Modi Ephraim

Gils favoriete restaurant:

“Dat varieert. Op dit moment is dat Luna, gelegen net buiten Nazareth, een prachtige bistro die eigendom is van kok Luna Zreik, een Christelijk Arabische vrouw. Ze serveert traditionele Arabische gerechten met een moderne twist. Mijn favoriete gerecht is gebaseerd op een oud Syrisch recept uit de 14e eeuw. Het bestaat uit gehaktballetjes met dadels, gember en rozenwater.

De Israëlische producten waar hij graag mee kookt:

“Okra, sinaasappels en verse tuinbonen, de smaken uit mijn kindertijd.”

Het Israëlische gerecht dat hij het lekkerst vindt:

“Rundvlees met bittere olijven en citroen. Het ligt wat zwaar op de maag, maar het is oh zo lekker.”

Voor een rondleiding: karpad.hovav@gmail.com

“Een markt is een unieke manier om een land – welk land dan ook - van binnenuit te leren kennen. Geen merkpositionering, geen reclame, geen nep - de eerlijke waarheid op de man af.”

binnen- en buitenland en hij schrijft boeken. Een tour met Gil is een feest van kleuren, geuren en smaken. Hij vertelt over de achtergrond van kruiden, zoals za’atar en sumak. Hij laat mensen uit zijn groep raden wat sommige producten zijn. En overal mag, nee moet men proeven. Zoals gevulde deegrolletjes en heerlijke drankjes van verse kruiden, groenten en fruit. Het is duidelijk dat hij hier regelmatig komt, op alle plekken wordt hij met open armen ontvangen. Hij kent de meeste eigenaars en spreekt de mannen aan met ‘Abba’, wat papa betekent in het Ivriet en de vrouwen met ‘Ima’, moeder.

Medjoul

Na ruim een uur moet Gil verder en neemt hij afscheid van zijn groep, maar niet voordat hij nog een anekdote deelt. “Israël staat bekend om zijn dadels. Jullie hebben ze net ook geproefd, die heerlijke medjoul, het zijn net gebakjes. Medjoul betekent ‘onbekend’ in het Arabisch. Hoe komt de dadel aan deze naam? Daar gaan vele verhalen over, voor mij is de meest poëtische verklaring dat de dadels tot halverwege de twintigste eeuw alleen in Irak geteeld werden en dat export verboden was. Het was een Irakees geheim. Toen Joden naar de jonge staat Israël vluchtten na vervolgingen in Irak, namen ze in het geheim een paar pitten van de medjoul mee. Ze plantten die in het zuiden en nu is Israël een van de grootste exporteurs.”