Деланаапостолите
ПОГЛАВЈЕ1
1Поранешниоттрактатгонаправив,оТеофил,засето онаштоИсуспочнадагоправиипоучува, 2Сèдоденоткогасевознесе,потоапрекуСветиотДух имдадезаповединаапостолитештогиизбра:
3Накого,истотака,имсепокажаживпосвојата страстсомногунепогрешливидокази,виденоднив четириесетденаизборувајќизаонаштосеоднесувана царствотоБожјо
4И,когасесобрасонив,имзаповедаданезаминуваат одЕрусалим,тукудагочекаатветувањетонаОтецот, кое,велиТој,гослушнавтезаМене 5ЗаштоЈованнавистинакрштевашесовода;ноќесе крститесоСветиотДухнемногуоттука.
6Акогасесобраа,Гопрашааирекоа:„Господи,ќего вратишливоовојмоментцарствотонаИзраел?
7Атојимрече:„Вамнеедагизнаетевремињатаили годишнитевремиња,коиТаткотогипоставивосвоја моќ
8Но,ќедобиетесила,откакоСветиотДухќеслезеврз вас,иќемибидетесведоциивоЕрусалим,ивоцела Јудеја,ивоСамаријаидокрајотназемјата
9Икогагизборувашеовиеработи,додекатиегледаа, секрена;иоблакгопримиоднивниочи
10ИдодекатиецврстогледааконнеботододекаТојсе креваше,ете,двајцамажизастанаапокрајниввобела облека;
11Којистотакарече:„Галилејци,зоштостоитеи гледатевонебото?ИстиоттојИсус,којеоднесенод васнанебото,ќедојденаистначинкакоштого видовтекакоодинанебото.
12ПотоасевратијавоЕрусалимодгоратанаречена Маслиново,којаеодЕрусалимнапатвосабота 13Икогавлегоа,влегоавогорнасоба,кадешто живеејаПетар,ЈаковиЈован,Андреј,ФилипиТома, ВартоломејиМатеј,Јаков,синотАлфеев,иСимон Зелот,иЈуда,братотнаЈаков
14Ситетиеедногласнобеавомолитваимолба,со женитеисоМарија,мајкатанаИсус,исонеговите браќа.
15ИвотиеденовиПетарстанасредеученицитеирече: (бројотнаимињатазаеднобешеоколустоидваесет),
16Луѓеибраќа,морашедасеисполниовојстих,кој СветиотДухпрекуустатанаДавидгокажапредтоаза Јуда,којбешеводичзаониештогофатијаИсуса
17Заштотојбешеизброенсонасиимашеделодоваа служба
18Сегаовојчовеккупинивасонаградазабеззаконие; ипаѓајќисоглава,сераспарчисреде,имубликнаа ситецрева
19ИтоаимбешепознатонаситежителивоЕрусалим; дотолкуштотоаполесенарекувананивниот соодветенјазик,Ацелдама,односно,поленакрв 20ЗаштовокнигатанаПсалмитеенапишано:Нека живеалиштетомуепусто,иникојданеживеевонего; 21Затоа,одовиелуѓекоисепридружуваасонасцело времекогаГосподИсусвлегувашеиизлегувашемеѓу
24Итиесемолеаирекоа:„Господи,којгизнаеш срцатанасителуѓе,покажидалисиизбралодовие двајца,
25Задаможедаземеделодовааслужбаи апостолство,одкоеЈудасопрестаписпадна,задаоди восвоетоместо.
26Итиегодадоасвојотждреб;иждрепкатападнана Матија;ибешепоброенсоединаесеттеапостоли ПОГЛАВЈЕ2
1АкогасенаполниденотнаПедесетницата,ситебеа еднодушнонаедноместо
2Иодеднашсеслушназвукоднеботокакосилен ветарштодуваијаисполницелатакуќакадештоседеа. 3Иимсепојавијарасцепенијазицикакоогнени,и седнанасекојоднив.
4ИситесеисполнијасоСветиотДухипочнаада
5АвоЕрусалимживеејаЕвреи,побожнилуѓе,одсекој народподнебото
6Акогасеслушнаова,сесобрамноштвотоисезбуни, заштосекојгислушашекакозборуваатнасвојотјазик
7Иситесечудеаисечудеа,велејќисиеденнадруг: „Ете,зарнесеГалилејциситеовиештозборуваат?
8Икакослушамесекојнасвојотјазик,накојсме родени?
9Партите,МедијцитеиЕламите,ижителитево Месопотамија,ивоЈудеја,ивоКападокија,воПонти воАзија,
10ФригијаиПамфилија,воЕгипетиводеловитена ЛибијаоколуКирена,итуѓинциодРим,Евреии прозелити,
11КритиАрапијци,гислушамекакогизборуваатна нашитејазицичудеснитеБожјидела
12Иситесезачудијаисесомневаа,велејќисиеденна друг:„Штозначитоа?
13Другисепотсмеваарекоа:„Овиесеполнисоново вино
14НоПетар,станасоединаесетте,гокренасвојотглас иимрече:„ЈудејцииситештоживеетевоЕрусалим, знајтевиислушајтегимоитезборови
15Заштотиенесепијани,какоштопретпоставувате, бидејќитоаесамотретиотчасодденот 16Но,оваеонаштогокажапророкотЈоил; 17Иќесеслучивопоследнитеденови,велиБог,ќе излеамодМојотДухврзсекоетело;: 18Иврзмоитеслугиимоитеслугинкиќеизлеамво тиеденовинаМојотДух;итиеќепророкуваат: 19Иќепокажамчудананеботогореизнациназемјата долу;крвиоганипареаодчад: 20Сонцетоќесепретворивотемнина,амесечинатаво
22Израилци,чујтегиовиезборови;ИсусодНазарет, човеккојеодобренодБогамеѓувассочуда,чудесаи знаци,штоБоггинаправипрекунегомеѓувас,како штознаетеивие.
23.
24КогоБогговоскресна,откакогиотпуштисмртните маки,заштонебешевозможнодагодржи
25ЗаштоДавидзборувазанего,јасгопредвидував Господасекогашпредмоетолице,заштотојеод мојатадеснастрана,заданесепомрднам
26Затоамоетосрцесерадувашеијазикотмисе радуваше;имоетотелоќепочивавонадежта:
27Заштонемадајаоставишмојатадушавопеколот, нитуќедозволиштвојотСветецдавидираспадливост
28Тимигиобјавипатиштатанаживотот;ќеме израдувашсотвоетолице.
29Луѓеибраќа,дозволетемислободнодавикажамза патријархотДавид,декатојеимртовипогребан,а неговиотгробесонасдоденес.
30Затоа,бидејќибешепророкизнаејќидекаБогмусе заколнасозаклетвадекаодплодотнанеговите слабини,споредтелото,ќегоподигнеХристосда седненанеговиотпрестол;
31Тој,откакопретходноговидетоа,зборувашеза воскресениетоХристово,деканеговатадушанее оставенавопеколот,нитунеговототелоневиде распадливост
32ОвојИсусговоскреснаБог,заштоситесмесведоци.
33Затоа,бидејќисевоздигнаоддесницатаБожја,и откакогопримиодОтецответувањетонаСветиотДух, гообјавиова,штовиесегагогледатеислушате.
34ЗаштоДавиднесевознесенанебото,тукусамиот рече:„МуречеГосподнамојотГоспод:седниод мојатадеснастрана!
35Седодеканегинаправамтвоитенепријателипод твоинозе
36Затоа,неказнаесиотдомИзраилев,декаБогго направиистиотИсус,Коговиегораспнавте,иГоспод иХристос
37Акогагочујатоа,сеизбоцкаавосрцетоиимрекоа наПетаринаостанатитеапостоли:„Луѓеибраќа,што даправиме?
38ТогашПетаримрече:„Покајтесеисекојодвасда секрстивоиметонаИсусХристосзапростувањена гревовите,иќегопримитедаротнаСветиотДух 39Заштоветувањетоезавасизавашитедецаизасите штоседалечни,колкуштоќеповикаГоспод,нашиот Бог.
40Исомногудругизборовисведочешеи опоменуваше,велејќи:„Спасетесеодоваалоша генерација!
41Тогашсекрстијаониешторадосногопримија Неговотослово,иистиотденимседодадоаоколутри илјадидуши
42Иостанаацврстовоучењетонаапостолитеи заедништвото,ивокршењетолебивомолитвите
43Истравјазафатисекојадуша,имногучудаизнаци правеаапостолите
44Аситештоповеруваабеазаедноисèимбеше
46Атие,секојденеднодушноостануваавохрамоти
требадасеспасат
ПОГЛАВЈЕ3
1ПетариЈованзаедноотидоавохрамотвочасотна молитва,водеветтиотчас
2Исеносешееденчовеккуцодмајчинатаутроба,кого секојдневногоположуваапредпортатанахрамот, нареченаПрекрасна,задабарамилостинаодониешто влегуваавохрамот;
3Кој,когагивидеПетариЈованкакодаодатво храмот,побарамилостина
4АПетар,приврзувајќигиочитеконнегозаедносо Јован,рече:„Погледнинѐ!
5Игипослуша,очекувајќидадобиенештооднив 6ТогашПетаррече:„Немамсреброизлато;ноона штогоимамтидавам:воиметонаИсусХристосод Назаретстанииоди
7Игофатизадеснатаракаигоподигна;иведнашму сезацврстијастапалатаикоскитенаглуждот.
8Итој,скокајќи,застана,одеше,ивлезесонивво храмот,одејќи,скокајќииславејќигоБога
9ИсиотнародговидекакоодиигославиБога: 10Изнаејадекатокмутојседешезамилостинапред Прекраснатапортанахрамот,ибеаисполнетисо чудењеичудењеодонаштомусеслучи.
11Идодекакуциот,којбешеисцелен,гидржеше ПетариЈован,сиотнародистрчазаеднокајнивво тремот,нареченСоломон,многучудејќисе.
12АПетар,когаговидетоа,муодговоринанародот: „Израилци,зоштосечудитенатоа?илизоштонѐ гледатетолкуискрено,какосонашатасопственасила илисветостдагонатеравмеовојчовекдаоди?
13БоготнаАвраам,наИсакинаЈаков,Богнанашите татковци,гопрослависвојотСинИсус;Коговиего предадовтеисеодрековтепредПилат,когатојрешида гопушти
14НовиесеодрековтеодСветиотиПраведникоти посакавтедависедадеубиец;
15ИгоубиКнезотнаживотот,когоБогговоскресна одмртвите;заштосмесведоци.
16ИнеговотоимепрекувератавоНеговотоимего зајакнаовојчовек,коговиегогледатеипознавате; 17Исега,браќа,знамдекатоагонаправивтеод незнаење,какоивашитевладетели 18Но,онаштоБогпретходногопокажапрекуустата наситесвоипророцидекаХристостребадастрада,тој
22ЗаштоМојсејнавистинаимреченататковците: „Господ,вашиотБог,ќевииздигнепророкодвашите браќа,какомене;ќегослушатевосèштоидавикаже 23Иќесеслучисекојадуша,којанемадагочуетој пророк,ќебидеуништенаоднародот.
24Да,иситепророциодСамуилиониештоследат, колкуштозборуваа,истотакапретскажаазаовие денови.
25ВиестесиновинапророцитеиназаветотштоБог госклучисонашитетатковци,велејќимунаАвраам: „Ивотвоетопотомствоќебидатблагословенисите родовиназемјата 26.
ПОГЛАВЈЕ4
1Идодекамузборуваананародот,свештеницитеи храмскиотначалникисадукеитедојдоаврзнив, 2УжалеништогопоучуваанародотипрекуИсусго проповедаавоскресениетоодмртвите
3Иположијарацеврзнивигиставијавоплендо утредента,заштовеќебешевечер.
4Но,многуминаодониештогослушаасловото поверуваа;абројотналуѓетобешеоколупетилјади
5Утредентасеслучинивнитевладетели,старешинии книжници,
6ВоЕрусалимсесобраапрвосвештеникотАнаи Кајафа,ЈованиАлександариситештобеаодродотна првосвештеникот
7Икогагипоставијамеѓусебе,прашаа:„Сокојасила илисокоеимегонаправивтетоа?
8ТогашПетар,исполнетсоСветиотДух,имрече: „ГладетелинанародотистарешининаИзраел!
9Акоденесбидемеиспитанизадобротоделоштомуе направенонанемоќниотчовек,накојначинтојсе оздравува;
10Некавиепознатонаситевасинасиотнарод ИзраилевдекавоиметонаИсусХристосодНазарет, Когогораспнавте,КогоБогговоскреснаодмртвите, прекунегоовојчовекстоиовдепредвасздрав.
11Оваекаменотштогоотфрливтевиеградители,кој станааголенагол
12Нитуимаспасениеводруго,заштонемадругоиме поднеботодаденомеѓулуѓето,сокоетребадасе спасиме
13АкогајавидоасмелостанаПетариЈован,исфатија декасенеукиинеукилуѓе,сечудеа;иразбраазанив декабилесоИсуса.
14Икогаговидоачовекотштобешеизлеченкакостои сонив,тиенеможеадакажатништопротивтоа 15Акогаимзаповедаадаизлезатнадвородсоборот, сесоветуваамеѓусебе, 16велејќи:„Штодаимправименаовиелуѓе?затоа штонавистинаенаправенозначајночудооднивиме јаснонаситештоживеатвоЕрусалим;инеможемеда гонегираме
17Но,данесерашириповеќемеѓународот,строгода мусезаканимедекаотсеганатамуникомунезборуваат вооваиме
18Итиегиповикааиимзаповедаавоопштодане зборуваатиданепоучуваатвоиметонаИсус
19НоПетариЈованодговоријаиимрекоа:„Далие
21Иоткакоимсезаканија,гипуштијадасиодат,не наоѓајќиништокакодагиказнатпорадинародот, заштосителуѓеГославеаБогазаонаштобеше направено
22Зашточовекотимашеповеќеодчетириесетгодини, накогомубешепокажаноовачудонаисцелување 23Икогабеапуштени,отидоакајсвојатачетаи известијазасетоонаштоимрекоапрвосвештениците истарешините
24Акогагослушнаатоа,едногласногокренаасвојот гласконБогаирекоа:„Господи,ТисиБог,Којги создаденеботоиземјатаиморетоисèштоевонив
незнабошцитебеснеа,анародотзамислувашезалудни работи?
26Земнитецаревистанаа,авладетелитесесобраа противГосподаипротивнеговиотХристос.
27Зашто,искрено,противтвоетосветочедоИсус,кого сигопомаза,сесобрааиИродиПонтијПилатсо незнабошцитеинародотИзраилев,
28Задагонаправишонаштотвојатаракаитвојот советодпретходноодлучијадасенаправи
29Исега,Господи,видигинивнитезакани,идајимна слугитеТвоидагокажатТвојотзборсосетасмелост
30Соистегнувањенаракатазалекување;идасе праватзнациичудасоиметонатвоетосветочедоИсус.
31Акогасепомолија,сепотресеместотокадештобеа собрани;иситесеисполнијасоСветиотДух,исмело гозборувааБожјотослово.
32Амноштвотоштоповерувашебешесоедносрцеи еднадуша;нотиегиимааситезаедничкиработи
33Исоголемасиласведочеаапостолитеза воскресениетонаГосподИсус,иголемаблагодатбеше надситенив
34Нитумеѓунивнемашенекојштонедостасуваше; 35Игиположипреднозетенаапостолите,иседелеше насекојпопотреба
36ИЈосеј,којпрекуапостолитесевикашеВарнава, штосетолкува:Синнаутехата,левитиодземјата Кипар,
37Имајќиземја,јапродаде,гидонесепаритеигистави преднозетенаапостолите
ПОГЛАВЈЕ5
1Но,еденчовекпоимеАнанија,сонеговатажена Сафира,продадоаимот, 2Изадржаделодцената,аиженамубешесвесназа тоа,идонесеодреденделигоположипреднозетена апостолите
3НоПетаррече:„Ананија,зоштосатанататиго
5ААнанија,когагислушнаовиезборови,паднаи дадедух;иголемстравгиобзедеситештогослушаа тоа
6Амладителуѓестанаа,горанија,гоизнесоаиго погребаа.
7Атоабешеоколутричасаподоцна,когавлезежена му,незнаејќиштоенаправено
8АПетарѝодговори:„Кажимидалисијапродал земјатазатолку?Атаарече:Да,затолкумногу
9ТогашПетарѝрече:„Какоседоговоривтезаеднода гоискушуватеГосподовиотДух?ете,нозетенаоние штогопогребаатвојотмажсепредврататаиќете изнесатнадвор.
10Тогаштааведнашпаднапреднеговитенозеиго предадедухот;
11Иголемстравјазафатицелатацркваиситештого слушаатоа
12Ипрекурацетенаапостолитесеправеамногузнаци ичудамеѓународот;(иситебеаедногласнивотремот наСоломон
13Аодостанатитеникојнесеосмелидаимсе придружи;
14АнаГосподасѐповеќемусепридавааверници, мноштвомажиижени)
15Такаштогиносеаболнитенаулицаигилегнаана креветиикаучи,забаремсенкатанаПетаршто минувашедазасенинекоиоднив
16ИодоколнитеградовидоаѓаавоЕрусалиммноштво, носејќиболниивознемирениоднечистидухови,и секојселекуваше
17Тогашстанапрвосвештеникотиситештобеасонего (штоесектанасадукеите)исеисполнијасогнев,
18Игиположијарацетенаапостолитеигиставијаво заедничкиотзатвор.
19НоангелотГосподовноќегиотворизатворските врати,гиизведенадворирече:
20Одете,застанетеикажетемугинанародотво храмотситезборовинаовојживот
21Акогагослушнаатоа,влегоавохрамотранонаутро ипоучуваа.Нодојдоапрвосвештеникотиониештобеа сонего,госвикаасоборотисиотсенатнасиновите Израилевиииспратијавозатворотдагидоведат
22Нокогадојдоаслужбеницитеинегинајдоаво затворот,севратијаирекоа:
23Велејќи:„Затворотнавистинанајдовмезатворенисо сетасигурност,ачуваритестоејанадворпредвратите; нокогаотворивме,ненајдовмечовеквнатре
24Акогапрвосвештеникотихрамскиотзаповедники првосвештеницитегислушнааовиеработи,се посомневаадокадеќедојдетоа
25Тогашдојдеедениимрече:„Еве,луѓетоштоги ставивтевозатворстојатвохрамотигопоучуваат народот
26Тогашотиденачалникотсостарешинитеигидоведе безнасилство,заштосеплашеаоднародотданебидат каменувани
27Икогагидоведоа,гипоставијапредсоборот,а првосвештеникотгипраша: 28Велејќи:„Зарневизаповедавместрогодане поучуватевооваиме?иете,виегоисполнивте Ерусалимсовашетоучењеииматенамерадаја
29ТогашПетаридругитеапостолиодговоријаирекоа:
30БогнанашитетатковциговоскреснаИсуса,Кого виегоубивтеигообесивтенадрво.
31БогговоздигнасодеснатараказадабидеКнези Спасител,задамудаденаИзраелпокајаниеи простувањенагревовите.
32Аниесменеговисведоцизатоа;истотакаеи СветиотДух,КогоБогимгодаденаониештоМусе покоруваат
33Когагочујатоа,имсесечешенасрцеисе посоветуваадагиубијат.
34Тогаш,еденфарисеј,поимеГамалиел,докторпо законот,којимашегласмеѓусиотнарод,застанаво соборот,изаповедадагиоставатапостолитемалку простор;
35Иимрече:„Израилци,пазетесештосакатеда направитекогаќегидопретеовиелуѓе.
36ЗаштопредовиеденовистанаТеуда,фалејќисе декаенекој;накоиимсепридружијаголембројмажи, околучетиристотини:којбешеубиен;иситештоГо послушаа,беарасеанииуништени
37ПотојчовекстанаЈудаГалилејскиводеновитена данокот,ипривлечемногународпосебе.исите,дури иониештоГопослушаа,беарастерани
38Исегавивелам:Воздржетесеодовиелуѓеи оставетеги:зашто,акоовојсоветилиоваделоеод луѓе,ќепропадне
39Но,акоеодБога,неможетедагособорите;данесе најдетедуриидасеборитепротивБога.
40ИтиесесогласијасоНего,икогагиповикаа апостолитеигитепаа,заповедаданезборуваатво иметонаИсус,игипуштијадаодат.
41Итиесеоддалечијаодсоборот,радувајќисешто беадостојнидасесраматзанеговотоиме
42Исекојденвохрамотивосекојакуќане престануваадапоучуваатидагопроповедаатИсуса Христа
ПОГЛАВЈЕ6
1Ивотиеденови,когабројотнаученицитесе намножи,секренамрморењенаГрцитепротив Евреите,заштонивнитевдовицибеазапоставениво секојдневнатаслужба.
2Тогашдванаесеттегоповикаамноштвотоученици присебеирекоа:„Неепричинадагооставиме Божјотословоидаслужиметрпези
3Затоа,браќа,гледајтемеѓувасседумминачеснилуѓе, полнисоСветиотДухимудрост,коиможемедаги поставимезаовааработа. 4Нониепостојаноќесепредаваменамолитватаина
5Иовааизрекамуседопаднанацелотомноштво:иго избрааСтефан,човекполнсовераисоСветиотДух,и Филип,иПрохор,иНиканор,иТимон,иПармена,и Николај,прозелитодАнтиохија
6Когогипоставијапредапостолите,иоткакосе помолија,гиположијарацетеврзнив.
7ИсловотоБожјосезголеми;абројотнаучениците многусенамноживоЕрусалим;иголемброј свештеницибеапослушнинаверата
8АСтефан,полнсовераисила,правешеголемичуда ичудамеѓународот.
9Тогашсепојавијанекоиодсинагогата,наречена синагоганаСлободарите,Киринејцитеи Александријците,иодКиликијаиАзија,исе расправаасоСтефан
10Итиенеможеадасеспротивставатнамудростаи духотсокоитојзборуваше
11Тогашгипокоријалуѓето,коирекоа:„Го слушнавмекакозборувахулнизборовипротивМојсеј ипротивБога
12Итиегоразбрануваанародот,старешинитеи книжниците,идојдоаврзнего,гофатијаигодоведоа насоборот
13Ипоставилажнисведоци,коивелат:„Овојчовекне престанувадазборувабогохулнизборовипротивова светоместоипротивзаконот 14Зашто,гослушнавмекаковелидекаовојИсусод Назаретќегоуништиоваместоиќегипромени обичаитештонигипредадеМојсеј 15Иситештоседеанасоборот,цврстогледајќиво него,говидоанеговотолицекаколиценаангел.
ПОГЛАВЈЕ7
1Тогашпрвосвештеникотрече:„Такалиеова?
2Атојрече:„Луѓе,браќаитатковци,слушајте;Богот наславатамусејавинанашиоттаткоАвраам,кога бешевоМесопотамија,преддаживеевоХаран, 3Имурече:„Излегувајодсвојатаземјаиодсвојотрод идојдивоземјаташтоќетијапокажам.
4ПотоаизлезеодХалдејскатаземјаисенаселиво Харан;
5Итојнемудаденикаквонаследствовонего,не,дури идастапненанего,новетидекаќемугодадево сопственостинанеговотопотомствопонего,когасè уштенемашедете..
6АБогвакарече:Семетонеговодаживеевотуѓа земја;идагидоведатворопствоидагимолатсозло четиристотинигодини.
7Иќемусудамнанародотнакојќемубидатропски, речеБог,ипотоаќеизлезатиќемислужатнаова место.
8Имугодадезаветотзаобрезание;аИсакгороди Јаков;аЈаковгиродидванаесеттепатријарси.
9Апатријарсите,завистени,гопродадоаЈосифаво Египет,ноБогбешесонего, 10Игоизбавиодситенеговиневолјиимудаде милостимудроствоочитенафараонот,египетскиот цар;игопоставизауправителнаЕгипетинацелиот неговдом
11Сеганастанасиромаштијанадцелатаземја ЕгипетскаиХанаанска,иголеманеволја;инашите татковциненајдоахрана.
12Но,когаЈаковчудекаимапченкавоЕгипет,прво гииспратинашитетатковци
13ИповторпатЈосифимбешепознатнасвоитебраќа; иродотнаЈосифмубешеобјавеннафараонот
14ТогашгоиспратиЈосифигоповикакајсебетатко
17Но,когасеприближивреметонаветувањето,кое БогмусезаколнанаАвраам,народотрастешеисе намножувашевоЕгипет
18Седодеканестанадругцар,којнегопознаваше Јосиф
19Тојпостапувашелукавосонашитероднини,а нашитетатковцигимолешезлото,задагиизбркаат своитемалидеца,заданеживеатдокрајот
20ВотоавремесеродиМојсеј,којбешемногуубави сехранешеводомотнасвојоттаткотримесеци 21Акогагоизбркаа,фараоноватаќеркагозедеиго хранешезасвојотсин.
22АМојсејбешенаученвосетамудростна Египќанитеибешемоќенназборовиинадела 23Акоганаполничетириесетгодини,мупаднаво срцетодагипосетисвоитебраќа,синовитеИзраилеви 24Икогавидедекаеденоднивстрада,гоодбранииму сеодмаздинаугнетуваниотигоудриЕгипќанецот.
25Заштомислешедекабраќатанеговиќеразберат какоБогќегиизбавипрекуНеговатарака,нотиене разбраа.
26Аутредентаимсепокажадодекатиесескараа,и сакашеповторнодагипостави,велејќи:„Господа,вие стебраќа;зоштосизгрешуватееденнадруг?
27Но,којмузгрешилнасвојотближен,гоисфрли, велејќи:„Којтепоставитебезавладетелисудијанад нас?
28Далиќемеубиеш,какоштогонаправивчера Египќанецот?
29ТогашМојсејпобегнапорадиовиезборовиистана странецвоземјатаМадијам,кадештомуродијадва сина
30Акогапоминаачетириесетгодини,мусејавиво пустинатанапланинатаСинаангелГосподоввоогнен пламенвогрмушка
31КогаМојсејговидетоа,сезачудиодглетката; 32велејќи:ЈассумБогнататковцитетвои,Бог Авраамов,БогИсакиБогЈакововТогашМојсејсе затрепериинесеосмелидавиди.
33ТогашГосподмурече:„Слечигичевлитеоднозете, заштоместотокадештостоишесветаземја.
34Јавидов,јавидовневолјатанамојотнарод,штоево Египет,игослушнавнеговотоофкањеидојдовдаго избавамАсегадојди,ќетеиспратамвоЕгипет
38Тојетојштобешевоцркватавопустинатасо ангелотштомузборувашенапланинатаСинаисо нашитетатковци:којгипримиживитепророцизада нигидаде.
39Накоинашитетатковцинесакаадаимсепокорат, тукугоисфрлијаоднививосрцатанивнисевратија воЕгипет,
40МуреченаАрон:„Направинибоговидаодатпред нас;
41Инаправијателевотиеденови,мупринесоажртва наидолотисерадуваанаделатанасвоитераце 42ТогашБогсесвртеигипредадедасепоклонатна небеснатавојска;какоштоенапишановокнигатана пророците,домеИзраилев,далимипринесувавте убиениживотниижртвизачетириесетгодиниво пустината?
43Да,гозедовтескинијатаМолохиѕвездатана вашиотбогРемфан,фигуриштогинаправивтезадаим сепоклонувате;иќевеодведамотадеВавилон.
44Нашитетатковцигоимааскинијатанасведочењето вопустината,какоштомунареди,зборувајќимуна Мојсеј,дагонаправикакоштовиде.
45Коиинашитетатковци,коидојдоа,гидоведоасо Исусавовладениенанезнабошците,коиБоггиистера предлицетонанашитетатковци,доденовитенаДавид; 46КојнајдемилостпредБогаисакашеданајде скинијазаЈакововиотБог
47НоСоломонмуизградикуќа.
48НоСевишниотнеживееворачноизработени храмови;какоштовелипророкот,
49Неботоемојотпрестол,аземјатаемоетоподножје: каковдомќемиизградите?велиГоспод:иликоее местотонамојотодмор?
50Зармојатараканегонаправисетотоа?
51О,вкочанетиинеобрежанипосрцеиуши,вие секогашмусеспротивставуватенаСветиотДух:како штоправеавашитетатковци,такаправетеивие.
52Којодпророцитенегопрогонуваавашитетатковци?
игиубилеониештопретходногообјавијадоаѓањето наПраведниот;накоивиестесегапредавниции убијци:
53Коигопримијазаконотсоангелскорасположениеи негопазеа.
54Когагочујатоа,имсесечешесрцетоичкртаасо забитепоНего
55Нотој,полнсоСветиотДух,погледнацврстокон неботоијавидеславатаБожјаиИсускакостоиод деснатастрананаБога,
56Ирече:„Еве,гигледамнебесатаотворенииСинот ЧовечкикакостоиоддеснатастрананаБога
57Тогаштиеизвикаасосиленглас,гизапреаушитеи еднодушнотрчаапонего, 58Игоизбркааодградотигокаменуваа,асведоците јаположијасвојатаоблекапреднозетенаеденмлад човек,поимеСаул
59ИгокаменувааСтефан,повикувајќигоБогаи велејќи:ГосподиИсусе,примигомојотдух! 60Атојклекнанаколенаиизвикасосиленглас: „Господи,непрефрлајимгоовојгрев!Икогагорече ова,заспа.
ПОГЛАВЈЕ8
1АСаулсесогласидаумреИвотоавремеимаше големопрогонствопротивцркваташтобешево Ерусалим;иситебеарасеанипообластитенаЈудејаи Самарија,освенапостолите
2ИблагочестивителуѓегооднесоаСтефанна неговиотпогребиогорчеамногузанего.
3ШтосеоднесувадоСавле,тојјаопустошицрквата, влегувајќивосекојакуќаипривлекувајќимажиижени гиставивозатвор
4Затоатиештобеараспрснатиотидоанасекадеиго проповедаасловото.
5ТогашФилипслезевоградотСамаријаиимго проповедаХриста
6Анародотеднодушновнимавашенаонаштого зборувашеФилип,слушајќиигледајќигичудаташто гиправеше
7Заштоодмнозинаопседнатиизлегоанечистидухови, викајќисосиленглас; 8Иимашеголемарадоствотојград
9Ноимашееденчовек,поимеСимон,којпораново истиотградмаѓепсувашеигимаѓепсуваше Самарјаните,кажувајќидекаенекојголем
10Накогоситевнимаваа,однајмалдонајголем, велејќи:„ОвојчовекеголемасилаБожја
11Игопочитуваа,заштодолговремегимаѓепсуваше сомагии.
12Но,когамуповеруваанаФилипкојгопроповедаше заБожјотоцарствоизаиметонаИсусХристос,се крстијаимажиижени.
13ТогашисамиотСимонповерува;икогасекрсти, останасоФилиписечудеше,гледајќигичудатаи знацитештобеанаправени.
14АкогаапостолитештобеавоЕрусалимслушнаа декаСамаријагопримисловотоБожјо,гииспратија кајнивПетариЈован:
15Кои,когаслегоа,сепомолијазанивдагопримат СветиотДух
16(Заштотојсèуштенепаднаврзнитуеденоднив; самотиесекрстијавоиметонаГосподИсус)
17Тогашгиположијарацетеврзнивитиегопримија СветиотДух.
18АСимон,когавидедекапрекуполагањетона рацетенаапостолитеедаденСветиотДух,импонуди пари,
19велејќи:„Дајмијаиоваавласт,занакогоќе положамраце,дагопримиСветиотДух.
20НоПетармурече:„Твоитепариисчезнатсотебе, заштосипомислилдекадаротБожјиможедасекупи сопари
21Тинемашниделниждрепкавотоа,заштотвоето срценееисправнопредБога
22Затоа,покајсезаоваатвојазлобаимолисенаБога, акоможебитисепростимислатанатвоетосрце 23Заштосфаќамдекасивожолчкатанагорчинатаиво врскатанабеззаконието.
24ТогашСимонодговориирече:„МолетеМусена Господазамене,ништоодтоаштогокажавтедане дојденамене.
25Атие,откакосведочеаигопроповедаасловото Господово,севратијавоЕрусалимигопроповедаа ЕвангелиетовомногуселанаСамарјаните 26.АнгелотГосподовмуреченаФилип,велејќи: „Станииодинајуг,попатотштосеспуштаод ЕрусалимдоГаза,којаепустина 27Атојстанаиотиде,иете,еденчовекодЕтиопија, евнухсоголемавластподетиопскатацарица Кандакија,којабешезадолженазацелотонејзино богатствоидојдевоЕрусалимдасепоклони, 28Севраќашеиседејќивосвојатаколагочиташе пророкотИсаија
29ТогашДухотмуреченаФилип:„Приближисеи придружисенаоваакола
30АФилиппритрчатамукајнегоигочукакогочита пророкотИсаијаирече:„Разбирашлишточиташ?
31Атојрече:„Какоможам,аконекојнемеводи?Иму посаканаФилипдадојдеидаседнесонего
32МестотонаПисмотоштогопрочитабешеова:Го одведоакакоовцанаколење;икакојагненемипред својотстрижеч,таканејаотвориустатасвоја
33Вонеговотопонижувањемубешеодземенсудот;и којќегообјавинеговотопоколение?заштоживототму еодземенодземјата
34АевнухотмуодговоринаФилипирече:„Темолам, закогогозборуватоапророкот?одсебеилиоднекој другчовек?
35ТогашФилипјаотвориустата,почнаодистото ПисмоиМугопроповедашеИсуса
36Идодекаодеапосвојотпат,дојдоадоеднавода штомеспречувадасекрстам?
37АФилипрече:„Аковерувашсосетосвоесрце, можешАтојодговориирече:ЈасверувамдекаИсус ХристосеСинБожји.
38Изаповеданаколатадазастане,итиеслегоаво водатаиФилипиевнухот;итојгокрсти
39Акогаизлегоаодводата,ГосподовиотДухгофати Филип,паевнухотвеќенеговиде,итојтргнапо својотпатрадосен
40АФилипсенајдевоАзоти,поминувајќинизнив, проповедашепоситеградови,додеканедојдево Цезареја
ПОГЛАВЈЕ9
1АСавле,пак,издишувашезаканииубиствапротив Господовитеученици,отидекајпрвосвештеникот, 2ИпобараоднегописмадоДамаскдосинагогите,за, аконајденештоодовојпат,билодасемажиилижени, дагидоведеврзанивоЕрусалим
3Идодекапатуваше,сеприближидоДамаск,и одеднашоколунегозасветисветлинаоднебото.
4Ипаднаназемјатаичугласштомузборуваше:„ Савле,Савле,зоштомепрогонуваш?
5Атојрече:„Којсити,Господи?АГосподрече:Јас сумИсус,Коготигопрогонуваш;
6Атојтреперејќиизачуденорече:„Господи,што сакашданаправам?АГосподмурече:Станииодиво градотиќетикажештотребадаправиш
7Алуѓетоштопатуваасонегостоејабеззборови, слушајќиглас,ноникојнегледаа
8ИСаулстанаодземјата;икогамусеотворијаочите, тојневиденикој,тукугоповедоазаракаигодоведоа
9Иостанатриденабезвид,инејадешенитупиеше. 10АимашееденучениквоДамаск,поимеАнанија;и МуречеГосподвовидение:АнанијаАтојрече:Еве, јассумовде,Господи
11ИГосподмурече:„Станииодинаулицата нареченаПрава,ипобарајводомотнаЈудазаеден СаулодТарс,зашто,ете,тојсемоли
12ИвидевовидениечовекпоимеАнанијакако влегуваијаставаракатаврзнегозадапрогледа 13ТогашАнанијаодговори:„Господи,чувод многуминаодовојчовек,колкузлоимнаправина твоитесветцивоЕрусалим 14Иеве,тојимаовластувањеодпрвосвештеницитеда гиврзуваситештогоповикувааттвоетоиме
15НоГосподмурече:„Одиси,заштотојмиеизбран садзадагоносаммоетоимепреднезнабошците, царевитеисиновитеИзраилеви 16Заштоќемупокажамколкуголемиработитребада трпизарадимоетоиме.
17ААнанијаотидеивлезевокуќата;иставајќиги рацетенанего,рече:„БратеСавле,меиспратиГоспод, Исус,којтисејавинапатотдодекадоаѓаш,зада видишидасеисполнишсоСветиотДух
18Иведнашпаднааоднеговитеочикаколушпи,итој веднашпрогледа,станаисекрсти.
19Икогапримимесо,сезацврстиТогашСаулимаше неколкуденовисоученицитештобеавоДамаск 20ИведнашГопроповедашеХристосвосинагогите декаеСинБожји
21Носитештогослушаасезачудијаирекоа;Зарнее тојштогиуништиониештогоповикааоваимево Ерусалимидојдоаовдезарадитаанамера,задаги доведеврзаникајпрвосвештениците?
22НоСаулјазголемувашесилатаигизбуниЕвреите штоживеејавоДамаск,докажувајќидекатоаетокму Христос
23Аоткакопоминаамногуденови,Евреитесе советуваадагоубијат
24Но,заСаулбешепознатонивноточекањеИдењеи ноќегледаанапортитезадагоубијат.
25ТогашученицитеГозедоаноќеигоспуштија покрајѕидотвокошница
26АкогадојдеСавлевоЕрусалим,сакашедаимсе придружинаучениците,носитесеплашеаодНегои неверуваадекаеученик.
27НоВарнавагозеде,гоодведекајапостолитеиим кажакакоГовиделГосподанапатотидекаму зборуваликакосмелопроповедалвоДамасквоимето наИсус.
28Ибешесонив,влегувајќииизлегувајќиво
29АтојхраброзборувашевоиметонаГосподаИсуса
30Штобраќатадознаа,годоведоавоЦезарејаиго
31ТогашсеодморијацрквитепоцелаЈудеја,Галилеја
32Исеслучи,додекаПетарминувашепоситестрани, дојдеикајсветиитештоживеејавоЛида.
33ИтамунајдееденчовекпоимеЕнеј,којгочуваше својоткреветосумгодиниибешеболенодпарализа.
34АПетармурече:Енеј,ИсусХристостеоздравува; станиисредипостелаИведнашстана
35ИситештоживеејавоЛидаиСаронГовидоаисе свртеаконГоспода.
36АвоЈопаимашееднаученичкапоимеТавита,која споредтолкувањетосенарекуваДорка:овааженабеше полнасодобриделаимилостињаштогиправеше
37Ивотиеденовитаабешеболнаиумре;
38ИбидејќиЛидабешеблизудоЈопа,аучениците слушнаадекаПетаретаму,испратијакајнегодвајца мажи,барајќиоднегоданеодложидадојдекајнив
39ТогашПетарстанаиотидесонив.Когадојде,го внесоавогорнатаодаја;
40НоПетаргиизвадисите,клекнаисемолеше;и свртувајќигоконтелото,рече:Тавита,стани!Иги отвориочите,икогаговидеПетар,седна
41Иѝјаподадераката,јаподигнаигиповикасветите ивдовиците,ијапретставижива.
42ТоабешепознатопоцелаЈопа;имногумина поверуваавоГоспода
43ИсеслучимногуденовивоЈопакаједенСимон кожар
ПОГЛАВЈЕ10
1ИмашееденчовеквоЦезарејапоимеКорнелиј, стотникодчетатанареченаИталијанскачета, 2Побоженчовекибогобојазливсосиотсвојдом,кој давашемногумилостинананародотипостојаноМусе молешенаБога.
3Очигледновидевовидениеоколудеветтиотчасод денотангелБожјикакодоаѓакајнегоимурече: Корнелиј.
4Икогагопогледна,сеуплашиирече:„Штоетоа, Господи?Атојмурече:„Твоитемолитвиитвојата милостинадоаѓаатзаспоменпредБога.
5ИсегаиспратилуѓевоЈопаиповикајгоеденСимон, чиепрезимееПетар
6ТојпрестојувакаједенСимонкожар,чијдомекрај морето:тојќетикажештотребадаправиш
7Акогасиотидеангелотштомузборувашена Корнелиј,повикадвајцаодсвоитедомашнислугии еденблагочестиввојникодониештопостојаного чекаа;
8Икогаимгосоопштисетотоа,гииспративоЈопа
9
10Итојмногуогладнеисакашедајаде;нододекасе подготвуваа,паднавозанес, 11Иговиденеботоотворено,иеденсадкакослегува коннего,какоштобешеголемчаршафплетенна четиритеагли,испуштенназемјата 12Вокоиимашесекаквичетириножниѕверовина земјата,идивиѕверови,иползачиинебесниптици. 13Идојдегласдонего:Стани,Петар;убијијаде 14НоПетаррече:„Неетака,Господи;заштоникогаш несумјаделништоштоевообичаеноилинечисто.
15Игласотмуречепакповторпат:„ОнаштоБогго очисти,негонарекувајопшто
16Тоабешенаправенотрипати:исадотповторнобеше
17АдодекаПетарсесомневашевосебештозначиова
18ИсејавиипрашадалиСимон,којсевикашеПетар, есместентаму?
19ДодекаПетарразмислувашезавидението,Духотму рече:Ете,тебарааттројцалуѓе
20Затоа,стани,симнисеиодисонив,недвоумејќисе ништо,заштоЈасгииспратив
21ТогашПетарслезекајлуѓетоштомубеаиспратени одКорнелиј;ирече:„Ете,јассумтојштогобарате; којаепричинатапорадикојадојдовте?
22Атиерекоа:„Корнелијстотникот,праведенчовеки богобојазлив,идобаргласмеѓусиотјудејскинарод, бешепредупреденодБогаодсветиотангелдате испративонеговиотдомидачуезборовитеодтебе.
23ПотоагиповикаигипречекаАутредентаПетар отидесонив,апридружувааинекоибраќаодЈопа
24АутрепотоавлегоавоЦезареја.АКорнелијги
25ИдодекаПетарвлегуваше,гопресретнаКорнелиј, паднапреднеговитенозеимусепоклони
26НоПетаргокренаирече:„Стани!Ијассуммаж
27Идодеказборувашесонего,влезеинајдемногу собрани
28Атојимрече:„Знаетедекаенезаконскозачовеккој еЕвреиндаседружиилидадоаѓакајнекојоддруг народ;ноБогмипокажаданенарекувамникого обиченилинечист
29Затоа,дојдовкајвасбездасерасправам,штомме испратија;
30АКорнелијрече:„Предчетириденапостевдоовој час;иводеветтиотчассемолеввомојатакуќа,иете, предменестоешечовеквосветлаоблека,
31Ирече:Корнелиј,твојатамолитвасеслушаи твојатамилостинасесеќавапредочитенаБога.
32ЗатоапративоЈопаиповикајгоСимон,чиепрезиме еПетар;тојесместенвокуќатанаеденСимонкожар покрајморето,кој,когаќедојде,ќетизборува.
33Затоаведнашиспративкајтебе;идобронаправи штодојдеЗатоасегаситесмеовдеприсутнипредБога, задаслушамесèштотиезаповеданоодБога.
34ТогашПетарјаотвориустатаирече:„Навистина, гледамдекаБогнегледаналуѓе.
35Но,восекојнарод,којсебоиоднегоиработи праведно,еприфатенсонего
36СловотоштоБогимгоиспратинасиновите Израилеви,проповедајќимирпрекуИсусХристос:(Тој
37Зборот,велам,гознаете,штобешеобјавенпоцела
40Богговоскреснанатретиотденимупокажајавно;
41Ненасиотнарод,тукунасведоцитеизбранипред Бога,нанас,коијадевмеипиевмесоНегооткако воскреснаодмртвите.
42Инизаповедадамупроповедаменанародотида посведочимедекатојеодБогаопределендабиде Судијанаживитеимртвите
43Занегосведочатситепророци,декапрекуНеговото име,којверувавонего,ќедобиепростувањена гревовите
44ДодекаПетаруштегикажувашеовиезборови, СветиотДухпаднаврзситештогослушаасловото
45.Аониеодобрезанието,коиповеруваа,беазачудени, ситештодојдоасоПетар,заштоиврзнезнабошците бешеизлеандаротнаСветиотДух
46ЗаштогислушаакакозборуваатнајазицииГо величаатБогаТогашПетародговори:
47Можелинекојдазабранивода,заданесекрстат овие,коигопримијаСветиотДухкакоиние?
48ИимзаповедадасекрстатвоиметоГосподово Потоамусемолеадаодложиодредениденови
ПОГЛАВЈЕ11
1АапостолитеибраќаташтобеавоЈудејаслушнаа декаинезнабошцитегопримилесловотоБожјо
2АкогаПетардојдевоЕрусалим,ониештобеа обрезанисерасправаасонего,
3велејќи:„Тивлезекајлуѓетонеобрежаниијадешесо нив
4НоПетарјаповториработатаодпочетокотиимја објаснипонаредба,велејќи:
5БеввоградотЈопаисемолев;падуриименеми дојде:
6Натоа,когагиприцврстивочите,размислувави видовземниѕверовисочетиринозе,идивиѕверови,и ползавциинебесниптици.
7Ичувгласкојмирече:Стани,Петар;убијтеијадете 8Нојасреков:„Неетака,Господи,заштовомојата устаникогашневлеглоништовообичаеноилинечисто.
9Ногласотповторномиодговориоднебото:„Онашто Боггоочисти,негонарекувајопшто
10Итоабешенаправенотрипати:иситебеаповторно извлеченинанебото
11Иете,веднашдојдоатројцамаживокуќатакаде штобевјас,испратеникајменеодЦезареја.
12ИДухотмезаповедадаодамсонив,бездасе сомневам.Освентоа,овиешестбраќамепридружуваа ивлеговмевокуќатаначовекот:
13Инипокажакаковиделангелвосвојатакуќа,кој застанаимурече:„ИспратилуѓевоЈопаиповикајго Симон,чиепрезимееПетар; 14Којќетикажезборови,сокоиќесеспасиштии сиоттвојдом
15Икогапочнавдазборувам,СветиотДухпаднаврз нив,какоиврзнаснапочетокот
16ТогашсесетивнасловотоГосподово,какошторече: „Јованнавистинакрштевашесовода;новиеќесе крститесоСветиотДух
17ЗатоаштоБогимгодадеистиотдаркакоинанас, коиверувавмевоГосподаИсусаХриста;штобевјас, задаможамдамуодолеамнаБога?
18Когагочујатоа,семолчеаиГославеаБога,велејќи:
Антиохија,проповедајќигословотоникому,освен самонаЕвреите
20АнекоиоднивбеалуѓеодКипариКиринеја,кои, когадојдоавоАнтиохија,имзборуваанаГрците, проповедајќигоГосподаИсуса
21ИракатаГосподовабешесонив,имногумина поверувааисеобратијаконГоспода
22Тогашвестазатоадојдедоушитенацркваташто бешевоЕрусалим,итиегоиспратијаВарнавадаоди доАнтиохија
23Кој,когадојдеијавидеБожјатаблагодат,се радувашеигипоттикнаситедасеприврзаткон Господасонамеравосрцето
24ЗаштотојбешедобарчовекиполнсоСветиотДух исовера,имногународМусепридодаденаГоспода 25ТогашВарнаваотидевоТарс,дагобараСавле 26Икогагонајде,гоодведевоАнтиохија.Исеслучи
многулуѓеАученицитенајпрвовоАнтиохијабеа нареченихристијани.
27ИвотиеденовидојдоапророциодЕрусалимво Антиохија
28Истанаеденоднив,поимеАгав,исоДухотозначи декаќеимаголемабедапоцелиотсвет,штосеслучи воденовитенаКлавдијЦезар
29Тогашучениците,секојспоредсвоитеможности, решијадаимиспрататпомошнабраќаташтоживееја воЈудеја
30Штоитиегонаправија,иимгоиспратијана старешинитепрекурацетенаВарнаваиСаул ПОГЛАВЈЕ12
1Вотоавреме,царотИродгииспружирацетезадаги вознемиринекоиодцрквата.
2ИгоубиЈаков,братотнаЈовансомеч
3АбидејќивидедекатоаимодговаранаЕвреите, продолжипонатамудагозедеиПетар.(Тогашбеа деновитенабесквасенлеб)
4Икогагофати,гоставивозатворигопредадена четиричетворицавојницидагочуваат;сонамерапо Велигдендагоизнесатпреднародот
5ЗатоаПетарбешезатворен,ноцркватанепрестајносе молешенаБогазанего
6ИкогаИродсакашедагоизведенадвор,истатаноќ Петарспиешемеѓудвајцавојници,врзансодва
10Когагипоминаапрвотоивторотоодделение,дојдоа дожелезнатапорташтоводиконградот;којсамимсе отвори:итиеизлегоаипоминаанизеднаулица;и веднашангелотсизаминаоднего.
11АкогаПетардојдеприсебе,рече:„Сегасо сигурностзнамдекаГосподгоиспратисвојотангели меизбавиодрацетенаИродиодсетоочекувањена јудејскиотнарод.
12Акогагоразгледатоа,дојдеводомотнаМарија, мајкатанаЈован,поимеМарко;кадештомнозинабеа собранизаедноисемолеа
13ИдодекаПетартропнанаврататаодпортата,дојде дачуедевојка,поимеРода.
14ИкогагопознагласотнаПетар,нејаотвори портатаодрадост,тукупритрчаираскажакакоПетар стоелпредпортата.
15Атиеѝрекоа:лудасиНо,таапостојано потврдувашедекаедуриитакаТогаштиерекоа:„Тоа енеговиотангел.
16НоПетарпродолжидачука;икогајаотворија врататаиГовидоа,сезачудија
17Но,тојиммавнасоракадамолчатиимкажакако ГосподгоизвелодзатворотАтојрече:„Одете, покажетемугоованаЈаковинабраќатаИтојзамина иотиденадругоместо.
18Аштомсераздени,дојдедомаламешаницамеѓу војницитезатоаштостанасоПетар
19АИрод,когагобараше,нонегонајде,гииспита чуваритеизаповедадагиубијатИтојслезеодЈудеја воЦезарејаиостанатаму
20АИродбешемногунезадоволенодниводТири Сидон;бидејќинивнатаземјасехранелаодкралската земја
21АвоодреденденИрод,облеченвоцарскаоблека, седнанасвојотпрестолиимкажа
22Инародотизвика,велејќи:„Тоаегласнабог,ане начовек.
23ИведнашангелГосподовгоудри,заштонемудаде славанаБога;
24НословотоБожјорастешеисемножеше.
25АВарнаваиСаулсевратијаодЕрусалим,когаја исполнијасвојатаслужба,игозедоасосебеЈован,по имеМарко.
ПОГЛАВЈЕ13
1АвоцркватавоАнтиохијаимашенеколкупророции учители;какоВарнава,иСимеон,нареченНигер,и ЛукијКиринески,иМанаен,којбешевоспитансо Ирод,четврт,иСавле
2ДодекаМуслужеанаГосподаипостеа,СветиотДух рече:„ОдделетемеВарнаваиСавлезаделотозакоеги повикав
3Иоткакопостеаисепомолија,гиположијарацете врзнив,гииспратија
4Итие,испратениодСветиотДух,заминааво Селевкија;иоттамуотпловилезаКипар.
5АкогабеавоСаламина,гопроповедааБожјотослово војудејскитесинагоги,азасвојслугагоимааиЈован
6АкогаотидоанизостровотдоПафос,најдоаеден волшебник,лаженпророк,Евреин,поимеВарјес
7Којбешесонамесникотназемјата,СергијПаулус,
8Но,волшебникотЕлимас(заштотакаенеговотоиме
одвратизаменикотодверата 9ТогашСавле,којсенарекуваиПавле,исполнетсо СветиотДух,госвртепогледотконнего, 10Ирече:О,полнсосекаквалукавствоисекаквазло, тичедонаѓаволот,непријателнасекојаправедност, зарнемадапрестанешдагиизопачувашправите патиштанаГоспод?
11Исега,ете,ракатаГосподоваеврзтебе,иќебидеш слепинемадаговидишсонцетонитуедновремеИ веднашпаднаврзнегомаглаитемнина;итојодеше наоколубарајќинекојдаговодизарака.
12Тогашнамесникот,когавидештоенаправено, поверува,зачуденодучењетоГосподово
13АкогаПавлеинеговатадружинасеослободијаод Пафос,дојдоавоПергавоПамфилија,аЈован, заминувајќиоднив,севративоЕрусалим
14АкогазаминааодПерга,дојдоавоАнтиохијаво Писидија,ивлегоавосинагогатавосаботаиседнаа 15ПочитањетонаЗаконотинапророците, началницитенасинагогатаимиспратијавелејќи: „Мажиибраќа,акоиматенекаковопоменазанародот, кажете
16ТогашПавлестанаимавтајќисораката,рече: „Израилци,ивиештосебоитеодБога,слушајте!
17БогнаовојнародИзраилевгиизбранашите татковцииговоздигнанародоткогаживеешекако туѓинецвоЕгипетскатаЗемја,исовисокаракаго изведеоднеа
18Иоколучетириесетгодинигитрпешенивните маниривопустината
19ИоткакоуништиседумнародивоХанаанската земја,имјаподелиземјатасождрепка.
20Потоаимдадесудииоколучетиристотиниипедесет години,допророкотСамоил
21Потоапобараацар,иБогимгодадеСаул,синотна Кис,човекодплеметонаВенијамин,зачетириесет години
22Акогаготргна,имгоподигнаДавиддаимбидецар; накогоистотакамусведочешеирече:„Гонајдов Давид,синотЈесеев,човекпомоетосрце,којќеја исполнисетамојаволја.
23Одпотомствотонаовојчовек,Бог,споредсвоето ветување,муподигнанаИзраелСпасител,Исус.
24КогаЈованпрвпатгопроповедашепреднеговото доаѓањекрштевањетопокајнонасиотнароднаИзраел 25ИдодекаЈовангоисполнувашесвојотпат,рече:
28Ииаконенајдоакајнегопричиназасмрт,сепакго посакааПилатдабидеубиен.
29Икогагоисполнијасетоонаштобешенапишаноза Него,госимнааоддрвотоигоположијавогроб.
30НоБогговоскреснаодмртвите:
31Ибешевиденмногуденовиодониештодојдоасо НегоодГалилејавоЕрусалим,коисеНеговисведоци преднародот.
32Иниевиобјавувамерадоснавестдекаветувањето штоимбешедаденонататковците,
33Богнигоисполниистотонам,нивнитедеца,сотоа штоповторноговоскреснаИсуса;какоштое напишаноивовториотпсалм:ТисимојСин,денесте родив
34Аштосеоднесувадотоаштоговоскреснаод мртвите,сегавеќенемадасевраќанараспадливоста, тојречевака:„Ќетијададамбезбеднатамилостна Давид
35Затоатојвелииводругпсалм:„Недозволувај ТвојотСветецдавидирасипаност
36ЗаштоДавид,откакомуслужешенасвојотродпо волјаБожја,заспаибешеположенкајсвоитетатковци ивидерасипаност
37НоОној,когоБогговоскресна,невидерасипаност
38Такадазнаете,луѓеибраќа,декапрекуовојчовек висепроповедапростувањенагревовите
39Ипрекунегоситештоверуваатсеоправдуваатодсè, одкоенеможевтедасеоправдатесоМојсеевиотзакон.
40Затоа,пазетесе,даневеснајдетоа,заштосе зборувавопророците;
41Ете,виепрезрени,чудетесеизагинете:заштојас правамработавовашитеденови,работавокојанема даверувате,иаконекојвигосоопштитоа
42АкогаЈудејцитеизлегоаодсинагогата, незнабошцитемолеадаимсепроповедаатовие зборовиследнатасабота
43Акогасераспаднасобранието,многуЕвреии религиознипрозелитигиследеаПавлеиВарнава,кои зборувајќисонивгиубедуваадаостанатвоБожјата благодат.
44Аследнатасаботасесобраречисицелиотградзада гочуесловотоБожјо
45Но,когаЈудејцитеговидоамноштвото,се исполнијасозавистизборуваапротивонаштого зборувашеПавле,противречноихулејќи
46ТогашПавлеиВарнавасеосмелијаирекоа:„Треба прводависекажеБожјотослово;
47ЗаштотаканизаповедаГоспод,велејќи:тепоставив дабидешсветлинананезнабошците,задабидеш спасениедокраиштатаназемјата
48Икогагочујатоанезнабошците,серадувааиго прославијасловотоГосподово;
49ИсловотоГосподовобешеобјавенопоцелиоткрај
50НоЕвреитегипоттикнаапобожнитеичеснижении градскитепрвенци,иподигнаапрогонствопротив ПавлеиВарнава,игиистерааоднивнитекраишта
51Нотиегоистресоаправотодсвоитенозепротив нивидојдоавоИконија
52АученицитесеисполнијасорадостисоСветиот Дух.
1ИвоИконијаотидоаидвајцатазаедновосинагогата
2Но,невернитеЕвреигиподбуцнуваанезнабошцитеи
3Затоаостанаадолговреме,говорејќисмелово Господа,КојсведочешезасловотонаНеговата благодатидадезнациичудадасеправатсонивните раце
4Но,мноштвотонаградотбешеподелено:делго држатЕвреите,аделапостолите.
5Акогаимашенападинанезнабошците,аина Јудејцитесонивнитевладетели,задагинавредатида гикаменуваат,
6ТиебеасвеснизатоаипобегнаавоЛистраиДерба, градовитенаЛикаонија,ивообласташтосенаоѓа наоколу.
7ИтамугопроповедааЕвангелието
8АвоЛистраседешееденчовек,немоќенвонозете, инвалидодутробатанамајкаси,којникогашнеодел. 9ИстиотгослушнаПавлекакозборува:кој непоколебливогледајќигоиувидувајќидекаимавера дасеизлечи,
10Речесосиленглас:„Застаниисправенонанозе!И тојскокнаиодеше
11Анародот,когавидештонаправиПавле,гокрена гласот,велејќивоговоротнаЛикаонија:„Боговите дојдоакајнаскаколуѓе
12ИгонарекоаВарнава,Јупитер;иПавле,Меркуриј, бидејќитојбешеглавенговорник
13ТогашсвештеникотнаЈупитер,којбешепред нивниотград,донесеволовиивенципредпортитеи сакашедапринесежртвасонародот 14КогаслушнааапостолитеВарнаваиПавле,ја раскинааоблекатаивтрчаамеѓународот,викајќи: 15Ивелејќи:„Господа,зоштогоправитетоа?Иние смелуѓесосличнистрастисовас,ивипроповедамеда сесвртитеодовиесуетиконживиотБог,Којги создаденеботоиземјатаиморетоисèштоевонив 16Којвоминатотоимдозволувашенаситенародида одатпосвоитепатишта.
17Сепак,тојнесеостависебесибезсведоштво, бидејќиправешедобро,инидадедождоднеботои плоднивремиња,исполнувајќигинашитесрцасо хранаирадост
18Исоовиезборовималкугозадржуваанародот,да немупринесатжртви
19ИдојдоатамунекоиЕвреиодАнтиохијаиод Иконија,коигоубедијанародоти,откакогокаменуваа
20Но,когаученицитестоејаоколунего,тојстанаи
23Икогагипоставијазастарешинивосекојацркваи сепомолијасопост,гипредадоанаГоспода,воКого поверуваа
24ИоткакопоминаанизПисидија,дојдоаво Памфилија.
25ИкогагопроповедаасловотовоПерга,слегоаво Аталија
26ИоттамуотпловијавоАнтиохија,одкадештобеа препорачанинаБожјатаблагодатзаделотоштого исполнија
27Акогадојдоаијасобраацркватазаедно,имкажаа сèштонаправиБогсонивикакоимјаотворивратата навератананезнабошците.
28Итамуостанаадолговремесоучениците
ПОГЛАВЈЕ15
1АнекоилуѓештодојдоаодЈудејагипоучуваа браќатаирекоа:„Аконебидетеобрежаниспоред начинотнаМојсеј,неможетедасеспасите 2Затоа,когаПавлеиВарнаванемаамалирасправиии расправиисонив,решијаПавлеиВарнава,инекои другиоднив,даодатвоЕрусалимкајапостолитеи старешинитезаовапрашање
3Икогацркватагидоведоанапат,поминааниз ФеникаиСамарија,објавувајќигопреобраќањетона незнабошците,иимпринесоаголемарадостнасите браќа.
4ИкогадојдоавоЕрусалим,гипримијацрквата, апостолитеистарешините,иобјавијасèштонаправи Богсонив.
5Но,некоиодфарисескатасекташтоповеруваа, станааирекоа:„Требадасеобрежатидасезаповедаат дагопазатМојсеевиотзакон.
6Исесобрааапостолитеистарешинитедаго разгледаатовапрашање
7Акогаимашемногурасправии,Петарстанаиим рече:„Браќаибраќа,знаетедекапредмногувремеБог направиизбормеѓунас,панезнабошцитепрекумојата устадагослушаатсловотонаЕвангелието.иверувајте. 8ИБог,Којгипознавасрцата,сведочешезанив, давајќиимСветиотДух,истокакоштонинаправи;
9Инеправиразликамеѓунасинив,очистувајќиги нивнитесрцасовера
10Затоа,зоштогоискушуватеБога,задаимставите навратотнаученицитејарем,којнитунашите татковцинитуниенеможевмедагоносиме?
11Но,ниеверувамедекапрекублагодаттанаГоспод ИсусХристосќесеспасиме,какоитие
12Тогашцелотомноштвомолчешеигислушаше ВарнаваиПавле,кажувајќикаквичудаичуда направилБогмеѓунезнабошцитепрекунив.
13Аоткакотиезамолкнаа,Јаководговориирече: „Мажиибраќа,послушајтеме!
14СимеонраскажакакоБогнапочетокотгипосетил незнабошците,задаземеоднивнародзанеговотоиме 15Исотоасесогласуваатзборовитенапророците; какоштоенапишано,
16Послетоаќесевратамиповторноќегоизградам урнатиотДавидовиотскинија;иповторноќеги
18НаБогамусепознатиситенеговиделаод
19Затоа,мојатапресудаеданегивознемирувамеоние,
20Но,ниедаимнапишеме,дасевоздржуваатод идолскинечистотии,одблуд,иодзадавенииодкрв 21ЗаштоМојсејодстаритевремињаимавосекојград ониештоГопроповедаат,коисечитаатвосинагогите секојасабота
22Тогашимугодинаапостолитеистарешините, заедносоцелатацрква,даиспрататизбранилуѓеод своетодруштвовоАнтиохијасоПавлеиВарнава; имено,Јуда,поимеВарсава,иСила,главнилуѓемеѓу браќата
23Итиенапишааписмаодниввака;Апостолите, старешинитеибраќатагипоздравуваатбраќатаод незнабошцитевоАнтиохија,СиријаиКиликија:
24Какошточувме,некоиштоизлегоаоднас,ве вознемируваасозборови,гипоткопуваатдушитеваши, велејќи:„Требадабидетеобрезаниидагопазите законот,накоинеимдадовметаквазаповед
25Добронисечинеше,когасесобравмееднодушно, даиспратимекајвасизбранилуѓесонашитесакани ВарнаваиПавле,
26Луѓекоигизагрозијасвоитеживотизаиметона нашиотГосподИсусХристос
27ЗатоагииспративмеЈудаиСила,коиистотоќеви гокажатусно.
28ЗаштонаСветиотДухинамнисечинешедоброда невиположимепоголемтовародовиенеопходни работи;
29Дасевоздржуватеодјадењапринесенинаидолите, одкрв,иодзадавеноиодблуд;Одетедобро
30Икогабеаотпуштени,дојдоавоАнтиохија,икога гособраамноштвото,гопредадоапосланието
31Што,откакогопрочитаа,серадуваанаутехата
32АЈудаиСила,какоисамитепророци,сомногу зборовигипоттикнаабраќатаигипотврдија
33Иоткакоостанаатаму,сомирбеапуштениод браќатакајапостолите.
34Ипокрајтоа,наСиламуседопаднадаостанетаму
35ИПавлеиВарнаваостанаавоАнтиохија, поучувајќигоипроповедајќигословотоГосподово, заедносомногудруги
36АнеколкуденаоткакоПавлемуреченаВарнава: „Даодимепакидагипосетименашитебраќавосекој градкадештогопроповедавмесловотоГосподово,и давидимекакоќепостапат.
37ИВарнаварешидагоземесосебеЈован,поиме Марко
38НоПавлемислешедеканеедобродагоземесо себе,којтргнаодниводПамфилијаинеотидесонив наработа
39Арасправијатабешетолкуострамеѓунив,штотие серазделијаеденоддруг
40АПавлегоизбраСилаисизамина,браќатаго препорачаанаблагодаттаБожја.
41ИпоминанизСиријаиКиликија,потврдувајќиги црквите
1ТогашдојдевоДербаиЛистра,иете,тамубешееден ученик,поимеТимотеј,синнаеднажена,којабеше Еврејка,иповеруваше;нонеговиоттаткобилГрк:
2ЗаштодоброизвестуваабраќаташтобеавоЛистраи Иконија
3ТојсакаПавледаизлезесонего;игозедоаиго обрежаапорадиЈудејцитештобеавотиеместа,зашто знаејадекататкомуеГрк
4Идодекаодеанизградовите,имгидадоазаповедите задагичуваат,штобеапоставениодапостолитеи старешините,коибеавоЕрусалим.
5Такаицрквитесеосноваавовератаисекојдневносе зголемуваапоброј
6АкогаотидоанизФригијаиГалатија,иСветиотДух имзабранидагопроповедаатсловотовоАзија, 7ОткакодојдоавоМизија,сеобидоадаодатво Витинија,ноДухотнеимдозволи.
8Атие,минувајќипокрајМизија,слегоавоТроада 9ИнаПавлемусејавивидениеноќе;Застанаеден Македонецимусемолеше,велејќи:„Влезиво Македонијаипомогнини!
10Иоткакоговидевидението,веднашсепотрудивме даодимевоМакедонија,сосигурностсобравмедека ГосподнѐповикадаимгопроповедамеЕвангелието
11Затоа,отпуштениодТроада,дојдовмесоправпат воСамотракија,аследниотденвоНеаполис;
12АоттамувоФилипи,којеглавенграднатојделна Македонијаиколонија;аниебевмевотојгради престојувавмеодредениденови.
13Авосаботаизлеговмеодградотпокрајреката,каде штообичносемолеа;иседнавмеиимзборувавмена женитештоприбегнаатаму.
14АеднаженапоимеЛидија,продавачкана виолетови,одградотТијатира,којаМусепоклонуваше наБога,нèчу,чиештосрцеГосподгоотвори,зада внимаванаонаштогозборувашеПавле
15Икогасекрститааинејзиниотдом,таанèмолеше, велејќи:„АкомеоценивтедекасумвереннаГоспода, влезетевомојатакуќаиостанететамуИтаанè ограничуваше
16Исеслучи,додекаодевменамолитва,нèпресретна еднадевојкаобземенасодухнагатање,којана нејзинитегосподариимдонесеголемадобивкасо гатање:
17ИтиетргнаапоПавлеинас,ивикаа,велејќи:„Овие луѓесеслугинаСевишниотБог,коинигопокажуваат патотнаспасението
18ИтоагоправешемногуденовиНоПавле,тажен,се свртеимуреченадухот:Тизаповедамвоиметона ИсусХристосдаизлезешоднеа.Итојизлезеистиот час
19Акоганејзинитегосподаривидоадеканадежтаза нивнатадобивкаисчезна,гифатијаПавлеиСилаиги одведоанапазароткајвладетелите 20Игидоведекајсудиите,велејќи:„Овиелуѓе,Евреи, многуговознемируваатнашиотград 21Инаучетегиобичаите,коинениедозволенодаги примаме,нитудагипочитуваме,бидејќисмеРимјани. 22Амноштвотосекренапротивнив;
23Икогаимнанесоамногурани,гифрлијавозатвор, наложувајќимуначуваротдагичува.
24Кој,откакопримитаквообвинение,гитурнаво внатрешниотзатвориимгизацврстинозетево колците.
25АнаполноќПавлеиСиласемолеаимупеејана Бога,азатвореницитегислушаа
26Иодеднашнастанаголемземјотрес,такаштосе затресоатемелитеназатворот;
27Ачуваротназатворот,когасеразбудиодсон,иги видезатворскитевратиотворени,гоизвадимечоти сакашедасеубие,мислејќидеказатворениците побегнале.
28НоПавлеизвикасосиленглас,велејќи:„Неправи сизло,заштоситесметука
29Тогаштојповикасветлина,ивлезе,дојдетреперејќи ипаднапредПавлеиСила
30Игиизведенадворирече:„Господа,штодаправам задасеспасам?
31Атиерекоа:„ВерувајвоГосподаИсусаХриста,иќе сеспасиштиитвојотдом
32ИмугокажаасловотоГосподовоинаситештобеа вонеговиотдом
33Игизедевоистиотчасодноќтаиимгиизми раните;иведнашсекрститојиситенегови.
34Икогагивнесевосвојатакуќа,импоставијадењеи серадуваше,верувајќивоБогасосиотсвојдом
35Акогасераздени,судиитегииспратијаслугитеи имрекоа:„Пуштетегитиелуѓе!
36АчуваротназатворотмуреченаПавле: „Правицитеиспратијадатепуштат;сегаодииодисо мир
37НоПавлеимрече:„Тиенѐтепааотворено,бидејќи смеРимјани,инѐфрлијавозатвор;исеганèисфрлаат приватно?не,навистина;аманекадојдатсамиинека неизнесат
38.Службеницитеимгикажааовиезборовина судиите:итиесеуплашијакогачујадекасеРимјани 39Идојдоа,гимолеа,гиизведоаигизамолијадаси заминатодградот.
40Тиеизлегоаодзатворотивлегоавокуќатана Лидија,икогагивидоабраќата,гиутешијаизаминаа ПОГЛАВЈЕ17
1АкогапоминаанизАмфиполиАполонија,дојдоаво Солун,кадештоимашесинагоганаЕвреите 2АПавле,какоштобешенеговиотначин,влезекај нив,итрисаботниденаразговарашесонивспоред Писмото
3ОтворајќиитврдејќидекаХристосморалдастрадаи давоскресналодмртвите;идекаовојИсус,Коговиго
6Акоганегинајдоа,гопривлекоаЈасонинекоибраќа кајградскитеуправители,викајќи:„Ониештого превртеасветот,дојдоаиовде; 7КогогопримиЈасон;
8Иговознемиријанародотиградскитеуправители, когагослушнаатоа
9ИкогагиобезбедијаЈасонидругиот,гипуштијада сиодат.
10ИбраќатаведнашгииспратијаПавлеиСиланоќе воВерија,коидојдоатаму,отидоавосинагогатана Евреите
11ОвиебеапоблагородниодониевоСолун,затоашто гопримаасловотососетаподготвеностнаумоти секојдневногиистражувааПисматадалиетоатака
12Затоамногуминаоднивповеруваа;истотакаина чесниженикоибеаГрци,инамажи,ненеколку.
13Но,когаЕвреитеодСолундознаадекаБожјото словосепроповедалонаПавлевоБерија,дојдоаитаму игоразбрануваанародот.
14ИведнашбраќатагоиспратијаПавледаодикакода енаморето,аСилаиТимотејостанаатаму
15.АониештоговодеаПавлегодоведоавоАтина,и добијазаповеддоСилаиТимотејдадојдаткајнего набргу,тиесизаминаа
16АдодекаПавлегичекашевоАтина,неговиотдухсе разбранувашевонего,когаговидеградотцелосно предаденнаидолопоклонството
17ЗатоасерасправашевосинагогатасоЈудејцитеисо побожнителуѓеинапазаротсекојденсоониештосе среќаваасонего
18Тогашгосретнаанекоифилозофиодепикурејцитеи одСтоицитеАнекоирекоа:„Штоќекажеовојџагор?
други,сечинидекаТојекреаторначуднибогови, заштоимгопроповедашеИсусаивоскресението.
19ИгозедоаигоодведоавоАреопаг,велејќи:„Дали можемедазнаемештоеовановоучењезакое зборуваш?
20Заштотипринесувашнекоичудниработидо нашитеуши:затоабисакаледазнаемештозначаттие работи.
21(ЗаштоситеАтињаниистранциштобеатамуго поминаасвоетовремевоништодруго,освендакажат илидаслушнатнештоново.)
22ТогашПавлезастанасредеМарсовиотридирече: „Атинскилуѓе,сфаќамдекавосèстепремногу суеверни.
23Зашто,додекапоминувавигигледавтвоите побожности,најдовжртвениксоовојнатпис:НА НЕПОЗНАТИОТБОГЗатоа,накоговиенезнаејќиму сепоклонувате,јасвигообјавувам
24Бог,којгосоздадесветотисештоевонего,бидејќи еГосподарнанеботоиназемјата,неживеевохрамови направенисораце; 25Нитусепоклонувасочовечкираце,какодаму требанешто,бидејќинаситеимдаваживот,здивисè; 26Иодеднакрвгисоздадеситенародиналуѓезада живеатнасетолиценаземјата,игиопредели времињаташтобеапретходноодреденииграницитена нивнотоживеење;
27ЗадагобараатГоспода,акоможебиго почуствуваатигонајдат,иаконеедалекуодсекојод
камен,врежаносоуметностичовечказамисла 30ИнавремињатанаованезнаењеБогимнамигна;но сегаимзаповеданасителуѓедасепокајатнасекаде: 31Затоаштотојодредиденвокојправедноќемусуди насветотпрекучовекотштогоодреди;заштотојим дадеуверувањенасителуѓе,сотоаштоговоскресна одмртвите
32Акогаслушнаазавоскресениетонамртвите,некои сепотсмеваа,адругивелеа:„Ќетеслушнемепакзатоа 33Павлесизаминаоднив
34Но,некоилуѓесепридружијаконнегоиповеруваа, меѓукоибешеиДионисијАреопагитиеднаженапо имеДамарисидругисонив ПОГЛАВЈЕ18
1ПооваПавлезаминаодАтинаидојдевоКоринт; 2ИнајдееденЕвреинпоимеАкила,роденвоПонт, неодамнадојденодИталија,сосвојатаженаПрискила; (затоаштоКлавдијимзаповедалнаситеЕвреидаси заминатодРим:)идошолкајнив
3Ибидејќибешеодистзанает,останасониви работеше,заштопорадинивнатаработатиебеашатори. 4Атојразмислувашевосинагогатасекојасаботаиги убедувашеЈудејцитеиГрците
5АкогаСилаиТимотејдојдоаодМакедонија,Павле бешепритиснатводухотиимпосведочинаЈудејците декаИсусеХристос
6Акогатиесеспротивставијаихулеа,тојјазатресе облекатаиимрече:„Вашатакрвнекабиденавашите глави;Јассумчист:отсегапанатамуќеодамкај незнабошците.
7Иотидеоттамуивлезевокуќатанаеденчовек,по имеЈуст,којсепоклонувашенаБога,чијдомтешкосе спојувашесосинагогата.
8АКрисп,началникотнасинагогата,поверуваво ГосподасосиотНеговдом;имнозинаодКоринтјаните штослушнааповерувааисекрстија.
9ТогашГосподмуреченаПавленоќесовидение:„ Неплашисе,тукузборувајинемолчи!
10Заштојассумсотебеиникојнемадатенатерадате повреди,заштоимаммногународвоовојград 11Иостанатамуеднагодинаишестмесеци, поучувајќигоБожјотословомеѓунив
12АкогаГалионбешезаменикнаАхаја,Евреите еднодушносепобунијапротивПавлеигоодведоана судот.
13Велејќи:„ОвојгиубедувалуѓетодаМусе поклонуваатнаБогаспротивноназаконот
15Но,акосеработизазборовииимиња,изавашиот
16Игиизбркаодсудскатастолица
17ТогашситеГрцигозедоаСостен,началникотна синагогата,игопретепаапредсудот.АГалионесе грижешезаништоодтиеработи
18Поова,Павлеостанатамууштедолговреме,а потоагиоставибраќатаиотпловиоттамувоСирија,а сонегоиПрискилаиАкила;откакојаскратиглавата воКенхреја,заштоимашезавет
19ИдојдевоЕфесигиоставитаму,асамиотвлезево синагогатаисерасправашесоЈудејците
20Когагопосакаадаостанеподолговремесонив,тој несесогласи;
21Носепоздрависонив,велејќи:„Морамдаго празнувамовојпразникштодоаѓавоЕрусалим,нопак ќесевратамкајвас,акосакаБогИотпловиодЕфес
22АкогаслетавоЦезареја,отидеијапоздрави црквата,слезевоАнтиохија.
23Иоткакопоминатамунекоевреме,отидеипоредја обиколицелатаземјаГалатијаиФригија,зајакнувајќи гиситеученици.
24АеденЕвреинпоимеАполос,роденво Александрија,елоквентенчовекимоќенвоПисмото, дојдевоЕфес.
25ОвојчовекбешепоучензаГосподовиотпат;исо горливдух,зборувашеипоучувашевнимателноза Господовитеработи,знаејќисамозакрштевањетона Јован
26Атојпочнасмелодазборувавосинагогата:Кого, когагослушнааАкилаиПрискила,гоодведоакајсебе иподобромугообјаснијаБожјиотпат
27ИкогасакашедапоминевоАхаја,браќатанапишаа, поттикнувајќигиученицитедаГопримат:Кој,кога дојде,импомогнамногунаониештоповеруваапреку благодатта
28ЗаштотојсилногиубедувашеЕвреите,итоајавно, покажувајќипрекуПисмотодекаИсусеХристос
ПОГЛАВЈЕ19
1Исеслучи,додекаАполосбешевоКоринт,Павле, откакопоминанизгорнитебрегови,дојдевоЕфес,и најденекоиученици,
2Тојимрече:„ДалигопримивтеСветиотДухоткако поверувавте?Атиемурекоа:„Несмечуледалиима СветиДух
3Атојимрече:„Соштотогашсекрстивте?Атие рекоа:доЈовановотокрштевање.
4ТогашПавлерече:„Јованнавистинакрштевашесо крштевањетонапокајание,велејќимунанародотда веруваатвоОнојштотребададојдепонего,односно воХристосИсус
5Когагослушнааова,секрстијавоиметонаГоспод Исус.
6АкогаПавлегиположирацетеврзнив,СветиотДух слезеврзнив;итиезборуваанајазициипророкуваа
7Асителуѓебеаоколудванаесет
8Ивлезевосинагогатаихраброзборувашетримесеци, расправајќииубедувајќигиработитезаБожјото царство
9Но,когануркачитесезакоравијаинеповеруваа,туку зборуваалошозатојпатпредмноштвото,тојсе
марамчињаилипрестилки,иболеститесеоддалечуваа однивизлитедуховиизлегувааоднив
13ТогашнекоиодскитницитеЕвреи,егзорцисти,се нафатијадагоповикаатиметонаГосподИсуснад ониештоимаазлидухови,велејќи:„Везаколнувамево Исуса,КогоПавлегопроповеда
14АимашеседумсиновинаеденСкева,Евреин,и свештеничкипоглавар,којгонаправитоа.
15Азлиотдуходговориирече:„ГознамИсуса,аго знамПавле;нокоистевие?
16.Ачовекотвокојбешезлиотдухскокнаврзнив,ги совладаигипобеди,такаштотиеизбегааодтаакуќа голииранети
17ИтоаимбешепознатонаситеЕвреииГрцикои живеејавоЕфес;иситегиобзедестрав,ииметона ГосподИсуссевозвеличи
18Амнозинаштоповеруваадоаѓаа,гиисповедааиги кажуваасвоитедела
19Многуминаодониештосезанимаваасољубопитни уметностигисобраасвоитекнигиигиизгореапред сителуѓе;
20ТакаБожјотословорастешеипреовладуваше
21Позавршувањетонаова,Павленамисливодухот, когапоминанизМакедонијаиАхаја,даодиво Ерусалим,велејќи:„Откакоќебидамтаму,морамдаго видамиРим.
22ИиспративоМакедонијадвајцаодониештому служеа,ТимотејиЕраст;нотојсамиотостанавоАзија еднасезона.
23Ивоистовременесепојавималамешаницаоколу тојпат
24Зашто,еденчовекпоимеДимитриј,сребреник,кој правешесребренисветилиштазаДијана,неимдонесе маладобивканамајсторите;
25Когогиповиказаедносоработницитеодслични занимањаирече:„Господа,знаетедекасоовојзанает гоимамесвоетобогатство
26Освентоа,гледатеислушате,декаовојПавлене самвоЕфес,тукуречисинизцелаАзија,убедии одвратимногународ,велејќидекатиенесебогови, направенисораце.
27Такаштонесамоовојнашзанаетевоопасностда сепоништи;ноидасепрезрехрамотнаголемата божицаДијанаидасеуништинејзината
28Акогагислушнааовиезборови,сенаполнијасо гневиизвикаа,велејќи:„ГолемаеДијанаодЕфес“
31ИнекоиодначалникотнаАзија,коибеанегови пријатели,испратијакајнегозаданесакадавлезево театарот
32Некоивикааедно,адругидруго,заштособранието бешезбунето;апоголемиотделнезнаешезоштосе собраа
33ИгоизвлекоаАлександародмноштвото,а Јудејцитегоизведоа.ИАлександарѕвонешесораката исакашедасебранипреднародот
34Но,когадознаадекатојеЕвреин,ситевоеденглас околудвачасаизвикаа:„ГолемаеДијанаодЕфес“.
35Акогаградскиотслужбеникгосмиринародот,рече: „Ефесци,којчовекетамуштонезнаедекаградотна ЕфешанитееобожавателнаголематабожицаДијанаи наликотштопаднаодЈупитер?
36Затоа,бидејќинеможедасезборувапротивтоа, требадабидететивкииданеправитеништоизбрзано
37Заштовиегидоведовтеовдеовиелуѓе,коинесе ограбувачинацркви,нитупакхулницинавашата божица
38Затоа,акоДимитријизанаетчиитештосесонего имаатнекакваработапротивнекого,законотеотворен, аимаипратеници:некасерасправаатеденсодруг
39Но,акопрашатенештововрскасодругиработи, тоаќесеодрединазаконскисобир.
40Зашто,ниесмевоопасностдабидемедоведениво прашањезаденешниотметеж,бидејќинемапричина порадикојаможемедададемесметказаовојметеж.
41Акогагоречетоа,гораспуштисобирот
ПОГЛАВЈЕ20
1Иоткакопрестанавревата,Павлегиповика учениците,гипрегрнаизаминадаодивоМакедонија.
2Акогагипоминатиекраиштаимногугипоттикна, дојдевоГрција,
3Итамуостанатримесеци.ИкогаЕвреитегочекаа, додекасакашедаотпловивоСирија,тојсакашедасе вратинизМакедонија
4ИтамугопридружувашевоАзијаСопатеродБерија; аодСолунјанитеАристархиСекунд;иГајДербискии Тимотеј;аодАзијаТихикиТрофим
5ОвиештоодеапреднасостанаазанасвоТроада.
6ИотпловивмеодФилипиподеновитенабесквасните лебовиидојдовмекајниввоТроадазапетдена;каде штопрестојувавмеседумдена.
7Анапрвиотденодседмицата,когаученицитесе собраадакршатлеб,Павлеимпроповедаше,подготвен дазаминеутре;игопродолжилговоротдополноќ.
8Иимашемногусветлавогорнатасоба,кадештобеа собранизаедно.
9Атамуседешенапрозорецотеденмладчовекпоиме Евтих,којзаспаводлабоксон;
10АПавлеслезе,паднаврзнегои,прегрнувајќиго, рече:„Немачетесе;заштонеговиотживотевонего.
11Икогасеврати,кршешелеб,јадешеизборуваше долго,дуридопладне,пасизамина
12Игодоведоамладиотчовекжив,инебеамалку утешени
13Аниеотидовмепреддаброимеиотпловивмедо Асос,тамусакајќидагопримимеПавле,заштотака нареди,мислејќидаодипешки
14АкогасесретнасонасвоАсос,гопримивмеи дојдовмевоМитилена
15Иотпловивмеоттаму,аследниотдендојдовме
16ЗаштоПавлерешидапловипоЕфес,заштоне сакашедагопоминевреметовоАзија,заштопобрза, акобешеможно,дабидевоЕрусалимнаденотна Педесетницата.
17ИодМилетиспративоЕфесигиповика старешинитенацрквата
18АкогадојдоакајНего,тојимрече:„Знаете,од првиотденкогадојдоввоАзија,какобевсовасвосите времиња;
19СлужејќимунаГосподасосетапонизностнаумот, исомногусолзииискушенија,штомеснајдоапоради заседаниетонаЈудејците.
20Икаконезадржавништоштовибешекорисно,туку випокажавивепоучивјавноиодкуќадокуќа, 21СведочејќиимнаЕвреитеинаГрците,покајание конБогаиверавонашиотГосподИсусХристос 22Исега,ете,одамврзанводухотвоЕрусалим,не знаејќиштоќемеснајдетаму.
23ОсвентоаштоСветиотДухсведочивосекојград, велејќидекамепребиваатоковииневолји
24Но,ништоодовиеработинемепридвижува,ниту госметамзадрагмојотживот,задагозавршаммојот патсорадостислужбаташтојапримиводГоспод Исус,задасведочамзаЕвангелиетонаБожјата благодат
25Исега,ете,знамдекаситевие,меѓукоиотидов проповедајќигоцарствотоБожјо,немаповеќедаго гледатемоетолице
26Затоавенаведувамдагозапишетеовојдендекасум чистодкрвтанасителуѓе.
27ЗаштонесеоддалечивдавигиобјавамситеБожји совети
28Затоа,внимавајтенасебеинацелотостадо,надкое СветиотДухвепоставизанадгледници,задајапасете Божјатацрква,којаТојјакуписосвојатакрв
29Зашто,овагознам,декапомоетозаминувањеќе влезатмеѓувасжестокиволци,коинемадагоштедат стадото
30Исамитеодвасќесепојаватлуѓекоиќезборуваат изопачениработизадагиповлечатученицитепосебе 31Затоа,внимавајтеизапомнетедекавопериододтри годининепрестанавдапредупредувамсекојаноќиден сосолзи
32Исега,браќа,вепредавамнаБогаинасловотона Неговатаблагодат,коеможедавеизградиидавидаде наследствомеѓуситеосветени
33Несумпосакувалничиесребро,златоилиоблека
34Да,виесамитезнаетедекаовиерацемислужеана
35Сèвипокажавдека,трудејќисе,требадаги
38Најмногутагувампорадизборовитештогикажа,да негогледаатповеќенеговотолице.Итиего придружуваадобродот
ПОГЛАВЈЕ21
1Исеслучи,откакобевмеизвлечениодниви тргнавме,дојдовмесоправпатдоКус,аследниотден доРодос,аоттамудоПатара
2ИнајдовмекорабштопловиконФеникија,се качивмеитргнавме
3АкогагооткривмеКипар,гооставивмеодлевата страна,отпловивмевоСиријаислетавмевоТир,зашто тамубродоттребашедагоослободинејзиниоттовар
4Икоганајдовмеученици,останавметамуседумдена, којпрекуДухотмуреченаПавледанеодиво Ерусалим
5Акогагизавршивметиеденови,отидовмеиси отидовме;иситенѐдоведоанапат,сожениидеца, додеканеизлеговмеодградот,аниеклекнавмена бреготисепомоливме
6Икогасеоставивмееденсодруг,секачивмена бродот;ипаксевратијадома
7АкогагозавршивменашиотпатодТир,дојдовмево Птолемаида,гипоздравивмебраќатаиостанавмекај ниведенден
8Аутредентание,коибевмеодПавловотодруштво, отидовмеидојдовмевоЦезареја,ивлеговмеводомот наевангелистотФилип,којбешееденодседумте;и останасонего
9Иистиотчовекимашечетириќерки,девици,кои пророкуваа
10Идодекапрестојувавметамумногуденови,од Јудејаслезееденпророк,поимеАгав.
11Акогадојдекајнас,гозедепојасотнаПавле,ги врзарацетеинозетеирече:„ВакавелиСветиотДух: ЕвреитевоЕрусалимќеговрзатчовекотштого поседуваовојпојасиќегопредадатворацетена незнабошците
12Акогагочувметоа,иниеиониеодтоаместо,Го молевмеданеодивоЕрусалим
13ТогашПавлеодговори:„Штосакашдаплачешида мигоскршишсрцето?заштојассумподготвеннесамо дабидамврзан,тукуидаумрамвоЕрусалимзаимето наГосподИсус
14Акоганесакашедасеубеди,ниепрестанавме, велејќи:„ДабидеволјатаГосподова!
15Апотиеденовигизедовменашитеколиисе искачивмевоЕрусалим
16СонасотидоаинекоиодученицитеодЦезареја,и доведоасосебееденМнасонодКипар,старученик, кајкоготребадаживееме.
17АкогадојдовмевоЕрусалим,браќатанѐпримијасо задоволство
18АследниотденПавлевлезесонаскајЈаков;исите старешинибеаприсутни
19Икогагипоздрави,особеноимкажаштоБог направилмеѓунезнабошцитепрекусвојатаслужба 20Акогагочујатоа,ГопрославијаГосподаиМу рекоа:„Гледаш,брате,колкуилјаднициЕвреиверуваат; иситесеревноснизазаконот:
21ИтиесеизвестенизатебедекагиучишситеЈудејци,
22Значи,штоетоа?мноштвотоморадасесобере: заштоќечујатдекасидојден
23Затоанаправигооваштотигокажуваме:Имаме четворицамажикоиимаатзавет;
24Земигииочистисесонивитерајгизадасиги избричатглавите;ноитисамиотдаодишуредноида гопазишзаконот
25Штосеоднесувадонезнабошцитекоиверуваат, напишавмеизаклучивмедекатиенезабележуваат таквонешто,освенсамодасечуваатодпринесување наидолите,одкрв,иодзадавенииодблуд
26ТогашПавлегизеделуѓетоиследниотден, очистувајќисесонив,влезевохрамот,задагоозначи исполнувањетонаденовитенаочистување,додекане сепринесежртвазасекојоднив.
27Акогасенавршијаседумтеденови,Евреитеод Азија,когаГовидоавохрамот,горазбудијасиот народиположијарацеврзнего,
28Извикувајќи,луѓеИзраелци,помогнете:Овае човекотштогипоучувасителуѓенасекадепротив народот,законотиоваместо;
29(Заштоипретходноговидоасонеговоградот ТрофимЕфесец,закогомислеадекаПавлегодонелво храмот).
30Исиотградсераздвижи,анародотистрчазаедно, гозедоаПавлеигоизвлекоанадвородхрамот,а вратитеведнашбеазатворени.
31Икогасакаадагоубијат,началникотначетатаму стигнавестдекацелиотЕрусалимевометеж
32Тиеведнашзедоавојнициистотнициипритрчаа коннив,икогагивидоаначалникотивојниците, оставијадаготепаатПавле
33Тогашначалникотсеприближи,гозедеизаповеда даговрзатсодвесинџири;ипобаракојетојишто направил
34Анекоивикааедно,другидруго,меѓумноштвото; 35Икогадојденаскалите,бешетака,штогоносеа војницитепорадинасилствотонанародот
36Зашто,мноштвотонародгоследешеивикаше: „Бегајго!“
37ИдодекаПавлетребашедагоодведатвозамокот, тојмуреченаначалникот:„Можамлидатизборувам? Којрече,можешлидазборувашгрчки?
38ЗаремнесититојЕгипќанец,којпредовиеденови кренавреваиизведевопустинатачетириилјадилуѓе убијци?
39НоПавлерече:„ЈассумЕвреинодТарс,градво Киликија,граѓаниннаникаковград; 40Акогамудадедозвола,Павлезастананаскалитеи мумавташесоракатананародотИкоганастана голематишина,тојимзборувашенахебрејскијазик, велејќи:
1Луѓе,браќаитатковци,слушајтејамојатаодбрана штовијадавамсега
2(Акогаслушнаадекаимзборуванахебрејскијазик, тиеуштеповеќемолчеа,итојрече:)
3ЈассумнавистиначовекЕвреин,роденвоТарс,град воКиликија,новоспитанвоовојградпреднозетена Гамалиелипоученспоредсовршениотначинна законотнататковцитеибилревносенконБоже,како штостеситевиеденес
4Ијасгопрогонуваввакадосмрт,врзувавидававво затвориимажиижени
5Какоштосведочиипрвосвештеникотицелиотимот настарешините,одкоидобивписмадобраќатаи отидоввоДамаск,дагидоведамониештобеатаму врзанивоЕрусалим,задабидатказнети.
6Исеслучи,когапатувависеприближувавдоДамаск околупладне,одеднашоднеботозаблескаголема светлинаоколумене.
7Ипаднавназемјаичувгласкакомивели:Савле, Савле,зоштомепрогонуваш?
8Ајасодговорив:Којсити,Господи?Атојмирече: ЈассумИсусодНазарет,Коготигопрогонуваш 9Аониештобеасомененавистинајавидоа светлинатаисеуплашија;нотиенегочујагласотна онојштомизборуваше
10Иреков:Штодаправам,Господи?ИГосподми рече:СтанииодивоДамаск;итамуќетибидекажано засèштотиеопределенодаправиш
11Икоганеможевдајавидамславатанатаасветлина, воденаодрацетенаониештобеасомене,дојдовво Дамаск
12ИеденАнанија,побоженчовекспоредзаконот,кој имашедобаризвештајзаситеЕвреиштоживеејатаму, 13Иистиотчаспогледнавконнего
14Атојрече:„Боготнанашитетатковцитеизбра,за дајазнаешНеговатаволјаидаговидишПраведникот идагочуешгласотнанеговатауста
15Заштоќебидешнеговсведокпредсителуѓезаона штосиговиделислушнал.
16Асегазоштозаостануваш?стани,крстисеиизмиј гисвоитегревови,повикувајќигоиметоГосподово
17Исеслучи,когаповторнодојдоввоЕрусалим,дури идодекасемолеввохрамот,беввозанес;
18Иговидовкакомивели:„Побрзајиизлезибрзоод Ерусалим,заштонемадагоприматтвоетосведоштво замене
19Иреков:Господи,знаатдекагизатворавигитепав восекојасинагогаониештоверуваавоТебе.
20АкогасепролеакрвтанатвојотмаченикСтефан,и јасстоевисесогласивнанеговатасмртијачував облекатанаониештогоубиваа
21Атојмирече:„Одиси,заштоќетеиспратам далекукајнезнабошците
22Имудадоаслушањенаовојзбор,апотоагокренаа својотгласирекоа:„Бегајготаквиотчовекодземјата, заштонеедостојнодаживее
23Идодекавикаа,јасоблекоаоблекатаифрлааправ вовоздухот,
24Главниоткапетанзаповедадагодоведатвозамокот изаповедадагоиспитаатсокамшикување;задазнае зоштотакавикаатпротивнего
25Идодекаговрзуваасотанги,Павлемуречена стотникотштостоешекајнего:„Далиедозволенода
26Когастотникотгослушнатоа,отидеимуречена
27Тогашдојдеглавниоткапетанимурече:„Кажими, далисиРимјанин?Тојрече:Да.
28Аначалникотодговори:„Соголемасумајадобив овааслободаАПавлерече:Но,јассеродивслободен 29Тогашведнашсеоддалечијаоднего,штотребаше дагоиспита;
30Утредента,бидејќисакашедазнаезоштоеобвинет одЕвреите,гоодврзаоднеговитечетииимзаповеда дасепојаватпрвосвештеницитеисиотнивенсовет,па госимнаПавлеигопоставипреднив.
ПОГЛАВЈЕ23
1АПавле,искреногледајќигособорот,рече:„Браќаи браќа,доденесживеамсосетачистасовестпредБога 2ИпрвосвештеникотАнанијаимзаповеданаониешто стоејапокрајнегодагоудираатпоуста
3ТогашПавлемурече:„Богќетеудри,обелеѕид, заштоседишдамисудишспоредзаконотизаповедаш дамеудираатспротивноназаконот?
4Аониештостоеја,рекоа:„Далигонавредуваш Божјиотпрвосвештеник?
5ТогашПавлерече:„Незнам,браќа,декатоје првосвештеник,заштоенапишано:„Незборувајзлоза началникотнасвојотнарод.
6Но,когаПавлеразбрадекаедниотделсесадукеи,а другиотфарисеи,извиканасоборот:„Луѓеибраќа,јас сумфарисеј,синнафарисеј:однадежтаи воскресениетонамртвитесумповиканвопрашање 7Акогагоречетоа,настанарасправијамеѓу фарисеитеисадукеите,имноштвотосеподели.
8Заштосадукеитевелатдеканемавоскресение,ниту ангел,нитудух,афарисеитегиисповедаатидвете 9Исекренаголемвик,акнижницитештобеаод фарисеитестанааисескараа,велејќи:„Ненаоѓамезло воовојчовек;ноакомузборувалдухилиангел,дане себоримепротивБог.
10Акоганастанаголемарасправија,началникот, плашејќиседекаПавлеќебидераспарченоднив,им заповеданавојницитедаслезатидагозематсосила одмеѓусебеидагодоведатвозамокот
11АследнатаноќГосподзастанапокрајнегоирече:„ БидирадосенПавле!
12Акогасераздени,некоиодЈудејцитесесобрааисе обврзаасопроклетство,велејќидеканемадајадатниту дапијатдодеканегоубијатПавле
13Атиебеаповеќеодчетириесетштогонаправија овојзаговор
14Идојдоакајпрвосвештеницитеистарешинитеи
17ТогашПавлеповикаеденодстотницитекајсебеи рече:„Доведетегоовојмладчовеккајначалникот, заштоиманештодамукаже
18Игозеде,годоведекајначалникотирече: „ЗатвореникотПавлемеповикакајсебеимемолеше датигодоведамовојмладчовек,којимаштодати каже
19Тогашначалникотгофатизарака,отидесонего настранаигопраша:„Штоимашдамикажеш?
20Атојрече:„Евреитесесогласијадатепосакаатутре дагосимнешПавленасоборот,какодаќегопрашаат нештопосовршено
21.барамветувањеодтебе.
22Тогашначалникотгопуштимладиотчовекдаси одиимузаповеда:„Немојдакажешникомудекамиго кажатоа.
23Иповикаприсебедвајцастотници,велејќи: „ПодготвидвестевојницидаодатвоЦезареја,шеесет идесеткоњанициидвестекопјестивотретиотчасод ноќта;
24Идајтеимживотни,задагокачатПавлеидаго доведатнабезбеднокајуправителотФеликс.
25Инапишаписмовака:
26КлавдијЛисијмуиспраќапоздравнанајдобриот управителФеликс.
27ОвојчовекбешефатенодЕвреитеитребашеда бидеубиеноднив
28Икогасакавдајазнампричинатапорадикојаго обвинија,гоизведоввонивниотсовет
29Когогосфативдекаеобвинетзапрашањаод нивниотзакон,нодеканемаништодостојнозасмрт илизаобврзници
30АкогамикажаадекаЕвреитегочекааттојчовек, веднашиспративкајтебеиимзаповедавнанеговите обвинителидакажатпредтебештоимаатпротивнего Збогум
31Тогашвојниците,какоштоимбешезаповедано,го фатијаПавлеигодоведоаноќевоАнтипатрис 32Утредентагиоставијакоњаницитедаодатсонегои севратијавозамокот.
33Кој,когадојдоавоЦезарејаимугопредадоа посланиетонауправителот,мугопретставијаиПавле 34Акогагувернеротгопрочитаписмото,прашаза којапровинцијаетојИкогаразбрадекаеодКиликија; 35Ќетеслушнам,речетој,когаќедојдатитвоите обвинители.ИзаповедадагочуваатвоИродовиотсуд.
ПОГЛАВЈЕ24
1ПопетденадојдепрвосвештеникотАнанијасо старешинитеисоеденговорникпоимеТертул,којго известиуправителотпротивПавле. 2Икогабешеповикан,Тертулпочнадагообвинува, велејќи:„Гледајќидекасотебеуживамевоголема тишинаидекасотвојатапромисласеправатмногу достојниделанаовојнарод, 3Гоприфаќамесекогаш,инаситеместа, најблагороденФеликс,сосетаблагодарност 4Ипокрајтоа,заданетибидамдополнителнодосаден, темоламданèслушнешодтвојатамилостнеколку зборови
5Зашто,овојчовекгонајдовмезаразенчовеки поттикнувачнабунтмеѓуситеЕвреипоцелиотсвети
6Којистотакасеобидедагоосквернихрамот; 7НоначалникотЛисијадојденанасисоголемо насилствогоодзедеоднашитераце, 8Заповеданасвоитеобвинителидадојдаткајтебе: испитувајќикогосамиотможешдазнаешзасетотоа, заштогообвинуваме
9ИЕвреитесесогласија,велејќидекатоаетака 10ТогашПавле,откакоуправителотмумавнада зборува,одговори:„Бидејќизнамдекамногугодиниси судијанаовојнарод,јассиодговарамуштепорадосно. 11Зашто,задаразбереш,декаимауштедванаесет денаоткакоотидоввоЕрусалимдасепоклонам 12Инеменајдоавохрамотдасерасправамсоникого, нитудагокревамнародот,нитувосинагогите,нитуво градот
13Нитуможатдагодокажатоназаштосегаме обвинуваат
14Но,тигопризнавамова,декаспоредначинотнакој тиегонарекуваатерес,такамусепоклонувамнаБогот намоитетатковци,верувајќивосèштоенапишаново Законотивопророците
15ИимајтенадежвоБога,штоитиесамитего дозволуваат,декаќеимавоскресениенамртвите,ина праведнитеинанеправедните
16Изатоасевежбам,секогашдаимамсовестбез навредапредБогаиконлуѓето
17Сега,помногугодини,дојдовдамудонесам милостинанамојотнародиприноси.
18ТогашнекоиЕвреиодАзијаменајдоаочистенво храмот,нитусомноштво,нитусометеж
19Којтребашедабидеовдепредтебеидасепротиви, акоимаанештопротивмене
20Или,пак,некакажатовиеовде,аконашленешто злоштоправивомене,додекастоевпредсоборот, 21Освензаовоједенглас,штоизвикавстоејќимеѓу нив:„Допирајќиговоскресениетонамртвите,јассум доведенвопрашањеодвасденес.
22АкогаФеликсгослушнатоа,знаејќиготојпат подобро,гиодложиирече:„Когаќеслезеначалникот Лисија,началникотнаЛисија,ќејазнамсèштое твојатаработа
23ИмузаповеданаеденстотникдагочуваПавлеида муоставислободаиданемузабранувананикојод неговитепознаницидамуслужиилидадојдекајнего 24Апонеколкуденови,когадојдеФеликссосвојата женаДрусила,којабешеЕврејка,гоиспратиПавлеи гочузавератавоХриста 25Идодекаразмислувашезаправедноста, воздржаностаиидниотсуд,Феликссепотресеи
26Тојсенадевашеидекатребашедамубидатдадени
ПОГЛАВЈЕ25
1АкогаФестдојдевопокраината,потриденасе вознесеодЦезарејавоЕрусалим.
2Тогашпрвосвештеникотијудејскиотпоглаварго известијапротивПавлеигомолеа:
3Ипосакамилостпротивнего,задагоиспративо Ерусалим,задагоубијат.
4НоФестодговоридекаПавлетребадасечуваво Цезареја,атојсамиотнаскородазаминетаму 5Затоа,речетој,коимеѓувассеспособни,некаодат соменеинекагообвинатовојчовек,аковонегоима некаквозло.
6Икогаостанамеѓунивповеќеоддесетдена,слезево Цезареја;аутредентаседејќинасудскатастолица заповедадагодоведатПавле.
7Акогадојде,ЕвреитештослегоаодЕрусалим застанаанаоколуимуналожијанаПавлемногуи тешкижалби,коинеможеадагидокажат.
8Додекатојсамиотодговараше:„Јасништонесум навредилнитупротивјудејскиотзакон,нитупротив храмот,нитупротивцезарот.
9НоФест,сакајќидаимседопадненаЈудејците,му одговоринаПавлеирече:„ЌеотидешливоЕрусалим итамудабидешсудензатоапредмене?
10ТогашПавлерече:„СтојампредсудотнаЦезар, кадештотребадабидамсуден;
11Зашто,акосумпрестапникилисумнаправилнешто штоедостојнозасмрт,одбивамданеумрам; АпелирамдоЦезар
12ТогашФест,когасепосоветувашесособорот, одговори:„Далитисежалешенацезарот?ќеотидеш кајЦезар
13Понеколкуденови,царотАгрипаиБерникадојдоа воЦезарејадагопоздраватФест
14Акогабеатамумногуденови,Фестмујасоопшти нацаротПавловото,велејќи:„Еденчовекостанаво оковиодФеликс
15Закого,когабеввоЕрусалим,првосвештеницитеи јудејскитестарешинимеизвестија,сакајќидамусудат.
16Накоиимодговорив:„Римјанитенесеначинда издадатнекогодаумре,предобвинетиотдагиима обвинетителицевлицеидаимадозволасамда одговаразазлосторствотоштоепоставенопротивнего
17Затоа,когадојдоаовде,утредентаседнавна судискотостолчебезникаквоодлагањеизаповедавда гоизведатчовекот
18Противкогокогастанааобвинителите,неподнесоа никаквообвинениезатаквиработикакоштомислев: 19Ноимааодреденипрашањапротивнегозанивното суевериеизаеденмртовИсус,закогоПавлепотврди декаежив.
20Ибидејќисесомневаввотаквипрашања,гопрашав далиќеодивоЕрусалимитамуќебидесудензаовие работи
21Но,когаПавлеапелирашедабидезадржанна сослушувањетонаАвгуст,заповедавдагочуваат додеканегоиспратамкајЦезар
22ТогашАгрипамуреченаФест:„Ијассамиотбиго слушналтојчовек.Утре,речетој,ќегослушнете.
викајќидеканетребадаживејповеќе
25Но,когасфативдеканенаправилништодостојноза смрт,идекатојсамиотсежалелдоАвгуст,решивда гоиспратам
26Закоинемамштодамунапишамнамојотгосподар Затоа,гоизведовпредтебе,аособенопредтебе,царе Агрипа,за,поиспитувањето,даимамнештода напишам.
27Заштомисечининеразумнодасеиспрати затвореник,анедасеозначуваатзлосторстваташтосе направенипротивнего.
ПОГЛАВЈЕ26
1ТогашАгрипамуреченаПавле:„Тиедозволенода зборувашзасебеТогашПавлејаиспружиракатаиси одговори:
2Сесметамдекасумсреќен,цареАгрипа,заштоќе одговарамденеспредтебезасетооназаштоме обвинуваатЕвреите:
3Особенозатоаштознамдекасиекспертзасите
моламтрпеливодамеслушаш.
4Мојотначиннаживотодмојатамладост,којбеше најпрвомеѓумојотнародвоЕрусалим,гизнаатсите Евреи;
5Коимезнаејаодпочетокот,акобипосведочиле,дека понајтешкатасектананашатарелигијасумживеел фарисеј.
6Исегастојамимисесудипорадинадежтана ветувањетоодБогананашитетатковци:
7Накоеветувањенашитедванаесетплемиња,кои веднашмуслужатнаБогадењеиноќе,сенадеваат декаќедојдатЗарадикојанадеж,цареАгрипа,ме обвинуваатЕвреите.
8Зоштодасесметазанештоневеројатнокајвасдека Богтребадагивоскреснувамртвите?
9Навистинасосебемислевдекатребадаправаммногу работиспротивнонаиметонаИсусодНазарет
10ТоагонаправививоЕрусалим,амногусветци затвориввозатвор,добивајќивластод првосвештениците;икогабеаубиени,јасгодадов својотгласпротивнив.
11Ијасгиказнувавчестовосекојасинагогаигитерав дахулат;ибидејќибевмногулутпротивнив,ги прогонувавдуриидотуѓиградови
12АкогаотидоввоДамасксовластиналогод
16Ностаниизастанинанозе,заштозатаацелтисе јавив,датенаправамслугаисведокизатоаштосиго виделизаонавоштоќетисејавам;
17Датеизбавиоднародотиоднезнабошците,кајкои сегатеиспраќам,
18Даимгиотворамочитеидагипретворамод темнинавосветлинаиодсилатанасатанатаконБога, зададобијатпростувањенагревовитеинаследство меѓуониекоисеосветенисовераташтоевомене
19Затоа,цареАгрипа,небевнепослушеннанебесното видение;
20НонајнапредимпокажананиводДамаскиво ЕрусалимипоситекраиштанаЈудеја,апотоаина незнабошците,декатребадасепокајатидасеобратат конБогаидаправатделадостојнизапокајание 21Порадитоа,Јудејцитемефатијавохрамотисакаа дамеубијат
22Затоа,добивајќипомошодБога,продолжувамдо денешенден,сведочејќиимнамалитеинаголемите, некажувајќиништодругоосвенониештопророцитеи Мојсејрекоадекатребададојде:
23.Христосдапострадаитојдабидепрвиотштоќе воскреснеодмртвитеиќеимпокажесветлинана луѓетоинанезнабошците
24Идодекатојваказборувашезасебе,Фестсосилен гласрече:„Павле,тисисамсебе;многуучењетеправи луд
25Нотојрече:„Несумлут,најблагороденФесту;но изговоретегизборовитенавистинатаитрезвеноста
26Заштоцаротзнаезатоа,предкогоијасзборувам слободно:заштосумубедендекаништоодтоанемуе скриено;бидејќиовааработанебешенаправенаво ќош
27ЦареАгрипа,имверувашлинапророците?Знам декаверуваш
28ТогашАгрипамуреченаПавле:„Скороме убедувашдабидамхристијанин.
29АПавлерече:„БисакалнаБога,несамоти,тукуи ситештомеслушаатденес,дабидатречисиицелосно таквикаквиштосумјас,освеновиеокови.
30Акогагоречетоа,станацарот,управителоти Берникаиониештоседеасонив
31Акогатргнаанастрана,разговараамеѓусебе, велејќи:„Овојнеправиништодостојнозасмртилиза
окови
32ТогашАгрипамуреченаФест:„Овојчовекможеше дабидеослободен,аконесежалешедоцезарот
1ИкогабешерешенодаотпловимевоИталија,тиего предадоаПавлеинекоидругизатвореницинаеденпо имеЈулиј,стотникодчетатанаАвгуст
2ИвлеговмевобродотАдрамитиум,тргнавме,што значидапловимепокрајбреговитенаАзија;сонасе еденАристарх,МакедонецодСолун 3АследниотдендопревмедоСидон.АЈулијљубезно гомолешеПавлеимудадеслободадаодикајсвоите пријателизадасеосвежи
4Икогатргнавмеоттаму,отпловивмеподКипар, заштоветровитебеаспротивни
5ИкогапловевмепрекуКиликскотоиПамфилиското море,дојдовмевоМира,градотЛикиски.
6Итамустотникотнајдеалександрискибродкојплови воИталија;инèставивонего.
7Икогапловевмебавномногуденови,ималкудојде доКнид,ветротнетрпеше,пловевмеподКрит,спроти Салмон;
8И,едвајпоминувајќиго,дојдовдоместотоштосе нарекуваубаврај;блискудокадештобешеградот Ласеа
9Акогапоминамногувремеикогапловењетобеше сегаопасно,бидејќипостотвеќебешеминато,Павле гиопомена:
10Иимрече:Господа,гледамдекаовапатувањеќе бидесоштетаимногуштета,несамонатоварењетои набродот,тукуинанашитеживоти.
11Но,стотникотповерувашенагосподароти сопственикотнабродот,повеќеодонаштогокажа Павле.
12Ибидејќипристаништетонебешеудобнозазима, напоголемделимбешесоветуванодазаминати оттаму,аконанекојначинможатдастигнатдоФеника, атамудозима;штоезасолништенаКрит,алежикон југозападисеверозапад
13Икогадувашетивкојуженветер,мислејќидекаја постигналесвојатацел,оттамуотпловиле,отпловија близуКрит
14Нонедолгооткакопротивнегосекренабурен ветар,нареченЕвроклидон
15Акогабродотбешефатенинеможешедаго издрживетрот,јапуштивмедавози.
16Итрчајќиподеденостров,нареченКлауда,имавме многуработададојдемесочамецот
17Когагизедоа,користеапомошигопокриваапод бродот;и,плашејќиседанепаднатвоживиотпесок, истрчааедраитакабеаизбркани
18Акогамногунѐпотресебура,следниотденго олеснијабродот;
19Инатретиотденсосвоирацегоисфрливмебродот 20Икогавомногуденовинесепојавијанитусонце, нитуѕвезди,инезафатималабура,тогашбеше одземенасетанадеждекаќесеспасиме
21Но,подолговоздржување,Павлезастанасреденив ирече:„Господа,требашедамепослушатеиданесе ослободитеодКритидајадобиетеовааштетаизагуба 22Исегавепоттикнувамдабидетерасположени: заштомеѓуваснемадаимазагубананичијадуша, освеннабродот.
23ЗаштоовааноќзастанапокрајменеБожјиотангел, чијсумјасинакогомуслужам, 24велејќи:„Неплашисе,Павле;требадабидеш изведенпредцезарот,иете,Богтигидадеситешто пловатсотебе
25Затоа,господа,бидетерасположени,заштоверувам воБогадекаќебидекакоштомибешекажано
30Идодекабродаритетребашедапобегнатодбродот, когагоспуштијачамецотвоморето,обоеникакодаби фрлилесидраодпредходникот,
31Павлеимреченастотникотинавојниците:„Ако тиенеостанатвокоработ,неможетедасеспасите.
32Тогашвојницитегиотсекоајажињатаначамецоти јапуштијадападне
33Адодеканавлегувашеденот,Павлегимолешесите дазематмесо,велејќи:„Денескаечетиринаесеттиот ден,когастоевтеипостете,неземајќиништо
34Затоавемоламдаземетемалкумесо,заштотоаеза вашетоздравје,заштоникомуодваснемадападне нитувлакноодглавата.
35Акогагоречеова,зеделебиМузаблагодарина Богапредситенив,икогагоскрши,почнадајаде
36Тогашситесерасположија,паземааимесо.
37Авобродотбевмевкупнодвестешеесети шеснаесетдуши
38Икогајадеадоволно,гоолеснијабродотија исфрлијапченицатавоморето
39Акогасераздени,тиенејапознааземјата;
40Икогагизедоасидрата,сеположијанаморето,ги одврзаалентитенакормилото,гокренааглавнотоедро наветротитргнааконбрегот
41Ипаѓајќинаместокадештосеспојуваадвемориња, тиесенасукаанабродот;апредниотделбрзосезалепи иостананеподвижен,нозадниотделбешескршенод насилстватанабрановите.
42Авојницитесоветуваадагиубијатзатворениците, занекојоднивданеиспливаидаизбега
43Ностотникот,сакајќидагоспасиПавле,гиодбрани однивнатанамера;изаповедаониештознаатда пливаат,прводасефрлатвоморетоидастигнатдо копното.
44Аостанатите,некоинадаски,анекоинаскршени парчињаодбродотИтакасеслучи,ситебезбедни избегаанакопно.
ПОГЛАВЈЕ28
1Акогаизбегаа,тогашзнаејадекаостровотсевика Мелита
2Иварварскиотнароднипокажамалкуљубезност: запалијаоганинèпримијаситенаспорадисегашниот дождипорадистудот
3АкогаПавлесобраснопстаповиигиположинаоган, одтоплинатаизлезезмијаимусеприцврстинараката 4Акогаварваритевидоакакоотровниотѕвермувиси нараката,сирекоамеѓусебе:„Несомнено,овојчовеке убиец,којиакогоизбегнаморето,сепакодмаздатане дозволувадаживее
5Итојгоистресеѕверотвооган,инепочувствува никакваштета
6Но,тиегледаакогатребашедаотечеилидападне мртовненадејно;
7којнèпримииљубезнонèпреселитридена
8АтаткотонаПублијлежешеболенодтрескаиод крвавтеченпроток,накогоПавлевлезеисепомоли, гиположирацетеврзнегоигоисцели
9Икогасеслучитоа,дојдоаидруги,коиимааболести наостровот,исеизлекуваа
10Којинаснеудостоисомногупочести;икогаси
11ИпотримесецизаминавмесоеденАлександриски
иПолукс.
12ИслетувајќивоСиракуза,останавметамутридена
13ИоттамузедовмекомпасидојдовмевоРегиум,апо едендендувашејуженветер,аследниотдендојдовме воПутоли
14Кадештонајдовмебраќаисакавмедаостанемесо нивседумдена,итакаотидовмевоРим
15Иоттаму,когабраќатаслушнаазанас,дојдоаданè пречекаатдоАпијитритетаверни; 16АкогадојдовмевоРим,стотникотмугипредаде затвореницитенаначалникотнастражата; 17ПотриденаПавлегоповикајудејскиотпоглавари когасесобраа,тојимрече:„Браќаибраќа,иаконишто ненаправивпротивнародот,нитуобичаитенанашите татковци.,сепакбевпредадензаробеникодЕрусалим ворацетенаРимјаните 18Кој,когаќемепрегледаа,ќемепуштидасиодам, заштовомененемашепричиназасмрт.
19Но,когаЕвреитезборуваапротивтоа,јасбев принудендасежаламдоцезарот;недекатребашедаја обвинаммојатанација.
20Затоавеповикав,давевидамидазборувамсовас, заштозарадинадежтанаИзраелсумврзансоовој синџир.
21Атиемурекоа:„НитупримивмеписмаодЈудејаза тебе,нитунекојодбраќаташтодојдоанепокажаили зборувашеништозатебе.
22Нониесакамедачуемезатебештомислиш,зашто заоваасектазнаемедекасекадекадештосезборува против.
23Икогамуодредијаден,мнозинадојдоакајнегово неговиотдом;накоиимобјаснувашеисведочешеза Божјотоцарство,убедувајќигизаИсуса,иод Мојсеевиотзакониодпророците,одутродовечер 24Некоиповеруваанакажаното,анекоиневеруваа 25Акоганеседоговоријамеѓусебе,сизаминаа, откакоПавлекажаедензбор:„ДоброимречеСветиот ДухпрекупророкотИсаијананашитетатковци 26велејќи:„Одетекајовојнародикажете:„Слушајќи ќеслушнете,нонемадаразберете;игледајќи,ќе видите,анемадазабележите:
27Зашто,срцетонаовојнародеотежнато,ушитемусе затапенииочитемусезатворени;даневидатсоочии даслушнатсоуши,даразбератсосрцеидасеобратат, ајасдагиизлечам
28ЗатоанекавиепознатодекаспасениетоБожјое испратенодонезнабошците,идекатиеќегочујат
29Акогагикажаовиезборови,Јудејцитесиотидоаи