Номаҳои Павлуси расул ба Сенека, бо Сенека ба Павлус БОБИ 1 Аннаус Сенека ба Павлус салом. 1 Ба гумони ман, Павлус, шумо аз он сӯҳбате, ки дирӯз дар байни ман ва Люсилийам дар бораи риѐкорӣ ва дигар мавзӯъҳо гузашт, огоҳ шудаед; зеро ки чанде аз шогирдони шумо бо мо буданд; 2 Зеро, вақте ки мо ба боғҳои Саллустиѐн, ки онҳо низ аз он ҷо мегузаштанд, ба нафақа баромаданд ва мехостанд бо роҳи дигар бираванд, бо итминони мо онҳо бо мо ҳамроҳ шуданд. 3 Ман мехоҳам, ки шумо бовар кунед, ки мо сӯҳбати шуморо бисѐр мехоҳем: 4 Мо аз китоби Мактубҳои сершумори шумо, ки шумо ба баъзе шаҳрҳо ва шаҳрҳои вилоятҳо навиштед ва дастурҳои олиҷаноб оид ба рафтори ахлоқӣ доред, хеле шод шудем: 5 Чунин ҳиссиѐт, чунон ки ман фикр мекунам, шумо муаллифи он набудед, балки танҳо воситаи интиқол будед, гарчанде ки баъзан ҳам муаллиф ва ҳам асбоб буд. 6 Зеро ки баландии он таълимотҳо ва бузургии онҳо чунин аст, ки ба гумонам, синну соли одам барои таълим гирифтан ва дар дониши онҳо комил шудан кофӣ нест. Саломат боши бародар. Алвидоъ. БОБИ 2 Павлус ба Сенека. 1 Мактуби шуморо дируз бо камоли мамнуният гирифтам: агар он чавон дар хона мебуд, ки мехостам ба шумо бифиристам, дархол ба он чавоб нависам: 2 Зеро шумо медонед, ки ҳар он чи мефиристам, кай ва аз ҷониби кӣ, дар кадом фаслҳо ва ба кӣ бояд супорам. 3 Аз ин рӯ, мехоҳам, ки агар мунтазири шахси муносибе бошам, маро ба беэҳтиѐтӣ айбдор накунед. 4 Ман худро хеле хушбахт меҳисобам, ки аз доварии як шахси арзишманд, ки шумо аз Номаҳои ман шод гаштаед: 5 Зеро ки туро сензура, файласуф ва мураббии ин қадар шоҳзода ва устоди ҳама чиз намешуд, агар самимӣ намебудӣ. Ба шумо барори кор орзумандам. БОБИ 3 Аннаус Сенека ба Павлус салом. 1 Ман баъзе ҷилдҳоро анҷом додам ва онҳоро ба қисмҳои мувофиқ тақсим кардам. 2 Ман азми дорам, ки онҳоро ба қайсар бихонам, ва агар фурсати мусоид фаро расад, шумо низ ҳангоми хондани онҳо ҳозир хоҳед буд; 3 Аммо агар ин тавр набошад, ман рӯзеро таъин намуда, ба шумо хабар медиҳам, ки мо якҷоя намоишро хонем. 4 Ман тасмим гирифтам, ки агар имкон дошта бошам, пеш аз он ки онро ба Қайсар нашр кунам, аввал фикри шуморо дар бораи он бифаҳмам, то ки шумо ба муҳаббати ман ба шумо боварӣ ҳосил кунед. Салом, Павлуси азиз. БОБИ 4 Павлус ба Сенека. 1 Ҳар боре, ки номаҳои туро мехонам, гумон мекунам, ки бо ман ҳозир ҳастӣ; ва ба ҷуз ин ки ту ҳамеша бо мо ҳастӣ.
2 Пас, вақте ки шумо ба омадан шурӯъ мекунед, мо якдигарро хоҳем дид. Ба хамаи шумо ободи орзумандам. БОБИ 5 Аннаус Сенека ба Павлус салом. 1 Мо аз дуру дароз набудани шумо аз мо хеле нигаронем. 2 Ин чист, ѐ чӣ корҳое ҳастанд, ки ба омадани ту халал мерасонанд? 3 Агар шумо аз ғазаби қайсар метарсед, зеро дини пештараи худро тарк кардаед ва дигаронро низ прозелит кардаед, шумо бояд даъво кунед, ки рафтори шумо на аз ноустуворӣ, балки аз доварӣ буд. Алвидоъ. БОБИ 6 Павлус ба Сенека ва Люсилий салом. 1 Дар бораи он чизҳое, ки шумо дар бораи он ба ман навиштед, дуруст нест, ки бо қалам ва сиѐҳ чизеро дар шакли хаттӣ зикр намоям: яке аз онҳо изҳо мегузорад ва дигаре ошкоро баѐн мекунад. 2 Махсусан, зеро медонам, ки дар назди ту ҳастанд ва ман ҳам касоне ҳастанд, ки маънои маро мефаҳманд. 3 Ба ҳама мардон эҳтиром зоҳир кардан лозим аст, ва аз ин ҳам зиѐдтар, зеро онҳо эҳтимоли зиѐд ба ҷанҷол меоянд. 4 Ва агар мо табъи итоаткорӣ зоҳир кунем, дар ҳама ҷиҳатҳо ғолиб хоҳем шуд, агар ин тавр бошанд, онҳое, ки қодиранд, ки худро дар хато бубинанд ва эътироф кунанд. Алвидоъ. БОБИ 7 Аннаус Сенека ба Павлус салом. 1 Ман изҳор медорам, ки аз хондани мактубҳои шумо ба Ғалотиѐн, Қӯринтиѐн ва мардуми Охоия хеле шодам. 2 Зеро ки Рӯҳулқудс ба воситаи шумо он ҳиссиѐтҳоеро, ки басо олӣ, олиҷаноб, сазовори эҳтироми ҳамагон ҳастанд ва берун аз ихтирои шумост, ба воситаи онҳо додааст. 3 Пас, ман мехостам, ки вақте ки шумо чизҳои ғайриоддӣ менависед, нахоҳед, ки шеваи сухане, ки ба бузургии онҳо мувофиқ бошад. 4 Ва ман бояд бародари худамро соҳиб шавам, то ки дарҳол чизеро аз шумо беинсофӣ пинҳон накунам ва ба виҷдони худ хиѐнат накунам, ки император аз ҳиссиѐти номаҳои шумо бағоят писанд аст; 5 Зеро, чун шунид, ки ибтидои онҳо хонда мешавад, гуфт: «Аз дидани чунин мафҳумҳо дар шахсе, ки маълумоти муқаррарӣ надошт, дар ҳайрат монд. 6 Ба он ман ҷавоб додам: «Худоҳо баъзан одамони бегуноҳро барои сухан гуфтан истифода мебурданд ва ба ӯ мисоли инро дар як ҳамватани бадбахт, ки Ватиенус ном дошт, доданд, ки вақте ки ӯ дар кишвари Реате буд, ду мард зоҳир шуда буд. ба ӯ, Кастор ва Поллюкс номида шуд ва аз худоѐн ваҳй гирифт. Алвидоъ. БОБИ 8 Павлус ба Сенека. 1 Ҳарчанд ман медонам, ки император ҳам ҳаводор ва ҳам дӯстдори дини мост, аммо ба ман иҷозат деҳ, то туро аз ранҷу озоре, ки туро пазироӣ кунад, ба мо насиҳат кунам. 2 Ба гумони ман, шумо воқеан ба як кӯшиши хеле хатарноке даст задаед, вақте ки ба император он чизеро, ки ба дин ва шеваи ибодаташ хеле мухолиф аст, баѐн мекардед; зеро ки вай парастандаи худоѐни бутпараст аст. 3 Ман намедонам, вақте ки шумо дар ин бора ба ӯ гуфтед, махсусан чӣ дар назар доштед; аммо гумон мекунам, ки шумо инро аз рӯи эҳтироми аз ҳад зиѐд нисбати ман кардаед.