Western Frisian (Frisian) - The Protevangelion

It Protevangelion HAADSTIK 1 1 Yn ’e skiednis fen ’e tolve stammen fen Israël lêze wy dat der in man wie Joachim neamd, dy’t tige ryk wie, en twadûbeloffers offere oan ’e Heare God, nei't er dit beslút makke hie: myn besittings scil wêze ta it nut fan it hiele folk , en dat ik barmhertichheid fine mei fan 'e Heare God foar de ferjouwing fan myn sûnden.

2 Mar op in great feest des Heare, do’t Israëls bern hjar jeften offeren, en Joachim syn skine ek offere, gyng Ruben de hegepryster him tsjin, sizzende dat it jo net tastien is jins jeften to offerjen, om't dû net hast brocht in probleem yn Israel.

3 Dêrop gyng Joachim, dy’t tige soargen wie, fuort om de registers fen ’e tolve stammen to rieplachtsjen, om te sjen oft hy de iennichste wie dy’t gjin kwea berne hie.

4 Mar by ûndersyk fûn er dat alle rjuchtfeardigen sied yn Israël opwekke hiene: 5 Do rôp er de aartsfaar Abraham yn it tinken: Hoe't God him syn soan Izaäk oan it ein fen syn libben jown hie; dêr't hy tige noed fan wie en net troch syn frou sjoen wurde soe: 6 Mar hy gyng werom yn ’e woastenije, en sette dêr syn tinte fêst, en fêste fjirtich dagen en fjirtich nachten, en sei tsjin himsels: 7 Ik scil net delkomme om to iten noch to drinken, oant de Heare, myn God, op my delsjen scil, mar it gebed scil myn spize en drinke wêze.

HAADSTIK 2 1 Yn 'e tuskentiid wie syn frou Anna benaud en ferbjustere oer in dûbele rekken, en sei: ik scil rouwe sawol om myn widdo as myn ûnfruchtberens.

2 Do kaem in great feest des Heare oan, en Judith, hjar tsjinstfaem, sei: Hoe lang scilstû jins siele forneare? It feest des Heare is no kommen, as it yllegaal is foar ien om te rouwe.

3 Nim dêrom dizze kap dy’t jown is troch ien dy’t sokke dingen makket, hwent it is net gaadlik dat ik, dy’t in tsjinstfeint bin, dy drage, mar it past goed by in persoan fan dyn grutter karakter.

4 Mar Anna antwirde: Gean fen my, ik bin soks net wend; boppedat hat de Heare my tige fornedere.

5 Ik eangje dat ien dy’t dy dit ûnbedoeld hat, jown hat, en do bist kommen om my te ûntreinigjen mei myn sûnde.

6 Do antwirde Judith hjar tsjinstfaem: Hwet kwea scil ik dy winskje, as jimme net nei my harkje scille?

7 In gruttere flok kin ik dy net winskje as dêr’tst ûnder bist, om’t God dyn skirte tasletten hat, datstû gjin mem yn Israël wirde scilst.

8 Dêroer waerd Anna tige ûnrêstich, en hja hie hjar brulloftskleed oan, en gyng om trije ûre de middei yn har tún to kuierjen.

9 En hja seach in laurierbeam, en siet dêrûnder, en bea ta de Heare, sizzende: 10 O God fen myn âffears, seingje my en achtsje myn gebed, lyk as Jo de skiep fen Sara seinge hawwe, en hjar in soan Izaäk jown hawwe.

HAADSTIK 3 1 En wylst hja nei de himel seach, seach hja in sparrowsnêst yn 'e laurier,

2 En hja rouwe yn harsels, sei hja: Wé is my, dy’t my berne hat? en hokker liif hat my droegen, dat ik sa forflokt wirde soe foar it oantlit fen Israëls bern, en dat hja my yn 'e timpel fen myn God smaed en spot scoene.

3 Ik bin net te fergelykjen mei de beesten fen ’e ierde, hwent ek de beesten fen ’e ierde binne fruchtber foar Jo, o Heare!

Wé is my, wêr kin ik mei fergelike wurde?

4 Ik bin net te fergelykjen mei de brute bisten, hwent sels de brute bisten binne fruchtber foar Jo, o Heare! Wo is my, wêr bin ik mei te fergelykjen?

5 Ik kin net forlykje mei dizze wetters, hwent sels de wetters binne fruchtber foar Jo, o Heare! Wé is my, wêr kin ik mei fergelike wurde?

6 Ik bin net te fergelykjen mei de weagen fen ’e sé; want dizze, oft se rêstich binne of yn beweging binne, mei de fisken dy't deryn binne, priizgje Jo, o Heare! Wé is my, wêr kin ik mei fergelike wurde?

7 Ik bin net te fergelykjen mei de ierde, hwent de ierde bringt syn fruchten op, en priizget Jo, o Heare!

HAADSTIK 4 1 Do stie in ingel des Heare by hjar en sei: Anna, Anna, de Heare hat dyn gebed heard; dû scilst swier wurde en berne wurde, en oer jins neiteam scilst oer de hiele wrâld sprutsen wurde.

2 En Anna antwirde: Sa wier as de Heare, myn God, libbet, hwet ik ek bringe, oft it manlik of froulik is, ik scil it de Heare, myn God, wije, en it scil Him tsjinje yn hillige dingen, syn hiele libben.

3 En sjuch, d’r kamen twa ingels, sizzende tsjin hjar: Sjuch, dyn man Joachim komt mei syn hoeders.

4 Hwent in ingel des Heare is ek ta him delkommen, en sei: De Heare God hat jins gebed heard, hastich en gean hjirwei, hwent sjuch, Anna, dyn frou scil swier wurde.

5 Do gyng Joachim del en rôp syn hoeders, sizzende Bring my tsjien lammen sûnder smet en smet, en hja scille de Heare myn God wêze.

6 En bring my toalve keallen sûnder gebrek, en de toalve keallen scille wêze foar de preesters en de âldsten.

7 Bring my ek hûndert bokken, en de hûndert bokken scille foar it hiele folk wêze.

8 En Joachim gyng del mei de hoeders, en Anna stie by de poarte en seach Joachim kommen mei de hoeders.

9 En hja roun, en hong him om de hals, en sei: Nou wit ik, dat de Heare my tige seinge hat; 10 Hwent sjuch, ik, dy’t in widdo wie, bin gjin widdo mear, en ik, dy’t ûnfruchtber wie, scil swier wurde.

HAADSTIK 5 1 En Joachim bleau de earste deis yn syn hûs, mar de oare moarns brocht er syn offers en sei: 2 As de Heare my geunstich is, lit de plaat dy’t op ’e foarholle fan ’e preester is 1 it iepenbier meitsje.

3 En hy rieplachte it plaat, dat de preester droech, en seach it, en sjuch, de sûnde waerd yn him net fûn.

4 Do sei Joachim: Nou wit ik, dat de Heare my woldiedich is, en al myn sûnden weinommen hat.

5 En hy gyng del út ’e timpel des Heare rjuchtfeardich, en gyng nei syn eigen hûs.

6 En do’t Anna njoggen moanne forbi wierne, brocht hja út, en sei tsjin de kreamfrou: Hwet haw ik berne?

7 En hja fertelde it har, in famke.

8 Do sei Anna: De Heare hat hjoed myn siele grutbrocht; en hja lei har op bêd.

9 En do’t de dagen fen hjar suvering folbrocht wierne, joech hja it bern oan, en neamde hjar namme Maria.

HAADSTIK 6 1 En it bern waerd alle dagen yn krêft, dat hja njoggen moanne âld wier, hjar mem hjar op 'e ierde lei, om to bisykjen oft hja stean koe; en doe't se njoggen stappen rûn wie, kaam se wer by mem har skoot.

2 Do helle hjar mem hjar op en sei: Sa wier as de Heare myn God libbet, dû scilst net wer op dizze ierde rinne, oant ik dy yn ’e timpel des Heare bring.

3 Sa makke hja hjar keamer ta in hillich plak, en liet neat ûngewoans of ûnrein by hjar komme, mar noege guon ûnbesmette dochters fen Israël, en hja lieten hjar oan ’e kant.

4 Mar do’t it bern in jier âld wier, makke Joachim in grut feest, en noege de preesters, de skriftgelearden, en de âldsten en it hiele folk fen Israël; 5 Do makke Joachim in offer fen it famke oan ’e hegepreesters, en hja seingen har, sizzende: De God fen ús âffears seingje dit famke, en jou har in namme dy’t ferneamd is en duorje fan alle slachten. En al it folk antwirde: Sa is it, Amen.

6 Do offere Joachim hjar in twadde kear oan ’e preesters, en hja seingen har, sizzende: O Allerheechste God, achtsje dit famke, en seingje har mei in ivige seining.

7 Dêrop naem hjar mem hjar op, en joech hjar it boarst, en song it folgjende liet ta de Heare.

8 Ik scil de Heare, myn God, in nij liet sjonge, hwent Hy hat my bisocht en de smaed fen myn fijannen fan my ôfnommen, en my de frucht fen syn gerjuchtichheit jown, dat it nou de soannen fen Ruben forteld wirde scil. , dat Anna jout sûch.

9 Do lei hja it bern yn ’e keamer dy’t hja hillige hie, en hja gyng út en tsjinne hjar.

10 En do’t it feest ôfrûn wie, gongen hja fuort, bliid en priizgjend de God fen Israël.

HAADSTIK 7 1 Mar it famke waerd, en do’t hja twa jier âld wier, sei Joachim tsjin Anna: Lit ús hjar liede nei de timpel des Heare, dat wy ús bilofte folbringe meije, dy’t wy de Heare God biloften hawwe, dat er net wirde scoe. lilk op ús, en ús offer wêze ûnakseptabel.

2 Mar Anna sei: Lit ús it trêdde jier wachtsje, dat hja har heit net kennen scil. En Joachim sei: Lit ús dan wachtsje.

3 En do’t it bern trije jier âld wier, sei Joachim: Lit ús de dochters fen ’e Hebreeërs, dy’t ûnbesmette binne, útnoegje, en lit hja elk in lampe nimme, en lit hjar oanstutsen wirde, dat it bern net wer weromkeare mei, en har geast wês set tsjin 'e timpel des Heare.

4 En hja diene sa oant hja opteagen yn 'e timpel des Heare. En de hegepryster ûntfong har, en seinge har, en sei: Maria, de Heare God hat jins namme grutbrocht yn alle slachten, en oant it ein fan 'e tiid troch dy sil de Heare syn ferlossing sjen litte oan 'e bern fan Israel, 5 En hy sette hjar op ’e trêdde trede fen it alter, en de Heare joech hjar genede, en hja dûnse mei har foetten, en it hiele hûs fen Israël hie hjar leaf.

HAADSTIK 8 1 En hjar âlden gyngen fuort, fol forwûndering, en priizge God, hwent it famke kaem net werom nei hjarren.

2 Mar Maria gyng yn 'e timpel troch as in dúf dy't dêr opfiede, en krige har iten út 'e hân fan in ingel.

3 En do’t hja tolve jier wier, kamen de preesters gear yn in rie, en seine: Sjuch, Maria is tolve jier âld; hwet scille wy mei hjar dwaen, út eangst, dat it hillichdom fen 'e Heare, ús God, ûntreinigje scil?

4 Do seinen de preesters tsjin Sacharja, de hegepreester: Stean jo by it alter des Heare, en geane yn it hillichdom, en dogge smeekjes oer hjar, en alles wat de Heare jo iepenbierje scil, dat dogge jo.

5 Do kaem de hegepreester yn it Hillichdom, en naem it boarstskild fen it oardiel mei him wei.

6 En sjuch, de ingel des Heare kaem ta him, en sei: Sacharja, Sacharias, gean út en rop al de widners byinoar ûnder it folk, en lit elk fen hjarren syn stêf bringe, en hwa't de Heare in oansjen scil. teken scil de man fen Maria wêze.

7 En de skriemers gyngen út troch hiel Judéa, en de trompet des Heare klonk, en al it folk roun en kamen byinoar.

8 Ek gyng Jozef, dy’t it wapen fuortslingere, hjarren yn ’e miette; en do't hja yn 'e kunde kamen, gyngen hja nei de hegepryster, en namen elk syn stêf.

9 Nei’t de hegepryster hjar stokken ûntfongen hie, gyng er de timpel yn om te bidden; 10 En do’t er syn gebed foltôge hie, naem er de stokken, en gyng út en dielde se út, en der wier gjin wûnder dat hjar dien hie.

11 En de lêste stêf naem Joazef, en sjuch, in dúf gyng út de stêf, en fleach op Jozefs holle.

12 En de hegepryster sei: Jozef, dû bist de útkarde persoan om de faam des Heare to nimmen, om hjar foar him to hâlden; 13 Mar Jozef wegere, sizzende: Ik bin in âld man en haw bern, mar hja is jong, en ik bin bang dat ik yn Israël bespotlik lykje scoe.

14 Do antwirde de hegepryster: Jozef, freezje de Heare dyn God, en tink oan hoe’t God mei Datan, Korach en Abiram dien hat, hoe’t de ierde har iepene en opslokte, fanwegen hjar tsjinspraak.

15 Nou dêrom, Joazef, eangje God, dat sokke dingen net barre scoe yn dyn húshâlding.

16 Do eange Jozef, en naem hjar nei syn hûs, en Jozef sei tsjin Maria: Sjuch, ik haw dy nommen út ’e timpel des Heare, en no scil ik dy yn myn hûs litte; Ik moat tinke oan myn hannel fan bouwen. hy Heare mei dy wêze.

HAADSTIK 9 1 En it barde yn in rie fen ’e preesters, dat der sein waerd: Lit ús in nij foarkleed meitsje foar de timpel.

2 En de hegepreester sei: Rop ta my saun ûnbesmette jongfammen út ’e stam fen David.

3 En de tsjinstfeinten gongen en brochten se yn ’e timpel des Heare, en de hegepryster sei tsjin hjar Werp it lot foar my no, hwa fen jimme scil de gouden tried spinne, hwa de blau, hwa de skarlekken, hwa it fyn linnen , en wa't de wiere pears.

4 Do wist de hegepryster Maria, dat hja út ’e stam fen David wier; en hy rôp har, en it wiere poarper foel har lot om to spinnen, en hja gyng fuort nei har eigen hûs.

5 Mar fan dy tiid ôf waerd Sacharias, de hegepreester, stom, en Samuël waerd yn syn keamer set, oant Sacharias wer spriek.

6 Mar Maria naem it wiere poarper en spinde it.

7 En hja naem in pot en gyng út om wetter to lûken, en hearde in stim tsjin hjar sizzen: Lokwinske dy’t fol genede bist, 1 de Heare is mei dy; do bist seinge ûnder de froulju.

8 En hja seach nei rjochts en lofts om (om te sjen) wêr’t dy stimme wei kaam, en doe gyng hja har hûs triljen yn, en de wetterpot dellizzende naem se de poarper en gyng op har sit sitten om it te wurkjen .

9 En sjuch, de ingel des Heare stie by hjar, en sei: Eangje net, Maria, hwent dû hast genede foun yn Gods eagen; 10 En do't hja it hearde, ried hja mei harsels hwat dat soarte groet bitsjutte.

11 En de ingel sei tsjin hjar: De Heare is mei dy, en dû scilst swier wêze; 12 Dêr antwirde hja: Hwet! scil ik swier wurde by de libbene God, en berne as alle oare froulju?

13 Mar de ingel antwurde: Net sa, o Maria, mar de Hillige Geast scil oer dy komme, en de krêft fen ’e Allerheechste scil dy oerskodzje; 14 Dêrom, hwat út dy berne wirde scil hillich wêze, en scil de Soan fen 'e libbene God neamd wirde, en dû scilst syn namme Jezus neame; hwent Hy scil syn folk forlosse fen hjar sûnden.

15 En sjuch, jins neef Elisabet, hja is ek swier wurden yn hjar âldens.

16 En dit is nou de sechsde moanne by hjar, dy’t ûnfruchtber neamd waerd; hwent neat is by God ûnmooglik.

17 Mar Maria sei: Sjuch, de tsjinstfaem des Heare; lit it my wêze neffens jins wird.

18 En do’t hja hjar poarper makke hie, brocht hja it nei de hegepryster, en de hegepryster seinge hjar, sizzende: Maria, de Heare God hat dyn namme grutmakke, en dû scilst seinge wirde yn alle ieuwen fen ’e wrâld. .

19 Do gyng Maria, fol mei blydskip, fuort nei hjar nicht Elisabet, en klopte oan de doar.

20 En do’t Elisabet it hearde, roun hja en die hjar iepen, en seinge hjar, en sei: Hwer is dit my wei, dat de mem fen myn Heare ta my komme scoe?

21 foar sjo! sadree't de stim fan jins groet myn earen berikte, sprong hwet yn my is en seinge dy.

22 Mar Maria, dy't ûnwittend wie fan al dy geheimsinnige dingen dy't de aartsingel Gabriël ta har spritsen hie, sloech har eagen op nei de himel en sei: Hear! Wat bin ik, dat alle geslachten fan 'e ierde my sillich neame?

23 Mar hja seach dat hja alle dagen grut waerd, en eange, gyng hja nei hûs, en ferburgen hjar foar Israëls bern; en wie fjirtjin jier âld doe't al dizze dingen barden.

HAADSTIK 10 1 En do’t hjar sechsde moanne kommen wier, kaem Jozef werom fen syn bouhuzen yn it bûtenlân, dat syn hannel wie, en hy gyng it hûs yn, en foun de faam great wurden; 2 Do sloech er op syn oantlit, en sei: Mei hokker oantlit kin ik opsjen nei de Heare, myn God? of hwet scil ik fen dizze jonge frou sizze?

3 Hwent ik krige har in faam út 'e timpel fen 'e Heare, myn God, en haw har net bewarre sokken!

4 Hwa hat my sa forlei? Wa hat dit kwea dien yn myn hûs, en de Faam fan my ferlieden, hat har ûntreinige?

5 Is de skiednis fan Adam net krekt yn my folbrocht?

6 Hwent op it stuit fen syn hearlikheit kaem de slange en foun Eva allinne, en forlei hjar.

7 Krekt op deselde wize is it my oerkommen.

8 Do gyng Jozef op fen ’e ierde, rôp hjar en sei: O dû, dy’t God sa’n goedgeunst waerd, hwerom hast dit dien?

9 Hwerom hast jins siele sa fornederd, dy’t ûnderwiisd waerd yn it Hillichdom en jins iten krige út ’e hân fen ’e ingels?

10 Mar hja antwirde mei in floed fen triennen: Ik bin ûnskuldich en haw gjinien kend.

11 Do sei Jozef: Hoe komt it datsto swier bist?

12 Marije antwirde: Sa wier as de Heare myn God libbet, ik wit net op hokker wize.

13 Do waerd Jozef tige kjel, en gyng fen hjar wei, tocht hwet er mei hjar dwaen scoe; en sa redenearre hy mei himsels:

14 As ik hjar misdriuw ferbergje, den scil ik skuldich bifûn wirde troch de wet des Heare; 15 En as ik hjar ûntduts oan Israëls bern, bin ik bang, dat hja swier is troch in ingel, dat ik fûn wurde scil it libben fan in ûnskuldige persoan ferriede; 16 Hwet scil ik den dwaen? Ik sil har privee ûntslaan.

17 Do kaem de nacht oer him, do sjuch in ingel des Heare kaem him yn in dream, en sei: 18 Wês net bang dy jonge frou to nimmen, hwent hwet yn hjar is, is fen ’e Hillige Geast; .

19 En hja scil in soan berne, en dû scilst syn namme Jezus neame, hwent hy scil syn folk forlosse fen hjar sûnden.

20 Do kaem Jozef op út syn sliep, en forhearlike de God fen Israël, dy’t him sa’n gunst dien hie, en de faem bewarre.

HAADSTIK 11 1 Do kaem Annas, de skriuwer, en sei tsjin Jozef: Hwerom hawwe wy dy net sjoen sûnt dyn weromkomst?

2 En Jozef antwirde: Om’t ik wurch wie nei myn reis, en rêste de earste deis.

3 Mar Annas, dy't har omkearde, seach de Faam grut mei bern.

4 En gyng fuort nei de preester, en sei tsjin him: Jozef, dêr’t jo safolle bitrouwen yn stellen hawwe, is skuldich oan in beruchte misdied, om’t er de faam, dy’t er út ’e timpel des Heare ûntfong, ûntreinige hat, en yn eigen hûs troud is. hjar, ûntdekke it net oan 'e bern fen Israël.

5 Do sei de preester: Hat Jozef dit dien?

6 En Annas antwirde: Asto ien fen dyn tsjinstfeinten stjûre, den scille jimme fine dat hja swier is.

7 En de tsjinstfeinten gyngen en founen it lyk as er sein hie.

8 Dêrop waerden hja en Jozef beide ta hjar proef brocht, en de preester sei tsjin hjar: Maria, hwet hastû dien?

9 Hwerom hast jins siele fornederd, en jins God forgetten, om’tstû opbrocht bist yn it Hillichdom, en dyn spize krigen hast út ’e hannen fen ingels, en hjar lieten heard hast?

10 Wêrom hast dit dien?

11 En hja antwirde mei in floed fen triennen: Sa wier as de Heare myn God libbet, ik bin ûnskuldich yn syn eagen, om’t ik gjinien ken.

12 Do sei de preester tsjin Jozef: Hwerom hast dit dien?

13 En Jozef antwirde: Sa wier as de Heare, myn God libbet, ik haw my net mei hjar besoarge.

14 Mar de preester sei: Liig net, mar ferkundigje de wierheid; do hast mei har troud en net ûntdutsen oan 'e bern fen Israël, en dy fornedere ûnder de machtige hân fan God, dat dyn sied seinge wurde mocht.

15 En Jozef wier stil.

16 Do sei de preester tsjin Jozef: Dû scilst werombringe yn ’e timpel fen ’e Heare de Faam, dy’t jimme dêrwei nommen hawwe.

17 Mar hy skriemde bitter, en de preester foege der by: Ik scil jimme beide it wetter des Heare drinke, 1 dat ta bisiking is, en sa scil jimme ûngerjuchtichheit foar jimme oantlit iepenlein wirde.

18 Do naem de preester it wetter en liet Jozef drinke, en stjûrde him nei in berchplak.

19 En hy kaem alhiel goed werom, en al it folk forwûndere, dat syn skuld net ûntdutsen wier.

20 Do sei de preester: Om’t de Heare jimme sûnden net dúdlik makke hat, en foroardielje ik jimme ek net.

21 Do stjûrde er hjarren fuort.

22 Do naem Jozef Maria, en gyng nei syn hûs, blide en priizge de God fen Israël.

HAADSTIK 12 1 En it barde dat der in beslút útkaem fan keizer Augustus, dat alle Joaden, dy’t út Bethlehem yn Judéa wierne, belêste wirde.

2 Do sei Jozef: Ik scil soargje, dat myn bern bilêste wirde; mar hwet scil ik mei dizze jonge frou dwaen?

3 Om hjar as myn frou to skamjen, skamje ik my; en as ik hjar ta myn dochter skat, den wit hiele Israël dat hja myn dochter net is.

4 Hwennear’t de tiid fen ’e oardering des Heare komt, lit er dwaen hwat him goed liket.

5 En hy sealde de ezel en lei hjar derop, en Jozef en Simon folgen hjar, en kamen binnen trije myl to Bethlehem oan.

6 En Jozef, dy't him omdraaide, seach Maria fertrietlik, en sei yn himsels: Miskien hat hja pine troch it hwet yn hjar is.

7 Mar do't er him wer omkearde, seach er hjar laitsjen, en sei tsjin hjar: 8 Maria, hoe komt it, dat ik soms fertriet, en soms laitsjen en freugde yn jins oantlit sjoch?

9 En Maria antwirde him: Ik sjoch twa minsken mei myn eagen, de iene skriemend en treurend, de oare laitsjen en bliden.

10 En hy gyng wer oer de wei, en Maria sei tsjin Jozef: Nim my del fen ’e ezel, hwent hwet yn my is, driget út to kommen.

11 Mar Jozef antwirde: Hwer scil ik dy nimme? hwent it plak is woastyn.

12 Do sei Maria wer tsjin Jozef: Nim my del, hwent hwet yn my is, drukt my tige.

13 En Jozef naem hjar del.

14 En hy foun dêr in grot, en liet hjar der yn.

HAADSTIK 13 1 Do’t Jozef hjar en syn soannen yn ’e grot litten litten hie, gyng Jozef út om in Hebrieuske kreamfrou te sykjen yn it doarp Bethlehem.

2 Mar wylst ik gyng, sei Joazef, seach ik op yn ’e loft, en ik seach de wolken fernuvere, en de fûgeltsjes yn ’e loft steande midden yn hjar flecht.

3 En ik seach del nei de ierde, en seach in tafel útspraat, en wurkjende minsken der omhinne sitten, mar hjar hannen wiene op ’e tafel, en hja bewege net om te iten.

4 Dy’t fleis yn ’e mûle hiene, ieten net.

5 Dy’t de hannen nei de holle tilden, lutsen se net werom: 6 En dy’t hjar ta de mûle opheven, diene der neat yn; 7 Mar hjar oantlit wierne alhiel nei boppen fêst.

8 En ik seach de skiep ferspraat, en dochs stiene de skiep stil.

9 En de hoeder tilde syn hân op om hjar to slaan, en syn hân bleau omheech.

10 En ik seach nei in rivier, en seach de bern mei de mûle ticht by it wetter, en oanrekke, mar hja dronken net.

HAADSTIK 14 1 Do seach ik in frou delkomme fen ’e bergen, en hja sei tsjin my: Wêr bisto hinne, o man?

2 En ik sei tsjin hjar: Ik gean hinne om in Hebrieuske kreamfrou to freegjen.

3 En hja antwirde my: Hwer is de frou dy’t berne wirde scil?

4 En ik antwirde: Yn 'e grot, en hja is forlove mei my.

5 Do sei de kreamfrou: Is hja dyn frou net?

6 Jozef antwirde: It is Maria, dy’t ûnderwiisd is yn it Hillichdom, yn it hûs des Heare, en hja foel ta myn lot, en is myn frou net, mar is swier wurden troch de Hillige Geast.

7 De kreamfrou sei: Is dit wier?

8 Hy antwirde: Kom en sjuch.

9 En de kreamfrou gyng mei him en stie yn 'e grot.

10 Do oerkamde in ljochte wolk de hoale, en de kreamfrou sei: Hjoed is myn siele grut, hwent myn eagen hawwe wûnderlike dingen sjoen, en it heil is útbrocht Israël.

11 Mar ynienen waerd de wolk in great ljocht yn ’e grot, dat hjar eagen it net fordrage koenen.

12 Mar it ljocht naam stadichoan ôf, oant it berntsje ferskynde en it boarst fan syn mem Maria soog.

13 Do rôp de kreamfrou en sei: Hoe hearlik is dit in dei, dêr’t myn eagen dit ûngewoane gesicht yn sjoen hawwe!

14 En de kreamfrou gyng út 'e grot, en Salome trof hjar.

15 En de kreamfrou sei tsjin hjar: Salome, Salome, ik scil dy in wûnderlik ding sizze, dat ik seach, 16 In faem hat berne, hwat tsjin de natuer is.

17 En Salome antwirde: Sa wier as de Heare, myn God, libbet, as ik net biminde biwiis fen dizze saak krij, scil ik net leauwe dat in faem berne hat.

18 Do gyng Salome yn, en de kreamfrou sei: Maria, lit dysels sjen, hwent der is in great skeel oer dy opstien.

19 En Salome krige foldwaning.

20 Mar hjar hân waerd fortarre, en hja kreunde bitter.

21 En hy sei: Wee my, om myn ûngerjuchtichheit; hwent ik haw de libbene God forsocht, en myn hân is klear to fallen.

22 Do smeekte Salome ta de Heare, en sei: O God fen myn âffears, tink oan my, hwent ik bin út it sied fen Abraham en Izaäk en Jakob.

23 Meitsje my gjin smaad ûnder de bern fen Israël, mar jou my myn âlden sûn.

24 Hwent Jo witte goed, o Heare, dat ik yn jins namme in protte ambten fan woldiedigens dien haw en myn lean fen Jo ûntfong haw.

25 Dêrop stie in ingel des Heare by Salome, en sei: De Heare God hat jins gebed heard, stek jins hân út nei it bern en drage him, en dêrmei scilstû wersteld wirde.

26 Do gyng Salome, fol mei greate blydskip, nei it bern, en sei: Ik scil him oanrekke; 27 En hja bitocht him to oanbidden, hwent hja sei: Dit is in greate kening, dy’t yn Israël berne is.

28 En Salome waerd dalik genêzen.

29 Do gyng de kreamfrou út 'e grot, biheard troch God. 30 en sjo! der kaam in stim ta Salome: Ferklearje net de frjemde dingen dy't jo sjoen hawwe, oant it bern nei Jeruzalem komt.

31 Sa gyng ek Salome fuort, goedkard troch God. HAADSTIK 15 1 Do makke Jozef it klear om fuort te gean, om’t der in grutte ûnrêst ûntstie yn Bethlehem troch de komst fan guon wizen út it easten, 2 Hwa sei: Hwer is de kening fen ’e Joaden berne? Hwent wy hawwe syn stjer sjoen yn it easten, en binne kommen om him te oanbidden.

3 Do’t Herodes dat hearde, waerd er tige ûnrêstich, en stjûrde boaden nei de wizen en nei de preesters, en frege hjar yn it stedhûs; 4 En sei tsjin hjar: Hwer hawwe jimme it skreaun oer Kristus, de kening, of hwer scoe er berne wirde?

5 Do seine hja tsjin him: Te Bethlehem yn Judéa; hwent sa stiet it skreaun: En do Bethlehem yn it lân Juda bist net de minste ûnder de foarsten fan Juda, hwent út dy scil in oerste komme, dy't oer myn folk Israel hearskje scil.

6 En hy stjûrde de oerpreesters fuort, bifrege de mannen op it stedhûs, en sei tsjin hjar: Hwet teiken wierne jimme sjoen oer de kening dy’t berne is?

7 Hja antwirden him: Wy seagen in bûtengewoane greate stjer skine ûnder de stjerren fen ’e himel, en sa skynden al de oare stjerren, dat hja net sichtber waerden, en wy wisten dêrmei dat in greate kening berne wier yn Israël, en dêrom wy binne kommen om him te oanbidden.

8 Do sei Herodes tsjin hjar: Gean hinne en bisiikjen; en as jimme it bern fine, bring my dan wer in wurd, dat ik komme mei en him ek oanbidde.

9 Do teagen de wizen út, en sjuch, de stjer, dy’t hja yn it easten seagen, gyng hjar foar, oant er kaem en stie oer de grot dêr’t it jonkje wie mei Maria, syn mem 10 Do brochten hja havre fen hjar skatten, en offeren him goud en wierook en mirre.

11 En yn in dream warskôge troch in ingel, dat se net werom soene ta Herodes troch Judéa, teagen se op in oare manier nei har lân.

HAADSTIK 16 1 Doe't Herodes fernimme dat hy troch de wizen bespot waard, en tige lilk wie, gebea hy guon mannen om te gean en al de bern te deadzjen dy't yn Bethlehem wiene, fan twa jier âld en ûnder.

2 Mar Maria, dy’t hearde dat de bern deamakke wirde soenen, naem it bern, en wreide him yn doeken, en lei it yn in oksekribbe, om’t der gjin plak foar hjar wie yn ’e herberch.

3 Do’t Elisabet ek hearde dat hjar soan Johannes socht wirde soe, naem hja him en gyng op nei de bergen, en seach om him hinne nei in plak om him te ferbergjen; 4 En der wie gjin geheim plak to finen.

5 Do kreunde hja yn harsels, en sei: O berch des Heare, ûntfang de mem mei it bern.

6 Hwent Elizabeth koe net opklimme.

7 En daliks waerd de berch ferdield en krige se.

8 En der kaem hjarren in ingel des Heare, om hjar to biwarjen.

9 Mar Herodes socht nei Jehannes, en stjûrde tsjinstfeinten nei Sacharja, do’t er by it alter tsjinne, en sei tsjin him: Hwer hast jins soan ferburgen?

10 En hy antwirde hjar: Ik bin in tsjinstfeint fan God en in tsjinstfeint by it alter; hoe moat ik witte wêr't myn soan is?

11 Do teagen de tsjinstfeinten werom, en fertelden Herodes it hiele; dêr't er raar oer waerd, en sei: Is dizze soan fan syn lyk net kening yn Israel?

12 En Hy stjûrde syn tsjinstfeinten wer nei Sacharja, sizzende: Fertel ús de wierheid, hwer is jins soan, hwent dû witst, dat jins libben yn myn hân is.

13 Do gongen de tsjinstfeinten en fertelden him dit alles: 14 Mar Sacharias antwirde hjar: Ik bin in martler foar God, en as er myn bloed forgetten hat, den scil de Heare myn siele ûntfange.

15 En wit dat jimme ûnskuldich bloed forgetten hawwe.

16 Sacharja waerd lykwols fermoarde by de yngong fen ’e timpel en it alter, en by de ôfskieding; 17 Mar Israëls bern wisten net wannear’t er deade wier.

18 Do gyngen de preesters yn ’e ûre fen ’e groetnis de timpel yn; 19 Dochs bleauwen hja noch op him wachtsjen om hjar to groetsjen; 20 En do’t hja it founen, kaem er lang net oan, en waerd ien fen hjarren yn it hillich plak dêr’t it alter wie, en hy seach dat bloed op ’e ierde lizzen bleaun wie; 21 Hwennear’t sjuch, in stimme út ’e himel sei: Sacharja is fermoarde, en syn bloed scil net ôfwiist wirde, oant de wraak fen syn bloed komt.

22 Mar do’t er dat hearde, waerd er bang, en gyng út en fertelde de preesters hwet er sjoen en heard hie; en hja gyngen allegearre yn en seagen it feit.

23 Do gûlde de dakken fen ’e timpel, en waerden skuord fan boppen nei ûnderen; 24 En hja koene it lyk net fine, mar allinne bloed makke hurd as stien.

25 En hja gyngen ôf, en fertelden it folk dat Sacharja fermoarde wier, en al de stammen fen Israël hearden it, en rouwe oer him, en klagen trije dagen.

26 Do rieplachten de preesters meiinoar oer in persoan dy’t him opfolge.

27 En Simeon en de oare preesters smieten it lot, en it lot foel op Simeon.

28 Hwent hy wier troch de Hillige Geast forsekere, dat er net stjerre scoe, oant er Christus yn it flêsk kommen sjoen hie.