Reportage
Ecomare.
Foto: Patrick Swinnen.
Biologie
Zeehondenopvang
Ecomare in Texel In 2014 haalde 'Happie' de krantenkoppen. Deze jonge grijze zeehond was de speelkameraad van tal van duikers in de Oosterschelde. Ondertussen zijn er hoe langer hoe meer waarnemingen van zeehonden, zowel in de Oosterschelde als aan de kusten van de Noordzee. De populaties van zowel de gewone zeehond (Phoca vitulina) als van de grijze zeehond (Halichoerus grypus) groeien steeds aan.
34
Hippocampus jan./feb. 2022
de zeehond, een ramp voor de vissers
Foto: Vilve Roosioks - Pixabay.
Op
Gewone zeehond (Phoca vitulina).
Grijze zeehond (Halichoerus grypus).
Foto: Ecomare.
Achtergrondfoto: Samantha De Smet.
D
e grijze zeehond is groter dan de gewone zeehond, maar vergelijken is moeilijk omdat je de twee soorten natuurlijk zelden mooi naast elkaar ziet liggen. Om ze te onderscheiden, kijk je best naar de kop. De gewone zeehond heeft een ronde kop, met een knik tussen het voorhoofd en de neusrug. Bij de grijze zeehond gaat de neus in een rechte lijn over in het voorhoofd, waardoor ze een lange neus lijken te hebben. Hierdoor kregen ze ook de bijnaam 'kegelrob'. In de Noordzee komen deze twee soorten zeehonden het meest voor, al kunnen we af en toe een kleinere ringelrob (Pusa hispida) of een zadelrob (Pagophilus groenlandicus) spotten. In 1986 strandden er ook een aantal klapmutsen (Cystophora cristata) op de kusten van Frankrijk, België en Nederland.
het einde van de zestiende eeuw kloegen de vissers over tegenvallende vangsten. De zeehond werd beschuldigd van broodroof en vanaf 1591 werden er in Zeeland premies uitgeloofd voor het doden van de dieren. Dat systeem
werd in 1942 stopgezet, maar de jacht op jonge dieren voor hun waardevolle vacht ging door. Hierdoor waren de zeehonden in de Waddenzee en in de, toen nog niet afgesloten, zeearmen in Zeeland in 1960 nagenoeg verdwenen. Uiteindelijk werd de jacht op zeehonden in 1962 verboden in België en Nederland en steeg het aantal waarnemingen langs onze kusten. In Canada worden er jaarlijks echter nog zo'n 50.000 dieren doodgeknuppeld. Door het importverbod op zeehonderproducten in de EU en in enkele andere landen kan Canada de pelsen op steeds minder markten kwijt. De pelsjagers zijn er spijtig genoeg ingeslaagd een nieuwe afzetmarkt te vinden in China, dat op dit moment de grootste bontproducent en -afnemer ter wereld is geworden.
