Polish - The Book of 1st Samuel the Prophet

1Samuel

ROZDZIAŁ1

1AbyłpewienczłowiekzRamataim-Cofim,zgóry Efraima,aimięjegobrzmiałoElkana,synJerochama,syna Elihu,synaTochu,synaSufa,Efratyta

2Miałondwieżony:jednejbyłonaimięAnna,adrugiej PeninnaPeninnamiaładzieci,leczAnnaniemiaładzieci

3Atenczłowiekcoroczniewychodziłzeswegomiasta, abyoddaćpokłonizłożyćofiaręPanuZastępówwSzilo. AbylitamdwajsynowieHelego,ChofniiPinchas,kapłani Pana

4Agdynadszedłczasskładaniaofiary,Elkanadał Peninnie,swojejżonie,iwszystkimjejsynomicórkom, udziały

5AAnniedałdziałobfity,boAnnęmiłował,leczPan zamknąłjejłono

6Aprzeciwnikjejjeszczebardziejjądrażnił,chcącją rozgniewaćztegopowodu,żePanzamknąłjejłono.

7Ajaktoczyniłcoroku,ilekroćszładodomuPańskiego, takjąrozdrażniałDlategoonapłakałainiejadła

8WtedyrzekłdoniejElkana,mążjej:Anno,czemu płaczesziczemuniejesz?Iczemusięsmucisercetwoje? Czyżniejestemdlaciebielepszyniżdziesięciusynów?

9AAnnawstała,gdyjużjedliwSziloigdysięnapili.A kapłanHelisiedziałnakrześleupodnóżaświątyniPańskiej

10Aona,zgorzkąduszą,modliłasiędoPanaibardzo płakała.

11Izłożyłaślub,mówiąc:PanieZastępów,jeśliłaskawie wejrzysznaniedolęsłużebnicyswojejiwspomniszna mnie,iniezapomniszosłużebnicyswojej,idasz służebnicyswojejmęskiegopotomka,tooddamgoPanu powszystkiednijegożycia,abrzytwaniedotkniejego głowy.

12AgdyonamodliłasięprzedPanem,Helizwróciłuwagę najejusta.

13Annazaśmówiławswymsercu,tylkowargijejsię poruszały,leczgłosujejniesłychaćbyłoHeliwięcsądził, żebyłapijana

14IrzekłdoniejHeli:Dokądbędzieszpijana?Oddalod siebiewinoswoje

15Annaodpowiedziałairzekła:Nie,paniemój.Jestem kobietąsmutnegoduchaNiepiłamwinainiepiłam mocnegonapoju,alewylałamswojąduszęprzedPanem

16NieuważajswejsłużebnicyzacórkęBeliala,gdyżz mnóstwamojejskargiicierpieniadotądmówiłam

17WtedyHeliodpowiedziałirzekł:Idźwpokoju,aBóg Izraelaniechcidaprośbę,którądoNiegozanosiłaś.

18Irzekła:Niechajsłużebnicatwojaznajdziełaskęw oczachtwoichIodeszłaniewiasta,ijadła,aobliczejejnie byłojużsmutne.

19AranowstaliioddalipokłonPanu,poczymwrócilii przyszlidodomuswegowRamieElkanapoznałAnnę, żonęswoją,aPanwspomniałnanią.

20Istałosię,gdynadszedłczaspoczęciaAnny,że urodziłasynainazwałagoimieniemSamuel,gdyżmówiła: WyprosiłamgouPana.

21IposzedłówmążElkanaicałyjegodom,abyzłożyć Panudorocznąofiaręispełnićswójślub

22LeczAnnanieposzła,leczrzekładoswegomęża:Nie pójdę,dopókichłopiecniebędzieodstawionyodpiersi; dopierowtedygozaprowadzę,abyukazałsięprzedPanem, iabytampozostałnazawsze

23IrzekłjejElkana,mążjej:Uczyń,cocisięwydaje dobre;zostań,ażgoodłączyszodpiersi;niechtylkoPan spełnisłowoswojeIzostałaniewiasta,ikarmiłasyna swego,ażgoodłączyłaodpiersi

24Agdygoodstawiłaodpiersi,zabrałagozesobą, zabierajączesobątrzywoły,jednąefęmąkiibukłakwina, iprzyprowadziłagododomuPańskiegowSzilo;a chłopiecbyłjeszczemały.

25Izabilicielca,iprzyprowadzilidzieckodoHeliego

26Irzekła:Wybacz,paniemój,jakożyjeduszatwoja, paniemój,jajestemtąkobietą,którastałatuprzytobiei modliłasiędoPana

27Otegochłopcasięmodliłam,aPandałmiprośbę,którą doniegozanosiłam.

28DlategoijapożyczyłemgoPanu;pókiżyje,będzie pożyczonyPanuItamoddałpokłonPanu

ROZDZIAŁ2

1ImodliłasięAnna,mówiąc:Radujesięsercemojew Panu,wywyższasięmocmojadziękiPanuUstamoje otwierająsięnawrogówmoich,boradujęsięzbawieniem Twoim.

2NiktniejestświętyjakPan,boopróczCiebieniema nikogoiniemaskałytakiejjakBógnasz

3Niemówciejużtakwyniośle,niechzuchwałośćnie wychodzizwaszychust,gdyżPanjestBogiem,który wszystkowie,iOnważyuczynki.

4Łukimocarzysąpołamane,aci,którzysiępotykają, przepasująsięmocą

5Najemni,którzybylisyci,zachlebsięzaopatrywali,a głodni,którzybyligłodni,zasnęli;takiżniepłodnarodzi siedmioro,ata,któramawieledzieci,słabnie

6Panzabijaiożywia,strącadoSzeoluiwyprowadza.

7Panubożejeiwzbogaca,poniżaiwywyższa

8Podnosinędzarzazprochu,ażebrakazgnojupodwyższa, abygoposadzićwśródksiążątidaćmuodziedziczyćtron chwały,bodoPananależąfilaryziemiinanichOnokrąg ziemiumieścił

9Onbędziestrzegłstópświętychswoich,abezbożnibędą milczećwciemnościach,bosiłąniktniezwycięży

10PrzeciwnicyPanazostanąrozbici,zniebabędziena nichgrzmiał.Panbędziesądziłkrańceziemi,dasiłę swemukrólowiiwywyższyrógswegopomazańca

11IposzedłElkanadoRamydodomuswego,adziecię służyłoPanuprzedkapłanemHelim.

12SynowieHelegobylisynamiBelialainieznaliPana 13Azwyczajemkapłanówwobecludubyłoto,żeilekroć ktośskładałofiarę,przychodziłsługakapłana,amięsosię kipiało,awrękumiałhakotrzechzębach 14Iwrzuciłdokotła,albodokotła,albodogarnka,albo dogarnka;wszystko,cohaknaniósł,kapłanwziąłdla siebieTakuczyniliwSzilowszystkimIzraelitom,którzy tamprzychodzili

15Azanimtłuszczspalono,przyszedłsługakapłanairzekł doczłowieka,któryskładałofiarę:Dajmięsonapieczeń dlakapłana,boniechceonodciebiemięsapieczonego, leczsurowe.

16Ajeślibymuktośpowiedział:Niechajzarazspalą tłuszcz,apotemweź,ileduszatwojazapragnie,onmu odpowiedział:Nie,aledajmiteraz;ajeślinie,towezmę przemocą.

17Dlategogrzechmłodzieńcówbyłbardzowielkiprzed Panem,gdyżludziebrzydzilisięofiarąPana

18SamuelzaśsłużyłprzedPanem,będącjeszcze chłopcem,odzianymwlnianyefod.

19Matkajegouszyłamuteżmałąszatęiprzynosiłamują coroku,gdyprzychodziłazeswymmężem,abyzłożyć dorocznąofiarę

20IbłogosławiłHeliElkanieijegożonie,irzekł:Niechaj ciPandapotomstwoztejniewiastyzapożyczkę,którą PanuoddanoIposzlidodomuswego

21InawiedziłPanAnnę,ipoczęłaiurodziłatrzechsynów idwiecórki.AchłopiecSamuelrósłprzedPanem.

22Helizaśbyłjużbardzostaryisłyszałwszystko,cojego synowieczynilicałemuIzraelowi,orazjakobcowaliz kobietami,któregromadziłysięuwejściadoNamiotu Zgromadzenia

23Irzekłdonich:Czemużtoczynicie?Słyszębowiemo waszychzłychczynachwzględemcałegotegoludu.

24Nie,synowiemoi,gdyżniesłyszędobrychwieściWy zaśdoprowadzacieludPańskidogrzechu

25Jeślijedenczłowiekzgrzeszyprzeciwkodrugiemu, sędziagoosądzi;alejeśliczłowiekzgrzeszyprzeciwko Panu,któżsięzanimwstawi?Ajednakniesłuchaligłosu ojcaswego,boPanchciałichzabić.

26AchłopiecSamuelrósłicieszyłsięłaskązarównou Pana,jakiuludzi

27IprzyszedłmążBożydoHelegoirzekłdoniego:Tak mówiPan:Czyobjawiłemsięwyraźniedomowitwego ojca,gdybyliwEgipcie,wdomufaraona?

28CzywybrałemgozewszystkichpokoleńIzraelana kapłana,abyskładałofiarynamoimołtarzu,spalał kadzidłoinosiłefodprzedemną?Iczydałemdomowi twegoojcawszystkieofiaryogniowesynówIzraela?

29Czemużtokopieciemojąofiaręimójdarofiarny,które nakazałemskładaćwmoimprzybytku?Iczcicieswoich synówbardziejodemnie,bysiętuczyćnajprzedniejszymi zewszystkichdarówIzraela,ludumojego?

30DlategopowiedziałPan,BógIzraela:Zaiste powiedziałem,żedomtwójidomojcatwegobędąchodzić przedemnąnazawszeLeczterazrzekłPan:Odejdźode mnie!Botych,którzymnieczczą,iJauczczę,aktórzy mnągardzą,będąwzgardzeni.

31Otonadchodządni,żeobetnęramiętwojeiramiędomu twegoojca,iniebędziejużstarcawtwoimdomu.

32Iujrzyszwrogawmoimprzybytku,wśródwszystkich dóbr,któreBógdaIzraelowi,iniebędziewtwoimdomu starcapowszystkiedni

33Amążtwój,któregoniewytracęzołtarzamojego, będzietym,cowyniszczytwojeoczyizasmucitwojeserce Acałypotomekdomutwegozginiewkwieciewieku swego

34Atobędziedlaciebieznakiem,któryprzyjdziena dwóchtwoichsynów,ChofniegoiPinchasa:jednegodnia obajumrą

35Iwzbudzęsobiekapłanawiernego,którybędzieczynił wedługmegosercaimyśli;zbudujęmudomtrwały,aon będziechodziłprzedmoimpomazańcemnawieki

36Istaniesię,żekażdy,ktopozostaniewtwoimdomu, przyjdzieizwrócisiędociebie,proszącomonetęsrebrnąi okawałekchleba,ipowie:Przydzielmnie,proszę,do któregośzurzędówkapłańskich,abymmógłzjeśćkawałek chleba.

ROZDZIAŁ3

1AchłopiecSamuelsłużyłPanuprzedHelimAsłowo Pańskiebyłodrogiewowedni,iniebyłowidzenia jawnego

2Istałosięwowymczasie,gdyHelileżałnaswoim miejscu,aoczyjegozaczęłysłabnąć,takżeniemógł widzieć,

3AzanimzgasłalampaBożawświątyniPańskiej,gdzie byłaArkaBoża,Samuelpołożyłsięspać.

4WtedyPanzawołałSamuela,aonodpowiedział:Oto jestem

5IpobiegłdoHeliegoirzekł:Otomja,bośmniewołał.A onrzekł:Niewołałem,połóżsięznowuIposzedł,i położyłsię

6IzawołałPanjeszczeraz,Samuelu.IwstałSamueli poszedłdoHeliego,irzekł:Otojestem,bośmniewołałA onodpowiedział:Niewołałem,synumój,połóżsięznowu

7SamuelzaśjeszczenieznałPanaisłowoPańskienie byłomujeszczeobjawione

8IzawołałPanSamuelaporaztrzeciAonwstałiposzedł doHelego,irzekł:Otojestem,bośmniewołał.Ipoznał Heli,żePanzawołałdziecię

9IrzekłHelidoSamuela:Idź,połóżsię;agdycięzawoła, tyrzekniesz:Mów,Panie,bosługatwójsłucha.Iposzedł Samuelipołożyłsięnamiejscuswoim

10AprzyszedłPanistanął,izawołałjakipoprzednio: Samuelu,Samuelu!IodpowiedziałSamuel:Mów,bosługa twójsłucha

11IrzekłPandoSamuela:OtoJauczynięwIzraelurzecz, odktórejkażdemu,ktooniejusłyszy,zabrzmidźwiękw obuuszach

12WowymdniuspełnięnaHelimwszystko,co powiedziałemojegodomu.Jakzacznę,takizakończę.

13Booznajmiłemmu,żeJabędęsądziłjegodomnawieki zanieprawość,októrejwiedział,żejegosynowie znieważalisiebie,aonichniestrofował.

14DlategoprzysiągłemdomowiHeliego,żenieprawość domuHeliegoniebędziezmazanaaniofiarąkrwawą,ani daremnawieki.

15IleżałSamuelażdorana,iotworzyłdrzwidomu Pańskiego.ASamuelbałsięoznajmićHeliemuwidzenie.

16WtedyHelizawołałSamuelairzekł:Samuelu,synu mój!Aonodpowiedział:Otojestem

17Irzekł:Cóżtojest,cocipowiedziałPan?Proszęcię, nieukrywajtegoprzedemną;niechciBóguczynitoi dorzuci,jeśliukryjeszprzedemnącokolwiekze wszystkiego,cocipowiedział

18ISamuelopowiedziałmuwszystko,anicprzednimnie zataiłAonrzekł:Panjest;niechuczyni,comusięwydaje dobrem.

19Samuelzaśrósł,aPanbyłzniminiepozwolił,aby jakiekolwiekjegosłowopozostałoniespełnione 20IcałyIzraelodDanuażdoBeer-Szebydowiedziałsię, żeSamuelzostałustanowionyprorokiemPana

21APanukazałsięjeszczerazwSzilo,gdyżPanobjawił sięSamuelowiwSziloprzezsłowoPańskie.

ROZDZIAŁ4

1IstałosięsłowoSamueladowszystkiegoIzraelaA IzraelwyruszyłprzeciwkoFilistynomnawojnęipołożył sięobozemprzyEben-Ezerze,aFilistynipołożylisię obozemwAfek

2FilistynizaśustawiliszykiprzeciwkoIzraelowiAgdy przystąpilidobitwy,Izraelicizostalipobiciprzez FilistynówIzabilinapoluokołoczterechtysięcyludzi spośródwojska.

3Agdyludprzyszedłdoobozu,starsiIzraelarzekli: CzemużnasPanporaziłdziśprzedFilistynami? SprowadźmysobiezSziloarkęprzymierzaPańskiego,aby, gdyprzyjdziedonas,wybawiłanaszrękinaszychwrogów 4WtedyludposłałdoSzilo,abystamtądsprowadzono ArkęPrzymierzaPanaZastępów,któramieszkamiędzy cherubamiAdwajsynowieHelego,ChofniiPinchas,byli tamprzyArcePrzymierzaBożego

5AgdyArkaPrzymierzaPańskiegoprzybyładoobozu, całyIzraelpodniósłgłośnyokrzyk,takżeziemiaznów zadrżała

6AgdyFilistyniusłyszeligłosokrzyku,rzekli:Cóż oznaczagłostegowielkiegookrzykuwobozie Hebrajczyków?Izrozumieli,żearkaPańskaweszłado obozu.

7IzlęklisięFilistyni,bomówili:Bógprzyszedłdoobozu Irzekli:Biadanam!bodotądniebyłoczegośpodobnego

8Biadanam!Ktonaswyrwiezrękitychpotężnychbogów? Tosąbogowie,którzyuderzylinaEgipcjanwszystkimi plagaminapustyni

9Bądźciemocniibądźciemężni,Filistyni,abyścieniebyli sługamiHebrajczyków,jakonibylisługamiwaszymi Bądźciemężniiwalczcie

10Filistyniwalczyli,aIzraelicizostalipobici,także uciekli,każdydoswegonamiotuIbyłabardzowielkarzeź, bopadłotrzydzieścitysięcypieszychzIzraela

11IzdobytoarkęBożą,adwajsynowieHelego,Chofnii Pinchas,zostalizabici

12Iwystąpiłzwojskapewienczłowiekzpokolenia BeniaminaiprzybyłtegosamegodniadoSziloz podartymiszatamiiziemiąnagłowie

13Agdyprzyszedł,otoHelisiedziałnakrześleprzy drodzeiczuwał;bosercejegodrżałooarkęBożą.Agdy człowiektenwszedłdomiastaiopowiedziałto,całe miastowołało.

14AgdyHeliusłyszałgłoskrzyku,rzekł:Cóżznaczyten hałastegotumultu?Iprzyszedłówczłowiekspieszniei opowiedziałtoHeliemu

15Helizaśmiałdziewięćdziesiątosiemlat,aoczyjego byłytakzamglone,żeniemógłwidzieć

16IrzekłówczłowiekdoHelego:Jamjest,którywyszedł zwojska,iuciekłemdziśzwojskaIrzekł:Cóżsięstało, synumój?

17Aposłaniecodpowiedziałirzekł:Izraeliciuciekliprzed Filistynami,atakżewielkabyłarzeźwśródluduTwoi dwajsynowie,ChofniiPinchas,zginęli,aArkaBoża zostałazdobyta.

18Istałosię,gdywspomniałoarceBożej,żespadłz siedzeniadotyłu,nabokbramy,izłamałkarkswój,i

umarł;bobyłczłowiekiemstarymiociężałymAsądził Izraelaprzezczterdzieścilat.

19Ajegosynowa,żonaPinchasa,byłabrzemiennaibliska porodu.Gdyusłyszaławieść,żeArkaBożazostałazabrana iżejejteśćijejmążumarli,pochyliłasięizaczęłarodzić, gdyżprzyszłynaniąbóleporodowe

20Aokołoczasujejśmierciniewiasty,którestałyprzy niej,rzekłydoniej:Nielękajsię,bourodziłaśsyna.Lecz onanieodpowiedziałainiezwróciłanatouwagi

21InazwaładzieckoIchabod,mówiąc:Odstąpiłachwała odIzraela,gdyżzabranazostałaArkaBoża,atakżeze względunajejteściaimęża

22Irzekła:OdstąpiłachwałaodIzraela,gdyżarkaBoża zostałazabrana

ROZDZIAŁ5

1FilistynizaśwzięliarkęBożąizanieślijązEben-Ezerdo Aszdodu.

2GdyFilistyniwzięliArkęBożą,wnieślijądodomu DagonaipostawiliprzedDagonem

3AgdyranoranowstalimieszkańcyAszdodu,otoDagon leżałtwarządoziemiprzedarkąPańskąIwzięliDagona,i postawiligoznowunajegomiejscu

4Agdyranowstali,otoDagonleżałtwarządoziemiprzed ArkąPańską,agłowaDagonaiobiedłoniejegorąkbyły odciętenaprogu;pozostałmutylkopieńDagona

5DlategokapłaniDagonainikt,ktowchodzidodomu Dagona,niedepczeproguDagonawAszdodzieażdodnia dzisiejszego

6ArękaPanazaciążyłanadmieszkańcamiAszdodu,tak żeichwytraciłiporaziłkamieniamimilowymiAszdodi jegogranice

7AgdymężowieAszdodutoujrzeli,rzekli:ArkaBoga izraelskiegoniebędziemogłapozostaćunas,gdyżręka JegociężkozaciążyłanadnamiinadDagonem,bogiem naszym.

8Posłalitedyizebralidosiebiewszystkichksiążąt filistyńskich,irzekli:ComamyuczynićzarkąBoga Izraela?Aoniodpowiedzieli:NiecharkaBogaIzraela będziezaniesionadoGatIzanieślitamarkęBogaIzraela 9Agdyjużjeprzenieśli,rękaPanadotknęłamiasta, zadającwielkiespustoszenie.ZabiłOnmężówmiasta, małychiwielkich,imieliguzywmiejscachukrytych

10PrzetoposłaliarkęBożądoEkronuIstałosię,gdyarka BożaprzyszładoEkronu,żeEkronicizawołali,mówiąc: PrzyprowadzilidonasarkęBogaIzraela,abynaszabići ludnasz.

11Posłaliwięcizebraliwszystkichwładcówfilistyńskich, ipowiedzieli:OdprawciearkęBogaizraelskiegoiniech wrócinaswojemiejsce,abynasniezabiłaaninaszego ludu.Byłobowiemwielkiespustoszeniewcałymmieście, arękaBożabyłatambardzociężka

12Amężowie,którzynieumarli,zostalidotknięciguzami krwawniczymi,akrzykmiastadoszedłdonieba

ROZDZIAŁ6

1AArkaPańskapozostawaławkrajuFilistynówsiedem miesięcy.

2IzwołaliFilistynikapłanówiwróżbitów,mówiąc:Co mamyuczynićzArkąPańską?Powiedzcienam,jakją mamyodesłaćnajejmiejsce

3Irzekli:JeślichcecieodesłaćArkęBogaizraelskiego,nie odsyłajciejejzpustąprzyłbicą,leczzwróćciejejjakodar zaprzewinienieWtedybędziecieuzdrowieniidowiecie się,dlaczegorękaJegonieodstąpiłaodwas

4Irzekli:Jakąofiaręzawystępekmamymuoddać?

Odpowiedzieli:Pięćzłotychguzówipięćzłotychmyszy wedługliczbyksiążątfilistyńskich;bojednaplagaspadła nawaswszystkichinawaszychksiążąt

5Dlategouczyniciepodobiznywaszychguzówi podobiznywaszychmyszy,któreszpecąziemię,ioddajcie chwałęBoguIzraelaMożeodejmieOnrękęswojąodwas, odwaszychbogówiodwaszejziemi

6Czemuwięczatwardzaciesercawasze,jakEgipcjaniei faraonzatwardzialiswojeserca?Czyżniepozwoliliodejść ludowi,gdytakcudowniewśródnichpostępował?

7Terazwięczbudujnowywóz,weźdwiedojnekrowy,na którychniebyłojarzma,przywiążjedowozuiodprowadź odnichichcielętadodomu

8WeźciewięcarkęPańskąipołóżciejąnawozie,azłote kamienie,któremuoddaciejakoofiaręzaprzewinienie, włóżciedoskrzyniobokniejiodprawcieją,abyposzła

9AjeżelipójdziedrogąjegogranicydoBet-Szemesz,to wyrządziłnamtowielkiezłoAjeślinie,wtedybędziemy wiedzieli,żetoniejegorękanasuderzyła,leczżetobył przypadek,którynamsięprzytrafił.

10IuczynilitakmężowieWzięlidwiedojnekrowy, przywiązalijedowozu,acielętazamknęliwdomu

11IpołożyliarkęPańskąnawozie,atakżeskrzynięz myszamizłotymiiposążkamiswychguzówkrwawniczych 12AkrowyposzłyprostądrogąkuBet-Szemesziszły gościńcem,ryczącwdrodzeiniezbaczającaninaprawo, aninalewoAksiążętafilistyńscyszlizanimiażdo granicyBet-Szemesz

13AmieszkańcyBet-Szemeszżęliwdoliniezboże. Podnieślioczyiujrzeliarkę,iuradowalisię,żejąwidzą

14IprzybyłwóznapoleJozuego,Betszemity,istanąłtam, gdziebyłwielkikamień.Rozłupanodrewnowozui złożonokrowynaofiaręcałopalnądlaPana

15WtedyLewicizdjęliarkęPańskąiskrzynię,którabyła przyniej,wktórejbyłyzłotekamienie,ipołożylijena wielkimkamieniuAmężowiezBet-Szemeszzłożylitego dniacałopaleniaiofiarykrwawedlaPana 16Agdypięciuwładcówfilistyńskichtozobaczyło,tego samegodniapowrócilidoEkronu 17Aotozłoteemerody,którezwróciliFilistynijakoofiarę zaprzewinieniedlaPana:jedenzaAszdod,jedenzaGazę, jedenzaAskelon,jedenzaGat,jedenzaEkron

18Azłotemyszywedługliczbywszystkichmiast filistyńskich,którenależałydopięciuwładców,takmiast warownych,jakiwsi,ażdowielkiegokamieniaAbel,na którympostawionoarkęPańskąKamieńtenpozostałaż dodniadzisiejszegonapoluJozuegoBet-Szemity

19IpobiłmężówzBet-Szemesz,ponieważzajrzelido ArkiPańskiej.Pobiłpięćdziesiąttysięcysiedemdziesięciu mężówzluduAludubolewał,gdyżPanporaziłwieluz luduwielkąrzezią

20IrzeklimężowiezBetszemesz:Któżzdołastanąćprzed tymświętymPanemBogiem?DokogoOnodnasodejdzie?

21IwysłaliposłańcówdomieszkańcówKiriat-Jearimztą wiadomością:Filistynisprowadzilizpowrotemarkę PańskąPrzybądźcieizabierzciejądosiebie

ROZDZIAŁ7

1WtedyprzyszlimężowiezKiriat-JearimizabraliArkę Pańską,iwnieślijądodomuAbinadabanagórę,i poświęciliEleazara,jegosyna,abystrzegłArkiPańskiej 2Istałosię,żeczasprzebywaniaarkiwKiriat-Jearimbył długi,bowynosiłdwadzieścialatIcałydomIzraelapłakał zaPanem

3IrzekłSamueldocałegodomuizraelskiego,mówiąc: JeżelichcecienawrócićsiędoPanacałymsercem,usuńcie obcychbogówiAsztartyspośródsiebieizwróćcieserca waszekuPanu,isłużcietylkoJemu,aOnwaswybawiz rękiFilistynów

4WtedyIzraeliciusunęliBaalówiAsztartyisłużylitylko Panu.

5Samuelzaśrzekł:ZgromadźciecałegoIzraelawMispie, ajabędęsięzawasmodliłdoPana

6IzebralisięwMispie,iczerpaliwodę,iwylewaliją przedPanem,ipościlitegodnia,imówilitam: ZgrzeszyliśmyprzeciwkoPanuIsądziłSamuelsynów IzraelawMispie.

7AgdyFilistyniusłyszeli,żesynowieIzraelazgromadzili sięwMispie,książętaFilistynówwyruszyliprzeciwko Izraelowi.AgdyusłyszelitosynowieIzraela,zlęklisię Filistynów

8WtedysynowieizraelscyrzeklidoSamuela:Nie przestawajwołaćzanamidoPana,Boganaszego,abynas wybawiłzrękiFilistynów

9Samuelwziąłwięcjagnięssąceizłożyłjejakoofiarę całopalnądlaPana.IwołałSamueldoPanazaIzraelem,a Pangowysłuchał

10AgdySamuelskładałofiaręcałopalną,Filistyni przystąpilidowalkizIzraelem.LeczPanzagrzmiałwtym dniupotężnymgrzmotemprzeciwkoFilistynomiwprawił ichwpopłoch,takżezostalipobiciprzezIzraela

11WtedymężowieizraelscywyruszylizMispyiścigali Filistynów,ibiliich,ażdotarlipodBetkar

12WtedySamuelwziąłkamieńipostawiłgomiędzy MispąiSzenem,inazwałgoEbenezer,gdyżrzekł:Aż dotądpomagałnamPan

13TakFilistynizostaliupokorzeniiniewkraczalijużna terytoriumIzraela.ArękaPanabyłaprzeciwkoFilistynom przezwszystkiedniSamuela

14Amiasta,któreFilistyniwzięliIzraelowi,zostały zwróconeIzraelowi,odEkronuażdoGat,agranicejego wyzwoliłIzraelzrąkFilistynówIbyłpokójmiędzy IzraelemaAmorytami

15ISamuelsądziłIzraelaprzezwszystkiedniswegożycia. 16IcorokuodbywałpodróżdoBetel,GilgaliMispyi sądziłIzraelawewszystkichtychmiejscowościach 17PotempowróciłdoRamy,botambyłjegodomTam teżsądziłIzraelaitamzbudowałołtarzdlaPana

ROZDZIAŁ8

1GdySamuelsięzestarzał,ustanowiłswoichsynów sędziaminadIzraelem

2AimięjegopierworodnegobrzmiałoJoel,aimię drugiegojego-Abiasz.CibylisędziamiwBeer-Szebie.

3Synowiejegoniechodzilijegodrogami,leczzboczyliza zyskiem,braliłapówkiiwypaczalisąd.

4WtedyzebralisięwszyscystarsiIzraelaiprzyszlido SamueladoRamy,

5Irzekłdoniego:Ototysięzestarzałeś,asynowietwoi niechodzątwoimidrogami;ustanówwięcnadnamikróla, abynassądził,jaktojestuwszystkichnarodów

6AletarzeczniepodobałasięSamuelowi,gdymówili: Dajnamkróla,abynassądziłImodliłsięSamueldoPana 7IrzekłPandoSamuela:Wysłuchajgłosuluduwe wszystkim,comówiądociebie,gdyżnietobąodrzucili, leczmnąodrzucili,abymniekrólowałnadnimi

8Wedługwszystkichuczynków,któreczynilioddnia, kiedyichwyprowadziłemzEgiptu,ażdodniadzisiejszego, przezcoopuścilimnieisłużyliinnymbogom,taksamo postępująiztobą

9Terazwięcposłuchajichgłosu,alewyjaśnijimto wyraźnieiopiszimsposóbpostępowaniakróla,który będzienadnimipanował

10SamuelzaśopowiedziałwszystkiesłowaPanaludowi, któryprosiłgookróla

11Irzekł:Takiebędzieprawokróla,którybędzienad wamipanował:Synówwaszychbędziebrałiustanowiich dlasiebiejakowozyijakojeźdźców,aniektórzybędą biegaćprzedjegowozami

12Iustanowigowodzemnadtysiącami,awodzemnad pięćdziesiątkami,iwyznaczygodouprawyJegoziemiido żąciaJegoplonów,idowytwarzaniaJegonarzędzi wojennychinarzędzidoJegorydwanów.

13Acórkitwojeweźmienacukierniczki,kucharkii piekarki

14Aonzabierzewaszepola,winniceioliwki,nawet najlepszeznich,idajeswoimsługom

15Azwaszegosiewuizwaszychwinnicweźmie dziesięcinęidająswoimurzędnikomiswoimsługom.

16Iweźmiewaszychsług,waszeniewolnice,waszych najwspanialszychmłodzieńcówiwaszeosłyiwydaichdo swojejpracy.

17Zwaszychowiecbędziepobierałdziesięcinę,awy będzieciejegosługami

18Ibędzieciewołaćwowymdniuzpowodukróla, któregosobiewybraliście,aPanniewysłuchawasw owymdniu

19LeczludniechciałsłuchaćgłosuSamuelairzekł:Nie, leczniechnadnamibędziekról

20Abyśmyimybylipodobnidowszystkichnarodów,a naszkrólniechnassądzi,niechnamprzewodziiniech prowadzinaszebitwy

21Samuelusłyszałwszystkiesłowaluduipowtórzyłje przedPanem.

22IrzekłPandoSamuela:Wysłuchajgłosuichiustanów imkrólaIrzekłSamueldomężówizraelskich:Idźcie każdydomiastaswego

ROZDZIAŁ9

1AbyłpewienmążzpokoleniaBeniamina,imieniemKisz, synAbiela,synaSerora,synaBechorata,synaAfiacha, Beniaminita,mążpotężnyidzielny

2Miałonsyna,któremubyłonaimięSaul,młodzieńca wybornegoipięknego.Niebyłowśródsynówizraelskich człowiekapiękniejszegoodniegoOdramionwgórę przewyższałoncałylud.

3AosłyKisza,ojcaSaula,zginęły.IrzekłKiszdoSaula, synaswego:Weźterazjednegozesługzsobąiwstań,idź szukaćosłów

4IprzeszedłprzezgóręEfraima,iprzeszedłprzezziemię Szalisza,leczichnieznaleziono;potemprzeszedłprzez ziemięSzalim,leczichtamniebyło;iprzeszedłprzez ziemięBeniaminitów,leczichnieznaleziono

5AgdyprzybylidokrainySuf,rzekłSauldoswegosługi, któryznimbył:Chodź,wróćmy,bymójojciecnieprzestał zajmowaćsięosłami,azacząłsiętroszczyćonas

6Irzekłdoniego:OtojestwtymmieściemążBoży,ajest tomążpoważany;niezawodniespełniasięwszystko,co mówiPójdźmytam,możewskażenamdrogę,którą powinniśmypójść

7WtedyrzekłSauldoswegosługi:Jeślipójdziemy,co przyniesiemytemuczłowiekowi?Chlebbowiem wyczerpałsięwnaszychnaczyniachiniemamydaru, którymoglibyśmyprzynieśćmężowiBożemu.Cóżmamy?

8IodpowiedziałsługaSaulowi,mówiąc:Otomamtupod rękączwartączęśćsyklasrebra;chcęjądaćmężowi Bożemu,abywskazałnamdrogę.

9(DawniejwIzraelu,gdyktośszedłpytaćBoga,tak mówił:Chodźmy,pójdźmydowidzącego;bowiemtego, któregoteraznazywająprorokiem,przedtemnazywano widzącym)

10IrzekłSauldosługiswego:Dobrzepowiedziane; chodźmy,chodźmy.Iposzlidomiasta,gdziebyłmążBoży. 11Agdyszlipodgórękumiastu,spotkalimłode dziewczęta,którewychodziłyczerpaćwodęZapytalije: Czyjesttuwidzący?

12Aoniimodpowiedzieli,mówiąc:Onjest!Otojest przedwamiSpieszciesię,bodziśprzyszedłdomiasta,bo dziśludskładaofiaręnawyżynie.

13Gdytylkowejdzieciedomiasta,zarazgoznajdziecie, zanimpójdzienawyżynę,abyjeść;boludniebędziejadł, ażonprzyjdzie,boonbłogosławiofiarę;apotemjedząci, którychzaproszonoTerazwięcwstańcie;bomniejwięcej otejporzegoznajdziecie

14Iweszlidomiasta.Agdyweszlidomiasta,otoSamuel wyszedłprzeciwkonim,abywstąpićnawyżynę 15APanpowiedziałSamuelowinadzieńprzed przybyciemSaulatesłowa:

16Jutrootejsamejporzepoślędociebieczłowiekaz ziemiBeniamina,atynamaściszgonawodzanadludem moim,Izraelem,abywybawiłludmójzrękiFilistynów Bowejrzałemnaludmójidoszedłmniekrzykjego

17AgdySamuelujrzałSaula,rzekłdoniegoPan:Otomąż, októrymcimówiłem,tenbędziekrólowałnadludem moim

18WtedySaulprzystąpiłdoSamuelawbramieirzekł: Powiedzmi,proszę,gdziejestdomwidzącego?

19IodpowiedziałSamuelSaulowi,mówiąc:Jamjest widzący;wstąpprzedemnąnawyżynę,bodziśbędziesz jadłzemną,ajutrociępuszczęioznajmięciwszystko,co jestwtwoimsercu

20Acodoosłówtwoich,któreprzedtrzemadniami zginęły,niemyślonich,bosięznalazłyAnakimżejest

1Samuel

całepożądanieIzraela?Czyżnienatobieinacałymdomu ojcatwego?

21IodpowiedziałSaulirzekł:Czyżjaniejestem Beniaminitą,znajmniejszegopokoleniaIzraela,arodzina mojanajmniejszązewszystkichrodzinpokolenia Beniamina?Czemużwięctakdomniemówisz?

22SamuelwziąłwięcSaulaijegosługę,zaprowadziłich dosaliiposadziłnapierwszymmiejscuwśród zaproszonych,abyłoichokołotrzydziestu

23IrzekłSamueldokucharza:Przynieśczęść,którąci dałem,októrejcipowiedziałem:Odłóżjąprzysobie

24Iwziąłkucharzłopatkęito,conaniejbyło,ipostawił jąprzedSaulem.IrzekłSamuel:Oto,cozostało!Postawto przedsobąijedz,boażdotądjesttodlaciebiezachowane, odkądpowiedziałem:ZaprosiłemludIjadłSaulz Samuelemtegodnia.

25Agdyzeszlizgórydomiasta,Samuelrozmawiałz Saulemnadachudomu

26Iwstalirano,astałosięokołowiosnydnia,żeSamuel zawołałSaulanadachdomu,mówiąc:Wstań,abymcię odprawiłIwstałSaul,iwyszliobaj,oniSamuel,nadwór 27Agdyschodzilikukrańcowimiasta,rzekłSamueldo Saula:Każsłudzeiśćprzednami,aonposzedł,tyzaś zostańjeszczechwilę,abymmógłcioznajmićsłowoBoże

ROZDZIAŁ10

1WtedySamuelwziąłflakonzolejemiwylałmugona głowę,iucałowałgo,irzekł:Czyżniedlatego,żePan namaściłcięnawodzanadswoimdziedzictwem?

2Gdydziśodemnieodejdziesz,znajdzieszdwóchmężów przygrobieRachelinapograniczuBeniaminawZelzie, którzycipowiedzą:Osły,którychposzedłeśszukać, zostałyznalezione.Aototwójojciecporzuciłopiekęnad osłamiimartwisięociebie,mówiąc:Comamuczynićdla megosyna?

3StamtądpójdzieszdalejidotrzeszdorówninyTabor. Tamspotkająciętrzejmężowie,idącydoBogadoBetel Jedenniósłtrojekoźląt,druginiósłtrzybochenkichleba,a trzeciniósłbukłakwina.

4Ipozdrowiącię,idadzącidwachleby,któreweźmieszz ichrąk

5PotemprzyjdzieszdogóryBożej,gdziejestzałoga FilistynówIstaniesię,gdytamprzyjdzieszdomiasta,że spotkaszzastępprorokówschodzącychzwyżyny, mającychprzedsobąharfę,bęben,fleticytrę.Ibędą prorokować

6IzstąpinaciebieDuchPański,ibędzieszprorokował wrazznimi,iprzemieniszsięwinnegoczłowieka

7Agdysięstanąteznaki,niechajuczynisz,jakcidotego posłuży,boBógjestztobą

8TyzaśpójdzieszprzedemnądoGilgal,aotojazstąpię dociebie,abyzłożyćcałopaleniaiofiarypojednania Siedemdnibędzieszczekał,ażprzyjdędociebieipokażę ci,comaszczynić

9AgdysięodwróciłodSamuela,abyodejść,Bógdałmu inneserceiwszystkieteznakispełniłysięowegodnia.

10Agdyprzyszlinagórę,otospotkałgotłumproroków,a DuchBożyzstąpiłnaniegoiprorokowałwśródnich

11Istałosię,gdywszyscy,którzygoprzedtemznali, ujrzeli,żeotoprorokowałmiędzyprorokami,tedylud

mówiłjedendodrugiego:Cóżtojest,coprzyszłodosyna Kisza?CzyżiSauljestmiędzyprorokami?

12Ajedenztegomiejscaodpowiedziałirzekł:Leczkto jestichojcem?Dlategostałosięprzysłowie:CzyżiSaul jestmiędzyprorokami?

13Agdyskończyłprorokować,przyszedłnawyżynę 14IrzekłstryjSauladoniegoidosługijego:Dokąd poszliście?Aonodpowiedział:Szukaćosłów;awidząc,że ichnigdzieniema,przyszliśmydoSamuela

15AwujSaularzekł:Powiedzmi,proszę,cocipowiedział Samuel

16IrzekłSauldoswegostryja:Powiedziałnamwyraźnie, żeosłysięznalazły.Aleosprawiekrólestwa,októrej mówiłSamuel,niepowiedziałmu

17SamuelzwołałludprzedPanemdoMispy

18Irzekłdosynówizraelskich:TakmówiPan,Bóg Izraela:JawyprowadziłemIzraelazEgiptuiJawyrwałem waszrękiEgipcjanizrękiwszystkichkrólestwitych, którzywasciemiężyli.

19AwyściedziśodrzuciliBogawaszego,którywassam wybawiłzewszystkichwaszychprzeciwnościiudręk waszych,ipowiedzieliściedoniego:Nie,aleustanównad namikrólaTerazwięcstawciesięprzedPanemwedług waszychpokoleńiwedługwaszychtysięcy

20AgdySamuelkazałzbliżyćsięwszystkimplemionom izraelskim,pochwyconezostałopokolenieBeniamina 21GdyzaśkazałwystąpićpokoleniuBeniaminawedług ichrodzin,pochwyconyzostałródMatriego,atakże pochwyconyzostałSaul,synKiszaSzukanogo,lecznie możnagobyłoznaleźć

22DlategopytalidalejPana,czytenczłowiekjeszczetam przyjdzieAPanodpowiedział:Otoukryłsięwrzeczach 23PobiegliwięcizabraliGostamtądAgdystanąłwśród ludu,górowałwzrostemnadcałymludemoramionaiw górę

24IrzekłSamueldowszystkiegoludu:Widzicie,którego wybrałPan,żeniemarównegomumiędzywszystkim ludem?Izawołałcałylud,irzekł:Boże,niechżyjekról 25WtedySamuelopowiedziałludowiosposobie królestwaispisałtowksiędze,izłożyłjąprzedPanem.I odesłałSamuelcałylud,każdegododomuswego 26SaultakżewróciłdodomuwGibei,atowarzyszyłamu grupamężów,którychsercaBógporuszył.

27LeczsynowieBelialarzekli:Jakżeżtenczłowieknas zbawi?Iwzgardzilinim,inieprzynieślimudarówLecz onmilczał.

ROZDZIAŁ11

1WtedynadciągnąłNachaszAmmonitairozłożyłsię obozemprzeciwkoJabeszwGileadzieWtedywszyscy mieszkańcyJabeszrzeklidoNachasza:Zawrzyjznami przymierze,abędziemycisłużyć

2ANachaszAmmonitaodpowiedziałim:Podtym warunkiemzawręzwamiprzymierze,żekażdemuzwas wyłupiępraweokoiokryjęhańbącałegoIzraela 3AstarsizJabeszpowiedzielimu:Dajnamsiedemdni zwłoki,abyśmymogliwysłaćposłówdowszystkichgranic izraelskichAjeślisięnieznajdzienikt,ktobynas uratował,wyjdziemydociebie.

4WtedyprzybyliposłańcydoGibeiSaulaiopowiedzieli tęnowinędouszuluduAcałyludpodniósłgłosipłakał

5AotoSaulszedłzatrzodązpola,irzekłSaul:Cóżsię dziejeludowi,żepłacze?Iopowiedzielimunowinęo mężachJabesz

6AgdySaulusłyszałtewieści,ogarnąłgoDuchBożyi zapłonąłwielkimgniewem.

7Iwziąłjarzmowołów,iporąbałjenakawałki,irozesłał jepowszystkichgranicachIzraelaprzezręceposłańców, mówiąc:KtokolwiekniewyruszyzaSaulemiza Samuelem,taksięstaniezjegowołamiIpadłstrach Pańskinalud,iwyszlijednomyślnie

8GdyzaśdokonałichspisuwBezek,liczbasynów izraelskichwynosiłatrzystatysięcy,amężówjudzkich trzydzieścitysięcy.

9Irzeklidoposłańców,którzyprzyszli:Takpowiecie mężomJabeszGilead:Jutro,gdysłońcebędziegorące, będzieciemielipomoc.Iprzyszliposłańcyioznajmilito mężomJabesz;iuradowalisię 10WtedymężowiezJabeszpowiedzieli:Jutrowyruszymy dowas,awyuczynicieznamiwszystko,cowamsięwyda dobre

11AnazajutrzSaulpodzieliłludnatrzyoddziały,które wtargnęływśrodekwojskawczasieporannejstrażyi zabijałyAmmonitóważdoupałudziennegoAci,co pozostali,rozproszylisię,takżeniepozostałoznich dwóchrazem.

12WtedyludzapytałSamuela:Ktotojest,który powiedział:CzySaulmanadnamikrólować?Przyprowadź tychludzi,abyśmyichzabili.

13IrzekłSaul:Dziśniktnieumrze,gdyżdzisiajPan dokonałwybawieniawIzraelu

14WtedySamuelrzekłdoludu:Chodźmy,udajmysiędo Gilgaliodnówmytamkrólestwo

15AcałylududałsiędoGilgalitamustanowiliSaula królemprzedPanemwGilgal.Tamteżzłożyliofiary pojednaniaprzedPanemItamSauliwszyscymężowie izraelscybardzosięradowali

ROZDZIAŁ12

1SamuelprzemówiłdocałegoIzraela:Otowysłuchałem głosuwaszegowewszystkim,codomniepowiedzieliście, iustanowiłemnadwamikróla

2Aototerazkrólkroczyprzedwami,ajajestemstaryi siwy,aotomoisynowiesązwami,ajakroczyłemprzed wamioddzieciństwaażdodniadzisiejszego

3Otojajestem:bądźcieświadkamiprzeciwkomnieprzed Panemiprzedpomazańcemjego:Czyjegowołuwziąłem? Alboczyjegoosławziąłem?Albokogooszukałem?Kogo uciskałem?Albozczyjejrękiwziąłemłapówkę,abymnią zaślepiłoczymoje?Ajacitozwrócę

4Irzekli:Nieoszukałeśnasaninieuciskałeś,iniewziąłeś niczegoodnikogo.

5Irzekłdonich:Panjestświadkiemprzeciwkowam,a pomazaniecjegojestświadkiemdziś,żeścienicnie znaleźliwręcemojejAoniodpowiedzieli:Onjest świadkiem

6IrzekłSamueldoludu:Panjesttym,którywyprowadził MojżeszaiAarona,iktórywyprowadziłwaszych przodkówzziemiegipskiej

7Terazwięcstańcie,abymmógłzwamirozprawiaćprzed PanemowszystkichsprawiedliwychdziełachPana,które wyświadczyłwamiwaszymprzodkom

8GdyJakubprzybyłdoEgiptuiwasiprzodkowiewołali doPana,PanposłałMojżeszaiAarona,którzy wyprowadziliwaszychprzodkówzEgiptuiosiedliliichna tymmiejscu.

9AgdyzapomnielioPanu,Boguswoim,wydałOnichw ręceSisery,wodzawojskaChasoru,wręceFilistynówiw ręcekrólaMoabu,iwalczyliznimi

10IwołalidoPana,mówiąc:Zgrzeszyliśmy,bo opuściliśmyPanaisłużyliśmyBaalomiAsztartomTeraz jednakwyrwijnaszrękinaszychnieprzyjaciół,abędziemy cisłużyć

11APanposłałJerubbaala,Bedana,JeftegoiSamuelai wyrwałwaszrękiwaszychnieprzyjaciółzewsząd,i mieszkaliściebezpiecznie

12Agdywidzieliście,żeNachasz,królsynówAmmona, nadciągnąłprzeciwkowam,rzekliściedomnie:Nie! Niechajkrólnadnamipanuje,gdyprzecieżPan,Bógwasz, jestwaszymkrólem

13Aterazotokról,któregowybraliścieiktórego pragnęliścieOtoPanustanowiłnadwamikróla

14JeżelibędzieciesiębaćPana,służyćMuisłuchaćJego głosu,aniesprzeciwiaćsięrozkazomPana,wtedy zarównowy,jakikról,którynadwamipanuje,będziecie chodzićzaPanem,Bogiemwaszym

15JeżelijednaknieusłuchaciegłosuPanaisprzeciwicie sięrozkazowiPana,wtedyrękaPanabędzieprzeciwko wam,takjakbyłaprzeciwkowaszymprzodkom 16Terazwięcstańcieizobaczcietęwielkąrzecz,którą Panuczyninawaszychoczach

17Czyżniejestdziśżniwopszenicy?ZawołamdoPana,a Onześlegrzmotyideszcz,abyściepoznaliizobaczyli,że wielkajestniegodziwośćwasza,którąścieuczyniliprzed obliczemPana,proszącsiebieokróla

18SamuelzawołałwięcdoPana,aPanzesłałgrzmotyi deszcztegodniaAcałyludbardzosiębałPanaiSamuela 19IrzekłcałyluddoSamuela:Módlsięzasługami twoimidoPana,Bogatwego,abyśmyniezginęli,gdyżdo wszystkichnaszychgrzechówdodaliśmyjeszczetozło, proszącokróla

20Samuelrzekłdoludu:Niebójciesię!Dopuściliściesię wszystkiegotegozłaNieodstępujciejednakodPana,lecz służciePanucałymsercem

21Nieodstępujciewięc,bowtedybędzieciegonićza rzeczamimarnymi,którenieprzyniosąanipożytku,ani wybawienia,bosąmarne

22BoPannieopuściluduswegoprzezwzglądnawielkie imięswoje,gdyżspodobałosięPanuuczynićwasludem swoim.

23Amnie,Boże,niedaj,abymmiałzgrzeszyćprzeciwko Panuprzezto,żeprzestanęsięzawasmodlićBędęwas nauczałdrogidobrejiprostej

24TylkobójciesięPanaisłużcieMuwprawdziecałym swoimsercem,bopomyślcie,jakwielkierzeczywam uczynił

25Ajeślinadalbędzieciepostępowaćźle,zginieciewyi waszkról

ROZDZIAŁ13

1Saulpanowałjedenrok,agdypanowałnadIzraelemdwa lata,

2SaulwybrałsobietrzytysiącemężówzIzraelaDwa tysiąceznichbyłozSaulemwMikmasinagórzeBetel, tysiączaśbyłozJonatanemwGibeaBeniaminaResztę zaśluduodesłał,każdegodojegonamiotu.

3IporaziłJonatanzałogęFilistynów,którabyławGeba,i usłyszeliotymFilistyniIzatrąbiłSaulwtrąbępocałej ziemi,mówiąc:NiechusłysząHebrajczycy

4IusłyszałcałyIzrael,żeSaulpobiłzałogęFilistynów,i żetakżeIzraelbyłwobrzydliwościzFilistynamiI zwołanoludzaSaulemdoGilgal

5IzebralisięFilistyni,abywalczyćzIzraelemMieli trzydzieścitysięcyrydwanówisześćtysięcyjeźdźców,a ludubyłotakwiele,jakpiaskunabrzegumorza.Przybylii rozłożylisięobozemwMikmas,nawschódodBetawen

6Agdymężowieizraelscyspostrzegli,żesąwtarapatach, aludbyłwucisku,pochowałsięwjaskiniach,wzaroślach, wskałach,nawzniesieniachiwdołach

7AniektórzyzHebrajczykówprzeszliprzezJordando ziemiGadaiGileadu.ASaulbyłjeszczewGilgal,acały ludszedłzanimdrżąc

8Ipozostałsiedemdni,wedługustalonegoczasu,który Samuelwyznaczył.SamueljednaknieprzybyłdoGilgal,a ludrozproszyłsięodniego

9IrzekłSaul:Przynieściemitucałopalenieiofiary pojednania.Izłożyłcałopalenie.

10Istałosię,żegdyskończyłskładaćofiaręcałopalną,oto nadszedłSamuelSaulzaśwyszedłmunaprzeciw,abygo pozdrowić.

11IrzekłSamuel:Cóżeśuczynił?ASaulrzekł:Ponieważ widziałem,żeludrozproszyłsięodemnie,atynie przyszedłeśwoznaczonychdniach,aFilistynizebralisięw Michmasz;

12Dlategorzekłem:FilistynizstąpiąnamniedoGilgal,a janieprosiłemPanaopomoc.Zmusiłemsięwięci złożyłemofiaręcałopalną

13IrzekłSamueldoSaula:GłupiopostąpiłeśNie dotrzymałeśprzykazaniaPana,Bogatwego,któreci nakazałTerazbowiemPanmógłbynawiekiutwierdzić twojekrólestwonadIzraelem

14Leczteraztwojekrólestwonieostoisię.Panwyszukał sobiemężawedługswegosercaiPanrozkazałmuzostać wodzemnadswoimludem,gdyżniezachowałeśtego,coci Pannakazał.

15IwstałSamuel,iwyruszyłzGilgaldoGibeaBeniamina IpoliczyłSaullud,którybyłprzynim,okołosześciuset mężów.

16SaulzaśiJonatan,jegosyn,ilud,którybyłznimi, pozostaliwGibeaBeniamina,Filistynizaśobozowaliw Mikmas

17AłupieżcywyszlizobozuFilistynówwtrzech oddziałach:jedenoddziałzwróciłsiękudrodzewiodącej doOfry,dokrainySzual.

18InnyzaśoddziałskierowałsiękuBet-Choron,ainny oddziałskierowałsiękudrodzegranicznej,którawychodzi nadolinęSeboimwstronępustyni

19Awcałejziemiizraelskiejniemożnabyłoznaleźć żadnegokowala,gdyżFilistynimówili:AbyHebrajczycy niesporządzilisobiemieczyiwłóczni

20WszyscyzaśIzraelicizeszlidoFilistynów,abykażdy naostrzyćswójlemiesz,swojąredlicę,swojąsiekieręi swojąmotykę

21Mielijednakpilnikdomotyk,dolemieszy,dowideł,do siekieridoostrzeniaościeni.

22Agdynadszedłdzieńbitwy,nieznalezionoanimiecza, aniwłóczniwrękużadnegozludzi,którzybylizSaulemi Jonatanem;tylkouSaulaijegosynaJonatanatamsię znaleźli

23IzałogaFilistynówwyruszyłakuprzełęczyMikmas

ROZDZIAŁ14

1Istałosiępewnegodnia,żeJonatan,synSaula,rzekłdo młodzieńca,którynosiłjegozbroję:Chodź,aprzejdziemy dozałogiFilistynów,którajestpodrugiejstronie.Lecznie powiedziałotymojcuswemu

2SaulzaśpozostałnasamymkrańcuGibei,poddrzewem granatu,którerośniewMigron.Aludu,którymu towarzyszył,byłookołosześciusetmężów

3AAchiasz,synAchituba,brataIchaboda,synaPinchasa, synaHelego,kapłanaPańskiegowSzilo,nosiłefod.Alud niewiedział,żeJonatanodszedł

4Amiędzyprzejściami,którymiJonatanchciałprzejśćdo załogiFilistynów,byłaostraskałapojednejstronieiostra skałapodrugiejstronieJednanazywałasięBozez,adruga Sene

5Pierwszaczęśćbyłapołożonanapółnocy,naprzeciw Mikmas,drugazaśnapołudniu,naprzeciwGibea

6IrzekłJonatandomłodzieńca,któryniósłjegozbroję: Chodź,przejdziemydozałogitychnieobrzezanych.Może Panbędziedziałałdlanas,gdyżdlaPananiema przeszkody,abyocalićprzezwieluczyprzezniewielu

7Agiermekrzekłdoniego:Uczyńwszystko,cojestw sercutwoim;nawróćsię;otoJajestemztobąwedługserca twego

8WtedyJonatanrzekł:Otoprzejdziemydotychmężówi damysięimpoznać

9Jeżelinamtakpowiedzą:Zaczekajcie,ażmydowas przyjdziemy,wówczaspozostaniemynaswoimmiejscui niepójdziemydonich

10Ajeżelirzekną:Pójdźciedonas,topójdziemy,boPan wydałichwnaszeręceibędzietodlanasznakiem.

11IobajujawnilisięprzedzałogąfilistyńskąAFilistyni rzekli:OtoHebrajczycywychodzązjam,wktórychsię ukryli.

12IodpowiedzielimężowiezzałogiJonatanowiijego giermkowi,mówiąc:Pójdźciedonas,apokażemywam rzecz.IrzekłJonatandoswegogiermka:Pójdźzamną,bo PanwydałichwrękęIzraela

13Jonatanwspinałsięnarękachinogach,ajegogiermek zanimIpadaliprzedJonatanem,ajegogiermekzabijałza nim

14Atapierwszarzeź,którejdokonaliJonatanijego giermek,obejmowałaokołodwudziestuludzi,naobszarze okołopółmorgiziemi,którąmożnabyłozaorać zaprzęgiemwołów

15Adrżenienastąpiłowobozie,napoluipośródcałego luduZałogairabusietakżedrżeli,aziemiasiętrzęsłaA drżeniebyłobardzowielkie.

16StrażnicySaulawGibeiBeniaminapatrzyliiototłum sięrozproszył,aludziezaczęlibićsięwzajemnie

17WtedyrzekłSauldoludu,którybyłznim:Liczcieteraz ipatrzcie,ktoodszedłodnasAgdypoliczyli,otoJonatana ijegogiermkaniebyłotam

18IrzekłSauldoAchiasza:PrzynieśtuarkęBożą AlbowiemarkaBożabyławowymczasieusynówIzraela.

19AgdySaulrozmawiałzkapłanem,hałas,którypowstał wobozieFilistynów,wzrastałiwzrastał.WtedyrzekłSaul dokapłana:Cofnijrękęswoją!

20Saulicałylud,którybyłznim,zebralisięiprzyszlina bitwęAotomieczkażdegozwróciłsięprzeciwkojego towarzyszowi,ipowstałabardzowielkaklęska.

21AHebrajczycy,którzyprzedtembylizFilistynamii którzyprzybyliznimidoobozuzokolicznychkrain,także ioniobrócilisiękuIzraelitom,którzybylizSaulemi Jonatanem

22Podobniewszyscymężowieizraelscy,którzyukrylisię nagórzeEfraima,gdyusłyszeli,żeFilistyniuciekli, równieżionirzucilisięzanimiwpogońdobitwy

23TaktoPanwybawiłIzraelawtymdniu,abitwa przeniosłasięażdoBetawen

24Amężowieizraelscybyliudręczenitegodnia,gdyż Saulzakląłlud,mówiąc:Przeklętyczłowiek,którybyjadł jakąkolwiekpotrawęażdowieczora,abymmógłsię pomścićnawrogachmoichIżadenzludunieskosztował żadnejpotrawy.

25Iprzyszliwszyscymieszkańcykrajudolasu,atambył miódnaziemi

26Agdyludwszedłdolasu,otomiódzacząłkapać,lecz niktniepodniósłrękidoust,gdyżludbałsiętejprzysięgi

27AleJonatanniesłuchał,gdyjegoojcieckazałludowi złożyćprzysięgę.Wyciągnąłwięckonieclaski,którą trzymałwręku,izanurzyłjąwplastrzemiodu,poczym przyłożyłrękędoust,ajegooczyrozbłysły

28Wtedyodpowiedziałjedenzluduirzekł:Ojciectwój surowozaprzysiągłlud,mówiąc:Przeklętyczłowiek,który byzjadłdziśjakikolwiekpokarmIludosłabł

29WtedyJonatanrzekł:Ojciecmójsprowadza nieszczęścienakrajSpójrz,jakoświeciłysięmojeoczy, boskosztowałemtrochętegomiodu

30Aileżbardziej,gdybyludmógłdziśobficienajeśćsię łupów,któreznaleźlinaswychwrogach?Czyżbowiemnie doszłowówczasdoowielewiększejrzeziwśród Filistynów?

31IpobiliFilistynówtegodniaodMikmasażdoAjjalonu Ludzaśbyłbardzowyczerpany

32Wtedyludrzuciłsięnałup,nabrałowiec,wołówicieląt izabiłjenaziemi;ludzaśjadłjerazemzkrwią

33IopowiedzieliSaulowi,mówiąc:Otoludgrzeszy przeciwkoPanu,jedzączkrwią.Irzekł:Zgrzeszyliście; zatoczciemidziświelkikamień

34IrzekłSaul:Rozproszciesięmiędzyludipowiedzcie im:Przyprowadźciemitukażdyswegowołuikażdyswoją owcę,izabijciejetutaj,ijedzcie;iniegrzeszcieprzeciwko Panu,jedzączkrwiąIprzyprowadziłwszysteklud,każdy swegowołuzsobątejnocyitamjezabili.

35IzbudowałSaulołtarzdlaPanaTenbyłpierwszyołtarz, jakizbudowałdlaPana

36IrzekłSaul:PójdźmyzaFilistynamiwnocyiłupmyich ażdoświtu,aniezostawmyznichanijednegoAoni rzekli:Uczyń,cocisięwydajedobre.Wtedyrzekłkapłan: PrzystąpmytudoBoga

37IpytałSaulradyBożej:CzymamiśćzaFilistynami? CzytyichwydaszwrękęIzraela?Leczonmunie odpowiedziałowegodnia

38IrzekłSaul:Zbliżciesiętu,wszyscyprzywódcyludu,i dowiedzciesię,naczympolegatengrzechdzisiaj.

39BojakożyjePan,któryzbawiaIzraela,choćbytobyło wJonatanie,synumoim,napewnoumrze.Aniebyło człowiekamiędzycałymludem,którybymuodpowiedział.

40IrzekłdocałegoIzraela:Stańciepojednejstronie,ajai Jonatan,synmój,będziemypodrugiejstronieIrzekłlud doSaula:Uczyń,cocisięwydajedobre.

41PrzetożrzekłSauldoPana,BogaIzraela:Dajlos doskonałyIpojmanizostaliSauliJonatan,aludocalał 42IrzekłSaul:Rzuccielosymiędzymnąimiędzy Jonatanem,synemmoimIwziętyzostałJonatan

43WtedyrzekłSauldoJonatana:Powiedzmi,co uczyniłeśIJonatanmuopowiedział,irzekł: Skosztowałemtylkotrochęmiodukońcemlaski,którą miałemwręku,aotomuszęumrzeć.

44IodpowiedziałSaul:UczyńBożetoijeszczewięcej,bo napewnoumrzesz,Jonatanie

45IrzekłluddoSaula:CzyżJonatanmaumrzeć,kto uczyniłtowielkiewybawieniewIzraelu?NiedajBoże! JakożyjePan,anijedenwłoszgłowyjegoniespadniena ziemię,gdyżuczyniłtodziśzBogiem.Takludwybawił Jonatana,żenieumarł

46WtedySaulodstąpiłodFilistynów,aFilistyniposzlina swojemiejsce.

47TakSaulobjąłkrólestwonadIzraelemiwalczyłze wszystkimiswoimiwrogamidookoła,zMoabem,z Ammonitami,zEdomem,zkrólamiSobyizFilistynami. Adokądkolwieksięzwrócił,gnębiłich

48Zebrałwięcwojsko,pobiłAmalekitówiwyrwałIzraela zrękitych,którzygołupili.

49SynamiSaulabyli:Jonatan,JiszuiiMelkiszuaA imionadwóchjegocórekbyłynastępujące:starsza nazywałasięMerab,amłodszaMichal.

50AimiężonySaulabrzmiałoAchinoam,córka Achimaasa;wódzzaśjegowojskanazywałsięAbner,syn Nera,stryjaSaula.

51AKiszbyłojcemSaula,aNerojcemAbnera,syna Abiela

52AtrwałazaciętawojnazFilistynamiprzezwszystkie dniSaulaAgdySaulzobaczyłjakiegośmocarzalub dzielnegoczłowieka,zabierałgodosiebie

ROZDZIAŁ15

1SamuelrzekłteżdoSaula:Panposłałmnie,abycię namaścićnakrólanadludemswoim,nadIzraelemTeraz więcposłuchajgłosusłówPana.

2TakmówiPanZastępów:Pamiętam,coAmalekuczynił Izraelowi,jakzastawiłnaniegozasadzkęnadrodze,gdy szedłzEgiptu

3TerazidźipobijAmalekitów,iwytępiszwszystko,co mają,inieoszczędzajich,leczwytraćmężczyznikobiety, dzieciiniemowlęta,wołyiowce,wielbłądyiosły

4SaulzebrałludipoliczyłgowTelam,dwieścietysięcy pieszychidziesięćtysięcymężówzJudy

5SaulprzybyłdomiastaAmalekitówizasadziłsięna niegowdolinie

6IrzekłSauldoKenitów:Idźcie,odstąpcie,wystąpcie spośródAmalekitów,abymwasniewytraciłwrazznimi; bościeokazaliłaskęwszystkimsynomIzraela,gdywyszli zEgiptuIodstąpiliKenicispośródAmalekitów

7IpobiłSaulAmalekitówodChawiliażdoSzur,które leżynaprzeciwEgiptu.

8IpojmałAgaga,królaAmalekitów,żywcem,iobłożył klątwącałyludostrzemmiecza.

9AleSauliludoszczędziliAgagainajlepszeowce,woły, tucznezwierzętaijagniętaorazwszystko,cobyłodobre,i niechcielitegowytępić;alewszystko,cobyłonikczemnei odpadki,wytępili.

10WtedydoszłoSamuelasłowoPańskietejtreści: 11Żałuję,żemSaulaustanowiłkrólem,bosięodwrócił odemnieiniewypełniłrozkazówmoichIzasmuciłoto Samuela,iwołałdoPanaprzezcałąnoc 12AgdySamuelranowstał,abyspotkaćsięzSaulem, doniesionoSamuelowi:SaulprzybyłdoKarmeluioto rozłożyłsię,iodszedł,izstąpiłdoGilgal 13IprzyszedłSamueldoSaula,aSaulrzekłdoniego: BłogosławionyjesteśprzezPana!RozkazPanawykonałem 14IrzekłSamuel:Cóżwięcoznaczatobeczenieowiecw uszachmoichirykwołów,którysłyszę?

15IrzekłSaul:OdAmalekitówjeprzyprowadzono,gdyż ludoszczędziłnajlepszeowceiwoły,abyjeofiarować Panu,Bogutwemu;resztęzaśwytępiliśmy.

16IrzekłSamueldoSaula:Zostań,ajacipowiem,comi powiedziałPantejnocyIrzekłdoniego:Mówdalej

17Samuelodpowiedział:Czyżniezostałeśustanowiony głowąplemionizraelskich,gdybyłeśmaływoczach twoich?PannamaściłcięnakrólanadIzraelem

18IwysłałcięPanwpodróż,irzekł:Idźiwytrać doszczętniegrzesznikówAmalekitów,iwalczznimi,aż zostanąwytępieni

19CzemuwięcnieusłuchałeśgłosuPana,leczrzuciłeśsię nałupiuczyniłeśzłowoczachPana?

20IrzekłSauldoSamuela:UsłuchałemgłosuPana, poszedłemdrogą,którąmnieposłałPan,przyprowadziłem Agaga,królaAmalekitów,iwytępiłemAmalekitów

21Ludzaśwziąłzłupuowceiwoły,najprzedniejsze zwierzętaprzeznaczonenaklątwę,abyjeofiarowaćPanu, Bogutwemu,wGilgal

22IrzekłSamuel:CzyżPantakwielkąmaupodobaniew całopaleniachiofiarach,jakwposłuszeństwiegłosowi Pana?Oto,posłuszeństwolepszejestniżofiara,asłuchanie lepszeniżtłuszczbaranów

23Bobuntjestjakgrzechczarów,aupórjaknieprawośći bałwochwalstwoPonieważodrzuciłeśsłowoPańskie,więc iOnodrzuciłcię,abyśniebyłkrólem

24IrzekłSauldoSamuela:Zgrzeszyłem,gdyż przekroczyłemrozkazPanaisłowatwoje,gdyżbałemsię luduiusłuchałemjegogłosu.

25Terazwięc,proszę,przebaczmójgrzechiwróćzemną, abymmógłoddaćpokłonPanu

26SamuelrzekłdoSaula:Niewrócęztobą,gdyż odrzuciłeśsłowoPanaiPanodrzuciłcię,abyśniebył królemnadIzraelem

27AgdySamuelodwróciłsię,abyodejść,chwyciłza brzegjegopłaszcza,takżesięrozdarł

28IrzekłdoniegoSamuel:Panodebrałcidziśkrólestwo izraelskieioddałjebliźniemutwemu,lepszemuodciebie.

29TakżeMocIzraelanieskłamieiniepożałuje,gdyżnie jestczłowiekiem,abymiałpokutować

30Irzekł:Zgrzeszyłem;leczterazuczcijmnie,proszę, przedstarszymiludumegoiprzedIzraelemiwróćzemną, abymmógłoddaćpokłonPanu,Bogutwemu

31SamuelwięcwróciłdoSaula,aSauloddałpokłonPanu 32WtedyrzekłSamuel:PrzyprowadźciemituAgaga, królaAmalekitówIAgagpodszedłdoniegodelikatnieI rzekłAgag:Zaistegoryczśmierciminęła.

33IrzekłSamuel:Jakomiecztwójpozbawiłdzieci kobiety,takmatkatwojabędziebezdzietnamiędzy kobietamiIporąbałSamuelAgaganakawałkiprzed PanemwGilgal.

34PotemSamueludałsiędoRamy,aSaulposzedłdo swegodomudoGibeaSaulowego

35InieprzyszedłSamuelwięcej,abyzobaczyćSaulaaż dodniajegośmierciJednakżeSamuelopłakiwałSaula,a Panżałował,żeuczyniłSaulakrólemnadIzraelem.

ROZDZIAŁ16

1IrzekłPandoSamuela:Dokądżebędzieszsięsmuciłz powoduSaula,skoroJagoodrzuciłem,abyniekrólował nadIzraelem?Napełnijrógtwójoliwąiidź,poślęciędo JessegoBetlejemity,gdyżupatrzyłemsobiekrólawśród jegosynów

2IrzekłSamuel:Jakżemamiść?JeślitousłyszySaul, zabijemnieIrzekłPan:Weźzsobąjałówkęipowiedz: Przyszedłem,abymzłożyłofiaręPanu

3IzawołajJessegonaofiarę,ajacipokażę,comasz czynićNamaściszmitego,któregociwskażę

4IuczyniłSamuel,copowiedziałPan,iprzyszedłdo Betlejem.Astarsimiastazlęklisięjegoprzybyciairzekli: Czyprzychodziszwpokoju?

5Irzekł:Spokojnie:Przyszedłem,abyzłożyćofiaręPanu; poświęćciesięipójdźciezemnąnaofiarę.Ipoświęcił Jessegoijegosynów,iwezwałichnaofiarę

6Agdyprzybyli,spojrzałnaEliabairzekł:Zpewnością pomazaniecPańskijestprzedNim.

7AlePanrzekłdoSamuela:Niepatrznajegowyglądani nawysokiwzrost,gdyżodrzuciłemgoGdyżnietak,jak widziczłowiek,patrzyPan.Człowiekpatrzynato,co widocznedlaoczu,Pannatomiastpatrzynaserce

8WtedyJesseprzywołałAbinadabaikazałmuprzejść przedSamuelem.Aonrzekł:AnitegoPanniewybrał.

9WtedyJessekazałprzejśćSzammie,aonrzekł:Anitego Panniewybrał

10IznowuJessekazałprzejśćprzedSamuelemsiedmiu synówswoichIrzekłSamueldoJessego:Nietychwybrał Pan

11IrzekłSamueldoJessego:Czytusąwszyscytwoi synowie?Aonrzekł:Pozostałjeszczenajmłodszy,aotoon pasieowce.IrzekłSamueldoJessego:Poślijisprowadź go,bonieusiądziemy,ażontuprzyjdzie

12Iposłał,iprzyprowadziłgoAbyłrumiany,iprzytym miałpiękneoblicze,imiływyglądIrzekłPan:Wstań, namaśćgo,botoonjest.

13WtedywziąłSamuelrógzoliwąinamaściłgow pośrodkubracijegoADuchPańskizstąpiłnaDawidaod tegodniaidalejWstałtedySamueliposzedłdoRama 14LeczDuchPańskiodstąpiłodSaulaizacząłgodręczyć duchzły,równieżodPana.

15IrzeklisłudzySauladoniego:Otozłyduch,odBoga, trapicię

16Niechteraznaszpanrozkażetwoimsługom,którzysą przedtobą,abyposzukaliczłowieka,któryumiegraćna

1Samuel

harfieGdyzłyduchzesłanyprzezBoganaciebie przyjdzie,będziegrałswojąręką,atybędzieszzdrowy.

17IrzekłSauldosługswoich:Przygotujciemiteraz człowieka,którybydobrzegrał,isprowadźciegodomnie.

18Wtedyodpowiedziałjedenzesługirzekł:Oto widziałemsynaJessegoBetlejemity,któryumiegrać,jest mężemdzielnymiwojownikiem,iroztropnymwsprawach, ipięknymczłowiekiem,aPanjestznim.

19WtedySaulwyprawiłposłańcówdoJessegoikazałmu powiedzieć:PrzyślijdomnietwegosynaDawida,który pasieowce

20IwziąłJesseosłaobładowanegochlebem,bukłakiem winaikoźlęciem,iposłałtoprzezDawida,synaswego, Saulowi

21IprzybyłDawiddoSaula,istanąłprzednimDawid miłowałgobardzo,takiżzostałjegogiermkiem.

22IposłałSauldoJessego,mówiąc:NiechajDawidstanie przedmoimobliczem,boznalazłłaskęwmoichoczach

23AgdyzłyduchzesłanyprzezBogaopanowałSaula, DawidwziąłharfęigrałnaniejWtedySauldoznałulgii poczułsięlepiej,azłyduchodstąpiłodniego

ROZDZIAŁ17

1Filistynizaśzgromadziliswewojska,abywalczyć,i zgromadzilisięwSzocho,którenależydoJudy,irozłożyli sięobozemmiędzySzochoiAzekąwEfezdam

2Saulimężowieizraelscyzebralisięirozłożyliobozemw dolinieEla,istanęlidowalkizFilistynami

3AFilistynistalinagórzezjednejstrony,Izraelicizaś stalinagórzezdrugiejstrony,abyłamiędzynimidolina.

4IwystąpiłzobozuFilistynówpewienwojownik, imieniemGoliat,zGat,któregowzrostwynosiłsześćłokci ipiędź.

5Anagłowiemiałhełmspiżowyiodzianybyłwpancerz, któregowagawynosiłapięćtysięcysyklówspiżu

6Miałteżnagolennikispiżowenanogachitarczęspiżową międzyramionami

7Adrzewcejegowłócznibyłojakwałtkacki,agrotjego włóczniważyłsześćsetsyklówżelaza,aprzednimszedł ten,któryniósłtarczę

8Istanął,izawołałdowojskizraelskich,irzekłdonich: Dlaczegowyszliście,abyprzygotowaćsiędobitwy?Czyż janiejestemFilistynem,awyniejesteściesługamiSaula?

Wybierzciesobieczłowiekainiechonprzyjdziedomnie

9Jeżelizdoławalczyćzemnąimniezabić,wtedy będziemywaszymisługami;ajeżelijagoprzemogęi zabiję,wtedybędziecienaszymisługamiibędziecienam służyć

10IrzekłFilistyn:DziśurągamwojskomizraelskimDaj miczłowieka,abędziemywalczyćrazem

11GdySaulicałyIzraelusłyszelitesłowaFilistyna, przerazilisięibardzosiębali

12DawidzaśbyłsynempewnegoEfratejczykazBetlejem judzkiego,któregoimiębrzmiałoJesseMiałonośmiu synówZaczasówSaulaczłowiekten,będącjużstarym, chodziłwśródmężczyzn.

13TrzejstarsisynowieJessegoposzliipodążalizaSaulem nawojnęAimionatrzechjegosynów,którzyposzlina wojnę,byłynastępujące:najstarszyEliab,drugiponim Abinadab,atrzeciSzamma

14Dawidbyłnajmłodszy,atrzejstarsiszlizaSaulem

15DawidzaśodszedłiwróciłodSaula,abypaśćowce swegoojcawBetlejem.

16AFilistynzbliżałsięranoiwieczoremistawałprzez czterdzieścidni.

17IrzekłJessedoDawida,synaswego:Weźterazdla bracitwoichefętegoprażonegoziarnaidziesięćchlebów, ibiegnijdoobozu,dobracitwoich

18Atyzanieśtedziesięćserówdowódcytysiącaizobacz, jaksięmajątwoibracia,iodbierzodnichzastaw

19Saulzaśioni,iwszyscymężowieizraelscybyliw dolinieElaiwalczylizFilistynami

20ADawidwstałwcześnierano,zostawiłowce pasterzowi,asamwziąłiposzedł,jakmurozkazałJesse.A gdyprzybyłdorowu,wojskowyruszyłodowalki,zawołał nabitwę

21BoIzraeliciiFilistyniszykowalisiędowalki,wojsko przeciwkowojsku

22WtedyDawidzostawiłwózswójwrękustróżawozu,a sampobiegłdowojska,przybyłipozdrowiłswychbraci.

23Agdyonznimirozmawiał,otowystąpiłówwojownik, FilistynzGat,imieniemGoliat,zwojskfilistyńskich,i przemówiłtymisamymisłowami.ADawidichsłuchał.

24Awszyscymężowieizraelscy,gdyujrzelitego człowieka,uciekliodniegoibardzosiębali

25Wtedyrzeklimężowieizraelscy:Czywidzieliścietego męża,którynadciąga?Zpewnościąnadciąga,abyurągać IzraelowiTegozaś,ktogozabije,królobdarzywielkim bogactwem,damuswojącórkęiuczyniwolnymdomjego ojcawIzraelu

26IrzekłDawiddomężów,którzyprzynimstali,tymi słowy:Couczyniąmężowi,któryzabijetegoFilistynai zdejmiehańbęzIzraela?Bokimżejesttennieobrzezany Filistyn,żelżyszeregiBogażywego?

27Aludodpowiedziałmuwtensposób:Takpostąpisięz człowiekiem,którygozabije

28AEliab,starszybratjego,usłyszał,gdymówiłdo mężów;igniewEliabazapłonąłnaDawida,irzekł:Czemu tuprzyszedłeś?izkimzostawiłeśtekilkaowiecnapustyni? Znamdumętwojąiniecnośćsercatwego,bośzstąpił,aby zobaczyćbitwę.

29IrzekłDawid:Cóżemterazuczynił?Czyżniema przyczyny?

30Izwróciłsięodniegodoinnegoimówiłwtensam sposóbAludznowumuodpowiadałwtensamsposób

31Agdyusłyszanosłowa,któreDawidmówił, powtórzonojeprzedSaulem,aonposłałponiego.

32IrzekłDawiddoSaula:Niechajwnikimnieupada sercezpowoduniego!Sługatwójpójdzieibędziewalczył ztymFilistynem

33IrzekłSauldoDawida:Toniemożliwe,żebyśruszył przeciwkotemuFilistynowiiwalczyłznim,gdyżtyjesteś młodzieńcem,aonjestmężemwojennymodmłodości.

34IrzekłDawiddoSaula:Sługatwójpasłowceojca swego,agdyprzyszedłlewalboniedźwiedź,porwałowcę zestada

35Iścigałemgo,uderzałemgoiwyrywałemmubrońz paszczy.Agdyonnamnienachodził,chwytałemgoza brodę,uderzałemizabijałem

36Sługatwójzabiłlwainiedźwiedzia,atennieobrzezany Filistynbędziejakjedenznich,gdyżurągałwojskom Bogażywego

37IrzekłDawid:Pan,którymniewyrwałzrękilwaiz rękiniedźwiedzia,wyrwiemniezrękitegoFilistyna.I rzekłSauldoDawida:Idź,aPanniechbędzieztobą

38IodziałSaulDawidawzbrojęswoją,anajegogłowę włożyłhełmspiżowyiodziałgowpancerzkolczy.

39IprzypasałDawidmieczswójdozbroiswojej,i próbowałiść,boniebyłtegowypróbowanyIrzekłDawid doSaula:Niemogęiśćznimi,bomichniewypróbował.I zdjąłjeDawidzsiebie

40Wziąłwięclaskędoręki,wybrałsobiepięćgładkich kamienizpotokuiwłożyłjedotorbypasterskiej,którą miałprzysobie,atakżedotorby,wktórejtrzymałprocę TakzbliżyłsiędoFilistyna.

41IprzybyłFilistynizbliżyłsiędoDawida,amążniosący tarczęszedłprzednim

42AgdyFilistynobejrzałsięizobaczyłDawida, wzgardziłnim,gdyżbyłtomłodzieniec,rumianyio pięknymobliczu

43IrzekłFilistyndoDawida:Czyżjajestempsem,że przychodziszdomniezkijami?IprzekląłFilistynDawida przezbogówswoich

44IrzekłFilistyndoDawida:Przyjdźdomnie,adam ciałotwojeptactwuniebieskiemuizwierzętompolnym

45WtedyDawidrzekłdoFilistyna:Typrzychodziszdo mniezmieczem,zwłóczniąiztarczą,jazaśprzychodzę dociebiewimieniuPanaZastępów,Bogawojsk izraelskich,któreurągałeś

46DziśwydacięPanwmojąrękę,uderzęcięiodetnęci głowę,atrupywojskaFilistynówdamdziśptactwu niebieskiemuidzikimzwierzętompolnym,abycałaziemia poznała,żejestBógwIzraelu.

47Icałetozgromadzeniedowiesię,żeniemieczemi włóczniąwybawiaPan,gdyżdoPananależywalka,Onzaś wydawaswnaszeręce.

48AgdyFilistynpowstałiprzyszedł,izbliżyłsię,aby spotkaćsięzDawidem,Dawidpośpieszyłipobiegłku wojsku,abyspotkaćFilistyna.

49WtedyDawidsięgnąłrękądotorbyswej,wyjąłstamtąd kamieńicisnąłnim,trafiającFilistynawczoło,także kamieńutkwiłmuwczole,iupadłtwarząnaziemię.

50IodniósłDawidzwycięstwonadFilistynemprocąi kamieniem,iuderzyłFilistyna,izabiłgo;leczDawidnie miałmieczawręku.

51PrzetożDawidpobiegłistanąłnaFilistynie,iwziął mieczjego,iwyciągnąłgozpochwy,izabiłgo,iodciął munimgłowę.AgdyFilistyniujrzeli,żeichwojowniknie żyje,uciekli

52Ipowstalimężowieizraelscyijudzcy,ikrzyczeli,i goniliFilistynów,ażdoszlidodolinyidobramEkronuA ranniFilistynówpadalinadrodzedoSzaaraim,ażdoGati doEkronu

53AsynowieIzraelawrócilizpościguzaFilistynamii splądrowaliichnamioty

54ADawidwziąłgłowęFilistynaiprzyniósłjądo Jerozolimy,azbrojęswojąumieściłwnamiocieswoim

55AgdySaulujrzałDawidawychodzącegoprzeciwko Filistynowi,rzekłdoAbnera,wodzawojska:Abnerze,czyj synjesttenmłodzieniec?IrzekłAbner:Jakożyjedusza twoja,królu,niemogępowiedzieć

56Królrzekł:Dowiedzsię,czyimsynemjestten młodzieniec

57AgdyDawidwracałpozabiciuFilistyna,Abnerpojmał goiprzyprowadziłprzedSaula,trzymającwrękugłowę Filistyna

58IrzekłmuSaul:Czyimjesteśsynem,młodzieńcze?I odpowiedziałDawid:JamjestsynsługitwegoJessego Betlejemczyka

ROZDZIAŁ18

1GdyprzestałmówićdoSaula,duszaJonatanaprzylgnęła doduszyDawidaiJonatanmiłowałgojakwłasnąduszę 2IzabrałgoSauljeszczetegodnia,iniepozwoliłmujuż wrócićdodomujegoojca.

3WtedyJonataniDawidzawarliprzymierze,boDawid miłowałgojaksiebiesamego

4WtedyJonatanzdjąłszatę,którąmiałnasobie,idałją Dawidowi,atakżeswojeszaty,ażdomiecza,łukuipasa 5IwyruszałDawid,dokądkolwiekgoposłałSaul,i postępowałroztropnie.Saulustanowiłgonad wojownikami,aDawidzyskałsobieuznaniewoczach całegoludu,atakżewoczachsługSaula

6Agdyoniprzyszli,gdyDawidwracałporozgromieniu Filistyna,żekobietyzewszystkichmiastizraelskich wyszłynaspotkaniekrólaSaula,śpiewającitańcząc,z bębnami,zradościąizinstrumentamimuzycznymi.

7Akobietyodpowiadałyjednadrugiej,grając,imówiły: Saulpobiłtysiące,aDawiddziesięćtysięcy

8IrozgniewałsięSaulbardzo,iniepodobałomusięto słowoIrzekł:PrzyznaliDawidowidziesięćtysięcy,a mnietylkotysiąceCóżwięcmożemujeszczezostać, próczkrólestwa?

9IodtegodniaSaulpatrzyłnaDawida

10AnazajutrzprzyszedłzłyduchzesłanyprzezBogana Saulaiprorokowałwpośrodkudomu,Dawidzaśgrałręką jakzwykle,aSaulmiałwrękuoszczep

11IrzuciłSaulwłócznią,bopowiedział:Uderzęnią Dawidaażdomuru.IdwarazyuchyliłsięDawidodjego oblicza

12IbałsięSaulDawida,boPanbyłznim,aodstąpiłod Saula.

13WtedySaulodsunąłgoodsiebieimianowałgo wodzemnadtysiącemludzi;onzaśwychodziłiwracałna czeleludu.

14Dawidpostępowałmądrzewewszystkichswoich drogach,aPanbyłznim

15GdywięcSaulzobaczył,żetamtenpostępujebardzo roztropnie,uląkłsięgo

16AcałyIzraeliJudamiłowaliDawida,boonwyruszałi powracałnaichczele

17IrzekłSauldoDawida:OtomojastarszacórkaMerab, jądamcizażonę;tylkobądźdlamniedzielnyiwalczw bitwachPańskich.BoSaulpowiedział:Niechniebędziena nimrękamoja,aleniechbędzienanimrękaFilistynów 18IrzekłDawiddoSaula:Kimżejajestemiczymżejest życiemojeiródojcamegowIzraelu,żemambyćzięciem królewskim?

19Agdynadszedłczas,bycórkaSaula,Merab,została danaDawidowi,danojązażonęAdrielowizMecholi 20AMikal,córkaSaula,pokochałaDawidaI opowiedziałaotymSaulowi,ispodobałomusięto.

21IrzekłSaul:Dammują,abybyładlaniegosidłem,a abybyłarękaFilistynówprzeciwkoniemuPrzetożrzekł

SauldoDawida:Będzieszdziśzięciemmoimwjednymz tychdwóch.

22IrozkazałSaulsługomswoim,mówiąc: PorozmawiajciepotajemniezDawidemipowiedzciemu: Otokrólmawtobieupodobanie,awszyscyjegosłudzycię miłują;zostańwięcterazzięciemkrólewskim

23IsłudzySaulamówilitesłowadouszuDawidaIrzekł Dawid:Czyżwamsiętowydajerzecząlekkąbyćzięciem królewskim,skorojestemczłowiekiemubogimi lekceważonym?

24IdonieślimusłudzySaula,mówiąc:TakmówiłDawid 25IrzekłSaul:TakpowiecieDawidowi:Królnieżąda żadnegoposagu,tylkostonapletkówFilistynów,abysię pomścićnawrogachkrólewskichASaulmyślał,żeDawid wpadniewręceFilistynów

26AgdysłudzyjegodonieśliDawidowitesłowa, Dawidowispodobałosięzostaćzięciemkrólewskim,idni jeszczenieupłynęły

27PrzetożDawidwstałiposzedł,onijegoludzie,izabiłz Filistynówdwieściemężów;iprzyniósłDawidichnapletki, idalijewpełnejliczbiekrólowi,abymógłbyćzięciem królewskim.IdałmuSaulMichal,córkęswoją,zażonę.

28IwidziałSaul,żePanjestzDawidem,aMikal,córka Saula,kochałago

29ASaulcorazbardziejbałsięDawida,istałsięSaul wrogiemDawidanazawsze

30WtedywyruszyliksiążętafilistyńscyAgdywyruszyli, DawidpostępowałmądrzejniżwszyscysłudzySaula,tak iżimięjegobyłowsławione

ROZDZIAŁ19

1IrzekłSauldoswegosynaJonatanaidowszystkich swoichsług,abyzabiliDawida.

2AJonatan,synSaula,bardzoupodobałsobieDawidaI JonatanoznajmiłtoDawidowi,mówiąc:Saul,mójojciec, pragniecięzabić.Terazwięc,proszęcię,strzeżsięażdo rana,pozostańwukryciuiukryjsię

3Jazaśpójdęistanęprzymoimojcunapolu,gdziety będziesz,ibędęrozmawiałzmoimojcemotobie,aco zobaczę,tociopowiem

4ImówiłJonatandobrzeoDawidziedoSaula,ojcaswego, irzekłdoniego:Niechajkrólniezgrzeszyprzeciwko swemusłudze,przeciwkoDawidowi,gdyżniezgrzeszył przeciwkotobie,adziełajegobyłydlaciebiebardzodobre

5OnbowiemnaraziłswojeżycieizabiłFilistyna,dzięki czemuPansprawiłwielkieocaleniecałemuIzraelowi Widziałeśtoiradowałeśsię.Czemuwięcmiałbyś zgrzeszyćprzeciwkoniewinnejkrwi,zabijającDawidabez powodu?

6IusłuchałSaulgłosuJonatana,iprzysiągł:JakożyjePan, żeniebędziezabity.

7IzawołałJonatanDawida,iopowiedziałmuJonatan wszystkotoIprzyprowadziłJonatanDawidadoSaula,i byłuniego,jakzadawnychczasów

8IwybuchławojnaWyruszyłDawidiwalczyłz Filistynami,izadałimwielkąklęskę,aoniuciekliprzed nim

9AzłyduchzesłanyprzezPanaopanowałSaula,gdyten siedziałwdomuswoimzoszczepemwręku,aDawid bawiłsięnimręką

10ISaulusiłowaługodzićDawidawłóczniąażdomuru; leczDawidusunąłsięsprzedobliczaSaula,aDawid uderzyłwłóczniąwmurDawidzaśuciekłiocalałtej samejnocy.

11SaulwysłałteżposłańcówdodomuDawida,abygo obserwowaliizabiligoranoWtedyMikal,żonaDawida, doniosłamu:Jeślitejnocynieoszczędziszswegożycia, jutrozostanieszzabity.

12WtedyMichalwypuściłaDawidaprzezokno,aon uciekłiocalał

13WtedyMikalwzięłaobrazipołożyłagonałóżku,a jakozagłówekpołożyłapoduszkęzkoziejsierścii przykryłagotkaniną.

14AgdySaulwysłałposłańców,abyzabraćDawida, rzekłamu:Onjestchory

15IposłałSauljeszczerazposłańców,abyodwiedzili Dawida,mówiąc:Przynieściegodomnienałożu,abymgo zabił

16Agdyposłańcyprzyszli,otonałożuleżałobraz,ajako zagłówekmiałpoduszkęzkoziejsierści

17IrzekłSauldoMichal:Czemuśmnietakoszukałi puściłnieprzyjacielamego,żeuciekł?Iodpowiedziała MichalSaulowi:Rzekłmi:Puśćmnie;czemużmiałbym cięzabić?

18ADawiduciekłiocalał,iprzyszedłdoSamuelado Ramy,iopowiedziałmuwszystko,comuuczyniłSaulI poszedłoniSamuel,izamieszkaliwNajoth 19IdoniesionoSaulowi:OtoDawidjestwNajotwRama. 20IposłałSaulposłańców,abypojmaliDawidaAgdy ujrzelionizastępprorokówprorokującychiSamuela stojącegonadnimijakoustanowionego,DuchBoży spocząłnaposłańcachSaulaionitakżeprorokowali 21AgdydoniesionootymSaulowi,posłałinnych posłańców,aoniprorokowalipodobnie.IposłałSaul znowuporaztrzeciposłańców,aonitakżeprorokowali 22PotemposzedłiondoRama,iprzyszedłdostudni wielkiej,którajestwSechu,ipytałsięirzekł:Gdzieżjest SamueliDawid?Ajedenrzekł:OtosąwNajothwRama 23PotemudałsiędoNajotwRama,aDuchBożybyłnad nimiszedłdalej,iprorokował,ażprzybyłdoNajotw Rama

24Izdjąłteższatyswoje,iprorokowałprzedSamuelemw podobnysposób,ileżałnagoprzezcałydzieńicałąnoc. Czemużwięcmówią:CzyżiSauljestmiędzyprorokami?

ROZDZIAŁ20

1ADawiduciekłzNajotwRamaiprzyszedłszy,rzekłdo Jonatana:Cóżemuczynił?Cóżzanieprawośćmoja?Ijakiż grzechmójprzedojcemtwoim,żeszukażyciamego?

2Irzekłmu:NiedajBoże!Nieumrzesz!Otomójojciec nieuczyniniczegoaniwielkiego,animałego,żebymito niepokazałCzemużwięcmójojciecmiałbyprzedemną ukrywaćtęrzecz?Takniejest

3IprzysiągłDawid,mówiąc:Ojciectwójwie,że znalazłemłaskęwtwoichoczach,irzekł:NiechajJonatan otymniewie,abysięniezasmucił.LecznażyciePanai nażycietwojejduszy,tylkokrokjestmiędzymnąa śmiercią

4WtedyJonatanrzekłdoDawida:Czegokolwiekdusza twojazapragnie,uczyniętodlaciebie

5IrzekłDawiddoJonatana:Otojutrojestnówksiężyca, nieomieszkamzasiąśćprzystolezkrólem;pozwólmi jednakodejśćiukryćsięnapoluażdowieczoratrzeciego dnia.

6Jeślibytwójojcieczamnątęsknił,topowiedzmu:Dawid usilnieprosiłmnieopozwolenie,abymógłpobiecdo Betlejem,swegomiasta,botamjestdorocznaofiaradla całejrodziny.

7Jeżelitakpowie:Dobrze,sługatwójbędziemiałpokój; leczjeżelisiębardzorozgniewa,tobądźpewien,że postanowiłzło

8Przetookażłaskęswemusłudze,bośtywprowadził swegosługęwprzymierzePanazesobą.Jeślijednakjest wemniejakaśnieprawość,sammniezabijPocóżbowiem miałbyśmnieprzyprowadzićdoswegoojca?

9Jonatanzaśrzekł:Niechtobędziedalekieodciebie! Gdybymbowiemwiedziałnapewno,żeojciecmój postanowiłnaciebienieszczęście,czyżbymcitegonie powiedział?

10WtedyDawidrzekłdoJonatana:Któżmitopowie?A jeślitwójojciecodpowiecisurowo?

11IrzekłJonatandoDawida:Chodź,awyjdźmynapole.I wyszliobajnapole

12IrzekłJonatandoDawida:Panie,BożeIzraela,gdy jutroalbotrzeciegodniawybadamojcamegoizobaczę, czyDawidowiwiedziesiędobrze,ajaniepoślędociebiei niedowiemsięotym,

13NiechPanuczyniJonatanowitoijeszczewięcej!Ajeśli ojcumojemuspodobasięwyrządzićcizło,tojacito pokażęiodprawięcię,abyśposzedłwpokoju,aPanniech będzieztobą,jakbyłzmoimojcem.

14Atynietylko,pókiżyję,okażmiłaskęPana,abymnie umarł

15Aleitynieodbierzeszłaskiswojejdomowimojemuna wieki,niewtedy,gdyPanwytępiwrogówDawida, wszystkich,zpowierzchniziemi

16JonatanzawarłwięcprzymierzezdomemDawida, mówiąc:NiechPandomagasiętegonawetodwrogów Dawida

17IJonatanponowniezmusiłDawidadoprzysięgi,bogo miłowałBogomiłowałjakwłasnąduszę 18WtedyJonatanrzekłdoDawida:Jutrojestnów księżyca,aciebiezabraknie,botrontwójbędziepusty.

19Agdypozostaniesztrzydni,toszybkozejdzieszi wróciszdomiejsca,wktórymsięukrywałeś,gdy załatwianosprawę,ipozostanieszprzykamieniuEzel.

20Iwypuszczętrzystrzaływjegobok,takjakbymstrzelał docelu.

21Aotojapoślęchłopca,mówiąc:Idź,poszukajstrzał Jeżeliwyraźniepowiemchłopcu:Otostrzałysąztejstrony ciebie,weźje,toprzyjdź,bomaszpokójiniedoznasz krzywdy,jakożyjePan.

22Ajeślipowiemmłodzieńcowi:Otostrzałysądalejniż ty,idź,boPancięwypuścił

23Acodosprawy,októrejmówiliśmy,otoPanbędzie międzymnąatobąnawieki

24Dawidukryłsięnapolu,agdynastałnówksiężyca, zasiadłkróldoposiłku

25Królzaśsiedziałnaswoimkrześle,jakzwykle,na krześlepodścianą.Jonatanzaśpowstał,Abnerzaśusiadł obokSaula,amiejsceDawidabyłopuste

26LeczSaulnieodezwałsięwtymdniuniczym,myślał bowiem:Cośmusięprzydarzyło,niejestczysty.Z pewnościąniejestczysty

27Anazajutrz,tojestdrugiegodniamiesiąca,miejsce Dawidabyłopuste.IrzekłSauldoJonatana,synaswego: CzemusynJessegonieprzychodzinaposiłekaniwczoraj, anidziś?

28JonatanodpowiedziałSaulowi:Dawidprosiłmnie usilnie,abymmógłpójśćdoBetlejem

29Irzekł:Puśćmnie,proszę,borodzinanaszamaofiaręw mieście,abratmój,onmirozkazałtambyć;ateraz,jeśli znalazłemłaskęwoczachtwoich,pozwólmiodejść, proszę,izobaczyćbracimoich.Dlategonieprzychodzido stołukrólewskiego

30WtedyrozgniewałsięSaulnaJonatanairzekłdoniego: Synuprzewrotnejizbuntowanejkobiety,czyżniewiem,że wybrałeśsynaJessegonaswojewłasneznieważenieina znieważenienagościswojejmatki?

31BopókisynJessegożyjenaziemi,niebędziesz utwierdzony,anitwojekrólestwoPrzetożterazpośliji przyprowadźgodomnie,bozpewnościąumrze

32IodpowiedziałJonatanSaulowi,ojcuswemu,irzekł mu:Dlaczegomabyćzabity?Couczynił?

33IrzuciłSaulwniegooszczepem,abygougodzić WtedyJonatanpoznał,żeojciecjegopostanowiłzabić Dawida

34Jonatanwięcpowstałodstołuwwielkimgniewiei drugiegodniamiesiącaniejadłmięsa,gdyżsmuciłsięo Dawida,gdyżjegoojciecgoznieważył

35Istałosięrano,żeJonatanwyszedłwpolezDawidemo oznaczonejporze,aznimbyłmałychłopiec.

36Irzekłdoswegochłopca:Biegnij,dowiedzsięteraz, jakiestrzaływypuszczamAgdychłopiecbiegał,wypuścił strzałęzasiebie.

37Agdychłopiecprzyszedłdomiejsca,gdziewystrzelił Jonatanstrzałę,Jonatanzawołałzachłopcemirzekł:Czy strzałaniejestdalejniżty?

38IJonatanzawołałzachłopcem:Spieszsię,śpieszsię, niestój!IchłopiecJonatanazebrałstrzałyiprzyszedłdo swegopana.

39LeczchłopieconiczymniewiedziałWiedzieliotym tylkoJonataniDawid

40Jonatandałchłopcuswojąartylerięirzekłdoniego:Idź, zanieśjądomiasta

41Agdychłopiecodszedł,Dawidpodniósłsięzmiejsca położonegonapołudniu,padłtwarząnaziemięioddał pokłontrzyrazyPotemcałowalisięwzajemnieipłakali jedenzdrugim,ażDawidprzewyższyłsiły.

42IrzekłJonatandoDawida:Idźwpokoju,gdyżśmyobaj przysięgliwimieniuPana,mówiąc:NiechPanbędzie międzymnąatobą,imiędzypotomstwemmoima potomstwemtwoimnawieki.Iwstał,iodszedł,aJonatan poszedłdomiasta

ROZDZIAŁ21

1WtedyDawidprzybyłdoNob,dokapłanaAchimeleka. AchimelekprzestraszyłsięspotkaniazDawidemirzekłdo niego:Dlaczegojesteśsaminiemaztobąnikogo?

2IrzekłDawiddokapłanaAchimeleka:Królzleciłmi pewnąsprawęirzekłdomnie:Niechajniktniewieo

sprawie,zktórącięposyłam,iotym,cocizleciłemI wyznaczyłemmojesługinatoatomiejsce.

3Ateraz,comaszpodręką?Dajmipięćchlebówdoręki albocokolwiektammasz.

4AkapłanodpowiedziałDawidowiirzekł:Niemampod rękąchlebazwyczajnego,jesttylkochlebpoświęcony; czyżmłodzieńcynietrzymalisięzdalaodkobiet?

5IodpowiedziałDawidkapłanowi,irzekłmu:Zaprawdę, kobietybyłyodnasodsunięteprzeztrzydni,odkąd wyszedłem,anaczyniamłodzieńcówsąświęte,achlebw sposóbzwyczajny,choćdziśzostałpoświęconyw naczyniu

6Wtedykapłandałmuchlebypoświęcone,gdyżniebyło taminnegochlebaopróczchlebówpokładnych,które zabieranosprzedobliczaPana,abywdniu,wktórymje zabierano,położyćchlebyciepłe.

7AbyłtamtegodniapewienczłowiekspośródsługSaula, zatrzymanyprzedPanem;nazywałsięDoeg,Edomita, przełożonypasterzy,którzynależelidoSaula.

8IrzekłDawiddoAchimeleka:Czyniemasztupodręką włócznialbomiecza?Niezabrałembowiemzesobąani miecza,anibroni,gdyżsprawakrólewskawymagała pośpiechu

9Irzekłkapłan:MieczGoliataFilistyna,któregozabiłeśw dolinieEla,otojesttutajzawiniętywszatęzaefodem;jeśli chceszgowziąć,weźgo,boniemainnegooprócztego tutajIrzekłDawid:Niemapodobnego,dajmigo

10DawidwięcwstałiuciekłtegodniaprzedSaulem,i udałsiędoAkisza,królaGat

11IrzeklisłudzyAkiszadoniego:CzyżtoniejestDawid, króltejziemi?Czyżnieśpiewalionimjedendrugiemu przytańcach,mówiąc:PobiłSaulswójtysiąc,aDawid swojedziesięćtysięcy?

12Dawidzachowałtesłowawswoimsercuibardzosię uląkłAkisza,królaGat

13Izachowywałsięwobecnichinaczej,udawałszaleńca, gdygochwytalirękami,waliłwodrzwiabramyiśliniłsię nabrodę

14WtedyAchiszrzekłdoswoichsług:Otowidzicie,że tenczłowiekjestszalony.Pocowięcprzyprowadziliście godomnie?

15Czyżpotrzebujęszaleńców,żeprzyprowadziliścietego, żebyudawałszaleńcawmojejobecności?Czyżten człowiekmawejśćdomojegodomu?

ROZDZIAŁ22

1Dawidwięcodszedłstamtądischroniłsięwjaskini AdullamAgdyjegobraciaicałydomjegoojcato usłyszeli,udalisiętamdoniego

2Iwszyscy,którzybyliwutrapieniu,iwszyscy,którzy mielidługi,iwszyscy,którzybyliniezadowoleni,zebrali sięwokółniego,aonzostałnadnimiwodzem,abyłoz nimokołoczterystuludzi

3PotemDawidudałsięstamtąddoMispyMoabuirzekł dokrólaMoabu:Niechmójojciecimojamatkawyjdą, proszę,izostanązwami,dopókisięniedowiem,coBóg uczynidlamnie

4IprzyprowadziłichprzedkrólaMoabu,imieszkaliu niegoprzezcałyczas,dopókiDawidprzebywałwtwierdzy.

5IrzekłprorokGaddoDawida:Niesiedźwwarowni; odejdźiidźdoziemiJudzkiej.IodszedłDawidiprzyszedł dolasuHaret

6AgdySaulusłyszał,żeDawidzostałwykrytyiludzie, którzyznimbyli,(SaulzaśprzebywałwGibeapod drzewemwRama,mającwłócznięwręku,awszyscyjego słudzystaliwokółniego),

7WtedyrzekłSauldosługswoich,którzystaliprzynim: Słuchajcieteraz,Beniaminici!CzysynJessegoda każdemuzwaspolaiwinniceiczyustanowiwas wszystkichdowódcamitysięcyidowódcamisetek?

8Żewszyscysprzysięgliściesięprzeciwkomnie,aniema nikogo,ktobymidoniósł,żemójsynzawarłprzymierzez synemJessego,iniemanikogowśródwas,ktobysięnade mnąlitowałlubdoniósłmi,żemójsynpodburzył przeciwkomniemojegosługę,abyczyhałnamnie,jakto jestdzisiaj?

9WtedyodpowiedziałDoegEdomita,którybyłnad sługamiSaula,irzekł:WidziałemsynaJessego,który przychodziłdoNob,doAchimeleka,synaAchituba 10IradziłsięPanaoniego,aondałmużywnośćidałmu mieczGoliataFilistyna.

11WtedykrólposłałpokapłanaAchimeleka,syna Achituba,icałydomjegoojca,kapłanów,którzybyliw Nob.Iwszyscyoniprzybylidokróla.

12IrzekłSaul:Słuchajżeteraz,synuAchituba!Aon odpowiedział:Otojestem,paniemój

13IrzekłdoniegoSaul:Dlaczegosprzysięgliściesię przeciwkomnie,tyisynJessego,dającmuchlebimiecz,i radzącsięBogazanim,żepowstałprzeciwkomniei czyhałnamnie,jaktojestdzisiaj?

14WtedyAchimelekodpowiedziałkrólowiirzekł:Akto jesttakwiernywśródwszystkichtwoichsług,jakDawid, któryjestzięciemkrólewskimiktórychodzinatwoje rozkazyijestpoważanywtwoimdomu?

15CzyżwięczacząłempytaćBogawjegosprawie?

Niechajniebędzietoodemniedalekie!Niechajkrólnie poczytujeniczegoswemusłudzeanicałemudomowiojca mojego,bosługatwójnicotymwszystkimniewiedział, animniej,aniwięcej.

16Irzekłkról:Napewnoumrzesz,Achimeleku,tyicały domtwegoojca

17Irzekłkróldopieszych,którzystaliprzynim: ZawróćcieizabijciekapłanówPańskich,boiichrękajest zDawidem,ibowiedzieli,gdyuciekał,iniedalimitego poznać.Alesłudzykrólewscyniechcieliwyciągnąćręki, abyrzucićsięnakapłanówPańskich

18IrzekłkróldoDoega:Odwróćsięiuderznakapłanów. IodwróciłsięDoegEdomitaiuderzyłnakapłanów,izabił tegodniaosiemdziesiątpięćosób,którenosiłylnianyefod 19ANob,miastokapłańskie,poraziłostrzemmiecza, mężczyznikobiety,dzieciiniemowlęta,woły,osłyiowce, ostrzemmiecza

20AjedenzsynówAchimeleka,synaAchituba,imieniem Abiatar,ocalałiuciekłzaDawidem

21AbiatardoniósłDawidowi,żeSaulwymordował kapłanówPańskich.

22IrzekłDawiddoAbiatara:Wiedziałemjużtegodnia, gdybyłtamDoegEdomita,żezpewnościądoniesie Saulowi:Tojajestemsprawcąśmierciwszystkichosóbz domutwegoojca

23Zostańzemną,nielękajsię,boktoczyhanamojeżycie, szukatwojegożycia.Leczzemnąbędzieszbezpieczny.

ROZDZIAŁ23

1IdonieśliDawidowitęwiadomość:OtoFilistyniwalczą przeciwkoKeiliirabująklepiska

2PrzetożDawidradziłsięPana,mówiąc:Czymampójśći pobićtychFilistynów?IrzekłPandoDawida:Idź,pobij FilistynówiwybawKeilę

3LudzieDawidarzeklidoniego:OtomytutajwJudzie boimysię,aoileżbardziej,gdybyśmyprzyszlidoKeilii spotkaliwojskafilistyńskie?

4IDawidjeszczerazpytałPanaAPanmuodpowiedziałi rzekł:Wstań,zstąpdoKeili,boJawydamFilistynóww rękętwoją.

5IposzedłDawidijegoludziedoKeili,iwalczyłz Filistynami,iuprowadziłichbydło,izadałimwielkąrzeź TakDawidocaliłmieszkańcówKeili.

6AgdyAbiatar,synAchimeleka,uciekłdoDawidado Keili,przybyłzefodemwręku

7IdoniesionoSaulowi,żeDawidprzybyłdoKeili.Irzekł Saul:Bógwydałgowrękęmoją,bojestzamknięty, wchodzącdomiasta,któremabramyizawory

8IzwołałSaulcałyludnawojnę,abywyruszyćdoKeilii oblegaćDawidaijegoludzi

9ADawiddowiedziałsię,żeSaulknujeprzeciwkoniemu podstępnezamiary,irzekłdokapłanaAbiatara:Przynieśtu efod

10WtedyDawidrzekł:Panie,BożeIzraela,twójsługaz pewnościąsłyszał,żeSaulzamierzawkroczyćdoKeili, abyzniszczyćmiastozmegopowodu

11CzyżmężowieKeiliwydadząmięwjegoręce?Czyż Saulzstąpi,jaksłyszałsługatwój?OPanie,BożeIzraela, proszęcię,powiedzsłudzetwemuIrzekłPan:Zstąpi

12IrzekłDawid:CzyżmężowieKeiliwydadząmniei moichludziwrękęSaula?IrzekłPan:Wydadząciebie.

13WtedyDawidijegoludzie,którychbyłookoło sześciuset,powstaliiwyruszylizKeili,iposzli,dokąd tylkomogli.IdoniesionoSaulowi,żeDawiduciekłzKeili; ipowstrzymałsięodwyjścia

14ImieszkałDawidnapustyniwwarowniach,imieszkał nagórzenapustyniZif.IszukałgoSaulkażdegodnia,ale Bógniewydałgowjegoręce

15IwidziałDawid,żeSaulwyruszył,abyczyhaćnajego życie.DawidzaśprzebywałnapustyniZifwlesie.

16WtedyJonatan,synSaula,powstałiposzedłdoDawida dolasu,iumocniłjegorękęwBogu.

17Irzekłdoniego:Niebójsię,borękaSaula,ojcamojego, niedosięgniecięTybędzieszkrólemnadIzraelem,jazaś będędrugimpotobieWieotymtakżeSaul,ojciecmój

18IzawarliobajprzymierzeprzedPanem.Dawidpozostał wlesie,aJonatanposzedłdoswegodomu

19WtedyprzybyliZificidoSauladoGibeiirzekli:Czyż Dawidnieukrywasięznamiwwarowniachwlesie,na wzgórzuChakila,którejestnapołudnieodJeszimonu?

20Terazwięc,królu,zstąp,iletylkozapragnietwojadusza, anaszymzadaniembędziewydaniegowręcekróla

21IrzekłSaul:BłogosławienibądźcieprzezPana,bo macielitośćnademną.

22Idźcie,proszę,przygotujciesięjeszcze,dowiedzciesięi zobaczciemiejscejegopobytu,iktogotamwidział. Doniesionomibowiem,żepostępujebardzochytrze 23Rozejrzyjciesięwięcipoznajciewszystkiemiejsca,w którychsięukrywa,iprzyjdźciedomniezcałąpewnością, ajapójdęzwamiAjeślibędziewtymkraju,będęgo szukałwśródwszystkichtysięcyJudy

24PowstaliwięciruszyliprzedSaulemdoZif,Dawidzaś ijegoludziebylinapustyniMaon,narówniniena południeodJeszimonu

25SaulteżiludziejegoposzligoszukaćIdonieśliotym DawidowiPrzetożzstąpiłdoskałyimieszkałnapustyni Maon.AgdytousłyszałSaul,goniłDawidanapustyni Maon

26IszedłSaulpotejstroniegóry,aDawidijegoludziepo drugiejstroniegóry.Dawidzaśpośpieszył,abyuciecze strachuprzedSaulem,gdyżSaulijegoludzieotoczyli Dawidaijegoludzi,abyichpojmać

27LeczprzybyłdoSaulaposłanieczdoniesieniem:Spiesz sięiprzybywaj,gdyżFilistyniwtargnęlidokraju

28WtedySaulzaniechałpościguzaDawidemiruszył przeciwkoFilistynom.Dlategonazwanotomiejsce Selahammachlekot

29Dawidzaśwyruszyłstamtądizamieszkałwwarownych twierdzachwEngedi.

ROZDZIAŁ24

1AgdySaulpowróciłodpościguzaFilistynami, doniesionomu:OtoDawidjestnapustyniEngaddi

2WtedySaulwybrałtrzytysiącewybranychmężówz całegoIzraelaiposzedłszukaćDawidaijegoludzipo skałachdzikichkóz

3Iprzyszedłdoszałasówowczychprzydrodze,gdziebyła jaskiniaWszedłwięcSaul,abyosłonićswenogi,Dawid zaśijegoludziepozostaliwgłębijaskini

4IrzeklimumężowieDawida:Otodzień,októrym powiedziałciPan:OtoJawydamwrogatwegowręce twoje,abyśuczyniłmu,cocisięwydadobreWtedy DawidwstałipotajemnieodciąłpołępłaszczaSaula.

5Apóźniejstałosię,żeserceDawidazadrżałozpowodu tego,żeodciąłpołępłaszczaSaula

6Irzekłdoswoichludzi:NiedajBoże,abymmiałuczynić cośtakiegopanumojemuipomazańcowiPańskiemu, mającpodnieśćrękęnaniego,bojestpomazańcem Pańskim.

7ADawidpowstrzymałsługiswojetymisłowamiinie pozwoliłimpowstaćprzeciwkoSaulowi.AleSaulwstałz jaskiniiposzedłswojądrogą

8PotemteżDawidwstałiwyszedłzjaskini,iwołałza Saulem,mówiąc:Panmój,król!AgdySaulobejrzałsięza siebie,Dawidpochyliłsiętwarząkuziemiipokłoniłsię.

9IrzekłDawiddoSaula:Czemusłuchaszsłówludzi, którzymówią:OtoDawidszukatwegonieszczęścia?

10Otodziśtwojeoczymogłyzobaczyć,żePanwydałcię wjaskiniwmojąrękęLudzienamawialimnie,żebymcię zabił,alemojeokocięoszczędziłoirzekłem:Niepodniosę rękinamojegopana,gdyżjestpomazańcemPana

11Aponadto,mójojcze,zobacz,zobaczpołętwego płaszcza,którąmamwręku.Boprzecieżodciąłempołę twegopłaszczainiezabiłemcię,wiedziprzekonajsię,że niemawmojejręcezłaaniwystępkuiżeniezgrzeszyłem

przeciwkotobieTyjednakczyhasznamojąduszę,abyją zabrać.

12NiechPanrozsądzimiędzymnąatobą,niechPan pomścimnienatobie,alerękamojaniebędzieprzeciwko tobie.

13Jakgłosiprzysłowie:Odbezbożnegopochodzi niegodziwość,alerękamojaniedotknieciebie

14Zakimwyruszakrólizraelski?Zakimtygonisz?Za zdechłympsem,zapchłą

15NiechwięcPanbędziesędziąirozsądzimiędzymnąa tobą,zobacziobrońmojąsprawę,iwyrwijmnieztwojej ręki

16Istałosię,gdyDawidprzestałmówićtesłowadoSaula, żerzekłSaul:Czytojestgłostwój,synumójDawidzie?I podniósłSaulgłosswój,izapłakał

17IrzekłdoDawida:Tyjesteśsprawiedliwszyodemnie, botyodpłaciłeśmidobrem,podczasgdyjaodpłaciłemci złem

18Atydziśpokazałeś,żedobrzemiczyniłeś.Niezabiłeś mnie,gdymniePanwydałwtwojeręce

19Bogdyktośspotkaswegowroga,czypozwolimu odejść?NiechciPannagrodzidobremzato,cośmidziś uczynił

20Aterazotowiemdobrze,żenapewnobędzieszkrólem iżekrólestwoIzraelabędzieumocnionewtwojejręce.

21PrzysięgnijmiwięcteraznaPana,żeniewytępisz potomstwamojegopomnieiżeniewytępiszimienia mojegozdomuojcamojego.

22IprzysiągłDawidSaulowiIposzedłSauldodomu;a Dawidimężowiejegozaciągnęliichdotwierdzy

ROZDZIAŁ25

1IumarłSamuel;izebralisięwszyscyIzraelici,i opłakiwaligo,ipochowaligowdomujegowRamaI wstałDawid,izstąpiłnapustynięParan

2AbyłpewienczłowiekwMaon,któregoposiadłościbyły wKarmeluCzłowiektenbyłbardzozamożnyimiałtrzy tysiąceowiecitysiąckózStrzygłonswojeowcew Karmelu.

3AimiętegoczłowiekabyłoNabal,aimięjegożony AbigailByłatokobietarozsądnaiopięknymwyglądzie Leczmążtenbyłnieokrzesanyizływswoichczynach. PochodziłzdomuKaleba

4ADawidusłyszałnapustyni,żeNabalstrzygłjegoowce 5IwysłałDawiddziesięciumłodzieńców,aDawidrzekł domłodzieńców:IdźciedoKarmeluiidźciedoNabala,i pozdrówciegowmoimimieniu.

6Atemu,któryżyjewdobrobycie,takbędzieciemówić: Pokójtobieipokójtwojemudomowi,ipokójwszystkiemu, coposiadasz

7Aterazsłyszałem,żemaszstrzygącychowce;twoi pasterze,którzybyliznami,niewyrządziliśmyimżadnej krzywdyinicimniezginęło,dopókibyliwKarmelu

8Zapytajmłodzieńcówtwoich,aoniciopowiedzą Niechżewięcmłodzieńcyznajdąłaskęwoczachtwoich, boprzychodzimywdzieńdobry.Daj,proszę,cokolwiek przyjdziedorękitwojej,sługomtwoimisynowitwemu Dawidowi

9AgdyprzyszlimłodzieńcyDawida,mówilidoNabalate samesłowawimieniuDawidaiodeszli

10IodpowiedziałNabalsługomDawida,mówiąc:Któżto jestDawidiktojestsynemJessego?Terazjestwielusług, którzyodstępują,każdyodswegopana

11Czyżmamwziąćmójchleb,mojąwodęimojemięso, którezabiłemdlamoichstrzygących,idaćtoludziom,o którychniewiem,skądpochodzą?

12WtedymłodzieńcyDawidaodwrócilisięiposzliznowu, iwróciwszy,opowiedzielimuwszystkietesłowa.

13IrzekłDawiddomężówswoich:Przypaszciekażdydo mieczaswegoIprzypaszciekażdydomieczaswego;i DawidtakżeprzypasiłmieczswójIszłozaDawidem okołoczterystumężów,adwustuzostałoprzyrzeczach

14LeczjedenzmłodzieńcówdoniósłotymAbigail,żonie Nabala,mówiąc:OtoDawidwysłałposłańcówzpustyni, abypozdrowićnaszegopana,aonichzelżył

15Leczludziecibylidlanasbardzodobrzy,nie zostaliśmyposzkodowanianiniczegonamniebrakowało, dopókiprzebywaliśmyznimiwtowarzystwie,gdy byliśmynapolu.

16Bylidlanasmuremwdzieńiwnocy,przezcałyczas, gdybyliśmyznimiipasliśmyowce

17Terazwięcwiedzirozważ,cochceszuczynić,bozło jestpostanowioneprzeciwkonaszemupanuiprzeciwko całemujegodomowiJestonbowiemtakimsynemBeliala, żeniemożnaznimrozmawiać.

18WtedyAbigailpośpieszyłasięiwzięładwieście chlebów,dwabukłakiwina,pięćgotowychowiec,pięć miarprażonegoziarna,stogronrodzynekidwieście plackówfigowych,iwłożyłatonaosły

19Irzekładosługswoich:Idźcieprzedemną,otojaidęza wami.LeczmężowiswemuNabalowiniepowiedziała.

20Agdyjechałanaośle,zstępowałazukryciapodgórą,a otoDawidijegoludzieschodzilinaprzeciwkoniej,aona spotkałaich.

21ADawidrzekł:Czyżnienapróżnozachowałem wszystko,cotenczłowiekposiadałnapustyni?Niczego muniebrakowało,aonodpłaciłmizłemzadobro.

22TaksamoitymbardziejniechBóguczyniwrogom Dawida,jeżelizewszystkiego,codoniegonależy, pozostawiędowschodusłońcakażdego,ktosikanamur.

23AgdyAbigailujrzałaDawida,pośpieszyła,zeskoczyła zosłaipadłatwarząprzedDawidem,oddającmupokłon ażdoziemi.

24Iupadłamudonóg,irzekła:Namnie,paniemój,niech spadnienamnietanieprawość!Aniechtwojasłużebnica przemówidotwoichuszuiposłuchasłówtwojej służebnicy

25Niechżepanmójniezwracauwaginategoczłowieka Beliala,Nabala,bojakiejestjegoimię,takiionjest,Nabal jestimieniemjego,igłupotajestznim;jazaś,twoja służebnica,niewidziałammłodzieńcówpanamojego, którychposłałeś.

26Terazwięc,paniemój,jakożyjePanijakożyjetwoja dusza,skoroPanpowstrzymałcięodprzelewukrwiiod pomszczeniasięwłasnąręką,niechtwoiwrogowieici, którzyczyniązłomojemupanu,będąjakNabal

27Aterazniechajbędziedanemłodzieńcom,którzyidąza panemmoim,tobłogosławieństwo,któretwojasłużebnica przyniosłapanumemu

28Odpuść,proszę,winętwojejsłużebnicy,gdyżPanna pewnouczynipanumojemudomtrwałym,gdyżpanmój

walczywbitwachPanainieznalezionouciebiezłaprzez wszystkiednitwoje.

29Ajednakpowstałczłowiek,abycięprześladowaći szukaćtwejduszy.Duszazaśpanamojegobędzie związanawworeczkużyciauPana,Bogatwego,adusze twoichwrogówbędziewystrzeliwanyjakzprocy

30AgdyPanuczynipanumojemuwszystkodobre,coo tobiepowiedział,iustanowicięwładcąnadIzraelem,

31Atoniebędziedlaciebiepowodemzmartwieniaani powodemzniewagisercadlapanamego,anito,że bezpodstawnieprzelałeśkrew,anito,żepanmójsię pomściłGdyzaśPandobrzewyświadczypanumemu, wtedywspomnijnaswojąsłużebnicę.

32IrzekłDawiddoAbigail:BłogosławionyPan,Bóg Izraela,któryciędziśwysłałnaspotkaniezemną

33Iniechbędziebłogosławionatwojarada,i błogosławionaty,którapowstrzymałaśmniedzisiajod rozlewukrwiiodpomszczeniasięwłasnąręką

34BonażyciePana,BogaIzraela,którymnie powstrzymałodwyrządzeniacikrzywdy-gdybyśnie pośpieszyłiniewyszedłminaprzeciw-zpewnościądo rananieocalałbyNabalowinikt,ktobysikałpodmurem.

35WtedyDawidprzyjąłzjejrękito,comuprzyniosła,i rzekłdoniej:IdźwpokojudoswegodomuOto wysłuchałemtwegogłosuiprzyjąłemtwojąosobę.

36IprzybyłaAbigaildoNabala,aotowyprawiłonucztę wswoimdomu,nawzórucztykrólewskiejSerceNabala byłoradosne,gdyżbyłbardzopijany.Przetonie powiedziałamunic,animniej,aniwięcej,ażdoświtu

37Leczrano,gdywinowyschłouNabalaiżona opowiedziałamuotym,zamarłownimserceistałsięjak kamień

38PoupływieokołodziesięciudniPanporaziłNabalai umarł.

39AgdyDawidusłyszał,żeNabalumarł,rzekł: BłogosławionyPan,którybroniłsprawyhańbymojejz rękiNabalaiuchroniłsługęswegoodzła,gdyżPan zwróciłniegodziwośćNabalanajegogłowęIposłał DawidirozmawiałzAbigail,abyjąsobiewziąłzażonę

40AgdysłudzyDawidaprzybylidoAbigaildoKarmelu, rzeklidoniej:Dawidposłałnasdociebie,abyśmycię wzięlisobiezażonę

41Onazaśwstała,pokłoniłasiętwarządoziemiirzekła: Ototwojasłużebnicaniechbędzieniewolnicądomycia nógsługmojegopana

42Abigailpośpieszyła,wstałaiwsiadłanaosła,azanią szłopięćjejdziewczątOnazaśpobiegłazaposłańcami Dawidaizostałajegożoną.

43DawidwziąłteżAchinoamzJizreel;obiezostałyjego żonami

44ASauldałMikal,córkęswoją,żonęDawida,Faltiemu, synowiLajisza,którypochodziłzGallim.

ROZDZIAŁ26

1IprzyszliZificidoSauladoGibei,mówiąc:CzyżDawid nieukrywasięnawzgórzuChakila,którejestnaprzeciw Jeszimona?

2WtedySaulpowstałizstąpiłnapustynięZif,mającze sobątrzytysiącewybranychmężówizraelskich,aby szukaćDawidanapustyniZif

3IrozłożyłsięSaulobozemnawzgórzuHachila,którejest przedJeszimonem,przydrodze.ADawidzostałnapustyni, iwidział,żeSaulszedłzanimnapustynię

4Dawidwięcwysłałszpiegówidowiedziałsię,żeSaul rzeczywiścieprzybył.

5WtedyDawidwstałiprzyszedłnamiejsce,gdzie rozłożyłsięobozemSaulIujrzałDawidmiejsce,gdzie leżałSauliAbner,synNera,wódzjegowojska.Saulleżał wrowie,aludrozłożyłsięobozemdokołaniego

6WtedyodpowiedziałDawidirzekłdoAchimelecha HetytyidoAbiszaja,synaSerui,brataJoaba,mówiąc:Kto pójdziezemnądoSauladoobozu?IrzekłAbiszaj:Ja pójdęztobą.

7IprzyszliDawidiAbiszajdoluduwnocyAotoSaul spałwrowie,ajegowłóczniawbiłasięwziemięujego podpory.Abnerzaśiludleżelidokołaniego.

8WtedyAbiszajrzekłdoDawida:DziśBógwydałtwego wrogawtwojeręceTerazwięcpozwól,żeuderzęgo włóczniąażdoziemi,inieuderzęgodrugiraz.

9IrzekłDawiddoAbiszaja:Niezabijajgo,boktóż podniesierękęnapomazańcaPańskiegoipozostaniebez winy?

10Dawidrzekłdalej:JakożyjePan,żePangouderzy, albonadejdziejegodzień,byumarł,albowyruszyna wojnęizginie.

11NiechmniePanbroni,abymmiałpodnieśćrękęna pomazańcaPańskiegoAleweźterazwłócznię,którajestu jegoboku,idzbanekzwodąichodźmy.

12WtedyDawidwziąłwłócznięidzbanekzwodąz zagłówkaSaula,izabralije,alenikttegoniewidziałani niewiedział,anisięnieobudził,bowszyscyspali,gdyż głębokisenzesłanyprzezPanaspadłnanich

13PotemDawidprzeszedłnadrugąstronęistanąłna szczyciegóry,którabyładaleko,amiędzynimibyładuża przestrzeń

14IzawołałDawiddoluduidoAbnera,synaNera, mówiąc:Czynieodpowiadasz,Abnerze?Iodpowiedział Abnerirzekł:Ktotyjesteś,żewołaszdokróla?

15IrzekłDawiddoAbnera:Czyżtyniejesteśmężem walecznym?IktóżtobiepodobnywIzraelu?Czemużwięc niestrzegłeśpanatwego,króla?Boprzyszedłjedenzludu, abyzgładzićkróla,panatwego

16Niejesttodobrarzecz,którąuczyniłeś.JakożyjePan, jesteśgodzienśmierci,ponieważniezachowałeśpana swego,pomazańcaPańskiegoAterazzobacz,gdziejest włóczniakrólewskaidzbanwody,którybyłujego podpórki

17IpoznałSaulgłosDawida,irzekł:Czytojestgłostwój, synumójDawidzie?IrzekłDawid:Togłosmój,paniemój, królu

18Irzekł:Czemupanmójtakścigaswegosługę?Cóż bowiemuczyniłem?Cozłegojestwmojejręce?

19Ateraz,proszęcię,niechmójpan,król,usłyszysłowa swegosługiJeślicięPanpobudziłprzeciwkomnie,niech przyjmieofiarę;alejeślisąsynamiludzkimi,niechbędą przeklęciprzedPanem;bowygnalimniedziś,abymnie mieszkałwdziedzictwiePańskim,mówiąc:Idź,służ innymbogom

20Niechwięcterazkrewmojaniespadnienaziemięprzed obliczemPana,gdyżkrólizraelskiwyszedłszukaćpchły, jakgdybyktośpolowałnakuropatwęwgórach

21WtedyrzekłSaul:ZgrzeszyłemWróć,synumój, Dawidzie!Niewyrządzęcijużwięcejniczłego,bodziś drogabyładuszamojawtwychoczachOtopostąpiłem głupioibardzozbłądziłem.

22IodpowiedziałDawid,mówiąc:Otowłócznia królewska!Niechwięcprzyjdziejedenzmłodzieńcówiją przyniesie

23NiechPanoddakażdemujegosprawiedliwośći wiernośćDziśbowiemPanwydałcięwmojąrękę,ajanie chciałempodnieśćrękinapomazańcaPańskiego

24Aoto,jakdziśżycietwojebyłocennewmoichoczach, takniechżyciemojebędziecennewoczachPana,niech mniewybawizwszelkiegoudręczenia.

25IrzekłSauldoDawida:Błogosławionybądź,synumój Dawidzie!Iwielkierzeczyuczynisz,ijeszczebędziesz panował.IposzedłDawidwdrogęswoją,aSaulwróciłsię namiejsceswoje

ROZDZIAŁ27

1WtedyDawidpomyślałsobie:Albowiempewnegodnia zginęzrękiSaula;niemadlamnieniclepszego,jakjak najprędzejuciecdoziemiFilistynówSaulzwątpiwmniei niebędziemniewięcejszukałpocałejziemiizraelskiej; wtedyucieknęzjegoręki.

2WtedyDawidpowstałiwrazzsześciusetludźmi,którzy mutowarzyszyli,udałsiędoAkisza,synaMaocha,króla Gat.

3DawidzaśmieszkałzAkiszemwGat,onijegoludzie, każdyzeswymdomem,Dawidzaśzdwiemaswoimi żonami,AchinoamJizreelitkąiAbigailKarmelitką,żoną Nabala

4IdoniesionoSaulowi,żeDawiduciekłdoGat,inie szukałgojużwięcej.

5IrzekłDawiddoAkisza:Jeżeliznalazłemłaskęwtwoich oczach,toniechmidadząmiejscewktórymśzmiastw kraju,abymtammieszkał.Bopocotwójsługamiałby mieszkaćztobąwmieściekrólewskim?

6WtedyAchiszoddałmuwtymdniuSiklagDlatego Siklagnależydokrólówjudzkichażdodniadzisiejszego.

7Aczas,wktórymDawidmieszkałwkrajuFilistynów, wynosiłcałyrokiczterymiesiące

8WtedyDawidijegoludziewyruszyliinapadlina Geszurytów,GezrytówiAmalekitów;bonarodyteod dawnazamieszkiwałyziemięodSzurażdoziemiegipskiej 9IuderzyłDawidnakraj,iniepozostawiłprzyżyciuani mężczyzny,anikobiety,izabrałowce,iwoły,iosły,i wielbłądy,iszaty,iwrócił,iprzybyłdoAkisza.

10IrzekłAchisz:Dokądścieściedziśdrogęuczynili?A Dawidrzekł:NapołudnieJudy,inapołudnie Jerachmeelitów,inapołudnieKenitów

11InieocaliłDawidanimężczyzny,anikobiety,aby zanieśćwieśćdoGat,mówiąc:Abyniedonieślionas, mówiąc:TakczyniłDawiditakiebędziejego postępowanieprzezcałyczas,dopókibędziemieszkałw krajuFilistynów

12AchiszuwierzyłDawidowiirzekł:Onsprawił,żelud jego,Izrael,zupełniegoodrzucił;dlategobędziemoim sługąnawieki

ROZDZIAŁ28

1Istałosięwowychdniach,żeFilistynizgromadzili wojskaswojenawojnę,abywalczyćzIzraelem.Irzekł AchiszdoDawida:Wiedznapewno,żepójdzieszzemną nawojnę,tyitwoiludzie

2IrzekłDawiddoAchisza:Zaistetysiędowiesz,comoże uczynićsługatwój.IrzekłAchiszdoDawida:Dlatego uczynięcięstróżemgłowymojejnawieki

3ASamuelumarł,icałyIzraelopłakiwałgo,ipochował gowRama,wswoimmieścieASaulwypędziłzkraju tych,którzymieliduchywywołująceiczarowników

4Filistynizaśzebralisię,przybyliirozłożylisięobozemw SzunemSaulzaśzebrałcałegoIzraelairozłożylisię obozemwGilboa

5AgdySaulujrzałwojskoFilistynów,uląkłsięiserce jegobardzozadrżało

6AgdySaulpytałPana,Panmunieodpowiadałaniprzez sny,aniprzezUrim,aniprzezproroków.

7IrzekłSauldosługswoich:Poszukajciemikobiety, któramaduchawywołującego,abymposzedłdonieji dowiedziałsięjej.Irzeklimusłudzyjego:Otojestkobieta, któramaduchawywołującegowEndor

8Saulprzebrałsię,włożyłinneszatyiposzedł,aznim dwajludzie,iprzyszlidoowejkobietywnocy.Irzekł: Proszęcię,wróżmiprzezduchawieszczegoiprzyprowadź mitego,któregociwymienię

9Akobietarzekładoniego:Otowiesz,couczyniłSaul,że wytępiłzkrajuwróżbitówiczarnoksiężnikówPocowięc czyhasznamojeżycie,chcącmnieprzyprawićośmierć?

10IprzysiągłjejSaulnaPana,mówiąc:NażyciePana,nie spotkaciężadnakarazatęrzecz

11Irzekłaniewiasta:Kogomamciprzywieść?Irzekł: PrzywiedźmiSamuela.

12AgdykobietaujrzałaSamuela,zawołaładonośnym głosemirzekładoSaula:Czemumnieoszukałeś,wszakty jesteśSaulem.

13Irzekłdoniejkról:Niebójsię,bocóżwidziałaś?I rzekłaniewiastadoSaula:Widziałambogów wychodzącychzziemi.

14Irzekłdoniej:Jakiejonjestpostaci?Aona odpowiedziała:Starzecidzie,apłaszczemjestokrytyI poznałSaul,żetoSamuel,ipochyliłsiętwarząkuziemi,i pokłoniłsię

15IrzekłSamueldoSaula:Czemuśmięniepokoił, wywołującmnie?ASaulodpowiedział:Jestembardzo udręczony,boFilistyniwalczązemną,aBógodstąpiłode mnieinieodpowiadamiwięcejaniprzezproroków,ani przezsny;dlategocięzawołałem,abyśmioznajmił,co mamczynić

16WtedyrzekłSamuel:Czemuwięcpytaszmnie,skoro Panodstąpiłodciebieistałsiętwoimwrogiem?

17IuczyniłmuPan,jakmówiłprzezemnie:wyrwałPan królestwoztwojejrękiidałjetwojemubliźniemu, Dawidowi

18PonieważnieusłuchałeśgłosuPanainiewykonałeś zapalczywościJegogniewunaAmalekitach,dlategoPan uczyniłcidziśtęrzecz

19AtakżeiciebiewydaPanIzraelawręceFilistynów; jutrotyitwoisynowiebędzieciezemną.Takżeiwojsko izraelskiewydaPanwręceFilistynów

1Samuel

20WtedySaulnatychmiastpadłnaziemięibardzosię uląkłsłówSamuela.Niemiałsiły,gdyżniejadłchleba przezcałydzieńicałąnoc

21AkobietaprzyszładoSaulaiwidząc,żebyłbardzo zmartwiony,rzekładoniego:Otosłużebnicatwoja usłuchałagłosutwegoNaraziłamsweżyciena niebezpieczeństwoiusłuchałamsłówtwoich,któredo mniemówiłeś.

22Terazwięcposłuchajitygłosuswojejsłużebnicy,a pozwól,żepołożęprzedtobąkęschlebaJedz,abyśmiał siłę,gdypójdzieszwdrogęswoją

23Leczonodmówiłirzekł:NiebędęjadłAlesłudzyjego iniewiastazmusiligo;iusłuchałgłosuich.Iwstałzziemi, iusiadłnałożu

24Akobietamiałatucznecielęwdomu;ipośpieszyła,i zabiłaje,iwziąwszymąkę,izagniotłają,iupiekłazniej przaśnechleby

25IprzyniosłatoprzedSaulaiprzedsługijego;ijedli Potempowstaliiodeszlitejnocy.

ROZDZIAŁ29

1FilistynizaśzgromadziliwszystkieswojewojskawAfek, aIzraelicirozłożylisięobozemprzyźródle,którejestw Jizreel.

2Aksiążętafilistyńscyposuwalisięsetkamiitysiącami,a DawidijegoludzieszlinakońcuzAkiszem

3Wtedyrzekliksiążętafilistyńscy:Cóżturobiąci Hebrajczycy?IrzekłAchiszdoksiążątfilistyńskich:Czyż toniejestDawid,sługaSaula,królaizraelskiego,którybył umniewtychdniachlublatach,anieznalazłemwnim żadnejwiny,odkąddomnietrafił,ażdodniadzisiejszego?

4IrozgniewalisięnaniegoksiążętafilistyńscyIrzeklido niego:Odprawtegoczłowieka,abywróciłnamiejsce, któremuwyznaczyłeś,iniechniepójdzieznaminawojnę, abywbitwieniestałsiędlanasprzeciwnikiemWjakiż bowiemsposóbmiałbysiępojednaćzeswympanem? Czyżniegłowamitychmężów?

5CzyżtoniejestDawid,októrymśpiewanomiędzysobą wśródtańców:Saulpobiłtysiące,aDawiddziesięćtysięcy?

6WtedyAchiszwezwałDawidairzekłdoniego:Zaiste, jakożyjePan,żeśbyłsprawiedliwyiżetwojewyruszaniei powracaniezemnąwwojskujestdobrewmoichoczach. Nieznalazłembowiemuciebieniczłegooddnia,gdyś przyszedłdomnie,ażdodniadzisiejszegoJednakże panowieniemajądlaciebiełaski.

7Przetowróćteraziidźwpokoju,abyśnieobraził władcówfilistyńskich.

8IrzekłDawiddoAkisza:Cóżuczyniłem?Cóżznalazłeś wsłudzetwoimodczasu,gdybyłemuciebie,ażdodnia dzisiejszego,żeniemogęiśćwalczyćzwrogamipana mojego,króla?

9AkiszodpowiedziałDawidowiirzekł:Wiem,żejesteś dobrywmoichoczach,jakaniołBoży,chociażksiążęta filistyńscypowiedzieli:Niepójdzieznamidobitwy

10Dlategowstańterazranowrazzesługamiswegopana, którzyprzyszliztobą.Gdytylkowstanieciewcześnierano irozjaśnisiędzień,odejdźcie

11WstałtedyDawidijegoludziewcześnierano,aby wyruszyćiwrócićdoziemiFilistynów.AFilistyni wyruszylidoJizreel

ROZDZIAŁ30

1AgdyDawidijegoludzieprzybylidoSiklagtrzeciego dnia,Amalekiciwtargnęlinapołudnie,doSiklag,zdobyli Siklagispaliligoogniem.

2Iwzięlidoniewolikobiety,któretambyłyNiezabili żadnej,anidużej,animałej,aleuprowadzilijeiodeszli 3WtedyDawidijegoludzieprzyszlipodmiasto,aoto byłoonospaloneogniem,aichżony,ichsynowieiich córkizostaliuprowadzenidoniewoli

4WtedyDawidilud,którybyłznim,podnieśligłosi płakali,ażimzabrakłosiłdopłaczu

5AdwieżonyDawidazostałyuprowadzonedoniewoli: Achinoam,Jizreelitka,iAbigail,żonaNabala,Karmelity 6IDawidbyłbardzozmartwiony,gdyżludchciałgo ukamienować,gdyżduszacałegoludubyłarozgoryczona, każdyzpowoduswoichsynówicórekDawidzaś umacniałsięwPanu,Boguswoim

7IrzekłDawiddoAbiatara,kapłana,synaAchimelecha: PrzynieśmituefodIprzyniósłAbiatarefodDawidowi

8IpytałDawidPana,mówiąc:Czymamgonićtęgromadę, czymamichdogonić?Iodpowiedziałmu:Goń,boichna pewnodogonisz,aniechybniewszystkichodzyskasz

9WyruszyłwięcDawid,onisześciusetludzi,którzymu towarzyszyli,idotarlidopotokuBesor,gdziepozostali zatrzymalisię

10Dawidzaśścigałgowrazzczterystuludźmi,ztyłuzaś zostałodwustuludzi,którzybylitaksłabi,żeniemogli przejśćpotokuBesor

11IznaleźliEgipcjaninanapolu,iprzyprowadziligodo Dawida,idalimuchleba,ionjadł,idalimupićwodę.

12Idalimukawałekplackafigowegoidwagrona rodzynekAgdyzjadł,duchjegopowróciłdoniego,bonie jadłchlebainiepiłwodyprzeztrzydniitrzynoce.

13IrzekłmuDawid:Dokogonależysziskądjesteś?Aon rzekł:Jestemmłodzieńcemegipskim,sługąAmalekity,a panmójmnieopuścił,bomtrzydnitemuzachorował.

14DokonaliśmynajazdunapołudnieodKeretytów,na granicęnależącądoJudyinapołudnieodKaleba,i spaliliśmySiklagogniem.

15IrzekłmuDawid:Czymożeszmnieprzywieśćdotego zboru?Aonrzekł:PrzysięgnijminaBoga,żemnienie zabijesz,aniniewydaszwręcepanamego,ajacię przywiodędotegozboru

16Agdygopowalił,otorozproszylisiępocałejziemi, jedząc,pijącitańczączpowoducałegowielkiegołupu, któryzabralizziemiFilistynówizziemiJudy

17IbiłichDawidodzmierzchuażdowieczoradnia następnegoNieocalałznichanijeden,opróczczterystu młodzieńców,którzyucieklinawielbłądach

18IodzyskałDawidwszystko,couprowadziliAmalekici, iwyzwoliłDawiddwieswojeżony.

19Iniczegoimniebrakowało,animałego,aniwielkiego, anisynów,anicórek,aniłupu,aniżadnejrzeczy,którą wzięli;Dawidodzyskałwszystko

20IwziąłDawidwszystkietrzodyibydło,którepędzono przedtamtymbydłem,irzekł:OtołupDawida.

21IprzybyłDawiddoowychdwustumężów,którzybyli takosłabieni,żeniemogliiśćzaDawidem,którego równieżzatrzymaliprzypotokuBesor.Wyszlioni naprzeciwDawidailudu,któryznimbyłAgdyDawid zbliżyłsiędoludu,pozdrowiłich

22Wtedyodpowiedzieliwszyscymężowieźliimężowie Beliala,którzyposzlizDawidem,irzekli:Ponieważnie poszliznami,niedamyimniczłupu,któryodzyskaliśmy, oprócztego,żekażdyotrzymaswojążonęiswojedzieci, abyichuprowadziliiodeszli.

23WtedyDawidrzekł:Nietakuczynicie,braciamoi,z tym,conamdałPan,którynasocaliłiwydałwnaszeręce zgraję,którawyruszyłaprzeciwkonam.

24Boktóżwasposłuchawtejsprawie?Leczjakiudział maten,któryidzienawojnę,takibędzieudziałtego,który pozostajeprzysprzęcie;jednakowosiępodzielą 25Istałosiętakodowegodniainaprzyszłość,że ustanowiłtojakoustawęirozporządzeniedlaIzraela,ażdo dniadzisiejszego

26AgdyDawidprzybyłdoSiklag,posłałczęśćłupu starszymJudyiswoimprzyjaciołomztąwiadomością:Oto dlawasdarzłupunawrogachPana

27Tym,którzybyliwBetel,itym,którzybylinapołudniu Ramot,itym,którzybyliwJattir, 28Atym,którzybyliwAroerze,itym,którzybyliw Siphmot,itym,którzybyliwEsztemoa, 29Atym,którzybyliwRachal,itym,którzybyliw miastachJerachmeelitów,itym,którzybyliwmiastach Kenitów, 30Atym,którzybyliwChorma,itym,którzybyliw Choraszan,itym,którzybyliwAthach, 31Itym,którzybyliwHebronie,iwszystkimmiejscom,w którychDawidijegoludziezwykliprzebywać.

ROZDZIAŁ31

1FilistyniwalczylizIzraelem,amężowieizraelscyuciekli przedFilistynamiipadlizabicinagórzeGilboa

2IrzucilisięFilistyninaSaulaijegosynów,izabili FilistyniJonatana,AbinadabaiMalkiszuę,synówSaula

3AbitwastałasiędlaSaulazacięta,iłucznicygotrafili,i zostałciężkorannyprzezłuczników.

4WtedyrzekłSauldoswegogiermka:Dobądźmiecza swegoiprzebijmnienim,abynieprzyszlicinieobrzezanii nieprzebilimnie,inieznieważylimnie.Leczgiermekjego niechciał,bosiębardzobałPrzetożSaulwziąłmieczi padłnaniego

5Agdyjegogiermekzobaczył,żeSaulnieżyje,rzuciłsię takżenaswójmieczizginąłrazemznim

6TegosamegodniaumarliwięcSaulijegotrzejsynowie, ijegogiermek,iwszyscyjegoludzie.

7Agdymężowieizraelscy,którzybylipodrugiejstronie doliny,ici,którzybylipodrugiejstronieJordanu,ujrzeli, żemężowieizraelscyuciekli,aSaulijegosynowiezginęli, opuścilimiastaiuciekliPrzybylizaśFilistynii zamieszkaliwnich

8AgdynazajutrzprzyszliFilistyni,abyobrabować zabitych,znaleźliSaulaitrzechjegosynówleżącychna górzeGilboa

9Iodcięlimugłowę,izdjęlizniegozbroję,iposłalipo całejziemiFilistynów,abyrozgłosićtowświątyniach swoichbożkówiwśródludu.

10ZbrojęjegozłożyliwdomuAsztarot,aciałojego przymocowalidomuruBet-Szean

11AgdymieszkańcyJabeszwGileadzieusłyszeliotym, coFilistyniuczyniliSaulowi,

12Powstaliwięcwszyscydzielnimężowieiszlicałąnoc, zabraliciałoSaulaiciałajegosynówzmuruBet-Szean, przyszlidoJabeszitamjespalili

13Zabraliwięcichkościipochowalijepoddrzewemw Jabesz,poszczącprzezsiedemdni.