It earste evangeelje fan 'e bernetiid fan Jezus Kristus HAADSTIK 1 1 De folgjende ferhalen fûnen wy yn it boek fan Jozef, de hegepryster, neamd troch guon Kajafas 2 Hy fertelt, dat Jezus spriek sels doe't er yn 'e widze wie, en sei tsjin syn mem: 3 Maria, ik bin Jezus, de Soan fan God, dat wird datstû brocht hast neffens de forklearring fen de ingel Gabriël ta dy, en myn heit hat my stjûrd ta it heil fen ’e wrâld. 4 Yn it trijehûndert en njoggende jier fan 'e eare fan Alexander publisearre Augustus in dekreet dat alle persoanen gean moasten om yn har eigen lân belesting te wurden. 5 Do gyng Jozef oerein, en mei syn frou Maria teach er nei Jeruzalem, en kaem do to Bethlehem, dat hy en syn húshâlding yn ’e stêd fen syn âffears belêste wirde mochten. 6 En do’t hja by de grot kamen, bikende Maria Jozef, dat hjar tiid fen it bernejen kommen wier, en hja koe net nei de stêd gean, en sei: Lit ús yn dizze grot gean. 7 Yn dy tiid wie de sinne tige ticht by it ûndergean. 8 Mar Jozef gyng fuort, dat er hjar in kreamfrou helje mocht; en do't er in âlde Hebrieuske frou seach dy't út Jeruzalem wier, sei er tsjin hjar: Bid, kom hjir, goede frou, en gean yn dy grot, en dû scille dêr in frou sjen, dy't krekt klear is om fuort to bringen. 9 It wie nei sinne ûndergong, do’t de âld frou en Joazef mei har de grot oankamen, en hja gyngen der beide yn. 10 En sjuch, it wier allegearre fol mei ljochten, greater as it ljocht fen lampen en kearsen, en greater as it ljocht fen ’e sinne sels. 11 It berntsje waerd doe yn swollen wikkele en de boarsten fan syn mem Sint Marije sûge. 12 Do’t hja beide dit ljocht seagen, waerden hja fernuvere; de âld frou frege de hillige Marije: Binne jo de mem fan dit bern? 13 Sint Marije antwurde: Se wie. 14 dêr’t de âld frou oer sei: Do bist hiel oars as alle oare froulju. 15 Sint Marije antwirde: Lykas der gjin bern is lyk as myn soan, sa is der ek gjin frou lyk as syn mem. 16 De âld frou antwirde en sei: O myn frouwe, ik bin hjir kommen, dat ik in ivich lean krije mei. 17 Do sei ús Leaffrou, de hillige Maria, tsjin hjar: Lêch dyn hannen op it berntsje; hwet hja dien hie, waerd hja heel. 18 En wylst hja fuortgyng, sei hja: Fan nou ôf, al de dagen fen myn libben, scil ik dit berntsje in tsjinstfeint wêze. 19 Hjirnei, do’t de hoeders kamen en in fjûr makke hiene, en hja wierne tige bliid, kaem hjar it himelske leger oan, priizgjend en oanbiddend de alderheechste God. 20 En doe't de hoeders mei deselde wurksumheden dwaande wiene, like de grot op dat stuit as in hearlike timpel, om't sawol de tongen fan 'e ingels as fan 'e minsken har ferienige om God te oanbidden en grut te meitsjen, fanwegen de berte fan 'e Hear Kristus. 21 Mar do’t de âlde Hebrieuske frou al dy dúdlike wûnders seach, priizge hja God en sei: Ik tankje Jo, o God, God fen Israël, dat myn eagen de berte sjoen hawwe fen ’e Rêder fen ’e wrâld. HAADSTIK 2 1 En do’t de tiid fen syn bisnijenis kommen wier, nammentlik de achtste deis, dêr’t de wet it soan gebea hie dat it bern bisnien wirde, den bisnien hja him yn ’e grot. 2 En de âlde Hebrieuske frou naem de foarhûd (oaren sizze dat se de navelstring naem), en bewarre it yn in albasten doaze fan âlde nardusoalje.
3 En hja hie in soan, dy’t in drogist wie, en tsjin hwa’t hja sei: Pas op, dû forkeapet dizze albasten doaze fen nardussalve net, al scoe dy der trijehûndert pinten foar offere wurde. 4 Dit is nou de albasten doaze, dy't Maria, de sûnders, helle en der de salve út op 'e holle en 'e fuotten fan ús Hear Jezus Kristus gyng, en fage dy ôf mei de hierren fan 'e holle. 5 Do brochten hja him nei tsien dagen nei Jeruzalem, en de fjirtichste deis fen syn berte brochten hja him yn ’e timpel foar it oantlit des Heare, en brochten him de passende offers, neffens de eask fen ’e wet fen Mozes: nammentlik dat alle de man dy't de liifmoer iepenet, scil God hillich neamd wurde. 6 Destiids seach de âlde Simeon him skine as in ljochtpylder, doe't de Hillige Maria de Faam, syn mem, him yn 'e earmen droech en fol wie fan 'e grutste wille by it oansjen. 7 En de ingels stiene om him hinne, en oanbidden him, lyk as de hoeders fan in kening om him hinne steane. 8 Do kaem Simeon tichter by de hillige Maria, en strekte syn hannen nei hjar út, en sei tsjin de Heare Kristus: No, myn Hear, scil jins tsjinstfeint yn frede gean, neffens jins wird; 9 Hwent myn eagen hawwe jins genede sjoen, dy’tstû taret hast ta it heil fen alle folken; in ljocht foar alle folken, en de gloarje fan jins folk Israel. 10 En Hanna, de profetes, wie der by, en hja kaam tichterby, en priizge God en fierde it lok fen Maria. HAADSTIK 3 1 En it barde do’t de Heare Jezus berne waerd to Bethlehem, in stêd fen Judéa, yn ’e tiid fen Herodes de kening; de wizen kamen út it Easten nei Jeruzalem, neffens de profesije fan Zoradascht, en brochten offers mei har, nammentlik goud, wierook en mirre, en oanbidden him en offeren him har jeften. 2 Do naem de frouwe Maria ien fen syn doekjes, dêr't it bern yn wikkele wie, en joech it hjarren yn plak fan in seining, dy't hja fen hjar as in alderealste presintsje krigen. 3 En tagelyk kaem hjarren in ingel yn 'e foarm fen dy stjer, dy't hjar leidsman west hie op hjar reis; it ljocht wêrfan se folgen oant se weromkamen yn har eigen lân. 4 Do’t hja weromkamen, kamen hjar keningen en foarsten ta hjar, freegjend: Hwet hja sjoen en dien hiene? Wat foar reis en werom hienen se? Hokker bedriuw hiene se op 'e dyk? 5 Mar hja makken it doekje, dat Sint Marije hjarren jown hie, om hwer't hja in feest fierden. 6 En nei't hja, neffens de gewoanten fen hjar lân, in fjûr makken, oanbeaen hja it. 7 En it doekje dêryn goaid, naem it fjûr it en bewarre it. 8 En do’t it fjûr útstutsen wier, namen hja it doek ûnferwûne út, likefolle as hie it fjûr it net oanrekke. 9 Do bigounen hja it to tútsjen, en setten it op hjar hollen en hjar eagen, sizzende: Dit is wis in ûnbiwiisde wierheid, en it is wierlik nuver dat it fjûr it net forbaerne koe en it fortarre. 10 Do namen hja it, en leine it mei de greatste oansjen ûnder hjar skatten. HAADSTIK 4 1 En Herodes, dy’t fernaam dat de wizen útsteld hiene en net ta him weromkamen, rôp de preesters en de wizen byinoar en sei: Sis my op hokker plak de Kristus berne wurde scoe? 2 En do't hja antwirden, bigoun er to Bethlehem, in stêd fen Judéa, de dea fen 'e Heare Jezus Christus yn syn eigen forstân to bitocht. 3 Mar in ingel des Heare kaem Jozef yn syn sliep, en sei: Kom oerein, nim it bern en syn mem, en gean nei Egypte, sadree't de hoanne kraait. Sa gyng er oerein en gyng. 4 En do’t er mei himsels oer syn reis neitocht, kaem de moarn oer him. 5 Yn 'e lingte fan 'e reis brutsen de riemen fan it seal. 6 En nou kaem er tichter by in greate stêd, dêr’t in ôfgodsbyld yn wier, dêr’t de oare ôfgoaden en goaden fen Egypte hjar offers en biloften nei brochten.