typisch Aalsmeers schuurtje wilde afbreken en tegen Jan zei: “Als je het weer kan opbouwen, kun je er een mooi woonhuis van maken”, ging hij enthousiast aan de gang. Juist omdat Jan altijd zo interessant kon vertellen, had hij veel vrienden. Met veel hulp van al die vrienden is de schuur veranderd in een echt huis op een unieke plaats op een rietbonk, waar je alleen maar met een bootje kon komen. Later hebben ze met elkaar nog een molen gebouwd bij het huis.
Vrijbuiter en vrijdenker Het is jammer dat hij de laatste jaren van zijn leven niet meer op zijn rietbonk kon blijven vanwege een afnemende gezondheid. In zijn huisje in het Seringenpark werd hij wat somber en bleef er van die vrijbuiter, die hij zijn hele leven geweest was, niet zoveel meer over. Hoe langer ik erover nadenk, hoe knapper ik het vind, dat zo’n klein mannetje uit een heel
eenvoudig, groot katholiek gezin uit Leimuiden zich heeft kunnen ontwikkelen tot zo’n intelligente vrijdenker en vrijbuiter. Als hij niet op zijn twaalfde jaar al had moeten gaan werken bij de boer, zoals dat van arbeiderskinderen in die tijd verwacht werd, dan had hij zich tot een groot historicus kunnen opwerken. Des te groter is mijn waardering voor hem, dat hij toch heeft kunnen uitgroeien tot een zeer deskundig adviseur bij Oud Aalsmeer, De Historische Tuin, Korenmolen De Leeuw en nog diverse andere instellingen. Jan Lunenburg heeft niet alleen mij, maar velen rondom hem gestimuleerd om met andere ogen te kijken naar de geschiedenis, de architectuur, de natuur en het landschap, kortom naar de hele wereld. En dat kun je een grote verdienste noemen! »» Wil Jore-Spaargaren
»» 27