in het ledenblad van zijn gereformeerde studentenvereniging. De Tweede Wereldoorlog had een grote invloed op Joop. Hij viel van zijn geloof, kwam in aanraking met het verzet, ontmoette daar zijn latere vrouw Liesbeth en hij keerde

15

zich tot de sociaal democratie. Dit alles niet zonder moeite, want Den Uyl was behoorlijk zwaar op de hand. Volgens Bleich overpeinsde hij alles.

Na de Tweede Wereldoorlog was hij kort hoofdredacteur van Vrij Nederland en werd hij in 1946 lid van de net opgerichte Partij van de Arbeid. Voor die partij werd hij in de jaren 50 wethouder in Amsterdam. In die stad wilde Joop den Uyl de karakteristieke grachten dempen om er wegen van te maken en probeerde hij een sterk vervuilende olieraffinaderij naar de stad te trekken. Bleich schrijft dat het misschien maar goed was dat hij net op tijd weer vertrok als wethouder, anders zou hij wellicht nooit premier geworden zijn.

Door een schaduwkabinet te vormen met nieuwe progressieve partijen als de PSP en D66 wist Den Uyl uiteindelijk minister-president te worden in 1973. Doch, niet zonder hulp van de confessionele partijen. En die samenwerking liep behoorlijk stroef. Dries van Agt voelde zich niet serieus genomen door Den Uyl. Den Uyl was verstrooid, drammerig en liet vergaderingen uren lang duren. Daar leed zijn gezin ook onder, vaak vergat Joop de verjaardagen van een van zijn zeven kinderen.

Wat jammer is aan de biografie is dat er niet

heel diep wordt ingegaan op de politieke activiteiten van Den Uyl en zijn kabinet. Twee dingen..: Op de vraag hoe het kan dat de voorman van de sociaal democraten, die van nature republikeins zijn, de monarchie redt na de Lockheed affaire komt niet echt een antwoord.

Ook mist er een opsomming van programmapunten die Joop voor elkaar heeft gebokst als premier.

Joop den Uyl belandde in de oppositie na de overwinningsnederlaag, om als minister van Sociale Zaken in het kabinet Van Agt, in 1981, nog een keer terug te komen. Dat kabinet sneuvelde echter binnen een jaar.

Op de dag voor kerst, in 1987, overleed Joop den Uyl aan de gevolgen van een hersentumor.

Al met al is het boek van Anet Bleich een mooie inkijk in het leven van Den Uyl, doordat de man veel opschreef op notitieblaadjes en praktisch alles bewaarde. De schrijfstijl van Bleich leest vlot en je krijgt een goed beeld van een van de meest invloedrijke Nederlandse sociaal democraten. Het boek is op internet en in de boekenwinkels te koop voor ₏19,95. Je kan het ook ontvangen door als PvdA’er een nieuw lid te werven via de PvdA website.

Je gelooft het niet, maar mijn vader is Art Garfunkel en mijn moeder is Paul Simon.

Ik zing hun liedjes op bruiloften, baby showers en scheidingen. goudenkeeltje@ eddygarfunkel.nl

Ik heb principes. Ik ruil ze graag in. Heb jij nog leuke principes voor mij? principeprinses@vvd. tweedelamer.nl Wat zijn jouw goede voornemens voor het nieuwe jaar?

Wij weten allebei dat jij je er toch niet aan gaat houden. Dus neem maar weer contact met mij op:

Voor al uw feesten en partijen, de Huub Kappert look-a-like.

Doet enkel dansjes op foute muziek. lester@look-a-like.hak Frank ik heb je hoed. Wil je hem terug?

Speel dan mee met mijn spelletje.

Het is groot, duur en totaal overbodig. Rara waar zou hij liggen...

Mijn paddenstoelensoep is legendarisch.

Plop en de rest houden er maar niet over op. Zal ik een lekker soepje voor jou brouwen? Stuur dan een brief naar het volgende adres: Hunnebed 26, Drenthe

Ik ben net een tik-tak, van buiten hard, maar van binnen zacht.

Wie heeft mijn mojo gezien? Ik ben hem kwijt sinds 1992.

Gevonden?

Mail naar mojo@hak.nl Gezocht: Een nieuwe baan binnen de PvdA. Mijn kwalificaties zijn veel lullen, zijken op linkse PvdA-leden en ik houd er een rechtse agenda op na.

Binnekort in de schappen bij een winkel bij u in de buurt: Hubertine Kappert

goedevoornemens@ jacobroel.nl

COPY ROOD